Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
  • Data rozpoczęcia: 3 maja 2025 16:48
  • Data zakończenia: 3 maja 2025 16:54

Egzamin zdany!

Wynik: 39/40 punktów (97,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 2

Optymalne pH kiszonki z kukurydzy wynosi

A. 2,8-3,0
B. 3,7-4,2
C. 6,8-7,3
D. 5,6-6,2
Prawidłowe pH kiszonki z kukurydzy wynosi od 3,7 do 4,2, co świadczy o odpowiedniej kwasowości produktu. Właściwe pH jest kluczowe dla zachowania stabilności mikrobiologicznej kiszonki oraz jej wartości odżywczych. W tym zakresie pH dominują bakterie kwasu mlekowego, które odgrywają istotną rolę w procesie fermentacji, produkując kwas mlekowy, który obniża pH i przeciwdziała rozwojowi patogennych mikroorganizmów. W praktyce, monitorowanie pH kiszonek jest niezbędne dla zapewnienia jakości paszy oraz bezpieczeństwa żywności. Zastosowanie technik analizy pH, takich jak pH-metry, pozwala na bieżąco śledzić proces fermentacji, co jest ważne zarówno w skali małych gospodarstw, jak i dużych zakładów przetwórstwa. Warto dodać, że zbyt wysokie lub zbyt niskie pH może prowadzić do utraty wartości odżywczych, co wpływa na jakość paszy dla zwierząt oraz na ewentualne straty w produkcji. Dlatego kluczowe jest przestrzeganie standardów dotyczących pH, aby osiągnąć optymalny proces fermentacji.

Pytanie 3

W przypadku zbiornika na gnojowicę, który znajduje się poza strefą OSN, jego pojemność powinna umożliwiać przechowywanie na czas

A. 4 miesięcy
B. 6 miesięcy
C. 12 miesięcy
D. 2 miesięcy
Odpowiedź wskazująca na konieczność zapewnienia pojemności zbiornika na gnojowicę przez okres 4 miesięcy jest zgodna z zaleceniami wynikającymi z przepisów prawa oraz dobrych praktyk w zakresie zarządzania odpadami rolniczymi. Czas przechowywania gnojowicy jest kluczowy, aby uniknąć jej uwolnienia do środowiska w czasie intensywnych opadów, co mogłoby prowadzić do zanieczyszczenia wód gruntowych i powierzchniowych. Zgodnie z obowiązującymi regulacjami, zbiorniki na gnojowicę powinny być zaprojektowane tak, aby pomieścić nie tylko codzienne ilości gnojowicy, ale również dodatkowy zapas na wypadek nieprzewidzianych okoliczności. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy może być planowanie okresów aplikacji nawozów naturalnych, które powinny odbywać się w odpowiednich terminach, aby maksymalnie wykorzystać składniki odżywcze, a jednocześnie nie zagrażać środowisku. Dbanie o odpowiednie warunki przechowywania gnojowicy ma na celu również zapobieganie emisji nieprzyjemnych zapachów i zminimalizowanie ryzyka wystąpienia chorób związanych z niewłaściwym zarządzaniem odpadami organicznymi.

Pytanie 4

W ekologicznej hodowli zwierząt nieakceptowalne jest wykorzystywanie do celów innych niż terapeutyczne

A. ziół
B. probiotyków
C. preparatów homeopatycznych
D. kokcydiostatyków
Kokcydiostatyki to takie chemiczne substancje, które są używane, żeby zwalczać kokcydiozę. To choroba pasożytnicza, która może naprawdę zaszkodzić zdrowiu zwierząt w hodowli. W ekologicznej hodowli to jest jasne, że używanie dodatków do paszy, które nie są zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju, jest całkowicie nietolerowane. Standardy ekologiczne, ustalone przez Unię Europejską, mówią, że hodowcy muszą korzystać z naturalnych metod leczenia i zapobiegania chorobom. Na przykład, zamiast kokcydiostatyków, lepiej postawić na zdrowe zarządzanie, jak rotacja paszy, dobrze zaplanowane szczepienia oraz probiotyki, które też można stosować w celach terapeutycznych. Co więcej, ekologiczny chów zwierząt stawia duży nacisk na dobrostan, więc chodzi też o to, żeby miały one zrównoważoną dietę i naturalne warunki życia, co w dłuższej perspektywie pójdzie na zdrowie i wydajność zwierząt.

Pytanie 5

Jaka jest optymalna temperatura dla pistoletu inseminacyjnego przygotowanego do przeprowadzenia zabiegu?

A. 40°C
B. 35°C
C. 45°C
D. 10°C
Optymalna temperatura pistoletu inseminacyjnego wynosząca 35°C jest kluczowa dla zapewnienia skuteczności zabiegu inseminacji. W tej temperaturze plemniki są w stanie zachować swoją motorykę i zdolność do zapłodnienia komórki jajowej. Zbyt niska temperatura, jak 10°C, może prowadzić do znacznego osłabienia plemników, co obniża szanse na skuteczną inseminację. Z kolei zbyt wysoka temperatura, jak 40°C czy 45°C, może powodować ich uszkodzenie, co jest nieodwracalne i prowadzi do całkowitej utraty ich funkcji biologicznej. W praktyce, przed przystąpieniem do zabiegu, warto używać podgrzewanych pistoletów inseminacyjnych, aby osiągnąć tę optymalną temperaturę. Dodatkowo, standardy branżowe, takie jak wytyczne Światowej Organizacji Zdrowia, podkreślają znaczenie odpowiednich warunków przechowywania i transportu nasienia, które powinny być dostosowane do zachowania jego jakości. Wiedza na temat optymalnych warunków przeprowadzania inseminacji ma istotne znaczenie dla hodowli zwierząt i zwiększenia efektywności reprodukcji w gospodarstwach rolnych.

Pytanie 6

Aby erytrocyty mogły być właściwie produkowane, niezbędna jest witamina

A. B12
B. D3
C. E
D. B1
Witamina B12, znana również jako kobalamina, odgrywa kluczową rolę w procesie produkcji erytrocytów. Jest niezbędna do syntezy DNA w komórkach szpikowych, gdzie powstają krwinki czerwone. Bez odpowiedniej ilości witaminy B12, produkcja erytrocytów zostaje zaburzona, co może prowadzić do anemii megaloblastycznej. Objawy tej anemii obejmują zmęczenie, osłabienie oraz bladość skóry. Witamina B12 jest również ważna dla funkcjonowania układu nerwowego, ponieważ uczestniczy w produkcji osłonek mielinowych, które chronią neurony. Główne źródła tej witaminy to mięso, ryby, jaja oraz produkty mleczne. Osoby na diecie wegańskiej narażone są na deficyt witaminy B12, dlatego powinny rozważyć suplementację lub spożywanie wzbogaconych produktów. Zgodnie z zaleceniami dietetyków, codzienne zapotrzebowanie na witaminę B12 wynosi około 2.4 mikrogramów dla dorosłych. Zrozumienie roli witaminy B12 w organizmie jest kluczowe dla utrzymania zdrowia.

Pytanie 7

Z uwagi na wysoką zawartość substancji antyodżywczych oraz ich działanie zapierające i wzdęciowe w diecie świń, należy unikać podawania większych ilości śruty

A. z jęczmienia
B. z żyta
C. z pszenicy
D. z kukurydzy
Śruta z żyta ma w sobie sporo substancji, które mogą być niekorzystne dla świń, jak na przykład kwas fitynowy. Takie rzeczy mogą utrudniać wchłanianie minerałów i białek. Dodatkowo żyto bywa wzdymające, co sprawia, że zwierzęta mogą mieć problemy z trawieniem. Dlatego zaleca się, żeby nie przesadzać z jego użyciem w ich diecie. Dobrze jest trzymać rękę na pulsie i wprowadzać różnorodne źródła białka, żeby uniknąć problemów zdrowotnych. Jak już używamy śruty z żyta, to warto pomyśleć o dodaniu enzymów trawiennych, które pomogą lepiej rozłożyć te niekorzystne substancje. W końcu, zrównoważona dieta i unikanie dużych dawek żyta to klucz do sukcesu w hodowli świń, co przekłada się na lepszy wzrost i wydajność produkcji.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 9

Jaja konsumpcyjne oznaczone 3-PL-12245678 pochodzą z hodowli

A. klatkowej
B. ekologicznej
C. wolnowybiegowej
D. ściółkowej
Oznaczenie 3-PL-12245678 wskazuje, że jaja te pochodzą z chowu klatkowego, co jest zgodne z regulacjami unijnymi dotyczącymi identyfikacji i certyfikacji produktów spożywczych. W systemie oznaczeń używa się cyfr i liter, gdzie pierwsza cyfra oznacza sposób chowu: 0 dla ekologicznego, 1 dla wolnowybiegowego, 2 dla ściółkowego i 3 dla klatkowego. W przypadku chowu klatkowego, kury są trzymane w klatkach, gdzie mają ograniczoną przestrzeń. Praktyki związane z chów klatkowym są często krytykowane ze względu na dobrostan zwierząt, jednak wciąż stanowią dominującą metodę produkcji jaj w wielu krajach. Zrozumienie tych oznaczeń jest niezbędne dla świadomego wyboru produktów oraz dla kierowania się zasadami etyki w zakupach. Na przykład, osoby dbające o dobrostan zwierząt mogą preferować jaja z chowu wolnowybiegowego lub ekologicznego, co podkreśla znaczenie świadomego podejścia do konsumpcji.

Pytanie 10

Krzyżowanie mające na celu zamianę genów jednej rasy genami innej rasy, które posiada pożądane cechy, nazywamy krzyżowaniem

A. towarowym
B. krewniaczym
C. przemiennym
D. wypierającym
Krzyżowanie wypierające to taka strategia, gdzie chodzi o to, żeby zastąpić geny jednej rasy genami z innej rasy, które mają fajne cechy. To jest mega ważne w hodowli zwierząt i roślin, bo dzięki temu można poprawić cechy, jak na przykład wzrost, odporność na choroby, czy właśnie wydajność. Dobrym przykładem może być krzyżowanie ras bydła, żeby uzyskać cielęta z lepszą jakością mięsa. W praktyce często korzysta się z analiz genetycznych, żeby znaleźć te najlepsze allele, które można wprowadzić do populacji. Warto pamiętać, że krzyżowanie wypierające pasuje do zasad nowoczesnej genetyki, bo ważne jest zrozumienie, jak dziedziczą się cechy i potem wykorzystanie tych informacji w hodowli. To nie tylko pomaga uzyskiwać lepsze wyniki produkcyjne, ale także dba o różnorodność genetyczną, co jest naprawdę istotne w międzynarodowych standardach hodowli zwierząt oraz ochrony zasobów genetycznych.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 12

Na jakie czynniki wpływa zapotrzebowanie bytowe krowy?

A. wydajności mlecznej.
B. stanu zdrowia.
C. odmiany.
D. masy ciała.
Masa ciała krowy jest kluczowym czynnikiem determinującym jej zapotrzebowanie bytowe, które odnosi się do minimalnej ilości energii, białka i innych składników odżywczych, jakich zwierzę potrzebuje do utrzymania podstawowych funkcji życiowych. W praktyce, większe krowy będą wymagały więcej energii, aby zaspokoić swoje potrzeby metaboliczne, co jest zgodne z zasadą, że zapotrzebowanie na energię rośnie wraz z masą ciała. Dla przykładu, krowa o masie 600 kg będzie miała inne potrzeby żywieniowe niż krowa o masie 400 kg. W hodowli bydła ważne jest, aby dostosować dietę do masy ciała zwierząt, co można osiągnąć poprzez regularne monitorowanie ich wagi oraz stosowanie odpowiednich kalkulatorów zapotrzebowania, które są dostępne na rynku. Tego rodzaju praktyki są zgodne z wytycznymi organizacji zajmujących się żywieniem zwierząt, co pozwala na optymalizację produkcji mleka czy mięsa oraz zwiększenie efektywności gospodarstw rolnych.

Pytanie 13

Gdzie znajduje się krąg obrotowy?

A. między pierwszym a trzecim kręgiem lędźwiowym
B. pomiędzy pierwszym a trzecim kręgiem szyjnym
C. w obszarze ostatniego kręgu krzyżowego a pierwszym ogonowym
D. pomiędzy ostatnim kręgiem piersiowym a pierwszym lędźwiowym
Krąg obrotowy, znany również jako atlas i obrotnik, znajduje się pomiędzy pierwszym a trzecim kręgiem szyjnym. Atlas (C1) jest pierwszym kręgiem szyjnym, który łączy się z czaszką, a obrotnik (C2) jest drugim kręgiem szyjnym, który umożliwia obrót głowy. Krąg obrotowy posiada unikalną strukturę, w tym ząb (dens), który pozwala na rotację atlasu wokół osi, co w konsekwencji umożliwia ruch rotacyjny głowy. Zrozumienie lokalizacji kręgów szyjnych i ich funkcji jest kluczowe w medycynie, ze względu na ich rolę w utrzymaniu stabilności głowy oraz w ochronie rdzenia kręgowego. W praktyce, wiedza ta jest wykorzystywana w diagnostyce i leczeniu urazów kręgosłupa szyjnego oraz w terapii manualnej, gdzie terapeuci muszą być świadomi anatomii i biomechaniki tej okolicy. Ponadto, w kontekście standardów medycznych, znajomość anatomii kręgosłupa szyjnego jest istotna dla przeprowadzania procedur takich jak intubacja czy operacje neurochirurgiczne.

Pytanie 14

Jakie jest proporcjonalne odniesienie powierzchni okien do powierzchni podłogi, jeśli powierzchnia okien wynosi 20 m2, a powierzchnia podłogi 240 m2?

A. 1:24
B. 1:10
C. 1:12
D. 1:20
Odpowiedź 1:12 jest poprawna, ponieważ stosunek powierzchni okien do powierzchni podłogi obliczamy, dzieląc powierzchnię okien przez powierzchnię podłogi. W tym przypadku mamy 20 m² (powierzchnia okien) podzielone przez 240 m² (powierzchnia podłogi), co daje 20/240 = 1/12. Oznacza to, że na każdy 1 m² powierzchni okien przypada 12 m² powierzchni podłogi. Taki stosunek jest istotny w kontekście projektowania budynków, ponieważ wpływa na oświetlenie naturalne, wentylację oraz estetykę wnętrza. Przykładowo, w budownictwie mieszkalnym zaleca się, aby stosunek ten oscylował w okolicach 1:12, aby zapewnić odpowiednią ilość światła dziennego, co jest zgodne z wytycznymi dotyczącymi efektywności energetycznej. Dobre praktyki w architekturze uwzględniają również regulacje lokalne, które mogą określać minimalne wymagania dotyczące powierzchni okien w zależności od przeznaczenia budynku.

Pytanie 15

Część przełyku, która jest poszerzona i służy do zbierania, rozmiękczania oraz transportu pokarmu, znajduje się

A. u gęsi
B. u owiec
C. u królików
D. u świń
Odpowiedź 'u gęsi' jest poprawna, ponieważ gęsi posiadają rozwiniętą część przełyku znaną jako żołądek przedżołądkowy, której zadaniem jest gromadzenie pokarmu. Ta struktura nie tylko umożliwia rozmiękczanie pokarmu, ale także przechowuje go przed dalszym trawieniem, co jest szczególnie istotne w przypadku pokarmów o większej twardości, takich jak ziarna czy trawa. Dzięki tej adaptacji, gęsi mogą efektywnie korzystać z zasobów pokarmowych dostępnych w ich naturalnym środowisku. Przykład praktyczny można zaobserwować podczas sezonu wegetacyjnego, kiedy gęsi zbierają się w miejscach bogatych w zioła i nasiona, skąd przechowują pokarm w swojej przełyku, co pozwala im na długotrwałe trawienie i lepsze wykorzystanie składników odżywczych. Taka budowa anatomiczna jest zgodna z zasadami etologii oraz biochemii żywienia zwierząt, które potwierdzają, że różne gatunki mają różnorodne adaptacje do sposobu odżywiania, co jest kluczowe dla ich przetrwania i rozwoju.

Pytanie 16

Jaką jednostką mierzy się natężenie dźwięku?

A. bar.
B. luks.
C. herc.
D. decybel.
Decybel (dB) jest jednostką miary intensywności dźwięku, która służy do oceny natężenia hałasu. Jest to logarytmiczna jednostka, co oznacza, że zmiana o 10 dB odpowiada dziesięciokrotnemu wzrostowi natężenia dźwięku. W praktyce, decybel jest używany w akustyce, inżynierii dźwięku oraz w ochronie środowiska, aby ocenić poziom hałasu w różnych środowiskach, takich jak miejsca pracy, drogi czy obszary mieszkalne. Przykładowo, normalna rozmowa ma poziom około 60 dB, podczas gdy hałas uliczny może osiągać 80 dB, co jest już uważane za nieprzyjemne dla ucha. W kontekście ochrony zdrowia, długotrwałe narażenie na dźwięki powyżej 85 dB może prowadzić do uszkodzenia słuchu. Zgodnie z normami ISO, pomiar hałasu powinien być przeprowadzany w określonych warunkach, aby uzyskać wiarygodne wyniki, co podkreśla znaczenie decybela w pomiarach akustycznych.

Pytanie 17

Atlas to pierwszy kręg odcinka

A. lędźwiowego kręgosłupa
B. szyjnego kręgosłupa
C. krzyżowego kręgosłupa
D. piersiowego kręgosłupa
Atlas, znany również jako pierwszy kręg szyjny (C1), jest kluczowym elementem ludzkiego kręgosłupa, który odpowiada za podtrzymywanie czaszki oraz umożliwienie ruchów głowy. Jego unikalna budowa, bez trzonu kręgowego, pozwala na rotację i zgięcie głowy w różnych płaszczyznach, co jest niezwykle istotne w codziennym funkcjonowaniu. Atlas współpracuje z drugim kręgiem szyjnym, obrotnikiem (C2), co pozwala na obrót głowy o 180 stopni. W praktyce, zrozumienie anatomii Atlasu ma istotne znaczenie w medycynie, zwłaszcza w kontekście urazów kręgosłupa, gdzie niewłaściwe zdiagnozowanie obrażeń w tej okolicy może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. W rehabilitacji pacjentów po urazach kręgosłupa szyjnego, znajomość anatomii tego kręgu pozwala na skuteczniejsze planowanie terapii i poprawę jakości życia pacjentów. Warto pamiętać, że Atlas odgrywa także istotną rolę w biomechanice, gdzie jego funkcje są analizowane w kontekście ruchów głowy i postawy ciała, co jest kluczowe dla specjalistów zajmujących się ergonomią oraz ortopedią.

Pytanie 18

W fermentowanej masie do produkcji kwasu mlekowego w ilości zapewniającej prawidłowy proces fermentacji konieczna jest odpowiednia ilość

A. tłuszczy
B. węglowodanów
C. witamin
D. białka
Wybór witamin jako kluczowego składnika w procesie zakiszania jest nieodpowiedni, ponieważ witaminy nie są bezpośrednim źródłem energii dla bakterii mleczarskich. Chociaż witaminy są istotne dla zdrowia zwierząt i mogą wspierać ogólny metabolizm, nie mają roli w produkcji kwasu mlekowego, co jest kluczowe dla skutecznego procesu fermentacji. Podobnie, tłuszcze, mimo że są ważnym źródłem energii w diecie zwierząt, nie uczestniczą w fermentacji mlekowej w takim samym stopniu jak węglowodany. Ich obecność w masie zakiszanej może wręcz hamować proces fermentacji, ponieważ bakterie mleczarskie preferują fermentację glukozy i innych cukrów prostych. Białko, z kolei, jest istotnym makroskładnikiem, jednak nie jest bezpośrednio zaangażowane w produkcję kwasu mlekowego. Zbyt wysoka zawartość białka w zakiszanej masie może prowadzić do powstawania amoniaku, co jest niepożądane i może wpłynąć na jakość zakiszonego produktu. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do tych nieprawidłowych wniosków, często opierają się na mylnym przekonaniu, że wszystkie składniki odżywcze mają równą wagę w procesach fermentacyjnych, co jest dużym uproszczeniem. Rzeczywistość jest taka, że węglowodany są kluczowym czynnikiem determinującym efektywną fermentację w procesie zakiszania.

Pytanie 19

Podaj charakterystyczną cechę anatomiczną budowy prącia knura.

A. Wyrostek cewki moczowej jest długi
B. Prącie ma kształt zakrzywiony
C. Cewka moczowa wychodzi na końcu prącia
D. Żołądź prącia przyjmuje formę korkociągu
Żołądź prącia knura ma charakterystyczny kształt korkociągu, co jest unikalnym elementem jego anatomicznej budowy. Ten specyficzny kształt ma swoje praktyczne zastosowanie, ponieważ umożliwia lepsze unieruchomienie samicy podczas kopulacji, co zwiększa szanse na skuteczne zapłodnienie. Kształt korkociągu sprzyja również lepszemu dopasowaniu do anatomii samicy, co jest istotne w kontekście rozrodu w hodowli trzody chlewnej. W praktyce, znajomość anatomicznych różnic pomiędzy gatunkami jest kluczowa w weterynarii oraz hodowli, gdyż wpływa na metody inseminacji oraz ocenę płodności. Ponadto, zrozumienie tych cech jest istotne dla podejmowania decyzji dotyczących zdrowia reprodukcyjnego zwierząt, co wpisuje się w standardy dobrej praktyki w hodowli zwierząt gospodarskich.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 21

Możliwości ograniczenia emisji substancji odorotwórczych do atmosfery, wynikających z chów wielkostadny świń, obejmują

A. dezynfekcję
B. dezynsekcję
C. dezodoryzację
D. deratyzację
Dezodoryzacja to proces, który skutecznie redukuje emisję związków odorotwórczych, co jest kluczowe w kontekście chowu wielkostadnego świń. Emisje te są wynikiem metabolizmu zwierząt oraz rozkładu ich odchodów, które mogą emitować uciążliwe zapachy, szczególnie amoniak i siarkowodór. W praktyce dezodoryzacja może obejmować stosowanie substancji chemicznych, które neutralizują zapachy, jak również biologicznych środków, takich jak mikroorganizmy, które rozkładają związki odpowiedzialne za nieprzyjemne zapachy. Dobre praktyki w branży rolniczej zalecają również stosowanie technik wentylacyjnych i systemów filtracji powietrza, aby zmniejszyć stężenie odorów w obiektach inwentarskich. Ważne jest także, aby zastosowane metody były zgodne z normami ochrony środowiska i zdrowia publicznego, co może obejmować regularne monitorowanie jakości powietrza w okolicy fermy. Zastosowanie skutecznej dezodoryzacji nie tylko poprawia komfort życia mieszkańców pobliskich obszarów, ale także podnosi standardy hodowli zwierząt, co przekłada się na lepsze wyniki produkcyjne.

Pytanie 22

Dawkę pokarmową bydła, które jest żywione świeżą zielonką, należy wzbogacić paszą obfitującą

A. w witaminy
B. w węglowodany
C. w tłuszcze
D. w białko
Wybór węglowodanów jako dodatkowego składnika diety bydła żywionego świeżą zielonką jest uzasadniony z kilku powodów. Świeża zielonka, mimo że jest źródłem wielu cennych składników odżywczych, często zawiera stosunkowo niską ilość węglowodanów, co może prowadzić do deficytów energetycznych u zwierząt. Węglowodany są kluczowe jako źródło energii, niezbędnej do prawidłowego wzrostu, produkcji mleka oraz ogólnej kondycji bydła. W praktyce, mieszając świeżą zielonkę z paszami bogatymi w węglowodany, takimi jak kukurydza, jęczmień, czy pasze treściwe, dostarczamy bydłu nie tylko energii, ale i poprawiamy strawność paszy. Tego rodzaju praktyki są zgodne z wytycznymi dobrą praktyką żywieniową, której celem jest zapewnienie odpowiedniej jakości diety, co przekłada się na zdrowie zwierząt oraz efektywność produkcji. Takie podejście jest również zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju w hodowli zwierząt, zapewniając optymalne wykorzystanie dostępnych zasobów.

Pytanie 23

Najlepsze warunki dla przyjaznego zachowania zwierząt hodowlanych tworzy

A. zapewnienie dobrostanu
B. zbilansowana dieta
C. określenie hierarchii w stadzie
D. opieka nad młodym
Zapewnienie dobrostanu zwierząt gospodarskich jest kluczowym elementem ich przyjaznego zachowania. Dobrostan definiuje się jako stan, w którym zwierzęta żyją w warunkach sprzyjających ich zdrowiu, dobroci oraz ogólnym samopoczuciu. Obejmuje to aspekty takie jak dostęp do odpowiedniego pokarmu, wody, schronienia, a także możliwość wyrażania naturalnych zachowań. Przykłady dobrych praktyk obejmują tworzenie przestrzeni, w której zwierzęta mogą się swobodnie poruszać, a także zapewnienie im odpowiedniej opieki weterynaryjnej. Właściwe podejście do dobrostanu zwierząt sprzyja ich zrównoważonemu rozwojowi, co przekłada się na lepsze wyniki produkcyjne, np. w hodowli bydła mięsnego czy mlecznego, gdzie stres zwierząt może negatywnie wpływać na jakość mięsa i mleka. Ponadto, zgodność z normami dobrostanu, takimi jak te ustalone przez Organizację Narodów Zjednoczonych do Spraw Wyżywienia i Rolnictwa (FAO), nie tylko promuje etyczne traktowanie zwierząt, ale także zwiększa zaufanie konsumentów do produktów pochodzenia zwierzęcego.

Pytanie 24

Knury rasy białej powinny być wykorzystywane do hodowli, gdy osiągną wiek około 10 miesięcy oraz adekwatną masę ciała

A. 110-130 kg
B. 130-150 kg
C. 150-170 kg
D. 90-110 kg
Wybór odpowiedzi 130-150 kg jako optymalnej masy ciała dla knurów ras białych do rozpłodu jest zgodny z zaleceniami hodowlanymi. Knury tej rasy powinny osiągnąć odpowiedni poziom masy ciała, aby zapewnić zdrowie i wydajność rozmnażania. W masie ciała 130-150 kg knury są zazwyczaj w pełni rozwinięte, co sprzyja ich zdolności do reprodukcji i zapewnia prawidłowy rozwój potomstwa. Zgodnie z najlepszymi praktykami w hodowli trzody chlewnej, knury, które nie osiągnęły tej masy, mogą mieć problemy z płodnością oraz jakością nasienia, co wpływa na sukces hodowlany. Odpowiednia masa ciała zmniejsza również ryzyko wystąpienia problemów zdrowotnych, takich jak otyłość czy choroby metaboliczne, które mogą wystąpić u knurów z nadwagą. W praktyce, hodowcy powinni regularnie monitorować rozwój swoich knurów, aby upewnić się, że osiągają one pożądane wartości masy ciała przed przystąpieniem do rozrodu. Dbanie o prawidłowe żywienie i warunki bytowe jest kluczowe dla osiągnięcia tego celu.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 26

Wskaż pasze, które należy dokupić.

Bilans paszowy przykładowego gospodarstwa (w dt)
WyszczególnienieZielonkiKukurydza na kiszonkęSianoPasze treściwe
Zapotrzebowanie7,0765,92238333
Produkcja7,2508 100280
Nadwyżka (+)
Niedobór (-)

A. Siano i kukurydza.
B. Siano i pasze treściwe.
C. Kukurydza i pasze treściwe.
D. Zielonki i kukurydza.
Poprawna odpowiedź to siano i pasze treściwe, ponieważ te składniki paszowe są niezbędne dla prawidłowego bilansu pokarmowego zwierząt. W analizowanym bilansie paszowym występuje wyraźny niedobór siana oraz pasz treściwych, co może prowadzić do problemów zdrowotnych u zwierząt, takich jak niedobory witamin czy minerałów. Siano stanowi ważne źródło błonnika, które wspomaga procesy trawienne, a pasze treściwe są bogate w energię i białko, co jest niezbędne w okresach intensywnego wzrostu czy laktacji. Przykład praktyczny: w hodowli bydła mlecznego niewystarczająca podaż siana i pasz treściwych może prowadzić do obniżenia wydajności mlecznej, co w konsekwencji wpływa na rentowność całego gospodarstwa. Warto również pamiętać, że odpowiednia kombinacja pasz w diecie zwierząt jest kluczowa dla zachowania ich zdrowia i efektywności produkcji.

Pytanie 27

Nie wolno podawać zwierzętom pasz, które zawierają

A. ligniny
B. mykotoksyny
C. hemicelulozy
D. karotenoidy
Mykotoksyny są toksycznymi substancjami wytwarzanymi przez niektóre pleśnie, które mogą zagrażać zdrowiu zwierząt, a nawet ludzi. Ich obecność w paszach dla zwierząt hodowlanych jest absolutnie niedopuszczalna, ponieważ mogą prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, takich jak uszkodzenia wątroby, osłabienie układu immunologicznego, a w skrajnych przypadkach nawet do śmierci. W praktyce, hodowcy są zobowiązani do regularnego monitorowania jakości pasz oraz przeprowadzania badań na obecność mykotoksyn, aby zapewnić bezpieczeństwo zwierząt. W Polsce oraz Unii Europejskiej istnieją rygorystyczne normy dotyczące maksymalnych dopuszczalnych poziomów mykotoksyn w paszach, co jest zgodne z zasadami dobrej praktyki w hodowli zwierząt. Przykładem może być stosowanie odpowiednich środków konserwujących oraz monitorowanie warunków przechowywania pasz, co minimalizuje ryzyko rozwoju pleśni i obecności toksycznych metabolitów.

Pytanie 28

Jelito czcze stanowi fragment jelita

A. cienkiego
B. ślepego
C. grubego
D. krętego
Jelito czcze, znane również jako jejunum, jest drugą częścią jelita cienkiego, które odgrywa kluczową rolę w procesie trawienia i wchłaniania substancji odżywczych. W przeciwieństwie do jelita grubego, które odpowiada głównie za wchłanianie wody oraz formowanie stolca, jelito cienkie, a w szczególności jelito czcze, jest miejscem intensywnej absorpcji składników odżywczych, takich jak białka, tłuszcze, węglowodany oraz witaminy. Przykładowo, błony śluzowe jelita czczego są wyspecjalizowane w wchłanianiu aminokwasów i glukozy. Ponadto, jelito czcze ma charakterystyczne fałdy, które zwiększają jego powierzchnię oraz umożliwiają skuteczniejsze wchłanianie. Dobrą praktyką w medycynie jest zrozumienie funkcji i struktury jelita cienkiego, co ma zastosowanie w diagnostyce i leczeniu schorzeń układu pokarmowego, takich jak celiakia czy zespół jelita drażliwego, gdzie zaburzenia wchłaniania mogą prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych.

Pytanie 29

Aby poprawić skład mikroflory jelitowej oraz ograniczyć rozwój patogennych bakterii, do karmy wprowadza się

A. witaminy
B. probiotyki
C. minerały
D. antyoksydanty
Probiotyki to żywe mikroorganizmy, które przynoszą korzyści zdrowotne, gdy są stosowane w odpowiednich ilościach. Ich dodawanie do paszy ma na celu wspieranie zdrowej flory bakteryjnej w przewodzie pokarmowym zwierząt. Probiotyki konkurują z patogennymi bakteriami o miejsce w jelitach, co hamuje ich rozwój. Dodatkowo, mogą wspierać układ odpornościowy, poprawiać wchłanianie składników odżywczych oraz wspierać procesy trawienne. W praktyce, stosowanie probiotyków jest szeroko zalecane w hodowli zwierząt, zwłaszcza w intensywnych systemach produkcji, gdzie ryzyko wystąpienia chorób jest wyższe. Przykłady probiotyków to szczepy Lactobacillus oraz Bifidobacterium, które są powszechnie stosowane w paszach dla bydła, świń i drobiu, co potwierdzają liczne badania naukowe. W branży zootechnicznej, zastosowanie probiotyków stało się standardem, wspierającym zarówno zdrowie zwierząt, jak i optymalizującym produkcję żywności.

Pytanie 30

Opis dotyczy rasy

Rasa bydła mięsnego wywodząca się z Włoch. Masa ciała dorosłego buhaja 900 do 1000 kg, krowy – 600 kg, wysokość w kłębie 145 – 140 cm. Umaszczenie krów jest siwo-białe, czasami jasnobeżowe z ciemną pigmentacją śluzawicy, uszu, rogów i racic. Umaszczenie buhajów jest ciemniejsze z czarnym podpaleniem na głowie i rogach. Stosunkowo niewielka głowa, zwarte tuby, cienki kościec i doskonałe umięśnienie zadu. Rasa średnio wcześnie dojrzewająca; pierwsze krycie jałówek w wieku 16-18 miesięcy. Krowy produkują w okresie laktacji ok. 2000 kg mleka o wysokiej zawartości białka ogólnego, które wykorzystywane jest do produkcji sera – parmezanu.

A. hereford.
B. salers.
C. charolaise.
D. piemontese.
Odpowiedź 'piemontese' jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do rasy bydła, która jest znana przede wszystkim z Włoch. Bydło piemontese jest rasą mięsną, która charakteryzuje się dużą masą ciała oraz wyjątkowym umięśnieniem, co czyni je idealnym do produkcji wysokiej jakości mięsa. Umaszczenie tej rasy jest zazwyczaj jasnoszare lub ciemnoszare, a ich cechy morfologiczne są zgodne z normami uznawanymi w branży. Rasa ta jest również znana z wykorzystania mleka do produkcji sera parmezanu, co dodatkowo podkreśla jej znaczenie w kontekście włoskiej tradycji kulinarnej. W praktyce, osoby zajmujące się hodowlą bydła powinny zwrócić uwagę na odpowiednie metody żywienia oraz dobrostan zwierząt, co wpływa na jakość uzyskiwanego mięsa. W kontekście praktyk hodowlanych, zaleca się stosowanie standardów dobrostanu zwierząt oraz prowadzenie analiz jakości mięsa w celu zapewnienia najlepszych rezultatów w hodowli.

Pytanie 31

Jednolite umaszczenie w różnych odcieniach czerwieni, z wyraźnymi jaśniejszymi plamami na sierści wokół śluzawicy, oczu, w pachwinach oraz na kończynach, jest typowe dla bydła rasy

A. hereford
B. piemontese
C. charolaise
D. limousine
Odpowiedź 'limousine' jest poprawna, ponieważ bydło tej rasy charakteryzuje się jednolitym, czerwonym umaszczeniem, które może występować w różnych odcieniach. Rasa limousine jest znana z intensywnego koloru sierści, a także z charakterystycznych rozjaśnień w okolicach oczu, śluzawicy, pachwin i kończyn. Te cechy są ważne nie tylko w kontekście wyglądu, ale również mają znaczenie w hodowli, gdzie umaszczenie wpływa na estetykę zwierząt oraz ich wartość rynkową. W praktyce, hodowcy zwracają dużą uwagę na te cechy, ponieważ mogą one świadczyć o zdrowiu i kondycji bydła. Dodatkowo, rasa limousine jest ceniona za swoje walory mięsną, co czyni ją popularną w przemyśle mięsnym. Dobrze odchowane osobniki tej rasy mają wysoką wydajność przyrostu masy ciała oraz doskonałe właściwości rzeźne, co czyni je atrakcyjnymi dla hodowców i przetwórców. Z tego względu, znajomość cech rasy jest niezbędna dla każdego, kto zajmuje się hodowlą bydła.

Pytanie 32

Jakim typem połączenia łączy się łopatka z tułowiem?

A. więzozrostem
B. chrząstkozrostem
C. kościozrostem
D. mięśniozrostem
Łopatka, czyli scapula, łączy się z tułowiem poprzez mięśniozrost, co oznacza, że jej przyczep do klatki piersiowej jest realizowany za pomocą mięśni, a nie przez połączenia kostne. Mięśniozrost zapewnia dużą ruchomość w obrębie kończyny górnej, umożliwiając wykonywanie złożonych ruchów, takich jak podnoszenie rąk, obracanie czy przeciąganie. Kluczowe mięśnie, takie jak mięsień czworoboczny oraz mięsień zębaty przedni, odgrywają istotną rolę w stabilizacji i ruchomości obręczy barkowej. Dobrze rozwinięta musculatura w tym obszarze jest niezbędna w wielu dyscyplinach sportowych oraz w codziennych czynnościach, takich jak podnoszenie ciężarów czy wykonywanie precyzyjnych ruchów. Zrozumienie tego połączenia i znaczenia mięśniozrostu jest istotne nie tylko dla specjalistów z zakresu anatomii i fizjoterapii, ale także dla trenerów i sportowców, którzy dążą do poprawy wydolności i uniknięcia kontuzji.

Pytanie 33

Aby tarczyca mogła działać prawidłowo, niezbędny jest

A. magnez
B. potas
C. sód
D. jod
Jod jest kluczowym mikroelementem niezbędnym do prawidłowego funkcjonowania tarczycy. Jego główną rolą jest udział w syntezie hormonów tarczycy, takich jak tyroksyna (T4) i trijodotyronina (T3), które regulują metabolizm, wzrost oraz rozwój organizmu. Bez wystarczającej ilości jodu, tarczyca nie jest w stanie produkować tych hormonów, co może prowadzić do niedoczynności tarczycy, objawiającej się zmęczeniem, przyrostem masy ciała oraz zaburzeniami nastroju. W praktyce, aby zapewnić odpowiednią podaż jodu, warto uwzględnić w diecie produkty bogate w ten pierwiastek, takie jak ryby morskie, algi, mleko i sól jodowaną. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia, zaleca się, aby dorośli spożywali około 150 µg jodu dziennie. Przykłady dobrych praktyk obejmują również monitorowanie poziomu jodu w populacji oraz uzupełnianie diety w przypadku jego niedoborów.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 35

Jaką pierwszą pomoc należy zapewnić koniowi, gdy istnieje podejrzenie kolki?

A. położeniu konia na lewym boku
B. podaniu paszy
C. prowadzeniu stępem
D. napojeniu zwierzęcia
Odpowiedź "oprowadzaniu stępem" jest jak najbardziej na miejscu. Kiedy koń ma objawy kolki, ruch to klucz do poprawy. Oprowadzanie stępem może naprawdę pomóc w poprawieniu stanu układu pokarmowego, co jest ważne, bo kolka często się bierze stąd, że pokarm nie może się przemieszczać. Dobrze jest, jak koń się rusza, bo to przyspiesza pracę jelit. W sytuacji, gdy widzisz oznaki kolki, jak niepokój czy pocenie, to najpierw dobrze ocenić, co się dzieje, a później pozwolić koniowi maszerować. Poza tym, warto zadbać o spokój wokół konia, bo to też może zredukować stres. Z mojego doświadczenia wynika, że w takich sytuacjach ważne jest, by być delikatnym i bacznie obserwować konia, żeby widzieć, czy jego stan się poprawia.

Pytanie 36

Obecność jakiego składnika w pożywieniu wpływa na rozwój przedżołądków u cieląt?

A. żelaza
B. białka
C. probiotyków
D. włókna
Włókno pokarmowe odgrywa kluczową rolę w rozwoju przedżołądków u cieląt, ponieważ stymuluje ich rozwój i funkcjonowanie. Przedżołądki, do których zalicza się żwacz, czepiec i księgi, są odpowiedzialne za fermentację i trawienie pokarmu roślinnego, co jest istotne dla zdrowia i wzrostu zwierząt. Wprowadzenie włókna do diety cieląt pobudza ich naturalne zachowania żerowania, co z kolei prowadzi do zwiększonej produkcji śliny, niezbędnej do neutralizacji kwasów w żwaczu. Standardy żywienia wskazują, że odpowiednia ilość włókna w diecie cieląt powinna wynosić co najmniej 15-20% suchej masy. Przykłady źródeł włókna to siano, kiszonka z traw i pasze objętościowe, które powinny być wprowadzane do diety cieląt już od 3-4 tygodnia życia, aby zapewnić prawidłowy rozwój ich układu pokarmowego. Dbanie o odpowiednią ilość włókna w diecie nie tylko wspiera rozwój przedżołądków, ale także wpływa na ogólny stan zdrowia zwierząt, w tym na ich odporność na choroby, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli bydła.

Pytanie 37

Kto jest odpowiedzialny za wydanie duplikatu zaświadczenia unasienniania krowy w przypadku jego zgubienia?

A. podmiot, który wykonał zabieg unasienniania
B. podmiot, który dostarczył nasienie do przeprowadzenia zabiegu
C. osoba prowadząca księgę hodowlaną buhaja
D. osoba prowadząca księgę hodowlaną krowy
Podmiot, który wykonał zabieg unasienniania, jest odpowiedzialny za wydawanie duplikatów zaświadczeń unasienniania, ponieważ to on ma pełną kontrolę nad dokumentacją oraz historią zabiegów przeprowadzonych na danym zwierzęciu. W kontekście hodowli bydła, zaświadczenie to jest kluczowym dokumentem potwierdzającym przeprowadzenie inseminacji, a tym samym, jaką linię genetyczną nasienia zastosowano. W praktyce, jeżeli oryginalne zaświadczenie zostanie zgubione lub zniszczone, hodowca powinien zgłosić się bezpośrednio do podmiotu, który przeprowadził zabieg, aby uzyskać duplikat. Taki proces jest zgodny z najlepszymi praktykami w branży, które zalecają, aby dokumentacja dotycząca inseminacji była prowadzona w sposób przejrzysty i dostępny dla hodowców. Oprócz tego, posiadanie aktualnych i dokładnych dokumentów jest niezbędne w kontekście ewentualnych kontroli oraz w przypadku sprzedaży zwierząt, gdzie takie zaświadczenia mogą stanowić istotny element wartości genetycznej zwierzęcia.

Pytanie 38

Ruja u krów przejawia się między innymi

A. leżeniem
B. skakaniem na inne zwierzęta
C. oddaleniem się od stada
D. brakiem apetytu
Skakanie na inne zwierzęta jest jednym z najbardziej charakterystycznych objawów rui u krów. W okresie rui, samice stają się bardziej ekspresyjne i skłonne do interakcji z innymi osobnikami, co może przejawiać się w zachowaniach takich jak skakanie. To zachowanie jest naturalne i wynika z hormonalnych zmian, które zachodzą w organizmie krowy, zwiększając jej aktywność i gotowość do krycia. W praktyce, hodowcy mogą wykorzystać te zachowania do planowania procesu inseminacji, co jest kluczowe dla efektywności produkcji mlecznej oraz rozmnażania. Ważne jest, aby obserwować stado i notować zachowania krów, co pozwoli na lepszą koordynację działań związanych z reprodukcją. Warto również dodać, że zrozumienie cyklu rui i związanych z nim zachowań jest fundamentalne dla zarządzania stadem oraz zapewnienia ich dobrostanu, co jest zgodne z aktualnymi standardami w chowie bydła.

Pytanie 39

Zjawisko heterozji (wzrost wydajności mieszańców) jest wynikiem krzyżowania

A. wypierającego
B. towarowego
C. w czystości rasy
D. uszlachetniającego
Heterozja, znana również jako wybujałość mieszańców, jest efektem krzyżowania towarowego, które polega na łączeniu osobników o różnych cechach genetycznych w celu uzyskania potomstwa o lepszych właściwościach. Zjawisko to jest szczególnie istotne w rolnictwie i hodowli zwierząt, gdzie celowym krzyżowaniem uzyskuje się rośliny i zwierzęta o wyższej wydajności, lepszej odporności na choroby oraz bardziej pożądanych cechach morfologicznych. Na przykład w przypadku kukurydzy, krzyżowanie różnych odmian prowadzi do uzyskania hybryd, które są znacznie bardziej plenne i odporniejsze na niekorzystne warunki atmosferyczne. Praktyka krzyżowania towarowego opiera się na wykorzystaniu genotypów, które różnią się pod względem cech fenotypowych, co sprzyja powstawaniu heterozji. Zrozumienie tego zjawiska jest kluczowe dla wdrażania skutecznych strategii w produkcji rolniczej oraz w tworzeniu nowych odmian roślin o wysokiej wartości użytkowej, co jest zgodne z dobrą praktyką w biotechnologii rolniczej i hodowli.

Pytanie 40

Na jaki czas od daty przeprowadzenia zabiegu sztucznego unasienniania przechowuje się kopię dokumentu potwierdzającego?

A. 4 lat
B. 5 lat
C. 2 lat
D. 1 roku
Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa oraz standardami branżowymi, kopia zaświadczenia o wykonaniu zabiegu sztucznego unasienniania powinna być przechowywana przez okres 5 lat od daty wykonania zabiegu. Taki czas przechowywania dokumentacji jest uzasadniony potrzebą zapewnienia pełnej traceability (możliwości śledzenia) oraz ochrony zdrowia zwierząt. W praktyce oznacza to, że w przypadku ewentualnych kontroli, audytów czy nawet problemów zdrowotnych związanych z reprodukcją, każdy hodowca ma obowiązek dostarczenia odpowiednich dokumentów. Przykładem zastosowania tej zasady mogą być sytuacje, w których konieczne jest udowodnienie legalności i jakości użytych do unoszenia nasienia materiałów, co ma kluczowe znaczenie dla utrzymania standardów bioasekuracji w hodowlach. Warto zauważyć, że przechowywanie dokumentacji przez 5 lat także pozwala na analizowanie efektywności przeprowadzonych zabiegów oraz monitorowanie postępów w hodowli, co jest korzystne zarówno dla hodowców, jak i dla samej branży hodowlanej.