Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik teleinformatyk
  • Kwalifikacja: INF.08 - Eksploatacja i konfiguracja oraz administrowanie sieciami rozległymi
  • Data rozpoczęcia: 22 maja 2025 15:50
  • Data zakończenia: 22 maja 2025 16:06

Egzamin niezdany

Wynik: 16/40 punktów (40,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Który z poniższych algorytmów nie należy do grupy algorytmów sprawiedliwego kolejkowania?

A. WFQ (ang. Weighted Fair Queuing)
B. SFQ (ang. Stochastic Fairness Queuing)
C. PQ (ang. Priority Queuing)
D. DRR (ang. Deficit Round Robin)
Stochastic Fairness Queuing (SFQ), Deficit Round Robin (DRR) oraz Weighted Fair Queuing (WFQ) to algorytmy, które dążą do sprawiedliwego przydziału pasma pomiędzy różnymi strumieniami ruchu. SFQ implementuje losowy mechanizm kolejkowania, który pozwala na dynamizację dostępu do zasobów, zapewniając, że każdy strumień będzie miał szansę na uzyskanie pasma, niezależnie od jego długości czy intensywności. DRR z kolei wykorzystuje mechanizm rotacji, przydzielając różne ilości pasma w zależności od potrzeb strumieni, co umożliwia bardziej zrównoważone traktowanie. WFQ stosuje wagę przydzieloną każdemu strumieniowi, co zapewnia, że strumienie o większym znaczeniu mogą uzyskać więcej zasobów, ale w sposób kontrolowany i sprawiedliwy. Wspólną cechą tych algorytmów jest ich zdolność do zapobiegania sytuacjom, w których jeden strumień może zdominować zasoby sieciowe, co jest typowym błędem myślowym w przypadku analizy algorytmu PQ. Użytkownicy często myślą, że priorytetowe traktowanie jest jedynym rozwiązaniem dla problemów z wydajnością, jednak ignorują potencjalne konsekwencje w postaci opóźnień dla mniej priorytetowych strumieni. W kontekście standardów QoS, algorytmy sprawiedliwego kolejkowania są rekomendowane w środowiskach, gdzie różnorodność usług wymaga zrównoważonego przydziału zasobów, co czyni je bardziej odpowiednimi w zastosowaniach takich jak multimedia strumieniowe czy usługi krytyczne.
Pytanie 2

Jaką usługę trzeba aktywować, aby mieć możliwość korzystania z połączeń w sieciach komórkowych innych operatorów za granicą?

A. GPS
B. Prepaid
C. Roaming
D. HSDPA
Roaming to usługa, która pozwala użytkownikom telefonów komórkowych na korzystanie z ich urządzeń poza granicami kraju macierzystego poprzez połączenia z sieciami innych operatorów. Gdy użytkownik przebywa za granicą, jego telefon automatycznie łączy się z lokalnymi sieciami, co umożliwia wykonywanie połączeń, wysyłanie wiadomości oraz korzystanie z danych mobilnych. Przykładem praktycznego zastosowania roamingu może być sytuacja, w której turysta podróżujący po Europie korzysta z telefonu komórkowego, aby nawigować lub komunikować się z bliskimi. Roaming opiera się na międzynarodowych umowach między operatorami telekomunikacyjnymi, które gwarantują, że klienci będą mieli dostęp do usług mobilnych w różnych krajach. Warto zwrócić uwagę, że korzystanie z roamingu może wiązać się z dodatkowymi opłatami, dlatego użytkownicy powinni być świadomi warunków usługi oraz możliwości jej aktywacji przed podróżą. Współczesne standardy telekomunikacyjne, jak GSM i LTE, umożliwiają efektywne zarządzanie roamingiem, co sprawia, że usługa ta jest powszechnie dostępna dla większości użytkowników mobilnych.
Pytanie 3

W urządzeniach analizujących telekomunikacyjne, wykorzystywanych do pomiaru parametrów okablowania strukturalnego w sieciach abonenckich, przenik zbliżny nosi oznaczenie

A. NEXT
B. TDR
C. ACR
D. FEXT
W kontekście pomiarów parametrów okablowania strukturalnego, niepoprawne odpowiedzi dotyczą ważnych, ale różniących się koncepcji. ACR, czyli Attenuation to Crosstalk Ratio, jest miarą różnicy między tłumieniem sygnału a poziomem zakłóceń. Choć ACR jest istotne w kontekście zakłóceń, nie odnosi się bezpośrednio do przeniku bliskiego końca. FEXT, czyli Far-End Crosstalk, mierzy zakłócenia wywołane przez sygnały na końcu przeciwnym do źródła sygnału, co również nie jest tym, co opisuje pytanie dotyczące zakłóceń bliskiego końca. TDR, czyli Time Domain Reflectometry, to technika używana do lokalizacji usterek w kablach, a nie do pomiaru przeników. Te pomiary są często mylone ze względu na ich podobieństwa, ale każde z nich ma swoje unikalne zastosowanie w diagnostyce i ocenie jakości kabli. Typowym błędem jest mylenie pojęć NEXT i FEXT, co może prowadzić do nieprawidłowej oceny jakości sieci. Właściwe zrozumienie różnic między tymi pojęciami jest kluczowe dla poprawnej analizy i diagnostyki systemów telekomunikacyjnych.
Pytanie 4

Która z poniższych właściwości światłowodów wpływa na ich wybór podczas projektowania sieci informatycznych?

A. Prostota montażu oraz łączenia kabli
B. Zaszumienie sygnału informacyjnego spowodowane wibracjami fizycznymi
C. Odporność na zakłócenia elektromagnetyczne
D. Niska cena kabli oraz urządzeń współpracujących
Odporność na zakłócenia elektromagnetyczne jest kluczową cechą światłowodów, która przyczynia się do ich wyboru w projektowaniu sieci teleinformatycznych. W przeciwieństwie do tradycyjnych przewodów miedzianych, światłowody nie przewodzą prądu elektrycznego, co sprawia, że są znacznie mniej podatne na zakłócenia elektromagnetyczne. Dzięki temu, w środowiskach o dużym poziomie zakłóceń, takich jak obszary przemysłowe czy w pobliżu urządzeń elektronicznych, światłowody mogą zapewnić stabilniejszą i bardziej niezawodną transmisję danych. Przykładem praktycznego zastosowania jest wykorzystanie światłowodów w telekomunikacji oraz w sieciach lokalnych, gdzie wymagane są wysokie prędkości przesyłu i minimalne opóźnienia. Standardy, takie jak ITU-T G.652, definiują parametry optyczne, które zapewniają wysoką jakość sygnału w różnych warunkach. Zastosowanie światłowodów pozwala również na realizację sieci o dużych zasięgach bez konieczności stosowania wzmacniaczy, co dodatkowo zwiększa efektywność i redukuje koszty eksploatacji sieci.
Pytanie 5

Jak nazywa się magistrala, która umożliwia podłączenie kart rozszerzeń do płyty głównej w komputerach PC?

A. USB
B. PS/2
C. COM
D. PCI
Odpowiedź PCI (Peripheral Component Interconnect) jest prawidłowa, ponieważ jest to standard magistrali komunikacyjnej, który umożliwia podłączanie kart rozszerzeń do płyty głównej w komputerach klasy PC. PCI został wprowadzony w latach 90-tych i szybko stał się jednym z najpopularniejszych interfejsów dla kart dźwiękowych, kart graficznych, kart sieciowych i innych urządzeń peryferyjnych. Standard ten oferuje szereg zalet, takich jak możliwość przesyłania danych z prędkościami do 533 MB/s oraz wsparcie dla wielu urządzeń podłączonych jednocześnie, co czyni go niezwykle efektywnym rozwiązaniem. PCI jest również zgodna z technologią Plug and Play, co oznacza, że system operacyjny automatycznie rozpoznaje i konfiguruje nowe urządzenia po ich podłączeniu. Warto także zwrócić uwagę, że PCI ewoluowało w kierunku PCI Express (PCIe), które oferuje jeszcze wyższe prędkości i lepszą efektywność zakończeń, co sprawia, że jest to aktualny standard w nowoczesnych komputerach.
Pytanie 6

Jakie oprogramowanie służy do zarządzania bazami danych?

A. LibreDraw
B. Java
C. Microsoft Word
D. MySQL
MySQL to jeden z najpopularniejszych systemów zarządzania bazami danych (DBMS), który jest szeroko stosowany w różnych aplikacjach internetowych oraz systemach informatycznych. Jako system relacyjny, MySQL pozwala na przechowywanie danych w tabelach, które mogą być ze sobą powiązane za pomocą kluczy. Dzięki temu użytkownicy mogą efektywnie zarządzać danymi, wykonywać zapytania oraz generować raporty. Przykładem zastosowania MySQL jest jego integracja z aplikacjami opartymi na PHP, gdzie często wykorzystuje się go do przechowywania informacji o użytkownikach, produktach czy zamówieniach. Ponadto, MySQL wspiera standardy SQL (Structured Query Language), co umożliwia programistom korzystanie z uniwersalnych komend do tworzenia, modyfikowania i zarządzania danymi. Jako system open source, MySQL ma również dużą społeczność, co sprzyja ciągłemu rozwojowi oraz wsparciu technicznemu. Zastosowanie MySQL w projektach zgodnych z dobrymi praktykami zarządzania danymi pozwala na budowanie skalowalnych i bezpiecznych rozwiązań, które są w stanie obsłużyć duże ilości danych i użytkowników.
Pytanie 7

Linia długa bezstratna to taka linia, dla której

A. indukcyjność jednostkowa oraz pojemność jednostkowa wynoszą zero
B. pojemność jednostkowa oraz upływność jednostkowa mają wartość zerową
C. pojemność jednostkowa oraz rezystancja jednostkowa są równe zeru
D. upływność jednostkowa oraz rezystancja jednostkowa są równe zero
Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć, że pojęcia pojemności jednostkowej i indukcyjności jednostkowej nie wpływają bezpośrednio na klasyfikację linii jako bezstratnych. Pojemność jednostkowa dotyczy zdolności linii do gromadzenia ładunku elektrycznego, a indukcyjność jednostkowa odnosi się do zdolności do generowania pola magnetycznego. W rzeczywistości, linie o niskiej rezystancji i upływności mogą również posiadać określone wartości pojemności i indukcyjności, co nie wpływa na ich klasyfikację jako bezstratne. Kolejnym błędnym założeniem jest przekonanie, że niska rezystancja jednostkowa i pojemność jednostkowa mogą w jakiś sposób zastępować brak upływności. Rzeczywistość jest taka, że nawet przy niskiej pojemności, jeśli upływność jest znacząca, straty energii mogą być istotne. Typowym błędem myślowym jest mylenie pojęć związanych z właściwościami elektrycznymi materiałów, co prowadzi do nieporozumień w kontekście projektowania efektywnych systemów przesyłu sygnałów. W standardach branżowych, takich jak normy IEC, podkreśla się znaczenie zrozumienia różnych parametrów elektrycznych w kontekście ich wpływu na efektywność przesyłu sygnałów oraz minimalizację strat, co jest kluczowe w inżynierii telekomunikacyjnej.
Pytanie 8

Jakiego rodzaju sygnalizacja jest używana w systemie PCM 30/32?

A. Poza szczeliną we wspólnym kanale
B. W szczelinie we wspólnym kanale
C. Poza szczeliną skojarzoną z kanałem
D. W szczelinie skojarzonej z kanałem
Stosowanie sygnalizacji w szczelinie we wspólnym kanale, szczelinie skojarzonej z kanałem, czy poza szczeliną we wspólnym kanale, nie odpowiada zasadom działania systemu PCM 30/32. Szczelina we wspólnym kanale związana jest z ograniczeniem możliwości przesyłania jednoczesnych sygnałów, co może prowadzić do zatorów i spadku jakości usług. Tego typu podejście zakłada, że sygnały są przesyłane w ściśle określonych ramach czasowych, co ogranicza elastyczność systemu i utrudnia zarządzanie priorytetami w transmisji. W przypadku sygnalizacji poza szczeliną we wspólnym kanale, możliwe jest również wystąpienie kolizji danych, co prowadzi do utraty informacji. Z tych powodów kluczowe jest, aby zrozumieć, że system PCM 30/32 jest zaprojektowany z myślą o maksymalizacji wydajności i niezawodności, co osiągane jest poprzez zastosowanie sygnalizacji poza szczeliną skojarzoną z kanałem. Przyjmowanie innych metod sygnalizacji może skutkować nieefektywnym wykorzystaniem zasobów, co w kontekście nowoczesnych systemów telekomunikacyjnych jest nieakceptowalne. Dobrze jest pamiętać, że zrozumienie architektury systemów i właściwości poszczególnych metod sygnalizacji jest kluczowe dla efektywnego projektowania i utrzymywania sieci telekomunikacyjnych.
Pytanie 9

Po otrzymaniu pełnego numeru abonenta dzwoniącego centrala nawiązuje połączenie, a w tym momencie do dzwoniącego kierowany jest sygnał przerywany w cyklu 50 ms dźwięku i 50 ms przerwy, określany jako sygnał

A. zajętości abonenta
B. zliczania
C. zwrotnym wywołania
D. marszrutowania
Odpowiedź 'marszrutowania' jest poprawna, ponieważ sygnał przerywany w rytmie 50 ms emisji i 50 ms ciszy, który jest kierowany do abonenta wywołującego, jest stosowany w celu informowania o statusie połączenia w procesie marszrutowania. Marszrutowanie to kluczowy element w telekomunikacji, który odnosi się do wyboru najodpowiedniejszej trasy dla połączenia z jednego punktu do drugiego. Gdy centrala odbiera pełny numer abonenta, rozpoczyna proces zestawiania połączenia i sygnał ten informuje użytkownika o tym, że połączenie jest w trakcie zestawiania, a nie że jest zajęte czy nieosiągalne. Przykładem praktycznym wykorzystania tego sygnału może być przekazywanie informacji o tym, że połączenie jest w trakcie nawiązywania i użytkownik nie powinien przerywać próby zestawienia połączenia. Zrozumienie marszrutowania i jego praktycznych zastosowań jest fundamentalne w branży telekomunikacyjnej, gdzie wydajność i efektywność połączeń mają kluczowe znaczenie.
Pytanie 10

Jaki skrót definiuje format kodowania wykorzystywany w przesyłaniu wideo przy użyciu protokołu RTP (ang.
Real-time Transport Protocol)?

A. G.711
B. H.264
C. MP3
D. GSM 06.10
GSM 06.10, MP3 i G.711 to różne formaty i standardy, ale tak naprawdę nie są bezpośrednio związane z przesyłaniem wideo przez protokół RTP. GSM 06.10 to standard kompresji audio, który głównie używany jest w telefonii komórkowej. Jego zadaniem jest zapewnienie dobrej jakości dźwięku przy niskiej przepustowości, więc sprawdza się w zastosowaniach głosowych, ale nie nadaje się do kodowania wideo. MP3 to znany format audio, który głównie służy do kompresji dźwięku, a jego wykorzystanie w kontekście wideo jest raczej ograniczone. Choć MP3 można spotkać w produkcjach multimedialnych, to w przesyłaniu strumieniowym wideo to zupełnie się nie sprawdzi. G.711 to standard kodeka audio, który również bywa używany w telefonii VoIP, oferując wysoką jakość dźwięku, ale tak jak GSM, skupia się tylko na audio, a o wideo zapomina. Wiele osób myli te sprawy i uważa, że każdy kodek audio nadaje się do przesyłania wideo, co wprowadza w błąd w kontekście standardów w telekomunikacji i multimediach. Żeby efektywnie przesyłać wideo, potrzebujemy specjalnych kodeków, takich jak H.264, które są zaprojektowane właśnie dla wideo.
Pytanie 11

W trybie spoczynku telefonu komórkowego częstotliwość sygnału dzwonienia

A. mieści się w przedziale od 300 Hz do 3 400 Hz
B. jest równa 425 Hz
C. mieści się w przedziale od 25 Hz do 50 Hz
D. jest równa 100 Hz
Podane odpowiedzi sugerują różne, nieprawidłowe zakresy i wartości częstotliwości sygnału wywołania, co może wprowadzać w błąd osoby uczące się o telekomunikacji. Odpowiedź wskazująca na częstotliwość równą 425 Hz jest niepoprawna, ponieważ ta wartość nie odpowiada żadnemu standardowi sygnału wywołania. Częstotliwość ta jest znacznie wyższa niż standardowe zakresy, co mogłoby prowadzić do nieprawidłowego działania urządzeń telefonicznych. Podobnie, wskazanie na zakres od 300 Hz do 3 400 Hz jest również błędne, ponieważ obejmuje on pasmo, w którym znajdują się inne sygnały dźwiękowe, jak na przykład mowa. To pasmo częstotliwości jest typowe dla jakości transmisji głosu, natomiast sygnał dzwonka powinien być wyraźnie odseparowany, aby uniknąć zakłóceń. Z kolei częstotliwość 100 Hz, chociaż w granicach słyszalności, nie jest zgodna z normami sygnałów wywołania, ponieważ jest zbyt niska, co może prowadzić do problemów z wykrywalnością sygnału przez użytkowników. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków obejmują mylenie sygnałów dzwonienia z innymi typami sygnałów dźwiękowych oraz nieznajomość norm telekomunikacyjnych, które precyzują, jak powinny być skonstruowane sygnały wywołania. Wiedza na temat zakresu częstotliwości sygnału dzwonienia jest kluczowa dla każdego, kto zajmuje się projektowaniem lub analizą systemów telekomunikacyjnych, a nieprzestrzeganie tych zasad może prowadzić do istotnych problemów z jakością usług.
Pytanie 12

Jaką rolę odgrywa filtr dolnoprzepustowy w układzie próbkującym?

A. Usuwa z widma sygnału częstości przekraczające częstotliwość Nyquista
B. Modyfikuje rozkład natężenia sygnału w zależności od częstotliwości składników
C. Poprawia formę przebiegu sygnału analogowego na wejściu
D. Ogranicza najniższą częstotliwość próbkowania sygnału
Wybór odpowiedzi, która sugeruje, że filtr dolnoprzepustowy poprawia kształt przebiegu sygnału analogowego, przemawia o pewnej nieścisłości w zrozumieniu funkcji, jakie pełnią filtry w kontekście próbkowania. Filtr dolnoprzepustowy nie wpływa na kształt sygnału per se, lecz raczej na jego zawartość częstotliwościową. Częstość Nyquista jest kluczowa, ponieważ określa granice, powyżej których próbkowane sygnały mogą prowadzić do błędnej interpretacji. Z tego powodu, odpowiedzi sugerujące, że filtr może zmieniać rozkład natężenia sygnału w zależności od jego częstotliwości składowych, są również mylące. Filtr dolnoprzepustowy nie 'zmienia' sygnału, ale wycina niepożądane składowe, które mogą powodować zniekształcenia. W kontekście próbkowania, kluczową zasadą jest, że sygnały muszą być próbkowane w odpowiedniej częstotliwości, a filtry dolnoprzepustowe są stosowane przed procesem próbkowania, aby zapewnić, że nie wystąpi aliasing. Odpowiedzi mówiące o ograniczaniu minimalnej częstotliwości próbkowania są również niepoprawne, ponieważ to nie filtr dolnoprzepustowy, ale sama zasada próbkowania Nyquista określa minimalne wymagania dotyczące próbkowania. Warto zwrócić uwagę na te aspekty, aby zrozumieć, jak istotne jest stosowanie filtrów dolnoprzepustowych w praktyce inżynieryjnej.
Pytanie 13

Który z protokołów routingu wykorzystuje metodę wektora odległości?

A. RIP
B. BGP-4
C. IS-IS
D. OSPF
RIP, czyli Routing Information Protocol, jest protokołem routingu działającym w oparciu o wektor odległości, co oznacza, że wykorzystuje metrykę opartą na liczbie przeskoków. Działa na zasadzie wymiany informacji o trasach pomiędzy sąsiadującymi routerami, gdzie każdy z nich zna swoje bezpośrednie połączenia i przekazuje tę wiedzę dalej. Protokół ten jest prosty w implementacji i idealny dla małych sieci, gdzie liczba przeskoków nie przekracza 15, co zapobiega tworzeniu pętli routingu. RIP jest zgodny z standardami IETF, co czyni go zaufanym i szeroko stosowanym w branży. Praktycznie, RIP może być używany w sieciach, które nie wymagają szybkiej konwergencji lub skomplikowanej topologii. Warto także zauważyć, że RIP ma swoje ograniczenia, takie jak niska wydajność w większych sieciach, co prowadzi do rozwoju bardziej zaawansowanych protokołów, takich jak OSPF czy EIGRP.
Pytanie 14

Wskaż adres IP prywatnej klasy A.

A. 10.168.0.5
B. 192.168.0.5
C. 7.15.0.5
D. 172.16.0.5
Adres 10.168.0.5 jest prawidłowym adresem prywatnym klasy A, ponieważ należy do zakresu adresów zarezerwowanych dla sieci prywatnych. Zgodnie ze standardem RFC 1918, adresy prywatne klasy A obejmują zakres od 10.0.0.0 do 10.255.255.255. Adresy te są używane w sieciach lokalnych i nie są routowane w Internecie, co oznacza, że urządzenia w sieci lokalnej mogą komunikować się między sobą, ale nie mogą być bezpośrednio dostępne z zewnątrz bez odpowiedniego translacji adresów (NAT). Przykładem zastosowania adresów prywatnych klasy A jest konfiguracja dużych sieci korporacyjnych, gdzie wiele podmiotów korzysta z różnych podsieci w obrębie jednego adresu klasy A, co pozwala na efektywne zarządzanie adresacją IP oraz zwiększa poziom bezpieczeństwa sieci. W praktyce, korzystanie z prywatnych adresów IP pozwala na oszczędność publicznych adresów IPv4, które są ograniczone i coraz trudniejsze do pozyskania. Warto również zwrócić uwagę, że stosowanie NAT pozwala na udostępnianie jednego publicznego adresu IP wielu urządzeniom w sieci lokalnej, co jest szczególnie istotne w kontekście rosnącego zapotrzebowania na adresy IP w dobie Internetu Rzeczy (IoT).
Pytanie 15

Jaki jest cel stosowania domieszek (np. GeO2, Al2O3, P2O5, B2O5 oraz F2) w rdzeniach światłowodów telekomunikacyjnych z SiO2?

A. Zapobieżenia rozproszeniu fali świetlnej
B. Zmiany wartości współczynnika załamania światła
C. Zwiększenia giętkości kabla
D. Obniżenia absorpcji jonów wody
Domieszki w rdzeniach światłowodów SiO2 mają na celu nie tylko modyfikację współczynnika załamania światła, ale także poprawę innych właściwości, które nie są kluczowe dla ich funkcji optycznej. Na przykład, odpowiedź sugerująca, że domieszki zmniejszają absorpcję jonów wody, jest mylna, ponieważ właściwości absorpcyjne materiałów optycznych są z reguły kontrolowane poprzez właściwy dobór materiałów i ich obróbkę, a nie przez dodawanie domieszek. Dalsze twierdzenie, że domieszki zwiększają giętkość kabla, jest również nieprawidłowe. Giętkość włókna optycznego jest bardziej zdeterminowana przez jego konstrukcję, średnicę rdzenia oraz materiały stosowane w otulinie, a nie przez domieszki. Z kolei nadzieja, że domieszki zapobiegną rozproszeniu fali świetlnej, opiera się na błędnym założeniu. Rozpraszanie fali świetlnej w światłowodach jest zjawiskiem, które jest nieuniknione z powodu niejednorodności materiału oraz zmian w współczynniku załamania wzdłuż włókna. Najlepsze praktyki w projektowaniu światłowodów koncentrują się na optymalizacji geometrii rdzenia oraz minimalizacji strat sygnału, co skutkuje lepszymi parametrami transmisji. Zatem, skupienie się na domieszkach jako głównym elemencie redukującym straty i poprawiającym właściwości optyczne jest mylące i prowadzi do niepełnego zrozumienia procesu projektowania i wytwarzania światłowodów.
Pytanie 16

W badanym systemie transmisji, wartość stopy błędów wynosi 0,000001. Ile maksymalnie błędnych bitów może wystąpić podczas przesyłania danych z prędkością 2 Mb/s?

A. 20 bitów
B. 200 bitów
C. 22 bity
D. 2 bity
Podczas analizy błędnych odpowiedzi, kluczowe jest zrozumienie, że stopa błędów w transmisji jest wskaźnikiem, który określa prawdopodobieństwo wystąpienia błędów w przesyłanych danych. Popularnym błędem w myśleniu jest przypuszczenie, że liczba przesyłanych bitów jest bezpośrednio proporcjonalna do liczby błędów, co prowadzi do zawyżania tej wartości. Na przykład, niektórzy mogą pomyśleć, że przy tak wysokiej przepustowości, jak 2 Mb/s, liczba błędów musi być znacznie większa niż 2 bity. W rzeczywistości, niska stopa błędów oznacza, że proporcjonalnie mała część danych jest narażona na błędy. Ponadto, niektórzy mogą nie uwzględniać czasu trwania transmisji, co prowadzi do niewłaściwych obliczeń. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę, że każda sekunda transmisji z tą samą stopą błędów i przepustowością będzie skutkować identyczną liczbą potencjalnych błędów. Wnioskując, prawidłowe zrozumienie działania systemów transmisyjnych oraz umiejętność przeprowadzania odpowiednich obliczeń są kluczowe w zapewnieniu efektywności i niezawodności w komunikacji danych.
Pytanie 17

Aplikacja Sysprep.exe w systemie Windows 7 Professional pozwala na

A. aktualizację zdalną systemu
B. sprawdzanie błędów na dysku
C. sklonowanie obrazu zainstalowanego systemu
D. defragmentację dysku
Wybór innych opcji może prowadzić do wielu nieporozumień dotyczących funkcji systemu Windows 7 Professional. Na przykład, aktualizacja zdalna systemu odnosi się do procesu, w którym zmiany w oprogramowaniu są wdrażane na systemach zdalnych. Choć istnieją narzędzia do zdalnej aktualizacji, Sysprep nie jest jednym z nich. Jest to narzędzie skoncentrowane na przygotowaniu obrazów systemów do klonowania, a nie na zarządzaniu aktualizacjami. Defragmentacja dysku to proces, który ma na celu poprawę wydajności systemu poprzez reorganizację danych na dysku twardym. Sysprep nie ma nic wspólnego z defragmentacją, ponieważ jego rola dotyczy wyłącznie konfiguracji systemu operacyjnego do wdrażania. Sprawdzanie błędów na dysku, z kolei, to proces diagnostyczny, który polega na skanowaniu dysku twardego w celu wykrycia i naprawy błędów logicznych. To również nie jest funkcjonalność Sysprep, która zamiast tego koncentruje się na przygotowywaniu systemu do klonowania. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie funkcji narzędzi systemowych, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania systemem operacyjnym oraz jego zasobami. Aby uniknąć takich pomyłek, warto zrozumieć specyfikę działania poszczególnych narzędzi i ich zastosowanie w praktyce, co z kolei pozwoli na lepsze wykorzystanie możliwości systemu Windows.
Pytanie 18

Podstawowa usługa telefoniczna, która umożliwia analogowy przesył dźwięku przez komutowane łącza telefoniczne, realizowana w zakresie 300 Hz do 3400 Hz, jest oznaczana skrótem

A. ISDN
B. UMTS
C. POTS
D. PTSM
ISDN, czyli Integrated Services Digital Network, to cyfrowa sieć usługowa, która umożliwia przesyłanie nie tylko głosu, ale również danych i wideo. W przeciwieństwie do POTS, ISDN obsługuje wyższe pasma częstotliwości oraz bardziej złożone potrzeby komunikacyjne, co powoduje, że jest to rozwiązanie bardziej zaawansowane technologicznie. Mimo że ISDN oferuje wyższą jakość transmisji, nie jest to podstawowa usługa telefoniczna, a raczej rozwiązanie skierowane do użytkowników potrzebujących większej przepustowości oraz wielozadaniowości. UMTS, czyli Universal Mobile Telecommunications System, to standard komunikacji mobilnej, który obsługuje transmisję danych w sieciach 3G. Oferuje znacznie szersze możliwości niż POTS, jednak dotyczy głównie telefonii komórkowej i mobilnego dostępu do internetu, a nie tradycyjnej telefonii stacjonarnej. Z kolei PTSM, czyli Packet Telephony Service Module, to usługa, która koncentruje się na przesyłaniu danych głosowych poprzez pakiety, co jest typowe dla nowoczesnych rozwiązań VoIP. Te technologie są bardziej skomplikowane i nie odpowiadają prostocie oraz niezawodności, którą oferuje POTS. Kluczowym błędem w rozumieniu tych terminów jest mylenie różnorodnych technologii telekomunikacyjnych z podstawową usługą głosową. POTS jest unikalny w swoim zakresie, ponieważ skupia się wyłącznie na tradycyjnym przesyłaniu głosu przez analogowe linie.
Pytanie 19

Usługa znana jako CLIRO - Calling Line Identification Restriction Override pozwala na

A. przekierowywanie połączeń na dowolnie wybrany numer
B. blokadę wyświetlania numeru abonenta podłączonego
C. ominięcie blokady wyświetlania numeru abonenta dzwoniącego
D. zawieszenie połączenia
Odpowiedź wskazuje na umiejętność wykorzystania usługi CLIRO, która pozwala na ominięcie blokady prezentacji numeru abonenta wywołującego. Tego rodzaju usługa jest szczególnie przydatna w sytuacjach, gdy użytkownicy chcą, aby ich numery były widoczne dla odbiorców, mimo zastosowanych wcześniej restrykcji. Na przykład, w scenariuszu biznesowym, konsultanci mogą potrzebować, aby ich numery były wyświetlane przy nawiązywaniu połączeń z klientami w celu zwiększenia wiarygodności i profesjonalizmu. CLIRO jest istotnym narzędziem w kontekście standardów telekomunikacyjnych, które umożliwiają zarządzanie prezentacją numerów w sposób zgodny z zasadami ochrony prywatności oraz regulacjami dotyczącymi telekomunikacji. Wykorzystanie CLIRO jest zgodne z najlepszymi praktykami, które promują efektywną komunikację, a także umożliwiają elastyczność w zarządzaniu danymi abonentów, co jest kluczowe w dynamicznie zmieniającym się środowisku telekomunikacyjnym.
Pytanie 20

Który protokół określa zasady zarządzania siecią oraz znajdującymi się w niej urządzeniami?

A. SNMP (ang. Simple Network Management Protocol)
B. SMTP (ang. Simple Mail Transfer Protocol)
C. IGMP (ang. Internet Group Management Protocol)
D. ICMP (ang. Internet Control Message Protocol)
SNMP, czyli Simple Network Management Protocol, jest protokołem stworzonym z myślą o zarządzaniu urządzeniami w sieci komputerowej. Działa na zasadzie modelu klient-serwer, gdzie menedżer SNMP (zarządzający) komunikuje się z agentami SNMP (urządzeniami sieciowymi) w celu wymiany informacji o stanie tych urządzeń oraz ich konfiguracji. Przykłady zastosowania SNMP obejmują monitorowanie stanu routerów, przełączników, serwerów i innych elementów infrastruktury IT. Dzięki SNMP administratorzy mogą zbierać dane dotyczące wykorzystania pasma, obciążenia procesorów, dostępności urządzeń oraz wykrywać potencjalne awarie. W praktyce, użycie SNMP pozwala na automatyzację procesów związanych z zarządzaniem siecią, co jest zgodne z dobrymi praktykami w ITIL (Information Technology Infrastructure Library) i innymi ramami zarządzania usługami IT. SNMP jest również istotnym elementem wielu systemów zarządzania sieciami (NMS), co czyni go kluczowym narzędziem w pracy specjalistów ds. sieci.
Pytanie 21

Jak określa się procedurę weryfikującą podstawowe komponenty oraz urządzenia systemu BIOS (Basic Input/Output System) po ponownym uruchomieniu komputera?

A. RAID (Redundant Array of Independent Disks)
B. CMOS (Complementary Metal Oxide Semiconductor)
C. POST (Post On Self Test)
D. S.M.A.R.T. (Self Monitoring, Analysis and Reporting Technology)
CMOS, RAID oraz S.M.A.R.T. to terminy związane z różnymi aspektami technologii komputerowej, które często są mylone z procedurą POST. CMOS odnosi się do pamięci, która przechowuje ustawienia konfiguracyjne komputera, takie jak datę i godzinę, oraz ustawienia BIOS. Jednak sama pamięć CMOS nie wykonuje testów sprzętowych; jest jedynie pamięcią do przechowywania informacji. RAID to technologia stosowana do łączenia wielu dysków twardych w celu zwiększenia wydajności, pojemności lub redundancji danych. Chociaż RAID jest istotny dla bezpieczeństwa danych, nie ma bezpośredniego związku z testowaniem komponentów sprzętowych po włączeniu komputera. Z kolei S.M.A.R.T. to technologia monitorowania stanu dysków twardych, która zbiera dane o ich wydajności i stanu zdrowia, ale również nie jest procedurą inicjującą testy sprzętowe. Typowym błędem jest mylenie tych terminów z POST, co prowadzi do nieporozumień dotyczących podstawowych funkcji systemu BIOS. Kluczowe jest zrozumienie, że POST to pierwsza procedura uruchamiania komputera, która ma na celu zapewnienie, że wszystkie niezbędne komponenty działają prawidłowo przed załadowaniem systemu operacyjnego.
Pytanie 22

Jaki symbol reprezentuje kabel światłowodowy?

A. W-NOTKSd
B. F/UTP 4x2x0,5
C. YTKZYekw
D. TKMXn
Wybór innych opcji, jak YTKZYekw, F/UTP 4x2x0,5 czy TKMXn, może prowadzić do niepotrzebnych nieporozumień przy identyfikacji kabli i ich zastosowania. Każda z tych odpowiedzi dotyczy różnych typów kabli, które są używane w różnych sytuacjach telekomunikacyjnych. Na przykład, F/UTP 4x2x0,5 to kabel miedziany, z par skręconych z ekranem, i nadaje się głównie do sieci Ethernet. Jako kabel miedziany, nie pasuje do tematu światłowodów, więc jego wybór nie jest najlepszy. Wybór kabli miedzianych może być kuszący, zwłaszcza dla tych, którzy nie znają wszystkich zalet światłowodów - np. lepsza przepustowość i mniejsza podatność na zakłócenia. Warto mieć na uwadze, że nieznajomość różnic między kablami miedzianymi a światłowodowymi może prowadzić do błędnych decyzji w projektowaniu infrastruktury telekomunikacyjnej. Dlatego ważne jest, by przy wyborze kabli kierować się ich specyfikacjami i dopasować je do wymagań danego projektu. W przeciwnym razie, może to wpływać na wydajność i zwiększać koszty eksploatacji.
Pytanie 23

Jakie są maksymalne prędkości transmisji danych do abonenta oraz od abonenta dla modemu działającego z wykorzystaniem podziału częstotliwościowego FDM, według standardu ADSL2+ ITU-T G.992.5 Annex M?

A. Do abonenta - 12 Mbit/s oraz od abonenta - 24 Mbit/s
B. Do abonenta - 3,5 Mbit/s oraz od abonenta - 1 Mbit/s
C. Do abonenta - 1 Mbit/s oraz od abonenta - 12 Mbit/s
D. Do abonenta - 24 Mbit/s oraz od abonenta - 3,5 Mbit/s
Odpowiedź, że maksymalne szybkości transmisji danych do abonenta wynoszą 24 Mbit/s, a od abonenta 3,5 Mbit/s w standardzie ADSL2+ (ITU-T G.992.5 Annex M) jest poprawna. ADSL2+ to technologia, która umożliwia zwiększenie prędkości przesyłu danych poprzez zastosowanie podziału częstotliwościowego FDM. W standardzie tym zakres częstotliwości dla transmisji danych do abonenta jest znacznie szerszy niż dla transmisji od abonenta, co pozwala na osiągnięcie większych prędkości w kierunku do użytkownika końcowego. W praktyce zastosowanie ADSL2+ z Annex M pozwala na dostarczanie usług szerokopasmowych, takich jak strumieniowe przesyłanie wideo czy gry online, co czyni tę technologię szczególnie popularną wśród dostawców usług internetowych. Dodatkowo, dzięki optymalizacji pasma, użytkownicy mogą korzystać z jednoczesnych połączeń, co zwiększa efektywność wykorzystania dostępnych zasobów sieciowych.
Pytanie 24

W systemie Windows narzędzie quota służy do ustanawiania ograniczeń

A. ważności hasła.
B. działalności konta.
C. czasów logowania.
D. przestrzeni dyskowej.
Odpowiedzi takie jak czas logowania, aktywność konta czy ważność hasła, wskazują na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji narzędzia quota w systemie Windows. Czas logowania odnosi się do okresu, przez który użytkownik może być zalogowany do systemu, co jest zarządzane przez inne mechanizmy bezpieczeństwa i nie ma bezpośredniego związku z przestrzenią dyskową. Ograniczenia dotyczące aktywności konta są bardziej związane z politykami bezpieczeństwa i dostępem do zasobów, a nie z kontrolą nad ilością danych przechowywanych przez użytkowników. Ponadto, ważność hasła dotyczy kwestii związanych z bezpieczeństwem kont użytkowników i nie ma wpływu na to, jaką przestrzeń dyskową mogą oni wykorzystywać. Właściwe zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe dla skutecznego zarządzania systemami informatycznymi. Często błędne wnioski powstają z mylenia różnych funkcji administracyjnych, co może prowadzić do problemów z zarządzaniem bezpieczeństwem oraz dostępnością danych. Dlatego ważne jest, aby dobrze znać rolę każdego narzędzia w systemie oraz jego zastosowanie w kontekście całości zarządzania infrastrukturą IT. Zrozumienie, że narzędzie quota służy do ograniczania przestrzeni dyskowej, a nie innych aspektów zarządzania kontami użytkowników, pozwala na efektywniejsze stosowanie dostępnych zasobów oraz zapewnienie lepszej organizacji w środowisku IT.
Pytanie 25

Jakie zasady działania ma przetwornik A/C typu delta-sigma?

A. porównywania wartości napięcia wejściowego z napięciem odniesienia generowanym przez przetwornik cyfrowo-analogowy w iteracyjnym procesie kontrolowanym przez układ sterujący
B. kwantowania pochodnej sygnału, co oznacza przetwarzanie różnicy wartości sygnału pomiędzy następującymi próbkami na jednobitowe słowo cyfrowe
C. jednoczesnego zestawienia wartości napięcia wejściowego z serią napięć odniesienia przy użyciu szeregu komparatorów analogowych
D. zliczania impulsów z generatora wzorcowego o dużej częstotliwości, względem czasu pomiaru, w czasie proporcjonalnym do napięcia wejściowego
Zrozumienie działania przetworników A/C jest kluczowe w aplikacjach elektronicznych, jednakże wiele koncepcji związanych z innymi typami przetworników może prowadzić do błędnych wniosków. Pierwsza z niepoprawnych koncepcji dotyczy procesu kwantowania, które jest charakterystyczne dla innych typów przetworników, ale nie oddaje istoty działania delta-sigma. W przetwornikach delta-sigma, istotą jest zliczanie impulsów, a nie bezpośrednie kwantowanie pochodnej sygnału. Kolejna koncepcja sugeruje porównanie napięcia wejściowego z napięciem odniesienia przy pomocy przetwornika cyfrowo-analogowego, co jest bardziej związane z technologią przetworników typu SAR (Successive Approximation Register). Takie podejście nie uwzględnia unikalnej modulacji występującej w delta-sigma. Wreszcie, twierdzenie o jednoczesnym porównaniu napięcia wejściowego z szeregiem napięć odniesienia przy użyciu komparatorów analogowych jest charakterystyczne dla innych architektur przetworników, jak flash ADC. Użycie komparatorów w sposób opisany w odpowiedziach alternatywnych ignoruje kluczowy element modulacji delta-sigma oraz fakt, że to impulsy są zliczane, a nie bezpośrednie porównania. Te błędne wnioski wynikają z niepełnego zrozumienia działania przetworników A/C, co może prowadzić do nieefektywnego projektowania systemów elektronicznych i pomiarowych.
Pytanie 26

Co to jest backup systemu?

A. wykonaniem ponownej instalacji systemu operacyjnego
B. kończeniem działania komputera
C. kopią zapasową systemu operacyjnego
D. zakończeniem wszelkich operacji realizowanych przez system operacyjny
Pojęcie backupu systemu operacyjnego często bywa mylone z innymi, nieprawidłowymi koncepcjami. Przykładowo, ponowna instalacja systemu operacyjnego nie jest tym samym, co wykonanie kopii zapasowej. Instalacja systemu oznacza, że wszystkie dane zostaną zresetowane do stanu fabrycznego, co może prowadzić do utraty danych, jeśli nie zostały wcześniej zabezpieczone. Warto również zauważyć, że zakończenie pracy komputera nie ma nic wspólnego z procesem backupu - jest to jedynie działanie systemowe, które nie wpływa na dane przechowywane w systemie. Z kolei zakończenie wszystkich zadań wykonywanych przez system operacyjny także nie odnosi się do backupu; to proces, który dotyczy tylko aktualnych operacji systemowych, a nie ochrony danych. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków obejmują brak zrozumienia podstawowych funkcji i celów backupu. Osoby nieznające się na zarządzaniu danymi mogą mylić różne operacje systemowe i nie zdawać sobie sprawy, że backup to kluczowy element ochrony danych. Właściwe zrozumienie backupu oraz jego znaczenia w zarządzaniu danymi jest niezbędne dla każdego użytkownika komputera, a szczególnie dla profesjonalistów w dziedzinie IT.
Pytanie 27

Który adres docelowy IPv6 nie jest kierowany poza pojedynczy węzeł sieci i nie jest przesyłany przez routery?

A. ::/128
B. ::1/128
C. 2001:db8:0:1::1
D. ff00::/8
Wybór adresów takich jak ::/128, ff00::/8 oraz 2001:db8:0:1::1 wiąże się z nieporozumieniami dotyczącymi sposobu działania protokołu IPv6 oraz przeznaczenia poszczególnych typów adresów. Adres ::/128 to adres zerowy, który w praktyce nie jest używany do komunikacji i nie jest przypisany do konkretnego węzła, co czyni go nieodpowiednim w kontekście pytania. Adres ff00::/8 jest adresem multicastowym, co oznacza, że jest przeznaczony do przesyłania pakietów do grupy węzłów w sieci i z pewnością nie jest ograniczony do pojedynczego węzła. Natomiast 2001:db8:0:1::1 jest przykładowym adresem IPv6 w domenie dokumentacji, przeznaczonym do ilustracji i nie powinien być używany w rzeczywistych implementacjach bezpośrednio. Powszechny błąd polega na mylnym postrzeganiu adresów IPv6 jako jedynie kolekcji bitów, co prowadzi do niepoprawnych wniosków o ich zastosowaniu. Zrozumienie różnych klas adresów w IPv6 jest kluczowe dla prawidłowego projektowania i wdrażania sieci, a znajomość ich specyfiki pozwoli uniknąć wielu typowych błędów w praktyce sieciowej.
Pytanie 28

W cyfrowych łączach abonenckich do wymiany informacji pomiędzy stacjami końcowymi a węzłem komutacyjnym wykorzystuje się sygnalizację

A. R2
B. SS7
C. DSS1
D. R1
Wybór SS7, R2 lub R1 jako odpowiedzi na to pytanie jest nieadekwatny, ponieważ te systemy sygnalizacji mają różne zastosowania i nie są przeznaczone do bezpośredniego przesyłania informacji między stacjami końcowymi a węzłem komutacyjnym w kontekście cyfrowych łącz abonenckich. SS7 (Signaling System No. 7) to kompleksowy system sygnalizacji używany głównie w sieciach telefonicznych do zarządzania połączeniami i przesyłania informacji o połączeniach, jednak jego zastosowanie nie jest specyficzne dla łącz abonenckich, a raczej skupia się na sieciach dużej skali oraz operatorach. R2 to starszy system sygnalizacji, który był używany głównie w telefonii analogowej i w niektórych przypadkach w cyfrowych, ale nie oferuje on funkcji potrzebnych dla zestawiania połączeń w nowoczesnych sieciach telefonii cyfrowej, takich jak ISDN. R1 z kolei jest kolejnym przestarzałym standardem, który również nie posiada odpowiednich funkcji dla nowoczesnych potrzeb telekomunikacyjnych. Zrozumienie kontekstu zastosowania każdego z tych systemów sygnalizacji jest kluczowe dla podejmowania właściwych decyzji w projektowaniu i wdrażaniu rozwiązań telekomunikacyjnych. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych systemów sygnalizacji i ich zastosowań, co prowadzi do niewłaściwych wniosków dotyczących ich funkcji i efektywności w danym kontekście.
Pytanie 29

Jaki akronim odnosi się do technologii pakietowej, która jednocześnie obsługuje HSDPA i HSUPA, umożliwiając transfer danych z prędkością do 14,4 Mb/s przy pobieraniu oraz do 5,76 Mb/s przy wysyłaniu?

A. LTE (Long Term Evolution)
B. HSPA (3,5G) (High Speed Packet Access)
C. GPRS (2G) (General Packet Radio Service)
D. GSM (Global System for Mobile Communications)
Wybór odpowiedzi LTE (Long Term Evolution) jest błędny, ponieważ technologia ta jest następcą HSPA, a nie jej równolegle działającym wariantem. LTE zapewnia znacznie wyższe prędkości transferu danych niż HSPA, osiągając prędkości do 300 Mb/s i więcej w warunkach idealnych. Warto zauważyć, że LTE jest technologią czwartej generacji (4G), co oznacza, że jest bardziej zaawansowana technologicznie i w praktyce wykorzystywana jest do dostępu do Internetu mobilnego o wysokiej wydajności. Z kolei GSM (Global System for Mobile Communications) to technologia drugiej generacji (2G), która nie obsługuje transferu pakietowego z prędkościami porównywalnymi do HSPA. GSM jest głównie wykorzystywana do rozmów głosowych i SMS, co ogranicza jej zastosowanie w kontekście szybkiego dostępu do danych. GPRS (General Packet Radio Service), również technologia drugiej generacji, jest jeszcze wolniejsza, oferując transfery na poziomie kilku kilobitów na sekundę, co jest niewystarczające do bardziej zaawansowanych usług danych. Powszechny błąd myślowy polega na myleniu różnych generacji technologii mobilnych oraz ich wydajności. Właściwe zrozumienie hierarchii technologicznej i ich możliwości jest kluczowe dla wyboru odpowiedniego rozwiązania w praktyce mobilnej.
Pytanie 30

Technika przesyłania danych o stałej długości 53 bajtów nazywa się komutacją

A. optyczną
B. pakietów
C. komórek
D. łączy
Wybierając inne odpowiedzi, można napotkać na szereg nieporozumień dotyczących podstawowych zasad komutacji w sieciach. Komutacja pakietów polega na przesyłaniu danych w zmiennych długościach, co prowadzi do fragmentacji i może skutkować większymi opóźnieniami, zwłaszcza w przypadkach występowania dużego obciążenia sieci. Z kolei komutacja łączy odnosi się do metod, które wykorzystują dedykowane połączenia do przesyłania danych, co nie jest efektywne w zarządzaniu zasobami w dynamicznie zmieniających się środowiskach. Komutacja optyczna to technologia skupiająca się na przesyłaniu sygnałów świetlnych w sieciach optycznych i również nie odnosi się do przesyłania danych w stałej długości jednostkach. Wybór tych odpowiedzi może wynikać z mylnego utożsamiania różnych form komutacji z ich funkcjonalnością i zastosowaniem. Kluczem do zrozumienia komutacji komórek jest dostrzeganie jej przewag w kontekście wydajności i zarządzania przepustowością, co jest fundamentalne dla współczesnych systemów telekomunikacyjnych.
Pytanie 31

Przystępując do udzielania pierwszej pomocy osobie, która została porażona prądem elektrycznym, co należy zrobić w pierwszej kolejności?

A. odłączyć źródło prądu
B. przywrócić krążenie
C. zacząć sztuczne oddychanie
D. udrożnić drogi oddechowe
Odłączenie prądu to chyba najważniejszy krok, gdy pomagamy komuś, kto miał porażenie elektryczne. Bez tego ryzykujemy poważne konsekwencje, jak choćby uszkodzenie serca, które może być naprawdę niebezpieczne. Dlatego pierwsze, co musimy zrobić, to zabezpieczyć miejsce zdarzenia i upewnić się, że nikt nie jest już narażony na prąd. Można to zrobić na przykład przez wyłączenie zasilania. Jeśli mamy możliwość, warto odłączyć źródło prądu z kontaktu. A w sytuacjach, gdy jest pożar lub inne zagrożenie, pamiętajmy o swoim własnym bezpieczeństwie – to najważniejsze! Jak już upewnimy się, że ofiara nie jest pod prądem, możemy przejść do udzielania pomocy, czyli sprawdzić, czy oddycha, czy ma świadomość, a w razie potrzeby wezwać pomoc lub przeprowadzić resuscytację.
Pytanie 32

Wskaż właściwość tunelowania SSTP (Secure Socket Tunneling Protocol)?

A. Umożliwia stworzenie szybkiego, lecz niechronionego tunelu sieciowego
B. Domyślnie wykorzystuje port 334
C. Dostarcza mechanizmów transportowania PPP wewnątrz kanału SSL/TSL
D. Jest stosowane jedynie w systemach operacyjnych MS Windows
Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć kilka nieprawidłowych założeń, które prowadzą do błędnych wniosków. Pierwsza z nich sugeruje, że SSTP pozwala na zestawienie szybkiego, ale niezabezpieczonego tunelu sieciowego. W rzeczywistości SSTP jest protokołem zaprojektowanym z myślą o bezpieczeństwie, co oznacza, że każde połączenie jest szyfrowane, a jego celem jest ochrona danych przed nieautoryzowanym dostępem. Kolejna odpowiedź wskazuje, że SSTP jest dostępne tylko dla systemów operacyjnych MS Windows. Chociaż SSTP został opracowany przez Microsoft, istnieją również implementacje tego protokołu na innych systemach operacyjnych, co sprawia, że jego użycie nie ogranicza się jedynie do platformy Windows. Ostatnia niepoprawna odpowiedź stwierdza, że SSTP domyślnie korzysta z portu 334. W rzeczywistości SSTP używa portu 443, co jest standardowym portem dla ruchu HTTPS, co ułatwia przechodzenie przez zapory sieciowe, które mogą blokować inne porty. Te błędne przekonania mogą wynikać z niedostatecznej wiedzy na temat protokołów tunelujących oraz ich implementacji w różnych systemach operacyjnych, dlatego ważne jest, aby dokładnie zapoznać się z dokumentacją techniczną oraz standardami branżowymi dotyczącymi SSTP.
Pytanie 33

W tabeli zamieszczono fragment dokumentacji technicznej przełącznika. Jaka jest maksymalna prędkość transmisji tego przełącznika?

The front panel of the Switch consists of LED indicators for Power, Console, Link/Act and Speed, 16 Fast-Ethernet ports and a 100BASE-FX Ethernet port. Also, the front panel has a RS-232 communication port.

A. 1 Gbps
B. 10 Mbps
C. 100 Mbps
D. 1000 Kbps
Wybór odpowiedzi innej niż "100 Mbps" może wynikać z nieporozumienia dotyczącego standardów transmisji danych w sieciach lokalnych. Odpowiedzi takie jak "1000 Kbps" oraz "10 Mbps" wskazują na niższe prędkości niż maksymalna prędkość portów Fast-Ethernet. Zrozumienie, że 1000 Kbps to to samo co 1 Mbps, jest istotne w kontekście porównań. Z kolei standard 10 Mbps odnosi się do przestarzałego Ethernetu, który jest znacznie wolniejszy niż Fast-Ethernet, co czyni tę odpowiedź nieadekwatną. Odpowiedź "1 Gbps" wprowadza w błąd, ponieważ odnosi się do standardu Gigabit Ethernet, który nie jest stosowany w kontekście portów Fast-Ethernet, a zatem nie może być uznany za maksymalną prędkość tego konkretnego przełącznika. Podstawowym błędem myślowym jest nieodróżnianie standardów oraz nieznajomość różnic między nimi. Praktyczne zrozumienie, które standardy są aktualnie stosowane i jakie oferują prędkości transmisji, jest kluczowe dla efektywnego projektowania sieci, a także dla ich przyszłej rozbudowy. Wybierając niepoprawne odpowiedzi, można stracić z oczu fundamentalne zasady działania sieci i ich architekturę, co może prowadzić do nieefektywnych rozwiązań sieciowych.
Pytanie 34

Jakie narzędzie należy wykorzystać do aktualizacji sterownika urządzenia w systemie MS Windows?

A. bezpieczeństwo i konserwacja
B. menedżer urządzeń
C. wygląd oraz personalizacja
D. ustawienia zasilania
Menedżer urządzeń to kluczowe narzędzie w systemie MS Windows, które umożliwia zarządzanie sprzętem podłączonym do komputera. Używając Menedżera urządzeń, użytkownicy mogą aktualizować sterowniki, co jest istotne dla zapewnienia optymalnej wydajności i kompatybilności sprzętu. Aktualizacja sterowników może rozwiązać problemy z działaniem urządzeń, takich jak drukarki, karty graficzne czy urządzenia USB. Aby zaktualizować sterownik, wystarczy kliknąć prawym przyciskiem myszy na odpowiednim urządzeniu w Menedżerze urządzeń, a następnie wybrać opcję „Aktualizuj sterownik”. System automatycznie sprawdzi dostępność nowszych wersji sterowników w Internecie lub umożliwi ręczne wskazanie lokalizacji pliku sterownika. W kontekście dobrych praktyk IT, regularne aktualizowanie sterowników jest zalecane przez producentów sprzętu oraz organizacje zajmujące się bezpieczeństwem, ponieważ nowe wersje często zawierają poprawki błędów oraz usprawnienia wydajności. Zrozumienie, jak korzystać z Menedżera urządzeń, jest niezbędne dla każdego użytkownika, który chce utrzymać system operacyjny w dobrym stanie.
Pytanie 35

Jak można ustalić, czy osoba rażona prądem elektrycznym nie ma zaburzeń w świadomości?

A. Sprawdzić, czy poszkodowany wykonuje czynność oddychania
B. Obserwować reakcję poszkodowanego na bodźce bólowe
C. Zadać osobie poszkodowanej proste pytanie
D. Ocenić reakcję źrenic u poszkodowanego
Zadawanie prostych pytań poszkodowanemu jest kluczowym sposobem na ocenę jego świadomości oraz zdolności do reagowania. Osoba z zaburzeniami świadomości może nie być w stanie prawidłowo odpowiedzieć na pytania, co wskazuje na poważne zagrożenie dla jej stanu zdrowia. W praktyce, pytania powinny być jasne i jednoznaczne, takie jak 'Czy wiesz, gdzie się znajdujesz?' lub 'Jak się nazywasz?'. Tego typu pytania pozwalają na szybką ocenę orientacji w czasie i przestrzeni, co jest istotnym elementem w diagnostyce stanu poszkodowanego. W sytuacji porażenia prądem elektrycznym, ważne jest również szybkie wezwanie pomocy medycznej i monitorowanie podstawowych funkcji życiowych poszkodowanego, w tym tętna oraz oddychania, które mogą być upośledzone przez skutki porażenia. Poprawna ocena stanu świadomości jest zgodna z najlepszymi praktykami ratunkowymi oraz standardami medycznymi, które podkreślają znaczenie szybkiego rozpoznania zagrożeń w przypadku urazów elektrycznych.
Pytanie 36

Wskaź przyrząd, który powinien być zastosowany do pomiaru rezystancji pętli pary kablowej?

A. Omomierz
B. Poziomoskop
C. Miernik poziomu
D. Megaomomierz
Omomierz to przyrząd służący do pomiaru rezystancji elektrycznej i jest idealnym narzędziem do oceny rezystancji pętli pary kablowej. Jego funkcjonalność opiera się na pomiarze oporu, co jest kluczowe w diagnostyce i utrzymaniu instalacji elektrycznych. W praktyce omomierz jest wykorzystywany do sprawdzania przewodów, złącz oraz różnych komponentów elektrycznych, co pozwala na wykrycie potencjalnych problemów, takich jak zwarcia czy przerwy w obwodzie. Standardy branżowe, takie jak IEC 61010, podkreślają znaczenie dokładności i bezpieczeństwa podczas wykonywania pomiarów, co czyni omomierz niezastąpionym narzędziem dla elektryków i techników. Możliwość pomiaru rezystancji w różnych zakresach sprawia, że omomierz jest wszechstronny, a jego zastosowanie w diagnostyce pozwala na uzyskanie szybkich i precyzyjnych wyników, co jest niezbędne podczas konserwacji i instalacji systemów elektrycznych.
Pytanie 37

W jakich mediach transmisyjnych płynie prąd o tym samym natężeniu, lecz w przeciwnych kierunkach?

A. W falowodach
B. W kablach symetrycznych
C. W światłowodach
D. W kablach współosiowych
Kable współosiowe, falowody oraz światłowody funkcjonują na zupełnie innych zasadach niż kable symetryczne. Kable współosiowe są zbudowane z centralnego przewodnika, który jest otoczony izolatorem i ekranem, co prowadzi do przesyłu sygnału w jednym kierunku. W przypadku kabli współosiowych prąd nie płynie w przeciwnych kierunkach, a ich konstrukcja sprzyja przesyłowi sygnałów radiowych i telewizyjnych, ale nie dostarcza korzyści wynikających z symetrii. Falowody, z kolei, są strukturami, które prowadzą fale elektromagnetyczne, ale ich działanie opiera się na wielkości i kształcie falowodu, a nie na oporze czy symetrii prądów. Ostatecznie, światłowody posługują się inną zasadą transmisji sygnału, polegającą na przesyłaniu impulsów świetlnych przez włókna optyczne, co nie ma nic wspólnego z prądem elektrycznym. Wybór niewłaściwego medium transmisyjnego często wynika z braku zrozumienia, jak różnorodne technologie działają oraz jakie są ich właściwości. Kluczowe jest zatem, aby przed podjęciem decyzji o wyborze medium transmisyjnego zrozumieć specyfikę każdego z nich, zwracając uwagę na zastosowanie i wymagania techniczne, aby uniknąć typowych błędów w projektowaniu systemów komunikacyjnych.
Pytanie 38

W badanym systemie transmisji błędów odnotowano stopę na poziomie 0,000001. Jaką maksymalną ilość błędnych bitów można odczytać podczas przesyłania danych z prędkością 2 Mb/s?

A. 22 bity
B. 2 bity
C. 20 bitów
D. 200 bitów
Nieprawidłowe podejście do obliczeń może prowadzić do błędnych wniosków w kontekście błędów w transmisji danych. Często mylnie zakłada się, że liczba błędnych bitów jest równa prostemu pomnożeniu stopy błędów przez liczbę bitów przesyłanych w krótkim okresie, co nie uwzględnia dłuższego czasu przesyłania danych. Obliczając maksymalną liczbę błędnych bitów tylko na podstawie jednego cyklu transmisji, można zignorować fakt, że błędy mogą się kumulować w czasie działania systemu. W praktyce, biorąc pod uwagę dłuższe okna czasowe, takie jak 11 sekund, okazuje się, że całkowita liczba błędów może być znacznie wyższa. Kolejnym błędem jest niedocenianie wpływu stopy błędów na jakość transmisji w systemach, gdzie niezawodność jest kluczowa, jak w telekomunikacji czy przesyłach danych krytycznych. Poprawne podejście powinno uwzględniać zarówno stopy błędów, jak i czas trwania transmisji, co jest zgodne z praktykami inżynieryjnymi. Zatem, ignorując te aspekty, łatwo jest dojść do mylnych wniosków, co podkreśla znaczenie zrozumienia tematu i stosowania właściwych metodologii obliczeniowych.
Pytanie 39

Który z poniższych adresów mógłby pełnić rolę adresu IP bramy domyślnej dla urządzenia o adresie 192.168.30.1/24?

A. 192.168.30.254
B. 192.168.0.255
C. 192.168.30.255
D. 192.168.0.254
Adres IP 192.168.30.254 to dobry wybór jako brama domyślna dla hosta z adresem 192.168.30.1/24, bo oba znajdują się w tej samej podsieci. Przy masce /24, pierwsze 24 bity (czyli 192.168.30) definiują sieć, a ostatni oktet (1 w przypadku hosta) to miejsce dla urządzeń w tej sieci. Ważne jest, żeby adres bramy był wolny, więc 192.168.30.254, będący w tej samej podsieci, sprawdza się idealnie. Przykład? Jeśli komputery w sieci lokalnej chcą się komunikować z Internetem, to właśnie trzeba ustawić adres bramy na 192.168.30.254. Dzięki temu, ruch będzie trafiał do tej bramy, która następnie go przekazuje dalej. No i w praktyce, poprawna konfiguracja bramy jest kluczowa, żeby komunikacja w sieci działała płynnie i żeby umożliwić dostęp do innych sieci. Fajnie też wiedzieć, że w standardzie IPv4 adresy 0 i 255 są zarezerwowane na specjalne cele, jak adres sieci i adres rozgłoszeniowy.
Pytanie 40

Przekazywanie informacji o trasach pomiędzy różnymi protokołami routingu to

A. sumaryzacja podsieci
B. trasowanie
C. redystrybucja tras
D. agregacja tras
Redystrybucja tras to proces wymiany informacji o trasach pomiędzy różnymi protokołami routingu, co jest kluczowe w dużych i złożonych sieciach. Dzięki redystrybucji, routery mogą dzielić się informacjami o trasach, które są dostępne w różnych systemach routingu, co pozwala na efektywniejsze zarządzanie ruchem sieciowym. Przykładem może być sytuacja, w której sieć korzysta zarówno z protokołu OSPF (Open Shortest Path First), jak i BGP (Border Gateway Protocol). W tym przypadku, dzięki redystrybucji tras, routery mogą wymieniać informacje o trasach, co zwiększa elastyczność i niezawodność całej infrastruktury. Ważne jest, aby podczas redystrybucji stosować zasady i najlepsze praktyki, takie jak filtrowanie tras oraz kontrola metryk, aby uniknąć pętli routingu i zapewnić optymalną wydajność. Takie podejście jest zgodne z zaleceniami organizacji takich jak IETF, co podkreśla znaczenie redystrybucji w nowoczesnych sieciach komputerowych.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej