Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik budownictwa
Kwalifikacja: BUD.14 - Organizacja i kontrola robót budowlanych oraz sporządzanie kosztorysów
Data rozpoczęcia: 23 maja 2025 09:24
Data zakończenia: 23 maja 2025 09:38

Egzamin niezdany

Wynik: 13/40 punktów (32,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką rolę w budowie dachu odgrywa murłata?

A. Pełni funkcję podpory dla płatwi pośredniej

B. Przenosi i rozkłada obciążenia z słupów na podwalinę

C. Przenosi i rozkłada obciążenia z krokwi na ścianę nośną

D. Stanowi wsparcie dla płatwi kalenicowej

Odpowiedzi wskazujące na inne funkcje murłaty, takie jak wsparcie dla płatwi kalenicowej czy pośredniej, są mylące, ponieważ te elementy mają zupełnie inną funkcję w konstrukcji dachu. Płatwie kalenicowe i pośrednie są to elementy, które wspierają krokwie oraz przenoszą obciążenia na inne części konstrukcji, ale nie są to zadania murłaty. Typowym błędem jest mylenie ról poszczególnych elementów dachu. Murłata, umieszczona na górnej krawędzi ściany, jest głównie odpowiedzialna za rozkładanie obciążeń pochodzących z krokwi, a nie wspieranie innych elementów. Ponadto, odpowiedź sugerująca, że murłata przenosi obciążenia ze słupów na podwalinę, całkowicie ignoruje jej rzeczywistą funkcję w dachu i wprowadza w błąd co do zachodzących procesów w tym obszarze. Zrozumienie struktury dachu i roli murłaty jest kluczowe, aby uniknąć typowych nieporozumień, które mogą prowadzić do błędnego projektowania oraz potencjalnych awarii budowlanych. Właściwe zaprojektowanie i użycie murłaty jest zgodne z najlepszymi praktykami inżynieryjnymi i standardami budowlanymi, a każdy inżynier powinien mieć pełną świadomość i zrozumienie funkcji tego elementu w celu zapewnienia stabilności i bezpieczeństwa całej konstrukcji.

Pytanie 2

Według dokumentacji projektowej rozstaw prętów podłużnych Ø16 mm powinien wynosić 200 mm. W trakcie odbioru robót zbrojarskich stwierdzono odchyłki w ułożeniu zbrojenia. Na podstawie danych zawartych w tabeli określ, która wartość rozstawu prętów podłużnych Ø16 mm jest dopuszczalna?

Tabela dopuszczalnych odchyłek wymiarów w wykonaniu zbrojenia
Określenie wymiaru	Wartość odchyłki
Od wymiaru siatek i szkieletów wiązanych lub zgrzewanych a/ długość elementu	± 10 mm
b/ szerokość (wysokość) elementu - przy wymiarze do 1 m	± 5 mm
- przy wymiarze powyżej 1 m	± 10 mm
W rozstawie prętów podłużnych, poprzecznych i strzemion
a/ przy Ø < 20 mm	± 10 mm
b/ przy Ø > 20 mm	± 0,5 Ø
W położeniu odgięć prętów	± 2 Ø
W grubości warstwy otulającej	+ 10 mm
W położeniu połączeń prętów	± 25 mm

A. 216 mm

B. 193 mm

C. 211 mm

D. 189 mm

Nieprawidłowe odpowiedzi, które zostały wybrane, wskazują na nieporozumienia dotyczące tolerancji oraz wymagań w zakresie zbrojenia. W przypadku wartości 216 mm oraz 211 mm, są one znacznie powyżej dopuszczalnego rozstawu, co jest sprzeczne z podstawowymi zasadami projektowania konstrukcji zbrojonych. Takie odchylenia mogą prowadzić do niepożądanych efektów, takich jak zjawisko przeregulowania, co w skrajnych przypadkach może skutkować osłabieniem struktury. Wybierając wartość 189 mm, również podejmujemy niewłaściwą decyzję, ponieważ stanowi ona zbyt duże odchylenie w dół. Takie niewłaściwe podejście do wartości rozstawu prętów podłużnych może wynikać z braku zrozumienia dla fundamentalnych zasad inżynierii budowlanej oraz norm, które definiują akceptowalne tolerancje w zakresie zbrojenia. W praktyce, ważne jest, aby każdy inżynier budowlany miał na uwadze, że zbrojenie nie tylko musi spełniać konkretne parametry wymiarowe, ale również powinno być odpowiednio rozmieszczone, aby zapewnić równomierne przenoszenie obciążeń. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do poważnych problemów konstrukcyjnych oraz w konsekwencji do zagrożenia bezpieczeństwa użytkowników budynku.

Pytanie 3

Jak należy połączyć metalowe profile obwodowe konstrukcji ścianki działowej z płyt gipsowo-kartonowych z konstrukcją budynku?

A. listwami.

B. kotwami stalowymi.

C. klejem gipsowym.

D. kołkami rozporowymi.

Stosowanie alternatywnych metod mocowania, takich jak płaskowniki, kotwy stalowe czy klej gipsowy, nie jest zalecane w kontekście łączenia metalowych profili obwodowych ścianki działowej z konstrukcją budynku. Płaskowniki, choć mogą być używane do innych zastosowań, nie oferują takiego samego poziomu wsparcia jak kołki rozporowe. Ich zastosowanie wymaga dodatkowego montażu, co zwiększa czas pracy oraz ryzyko błędów w instalacji. Ponadto, nie zapewniają one odpowiedniego rozproszenia obciążeń, co może prowadzić do niestabilności konstrukcji. Kotwy stalowe, choć mocne, są przeznaczone do cięższych aplikacji i ich instalacja jest bardziej skomplikowana, co może być niepraktyczne w przypadku lekkich ścianek działowych. Z kolei klej gipsowy, mimo iż używany w pewnych zastosowaniach, nie zapewnia trwałego połączenia mechanicznego, a w dłuższej perspektywie może ulegać degradacji pod wpływem wilgoci i innych czynników. Typowe błędy myślowe przy wyborze metody mocowania mogą wynikać z niewłaściwego oszacowania wymagań konstrukcyjnych, co prowadzi do stosowania nieodpowiednich materiałów i technik. Dlatego kluczowe jest przestrzeganie zasad i praktyk inżynieryjnych dotyczących łączenia elementów budowlanych, aby zapewnić ich stabilność oraz bezpieczeństwo użytkowania.

Pytanie 4

Rozbiórka budynku jednorodzinnego wykonanego z cegły i z dachem w konstrukcji drewnianej powinna rozpocząć się od demontażu

A. ścianek działowych, wykładzin podłóg i okładzin ścian

B. stolarki okienno-drzwiowej oraz mebli wbudowanych

C. rynien, rur spustowych, obróbek blacharskich oraz drewnianych elementów dachu

D. urządzeń oraz instalacji gazowych, elektrycznych i sanitarnych

Demontaż urządzeń oraz instalacji sanitarnych, gazowych i elektrycznych jest kluczowym krokiem w procesie rozbiórki budynku. Praktyka ta wynika z konieczności zapewnienia bezpieczeństwa na placu budowy oraz uniknięcia potencjalnych uszkodzeń infrastruktury. Urządzenia te, jak i instalacje, mogą zawierać niebezpieczne substancje lub być źródłem ryzyka pożaru, co czyni ich wcześniejszy demontaż priorytetowym zadaniem. Przykładowo, usunięcie instalacji elektrycznej pozwala na uniknięcie porażenia prądem oraz zapobiega uszkodzeniu innych elementów budynku podczas dalszych prac rozbiórkowych. W standardach branżowych, takich jak PN-EN 12831, podkreśla się znaczenie właściwego planowania demontażu, co obejmuje również staranne usunięcie instalacji. Dobrą praktyką jest również sporządzenie dokładnego planu demontażu, który uwzględnia kolejność działań oraz identyfikację zagrożeń. Takie podejście nie tylko zwiększa bezpieczeństwo, ale również przyspiesza proces rozbiórki, umożliwiając efektywne i zorganizowane prowadzenie prac.

Pytanie 5

Według KNR 2-01 norma czasu pracy dla robotników zajmujących się ścinaniem drzew piłą mechaniczną o średnicy 46-55 cm wynosi 308 r-g/100 szt. Ile robotników należy zatrudnić do ścięcia 15 drzew o średnicy 50 cm, jeśli zgodnie z harmonogramem prace te powinny być zrealizowane w jednym 8-godzinnym dniu roboczym?

A. 6 robotników

B. 47 robotników

C. 5 robotników

D. 46 robotników

Odpowiedź 6 robotników jest poprawna, ponieważ zgodnie z KNR 2-01 norma czasu pracy robotników na ścięcie drzew o średnicy 50 cm wynosi 308 roboczogodzin (r-g) na 100 sztuk. W przypadku 15 drzew, całkowity czas pracy wynosi: (15 sztuk / 100 sztuk) * 308 r-g = 46,2 r-g. Przy założeniu, że robotnicy pracują przez 8 godzin w ciągu dnia, możemy obliczyć, ile robotników będzie potrzebnych: 46,2 r-g / 8 r-g na jednego robotnika = 5,775, co zaokrąglamy do 6 robotników. W realnych zastosowaniach, takich jak prace leśne, istotne jest precyzyjne obliczenie liczby pracowników, aby zrealizować harmonogram robót i zminimalizować ryzyko opóźnień. Dobre praktyki w zarządzaniu projektami budowlanymi i leśnymi podkreślają znaczenie planowania zasobów ludzkich zgodnie z normami czasu pracy. Takie podejście sprzyja efektywności i bezpieczeństwu na placu budowy.

Pytanie 6

Kto powinien przeprowadzać czynności kontrolne w ramach rocznej okresowej inspekcji stanu technicznego budynku?

A. zarządca budynku

B. właściciel budynku

C. osoba z uprawnieniami budowlanymi

D. mistrz murarski

Okej, wybór kogoś z firmy budowlanej lub zarządcy do przeprowadzenia rocznej kontroli technicznej brzmi jak dobry pomysł, ale to nie jest zgodne z prawem budowlanym. Prawo jasno mówi, że takie rzeczy muszą robić osoby z odpowiednimi uprawnieniami. Właściciel budynku, chociaż dba o niego, często nie ma wystarczającej wiedzy, by rzetelnie ocenić jego stan. Może więc przegapić poważne problemy, które stwarzają zagrożenie dla budynku i ludzi tam przebywających. Zarządca zna obiekt, to prawda, ale niekoniecznie ma uprawnienia do robienia takiej kontroli. Mistrz murarski, chociaż zna się na budowie i naprawach, również nie ma tych uprawnień. Więc może być duży błąd myślowy w przekonaniu, że tylko praktyczna znajomość budownictwa wystarczy do oceny stanu budynku. Naprawdę, żeby zapewnić bezpieczeństwo i jakość, trzeba zaangażować prawdziwych profesjonalistów, którzy potrafią zrobić pełną analizę. W przeciwnym razie, brak dokładnego sprawdzenia stanu technicznego może prowadzić do dużych problemów zarówno dla użytkowników, jak i właściciela.

Pytanie 7

Na podstawie instrukcji producenta oblicz, ile gotowej mieszanki należy zakupić do wykonania 30 m² posadzki cementowej w postaci warstwy wyrównawczej o grubości 3 cm.

Instrukcja producenta
Dane techniczne
Nazwa produktu:	Posadzka cementowa FLOOR 1000 WEBER
Opakowanie	25 kg
Średnie zużycie	20 kg / m2 / cm
Wytrzymałość	24 MPa
Właściwości	wysoka wytrzymałość na ściskanie, doskonałe właściwości robocze, obniżony skurcz, do stosowania jako podkład podłogowy lub posadzka, mrozoodporny, wodoodporny
Ogrzewanie podłogowe	tak
Miejsce przeznaczenia	pokój, korytarz, kuchnia, łazienka, schody, garaż, balkon, taras
Dalsze prace wykończeniowe	od 14 dni do 21 dni
Użytkowanie podkładu	24 h
Nadaje się pod	płytki, kamień naturalny, parkiet, panele, wykładziny PVC i dywanowe

A. 90 kg

B. 20 kg

C. 600 kg

D. 1800 kg

Jak wybierasz niewłaściwą odpowiedź na pytanie o mieszankę do posadzki, zazwyczaj wynika to z błędnych obliczeń. Powiedzmy, że zaznaczasz 600 kg, bo myślisz, że to będzie wystarczająco, ale nie bierzesz pod uwagę całej objętości. Pamiętaj, że jak masz 3 cm grubości, to potrzebujesz trzy razy więcej niż przy 1 cm. I odpowiedź 90 kg? No, to też nie jest dobra droga, bo to za mało. Z normami branżowymi to wszystko jest jasne. A jak masz 30 m² i grubość 3 cm, to przy 20 kg na m² to nam wychodzi 1800 kg. Więc takie odpowiedzi jak 20 kg są zdecydowanie zaniżone i pokazują, że nie do końca rozumiesz, jak to wszystko działa. W branży budowlanej szczegóły są mega ważne, a błędy w obliczeniach mogą naprawdę namieszać w jakości posadzki.

Pytanie 8

Opracowanie Specyfikacji Warunków Zamówienia w przetargach publicznych stanowi obowiązek

A. osoby tworzącej kosztorys powykonawczy

B. wykonawcy ubiegającego się o zdobycie zamówienia

C. biura projektowego przygotowującego projekt techniczny obiektu

D. organu samorządu terytorialnego pełniącego rolę zamawiającego

Z tego, co widzę, to przygotowanie SWZ nie leży w gestii wykonawcy, bo to on powinien dostarczyć ofertę, a nie określać warunki zamówienia. Wykonawca ma jedynie dostarczyć propozycję realizacji, bazując na dokumentach od zamawiającego, nie tworzyć tych dokumentów sam. Poza tym, mylenie kosztorysu powykonawczego z SWZ jest po prostu błędem. Kosztorys robi się po wykonaniu umowy, żeby podsumować, jakie były rzeczywiste koszty, a nie przed zaczęciem pracy. Biuro projektowe może w tym pomóc, ale nie ma takiej mocy, żeby określać warunki zamówienia. Zrozumienie ról w zamówieniach publicznych jest naprawdę ważne, bo pozwala na sprawniejszy przebieg postępowania. Wiedzieć, kto za co odpowiada, to podstawa skutecznego zarządzania projektami publicznymi, co przekłada się na lepsze wyniki.

Pytanie 9

Kiedy poziom wód gruntowych znajduje się powyżej fundamentów budynku, aby trwale obniżyć ten poziom oraz odprowadzić wodę gruntową do systemu kanalizacji deszczowej, należy zrealizować wokół budynku

A. izolację przeciwwodną typu ciężkiego w formie wanny.

B. wzmocnienia drutowe.

C. drenaż opaskowy.

D. izolację przeciwwodną typu ciężkiego.

Wybór ław drutowych jako rozwiązania w przypadku wysokiego poziomu wód gruntowych jest nieadekwatny, ponieważ nie zapewniają one efektywnego odprowadzania wody. Ławy drutowe, stosowane zazwyczaj w budownictwie do wzmocnienia konstrukcji, nie mają właściwości umożliwiających osuszanie terenu. W kontekście problemów z wodami gruntowymi, ich rola jest ograniczona i nie przynosi oczekiwanych rezultatów. Izolacja przeciwwodna typu ciężkiego, zarówno w standardowej formie, jak i w postaci wanny, również nie jest najlepszym rozwiązaniem w omawianej sytuacji. Choć te metody mogą skutecznie chronić przed wilgocią i przeciekami, nie obniżają one poziomu wód gruntowych, co jest kluczowym celem. Izolacja tylko zapobiega przedostawaniu się wody do wnętrza budynku, ale nie eliminuje źródła problemu, jakim jest nadmiar wody w gruncie. Dlatego niezbędne jest wdrożenie rozwiązań, które pozwalają na aktywne zarządzanie wodami gruntowymi, jak drenaż opaskowy, który ma na celu ich efektywne odprowadzanie. Często mylnie sądzimy, że izolacja wystarczy do zabezpieczenia budynku, co niestety prowadzi do błędnych decyzji projektowych i kosztownych konsekwencji w przyszłości.

Pytanie 10

Jakie informacje nie są wymagane w tablicy informacyjnej budowy?

A. Określenia rodzaju robót budowlanych oraz lokalizacji ich prowadzenia

B. Adresu i numeru telefonu wojewódzkiego inspektora sanitarnego

C. Adresu oraz numeru telefonu odpowiedniego organu nadzoru budowlanego

D. Nazwiska i imienia oraz numeru telefonu kierownika budowy

Wybierając odpowiedzi, które sugerują, że tablica informacyjna budowy musi zawierać imię i nazwisko oraz numer telefonu kierownika budowy, adres i numer telefonu właściwego organu nadzoru budowlanego oraz określenie rodzaju robót budowlanych oraz adresu ich prowadzenia, można dojść do mylnego wniosku, że tablica informacyjna powinna być przeładowana danymi kontaktowymi. Kluczowym błędem jest założenie, że wszelkie instytucje nadzoru, w tym wojewódzki inspektor sanitarny, muszą być wymienione na tablicy. W rzeczywistości, ważne jest, aby tablica informacyjna koncentrowała się na najważniejszych osobach odpowiedzialnych za projekt, co ułatwia nadzór i kontakt w razie potrzeby. Ponadto, wprowadzenie danych kontaktowych wszystkich instytucji nadzorujących mogłoby wprowadzać zamieszanie i obniżać czytelność tablicy. Tablica informacyjna powinna być zrozumiała dla osób, które niekoniecznie są zaznajomione z procedurami budowlanymi, dlatego ograniczenie informacji do niezbędnych danych jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi i przepisami prawa budowlanego. Zbyt duża ilość informacji może prowadzić do sytuacji, w której kluczowe dane zostaną przeoczone.

Pytanie 11

Kluczowym warunkiem efektywnej współpracy betonu i zbrojenia jest

A. wysoka klasa betonu

B. duża odległość pomiędzy prętami zbrojenia

C. mała powierzchnia przekroju zbrojenia

D. dobra przyczepność betonu do zbrojenia

Dobra przyczepność betonu do zbrojenia jest kluczowym elementem zapewniającym efektywną współpracę tych dwóch materiałów w konstrukcji. Przyczepność ta umożliwia przenoszenie sił między betonem a zbrojeniem, co jest niezbędne w przypadku obciążeń mechanicznych. W standardach budowlanych, takich jak Eurokod 2, podkreśla się znaczenie odpowiednich technologii wytwarzania betonu oraz obróbki zbrojenia, które wspierają tę przyczepność. Przykładem dobrych praktyk jest stosowanie zbrojenia o chropowatej powierzchni lub pokrytego specjalnymi powłokami, co zwiększa powierzchnię kontaktu z betonem. W praktyce, metoda zalewania zbrojenia betonem w odpowiednich warunkach wilgotności i temperatury wpływa na jakość połączenia. Niewłaściwa przyczepność może prowadzić do pęknięć, osłabienia struktury i w konsekwencji awarii budynku. Zrozumienie roli przyczepności w zbrojeniu betonu ma kluczowe znaczenie dla inżynierów budowlanych i projektantów, aby zapewnić trwałość i bezpieczeństwo konstrukcji.

Pytanie 12

Jaką koparką, zanim przystąpimy do odspajania gruntu, powinniśmy zjechać na dno wykopu i odspajać grunt z jego dna?

A. Chwytakową

B. Przedsiębierną

C. Podsiębierną

D. Zbierakową

Wybór koparki podsiębiernej, zbierakowej lub chwytakowej na dno wykopu do odspajania gruntu jest błędny z kilku powodów. Koparki podsiębierne, choć przystosowane do pracy w trudnych warunkach, mają konstrukcję, która nie sprzyja efektywnemu wydobywaniu materiału z dna wykopu. Ich mechanizm działania jest bardziej odpowiedni do pracy w górnej warstwie gruntu, gdzie można wykorzystać ich zalety w zakresie wydobywania luźnego materiału. Natomiast koparki zbierakowe są zaprojektowane do zbierania materiałów sypkich, co czyni je mniej skutecznymi w procesie odspajania z dna wykopu, gdzie wymagana jest precyzja i siła. Chwytakowe koparki, z kolei, są używane głównie do transportu i manipulacji dużymi przedmiotami, takimi jak gruz czy odpady budowlane, a nie do wydobycia gruntu. Wybór niewłaściwej maszyny może prowadzić do nieefektywnego działania, wydłużenia czasu pracy oraz zwiększenia ryzyka wypadków na budowie. Standardy branżowe podkreślają znaczenie dostosowania rodzaju maszyny do specyfiki prac ziemnych, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa i wydajności na placu budowy.

Pytanie 13

Nowo wzniesione mury z świeżej cegły można pokrywać tynkiem najwcześniej po upływie

A. 2 tygodni

B. 4 miesięcy

C. 1 miesiąca

D. 1 tygodnia

Świeżo wzniesione mury z nowej cegły powinny być tynkowane najwcześniej po upływie jednego miesiąca. Ten czas pozwala na odpowiednie wyschnięcie muru oraz na eliminację nadmiaru wilgoci, co jest kluczowe dla trwałości tynku i całej konstrukcji. W okresie tym cegła traci wodę, która została w niej uwięziona podczas murowania, co ma wpływ na proces tynkowania. Gdy tynk jest nakładany na zbyt wilgotny mur, może to prowadzić do problemów takich jak pękanie, łuszczenie się tynku oraz rozwój pleśni i grzybów. Warto również pamiętać, że w praktyce budowlanej zaleca się używanie specjalnych technik i materiałów, które wspierają proces schnięcia, takich jak wentylacja. Przykładem może być zastosowanie wentylacji naturalnej lub mechanicznej, co dodatkowo przyspiesza proces odparowywania wilgoci. Co więcej, standardy branżowe, takie jak normy PN-EN 998-1, wskazują na odpowiednie warunki, jakie powinny być spełnione przed przystąpieniem do tynkowania, co dodatkowo potwierdza konieczność zachowania tego czasu.

Pytanie 14

Który z elementów infrastruktury na placu budowy powinien znajdować się w zasięgu działania żurawia montażowego?

A. Pomieszczenia sanitarno-higieniczne

B. Gabinet kierownika budowy

C. Miejsce postojowe dla pracowników

D. Obszar składowania prefabrykatów

Umiejscowienie parkingu dla pracowników, biura kierownika budowy oraz pomieszczeń higieniczno-sanitarnych w zasięgu pracy żurawia montażowego nie jest stosowne z kilku istotnych powodów. Przede wszystkim, parking dla pracowników powinien znajdować się w obszarze, który nie koliduje z ruchami sprzętu budowlanego. Wprowadzanie pracowników w zasięg działania ciężkiego sprzętu, takiego jak żurawie, zwiększa ryzyko wypadków i stwarza niepotrzebne zagrożenie dla ich bezpieczeństwa. Podobnie biuro kierownika budowy powinno być umiejscowione w pobliżu kluczowych stanowisk roboczych, ale nie bezpośrednio w strefie operacyjnej, gdzie mogą występować niebezpieczne wiry powietrzne czy opadające materiały. Pomieszczenia higieniczno-sanitarne również powinny być tak zaprojektowane, aby zapewnić pracownikom łatwy dostęp, ale nie powinny znajdować się w bliskim sąsiedztwie strefy intensywnego działania ciężkiego sprzętu. Ponadto, zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, organizacja placu budowy powinna uwzględniać zminimalizowanie ryzyka kolizji między różnymi strefami działalności, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa pracy. Dlatego tak ważne jest, aby odpowiednio planować układ przestrzenny na placu budowy i unikać lokalizacji, które mogą zagrażać bezpieczeństwu pracowników oraz efektywności procesu budowlanego.

Pytanie 15

Aby mechanicznie zagęścić mieszankę betonową podczas realizacji płyty stropu żelbetowego monolitycznego, należy wykorzystać

A. stół wibracyjny

B. wibrator powierzchniowy

C. wibrator przyczepny

D. ubijak drewniany

Wibrator powierzchniowy jest narzędziem dedykowanym do mechanicznego zagęszczania mieszanki betonowej, szczególnie w kontekście płyty stropu żelbetowego monolitycznego. Dzięki swojej konstrukcji, wibrator ten efektywnie przekazuje drgania na powierzchnię betonu, co pozwala na usunięcie powietrza z mieszanki oraz poprawia jej jednorodność. Zastosowanie wibratora powierzchniowego jest zgodne z normami budowlanymi, które zalecają użycie odpowiednich narzędzi do zagęszczania betonu, aby zapewnić trwałość i wytrzymałość konstrukcji. W praktyce, podczas wylewania betonu na dużych powierzchniach, jak stropy, istotne jest uzyskanie odpowiedniego zagęszczenia, co można osiągnąć używając wibratora. Ułatwia to również formowanie betonu w formach oraz minimalizuje ryzyko wystąpienia pęknięć czy innych defektów. Zastosowanie wibratora powierzchniowego jest szczególnie korzystne w przypadku płyt o dużych wymiarach, gdzie równomierne zagęszczenie jest kluczowe dla zachowania jakości i stabilności całej konstrukcji.

Pytanie 16

Na podstawie danych zawartych w tabeli wskaż wartość współczynnika obciążenia Ɣ_f, którą należy przyjąć przy obliczaniu obciążenia stałego budowli dla wykonanej na budowie warstwy izolacji akustycznej z płyt styropianu.

Wartości współczynnika obciążenia dla obciążeń stałych i ciężaru gruntu
Lp.	Nazwa konstrukcji i gruntu	γf
1	Konstrukcje betonowe, żelbetowe, kamienne, murowe, metalowe i drewniane	1,1
2	Konstrukcje i wyroby z betonów lekkich, izolacyjne, warstwy wyrównujące i wykończeniowe – wykonane w warunkach fabrycznych – wykonane na placu budowy	1,2 1,3
3	Grunty rodzime	1,1
4	Grunty nasypowe	1,2

A. 1,3

B. 1,1

C. 1,2

D. 1,0

Wybór wartości współczynnika obciążenia γf, który jest niższy niż 1,3, może prowadzić do poważnych błędów w obliczeniach obciążenia stałego budowli. Użycie wartości takich jak 1,1, 1,0 czy 1,2 może wynikać z nieporozumienia dotyczącego właściwej klasyfikacji materiałów budowlanych i ich zastosowania. Przykładowo, wybierając niższy współczynnik, można błędnie założyć, że izolacja akustyczna z płyt styropianowych nie ma istotnego wpływu na dodatkowe obciążenie konstrukcji, co jest niezgodne z aktualnymi standardami budowlanymi. Należy zrozumieć, że każdy materiał budowlany ma swoją specyfikę i właściwości, które muszą być uwzględnione w analizach nośności. W praktyce, pomijanie odpowiednich współczynników obciążenia prowadzi do niedoszacowania obciążeń, co stwarza ryzyko dla bezpieczeństwa całej konstrukcji. Dobrą praktyką jest korzystanie z tabel i norm, takich jak Eurokod, aby upewnić się, że przyjęte wartości są zgodne z zaleceniami oraz wymaganiami projektowymi. Ignorując te aspekty, można nie tylko narazić siebie na błędy obliczeniowe, ale także stwarzać zagrożenie dla użytkowników budynku.

Pytanie 17

Aby zrealizować betonowe ławy fundamentowe w tradycyjnym deskowaniu, jaką ekipę należy przydzielić?

A. cieśla, zbrojarz, betoniarz

B. zbrojarz, betoniarz

C. betoniarz, cieśla

D. monter, zbrojarz, betoniarz

Wybór odpowiedzi bez uwzględnienia wszystkich trzech specjalistów - cieśli, zbrojarza i betoniarza - prowadzi do nieprawidłowego rozumienia procesu budowy ław fundamentowych. W przypadku odpowiedzi, które obejmują jedynie betoniarza i zbrojarza, pomijają one kluczowy etap, którym jest deskowanie. Deskowanie jest fundamentem całego procesu, ponieważ to na nim opiera się kształt i jakość wylanego betonu. Brak cieśli skutkuje ryzykiem niewłaściwego uformowania formy z betonu, co może prowadzić do problemów w późniejszych etapach budowy. Ponadto, odpowiedź wskazująca na zbrojarza i betoniarza nie uwzględnia, że sama zbrojona struktura także wymaga precyzyjnego zaprojektowania deskowania, aby nie doszło do uszkodzeń czy przesunięć zbrojenia w trakcie wylewania betonu. Wybór odpowiedzi z montera, zbrojarza i betoniarza jest również błędny, gdyż monter, w kontekście tego zadania, miałby na myśli bardziej zaawansowane prace związane z konstrukcją, które nie są priorytetowe w tym etapie. Zrozumienie roli każdego specjalisty w procesie budowy jest kluczowe, zwłaszcza w kontekście złożoności prac żelbetowych, które wymagają synchronizacji działań wszystkich zaangażowanych pracowników, aby uniknąć kosztownych błędów i zapewnić trwałość konstrukcji.

Pytanie 18

Które z poniższych prac remontowych, według przepisów ustawy Prawo Budowlane, wymaga uzyskania zgody na budowę?

A. Termomodernizacja budynku wielorodzinnego o wysokości 8 m

B. Malowanie elewacji budynku jednorodzinnego

C. Dołożenie garażu o powierzchni 50 m2 do budynku wielorodzinnego

D. Budowa pochylni przystosowanej dla osób niepełnosprawnych

Odpowiedź dotycząca dobudowy garażu o powierzchni 50 m2 do budynku wielorodzinnego jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami ustawy Prawo Budowlane, takie prace wymagają uzyskania pozwolenia na budowę. Ustawa definiuje, że każdy obiekt budowlany, który ma być większy niż 35 m2, musi być poprzedzony procedurą uzyskania pozwolenia. Dobudowa garażu, jako element nowego obiektu, musiałaby spełniać szczegółowe wymogi techniczne oraz standardy ochrony środowiska. Przykładowo, w przypadku garażu, ważne jest zapewnienie odpowiednich warunków wentylacyjnych, co jest zgodne z normami budowlanymi. Uzyskanie pozwolenia na budowę nie tylko zabezpiecza interesy inwestora, ale również gwarantuje, że inwestycja jest zgodna z lokalnymi planami zagospodarowania przestrzennego oraz standardami bezpieczeństwa budowlanego, co jest kluczowe dla funkcjonowania całej infrastruktury budowlanej w danym obszarze.

Pytanie 19

Jaką czynność należy wykonać przed nałożeniem warstwy kontaktowej z zaprawy w trakcie remontu stropu?

A. Wyrównać powierzchnię stropu gipsem

B. Pomalować strop farbą podkładową

C. Zwilżyć powierzchnię stropu wodą

D. Pomalować strop farbą nawierzchniową

Zwilżenie powierzchni stropu wodą przed nałożeniem warstwy kontaktowej z zaprawy jest kluczowe dla zapewnienia prawidłowej adhezji materiałów. Woda na powierzchni stropu działa jako aktywator, który pomaga w związaniu zaprawy z podłożem. Gdy strop jest zbyt suchy, zaprawa może zbyt szybko odparować, co prowadzi do osłabienia i ryzyka powstawania pęknięć oraz odprysków. Standardy budowlane, takie jak PN-EN 998-1, wskazują na konieczność odpowiedniego przygotowania powierzchni przed aplikacją materiałów budowlanych. W praktyce, zwilżenie można przeprowadzić poprzez delikatne spryskiwanie wodą lub użycie gąbki. Należy jednak unikać nadmiernego namoczenia, które mogłoby wpływać na stabilność materiałów. Prawidłowe nawilżenie stropu gwarantuje, że zaprawa nie tylko dobrze przylega, ale również aktywnie wchodzi w reakcje chemiczne, co poprawia trwałość i funkcjonalność całej konstrukcji.

Pytanie 20

Rozbiórkę obiektów murowanych należy wykonywać etapami, zaczynając od demontażu

A. ścianek działowych na najwyższym poziomie

B. podłóg oraz konstrukcji stropu najwyższego poziomu

C. pokrycia dachu oraz konstrukcji dachu

D. urządzeń oraz elementów instalacji elektrycznej

Rozbiórka budynków murowanych w pierwszej kolejności powinna obejmować demontaż urządzeń i elementów instalacji elektrycznej. Jest to kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa podczas prowadzenia prac rozbiórkowych. Przed przystąpieniem do rozbiórki, wszelkie instalacje elektryczne powinny zostać wyłączone oraz odpowiednio zabezpieczone. Demontaż urządzeń elektrycznych minimalizuje ryzyko porażenia prądem oraz pozwala na uniknięcie uszkodzeń innych elementów konstrukcyjnych. Dobrą praktyką jest również oznaczenie obszarów, w których znajdują się instalacje elektryczne, co ułatwia planowanie prac. W praktyce, usunięcie instalacji elektrycznych jako pierwszego kroku w procesie rozbiórki jest zgodne z wytycznymi zawartymi w normach bezpieczeństwa, jak PN-EN 61936-1, które zalecają szczegółowe przygotowanie miejsca pracy pod kątem bezpieczeństwa operacji związanych z demontażem. Ponadto, odpowiednie szkolenia dla pracowników w zakresie pracy z instalacjami elektrycznymi są niezbędne, aby zapewnić ich kompetencje w zakresie identyfikacji i usuwania zagrożeń.

Pytanie 21

Pojedyncze pęknięcia i rysy o szerokości do 4 mm, które przebiegają w murze wzdłuż spoin, należy usunąć poprzez

A. instalację kotew stalowych

B. poszerzenie rys w kształcie odwróconego trapezu i wypełnienie zaprawą

C. wykonanie nowego muru w miejscu pęknięcia

D. założenie klamer oraz zastosowanie iniekcji

Przemurowanie pękniętego muru to podejście, które może wydawać się sensowne w kontekście naprawy, ale w przypadku pojedynczych rys i pęknięć o szerokości do 4 mm, jest to nieuzasadniona oraz czasochłonna metoda. Przemurowanie jest z reguły stosowane w sytuacjach, gdy struktura muru jest poważnie uszkodzona, co nie ma miejsca w przypadku drobnych rys. Tego typu prace generują dodatkowe koszty oraz mogą prowadzić do niepotrzebnych komplikacji związanych z wymianą starzejącego się materiału budowlanego, a także do zniszczenia otaczających fragmentów muru. Kotwy stalowe oraz klamry są natomiast elementami stosowanymi w bardziej zaawansowanych naprawach, zwłaszcza w przypadku uszkodzeń strukturalnych, gdzie wymagane jest wzmocnienie całej konstrukcji. Ich zastosowanie w przypadku drobnych rys nie tylko nie jest konieczne, ale również niewłaściwe z perspektywy ekonomicznej oraz technicznej. Iniekcje, z kolei, można stosować w przypadku pęknięć, które wymagają głębszej interwencji, ale w kontekście drobnych rys są one nadmiarowe oraz mogą prowadzić do zbędnych wydatków. Kluczowe jest, aby w takich sytuacjach stosować metody adekwatne do skali problemu, co przyczyni się do oszczędności oraz efektywności napraw.

Pytanie 22

Jakie informacje nie są wymagane w tablicy informacyjnej budowy?

A. Nazwiska oraz numeru telefonu kierownika budowy

B. Rodzaju robót budowlanych oraz miejsca realizacji tych robót

C. Adresu i numeru telefonu odpowiedniego organu nadzoru budowlanego

D. Adresu i numeru telefonu wojewódzkiego inspektora sanitarnego

Błędny wybór odpowiedzi wskazuje na pewne nieporozumienia związane z wymaganiami dotyczącymi tablic informacyjnych budowy. Obowiązek zamieszczenia imienia i nazwiska oraz numeru telefonu kierownika budowy wynika z potrzeby zapewnienia odpowiedzialności i dostępu do informacji o osobach zarządzających projektem. Jest to kluczowe w sytuacjach wymagających szybkiej reakcji, takich jak inspekcje, awarie czy zgłoszenia dotyczące bezpieczeństwa. Z kolei adres i numer telefonu właściwego organu nadzoru budowlanego są równie istotne, ponieważ pozwalają na bieżące monitorowanie zgodności prowadzonych robót z przepisami oraz standardami budowlanymi. Te informacje są niezbędne do zapewnienia transparentności działań na placu budowy oraz możliwości interwencji ze strony nadzoru budowlanego w przypadku stwierdzenia jakichkolwiek nieprawidłowości. W kontekście określenia rodzaju robót budowlanych oraz adresu prowadzenia tych robót, te dane są fundamentalne dla identyfikacji prowadzonych działań i ich zakresu, co jest kluczowe dla wszystkich uczestników procesu budowlanego. Wynika stąd, że każdy z tych elementów ma swoje uzasadnienie i jest zdefiniowany przez przepisy prawa, co sprawia, że ich pominięcie może prowadzić do nieefektywnego zarządzania projektem oraz potencjalnych zagrożeń dla bezpieczeństwa i legalności prowadzonych prac budowlanych.

Pytanie 23

Jaką metodą łączy się krokwi w kalenicy?

A. wrąb czołowy

B. nakładkę prostą

C. jaskółczy ogon

D. obce pióro

Połączenie krokwi w kalenicy na nakładkę prostą jest standardową metodą, która zapewnia odpowiednią stabilność oraz wytrzymałość konstrukcji dachowej. Nakładka prosta polega na nałożeniu dwóch krokwi na siebie, co pozwala na ich solidne połączenie. To rozwiązanie jest szczególnie korzystne w przypadku dachów o dużym kącie nachylenia, gdzie dodatkowe wsparcie jest niezbędne. Dzięki temu połączeniu, siły działające na krokwie są równomiernie rozkładane, co minimalizuje ryzyko ich wygięcia czy złamania w wyniku obciążenia. W praktyce, połączenie to często wykorzystuje się w budynkach mieszkalnych oraz obiektach użyteczności publicznej. Stosując nakładki proste, projektanci dachów przestrzegają norm budowlanych, takich jak Eurokod, które wskazują na zalecane metody łączenia elementów konstrukcyjnych. Dodatkowo, zastosowanie nakładek prostych ułatwia również późniejsze prace dekarskie oraz konserwacyjne, ponieważ umożliwia łatwy dostęp do strefy kalenicy.

Pytanie 24

Wyniki regularnej kontroli stanu technicznego użytkowanego budynku muszą być za każdym razem odnotowane w

A. dzienniku budowy

B. dokumentacji technicznej budynku

C. księdze wieczystej

D. książce obiektu budowlanego

Wybór dziennika budowy jako miejsca do wpisania wyników kontroli stanu technicznego budynku jest błędny, ponieważ dziennik budowy dotyczy jedynie obiektów w trakcie budowy lub przebudowy. To narzędzie dokumentacyjne służy do rejestrowania postępów budowy, zmian w projekcie oraz zachodzących zdarzeń na placu budowy, a nie do monitorowania stanu technicznego obiektów istniejących. Księga wieczysta, z kolei, jest dokumentem prawnym dotyczącym własności nieruchomości oraz obciążeń związanych z danym gruntem i budynkiem, ale nie zawiera informacji o stanie technicznym obiektu. Dokumentacja techniczna budynku również pełni inną rolę, jako zbiór projektów, rysunków oraz specyfikacji technicznych, które są istotne w kontekście planowania i budowy, ale nie służy do bieżącego monitorowania jego stanu. Dlatego ważne jest, aby nie mylić tych dokumentów, ponieważ każde z nich ma swoją specyfikę i przeznaczenie. Typowe błędy w myśleniu polegają na utożsamianiu różnych form dokumentacji z ich funkcjami, co może prowadzić do nieprzemyślanych decyzji dotyczących zarządzania obiektami budowlanymi.

Pytanie 25

Korzystając z danych zawartych w tabeli wskaż stan techniczny elementów wykończeniowych obiektu, jeżeli w trakcie kontroli stwierdzono ich zużycie w 50%.

Stan techniczny elementu obiektu	Zużycie elementów obiektu
Stan techniczny elementu obiektu	Elementy konstrukcyjne	Elementy wykończeniowe	Instalacje sanitarne	Instalacje elektryczne i teletechniczne
A. zadowalający	0-25%	0-30%	0-10%	0-10%
B. średni	26-40%	31-45%	11-20%	11-15%
C. zły	41-50%	46-60%	21-30%	16-20%
D. awaryjny	>50%	>60%	>30%	>20%

A. C.

B. B.

C. A.

D. D.

Odpowiedź C jest prawidłowa, ponieważ zużycie elementów wykończeniowych na poziomie 50% klasyfikuje je w kategorii 'zły' stan techniczny. W kontekście zarządzania nieruchomościami, takie klasyfikowanie jest kluczowe dla oceny potrzeby przeprowadzenia prac konserwacyjnych lub wymiany elementów wykończeniowych. Przykładowo, w przypadku budynków użyteczności publicznej, istotne jest, aby regularnie monitorować stan techniczny takich elementów, jak okna, drzwi, czy pokrycia podłóg, aby zapewnić bezpieczeństwo i komfort użytkowników. W praktyce, standardy zarządzania majątkiem, takie jak ISO 55000, zalecają systematyczne oceny stanu technicznego, co pozwala na wczesne wykrycie problemów i ich skuteczne rozwiązanie. Warto również zwrócić uwagę, że w przypadku stanu technicznego uznawanego za 'zły', często konieczne jest podjęcie działań naprawczych w najbliższym czasie, aby uniknąć dalszych szkód i kosztów związanych z ewentualnymi remontami. Klasyfikacje stanu technicznego elementów wykończeniowych powinny być przeprowadzane przez wykwalifikowanych specjalistów, którzy są w stanie ocenić ich funkcjonalność oraz wpływ na całą konstrukcję budynku.

Pytanie 26

Wyniki przeglądu technicznego rusztowań muszą być za każdym razem

A. przekazywane pracownikom korzystającym z rusztowania

B. wpisywane do dziennika budowy

C. zapisywane w książce obmiarów

D. przekazywane inspektorowi nadzoru budowlanego

Wyniki przeglądu technicznego rusztowań powinny być odpowiednio dokumentowane, jednak niektóre z przedstawionych opcji są niewłaściwe. Przekazywanie wyników robotnikom używającym rusztowania, choć może wydawać się logiczne, nie jest odpowiednią praktyką, ponieważ nie zapewnia trwałej dokumentacji, co jest kluczowe w kontekście kontroli i odpowiedzialności. Wpisywanie wyników do książki obmiarów również jest nieadekwatne, ponieważ ten dokument służy głównie do rejestrowania ilościowo-wartościowych danych dotyczących robót budowlanych, a nie do dokumentacji technicznej przeglądów. Przekazywanie wyników inspektorowi nadzoru budowlanego, mimo że może być częścią ogólnego procesu inspekcji, nie powinno być jedynym miejscem, gdzie dokumentacja przeglądów jest przechowywana. Inspektorzy nadzoru budowlanego mają swoje procedury i wymagania dotyczące dokumentacji, ale to na wykonawcy spoczywa obowiązek prowadzenia dziennika budowy, który jest podstawowym narzędziem do zarządzania projektami budowlanymi. W rezultacie, kluczowe jest, aby wyniki przeglądów technicznych były wpisywane do dziennika budowy, gdzie będą dostępne dla wszystkich zainteresowanych stron, a także ułatwią przyszłe audyty oraz inspekcje. Brak zrozumienia tych zasad może prowadzić do nieprawidłowego zarządzania bezpieczeństwem na placu budowy oraz narażać na ryzyko zdrowie i bezpieczeństwo pracowników.

Pytanie 27

Jakiego materiału należy użyć do izolacji przeciwwilgociowej pomiędzy murłatą a wieńcem?

A. styropianu

B. żywicy akrylowej

C. papy

D. folii w płynie

Izolacja przeciwwilgociowa pomiędzy murłatą a wieńcem jest niezwykle istotna dla trwałości konstrukcji budowlanej, a niewłaściwy dobór materiałów może prowadzić do poważnych problemów. Styropian, mimo że jest materiałem powszechnie stosowanym jako termoizolacja, nie jest odpowiedni do zastosowań, gdzie wymagane jest zabezpieczenie przed wilgocią. Styropian nie ma właściwości hydroizolacyjnych, co sprawia, że woda może z łatwością przenikać przez ten materiał, prowadząc do zawilgocenia oraz degradacji elementów konstrukcyjnych. Żywica akrylową można wykorzystać do różnych aplikacji, jednak nie jest ona idealnym materiałem do izolacji przeciwwilgociowej w kontekście murłaty i wieńca. Jej zastosowanie w tym obszarze może okazać się niewystarczające, ponieważ nie zapewnia odpowiedniej odporności na długotrwałe działanie wilgoci. Folia w płynie, choć może być używana jako uszczelniacz, także nie dorównuje papie w zakresie długotrwałej ochrony przed wilgocią. Folie mają tendencję do starzenia się oraz utraty swoich właściwości w wyniku działania promieni UV oraz zmiennych warunków atmosferycznych. Wybór niewłaściwego materiału może prowadzić do kłopotów z kondycją budynku, co jest spowodowane błędnym założeniem, że materiał izolacyjny może pełnić rolę zarówno izolacji przeciwwilgociowej, jak i termoizolacyjnej. Dlatego kluczowe jest zrozumienie różnicy pomiędzy właściwościami materiałów oraz ich przeznaczeniem w kontekście zastosowań budowlanych.

Pytanie 28

Jakiego dokumentu kierownik budowy powinien oczekiwać od inwestora przed rozpoczęciem prac budowlanych?

A. Książka obiektu budowlanego wraz z obmiarem

B. Umowa z podwykonawcą oraz kosztorys robót

C. Pozwolenie na budowę z dołączonym projektem budowlanym

D. Obmiar robót wraz z ogólnym harmonogramem budowy

Pozwolenie na budowę z załączonym projektem budowlanym jest kluczowym dokumentem, który inwestor dostarcza kierownikowi budowy przed rozpoczęciem robót. Ten dokument jest niezbędny do legalnego prowadzenia działalności budowlanej i potwierdza, że projekt został zatwierdzony przez odpowiednie organy administracji. W Polsce, zgodnie z Ustawą Prawo budowlane, pozwolenie na budowę musi być uzyskane przed rozpoczęciem jakichkolwiek prac budowlanych. Kierownik budowy, jako osoba odpowiedzialna za realizację projektu, musi mieć dostęp do szczegółowych informacji zawartych w projekcie budowlanym, które obejmują m.in. rysunki techniczne, specyfikacje materiałowe oraz inne istotne dane. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być przygotowanie planu robót oraz organizacja harmonogramu, które są oparte na zatwierdzonym projekcie. W praktyce, brak pozwolenia na budowę może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych, w tym do nakazu wstrzymania robót i ewentualnych kar finansowych.

Pytanie 29

Informacja na temat wyznaczenia i oznakowania obszaru, w którym prowadzone są prace montażowe, musi być obowiązkowo zawarta w

A. protokole przejęcia terenu budowy

B. protokole częściowego odbioru robót

C. planie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia

D. harmonogramie szczegółowym

Protokół częściowego odbioru robót, protokół przejęcia terenu budowy oraz harmonogram szczegółowy to dokumenty, które pełnią różne funkcje w procesie budowlanym, ale nie są dostosowane do zadań związanych z bezpieczeństwem i ochroną zdrowia. Protokół częściowego odbioru robót skupia się na weryfikacji jakości wykonanych prac oraz potwierdzeniu ich zgodności z wymaganiami projektu. Nie ma w nim miejsca na szczegółowe informacje o wydzieleniu przestrzeni roboczej, co jest niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa. Podobnie, protokół przejęcia terenu budowy dokumentuje przekazanie odpowiedzialności za teren budowy z jednego podmiotu na inny, ale również nie obejmuje zagadnień związanych z bieżącym zarządzaniem bezpieczeństwem w obrębie placu budowy. Harmonogram szczegółowy natomiast koncentruje się na planowaniu czasowym wykonania poszczególnych robót i nie jest narzędziem, które zapewniłoby odpowiednie zabezpieczenie stref roboczych. Te dokumenty, chociaż niezwykle ważne w swojej funkcji, nie muszą zawierać szczegółowych informacji dotyczących organizacji przestrzeni pracy i wskazania niebezpiecznych stref. Z tego powodu, poleganie na tych dokumentach w kontekście wydzielania i oznakowania miejsca prowadzenia robót montażowych może prowadzić do pominięcia ważnych aspektów bezpieczeństwa, co z kolei zwiększa ryzyko wypadków i zagrożeń dla zdrowia pracowników.

Pytanie 30

Gładź w tynkach trójwarstwowych z kategorii IVf należy wygładzać packą

A. stalową, na ostro

B. stalową obłożoną gąbką, na gładko

C. stalową obłożoną filcem, na gładko

D. drewnianą, na ostro

Zacieranie gładzi w tynkach trójwarstwowych doborowych kategorii IVf przy użyciu packi stalowej na ostro, drewnianej na ostro lub stalowej obłożonej gąbką, na gładko, prowadzi do wielu potencjalnych problemów, które wpływają na finalny efekt. Packa stalowa używana na ostro może powodować zarysowania i nierówności, a także przyczyniać się do nadmiernego usuwania materiału, co obniża jakość wykończenia. Ponadto, wykorzystanie packi drewnianej na ostro nie zapewnia odpowiedniej sztywności ani kontroli, co skutkuje trudnościami w uzyskaniu pożądanej gładkości powierzchni. Drewniane narzędzia są mniej odporne na uszkodzenia i mogą wchłaniać wilgoć z masy, co wpływa na ich trwałość i skuteczność. Z kolei stosowanie stalowej packi obłożonej gąbką, chociaż może wydawać się atrakcyjną alternatywą, nie dostarcza wystarczającej twardości, by skutecznie rozprowadzić i wygładzić gładź, co prowadzi do problemów z jej utwardzeniem. Często można spotkać błędne przekonanie, że różne materiały obłożeniowe mogą być stosowane wymiennie, co nie jest zgodne z zasadami sztuki budowlanej. Właściwe wybory narzędzi i technik mają kluczowe znaczenie dla uzyskania trwałych i estetycznych efektów, dlatego stosowanie zalecanych standardów w zakresie narzędzi i metod pracy jest podstawą sukcesu w każdym projekcie budowlanym.

Pytanie 31

Oblicz poziom degradacji budynku inwentarskiego, który został wzniesiony 15 lat temu, a jego planowany czas użytkowania wynosi 50 lat?

A. 7,5%

B. 50%

C. 15%

D. 30%

Obliczenie stopnia zużycia budynku inwentarskiego polega na porównaniu rzeczywistego okresu użytkowania budynku do jego przewidywanego okresu trwałości. W tym przypadku budynek został wybudowany 15 lat temu, a jego przewidywana trwałość wynosi 50 lat. Aby obliczyć stopień zużycia, należy użyć wzoru: (czas użytkowania / okres trwałości) * 100%. Zatem: (15/50) * 100% = 30%. Oznacza to, że budynek ma 30% swojego całkowitego okresu trwałości za sobą. Obliczenia te są ważne w praktyce inżynierskiej oraz zarządzaniu nieruchomościami, gdyż pozwalają na zaplanowanie remontów i modernizacji budynków. Warto również zwrócić uwagę na normy branżowe, takie jak PN-ISO 15686 dotyczące oceny cyklu życia budynków, które podkreślają znaczenie regularnego monitorowania stanu technicznego obiektów budowlanych oraz ich efektywności energetycznej. Takie podejście pomaga w efektywnym zarządzaniu zasobami oraz kosztami eksploatacji budynków.

Pytanie 32

Za stworzenie Specyfikacji Warunków Zamówienia w ramach zamówień publicznych odpowiada

A. wykonawca

B. kierownik budowy

C. inspektor nadzoru

D. zamawiający

Odpowiedź dotycząca inspektora nadzoru, wykonawcy i kierownika budowy jest nieco myląca. Choć wszyscy oni mają swoje ważne role w realizacji zamówień publicznych, to jednak nie odpowiadają za stworzenie Specyfikacji Warunków Zamówienia. Inspektor nadzoru dba o jakość i zgodność robót budowlanych z umową, ale nie ma nic do powiedzenia na etapie przygotowywania zamówienia. Wykonawca to ta strona, która realizuje zamówienie, więc jego rola polega na dostarczeniu towarów lub usług zgodnie z tym, co jest w SWZ i umowie. A kierownik budowy zarządza procesem budowlanym i pilnuje, żeby wszystko było zrobione zgodnie z normami, ale też nie jest odpowiedzialny za SWZ. Często takie nieporozumienia się zdarzają, bo nie każdy zna szczegóły dotyczące struktury zamówień publicznych i ról w tym wszystkim. Ważne, żeby zrozumieć, że to zamawiający ponosi odpowiedzialność za sporządzenie SWZ i musi wiedzieć, jak jasno określić swoje potrzeby, aby cały proces przetargowy przebiegał fair.

Pytanie 33

Jaką minimalną temperaturę należy osiągnąć, aby można było wykonać powłokę z materiałów bitumicznych?

A. -5 °C

B. 0 °C

C. +5 °C

D. +10 °C

Wybór odpowiedzi sugerującej, że minimalna temperatura do wykonywania powłok bitumicznych wynosi 0 °C, -5 °C lub +10 °C, może wynikać z niepełnego zrozumienia właściwości tych materiałów oraz ich zachowania w różnych warunkach atmosferycznych. Odpowiedź 0 °C może wydawać się atrakcyjna, ponieważ wydaje się, że w takiej temperaturze można jeszcze pracować, jednakże nie uwzględnia faktu, że materiały bitumiczne wymagają pewnej minimalnej plastyczności i możliwości przylegania do podłoża, co w tej temperaturze nie jest zapewnione. W przypadku -5 °C, istnieje realne ryzyko, że materiały te będą zbyt sztywne, co prowadzi do pęknięć oraz braku odpowiedniej przyczepności, co jest krytyczne dla ich funkcji izolacyjnej. Wybór +10 °C jako minimalnej temperatury, choć bezpieczny, nie jest zgodny z obowiązującymi standardami, które jasno określają +5 °C jako dolną granicę dla efektywnej aplikacji. W praktyce, niepoprawne podejścia do tego zagadnienia mogą prowadzić do znacznych problemów podczas użytkowania powłok, w tym ich szybkiej degradacji, utraty właściwości izolacyjnych czy konieczności przeprowadzania kosztownych napraw. Zrozumienie właściwej temperatury pracy jest kluczowe dla uniknięcia błędów i zapewnienia trwałości wykonanych powłok.

Pytanie 34

W którym z poniżej wymienionych stropów gęstożebrowych główne żebra są realizowane jako monolityczne na placu budowy?

A. W stropie Akermana

B. W stropie DZ

C. W stropie Fert

D. W stropie Teriva

Strop Akermana charakteryzuje się tym, że żebra główne są wykonywane jako monolityczne elementy na terenie budowy. Dzięki takiemu rozwiązaniu możliwe jest uzyskanie lepszej integralności konstrukcji, co przekłada się na jej nośność oraz trwałość. Żebra monolityczne w stropie Akermana są zintegrowane z płytami stropowymi, co minimalizuje ryzyko występowania pęknięć czy odkształceń w czasie eksploatacji. Przykładem praktycznego zastosowania stropu Akermana może być budownictwo mieszkalne, gdzie wymagana jest większa elastyczność w aranżacji przestrzeni. Dzięki monolitycznym żebrom można realizować większe rozpiętości, co pozwala na swobodniejsze projektowanie wnętrz. Warto również zauważyć, że zastosowanie tego typu stropu jest zgodne z normami budowlanymi, które promują rozwiązania zwiększające bezpieczeństwo obiektów budowlanych.

Pytanie 35

Jaką rolę w konstrukcji dachu krokwiowego pełnią wiatrownice?

A. Stanowią wsparcie dla krokwi

B. Zapewniają sztywność dachu w kierunku podłużnym

C. Łączą krokwie w kalenicy

D. Przekazują obciążenia z krokwi na murłatę

Wybór odpowiedzi, która sugeruje, że wiatrownice przekazują obciążenia z krokwi na murłatę, jest mylny, ponieważ nie jest to ich podstawowa funkcja. Wiatrownice nie służą do przenoszenia obciążeń pionowych, co jest zadaniem murłaty, która pełni rolę elementu nośnego łączącego krokwie z murem budynku. Inna błędna koncepcja to zrozumienie, że wiatrownice stanowią podparcie dla krokwi. W rzeczywistości, krokwie są podpory same dla siebie, a wiatrownice wspierają całą konstrukcję poprzez zapewnienie jej stabilności w kierunku podłużnym. Ponadto, łączenie krokwi w kalenicy nie jest funkcją wiatrownic, lecz innych elementów konstrukcyjnych, takich jak belki kalenicowe. Typowym błędem myślowym jest zatem mylenie roli poszczególnych elementów w konstrukcji dachu. Kluczowe w inżynierii budowlanej jest zrozumienie, że każdy element ma swoją specyficzną funkcję i należy je rozpatrywać w kontekście całej konstrukcji. W praktyce oznacza to, że nieprawidłowe przypisanie ról elementów konstrukcyjnych może prowadzić do projektowania budynków, które nie spełniają wymogów bezpieczeństwa i stabilności, co jest podkreślane w normach budowlanych oraz przez doświadczonych inżynierów.

Pytanie 36

Aby zagwarantować prawidłowy przepływ powietrza w przestrzeni pomiędzy ocieploną konstrukcją dachu a jego pokryciem, dachówki powinny być układane

A. na łatach zamocowanych do krokwi

B. bezpośrednio na kontrłatach

C. na łatach zamocowanych do kontrłat

D. bezpośrednio na krokwiach

Układanie dachówek bezpośrednio na kontrłatach, na łatach zamocowanych do krokwi czy bezpośrednio na krokwiach może wydawać się prostym rozwiązaniem, jednak wiąże się z istotnymi problemami technicznymi. W przypadku układania dachówek bezpośrednio na kontrłatach, eliminuje się potrzebną przestrzeń wentylacyjną, co prowadzi do gromadzenia się wilgoci pod pokryciem. Taki stan rzeczy sprzyja rozwojowi pleśni i grzybów, co może prowadzić do poważnych uszkodzeń całej konstrukcji dachu. Montaż na łatach zamocowanych do krokwi z kolei nie zapewnia wystarczającej wentylacji, ponieważ brak jest odpowiedniego przepływu powietrza między pokryciem a termoizolacją. Ponadto, układanie dachówek bezpośrednio na krokwiach nie tylko ogranicza wentylację, ale również może obciążyć konstrukcję dachu, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do jego deformacji. Typowym błędem myślowym w tym kontekście jest przekonanie, że im mniej elementów montażowych, tym łatwiej i szybciej wykona się dach, co w rzeczywistości prowadzi do poważniejszych problemów i kosztów napraw. Warto zawsze stosować się do standardów budowlanych i zasad zdrowego rozsądku, które wskazują na konieczność zapewnienia odpowiedniej wentylacji w budownictwie, co jest kluczowym elementem w kontekście trwałości i bezpieczeństwa budynków.

Pytanie 37

Jaka jest maksymalna średnica prętów, dla których nie ma potrzeby stosowania mechanicznych urządzeń do ich odginania?

A. 50 mm

B. 40 mm

C. 30 mm

D. 20 mm

Jak wybierasz średnice większe niż 20 mm, to pamiętaj, że to nie działa. Pręty takie jak 30 mm czy 50 mm musisz już giąć z użyciem maszyn, bo są za twarde do ręcznej obróbki. To jest całkiem logiczne, bo im grubszy pręt, tym trudniej go odgiąć. Ludzie często myślą, że jak grubszy, to będzie łatwo, ale w praktyce jest akurat odwrotnie. Musisz użyć sporej siły, żeby go ugiąć, co bez urządzenia jest po prostu niemożliwe. Jeśli nie będziesz tego przestrzegać, to pręty mogą się uszkodzić, a to generuje dodatkowe koszty i opóźnienia. W budownictwie jest to bardzo istotne, żeby trzymać się norm, żeby wszystko było bezpieczne i działało jak należy.

Pytanie 38

Zarządzanie terenem budowy powinno przebiegać w ustalonej sekwencji. Pierwszym zadaniem przed rozpoczęciem prac budowlanych powinno być

A. ogrodzenie terenu budowy i zamontowanie tablicy informacyjnej

B. przygotowanie pomieszczeń dla kierownictwa budowy

C. doprowadzenie wody oraz energii elektrycznej na teren budowy

D. wykonanie wykopów pod fundamenty

Przyjrzyjmy się kilku nieprawidłowym podejściom, które mogą wydawać się logiczne na pierwszy rzut oka, ale w rzeczywistości mogą prowadzić do poważnych konsekwencji. Wykonanie wykopów pod fundamenty jest jednym z najważniejszych etapów budowy, jednak nie powinno być realizowane bez wcześniejszego zabezpieczenia terenu. Rozpoczęcie robót budowlanych bez ogrodzenia grozi niebezpieczeństwem zarówno dla pracowników, jak i przechodniów. Ponadto, bez odpowiedniego oznakowania, trudno będzie zorganizować ruch na placu budowy, co może prowadzić do wypadków. Jeśli chodzi o pomieszczenia dla kierownictwa budowy, ich wykonanie można przełożyć na późniejszy etap, kiedy prace budowlane są już w toku. Wprowadzenie wody i energii elektrycznej również powinno odbywać się po zabezpieczeniu terenu, ponieważ dostęp do tych mediów jest istotny, ale nie powinien odbywać się kosztem bezpieczeństwa. Dlatego kluczowym krokiem, który powinien być pierwszym działaniem na placu budowy, jest zabezpieczenie terenu i zamontowanie tablicy informacyjnej, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży budowlanej.

Pytanie 39

Kontrolę okresową, polegającą na ocenie stanu technicznego oraz przydatności do użytkowania całego budynku, z naciskiem na elementy konstrukcyjne, estetykę oraz wygląd otoczenia, należy przeprowadzać co najmniej

A. raz na 3 lata

B. jeden raz w roku

C. dwa razy w roku

D. raz na 5 lat

Często widać, że ludzie mają trochę przekręcone wyobrażenie o tym, jak często powinny być przeprowadzane kontrole budynków. Wydaje im się, że powinno się je robić częściej niż co 5 lat, na przykład raz na 3 lata czy nawet co roku. Można to zrozumieć, bo wszyscy chcą być ostrożni, ale częstsze kontrole to nie tylko większe wydatki, ale też mogą nie mieć sensu, gdy budynek jest w dobrym stanie przez dłuższy czas. Jeszcze inna sprawa to pomysł, żeby robić kontrole nawet dwa razy w roku, co ma sens tylko dla budynków, które są w jakiś sposób bardziej ryzykowne, jak obiekty przemysłowe czy publiczne. W takich miejscach bezpieczeństwo rzeczywiście musi być na pierwszym miejscu. Ważne, żeby podejść do tego z głową i zgodnie z tym, co mówią przepisy. One są ustalane na podstawie ryzyka i potrzeb budynku, więc ignorowanie ich może prowadzić tylko do niepotrzebnych kosztów i problemów z bezpieczeństwem. Myślę, że kluczem jest znalezienie złotego środka – ani zbyt częste, ani zbyt rzadkie kontrole nie są dobre.

Pytanie 40

Jakie narzędzia powinny zostać przygotowane do nałożenia powłok malarskich farbami emulsyjnymi w pomieszczeniach mieszkalnych?

A. Paca zębata, sznur traserski, dystanse krzyżykowe

B. Wałek malarski, pędzel uniwersalny, drabina malarska

C. Pędzel smołowiec, kielnia, sznur murarski

D. Pędzel "chlapak", paca, agregat tynkarski

Wybór narzędzi do malowania to nie jest byle co, bo ma duży wpływ na efekt końcowy. Jak widzę odpowiedzi z pędzlem smołowcem czy kielnią, to od razu wiem, że coś tu nie gra. Pędzel smołowiec to narzędzie do bitumów i zupełnie się nie sprawdzi przy farbach emulsyjnych – to trochę tak, jakby używać młotka do wkręcania śrub. Kielnia też nie ma tu racji bytu, bo to narzędzie do tynkowania, a nie malowania. Sznur murarski to już w ogóle nie jest coś, co używamy w malarstwie wnętrz. Z kolei odpowiedzi z pacą zębatą czy sznurkiem traserskim również pokazują, że nie do końca wiesz, o co chodzi – te narzędzia są używane w tynkowaniu i wykończeniach, a nie przy malowaniu ścian. Warto zrozumieć, że każde narzędzie ma swoje przeznaczenie i niewłaściwy wybór może prowadzić do kiepskiej jakości pracy oraz zbędnych kosztów na poprawki.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej