Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 16 maja 2025 21:57
Data zakończenia: 16 maja 2025 22:19

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie polecenie w systemie Linux służy do przypisania adresu IP oraz maski podsieci dla interfejsu eth0?

A. ipconfig eth0 172.16.31.1 netmask 255.255.0.0

B. ifconfig eth0 172.16.31.1 mask 255.255.0.0

C. ipconfig eth0 172.16.31.1 mask 255.255.0.0

D. ifconfig eth0 172.16.31.1 netmask 255.255.0.0

Odpowiedzi, w których wykorzystano komendę 'ipconfig', są niepoprawne, ponieważ 'ipconfig' jest narzędziem z systemu Windows i nie jest obsługiwane w systemie Linux. Użytkownicy często mylą te dwa polecenia, co prowadzi do nieprawidłowego wnioskowania o dostępnych narzędziach w różnych systemach operacyjnych. Użycie słowa 'mask' zamiast 'netmask' w niektórych odpowiedziach również jest błędem, ponieważ 'netmask' jest standardowym terminem w kontekście konfiguracji sieci w systemach Linux. Rozróżnienie między tymi terminami jest kluczowe, ponieważ niepoprawne polecenia nie tylko nie skomunikują się z interfejsem sieciowym, ale mogą również prowadzić do błędnej konfiguracji, co negatywnie wpłynie na funkcjonalność sieci. Niezrozumienie różnic między systemami operacyjnymi oraz technicznymi terminami używanymi do konfiguracji sieci jest częstym źródłem błędów wśród osób uczących się administracji systemów. Ważne jest, aby dobrze zaznajomić się z dokumentacją oraz najlepszymi praktykami, aby unikać takich nieporozumień podczas pracy z sieciami.

Pytanie 2

Jakie urządzenie jest używane do łączenia lokalnej sieci bezprzewodowej z siecią kablową?

A. modem

B. switch

C. access point

D. hub

Punkt dostępu (ang. access point) jest urządzeniem, które umożliwia połączenie klientów bezprzewodowych z siecią przewodową. Działa na zasadzie odbierania sygnałów radiowych od urządzeń mobilnych (smartfonów, tabletów, laptopów) i przekazywania ich do lokalnej sieci komputerowej. Korzysta z różnych standardów, takich jak Wi-Fi 802.11, co zapewnia dużą elastyczność i wydajność w komunikacji. W praktyce, punkty dostępu są często wykorzystywane w biurach, szkołach i miejscach publicznych, gdzie istnieje potrzeba szerokiego zasięgu sieci bezprzewodowej. W przypadku rozbudowy lokalnej sieci, punkty dostępu mogą być stosowane do tworzenia sieci mesh, pozwalając na bezprzewodowe połączenie wielu urządzeń w różnych lokalizacjach. Dobrą praktyką jest stosowanie zabezpieczeń, takich jak WPA3, aby chronić przesyłane dane przed nieautoryzowanym dostępem. Dodatkowo, przy projektowaniu sieci z punktem dostępu, należy uwzględnić aspekty takie jak interferencje radiowe oraz odpowiednie rozmieszczenie urządzeń, by zminimalizować martwe strefy sygnału.

Pytanie 3

Jakie medium transmisyjne w sieciach LAN rekomenduje się do użycia w historycznych obiektach?

A. Fale radiowe

B. Światłowód

C. Kabel koncentryczny

D. Kabel typu skrętka

Kabel typu skrętka, światłowód oraz kabel koncentryczny, choć są popularnymi mediami transmisyjnymi w nowoczesnych sieciach LAN, nie są idealnym rozwiązaniem w kontekście zabytkowych budynków. Skrętka, z uwagi na swoją konstrukcję, wymaga fizycznej instalacji, co często wiąże się z koniecznością wiercenia otworów czy kucia ścian, co może naruszyć struktury i estetykę zabytkowego obiektu. Ponadto, skrętki mają ograniczenia co do długości oraz mogą być podatne na zakłócenia elektromagnetyczne, które w niektórych lokalizacjach mogą być znaczne. Światłowód, mimo że oferuje wysoką przepustowość i odporność na zakłócenia, również wymaga fizycznego ułożenia kabli, co w przypadku obiektów o dużej wartości historycznej staje się problematyczne. Kable koncentryczne, choć były popularne w przeszłości, obecnie ustępują miejsca nowocześniejszym rozwiązaniom ze względu na ograniczenia w przepustowości oraz wyższe koszty instalacji w trudnych warunkach. Typowe błędy myślowe obejmują przekonanie, że tradycyjne media będą wystarczające, ignorując konieczność ochrony zabytków oraz dostosowania się do ich specyficznych wymagań. Należy pamiętać, że w kontekście technologii informacyjnej, podejście do instalacji w obiektach zabytkowych musi być przemyślane i zgodne z zasadami ochrony dziedzictwa kulturowego.

Pytanie 4

SuperPi to aplikacja używana do testowania

A. ilości nieużywanej pamięci operacyjnej RAM

B. efektywności dysków twardych

C. efektywności procesorów o podwyższonej częstotliwości

D. obciążenia oraz efektywności kart graficznych

Odpowiedzi, które sugerują, że SuperPi mierzy obciążenie i wydajność kart graficznych, wydajność dysków twardych lub ilość niewykorzystanej pamięci operacyjnej RAM, są mylące i niezgodne z rzeczywistością. SuperPi to program dedykowany wyłącznie testowaniu procesorów. Wykorzystując algorytm obliczania liczby π, koncentruje się na obliczeniach CPU, a nie na innych komponentach systemu. W przypadku kart graficznych, do oceny ich wydajności stosuje się zupełnie inne narzędzia, takie jak 3DMark czy FurMark, które wykonują skomplikowane obliczenia graficzne i testy obciążeniowe. Porównując wydajność dysków twardych, używa się programów takich jak CrystalDiskMark, które mierzą szybkość odczytu i zapisu danych, co jest całkowicie innym rodzajem analizy. Z kolei pamięć operacyjna RAM jest oceniana za pomocą narzędzi takich jak MemTest86, które sprawdzają integralność i wydajność pamięci, nie zaś użycia CPU. Typowe błędy myślowe prowadzące do tych niepoprawnych wniosków często wynikają z nieporozumienia dotyczącego funkcji różnych komponentów komputera oraz braku znajomości odpowiednich narzędzi do ich analizy. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że każdy typ benchmarkingu ma swoje określone zastosowanie i nie może być stosowany zamiennie.

Pytanie 5

W jednostce ALU do akumulatora została zapisana liczba dziesiętna 240. Jak wygląda jej reprezentacja w systemie binarnym?

A. 11111110

B. 11111100

C. 11110000

D. 11111000

Reprezentacja binarna liczby dziesiętnej 240 to 11110000. Aby ją obliczyć, należy najpierw zrozumieć, jak działa konwersja z systemu dziesiętnego na binarny. Proces ten polega na ciągłym dzieleniu liczby przez 2 i zapisaniu reszt z tych dzielników. Dla liczby 240, dzieląc przez 2, otrzymujemy następujące wyniki: 240/2=120 (reszta 0), 120/2=60 (reszta 0), 60/2=30 (reszta 0), 30/2=15 (reszta 0), 15/2=7 (reszta 1), 7/2=3 (reszta 1), 3/2=1 (reszta 1), 1/2=0 (reszta 1). Zbierając reszty od ostatniego dzielenia do pierwszego, otrzymujemy 11110000. To przykład konwersji, która jest powszechnie stosowana w programowaniu komputerowym oraz w elektronice cyfrowej, gdzie liczby binarne są kluczowe dla działania procesorów i systemów operacyjnych. Dobra praktyka to zrozumienie nie tylko samego procesu konwersji, ale również tego, jak liczby binarne są używane do reprezentowania różnych typów danych w pamięci komputerowej.

Pytanie 6

Przypisanie licencji oprogramowania do pojedynczego komputera lub jego komponentów stanowi charakterystykę licencji

A. BOX

B. AGPL

C. TRIAL

D. OEM

Licencja OEM (Original Equipment Manufacturer) jest specyficznym rodzajem licencji, która jest przypisana do konkretnego komputera lub jego podzespołów, co oznacza, że oprogramowanie może być używane tylko na tym urządzeniu. W praktyce, licencje OEM są często stosowane w przypadku preinstalowanego oprogramowania, takiego jak systemy operacyjne czy aplikacje biurowe, które są dostarczane przez producentów sprzętu. Warto zauważyć, że licencje OEM są zazwyczaj tańsze niż licencje BOX, które można przenosić między urządzeniami. Licencje te mają również ograniczenia w zakresie wsparcia technicznego, które najczęściej zapewnia producent sprzętu, a nie twórca oprogramowania. W przypadku wymiany kluczowych podzespołów, takich jak płyta główna, może być konieczne nabycie nowej licencji. Standardy branżowe, takie jak Microsoft Software License Terms, szczegółowo określają zasady stosowania licencji OEM, co jest kluczowe dla zrozumienia ich zastosowania w praktyce.

Pytanie 7

Brak zabezpieczeń przed utratą danych w wyniku fizycznej awarii jednego z dysków to właściwość

A. RAID 3

B. RAID 2

C. RAID 0

D. RAID 1

RAID 3, RAID 2 oraz RAID 1 różnią się od RAID 0 pod względem mechanizmu ochrony danych i sposobu przechowywania informacji. RAID 3 stosuje technikę stripingu z użyciem jednego dysku parzystości, co zapewnia pewien poziom ochrony przed utratą danych. W przypadku jego awarii, dane mogą być odtworzone z dysku parzystości, co czyni tę konfigurację znacznie bardziej odporną na utratę danych niż RAID 0. RAID 2, chociaż rzadko stosowany, wykorzystuje technologię bitowego stripingu, co oznacza, że dane są rozkładane na wiele dysków, ale z wieloma dyskami parzystości. W rezultacie, mimo że oferuje lepszą ochronę, jego złożoność i koszt sprawiają, że jest mało praktyczny w nowoczesnych zastosowaniach. RAID 1, z kolei, polega na lustrzanym kopiowaniu danych na dwóch lub więcej dyskach, co zapewnia pełną redundancję; w przypadku awarii jednego dysku, dane są wciąż dostępne na drugim. To podejście jest często zalecane w zastosowaniach, gdzie bezpieczeństwo danych jest kluczowe, na przykład w systemach bankowych czy serwerach plików. Błędem myślowym jest mylenie wydajności RAID 0 z bezpieczeństwem danych; użytkownicy często decydują się na RAID 0 w celu zwiększenia szybkości, nie zdając sobie sprawy z ryzyka utraty wszystkich danych przy awarii jednego z dysków.

Pytanie 8

Ikona z wykrzyknikiem, którą widać na ilustracji, pojawiająca się przy nazwie urządzenia w Menedżerze urządzeń, wskazuje, że to urządzenie

A. zostało dezaktywowane

B. nie funkcjonuje prawidłowo

C. sterowniki zainstalowane na nim są w nowszej wersji

D. funkcjonuje poprawnie

Ikona z wykrzyknikiem przy nazwie urządzenia w Menedżerze urządzeń wskazuje na problem z poprawnym działaniem tego urządzenia. Może to być spowodowane kilkoma czynnikami takimi jak brak odpowiednich sterowników uszkodzenie sprzętu lub konflikt zasobów z innym urządzeniem. Menedżer urządzeń jest narzędziem systemowym w systemach Windows które pozwala na monitorowanie i zarządzanie sprzętem komputerowym. Wykrzyknik stanowi ostrzeżenie dla użytkownika że należy podjąć działania w celu rozwiązania problemu. W praktyce rozwiązanie problemu może obejmować aktualizację lub ponowną instalację sterowników. Warto korzystać z oficjalnych stron producentów do pobierania najnowszych wersji sterowników co jest zgodne z dobrą praktyką branżową. W sytuacji gdy aktualizacja sterowników nie pomaga warto sprawdzić fizyczne połączenia sprzętowe i upewnić się że urządzenie jest poprawnie podłączone. Taka diagnostyka jest istotnym elementem pracy technika komputerowego i pozwala na utrzymanie stabilności systemu operacyjnego oraz sprawne funkcjonowanie urządzeń peryferyjnych.

Pytanie 9

Na diagramie płyty głównej, który znajduje się w dokumentacji laptopa, złącza oznaczone numerami 8 i 9 to

A. cyfrowe audio

B. Serial ATA

C. M.2

D. USB 3.0

Złącza Serial ATA, często określane jako SATA, są standardem interfejsu służącego do podłączania dysków twardych, dysków SSD oraz napędów optycznych do płyt głównych komputerów. Ich główną zaletą jest wysoka przepustowość, która w przypadku standardu SATA III sięga nawet 6 Gb/s. Złącza te charakteryzują się wąskim, płaskim kształtem, co umożliwia łatwe i szybkie podłączanie oraz odłączanie urządzeń. SATA jest powszechnie stosowany w komputerach stacjonarnych, laptopach oraz serwerach, co czyni go jednym z najczęściej używanych interfejsów w branży IT. W przypadku płyt głównych laptopów, złącza oznaczone na schemacie jako 8 i 9 są typowymi portami SATA, co pozwala na bezproblemową integrację z wewnętrznymi urządzeniami pamięci masowej. W codziennym użytkowaniu zrozumienie funkcji i możliwości złączy SATA jest kluczem do efektywnego zarządzania przestrzenią dyskową urządzenia, a także do optymalizacji jego wydajności poprzez zastosowanie odpowiednich konfiguracji, takich jak RAID. Warto również wspomnieć, że złącza SATA obsługują funkcję hot swapping, co umożliwia wymianę dysków bez konieczności wyłączania systemu, co jest szczególnie korzystne w środowiskach serwerowych.

Pytanie 10

Aby połączyć dwa przełączniki oddalone o 200 m i osiągnąć minimalną przepustowość 200 Mbit/s, jakie rozwiązanie należy zastosować?

A. światłowód

B. skrętkę UTP

C. kabel koncentryczny 50 Ω

D. skrętkę STP

Światłowód to świetny wybór, gdy chcemy połączyć dwa przełączniki na dystansie 200 m, zwłaszcza, że potrzebujemy minimalnej przepustowości 200 Mbit/s. W porównaniu do skrętki UTP czy STP, które mają ograniczenia do 100 m i są bardziej podatne na zakłócenia, światłowody pozwalają na przesył danych na znacznie większe odległości bez żadnych strat jakości sygnału. Co więcej, światłowody oferują dużo wyższą przepustowość, co jest mega ważne w miejscach z dużym ruchem, jak serwery czy biura z wieloma osobami. W praktyce coraz częściej widzimy, że technologie światłowodowe stają się standardem w sieciach LAN, szczególnie w aplikacjach, które potrzebują wysokiej wydajności i niezawodności, na przykład przy transmisji wideo czy w chmurze. Z tego co wiem, światłowody zgodne z normami IEEE 802.3 wspierają różne standardy, jak 100BASE-FX czy 1000BASE-LX, co daje dużą elastyczność w rozwoju sieci.

Pytanie 11

Proporcja ładunku zgromadzonego na przewodniku do potencjału tego przewodnika definiuje jego

A. rezystancję

B. indukcyjność

C. pojemność elektryczną

D. moc

Moc, rezystancja oraz indukcyjność to wielkości, które mają różne definicje i zastosowania w elektromagnetyzmie, ale nie są one związane ze stosunkiem ładunku zgromadzonego na przewodniku do jego potencjału. Moc elektryczna odnosi się do szybkości, z jaką energia jest konsumowana lub przekazywana w obwodzie elektrycznym i mierzy się ją w watach (W). W kontekście obwodów, moc nie ma bezpośredniego związku z ładunkiem i potencjałem, lecz z napięciem i natężeniem prądu. Rezystancja, mierząca opór elektryczny, również nie odnosi się do pojemności elektrycznej. Jest to wielkość, która opisuje, jak bardzo dany materiał utrudnia przepływ prądu i jest wyrażana w omach (Ω). Wyższa rezystancja oznacza mniejszy przepływ prądu dla danej wartości napięcia. Inaczej wygląda to w przypadku indukcyjności, która dotyczy zdolności elementu do generowania siły elektromotorycznej w odpowiedzi na zmieniające się prądy w swoim otoczeniu. Indukcyjność, wyrażana w henrach (H), ma znaczenie głównie w obwodach zmiennoprądowych i nie ma zastosowania w kontekście pojemności elektrycznej. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie tych różnych pojęć, co często prowadzi do nieporozumień w elektrotechnice oraz w analizie obwodów. Zrozumienie różnic między tymi parametrami jest fundamentalne dla efektywnego projektowania i diagnostyki systemów elektrycznych.

Pytanie 12

Podczas testowania kabla sieciowego zakończonego wtykami RJ45 przy użyciu diodowego testera okablowania, diody LED zapalały się w odpowiedniej kolejności, z wyjątkiem diod oznaczonych numerami 2 i 3, które świeciły równocześnie na jednostce głównej testera, natomiast na jednostce zdalnej nie świeciły wcale. Jaka mogła być tego przyczyna?

A. Pary odwrócone

B. Pary skrzyżowane

C. Nieciągłość kabla

D. Zwarcie

Zwarcie w kablu sieciowym oznacza, że żyły przewodu są ze sobą połączone w sposób, który nie jest zamierzony, co prowadzi do nieprawidłowego przesyłania sygnału. W przypadku testera diodowego, dwie diody zapalające się równocześnie wskazują na zwarcie między parami przewodów. Oznaczenie diod 2 i 3 wskazuje, że w tych żyłach doszło do nieprawidłowego połączenia, co uniemożliwia ich prawidłowe działanie. W standardzie T568A i T568B, żyły 2 i 3 odpowiadają za przesył danych, a ich zwarcie skutkuje brakiem komunikacji z jednostką zdalną. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być proces instalacji okablowania w biurach, gdzie przestrzeganie standardów RJ45 jest kluczowe dla zapewnienia sprawności sieci. W sytuacji, gdy tester wskazuje zwarcie, należy sprawdzić połączenia oraz zweryfikować, czy nie doszło do błędów w instalacji. Zrozumienie tej kwestii jest istotne dla każdej osoby zajmującej się tworzeniem i utrzymywaniem sieci komputerowych.

Pytanie 13

Jaką usługę można wykorzystać do zdalnej pracy na komputerze z systemem Windows, korzystając z innego komputera z tym samym systemem, który jest podłączony do tej samej sieci lub do Internetu?

A. FTP

B. serwer plików

C. pulpit zdalny

D. DHCP

Pulpit zdalny to usługa, która umożliwia zdalny dostęp do komputera z systemem Windows z innego urządzenia, również działającego na tym samym systemie operacyjnym. Działa to na zasadzie przesyłania obrazu pulpitu komputerowego przez sieć, co pozwala użytkownikowi na interakcję z systemem tak, jakby był bezpośrednio przed nim. Przykładowo, wiele firm wykorzystuje pulpit zdalny, aby umożliwić pracownikom pracę zdalną, co zyskuje na znaczeniu w obliczu rosnącej popularności pracy hybrydowej i zdalnej. Z perspektywy technicznej, zdalny pulpit oparty jest na protokole RDP (Remote Desktop Protocol), który zapewnia szyfrowanie i autoryzację, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa IT. Umożliwia on również dostęp do lokalnych zasobów, takich jak drukarki czy pliki, co znacznie ułatwia zdalną pracę. Dodatkowo, pulpit zdalny może być konfigurowany w różnych wersjach systemu Windows, co daje elastyczność w zakresie dostępnych funkcji i zabezpieczeń.

Pytanie 14

W metodzie dostępu do medium CSMA/CD (Carrier Sense Multiple Access with Collision Detection) stacja planująca rozpoczęcie transmisji sprawdza, czy w sieci ma miejsce ruch, a następnie

A. czeka na żeton pozwalający na rozpoczęcie nadawania

B. wysyła prośbę o rozpoczęcie transmisji

C. oczekuje na przydzielenie priorytetu transmisji przez koncentrator

D. po zauważeniu ruchu w sieci czeka, aż medium stanie się dostępne

Zgłoszenie żądania transmisji nie jest odpowiednim krokiem w kontekście metody CSMA/CD, ponieważ ta metoda opiera się na zasadzie detekcji kolizji i samodzielnego zarządzania dostępem do nośnika. W przypadku, gdy stacja usiłuje nadawać bez wcześniejszego nasłuchu na obecność ruchu, istnieje duże ryzyko kolizji, co prowadzi do utraty danych oraz konieczności ich retransmisji, co jest nieefektywne. Ponadto, oczekiwanie na nadanie priorytetu transmisji przez koncentrator nie znajduje zastosowania w tej metodzie, gdyż CSMA/CD nie operuje na zasadzie przypisywania priorytetów, a każda stacja ma równy dostęp do medium. Warto również zauważyć, że mechanizm żetonu, stosowany często w metodzie Token Ring, nie jest zastosowaniem metody CSMA/CD. Takie pomylenie może wynikać z niepełnego zrozumienia zasady działania różnych metod dostępu do medium. Prawidłowe zrozumienie, jak CSMA/CD różni się od innych protokołów, takich jak Token Ring, jest kluczowe dla efektywnego projektowania i diagnozowania sieci. W kontekście praktycznym, omijanie podstawowych zasad detekcji kolizji w CSMA/CD może prowadzić do zwiększenia obciążenia sieci i pogorszenia jakości przesyłanych danych.

Pytanie 15

Jakie są zasadnicze różnice pomiędzy poleceniem ps a poleceniem top w systemie Linux?

A. Polecenie ps nie przedstawia stopnia obciążenia CPU, natomiast polecenie top oferuje tę funkcjonalność

B. Polecenie top umożliwia pokazanie PID procesu, podczas gdy ps tego nie robi

C. Polecenie ps pozwala na zobaczenie uprawnień, z jakimi działa proces, natomiast top tego nie umożliwia

D. Polecenie top przedstawia aktualnie działające procesy w systemie, odświeżając informacje na bieżąco, co nie jest możliwe w przypadku ps

Polecenie 'top' jest narzędziem, które w czasie rzeczywistym wyświetla aktualnie działające procesy w systemie Linux, a jego informacje są regularnie odświeżane. Jest to niezwykle przydatne w monitorowaniu wydajności systemu, ponieważ możemy na bieżąco śledzić, które procesy zużywają najwięcej zasobów, takich jak CPU i pamięć. Użytkownicy mogą dostosować interfejs 'top', sortować procesy według różnych kryteriów, a także wyszukiwać konkretne procesy. W przeciwieństwie do tego, 'ps' daje statyczny widok procesów w momencie wywołania polecenia. Umożliwia użytkownikowi uzyskanie informacji o aktualnie działających procesach, ale nie aktualizuje tych informacji w czasie rzeczywistym. Dobrą praktyką jest używanie 'ps' do uzyskania szczegółowych informacji o konkretnych procesach, podczas gdy 'top' sprawdza się najlepiej w monitorowaniu ogólnej sytuacji w systemie. Zrozumienie różnic między tymi dwoma narzędziami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania i optymalizacji systemów Linux.

Pytanie 16

Który z parametrów w poleceniu ipconfig w systemie Windows służy do odnawiania konfiguracji adresów IP?

A. /flushdns

B. /displaydns

C. /release

D. /renew

Parametr /renew w poleceniu ipconfig w systemie Windows jest używany do odnawiania adresu IP przypisanego do urządzenia w sieci. Umożliwia to klientowi DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) ponowne uzyskanie adresu IP oraz innych konfiguracji sieciowych od serwera DHCP. W praktyce, gdy komputer jest podłączony do sieci lokalnej i potrzebuje nowego adresu IP, na przykład po zmianie lokalizacji w sieci lub po upływie czasu ważności aktualnego adresu, użycie polecenia 'ipconfig /renew' pozwala na szybkie i efektywne odświeżenie ustawień. W kontekście standardów branżowych, regularne odnawianie adresów IP za pomocą DHCP jest powszechnie stosowaną praktyką, która zapewnia optymalizację wykorzystania dostępnych adresów IP oraz ułatwia zarządzanie siecią. Ważne jest, aby administratorzy sieci byli świadomi, że czasami może być konieczne ręczne odnowienie adresu IP, co można zrealizować właśnie tym poleceniem, zwłaszcza w sytuacjach, gdy występują problemy z połączeniem lub konieczne jest przydzielenie nowego adresu z puli DHCP.

Pytanie 17

Ustawienia wszystkich kont użytkowników na komputerze znajdują się w gałęzi rejestru oznaczonej akronimem

A. HKLM

B. HKCC

C. HKCR

D. HKU

Wybór HKCC, HKLM czy HKCR, mimo że związane z rejestrem Windows, nie dotyczą profili użytkowników. HKCC, to "HKEY_CURRENT_CONFIG" i tam są informacje o bieżącej konfiguracji sprzętowej, więc to nie ma wpływu na indywidualne ustawienia. Rozumienie tej gałęzi jest ważne przy monitorowaniu sprzętu, ale nie znajdziesz tam profili użytkowników. HKLM, czyli "HKEY_LOCAL_MACHINE", to dane o konfiguracji systemu oraz sprzętu, które są wspólne dla wszystkich, więc również nie dotyczy konkretnego konta. Rola HKLM w zarządzaniu systemem jest istotna, ale nie dla personalizacji. Z kolei HKCR, czyli "HKEY_CLASSES_ROOT", przechowuje informacje o typach plików i ich skojarzeniach, co też nie dotyczy użytkowników. Dlaczego tak się dzieje? Myślę, że można tu pomylić kontekst informacji w rejestrze i nie do końca zrozumieć, jak to działa. Dobra znajomość tych gałęzi rejestru jest kluczowa, żeby skutecznie zarządzać systemem Windows.

Pytanie 18

Podstawowym zadaniem mechanizmu Plug and Play jest

A. automatyczne uruchamianie ostatnio używanej gry

B. automatyczne tworzenie kopii zapasowych danych na nowo podłączonym nośniku pamięci

C. automatyczne usuwanie sterowników, które nie były używane przez dłuższy czas

D. rozpoznawanie nowo podłączonego urządzenia i automatyczne przydzielanie mu zasobów

Głównym celem mechanizmu Plug and Play (PnP) jest automatyczne wykrywanie nowo podłączonego sprzętu oraz efektywne przydzielanie mu wymaganych zasobów systemowych, takich jak adresy I/O, przerwania (IRQ) czy kanały DMA. Mechanizm ten znacząco ułatwia użytkownikom instalację urządzeń, eliminując konieczność ręcznego konfigurowania ustawień, co było standardem w starszych systemach operacyjnych. Przykładem zastosowania PnP może być podłączenie drukarki USB do komputera. System operacyjny automatycznie wykrywa urządzenie, instaluje odpowiednie sterowniki oraz konfiguruje zasoby potrzebne do jego poprawnej pracy. Z punktu widzenia dobrych praktyk, mechanizm ten wspiera zasadę ułatwienia użytkowania technologii, a także przyspiesza proces integracji nowych komponentów w infrastrukturze IT. Współczesne systemy operacyjne, takie jak Windows, Linux czy macOS, w pełni wykorzystują możliwości PnP, co świadczy o fundamentalnym znaczeniu tego mechanizmu w zarządzaniu sprzętem komputerowym. Dodatkowo, Plug and Play współczesne standardy, takie jak USB, są zgodne z tym mechanizmem, co pozwala na szeroką interoperacyjność urządzeń.

Pytanie 19

Jaką zmianę sygnału realizuje konwerter RAMDAC?

A. analogowy na cyfrowy

B. zmienny na stały

C. cyfrowy na analogowy

D. stały na zmienny

Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że koncepcje w nich zawarte są błędne. Odpowiedź dotycząca przetwarzania sygnału analogowego na cyfrowy opiera się na mylnym założeniu, że RAMDAC potrafi odwrócić proces konwersji, co nie jest zgodne z jego funkcją. RAMDAC z natury przekształca dane cyfrowe, a nie odwrotnie. Kolejne odpowiedzi, mówiące o przekształcaniu sygnałów zmiennych na stałe oraz stałych na zmienne, wprowadzają do dyskusji pojęcia, które nie są związane z podstawową funkcjonalnością RAMDAC. W rzeczywistości RAMDAC nie zajmuje się konwersją zmienności sygnałów, lecz ich formą. Typowym błędem w myśleniu o tych konwersjach jest niepełne zrozumienie roli sygnałów w systemach cyfrowych i analogowych. Niektórzy mogą myśleć, że konwertery RAMDAC mają wiele funkcji, jednak ich głównym zadaniem jest zapewnienie płynnej i dokładnej konwersji danych z formatu cyfrowego na analogowy, co jest niezbędne dla wyświetlania grafiki na monitorach. Zrozumienie tych procesów jest kluczowe dla specjalistów zajmujących się technologią komputerową, aby skutecznie projektować i implementować systemy graficzne.

Pytanie 20

Drukarka, która zapewnia zdjęcia o wysokiej jakości to drukarka

A. termiczna

B. termotransferowa

C. sublimacyjna

D. igłowa

Wybór nieodpowiednich technologii druku do uzyskania wysokiej jakości fotografii może prowadzić do rozczarowujących rezultatów. Drukarki termiczne, mimo że używane w różnych zastosowaniach, takich jak druk etykiet czy paragonów, nie są przeznaczone do fotografii. Ich mechanizm oparty na podgrzewaniu termicznych elementów, co prowadzi do reakcji z papierem termoczułym, nie zapewnia odpowiedniej jakości kolorów ani szczegółowości, jaką wymaga fotografia. Z kolei drukarki termotransferowe, chociaż mogą oferować lepszą jakość niż drukarki termiczne, wciąż nie dorównują technologii sublimacyjnej w zakresie reprodukcji kolorów i gładkości tonalnej. Metoda ta polega na przenoszeniu barwnika z taśmy na papier, co ogranicza głębię kolorów i może prowadzić do efektu „ziarnistości” w porównaniu do sublimacji. Drukarki igłowe, znane z użycia w drukowaniu dokumentów oraz formularzy, także nie są odpowiednie do fotografii. Ich zasada działania bazuje na mechanizmie uderzeniowym, co skutkuje mniejszą precyzją i jakością wydruków. W przypadku druku fotograficznego, kluczowe jest zrozumienie, że technologie muszą być dostosowane do specyfiki materiałów oraz oczekiwań w zakresie jakości, co wyjaśnia, dlaczego inne technologie druku nie są w stanie spełnić wymagań fotografii wysokiej jakości.

Pytanie 21

Jakie jest adres rozgłoszeniowy sieci, w której funkcjonuje host z adresem IP 195.120.252.32 oraz maską podsieci 255.255.255.192?

A. 195.120.252.63

B. 195.120.255.255

C. 195.120.252.0

D. 195.120.252.255

Adres rozgłoszeniowy sieci (broadcast address) jest używany do wysyłania pakietów do wszystkich urządzeń w danej sieci lokalnej. Aby obliczyć adres rozgłoszeniowy, należy najpierw określić adres sieci oraz maskę podsieci. W przypadku hosta o adresie IP 195.120.252.32 i masce 255.255.255.192, maska ta oznacza, że 26 bitów jest przeznaczonych na część sieci, a 6 bitów na część hosta. Przy takich parametrach, sieć jest zdefiniowana w zakresie adresów 195.120.252.0 do 195.120.252.63. Adres 195.120.252.0 to adres sieci, a 195.120.252.63 to adres rozgłoszeniowy, który jest uzyskiwany przez ustawienie wszystkich bitów części hosta na jedynki. W praktyce, adres rozgłoszeniowy pozwala na efektywną komunikację między urządzeniami w sieci, umożliwiając przesyłanie informacji do wszystkich hostów jednocześnie, co jest przydatne w wielu zastosowaniach, takich jak protokoły ARP czy DHCP. Warto pamiętać, że stosowanie poprawnych adresów rozgłoszeniowych jest kluczowe dla prawidłowego działania sieci oraz zgodności z normami RFC.

Pytanie 22

Najwyższy stopień zabezpieczenia sieci bezprzewodowej zapewnia szyfrowanie

A. WEP

B. WPA

C. ROT13

D. WPA2

WPA2 (Wi-Fi Protected Access 2) to najnowszy i najbezpieczniejszy standard szyfrowania w sieciach bezprzewodowych, który zastępuje wcześniejsze protokoły, takie jak WEP i WPA. WPA2 wprowadza silniejsze algorytmy szyfrowania, korzystając z AES (Advanced Encryption Standard), co zapewnia znacznie wyższy poziom ochrony danych przesyłanych w sieciach Wi-Fi. Przykładem zastosowania WPA2 jest wiele nowoczesnych routerów oraz urządzeń mobilnych, które standardowo obsługują ten protokół, co pozwala użytkownikom na bezpieczne łączenie się z Internetem w domach oraz w miejscach publicznych. Warto zaznaczyć, że WPA2 jest również zgodne z wymogami bezpieczeństwa dla przedsiębiorstw, które często przechowują wrażliwe informacje, dzięki czemu immanentnie ogranicza ryzyko nieautoryzowanego dostępu. Dobre praktyki w zakresie bezpieczeństwa Wi-Fi zalecają używanie WPA2 z silnym hasłem oraz regularne aktualizowanie oprogramowania routera, co dodatkowo podnosi poziom ochrony sieci.

Pytanie 23

Jaki protokół umożliwia nawiązywanie szyfrowanych połączeń terminalowych z zdalnym komputerem?

A. SSH

B. SIP

C. Telnet

D. SSL

SSH, czyli Secure Shell, to protokół komunikacyjny zaprojektowany w celu bezpiecznego łączenia się z zdalnymi komputerami. Oferuje szyfrowane połączenie, które chroni przesyłane dane przed podsłuchiwaniem, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa informacji. Protokół SSH jest szeroko stosowany do zarządzania serwerami, co pozwala administratorom na zdalne wykonywanie poleceń oraz transfer plików w sposób bezpieczny. Przykładem zastosowania może być administracja serwerami Linux, gdzie SSH jest standardem pozwalającym na zdalne logowanie i konfigurację systemu. Ponadto, SSH wspiera różne metody uwierzytelniania, w tym klucze publiczne, co zwiększa bezpieczeństwo w porównaniu do tradycyjnych metod, takich jak hasła. Warto również zwrócić uwagę, że SSH stanowi podstawowy element w najlepszych praktykach bezpieczeństwa, a jego użycie jest zalecane w każdym środowisku, które wymaga zdalnego dostępu do zasobów informatycznych.

Pytanie 24

Aby osiągnąć prędkość przesyłania danych 100 Mbps w sieci lokalnej, wykorzystano karty sieciowe działające w standardzie Fast Ethernet, kabel typu UTP o odpowiedniej kategorii oraz przełącznik (switch) zgodny z tym standardem. Taka sieć jest skonstruowana w topologii

A. RING

B. STAR

C. IEEE

D. BUS

Zarówno topologia bus, jak i ring, a także IEEE jako standard nie odpowiadają na opisane w pytaniu warunki. Topologia bus polega na tym, że wszystkie urządzenia są podłączone do jednego, wspólnego kabla. Taki układ ma swoje ograniczenia, ponieważ awaria kabla powoduje przerwanie komunikacji dla wszystkich podłączonych urządzeń. W przypadku wspomnianej sieci z użyciem switcha, awaria jednego połączenia nie wpływa na całą sieć, co jest kluczową różnicą. Topologia ring z kolei, gdzie każde urządzenie jest połączone z dwoma innymi w formie zamkniętej pętli, wprowadza dodatkowe opóźnienia i problemy z diagnostyką, ponieważ awaria jednego urządzenia zakłóca cały cykl transmisji. Odpowiedź dotycząca standardu IEEE, choć istotna w kontekście technologii sieciowych, nie odnosi się do fizycznych układów topologicznych, które są przedmiotem pytania. Właściwe rozumienie tych koncepcji jest kluczowe dla projektowania skutecznych i odpornych na awarie sieci lokalnych, a ich nieprawidłowe zrozumienie może prowadzić do wyboru nieodpowiednich rozwiązań, co negatywnie wpłynie na wydajność i stabilność sieci.

Pytanie 25

Jakie czynności należy wykonać, aby oczyścić zatkane dysze kartridża w drukarce atramentowej?

A. oczyścić dysze przy użyciu sprężonego powietrza

B. przeczyścić dysze drobnym papierem ściernym

C. wyczyścić dysze za pomocą drucianych zmywaków

D. przemyć dyszę specjalnym środkiem chemicznym

Czyszczenie dysz drucianymi zmywakami czy papierem ściernym to bardzo zły pomysł, bo może zniszczyć delikatne elementy drukarki. Dysze są faktycznie mega wrażliwe i precyzyjne, a ich powierzchnia jest tak zaprojektowana, żeby idealnie wydobywać atrament. Jakiekolwiek narzędzia, które mogą zarysować lub uszkodzić tę powierzchnię, na pewno przyniosą trwałe szkody. Bez wątpienia sprężone powietrze jako sposób czyszczenia też nie jest najlepsze. Chociaż wydaje się, że to działa, w rzeczywistości często nie usunie zanieczyszczeń, a czasem przynosi dodatkowe zanieczyszczenia do dyszy. Potem może być jeszcze gorzej, bo sprężone powietrze może jeszcze bardziej pogłębiać problem z tuszem. Najlepiej skupić się na chemikaliach zaprojektowanych do tego celu i pamiętać o regularnym używaniu sprzętu, co zmniejsza ryzyko zatykania dysz i poprawia jakość wydruku. Źle podejście do tego zmusza często do kosztownych napraw i marnowania zasobów.

Pytanie 26

Aby przekształcić serwer w kontroler domeny w systemach Windows Server, konieczne jest użycie komendy

A. regsvr32

B. dcpromo

C. dcgpofix

D. winnt32

Polecenie 'dcpromo' jest standardowym narzędziem używanym w systemach Windows Server do promocji serwera do roli kontrolera domeny. Umożliwia ono utworzenie nowej domeny lub dołączenie do istniejącej, co jest kluczowe dla zarządzania użytkownikami i zasobami w sieci. W praktyce, uruchamiając 'dcpromo', administratorzy mogą skonfigurować wiele istotnych parametrów, takich jak ustawienia replikacji, wybór typu kontrolera domeny (np. podstawowy lub dodatkowy) oraz integrację z Active Directory. W branży IT, zgodnie z najlepszymi praktykami, promocja serwera do roli kontrolera domeny powinna być przeprowadzana w planowany sposób, z uwzględnieniem odpowiednich kopii zapasowych i audytu, aby zminimalizować ryzyko utraty danych oraz zapewnić bezpieczeństwo infrastruktury. Dcpromo przeprowadza również weryfikację, czy sprzęt i oprogramowanie spełniają minimalne wymagania do pracy z Active Directory, co jest istotnym krokiem w procesie wdrożeniowym.

Pytanie 27

Podczas procesu zamykania systemu operacyjnego na wyświetlaczu pojawił się błąd, znany jako bluescreen 0x000000F3 Bug Check 0xF3 DISORDERLY_SHUTDOWN - nieudane zakończenie pracy systemu, spowodowane brakiem pamięci. Co może sugerować ten błąd?

A. przegrzanie procesora

B. uszkodzenie partycji systemowej

C. niewystarczający rozmiar pamięci wirtualnej

D. uruchamianie zbyt wielu aplikacji przy starcie komputera

W przypadku błędu 0x000000F3, wiele osób może pomyśleć, że inne czynniki, takie jak uszkodzenie partycji systemowej, mogą być przyczyną problemów z zamykaniem systemu. To podejście jest mylne, ponieważ uszkodzenie partycji systemowej najczęściej objawia się innymi symptomami, takimi jak problemy z uruchamianiem systemu, błędy w dostępie do plików systemowych czy całkowity brak możliwości ładowania systemu operacyjnego. Z kolei uruchamianie zbyt wielu aplikacji przy starcie komputera, choć może prowadzić do obciążenia procesora i pamięci, nie jest bezpośrednio związane z błędem podczas zamykania systemu. System operacyjny jest zaprojektowany do zarządzania zasobami w sposób, który powinien pozwolić na zamknięcie nieużywanych aplikacji w miarę potrzeb. Z tego powodu użytkownicy często nie zdają sobie sprawy, że nadmiar aplikacji może niekoniecznie powodować błąd zamykania. Ostatecznie przegrzanie procesora jest problemem, który może wpływać na wydajność systemu, lecz nie jest bezpośrednio związane z błędem 0x000000F3. Przegrzanie może prowadzić do spadku wydajności i stabilności systemu, ale nie jest przyczyną niepowodzenia zamykania, które jest bardziej związane z zarządzaniem pamięcią. Ważne jest, by unikać błędnych wniosków dotyczących przyczyn problemów z systemem operacyjnym, a zamiast tego skupić się na konkretnych symptomach i ich związku z zasobami systemowymi.

Pytanie 28

Kiedy użytkownik wprowadza w wierszu poleceń komendę ping www.onet.pl, otrzymuje komunikat: "Żądanie polecenia ping nie może znaleźć hosta www.onet.pl. Sprawdź nazwę i ponów próbę." Natomiast po wpisaniu polecenia ping 213.180.141.140 (adres IP serwera www.onet.pl) użytkownik otrzymuje odpowiedź z serwera. Jakie mogą być przyczyny tego zjawiska?

A. Błędny adres IP serwera DNS

B. Błędny adres IP hosta

C. Nieprawidłowo skonfigurowana brama domyślna

D. Nieprawidłowo skonfigurowana maska podsieci

Poprawna odpowiedź to niepoprawny adres IP serwera DNS. Serwer DNS (Domain Name System) jest odpowiedzialny za tłumaczenie nazw domenowych, takich jak www.onet.pl, na odpowiadające im adresy IP, co umożliwia komunikację w sieci. W sytuacji opisanej w pytaniu, użytkownik nie jest w stanie uzyskać odpowiedzi po próbie pingowania nazwy domenowej, co sugeruje, że serwer DNS nie jest w stanie poprawnie zidentyfikować hosta. Gdy użytkownik pingował bezpośrednio adres IP (213.180.141.140), nawiązał połączenie, ponieważ to adres IP jest bezpośrednio rozpoznawany przez sieć. W praktyce, aby rozwiązać ten problem, użytkownik powinien sprawdzić ustawienia sieciowe, upewnić się, że konfiguracja serwera DNS jest poprawna oraz czy używane są najnowsze adresy DNS dostarczane przez dostawcę internetu. Dobrą praktyką jest korzystanie z publicznych serwerów DNS, takich jak Google DNS (8.8.8.8) lub Cloudflare DNS (1.1.1.1), aby zapewnić szybsze i bardziej niezawodne rozwiązywanie nazw. Użytkownik powinien również mieć na uwadze czasami występujące problemy z propagacją DNS, które mogą wystąpić, gdy zmiany w konfiguracji DNS nie są natychmiastowo dostępne.

Pytanie 29

Aby uruchomić monitor wydajności oraz niezawodności w systemie Windows, należy skorzystać z przystawki

A. diskmgmt.msc

B. taskschd.msc

C. perfmon.msc

D. fsmgmt.msc

Odpowiedzi, które nie mówią o perfmon.msc, dotyczą innych narzędzi w systemie Windows, które mają swoje własne zadania. Na przykład, diskmgmt.msc zajmuje się zarządzaniem dyskami i partycjami, więc bardziej koncentruje się na tym, jak przechowywane są dane, a nie na tym, jak sprawnie działa system. Z kolei taskschd.msc to narzędzie, które pozwala ustawiać zadania do uruchamiania w określonym czasie, co też nie ma nic wspólnego z monitorowaniem wydajności. Fsmgmt.msc za to służy do zarządzania udostępnianiem folderów, czyli kontroluje dostęp do plików, a nie analizuje ich wydajności. Kluczowy błąd w myśleniu to pomylenie dwóch różnych ról: zarządzania i monitorowania. Żeby dobrze zarządzać wydajnością, trzeba korzystać z odpowiednich narzędzi, jak perfmon.msc, które dają bardziej zaawansowane opcje diagnozowania problemów. Nie rozumiejąc tych różnic, można łatwo wybrać niewłaściwe narzędzia do zarządzania systemem.

Pytanie 30

Użytkownik drukarki samodzielnie i poprawnie napełnił pojemnik z tonerem. Po jego zamontowaniu drukarka nie podejmuje się próby drukowania. Co może być przyczyną tej usterki?

A. zabrudzony wałek magnetyczny

B. nieodpowiednia jakość użytego tonera do uzupełnienia pojemnika

C. niewłaściwie dobrany toner

D. niewymieniony chip zliczający, znajdujący się na pojemniku z tonerem

Strasznie łatwo jest pomylić się przy wyborze tonera, ale to nie do końca o to chodzi, gdy drukarka działa źle. Jakość tonera to istotna sprawa, ale najważniejszy przy napełnianiu pojemnika jest chip zliczający, a nie sam toner. Często można spotkać się z problemem, że wałek magnetyczny jest zabrudzony, ale to nie blokuje drukarki przed działaniem. Tak, zabrudzenia mogą zepsuć jakość wydruków, ale przecież drukarka wciąż działa. A jeżeli użyjesz tonera niskiej jakości, to mogą wychodzić smugi i kolory będą nie równe, ale drukarka powinna działać, o ile jest sprawna. Warto zwrócić uwagę na kluczowe części systemu druku, takie jak ten wspomniany chip, bo to on komunikuje się z drukarką. Wiele osób błędnie myśli, że problem leży tylko w tonerze, a przecież monitoring elektroniczny jest równie ważny. Pamiętajmy, że serwisowanie drukarek i napełnianie tonerów wymaga zwracania uwagi na te małe, ale istotne szczegóły, bo inaczej mogą nas zaskoczyć nieprzyjemne sytuacje.

Pytanie 31

Aby zweryfikować w systemie Windows działanie nowo zainstalowanej drukarki, co należy zrobić?

A. wydrukować stronę testową za pomocą zakładki Ogólne w oknie Właściwości drukarki

B. wykonać polecenie gpupdate /force w Wierszu poleceń

C. uruchomić narzędzie diagnostyczne dxdiag

D. sprawdzić status urządzenia w Menadżerze urządzeń

Wydrukowanie strony testowej za pomocą zakładki Ogólne w oknie Właściwości drukarki to najskuteczniejszy sposób na potwierdzenie, że nowo zainstalowana drukarka działa poprawnie. Proces ten polega na wejściu w ustawienia drukarki z poziomu systemu Windows, gdzie użytkownik może uzyskać dostęp do opcji takich jak wydrukowanie strony testowej. Strona testowa zazwyczaj zawiera różne elementy, takie jak kolory, tekst oraz grafiki, co pozwala na ocenę jakości wydruku oraz sprawności urządzenia. Jest to standardowa procedura, która jest często zalecana w dokumentacji producentów sprzętu. Wydrukowanie strony testowej jest również pomocne w diagnostyce, ponieważ pozwala zidentyfikować ewentualne problemy, takie jak brak kolorów, zacięcia papieru lub inne błędy, które mogą występować w trakcie drukowania. Tego rodzaju praktyki są kluczowe w profesjonalnym środowisku biurowym, gdzie niezawodność sprzętu drukującego ma bezpośredni wpływ na efektywność pracy.

Pytanie 32

Jak nazywa się zestaw usług internetowych dla systemów operacyjnych z rodziny Microsoft Windows, który umożliwia działanie jako serwer FTP oraz serwer WWW?

A. WINS

B. PROFTPD

C. IIS

D. APACHE

IIS, czyli Internet Information Services, to zestaw usług internetowych stworzony przez firmę Microsoft, który działa na systemach operacyjnych z rodziny Windows. IIS pozwala na hostowanie stron internetowych oraz zarządzanie serwerami FTP, co czyni go wszechstronnym narzędziem dla administratorów sieci. Dzięki IIS można łatwo konfigurować i zarządzać witrynami, a także zapewniać wsparcie dla różnych technologii, takich jak ASP.NET, PHP czy HTML. Przykłady zastosowania obejmują hosting aplikacji webowych w przedsiębiorstwach, serwowanie treści statycznych oraz dynamicznych w środowiskach produkcyjnych. Z punktu widzenia standardów branżowych, IIS przestrzega najlepszych praktyk dotyczących bezpieczeństwa, takich jak wsparcie dla SSL/TLS oraz mechanizmy uwierzytelniania użytkowników. Dodatkowo, IIS integruje się z innymi narzędziami i usługami Microsoft, co umożliwia efektywne zarządzanie i skalowanie infrastruktury IT.

Pytanie 33

Podczas skanowania reprodukcji obrazu z magazynu, na skanie obrazu ukazały się regularne wzory, zwane morą. Jakiej funkcji skanera należy użyć, aby usunąć te wzory?

A. Rozdzielczości interpolowanej

B. Odrastrowywania

C. Korekcji Gamma

D. Skanowania według krzywej tonalnej

Korekcja gamma służy do regulacji jasności i kontrastu obrazu, a nie do eliminacji efektów moiré. Choć jej zastosowanie może poprawić ogólny wygląd skanu, nie rozwiązuje problemu interferencji rastrów. Z kolei rozdzielczość interpolowana odnosi się do techniki zwiększania liczby pikseli w obrazie dla uzyskania wyższej jakości, co również nie wpływa na usunięcie wzorów moiré. Interpolacja nie zmienia struktury oryginalnego obrazu, a jedynie dodaje dodatkowe dane na podstawie istniejących pikseli, co może nawet pogorszyć efekty moiré. Skanowanie według krzywej tonalnej polega na dostosowaniu wartości tonalnych w obrazie, co również nie ma związku z problemem rastrów. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków obejmują mylenie podstawowych funkcji obróbczych skanera oraz niewłaściwe zrozumienie, czym jest efekt moiré. Użytkownicy często mylą różne techniki przetwarzania obrazu, nie zdając sobie sprawy, że każda z nich ma swoje specyficzne zastosowanie, które nie zawsze jest związane z problemem, który chcą rozwiązać.

Pytanie 34

W systemie Windows do wyświetlenia treści pliku tekstowego służy polecenie

A. cat.

B. type.

C. more.

D. echo.

Choć polecenia 'more', 'cat', i 'echo' mogą wydawać się logicznymi alternatywami w kontekście wyświetlania zawartości plików tekstowych, każde z nich ma różne zastosowania i funkcjonalności. 'More' jest poleceniem, które wyświetla zawartość pliku strona po stronie, co jest przydatne w przypadku dużych plików, ale nie jest zaprojektowane do prostego wyświetlania zawartości. Użytkownicy mogą mylnie myśleć, że jest to bezpośredni zamiennik polecenia 'type', jednak jego głównym celem jest umożliwienie przewijania zawartości. 'Cat', z kolei, jest poleceniem z systemu Unix/Linux, które nie jest dostępne w systemie Windows; dlatego jego wybór w kontekście tego pytania jest nieprawidłowy. Założenie, że 'cat' można użyć w Windows, świadczy o braku znajomości różnic między systemami operacyjnymi. Natomiast 'echo' służy do wyświetlania tekstu lub zmiennych na ekranie, a nie do odczytywania zawartości plików, co czyni tę odpowiedź błędną. Typowym błędem myślowym, który prowadzi do tych niepoprawnych odpowiedzi, jest utożsamianie funkcji wyświetlania z różnymi kontekstami użycia poleceń w różnych systemach operacyjnych. Kluczowe jest zrozumienie specyfiki poleceń i ich przeznaczenia, ponieważ każdy z tych elementów ma swoje miejsce i zastosowanie w odpowiednich środowiskach.

Pytanie 35

Transmisja danych typu półduplex to transmisja

A. jednokierunkowa z trybem bezpołączeniowym

B. dwukierunkowa równoczesna

C. jednokierunkowa z kontrolą parzystości

D. dwukierunkowa naprzemienna

Wybór odpowiedzi, która wskazuje na transmisję dwukierunkową jednoczesną, jest błędny, ponieważ taki typ komunikacji określany jest jako full-duplex. W systemach full-duplex oba urządzenia mogą jednocześnie wysyłać i odbierać dane, co prowadzi do efektywniejszej komunikacji, ale nie odpowiada to charakterystyce półduplexu. W przypadku półduplexu jedno z urządzeń zawsze musi czekać na zakończenie transmisji drugiego. Z kolei odpowiedź wskazująca na jednokierunkową transmisję z kontrolą parzystości również jest myląca. Kontrola parzystości to technika wykrywania błędów w danych, ale nie ma związku z kierunkiem transmisji, który w przypadku półduplexu jest dwukierunkowy. Kolejnym błędem jest wskazanie na jednokierunkową transmisję z trybem bezpołączeniowym, która sugeruje, że dane mogą być przesyłane w jednym kierunku bez ustalania połączenia, co również nie odnosi się do półduplexu. Półduplex wymaga pewnej formy synchronizacji między urządzeniami, co oznacza, że nie jest to ani jednokierunkowy, ani bezpołączeniowy tryb komunikacji. W praktyce, aby poprawnie zrozumieć pojęcie półduplexu, ważne jest, by rozróżniać go od innych form transmisji, takich jak full-duplex i simplex, co jest kluczowe w projektowaniu i implementacji systemów komunikacyjnych.

Pytanie 36

Polecenie grep w systemie Linux pozwala na

A. porównanie dwóch plików

B. kompresję danych

C. archiwizację danych

D. wyszukanie danych w pliku

Wybór opcji związanych z kompresją, archiwizacją czy porównywaniem danych wskazuje na nieporozumienie dotyczące funkcji polecenia grep. Kompresja danych to proces redukcji rozmiaru plików, co nie ma nic wspólnego z wyszukiwaniem konkretnych informacji w ich treści. Narzędzia takie jak gzip czy tar są odpowiedzialne za kompresję i archiwizację, a nie grep. Archiwizacja danych zazwyczaj polega na łączeniu wielu plików w jeden archiwum, co również nie jest domeną grep. Z kolei porównywanie danych z dwóch plików można zrealizować za pomocą narzędzi takich jak diff, które zwracają różnice pomiędzy plikami, a nie przeszukują ich zawartości w poszukiwaniu wzorców. Często błędnie zakłada się, że wszystkie operacje na plikach związane z przetwarzaniem danych można zrealizować za pomocą jednego narzędzia. Ważne jest, aby zrozumieć, że różne narzędzia w systemie Linux mają swoje specyficzne przeznaczenie i użycie, co jest zgodne z zasadą 'jedno narzędzie do jednego zadania'. Z tego powodu, wybierając odpowiednie narzędzie do naszych potrzeb, musimy mieć jasny obraz ich funkcji i zastosowań.

Pytanie 37

Aby utworzyć obraz dysku twardego, można skorzystać z programu

A. Digital Image Recovery

B. Acronis True Image

C. SpeedFan

D. HW Monitor

Digital Image Recovery to narzędzie, które koncentruje się na odzyskiwaniu utraconych danych z nośników pamięci, a nie na tworzeniu ich obrazów. Choć może być użyteczne w przypadku przypadkowego usunięcia plików, to nie jest przeznaczone do pełnej archiwizacji systemu ani danych. Program ten działa na podstawie skanowania dysku i wyszukiwania fragmentów plików, co jest zupełnie inną funkcjonalnością niż tworzenie kopii zapasowych. HW Monitor z kolei to aplikacja służąca do monitorowania parametrów sprzętowych, takich jak temperatura czy napięcia, i nie ma związku z tworzeniem obrazów dysków. Narzędzie to dostarcza informacji o wydajności komponentów, ale nie oferuje możliwości archiwizacji danych. SpeedFan również pełni rolę monitorującą, umożliwiając kontrolowanie prędkości wentylatorów i temperatury sprzętu. Choć obie te aplikacje mogą być przydatne w kontekście zarządzania sprzętem, nie mają nic wspólnego z procesem tworzenia obrazów dysków. Użytkownicy mogą mylić te programy z funkcjami związanymi z kopią zapasową, jednak kluczowe jest zrozumienie, że tworzenie obrazów wymaga dedykowanego oprogramowania, które może skutecznie sklonować cały dysk w formie jednego pliku, co w przypadku wymienionych aplikacji nie jest możliwe. Dlatego istotne jest korzystanie z właściwych narzędzi do zarządzania danymi i ich ochrony, aby uniknąć utraty cennych informacji.

Pytanie 38

Na ilustracji zaprezentowane jest urządzenie, które to

A. koncentrator.

B. wtórnik.

C. router.

D. bramka VoIP.

Router to zaawansowane urządzenie sieciowe pracujące w trzeciej warstwie modelu OSI. Jego główną funkcją jest kierowanie pakietów danych między różnymi sieciami co jest kluczowe dla połączeń internetowych. Routery mogą analizować adresy IP i podejmować decyzje o trasowaniu na podstawie informacji o stanie sieci co czyni je bardziej inteligentnymi niż koncentratory. Wtórnik natomiast to urządzenie stosowane w technice analogowej które wzmacnia sygnał wejściowy nie zmieniając jego fazy ani amplitudy. W kontekście sieci komputerowych wtórnik nie jest używany do przesyłania danych pomiędzy urządzeniami. Bramka VoIP to urządzenie lub oprogramowanie umożliwiające konwersję sygnałów głosowych na dane cyfrowe w celu przesyłania ich przez Internet. Bramka działa na wyższych warstwach modelu OSI i jest kluczowa dla technologii telefonii internetowej. Mylenie tych urządzeń wynika często z braku zrozumienia ich specyficznych funkcji oraz działania w różnych warstwach modelu OSI. Ważne jest aby odróżniać urządzenia na podstawie ich przeznaczenia oraz technologii które wspierają. Koncentrator działa na najniższej warstwie modelu OSI i nie analizuje przesyłanych danych co odróżnia go od bardziej zaawansowanych urządzeń jak routery czy bramki VoIP które realizują funkcje na wyższych poziomach sieciowych.

Pytanie 39

Podczas tworzenia sieci kablowej o maksymalnej prędkości przesyłu danych wynoszącej 1 Gb/s, w której maksymalna odległość między punktami sieci nie przekracza 100 m, należy zastosować jako medium transmisyjne

A. fale radiowe o częstotliwości 2,4 GHz

B. kabel koncentryczny o średnicy 1/4 cala

C. kabel UTP kategorii 5e

D. fale radiowe o częstotliwości 5 GHz

Fale radiowe, czy to 5 GHz, czy 2,4 GHz, a także kabel koncentryczny o średnicy 1/4 cala, to nie jest to, co powinno się wybierać do sieci przewodowej z maksymalną prędkością 1 Gb/s na 100 metrów. Fale radiowe dają różne problemy, jak zakłócenia czy zmienne warunki atmosferyczne, więc nie ma co liczyć na stabilność i wysoką prędkość. Nawet jeśli fale mają dużą częstotliwość, jakość połączenia nie dorówna kablowi UTP. Z kolei kabel koncentryczny, mimo że był używany w różnych rzeczach, nie daje rady z 1 Gb/s na takich krótkich dystansach. Często ludzie mylą technologie bezprzewodowe z przewodowymi i mają jakieś nieporozumienia dotyczące ich możliwości. Projektując sieć, warto mieć na uwadze specyfikacje, bo to jasno pokazuje, że kabel UTP kategorii 5e to najlepszy wybór.

Pytanie 40

Lista sprzętu kompatybilnego z systemem operacyjnym Windows, publikowana przez firmę Microsoft to

A. DSL

B. GPT

C. HCL

D. DOS

Wybór odpowiedzi innych niż HCL może prowadzić do nieporozumień dotyczących zgodności sprzętu z systemem operacyjnym Windows. GPT, co oznacza GUID Partition Table, jest standardem dla układu partycji, który jest używany w systemach operacyjnych do organizacji danych na dysku twardym. Chociaż GPT jest istotnym elementem nowoczesnych systemów, nie jest związany z listą zgodności sprzętu przygotowaną przez Microsoft. Koncentrując się na DOS, czyli Disk Operating System, można zauważyć, że jest to stary system operacyjny, który był powszechnie używany przed pojawieniem się systemów Windows. Nie ma on jednak zastosowania w kontekście zgodności sprzętu, ponieważ nie jest już wspierany przez współczesne wersje Windows. DSL odnosi się z kolei do Digital Subscriber Line, technologii służącej do przesyłania danych przez linie telefoniczne. DSL jest terminem związanym z komunikacją sieciową, a nie z kwestią zgodności sprzętowej. Wybierając te odpowiedzi, można popełnić typowy błąd myślowy, myląc różne dziedziny technologii i ich funkcje. Zrozumienie roli HCL w ekosystemie Windows jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sprzętem komputerowym oraz rozwiązywania ewentualnych problemów związanych z kompatybilnością.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej