Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik programista
  • Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
  • Data rozpoczęcia: 3 maja 2025 16:40
  • Data zakończenia: 3 maja 2025 16:56

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie zadania programistyczne należy wykonać na serwerze?

A. Zmiana stylu HTML na stronie spowodowana ruchem kursora
B. Ukrywanie i wyświetlanie elementów strony w zależności od aktualnej pozycji kursora
C. Weryfikacja danych wprowadzonych do pola tekstowego na bieżąco
D. Zapisanie danych pozyskanych z aplikacji internetowej w bazie danych
Zapisanie danych pobranych z aplikacji internetowej w bazie danych to zadanie, które powinno być wykonywane po stronie serwera ze względów bezpieczeństwa, integralności danych oraz zarządzania zasobami. Serwer jest odpowiedzialny za przechowywanie informacji, które mogą być wykorzystywane przez wielu użytkowników, co wymaga centralizacji ich przetwarzania. W przypadku aplikacji internetowych, dane są często przesyłane z klienta (przeglądarki) do serwera, gdzie są walidowane oraz zapisywane w bazach danych. Na przykład, gdy użytkownik rejestruje się w aplikacji, jego dane osobowe są wysyłane do serwera, który sprawdza poprawność tych informacji i zapisuje je w bazie danych. Właściwe implementacje powinny stosować bezpieczne połączenia (np. HTTPS), a także techniki, takie jak sanitizacja danych, aby unikać ataków typu SQL Injection. Dobrą praktyką jest także stosowanie ORM (Object-Relational Mapping), co umożliwia łatwiejsze zarządzanie danymi i ich relacjami. Przechowywanie danych po stronie serwera pozwala na efektywne zarządzanie zasobami i umożliwia późniejsze przetwarzanie informacji w sposób zorganizowany i bezpieczny.

Pytanie 2

Aby w JavaScript wykonać wymienione kroki:

1. Wyświetlić okno do wpisania wartości z poleceniem "Podaj kwalifikację: ",
   następnie po zatwierdzeniu
2. Umieścić napis na stronie internetowej, gdzie w miejscu kropek znajduje się
   wartość pobrana z okna "Kwalifikacja: ..."
należy w znaczniku <script> umieścić kod
A. A = prompt("Podaj kwalifikację: ");
   document.write("Kwalifikacja: " + A);

B. A = prompt("Podaj kwalifikację: ");
   document.write("Kwalifikacja: " .A);

C. A = alert("Podaj kwalifikację: ");
   document.write("Kwalifikacja: " + A);

D. A << prompt("Podaj kwalifikację: ");
   document.write("Kwalifikacja: " + A);

A. D.
B. A.
C. C.
D. B.
Wygląda na to, że nie do końca trafiłeś. Niektóre odpowiedzi sugerowały użycie funkcji, które nie nadają się do tego zadania. Na przykład, `alert` pokazuje tylko jakiś komunikat, ale nie pozwala na wpisanie czegoś przez użytkownika. Inną możliwością mogły być też metody manipulacji DOM, ale to już trochę bardziej skomplikowane i nie było w tym przypadku konieczne. Ważne jest, żeby wiedzieć, które funkcje w JavaScript są do czego, żeby móc je dobrze wykorzystać.

Pytanie 3

Aby wyeliminować nienaturalne odwzorowanie ukośnych krawędzi w grafice rastrowej, znane jako schodkowanie, powinno się użyć filtru

A. szumowego
B. antyaliasingu
C. pikselowego
D. gradientowego
Antyaliasing, znany również jako wygładzanie krawędzi, jest techniką stosowaną w grafice komputerowej, której celem jest redukcja efektu schodkowania występującego na krawędziach obiektów. Schodkowanie to zjawisko, w którym krawędzie obiektów w grafice rastrowej wydają się ząbkowane lub poszarpane, co jest spowodowane ograniczoną rozdzielczością pikseli. Antyaliasing działa poprzez dodawanie półprzezroczystych pikseli wzdłuż krawędzi, co pozwala na płynniejsze przejścia między kolorami, tworząc wrażenie bardziej gładkich linii. Przykładem zastosowania antyaliasingu jest renderowanie czcionek na ekranach, gdzie niewielkie, półprzezroczyste piksele wygładzają krawędzie liter. Istnieje wiele metod antyaliasingu, w tym supersampling, multisampling oraz post-process antyaliasing. Poprawne zastosowanie antyaliasingu jest kluczowe w profesjonalnej grafice, ponieważ znacznie podnosi jakość wizualną obrazów i zwiększa ich estetykę. Standardy, takie jak OpenGL czy DirectX, oferują wbudowane funkcje antyaliasingu, co ułatwia programistom jego implementację w aplikacjach graficznych.

Pytanie 4

Kiedy należy wykorzystać kwerendę SELECT DISTINCT, aby wyodrębnić rekordy?

A. występujące w bazie tylko raz.
B. posortowane malejąco lub rosnąco.
C. tak, aby w podanej kolumnie nie powtarzały się wartości.
D. pogrupowane.
Kwerenda SELECT DISTINCT jest używana do zwracania unikalnych wartości w określonej kolumnie z tabeli w bazie danych. Gdy mamy do czynienia z dużymi zbiorami danych, często zdarza się, że te same wartości pojawiają się wielokrotnie. W takich sytuacjach, aby uzyskać tylko jedną wystąpienie każdej wartości, stosujemy klauzulę DISTINCT. Na przykład, jeśli chcemy uzyskać listę unikalnych miast z tabeli klientów, używamy zapytania: SELECT DISTINCT city FROM customers. To zwraca wszystkie różne wartości miast, które znajdują się w tej tabeli. Użycie DISTINCT może również pomóc w optymalizacji wyników serwisu, redukując ilość danych, które muszą być przetwarzane w dalszych analizach. W praktyce, stosowanie DISTINCT w kontekście tworzenia raportów lub analizy danych jest kluczowe, gdyż pozwala na skupienie się na istotnych informacjach bez zbędnych duplikatów, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu danymi.

Pytanie 5

W jakiej technologii nie zachodzi możliwość przetwarzania danych wprowadzanych przez użytkowników na stronach internetowych?

A. CSS
B. JavaScript
C. AJAX
D. PHP
CSS (Cascading Style Sheets) to język stylów, który służy do opisywania wyglądu i formatu dokumentów HTML. Jego głównym celem jest kontrolowanie układu, kolorów, czcionek oraz innych aspektów wizualnych strony internetowej. CSS nie ma możliwości przetwarzania danych wprowadzanych przez użytkowników, gdyż nie posiada funkcji logiki programistycznej ani operacji na danych. Przykładowo, CSS może zmieniać kolor tła lub rozmiar tekstu, ale nie może zbierać informacji z formularzy ani reagować na interakcje użytkownika w sposób, w jaki robią to języki programowania takie jak JavaScript czy PHP. Może to prowadzić do mylnych przekonań, że CSS jest bardziej wszechstronny, niż jest w rzeczywistości, jednak jego zastosowanie ogranicza się wyłącznie do aspektów stylistycznych. W praktyce, aby przetwarzać dane użytkownika, niezbędne są inne technologie, które mogą współpracować z CSS, ale same w sobie nie są w stanie tego zrobić.

Pytanie 6

W CSS należy ustawić tło dokumentu na obraz rys.png, który powinien się powtarzać tylko w poziomie. Którą definicję trzeba przypisać selektorowi body?

A. {background-image: url("rys.png"); background-repeat: round;}
B. {background-image: url("rys.png"); background-repeat: repeat-x;}
C. {background-image: url("rys.png"); background-repeat: repeat-y;}
D. {background-image: url("rys.png"); background-repeat: repeat;}
Wybrana odpowiedź {background-image: url("rys.png"); background-repeat: repeat-x;} jest poprawna, ponieważ dokładnie definiuje sposób wyświetlania tła w dokumencie HTML. W języku CSS, właściwość background-image ustala źródło obrazu, który ma być użyty jako tło, a background-repeat kontroluje, jak ten obraz się powtarza. Ustawienie repeat-x sprawia, że obraz będzie powtarzany tylko w poziomie, co oznacza, że ​​będzie się ukazywał wielokrotnie od lewej do prawej, ale nie będzie powtarzany w pionie. Taki sposób wyświetlania tła jest przydatny w wielu kontekstach, na przykład w projektowaniu stron internetowych, gdzie chcemy uzyskać efekt pasów lub linii w poziomie, bez nadmiaru treści w pionie. Szereg dobrych praktyk w CSS wskazuje, że należy dbać o efektywność i estetykę, a odpowiednie powtarzanie tła może znacząco wpłynąć na wizualną atrakcyjność strony. Ponadto, użycie właściwego formatu URL i umiejętne stosowanie obrazów tła może poprawić doświadczenia użytkowników, podczas gdy nieodpowiednie podejście może prowadzić do problemów z wydajnością, szczególnie na urządzeniach mobilnych, gdzie ładowanie zbyt dużych lub nieoptymalnych obrazów może obniżyć responsywność strony.

Pytanie 7

Jak określa się podzbiór strukturalnego języka zapytań, który dotyczy formułowania zapytań do bazy danych przy użyciu polecenia SELECT?

A. SQL DDL (ang. Data Definition Language)
B. SQL DQL (ang. Data Query Language)
C. SQL DCL (ang. Data Control Language)
D. SQL DML (ang. Data Manipulation Language)
SQL DQL, czyli Data Query Language, to podzbiór języka SQL, który służy do formułowania zapytań do baz danych. Jego główną funkcją jest umożliwienie użytkownikom pobierania danych z tabel w bazie danych przy użyciu polecenia SELECT. Dzięki DQL możliwe jest nie tylko wybieranie konkretnych danych, ale również ich filtrowanie, sortowanie oraz agregowanie. Przykładowo, zapytanie SELECT * FROM pracownicy WHERE dział='IT' zwraca wszystkie dane pracowników z działu IT. DQL jest kluczowym elementem w pracy z bazami danych, ponieważ pozwala na wykorzystanie danych w aplikacjach i systemach informatycznych. Wiedza o DQL jest niezbędna dla każdego, kto zajmuje się analizą danych oraz ich przetwarzaniem. Dobrze skonstruowane zapytania DQL mogą znacznie poprawić wydajność systemów bazodanowych, dlatego warto stosować najlepsze praktyki, takie jak optymalizacja zapytań oraz używanie indeksów, aby zminimalizować czas odpowiedzi i obciążenie serwera.

Pytanie 8

Jakie technologie są konieczne do uruchomienia systemu CMS Joomla!?

A. PHP oraz MySQL
B. Apache, PHP i MySQL
C. IIS, PERL i MySQL
D. Apache oraz PHP
Wybór niewłaściwego środowiska dla Joomla! może prowadzić do nieprawidłowego działania całego systemu. W przypadku odpowiedzi zawierających IIS oraz PERL, istotne jest zrozumienie, że Joomla! nie jest zoptymalizowana do pracy z tymi technologiami. IIS to serwer WWW od Microsoftu, który jest mniej popularny w środowisku, w którym dominuje Joomla!. Wiele funkcji dostępnych w Joomla! może być utrudnionych lub wręcz niemożliwych do zrealizowania przy użyciu tego serwera, co skutkuje ograniczeniami w dostępnych wtyczkach i modułach. Z kolei PERL, jako język programowania, nie jest standardowo używany w kontekście Joomla!, co stanowi kolejną przeszkodę. Wybierając Apache i PHP, użytkownik korzysta z najczęściej używanych rozwiązań w ekosystemie PHP, co zapewnia szeroką bazę wsparcia oraz dokumentacji. Niezrozumienie, które technologie są wymagane do działania Joomla!, może prowadzić do błędnych decyzji, takich jak wybór nieodpowiedniego serwera, co z kolei wpływa na wydajność i bezpieczeństwo końcowego projektu. Kluczowe jest, aby przed rozpoczęciem pracy z systemem CMS, dokładnie zapoznać się z jego wymaganiami i dobrymi praktykami, co pomoże uniknąć podstawowych problemów oraz zapewni optymalny rozwój i zarządzanie witryną.

Pytanie 9

Dla strony internetowej stworzono grafikę rysunek.jpg o wymiarach: szerokość 200 px, wysokość 100 px. Jak można wyświetlić tę grafikę jako miniaturę – pomniejszoną z zachowaniem proporcji, używając znacznika?

A.
B.
C.
D.
No dobra, ta odpowiedźjest w porządku, bo ustawia szerokość grafiki na 50 pikseli. Dzięki temu zachowujemy proporcje oryginalnego rysunku, który ma rozmiar 200x100 pikseli. Jak zmniejszymy szerokość do 50 px, to automatycznie zmniejsza się też wysokość, więc dostajemy miniaturkę 50x25 px. To jest mega istotne, kiedy budujemy responsywne strony, które muszą się dobrze wyświetlać na różnych urządzeniach. Korzystanie z CSS do ogarniania wielkości obrazków to najlepsza praktyka w web devie, bo dzięki temu możemy elastycznie dopasować treści do różnych ekranów. No i nie zapominajmy o dostępności – zasady mówią, że zachowanie proporcji jest ważne, bo źle skompresowane lub rozciągnięte obrazy mogą sprawić problem osobom z ograniczeniami wzrokowymi.

Pytanie 10

Formularze do zarządzania bazami danych są tworzone w celu

A. ułatwienia wprowadzania, edytowania i usuwania danych
B. generowania raportów z danych
C. wyszukiwania rekordów, które spełniają określone kryteria
D. tworzenia powiązań w relacyjnych bazach danych
Formularze do obsługi baz danych odgrywają kluczową rolę w procesie zarządzania danymi, pozwalając na wygodne wprowadzanie, edytowanie oraz usuwanie informacji. Są one interfejsem, który umożliwia użytkownikom interakcję z bazą danych w sposób bardziej intuicyjny niż bezpośrednie operacje na tabelach. Dzięki formularzom można zminimalizować ryzyko błędów, które mogą wystąpić podczas ręcznego wprowadzania danych, a także zautomatyzować proces weryfikacji. Przykładem może być formularz rejestracji użytkownika, w którym wszystkie dane są wprowadzane w zorganizowanej formie, co pozwala na szybkie i efektywne przetwarzanie. Formularze mogą być powiązane z regułami walidacji, co zapewnia, że jedynie poprawne dane są wprowadzane do bazy. Przykładowo, można ustawić ograniczenia na pola tekstowe, aby akceptowały jedynie określone formaty danych, takie jak adresy e-mail czy numery telefonów. Standardy, takie jak SQL i normy dotyczące projektowania baz danych, wskazują na znaczenie formularzy w kontekście utrzymania integralności danych oraz ułatwienia ich obsługi.

Pytanie 11

W języku JavaScript przedstawiona poniżej definicja jest definicją

A. klasy.
B. kolekcji.
C. obiektu.
D. tablicy.
W języku JavaScript definicja var imiona=["Anna", "Jakub", "Iwona", "Krzysztof"]; przedstawia tablicę, która jest jednym z fundamentalnych typów danych w tym języku. Tablice są używane do przechowywania zbiorów danych w sposób uporządkowany. W tym przypadku tablica imiona przechowuje cztery stringi, każdy reprezentujący imię. Wartością dodaną tablicy jest możliwość dostępu do poszczególnych elementów za pomocą indeksów, które zaczynają się od zera. Na przykład, imiona[0] zwróci \"Anna\", a imiona[1] zwróci \"Jakub\". W praktyce tablice są niezwykle przydatne w programowaniu, ponieważ pozwalają na łatwe zarządzanie i manipulację danymi. Dobrą praktyką jest używanie tablic do przechowywania związków danych, co umożliwia ich efektywne przetwarzanie i iterację za pomocą pętli, co zwiększa czytelność i organizację kodu. Warto również zaznaczyć, że tablice w JavaScript są obiektami, co daje dodatkowe możliwości manipulacji, takie jak metody tablicowe (np. push, pop, map, filter) do operacji na zbiorach danych. Poznanie i zrozumienie tablic jest kluczowe dla każdego programisty, ponieważ są one podstawą wielu algorytmów i struktur danych."

Pytanie 12

Określenie powiązań między tabelami w bazie danych MySQL realizuje klauzula

A. REFERENCES
B. PRIMARY KEY
C. INDEX
D. ORDER BY
Klauzula REFERENCES w systemie bazodanowym MySQL jest kluczowym elementem, który umożliwia ustanawianie relacji pomiędzy tabelami. Jej główną funkcją jest definiowanie kluczy obcych, które zapewniają referencyjną integralność danych. Klucz obcy wskazuje na kolumnę w innej tabeli, co pozwala na powiązanie dwóch zestawów danych. Na przykład, jeśli mamy tabelę 'Zamówienia', która zawiera kolumnę 'KlientID', możemy użyć klauzuli REFERENCES, aby wskazać, że ta kolumna odnosi się do kolumny 'ID' w tabeli 'Klienci'. Dzięki temu, przy dodawaniu lub aktualizowaniu rekordów w tabeli 'Zamówienia', system MySQL będzie sprawdzać, czy 'KlientID' ma odpowiadający mu rekord w tabeli 'Klienci'. Takie powiązanie zapobiega błędom związanym z nieistniejącymi danymi i umożliwia bardziej złożone zapytania, które łączą dane z różnych tabel. Klauzula REFERENCES jest częścią szerszych standardów SQL, które ułatwiają zarządzanie relacyjnymi bazami danych i są kluczowe w projektowaniu złożonych struktur danych.

Pytanie 13

W dostępnej tabeli mieszkań znajdują się kolumny o nazwach: adres, metraż, liczba_pokoi, standard, status, cena. Wykonanie podanej kwerendy SQL SELECT spowoduje, że zostaną wyświetlone

Ilustracja do pytania
A. wszystkie informacje dotyczące mieszkań, które mają co najmniej 3 pokoje
B. metraż oraz cena tych mieszkań, które mają więcej niż 3 pokoje
C. metraż oraz cena tych mieszkań, które mają co najmniej 3 pokoje
D. wszystkie informacje oprócz adresu tych mieszkań, które mają więcej niż 3 pokoje
Kwerenda SQL SELECT metraz cena FROM mieszkania WHERE ile_pokoi 3 jest zapytaniem, które precyzyjnie określa zakres danych do wyświetlenia na podstawie warunku. Polecenie SELECT określa, które kolumny będą zwracane w wyniku kwerendy w tym przypadku metraz i cena. Dzięki temu uzyskujemy tylko te dane które są istotne w kontekście analizy efektywności lub porównania cen nieruchomości o określonym rozmiarze w ramach bazy danych. Użycie klauzuli WHERE ile_pokoi 3 definiuje dodatkowy filtr aby wyświetlane były jedynie te rekordy które spełniają podany warunek logiczny czyli ilość pokoi większą niż trzy. Jest to powszechnie stosowana praktyka w pracy z bazami danych pozwalająca na efektywne przetwarzanie i analizę dużych zbiorów danych poprzez ograniczenie zwracanych wyników do tych które są najbardziej istotne dla użytkownika. Takie podejście pozwala na optymalizację wydajności zapytań SQL co jest kluczowe w środowiskach produkcyjnych gdzie czas odpowiedzi i obciążenie serwera mają istotne znaczenie

Pytanie 14

Aby uzyskać dane dotyczące środowiska, w którym działa serwer obsługujący PHP, należy użyć funkcji

A. phpgetinfo()
B. phpinformation()
C. php()
D. phpinfo()
Odpowiedzi, które nie są poprawne, wynikają z nieznajomości funkcji PHP oraz ich zastosowania. Funkcja php() nie istnieje w standardowej bibliotece PHP, co czyni ją niepoprawną. Jej podanie sugeruje mylne rozumienie dostępnych funkcji, co może prowadzić do frustracji podczas programowania. Z kolei phpgetinfo() to nazwa, która nie jest zdefiniowana w dokumentacji PHP, co sprawia, że jest to funkcja, której użycie zakończyłoby się błędem. Nazwa ta może sugerować, że ma na celu zdobycie informacji o PHP, ale w rzeczywistości nie istnieje. Wreszcie, phpinformation() również nie jest funkcją obecnie dostępna w PHP. Brak tej funkcji w dokumentacji PHP jest dowodem na to, że nie została ona zaimplementowana przez twórców języka. Wszystkie te niepoprawne odpowiedzi pokazują, jak ważne jest zrozumienie dokumentacji oraz standardów PHP przy tworzeniu aplikacji. Właściwe zrozumienie funkcji i ich zastosowania jest kluczowe dla efektywnego programowania i uniknięcia błędów w kodzie.

Pytanie 15

Który znacznik lub zestaw znaczników nie jest używany do określenia struktury dokumentu HTML?

A.
B.
C. , ,
D.
,
Te znaczniki, czyli , i , nie są jakby do tworzenia struktury dokumentu HTML, ale bardziej do formatowania tekstu. Zgodnie z nowymi standardami HTML5, są to elementy semantyczne, które wpływają na to, jak coś wygląda, a nie na to, jak jest zorganizowane. Znacznik używamy, jak chcemy coś napisać kursywą, , żeby coś podkreślić, a , żeby coś podkreślić. Często korzysta się z nich w stylach CSS, ale nie nadają one hierarchii ani kontekstu dokumentu. Jak chcesz wyróżnić jakiś tekst w kontekście kodu czy tytułu rozdziału, lepiej skorzystać z bardziej semantycznych znaczników, jak dla podkreślenia znaczenia albo dla podkreślenia wagi. W czasach, kiedy dostępność i SEO są coraz ważniejsze, używanie semantycznych elementów to klucz do tworzenia lepszych i bardziej przejrzystych stron.

Pytanie 16

Polecenie w SQL GRANT ALL PRIVILEGES ON klienci TO pracownik ma na celu

A. nadać wszystkie uprawnienia do tabeli klienci użytkownikowi pracownik
B. cofnąć wszystkie uprawnienia pracownika do tabeli klienci
C. przyznać grupie klienci uprawnienia do tabeli pracownik
D. przenieść uprawnienia z grupy klienci na użytkownika pracownik
Pierwsza niepoprawna odpowiedź sugeruje, że polecenie nadaje uprawnienie grupie klienci do tabeli pracownik, co jest błędne, ponieważ odnosi się do grupy użytkowników, a nie do konkretnego użytkownika. W SQL polecenie GRANT nie działa w ten sposób, gdyż uprawnienia są przyznawane bezpośrednio użytkownikom lub rolom, a nie grupom danych w kontekście tabel. Kolejną niepoprawną interpretacją jest stwierdzenie, że polecenie odbiera wszystkie uprawnienia pracownikowi do tabeli klienci. GRANT nie jest używane do odbierania uprawnień; do tego celu służy polecenie REVOKE, które jest zaprojektowane specjalnie do zarządzania uprawnieniami w kontekście ich odejmowania. Trzecia błędna odpowiedź mówi, że polecenie skopiuje uprawnienia z grupy klienci na użytkownika pracownik. W SQL nie ma działania polegającego na kopiowaniu uprawnień w ten sposób; uprawnienia muszą być nadawane explicite dla każdego użytkownika. Działanie GRANT ALL PRIVILEGES jest jednoznaczne i precyzyjnie określa, że pełne uprawnienia są przyznawane jednemu użytkownikowi, w tym przypadku pracownikowi, co jest niezgodne z powyższymi interpretacjami.

Pytanie 17

Podaj właściwą sekwencję przy tworzeniu bazy danych?

A. Zdefiniowanie celu, normalizacja, utworzenie tabel, stworzenie relacji
B. Zdefiniowanie celu, utworzenie relacji, stworzenie tabel, normalizacja
C. Zdefiniowanie celu, stworzenie tabel, utworzenie relacji, normalizacja
D. Zdefiniowanie celu, normalizacja, utworzenie relacji, stworzenie tabel
Niepoprawne odpowiedzi często pomijają kluczowe kroki lub nieprawidłowo je kolejkują. Ważne jest, aby zrozumieć, że określenie celu przed rozpoczęciem jakiejkolwiek pracy nad bazą danych jest fundamentem, na którym opiera się cały proces projektowania. Pominienie tego kroku, jak w przypadku odpowiedzi, która sugeruje rozpoczęcie od stworzenia tabel, prowadzi do stworzenia struktury, która może nie odpowiadać rzeczywistym potrzebom użytkowników. Z kolei utworzenie relacji przed normalizacją może skutkować nieefektywnymi powiązaniami między danymi, co w dłuższej perspektywie prowadzi do problemów z integralnością danych. W praktyce, normalizacja powinna być przeprowadzana po utworzeniu relacji, aby można było odpowiednio zoptymalizować strukturę bazy. Często spotykanym błędem jest także mylenie etapy projektowania bazy danych z jej implementacją, co skutkuje brakiem klarowności w dalszych pracach. Kluczowe jest, aby każdy etap był przemyślany i oparty na solidnych podstawach analitycznych, co pozwala na uniknięcie problemów w przyszłości związanych z wydajnością i skalowalnością bazy danych.

Pytanie 18

Warunek zapisany w JavaScript będzie prawdziwy, gdy zmienna x posiada

Ilustracja do pytania
A. dowolną dodatnią wartość liczbową
B. dowolną całkowitą wartość liczbową
C. pusty ciąg znaków
D. wartość, która nie jest liczbą
W JavaScript warunek zapisany jako if (!isNaN(x) && x > 0) sprawdza dwie rzeczy jednocześnie. Po pierwsze, użycie funkcji isNaN(x) w negacji oznacza, że zmienna x musi być wartością liczbową. Funkcja isNaN() zwraca true, jeśli wartość nie jest liczbą, więc jego negacja wymaga, aby x było liczbą. Po drugie, x > 0 wymaga, aby liczba była większa od zera, czyli dodatnia. To sprawia, że warunek jest prawdziwy tylko wtedy, gdy x jest dowolną dodatnią wartością liczbową. W praktyce takie sprawdzenie jest używane na przykład w walidacji danych wejściowych, kiedy chcemy upewnić się, że użytkownik podał poprawną wartość liczbową, która ma znaczenie w kontekście aplikacji, na przykład w przypadku formularzy zamówień, gdzie cena produktu musi być dodatnia. Użycie takich warunków odzwierciedla dobre praktyki programistyczne, gdzie walidacja i sprawdzanie poprawności danych są kluczowe dla stabilności i bezpieczeństwa aplikacji. Podsumowując, poprawne rozumienie i implementacja takiego warunku pomaga unikać błędów logicznych i zapewnia, że aplikacja działa zgodnie z oczekiwaniami.

Pytanie 19

Jakie znaczenie ma pole autor w tabeli ksiazka?

A. kluczem obcym związanym z tabelą autorzy
B. polem wykorzystanym w relacji z tabelą dane
C. kluczem podstawowym tabeli ksiazka
D. polem typu tekstowego zawierającym informacje o autorze
Wybór odpowiedzi wskazującej, że pole autor jest kluczem głównym tabeli ksiazka jest błędny, ponieważ klucz główny jest unikalnym identyfikatorem każdego rekordu w tabeli, a w tym przypadku pole id pełni tę rolę. Klucz główny zapewnia, że każdy rekord w tabeli jest jednoznacznie identyfikowalny, co jest kluczowe dla integralności danych. Z kolei klucz obcy, jak w tym przypadku, odnosi się do innej tabeli, co nie ma związku z rolą klucza głównego. Kolejny błąd polega na stwierdzeniu, że pole autor jest polem typu napisowego. W rzeczywistości, pole autor jest zdefiniowane jako SMALLINT UNSIGNED, co oznacza, że przechowuje liczby całkowite, a nie tekst. Ta nieścisłość jest kluczowa, ponieważ typ danych wpływa na sposób, w jaki dane są przechowywane i przetwarzane. Ponadto, błędne jest również podanie, że pole autor jest polem wykorzystanym przy relacji z tabelą dane, ponieważ nie istnieje taka tabela w podanym kontekście. W tym przypadku, odniesienie do tabeli dane jest mylące i nieadekwatne do struktury bazy danych. Przykłady dobrych praktyk w projektowaniu schematów baz danych obejmują poprawne użycie typów danych oraz stosowanie kluczy obcych do zabezpieczenia relacji między tabelami, co jest kluczowe dla efektywnej i bezpiecznej architektury bazy danych.

Pytanie 20

Tabela filmy zawiera klucz główny id oraz klucz obcy rezyserID, natomiast tabela rezyserzy ma klucz główny id. Obydwie tabele są połączone relacją jeden do wielu, gdzie strona rezyserzy odnosi się do strony filmy. Jak należy zapisać kwerendę SELECT, aby połączyć tabele filmy i rezyserzy?

A. ... filmy JOIN rezyserzy ON filmy.rezyserID = rezyserzy.id ...
B. ... filmy JOIN rezyserzy ON filmy.id = rezyserzy.id ...
C. ... filmy JOIN rezyserzy ON filmy.id = rezyserzy.filmyID ...
D. ... filmy JOIN rezyserzy ON filmy.rezyserID = rezyserzy.filmyID ...
W przypadku błędnych odpowiedzi, takich jak używanie rezyserzy.filmyID lub porównywanie kluczy głównych tabeli rezyserzy z kluczami głównymi tabeli filmy, istotne jest zrozumienie, że klucze muszą być stosowane zgodnie z ich rolami w relacji. Klucz obcy w tabeli filmy (rezyserID) jest przeznaczony do wskazywania na odpowiedni klucz główny w tabeli rezyserzy (id). Używanie rezyserzy.filmyID jest całkowicie błędne, ponieważ tabela rezyserzy nie ma kolumny o takiej nazwie; nie ma relacji, która by wskazywała na filmy w tej tabeli. Z kolei porównywanie filmy.id z rezyserzy.id nie jest sensowne, ponieważ porównujemy dwa różne klucze, które nie mają ze sobą bezpośredniego związku, co prowadzi do niepoprawnych wyników zapytań. Klucz rezyserID w tabeli filmy jest odpowiedzialny za powiązanie konkretnego reżysera z filmem, a nie odwrotnie. Warto również zauważyć, że nieprzestrzeganie zasad normalizacji oraz poprawnego stosowania kluczy obcych może prowadzić do niejednoznacznych danych oraz trudności w utrzymaniu spójności bazy danych.

Pytanie 21

Aby udostępnić aplikację PHP w sieci, konieczne jest przesłanie jej plików źródłowych na serwer z wykorzystaniem protokołu

A. FTP
B. HTTP
C. NNTP
D. SMTP
HTTP, czyli Hypertext Transfer Protocol, jest protokołem stosowanym głównie do przesyłania danych w sieci WWW, ale nie jest przeznaczony do transferu plików na serwer w kontekście przesyłania aplikacji PHP. HTTP umożliwia wymianę dokumentów HTML oraz zasobów takich jak obrazy czy style CSS, ale nie posiada funkcji zarządzania plikami w sposób, w jaki robi to FTP. SMTP, czyli Simple Mail Transfer Protocol, jest protokołem stworzonym do przesyłania wiadomości e-mail, a jego funkcjonalność nie ma zastosowania w kontekście przesyłania plików na serwer. SMTP zajmuje się jedynie przesyłaniem e-maili pomiędzy serwerami pocztowymi i nie obsługuje transferu plików, co czyni go zupełnie nieadekwatnym w tym przypadku. NNTP, czyli Network News Transfer Protocol, jest protokołem przeznaczonym do przesyłania wiadomości na grupy dyskusyjne w sieci Usenet. Choć pozwala na dystrybucję wiadomości, nie jest używany do transferu plików do serwerów internetowych. W związku z tym, ani HTTP, ani SMTP, ani NNTP nie mogą być skutecznymi narzędziami do zamieszczania aplikacji PHP w Internecie, co czyni FTP jedynym odpowiednim wyborem w tym kontekście.

Pytanie 22

Podczas projektowania formularza konieczne jest wstawienie kontrolki, która odnosi się do innej kontrolki w odrębnym formularzu. Taka operacja w bazie danych Access jest

A. możliwa dzięki ustawieniu ścieżki do kontrolki w atrybucie "Źródło kontrolki"
B. niemożliwa
C. niemożliwa w każdym trybie poza trybem projektowania
D. możliwa tylko wtedy, gdy są to dane numeryczne
Odpowiedź jest poprawna, ponieważ w Microsoft Access można odwoływać się do kontrolek w innych formularzach poprzez ustawienie właściwości 'Źródło kontrolki'. Ta właściwość umożliwia wskazanie skąd ma pochodzić wartość, która ma być wyświetlana w danej kontrolce. Przykładowo, jeśli mamy formularz z danymi klientów, a chcemy w innym formularzu wyświetlić imię i nazwisko danego klienta, możemy użyć odpowiedniego odwołania do kontrolki w formularzu klientów. Ważne jest, aby ścieżka do kontrolki była poprawna, co oznacza, że musi być zgodna z nazwą formularza oraz nazwą kontrolki. Użycie właściwości 'Źródło kontrolki' jest zgodne z najlepszymi praktykami projektowania baz danych, ponieważ umożliwia elastyczne i dynamiczne łączenie danych. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla efektywnego projektowania złożonych aplikacji bazodanowych z wieloma formularzami oraz relacjami między nimi.

Pytanie 23

Aby przeprowadzić walidację kontrolek formularza w momencie, gdy użytkownik wprowadza dane, można wykorzystać zdarzenie

A. onClick
B. onKeyDown
C. onLoad
D. onFocusOut
Odpowiedź 'onKeyDown' jest poprawna, ponieważ jest to zdarzenie, które jest wywoływane, gdy użytkownik naciśnie klawisz podczas interakcji z polem formularza. Użycie tego zdarzenia pozwala na walidację danych w czasie rzeczywistym, co oznacza, że programista może natychmiast reagować na wprowadzone znaki. Dzięki temu można na przykład sprawdzić, czy wprowadzone dane spełniają określone kryteria, takie jak format e-maila, długość hasła czy obecność cyfr. Praktyczne zastosowanie zdarzenia onKeyDown polega na tym, że można wprowadzić logikę walidacji bez konieczności czekania na zakończenie wprowadzania danych. Zamiast tego, możemy w realnym czasie informować użytkowników o ewentualnych błędach, co znacznie poprawia doświadczenia użytkowników. Ponadto, zgodnie z dobrymi praktykami, zaleca się używanie zdarzeń związanych z klawiaturą, takich jak onKeyDown czy onInput, które są bardziej odpowiednie dla dynamicznych interakcji niż na przykład onBlur, które może być mniej responsywne. Warto również zauważyć, że onKeyDown działa przed onKeyUp, co umożliwia szybsze reagowanie na wprowadzane dane, co jest kluczowe w kontekście walidacji w czasie rzeczywistym.

Pytanie 24

Jakie będzie rezultatem działania poniższego kodu PHP? ```$a = $c = true; $b = $d = false; if(($a && $b) || ($c && $d)) echo 'warunek1'; elseif(($a && $b) || ($c || $d)) echo 'warunek2'; elseif(($c && $d) || (!$a)) echo 'warunek3'; else echo 'warunek4';```

A. warunek4
B. warunek2
C. warunek3
D. warunek1
Kod PHP zawiera kilka warunków logicznych w strukturze if-else. Przy początkowych wartościach zmiennych, $a i $c są równe true, natomiast $b i $d są false. Pierwszy warunek if sprawdza czy ($a && $b) || ($c && $d), co tłumaczy się na (true && false) || (true && false), co daje false || false, a w rezultacie false. Zatem warunek się nie spełnia i przechodzimy do kolejnego. W elseif mamy ($a && $b) || ($c || $d), co oznacza (true && false) || (true || false), co daje false || true, czyli true. Ten warunek się spełnia i wyświetla 'warunek2'. Kod przechodzi do następnego elseif tylko wtedy, gdy poprzednie warunki były false, co w tym przypadku nie ma miejsca. W praktyce, analizując kod PHP, ważne jest zrozumienie operatorów logicznych: && oznacza 'i', || oznacza 'lub', a ! oznacza negację. Prawidłowe stosowanie tych operatorów jest kluczowe w programowaniu warunkowym, pozwalając na kontrolę przepływu programu i podejmowanie decyzji w oparciu o złożone logiki. Użycie elseif pozwala na czytelne i klarowne rozgałęzienie kodu, co jest dobrą praktyką w pisaniu złożonych skryptów.

Pytanie 25

Zamieszczone w ramce zapytanie SQL przyznaje prawo SELECT

Ilustracja do pytania
A. dla użytkownika root na serwerze sprzedawca
B. do wszystkich kolumn w tabeli hurtownia
C. dla użytkownika root na serwerze localhost
D. do wszystkich tabel w bazie hurtownia
Polecenie GRANT SELECT ON hurtownia.* TO sprzedawca@localhost; jest często źle interpretowane co prowadzi do błędnego przypisania uprawnień. Częstym problemem jest mylne przekonanie, że przyznanie uprawnień do wszystkich pól w tabeli oznacza to samo co do wszystkich tabel. Symbol * w poleceniu odnosi się do wszystkich tabel w bazie hurtownia a nie do wszystkich pól pojedynczej tabeli. To ważne rozróżnienie wpływa na sposób przyznawania i zarządzania uprawnieniami w kontekście bezpieczeństwa i dostępu do danych. Błędna interpretacja że uprawnienie dotyczy użytkownika root jest wynikiem niezrozumienia konwencji dotyczącej składni SQL gdzie specyficzna definicja użytkownika pojawia się po słowie TO w naszym przypadku jest to sprzedawca@localhost. To wyklucza użytkownika root z opcji możliwych odbiorców tego uprawnienia. Warto zwrócić uwagę że identyfikacja użytkownika sprzedawca@localhost jednoznacznie określa użytkownika działającego z lokalnego serwera a nie z dowolnego hosta co jest istotne z punktu widzenia bezpieczeństwa systemu. Zrozumienie tych niuansów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania bazami danych i ochrony przed nieautoryzowanym dostępem. W praktyce przyznanie uprawnień powinno być starannie rozważone i dostosowane do potrzeb zgodnie z zasadą najmniejszych uprawnień co minimalizuje ryzyko błędów i nadużyć systemowych.

Pytanie 26

W CSS określono styl dla stopki. Jak można zastosować to formatowanie do bloku oznaczonego znacznikiem div?

A.
B.
C.
D.
W analizowanych odpowiedziach pojawia się kilka niepoprawnych podejść do przypisywania stylów CSS do elementów HTML. Wyrażenie
… jest błędne, ponieważ nie ma takiego atrybutu w HTML. Przypisanie stylu do elementu poprzez podanie wartości bez atrybutu jest niezgodne z podstawowymi zasadami języka HTML. Elementy HTML muszą mieć odpowiednie atrybuty, a wartość powinna być powiązana z określoną właściwością. Ponadto,
… również nie jest właściwym rozwiązaniem, gdyż użycie klasy zamiast identyfikatora w tym kontekście nie pozwoli na zastosowanie wcześniej zdefiniowanych stylów CSS dla id. Klasy mają inny zakres zastosowania i mogą być używane wielokrotnie na stronie, co w tym przypadku mija się z celem, gdyż chcemy stylizować unikalny element, jakim jest stopka. Użycie atrybutu title w zapisie
… nie ma zastosowania i nie wpływa na stylizację elementu w CSS. Atrybut title służy jedynie do dodawania informacji o elemencie, a nie do przypisywania mu stylu. Wybór odpowiednich metod identyfikacji elementów w HTML i CSS jest kluczowy dla poprawnego działania stylów i wpływa na strukturalną organizację dokumentu, co jest fundamentalne w web developmencie. W praktyce, aby uniknąć takich błędów, warto zrozumieć zasady dotyczące używania identyfikatorów i klas oraz stosować je zgodnie z ich przeznaczeniem.

Pytanie 27

Podany fragment dokumentu HTML zawierający kod JavaScript sprawi, że po naciśnięciu przycisku

Ilustracja do pytania
A. obraz2.png zostanie zniknięty
B. obraz1.png zostanie zniknięty
C. obraz2.png zostanie wymieniony na obraz1.png
D. obraz1.png zostanie wymieniony na obraz2.png
W analizie odpowiedzi należy zwrócić uwagę na działanie technologii webowych w kontekście manipulacji elementami HTML. W pytaniu przedstawiono kod JavaScript używany w zdarzeniu onclick przycisku HTML co prowadzi do zmiany stylu elementu. Jeśli chodzi o odpowiedź sugerującą że obraz1.png zostanie ukryty jest to błędne ponieważ w kodzie nie ma odwołania do tego elementu poprzez identyfikator. Manipulacja stylami CSS dotyczy jedynie elementów które zostały jednoznacznie zidentyfikowane w skrypcie. Kolejna błędna odpowiedź mówi że obraz2.png zostanie zastąpiony przez obraz1.png. W rzeczywistości w kodzie nie ma żadnego mechanizmu ani funkcji które by zamieniały jeden obrazek na drugi. Skrypt jedynie ukrywa element zmieniając jego styl display więc nie dochodzi do żadnej zamiany. Odpowiedź sugerująca że obraz1.png zostanie zastąpiony przez obraz2.png również jest błędna z podobnych powodów. Manipulacja DOM w tym przypadku polega wyłącznie na zmianie stylu widoczności a nie na modyfikacji treści czy zamianie elementów. Typowym błędem jest założenie że skrypty JavaScript dokonują zamian elementów co wymaga bardziej zaawansowanych operacji niż zmiana stylu display. Kluczowe w programowaniu webowym jest zrozumienie jak selektywne odwoływanie się do elementów za pomocą funkcji takich jak getElementById pozwala na precyzyjne kontrolowanie ich właściwości i reakcji na interakcje użytkownika co jest fundamentem tworzenia dynamicznych i interaktywnych stron internetowych

Pytanie 28

Jaki jest cel poniższego fragmentu funkcji w JavaScript?

wynik = 0;
for (i = 0; i < tab.length; i++)
{
    wynik += tab[i];
}

A. dodać stałą wartość do każdego elementu tablicy
B. przypisać do każdego elementu tablicy bieżącą wartość zmiennej i
C. wyświetlić wszystkie pozycje w tablicy
D. obliczyć sumę wszystkich elementów tablicy
Podany fragment kodu w języku JavaScript ma za zadanie zsumować wszystkie elementy tablicy. Widzimy, że zmienna wynik jest inicjalizowana wartością 0 co jest standardową praktyką przy zliczaniu sumy. Następnie pętla for iteruje przez każdy element tablicy używając warunku i < tab.length co zapewnia że przechodzimy przez wszystkie indeksy tablicy od 0 do ostatniego. Wewnątrz pętli mamy instrukcję wynik += tab[i] która dodaje aktualny element tablicy do zmiennej wynik. Jest to typowe podejście do sumowania elementów tablicy i odpowiada standardowym praktykom w programowaniu. Dzięki temu możemy w prosty sposób uzyskać sumę elementów tablicy niezależnie od jej długości. Takie rozwiązanie jest nie tylko przejrzyste ale i efektywne z punktu widzenia złożoności obliczeniowej gdyż operuje w czasie liniowym O(n). Powyższy sposób zliczania jest uniwersalny i można go stosować w różnych językach programowania.

Pytanie 29

Aby uniknąć występowania zduplikowanych wierszy w wyniku zapytania, należy zastosować klauzulę

A. LIMIT
B. ORDER BY
C. UNIQUE
D. DISTINCT
Klauzula DISTINCT w języku SQL służy do eliminacji zduplikowanych wierszy w wynikach zapytania. Umożliwia to uzyskanie unikalnych wartości z określonej kolumny lub zestawu kolumn, co jest niezwykle przydatne, gdy chcemy analizować dane, unikając powtórzeń, które mogą zniekształcić wyniki. Na przykład, jeżeli posiadamy tabelę 'Pracownicy' z kolumną 'Miasto', a chcemy otrzymać listę unikalnych miast, w których pracownicy są zatrudnieni, możemy użyć zapytania: SELECT DISTINCT Miasto FROM Pracownicy. Warto zaznaczyć, że stosowanie DISTINCT może wpływać na wydajność zapytania, szczególnie w przypadku dużych zbiorów danych, dlatego należy używać tej klauzuli z rozwagą. Dobrą praktyką jest również łączenie DISTINCT z innymi klauzulami, takimi jak WHERE, aby jeszcze bardziej precyzyjnie określić kryteria wyszukiwania. Używanie DISTINCT pomaga utrzymać integralność danych oraz poprawia jakość analiz, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania danymi.

Pytanie 30

W formularzu wartość z pola input o typie number została przypisana do zmiennej a i następnie przetworzona w skrypcie JavaScript w poniższy sposób. Jaki typ będzie miała zmienna z?

var z = parseFloat(a);

A. NaN
B. zmiennoprzecinkowego
C. liczbowego, całkowitego
D. napisowego
W języku JavaScript funkcja parseFloat() jest używana do konwersji wartości tekstowych na liczby zmiennoprzecinkowe. Podczas pobierania danych z pola input typu number, wartość często jest traktowana jako string i konieczne jest jej przekształcenie w liczbę, aby móc na niej wykonywać operacje matematyczne. Funkcja parseFloat() analizuje łańcuch znaków i próbuje wyodrębnić z niego liczbę zmiennoprzecinkową. Nawet jeśli podana wartość jest zapisana jako liczba całkowita, parseFloat() przekształci ją w liczbę zmiennoprzecinkową, co oznacza, że zmienna z będzie tego właśnie typu. Jest to standardowa praktyka w programowaniu w JavaScript, aby zapewnić, że dane numeryczne są przetwarzane w odpowiednim formacie. Konwersja na typ zmiennoprzecinkowy gwarantuje także, że wszelkie ułamki dziesiętne będą poprawnie obsługiwane, co jest kluczowe w wielu zastosowaniach, takich jak obliczenia finansowe czy prace związane z precyzyjnymi pomiarami. Warto zaznaczyć, że parseFloat() zwraca wartość NaN tylko wtedy, gdy dany ciąg nie zaczyna się od liczby, co czyni ten sposób konwersji bardzo elastycznym i często stosowanym w praktyce.

Pytanie 31

Jakie polecenie wykonane w systemowej konsoli umożliwi przywrócenie bazy danych?

A. mysql -u root -p baza > kopia.sql
B. mysql -u root -p baza < kopia.sql
C. mysqldump -u root -p baza > kopia.sql
D. mysqldump -u root -p baza < kopia.sql
Wszystkie inne odpowiedzi są niepoprawne, ponieważ z użyciem niewłaściwych poleceń z systemu MySQL. Pierwsze z tych poleceń, zamiast przywracać bazę danych, tworzy jej kopię zapasową, co nie odpowiada na zadane pytanie. Użycie 'mysqldump' z parametrami '-u root -p baza > kopia.sql' jest sposobem na eksport danych z bazy do pliku SQL, a nie na ich import. Kolejne polecenie sugeruje zastosowanie 'mysqldump' w kontekście przywracania, co jest również błędne, ponieważ 'mysqldump' jest narzędziem służącym do zrzutów, a nie importu. Z kolei ostatnie polecenie 'mysql -u root -p baza > kopia.sql' ponownie nie wykonuje przywracania, lecz zapisuje dane z bazy danych do pliku, co jest odwrotnością oczekiwanej operacji. W praktyce, błędne zastosowanie tych poleceń może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak utrata danych czy niewłaściwe zarządzanie bazą danych. Dlatego kluczowe jest zrozumienie roli każdego z narzędzi dostępnych w MySQL oraz ich poprawne zastosowanie w różnych scenariuszach administracyjnych.

Pytanie 32

Aby strona internetowa poprawnie dostosowała się do urządzeń mobilnych, należy określić rozmiar czcionki

A. w procentach
B. w milimetrach
C. w pikselach
D. tylko z wykorzystaniem znaczników big i small
Aby witryna internetowa prawidłowo skalowała się na urządzeniach mobilnych, zaleca się definiowanie wielkości czcionki w procentach. Używanie procentów zapewnia elastyczność i responsywność interfejsu użytkownika, co jest kluczowe w kontekście różnorodności rozmiarów ekranów. Procentowe jednostki (np. 100%, 150%) są relatywne do rodzica (elementu, w którym się znajdują), co pozwala na automatyczne dostosowywanie się do zmieniających się warunków wyświetlania. Takie podejście jest zgodne z zasadami responsywnego projektowania, które kładzie nacisk na dostosowanie zawartości do różnych rozmiarów ekranów. Ponadto, używanie procentów w połączeniu z jednostkami em i rem, które również są skalowalne, pozwala na tworzenie bardziej dostępnych i przyjaznych dla użytkownika interfejsów. Przykładem może być zdefiniowanie wielkości czcionki nagłówka jako 120%, co sprawi, że będzie ona 20% większa od wielkości czcionki tekstu bazowego, co poprawi czytelność na mniejszych urządzeniach. Warto również zauważyć, że takie podejście wspiera standardy dostępności, co jest istotne w kontekście SEO i doświadczenia użytkownika.

Pytanie 33

Która z poniższych funkcji języka PHP zamieni wyraz „kota” na wyraz „mysz” w zdaniu „ala ma kota”?

A. replace("ala ma kota", "kota", "mysz");
B. str_replace("ala ma kota", "kota", "mysz");
C. replace("kota", "mysz", "ala ma kota");
D. str_replace( "kota", "mysz", "ala ma kota");
Funkcja str_replace w języku PHP jest używana do zastępowania fragmentów tekstu w łańcuchach znaków. W przypadku podanego zadania, funkcja ta ma trzy argumenty: pierwszy argument to szukany ciąg ("kota"), drugi argument to ciąg, który ma zastąpić ten szukany ("mysz"), a trzeci argument to łańcuch, w którym ma zostać dokonana zmiana ("ala ma kota"). Dzięki tej funkcji, wynikowym tekstem po zastosowaniu będzie "ala ma mysz", co jest dokładnie tym, co chcemy osiągnąć. W praktyce, str_replace jest często wykorzystywana w aplikacjach webowych do dynamizowania treści, gdzie na przykład użytkownik może podać różne dane, które należy przetworzyć. Stosowanie str_replace jest zgodne z najlepszymi praktykami programowania w PHP – umożliwia łatwe i efektywne manipulowanie danymi tekstowymi, co jest integralną częścią wielu projektów. Dodatkowo, warto zaznaczyć, że str_replace jest funkcją case-sensitive, co oznacza, że rozróżnia wielkość liter, więc stosowanie jej wymaga staranności w kontekście przetwarzania tekstów.

Pytanie 34

Aby utworzyć tabelę w systemie baz danych, trzeba użyć komendy SQL

A. PLUS TABLE
B. NEW TABLE
C. ADD TABLE
D. CREATETABLE
Żeby stworzyć tabelę w bazie danych, musisz użyć polecenia CREATE TABLE. To jest taki standard w SQL, który jest mega popularny w zarządzaniu bazami danych. Jak używasz tego polecenia, to definiujesz, jak ma wyglądać twoja tabela – nazwę, kolumny i jakie dane będą w tych kolumnach. Na przykład, jeśli chcesz mieć tabelę z informacjami o użytkownikach, będziesz mógł napisać coś takiego: `CREATE TABLE users (id INT PRIMARY KEY, name VARCHAR(100), email VARCHAR(100));`. Fajnie jest również ustawić klucz główny (PRIMARY KEY), bo to zabezpiecza unikalność danych w tabeli. To wszystko jest zgodne z zasadami normalizacji danych, co pomaga uniknąć dublowania informacji i poprawia integralność bazy. Tak więc, znajomość CREATE TABLE to podstawa, gdy pracujesz z bazami danych, bo to klucz do dalszego działania z danymi, ich modyfikowania i zarządzania nimi.

Pytanie 35

W stylu CSS ustalono obramowanie pojedyncze, które ma następujące kolory dla krawędzi: ```border: solid 1px; border-color: red blue green yellow;```

A. górna – czerwona, prawa – niebieska, dolna – zielona, lewa – żółta
B. lewa – czerwona, dolna – niebieska, prawa – zielona, górna – żółta
C. górna – czerwona, lewa – niebieska, dolna – zielona, prawa – żółta
D. prawa – czerwona, dolna – niebieska, lewa – zielona, górna – żółta
Definicja obramowania za pomocą stylu CSS z użyciem właściwości border-color pozwala na określenie kolorów każdej z krawędzi elementu w kolejności zgodnej ze wskazówkami zegara. Gdy podano cztery wartości jak w border-color: red blue green yellow; oznaczają one odpowiednio kolory krawędzi górnej prawej dolnej i lewej. Właściwość border: solid 1px; definiuje typ obramowania jako solidne i jego szerokość jako 1px. Warto zaznaczyć że podanie czterech wartości kolorów w border-color jest zgodne z zasadami CSS i umożliwia konfigurowanie wyglądu elementów w sposób szczegółowy i zindywidualizowany. Projektanci stron internetowych często używają tej techniki do tworzenia graficznych stylów które zwiększają czytelność i estetykę witryny. W praktyce wiedza o manipulacji stylem obramowania w CSS jest kluczowa dla tworzenia responsywnych i wizualnie atrakcyjnych interfejsów użytkownika. Takie podejście wspiera zachowanie spójności wizualnej co jest jedną z dobrych praktyk w projektowaniu front-endu.

Pytanie 36

ALTER TABLE artykuły MODIFY cena float; Ta kwerenda ma na celu wprowadzenie zmian w tabeli artykuły.

A. usunięcie kolumny cena o typie float
B. zmiana typu na float dla kolumny cena
C. dodanie kolumny cena o typie float, o ile nie istnieje
D. zmiana nazwy kolumny cena na float
Odpowiedź była trafna, bo dotyczyła zmiany typu danych w kolumnie w tabeli. Kiedy piszesz 'ALTER TABLE artykuły MODIFY cena float;', to tak naprawdę modyfikujesz kolumnę 'cena', żeby mogła przyjmować liczby zmiennoprzecinkowe. Używanie typu float jest naprawdę przydatne, gdyż ceny często mają wartości z przecinkiem, więc nie ma sensu tego trzymać w innym formacie. Z mojego doświadczenia, takie zmiany są ważne, bo pomagają w dokładnym przechowywaniu danych, co jest kluczowe w przy aplikacjach związanych z finansami czy sprzedażą online. Ale pamiętaj, że warto zawsze mieć kopię zapasową, bo jeśli masz już jakieś dane, które się nie zmieszczą w nowym typie, to może być kłopot. Generalnie, używanie 'ALTER TABLE' to podstawowa rzecz w zarządzaniu bazami danych i dobrze wiedzieć, co się robi.

Pytanie 37

Aby prawidłowo zorganizować hierarchiczną strukturę tekstu na stronie internetowej, powinno się wykorzystać

A. znacznik

z formatowaniem

B. znacznik
C. znaczniki i
D. znaczniki

,

oraz

Aby poprawnie zdefiniować hierarchiczną strukturę tekstu witryny internetowej, kluczowe jest zastosowanie znaczników

,

, oraz

. Znacznik

jest najważniejszym nagłówkiem na stronie i powinien być używany tylko raz, aby wskazać główny temat treści. Z kolei znaczniki

służą do wyodrębnienia podtematów, co pozwala na tworzenie czytelnej i logicznej struktury dokumentu. Dzięki tym znacznikom, zarówno użytkownicy, jak i wyszukiwarki internetowe mogą łatwiej zrozumieć hierarchię treści. Znacznik

jest używany do definiowania akapitów, co dodatkowo poprawia czytelność tekstu. Zastosowanie tej struktury jest zgodne z wytycznymi W3C oraz zasadami SEO, co przyczynia się do lepszego indeksowania przez wyszukiwarki. Przykładowo, strona internetowa poświęcona zdrowemu stylowi życia może mieć

jako 'Zdrowy Styl Życia', a

jako 'Dieta' i 'Ćwiczenia', co ułatwia użytkownikom nawigację oraz przyswajanie treści.


Pytanie 38

Jakie polecenie pozwala na zwiększenie wartości o jeden w polu RokStudiów w tabeli Studenci dla tych studentów, którzy są na roku 1÷4?

A. UPDATE RokStudiow SET RokStudiow++ WHERE RokStudiow < 5
B. UPDATE Studenci SET RokStudiow = RokStudiow+1 WHERE RokStudiow < 5
C. UPDATE Studenci, RokStudiow+1 WHERE RokStudiow < 5
D. UPDATE Studenci SET RokStudiow WHERE RokStudiow < 5
Odpowiedź 'UPDATE Studenci SET RokStudiow = RokStudiow+1 WHERE RokStudiow < 5;' jest poprawna, ponieważ stosuje właściwą składnię SQL do aktualizacji wartości w kolumnie RokStudiow w tabeli Studenci. Użycie słowa kluczowego 'SET' pozwala na przypisanie nowej wartości do atrybutu, a 'WHERE RokStudiow < 5' zapewnia, że tylko studenci z rokiem studiów od 1 do 4 zostaną zaktualizowani. Przykładowo, jeśli mamy studentów na roku 1, 2, 3 oraz 4, po wykonaniu tego polecenia ich rok studiów wzrośnie o 1, co jest zgodne z praktyką zwiększania roku studiów po zakończeniu danego etapu edukacji. W kontekście dobrych praktyk w programowaniu, warto również dbać o to, aby zapytania były jasne i zrozumiałe, a operacje aktualizacji mogły być łatwo śledzone i analizowane w przyszłości. Odpowiednie użycie komentarzy oraz testowanie zapytań w warunkach niskiego obciążenia bazy danych przed ich wdrożeniem w środowisku produkcyjnym to kluczowe aspekty zapewnienia bezpieczeństwa i integralności danych.

Pytanie 39

W CSS, aby ustalić nietypowe odległości między słowami, używa się właściwości

A. line-spacing
B. letter-space
C. word-spacing
D. white-space
W języku CSS właściwość word-spacing jest używana do definiowania odstępu między wyrazami w elemencie tekstowym. Zwiększenie lub zmniejszenie odstępu między wyrazami może znacznie wpłynąć na czytelność i estetykę tekstu. Wartość tej właściwości można ustawić w jednostkach długości, takich jak piksele (px), em, rem lub procenty. Na przykład, zastosowanie word-spacing: 5px; w kodzie CSS spowoduje zwiększenie odstępu między wyrazami o 5 pikseli. Wartością domyślną tej właściwości jest 0, co oznacza, że odstępy są ustalane przez przeglądarkę na podstawie czcionki i innych parametrów tekstu. Użycie word-spacing może być szczególnie przydatne w przypadku projektowania stron internetowych, gdzie estetyka tekstu ma kluczowe znaczenie dla doświadczeń użytkownika. Dlatego, aby osiągnąć pożądany efekt wizualny, projektanci często manipulują odstępami między wyrazami w swoich stylach CSS, co jest zgodne z wytycznymi W3C dotyczącymi dostępności i czytelności treści na stronach internetowych.

Pytanie 40

Jakie są prawidłowe kroki w kolejności, które należy podjąć, aby nawiązać współpracę między aplikacją internetową działającą na serwerze a bazą SQL?

A. wybór bazy danych, nawiązanie połączenia z serwerem baz danych, zapytanie do bazy, wyświetlenie na stronie WWW, zamknięcie połączenia
B. zapytanie do bazy, wybór bazy, wyświetlenie na stronie WWW, zamknięcie połączenia
C. nawiązanie połączenia z serwerem baz danych, wybór bazy, zapytanie do bazy - wyświetlane na stronie WWW, zamknięcie połączenia
D. wybór bazy, zapytanie do bazy, nawiązanie połączenia z serwerem baz danych, wyświetlenie na stronie WWW, zamknięcie połączenia
Wybór odpowiedzi numer 2 jest prawidłowy, ponieważ idealnie odzwierciedla właściwą kolejność działań niezbędnych do nawiązania współpracy między aplikacją webową a bazą danych SQL. Proces zaczyna się od nawiązania połączenia z serwerem baz danych. To kluczowy krok, ponieważ bez aktywnego połączenia z serwerem nie można wykonać żadnych operacji na bazie danych. Następnie następuje wybór bazy, co umożliwia aplikacji określenie, na której bazie danych będzie pracować. Po wybraniu odpowiedniej bazy, można formułować zapytania SQL w celu pobrania lub modyfikacji danych. Ostatnim krokiem jest wyświetlenie wyników na stronie WWW, co pozwala użytkownikowi na interakcję z danymi. Po zakończeniu wszystkich operacji, należy zamknąć połączenie z serwerem bazy danych, co jest standardową praktyką, zapewniającą zwolnienie zasobów i zwiększenie bezpieczeństwa aplikacji. Stosowanie się do tej sekwencji działań jest zgodne z najlepszymi praktykami w programowaniu aplikacji webowych oraz zarządzaniu bazami danych.