Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 17 maja 2025 20:54
Data zakończenia: 17 maja 2025 21:16

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką kwotę będzie trzeba zapłacić za wydruk banera o wymiarach 3 x 10 m2, biorąc pod uwagę wydajność plotera wynoszącą 20 m2/h, cenę zadruku 1 m2 podłoża równą 5 zł oraz koszt pracy operatora wynoszący 60 zł/h?

A. 240 zł

B. 160 zł

C. 180 zł

D. 300 zł

Aby obliczyć całkowity koszt wydrukowania banera o formacie 3 x 10 m2, należy najpierw obliczyć powierzchnię banera, która wynosi 30 m2. Wydajność plotera wynosząca 20 m2/h oznacza, że wydrukowanie tego banera zajmie 1,5 godziny (30 m2 / 20 m2/h). Koszt pracy operatora, przy stawce 60 zł/h, wyniesie 90 zł (1,5 h * 60 zł/h). Ponadto koszt zadruku wynosi 5 zł za m2, co dla 30 m2 daje 150 zł (30 m2 * 5 zł/m2). Zatem całkowity koszt to suma kosztów zadruku oraz kosztów pracy operatora, co razem daje 240 zł (150 zł + 90 zł). W praktyce, podczas realizacji projektów reklamy dużego formatu, istotne jest uwzględnienie zarówno kosztów materiałów, jak i robocizny, aby precyzyjnie oszacować budżet. Tego rodzaju kalkulacje są standardową praktyką w branży graficznej i reklamowej, co pozwala na lepsze zarządzanie projektami oraz oczekiwaniami klientów.

Pytanie 2

Aby prawidłowo odtworzyć kolory w druku, należy stosować system zarządzania kolorami, a w szczególności ustalić

A. profil ICC, odcień szarości

B. przestrzeń barwną, profil ICC

C. skład kolorów RGB, intensywność kolorów

D. moduł zgodności kolorów, jasność kolorów

Wybór odpowiedniej przestrzeni barwnej oraz profilu ICC do odtwarzania kolorów w poligrafii to naprawdę ważna sprawa. Dzięki temu możemy uzyskać kolory, które będą wyglądały spójnie i wiernie. Przestrzeń barwna określa, jakie kolory możemy używać w danym medium, co pomaga uniknąć błędów w odwzorowaniu kolorów. Mamy różne przestrzenie barwne, jak sRGB, Adobe RGB czy CMYK, każda z nich ma swoje miejsce zależnie od tego, co chcemy drukować. Profil ICC to z kolei zestaw danych mówiący, jak kolory są odwzorowywane na różnych urządzeniach. To naprawdę ułatwia nam życie, bo dzięki niemu kolory będą wyglądały tak samo na różnych sprzętach, a to w poligrafii jest super istotne. Fajnie jest też dostosować profile ICC do drukarek czy rodzajów papieru, bo to pomaga uzyskać lepszą jakość wydruków. Korzystanie z tych standardów sprawia, że produkcja jest efektywniejsza i tańsza, bo unikamy często poprawek i dodatkowych próbnych wydruków.

Pytanie 3

Jaką cenę ma karton potrzebny do wydrukowania 120 zaproszeń o wymiarach 200 x 90 mm w technologii druku cyfrowego, jeśli arkusz kartonu ozdobnego formatu A1 kosztuje 5 zł?

A. 40 zł

B. 25 zł

C. 30 zł

D. 35 zł

Odpowiedź 25 zł jest prawidłowa, ponieważ aby obliczyć koszt kartonu potrzebnego do wydrukowania 120 zaproszeń o wymiarach 200 x 90 mm, musimy najpierw obliczyć, jak wiele takich zaproszeń zmieści się na jednym arkuszu A1. Format A1 ma wymiary 594 x 841 mm, co daje nam pole o powierzchni 0,5 m². Jedno zaproszenie ma powierzchnię 0,018 m² (0,2 m x 0,09 m). Na arkuszu A1 zmieści się 27 zaproszeń (594/200 = 2,97 i 841/90 = 9,34; przy czym bierzemy pod uwagę pełne zaproszenia). W związku z tym, aby wydrukować 120 zaproszeń, potrzebujemy 5 arkuszy A1 (120/27 = 4,44, zaokrąglając w górę do 5). Koszt jednego arkusza wynosi 5 zł, więc całkowity koszt wynosi 5 arkuszy x 5 zł = 25 zł. Takie obliczenia są standardem w branży poligraficznej i pozwalają na efektywne planowanie kosztów produkcji, co jest niezwykle istotne w kontekście zamówień komercyjnych.

Pytanie 4

Jaka będzie łączna kwota za skład 32 stron gazety, jeśli cena za skład jednej strony wynosi 70 złotych?

A. 2 240 zł

B. 2 600 zł

C. 2 420 zł

D. 2 780 zł

Żeby obliczyć koszt składu gazety na 32 stronach, wystarczy pomnożyć liczbę stron przez koszt składania jednej strony. W tym przypadku, koszt jednej strony to 70 zł, więc liczymy tak: 32 strony razy 70 zł, co daje nam 2240 zł. To prosty przykład z matematyki, ale bardzo ważny w finansach i prowadzeniu firmy, bo bez dobrych kalkulacji ciężko ogarnąć budżet. Dobra znajomość takich obliczeń przydaje się właścicielom wydawnictw, bo pozwala na prawidłowe zarządzanie kosztami produkcji gazet i innych materiałów. Umiejąc to dobrze policzyć, można lepiej ustalać ceny i oceniać, czy projekt przynosi zyski. Takie umiejętności przydają się także, gdy chodzi o planowanie wydatków i ocenę działań marketingowych.

Pytanie 5

Jaką ilość drutu itroligatorskiego należy przygotować do produkcji 1 000 broszur zszywanych dwiema zszywkami o długości 20 mm?

A. 60 m

B. 40 m

C. 20 m

D. 80 m

Aby obliczyć ilość drutu itroligatorskiego potrzebnego do wykonania 1 000 broszur zszywanych dwiema zszywkami o długości 20 mm, należy zastosować prostą kalkulację. Każda broszura wymaga dwóch zszywek, co łącznie daje 2 zszywki na jedną broszurę. W przypadku 1 000 broszur, oznacza to 2 000 zszywek. Każda zszywka ma długość 20 mm, co oznacza, że całkowita długość drutu potrzebnego do wykonania 2 000 zszywek wynosi: 2 000 zszywek * 20 mm = 40 000 mm. Przeliczając na metry, otrzymujemy 40 m. Przykład ten ilustruje znaczenie precyzyjnych obliczeń i planowania w procesie produkcji materiałów drukowanych. W praktyce, zrozumienie takich kalkulacji pozwala uniknąć marnotrawstwa surowców i zapewnia efektywność produkcji, co jest kluczowe w standardach branżowych takich jak ISO 9001, które podkreślają znaczenie zarządzania jakością w procesach produkcyjnych.

Pytanie 6

Z której strony należy przewidzieć spady w trakcie przygotowania do druku wizytówki przedstawionej na rysunku?

A. Wyłącznie z dołu i z góry.

B. Spady są zbędne.

C. Wyłącznie z lewej i prawej strony.

D. Ze wszystkich stron.

Wybór opcji, że spady są zbędne, to spory błąd. Gdy nie dodasz spadów, ryzykujesz, że po przycięciu wizytówki krawędzie będą wyglądać nieestetycznie, co z pewnością nie spodoba się klientom. Drukarnie mają ciężką robotę z precyzyjnym cięciem, a nawet małe błędy mogą prowadzić do widocznych białych krawędzi. To jest szczególnie problematyczne, gdy mówimy o wizytówkach, bo estetyka jest tu kluczowa. Są też inne pomysły, żeby dodawać spady tylko z niektórych stron, ale to też nie jest dobre rozwiązanie. Każde przycięcie powinno mieć margines ze wszystkich stron, żeby grafika była równo ustawiona i nie było asymetrii. Nie rozumiejąc tej kwestii, można zmarnować materiały i zaszkodzić wizerunkowi marki. Oszczędzanie na spadach to decyzja, która może się na dłuższą metę źle odbić zarówno finansowo, jak i reputacyjnie.

Pytanie 7

Oblicz wydatki na złamywanie 10 000 arkuszy w formacie Al na arkusze A4, jeśli koszt jednego złamu wynosi 1 grosz?

A. 300 zł

B. 360 zł

C. 340 zł

D. 320 zł

Analizując odpowiedzi, które nie są poprawne, warto zauważyć, że wiele z nich opiera się na błędnych założeniach dotyczących kalkulacji kosztów. Przykładowo, odpowiedzi 320 zł, 300 zł i 360 zł mogą wynikać z niepoprawnych obliczeń dotyczących liczby arkuszy oraz kosztów jednostkowych. W kontekście branży poligraficznej, kluczowe jest precyzyjne określenie, ile arkuszy można uzyskać z jednego arkusza formatu A1 oraz jakie są koszty związane z tym procesem. Aby obliczyć całkowity koszt, należy najpierw ustalić, ile arkuszy A4 można uzyskać z jednego arkusza A1. Złamanie arkusza A1 na format A4 daje cztery arkusze A4, co oznacza, że dla 10 000 arkuszy A1 uzyskujemy 40 000 arkuszy A4. Koszt słania jednego arkusza A1 wynosi 1 grosz, co daje 10 000 groszy za 10 000 arkuszy. Przy takiej ilości arkuszy A4 koszt złamania wynosi 40 000 groszy, co przekłada się na 400 zł. Dlatego odpowiedzi 320 zł, 300 zł i 360 zł są błędne, ponieważ nie uwzględniają pełnej liczby arkuszy A4 ani nie są zgodne z podanymi kosztami jednostkowymi. Wnioskując, kluczowym błędem w tych odpowiedziach było niezrozumienie relacji między wymiarami arkuszy i ich kosztami, co w praktyce może prowadzić do znacznych nieścisłości w wycenach i budżetach projektów poligraficznych.

Pytanie 8

Która z operacji technologicznych chroni częściowo produkt poligraficzny przed negatywnym wpływem warunków zewnętrznych (np. nawilżeniem)?

A. Laminowanie.

B. Kalandrowanie.

C. Łamanie.

D. Perforowanie.

Laminowanie to proces technologiczny, który polega na pokrywaniu powierzchni materiału specjalną folią, co znacząco zwiększa jego odporność na działanie niekorzystnych warunków zewnętrznych, takich jak wilgoć, zabrudzenia czy uszkodzenia mechaniczne. Folia może mieć różne właściwości, w tym matowe lub błyszczące wykończenie, co pozwala na dostosowanie efektu wizualnego do wymagań klienta. Laminowanie jest powszechnie stosowane w branży poligraficznej, szczególnie w produkcji ulotek, plakatów, czy opakowań. Dzięki tej operacji, wydruki stają się bardziej trwałe, co jest istotne w kontekście ich późniejszej eksploatacji. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, laminowanie jest rekomendowane dla materiałów, które będą narażone na kontakt z wodą lub wilgotnymi warunkami, co zabezpiecza je przed zniszczeniem. Ponadto, proces ten podnosi również estetykę wyrobów poligraficznych, nadając im profesjonalny wygląd.

Pytanie 9

Jaką rozdzielczość powinno mieć zeskanowane wielobarwne źródło, jeśli wiadomo, że podczas druku offsetowego zostanie ono powiększone trzykrotnie?

A. 300 dpi

B. 900 dpi

C. 600 dpi

D. 800 dpi

Aby uzyskać wysoką jakość druku offsetowego, ważne jest, aby zeskanować oryginał w odpowiedniej rozdzielczości. W przypadku gdy oryginał ma być powiększany trzykrotnie, należy obliczyć wymaganą rozdzielczość skanowania, aby zapewnić, że szczegóły obrazu pozostaną wyraźne i ostre. Standardowa rozdzielczość druku wynosi 300 dpi (punktów na cal), co jest odpowiednie dla wielu zastosowań. Jednakże, gdy obraz ma być powiększany, rozdzielczość skanowania musi być odpowiednio wyższa, aby uniknąć utraty jakości. Przy powiększeniu o 300% (3x), rozdzielczość skanowania powinna wynosić 300 dpi x 3, co daje 900 dpi. W praktyce oznacza to, że skanowanie w 900 dpi pozwoli na zachowanie wysokiej jakości detali po wydruku. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w branży, gdzie jakość obrazu jest kluczowa dla satysfakcji klienta oraz estetyki końcowego produktu. Ponadto, stosowanie wyższych rozdzielczości podczas skanowania jest standardem w przypadku materiałów reklamowych czy ilustracji, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali ma kluczowe znaczenie.

Pytanie 10

Aby zrealizować zamówienie, konieczne jest kupno 152 kg papieru. Cena za 1 kg papieru wynosi 4 zł netto. Jaka będzie całkowita cena papieru, uwzględniając dodatkowo 23% VAT?

A. 856,84 zł

B. 923,84 zł

C. 747,84 zł

D. 608,84 zł

Poprawna odpowiedź wynika z dokładnych obliczeń związanych z kosztami zakupu papieru oraz naliczaniem VAT. Aby obliczyć całkowity koszt zakupu 152 kg papieru, najpierw należy obliczyć koszt netto, który wynosi: 152 kg * 4 zł/kg = 608 zł. Następnie, należy dodać do tej kwoty 23% VAT. Obliczamy VAT: 608 zł * 0,23 = 139,84 zł. Teraz dodajemy VAT do kosztu netto: 608 zł + 139,84 zł = 747,84 zł. W praktyce, znajomość tych obliczeń jest kluczowa w przemyśle, gdzie często dokonuje się zakupów materiałów. Wiedza ta pomaga w precyzyjnym budżetowaniu i planowaniu finansowym. Ponadto, zgodnie z zasadami dobrych praktyk w zarządzaniu finansami, każda transakcja powinna być dokładnie analizowana, aby zapewnić maksymalną efektywność kosztową.

Pytanie 11

Jaką liczbę arkuszy papieru w formacie SRA3 należy wykorzystać do wydrukowania 100 kalendarzy planszowych formatu A4, przy uwzględnieniu 20% naddatku technologicznego?

A. 100 arkuszy

B. 120 arkuszy

C. 60 arkuszy

D. 50 arkuszy

Odpowiedź 60 arkuszy jest poprawna, gdyż aby wydrukować 100 kalendarzy planszowych formatu A4, musimy najpierw obliczyć całkowitą powierzchnię papieru potrzebną do ich produkcji. Format A4 ma wymiary 210 mm x 297 mm, co daje powierzchnię 0,06237 m² na jeden arkusz. W przypadku 100 kalendarzy planszowych, całkowita powierzchnia wynosi 100 x 0,06237 m² = 6,237 m². Następnie, z uwagi na 20% naddatek technologiczny, zwiększamy tę wartość o 20%, co daje 6,237 m² x 1,2 = 7,4844 m². Arkusz papieru SRA3 ma wymiary 320 mm x 450 mm, co przekłada się na powierzchnię 0,144 m². Aby obliczyć liczbę arkuszy SRA3 potrzebnych do pokrycia 7,4844 m², dzielimy tę wartość przez powierzchnię jednego arkusza SRA3: 7,4844 m² / 0,144 m² ≈ 52 arkuszy. Jednak w praktyce, biorąc pod uwagę konieczność pełnego wykorzystania arkuszy oraz krawędzi arkusza, zaleca się zaokrąglenie w górę do 60 arkuszy, co zapewnia efektywność produkcji i minimalizuje straty. Dlatego odpowiedź 60 arkuszy jest zgodna z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 12

Jakie urządzenie powinno być użyte do pomiaru gęstości optycznej wydruków cyfrowych?

A. Densytometr refleksyjny

B. Lupa

C. Densytometr transmisyjny

D. Ekspozymetr

Ekspozymetr to instrument zaprojektowany do pomiaru natężenia światła, a nie do oceny gęstości optycznej wydruków. Jego głównym zastosowaniem jest określanie ilości światła, które wpływa na klisze fotograficzne lub czujniki w aparatach, co sprawia, że nie ma on zastosowania w pomiarach optycznych dla wydruków cyfrowych. Z kolei densytometr transmisyjny działa na zasadzie pomiaru światła przechodzącego przez materiał, co jest stosowane w przypadku przezroczystych lub półprzezroczystych mediów, jak negatywy fotograficzne czy folie. W kontekście oceny gęstości optycznej w wydrukach, tego typu przyrząd nie jest odpowiedni, ponieważ nie mierzy światła odbitego, które jest kluczowe dla druków. Wreszcie, używanie lupy, choć może być pomocne w wizualnej ocenie jakości druku, nie zapewnia obiektywnych i ilościowych danych o gęstości optycznej. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru tych odpowiedzi to mylenie różnych typów pomiarów optycznych oraz brak zrozumienia specyfiki zastosowania poszczególnych urządzeń. W kontekście oceny gęstości optycznej, istotne jest, aby wybierać odpowiednie narzędzia, które są zgodne z branżowymi standardami i dobrymi praktykami, aby zapewnić jakość i powtarzalność wyników.

Pytanie 13

Jaki jest koszt złamania jednego arkusza formatu A2 na 16-stronicową składkę, jeśli cena za jedno złamanie wynosi 1 grosz?

A. 2 gr

B. 3 gr

C. 1 gr

D. 4 gr

Koszt złamywania arkusza formatu A2 w składkę 16-stronicową wynosi 3 gr, co wynika z faktu, że jeden arkusz A2 można podzielić na 16 mniejszych stron. Przy cenie 1 grosza za jeden złam, należy obliczyć, ile złamów jest potrzebnych do uzyskania 16 stron. W przypadku arkusza A2, złamanie go w składkę 16-stronicową oznacza, że każde złamanie przekształca arkusz w mniejsze jednostki. W praktyce, każdy arkusz A2 wymaga odpowiedniej obróbki, co wiąże się z koniecznością wykonania kilku złamów. W tym przypadku, każde złamanie kosztuje 1 grosz, a przy 3 złamach otrzymujemy 3 grosze. Taka kalkulacja jest zgodna z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, gdzie precyzyjne wyliczenia kosztów są kluczowe dla efektywności produkcji. Warto również znać zasady dotyczące ekonomiki druku, ponieważ umożliwiają one lepsze planowanie budżetów oraz optymalizację procesów produkcyjnych.

Pytanie 14

Rozdzielczość plików z obrazami etykiet, które będą zadrukowywane metodą fleksograficzną, powinna mieścić się w zakresie

A. 220 ÷ 300 dpi

B. 70 ÷ 120 dpi

C. 150 ÷ 200 dpi

D. 50 ÷ 80 dpi

Odpowiedź 220 ÷ 300 dpi jest poprawna, ponieważ dla technologii fleksograficznej, która jest powszechnie stosowana w druku etykiet, istotne jest uzyskanie odpowiedniej jakości odwzorowania detali oraz wyrazistości kolorów. Rozdzielczość w tym przedziale zapewnia wystarczającą jakość druku, co jest kluczowe dla zachowania szczegółowości grafiki i tekstu na etykietach. W praktyce, drukarki fleksograficzne, które obsługują taką rozdzielczość, potrafią reprodukować złożone wzory, co jest istotne w kontekście branding’u i identyfikacji wizualnej produktu. Przykładem zastosowania tej rozdzielczości może być druk etykiet na butelki, gdzie konieczne jest zachowanie ostrości zarówno tekstu, jak i elementów graficznych na zadrukowanej powierzchni. Standardy branżowe, takie jak ISO 12647, rekomendują właśnie takie parametry dla uzyskania optymalnej jakości druku w różnych technologiach, w tym fleksografii, co podkreśla znaczenie właściwego doboru rozdzielczości w procesie tworzenia etykiet.

Pytanie 15

Jakie podłoże jest używane do druku podczas wytwarzania kart lojalnościowych z paskiem magnetycznym, które pozwala na odczytanie zapisanych na nich danych?

A. Karton powlekany 180 g/m2

B. Papier niepowlekany spulchniony 100 g/m2

C. Folię elektrostatyczną

D. Tworzywo PCV

Wybór innych materiałów, takich jak folia elektrostatyczna, papier niepowlekany spulchniony lub karton powlekany, nie jest odpowiedni do produkcji kart lojalnościowych z paskiem magnetycznym. Folia elektrostatyczna, choć może być używana w niektórych zastosowaniach, nie jest wystarczająco trwała i nie ma odpowiednich właściwości do zadrukowywania oraz integracji z magnetycznym paskiem. Z kolei papier niepowlekany spulchniony 100 g/m2 jest zbyt delikatny i nieodporny na zginanie, co prowadzi do szybkiego uszkodzenia karty oraz nadmiernego zużycia. Karton powlekany 180 g/m2, mimo że ma lepszą trwałość niż papier, wciąż nie spełnia wymagań dotyczących elastyczności i wytrzymałości potrzebnych do produkcji kart lojalnościowych. Karty te muszą być odporne na codzienne użytkowanie, co oznacza, że materiały muszą być odpowiednio twarde, a jednocześnie elastyczne, aby nie złamały się przy normalnym użytkowaniu. Ponadto, w przypadku materiałów takich jak karton, problemem jest również trudność w naniesieniu pasków magnetycznych, które muszą być precyzyjnie umiejscowione i trwałe, aby mogły efektywnie działać w systemach czytników. W związku z tym, wybór odpowiednich materiałów jest kluczowy dla funkcjonalności i długowieczności kart lojalnościowych.

Pytanie 16

Ile arkuszy netto papieru A4 jest koniecznych do wydrukowania 20 000 wizytówek w wymiarze 90 x 50 mm?

A. 4 000 szt.

B. 2 000 szt.

C. 1 000 szt.

D. 3 000 szt.

Aby obliczyć liczbę arkuszy netto kartonu A4 potrzebnych do wydrukowania 20 000 wizytówek w formacie 90 x 50 mm, należy najpierw obliczyć, ile wizytówek można umieścić na jednym arkuszu A4. Arkusz A4 ma wymiary 210 x 297 mm, co pozwala na umieszczenie dwóch wizytówek w poziomie i czterech w pionie, co daje łącznie osiem wizytówek na jednym arkuszu. Zatem, aby wydrukować 20 000 wizytówek, potrzebujemy 20 000 podzielić przez 8, co daje 2 500 arkuszy. Każdy arkusz A4 jest wykorzystywany w całości, co oznacza, że nie ma strat materiałowych. W praktyce, takie obliczenia są niezwykle istotne w branży poligraficznej, gdzie precyzyjne planowanie materiałów pozwala na optymalizację kosztów i redukcję odpadów. Przykładowo, w przypadku zamówień na druk wizytówek, wykonawcy często korzystają z takich obliczeń, aby dostarczyć klientowi najlepszą ofertę, zarówno pod względem jakości, jak i ceny. Warto również zauważyć, że standard ISO 12647-2 dotyczący druku pomaga w zapewnieniu spójności i jakości druku, co jest kluczowe w produkcji materiałów reklamowych.

Pytanie 17

Obustronnie zadrukowany arkusz w formacie A2 w pełnym kolorze oznacza się

A. 2+2

B. C3+2

C. 1+1

D. 4+4

Odpowiedź 4+4 jest prawidłowa, ponieważ w kontekście druku arkuszy papieru, oznaczenie 1+1 odnosi się do jednostronnego zadrukowania, co nie jest zgodne z wymaganiem pełnokolorowego zadrukowania obustronnego. W przypadku formatu A2, który ma wymiary 420 x 594 mm, zadruk obustronny oznacza, że każda strona będzie miała pełne pokrycie kolorystyczne. W druku offsetowym, standardową praktyką jest stosowanie oznaczenia 4+4, co wskazuje na cztery kolory na każdej stronie, a tym samym na obustronny druk pełnokolorowy. Takie podejście zapewnia jednolitą jakość druku oraz spójność wizualną, co jest kluczowe dla produkcji materiałów marketingowych, broszur czy plakatów. Oznaczenie 2+2 oraz 4+4 w rzeczywistości oznacza różne podejścia do druku, gdzie 2+2 może odnosić się do druku w dwóch kolorach na każdej stronie, co nie spełnia wymagania pełnokolorowego zadrukowania. W branży druku ważne jest, aby znać te oznaczenia, gdyż wpływają one na cenę, jakość i efektywność produkcji materiałów drukowanych.

Pytanie 18

Czy przed znakami interpunkcyjnymi takimi jak kropka, przecinek, średnik czy dwukropek umieszcza się spację?

A. stosuje się spację firetową

B. stosuje się spację półfiretową

C. stosuje się spację justującą

D. nie stosuje się spacji

Wiesz, z interpunkcją jest tak, że w polskim nie ma spacji przed kropką, przecinkiem, średnikiem czy dwukropkiem. To jest zasada, której musisz się trzymać, bo tak po prostu powinno być. Przykład: 'Wszystkie dokumenty się zgadzają, a potem są wysłane na zatwierdzenie.' W tym zdaniu przecinek nie ma spacji przed sobą. Jak nie stosujesz spacji przed tymi znakami, to tekst wygląda lepiej i jest bardziej przejrzysty. Często ludzie się mylą w tej kwestii, zwłaszcza ci, którzy nie piszą dużo. Warto wiedzieć, że to, o czym mówię, znajdziesz w podręcznikach dotyczących polskiej ortografii i interpunkcji – naprawdę warto się z tym zapoznać, bo te zasady są przydatne.

Pytanie 19

Jakie podłoże powinno być wykorzystane do druku kart lojalnościowych?

A. Papier offsetowy 60 g/m2

B. Karton lity 450 g/m2

C. Karton powlekany 280 g/m2

D. Papier samoprzylepny 120 g/m

Karton powlekany 280 g/m2 jest najlepszym wyborem do produkcji kart lojalnościowych ze względu na swoje właściwości fizyczne i estetyczne. Ten typ podłoża charakteryzuje się wysoką gramaturą, co zapewnia wytrzymałość i odporność na uszkodzenia mechaniczne, co jest kluczowe w przypadku produktów, które są często używane i noszone w portfelach. Powłoka zastosowana na kartonie może dodatkowo zwiększać jego odporność na wilgoć oraz zabrudzenia, co sprawia, że karty lojalnościowe zachowują atrakcyjny wygląd przez dłuższy czas. Ponadto, karton powlekany doskonale współpracuje z technikami druku, takimi jak offset czy cyfrowy, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości wydruków z wyrazistymi kolorami i detalami. W praktyce, wiele firm korzysta z kartonów powlekanych do produkcji kart lojalnościowych, co potwierdzają standardy branżowe, takie jak ISO 12647, które dotyczą jakości druku. Karty wykonane z tego materiału mogą być również łatwo laminowane, co dodaje im dodatkowej warstwy ochrony i elegancji.

Pytanie 20

Jaka metoda druku powinna zostać użyta do przygotowania 100 wizytówek?

A. Offsetową

B. Tampondrukową

C. Rotograwiurową

D. Cyfrową

Technika druku cyfrowego jest najbardziej odpowiednia do wykonania 100 wizytówek, szczególnie gdy zlecenie jest niewielkie i wymaga szybkiej realizacji. Druk cyfrowy umożliwia bezpośrednie przeniesienie projektu graficznego na nośnik, co eliminuje potrzebę tworzenia matryc i przygotowania skomplikowanych form drukarskich, co jest powszechne w metodach offsetowych. Dodatkowo, druk cyfrowy pozwala na łatwą personalizację – każda wizytówka może mieć unikalne dane, co jest trudne do osiągnięcia przy większych nakładach bez znacznych kosztów. W przypadku zamówienia na 100 sztuk, ekonomiczność i szybkość realizacji czynią tę technikę idealnym rozwiązaniem. Praktycznie rzecz biorąc, wiele drukarni oferuje usługi druku cyfrowego w formie „print on demand”, co pozwala klientom na łatwe składanie zamówień bez konieczności inwestowania w dużą liczbę kopii, a także na elastyczność w projektowaniu wizytówek. Na uwagę zasługuje również możliwość użycia różnych typów papieru oraz wykończeń, co wpływa na estetykę i funkcjonalność wizytówek.

Pytanie 21

Którą operację cyfrowej obróbki bitmapy przedstawia ilustracja?

A. Nakładanie gradientu.

B. Wypaczanie kształtów.

C. Korektę kolorystyczną.

D. Przycinanie obrazu.

Korekta kolorystyczna to kluczowy proces w cyfrowej obróbce bitmap, który pozwala na dostosowanie i optymalizację wyglądu obrazów. Ilustracja przedstawia okno dialogowe, w którym można dostosować histogram oraz krzywe kolorów, co jest standardową metodą stosowaną w profesjonalnych programach graficznych. Przykładowo, wykorzystując narzędzia do korekty kolorystycznej, można poprawić nasycenie kolorów, osiągnąć zamierzony kontrast czy zbalansować barwy, by lepiej oddać rzeczywiste kolory obiektu. Współczesne standardy w branży graficznej, takie jak Adobe RGB czy sRGB, wymagają umiejętności korekty kolorystycznej, aby zachować spójność wizualną w różnych mediach. W praktyce, korekta kolorystyczna znajduje zastosowanie nie tylko w fotografii, ale także w projektowaniu graficznym, gdzie poprawne odwzorowanie kolorów jest kluczowe dla komunikacji wizualnej.

Pytanie 22

Jaką szacunkową rozdzielczość należy zastosować przy skanowaniu wielokolorowego oryginału o wysokości 10 cm, aby móc go wykorzystać jako tło dla pionowego plakatu w formacie B3?

A. 500 lpi

B. 2 100 ppi

C. 300 dpi

D. 1 500 spi

Wybór innych opcji jako odpowiedzi na to pytanie wskazuje na pewne nieporozumienia w kwestii rozdzielczości skanowania oraz standardów druku. Odpowiedź 500 lpi (linie na cal) odnosi się do rozdzielczości rastrowania, a nie do rozdzielczości skanowania, co może prowadzić do nieprawidłowych założeń. W praktyce, lpi jest miarą, która dotyczy jakości druku offsetowego i jest stosowana w kontekście rastra, nie zaś w kontekście zdjęć czy materiałów cyfrowych. Użycie 500 lpi w tego typu kontekście nie jest odpowiednie, ponieważ nie zapewni wystarczającej jakości do druku dużych plakatów. Odpowiedź 2100 ppi jest również myląca; chociaż wysoka rozdzielczość 2100 ppi sugeruje szczegółowość, jest ona znacznie przekraczająca potrzeby dla druku w formacie B3, co prowadzi do niepotrzebnego zwiększenia rozmiaru pliku oraz wydłużenia czasu obróbki. Takie podejście może również skutkować nieefektywnym wykorzystaniem pamięci i zasobów, a w przypadku druku może prowadzić do trudności w uzyskaniu odpowiedniej jakości wydruku. Ostatecznie wybór 300 dpi jako odpowiedzi, mimo że jest rozsądny, nie jest optymalnym rozwiązaniem dla profesjonalnych wydruków pełnokolorowych w formacie B3, gdzie szczegóły są kluczowe. Wydaje się, że niektórzy respondenci mogą mylić dpi z ppi, co jest częstym błędem. Warto podkreślić, że w kontekście profesjonalnej produkcji graficznej, kluczowe jest zrozumienie różnicy między tymi jednostkami oraz ich wpływu na jakość końcowego produktu.

Pytanie 23

Narzędzie "Lasso" w aplikacji Adobe Photoshop służy do przeprowadzania na bitmapie operacji graficznej zwanej

A. kadrowaniem

B. rozmyciem

C. wypełnianiem

D. selekcją

Narzędzie 'Lasso' w Adobe Photoshop jest kluczowym elementem w procesie selekcji, co oznacza, że pozwala użytkownikowi na precyzyjne wybieranie obszarów bitmapy do dalszej obróbki. Selekcja umożliwia wydzielanie konkretnych fragmentów obrazu, które można następnie edytować niezależnie od reszty. Przykładowe zastosowania narzędzia Lasso obejmują wycinanie obiektów z tła, umożliwiające stworzenie montażu lub nałożenie efektów na wybrane fragmenty obrazu. Standardy branżowe w grafice komputerowej podkreślają znaczenie precyzyjnej selekcji, ponieważ wpływa to na jakość końcowego produktu. W praktyce, umiejętność efektywnego korzystania z narzędzia Lasso jest niezbędna zarówno w retuszu zdjęć, jak i w tworzeniu grafiki cyfrowej, co czyni je fundamentem dla każdego grafika. Warto również znać różne warianty narzędzia, takie jak Lasso Poligonowe, które pozwala na tworzenie bardziej złożonych selekcji poprzez łączenie linii prostych.

Pytanie 24

Aby pozbyć się drobnych plam na skanie wiekowej mapy, w programie Adobe Photoshop należy skorzystać z narzędzia

A. stempel

B. falowanie

C. rozmywanie

D. wyostrzanie

Narzędzie stempel w programie Adobe Photoshop jest idealnym rozwiązaniem do usuwania niewielkich plam na skanach, ponieważ pozwala na precyzyjne kopiowanie fragmentów obrazu z jednego miejsca i wklejanie ich w inne. To narzędzie działa na zasadzie klonowania, co oznacza, że użytkownik może wybrać obszar, który ma być skopiowany, a następnie nałożyć go na obszar, który wymaga poprawy. W przypadku klasycznych map, na których mogą występować plamy, zarysowania czy inne niedoskonałości, stempel umożliwia zachowanie spójności tekstur i kolorów, co jest kluczowe dla estetyki i czytelności mapy. Przykładem zastosowania może być usunięcie plamy powstałej z powodu kontaktu z wilgocią lub zanieczyszczeniami. W praktyce, korzystając z narzędzia stempel, warto dostosować jego rozmiar oraz twardość pędzla, aby uzyskać jak najbardziej naturalne efekty, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w retuszu obrazów. Ponadto, użycie narzędzia stempel zaleca się również w połączeniu z warstwami, co pozwala na łatwiejszą korekcję ewentualnych błędów.

Pytanie 25

Próbny wydruk cyfrowy to

A. ozalid

B. proof

C. matchprint

D. cromalin

Cyfrowy wydruk próbny, nazywany również proof, to kluczowy etap w procesie druku, który ma na celu weryfikację kolorów, szczegółów i ogólnego wyglądu projektu przed jego finalnym wydrukowaniem. Proofowanie jest szczególnie istotne w branży poligraficznej, gdzie precyzja kolorów i jakości wydruku ma kluczowe znaczenie dla satysfakcji klienta. Istnieje kilka typów proofów, w tym proof cyfrowy, który jest tworzony za pomocą drukarek cyfrowych i jest stosowany do wizualizacji, jak projekt będzie wyglądał po wydrukowaniu w danym procesie druku, na przykład offsetowym. W praktyce, proofy są wykorzystywane do akceptacji kolorów przez klienta, co pozwala uniknąć kosztownych błędów na etapie produkcji. Profesjonalne studia graficzne i drukarnie zazwyczaj stosują standaryzowane metody proofowania, takie jak FOGRA lub GRACoL, aby zapewnić spójność i jakość wydruków. Warto zaznaczyć, że proofy nie są identyczne jak gotowy produkt, ale ich celem jest maksymalne zbliżenie do oczekiwań klienta.

Pytanie 26

Główne formaty, które mogą być wykorzystane do zapisu zeskanowanych obrazów, to

A. JPG, PCX, RAW

B. JPG, TIFF, BMP

C. PCX, PDF, TIFF

D. PSD, PCX, PDF

Wszystkie inne odpowiedzi zawierają formaty, które nie są standardowymi wyborami dla zeskanowanych obrazów. Na przykład, format PCX był popularny w przeszłości, ale obecnie jest rzadko stosowany, a jego praktyczność w kontekście skanowania obrazów jest ograniczona. PDF, choć często używany do dokumentów, nie jest formatem bezpośrednio związanym z obrazami, a jego głównym celem jest udostępnianie dokumentów w sposób niezależny od oprogramowania czy sprzętu. Format PSD, używany w programie Adobe Photoshop, jest przeznaczony do edycji i nie jest odpowiedni do archiwizacji lub skanowania, ponieważ jest to format roboczy, który może nie być kompatybilny z innymi aplikacjami. Użytkownicy często popełniają błąd, zakładając, że formaty bardziej złożone lub mniej znane są zawsze lepszym wyborem. Ważne jest, aby znać konkretne przypadki użycia dla każdego formatu i umieć rozróżniać ich właściwości. Dobór niewłaściwego formatu może prowadzić do utraty jakości, problemów z kompatybilnością oraz dodatkowych kosztów w przyszłości przy próbie konwersji plików do bardziej standardowych formatów. Wiedza o tym, jak różne formaty wpływają na jakość i rozmiar pliku, jest kluczowa dla każdego, kto pracuje z obrazami.

Pytanie 27

Zidentyfikuj format plakatu o wymiarach 420 × 594 mm.

A. A1

B. B1

C. B2

D. A2

Odpowiedź A2 jest poprawna, ponieważ format A2 charakteryzuje się wymiarami 420 × 594 mm. Format ten należy do międzynarodowego systemu wymiarów papieru znanego jako ISO 216, który jest powszechnie stosowany w druku i projektowaniu graficznym. Wymiar A2, jako jeden z formatów z serii A, jest szeroko wykorzystywany w różnych dziedzinach, takich jak reklama, architektura czy sztuka. Przykładem zastosowania A2 może być tworzenie plakatów, które często wymagają dużej przestrzeni na graficzne przedstawienie treści. Warto zauważyć, że w serii A każdy kolejny format jest połową poprzedniego, co oznacza, że A2 jest dwa razy większy od A3, a jego charakterystyka sprawia, że idealnie nadaje się do wyrazistych i efektownych projektów graficznych. Zrozumienie standardów formatu A2 pozwala na lepsze planowanie i realizację projektów, które wymagają dużych rozmiarów druku.

Pytanie 28

Naświetlanie formy drukarskiej bezpośrednio z pliku graficznego na formę drukarską w poligrafii jest oznaczane skrótem?

A. CMS

B. CtP

C. CIP

D. CtF

Wybór odpowiedzi CtF, CIP lub CMS wskazuje na nieporozumienie dotyczące terminologii używanej w poligrafii. CtF, czyli Computer to Film, to wcześniejsza technologia, która wymagała tworzenia filmu jako pośredniego etapu przed naświetlaniem formy. Choć ta metoda była popularna, ma swoje ograniczenia, takie jak dodatkowy czas potrzebny na produkcję filmu i potencjalne błędy w odwzorowaniu kolorów oraz detali. Użycie CtF w dzisiejszych czasach jest coraz rzadsze, ponieważ wiele zakładów poligraficznych przeszło na bardziej efektywne rozwiązania, takie jak CtP. CIP (Common Industrial Protocol) odnosi się do standardu komunikacji w automatyce przemysłowej, a nie do procesów druku. Wybór tej odpowiedzi świadczy o mylnym skojarzeniu terminów technologicznych, co może prowadzić do nieefektywnej pracy w branży. CMS, czyli Color Management System, to system zarządzania kolorami, który jest kluczowy w zapewnieniu spójności kolorystycznej w druku, ale nie odnosi się bezpośrednio do naświetlania form. Zrozumienie tych terminów jest istotne, aby unikać błędów w planowaniu i realizacji projektów poligraficznych. Przy wyborze odpowiednich technologii istotne jest, aby mieć jasną wiedzę na temat ich zastosowania i potencjalnych ograniczeń, co pozwoli na podejmowanie trafnych decyzji w procesie produkcji.

Pytanie 29

W grafice komputerowej proces wektoryzacji polega na

A. konwersji obiektów wektorowych z wymiarów dwuwymiarowych na trójwymiarowe

B. modyfikacji rozmiarów oraz kształtów obiektu wektorowego

C. identyfikacji krawędzi w bitmapie i przekształceniu ich w obrysy wektorowe

D. zamianie obiektu wektorowego na bitmapę o danej rozdzielczości

Wektoryzacja to kluczowy proces w grafice komputerowej, który polega na wykrywaniu krawędzi w obrazach bitmapowych i ich konwersji na obrysy wektorowe. Dzięki temu możliwe jest przekształcenie obrazów rastrowych, które są złożone z pikseli, w format wektorowy, który opiera się na matematycznych równaniach. Taki format ma wiele zalet, w tym skalowalność bez utraty jakości. Przykładem zastosowania wektoryzacji jest tworzenie logo czy ikon, które muszą być wyświetlane w różnych rozmiarach, a ich jakość musi być zachowana niezależnie od skali. W branży grafiki komputerowej istotne jest przestrzeganie standardów takich jak SVG (Scalable Vector Graphics), które umożliwiają tworzenie elastycznych i responsywnych projektów. Wektoryzacja jest także wykorzystywana w procesach takich jak animacja, gdzie obiekty wektorowe łatwiej poddają się manipulacji, co przyspiesza workflow projektowania. Szerokie zastosowanie tego procesu w różnych dziedzinach designu i reklamy podkreśla jego znaczenie w nowoczesnej grafice komputerowej.

Pytanie 30

Aby w programie Adobe Photoshop stworzyć panoramiczny obraz z kilku cyfrowych zdjęć, należy użyć polecenia

A. Scal do HDR Pro

B. Korekcja obiektywu

C. Photomerge

D. Stykówka

Odpowiedź 'Photomerge' jest poprawna, ponieważ jest to specjalistyczne narzędzie w programie Adobe Photoshop, które umożliwia tworzenie panoram fotograficznych z kilku różnych zdjęć. Funkcja ta automatycznie łączy obrazy w jedną całość, analizując ich krawędzie i dopasowując kolory, aby uzyskać jak najbardziej naturalny efekt. Przykładowo, gdy wykonujesz zdjęcia wzdłuż linii horyzontu, Photomerge z łatwością połączy wszystkie obrazy, eliminując widoczne przepaści między nimi, co jest szczególnie przydatne w fotografii krajobrazowej. Dodatkowo, funkcja ta pozwala na wybór różnych opcji łączenia, takich jak 'Auto', 'Perspective' czy 'Cylindrical', co daje swobodę w doborze odpowiedniego stylu panoramy. Używając Photomerge, zachowujesz wysoką jakość zdjęć oraz możesz dostosować sposób łączenia obrazów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w obszarze edycji zdjęć.

Pytanie 31

Jaką maksymalną liczbę użytków można umieścić na arkuszu B2, biorąc pod uwagę montaż zaproszeń w formacie 102 x 213 mm z uwzględnieniem spadów wynoszących 3 mm?

A. 9

B. 12

C. 24

D. 6

Aby obliczyć maksymalną liczbę użytków, które można umieścić na arkuszu B2, uwzględniając spady, należy najpierw ustalić wymiary arkusza B2 oraz wymiary zaproszeń. Arkusz B2 ma wymiary 500 x 707 mm, a zaproszenie o formacie 102 x 213 mm potrzebuje dodatkowego marginesu na spady, który wynosi 3 mm z każdej strony. Zatem rzeczywiste wymiary zaproszenia, które należy uwzględnić w obliczeniach, to 108 x 219 mm. Następnie, aby obliczyć, ile takich zaproszeń można zmieścić na arkuszu B2, dzielimy wymiary arkusza przez wymiary zaproszenia. Wymiar 500 mm arkusza B2 dzielimy przez 108 mm, co daje 4,63, co zaokrąglamy do 4. Wymiar 707 mm dzielimy przez 219 mm, co daje 3,22, zaokrąglając do 3. Mnożąc te wartości, otrzymujemy 4 * 3 = 12. Takie obliczenia są zgodne z praktykami stosowanymi w druku, gdzie zawsze należy uwzględniać spady i marginesy przy planowaniu układów na dużych arkuszach. Pomaga to w optymalizacji wykorzystania materiału oraz ogranicza odpady, co jest kluczowym aspektem w branży poligraficznej.

Pytanie 32

Czy z zwiększeniem nakładu, koszt jednostkowy wykonania folderu

A. pozostaje bez zmian

B. maleje

C. rośnie

D. waha się

Wybrałeś odpowiedź 'maleje' i to jest całkiem słuszne. W przemyśle, jak na przykład w produkcji folderów, jednostkowy koszt wykonania rzeczywiście zazwyczaj maleje, gdy produkcja rośnie. To zjawisko nazywa się 'efektem skali'. Chodzi o to, że przy większych zamówieniach, koszty stałe, np. sprzętu czy wynajmu, są dzielone na więcej wyprodukowanych egzemplarzy. Dzięki temu, jak produkcja rośnie, jednostkowy koszt może się znacznie zmniejszyć, co sprawia, że firma staje się bardziej efektywna i konkurencyjna. W praktyce, na przykład drukarnia, przy dużych zamówieniach na foldery, ma szansę wynegocjować lepsze ceny za materiały, co obniża koszty jednostkowe. Rozumienie tego może mocno pomóc w zarządzaniu kosztami i podejmowaniu dobrych decyzji inwestycyjnych.

Pytanie 33

Jakie są wymiary netto pocztówki, gdy zastosowano spady 3 mm, a wymiar brutto wynosi 111 x 154 mm?

A. 105 x 148 mm

B. 108 x 151 mm

C. 117 x 160 mm

D. 114 x 157 mm

Odpowiedź 105 x 148 mm jest prawidłowa, ponieważ wymiary netto pocztówki obliczamy, odejmując od wymiarów brutto wartość spadów. W przypadku ustalonego wymiaru brutto na 111 x 154 mm oraz zastosowania spadów 3 mm z każdej strony, musimy odjąć 6 mm od każdego wymiaru (3 mm z lewej, 3 mm z prawej). W konsekwencji otrzymujemy wymiary netto: 111 mm - 6 mm = 105 mm oraz 154 mm - 6 mm = 148 mm. Przykład zastosowania tej wiedzy jest widoczny w procesie przygotowywania materiałów drukowanych, gdzie spady są niezbędne dla poprawnego cięcia i zapewnienia, że kolory lub obrazy sięgają do krawędzi finalnego dokumentu, co jest zgodne z dobrymi praktykami w druku komercyjnym. Prawidłowe obliczenie wymiarów netto jest kluczowe, aby uniknąć problemów podczas produkcji, takich jak niepożądane białe krawędzie na końcowym produkcie.

Pytanie 34

Wymień procesy technologiczne typowe dla etapu prepress?

A. Składanie, łamanie, reprodukcja poligraficzna, utworzenie pliku PDF

B. Kompletacja, złamanie, szycie, utworzenie pliku EPS

C. Złamanie, reprodukcja poligraficzna, druk, cięcie, pakowanie

D. Skład, narządzanie, reprodukcja poligraficzna, utworzenie pliku AI

Odpowiedź wskazująca na składanie, łamanie, reprodukcję poligraficzną oraz wykonanie pliku PDF jest prawidłowa, ponieważ wszystkie te operacje są kluczowe na etapie prepress. Składanie to proces organizowania elementów graficznych i tekstowych w całość, co jest niezbędne do uzyskania odpowiedniego układu. Łamanie odgrywa istotną rolę w dostosowywaniu treści do formatu publikacji, co jest szczególnie ważne w przypadku materiałów drukowanych. Reprodukcja poligraficzna odnosi się do przygotowania materiałów do druku, w tym konwersji kolorów oraz zapewnienia, że wszystkie elementy są zgodne z wymaganiami technicznymi. Wykonanie pliku PDF jest standardem w branży, gdyż format ten zachowuje jakość i układ dokumentu niezależnie od platformy, na której jest otwierany. Przykłady praktycznego zastosowania obejmują przygotowywanie broszur, książek czy plakatów, gdzie każdy z tych kroków jest niezbędny do uzyskania profesjonalnego i estetycznego produktu końcowego. Dobre praktyki w prepress obejmują również dbałość o kolorystykę i rozdzielczość, co ma kluczowe znaczenie dla jakości druku.

Pytanie 35

Ile maksymalnie z wymienionych użytków ulotek reklamowych w formacie A6 można umieścić na papierze SRA3?

A. 4 użytki

B. 8 użytków

C. 6 użytków

D. 2 użytki

Niepoprawne odpowiedzi wynikają z niepełnego zrozumienia zasad rozmieszczania formatu A6 na papierze SRA3. Odpowiedzi takie jak 4, 2 czy 6 użytków sugerują błędne obliczenia lub nieprawidłowe podejście do podziału przestrzeni. Na przykład, wybierając 4 użytki, można błędnie przyjąć, że w jednym wymiarze mieści się tylko jedna ulotka A6, co jest niezgodne z faktami. Przy założeniu, że maksymalnie wykorzystujemy wszystkie dostępne wymiary papieru, należy uwzględnić zarówno długość, jak i szerokość, co pozwala na poprawne oszacowanie liczby ulotek. Często popełnianym błędem jest także nieumiejętność wizualizacji, jak ulotki powinny być ułożone, co prowadzi do niewłaściwego podziału. W poligrafii istotne jest także przestrzeganie norm dotyczących marginesów i odstępów, co może wpłynąć na finalny wynik. Ostatecznie, analiza wymiarów i sposób ich rozmieszczenia są kluczowe dla efektywności druku, co jest podstawą przy podejmowaniu decyzji o formacie zlecenia.

Pytanie 36

Do czwórki tytułowej nie wlicza się

A. przedmowy

B. wakatu

C. kolofonu

D. przedtytułu

Przedmowa jest elementem publikacji, który nie należy do czwórki tytułowej, która tradycyjnie składa się z tytułu, podtytułu, nazwiska autora oraz informacji o miejscu i roku wydania. Czwórka tytułowa jest kluczowym elementem każdego dzieła, ponieważ stanowi wizytówkę książki i pozwala na szybkie zidentyfikowanie jej treści oraz autora. Przykładowo, w publikacjach naukowych, czwórka tytułowa jest niezbędna do zachowania standardów bibliograficznych, co jest szczególnie ważne podczas cytowania. W przeciwieństwie do czwórki tytułowej, przedmowa ma na celu wprowadzenie czytelnika w tematykę książki, wyjaśnienie jej celu i kontekstu, a także może zawierać osobiste refleksje autora. W praktyce, ignorowanie elementów czwórki tytułowej w literaturze wydawniczej może prowadzić do problemów z identyfikacją publikacji oraz z jej dalszym poszukiwaniem w bazach danych i katalogach bibliotecznych, co podkreśla znaczenie poprawnej struktury dokumentów wydawniczych.

Pytanie 37

Z uwagi na metodę obserwacji, oryginały klasyfikujemy na

A. refleksyjne i transparentne

B. analogowe i cyfrowe

C. jednobarwne i wielobarwne

D. regularne i nieregularne

Wybór błędnych kategorii oryginałów opartych na nieprawidłowych kryteriach klasyfikacji może prowadzić do istotnych nieporozumień w analizie materiałów. Odpowiedzi takie jak "regularne i nieregularne" wprowadzają pojęcia, które dotyczą bardziej geometrii lub struktury, a nie sposobu obserwacji oryginałów. Klasyfikacja ta nie odnosi się do tego, jak światło oddziałuje z materiałem, co jest kluczowe dla zrozumienia różnicy między refleksyjnością a transparentnością. Z kolei termin "analogowe i cyfrowe" odnosi się do technologii przetwarzania i zapisu danych, a nie do samej obserwacji oryginałów. Oryginały analogowe to te, które zachowują ciągłość danych, podczas gdy cyfrowe przekładają te dane na formę binarną. W kontekście obserwacji oryginałów, te pojęcia są nieadekwatne, ponieważ nie opisują jakości interakcji światła z danym materiałem. Ostatnia kategoria, "jednobarwne i wielobarwne", dotyczy raczej właściwości wizualnych obiektów, ale nie wskazuje na sposób ich obserwacji w kontekście fizyki optycznej. Takie myślenie może prowadzić do błędnych wniosków w analizach naukowych, gdyż pomija fundamentalne różnice w optyce, które są kluczowe dla zrozumienia zachowań światła i materiałów. Dlatego ważne jest, aby klasyfikować obiekty nie tylko według ich właściwości wizualnych, ale także w kontekście fizycznych zasad rządzących ich obserwacją.

Pytanie 38

Dywiz w użyciu pełni rolę jako

A. symbol matematyczny lub chemiczny

B. symbol wyliczenia lub wyróżnienia

C. łącznik lub symbol przeniesienia

D. cudzysłów francuski lub kątowy

Dywiz, czyli znak '-', pełni rolę łącznika, który służy do połączenia wyrazów w zdaniach oraz jako znak przeniesienia w przypadku łamania wyrazów na końcu linii. W praktyce, dywiz jest wykorzystywany w takich konstrukcjach jak np. 'wieloletni-pracownik' czy 'proszę przejść do następnej-strony'. Jest on szczególnie przydatny w redakcji tekstów, gdzie istnieje potrzeba zachowania klarowności i płynności w pisaniu. Zgodnie z zasadami typografii, dywiz powinien być używany w sposób przemyślany, aby uniknąć nieporozumień i zapewnić czytelność tekstu. Dobrym przykładem zastosowania dywizu jest w dokumentach technicznych, gdzie precyzyjna terminologia jest kluczowa, a połączenie wyrazów może znacząco wpłynąć na interpretację treści. Użycie dywizu w kontekście przeniesienia wyrazów jest również zgodne z normami typograficznymi, które podkreślają konieczność zachowania integralności wyrazów w tekstach drukowanych.

Pytanie 39

W trakcie realizacji wysokiej jakości druku na podłożach powlekanych, wartość liniatury rastra na formie drukowej powinna wynosić

A. 600 lpi

B. 900 lpi

C. 100 lpi

D. 170 lpi

Odpowiedź 170 lpi (line per inch) jest prawidłowa, ponieważ jest to optymalna liniatura rastra dla wysokiej jakości druku na podłożach powlekanych. Wysoka jakość druku wymaga precyzyjnego odwzorowania detali, co jest możliwe dzięki zastosowaniu właściwej liniatury. Liniatura 170 lpi zapewnia równowagę między szczegółowością a możliwością uzyskania gładkich przejść tonalnych, co jest kluczowe przy druku obrazów i kolorów na papierze powlekanym. W praktyce, drukarze często korzystają z tej wartości, aby osiągnąć najlepsze efekty wizualne, zarówno w druku offsetowym, jak i cyfrowym. Ponadto, dobór właściwej liniatury powinien być zgodny z typem podłoża oraz rodzajem atramentu, co wpływa na końcowy efekt wizualny i trwałość druku. W przypadku druku na papierach o wysokiej gładkości, stosowanie wyższej liniatury, jak 170 lpi, jest standardem w branży i praktyką zalecaną przez producentów materiałów drukarskich.

Pytanie 40

Zgodnie z Polską Normą definiującą jednostki typograficzne, jeden kwadrat ma wartość równą

A. 20 mm

B. 19 mm

C. 16 mm

D. 18 mm

Odpowiedź 18 mm jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z Polską Normą dotyczącą jednostek wielkości typograficznych, kwadrat typograficzny, znany również jako 'em', ma długość boku równą 18 mm. Jest to kluczowy parametr w projektowaniu typograficznym, gdyż wpływa na czytelność i estetykę tekstu. W praktyce, przy projektowaniu czcionek oraz w składzie typograficznym, znajomość wymiarów kwadratu typograficznego pozwala na właściwe skalowanie i ustawianie elementów tekstowych na stronie. W kontekście grafiki komputerowej i druku, zrozumienie tych wartości ułatwia pracę nad layoutem, gdzie proporcje i przestrzeń między elementami tekstowymi muszą być precyzyjnie dostosowane, aby osiągnąć optymalny efekt wizualny. Dodatkowo, w projektowaniu graficznym, odpowiednie stosowanie kwadratów typograficznych przyczynia się do zachowania harmonii i równowagi w kompozycji, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży. Dlatego też, znajomość wartości 18 mm jako standardowego wymiaru kwadratu typograficznego jest niezbędna dla każdego projektanta i typografa.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej