Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik elektryk
Kwalifikacja: ELE.02 - Montaż, uruchamianie i konserwacja instalacji, maszyn i urządzeń elektrycznych
Data rozpoczęcia: 21 maja 2025 10:47
Data zakończenia: 21 maja 2025 11:13

Egzamin niezdany

Wynik: 14/40 punktów (35,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W obiekcie zasilanym napięciem 400 V (3/N/PE 50Hz) zainstalowano następujące urządzenia:
1. przepływowy podgrzewacz wody - 12 kW - obwód trójfazowy
2. zmywarka - 3,5 kW - obwód jednofazowy
3. kuchenka elektryczna - 9,5 kW - obwód trójfazowy
4. pralka automatyczna - 4,5 kW - obwód jednofazowy

Każde z urządzeń stanowi odrębny obwód w tablicy rozdzielczej. Jakie wyłączniki instalacyjne należy zastosować z odpowiednimi wartościami prądu znamionowego, według kolejności dla każdego urządzenia (w kolejności 1,2,3,4)?

A. 16 A, 20 A, 20 A, 16 A

B. 20 A, 16 A, 20 A, 16 A

C. 16 A, 20 A, 20 A, 16 A

D. 20 A, 16 A, 16 A, 20 A

Wybór innych wartości prądów znamionowych dla wyłączników instalacyjnych może prowadzić do niewłaściwej ochrony odbiorników i stwarzać ryzyko ich uszkodzenia, a nawet pożaru. Dla przykładu, zastosowanie wyłącznika o prądzie 16 A dla kuchenki elektrycznej o mocy 9,5 kW w obwodzie 3-fazowym jest błędne, ponieważ moc ta wymaga przynajmniej 20 A. Prąd znamionowy wyłączników powinien być zawsze dobrany na podstawie obliczeń mocy i zastosowanej metody ochrony. Wybór zbyt niskiego prądu znamionowego może prowadzić do częstego wyłączania się zabezpieczenia, co nie tylko jest niewygodne, ale także może doprowadzić do uszkodzenia urządzenia przez nienależyte zasilanie. Z kolei użycie wyłącznika o zbyt wysokim prądzie może nie zapewnić odpowiedniej ochrony przed przeciążeniem, co stwarza ryzyko przegrzania i uszkodzenia przewodów. W normach instalacyjnych oraz w praktyce inżynierskiej kluczowe jest przestrzeganie zasad doboru zabezpieczeń, które uwzględniają zarówno moc odbiorników, jak i ich charakterystykę. Istotne jest również, aby uwzględniać współczynniki obciążenia, które mogą wpływać na rzeczywisty pobór prądu przez urządzenia. Dlatego też właściwe zrozumienie i stosowanie tych zasad jest niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa instalacji elektrycznych.

Pytanie 2

Jaką liczbę klawiszy oraz zacisków ma typowy pojedynczy łącznik schodowy?

A. Dwa klawisze i cztery zaciski

B. Jeden klawisz i trzy zaciski

C. Dwa klawisze i trzy zaciski

D. Jeden klawisz i cztery zaciski

Klasyczny pojedynczy łącznik schodowy to urządzenie elektryczne, które służy do włączania i wyłączania oświetlenia w pomieszczeniach. Posiada jeden klawisz, który umożliwia obsługę światła oraz trzy zaciski. Zaciski te są niezbędne do prawidłowego podłączenia łącznika w obwodzie elektrycznym. W typowej konfiguracji, jeden z zacisków jest podłączony do źródła zasilania, a dwa pozostałe do obwodów oświetleniowych, co umożliwia kontrolę oświetlenia z jednego miejsca. Przykładowe zastosowanie to montaż łącznika w korytarzu, gdzie można włączać i wyłączać światło centralne. Zgodnie z normą PN-IEC 60669, stosowanie łączników schodowych powinno zapewniać bezpieczeństwo oraz wygodę użytkowania. Właściwe zrozumienie budowy łącznika pozwala na jego efektywne wykorzystanie w instalacjach elektrycznych, co jest kluczowe dla zapewnienia prawidłowego działania systemów oświetleniowych.

Pytanie 3

Jakim kolorem oznaczona jest wkładka topikowa, której wartość prądu znamionowego wynosi 20 A?

A. czerwony

B. żółty

C. szary

D. niebieski

Wkładki topikowe, jako elementy zabezpieczające w obwodach elektrycznych, są klasyfikowane według wartości prądu znamionowego, co znajduje swoje odzwierciedlenie w kolorach obudowy. W przypadku wkładki o prądzie znamionowym 20 A stosuje się kolor niebieski, co jest zgodne z normami określającymi oznaczenia kolorystyczne. W praktyce, znajomość tych norm jest kluczowa dla właściwego doboru zabezpieczeń w instalacjach elektrycznych. Użycie wkładek topikowych o odpowiednich wartościach jest istotne, aby zminimalizować ryzyko przegrzania oraz uszkodzeń instalacji. Przykładowo, w przypadku awarii lub zwarcia, wkładka o odpowiednim prądzie znamionowym zadziała w odpowiednim czasie, co zapewnia bezpieczeństwo użytkowania urządzeń elektrycznych. Warto zaznaczyć, że standardy międzynarodowe, takie jak IEC 60269, precyzują klasyfikację wkładek topikowych, co potwierdza ich istotną rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa w obwodach elektrycznych.

Pytanie 4

W jakich okolicznościach instalacja elektryczna nie wymaga konserwacji ani naprawy?

A. Gdy użytkowanie instalacji stwarza zagrożenie dla bezpieczeństwa personelu lub otoczenia

B. Kiedy zostanie zauważone uszkodzenie instalacji elektrycznej

C. Gdy stan techniczny instalacji jest niedostateczny lub wartości jej parametrów są poza zakresem określonym w instrukcji eksploatacji

D. Kiedy prowadzone są prace konserwacyjne w obiekcie, na przykład malowanie ścian

Odpowiedź wskazująca, że instalacja elektryczna nie musi być poddawana konserwacji w przypadku przeprowadzania prac konserwacyjnych, takich jak malowanie ścian, jest prawidłowa, ponieważ w tym kontekście nie zachodzi ryzyko uszkodzenia instalacji ani zagrożenie dla bezpieczeństwa. W rzeczywistości, prace konserwacyjne są często planowane i wykonywane w sposób, który minimalizuje ryzyko dla istniejącej instalacji. Przykładowo, przed rozpoczęciem malowania należy zabezpieczyć gniazdka elektryczne i kable, co pozwala na bezpieczne i zgodne z normami ISO i PN wykonywanie takich prac. Dobrą praktyką jest również przeprowadzenie przeglądu stanu instalacji przed rozpoczęciem jakichkolwiek działań konserwacyjnych, aby upewnić się, że nie ma ukrytych usterek, które mogłyby wpłynąć na bezpieczeństwo. Ostatecznie, przestrzeganie regularnych harmonogramów konserwacji i inspekcji jest kluczowe dla utrzymania bezpieczeństwa oraz wydajności instalacji elektrycznych.

Pytanie 5

Czy na obudowie urządzenia elektrycznego oznaczenie IP00 wskazuje na

A. stosowanie separacji ochronnej

B. najwyższy poziom ochronności

C. brak zabezpieczenia przed kurzem i wilgocią

D. zerową klasę ochrony przed porażeniem

Wybór odpowiedzi dotyczących separacji ochronnej, zerowej klasy ochronności oraz najwyższego stopnia ochronności oparty jest na mylnym zrozumieniu klasyfikacji IP i jej zastosowania. Separacja ochronna odnosi się do metod stosowanych w budowie urządzeń w celu zapewnienia bezpieczeństwa użytkownika poprzez oddzielenie części pod napięciem od części dostępnych dla użytkownika. W przypadku oznaczenia IP00 nie ma mowy o jakiejkolwiek separacji, gdyż brak jakiejkolwiek ochrony przed pyłem i wodą oznacza, że użytkownik narażony jest na bezpośredni kontakt z potencjalnie niebezpiecznymi komponentami. Zerowa klasa ochronności przed porażeniem to również niepoprawna interpretacja – IP00 nie odnosi się bezpośrednio do porażenia prądem, ale do ochrony mechanicznej i wodnej. W rzeczywistości klasa ochronności przed porażeniem elektrycznym wyrażana jest innymi symbolami, takimi jak klasy I, II, III, które definiują różne poziomy ochrony. Wreszcie, najwyższy stopień ochronności odnosiłby się do oznaczenia IP68 lub wyższego, które wskazuje na wysoką odporność na zanurzenie w wodzie i pył. Pojmowanie oznaczeń IP jest fundamentalne w kontekście bezpieczeństwa i trwałości urządzeń, a błędne interpretacje mogą prowadzić do niewłaściwego użytkowania i poważnych zagrożeń.

Pytanie 6

Który rodzaj żarówki przedstawiono na ilustracji?

A. Halogenowy.

B. Rtęciowy.

C. Wolframowy.

D. Ledowy.

Wybór żarówki wolframowej, rtęciowej lub halogenowej jako odpowiedzi sugeruje pewne nieporozumienia dotyczące technologii oświetleniowej. Żarówki wolframowe, choć kiedyś były powszechnie stosowane, charakteryzują się niską efektywnością energetyczną oraz krótką żywotnością, wynoszącą średnio około 1000 godzin. Emitują one dużą ilość ciepła, co sprawia, że są mniej praktyczne w zastosowaniach wymagających długotrwałego użytkowania. Z kolei żarówki rtęciowe, wykorzystywane głównie w oświetleniu przemysłowym i ulicznym, mają swoje ograniczenia związane z zawartością rtęci, co czyni je zagrożeniem dla środowiska. Ich zastosowanie w domach jest nie tylko niepraktyczne, ale także niebezpieczne. Halogenowe żarówki, będące rozwinięciem technologii wolframowej, oferują nieco lepszą efektywność, ale nadal nie dorównują żarówkom LED pod względem oszczędności energii oraz żywotności. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do wyboru tych opcji, to przekonanie, że tradycyjne źródła światła są wystarczające do zaspokojenia potrzeb oświetleniowych, ignorując przy tym ich negatywny wpływ na rachunki za energię oraz środowisko. W praktyce, na podstawie badań i analiz branżowych, zaleca się stosowanie żarówek LED jako najbardziej efektywnej i ekologicznej opcji oświetleniowej, dostosowanej do współczesnych standardów.

Pytanie 7

Która z poniższych zasad nie jest zawsze obligatoryjna w trakcie serwisowania i konserwacji instalacji elektrycznych o napięciu do 1 kV?

A. Każde prace remontowe powinny być prowadzone po odłączeniu napięcia

B. Pod napięciem wolno wymieniać tylko bezpieczniki lub żarówki (świetlówki) w nienaruszonej oprawie

C. Pomiary i próby można realizować bez wyłączania napięcia, o ile zastosuje się odpowiednie środki ochrony

D. Wszelkie prace można wykonywać jedynie w obecności osoby asekurującej

Odpowiedzi sugerujące, że prace remontowe należy zawsze wykonywać po wyłączeniu napięcia, że pod napięciem można wymieniać tylko bezpieczniki lub żarówki, czy że wszelkie prace można wykonywać tylko w obecności osoby asekurującej, mogą prowadzić do nieporozumień i błędnych praktyk. Owszem, wyłączenie napięcia jest generalnie najbezpieczniejszym podejściem, jednak w niektórych sytuacjach, takich jak wymiana bezpieczników czy żarówek, przy zachowaniu odpowiednich środków ostrożności, można te prace wykonać pod napięciem. Istnieją normy i przepisy BHP, które określają, kiedy i jak można pracować w warunkach napięcia, a także jakie środki ochrony osobistej należy stosować. Ponadto, nie wszystkie prace wymagają obecności osoby asekurującej, co może spowodować niepotrzebne opóźnienia w realizacji zadań. Kluczowym błędem myślowym w takich podejściach jest założenie, że każda sytuacja jest równoznaczna z wysokim ryzykiem i wymaga nadzoru, co nie zawsze jest prawdą. Zrozumienie kontekstu, w jakim przeprowadzane są prace oraz umiejętność oceny ryzyka to umiejętności, które powinny być rozwijane przez osoby pracujące w branży elektrycznej. Należy również pamiętać, że interpretacja przepisów powinna być dostosowywana do specyficznych warunków pracy oraz typu realizowanej operacji.

Pytanie 8

W przypadku instalacji elektrycznej o parametrach U₀ = 230 V i I_a= 100 A, Z_s = 3,1 Ω (Z_sI_a < U₀), działającej w systemie TN-C, dodatkowa ochrona przed porażeniem prądem elektrycznym nie jest efektywna, ponieważ

A. impedancja pętli zwarcia jest zbyt wysoka

B. rezystancja uziemienia jest zbyt niska

C. impedancja sieci zasilającej jest zbyt niska

D. rezystancja izolacji miejsca pracy jest zbyt duża

W kontekście ochrony przed porażeniem prądem elektrycznym, zrozumienie roli różnych parametrów instalacji jest niezwykle istotne. Rezystancja izolacji stanowiska nie jest bezpośrednio związana z efektywnością ochrony w układzie TN-C. Wysoka rezystancja izolacji może świadczyć o dobrym stanie izolacji, co w teorii zmniejsza ryzyko porażenia prądem, ale nie eliminuje potrzeby niskiej impedancji pętli zwarcia. Z kolei zbyt mała rezystancja uziomu nie gwarantuje właściwej ochrony, ponieważ kluczowym parametrem jest to, jak szybko prąd zwarciowy może przepłynąć przez obwód, co zależy od impedancji pętli zwarcia. Impedancja sieci zasilającej jest także mniej istotna w kontekście bezpośredniego bezpieczeństwa, ponieważ to nie ona decyduje o skuteczności wyłączenia obwodu w przypadku zwarcia. Typowym błędem myślowym jest skupianie się na pojedynczych parametrach, zamiast na całościowym zrozumieniu interakcji między różnymi elementami instalacji. Bez właściwej analizy impedancji pętli zwarcia, jakiekolwiek poprawki dotyczące uziemienia czy rezystancji izolacji mogą nie przynieść oczekiwanych rezultatów, a tym samym zagrażać bezpieczeństwu użytkowników instalacji elektrycznych. Kluczowe jest zatem podejście holistyczne, które uwzględnia wszystkie parametry, aby zapewnić pełną ochronę przed porażeniem prądem elektrycznym.

Pytanie 9

Jaką metodę należy zastosować do bezpośredniego pomiaru rezystancji przewodów?

A. watomierz oraz amperomierz

B. analogowy omomierz

C. amperomierz oraz woltomierz

D. cyfrowy watomierz

Omomierz analogowy jest specjalistycznym narzędziem pomiarowym, które pozwala na dokładne mierzenie rezystancji przewodów. Jego działanie opiera się na zastosowaniu prądu stałego, który przepływa przez przewód, a następnie mierzy spadek napięcia. W oparciu o te dane oblicza się wartość rezystancji zgodnie z prawem Ohma, które mówi, że R = U/I, gdzie R to rezystancja, U to napięcie, a I to natężenie prądu. W praktyce omomierze są często wykorzystywane do lokalizacji i diagnozy usterek w instalacjach elektrycznych, oceny stanu przewodów w urządzeniach oraz podczas wykonywania przeglądów technicznych. Stosowanie omomierza analogowego ma swoje zalety, takie jak prostota obsługi oraz bezpośrednie odczyty na skali, co może być korzystne w przypadku szybkich pomiarów. Dobrym przykładem zastosowania omomierza jest kontrola przewodów uziemiających, gdzie niska rezystancja jest kluczowa dla bezpieczeństwa systemów elektrycznych, co jest zgodne z normami PN-EN 62305 dotyczącymi ochrony odgromowej i uziemień.

Pytanie 10

Jaka jest minimalna wartość napięcia probierczego, która jest wymagana podczas pomiarów rezystancji izolacji przewodów w obwodach SELV oraz PELV?

A. 500 V

B. 100 V

C. 250 V

D. 1000 V

Wybór niewłaściwego napięcia probierczego przy pomiarach rezystancji izolacji może wynikać z niepełnego zrozumienia zasad bezpieczeństwa oraz specyfiki obwodów SELV i PELV. Użycie napięcia 100 V, na przykład, może być niewystarczające do skutecznego zdiagnozowania stanu izolacji. Praktyka pokazuje, że takie niskie napięcie nie jest w stanie ujawnić potencjalnych usterek, które są krytyczne dla bezpieczeństwa. W przypadku obwodów o napięciu roboczym, które wymagają wyższego poziomu izolacji, napięcie probiercze powinno być dostosowane do tych wymagań, co w przypadku SELV i PELV oznacza wartość nie mniejszą niż 250 V. Użycie napięcia 500 V lub 1000 V, z kolei, może prowadzić do uszkodzenia bardzo wrażliwych podzespołów w niektórych zastosowaniach, co jest szczególnie ważne w obwodach niskonapięciowych. Właściwe dobieranie napięcia probierczego to kluczowy element w zapewnieniu bezpieczeństwa systemów elektrycznych, a nieprzestrzeganie tych zasad może prowadzić do poważnych konsekwencji. Wiele osób błędnie zakłada, że wyższe napięcia są zawsze lepsze, jednak w rzeczywistości należy kierować się normami oraz zaleceniami producentów, aby zminimalizować ryzyko uszkodzeń oraz zapewnić bezpieczeństwo eksploatacyjne obwodów elektrycznych.

Pytanie 11

Której klasy ogranicznik przepięciowy przedstawiono na rysunku?

A. Klasy B

B. Klasy D

C. Klasy A

D. Klasy C

Wybór odpowiedzi z klas A, B, C niestety nie odpowiada rzeczywistym potrzebom ochrony przed przepięciami, jeśli mówimy o ogranicznikach klasy D. Klasa A jest do ochrony sprzętu przed przepięciami z atmosfery, ale to działa przy średnio niskich energiach, więc przy silnych przepięciach to może być za mało. Klasa B, która jest stworzona do ochrony przed przepięciami z zewnątrz, też nie bardzo sobie poradzi w aplikacjach, które mogą dostać nagłe, wysokie przepięcia. Klasa C, mimo że daje jakąś formę ochrony, nie nadaje się do intensywnej ochrony przed przepięciami, jak w przypadku systemów komputerowych czy telekomunikacyjnych. Ważne jest, żeby znać różnice między tymi klasami i ich zastosowania, bo źle dobrane rozwiązanie może skutkować poważnymi uszkodzeniami sprzętu i kosztownymi naprawami. Często ludzie błędnie myślą, że te klasy są równoważne, co prowadzi do zaniżania ryzyka, a to jest naprawdę powszechna pułapka przy projektowaniu systemów ochrony przeciwprzepięciowej.

Pytanie 12

Narzędzie przestawione na ilustracji przeznaczone jest do

A. zaciskania końcówek tulejkowych.

B. zaciskania końcówek oczkowych.

C. zdejmowania powłoki z przewodu.

D. profilowania żył przewodów.

Profilowanie żył przewodów jest kluczowym procesem w pracach elektrycznych, który zapewnia właściwe przygotowanie przewodów do dalszej obróbki, takiej jak ich łączenie czy izolacja. Narzędzie przedstawione na ilustracji, mianowicie szczypce okrągłe, jest idealne do tego celu dzięki swojej stożkowej budowie, która umożliwia formowanie przewodów w różne kształty. Takie profilowanie pozwala na łatwe wprowadzenie żył do złączek, co zwiększa efektywność i bezpieczeństwo całej instalacji. Zgodnie z normami branżowymi, odpowiednie przygotowanie końców przewodów ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia ich stabilności i minimalizacji ryzyka zwarć. W praktyce, profesjonalni elektrycy często korzystają z tego rodzaju narzędzi, aby dostosować przewody do specyficznych wymogów instalacji, co poprawia jakość wykonywanej pracy oraz wpływa na trwałość całej instalacji. Dobrą praktyką jest również przeszkolenie pracowników w zakresie używania takich narzędzi oraz regularne kontrolowanie ich stanu technicznego, aby uniknąć błędów w obróbce przewodów.

Pytanie 13

Kiedy należy dokonać przeglądu instalacji elektrycznej w obiekcie przemysłowym?

A. Tylko przed uruchomieniem nowych maszyn

B. Po każdej naprawie maszyn

C. Co pięć lat

D. Co najmniej raz na rok

Warto zaznaczyć, że przegląd instalacji elektrycznej tylko przed uruchomieniem nowych maszyn nie jest wystarczający. Wprowadzenie nowego sprzętu do istniejącej instalacji wymaga sprawdzenia jej zgodności, ale nie zastępuje regularnych przeglądów. Nowe maszyny mogą wprowadzać dodatkowe obciążenie na system, co zwiększa ryzyko przeciążenia lub awarii. Ponadto, przegląd po każdej naprawie maszyn również nie jest wystarczający. Choć istotne jest, aby po naprawie sprawdzić poprawność działania, nie zapewnia to bieżącego monitorowania stanu całej instalacji. Regularne przeglądy są konieczne, aby identyfikować ukryte problemy, które mogą się pojawić podczas normalnej eksploatacji. Z kolei przeglądy co pięć lat są zdecydowanie zbyt rzadkie. Taka częstotliwość nie pozwala na wystarczająco szybkie wykrycie problemów, co może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji i nieplanowanych przestojów w pracy zakładu. Dlatego też normy i przepisy branżowe zalecają częstsze przeglądy, aby zapewnić bezpieczeństwo i efektywność działania instalacji elektrycznych. Zignorowanie tych zasad może skutkować nie tylko przerwami w produkcji, ale także poważnymi zagrożeniami dla życia i zdrowia pracowników.

Pytanie 14

Jaki parametr trójfazowego gniazda wtyczkowego jest określany symbolem IP20?

A. Najwyższą temperaturę otoczenia podczas eksploatacji

B. Klasę ochronności przed porażeniem energią elektryczną

C. Minimalny przekrój przewodów podłączonych do zacisków

D. Stopień zabezpieczenia przed dostępem ciał stałych oraz wody

Symbol IP20 mówi nam o tym, jak dobrze urządzenia elektryczne są chronione przed różnymi rzeczami, jak np. kurz i woda. W praktyce oznacza to, że urządzenie jest ok, jeśli chodzi o duże obiekty (czyli te, które mają więcej niż 12,5 mm), ale niestety nie ma żadnej ochrony przed wodą. To jest ważne, zwłaszcza gdy myślimy o tym, gdzie te urządzenia będą używane. Na przykład gniazdka w biurze – nie jesteśmy tam narażeni na wodę, ale dobrze, że są zbudowane tak, żeby nikt nie mógł łatwo zajrzeć do środka. Fajnie, że istnieją standardy IEC 60529, bo dzięki nim można lepiej dobierać urządzenia do konkretnych miejsc, zwłaszcza tam, gdzie bezpieczeństwo elektryczne to mega ważna sprawa.

Pytanie 15

Który z poniższych elementów chroni nakrętkę przed odkręceniem?

A. Tuleja kołnierzowa

B. Tuleja redukcyjna

C. Podkładka sprężysta

D. Podkładka dystansowa

Tuleja kołnierzowa, tuleja redukcyjna oraz podkładka dystansowa, mimo że każdy z tych elementów ma swoje zastosowanie, nie są odpowiednie do zabezpieczania nakrętki przed odkręceniem. Tuleja kołnierzowa jest elementem mocującym, który zazwyczaj wspiera konstrukcje lub elementy w danym miejscu, ale nie ma właściwości sprężystych, co oznacza, że nie zapobiega luzowaniu się nakrętek. Jej główną funkcją jest ułatwienie montażu i stabilizacja, co nie wpływa na trwałość połączenia w warunkach dynamicznych. Tuleja redukcyjna, z kolei, służy do zmiany średnicy otworu w elementach złącznych, co również nie wpływa na zapobieganie odkręcaniu się nakrętki. Nie ma ona żadnych właściwości, które mogłyby przeciwdziałać luzowaniu połączenia. Z kolei podkładka dystansowa jest używana do utrzymywania odpowiedniego odstępu pomiędzy elementami, ale również nie jest w stanie zabezpieczyć połączenia przed luzowaniem. Często prowadzi to do błędnych wniosków, że elementy te mogą pełnić funkcję zabezpieczającą, co nie jest ich przeznaczeniem. W kontekście standardów branżowych, ważne jest, aby właściwie dobierać elementy zabezpieczające w zależności od specyfiki zastosowania, aby zapewnić pełne bezpieczeństwo i niezawodność konstrukcji.

Pytanie 16

Jaką kategorię urządzeń elektrycznych reprezentują przekładniki prądowe?

A. Do prądnic tachometrycznych

B. Do transformatorów

C. Do wzmacniaczy maszynowych

D. Do indukcyjnych sprzęgieł dwukierunkowych

Wybór odpowiedzi spośród wzmacniaczy maszynowych, indukcyjnych sprzęgieł dwukierunkowych czy prądnic tachometrycznych wprowadza w błąd, gdyż te urządzenia pełnią zupełnie inne funkcje i mają odmienną budowę oraz zastosowanie. Wzmacniacze maszynowe są urządzeniami służącymi do wzmacniania sygnałów, co jest kluczowe w procesach automatyzacji i kontroli, ale nie mają bezpośredniego związku z pomiarami prądu. Indukcyjne sprzęgła dwukierunkowe z kolei są stosowane do transmisji momentu obrotowego między dwoma elementami, co również jest oddalone od funkcji przekładników prądowych. Prądnice tachometryczne natomiast są wykorzystywane do pomiaru prędkości obrotowej i koncentrują się na generowaniu sygnałów proporcjonalnych do prędkości obrotowej, co nie ma nic wspólnego z pomiarem prądu elektrycznego. Wybór nieodpowiednich odpowiedzi wynika często z mylnego skojarzenia funkcji tych urządzeń z ich zastosowaniami. Aby zrozumieć różnice, warto zwrócić uwagę na specyfikę działania każdego z tych urządzeń oraz ich zastosowanie w różnych dziedzinach, co jest istotne dla prawidłowego rozumienia i wykorzystania technologii elektrycznej.

Pytanie 17

W jaki sposób realizowana jest ochrona przed porażeniem elektrycznym poprzez dotyk pośredni w oprawie oświetleniowej drugiej klasy ochronności działającej w sieci TN-S?

A. Zasilanie z transformatora izolacyjnego

B. Połączenie obudowy z przewodem ochronnym sieci

C. Użycie napięcia zasilania o zmniejszonej wartości

D. Zastosowanie podwójnej warstwy izolacji

W kontekście ochrony przed dotykiem pośrednim, wiele podejść może wydawać się atrakcyjnych, jednak nie są one wystarczające do zapewnienia właściwego poziomu bezpieczeństwa. Zastosowanie napięcia zasilającego o obniżonej wartości, choć teoretycznie może zredukować ryzyko porażenia, nie eliminuje go całkowicie, ponieważ w przypadku awarii izolacji nadal może wystąpić ryzyko niebezpiecznego napięcia. Zasilanie z transformatora separacyjnego również nie stanowi pełnej odpowiedzi na problem, gdyż chociaż transformator ten ogranicza ryzyko porażenia, to nie jest to rozwiązanie wystarczające w przypadku urządzeń, które nie są dostatecznie izolowane. Połączenie obudowy z przewodem ochronnym sieci jest bardziej charakterystyczne dla urządzeń klasy I, gdzie niezbędne jest uziemienie, natomiast w oprawach klasy II, które są projektowane bez przewodu ochronnego, takie podejście jest nieadekwatne. Te nieprawidłowe koncepcje często wynikają z braku zrozumienia zasad klasyfikacji sprzętu elektrycznego oraz norm bezpieczeństwa, takich jak IEC 61140, które jasno definiują wymagania dotyczące ochrony przeciwporażeniowej. Właściwe zrozumienie i zastosowanie zasad dotyczących izolacji oraz konstrukcji sprzętu jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa użytkowników, co jest często pomijane w praktycznych zastosowaniach.

Pytanie 18

Jakie z wymienionych usterek w obwodzie odbiorczym instalacji elektrycznej powinno spowodować automatyczne odcięcie napięcia przez wyłącznik różnicowoprądowy?

A. Skok napięcia

B. Przeciążenie obwodu

C. Upływ prądu

D. Zwarcie międzyfazowe

Przepięcie, przeciążenie i zwarcie międzyfazowe to takie awaryjne sytuacje, które się zdarzają w instalacjach elektrycznych, ale RCD wcale się na to nie aktywuje. Przepięcie, to nic innego jak nagły wzrost napięcia, który może złamać urządzenia, ale nie zmienia różnicy prądów, a to jest kluczowe dla działania RCD. RCD nie służy do ochrony przed przepięciami, w takich sytuacjach są ograniczniki przepięć. Przeciążenie natomiast, to co się dzieje, gdy podłączamy zbyt dużo sprzętu do obwodu, co zwiększa prąd powyżej normy, ale RCD nie reaguje, bo nie wykrywa różnicy prądów w takim przypadku. Wtedy na szczęście mamy wyłączniki nadprądowe, które odcinają zasilanie przy za dużym prądzie. A jeśli chodzi o zwarcie międzyfazowe, to jest to, gdy przewody fazowe się stykają i prąd leci jak szalony, ale znów, RCD na to nie działa, bo nie ma żadnej różnicy prądów do wykrycia. Więc ważne jest, by zrozumieć, jak te wszystkie zabezpieczenia w elektryce współpracują, żeby zapewnić bezpieczeństwo, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w tej branży.

Pytanie 19

Którą z wymienionych funkcji posiada przyrząd przedstawiony na ilustracji?

A. Badanie kolejności faz.

B. Sprawdzanie wyłączników różnicowoprądowych.

C. Lokalizacja przewodów pod tynkiem.

D. Pomiar rezystancji uziemienia.

Odpowiedzi, które nie wskazują na funkcję testera wyłączników różnicowoprądowych, mogą prowadzić do wielu nieporozumień dotyczących zastosowania tego przyrządu. Pomiar rezystancji uziemienia, na przykład, to proces, który polega na ocenie skuteczności systemu uziemiającego w celu ochrony przed wyładowaniami elektrycznymi. Choć jest to ważne zadanie w kontekście bezpieczeństwa elektrycznego, nie jest to funkcja testera różnicowoprądowego. Podobnie, lokalizacja przewodów pod tynkiem wymaga użycia innych narzędzi, takich jak detektory przewodów, które są zaprojektowane do identyfikacji położenia kabli i rur w ścianach, a nie do testowania wyłączników. Z kolei badanie kolejności faz jest związane z analizą instalacji trójfazowych, gdzie ważne jest, aby odpowiednia sekwencja zasilania była zachowana dla poprawnej pracy urządzeń. Takie pomyłki mogą wynikać z niezrozumienia podstawowych funkcji urządzeń elektrycznych oraz ich zastosowań w praktyce. Właściwe rozpoznawanie i stosowanie narzędzi, jak i znajomość ich funkcji jest kluczowe dla profesjonalnego podejścia do instalacji elektrycznych oraz zapewnienia bezpieczeństwa użytkowników.

Pytanie 20

Jakiego narzędzia należy użyć, aby zweryfikować, czy nie ma napięcia w instalacji elektrycznej 230 V, przed przystąpieniem do prac konserwacyjnych?

A. Czujnika zaniku fazy

B. Neonowego wskaźnika napięcia

C. Omomierza cyfrowego

D. Miernika parametrów instalacji

Neonowy wskaźnik napięcia to urządzenie, które pozwala na szybkie i skuteczne sprawdzenie obecności napięcia w instalacjach elektrycznych. Działa na zasadzie świecenia diody neonowej, gdy napięcie przekracza określony próg. Jest to podstawowe narzędzie, które powinno być używane przed rozpoczęciem jakichkolwiek prac konserwacyjnych, aby zapewnić bezpieczeństwo techników. W praktyce, po podłączeniu wskaźnika do przewodów, jego świecenie sygnalizuje, że w instalacji występuje napięcie, co oznacza, że nie powinno się przystępować do prac. Zgodnie z ogólnymi zasadami BHP, każda osoba pracująca w branży elektrycznej powinna posiadać odpowiednie narzędzia do pomiaru, a neonowy wskaźnik jest jednym z najprostszych i najtańszych. Przykładem może być sytuacja, gdy elektryk musi wymienić gniazdko – przed rozpoczęciem wymiany, zawsze powinien skontrolować, czy w obwodzie nie ma napięcia, używając neonowego wskaźnika. Tego rodzaju praktyki są zgodne z normami PN-IEC 61010, które regulują kwestie bezpieczeństwa urządzeń elektrycznych.

Pytanie 21

Jakie elementy nie są kontrolowane podczas oględzin urządzeń napędowych w czasie ich postoju?

A. stanu pierścieni ślizgowych oraz komutatorów

B. poziomu drgań i skuteczności układu chłodzenia

C. ustawienia zabezpieczeń i stanu osłon części wirujących

D. stanu przewodów ochronnych oraz ich połączeń

W kontekście oględzin urządzeń napędowych w czasie postoju, istotne jest zrozumienie zakresu przeglądów i ich celów. Sprawdzanie stanu przewodów ochronnych i ich podłączenia to kluczowy aspekt zapewnienia bezpieczeństwa. Przewody te pełnią istotną rolę w ochronie operatorów przed porażeniem prądem elektrycznym oraz awariami urządzeń. Oprócz tego, poziom drgań jest ważnym wskaźnikiem stanu mechanicznego urządzeń; nadmierne drgania mogą wskazywać na niewłaściwe wyważenie, zużycie łożysk lub inne problemy, które mogą prowadzić do krytycznych awarii. Układ chłodzenia także zasługuje na szczególną uwagę, ponieważ jego nieprawidłowe działanie może prowadzić do przegrzewania się maszyn i ich uszkodzeń, co wymagałoby kosztownych napraw. Z kolei kontrola ustawienia zabezpieczeń oraz stanu osłon części wirujących jest kluczowa dla ochrony personelu i zapobiegania wypadkom. Często pomija się te aspekty, co prowadzi do niebezpiecznych sytuacji. Prawidłowe podejście do oględzin urządzeń napędowych wymaga zatem kompleksowej analizy wszystkich wymienionych elementów, aby zapewnić nieprzerwaną operacyjność i bezpieczeństwo. Zatem zrozumienie, które elementy wymagają regularnych kontroli, a które są mniej krytyczne, jest niezbędne dla efektywnego zarządzania bezpieczeństwem i wydajnością urządzeń.

Pytanie 22

W instalacjach TN-S wyłączniki różnicowoprądowe są używane jako ochrona przed

A. porażeniem

B. przepięciem

C. zwarciem

D. przeciążeniem

Wybór niewłaściwej odpowiedzi może prowadzić do nieporozumień na temat funkcji wyłączników różnicowoprądowych. Zwarcie, czyli nagłe połączenie dwóch przewodów o różnym potencjale, prowadzi do zwiększonego przepływu prądu, co zazwyczaj jest zabezpieczane przez wyłączniki automatyczne (np. wyłączniki nadprądowe), a nie przez RCD, które nie reagują na wzrost natężenia prądu, lecz na różnice w prądzie między przewodami. Przepięcia, które mogą być wynikiem nagłych skoków napięcia, również nie są głównym celem RCD. Przeciążenie, z kolei, to sytuacja, gdy obciążenie przekracza nominalną wartość zabezpieczeń, co ponownie wymaga reakcji wyłączników nadprądowych. Kluczowym błędem jest zrozumienie, że RCD nie zabezpiecza przed skutkami zwarcia, przeciążenia ani przepięcia, lecz tylko przed porażeniem elektrycznym wynikającym z upływu prądu. Dobrą praktyką jest stosowanie RCD jako dodatkowego zabezpieczenia w instalacjach elektrycznych, ale nie należy mylić ich funkcji z innymi rodzajami zabezpieczeń, co może prowadzić do niewłaściwego stosowania urządzeń i potencjalnych zagrożeń dla użytkowników.

Pytanie 23

Jaki rodzaj złączki stosowanej w instalacjach elektrycznych przedstawiono na rysunku?

A. Skrętną.

B. Samozaciskową.

C. Śrubową.

D. Gwintową.

Odpowiedzi "Śrubową", "Gwintową" oraz "Skrętną" są błędne i opierają się na nieporozumieniach dotyczących charakterystyki złączek elektrycznych. Złączki śrubowe wymagają zastosowania narzędzi do ich montażu, co może wydłużać czas pracy oraz zwiększać ryzyko niewłaściwego dokręcenia, co z kolei może prowadzić do problemów z połączeniem elektrycznym. Złączki gwintowe, chociaż użyteczne w wielu zastosowaniach, także nie odpowiadają na potrzeby szybkiego łączenia przewodów w instalacjach elektrycznych, gdyż ich montaż wymaga precyzyjnego dopasowania gwintów i zastosowania dodatkowych elementów. W przypadku złączek skrętnych, ich działanie opiera się na mechanicznym skręceniu przewodów, co nie zapewnia takiej samej niezawodności i łatwości w użytkowaniu jak złączki samozaciskowe. W praktyce, użytkownicy często mylą te różne typy złączek, dlatego ważne jest, aby rozumieć ich specyfikę i zastosowanie, a także wpływ na bezpieczeństwo i efektywność instalacji elektrycznych. Wybór odpowiedniego typu złączki jest kluczowy dla prawidłowego funkcjonowania instalacji oraz minimalizacji ryzyka awarii.

Pytanie 24

Gdzie powinny być umieszczone liczniki zużycia energii elektrycznej w budynkach wielorodzinnych?

A. poza lokalami mieszkalnymi jedynie w zamkniętych szafkach

B. poza lokalami mieszkalnymi w miejscach o łatwym dostępie

C. w lokalach mieszkalnych tylko w zamkniętych szafkach

D. w lokalach mieszkalnych w miejscach o łatwym dostępie

Umieszczanie liczników zużycia energii elektrycznej w lokalach mieszkalnych, w tym w zamkniętych szafkach lub w miejscach łatwo dostępnych, nie jest zgodne z aktualnymi standardami i dobrymi praktykami w zakresie zarządzania infrastrukturą budowlaną. Istnieje kilka kluczowych powodów, które tłumaczą, dlaczego takie rozwiązanie może być niewłaściwe. Po pierwsze, lokalizacja liczników w mieszkaniach może prowadzić do naruszenia prywatności mieszkańców, co jest nieakceptowalne z punktu widzenia ochrony danych osobowych. Liczniki są urządzeniami technicznymi, a ich obecność w lokalach mieszkalnych może generować dodatkowe problemy, takie jak hałas czy ograniczenie przestrzeni. Ponadto, umieszczanie ich w łatwo dostępnych miejscach w lokalach może stwarzać ryzyko przypadkowego uszkodzenia lub manipulacji przez osoby trzecie, co jest szczególnie niebezpieczne. W kontekście wymogów dotyczących bezpieczeństwa, przechowywanie liczników w wydzielonych pomieszczeniach technicznych, zamykanych szafkach, pozwala na skuteczną kontrolę i ograniczenie dostępu do nich. Warto pamiętać, że zgodnie z przepisami prawa budowlanego oraz normami branżowymi, liczniki powinny być umiejscowione tak, aby mogły być łatwo dostępne dla wykwalifikowanego personelu, ale jednocześnie maksymalnie chronione przed dostępem osób nieuprawnionych. Tego typu podejścia zapewniają lepszą kontrolę nad systemem dystrybucji energii oraz zwiększają bezpieczeństwo zarówno użytkowników, jak i samej infrastruktury.

Pytanie 25

Które urządzenie stosowane w instalacjach elektrycznych przedstawiono na rysunku?

A. Wyłącznik nadmiarowoprądowy.

B. Odłącznik bezpiecznikowy.

C. Rozłącznik bezpiecznikowy.

D. Wyłącznik przepięciowy.

Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z mylenia różnych typów urządzeń zabezpieczających. Na przykład, odłącznik bezpiecznikowy, często mylony z rozłącznikiem, ma na celu odłączenie zasilania, ale nie zabezpiecza obwodu przed przepięciami czy przeciążeniami w ten sam sposób. Natomiast wyłącznik przepięciowy, który również może wydawać się atrakcyjną opcją, służy głównie do ochrony przed szkodliwymi skokami napięcia, które mogą uszkodzić podłączone urządzenia, a nie jest to jego funkcja w rozłączniku bezpiecznikowym. Wyłącznik nadmiarowoprądowy, z drugiej strony, może chronić przed przeciążeniem, jednak nie ma zdolności do odłączania obwodu w kontekście zapewnienia bezpieczeństwa operatora w sytuacji awaryjnej. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do nieprawidłowego doboru urządzeń zabezpieczających, co w konsekwencji zwiększa ryzyko uszkodzeń instalacji oraz naraża użytkowników na niebezpieczeństwo. Kluczowym błędem jest zatem brak znajomości różnic w działaniach i zastosowaniach tych urządzeń, co powinno być uwzględnione podczas projektowania lub modernizacji instalacji elektrycznych. Właściwy dobór zabezpieczeń jest istotny dla zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności działania całego systemu elektrycznego.

Pytanie 26

Jakie akcesoria, oprócz szczypiec, powinien mieć monter do podłączenia kabla YnKY5x120 w rozdzielnicy?

A. Lutownicę, zestaw wkrętaków, ściągacz izolacji

B. Nóż monterski, praskę, ściągacz izolacji

C. Ściągacz izolacji, nóż monterski, wkrętak

D. Nóż monterski, praskę, zestaw kluczy

Kiedy wybierasz narzędzia do podłączenia kabla YnKY5x120 do rozdzielnicy, warto chwilę się zastanowić, co jest najpotrzebniejsze. Jeśli myślałeś o ściągaczu izolacji czy lutownicy, to pamiętaj, że ściągacz, choć przydatny, nie jest najważniejszy w tej sytuacji. Jasne, że ściągacz się przydaje, gdy trzeba zedrzeć izolację z końców przewodów, ale przy kablach o dużym przekroju, jak YnKY5x120, praska jest o wiele bardziej istotna. Lutownica? Hmm, w nowoczesnych instalacjach elektrycznych, to niezbyt dobry pomysł, bo lutowanie może osłabić połączenia i sprawić, że będą mniej trwałe oraz mniej bezpieczne. Prościej mówiąc, teraz standardem są złącza mechaniczne, które zapewniają lepszą jakość połączeń na dłuższą metę. Nóż monterski, praska i komplet kluczy to są te narzędzia, które według norm branżowych naprawdę powinny znaleźć się w twoim wyposażeniu, bo solidne połączenia to podstawa. Często ludziom zdarza się polegać na narzędziach, które nie pasują do konkretnej instalacji, a to może skutkować różnymi awariami. Żeby zapewnić bezpieczeństwo i niezawodność podłączeń, monterzy muszą znać swoje materiały i narzędzia, kierując się najlepszymi praktykami oraz zaleceniami technicznymi.

Pytanie 27

Które z poniższych wskazówek nie dotyczy przeprowadzania nowych instalacji elektrycznych w lokalach mieszkalnych?

A. Oddzielić obwody oświetleniowe od obwodów gniazd wtyczkowych

B. Gniazda wtyczkowe w każdym pomieszczeniu powinny być zasilane z osobnego obwodu

C. Gniazda wtyczkowe w kuchni zasilane muszą być z oddzielnego obwodu

D. Odbiorniki o dużej mocy należy zasilać z wyodrębnionych obwodów

Odpowiedź dotycząca zasilania gniazd wtyczkowych każdego pomieszczenia z osobnego obwodu jest prawidłowa, ponieważ takie podejście nie jest zgodne z zaleceniami w zakresie projektowania instalacji elektrycznych w budynkach mieszkalnych. W praktyce, stosowanie osobnych obwodów dla każdego pomieszczenia może prowadzić do nadmiernych kosztów i skomplikowania instalacji. Zgodnie z Polską Normą PN-IEC 60364-1, obwody powinny być projektowane w taki sposób, aby zapewnić bezpieczeństwo i funkcjonalność, a nie każdy obwód powinien być dedykowany dla jednego pomieszczenia. W standardowych rozwiązaniach gniazda wtyczkowe w poszczególnych pomieszczeniach, jak kuchnia czy salon, mogą być podłączane do wspólnych obwodów, co jest bardziej efektywne, a także ułatwia ewentualne naprawy czy modernizacje. Przykładowo, w kuchni, gdzie występuje wiele odbiorników, stosuje się osobny obwód, ale gniazda w innych pomieszczeniach mogą być zasilane z jednego wspólnego obwodu, co zmniejsza ilość potrzebnych przewodów oraz urządzeń zabezpieczających.

Pytanie 28

Aby wymienić wadliwy łącznik w instalacji, należy wykonać następujące kroki:

A. usunąć uszkodzony łącznik, odłączyć napięcie, sprawdzić ciągłość połączeń

B. wyłączyć napięcie, usunąć uszkodzony łącznik, zweryfikować ciągłość połączeń

C. podłączyć napięcie, zweryfikować ciągłość połączeń, wyjąć uszkodzony łącznik

D. wyłączyć napięcie, upewnić się o braku napięcia, wyjąć uszkodzony łącznik

Odpowiedź odłączająca napięcie, sprawdzająca brak napięcia, a następnie wymontowująca uszkodzony łącznik jest zgodna z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa elektrycznego. Odłączenie napięcia przed przystąpieniem do jakiejkolwiek pracy na instalacji elektrycznej jest kluczowe, aby zminimalizować ryzyko porażenia prądem. Sprawdzenie braku napięcia za pomocą odpowiednich narzędzi, takich jak tester napięcia, jest niezbędne, aby potwierdzić, że instalacja jest bezpieczna do pracy. Po wykonaniu tych dwóch kroków można bezpiecznie wymontować uszkodzony łącznik. Przykładem praktycznym może być sytuacja, w której technik serwisowy wymienia łącznik w oświetleniu sufitowym. Stosując powyższe kroki, zapewnia sobie bezpieczeństwo oraz minimalizuje ryzyko uszkodzeń innych elementów instalacji. Zgodnie z normami IEC i PN-EN, przestrzeganie tych zasad jest obligatoryjne, aby utrzymać wysokie standardy bezpieczeństwa w pracy z instalacjami elektrycznymi.

Pytanie 29

W dokumentacji dotyczącej instalacji elektrycznej w wielopiętrowym budynku mieszkalnym wskazano, że konieczne jest użycie ochronników przeciwprzepięciowych klasy C. Gdzie powinny one zostać zamontowane?

A. w puszkach instalacyjnych gniazd odbiorczych

B. na linii zasilającej budynek

C. w rozdzielnicach mieszkaniowych

D. w złączu budynku

Wybór innych lokalizacji dla instalacji ochronników przeciwprzepięciowych klasy C, takich jak linie zasilające budynek, puszki instalacyjne gniazd odbiorczych czy złącza budynku, nie jest odpowiedni z kilku powodów. Linie zasilające są głównie odpowiedzialne za przesył energii, ale nie stanowią one miejsca, gdzie można efektywnie zainstalować ochronniki, które powinny być zlokalizowane tam, gdzie dochodzi do centralnej dystrybucji zasilania. Instalacja ochronników w puszkach instalacyjnych gniazd odbiorczych również nie przynosi oczekiwanych korzyści, ponieważ w przypadku wystąpienia przepięcia, ochrona jest niekompletna i może nie objąć urządzeń podłączonych do innych obwodów. Złącze budynku, mimo że jest istotnym punktem przyłączeniowym, nie zapewnia pełnej ochrony dla wszystkich obwodów zasilających w budynku. Takie podejście prowadzi do fragmentarycznej ochrony, co może skutkować poważnymi uszkodzeniami sprzętu elektronicznego i instalacji elektrycznej. Kluczowym błędem myślowym jest przekonanie, że ochrona może być stosowana w dowolnym miejscu bez uwzględnienia kontekstu, w jakim działają ochronniki przeciwprzepięciowe. Według norm i najlepszych praktyk, ochrona przed przepięciami powinna być centralizowana w odpowiednich punktach, takich jak rozdzielnice, w celu zapewnienia pełnej ochrony całej instalacji elektrycznej.

Pytanie 30

Zmywarka, która jest na stałe zainstalowana, powinna być podłączona do obwodu

A. oddzielnego dla urządzeń gospodarstwa domowego

B. zasilającego gniazdka w łazience oraz kuchni

C. oddzielnego dla zmywarki

D. zasilającego gniazdka jedynie w kuchni

Zasilanie zmywarki z oddzielnego obwodu jest niezbędne ze względów bezpieczeństwa oraz zgodności z obowiązującymi normami elektrycznymi, takimi jak PN-IEC 60364. Zwiększa to nie tylko bezpieczeństwo użytkowania, ale także zapewnia odpowiednią moc dla urządzenia bez ryzyka przeciążenia innych obwodów. Zmywarki zazwyczaj wymagają większej mocy, zwłaszcza podczas cykli podgrzewania wody, co może powodować przeciążenie, jeśli są zasilane z ogólnych obwodów, zwłaszcza tych współdzielonych z innymi urządzeniami. Przykładowo, korzystając z oddzielnego obwodu, można uniknąć sytuacji, w której włączenie zmywarki podczas pracy innych urządzeń, takich jak piekarnik czy mikrofalówka, prowadzi do wyłączenia bezpieczników. Dobrą praktyką jest również stosowanie odpowiednich zabezpieczeń, takich jak wyłączniki różnicowoprądowe, które dodatkowo chronią przed porażeniem elektrycznym. Takie podejście nie tylko jest zgodne z regulacjami, ale również zwiększa komfort użytkowania w codziennym życiu.

Pytanie 31

Jakiej kategorii urządzeń elektrycznych dotyczą przekładniki pomiarowe?

A. Do prądnic tachometrycznych

B. Do wzmacniaczy maszynowych

C. Do indukcyjnych sprzęgieł dwukierunkowych

D. Do transformatorów

Wybór odpowiedzi związanej z wzmacniaczami maszynowymi, prądnicami tachometrycznymi lub indukcyjnymi sprzęgłami dwukierunkowymi jest mylny, ponieważ te urządzenia pełnią zupełnie inne funkcje w systemach elektrycznych. Wzmacniacze maszynowe są wykorzystywane do amplifikacji sygnałów, co oznacza, że zwiększają one moc sygnału elektrycznego, ale nie mają nic wspólnego z pomiarami prądu czy napięcia. Prądnice tachometryczne, z kolei, są zaprojektowane do konwersji prędkości obrotowej na sygnał elektryczny, co jest kluczowe w zastosowaniach związanych z kontrolą ruchu, ale nie dotyczą one transformacji sygnałów do pomiarów. Indukcyjne sprzęgła dwukierunkowe stosowane są w systemach napędowych, gdzie przekazują moment obrotowy między maszynami, jednak nie zajmują się przekształcaniem wartości prądu czy napięcia. Kluczowym błędem w rozumieniu tych urządzeń jest mylenie ich funkcji z funkcją przekładników pomiarowych. Aby uniknąć takich pomyłek, warto dokładnie zapoznać się z definicjami i zastosowaniami różnych grup urządzeń elektrycznych, co pomoże zrozumieć ich rolę w infrastrukturze energetycznej oraz przemysłowej.

Pytanie 32

Która z wymienionych czynności zaliczana jest do prac konserwacyjnych w przypadku oprawy oświetleniowej przedstawionej na rysunku?

A. Wymiana złączki.

B. Wykonanie pomiarów natężenia oświetlenia.

C. Czyszczenie obudowy i styków.

D. Wymiana oprawki.

Czyszczenie obudowy i styków jest kluczowym elementem konserwacji opraw oświetleniowych. Regularne usuwanie kurzu, brudu oraz osadów poprawia nie tylko estetykę, ale przede wszystkim funkcjonalność urządzenia. Zabrudzenia na obudowie mogą prowadzić do przegrzewania się oprawy, co skraca jej żywotność i zwiększa ryzyko awarii. Czyszczenie styków zapewnia dobry kontakt elektryczny, co jest niezbędne do prawidłowego działania źródeł światła. W kontekście standardów branżowych, takich jak normy dotyczące bezpieczeństwa elektrycznego oraz efektywności energetycznej, regularna konserwacja opraw oświetleniowych jest wymagana do utrzymania ich w dobrym stanie technicznym. Przykładowo, w obiektach przemysłowych czy biurowych, gdzie oświetlenie ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa i wydajności pracy, regularne czyszczenie oraz konserwacja opraw są niezbędne do spełnienia norm BHP i ergonomii. Właściwe praktyki konserwacyjne przyczyniają się także do zmniejszenia kosztów eksploatacji poprzez ograniczenie konieczności przeprowadzania napraw oraz wymiany uszkodzonych elementów.

Pytanie 33

Jaką rolę odgrywa wyzwalacz elektromagnetyczny w wyłączniku nadprądowym?

A. Rozpoznaje zwarcia

B. Napina sprężynę napędu

C. Rozpoznaje przeciążenia

D. Zatrzymuje łuk elektryczny

Wykrywanie przeciążenia przez wyzwalacz elektromagnetyczny w wyłączniku nadprądowym to często mylony temat. Chociaż wyzwalacz elektromagnetyczny jest kluczowym elementem w systemach zabezpieczeń, jego główną funkcją nie jest identyfikacja przeciążenia, lecz detekcja zwarć, które następują przy znacznie większych prądach. Przeciążenie oznacza, że prąd roboczy jest wyższy od nominalnego, ale wciąż niższy od wartości, która spowodowałaby bezpośrednie uszkodzenie obwodu. W takich sytuacjach wyzwalacze termiczne, a nie elektromagnetyczne, są odpowiedzialne za monitorowanie długotrwałego wzrostu temperatury, co związane jest z przeciążeniem. Z kolei gasi łuk elektryczny i naciąga sprężynę napędu to funkcje, które również nie są charakterystyczne dla wyzwalacza elektromagnetycznego. Gasi łuk elektryczny w wyłącznikach nadprądowych jest realizowane zazwyczaj przez specjalne mechanizmy, takie jak komory gaszenia, które mają na celu zminimalizowanie ryzyka powstania łuku podczas rozłączenia obwodu. Naciąganie sprężyny napędu dotyczy mechanizmów działania wyłączników, ale nie jest jednym z zadań wyzwalacza elektromagnetycznego. Stąd wynika, że pomylenie funkcji różnych komponentów wyłącznika nadprądowego może prowadzić do niewłaściwego zrozumienia ich roli w systemach elektrycznych.

Pytanie 34

W instalacji elektrycznej wykorzystującej przekaźnik priorytetowy, po osiągnięciu ustawionej w tym przekaźniku wartości natężenia prądu w obwodzie

A. niepriorytetowym, zostaje wyłączony obwód priorytetowy

B. priorytetowym, zostaje wyłączony obwód priorytetowy

C. niepriorytetowym, zostaje wyłączony obwód niepriorytetowy

D. priorytetowym, zostaje wyłączony obwód niepriorytetowy

Wyjątkowo istotne jest zrozumienie, jak działają przekaźniki priorytetowe i jakie mają zastosowanie w instalacjach elektrycznych. Nieprawidłowe odpowiedzi sugerują, że obwód priorytetowy może być wyłączany lub że obwód niepriorytetowy nie jest wyłączany w odpowiedzi na przekroczenie natężenia prądu. Te koncepcje są mylne, ponieważ przekaźniki priorytetowe zostały zaprojektowane właśnie po to, aby chronić obwody priorytetowe przed opróżnieniem z energii lub przeciążeniem, co mogłoby prowadzić do poważnych awarii. Zamiast tego, w momencie, gdy prąd w obwodzie priorytetowym wzrasta, przekaźnik powinien odciąć zasilanie z obwodu, który nie jest kluczowy dla działania systemu. Wiele osób myli tę funkcję, zakładając, że priorytetowe obwody są te, które zawsze muszą być zasilane, co nie jest zgodne z rzeczywistością. Typowy błąd myślowy polega na nazywaniu obwodu priorytetowego jako tego, który w każdej sytuacji powinien mieć dostęp do energii, co jest niezgodne z zasadami zarządzania energią. W rzeczywistości, kluczowym celem przekaźników priorytetowych jest ochrona zasobów i ich racjonalne zarządzanie, co oznacza, że w sytuacji zagrożenia ważniejsze staje się odłączenie obwodu niepriorytetowego. W instalacjach elektrycznych, szczególnie w kontekście norm branżowych i dobrych praktyk, zrozumienie hierarchii obwodów jest kluczowe dla zapewnienia efektywności energetycznej i bezpieczeństwa systemów.

Pytanie 35

Zgodnie z polskim prawem budowlanym, instalacje elektryczne oraz piorunochronne w obiektach mieszkalnych powinny być poddawane okresowym badaniom

A. raz na pół roku

B. co najmniej raz na 5 lat

C. co najmniej raz na 10 lat

D. raz na rok

Instalacja elektryczna oraz piorunochronna w budynkach mieszkalnych jest kluczowym elementem zapewniającym bezpieczeństwo użytkowników oraz ochronę mienia. Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa budowlanego, takie instalacje powinny być poddawane okresowym badaniom co najmniej raz na 5 lat. Taki harmonogram przeglądów ma na celu wczesne wykrywanie potencjalnych usterek, które mogą prowadzić do poważnych zagrożeń, takich jak pożary czy porażenia prądowe. Regularne kontrole pozwalają na ocenę stanu technicznego instalacji, w tym ich zgodności z aktualnymi normami oraz skutecznością w ochronie przed skutkami wyładowań atmosferycznych. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy może być sytuacja, w której w wyniku regularnych przeglądów wykryto zużycie izolacji, co mogłoby prowadzić do niebezpiecznych warunków. W przypadku instalacji piorunochronnych, ich skuteczność w odprowadzaniu prądów piorunowych również wymaga regularnych ocen, aby zapewnić maksymalną ochronę budynku. Warto zaznaczyć, że zgodność z normami PN-IEC 62305 oraz PN-EN 61439 jest kluczowa dla bezpieczeństwa obiektów.

Pytanie 36

Wyznacz znamionowy współczynnik mocy dla silnika trójfazowego z następującymi danymi: P_N = 2,2 kW (moc mechaniczna), U_N = 400 V, I_N = 4,6 A, η_N = 0,84?

A. 0,99

B. 0,57

C. 0,82

D. 0,69

Obliczenie znamionowego współczynnika mocy (cos φ) dla silnika trójfazowego to dość prosta sprawa, jeśli mamy wszystkie potrzebne dane. Mówiąc w skrócie, ten współczynnik to stosunek mocy czynnej (P) do mocy pozornej (S). Może być obliczony za pomocą wzoru: cos φ = P / (√3 * U * I), gdzie P to moc czynna, U to napięcie, a I to prąd znamionowy. Jak podstawimy wartości z pytania: P = 2,2 kW, U = 400 V, I = 4,6 A, to najpierw liczymy S = √3 * 400 V * 4,6 A, co daje nam 2,664 kVA. Potem obliczamy cos φ = 2,2 kW / 2,664 kVA, co wychodzi około 0,826. Jak zaokrąglimy, to dostaniemy 0,82. Wiesz, czemu to jest ważne? Bo dobrze obliczony współczynnik mocy pomaga w projektowaniu układów elektroenergetycznych, a to z kolei przekłada się na lepszą efektywność energetyczną i mniejsze straty energii. Silniki z wyższym współczynnikiem mocy są bardziej efektywne i można na nich zaoszczędzić, co jest korzystne zarówno dla nas, jak i dla sieci zasilającej.

Pytanie 37

Którą klasę ochronności posiada oprawa oświetleniowa oznaczona przedstawionym symbolem graficznym?

A. I

B. II

C. 0

D. III

Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z błędnego zrozumienia klasyfikacji opraw oświetleniowych oraz ich oznaczeń. Klasa ochronności I wskazuje na urządzenia, które wymagają uziemienia, co oznacza, że ich konstrukcja jest oparta na izolacji podstawowej i dodatkowej, co czyni je bardziej podatnymi na uszkodzenia w przypadku awarii izolacji. Użytkownicy mogą mylić klasy ochronności z poziomem bezpieczeństwa, sądząc, że klasa I jest bardziej bezpieczna niż klasa II, podczas gdy w rzeczywistości klasa II, dzięki podwójnej izolacji, nie wymaga uziemienia i może być stosowana w bardziej zróżnicowanych warunkach. Klasa III, która również nie wymaga uziemienia, dotyczy urządzeń zasilanych niskonapięciowych, co czyni ją nieodpowiednią dla standardowych opraw oświetleniowych działających na napięciu sieciowym. Odpowiedź 0 sugeruje brak klasy ochronności, co jest koncepcją błędną, gdyż każda oprawa oświetleniowa musi posiadać oznaczenie dotyczące swojej klasy ochronności. Użytkownicy mogą również nie zdawać sobie sprawy, że niespełnienie wymogów klasy ochronności, może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych i prawnych. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i zgodności z obowiązującymi normami branżowymi.

Pytanie 38

Jakiego urządzenia należy użyć, aby zweryfikować ciągłość przewodu podczas instalacji?

A. Amperomierza

B. Megaomomierza

C. Omomierza

D. Watomierza

Omomierz jest instrumentem pomiarowym, który służy do określania oporu elektrycznego w obwodach. Użycie omomierza do sprawdzenia ciągłości przewodów instalacyjnych jest standardową praktyką w branży elektrycznej. Narzędzie to pozwala na ocenę, czy przewody są poprawnie podłączone i czy nie ma w nich przerw, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa i efektywności instalacji. Przykładowo, podczas montażu instalacji elektrycznej w budynkach mieszkalnych, omomierz może być użyty do testowania połączeń między różnymi elementami systemu, co zapewnia, że żadne przerwy w przewodzeniu nie zakłócą działania urządzeń. Dobrą praktyką jest również pomiar oporu izolacji, co może zapobiec potencjalnym awariom i zagrożeniom pożarowym. Warto pamiętać, że w przypadku wyniku wskazującego na wysoką wartość oporu, może to oznaczać problem z przewodem, który należy rozwiązać przed zakończeniem instalacji.

Pytanie 39

Jaka maksymalna wartość impedancji pętli zwarcia może wystąpić w trójfazowym układzie elektrycznym o napięciu znamionowym 230/400 V, aby ochrona przeciwporażeniowa była skuteczna w przypadku uszkodzenia izolacji, wiedząc, że zasilanie tego układu ma przerwać instalacyjny wyłącznik nadprądowy B10?

A. 2,3 Ω

B. 8,0 Ω

C. 7,7 Ω

D. 4,6 Ω

Wartości impedancji pętli zwarcia 2,3 Ω, 7,7 Ω oraz 8,0 Ω nie są odpowiednie z różnych powodów. Impedancja pętli zwarcia o wartości 2,3 Ω może wydawać się atrakcyjna, ale jest zbyt niska, co może prowadzić do nieprawidłowego działania wyłącznika nadprądowego, czyniąc go bardziej podatnym na fałszywe wyzwolenia. Wyłączniki nadprądowe mają swoje charakterystyki czasowe, a przy zbyt niskiej impedancji prąd zwarciowy może być niewystarczający do ich skutecznego działania w momentach awaryjnych. Z kolei wartość 7,7 Ω, choć nieco bardziej akceptowalna, przekracza maksymalne wartości, które zapewniają odpowiednią ochronę w standardowych instalacjach, co może prowadzić do niebezpieczeństwa porażenia. Zbyt wysoka impedancja pętli zwarcia powoduje, że prąd zwarciowy, który z reguły musi być odpowiednio wysoki, aby wyzwolić zabezpieczenia, może nie osiągnąć wartości progowej przy zwarciu, co w konsekwencji skutkuje wydłużonym czasem wyłączenia zasilania i narażeniem użytkowników na niebezpieczeństwo. Wartość 8,0 Ω jest jeszcze bardziej niekorzystna, ponieważ znacznie przekracza parametry zalecane przez normy, co może prowadzić do poważnych zagrożeń w przypadku uszkodzenia izolacji. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla inżynierów oraz techników, którzy projektują instalacje elektryczne, aby zapewnić ich bezpieczeństwo i zgodność z normami branżowymi.

Pytanie 40

W jakim typie układu sieciowego możemy spotkać przewód PEN?

A. TN-C

B. TT

C. IT

D. TN-S

Wybór innych układów sieciowych, takich jak IT, TN-S i TT, jest nietrafiony z kilku powodów. W układzie IT, który charakteryzuje się izolowanym systemem zasilania, nie występuje przewód PEN, ponieważ nie ma potrzeby łączenia funkcji ochronnych i neutralnych. Ten system jest często stosowany w obiektach, gdzie wymagana jest wysoka niezawodność zasilania, takich jak szpitale, ponieważ w przypadku awarii jednego z fazowych przewodów, pozostałe mogą dalej funkcjonować bez przerwy. Układ TN-S natomiast odseparowuje przewody ochronne (PE) od przewodów neutralnych (N), co zwiększa bezpieczeństwo, ale wymaga większej liczby przewodów, co może być mniej efektywne kosztowo. Z kolei układ TT to inny system, w którym przewód ochronny jest oddzielony od systemu neutralnego, co oznacza, że w przypadku uszkodzenia nie jest możliwe skorzystanie z przewodu PEN. Takie rozwiązanie może być stosowane w sytuacjach, gdzie występują wysokie wymagania dotyczące bezpieczeństwa, ale wiąże się z większym ryzykiem porażenia elektrycznego. W praktyce, wybór odpowiedniego układu sieciowego powinien być uzależniony od specyficznych potrzeb oraz warunków, w jakich będzie funkcjonować instalacja elektryczna. Warto zatem zrozumieć różnice pomiędzy tymi układami, aby skutecznie dobierać rozwiązania odpowiednie dla konkretnego zastosowania.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej