Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik archiwista
  • Kwalifikacja: EKA.03 - Opracowywanie materiałów archiwalnych
  • Data rozpoczęcia: 14 maja 2025 09:08
  • Data zakończenia: 14 maja 2025 09:09

Egzamin niezdany

Wynik: 2/40 punktów (5,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jak określa się zespół archiwalny, którego bardzo niski stan zachowania umożliwia zidentyfikowanie twórcy zespołu, lecz uniemożliwia pełne zrozumienie jakichkolwiek kluczowych aspektów jego działalności?

A. Skomplikowany
B. Elementarny
C. Dostępny
D. Szczątkowy
Odpowiedź "szczątkowy" jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do zespołu archiwalnego, którego zachowane materiały są minimalne, co uniemożliwia pełne zrozumienie działalności twórcy. W archiwistyce termin "szczątkowy" jest używany do opisania zbiorów, które posiadają skąpe lub zniszczone dokumenty, co skutkuje ograniczoną zdolnością do analizy historycznej. Na przykład, jeśli archiwum zawiera jedynie kilka listów lub notatek, to mimo że możemy zidentyfikować autora, brakuje nam kontekstu, który pozwoliłby na pełniejsze zrozumienie jego pracy i wpływu. Praktyczne zastosowanie tego pojęcia jest istotne przy tworzeniu strategii archiwizacji i selekcji dokumentów. W ramach standardów ISO 15489 dotyczących zarządzania dokumentacją, ważne jest, aby archiwiści zrozumieli, kiedy zestaw dokumentów ma charakter szczątkowy i jakie kroki należy podjąć, aby zabezpieczyć to, co zostało.
Pytanie 2

Krótkie podsumowanie dokumentu, zazwyczaj zawierające informacje o wystawcy i odbiorcy, to

A. rejestr.
B. ekstrakt.
C. regest.
D. transumpt.
Transumpt, rejestr i ekstrakt, choć związane z reprodukcją lub podsumowaniem dokumentów, różnią się jednak od regestu pod względem funkcji i treści. Transumpt to dosłowne przepisanie dokumentu lub jego fragmentu, mające na celu jego legalne potwierdzenie. W przypadku transumptu, istotne jest zachowanie oryginalnej treści, co nie sprzyja skrótowemu przedstawieniu informacji. Rejestr to natomiast systematyczne zestawienie danych, które zazwyczaj obejmuje różnego rodzaju zdarzenia, takie jak transakcje czy akty prawne, a nie streszczenie konkretnych dokumentów. Ekstrakt to wyciąg, który koncentruje się na kluczowych informacjach z większego dokumentu, ale nie zawsze uwzględnia kontekst wystawcy i odbiorcy, co jest istotnym elementem regestu. Typowe błędy myślowe związane z wyborem tych odpowiedzi wynikają z niepełnego zrozumienia różnic między tymi terminami a pojęciem regestu, które w swojej definicji obejmuje zarówno streszczenie, jak i kontekstualizację dokumentu. W praktyce, umiejętność rozróżniania tych pojęć jest kluczowa dla efektywnego zarządzania dokumentacją i archiwizacją, a także dla prawidłowego wywiązania się z obowiązków w różnych dziedzinach zawodowych, gdzie precyzyjne posługiwanie się terminologią jest niezbędne.
Pytanie 3

Elementem identyfikacyjnym teczki aktowej, który nie jest wewnętrzny, jest

A. znak sprawy
B. adresat
C. pieczątka wpływu
D. format
Analizując pozostałe odpowiedzi, warto zauważyć, że adresat jest kluczowym elementem, który pozwala na określenie, do kogo dokument jest skierowany. W kontekście teczki aktowej, adresat jest istotny, ponieważ umożliwia zidentyfikowanie strony, której dokumenty dotyczą, co jest niezbędne w sytuacjach prawnych oraz administracyjnych. Jeżeli chodzi o pieczątkę wpływu, to jest to kolejny istotny element identyfikacji. Pieczątka ta dokumentuje, kiedy i przez kogo dokument został przyjęty, co ma ogromne znaczenie w kontekście terminowości oraz formalności obiegu dokumentów. Z kolei znak sprawy, zazwyczaj składający się z unikalnego numeru sprawy, jest niezbędny do efektywnego zarządzania dokumentacją. Umożliwia on szybkie odnalezienie i skojarzenie dokumentów z daną sprawą. Dlatego też, każdy z tych elementów ma swoje znaczenie i funkcję w systemie zarządzania dokumentacją. Często błędem jest pomylenie formatu dokumentu z jego identyfikacją, co prowadzi do nieporozumień w zakresie organizacji teczek aktowych. Pomocne jest zrozumienie, że format jest bardziej technicznym aspektem, który nie wpływa na identyfikację sprawy, natomiast pozostałe elementy są kluczowe do jej prawidłowego funkcjonowania.
Pytanie 4

Dokumentacja, której kopia zapasowa powinna zostać wykonana, to

A. roczny harmonogram działań.
B. raport finansowy przygotowany tylko w jednym egzemplarzu.
C. zdjęcie analogowe stanowiące załącznik do teczki pracowniczej.
D. multimedialna prezentacja zapisana na płycie CD.
Prezentacja multimedialna zapisana na płycie CD jest dokumentem, który powinien być objęty procedurą tworzenia kopii bezpieczeństwa ze względu na swoją unikalność oraz potencjalną wagę informacji, które może zawierać. Kopie zapasowe są kluczowym elementem zarządzania informacją, a ich celem jest ochrona danych przed utratą spowodowaną awarią sprzętu, przypadkowym skasowaniem czy innymi nieprzewidzianymi okolicznościami. W kontekście standardów branżowych, takie jak ISO 27001 dotyczące zarządzania bezpieczeństwem informacji, zazwyczaj rekomenduje się tworzenie kopii zapasowych dla wszystkich istotnych danych. Przykładowo, w organizacjach, które często posługują się materiałami multimedialnymi w procesach szkoleniowych lub marketingowych, zabezpieczenie takich prezentacji może być kluczowe dla kontynuacji działalności i ochrony reputacji. Nie tylko zapewnia to ciągłość działania, ale także spełnia wymogi prawne w zakresie ochrony danych, co jest istotne w wielu branżach.
Pytanie 5

Mapy będące częścią serii wydawniczej powinny być uporządkowane

A. według daty przyjęcia do archiwum
B. na podstawie jednostek obszarowych
C. na podstawie kryterium zasięgu terytorialnego
D. zgodnie z kolejnością ich wydania

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź, że mapy stanowiące serię wydawniczą należy uporządkować w kolejności ich wydania, jest prawidłowa, ponieważ taka klasyfikacja pozwala na zachowanie chronologii i kontekstu historycznego. W kontekście archiwizacji i bibliotekoznawstwa, ważne jest, aby dokumenty, w tym mapy, były zorganizowane w sposób umożliwiający łatwe śledzenie ich rozwoju oraz zmian, które mogły zachodzić w czasie. Uporządkowanie według daty wydania umożliwia badaczom i użytkownikom odnalezienie konkretnych map w kontekście ich powstania i związanych z nimi wydarzeń historycznych. Przykładowo, kolekcje map historycznych, które dokumentują rozwój terytorialny czy zmiany polityczne, stają się bardziej zrozumiałe i użyteczne, gdy są uporządkowane chronologicznie. W praktyce, takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie zarządzania zasobami informacyjnymi, które kładą nacisk na przydatność i dostępność informacji.
Pytanie 6

Ile egzemplarzy powinno się przygotować przewodnik kartkowy dotyczący zbioru akt?

A. W dwóch egzemplarzach
B. W trzech egzemplarzach
C. W czterech egzemplarzach
D. W pięciu egzemplarzach

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Sporządzanie przewodnika kartkowego po zasobie akt w trzech egzemplarzach jest uznawane za najlepszą praktykę w zakresie zarządzania dokumentacją. Taki standard bazuje na potrzebie zapewnienia odpowiedniego dostępu do informacji dla różnych użytkowników oraz instytucji. Przewodnik ten, jako kluczowy dokument w archiwistyce, powinien być dostępny w formie papierowej oraz elektronicznej, co umożliwia elastyczne korzystanie z zasobów. Przykładowo, jeden egzemplarz można zarezerwować dla głównego archiwum, drugi dla działu obsługi klienta, a trzeci dla współpracujących instytucji, co w praktyce ogranicza ryzyko utraty dostępu do ważnych informacji. Dodatkowo, zgodnie z wytycznymi Europejskiego Archiwum, takie podejście wspiera transparentność i efektywność w zarządzaniu aktami, co przyczynia się do lepszego wykorzystania zasobów archiwalnych. Biorąc pod uwagę te aspekty, sporządzanie przewodnika w trzech egzemplarzach jest optymalne dla zapewnienia ciągłości informacji oraz współpracy między różnymi jednostkami organizacyjnymi.
Pytanie 7

W archiwizacji elektronicznej formą przechowywania kopii zabezpieczającej dokumentację fotograficzną jest

A. mikrofilm.
B. kserokopia.
C. negatyw.
D. skan.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Skan to właściwie sposób na zamienienie papierowych dokumentów na ich cyfrowe wersje. Dzięki temu można je trzymać w komputerze i łatwiej do nich dotrzeć, a także są bardziej bezpieczne przed zniszczeniem. Gdy skanujemy zdjęcia, zachowujemy detale, które mogą być ważne, szczególnie dla archiwów. No i dobrze pamiętać, że według standardu ISO 19005-1:2005, są ustalone zasady, które mówią, jak prawidłowo archiwizować dokumenty w formacie PDF/A. To wszystko sprawia, że skany są lepsze, bo zajmują mniej miejsca i są tańsze w utrzymaniu niż np. mikrofilmy czy tradycyjne papierowe archiwa.
Pytanie 8

Która czynność kończy proces porządkowania właściwej dokumentacji?

A. Wycofanie dokumentacji
B. Przepakowanie dokumentacji
C. Przeprowadzenie konserwacji
D. Nadanie sygnatury archiwalnej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Nadanie sygnatury archiwalnej to kluczowy krok kończący etap porządkowania właściwego dokumentacji. Sygnatura archiwalna pełni rolę unikalnego identyfikatora, który umożliwia łatwe odnalezienie i klasyfikację dokumentów w przyszłości. Jest to zgodne z zasadami zarządzania dokumentacją oraz archiwizacji, które nakładają obowiązek organizowania i opisania dokumentów w sposób systematyczny. Przykładowo, w instytucjach publicznych i przedsiębiorstwach prywatnych, każda kategoria dokumentów, takie jak umowy czy raporty, powinna otrzymać indywidualną sygnaturę, co pozwala na efektywne zarządzanie informacjami. Nadanie sygnatury archiwalnej jest również istotne z perspektywy prawnej, gdyż ułatwia późniejsze audyty oraz kontrolę zgodności z regulacjami, jak np. Ustawa o archiwizacji. Dodatkowo, sygnatury pozwalają na lepsze zrozumienie kontekstu dokumentu oraz jego znaczenia w szerszej strukturze organizacyjnej, co jest fundamentem dobrych praktyk archiwizacji i zarządzania informacją.
Pytanie 9

Jakiej czynności nie wykonuje się podczas organizowania materiałów ulotnych?

A. Brakowania
B. Systematyzacji
C. Segregacji
D. Porządkowania wstępnego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Brakowanie materiałów ulotnych polega na ich eliminacji z dalszego obiegu ze względu na ich niewłaściwy stan, przestarzałość lub brak przydatności. W kontekście porządkowania materiałów ulotnych, brakowanie nie jest działaniem, które powinno być wykonywane, ponieważ proces ten ma na celu uporządkowanie, a nie eliminację. Systematyzacja, segregacja i porządkowanie wstępne to kluczowe etapy zapewniające, że materiały są łatwo dostępne i właściwie klasyfikowane. Na przykład, w firmach zajmujących się marketingiem, materiałami ulotnymi są broszury i ulotki, które muszą być odpowiednio zorganizowane, aby możliwe było ich szybkie wykorzystanie w kampaniach reklamowych. Przykład zastosowania to stworzenie kategorii tematycznych dla ulotek, co ułatwia ich lokalizację w trakcie intensywnych działań sprzedażowych. Dobre praktyki w zakresie porządkowania materiałów ulotnych obejmują regularne przeglądy i aktualizacje, co zapewnia zgodność z bieżącymi trendami i wymaganiami rynku.
Pytanie 10

Zasada proweniencji archiwalnej umożliwia określenie dla konkretnego zespołu archiwalnego jego przynależności

A. zespołową
B. terytorialną
C. kancelaryjną
D. organizacyjną

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zasada proweniencji archiwalnej jest kluczowym elementem w zarządzaniu dokumentacją archiwalną, który zapewnia, że dokumenty są gromadzone i przechowywane w kontekście ich pierwotnego źródła. W przypadku zespołów archiwalnych, zasada ta pozwala na przypisanie dokumentów do konkretnej grupy (zespołu) tworzącej te materiały, co ułatwia późniejsze ich odnalezienie oraz zrozumienie kontekstu ich powstania. Przykładem może być dokumentacja stworzona przez konkretne biuro rządowe, której przynależność do zespołu archiwalnego jest jasno określona. Taka organizacja ułatwia również procesy związane z udostępnianiem materiałów archiwalnych, ich konserwacją oraz digitalizacją, zgodnie z zaleceniami międzynarodowych standardów archiwalnych, takich jak ISAD(G) czy ISAAR(CPF). Dzięki tym standardom archiwa mogą efektywnie zarządzać i prezentować swoje zbiory, co przyczynia się do rozwoju kultury archiwalnej i ochrony dziedzictwa narodowego.
Pytanie 11

Baza danych SEZAM pochodząca z archiwum zawiera dane

A. na temat spisów ludności
B. na temat ksiąg metrykalnych oraz stanu cywilnego
C. na temat dokumentacji kartograficznej
D. o zespołach archiwalnych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź dotycząca zespołów archiwalnych jest prawidłowa, ponieważ baza danych SEZAM koncentruje się na gromadzeniu, przechowywaniu i udostępnianiu informacji o zespołach archiwalnych, które są fundamentalnymi elementami archiwistyki. Zespoły archiwalne to zorganizowane zbiory dokumentów, które powstają w wyniku działalności instytucji, organizacji czy osób fizycznych. W kontekście archiwów, dbanie o te zbiory zgodnie z zasadami klasyfikacji, ochrony i udostępniania jest kluczowe dla zachowania dziedzictwa kulturowego. Przykładem zastosowania wiedzy na temat zespołów archiwalnych jest możliwość prowadzenia badań genealogicznych, historycznych czy naukowych, gdzie dostęp do poprawnie zorganizowanych zbiorów pozwala na efektywniejsze i bardziej precyzyjne wykorzystanie źródeł. Współczesne archiwa korzystają z dobrych praktyk, takich jak metodyki ISAD(G) czy ISAAR(CPF), które służą do opisu zespołów archiwalnych, co ułatwia ich wyszukiwanie i udostępnianie.
Pytanie 12

Zespół archiwalny, który otrzymuje materiały archiwalne od swojego aktywnego twórcy, to zespół

A. szczątkowy
B. złożony
C. otwarty
D. prosty

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zespół archiwalny, do którego dopływają materiały archiwalne od jego czynnego twórcy, nazywamy zespołem otwartym. W praktyce oznacza to, że dokumenty i inne materiały mogą być systematycznie dodawane do tego zespołu w miarę ich produkcji przez twórcę. To podejście jest szczególnie ważne w kontekście archiwizacji dokumentacji, która nie jest zamknięta i wciąż ewoluuje. Standardy archiwalne, takie jak ISAD(G) czy Dublin Core, wskazują na konieczność zarządzania informacjami w sposób, który umożliwia ich łatwe aktualizowanie oraz dostęp do bieżących danych. Przykładem zespołu otwartego mogą być archiwa instytucji kultury, które regularnie przyjmują nowe eksponaty i dokumenty, co pozwala na ich bieżące udostępnianie oraz ochronę przed utratą. Dzięki temu użytkownicy mają nieustanny dostęp do aktualnych i wartościowych informacji, a archiwum pozostaje aktualne i użyteczne.
Pytanie 13

Należy uzupełnić opis teczki aktowej o daty skrajne, które mogą być dzienne lub miesięczne dla

A. korespondencji związanej z współpracą międzyresortową
B. raportów rocznych
C. protokołów z posiedzeń ciał kolegialnych
D. materiałów roboczych dotyczących rocznych planów działalności

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź dotycząca protokołów posiedzeń ciał kolegialnych jest poprawna, ponieważ zgodnie z obowiązującymi normami archiwizacji dokumentacji, teczki aktowe powinny zawierać dzienne lub miesięczne daty skrajne dla tego rodzaju dokumentów. Protokoły posiedzeń są kluczowym elementem dokumentacji instytucjonalnej, zawierającym szczegółowe ustalenia, decyzje oraz przebieg obrad. Uzupełnienie ich o daty skrajne ułatwia zarządzanie dokumentacją oraz jej późniejsze przeszukiwanie. Przykładowo, jeśli protokół dotyczy zebrania z dnia 15 czerwca 2023 roku, to w teczce aktowej jako daty skrajne powinny być wskazane: 01.06.2023 (początek miesiąca) oraz 30.06.2023 (koniec miesiąca). Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu dokumentacją, które rekomendują prowadzenie ewidencji opartej na czasie, co zwiększa efektywność organizacyjną i pozwala na łatwiejszy dostęp do informacji.
Pytanie 14

Nie da się ustalić przynależności zespołowej jednostki archiwalnej na podstawie

A. spisu spraw
B. kategorii archiwalnej
C. opisu teczki aktowej
D. znaku akt

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kategoria archiwalna to kluczowy element klasyfikacji i zarządzania dokumentacją archiwalną. Oznacza ona grupę dokumentów, które mają podobne cechy, takie jak cel, forma, czy kontekst ich powstania. Przynależność zespołowa jednostki archiwalnej jest ściśle związana z jej funkcją w organizacji oraz z układem dokumentów w archiwum. W praktyce, na podstawie kategorii archiwalnej nie można jednak określić przynależności do konkretnego zespołu archiwalnego, ponieważ ta przynależność może być determinowana przez inne czynniki, takie jak struktura organizacyjna jednostki, kontekst powstania dokumentów czy ich historyczne znaczenie. Przykładowo, różne dokumenty mogą należeć do tej samej kategorii archiwalnej, ale być częścią różnych zespołów archiwalnych, co sprawia, że analiza przynależności wymaga szerszego kontekstu niż sama kategoria archiwalna. W standardach archiwalnych, takich jak ISAD(G) (International Standard Archival Description), podkreśla się znaczenie kontekstu w opisie jednostek archiwalnych, co wskazuje na potrzebę uwzględnienia wielu aspektów przy analizie przynależności zespołowej.
Pytanie 15

Który z wymienionych znaków identyfikacyjnych archiwaliów należy do cech zewnętrznych przy opracowywaniu zespołu?

A. Pieczątka osoby podpisującej dokument
B. Znak sprawy
C. Pieczątka własnościowa
D. Nagłówek dokumentu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Pieczątka własnościowa jest kluczowym elementem rozpoznawczym archiwaliów, który zalicza się do cech zewnętrznych przy opracowaniu zespołu. Jest to znak identyfikujący, który potwierdza pochodzenie dokumentu oraz jego właściciela. W praktyce archiwalnej pieczątki własnościowe mają fundamentalne znaczenie dla ustalenia kontekstu i autentyczności dokumentów. Na przykład, pieczątka instytucji lub osoby prywatnej może dostarczyć informacji o miejscu przechowywania akt, co jest niezbędne do prowadzenia badań nad historią organizacji. Dobre praktyki archiwalne zalecają dokładne dokumentowanie wszelkich cech zewnętrznych, w tym pieczątek, w celu zachowania integralności zbiorów i umożliwienia przyszłym badaczom analizy materiałów. Umożliwia to również efektywne zarządzanie dokumentacją oraz opracowanie odpowiednich strategii konserwatorskich, co podkreśla znaczenie pieczątki własnościowej w archiwistyce.
Pytanie 16

Jaką metodę warto wykorzystać do uporządkowania nagrań?

A. Chronologiczną
B. Rzeczową
C. Strukturalną
D. Alfabetyczną

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Metoda rzeczowa porządkowania nagrań polega na kategoryzacji materiałów w oparciu o ich treść i tematykę, co pozwala na łatwiejsze odnalezienie odpowiednich nagrań w przyszłości. W praktyce oznacza to grupowanie nagrań według kluczowych zagadnień czy tematów, co jest szczególnie przydatne w kontekście dydaktycznym lub archiwalnym. Na przykład, w przypadku nagrań dotyczących szkoleń, można je podzielić na kategorie takie jak 'szkolenia techniczne', 'szkolenia sprzedażowe' czy 'szkolenia miękkie'. Taki system porządkowania sprzyja efektywności, gdyż użytkownicy mogą szybko zidentyfikować interesujące ich materiały bez przeszukiwania nieodpowiednich nagrań. Dodatkowo, zgodnie z dobrymi praktykami archiwizacji, uporządkowanie materiałów w sposób rzeczowy ułatwia ich późniejsze przeszukiwanie i wykorzystanie w projektach badawczych czy edukacyjnych, co jest kluczowe w kontekście zarządzania wiedzą.
Pytanie 17

Akta stanu cywilnego w ramach zespołu archiwalnego są grupowane

A. w systemie dziesiętnym z podziałem na teczki tematyczne
B. w porządku chronologiczno-rzeczowym
C. według grup tematycznych, a w ramach tych grup alfabetycznie
D. w seriach rzeczowych, a w obrębie serii porządkuje się chronologicznie

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ w archiwistyce akt stanu cywilnego są organizowane w seriach rzeczowych, co oznacza, że każda seria dotyczy określonego typu dokumentów, takich jak akty urodzenia, akty małżeństwa i akty zgonu. W ramach tych serii dokumenty są dalej porządkowane chronologicznie, co ułatwia ich lokalizację oraz przeszukiwanie. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu dokumentami i archiwizacją, które wskazują na znaczenie strukturyzacji danych w celu zapewnienia efektywności w dostępie i zarządzaniu informacjami. Na przykład, jeśli instytucja archiwalna przechowuje akta urodzeń, to wszystkie akta urodzeń z danego roku są zgromadzone razem, co skraca czas potrzebny na ich wyszukiwanie oraz umożliwia lepsze zarządzanie danymi. W praktyce, ta metoda organizacji wspiera zarówno użytkowników, jak i pracowników archiwów, którzy muszą mieć możliwość szybkiego odnalezienia potrzebnych informacji. Dodatkowo, takie podejście wspiera również zgodność z przepisami prawnymi dotyczącymi przechowywania danych osobowych i poufności, co jest kluczowe w przypadku dokumentów stanu cywilnego.
Pytanie 18

Jaką rozdzielczość należy zastosować przy tworzeniu cyfrowego odwzorowania mapy?

A. 200 dpi
B. 300 dpi
C. 350 dpi
D. 250 dpi

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 200 dpi jest prawidłowa, ponieważ ta rozdzielczość jest często wystarczająca do uzyskania wysokiej jakości odwzorowania cyfrowego mapy, zwłaszcza w kontekście publikacji i druku. Rozdzielczość 200 dpi pozwala na zachowanie szczegółowości, co jest kluczowe dla map, gdzie detale topograficzne i tekstowe są istotne. Zastosowanie tej rozdzielczości jest zgodne z ogólnie przyjętymi standardami w branży kartograficznej oraz wydawniczej, które zalecają użycie od 150 do 300 dpi w zależności od docelowego medium. Na przykład, w przypadku map drukowanych, 200 dpi zapewnia dobrą jakość przy zachowaniu rozsądnych rozmiarów plików, co jest ważne dla efektywnego zarządzania danymi. Ponadto, w projektach wymagających interaktywności, jak aplikacje mobilne, 200 dpi może okazać się wystarczające do zapewnienia czytelności i estetyki wizualnej. Kluczowym aspektem jest umiejętność dostosowania rozdzielczości do rodzaju odbiorcy i medium, w którym mapa ma być wykorzystana.
Pytanie 19

Każdy wpis w indeksie archiwalnym stworzonym dla grupy dokumentów, po haśle, powinien zawierać

A. liczbę stron
B. opis materialny oraz daty skrajne
C. sygnaturę oraz numer karty
D. dawne sygnatury

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Sygnatura i numer karty to kluczowe elementy, które powinny znaleźć się w każdej pozycji indeksu archiwalnego sporządzonego dla zespołu akt. Sygnatura jest unikalnym identyfikatorem dokumentów, który pozwala na ich precyzyjne zlokalizowanie w archiwum. Jest to istotne, aby uniknąć pomyłek w identyfikacji akt oraz umożliwić ich sprawne wydobycie na żądanie użytkowników. Numer karty natomiast odnosi się do konkretnej pozycji w dokumentacji archiwalnej, co jest pomocne podczas przeszukiwania zbiorów oraz przy pracy z dużymi ilościami akt. W praktyce, każdy archiwista powinien dążyć do jak najdokładniejszego opisu akt, aby zapewnić ich łatwe wyszukiwanie oraz dostępność. Posiadanie standardowych formatów indeksowania, w tym sygnatury i numeru karty, jest zgodne z najlepszymi praktykami archiwalnymi, co zwiększa efektywność pracy archiwum oraz satysfakcję jego użytkowników.
Pytanie 20

Protokół zdawczo-odbiorczy dla cyfrowych nośników danych stanowi przykład dokumentacji

A. aktowej
B. audiowizualnej
C. elektronicznej
D. kartograficznej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Spis zdawczo-odbiorczy cyfrowych nośników danych jest dokumentem klasyfikowanym jako aktowy, co odnosi się do wszelkiej dokumentacji związanej z obiegiem informacji i zarządzaniem danymi. Tego rodzaju spis jest kluczowy w kontekście zarządzania zasobami informacyjnymi, ponieważ umożliwia dokładne śledzenie i rejestrowanie przyjęcia oraz wydania nośników danych. W praktyce, spis zdawczo-odbiorczy jest często stosowany w instytucjach, które zarządzają dużą ilością cyfrowych zasobów, takich jak archiwa, biblioteki czy firmy zajmujące się przechowywaniem danych. Stosowanie tego dokumentu jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania dokumentacją, które podkreślają znaczenie dokładnego ewidencjonowania i raportowania w celu zapewnienia przejrzystości i bezpieczeństwa informacji. Dodatkowo, w kontekście przepisów prawnych dotyczących ochrony danych osobowych, właściwe prowadzenie dokumentacji aktowej jest niezbędne dla spełnienia wymogów audytowych oraz zachowania zgodności z normami, takimi jak ISO 15489 dotyczące zarządzania dokumentacją.
Pytanie 21

Podaj przykład dokumentacji, w przypadku której, gdy występuje więcej niż jeden tom, konieczne jest wzbogacenie opisu teczki aktowej o daty skrajne dzienne lub miesięczne?

A. Sprawozdania roczne
B. Materiały robocze do rocznych planów działalności
C. Korespondencja dotycząca współpracy międzyresortowej
D. Protokoły posiedzeń ciał kolegialnych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Protokoły posiedzeń ciał kolegialnych to dokumentacja, która wymaga szczegółowego opisu, szczególnie w przypadku, gdy obejmują one więcej niż jeden tom. Zgodnie z zasadami archiwizacji i dokumentacji, każdy tom protokołów powinien być opatrzony datami skrajnymi, które precyzują okres, którego dotyczą. Przykładowo, jeśli protokół z posiedzenia zajmuje się zagadnieniami z kilku miesięcy, daty skrajne powinny obejmować pierwszy i ostatni dzień tego okresu. Takie podejście nie tylko poprawia organizację dokumentacji, ale także ułatwia jej późniejsze przeszukiwanie oraz odnajdywanie informacji. W praktyce, dobrze przygotowana dokumentacja protokołów wspiera transparentność i efektywność prac ciał kolegialnych, a także odpowiada na wymogi przepisów prawnych oraz standardów takich jak ISO 15489 dotyczących zarządzania dokumentacją. W związku z tym, właściwe zarządzanie protokołami ma kluczowe znaczenie dla funkcjonowania instytucji oraz zgodności z obowiązującymi regulacjami.
Pytanie 22

Dokumentacja techniczna dotycząca obiektów zabytkowych zalicza się do kategorii

A. BE5
B. B50
C. A
D. Bc

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Dokumentacja techniczna obiektów zabytkowych jest kluczowym elementem w procesie zarządzania dziedzictwem kulturowym. Kwalifikacja do kategorii A oznacza, że dokumentacja ta jest kompleksowa i zgodna z wymaganiami dotyczących ochrony zabytków. Kategoria ta obejmuje m.in. szczegółowe opisy techniczne, analizy stanu zachowania, plany konserwatorskie oraz dokumentację fotograficzną. Dzięki takiej dokumentacji możliwe jest efektywne planowanie i przeprowadzanie prac konserwatorskich oraz restauratorskich, co ma ogromne znaczenie dla zachowania wartości historycznych i estetycznych obiektów. Przykładem może być dokumentacja pałacu, która nie tylko opisuje jego architekturę, ale zawiera również analizy materiałowe, co pozwala na dobór odpowiednich metod konserwacji. W praktyce oznacza to, że specjaliści zajmujący się ochroną zabytków mogą skutecznie podejmować decyzje o zachowaniu lub restytucji obiektów, kierując się solidną podstawą dokumentacyjną.
Pytanie 23

Zgodnie z regulacjami Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 stycznia 2011 r. dotyczącymi instrukcji kancelaryjnej, jednolitych wykazów rzeczowych akt oraz zasad organizacji i funkcjonowania archiwów zakładowych, ewidencją dla dokumentów na nośnikach elektronicznych jest

A. dyspozycja służbowa
B. informacja w formie elektronicznej
C. spis zdawczo-odbiorczy
D. powiadomienie w systemie EZD

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "spis zdawczo-odbiorczy" jest poprawna, ponieważ zgodnie z rozporządzeniem Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 stycznia 2011 r., ewidencjonowanie dokumentacji na nośnikach elektronicznych powinno być realizowane za pomocą tego dokumentu. Spis zdawczo-odbiorczy jest kluczowym narzędziem w procesie przekazywania dokumentów do archiwum, które zapewnia nie tylko formalne potwierdzenie przekazania, ale także służy jako spis treści, umożliwiający późniejsze odnalezienie i identyfikację dokumentów. Przykładem zastosowania może być sytuacja, gdy instytucja publiczna przekazuje dane do archiwum; spis ten pozwala na skuteczne śledzenie, które dokumenty zostały złożone oraz w jakim zakresie. Dobre praktyki w zakresie zarządzania dokumentacją wskazują, że każda dokumentacja powinna być odpowiednio ewidencjonowana, co ułatwia późniejsze przetwarzanie, klasyfikację oraz archiwizację. Ewidencjonowanie przy pomocy spisu zdawczo-odbiorczego jest zgodne z międzynarodowymi standardami archiwalnymi, które podkreślają znaczenie dokumentacji jako elementu zapewniającego przejrzystość i odpowiedzialność w administracji.
Pytanie 24

Do dokumentacji aktowej zalicza się

A. operat szacunkowy
B. zdjęcie pozytywowe
C. mapa miasta
D. regulamin organizacyjny

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Regulamin organizacyjny jest dokumentem, który zawiera zasady i procedury dotyczące funkcjonowania danej organizacji. Jest to kluczowy element dokumentacji aktowej, który określa struktury zarządzania, prawa i obowiązki pracowników, a także zasady funkcjonowania różnych działów. Dzięki regulaminowi organizacyjnemu możliwe jest zapewnienie spójności działań w ramach organizacji oraz transparentność decyzji podejmowanych przez kierownictwo. Przykładem zastosowania regulaminu organizacyjnego może być proces rekrutacji, w którym regulamin określa etapy, kompetencje osób zaangażowanych w proces oraz kryteria oceny kandydatów. Zgodnie z najlepszymi praktykami, regulamin powinien być regularnie aktualizowany, aby odzwierciedlał zmiany w otoczeniu prawnym i organizacyjnym. W kontekście standardów ISO, regulamin organizacyjny może również odgrywać ważną rolę w implementacji systemów zarządzania jakością, gdzie dokumentacja procesów i procedur jest niezbędna do osiągnięcia wysokiej efektywności oraz zgodności z wymaganiami klientów.
Pytanie 25

Dane dotyczące wszystkich jednostek archiwalnych konkretnego zespołu, które są przechowywane w różnych archiwach, figurują w inwentarzu

A. realnym
B. idealnym
C. analitycznym
D. sumarycznym

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź idealna jest prawidłowa, ponieważ inwentarz idealny rzeczywiście zawiera kompleksowe informacje na temat wszystkich jednostek archiwalnych w obrębie danego zespołu, bez względu na to, w jakich archiwach są one przechowywane. Inwentarz idealny jest kluczowym narzędziem w archiwistyce, które umożliwia efektywne zarządzanie i dostęp do zasobów archiwalnych. Jego celem jest stworzenie jednego, zintegrowanego opisu, który pozwala archiwistom oraz badaczom na szybkie odnalezienie potrzebnych informacji. Na przykład, gdy badacz poszukuje dokumentów dotyczących konkretnego wydarzenia, inwentarz idealny ułatwia mu lokalizację tych zasobów w różnych archiwach. Dobre praktyki archiwalne, jak założenia Międzynarodowego Stowarzyszenia Archiwów (ICA), podkreślają znaczenie tworzenia uniwersalnych, zrozumiałych i dostępnych inwentarzy, co z kolei sprzyja lepszemu zarządzaniu informacjami oraz współpracy międzyarchiwalnej.
Pytanie 26

Jaką informację powinno się umieścić w początkowym fragmencie inwentarza "Dzieje twórcy zespołu"?

A. W skład zespołu wchodzi dokumentacja fotograficzna dotycząca kluczowych wydarzeń w historii Stowarzyszenia
B. Stowarzyszenie zostało założone w 1922 roku i funkcjonowało do 1939 roku
C. Brakowanie miało miejsce w roku 1992
D. Dokumentacja została zarejestrowana w księdze akcesji pod numerem 212/89

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź, że Stowarzyszenie powstało w 1922 roku i działało do 1939 roku, jest kluczowa dla wstępu do inwentarza "Dzieje twórcy zespołu", ponieważ dostarcza niezbędnego kontekstu historycznego. Wstęp do inwentarza powinien zawierać podstawowe informacje o dacie powstania i działalności danej instytucji, co pozwala na zrozumienie jej znaczenia oraz wpływu na wydarzenia kulturalne i społeczne w danym okresie. W przypadku stowarzyszeń, które często odgrywają ważną rolę w lokalnych społecznościach, umiejscowienie ich działalności w odpowiednim czasie historycznym jest niezbędne dla przyszłych badaczy i zainteresowanych. W praktyce dobrze skonstruowany wstęp do inwentarza powinien również odnosić się do wpływu, jaki stowarzyszenie miało na rozwój swojej dziedziny, co może być istotne dla analizy dokumentów archiwalnych. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie archiwizacji, gdzie kontekst historyczny jest równie ważny jak zawartość materiałów archiwalnych. Dobrze sformułowane wprowadzenie pomaga również w identyfikacji i wartościowaniu dokumentów w inwentarzu.
Pytanie 27

W zakładowym archiwum kluczowym dokumentem do ewidencji uporządkowanych aktów jest

A. rejestr korespondencyjny
B. spis zdawczo–odbiorczy
C. spis spraw
D. dziennik podawczy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Spis zdawczo-odbiorczy jest kluczowym dokumentem w archiwum zakładowym, który służy do ewidencjonowania akt przekazywanych do archiwum. Zawiera on szczegółowe informacje dotyczące przekazywanych dokumentów, w tym ich ilości, daty przekazania oraz stanu, co pozwala na skuteczne zarządzanie i kontrolowanie zasobów archiwalnych. Dzięki zastosowaniu spisu zdawczo-odbiorczego, organizacje mogą zapewnić zgodność z przepisami prawa, w tym z Ustawą o narodowym zasobie archiwalnym oraz archiwach. Przykładem praktycznego zastosowania tego dokumentu jest proces przekazywania akt z jednostek organizacyjnych do archiwum, gdzie spis ten jest wykorzystywany do potwierdzenia odbioru dokumentów oraz ich przyszłego przetwarzania. Umożliwia to także łatwiejsze odnajdywanie i klasyfikowanie dokumentów, co jest zgodne z dobrą praktyką zarządzania informacją i archiwizacją. Dobrze prowadzony spis zdawczo-odbiorczy przyczynia się do efektywności procesów archiwizacji oraz zachowania integralności dokumentów.
Pytanie 28

Po ponownym zorganizowaniu zespołu aktowego w celu skojarzenia wcześniejszych sygnatur z nowymi, co należy przygotować?

A. indeks
B. konkordancję
C. wykaz
D. skorowidz

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Konkordancja to narzędzie, które służy do powiązania różnych sygnatur, zapewniając jednocześnie łatwy dostęp do informacji na temat ich związków. Przygotowanie konkordancji jest szczególnie istotne w kontekście archiwizacji i zarządzania dokumentacją, gdzie istnieje potrzeba odnalezienia dawnych sygnatur w nowym systemie oznaczeń. Przykładem zastosowania konkordancji może być biblioteka, gdzie stare kategorie książek są przekształcane w nowy system klasyfikacji. W takim przypadku, konkordancja może zawierać zarówno starą, jak i nową sygnaturę książki, co ułatwia pracownikom odnalezienie publikacji. Dobre praktyki w tworzeniu konkordancji zalecają stosowanie czytelnych formatów oraz dokładnych opisów, co minimalizuje ryzyko pomyłek i pozwala na efektywniejsze zarządzanie zasobami. Ponadto, konkordancja powinna być regularnie aktualizowana, aby odzwierciedlała wszelkie zmiany w systemie klasyfikacji, co jest kluczowe w zachowaniu integralności bazy danych.
Pytanie 29

Jakie urządzenie powinno być wykorzystane, aby otrzymać papierową wersję dokumentu elektronicznego?

A. Skanera
B. Drukarki
C. Kserokopiarki
D. Niszczarki

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Drukarka to urządzenie, które umożliwia przekształcanie dokumentów elektronicznych w formę papierową, co jest niezwykle istotne w codziennej pracy biurowej oraz w wielu innych zastosowaniach. W kontekście druku dokumentów, istnieją różne technologie, takie jak druk atramentowy, laserowy czy termosublimacyjny, które różnią się wydajnością, jakością oraz kosztami eksploatacji. Na przykład, drukarki laserowe są często preferowane w biurach ze względu na ich szybkość i niskie koszty na stronę w porównaniu do drukarek atramentowych. Drukowanie dokumentów jest również związane z dobrymi praktykami zarządzania dokumentacją, w tym archiwizacją i bezpieczeństwem danych. Warto również zaznaczyć, że wiele firm wprowadza polityki ograniczające drukowanie w celu zmniejszenia kosztów oraz wpływu na środowisko, co prowadzi do większego wykorzystania dokumentów elektronicznych. W związku z tym, aby uzyskać wersję papierową dokumentu elektronicznego, drukarka jest właściwym wyborem, zgodnym z obowiązującymi standardami w dziedzinie zarządzania dokumentami.
Pytanie 30

Jak nazywa się zasada uznawania relacji między archiwami a obszarem, na którym zostały utworzone?

A. Registratury
B. Kancelaryjna
C. Proweniencji
D. Pertynencji

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'pertynencji' odnosi się do zasady w archiwistyce, która mówi o tym, jak ważne jest połączenie między zespołami archiwalnymi a miejscem, gdzie te dokumenty powstały. Wiesz, to jest naprawdę istotne, bo pomaga lepiej zrozumieć, dlaczego dane dokumenty są takie, jakie są oraz jak potem je przechowujemy i udostępniamy. W praktyce to znaczy, że archiwa powinny brać pod uwagę lokalne warunki, co ma duże znaczenie dla tworzenia polityki archiwalnej w danym rejonie i dla ochrony dziedzictwa kulturowego. Na przykład, archiwizując dokumenty lokalnych instytucji, zyskujemy nie tylko ważne źródło informacji, ale też odzwierciedlamy unikalność naszych terenów. Dobrze zorganizowane archiwa, zgodnie z zasadą pertynencji, są w stanie lepiej wspierać lokalne społeczności oraz badaczy, którzy szukają informacji o swoim regionie. Dlatego, uwzględnianie tej zasady w archiwistyce jest kluczowe dla lepszego zarządzania zasobami archiwalnymi i wspierania działań na rzecz ochrony kultury.
Pytanie 31

Dokumentacja w systemie bezdziennikowym jest zorganizowana w oparciu

A. o instrukcję archiwalną
B. o dziennik podawczy
C. o regulamin organizacyjny
D. o rzeczowy wykaz akt

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Dokumentacja prowadzona w systemie bezdziennikowym jest porządkowana w oparciu o rzeczowy wykaz akt, co oznacza, że każdy z dokumentów jest klasyfikowany według predefiniowanej struktury, która umożliwia łatwe odnalezienie i zarządzanie informacjami. Rzeczowy wykaz akt to szczegółowy spis rodzajów dokumentów oraz ich klasyfikacji, który określa, jakie dokumenty powinny być tworzone, przechowywane i jakie mają archiwizacyjne wymagania. W praktyce, na przykład w administracji publicznej, rzeczowy wykaz akt pozwala na zorganizowanie dokumentacji w sposób zgodny z przepisami prawa oraz normami archiwalnymi, co przekłada się na efektywność pracy i lepszą dostępność informacji dla zainteresowanych stron. Standardy takie jak ISO 15489 dotyczące zarządzania dokumentacją i archiwizacją podkreślają znaczenie ustalania i stosowania wykazów akt w celu zapewnienia przejrzystości i systematyczności w obiegu dokumentów. Zastosowanie rzeczowego wykazu akt jest kluczowe dla każdej instytucji, która pragnie utrzymać wysoką jakość zarządzania informacją.
Pytanie 32

Archiwista, przygotowując dokumentację audiowizualną, powinien określić długość filmu zarejestrowanego na taśmie 16 mm w

A. metrach
B. minutach
C. decibelach
D. megabajtach

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Podawanie długości filmu w minutach to coś, co w branży filmowej jest standardem. To ułatwia życie każdemu – producentom, reżyserom, a nawet archiwistom. Dzięki temu szybko można zorientować się, jak długi jest dany materiał i zaplanować na przykład projekcję. Weźmy filmy krótkometrażowe, które zazwyczaj trwają od 10 do 30 minut. Jest to istotne dla organizatorów festiwali filmowych, którzy muszą wiedzieć, jak długo trwa dany film. Z mojego doświadczenia, podanie długości w minutach to super sposób na ułatwienie kategoryzacji i wyszukiwania. Archiwiści mogą wtedy sprawniej zarządzać materiałami i lepiej pomagać użytkownikom w ich dostępności.
Pytanie 33

Zaleca się, aby tworzenie kopii zapasowych danych przechowywanych na elektronicznych nośnikach danych następowało co

A. 2 lata
B. 6 lat
C. 3 lata
D. 5 lat

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Przechowywanie kopii bezpieczeństwa danych co 5 lat jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania danymi i bezpieczeństwem informacji. Wiele organizacji stosuje ten okres jako standard, aby upewnić się, że dane są chronione przed utratą, uszkodzeniem czy atakami. W praktyce, kopie zapasowe powinny być realizowane nie tylko co pięć lat, ale także regularnie w krótszych odstępach czasu, na przykład co miesiąc lub co kwartał, w zależności od krytyczności danych. Należy również uwzględnić różne metody tworzenia kopii zapasowych, takie jak pełne, różnicowe czy przyrostowe, które mogą zwiększyć efektywność zarządzania danymi. Przykład przydatności takiej strategii to sytuacje awaryjne, takie jak awaria sprzętu, które mogą skutkować utratą danych, jeżeli kopie zapasowe nie są tworzone na czas. W aspekcie zgodności regulacyjnej, wiele branż wymaga posiadania polityki ochrony danych, która obejmuje regularne tworzenie kopii zapasowych, co czyni ten pięcioletni okres częścią strategii zarządzania ryzykiem.
Pytanie 34

Który z poniższych elementów nie wchodzi w skład opisu fotografii?

A. temat, numer porządkowy oraz numer kolejnej odbitki w obrębie tematu
B. opis zdarzenia (lub przedmiotu, obiektu czy osoby) oraz data wykonania zdjęcia
C. data produkcji nośnika
D. imię i nazwisko twórcy fotografii oraz data jej stworzenia

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "data produkcji nośnika" jest prawidłowa, ponieważ ta informacja nie jest istotna z perspektywy opisu samej fotografii. W kontekście archiwizacji i dokumentacji fotografii, kluczowymi elementami opisu są imię i nazwisko autora, data wykonania zdjęcia, temat, numer porządkowy oraz numer odbitki. Te dane są istotne dla przyszłego odnalezienia, identyfikacji oraz klasyfikacji zdjęć w zbiorach. Przykładowo, w instytucjach kultury takich jak muzea czy archiwa, opis zdjęcia pomoże w tworzeniu baz danych, które ułatwiają dostęp do informacji zarówno dla badaczy, jak i dla odwiedzających. Pomocne jest także stosowanie standardów, takich jak Dublin Core, które definiują minimalny zestaw elementów do opisu obiektów cyfrowych, w tym fotografii. Te praktyki przyczyniają się do lepszej organizacji i zarządzania zbiorami fotograficznymi.
Pytanie 35

W archiwach, określenie: stan fizyczny zachowania: dobry, sugeruje, że

A. jednostka nie może być udostępniana
B. konieczna jest zgoda dyrektora na udostępnienie
C. dopuszcza się ostrożne udostępnianie
D. jednostka może być udostępniana

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź, że jednostka może być udostępniana, jest prawidłowa, ponieważ stan fizyczny zachowania określany jako 'dobry' oznacza, że materiały archiwalne są w odpowiednim stanie, aby mogły być przetwarzane i udostępniane badaczom oraz innym użytkownikom. W praktyce, jednostki archiwalne o dobrym stanie fizycznym nie wymagają specjalnej zgody ani nadzoru podczas udostępniania, co ułatwia dostęp do zasobów. Na przykład, w przypadku archiwów publicznych, dokumenty zarchiwizowane w dobrym stanie mogą być prezentowane w czytelniach, w którym użytkownicy mogą korzystać z nich w celach badawczych. Dobrą praktyką jest regularna konserwacja i monitorowanie stanu jednostek archiwalnych, co w rezultacie pozwala na ich efektywne udostępnienie. Takie podejście jest zgodne z zasadami zarządzania archiwami, które podkreślają znaczenie dostępności informacji oraz zachowania ich integralności.
Pytanie 36

Podczas organizowania akt w ramach danej sprawy dokumenty powinny być uporządkowane

A. alfabetycznie
B. rzeczowo
C. dziesiętnie
D. chronologicznie

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź chronologicznie jest poprawna, ponieważ w porządkowaniu teczek aktowych kluczowe jest ustalenie kolejności zdarzeń związanych z daną sprawą. Ułożenie dokumentów w porządku chronologicznym pozwala na łatwiejsze śledzenie postępów w sprawie, a także umożliwia szybki dostęp do informacji na temat dat i kolejności wystąpienia różnych zdarzeń. Przykładowo, w sprawach sądowych lub administracyjnych, dokumenty takie jak pozwy, odpowiedzi, dowody czy decyzje powinny być uporządkowane według dat, co ułatwia pracownikom organów ścigania, prawnikom lub innym specjalistom zrozumienie kontekstu sprawy oraz podejmowanie właściwych decyzji. Ponadto, chronologiczne porządkowanie dokumentów jest zgodne z najlepszymi praktykami archiwizacji i zarządzania dokumentacją, co jest istotne w kontekście przepisów prawa oraz zasad etyki zawodowej.
Pytanie 37

Zespół dokumentów stworzonych przez jedną kancelarię, która nie przeszła zmian organizacyjnych, powinien być określany mianem zespołu archiwalnego?

A. złożonym
B. martwym
C. otwartym
D. prostym

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "prosty" jest poprawna, ponieważ termin ten odnosi się do zespołu archiwalnego składającego się z dokumentów wytworzonych przez jedną kancelarię, które nie podlegały żadnym zmianom organizacyjnym. W archiwistyce zespół archiwalny prosty charakteryzuje się jednolitością źródłową, co oznacza, że wszystkie dokumenty pochodzą z tego samego miejsca i są powiązane ze sobą tematycznie oraz chronologicznie. Istotne jest, że brak zmian organizacyjnych umożliwia łatwiejsze zarządzanie dokumentami, ich klasyfikację oraz udostępnianie. Przykładem mogą być akta sprawy rozwodowej prowadzone w jednej kancelarii prawnej, które zachowują swoją integralność i są przechowywane razem jako spójny zespół. W praktyce, klasyfikacja dokumentów w zespole archiwalnym prostym ułatwia nie tylko proces archiwizacji, ale również późniejsze wyszukiwanie i analizowanie danych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania dokumentami.
Pytanie 38

W przypadku, gdy podczas porządkowania zbioru archiwalnego nie można określić daty skrajnej jednostki archiwalnej, szacowane daty (ustalone w przybliżeniu) powinny być podane

A. z podkreśleniem i znakiem zapytania
B. kursywą i zakończone dwukropkiem
C. ze znakiem zapytania, w nawiasie kwadratowym
D. ze znakiem zapytania, w nawiasie okrągłym

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'ze znakiem zapytania, w nawiasie kwadratowym' jest poprawna, ponieważ jest zgodna z obowiązującymi standardami dotyczącymi opisu archiwaliów. Ustalanie dat skrajnych jednostek archiwalnych jest kluczowe dla prawidłowej klasyfikacji i identyfikacji dokumentacji. Kiedy daty nie są znane, należy stosować konwencję zaznaczania ich niepewności, a nawias kwadratowy z znakiem zapytania jest powszechnie akceptowanym sposobem w dokumentacji archiwalnej. Przykładem może być dokument, którego datowanie nie jest jednoznaczne, np. '1940 [?]'. Takie oznaczenie informuje przyszłych użytkowników o niepewności daty, co jest istotne dla celów badawczych i porządkowych. Zastosowanie tej konwencji jest zgodne z wytycznymi międzynarodowych standardów zarządzania dokumentacją, co zwiększa przejrzystość i pomocność archiwów dla badaczy, historyków oraz użytkowników.
Pytanie 39

Dokumenty z grupy akt z czasów staropolskich, zazwyczaj wystawiane przez kancelarię królewską, które potwierdzają nadania dla tego samego adresata, to

A. summariusze
B. regestry
C. transumpty
D. posteriora

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Transumpty to dokumenty prawne, które mają swoje korzenie w praktykach kancelarii królewskiej w Polsce, szczególnie w okresie staropolskim. Stanowią one potwierdzenie nadania przywilejów, dóbr lub innych praw na rzecz konkretnego odbiorcy. Ich głównym celem jest zapewnienie legalności i trwałości tych nadania, a także umożliwienie ich weryfikacji w przyszłości. Przykładowo, transumpty mogły być wykorzystywane przez szlachtę do potwierdzenia swoich praw do ziemi, co miało kluczowe znaczenie w kontekście wspierania ich pozycji w hierarchii społecznej oraz w relacjach z monarchą. W praktyce, transumpty odgrywały istotną rolę w administracji i sądownictwie, ponieważ stanowiły podstawę do rozstrzygania sporów dotyczących praw własności. Współcześnie, dokumenty te są badane przez historyków i prawników w celu zrozumienia struktury społecznej i prawnej dawnej Polski, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie ochrony dziedzictwa kulturowego oraz prawnego.
Pytanie 40

Dokumenty Stowarzyszenia Przyjaciół Nauki powinny być zorganizowane według porządku

A. branżowego
B. naukowego
C. alfabetycznego
D. funkcyjnego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź dotycząca uporządkowania akt Stowarzyszenia Przyjaciół Nauki według układu funkcyjnego jest prawidłowa, ponieważ ten sposób organizacji dokumentów najlepiej odpowiada ich celom i funkcjom, które pełnią w ramach stowarzyszenia. Uporządkowanie akt wg funkcji polega na klasyfikacji dokumentów według ich przeznaczenia i roli w procesach decyzyjnych i operacyjnych. Przykładowo, można wydzielić kategorie takie jak: dokumenty dotyczące projektów badawczych, raporty z konferencji, protokoły ze spotkań czy korespondencję z członkami. Taki układ ułatwia szybkie odnalezienie potrzebnych informacji, co jest szczególnie istotne w kontekście efektywnego zarządzania dokumentacją. Dobre praktyki w zarządzaniu dokumentacją zalecają stosowanie systemów klasyfikacyjnych, które wspierają użytkowników w codziennych operacjach, co przekłada się na zwiększenie wydajności organizacji. Ponadto, uporządkowanie według funkcji jest zgodne z zasadami archiwizacji, które sugerują, że dokumenty powinny być łatwo dostępne i zrozumiałe dla wszystkich zainteresowanych stron, co sprzyja transparentności działań stowarzyszenia.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej