Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 24 kwietnia 2025 18:01
Data zakończenia: 24 kwietnia 2025 18:09

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Optymalny rezultat uzyskuje się przy inseminacji loch w

A. początkowej fazie rui, między 12-14 godziną od jej wystąpienia

B. momencie po zakończeniu objawów rui, między 48-72 godziną od jej wystąpienia

C. końcowej fazie rui, między 38-48 godziną od jej wystąpienia

D. szczytowej fazie rui, między 12-36 godziną od jej wystąpienia

Wskazanie szczytowej fazy rui jako najlepszego momentu do inseminacji lochy jest naprawdę w porządku. To wtedy samice mają najwyższy poziom hormonów, co zdecydowanie zwiększa szanse na zapłodnienie. Jak się to robi? No, najlepiej inseminować od 12 do 36 godzin po wystąpieniu rui, wtedy plemniki są na miejscu, gdy komórki jajowe czekają. Trzeba też pamiętać, żeby robić to w odpowiednich odstępach, by zwiększać szansę na ciążę. Pomocne mogą być technologie monitorujące rui oraz analiza cyklu płciowego loch. Badania pokazują, że podczas tej fazy można uzyskać więcej cieląt na jedną lochę, co z punktu widzenia hodowli jest bardzo korzystne. Nie zapominajmy też o dbaniu o zdrowie lochy, bo to wszystko wpływa na rui i jej powodzenie, więc dobrze jest przestrzegać najlepszych praktyk w zarządzaniu stadem.

Pytanie 2

Jakie znaczenie ma stosowanie żwirku w diecie kur?

A. Umożliwia ptakom odczucie sytości

B. Opóźnia opróżnianie układu pokarmowego

C. Dostarcza ptakom mikroelementów

D. Wspiera proces rozcierania karmy w mielcu

Żwirek w diecie kur to mega ważna sprawa, bo pomaga im w trawieniu. Działa jak pomocnik, który rozdrabnia pokarm w ich żołądku, zwanym mielcem. Dzięki temu ptaki lepiej przyswajają wszystkie te dobre składniki z jedzenia. Hodowcy często dorzucają żwirek do paszy, żeby wspierać trawienie i unikać problemów z brzuszkiem. Z mojego doświadczenia, korzystanie z naturalnego żwirku to dobry ruch, bo to poprawia jakość jedzenia dla kur. A jak dobrze się odżywiają, to lepiej rozwijają się i produkują więcej jaj. I jeszcze jedno – żwirek pomaga utrzymać czystość w kurniku, co jest ważne dla dobrostanu naszych ptaków.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

Zastosowanie nasienia samca tej samej rasy do unasiennienia samicy stanowi przykład

A. kopulacji

B. krzyżowania

C. kojarzenia

D. bastardyzacji

Kojarzenie to proces, w którym dochodzi do zapłodnienia samicy przez samca tej samej rasy, co ma kluczowe znaczenie w hodowli zwierząt. Użycie nasienia od samca tej samej rasy zapewnia, że potomstwo będzie miało charakterystyki zgodne z określonymi standardami rasowymi. W praktyce, kojarzenie jest szeroko stosowane w hodowli zwierząt, aby utrzymać pożądane cechy genetyczne oraz podnieść jakość stada. Przykłady zastosowania kojarzenia obejmują programy hodowlane w rolnictwie, które skupiają się na poprawie wydajności mlecznej bydła, wzrostu tuszy u trzody chlewnej oraz zwiększeniu odporności na choroby. W standardach hodowlanych, kojarzenie powinno być przeprowadzane zgodnie z zasadami genetyki, aby uniknąć degeneracji genotypu i fenotypu zwierząt. Dobre praktyki w tym zakresie obejmują przeprowadzanie analizy pokrewieństwa, co pozwala na lepsze planowanie kojarzeń i unikanie problemów związanych z inbreedingiem.

Pytanie 5

Jakie jest przeznaczenie stosowania ziarna owsa w żywieniu tryków w okresie przed stanówką?

A. Zwiększenia jakości ich nasienia

B. Poprawienia jakości ich wełny

C. Pomoc w trawieniu pokarmów

D. Zagwarantowania im poczucia sytości

Odpowiedź dotycząca poprawy jakości nasienia tryków jest właściwa, ponieważ owies jest źródłem cennych składników odżywczych, które mają kluczowe znaczenie dla jakości spermy. Zawiera on białka, tłuszcze i węglowodany, a także witaminy i minerały, które wspierają procesy metaboliczne w organizmach zwierząt. Owies dostarcza również kwasów tłuszczowych omega-3, które są niezbędne do produkcji hormonów płciowych, a ich odpowiedni poziom wpływa na jakość nasienia. W praktyce, hodowcy tryków często wprowadzają owies do diety na kilka miesięcy przed planowanym okresem krycia, co pozwala na optymalizację kondycji zwierząt oraz poprawę ich zdolności rozrodczych. Zastosowanie owsa zgodnie z zaleceniami weterynaryjnymi oraz normami żywieniowymi może przynieść korzyści nie tylko w kontekście zwiększenia jakości nasienia, ale także ogólnej zdrowotności tryków, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli zwierząt.

Pytanie 6

W procesie transportu tlenu z płuc do tkanek oraz dwutlenku węgla z tkanek do płuc uczestniczą

A. monocyty

B. leukocyty

C. erytrocyty

D. trombocyty

Erytrocyty, znane również jako czerwone krwinki, odgrywają kluczową rolę w transporcie tlenu z płuc do tkanek i dwutlenku węgla z tkanek do płuc. Dzięki hemoglobinie, białku zawartemu w erytrocytach, możliwe jest wiązanie tlenu w płucach i jego uwalnianie w obrębie tkanek, gdzie stężenie tlenu jest niższe. Hemoglobina ma zdolność do zmiany konformacji, co pozwala jej na efektywne transportowanie gazy w różnorodnych warunkach. Na przykład, podczas intensywnego wysiłku fizycznego, zwiększa się zapotrzebowanie tkanek na tlen, a erytrocyty mogą dostarczać go w większej ilości dzięki zwiększonej produkcji 2,3-DPG, co wpływa na obniżenie powinowactwa hemoglobiny do tlenu. W kontekście medycyny, prawidłowe funkcjonowanie erytrocytów jest kluczowe; ich niedobór prowadzi do anemii, co objawia się zmęczeniem i osłabieniem organizmu. Stąd zrozumienie ich funkcji jest istotne nie tylko w biologii, ale także w klinice i terapii. Standardy medycyny wskazują na znaczenie monitorowania poziomu hemoglobiny we krwi, co jest praktykowane podczas rutynowych badań diagnostycznych.

Pytanie 7

Gdzie w jelicie znajdują się kosmki jelitowe?

A. w ślepym.

B. w grubym.

C. w czczym.

D. w prostym.

Kosmki jelitowe, czyli mikroskopijne wypustki błony śluzowej jelita, występują głównie w jelicie czczym (duodenum) i pełnią kluczową rolę w procesach trawienia oraz wchłaniania substancji odżywczych. Ich struktura zwiększa powierzchnię jelita, co umożliwia bardziej efektywne wchłanianie składników odżywczych, takich jak białka, węglowodany oraz tłuszcze. Kosmki są pokryte komórkami enterocytów, które są odpowiedzialne za transport substancji odżywczych do krwiobiegu. W praktyce, zrozumienie roli kosmków jelitowych jest istotne dla dietetyków i specjalistów ds. zdrowia, ponieważ ich uszkodzenie lub dysfunkcja może prowadzić do zaburzeń wchłaniania, co z kolei może skutkować niedoborami pokarmowymi oraz problemami zdrowotnymi, takimi jak celiakia. Dlatego kluczowe jest promowanie zdrowych nawyków żywieniowych, które wspierają zdrowie jelit, takich jak dieta bogata w błonnik oraz probiotyki, co może przyczynić się do optymalizacji funkcji kosmków jelitowych.

Pytanie 8

Kury rasy, które są typem użytkowym nieśnym, to

A. leghorn

B. zielononóżka kuropatwiana

C. sussex

D. dominant white cornish

Kura rasy leghorn jest uznawana za typ nieśny, znana z wysokiej wydajności w produkcji jaj. Charakteryzuje się nie tylko dużą ilością znoszonych jaj, ale także ich wysoką jakością. Kury leghorn są bardzo aktywne i potrafią dobrze radzić sobie w różnych warunkach hodowlanych, co czyni je popularnym wyborem w przemysłowej produkcji jaj. W przeciwieństwie do innych ras, takich jak sussex czy dominant white cornish, które są bardziej przystosowane do produkcji mięsa, leghorn koncentruje się na wydajności w produkcji jaj. W praktyce, hodowcy często wybierają tę rasę ze względu na jej zdolność do znoszenia jaj nawet w trudnych warunkach środowiskowych oraz jej niewielkie wymagania dotyczące karmienia. Dodatkowo, kury leghorn są stosunkowo odporne na choroby, co jest istotnym czynnikiem w komercyjnych hodowlach. Ta rasa jest również często wykorzystywana w programach hodowlanych, które mają na celu poprawę genetyki kur niosek.

Pytanie 9

Jakim narządem nieparzystym charakteryzują się przeważnie ptaki?

A. nasieniowód

B. jajnik

C. nerka

D. jądro

Odpowiedź "jajnik" jest poprawna, ponieważ u większości ptaków samice mają tylko jeden jajniki, co czyni go narządem nieparzystym. Jajniki są odpowiedzialne za produkcję komórek jajowych oraz hormonów płciowych, co jest kluczowe dla reprodukcji. W odróżnieniu od wielu innych kręgowców, ptaki wykazują adaptacje, które pozwalają im na redukcję masy ciała, co jest istotne dla ich zdolności do lotu. Na przykład, samice ptaków mogą produkować jednocześnie wiele jaj, co zwiększa ich szanse na reprodukcję. Jajniki ptaków mogą różnić się pod względem wielkości i funkcji w zależności od gatunku, a ich rozwój jest ściśle regulowany przez cykle hormonalne. Zrozumienie budowy i funkcji jajników u ptaków jest nie tylko kluczowe dla biologii ewolucyjnej, ale ma także praktyczne zastosowanie w hodowli ptaków i ochronie gatunków, gdzie rozmnażanie odgrywa kluczową rolę.

Pytanie 10

Skąd pobiera się próbki do analizy w kierunku BSE?

A. z istoty szarej kory mózgowej

B. z pnia mózgu

C. z rdzenia kręgowego

D. z rogów Ammona

Prawidłowa odpowiedź to pień mózgu, który jest kluczową strukturą w centralnym układzie nerwowym. To właśnie w pniu mózgu znajdują się istotne ośrodki odpowiedzialne za regulację podstawowych funkcji życiowych, takich jak oddech, rytm serca i ciśnienie krwi. Badania w kierunku BSE (bovine spongiform encephalopathy) polegają na analizie tkanek mózgowych w poszukiwaniu charakterystycznych dla tej choroby zmian, w tym sformowania prionów. Przykłady zastosowania tej wiedzy obejmują diagnostykę u bydła, gdzie prawidłowe pobranie próbek z pnia mózgu jest kluczowe dla skutecznego zdiagnozowania choroby. Ponadto, zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz standardami weterynaryjnymi, pobieranie próbek powinno być przeprowadzane przez wykwalifikowany personel, aby zapewnić dokładność i wiarygodność wyników. Wiedza na temat lokalizacji i metod pobierania próbek jest zatem niezbędna dla weterynarzy oraz laboratoriów zajmujących się diagnostyką chorób prionowych.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

Aby prawidłowo wytwarzać erytrocyty, konieczne jest

A. witamina B12

B. witamina D3

C. witamina K

D. witamina C

Witamina B12, znana również jako kobalamina, odgrywa kluczową rolę w produkcji erytrocytów, ponieważ jest niezbędna do prawidłowej syntezy DNA, co jest niezwykle istotne w procesie tworzenia komórek krwi. Niedobór tej witaminy prowadzi do zaburzeń w hematopoezie, co może skutkować anemią megaloblastyczną, charakteryzującą się obecnością dużych, nieprawidłowych erytrocytów. Dla zapewnienia odpowiedniego poziomu witaminy B12 w diecie, zaleca się spożywanie produktów pochodzenia zwierzęcego, takich jak mięso, ryby, jaja oraz nabiał. Osoby na diecie wegetariańskiej lub wegańskiej powinny rozważyć suplementację B12 lub włączenie do diety produktów wzbogaconych w tę witaminę, aby uniknąć niedoborów. W standardach żywieniowych, takich jak zalecenia żywieniowe dla populacji, witamina B12 jest wyróżniana jako kluczowy składnik odżywczy, którego odpowiedni poziom jest niezbędny do utrzymania zdrowia i prawidłowego funkcjonowania organizmu. Dbałość o wystarczający poziom tej witaminy jest więc nie tylko elementem zdrowego stylu życia, ale także zapobiega poważnym schorzeniom hematologicznym.

Pytanie 14

Knury rasy białej powinny być wykorzystywane do hodowli, gdy osiągną wiek około 10 miesięcy oraz adekwatną masę ciała

A. 90-110 kg

B. 150-170 kg

C. 130-150 kg

D. 110-130 kg

Wybór masy ciała knurów ras białych na poziomie 110-130 kg, 90-110 kg lub 150-170 kg nie jest odpowiedni z perspektywy hodowlanej. Knury o masie 110-130 kg mogą być jeszcze w fazie rozwoju, co oznacza, że ich zdolności reprodukcyjne mogą być ograniczone. Zbyt wczesne użycie knurów do rozpłodu, zanim osiągną wystarczający etap rozwoju fizycznego, może prowadzić do problemów z jakością nasienia oraz niższą płodnością. Knury w tej masie ciała mogą również być bardziej podatne na stres, co negatywnie wpływa na ich wydajność rozmnażania. Z kolei odpowiedź dotycząca masy ciała 90-110 kg jest jeszcze bardziej nieadekwatna, ponieważ knury w tym przedziale wagowym zazwyczaj są wciąż młode i nieosiągające pełnej dojrzałości, co całkowicie wyklucza ich użycie do rozmnażania. Z drugiej strony, masa ciała 150-170 kg może wskazywać na nadwagę, co niesie ze sobą ryzyko zdrowotne, w tym choroby metaboliczne, które mogą negatywnie wpływać na zdolność do reprodukcji. Odpowiednia masa ciała jest kluczowa dla zapewnienia dobrego zdrowia i efektywności hodowlanej, dlatego należy przestrzegać zaleceń dotyczących optymalnej masy ciała knurów do rozpłodu.

Pytanie 15

Trzeci palec jest najbardziej odległą częścią kończyn

A. owiec

B. kotów

C. psów

D. koni

Odpowiedź "koni" jest trafna, bo ten trzeci palec to ich najdalszy palec, który nazywamy kopytem. Konie to zwierzęta, które muszą biegać szybko, więc ich kończyny zmieniły się w trakcie ewolucji, przez co mają tylko jeden palec. To jest fajne, bo dzięki temu lepiej przystosowują się do życia tam, gdzie szybkość i wytrzymałość są kluczowe. Warto wiedzieć, jak zbudowane są kończyny koni, bo to ma ogromne znaczenie w weterynarii i hodowli. Dobre zadbanie o kopyta jest niezbędne, żeby konie były zdrowe i mogły dobrze sprawować się w sporcie czy na farmie. Znajomość anatomii ich palców pomaga też unikać kontuzji, takich jak kulawizny czy różne problemy z kopytami.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

Aby uniknąć wystąpienia tężyczki pastwiskowej, zwierzęta powinny otrzymać

A. magnez

B. żelazo

C. wapń

D. karoten

Odpowiedzi związane z żelazem, wapniem i karotenem nie są adekwatne w kontekście zapobiegania tężyczce pastwiskowej, ponieważ nie adresują one bezpośrednio problemu niedoboru magnezu. Żelazo jest pierwiastkiem niezbędnym do produkcji hemoglobiny i transportu tlenu w organizmie, ale jego niedobór prowadzi do anemii, a nie do tężyczki. W przypadku wapnia, chociaż jest on również istotny dla funkcji mięśni i układu nerwowego, to nadmiar wapnia może prowadzić do potencjalnych zaburzeń równowagi mineralnej, co może pogorszyć sytuację w kontekście wystąpienia objawów klinicznych podobnych do tych w tężyczce pastwiskowej. Karoten, czyli prowitaminy A, jest niezbędny dla zdrowia zwierząt, ale jego rola skupia się na procesach wzrostu i rozwoju oraz na zdrowiu oczu, a nie na regulacji skurczów mięśniowych. Typowe błędy myślowe prowadzące do błędnych wniosków obejmują mylenie objawów niedoboru różnych minerałów i witamin oraz ich funkcji w organizmie. Właściwe rozumienie roli magnezu w diecie zwierząt hodowlanych jest kluczowe dla skutecznego zarządzania ich zdrowiem i prewencji chorób związanych z niedoborami mineralnymi.

Pytanie 18

Dysponując kosiarką, prasą zwijającą oraz owijarką do bel, a przewidując ładną pogodę jedynie na dwa następne dni od momentu koszenia trawy, w jaki sposób powinno się zabezpieczyć trawę?

A. suszu

B. kiszonki

C. siana

D. sianokiszonki

Wybór siana jako formy konserwacji trawy nie jest właściwy w opisanej sytuacji. Siano wymaga dłuższego czasu suszenia na polu, co jest problematyczne przy ograniczonej prognozowanej słonecznej pogodzie. Wilgotne powietrze lub deszcz mogą prowadzić do pleśnienia, co obniża jakość paszy i jej wartość odżywczą. Susz, z kolei, jest efektem znacznego obniżenia wilgotności trawy poprzez wysuszenie, jednak również wymaga dłuższego czasu oraz odpowiednich warunków do zachowania jakości. Kiszonka, która zazwyczaj polega na fermentacji trawy w warunkach beztlenowych, może być stosowana, ale w kontekście dostępnych narzędzi (prasa zwijająca i owijarka folią) sianokiszonka daje lepsze wyniki pod względem zachowania wartości pokarmowej. Kluczowym błędem w myśleniu jest założenie, że tradycyjne metody konserwacji, jak sianokiszonka, będą równie skuteczne w zachowaniu wartości odżywczych. Wartość paszy jest niezmiernie istotna dla zdrowia zwierząt, a błędny wybór metody może prowadzić do obniżenia efektywności ich żywienia. Dlatego, w obliczu prognozy krótkotrwałej słonecznej pogody oraz dostępnych narzędzi, najlepszym rozwiązaniem jest wybór sianokiszonki, co jest zgodne z nowoczesnymi standardami w hodowli zwierząt.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

Która z wymienionych struktur anatomicznych nie wchodzi w skład jelita cienkiego?

A. Jelito ślepe

B. Dwunastnica

C. Jelito czcze

D. Jelito biodrowe

Jelito ślepe, znane również jako cecum, nie jest częścią jelita cienkiego, lecz należy do jelita grubego. Jelito cienkie składa się z trzech głównych segmentów: dwunastnicy, jelita czczego i jelita biodrowego. Dwunastnica, jako pierwszy odcinek jelita cienkiego, jest kluczowa dla trawienia, gdyż to tutaj następuje mieszanie treści pokarmowej z sokami trzustkowymi i żółcią. Jelito czcze i jelito biodrowe, będące dalszymi odcinkami jelita cienkiego, odgrywają istotną rolę w absorpcji składników odżywczych oraz wchłanianiu wody. Dlatego zrozumienie struktury i funkcji tych części układu pokarmowego jest istotne nie tylko dla studentów medycyny, ale i dla dietetyków oraz specjalistów zajmujących się zdrowiem publicznym. Wiedza ta ma praktyczne zastosowanie w diagnostyce i leczeniu chorób układu pokarmowego, takich jak choroba Leśniowskiego-Crohna czy zespół jelita drażliwego.

Pytanie 22

Jednym z powodów obniżenia jakości słoniny jest podawanie tucznikom w nadmiarze śruty

A. kukurydzianej

B. pszennej

C. jęczmiennej

D. żytniej

Zarządzanie dietą tuczników jest kluczowym elementem produkcji mięsa, a wybór odpowiednich składników pasz ma bezpośredni wpływ na jakość finalnego produktu. Przygotowując dietę, niektórzy mogą błędnie uważać, że inne rodzaje śruty, takie jak pszenna, jęczmienna czy żytnia, mogą być zastosowane jako główne źródło energii bez negatywnych konsekwencji. Śruta pszenna, choć bogata w białko i węglowodany, ma wyższą zawartość glutenu, co może ograniczać wydajność trawienia u tuczników. Z kolei śruta jęczmienna, mimo że zawiera cenne składniki odżywcze, ma niższą wartość energetyczną w porównaniu do śruty kukurydzianej, co może prowadzić do nieskutecznej produkcji tłuszczu. Śruta żytnia, z dodatkowym ryzykiem obecności niepożądanych substancji, takich jak toksyny, również nie jest zalecana jako główne źródło energii. Takie błędne podejście do diety może prowadzić do problemów zdrowotnych zwierząt, obniżenia jakości mięsa oraz zmniejszenia efektywności produkcji. Właściwe zrozumienie wartości odżywczej różnych składników pasz oraz ich wpływu na jakość słoniny jest kluczowe dla osiągnięcia wysokich standardów w branży mięsnej. Dobrym przykładem jest stosowanie diety zrównoważonej, która uwzględnia wszystkie niezbędne składniki odżywcze, zapewniając optymalne warunki hodowli i produkcji. Warto zwrócić uwagę na praktyki polegające na regularnym monitorowaniu jakości paszy oraz zdrowia zwierząt, aby uniknąć problemów związanych z niewłaściwym żywieniem.

Pytanie 23

Kości w obrębie nadgarstka to kości

A. długie łukowate

B. długie

C. krótkie

D. płaskie

Kości nadgarstka, znane również jako kości carpale, klasyfikowane są jako kości krótkie. Jest to grupa ośmiu kości, które są zorganizowane w dwie grupy po cztery kości. Ich krótka forma i bliskość do siebie umożliwiają dużą ruchomość w nadgarstku, co jest niezbędne do wykonywania precyzyjnych ruchów rąk, takich jak chwytanie czy pisanie. Kości te odgrywają kluczową rolę w stabilizacji oraz umożliwiają złożone ruchy, co jest istotne w kontekście biomechaniki ręki. W praktycznych zastosowaniach, zrozumienie struktury i funkcji kości nadgarstka jest kluczowe dla specjalistów z zakresu rehabilitacji oraz ortopedii, ponieważ kontuzje w tej okolicy są powszechne. W kontekście medycznym, identyfikacja urazów związanych z kośćmi krótkimi nadgarstka, takimi jak złamania czy zwichnięcia, ma istotne znaczenie w procesie diagnozy oraz leczenia, co podkreśla znaczenie ich właściwej klasyfikacji.

Pytanie 24

W jakiej kategorii znajdują się tylko surowce łatwo fermentujące?

A. Lucerna, wyka, bobik

B. Ziemniaki parowane, wysłodki melasowane, kukurydza

C. Kukurydza, seradela, koniczyna czerwona

D. Lucerna, łubin, kukurydza

Właściwa odpowiedź to "Ziemniaki parowane, wysłodki melasowane, kukurydza", ponieważ wszystkie wymienione składniki łatwo zakiszają się, co czyni je idealnymi surowcami do produkcji kiszonek. Ziemniaki parowane są często stosowane w żywieniu zwierząt, zwłaszcza w kontekście diet hodowlanych, jako źródło energii. Wysłodki melasowane, powstające z przetwarzania buraków cukrowych, charakteryzują się wysoką zawartością cukrów i białka, co również sprzyja procesowi fermentacji. Kukurydza, jako jedno z najważniejszych zbóż w produkcji pasz, jest znana z wysokiej zawartości skrobi, co czyni ją doskonałym surowcem do zakiszania. W kontekście standardów branżowych, zakiszanie powinno być przeprowadzane w optymalnych warunkach, aby zachować wartości odżywcze składników oraz zapobiec rozwojowi niepożądanych mikroorganizmów. Znajomość surowców łatwo zakiszających się jest kluczowa dla hodowców zwierząt, którzy dążą do optymalizacji żywienia i poprawy efektywności produkcji. Przykłady zastosowań obejmują kiszonki z różnych rodzajów pasz, co przyczynia się do zwiększenia biodostępności składników odżywczych.

Pytanie 25

Zjawiskiem nietypowym dla behawioryzmu krów jest sytuacja, gdy

A. każda krowa posiada indywidualny dystans osobisty

B. krowa o dominującej pozycji w grupie rozpoczyna żerowanie, inne podążają za nią

C. krowa żeruje w sąsiedztwie swoich odchodów

D. w grupie krów występuje hierarchia społeczna

Krowy, jako zwierzęta stadne, wykazują różnorodne zachowania społeczne, w tym hierarchię i dystans osobniczy. Jednak sytuacja, w której krowa pasie się w pobliżu własnych odchodów, jest nietypowa i niezgodna z ich naturalnymi instynktami. Krowy, podobnie jak inne zwierzęta roślinożerne, zazwyczaj unikają obszarów, gdzie mogłyby znaleźć się ich odchody, gdyż mogą one być źródłem patogenów i zanieczyszczeń. W praktyce, dobrze zorganizowane systemy hodowli bydła stosują zasady bioasekuracji, aby zapewnić zdrowie zwierząt, co obejmuje ograniczenie kontaktu zwierząt z ich odchodami. Przykładowo, w nowoczesnych oborach stosuje się systemy wentylacji oraz odpowiednie zagospodarowanie przestrzeni, aby zapobiec zanieczyszczeniom. Zrozumienie tego zachowania krów ma znaczenie w kontekście zrównoważonego rozwoju hodowli zwierząt oraz poprawy dobrostanu bydła, co jest zgodne z wytycznymi organizacji takich jak World Organisation for Animal Health (OIE).

Pytanie 26

Jak dokonuje się pomiaru wilgotności w pomieszczeniach inwentarskich?

A. manometrem

B. higrometrem

C. barometrem

D. anemometrem

Pomiar wilgotności w pomieszczeniach inwentarskich nie może być przeprowadzany za pomocą manometru, barometru ani anemometru, gdyż każde z tych urządzeń ma swoją specyfikę i przeznaczenie. Manometr służy do pomiaru ciśnienia gazów, co nie ma związku z wilgotnością powietrza. Użycie manometru w kontekście pomiaru wilgotności może prowadzić do mylnych wniosków, ponieważ nie jest on w stanie określić zawartości wody w powietrzu. Barometr, z kolei, mierzy ciśnienie atmosferyczne, które również nie jest bezpośrednio związane z wilgotnością. W sytuacjach, gdy barometr jest stosowany jako wskaźnik zmian pogody, może jedynie pośrednio sugerować zmiany wilgotności, ale nie dostarcza precyzyjnych danych wymaganych w pomieszczeniach inwentarskich. Anemometr jest narzędziem do pomiaru prędkości wiatru, co czyni go nieodpowiednim do analizy warunków wilgotnościowych. Stosowanie niewłaściwych urządzeń do pomiaru wilgotności może prowadzić do niewłaściwych decyzji dotyczących zarządzania mikroklimatem w pomieszczeniach inwentarskich, co z kolei może wpływać na zdrowie zwierząt oraz jakość przechowywanych pasz. Dlatego kluczowe jest zrozumienie specyfiki każdego z tych narzędzi i stosowanie ich zgodnie z ich przeznaczeniem, co jest zgodne z dobrą praktyką w zarządzaniu środowiskiem hodowlanym.

Pytanie 27

Pierwszy zabieg sztucznego unasienniania jałówek rasy holsztyńsko-fryzyjskiej przeprowadza się po osiągnięciu masy ciała

A. 300 kg i kondycji 2,25 - 2,5 punktów BCS

B. 500 kg i kondycji 3,75 - 4,0 punktów BCS

C. 400 kg i kondycji 3,25 - 3,5 punktów BCS

D. 450 kg i kondycji 4,50 - 5,0 punktów BCS

Odpowiedzi sugerujące, że do pierwszego zabiegu sztucznego unasienniania wymagane są inne niż podane parametry masy ciała i kondycji BCS, mogą wskazywać na pewne nieporozumienia związane z dojrzałością płciową i zdrowiem jałówek. Na przykład, 300 kg masy ciała jest zbyt niską wartością dla jałówek rasy holsztyńsko-fryzyjskiej, które osiągają dojrzałość płciową w momencie, gdy masa ciała wynosi około 400 kg. Przygotowanie do inseminacji przed uzyskaniem odpowiedniej masy ciała może skutkować niską skutecznością inseminacji oraz problemami zdrowotnymi w przyszłości. Również podane wartości kondycji BCS na poziomie 2,25 - 2,5 są niewystarczające; taki wynik wskazuje na zbyt niską kondycję, co może prowadzić do problemów z reprodukcją. Z kolei 450 kg masy ciała i kondycja 4,50 - 5,0 mogą być zbyt wysokie, co w praktyce prowadzi do ryzyka nadwagi, a w konsekwencji do problemów z płodnością. Właściwe podejście do przygotowania jałówki do inseminacji powinno uwzględniać zarówno odpowiednią masę ciała, jak i kondycję, aby zapewnić jej zdrowie i zdolność do reprodukcji. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie masy ciała i kondycji, co pozwala na dostosowanie żywienia oraz prowadzenie odpowiednich działań hodowlanych.

Pytanie 28

Czego dotyczą pasze treściwe?

A. śruty poekstrakcyjne, okopowe, śruty zbożowe

B. ziarna zbóż, zielonki, kiszonki

C. nasiona roślin strączkowych, makuchy, ziarna zbóż

D. kiszonki, okopowe, siano

Odpowiedź wskazująca na nasiona roślin strączkowych, makuchy i ziarna zbóż jako przykład pasz treściwych jest poprawna, ponieważ te składniki dostarczają istotnych wartości odżywczych dla zwierząt hodowlanych. Nasiona roślin strączkowych, takie jak soja czy łubin, są bogate w białko, co czyni je cennym źródłem energii i budulca dla zwierząt. Makuchy, będące produktem ubocznym po tłoczeniu nasion oleistych, również cechują się wysoką zawartością białka i tłuszczu, co czyni je atrakcyjnymi dla diet zwierząt. Ziarna zbóż, takie jak pszenica, kukurydza czy jęczmień, są podstawowym składnikiem pasz treściwych, dostarczającym węglowodanów i energii. W praktyce, składniki te są często mieszane w różnych proporcjach, aby uzyskać zbilansowaną karmę, spełniającą normy żywieniowe określone przez ekspertów w dziedzinie zootechniki. Przykładowo, w produkcji pasz komercyjnych, użycie tych składników jest zgodne ze standardami, takimi jak normy UE dotyczące żywienia zwierząt, co zapewnia wysoką jakość paszy i zdrowie zwierząt.

Pytanie 29

Zewnętrzna budowa zwierząt to

A. pokrój

B. selekcja

C. inbred

D. heterozja

Eksterier zwierząt odnosi się do ogólnego wyglądu i budowy ciała zwierząt, szczególnie w kontekście hodowli i selekcji ras. Termin ten obejmuje cechy morfologiczne, takie jak proporcje, kształt i wymiary poszczególnych części ciała, co ma kluczowe znaczenie dla oceny zwierząt w hodowli. W praktyce, ocena eksterieru jest istotna podczas wystaw, gdzie zwierzęta są klasyfikowane na podstawie zgodności z wzorcem rasy. Przykładem zastosowania wiedzy o eksterierze może być hodowla psów rasowych, gdzie hodowcy dążą do uzyskania osobników o pożądanych cechach, takich jak długość nóg czy kształt głowy, zgodnych z normami danej rasy. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują regularne szkolenie oceniających, aby zapewnić spójność ocen i poprawić jakość hodowli.

Pytanie 30

Wskaż produkt uboczny, który powstaje podczas wytwarzania piwa i jest stosowany w karmieniu bydła.

A. Makuchy

B. Młóto

C. Śruta poekstrakcyjna

D. Ekspelery

Młóto jest istotnym produktem ubocznym powstającym podczas produkcji piwa, który znajduje zastosowanie w żywieniu zwierząt, w szczególności bydła mlecznego. Jest to materiał bogaty w białko, błonnik oraz składniki mineralne, co czyni go wartościowym dodatkiem do paszy dla krów. Młóto, będące pozostałością po procesie warzenia, zawiera znaczące ilości składników odżywczych, które mogą wspierać zdrowie i wydajność mleczną krów. W praktyce, stosowanie młóta w diecie bydła może poprawić efektywność wykorzystania paszy oraz wpłynąć na jakość mleka. Warto również zauważyć, że młóto ma korzystny wpływ na procesy fermentacyjne w żołądku krów, co może przyczyniać się do lepszego trawienia i przyswajania składników odżywczych. W branży hodowlanej młóto jest często wykorzystywane jako składnik pasz treściwych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami żywienia zwierząt. Zarządzanie paszami z młóta, odpowiednie dawkowanie oraz analiza wartości odżywczej są kluczowe dla osiągania optymalnych wyników produkcyjnych.

Pytanie 31

Świnie o typie mięsnym

A. powoli się rozwijają i wcześnie osiągają dojrzałość

B. powoli się rozwijają i późno osiągają dojrzałość

C. szybko się rozwijają i wcześnie osiągają dojrzałość

D. szybko się rozwijają i późno osiągają dojrzałość

Świnie w typie mięsnym są hodowane głównie z myślą o wydajności produkcji mięsa. Charakteryzują się szybkim tempem wzrostu oraz późnym dojrzewaniem, co oznacza, że osiągają dużą masę ciała w stosunkowo krótkim czasie, ale nie dojrzewają do momentu, gdy ich mięso osiągnie optymalne parametry jakościowe. Takie podejście jest korzystne z perspektywy ekonomicznej, ponieważ hodowcy mogą szybciej uzyskiwać zysk z sprzedaży. W praktyce, świnie w typie mięsnym powinny być karmione specjalnie zbilansowaną paszą, która wspiera ich szybki wzrost. Dobrym przykładem są rasy takie jak Piétrain czy Duroc, które są powszechnie stosowane w intensywnej produkcji mięsnej. Hodowcy powinni zwracać uwagę na warunki, w jakich zwierzęta są utrzymywane, aby zapewnić ich zdrowie i dobrostan, co bezpośrednio wpływa na jakość mięsa. Dobre praktyki w hodowli obejmują monitorowanie wagi, zdrowia i diety zwierząt, co pozwala na optymalizację procesu produkcji.

Pytanie 32

Zgodnie z klasyfikacją EUROP, tusza wieprzowa wyróżniająca się najwyższą ilością mięsa otrzymuje oznaczenie

A. R

B. U

C. E

D. P

Odpowiedzi P, U oraz R wskazują na różne klasy tuszy wieprzowej, które nie odnoszą się do najwyższej zawartości mięsa. Oznaczenie P w klasyfikacji odnosi się do tusz o zawartości mięsa poniżej klasy średniej, co czyni tę opcję niewłaściwą dla pytania. W praktyce, tusze oznaczone literą P mogą być stosowane w tańszych produktach, takich jak gotowe dania czy wędliny niższej jakości. Odpowiedź U natomiast klasyfikuje tusze, które są zadowalające, ale nie osiągają najwyższych standardów mięsa, co również nie odpowiada na pytanie. Z kolei klasa R oznacza tusze, które mają dobrą jakość, ale nie są na najwyższym poziomie, co również nie pasuje do pytania. W branży mięsnej, istotne jest, aby rozumieć te klasyfikacje, ponieważ wpływają one na decyzje zakupowe i strategię marketingową. Typowe błędy polegają na myleniu klas w oparciu o ogólne wrażenie jakości, zamiast skupić się na określonych kategoriach klasyfikacji. Klasyfikacja EUROP jest skomplikowanym systemem, który wymaga dokładności i zrozumienia, aby uniknąć nieporozumień, które mogą skutkować nieefektywnym wykorzystaniem surowców i stratami finansowymi.

Pytanie 33

Ruja występuje najczęściej dwa razy w ciągu roku (na wiosnę i na jesień)?

A. u maciorki

B. u suki

C. u lochy

D. u królicy

U maciorki, lochy i królicy cykl reprodukcyjny oraz czas rui różnią się znacząco od tego, co obserwujemy u suk. Maciorki, czyli samice szczurów, nie mają wyraźnie zdefiniowanego cyklu rui, a ich reprodukcja jest regulowana przez bodźce środowiskowe. W przypadku loch, samice świń mają cykle rui z częstością około 21 dni, co nie odpowiada wzorcom obserwowanym u suk. Lochy mogą mieć kilka rui w ciągu roku, ale ich cykl jest bardziej regularny i nie ogranicza się do dwóch określonych pór roku, jak u suk. Z kolei króliczki mają cykl rui, który jest praktycznie ciągły przez cały rok, co oznacza, że samice mogą być gotowe do krycia przez większość czasu. Te różnice w cyklach rui mogą prowadzić do mylnych przekonań, jeśli nie są jasno zrozumiane. Zrozumienie specyfiki cykli reprodukcyjnych różnych gatunków jest niezbędne dla odpowiedniej hodowli i opieki weterynaryjnej. Zastosowanie tej wiedzy w praktyce pozwala na lepsze zarządzanie rozmnażaniem zwierząt i zwiększenie dobrostanu. Błędy w interpretacji cykli rui mogą prowadzić do nieodpowiedniego planowania krycia oraz potencjalnych problemów zdrowotnych, co podkreśla znaczenie dokładnej wiedzy w tym obszarze.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

Wpis do księgi hodowlanej loch następuje na podstawie wniosku

A. osoby upoważnionej przez prowadzącego księgi

B. hodowcy

C. pracownika ARiMR

D. zootechnika

Odpowiedź "hodowcy" jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami dotyczącymi hodowli zwierząt, to hodowca jest osobą odpowiedzialną za zgłaszanie lochy do księgi hodowlanej. W praktyce oznacza to, że hodowca musi dostarczyć odpowiednie dokumenty oraz informacje dotyczące zwierzęcia, takie jak jego pochodzenie, status zdrowotny oraz dane dotyczące użytkowania w hodowli. Księga hodowlana jest kluczowym elementem w systemie zarządzania hodowlą, ponieważ pozwala na monitorowanie cech genetycznych zwierząt oraz prowadzenie odpowiednich działań selekcyjnych. Przykładem może być hodowla świń, gdzie właściwe prowadzenie księgi hodowlanej wpływa na jakość produkcji mięsnej oraz zdrowotność populacji. Warto również zaznaczyć, że zgodność z normami prowadzenia ksiąg hodowlanych jest istotna dla uzyskania certyfikatów jakości oraz wsparcia finansowego w ramach funduszy unijnych.

Pytanie 36

Mocznika dodatek do dawki paszowej może być wykorzystywany w żywieniu

A. świń

B. indyków

C. bydła

D. koni

Dodatek mocznika do dawki pokarmowej jest szeroko stosowany w żywieniu bydła, szczególnie w kontekście produkcji mleka oraz mięsa. Mocznik, będący źródłem azotu, jest wykorzystywany do poprawy jakości paszy, co przyczynia się do lepszego wykorzystania białka przez zwierzęta. Zastosowanie mocznika w gospodarstwach hodowlanych pozwala na zwiększenie efektywności żywienia, ponieważ umożliwia uzupełnienie niedoboru białka w paszach objętościowych, takich jak siano czy kiszonki. Przykładowo, w przypadku bydła mlecznego, dodatek mocznika może wspierać produkcję mleka, zwiększając wydajność laktacyjną oraz jakość mleka, co jest zgodne z zaleceniami specjalistów żywienia zwierząt. Ważne jest, aby stosować mocznik w odpowiednich dawkach, aby uniknąć problemów z toksycznością. Dobre praktyki w żywieniu bydła zalecają również monitorowanie poziomu mocznika w moczu, co pozwala na ocenę efektywności metabolizmu azotu w organizmie zwierzęcia.

Pytanie 37

Gdzie znajduje się krąg obrotowy?

A. pomiędzy ostatnim kręgiem piersiowym a pierwszym lędźwiowym

B. między pierwszym a trzecim kręgiem lędźwiowym

C. pomiędzy pierwszym a trzecim kręgiem szyjnym

D. w obszarze ostatniego kręgu krzyżowego a pierwszym ogonowym

Krąg obrotowy, znany również jako atlas i obrotnik, znajduje się pomiędzy pierwszym a trzecim kręgiem szyjnym. Atlas (C1) jest pierwszym kręgiem szyjnym, który łączy się z czaszką, a obrotnik (C2) jest drugim kręgiem szyjnym, który umożliwia obrót głowy. Krąg obrotowy posiada unikalną strukturę, w tym ząb (dens), który pozwala na rotację atlasu wokół osi, co w konsekwencji umożliwia ruch rotacyjny głowy. Zrozumienie lokalizacji kręgów szyjnych i ich funkcji jest kluczowe w medycynie, ze względu na ich rolę w utrzymaniu stabilności głowy oraz w ochronie rdzenia kręgowego. W praktyce, wiedza ta jest wykorzystywana w diagnostyce i leczeniu urazów kręgosłupa szyjnego oraz w terapii manualnej, gdzie terapeuci muszą być świadomi anatomii i biomechaniki tej okolicy. Ponadto, w kontekście standardów medycznych, znajomość anatomii kręgosłupa szyjnego jest istotna dla przeprowadzania procedur takich jak intubacja czy operacje neurochirurgiczne.

Pytanie 38

Przy wywozie bydła, owiec lub kóz z Polski, a także ich zarodków, nasienia oraz komórek jajowych, jakie dokumenty są wymagane?

A. dowód zakupu

B. dowód sprzedaży

C. świadectwo zdrowia

D. księga rejestracji

Świadectwo zdrowia to ważny dokument, gdy chcesz legalnie wywieźć bydło, owce czy kozy z Polski. Potwierdza, że zwierzęta są zdrowe i spełniają wymagania weterynaryjne, które obowiązują w kraju, do którego je wysyłasz. To naprawdę istotne, żeby zapobiegać rozprzestrzenianiu się różnych chorób, bo ma to ogromne znaczenie dla zdrowia publicznego i samego dobrostanu zwierząt. Jak to wygląda w praktyce? Tuż przed transportem hodowca powinien skontaktować się z weterynarzem, który zrobi badania zdrowotne i wystawi potrzebne papiery. Na przykład, przy bydle weterynarz sprawdzi, czy nie ma tam chorób jak wirusowa biegunka czy bruceloza, bo to wymogi unijne. Dobrze też mieć kopię świadectwa w dokumentacji, to ułatwia przyszłe transakcje i kontrole ze strony inspekcji weterynaryjnej.

Pytanie 39

Jakie działania należy podjąć w przypadku udzielania pierwszej pomocy koniowi wykazującemu objawy ochwatu?

A. stosowaniu ciepłych okładów na kopyta

B. owijaniu i ogrzewaniu mięśni zadu konia

C. schładzaniu mięśni zadu konia

D. wykonaniu zimnych okładów na kopyta

Wykonanie zimnych okładów na kopyta konia z objawami ochwatu jest kluczowym działaniem w kontekście pierwszej pomocy. Ochwat, znany również jako laminitis, to poważna choroba, w której dochodzi do zapalenia lameli w kopycie, co prowadzi do bólu i dyskomfortu. Zimne okłady mają na celu zmniejszenie stanu zapalnego oraz obrzęku poprzez zwężenie naczyń krwionośnych, co w efekcie ogranicza przepływ krwi do uszkodzonego obszaru. W praktyce, zimne okłady można stosować przez 20-30 minut, co 2-3 godziny, aby uzyskać optymalne efekty. Ważne jest, aby stosować okłady bezpośrednio na kopyta, a nie na mięśnie zadu konia, ponieważ to właśnie kopyta są miejscem wystąpienia stanu zapalnego. Zimne okłady nie tylko pomagają w zmniejszeniu bólu, ale również mogą przyspieszyć proces regeneracji. Dobre praktyki obejmują również konsultację z weterynarzem, aby ocenić stan konia i wdrożyć dalsze leczenie, takie jak zmiana diety czy odpowiednia opieka weterynaryjna.

Pytanie 40

Jaja pochodzące z hodowli na wolnym wybiegu powinny być oznaczone kodem odpowiadającym systemowi chowu

A. 2

B. 0

C. 1

D. 3

Jaja pochodzące z chowu z wolnego wybiegu oznaczone są kodem '1' zgodnie z regulacjami Unii Europejskiej dotyczącymi oznakowania jaj. W tym systemie oznaczenie '1' wskazuje, że kury miały dostęp do wolnego wybiegu, co oznacza, że spędzają czas na świeżym powietrzu oraz mają dostęp do naturalnych warunków. Praktyka ta jest zgodna z rosnącymi oczekiwaniami konsumentów dotyczącymi dobrostanu zwierząt. Zwiększenie przestrzeni życiowej kur oraz możliwość poruszania się na zewnątrz przyczynia się do ich lepszego samopoczucia oraz zdrowia, co w rezultacie wpływa na jakość jaj. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest oznakowanie produktów w sklepach, co pozwala konsumentom dokonywać świadomych wyborów. Kluczowe jest również przestrzeganie zasad dobrostanu zwierząt, co jest udokumentowane w standardach takich jak European Union Animal Welfare Regulations.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej