Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 8 maja 2025 07:56
Data zakończenia: 8 maja 2025 08:21

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Możliwość identyfikacji składu surowcowego tkanin można uzyskać poprzez analizę koloru nici w krajce. Wełnę oraz włókna wełniane oznacza się przy pomocy nici w kolorze

A. niebieskim

B. zielonym

C. czerwonym

D. żółtym

Odpowiedź niebieskim jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z normami oznaczania włókien tekstylnych, wełna oraz włókna wełniane identyfikowane są za pomocą niebieskich nitek. Ten system kodowania kolorów jest stosowany w wielu krajach, aby ułatwić producentom, projektantom oraz konsumentom zrozumienie składników materiałowych używanych w produkcji tkanin. Dzięki identyfikacji przy użyciu kolorów, profesjonaliści w branży tekstylnej mogą szybko zrozumieć, jakie właściwości mają konkretne włókna. Na przykład, wełna jest znana ze swojej doskonałej izolacyjności oraz zdolności do regulacji temperatury, co czyni ją popularnym wyborem w odzieży zimowej. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być projektowanie odzieży sportowej, w której odpowiednie dobieranie materiałów ma kluczowe znaczenie dla komfortu użytkowania. Zrozumienie składów surowcowych tkanin pozwala również na odpowiednie dobieranie metod prania i konserwacji, co wpływa na trwałość odzieży. W praktyce, znajomość kodów kolorystycznych jest nieocenionym narzędziem dla każdego, kto zajmuje się modą oraz przemysłem tekstylnym.

Pytanie 2

Wyznacz ilość materiału o szerokości 160 cm potrzebnego na produkcję spodni o długości 80 cm dla klienta z obwodem bioder równym 100 cm?

A. 80 cm

B. 100 cm

C. 88 cm

D. 108 cm

Wybór 100 cm jako długości materiału może wydawać się uzasadniony, ponieważ obwód bioder wynosi 100 cm. Jednakże, takie podejście nie uwzględnia kluczowych aspektów związanych z konstrukcją odzieży. W branży krawieckiej istotne jest, aby uwzględnić nie tylko obwód ciała, ale również długość nogawki oraz dodatkowe zapasy na szwy i obszycia. Zaniżenie zużycia materiału prowadzi do ryzyka, że ostateczny produkt będzie źle dopasowany lub niekompletny. Kolejny błąd to wybór 80 cm, który odnosi się jedynie do długości nogawki, a nie bierze pod uwagę szerokości materiału oraz obwodu bioder. Podobnie, odpowiedź 108 cm nie uwzględnia optymalizacji materiału pod kątem jego wykorzystania. Ostateczna długość powinna być obliczona w oparciu o rzeczywiste potrzeby, a nie na podstawie prostych pomiarów, które nie odzwierciedlają pełnego kontekstu. W procesie projektowania odzieży kluczowe jest zrozumienie, że każdy materiał ma swoje ograniczenia i wymaga odpowiedniego planowania, aby uniknąć marnotrawstwa oraz zwiększyć efektywność produkcji.

Pytanie 3

Pomiary prowadzone w każdym kierunku szerokości lub długości wzdłuż krzywych, to

A. odcinki

B. łuki

C. obwody

D. głębokości

Odpowiedzi "głębokości", "odcinki" oraz "obwody" nie są prawidłowe w kontekście pomiarów dokonywanych po liniach krzywych. Głębokość odnosi się do miary od powierzchni do dna zbiornika lub innego obiektu, co nie ma związku z pomiarami na powierzchni. Odcinki natomiast definiują proste linie łączące dwa punkty, co również nie odpowiada pomiarom krzywym, które w rzeczywistości tworzą bardziej złożone formy. Obwody mogą kojarzyć się z pomiarami zamkniętymi, ale zazwyczaj są one związane z pomiarami powierzchni, a nie z krzywymi. Typowym błędem myślowym przy wyborze tych odpowiedzi jest mylenie różnych pojęć geometrii i ich zastosowań w geodezji. Ważne jest, aby zrozumieć, że pomiary krzywych są integralną częścią praktyki geodezyjnej i wymagają precyzyjnego podejścia oraz znajomości właściwych terminów i definicji, aby można było skutecznie analizować i interpretować dane pomiarowe.

Pytanie 4

Co może być przyczyną usterek w maszynie stębnowej, gdy nić górna przerywa się w trakcie szycia?

A. niewłaściwy nacisk stopki na zszywane warstwy materiału

B. uszkodzone krawędzie sprężynki regulacyjnej w bębenku

C. nieprawidłowe nawleczenie bębenka mechanizmu chwytacza

D. nieprawidłowe zamocowanie igły w uchwycie

Niewłaściwe zamocowanie igły w uchwycie jest kluczowym problemem, który może prowadzić do zrywania nici górnej podczas szycia. Prawidłowe umiejscowienie igły w uchwycie jest niezbędne dla właściwego działania maszyny stębnowej. Jeśli igła jest zamocowana zbyt luźno, może się przesuwać, co prowadzi do niewłaściwego prowadzenia nici. Dodatkowo, zły kąt nachylenia igły może powodować, że nić nie przechodzi prawidłowo przez szczelinę w uchwycie, co również skutkuje zrywaniem. Standardy branżowe wskazują, że igły powinny być zamocowane zgodnie z instrukcją producenta maszyny, a ich końcówki muszą być w odpowiedniej pozycji względem bębna i stopki. W praktyce, aby uniknąć tego problemu, należy regularnie sprawdzać mocowanie igły oraz w razie potrzeby wymieniać igły, aby dostosować je do rodzaju szytego materiału. Używanie odpowiednich narzędzi do zakupu igieł i ich prawidłowe mocowanie może znacznie poprawić jakość szycia i zredukować ryzyko zrywania nici.

Pytanie 5

Klientka posiadająca wymiary 164/88/94 zamówiła u krawcowej uszycie krótkiego żakietu z materiału w asymetryczną kratę o szerokości 150 cm. O ile % maksymalnie powinna być zwiększona norma zużycia tego materiału?

A. 14 %

B. 8 %

C. 12 %

D. 10 %

Osoby wybierające inne wartości mogą opierać się na niekompletnych analizach wymagań materiałowych. Zwiększenie normy zużycia o 10% lub więcej może wynikać z błęd

Pytanie 6

Aby wykonać wykroje podstawowe spódnicy z jednolitym materiałem wełnianym typu flausz, formy powinny być umieszczone na tkaninie, z uwzględnieniem lokalizacji linii środka przodu i tyłu wzdłuż nitki

A. wątku, w dwóch kierunkach

B. osnowy, w dwóch kierunkach

C. osnowy, w jednym kierunku

D. wątku, w jednym kierunku

Odpowiedzi wskazujące na 'wątku, w dwóch kierunkach' oraz 'osnowy, w dwóch kierunkach' są niepoprawne, ponieważ nie uwzględniają podstawowych zasad konstrukcji odzieży. Wątki to z kolei poziome włókna, które wpływają na elastyczność tkaniny, ale ich nieprawidłowe użycie w kontekście układania wykrojów może prowadzić do problemów z trwałością i estetyką odzieży. Układanie wykrojów w dwóch kierunkach w stosunku do wątku może skutkować zniekształceniami, które będą trudne do naprawienia. Ponadto, wybór osnowy w dwóch kierunkach nie tylko podważa stabilność spódnicy, ale może również prowadzić do niejednolitego naciągu tkaniny, co zagraża możliwości układania wykroju w sposób zapewniający optymalne dopasowanie. Powoduje to, że odzież może się nieestetycznie układać na sylwetce. Kluczowym aspektem w szyciu jest ścisłe przestrzeganie zasad układania wykrojów, które są rozwinięte w standardach branżowych. Zrozumienie różnicy pomiędzy osnową a wątkiem oraz ich właściwe wykorzystanie jest niezbędne w celu osiągnięcia wysokiej jakości wykonania odzieży. W praktyce, nieświadomość tych zasad może prowadzić do znacznych błędów, które będą kosztowne zarówno czasowo, jak i finansowo, w procesie produkcji odzieży.

Pytanie 7

Jak określa się zbiór pomiarów antropometrycznych wykonywanych wzdłuż linii otaczających mierzony obszar ciała?

A. Wysokości

B. Obwody

C. Łuki

D. Szerokości

Wybór innych odpowiedzi jest błędny, ponieważ nie odpowiadają one na specyfikę pytania dotyczącego pomiarów antropometrycznych. Odpowiedź "Szerokości" odnosi się do pomiarów, które zazwyczaj dotyczą odległości mierzonych w poziomie, na przykład szerokości ramion czy szerokości miednicy. Te pomiary są istotne, lecz nie obejmują zachowania linii przylegających do ciała, co jest kluczowe w kontekście obwodów. "Wysokości" z kolei dotyczą jedynie pomiaru odległości w pionie, co również nie pasuje do opisanego kontekstu. Warto zwrócić uwagę, że pomiar wysokości ciała jest często stosowany do oceny wzrostu, ale nie do określenia obwodów. Odpowiedź "Łuki" odnosi się do pomiarów krzywizny ciała lub krzywych, co również odbiega od definicji obwodów, które są liniowe. Typowym błędem myślowym w tym kontekście jest mylenie rodzajów pomiarów, które są stosowane w antropometrii. Kluczową różnicą jest to, że obwody koncentrują się na miarach obwodowych, które można używać do analizy proporcji ciała, a także w zastosowaniach takich jak konstrukcja odzieży, produkcja sprzętu czy ocena zdrowia. Rozumienie tych różnic jest fundamentalne dla prawidłowej interpretacji wartości pomiarowych i ich zastosowania w praktyce.

Pytanie 8

Jakie narzędzie wykorzystuje się do przymocowywania wkładów usztywniająco-wzmacniających od wewnętrznej strony tkaniny?

A. szczepiarka

B. pikówka

C. podszywarka

D. ryglówka

Pikówka jest narzędziem stosowanym w procesie mocowania wkładów usztywniająco-wzmacniających na wewnętrznej stronie materiału. Umożliwia ona precyzyjne przymocowanie wkładów do tkaniny, co jest istotne w kontekście zapewnienia ich stabilności oraz funkcjonalności. Pikówka działa na zasadzie przeszycia, które tworzy mocny związek pomiędzy wkładem a materiałem, co jest kluczowe w produkcji odzieży oraz akcesoriów. Użycie pikówki jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają stosowanie odpowiednich technik szycia dla uzyskania trwałych i estetycznych efektów. Przykładem zastosowania pikówki może być wszywanie wkładek w kołnierze koszul, gdzie wymagana jest zarówno stabilność, jak i elastyczność. Dzięki zastosowaniu pikówki, produkowane wyroby mają lepsze właściwości użytkowe, co zwiększa ich wartość na rynku. Dodatkowo, dobrze wykonane mocowanie przy użyciu pikówki pozwala na swobodę ruchów, co jest istotne w odzieży przeznaczonej do aktywności fizycznej.

Pytanie 9

Szwem, który obrzuca, jest szew

A. brzegowy.

B. klejony.

C. zgrzewany.

D. łączący.

Szew obrzucający jest klasyfikowany jako szew brzegowy, ponieważ jego głównym zadaniem jest zabezpieczenie krawędzi tkaniny przed strzępieniem oraz zapewnienie estetycznego wykończenia. W praktyce szew obrzucający stosuje się przede wszystkim w przemyśle tekstylnym, gdzie jest wykorzystywany do szycia delikatnych materiałów, takich jak jedwab czy poliester. Wykonywany jest zazwyczaj przy pomocy maszyny do szycia, która obszywa brzeg tkaniny, tworząc trwałe połączenie. Przy odpowiednim ustawieniu maszyny i użyciu właściwych nici, szew brzegowy nie tylko chroni przed uszkodzeniami mechanicznymi, ale także zapewnia elastyczność i rozciągliwość materiału. Standardy takie jak ISO 4916 definiują wymagania dotyczące szwów brzegowych, co czyni je istotnym elementem w procesie produkcji tekstyliów. Znajomość technik szycia oraz zastosowania szwów brzegowych jest kluczowa dla każdego profesjonalisty w branży odzieżowej, co przyczynia się do wyższej jakości wyrobów gotowych.

Pytanie 10

Jakie symbole wskazują na pomiary ciała realizowane wzdłuż linii przylegających do mierzonych części?

A. XlXl, XcXl

B. os, opx

C. SyTy, SySvXpTp

D. PcPl, XcXc

Wybór odpowiedzi, która nie odnosi się do standardowych symboli używanych w pomiarach antropometrycznych, może prowadzić do wielu nieporozumień i błędnych interpretacji wyników. Symbole takie jak PcPl i XcXc nie mają uznania w literaturze przedmiotu związanej z pomiarami ciała; nie są one wykorzystywane w standardowych procedurach oceny w kontekście antropometrii. Również SyTy, SySvXpTp oraz XlXl, mimo że mogą być używane w różnych kontekstach, nie są związane z pomiarami obwodów ciała w sposób, który jest powszechnie akceptowany w profesjonalnych praktykach. Często błędne jest mylenie skrótów z różnymi typami pomiarów, co może prowadzić do nieprawidłowych analiz wyników. Właściwe zrozumienie systemu oznaczeń jest kluczowe dla przeprowadzania dokładnych pomiarów i interpretacji danych, które mają kluczowe znaczenie w wielu dziedzinach, w tym w medycynie sportowej i rehabilitacji. Stosowanie niewłaściwych symboli może prowadzić do niezgodności danych i nieefektywnych programów terapeutycznych, dlatego tak istotne jest przywiązanie do uznawanych standardów pomiarowych.

Pytanie 11

Jakiego rodzaju materiał krawiecki należy użyć do wykończenia wewnętrznej strony damskiego żakietu?

A. Włókninę

B. Podszewkę

C. Watolinę

D. Kamel

Podszewka jest kluczowym elementem wykończenia od wewnętrznej strony żakietu damskiego, gdyż pełni nie tylko funkcję estetyczną, ale także praktyczną. Stosowanie podszewki w żakietach pozwala na uzyskanie gładkiej i eleganckiej wewnętrznej powierzchni, co znacząco wpływa na komfort noszenia. Dodatkowo, podszewka chroni wierzchnie materiały przed uszkodzeniami, a także poprawia właściwości cieplne odzieży. W przypadku żakietów z materiałów delikatnych, takich jak wełna czy jedwab, zastosowanie podszewki jest wręcz niezbędne, aby uniknąć podrażnień skóry oraz zapewnić lepsze dopasowanie. Ponadto, różne typy podszewki, takie jak satynowe czy poliestrowe, mogą być wykorzystywane w zależności od rodzaju odzieży i pożądanych efektów wizualnych. Przy projektowaniu i szyciu żakietów, stosowanie podszewki jest uznawane za standard w branży, co podkreśla jej znaczenie w kontekście jakości i wykonania odzieży.

Pytanie 12

Podczas eksploatacji zauważono nieprawidłowy chód maszyny szwalniczej, którego jedną z przyczyn może być

A. zbyt luźny pas napędowy

B. nadmierny docisk stopki

C. zbyt wysokie naprężenie nitki górnej

D. za mocno naciągnięty pas napędowy

Wybór opcji dotyczącej zbyt luźnego pasa napędowego, zbyt dużego docisku stopki oraz zbyt dużego naprężenia nitki górnej jest często wynikiem niepełnego zrozumienia wpływu poszczególnych elementów na działanie maszyny szwalniczej. Za luźny pas napędowy zazwyczaj prowadzi do poślizgu, co może skutkować nieregularnym działaniem i utratą precyzji w szyciu. W praktyce jednak, taki stan jest mniej prawdopodobną przyczyną ciężkiego chodu maszyny w porównaniu do zbyt mocno naciągniętego pasa, który powoduje nadmierne obciążenie. Zbyt duży docisk stopki może prowadzić do nieprawidłowego prowadzenia materiału, ale nie jest to bezpośrednia przyczyna ciężkiego chodu, a raczej objaw złej regulacji, który można zminimalizować przez odpowiednią kalibrację. Z kolei zbyt duże naprężenie nitki górnej, chociaż wpływa na jakość szycia, nie ma bezpośredniego związku z ciężkim chodem maszyny. W rzeczywistości, ciężki chód jest związany z mechanicznymi aspektami działania maszyny, takimi jak napięcie pasa napędowego. Prawidłowe zrozumienie wpływu tych parametrów jest kluczowe dla efektywnego użytkowania urządzeń szwalniczych oraz dla zapobiegania ich awariom.

Pytanie 13

Ile wynosi koszt wykonania usługi polegającej na dopasowaniu marynarki damskiej wzdłuż linii boków, skrócenie rękawów i wymiana guzików, zgodnie z przestawionym cennikiem usług krawieckich?

Lp.	Rodzaj usługi krawieckiej	Cena usługi
Marynarka damska
1.	Taliowanie przez plecy	15,00 zł
2.	Taliowanie po bokach	20,00 zł
3.	Skrócenie z długości	25,00 zł
4.	Skrócenie rękawów	30,00 zł
5.	Podcięcie kołnierza	20,00 zł
6.	Przesunięcie guzików	15,00 zł
7.	Wymiana guzików na inne	20,00 zł

A. 70,00 zł

B. 65,00 zł

C. 55,00 zł

D. 60,00 zł

Poprawna odpowiedź to 70,00 zł, co wynika z dokładnego podliczenia kosztów usług krawieckich. Wykonanie usługi polegającej na dopasowaniu marynarki damskiej wzdłuż linii boków, skróceniu rękawów oraz wymianie guzików wymaga uwzględnienia kosztów każdej z tych czynności, zgodnie z cennikiem usług krawieckich. Koszt taliowania, jak również skracania rękawów i wymiany guzików mogą się różnić w zależności od krawca oraz lokalizacji, jednak w standardach branżowych jest to proces precyzyjny, który powinien być jasno wyceniony. W praktyce, krawiec powinien na początku omówić z klientem wszystkie szczegóły dotyczące modyfikacji, aby uniknąć nieporozumień co do kosztów. Przykładowo, w przypadku marynarek, które są szyte na miarę, zmiany mogą być bardziej skomplikowane i wymagać większej precyzji. Dlatego tak ważne jest, aby znać dokładne ceny za poszczególne usługi, co pozwoli na właściwe oszacowanie całkowitego kosztu usługi.

Pytanie 14

Wskaż niezbędne pomiary krawieckie oznaczone symbolami do wykonania formy kamizelki damskiej.

A. ZWo, SyTy, SySvXp, SySvXpTp, RvNv, os, obt

B. SyTy, SySvXp, ZWo, SySvXpTp, opx, ot, obt, ou

C. ZWo, SyTy, SySvXp, SySvXpTp, opx, ot, os, obt

D. PcPl, XlXl, Zwo, ZUo, opx, ot, os, SySvXp, SyTy

Wybór niepoprawnych odpowiedzi wskazuje na brak zrozumienia kluczowych pomiarów niezbędnych do wykonania kamizelki damskiej. Wiele z wymienionych pomiarów w błędnych odpowiedziach, takich jak PcPl, XlXl, Zwo czy obt, nie jest powszechnie stosowanych w kontekście konstrukcji kamizelki. Przykładowo, PcPl to skrót, który nie odnosi się do standardowych pomiarów krawieckich, co może prowadzić do nieporozumień w procesie szycia. XlXl, podobnie, nie jest uznawanym pomiarem w branży. Z kolei nadmiar złożonych oznaczeń, jak SySvXpTp, może wprowadzać zamieszanie, jeśli nie są one prawidłowo zdefiniowane i zastosowane. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy pomiar ma swoją specyfikę i zastosowanie, a ich dobór powinien być przemyślany. Typowe błędy polegają na myleniu pomiarów lub ich niewłaściwej interpretacji, co prowadzi do źle dopasowanej odzieży. Rekomendowane jest, aby projektanci i krawcowe ściśle trzymali się standardowych pomiarów zatwierdzonych przez branżowe organizacje, co zapewnia wysoką jakość i zadowolenie klientów. Zrozumienie i umiejętność stosowania tych pomiarów jest kluczowa dla sukcesu w projektowaniu odzieży.

Pytanie 15

Przy obliczaniu kosztów materiałów oraz akcesoriów niezbędnych do uszycia damskiej spódnicy o długości 60 cm, która posiada podszewkę oraz zamek błyskawiczny, należy uwzględnić

A. 60 cm tkaniny zasadniczej, 50 cm podszewki i zamek błyskawiczny

B. 66 cm tkaniny zasadniczej, 60 cm podszewki i zamek błyskawiczny

C. 65 cm tkaniny zasadniczej, 60 cm podszewki oraz zamek rozdzielczy

D. 70 cm tkaniny zasadniczej, 55 cm podszewki oraz zamek rozdzielczy

Odpowiedź wskazująca na 66 cm tkaniny zasadniczej, 60 cm podszewki oraz zamek błyskawiczny jest prawidłowa, ponieważ idealnie odzwierciedla wymagania związane z uszyciem spódnicy damskiej o długości 60 cm. Przy obliczaniu ilości materiału, należy wziąć pod uwagę dodatkowe centymetry, które są potrzebne na zakładki, szwy oraz ewentualne korekty. W przypadku tkaniny zasadniczej, 66 cm to standardowy wymiar, który uwzględnia również zapas na szwy boczne i dolny, co jest zgodne z praktykami projektowania odzieży. Z kolei 60 cm podszewki jest wystarczające, aby odpowiednio wykończyć wnętrze spódnicy, a zamek błyskawiczny jest niezbędny dla funkcjonalności produktu. Przykładowo, w standardowych procedurach szycia, zaleca się posiadanie minimum 5 cm zapasu na dolnej krawędzi, co uzasadnia wybór 66 cm tkaniny. Dobrze zaplanowane obliczenia materiałowe są kluczowe dla efektywności produkcji oraz minimalizacji odpadów. W branży odzieżowej stosuje się również metody takie jak draperia, aby lepiej zobrazować proporcje materiału w stosunku do projektu.

Pytanie 16

Szablon podstawowy to model, w którym uwzględniono elementy dodatkowe?

A. technologiczne

B. na wielowarstwowość

C. konstrukcyjne

D. na szwy i podwinięcia

Szablon podstawowy uwzględniający dodatki na szwy i podwinięcia jest kluczowym elementem w projektowaniu odzieży. Oznacza to, że w procesie tworzenia szablonów, specjaliści muszą mieć na uwadze dodatkowe warstwy materiału, które są niezbędne do wykończenia krawędzi oraz do właściwego połączenia poszczególnych części odzieży. Praktycznym przykładem jest szablon koszuli, który powinien uwzględniać dodatki na mankiety, kołnierz oraz podwinięcia u dołu. Dobrze przygotowany szablon z tymi dodatkami zapewnia, że po uszyciu odzież będzie miała odpowiednią formę oraz estetykę. W branży mody, standardy takie jak ISO 13688:2013 podkreślają znaczenie dokładnego pomiaru i precyzyjnego przygotowania szablonów, co przekłada się na jakość końcowego produktu. Dlatego uwzględnienie dodatków na szwy i podwinięcia w szablonach jest niezbędnym krokiem w procesie produkcji odzieży, który wpływa na jej funkcjonalność i wygląd.

Pytanie 17

W skład wyposażenia stębnówki nie wchodzi

A. zwijacz

B. lamownik

C. podkładka teflonowa

D. linijka magnetyczna

Podkładka teflonowa to element, który nie jest częścią standardowego oprzyrządowania stębnówki. Stębnówki, znane również jako maszyny do szycia stębnowego, są używane w przemyśle tekstylnym do zszywania materiałów wzdłuż krawędzi lub w szwach. W skład ich oprzyrządowania wchodzą elementy, takie jak lamownik, który umożliwia estetyczne wykończanie krawędzi tkanin, zwijacz, który ułatwia zarządzanie nitką podczas szycia, oraz linijka magnetyczna, która pozwala na precyzyjne prowadzenie materiału. W przypadku podkładki teflonowej, choć jest to przydatny element w innych kontekstach szycia, służy głównie do pracy z trudnymi do szycia materiałami, takimi jak skóra czy materiały syntetyczne, gdzie zapobiega przyklejaniu się tkaniny do stopki. Zastosowanie podkładki teflonowej jest więc specyficzne i nie jest standardowym wyposażeniem stębnówki, co czyni ją odpowiedzią poprawną.

Pytanie 18

Po zakończeniu szycia na maszynie do szycia nić można odciąć od szwu, kiedy

A. naprężacz talerzykowy jest zaciśnięty

B. igła znajduje się w górnym położeniu, a stopka jest uniesiona

C. igła i podciągacz nici znajdują się w dolnej pozycji

D. igła i stopka są w pozycji opuszczonej

Po zakończeniu szycia na maszynie stębnowej kluczowe jest, aby igła znajdowała się w górnym położeniu, a stopka była podniesiona przed odcięciem nici. Taki stan zapewnia, że materiał jest odpowiednio zwolniony i nie jest narażony na uszkodzenia, a także umożliwia bezpieczne manewrowanie podczas wyjmowania materiału z maszyny. W praktyce, gdy igła jest w górze, nie ma ryzyka, że przyszyta część materiału zostanie przypadkowo pociągnięta, co mogłoby prowadzić do nierówności w szwie. Działanie to jest zgodne z dobrymi praktykami szycia, które zalecają unikanie jakiegokolwiek naciągu na nicię w momencie ich cięcia. Ponadto, podniesiona stopka ułatwia wyjęcie materiału, co jest szczególnie istotne w przypadku grubych tkanin. Warto również pamiętać, że przed każdym szyciem warto skontrolować położenie igły i stopki, aby zapewnić sobie komfort i bezpieczeństwo podczas pracy.

Pytanie 19

Aby ocenić jakość zwężenia spódnicy zbyt szerokiej w biodrach, należy porównać wymiary spódnicy przed oraz po zwężeniu z wymiarami klientki. Szczególnie istotne jest zmierzenie spódnicy na linii

A. środka przodu

B. bioder

C. talii

D. środka tyłu

Wybór linii 'środka tyłu', 'talii' lub 'środka przodu' jako podstawy do oceny jakości zwężenia spódnicy nie jest trafny. Pomiar w linii środka tyłu może być mylący, ponieważ nie odzwierciedla rzeczywistego obwodu bioder, który ma kluczowe znaczenie dla dopasowania. Talia, choć istotna w kontekście sylwetki, nie jest głównym punktem, w którym dokonuje się zwężenia spódnicy, zwłaszcza jeśli spódnica ma krój dopasowany do bioder. Pomiar w tej okolicy nie uwzględnia rzeczywistych proporcji bioder, co może prowadzić do niewłaściwego dopasowania. Natomiast pomiar w linii środka przodu, również, jak w przypadku środka tyłu, nie odnosi się bezpośrednio do najszerszej partii ciała, co jest kluczowe przy dopasowywaniu spódnicy. Typowym błędem myślowym w tym przypadku jest założenie, że inne obwody ciała są równie ważne, co obwód bioder, co nie jest zgodne z zasadami konstrukcji odzieży. W praktyce zaniedbanie pomiaru bioder może prowadzić do spódnic, które źle leżą, co wpływa na ogólny komfort i estetykę odzieży. Aby uniknąć takich błędów, warto skupić się na szczegółowych pomiarach oraz znajomości anatomii ciała, co pozwala na precyzyjniejsze dostosowanie odzieży do indywidualnych potrzeb klientek.

Pytanie 20

W jaki sposób można naprawić wełnianą marynarkę, której rękaw jest przetarty na łokciu?

A. Naszyć łaty na łokciach

B. Wykonać zaszewkę łokciową

C. Zwęzić rękawy

D. Skrócić rękawy

Naszywanie łat na łokciach to jedna z najefektywniejszych metod naprawy przetartego rękawa wełnianej marynarki. Działa to nie tylko jako sposób na zakrycie uszkodzenia, ale także jako dodatkowy element stylizacji, który nadaje marynarce charakter. Łaty mogą być wykonane z różnych materiałów, takich jak skóra, zamsz czy inna tkanina, co pozwala na dostosowanie ich do stylu i koloru marynarki. Ważne jest, aby przy wyborze łaty zwrócić uwagę na trwałość materiału oraz jego kompatybilność z wełną. Naszywanie łat powinno być przeprowadzone z użyciem odpowiednich technik szycia, takich jak ścieg prosty czy zygzakowy, co zapewnia ich mocne umocowanie oraz estetyczny wygląd. To rozwiązanie jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży krawieckiej, gdzie trwałość i estetyka odgrywają kluczową rolę. Ponadto, przy naprawie warto zainwestować w odpowiednie narzędzia, takie jak wysokiej jakości igły do materiałów wełnianych oraz nici, które nie będą ulegały przetarciom. Dzięki temu nie tylko wydłużymy czas użytkowania marynarki, ale również poprawimy jej walory wizualne.

Pytanie 21

Jakie materiały tekstylne i izolacyjne powinny być wykorzystane do szycia damskiego płaszcza typu dyplomatka?

A. Flausz, watolina

B. Madera, futro syntetyczne

C. < Kresz, laminat

D. Popelina, włóknina puszysta

Odpowiedź "Flausz, watolina" jest całkiem trafna, bo te materiały naprawdę nadają się do szycia płaszczy damskich typu dyplomatka. Flausz jest taki mięciutki i ciepły, co świetnie sprawdza się w chłodniejsze dni. Dzięki temu płaszcze z niego są super wygodne. Poza tym ładnie wyglądają, a to ważne, gdy mówimy o odzieży wierzchniej. Watolina z kolei to idealne wypełnienie, bo dobrze izoluje ciepło. Leczy jak jest lekka, to nie obciąża, a jednocześnie super zatrzymuje ciepło ciała. Jak się to wszystko dobrze połączy, to można uzyskać naprawdę fajny produkt, który nie tylko ładnie wygląda, ale też chroni przed zimnem. Płaszcze na zimę z tych materiałów to świetny przykład, bo łączą w sobie styl i funkcjonalność.

Pytanie 22

W trosce o bezpieczeństwo osoby obsługującej, maszyna stębnowa powinna być wyposażona w

A. ochraniacz palców

B. stopkę z szerokimi płozami

C. płytkę lateksową

D. śrubkę mocującą igłę

Ochraniacz palców jest kluczowym elementem wyposażenia maszyny stębnowej, który zapewnia bezpieczeństwo operatora. Jego głównym celem jest ochrona palców przed przypadkowym kontaktem z igłą i częściami ruchomymi maszyny. W przypadku szycia z intensywnym wykorzystaniem, na przykład w produkcji odzieży, ryzyko urazu wzrasta, dlatego stosowanie ochraniaczy palców jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Ochraniacze powinny być dostosowane do specyfiki maszyny oraz typu szycia, co może znacznie zwiększyć komfort i bezpieczeństwo pracy. Przykładowo, w zakładach krawieckich, gdzie operacje są wykonywane w szybkim tempie, wszelkie elementy zwiększające bezpieczeństwo, takie jak ochraniacze, są kluczowe dla minimalizacji ryzyka wypadków. Normy BHP w przemyśle tekstylnym wskazują na konieczność używania takich zabezpieczeń, co potwierdza ich znaczenie w kontekście dbałości o zdrowie pracowników.

Pytanie 23

Spódnica prosta zapinana z tyłu na zamek błyskawiczny, która jest wykończona paskiem, ma nadmiar materiału w pasie o 3 cm oraz w biodrach o 4 cm. Jakie kroki należy podjąć, aby dostosować spódnicę do sylwetki klientki?

A. odpruć pasek, zwężyć spódnicę w szwach bocznych od linii talii do linii bioder, przyszyć pasek do spódnicy

B. odpruć pasek, pogłębić zaszewki z przodu i z tyłu, skrócić pasek, przyszyć pasek do spódnicy

C. odpruć pasek z tyłu spódnicy, wypruć zamek błyskawiczny, zwężyć spódnicę w szwie środkowym tyłu, przyszyć zamek i pasek do spódnicy

D. odpruć pasek, zwężyć spódnicę w szwach bocznych na całej długości, skrócić pasek i przyszyć pasek do spódnicy

Poprawna odpowiedź polega na odpruciu paska, zwężeniu spódnicy w szwach bocznych na całej długości, skróceniu paska oraz wszyciu paska do spódnicy. Taki proces jest zgodny z dobrymi praktykami krawieckimi, które zakładają, że aby uzyskać odpowiednie dopasowanie, należy zmniejszyć objętość materiału w miejscach, gdzie występuje nadmiar. W tym przypadku spódnica jest za szeroka zarówno w pasie, jak i w biodrach, co oznacza, że konieczne jest równomierne zmniejszenie obwodu spódnicy. Zwężenie w szwach bocznych na całej długości zapewnia równomierne dopasowanie do sylwetki, a nie tylko w wybranych miejscach. Odprucie paska jest niezbędne, aby umożliwić zwężenie, a jego skrócenie po dokonaniu regulacji jest kluczowe dla zachowania estetyki i funkcjonalności spódnicy. Tego rodzaju techniki są stosowane w profesjonalnych pracowniach krawieckich i zapewniają, że odzież dobrze leży, co jest istotne dla komfortu noszenia oraz całkowitego wrażenia wizualnego.

Pytanie 24

Jakim symbolem określa się głębokość krocza?

A. ZTv

B. TvUv

C. TvHv

D. ZUo

Wybór innych symboli, takich jak ZUo, ZTv czy TvHv, nie jest trafny w kontekście oznaczania głębokości krocza. ZUo jest oznaczeniem, które może sugerować inne pomiary, jednak nie odnosi się bezpośrednio do głębokości krocza. To może prowadzić do nieporozumień w interpretacji wymiarów i ich zastosowania. ZTv, z kolei, może być mylone z wymiarem długości nogawki, co jest zupełnie innym parametrem, istotnym przy projektowaniu spodni, ale nie dotyczącym krocza. Natomiast TvHv, mimo że może być używany w różnych kontekstach, nie jest standardowym oznaczeniem dla głębokości krocza. Tego rodzaju błędne oznaczenia mogą prowadzić do poważnych konsekwencji w procesie produkcyjnym, w tym do nieprawidłowego dopasowania odzieży, co jest jednym z najczęstszych problemów w branży. W efekcie, projektanci muszą być niezwykle uważni w doborze symboli i wymiarów w swojej dokumentacji, aby uniknąć nieporozumień i zapewnić satysfakcję klientów. Warto również dodać, że w standardach branżowych podkreśla się znaczenie precyzyjnego oznaczania i stosowania uznawanych skrótów, co przyczynia się do usprawnienia procesu produkcji i poprawy jakości finalnego produktu.

Pytanie 25

Dostosowanie bluzki do figury na wysokości talii będzie wymagało dodania zaszewek

A. od linii ramion z przodu

B. pionowych z przodu i z tyłu

C. barkowych z tyłu

D. od boku z przodu

Podsumowując, dobrze wskazałeś, że wprowadzenie pionowych zaszewek z przodu i z tyłu bluzki jest konieczne. Zaszewki mają za zadanie dopasować odzież do sylwetki, szczególnie w talii, co sprawia, że całość lepiej się prezentuje. Z własnego doświadczenia wiem, że dobry krój to podstawa, żeby bluzka nie była zbyt luźna ani zbyt ciasna. Dzięki zaszewkom łatwiej jest skorygować nadmiar materiału i nadać bluzce ładny kształt, co szczególnie widać, gdy masz na sobie coś, co ma podkreślać sylwetkę. Warto też pamiętać, że zaszewki robi się nie tylko z przodu, ale i z tyłu – to naprawdę poprawia linię pleców i komfort noszenia. Kiedy je robisz, dobrze jest kierować się indywidualnymi wymiarami, bo to wpływa na jakość i profesjonalizm wykonania odzieży.

Pytanie 26

Jaką maksymalną grubość materiału można wykorzystać, gdy do rozkroju użyto krajarki z nożem tarczowym o kształcie wielokątnym?

A. 240 mm

B. 300 mm

C. 70 mm

D. 40 mm

Czasem ludzie mylą maksymalną wysokość cięcia z ogólnymi możliwościami krajarek. Można by pomyśleć, że da się ciąć materiały o grubości 70 mm czy 240 mm, ale to nie jest prawda. Takie błędne założenia często wynikają z braku zrozumienia mechanizmu cięcia i specyfikacji narzędzi. Krajarki do większych grubości potrzebują innych noży i mechanizmów. Jak się używa niewłaściwych narzędzi do cięcia, może to zniszczyć zarówno narzędzie, jak i materiał, z którym pracujemy. Dobrze jest znać właściwe parametry cięcia i dostosować je do specyfikacji. I tak, ważne jest, żeby pamiętać o normach branżowych, bo one naprawdę wpływają na jakość i bezpieczeństwo w produkcji. Każdy materiał ma swoje unikalne cechy, które trzeba uwzględnić w planowaniu procesu cięcia.

Pytanie 27

Regulację odległości pomiędzy dwoma następującymi przeplotami ściegu maszynowego w maszynie stębnowej wykonuje się przy pomocy regulatora

A. napięcia nici górnej

B. szerokości ściegu

C. siły docisku stopki

D. skoku ściegu

Skok ściegu jest kluczowym parametrem w maszynach stębnowych, który określa odległość między kolejnymi przeplotami ściegu. Odpowiednie ustawienie skoku ściegu jest istotne dla uzyskania pożądanych efektów szycia, szczególnie przy różnorodnych materiałach, takich jak dzianiny, tkaniny syntetyczne czy naturalne. Zmiana długości ściegu wpływa na estetykę i funkcjonalność wyrobu, co jest szczególnie ważne w przemyśle odzieżowym. Na przykład, dłuższy ścieg jest często stosowany w przypadku szycia szwów dekoracyjnych, natomiast krótszy stosuje się w szwach wymagających większej wytrzymałości. Standardy branżowe, takie jak ISO 4916, podkreślają znaczenie dostosowania skoku ściegu w zależności od rodzaju materiału, co pozwala na uzyskanie optymalnej jakości i trwałości szycia. W praktyce, właściwe ustawienie skoku ściegu zapewnia nie tylko estetykę, ale również funkcjonalność wyrobu, co jest kluczowe w kontekście oczekiwań klientów.

Pytanie 28

Aby sporządzić siatkę konstrukcyjną damskiego żakietu, konieczny jest pomiar krawiecki SySvXp, który określa łuk

A. szerokości tyłu na wysokości piersi

B. szerokości przodu przez piersi

C. długości przodu do piersi

D. długości przodu przez piersi

Odpowiedzi, które koncentrują się na szerokości lub długości przodu przez piersi, nie uwzględniają kluczowej różnicy pomiędzy tymi miarami a długością przodu do piersi. Szerokość przodu przez piersi odnosi się do pomiaru, który określa, jak szeroki jest żakiet w najszerszym miejscu, co jest istotne dla ogólnego komfortu, ale nie określa, jak długość przodu jest dostosowana do linii piersi. Długość przodu przez piersi koncentruje się na długości, ale nie precyzuje, do jakiego punktu jest to mierzone, co może prowadzić do błędnych założeń na temat proporcji. Zrozumienie, który pomiar jest właściwy, jest kluczowe, ponieważ przeciętnie nieodpowiednie dopasowanie w tej okolicy może skutkować zarówno estetycznymi, jak i funkcjonalnymi problemami. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do wyboru niewłaściwych pomiarów, często wynikają z niepełnego zrozumienia anatomii ciała oraz zasad konstrukcji odzieży. Ważne jest, aby każdy konstruktor mody zdawał sobie sprawę z różnicy między długością a szerokością w kontekście pomiarów krawieckich, aby uniknąć niepotrzebnych poprawek i zapewnić wysoką jakość produktu końcowego. W branży odzieżowej, przestrzeganie dokładnych pomiarów zgodnych ze standardami jest kluczowe dla zbudowania zaufania klientów i utrzymania wysokiej jakości marki. W związku z tym, każda niezgodność w pomiarach może prowadzić do niezadowolenia z produktu, co jest niezwykle istotne w kontekście konkurencyjnego rynku odzieżowego.

Pytanie 29

Jaką długość ma spódnica do kolan, jeżeli wysokość talii wynosi 103,5 cm, a wysokość kolan 46,0 cm?

A. 50,0 cm

B. 46,0 cm

C. 57,5 cm

D. 67,5 cm

Długość spódnicy sięgającej kolan można obliczyć, odejmując wysokość kolan od wysokości talii. W tym przypadku, wysokość talii wynosi 103,5 cm, a wysokość kolan 46,0 cm. Aby uzyskać długość spódnicy, należy wykonać następujące obliczenie: 103,5 cm - 46,0 cm = 57,5 cm. Właściwa długość spódnicy jest praktycznie istotna nie tylko z perspektywy estetycznej, ale także funkcjonalnej. Spódnice o tej długości są często wybierane na formalne okazje, ponieważ zapewniają elegancki wygląd, jednocześnie umożliwiając wygodne poruszanie się. W branży mody przeprowadzane są badania nad proporcjami sylwetek, co wpływa na projektowanie odzieży. Wartości te są zgodne z powszechnie przyjętymi standardami, a długość spódnicy do kolan uważana jest za idealną dla wielu typów sylwetek. W praktyce, znajomość tych pomiarów pozwala na lepsze dopasowanie odzieży, co jest kluczowe dla komfortu i pewności siebie noszącej osobie.

Pytanie 30

Kołnierz bluzki koszulowej zbyt mocno przylega do szyi. Aby naprawić tę wadę, należy wypruć kołnierz oraz

A. poszerzyć i pogłębić podkrój szyi, wykroić dłuższy kołnierz i wszyć go

B. zwęzić podkrój szyi z przodu, skrócić kołnierz i wszyć go

C. zwęzić podkrój szyi z przodu i z tyłu, skrócić kołnierz i wszyć go

D. poszerzyć podkrój szyi z przodu, wykroić dłuższy kołnierz i wszyć go

To nie jest dobra odpowiedź. Zwężanie podkroju szyi wcale nie rozwiązuje problemu, a wręcz może pogorszyć komfort, bo jeśli kołnierz już jest ciasny, to dalsze zwężenie tylko to zaostrzy. Zwężenie podkroju z przodu albo z tyłu raczej nie pomoże, a może wprowadzić nowe trudności. Skracanie kołnierza też nie jest dobrym pomysłem, bo zmniejsza materiał i w sytuacji, gdy mamy mały podkrój, tylko pogłębi to problem. Poszerzenie podkroju szyi i wykrojenie dłuższego kołnierza to standardowe rozwiązania w krawiectwie, które dają większą swobodę ruchu i lepsze dopasowanie. Czasem błędne podejście wynika z pomylenia, co się chce osiągnąć. Dostosowanie wymiarów powinno iść w kierunku poprawy komfortu i estetyki. Kiedy mamy problem z uciskającymi kołnierzami, to warto zawsze sprawdzić, gdzie dokładnie jest ten problem i jak to zmienić, żeby efekty były zadowalające.

Pytanie 31

Co powoduje powstawanie nieregularnego ściegu stębnowego podczas szycia na maszynie?

A. Nieodpowiednie zamocowanie igły w uchwycie

B. Błędny transport materiału

C. Pozostałości nici górnej w chwytaczu

D. Uszkodzona dziura w płytce ściegowej

Często, gdy ścieg stębnowy wychodzi nieregularnie, to znaczy, że coś poszło nie tak z transportem materiału. Kiedy szyjemy na maszynie, to materiał jest przesuwany przez specjalny mechanizm, w skład którego wchodzą zębatki i stopka dociskowa. Jak materiał nie jest dobrze przesuwany, to mogą się pojawić problemy, jak zbyt luźne albo napięte szwy. Na przykład, jeśli szyjemy z materiałów o różnej grubości, to cienki materiał może się przesuwać łatwiej niż gruby, co prowadzi do nierówności. Dlatego warto dostosować ustawienia maszyny i użyć odpowiedniej stopy dociskowej - to sprawdzona zasada szycia. Również, korzystanie z materiałów od zaufanych dostawców daje lepsze wyniki. A, nie zapomnij o regularnym serwisowaniu maszyny! To naprawdę ważne, żeby wszystko działało sprawnie i żeby ściegi były równe.

Pytanie 32

Podczas obliczania normy zużycia materiału gładkiego niezbędnego do uszycia odzieży w zakładzie krawieckim, należy uwzględnić na szwy i podwinięcia dodatek w wysokości około

A. 5% wyliczonej długości materiału

B. 15% wyliczonej długości materiału

C. 20% wyliczonej długości materiału

D. 10% wyliczonej długości materiału

Niepoprawne odpowiedzi, takie jak 15%, 5% czy 20% obliczonej długości materiału, mogą wynikać z niepełnego zrozumienia zasad obliczania norm zużycia materiału. Wybierając 15%, można zakładać, że krawiec przewiduje znacznie większe zapotrzebowanie na materiał, co prowadzi do nadmiernych strat i zwiększenia kosztów produkcji. Z kolei 5% w kontekście bardziej skomplikowanych konstrukcji odzieżowych może okazać się niewystarczające, co skutkuje problemami podczas szycia, takimi jak niewłaściwe dopasowanie czy trudności w wykonaniu detali. Z kolei wybór 20% jest przesadny, co może powodować nieefektywność w gospodarowaniu materiałami oraz prowadzić do wysokich kosztów produkcji. Warto zwrócić uwagę, że praktyka w branży odzieżowej, oparta na dokładnych pomiarach i analizy, skłania się ku wartościom, które minimalizują odpady, a 10% jest odzwierciedleniem najlepszych praktyk w tej dziedzinie. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do wyboru niewłaściwej wartości, to nadmierne uproszczenie procesu obliczeń lub niewłaściwe oszacowanie złożoności projektu, co podkreśla konieczność staranności i przemyślenia każdego aspektu produkcji odzieży.

Pytanie 33

Podaj sekwencję nawlekania nici górnej w maszynie stębnowej jednoigłowej?

A. Sprężynka kompensacyjna, naprężacz nici, prowadniki, igła

B. Prowadniki nici, podciągacz nici, naprężacz nici, igła

C. Podciągacz nici, naprężacz nici, sprężynka kompensacyjna, igła

D. Prowadniki nici, naprężacz nici, sprężynka kompensacyjna, podciągacz nici, igła

Odpowiedź wskazująca na kolejność nawleczenia nici górnej w maszynie stębnowej jednoigłowej jest poprawna, ponieważ uwzględnia wszystkie kluczowe elementy systemu prowadzenia nici. Zaczynając od prowadników nici, zapewniają one prawidłowe prowadzenie nici do naprężacza, co jest kluczowe dla uzyskania równomiernego naprężenia nici podczas szycia. Następnie, naprężacz nici reguluje napięcie, co wpływa na jakość ściegu, a także na to, jak dobrze nici będą się układać w szwie. Sprężynka kompensacyjna, która występuje później w kolejności, ma na celu wyrównanie naprężenia nici podczas przesuwania materiału, co jest istotne w kontekście różnorodności grubości tkanin. Podciągacz nici, umieszczony przed igłą, ma za zadanie dodatkowo regulować pozycję nici, co zapobiega jej splątaniu i zapewnia płynne przejście do igły. Takie podejście do nawlekania nici jest zgodne z zaleceniami producentów maszyn oraz standardami branżowymi, co zwiększa efektywność i jakość wykonywanych prac szyciowych.

Pytanie 34

Kostium damski uszyty z elanowełny, którego podszewka wymaga prasowania, powinien być prasowany

A. na sucho, żelazkiem ustawionym na 110°C

B. po lewej stronie przy lekko zwilżonym materiale, żelazkiem o temperaturze 200°C

C. na mokro, żelazkiem o temperaturze 90°C

D. po prawej stronie przy użyciu wilgotnej zaparzaczki, żelazkiem nagrzanym do 150°C

Kostium damski wykonany z elanowełny wymaga szczególnej troski podczas prasowania, aby zachować jego estetykę i właściwości materiału. Prasowanie po prawej stronie przez wilgotną zaparzaczkę jest zalecaną metodą, ponieważ wilgotność pomaga zmiękczyć włókna tkaniny, co pozwala na skuteczne usunięcie zagnieceń bez ryzyka ich uszkodzenia. Użycie żelazka ustawionego na temperaturę 150°C jest odpowiednie dla elanowełny, która jest syntetycznym włóknem; zbyt wysoka temperatura mogłaby spalić lub wytopić materiał. Przykład praktyczny zastosowania tej metody to prasowanie bluzek czy sukienek, które mają w sobie elastan, co zapobiega ich deformacji. Warto również pamiętać, że prasowanie tkanin syntetycznych powinno odbywać się w odpowiednich warunkach, aby uniknąć poparzeń czy odkształceń. Stosowanie wilgotnej zaparzaczki jest standardową dobrą praktyką w branży odzieżowej, pozwalającą na zachowanie jakości i trwałości odzieży.

Pytanie 35

Aby zabezpieczyć krawędzie wykrojów odzieżowych, należy użyć maszyny

A. ryglówki

B. stębnówki

C. owerloka

D. podszywarki

Owerlok to specjalistyczna maszyna do szycia, która jest powszechnie stosowana do zabezpieczania brzegów wykrojów odzieży. Jej główną funkcją jest zapobieganie pruciu się materiału poprzez jednoczesne szycie i obrzucanie krawędzi. Dzięki zastosowaniu wielu igieł i nici, owerlok tworzy mocny i elastyczny szew, który jest idealny dla tkanin stretchowych i dzianin. Przykładem zastosowania owerloka jest szycie bluzek, sukienek czy spodni, gdzie elastyczność szwu jest kluczowa dla komfortu noszenia. W branży odzieżowej standardem jest używanie owerloków w produkcji masowej, co pozwala na znaczne zwiększenie wydajności oraz jakości wyrobów. Dobrą praktyką jest także regularne serwisowanie tych maszyn, co zapewnia ich długotrwałe użytkowanie i minimalizuje ryzyko awarii podczas produkcji.

Pytanie 36

Pracę z maszyną do szycia, po włożeniu odpowiednich nici, powinno się rozpoczynać od

A. wykonania próby szycia

B. wymiany igły

C. demontażu mechanizmu chwytacza

D. wymiany paska na kole zamachowym

Wykonanie próby szycia po założeniu odpowiednich nici jest kluczowym krokiem, który pozwala upewnić się, że maszyna działa prawidłowo oraz że wszystkie ustawienia są właściwie skonfigurowane. Przed rozpoczęciem właściwej produkcji warto wykonać kilka szwów na odpadzie materiału, co pomoże zidentyfikować ewentualne problemy, takie jak niewłaściwe naprężenie nici czy usterki w mechanizmie chwytacza. Praktyka ta jest zgodna z normami branżowymi dotyczącymi zapewnienia jakości, takimi jak ISO 9001, które kładą nacisk na weryfikację procesów produkcyjnych. Dzięki próbie szycia można również ocenić, czy wybrany typ nici oraz igły jest odpowiedni do konkretnego materiału, co ma znaczenie dla wytrzymałości i estetyki końcowego produktu. Wykonując próby szycia, operatorzy mogą dostosować prędkość maszyny oraz inne parametry, co przyczynia się do lepszej efektywności i mniejszej ilości odpadów podczas właściwej produkcji.

Pytanie 37

Jaką wartość ma dodatek konstrukcyjny (luz odzieżowy) w obwodzie klatki piersiowej (opx) odzieży damskiej przeznaczonej na górną część ciała, gdy jest on największy dla

A. płaszcza

B. żakietu

C. bluzki

D. sukni

Płaszcze charakteryzują się największym dodatkiem konstrukcyjnym, czyli luzem odzieżowym, w obwodzie klatki piersiowej, co wynika z ich funkcji oraz konstrukcji. Dodatkowy luz w płaszczu jest niezbędny, aby umożliwić swobodne ruchy, szczególnie gdy nosimy pod nim inne warstwy odzieży, takie jak swetry czy kamizelki. Zgodnie z normami branżowymi, takie jak PN-EN 13402, które definiują wymiary odzieży, płaszcze powinny zapewniać przestrzeń na ruch ramion, co dodatkowo podkreśla znaczenie odpowiedniego dodatku konstrukcyjnego. Zastosowanie większego luzu w płaszczach jest również związane z ich projektowaniem, które często obejmuje elementy warstwowe i różne materiały, które mogą wpływać na komfort noszenia. W praktyce, projektanci mody często wprowadzają dodatkowe rozwiązania, takie jak rozcięcia czy luźniejsze rękawy, aby jeszcze bardziej poprawić funkcjonalność oraz estetykę odzieży wierzchniej.

Pytanie 38

Tkanina wełniana używana do produkcji sukienek damskich, stworzona z silnie skręconych nitek, charakteryzująca się ziarnistą fakturą i szorstkim dotykiem, to

A. krepa

B. tropik

C. gabardyna

D. kaszmir

Wybór kaszmiru, tropiku czy gabardyny jako odpowiedzi na powyższe pytanie nie jest trafiony z kilku powodów, które warto dokładnie przeanalizować. Kaszmir to luksusowy materiał pochodzący z wełny kóz kaszmirskich, charakteryzujący się niezwykłą miękkością i lekkością. Choć kaszmir jest często używany do produkcji odzieży, jego cechy nie odpowiadają opisanym w pytaniu - nie ma ziarnistej powierzchni ani szorstkiego chwyty, co czyni go mało kompatybilnym z definicją krepy. Z kolei tropik to tkanina o luźnym splocie, która jest często wykorzystywana w odzieży letniej, ze względu na swoje właściwości oddychające. Cechuje się raczej gładką powierzchnią i jest stosunkowo lekka, co jest zupełnie przeciwieństwem wymagań zawartych w pytaniu. Gabardyna natomiast to tkanina o skośnym splocie, zazwyczaj mocna i gładka, często stosowana do produkcji odzieży wierzchniej i eleganckiej, jednak również nie odpowiada ona charakterystyce krepy, zwłaszcza pod względem szorstkości i ziarnistości. Wybór nieodpowiednich materiałów z powodu błędnego zrozumienia ich właściwości może prowadzić do niezgodności w projektowaniu odzieży, co z kolei wpływa na jakość końcowego produktu. W branży mody istotne jest zrozumienie, jak różne właściwości tkanin wpływają na ich zastosowanie, co jest kluczowe w procesie produkcji.

Pytanie 39

Przyczyną zniszczenia nitek tkaniny podczas szycia bluzki damskiej z naturalnego jedwabiu jest

A. nieprawidłowe ustawienie chwytacza

B. niedostateczne naprężenie nici

C. zbyt mocny docisk stopki

D. błędne umiejscowienie igły

Wybór za małego naprężenia nici, nieprawidłowego założenia igły lub złego ustawienia chwytacza jako przyczyn uszkodzenia nitek materiału nie uwzględnia kluczowych aspektów związanych z techniką szycia i właściwościami tkanin. Zbyt małe naprężenie nici może prowadzić do problemów z równomiernym prowadzeniem nici, co skutkuje ich splątaniem lub marszczeniem. Jednakże to nie jest bezpośrednią przyczyną uszkodzenia nitek. Kluczowe jest, że odpowiednia kontrola naprężenia nici jest istotna, ale w kontekście jedwabiu, jego delikatna struktura wymaga przede wszystkim odpowiedniego docisku stopki, a nie tylko regulacji napięcia. Z kolei błędne założenie igły może prowadzić do nieprawidłowego przechodzenia nici przez tkaninę, a w skrajnych przypadkach może to prowadzić do uszkodzenia igły, co stwarza ryzyko zranienia użytkownika. Złe ustawienie chwytacza może powodować problemy z zaciąganiem nici, ale również nie jest to bezpośrednia przyczyna uszkodzenia nitek materiału. W praktyce, te błędne założenia mogą prowadzić do frustracji w trakcie szycia, ale kluczowym elementem, który realnie wpływa na uszkodzenie delikatnych materiałów jest właśnie nadmierny docisk stopki. Warto pamiętać, że umiejętność dostosowania ustawień maszyny do specyfiki szytego materiału jest fundamentalna w kontekście produkcji odzieży wysokiej jakości.

Pytanie 40

Jakich informacji nie zamieszcza się na podstawowym szablonie?

A. Nazwa odzieżowego elementu

B. Oznaczenia linią prostą nitki osnowy

C. Wielkości wyrobu

D. Nazwa rodzaju materiału odzieżowego

Umieszczanie nazwy rodzaju materiału odzieżowego na szablonie podstawowym mogłoby wydawać się sensowne, jednak w rzeczywistości wprowadza to zamieszanie i może prowadzić do nieporozumień w procesie produkcji. Przede wszystkim, materiał odzieżowy jest często wybierany w zależności od aktualnych trendów, dostępności surowców oraz wymagań klientów. Włączenie tej informacji do szablonu mogłoby ograniczyć elastyczność w wyborze materiałów. Ponadto, klasyfikacja materiałów jest zazwyczaj szczegółowo opisana w osobnych dokumentach, takich jak specyfikacje materiałowe, co pozwala na utrzymanie porządku i przejrzystości. W praktyce, rozmiar wyrobu oraz nazwa elementu odzieżowego są kluczowe dla wykonania technicznego, ponieważ bez tych informacji szwacz lub projektant mógłby napotkać trudności w realizacji zamówienia. Oznaczenie linią prostą nitki osnowy jest absolutnie konieczne w kontekście szycia, gdyż dotyczy to orientacji i kierunku tkaniny, co jest kluczowe dla zachowania właściwości materiału. Zrozumienie tego, które informacje są niezbędne w kontekście szablonów podstawowych, stanowi istotny wymóg w profesjonalnej produkcji odzieży i pozwala na uniknięcie typowych błędów, takich jak nadmierne skomplikowanie dokumentacji czy niejasności w komunikacji między działami.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej