Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 11 maja 2025 15:36
Data zakończenia: 11 maja 2025 16:05

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Przyczyną problemów w działaniu maszyny stębnowej, skutkujących zerwaniem dolnej nici podczas szycia, jest

A. za słabe napięcie nitki górnej

B. nieaktywowany nawijacz nici

C. nieprawidłowo wyprowadzona nić górna

D. błędnie nawleczona nić w bębenku

Niewłaściwie nawleczona nić w bębenku jest jedną z najczęstszych przyczyn zrywania dolnej nici w maszynach stębnowych. Właściwe nawlekanie nici w bębenku zapewnia jej prawidłowe prowadzenie i napięcie, co jest kluczowe dla stabilności szycia. Gdy nić jest nieprawidłowo umieszczona, może to prowadzić do jej splątania, co z kolei powoduje zrywanie. W praktyce, aby uniknąć tego problemu, należy zwrócić uwagę na dokładność nawlekania bębenka, przestrzegając producenta instrukcji dotyczących długości i napięcia nici. Oprócz tego, regularne serwisowanie maszyny, w tym czyszczenie bębenka i wymiana zużytych części, przyczynia się do utrzymania optymalnej wydajności maszyny. Dobre praktyki w branży zalecają również przeprowadzenie testu szycia na kawałku materiału przed rozpoczęciem pełnej produkcji, co pozwala na wczesne wykrycie ewentualnych problemów z nicią.

Pytanie 2

Śpioszki dla niemowląt powinny być wykonane z rozciągliwej dzianiny

A. bawełnianej

B. jedwabnej

C. poliamidowej

D. poliestrowej

Śpioszki niemowlęce powinny być wykonane z materiałów, które zapewniają komfort i bezpieczeństwo dla delikatnej skóry dziecka. Bawełna jest naturalnym włóknem, które charakteryzuje się wysoką przepuszczalnością powietrza oraz zdolnością do pochłaniania wilgoci, co jest kluczowe dla utrzymania optymalnej temperatury ciała malucha. Materiały bawełniane są również hipoalergiczne, co zmniejsza ryzyko wystąpienia podrażnień skórnych. Wybór bawełny w produkcji odzieży dziecięcej jest zgodny z zaleceniami pediatrów oraz standardami branżowymi, które zalecają stosowanie naturalnych materiałów w celu zapewnienia maksymalnej wygody. Przykładem zastosowania bawełny są różne rodzaje odzieży dziecięcej, w tym body, które łączą funkcjonalność z komfortem. Wybierając śpioszki wykonane z bawełny, rodzice mogą być pewni, że inwestują w produkt, który jest zarówno praktyczny, jak i bezpieczny dla ich dziecka.

Pytanie 3

Tkanina wełniana używana do produkcji sukienek damskich, stworzona z silnie skręconych nitek, charakteryzująca się ziarnistą fakturą i szorstkim dotykiem, to

A. gabardyna

B. krepa

C. kaszmir

D. tropik

Wybór kaszmiru, tropiku czy gabardyny jako odpowiedzi na powyższe pytanie nie jest trafiony z kilku powodów, które warto dokładnie przeanalizować. Kaszmir to luksusowy materiał pochodzący z wełny kóz kaszmirskich, charakteryzujący się niezwykłą miękkością i lekkością. Choć kaszmir jest często używany do produkcji odzieży, jego cechy nie odpowiadają opisanym w pytaniu - nie ma ziarnistej powierzchni ani szorstkiego chwyty, co czyni go mało kompatybilnym z definicją krepy. Z kolei tropik to tkanina o luźnym splocie, która jest często wykorzystywana w odzieży letniej, ze względu na swoje właściwości oddychające. Cechuje się raczej gładką powierzchnią i jest stosunkowo lekka, co jest zupełnie przeciwieństwem wymagań zawartych w pytaniu. Gabardyna natomiast to tkanina o skośnym splocie, zazwyczaj mocna i gładka, często stosowana do produkcji odzieży wierzchniej i eleganckiej, jednak również nie odpowiada ona charakterystyce krepy, zwłaszcza pod względem szorstkości i ziarnistości. Wybór nieodpowiednich materiałów z powodu błędnego zrozumienia ich właściwości może prowadzić do niezgodności w projektowaniu odzieży, co z kolei wpływa na jakość końcowego produktu. W branży mody istotne jest zrozumienie, jak różne właściwości tkanin wpływają na ich zastosowanie, co jest kluczowe w procesie produkcji.

Pytanie 4

Jakie urządzenie wykorzystuje się do formowania ramion w marynarkach?

A. Specjalna

B. Formująca

C. Płaska

D. Uniwersalna

Wybór odpowiedzi "Formująca" jest mylący, ponieważ w kontekście prasowania ramion w marynarkach nie odnosi się ona do specyfiki potrzebnego kształtu. Prasa formująca jest bardziej uniwersalnym narzędziem, które może być stosowane w różnych aspektach krawiectwa, ale nie jest zoptymalizowana do pracy z konturami ramion. Z kolei prasa "Płaska" również jest niewłaściwa, ponieważ ma prostą powierzchnię, co nie pozwala na odpowiednie wyprofilowanie ramion. Prasa płaska jest używana głównie do prasowania prostych powierzchni, takich jak przody bluzek czy spódnice, ale nie nadaje się do skomplikowanych kształtów, jak ramiona marynarki. Odpowiedź "Uniwersalna" sugeruje, że jedna prasa może wystarczyć do wszystkich zadań, co jest błędem, ponieważ każdy element odzieży wymaga odpowiedniego podejścia i narzędzi. To typowy błąd myślowy, gdzie zakłada się, że w krawiectwie można stosować jedno narzędzie do różnych zadań, co często prowadzi do niewłaściwych efektów finalnych, takich jak zniekształcenie kształtu odzieży. W branży krawieckiej kluczowe jest stosowanie odpowiednich narzędzi do specyficznych zastosowań, co wpływa na jakość wyrobu końcowego.

Pytanie 5

Maszynę specjalistyczną typu ryglówka można wykorzystać, między innymi, do

A. naszywania dekoracyjnych taśm

B. przyszywania ramiączek w damskiej bieliźnie

C. łączenia wykrojów przy użyciu ściegu płaskiego

D. wykańczania krawędzi w dżinsach

Maszyna ryglówka, czyli taka do szycia z ryglowym ściegiem, to coś, co naprawdę przydaje się w przemyśle odzieżowym. Jej największa zaleta to stworzenie mocnego i elastycznego połączenia tkanin. To jest super ważne, szczególnie w bieliźnie damskiej, gdzie trzeba zadbać nie tylko o ładny wygląd, ale też o to, żeby wszystko dobrze trzymało się razem. Na przykład, przyszywanie ramiączek wymaga, żeby ścieg był solidny i jednocześnie wygodny, bo chcesz, aby ramiączka były tam, gdzie powinny, a przy tym było komfortowo. W praktyce ryglówki idealnie nadają się do szycia elastycznych materiałów jak lycra czy mikrofibra, więc to narzędzie jest wręcz niezbędne w produkcji bielizny. Dzięki temu, że ryglówki tworzą płaskie i estetyczne szwy, użytkownicy mogą cieszyć się nie tylko wygodą, ale też ładnym wyglądem odzieży. W branży jest to standard, że ryglówki są stosowane w bieliźnie damskiej, bo łączą funkcjonalność z estetyką, co jest bardzo istotne.

Pytanie 6

Szablon różni się od formy tym, że uwzględnia

A. linie pomocnicze oraz konturowe

B. punkty konstrukcyjne i montażowe

C. dodatki konstrukcyjne oraz technologiczne

D. dodatki na szwy i podwinięcia

Odpowiedź 'dodatki na szwy i podwinięcia' jest prawidłowa, ponieważ szablon stanowi bazowy element konstrukcji odzieży, który uwzględnia dodatkowe materiały potrzebne do prawidłowego wykończenia szwów oraz podwinięć. Dodatki te są niezbędne, aby zapewnić odpowiednie dopasowanie i estetykę gotowego wyrobu. Na przykład, przy szyciu spodni, dodatek na szew obejmuje przestrzeń na szwy, co pozwala na ich trwałość i elastyczność. Podwinięcia natomiast są istotne w przypadku wykończenia dolnych krawędzi odzieży, co zapobiega strzępieniu się tkaniny. W praktyce, bardzo często stosuje się różne techniki wykończenia, takie jak overlock, które dodatkowo zabezpieczają szwy. Dobre praktyki branżowe wskazują, że odpowiednie zaplanowanie dodatków pozwala na lepszą kontrolę jakości produkcji, a także wpływa na komfort noszenia odzieży. W kontekście standardów, wiele norm ISO oraz wytycznych dotyczących produkcji tekstyliów wymaga szczegółowego uwzględnienia tych dodatków w dokumentacji technologicznej.

Pytanie 7

Jakie wymiary są konieczne do skrócenia i zwężenia nogawek spodni?

A. Obwód uda, szerokość nogawki na dole, długość spodni

B. Wzrost, obwód pasa, wysokość kolan

C. Obwód bioder, obwód pasa, długość spodni

D. Obwód bioder, wzrost, wysokość krocza

Wybór obwodu uda, szerokości nogawki na dole oraz długości spodni jako wymiary do skrócenia i zwężenia dołu spodni jest uzasadniony z perspektywy techniki krawieckiej. Przy skracaniu spodni kluczowe jest określenie długości nogawki, aby zrealizować odpowiednią proporcję w stosunku do sylwetki. Szerokość nogawki na dole jest istotna, ponieważ decyduje o końcowym wyglądzie spodni oraz ich dopasowaniu do ciała. Obwód uda jest również bardzo ważny, ponieważ spodni powinny być wygodne w okolicach ud, a ich zwężenie w tym obszarze wpłynie na komfort noszenia. Przykładowo, przy projektowaniu spodni o kroju slim fit, precyzyjne pomiary tych wymiarów pozwalają na uzyskanie estetycznego efektu końcowego, zgodnego z aktualnymi trendami mody. Dobrą praktyką w krawiectwie jest również uwzględnienie indywidualnych preferencji klienta oraz typologii jego figury, co może wpłynąć na dokonane zmiany w standardowych wymiarach.

Pytanie 8

Aby zmniejszyć zbyt wysoką talię w sukni damskiej, co należy zrobić?

A. rozszerzyć sukienkę w okolicy talii

B. rozwalić szew w talii i wszyć, np. taśmę dekoracyjną

C. dołączyć karczek do dolnej sekcji sukienki

D. doszyć plisę do dolnej części sukienki

Poszerzenie sukienki na linii talii, choć może wydawać się logiczne, w rzeczywistości nie rozwiązuje problemu za wysokiej talii. Taki zabieg często prowadzi do jeszcze większych trudności z uzyskaniem odpowiedniego fasonu, ponieważ zmienia proporcje całej sukni, co może wpłynąć na jej ogólny wygląd. Niewłaściwe podejście do poszerzenia może prowadzić do zniekształcenia sylwetki, co jest szczególnie problematyczne w przypadku odzieży damskiej, gdzie odpowiednie akcentowanie talii jest kluczowe dla uzyskania estetycznej figury. Z kolei doszycie plisy do linii dołu sukienki nie ma bezpośredniego związku z obniżeniem talii, ponieważ koncentruje się na dolnej części odzieży, co może jedynie zmieniać jej długość, a nie kształt figury w okolicy talii. Co więcej, doszycie karczka do dolnej części sukienki również nie rozwiązuje problemu, ponieważ karczek jest elementem konstrukcyjnym, który bardziej wpływa na górne partie odzieży. Typowym błędem w myśleniu jest skupianie się na poprawie dolnej części sukni, zamiast skupić się na zasadniczych kwestiach związanych z jej krojem i proporcjami. Doświadczeni krawcy wiedzą, że kluczowe jest zrozumienie, jak różne elementy odzieży wpływają na końcowy efekt i jak zmiany w jednej części mogą rzutować na całość.

Pytanie 9

Jak należy ocenić jakość wykonania usługi skrócenia spódnicy z koła?

A. na sylwetce klientki

B. na wieszaku

C. rozłożoną płasko na stole

D. na manekinie

Ocenę jakości wykonania usługi skrócenia spódnicy z koła należy przeprowadzić na sylwetce klientki, ponieważ to właśnie na niej finalnie usługa będzie miała zastosowanie. Analiza dopasowania, wygody oraz estetyki ubrania wymaga bezpośredniego przymierzenia, co pozwala na bieżąco korygować wszelkie niedoskonałości, takie jak długość, krój i układ materiału. W praktyce, ocenianie spódnicy na sylwetce klientki umożliwia także uwzględnienie indywidualnych cech figury, takich jak proporcje ciała, co jest kluczowe dla osiągnięcia optymalnego efektu końcowego. Standardy branżowe podkreślają znaczenie bezpośredniego przymierzenia odzieży, co wpływa na zadowolenie klienta oraz jakość wykonania usługi. Warto również pamiętać, że w przypadku spódnicy z koła istotne jest, aby materiał swobodnie opadał, co można najlepiej ocenić na sylwetce, a nie na manekinie czy wieszaku, gdzie nie uwzględnia się dynamiki ruchu i naturalnych krągłości ciała.

Pytanie 10

Klientka złożyła zlecenie w zakładzie usługowo-miarowym na uszycie letniej garsonki, do której użyto:
- 1,50 m gabardyny bawełnianej w cenie 30,00 zł za 1 m,
- 8 guzików w cenie 2 zł za sztukę,
- klamerki w cenie 4 zł za sztukę.

Za usługę uszycia garsonki naliczono opłatę wysokości 150 zł. Jaka suma w złotych została zapłacona przez klientkę za realizację zamówienia?

A. 240 zł

B. 205 zł

C. 215 zł

D. 255 zł

Klientka zapłaciła 215 zł za wykonanie zamówienia na garsonkę, co można obliczyć, sumując koszty materiałów oraz opłatę za uszycie. Koszt gabardyny wynosi 1,50 m x 30,00 zł/m = 45,00 zł. Koszt guzików to 8 sztuk x 2,00 zł/szt = 16,00 zł, a koszt klamerki to 4,00 zł. Dodając te wartości, otrzymujemy 45,00 zł + 16,00 zł + 4,00 zł = 65,00 zł. Następnie dodajemy koszt uszycia, czyli 150,00 zł. Całkowity koszt zamówienia wynosi 65,00 zł + 150,00 zł = 215,00 zł. To podejście do obliczeń jest zgodne z dobrą praktyką w branży krawieckiej, gdzie precyzyjne oszacowanie kosztów materiałów i robocizny jest kluczowe dla ustalenia ceny końcowej produktu. Warto również zauważyć, że w przypadku zamówień szytych na miarę, zawsze korzystnie jest szczegółowo wyliczać wydatki, aby mieć pełen obraz kosztów oraz zysku.

Pytanie 11

Całkowity koszt uszycia garsonki w punkcie usługowym wynosi 185,00 zł. Do jej produkcji wykorzystano 2,50 m wełny, której cena za metr to 30,00 zł. Jaką kwotę stanowią wydatki na dodatki krawieckie oraz wynagrodzenie za pracę?

A. 125,00 zł

B. 170,00 zł

C. 155,00 zł

D. 110,00 zł

Koszt dodatków krawieckich i robocizny, wynoszący 110,00 zł, można obliczyć, odejmując koszty tkaniny od całkowitych kosztów uszycia garsonki. Całkowity koszt uszycia wynosi 185,00 zł, a koszt tkaniny, przy cenie 30,00 zł za metr i zużyciu 2,50 m, wynosi 75,00 zł (30,00 zł/m * 2,50 m = 75,00 zł). Odejmując koszt tkaniny od całkowitych kosztów, otrzymujemy 185,00 zł - 75,00 zł = 110,00 zł. Taki sposób obliczeń jest zgodny z praktykami rachunkowości kosztów w branży krawieckiej, gdzie wszystkie elementy kosztowe są starannie monitorowane. Warto zaznaczyć, że prawidłowe ustalanie kosztów produkcji jest kluczowe dla rentowności działalności, a także dla ustalania cen sprzedaży. Przykładowo, w przypadku większej produkcji, znajomość kosztów tkanin i dodatków pozwala na bardziej efektywne planowanie zakupów i negocjacje z dostawcami, co w dłuższej perspektywie przekłada się na lepsze wyniki finansowe.

Pytanie 12

Zgodnie z przedstawionym rysunkiem instruktażowym wskaż metodę przyszycia rękawa do podkroju pachy?

A. Wszycie główki rękawa do podkroju pachy oraz obszycie krawędzi lamówką

B. Obszycie lamówką krawędzi główki i podkroju pachy oraz zszycie ich razem

C. Obrzucenie osobno krawędzi główki oraz podkroju pachy i zszycie ich razem

D. Wszycie główki rękawa do podkroju pachy oraz obrzucenie krawędzi wspólnie

Zastosowanie różnych metod wszywania rękawa do podkroju pachy, takich jak obracanie krawędzi lub zszywanie oddzielnych elementów, może prowadzić do niepożądanych efektów estetycznych i funkcjonalnych. Obrzucenie oddzielnie krawędzi główki rękawa oraz podkroju pachy, a następnie ich zszycie, może skutkować widocznymi szwami, które nie tylko szpecą projekt, ale mogą również powodować dyskomfort podczas noszenia odzieży. Tego typu podejście nie uwzględnia ważnych aspektów, takich jak odpowiednie dopasowanie oraz wsparcie strukturalne, które są kluczowe dla prawidłowego kształtu rękawa. Ponadto, technika ta może prowadzić do osłabienia krawędzi, co zwiększa ryzyko strzępienia i uszkodzeń materiału. Z kolei obrzucenie krawędzi i ich zszycie razem, bez zastosowania lamówki, może sprawić, że projekt stanie się mniej estetyczny. Warto również zauważyć, że niektóre metody wymagają znajomości konkretnego materiału oraz jego właściwości, co może prowadzić do błędów w wyborze odpowiednich narzędzi i technik. W praktyce, kluczowe jest, aby stosować sprawdzone metody, które zapewniają zarówno estetyczne, jak i funkcjonalne wykończenie odzieży, a także pamiętać o znaczeniu przygotowania i testowania rozwiązań przed realizacją projektu.

Pytanie 13

Jakie narzędzie wykorzystuje się do przymocowywania wkładów usztywniająco-wzmacniających od wewnętrznej strony tkaniny?

A. pikówka

B. podszywarka

C. ryglówka

D. szczepiarka

Ryglówka jest narzędziem, które służy do łączenia różnych elementów materiału poprzez przeszycie, jednak jej zastosowanie nie obejmuje mocowania wkładów usztywniająco-wzmacniających. W praktyce, ryglówka jest często używana w procesie wykańczania krawędzi materiałów, a także do tworzenia trwałych szwów w miejscach, gdzie wymagana jest dodatkowa wytrzymałość. W przypadku wkładów, ich stabilność wymaga bardziej precyzyjnego podejścia, jakim jest pikówka. Ponadto, szczepiarka jest narzędziem stosowanym do łączenia elementów za pomocą specjalnych igieł, które nie są przeznaczone do mocowania wkładów usztywniająco-wzmacniających, a jej użycie w tym kontekście może prowadzić do osłabienia struktury materiału. Z kolei podszywarka, będąca dodatkowym materiałem stosowanym do wzmocnienia lub wykończenia projektów, również nie spełnia funkcji mocowania wkładów. Użycie niewłaściwych narzędzi lub technik może prowadzić do uszkodzenia materiału, a także obniżyć jakość i wygląd finalnego wyrobu. Kluczowe jest zrozumienie, że wybór odpowiedniego narzędzia w procesie produkcji jest niezbędny dla osiągnięcia wysokiej jakości i trwałości produktów. Dlatego ważne jest, aby stosować pikówkę, która została zaprojektowana z myślą o specyficznych potrzebach związanych z mocowaniem wkładów.

Pytanie 14

Zmiana bluzy dresowej polega na jej skróceniu oraz wykończeniu rękawów ściągaczami. Jaka będzie całkowita cena usługi, jeżeli cena jednego gotowego ściągacza wynosi 8,00 zł, a koszt robocizny wynosi 30,00 zł?

A. 38,00 zł

B. 62,00 zł

C. 46,00 zł

D. 30,00 zł

Pierwszą istotną pomyłką w innych odpowiedziach jest nieuwzględnienie kosztu materiałów. Niektórzy mogą sądzić, że koszt robocizny sam w sobie wystarcza do określenia ceny usługi. Jest to błędne podejście, ponieważ w każdej usłudze krawieckiej, cena powinna obejmować zarówno robociznę, jak i koszty materiałów. Z kolei wybór 38 zł może wynikać z mylnego przeliczenia kosztu robocizny jako całkowitego kosztu, co prowadzi do niedoszacowania ceny usługi. Z kolei odpowiedź 30 zł sugeruje, że koszty materiałów zostały całkowicie pominięte, co jest sprzeczne z zasadami kalkulacyjnymi stosowanymi w branży. Odpowiedź 62 zł, przy założeniu, że może to być koszt błędny wynikający z pomyłki w dodawaniu lub z nieuzasadnionego podwyższenia ceny robocizny, także nie ma podstaw w tego typu wycenach. W kontekście przepisów i dobrych praktyk w branży krawieckiej, wycena usługi powinna być przejrzysta i uwzględniać wszystkie niezbędne składniki, co zapewnia uczciwość w transakcjach oraz zaufanie klientów.

Pytanie 15

Podczas szycia męskich spodni typu dżinsy zastosowano ścieg zygzakowy do

A. mocowania wsparć na pasku

B. przestębnowania brzegów kieszeni naszywanych

C. łączenia szwu w rejonie siedzenia

D. wykończenia wewnętrznych szwów

Właściwy wybór odpowiedzi dotyczącej zamocowania podtrzymywaczy na pasku w kontekście szycia spodni dżinsowych wynika z zastosowania ściegu zygzakowego, który charakteryzuje się elastycznością i wytrzymałością. Ścieg zygzakowy jest techniką, która zapobiega rozrywaniu się materiału przy ruchach ciała, co jest szczególnie istotne w miejscach narażonych na naprężenia, takich jak pasek. Dzięki temu podtrzymywacze na pasku są mocno przytwierdzone, co zwiększa komfort noszenia oraz trwałość wyrobu. W praktyce, zastosowanie tego ściegu przy podtrzymywaczach pozwala na swobodę ruchów, co jest istotne dla użytkownika spodni, a jednocześnie zachowuje estetykę wykończenia. Standardy szycia dżinsów, które opierają się na elastycznych i mocnych szwach, zalecają stosowanie ściegu zygzakowego do miejsc szczególnie narażonych na rozciąganie, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 16

Brzeg spódnicy z pełnego koła jest nieregularny. Aby prawidłowo wykonać cyrklowanie, należy

A. założyć spódnicę na manekina

B. rozłożyć spódnicę na płasko

C. założyć spódnicę na sylwetkę

D. zawiesić spódnicę na wieszaku

Odpowiedzi takie jak 'ułożyć spódnicę na płasko', 'założyć spódnicę na manekin' oraz 'zawiesić spódnicę na wieszak' nie są odpowiednie dla prawidłowego cyrklowania spódnicy z pełnego koła. Ułożenie spódnicy na płasko nie oddaje rzeczywistego kształtu sylwetki, co może prowadzić do błędnych pomiarów i nierównych krawędzi. Takie podejście ignoruje naturalne krzywizny ciała, co jest kluczowe w projektowaniu odzieży. W przypadku założenia spódnicy na manekin, choć może to wydawać się poprawne, nie uwzględnia to indywidualnych różnic w sylwetkach ludzkich. Manekiny mają standardowe wymiary, które mogą znacząco różnić się od rzeczywistych wymiarów użytkownika. Z kolei zawieszenie spódnicy na wieszaku powoduje, że materiał nie jest odpowiednio napięty, co prowadzi do błędnych zarysów dolnej krawędzi. W kontekście dobrych praktyk w krawiectwie, zawsze powinno się dążyć do tego, aby materiał był przymierzany w taki sposób, by uwzględnić jego naturalny układ na ciele. Ignorowanie tych aspektów prowadzi do frustracji w końcowym efekcie pracy oraz zwiększa ryzyko konieczności ponownego przekształcenia projektu, co generuje dodatkowe koszty oraz czas pracy.

Pytanie 17

Podaj metodę usunięcia uszkodzeń tkaniny w okolicy łokcia rękawów męskiej marynarki uszytej z wełny, które powstały w trakcie użytkowania.

A. Naszyć łatki

B. Skrócić rękawy

C. Zmniejszyć szerokość rękawów

D. Wykonać zaszewki na wysokości łokcia

Zwężanie rękawów, wykonywanie zaszewek na linii łokcia oraz skracanie rękawów to podejścia, które mogą prowadzić do niepożądanych efektów w kontekście naprawy uszkodzeń w marynarce męskiej. Zwężanie rękawów zmienia ich proporcje oraz może wpłynąć na komfort noszenia. Rękawy, które zostały zaprojektowane z określoną szerokością, mają na celu zapewnienie odpowiedniej swobody ruchów. Zmniejszając ich szerokość, można zakłócić tę równowagę, co może prowadzić do ograniczeń w ruchu. Zaszewek na linii łokcia nie należy stosować jako metody naprawczej w przypadku uszkodzeń, ponieważ ich głównym celem jest modelowanie sylwetki, a nie naprawa. Wprowadzenie zaszewek w tym miejscu mogłoby dodatkowo osłabić strukturę tkaniny, co w konsekwencji zwiększyłoby ryzyko nowych uszkodzeń. Skracanie rękawów również nie jest adekwatną metodą, ponieważ nie rozwiązuje problemu uszkodzenia, a jedynie zmienia długość materiału. Tego rodzaju zmiany mogą również negatywnie wpłynąć na ogólny wygląd marynarki. Zarówno zwężanie, jak i skracanie rękawów mogą przyczynić się do obniżenia wartości estetycznej odzieży oraz jej funkcjonalności, co jest sprzeczne z praktykami krawieckimi, które podkreślają znaczenie wektora konstrukcji w odzieżach klasycznych. W kontekście naprawy najważniejsze jest, aby skoncentrować się na metodach, które przywracają oryginalne właściwości materiału, takich jak naszywanie łaty, które zapewnia zarówno estetykę, jak i trwałość.

Pytanie 18

W trakcie prasowania odzieży z włókien, funkcję parowania należy deaktywować w żelazku parowo-elektrycznym

A. bawełnianych

B. wełnianych

C. poliestrowych

D. poliamidowych

Odpowiedź 'poliamidowych' jest prawidłowa, ponieważ włókna poliamidowe, takie jak nylon, mają tendencję do topnienia w wysokich temperaturach, które mogą występować podczas prasowania. Funkcja parowania w żelazku generuje dodatkową wilgoć, co może prowadzić do przegrzewania materiału. W praktyce, prasując odzież z poliamidu, należy używać niskiej temperatury i unikać pary, aby nie uszkodzić włókna. Dobrą praktyką jest przetestowanie żelazka na mało widocznym fragmencie materiału przed przystąpieniem do prasowania. Dodatkowo, zaleca się korzystanie z podkładek prasowniczych lub specjalnych osłon, które chronią delikatne materiały przed bezpośrednim działaniem wysokiej temperatury, co jest zgodne z ogólnymi standardami prasowania materiałów syntetycznych.

Pytanie 19

Jaką maszynę do szycia trzeba użyć do przymocowania listewek kieszeniowych?

A. Kroszety

B. Podszywarkę

C. Fastrygówkę

D. Ryglówkę

Wybór niewłaściwej maszyny szwalniczej do mocowania listewek kieszeniowych może prowadzić do istotnych problemów z wytrzymałością i estetyką gotowego produktu. Kroszety, mimo że są wykorzystywane w różnych aplikacjach, nie są przeznaczone do szycia grubych materiałów w wymagających warunkach, jak to ma miejsce w przypadku mocowania kieszeni. To maszyny, które najczęściej stosuje się do delikatniejszych prac, jak szycie tkanin i koronek, co czyni je nieodpowiednimi do mocnych szwów wymaganych w kieszeniach. Z kolei podszywarki są zaprojektowane do szycia brzegów materiałów, co również nie sprawdzi się w przypadku mocowania kieszeni, gdzie kluczowe jest połączenie warstw materiałów w sposób gwarantujący ich trwałość. Fastrygówka, jak sama nazwa wskazuje, służy głównie do fastrygowania, czyli wstępnego łączenia tkanin w celu sprawdzenia dopasowania przed ostatecznym szyciem. Nie jest to maszyna, która mogłaby zastąpić ryglówkę w kontekście mocowania kieszeni, ponieważ szyte szwy muszą być mocne i trwałe, a fastrygówka nie jest w stanie zapewnić odpowiedniej wytrzymałości. W praktyce, wybór odpowiedniej maszyny jest kluczowy dla zachowania jakości i funkcjonalności odzieży, a błędne decyzje mogą prowadzić do uszkodzeń gotowych produktów oraz niezadowolenia klientów.

Pytanie 20

Kontrolę jakości wykrojów realizuje się poprzez zestawienie wykrojonych elementów konstrukcyjnych odzieży z

A. wymiarami podanymi w dokumentacji technicznej odzieży

B. wymiarami określonymi w dokumentacji technologicznej odzieży

C. kształtami elementów konstrukcyjnych wyrobu

D. szablonami wzorcowymi elementów konstrukcyjnych produktu

Odpowiedź wskazująca na szablony wzorcowe części konstrukcyjnych wyrobu odzieżowego jest poprawna, ponieważ kontrola jakości wykrojów polega na porównywaniu wykrojonych elementów z zatwierdzonymi wzorami. Szablony wzorcowe stanowią fizyczny model lub referencję, która zapewnia, że wykroje odpowiadają pod względem wymiarów i kształtu standardom przewidzianym w projektach. Zastosowanie szablonów wzorcowych w procesie kontroli jakości umożliwia szybką identyfikację ewentualnych odchyleń, co pozwala na wczesne wprowadzenie poprawek i minimalizację strat. Dobrą praktyką jest również stosowanie szablonów w trakcie produkcji, co umożliwia zachowanie jednolitości i precyzji. W branży odzieżowej, gdzie detale mają kluczowe znaczenie, zastosowanie szablonów wzorcowych pozwala na osiągnięcie wysokiej jakości wyrobów, zgodnych z wymaganiami klientów oraz normami jakościowymi, takimi jak ISO 9001. Warto również zauważyć, że korzystanie z takich narzędzi przyczynia się do efektywności produkcji, co jest niezbędne w dynamicznie zmieniającym się rynku.

Pytanie 21

Użycie oprzyrządowania w maszynach do szycia ma m.in. na celu

A. usprawnienie operacji szycia

B. regulację gęstości ściegu

C. naoliwienie elementów maszyny

D. zapobieganie łamliwości nici

Wybór odpowiedzi dotyczącej smarowania części maszynowych jest nieprawidłowy, ponieważ chociaż smarowanie jest istotnym aspektem konserwacji maszyn, nie jest to główny cel oprzyrządowania w kontekście szycia. Oprzyrządowanie ma na celu usprawnienie operacji szycia poprzez umożliwienie precyzyjnego dopasowania narzędzi do specyfikacji materiałów i rodzajów ściegów. Podobnie, zapobieganie zrywności nici oraz ustawienie gęstości ściegu są ważnymi zagadnieniami, ale są one bezpośrednio powiązane z ustawieniami maszyny oraz jakością używanych materiałów, a nie z oprzyrządowaniem jako takim. Typowe błędy myślowe obejmują utożsamianie oprzyrządowania z ogólnymi funkcjami konserwacyjnymi maszyn. Użytkownicy mogą mylnie zakładać, że każde akcesorium w maszynie ma na celu poprawę jej funkcji, podczas gdy kluczowe jest zrozumienie, że oprzyrządowanie powinno być dobierane w zależności od zadania szycia. W praktyce, skuteczne szycie wymaga synergii między odpowiednim oprzyrządowaniem, właściwym doborem nici oraz staranności w ustawieniu parametrów maszyny. W związku z tym, ignorowanie roli oprzyrządowania w kontekście optymalizacji operacji szycia prowadzi do obniżonej wydajności i jakości produkcji.

Pytanie 22

Wskaż niezbędne pomiary krawieckie oznaczone symbolami do wykonania formy kamizelki damskiej.

A. ZWo, SyTy, SySvXp, SySvXpTp, RvNv, os, obt

B. SyTy, SySvXp, ZWo, SySvXpTp, opx, ot, obt, ou

C. ZWo, SyTy, SySvXp, SySvXpTp, opx, ot, os, obt

D. PcPl, XlXl, Zwo, ZUo, opx, ot, os, SySvXp, SyTy

Wybór niepoprawnych odpowiedzi wskazuje na brak zrozumienia kluczowych pomiarów niezbędnych do wykonania kamizelki damskiej. Wiele z wymienionych pomiarów w błędnych odpowiedziach, takich jak PcPl, XlXl, Zwo czy obt, nie jest powszechnie stosowanych w kontekście konstrukcji kamizelki. Przykładowo, PcPl to skrót, który nie odnosi się do standardowych pomiarów krawieckich, co może prowadzić do nieporozumień w procesie szycia. XlXl, podobnie, nie jest uznawanym pomiarem w branży. Z kolei nadmiar złożonych oznaczeń, jak SySvXpTp, może wprowadzać zamieszanie, jeśli nie są one prawidłowo zdefiniowane i zastosowane. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy pomiar ma swoją specyfikę i zastosowanie, a ich dobór powinien być przemyślany. Typowe błędy polegają na myleniu pomiarów lub ich niewłaściwej interpretacji, co prowadzi do źle dopasowanej odzieży. Rekomendowane jest, aby projektanci i krawcowe ściśle trzymali się standardowych pomiarów zatwierdzonych przez branżowe organizacje, co zapewnia wysoką jakość i zadowolenie klientów. Zrozumienie i umiejętność stosowania tych pomiarów jest kluczowa dla sukcesu w projektowaniu odzieży.

Pytanie 23

Symbol ukazany na ilustracji informuje o sposobie suszenia odzieży

A. w cieniu

B. na sznurze

C. w pozycji poziomej

D. w pozycji pionowej

Odpowiedzi inne niż 'w cieniu' są błędne z wielu powodów. Suszenie 'na sznurze' sugeruje wystawienie odzieży na bezpośrednie działanie słońca, co może prowadzić do uszkodzeń tkanin i blaknięcia kolorów. Wiele osób myli tę metodę z optymalnym suszeniem, jednak w rzeczywistości nie jest to zalecane, zwłaszcza dla delikatnych materiałów. Odpowiedź 'w pozycji pionowej' często bywa interpretowana jako sposób na zmniejszenie zagnieceń, ale nie uwzględnia faktu, że takie suszenie może prowadzić do niewłaściwego krążenia powietrza wokół tkaniny, co wydłuża czas schnięcia oraz sprzyja powstawaniu nieprzyjemnych zapachów. Również 'w pozycji poziomej', chociaż w niektórych przypadkach może być akceptowalna dla grubszych tkanin, nie zawsze jest optymalna. Tego rodzaju podejście może prowadzić do deformacji kształtu odzieży, szczególnie w przypadku ubrań z włókien syntetycznych, które mają tendencję do kurczenia się lub rozciągania pod wpływem wilgoci. W związku z tym, kluczowe jest, aby zrozumieć, że odpowiednie metody suszenia odgrywają istotną rolę w zachowaniu jakości odzieży, a stosowanie się do standardów dotyczących pielęgnacji tkanin jest niezbędne dla długoterminowej satysfakcji z użytkowania wyrobów.

Pytanie 24

Klientka złożyła zamówienie na płaszcz rozkloszowany z rękawem raglanowym. W trakcie przyjmowania zamówienia wykonano pomiary krawieckie, uzyskując dane: opx — 88 cm, długość rękawa — 75 cm, długość płaszcza — 110 cm. Jaka jest norma zużycia tkaniny wełnianej o szerokości 1,50 m, potrzebna do uszycia zamówionego płaszcza?

A. 407,0 cm

B. 324,5 cm

C. 295,0 cm

D. 203,5 cm

Obliczenia dotyczące zużycia tkaniny mogą być mylące, jeśli nie uwzględnia się wszystkich istotnych parametrów. Wiele osób może pomylić się, koncentrując się jedynie na długości płaszcza lub długości rękawa, co prowadzi do błędnych wyników. Na przykład, odpowiedzi takie jak 407,0 cm czy 295,0 cm mogą wyniknąć z niepoprawnego rozumienia wzoru konstrukcyjnego płaszcza lub braku znajomości zasad cięcia tkaniny. Inną pułapką jest nieuznanie zapasów materiału na szwy i podszewkę, co jest kluczowe w krawiectwie. Często zdarza się, że osoby nie mające doświadczenia w szyciu ignorują te dodatkowe wymagania, co prowadzi do niewłaściwego oszacowania potrzebnej ilości materiału. Warto również zwrócić uwagę na sposób układania wzorów na tkaninie. W przypadku tkanin o szerokości 1,50 m, różne kształty elementów mogą wymagać więcej materiału, jeśli nie są odpowiednio ułożone. Dlatego zawsze należy stosować zasady dobrej praktyki krawieckiej, takie jak dodawanie zapasów na szwy oraz uwzględnianie ewentualnych wad tkaniny, co w rezultacie prowadzi do uzyskania dokładnych obliczeń zużycia materiału.

Pytanie 25

Aby skrócić długie spodnie do linii kolan, konieczne jest pobranie miary

A. ZTv

B. ZUo

C. ZWo

D. ZKo

Wybór ZKo jako poprawnej odpowiedzi odnosi się do właściwego miejsca pomiaru dla skracania długich spodni. Skracając spodnie do linii kolana, kluczowym krokiem jest dokładne zmierzenie długości nogawki od stanu do pożądanego miejsca, w tym przypadku kolana. ZKo oznacza pomiar wykonany z kolana, co pozwala na precyzyjne dostosowanie długości spodni w zależności od indywidualnych potrzeb użytkownika. Przykładowo, w branży krawieckiej, dobrą praktyką jest zawsze mierzenie na osobie, dla której ubranie jest szyte, ponieważ różnice w proporcjach ciała mogą wpływać na ostateczny efekt. Ponadto, stosując standardy krawieckie, takie jak miara krawiecka, należy uwzględnić ewentualne zgięcia w nogawce podczas pomiaru, co dodatkowo podkreśla znaczenie prawidłowego wykonania pomiaru. Dzięki temu użytkownik otrzyma idealnie dopasowane spodnie, które nie tylko będą estetycznie wyglądać, ale również zapewnią komfort noszenia. Zastosowanie tego podejścia jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie krawiectwa, co może przyczynić się do zadowolenia klienta oraz redukcji ewentualnych poprawek.

Pytanie 26

W poziomie, w miejscu najszerszego zwężenia tułowia wykonujemy pomiar obwodu

A. bioder z uwzględnieniem wypukłości brzucha

B. pasa

C. szyi

D. klatki piersiowej przez piersi

Pomiar obwodu bioder, szyi czy klatki piersiowej w kontekście przewężenia tułowia nie jest zgodny z zasadami oceny antropometrycznej. Obwód bioder odnosi się do najszerszego miejsca w okolicy bioder, a nie do obszaru wąskiego, jakim jest pas. Jego pomiar jest istotny w kontekście oceny proporcji ciała, ale nie dostarcza informacji o dystrybucji tkanki tłuszczowej w obrębie brzucha. Podobnie, pomiar obwodu szyi jest użyteczny w ocenie ryzyka wystąpienia zespołu bezdechu sennego oraz w kontekście ogólnej oceny stanu zdrowia, ale nie odnosi się bezpośrednio do przewężenia tułowia. Z kolei obwód klatki piersiowej jest istotny w ocenie funkcji oddechowych oraz w kontekście zdrowia układu oddechowego, jednak również nie wiąże się z pomiarem w miejscu przewężenia tułowia. Typowym błędem myślowym jest mylenie tych różnych pomiarów z obwodem pasa, co może prowadzić do nieprecyzyjnych wniosków dotyczących stanu zdrowia. Każdy z tych pomiarów ma swoją specyfikę i zastosowanie, dlatego kluczowe jest ich prawidłowe rozumienie oraz umiejętność odpowiedniego zastosowania w praktyce klinicznej oraz zdrowotnej.

Pytanie 27

Jakim urządzeniem wykonasz otwór w płaszczu z wełny?

A. stębnówką dwuigłową

B. dziurkarką odzieżową

C. dziurkarką bieliźnianą

D. stębnówką zygzakową

Dziurkarka odzieżowa to specjalistyczne urządzenie przeznaczone do wykonywania otworów w tkaninach, w tym w materiałach wełnianych. Otwory te są często niezbędne do zamocowania guzików, klamerek lub innych akcesoriów odzieżowych. W przypadku wełny, ważne jest, aby proces wykonania dziurki był precyzyjny, aby nie uszkodzić struktury tkaniny oraz zapewnić estetyczny wygląd gotowego wyrobu. Dobrze wykonana dziurka zapobiega strzępieniu się materiału i zwiększa trwałość odzieży. Dziurkarki odzieżowe są również skonstruowane tak, aby umożliwić regulację szerokości i długości otworu, co jest istotne w zależności od zastosowania. W praktyce, w branży odzieżowej zaleca się korzystanie z dziurkarek, które spełniają określone normy jakościowe i technologiczne, co zapewnia zgodność z aktualnymi trendami oraz wymaganiami rynkowymi. Przykładem zastosowania dziurki w płaszczu wełnianym może być montaż guzików, które muszą być w odpowiednich odległościach i z zachowaniem estetyki projektu.

Pytanie 28

Jaką tkaninę poddaje się folowaniu?

A. Z przędzy bawełnianej

B. Z przędzy wełnianej

C. Z przędzy wiskozowej

D. Z przędzy poliestrowej

Odpowiedzi, które dotyczą przędzy bawełnianej, wiskozowej oraz poliestrowej, nie są właściwe w kontekście procesu folowania. Tkaniny bawełniane, choć popularne w tekstyliach, cechują się inną strukturą włókien, która nie sprzyja folowaniu. Bawełna jest materiałem naturalnym, ale jej włókna są zbyt gładkie i nie posiadają odpowiedniej sprężystości, co ogranicza możliwości uzyskania efektu puszystości. W związku z tym, proces folowania nie przynosi oczekiwanych rezultatów dla tkanin bawełnianych. Z kolei przędza wiskozowa, będąca włóknem sztucznym, również nie nadaje się do folowania, ponieważ ma tendencję do absorbowania wilgoci i jest mniej trwała niż wełna. Ponadto, tkaniny poliestrowe, choć odporne na zagniecenia i łatwe w pielęgnacji, nie zapewniają optymalnych właściwości termicznych, które są kluczowe dla zastosowania folowania. Zrozumienie tych różnic jest istotne, aby nie podejmować błędnych decyzji podczas wyboru tkanin do określonych procesów technologicznych. Właściwe przypisanie technik do materiałów jest kluczowe w produkcji odzieży i artykułów tekstylnych, co wpływa na ich trwałość oraz funkcjonalność.

Pytanie 29

Jakie jest wymiary dodatku konstrukcyjnego na linii bioder dla standardowej konstrukcji spódnicy bazowej z cienkiej tkaniny wełnianej?

A. 0,5 cm dla obt

B. 2,0 cm dla ½ obt

C. 1,0 cm dla ½ obt

D. 1,0 cm dla obt

Dodatki konstrukcyjne na linii bioder w standardzie konstrukcji spódnicy podstawowej wykonanej z cienkiej tkaniny wełnianej mają kluczowe znaczenie dla odpowiedniego dopasowania odzieży do sylwetki. W przypadku konstrukcji na ½ obt, przyjęta wartość dodatku wynosząca 2,0 cm jest uzasadniona przez konieczność zapewnienia wystarczającej przestrzeni dla ruchomości oraz komfortu noszenia. Ta wartość pozwala na swobodne poruszanie się, co jest szczególnie istotne w przypadku odzieży codziennej. W praktyce, zbyt mały dodatek może prowadzić do ograniczenia swobody ruchów oraz do nieestetycznego wyglądu spódnicy w momencie noszenia. Warto pamiętać, że standardowe wartości dodatków konstrukcyjnych są wynikiem doświadczeń oraz badań nad zachowaniem tkanin podczas użytkowania. Dodatkowo, odpowiednie zastosowanie dodatków konstrukcyjnych przyczynia się do estetyki i wytrzymałości odzieży, co jest niezwykle istotne w kontekście profesjonalnej krawiectwa oraz projektowania odzieży.

Pytanie 30

Rodzaje sylwetek kobiet określa się na podstawie różnic między obwodem bioder a obwodem klatki piersiowej, używając symboli:

A. S,M,L, XL

B. A,B,C,D

C. 0,1,2,3

D. I,II, III, IV

Wybór odpowiedzi 0,1,2,3, I,II, III, IV oraz S,M,L, XL jest nieprawidłowy, ponieważ nie odzwierciedlają one powszechnie uznawanej klasyfikacji typów figur kobiet. Odpowiedzi te bazują na różnych systemach klasyfikacji, które nie są bezpośrednio związane z proporcjami ciała. Przykładowo, system 0,1,2,3 czy S,M,L, XL odnosi się głównie do rozmiarów odzieży, a nie do specyficznych typów figur. Rozmiar ubrań określa, jak dopasowane są one do ciała, ale nie bierze pod uwagę proporcji między obwodami bioder a klatką piersiową, co jest kluczowe w klasyfikacji figur. Natomiast oznaczenia I, II, III, IV mogą mieć zastosowanie w różnych kontekstach, jednak nie są one używane w standardowej klasyfikacji typów figur. To może prowadzić do nieporozumień w wyborze odzieży, ponieważ nieodpowiednie zrozumienie klasyfikacji figur prowadzi do błędnego doboru fasonów, które mogą nie leżeć dobrze na danej sylwetce. Dlatego zrozumienie różnic między tymi systemami jest kluczowe dla efektywnego doboru odzieży, by dopasować ją do indywidualnych cech ciała i uniknąć typowych błędów w stylizacji.

Pytanie 31

Jakiego typu wykończenie powinno się zastosować dla materiału bawełnianego przeznaczonego na odzież turystyczną?

A. Odporny na brud

B. Usztywniający

C. Niemnący

D. Odporny na wodę

Wybór wykończenia wodoodpornego dla tkaniny bawełnianej przeznaczonej na kurtkę turystyczną jest kluczowy, ponieważ zapewnia ochronę przed deszczem i wilgocią, co jest niezbędne w warunkach outdoorowych. Tkaniny wodoodporne są zazwyczaj pokryte specjalnymi powłokami, takimi jak poliuretan lub teflon, które zapobiegają przenikaniu wody do wnętrza materiału, jednocześnie pozwalając na odprowadzenie wilgoci z ciała, co jest istotne dla komfortu użytkownika. Przykładowo, kurtki turystyczne często wykorzystują membrany, takie jak Gore-Tex, które łączą wodoodporność z oddychalnością. Stosowanie tkanin wodoodpornych jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi w produkcji odzieży outdoorowej, gdzie kluczową rolę odgrywa funkcjonalność oraz wygoda użytkowania. Zastosowanie wodoodpornych wykończeń w odzieży turystycznej zapewnia nie tylko komfort, ale również bezpieczeństwo użytkowników, umożliwiając im aktywne spędzanie czasu na świeżym powietrzu nawet w trudnych warunkach atmosferycznych.

Pytanie 32

W warunkach domowych, w przypadku wełnianych spodni, których metka jest nieczytelna, należy prasować je żelazkiem ustawionym na maksymalną temperaturę

A. 110°C

B. 180°C

C. 150°C

D. 120°C

Wybór temperatury prasowania 110°C dla spodni wełnianych w sytuacji, gdy brak jest czytelnej wszywki, jest zgodny z zaleceniami producentów odzieży oraz normami dotyczącymi pielęgnacji tkanin wełnianych. Wełna, jako materiał naturalny, jest wrażliwa na wysokie temperatury, które mogą prowadzić do skurczenia się włókien oraz ich zniekształcenia. Utrzymywanie temperatury prasowania na poziomie 110°C pozwala na efektywne wygładzanie materiału, eliminując zagniecenia, przy jednoczesnym zminimalizowaniu ryzyka uszkodzenia tkaniny. W praktyce, przed przystąpieniem do prasowania, warto zwilżyć tkaninę wodą lub użyć pary, co ułatwi proces prasowania i poprawi efekt końcowy. Warto również stosować odpowiednie akcesoria, takie jak bawełniana ściereczka, aby dodatkowo chronić materiał przed bezpośrednim kontaktem z żelazkiem. Przy odpowiednim podejściu można skutecznie utrzymać estetykę i trwałość spodni wełnianych, podkreślając znaczenie dostosowania procesów pielęgnacyjnych do specyfiki materiału.

Pytanie 33

Kołnierz, którego budowa opiera się na wykreślonym kącie prostym, to kołnierz

A. marynarski

B. koszulowy na stójce

C. okrągły be-be

D. szalowy

Kołnierze okrągłe be-be, marynarskie oraz szalowe nie są oparte na konstrukcji kąta prostego, co czyni je nieodpowiednimi w kontekście tego pytania. Kołnierz okrągły be-be ma zaokrąglony kształt, co sprawia, że jego krawędzie nie są ustawione prostopadle do siebie. Tego typu kołnierz często stosuje się w odzieży casualowej i nieformalnej, co nie odpowiada wymaganiom formalnych okazji. Kołnierz marynarski z kolei, mimo że może być uznawany za elegancki, również nie opiera się na kącie prostym, a jego charakterystyczny kształt i sposób noszenia są bardziej związane z odzieżą żeglarską i casualową. Warto zwrócić uwagę na to, że marynarski kołnierz ma tendencję do rozchodzenia się na boki, co nie sprzyja formalności. Kołnierz szalowy, będący bardziej swobodnym stylem, charakteryzuje się brakiem klasycznych krawędzi, co także wyklucza go z kontekstu kołnierza opartego na kącie prostym. Te błędne koncepcje wynikają często z braku zrozumienia technicznych aspektów konstrukcji odzieżowej oraz norm obowiązujących w modzie formalnej. W praktyce, nieodpowiedni dobór kołnierza może prowadzić do nieefektywnego wizerunku oraz braku spójności w stylizacji, co jest szczególnie istotne w kontekście profesjonalnych sytuacji.

Pytanie 34

Na której jednolitej tkaninie, wzory elementów odzieży, można układać jedynie w jednym kierunku?

A. Na batyście

B. Na sztruksie

C. Na drelichu

D. Na popelinie

Sztruks to tkanina o charakterystycznej, wypukłej fakturze, co sprawia, że szwy i elementy odzieży muszą być układane w określonym kierunku, aby zachować estetykę oraz właściwości użytkowe. W przypadku sztruksu, najczęściej stosowaną praktyką jest układanie szablonów w kierunku wzdłuż włosia tkaniny. Takie podejście zapewnia, że odzież ma jednorodny wygląd, co jest istotne dla finalnego produktu. Ponadto, sztruks charakteryzuje się znakomitą trwałością, co czyni go popularnym wyborem w produkcji odzieży roboczej oraz zimowej. Niezgodność z kierunkiem włosia może prowadzić do problemów z estetyką, jak również do większej podatności na zużycie, co jest niepożądane w kontekście jakości i satysfakcji klienta. Zgodność z tymi zasadami jest kluczowym elementem podczas dopasowywania i układania elementów odzieży, co podkreślają branżowe standardy produkcji odzieży.

Pytanie 35

Przy obwodzie bioder wynoszącym 100 cm, połowa szerokości formy przodu podstawowej spódnicy na linii bioder to

A. 50 cm

B. 25 cm

C. 100 cm

D. 20 cm

Odpowiedź 25 cm jest prawidłowa, ponieważ przy obwodzie bioder wynoszącym 100 cm połowa szerokości formy przodu podstawowej spódnicy na linii bioder to 25 cm. To wynika z zasady, że szerokość formy przodu spódnicy w linii bioder jest połową obwodu bioder. W praktyce, dla uzyskania odpowiedniej dopasowania i wygody noszenia, projektanci mody oraz krawcy stosują te proporcje, aby uzyskać odpowiednie krzywizny i konstrukcje odzieżowe. Zgodnie z dobrą praktyką, w celu uzyskania optymalnego dopasowania, dodatkowo należy uwzględnić zapas na szwy oraz ewentualne dopasowania, które mogą się różnić w zależności od tkaniny czy stylu spódnicy. W standardach konstrukcji odzieży zawsze warto kierować się dokładnymi pomiarami i proporcjami, aby osiągnąć pożądany efekt wizualny i komfort noszenia.

Pytanie 36

Oblicz, zużycie materiału do wykonania jednorzędowego żakietu z gładkiej tkaniny wełnianej o szerokości 140 cm dla klientki, której wymiary wynoszą:

obwód klatki piersiowej – 92 cm

obwód bioder – 96 cm

długość żakietu – 65 cm

długość rękawa – 58 cm

A. 188 cm

B. 207 cm

C. 123 cm

D. 135 cm

Odpowiedź 135 cm jest trafna, bo to wynik dokładnych obliczeń materiału potrzebnego do uszycia jednorzędowego żakietu. Ważne jest, żeby wziąć pod uwagę wymiary klientki, czyli długość samego żakietu i rękawów. Jak to zsumujesz, wychodzi 123 cm. Potem, zgodnie z tym, co robią najlepsi w branży, dodajemy 10% na zapasy i poprawki, co daje dodatkowe 12,3 cm. Po zliczeniu mamy 135,3 cm, ale zaokrąglamy do 135 cm. Takie obliczenia naprawdę są niezbędne, żeby nie zabrakło materiału i żeby wszystko było zrobione na poziomie. Używanie takich standardów to klucz do efektywnej produkcji i zadowolenia klienta. Trzeba też mieć na uwadze, że różne tkaniny mają różne właściwości, co może zmieniać zużycie materiału; w przypadku elastycznych tkanin lub tych w innych szerokościach obliczenia mogą się różnić.

Pytanie 37

Nieprawidłowy transport zszywanej warstwy materiałów może być spowodowany niewłaściwym

A. prowadzeniem nici górnej ze szpulki do uszka igły

B. ustawieniem mechanizmów igielnicy i chwytacza

C. dociskaniem stopką zszywanych warstw materiałów

D. nawleczeniem bębenka mechanizmu chwytacza

Dociskanie stopką zszywanych warstw materiałów jest kluczowym elementem procesu szycia, który wpływa na jakość i precyzję wykonania szwów. Odpowiednie dociskanie materiałów zapewnia ich stabilność podczas transportu przez mechanizmy maszyny, co minimalizuje ryzyko marszczenia, przesunięć czy nierówności szwów. W praktyce, użycie stopki o odpowiedniej konstrukcji, takiej jak stopka do materiałów elastycznych lub stopka do patchworku, może znacznie poprawić efekty pracy. Warto również pamiętać o regulacji siły docisku, która powinna być dostosowana do grubości zszywanych warstw. Przykładowo, szyjąc kilka warstw bawełny, można zwiększyć docisk, podczas gdy przy zszywaniu materiałów delikatnych, takich jak jedwab, należy go zmniejszyć. Dobrze skonfigurowana maszyna oraz odpowiednie podejście do dociskania materiałów są zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, co przekłada się na wysoką jakość wyrobów tekstylnych.

Pytanie 38

Jakie pomiary krawieckie należy zrealizować, aby dostosować za duży żakiet do figury klientki?

A. XpXp, obt, ot

B. SySvXp, opx, obt

C. SyTy, os, ot

D. opx, ot, obt

Wybór odpowiedzi 'opx, ot, obt' jest prawidłowy, gdyż te pomiary są kluczowe dla efektywnego dopasowania zbyt dużego żakietu na klientkę. Pomiary te obejmują obwód klatki piersiowej (ot), obwód talii (obt), oraz długość rękawa (opx). Obwód klatki piersiowej jest istotny, ponieważ żakiet powinien dobrze przylegać w tym rejonie, aby nie wyglądał na zbyt luźny. Obwód talii jest również ważny, ponieważ żakiet powinien być odpowiednio dopasowany w talii, aby podkreślić sylwetkę. Długość rękawa natomiast wpływa na komfort użytkowania oraz estetykę; zbyt długie lub zbyt krótkie rękawy mogą zniekształcać proporcje sylwetki. W praktyce, dobrze jest również uwzględnić dodatkowe pomiary, takie jak długość żakietu czy szerokość pleców, aby uzyskać jak najlepsze dopasowanie. Stosowanie tych pomiarów jest zgodne z dobrymi praktykami krawieckimi i standardami, które zalecają precyzyjne dopasowanie odzieży do indywidualnych wymiarów klienta, co podnosi komfort noszenia oraz satysfakcję z użytkowania odzieży.

Pytanie 39

Który typ szablonów jest używany do wskazywania miejsc zapięć w produkcie?

A. Odzieżowy

B. Podstawowy

C. Przemysłowy

D. Pomocniczy

Zrozumienie roli różnych rodzajów szablonów jest istotne w kontekście produkcji odzieży, dlatego ważne jest, aby rozważyć różnice między szablonami przemysłowymi, podstawowymi, pomocniczymi i odzieżowymi. Szablony przemysłowe są zazwyczaj stosowane do masowej produkcji, gdzie celem jest optymalizacja procesów i redukcja kosztów, a niekoniecznie oznaczanie miejsc zapięć. Wykorzystanie tych szablonów w kontekście zapięć może prowadzić do uproszczeń, które wpłyną na funkcjonalność finalnego wyrobu. Szablony podstawowe odnoszą się do ogólnych kształtów i konstrukcji odzieży, natomiast ich zastosowanie do oznaczania zapięć jest zbyt ogólnikowe i nie precyzuje konkretnych miejsc. Z kolei szablony odzieżowe, które koncentrują się na formach odzieży, również nie spełniają funkcji oznaczania zapięć, ponieważ nie dostarczają wystarczających informacji o lokalizacji tych punktów. Często mylnie przyjmuje się, że każdy szablon może pełnić wszystkie funkcje, co prowadzi do błędnych wniosków o ich zastosowaniu. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy rodzaj szablonu ma swoje specyficzne zastosowanie, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Efektywne projektowanie i produkcja odzieży wymagają precyzyjnego podejścia do różnorodnych aspektów, w tym odpowiedniego oznaczania zapięć, co może być osiągnięte jedynie poprzez zastosowanie właściwego rodzaju szablonu.

Pytanie 40

Jaką długość tkaniny gładkiej poliestrowej o szerokości 1,10 m należy przeznaczyć na uszycie spódnicy podstawowej o długości 50 cm dla klientki z wymiarami ot = 68 cm i obt = 92 cm?

A. 1,10 m

B. 0,60 m

C. 0,55 m

D. 1,15 m

Obliczanie norm zużycia tkaniny do szycia odzieży wymaga dokładności oraz zrozumienia, jakie czynniki mają wpływ na ostateczne zużycie materiału. W przypadku prób obliczenia ilości tkaniny na spódnicę, niektórzy mogą błędnie założyć, że ogólna długość spódnicy równa się długości tkaniny potrzebnej do jej uszycia. Na przykład, odpowiedzi 0,60 m, 1,15 m i 1,10 m mogą wynikać z niepoprawnych założeń dotyczących wymaganego zapasu materiału na szwy oraz krawędzie wykończeniowe, które są istotne w procesie szycia. Kolejnym błędem jest ignorowanie szerokości tkaniny, co prowadzi do niewłaściwego obliczenia, ponieważ tkanina o szerokości 1,10 m ma swoje ograniczenia w zakresie ilości materiału, który można wykorzystać na dany krój. Niezrozumienie różnicy pomiędzy długością spódnicy a zużyciem tkaniny jest powszechne, a także pomijanie takich aspektów jak sposób układania wykrojów na tkaninie, co może prowadzić do marnotrawstwa. Warto zawsze porównywać różne metody szycia oraz ich wpływ na zużycie materiałów, aby uzyskać najbardziej efektywne podejście do produkcji odzieży.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej