Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik rachunkowości
- Kwalifikacja: EKA.07 - Prowadzenie rachunkowości
- Data rozpoczęcia: 25 kwietnia 2025 12:51
- Data zakończenia: 25 kwietnia 2025 13:11
Egzamin zdany!
Wynik: 25/40 punktów (62,5%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Pracodawca ma obowiązek przechowywać dokumentację pracowniczą po zakończeniu stosunku pracy przez czas
A. 40 lat
B. 50 lat
C. 20 lat
D. 30 lat
Przeanalizowanie pozostałych odpowiedzi prowadzi do nieporozumień, które mogą wynikać z braku znajomości przepisów prawa pracy oraz zasad archiwizacji dokumentów. Odpowiedzi sugerujące krótsze okresy przechowywania, takie jak 40 lat, 30 lat czy 20 lat, mogą wynikać z błędnego zrozumienia roli, jaką dokumentacja osobowa odgrywa w kontekście długoterminowego zarządzania kadrami. W rzeczywistości, krótsze okresy nie tylko naruszają przepisy, ale także mogą prowadzić do trudności w udowodnieniu stanów zatrudnienia, co w konsekwencji może rodzić problemy dla byłych pracowników w zakresie uzyskiwania świadczeń emerytalnych lub rentowych. Często spotykanym błędem jest założenie, że wystarczy archiwizować tylko te dokumenty, które są aktualnie wymagane, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do niekompletności informacji i problemów prawnych. Pracodawcy muszą być świadomi, że niewłaściwe zarządzanie dokumentacją osobową może skutkować nie tylko sankcjami prawnymi, ale także negatywnym wpływem na reputację firmy. Dlatego tak istotne jest przestrzeganie określonych norm i przepisów, które nakładają obowiązek archiwizacji dokumentów przez długie okresy, co jest uzasadnione w kontekście ewentualnych roszczeń i weryfikacji historii zatrudnienia pracowników.
Pytanie 3
Zasada zapisu powtarzalnego pojedynczego stosuje się podczas ewidencji transakcji gospodarczych na kontach
A. syntetycznych
B. analitycznych
C. niebilansowych
D. pozabilansowych
Kiedy mówimy o innych typach kont, jak pozabilansowe czy syntetyczne, może być naprawdę łatwo się pogubić. Konta pozabilansowe rejestrują rzeczy, które nie wpływają na bilans, na przykład różne gwarancje. To może skomplikować monitorowanie sytuacji finansowej. No i konta syntetyczne, które zbierają dane z kilku kont analitycznych, też nie dają szczegółowego obrazu transakcji. Często można je pomylić z kontami analitycznymi, a to prowadzi do błędnego śledzenia operacji gospodarczych. W efekcie, osoby zarządzające mogą być niedoinformowane i podejmować złe decyzje, bo nie widzą dokładnych danych o wydatkach oraz przychodach. Dlatego warto znać różnice między tymi kontami a analitycznymi, bo to klucz do dobrze działającej księgowości.
Pytanie 4
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 5
Roczna składka na ubezpieczenie OC i AC dla pojazdów służbowych, której koszt został uregulowany, stanowi element
A. rezerw kapitałowych
B. trwałych aktywów
C. biernych rozliczeń międzyokresowych
D. czynnych rozliczeń międzyokresowych
Odpowiedź "rozliczeń międzyokresowych czynnych" jest poprawna, ponieważ roczna składka ubezpieczenia OC i AC samochodów służbowych stanowi koszt, który został poniesiony w danym roku, ale dotyczy okresu przyszłego. Zgodnie z zasadą memoriału w rachunkowości, koszty powinny być odniesione do okresów, których dotyczą. W związku z tym, opłacona składka, chociaż zapłacona w danym roku, pokrywa ochronę ubezpieczeniową na przyszłe miesiące. W praktyce oznacza to, że na koniec roku księgowego firma powinna zaksięgować tę składkę jako aktywa w postaci rozliczeń międzyokresowych czynnych, co pozwala na prawidłowe odwzorowanie sytuacji finansowej przedsiębiorstwa. Tego rodzaju klasyfikacja jest zgodna z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), które wymagają, aby wydatki były ujmowane w tym okresie, którego dotyczą, co zwiększa przejrzystość i rzetelność sprawozdań finansowych.
Pytanie 6
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 7
Jaką funkcję zarządzania wdraża kierownik, gdy przyznaje swoim pracownikom premię uznaniową?
A. Nadzorowanie
B. Strukturalizowanie
C. Motywowanie
D. Planowanie
Odpowiedź dotycząca motywowania jest prawidłowa, ponieważ wprowadzenie premii uznaniowej to klasyczny przykład działania mającego na celu zwiększenie zaangażowania i satysfakcji pracowników. Motywowanie w kontekście zarządzania odnosi się do wszelkich działań mających na celu pobudzenie pracowników do osiągania lepszych wyników. Premiowanie uznaniowe odzwierciedla podejście oparte na uznaniu i docenieniu wysiłków pracowników, co jest zgodne z teorią motywacji Herzberga, który podkreśla znaczenie czynników motywacyjnych, takich jak uznanie i samorealizacja. Przykładami zastosowania takiej strategii mogą być programy lojalnościowe, nagrody za osiągnięcia oraz różnorodne formy uznania, które mogą przyczynić się do kultury organizacyjnej opartej na pozytywnych relacjach i satysfakcji z pracy. Również w kontekście praktyk HR, wdrożenie systemu premiowego może wpływać na obniżenie rotacji pracowników, co jest istotnym wskaźnikiem efektywności działań motywacyjnych.
Pytanie 8
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 9
Środek trwały o wartości początkowej 110 000,00 zł jest amortyzowany według metody degresywnej od 01.01.2017 r. Stawka amortyzacji dla tego środka, zgodnie z Wykazem rocznych stawek amortyzacyjnych, wynosi 10%, a współczynnik podwyższający 2. Jaką wartość rocznej amortyzacji będzie miał użytkowany środek trwały w 2018 r.?
A. 11 000,00 zł
B. 17 600,00 zł
C. 8 800,00 zł
D. 22 000,00 zł
Wybór błędnych odpowiedzi często wynika z niepełnego zrozumienia zasad amortyzacji oraz zastosowania niewłaściwych formuł obliczeniowych. Odpowiedzi takie jak 22 000,00 zł mogą wprowadzać w błąd, jeśli nie uwzględni się, że ta wartość odnosi się do pierwszego roku amortyzacji, a nie do kolejnego. Kluczowe w metodzie degresywnej jest to, że po pierwszym roku amortyzacji, wartość podstawowa, z której oblicza się odpis, ulega zmianie. Niektórzy mogą także mylić się w obliczeniach, stosując stałą wartość początkową dla każdego roku, co jest błędem. Innym częstym błędem jest nieprawidłowe zastosowanie współczynnika podwyższającego – w tym przypadku wynosi on 2, co oznacza, że roczna amortyzacja jest wyższa niż przy zastosowaniu jedynie stawki podstawowej. Odpowiedzi takie jak 8 800,00 zł czy 11 000,00 zł z kolei mogą wynikać z obliczenia amortyzacji tylko na podstawie stawki 10%, bez uwzględnienia współczynnika podwyższającego, co prowadzi do zaniżenia wartości odpisu. Warto również podkreślić, że właściwe zrozumienie i poprawne zastosowanie metod amortyzacji ma istotne znaczenie w kontekście zarządzania kosztami oraz efektywności finansowej przedsiębiorstwa, a także w kontekście sprawozdawczości finansowej oraz planowania podatkowego.
Pytanie 10
W związku z przejściem na emeryturę pracownika magazynu oraz przekazaniem odpowiedzialności materialnej nowemu zatrudnionemu, konieczne jest wykonanie inwentaryzacji
A. ciągłą
B. zdawczo-odbiorczą
C. nadzwyczajną
D. okresową
Inwentaryzacja zdawczo-odbiorcza jest kluczowym procesem w sytuacji, gdy odpowiedzialność materialna za towar jest przekazywana z jednego pracownika na drugiego, jak ma to miejsce w przypadku przejścia magazyniera na emeryturę. Tego typu inwentaryzacja ma na celu szczegółowe zweryfikowanie stanu towarów i ich wartości, co pozwala na ustalenie, czy nowy pracownik magazynu przejmuje odpowiedzialność za dokładnie określony stan magazynowy. W praktyce, inwentaryzacja zdawczo-odbiorcza powinna być przeprowadzana w obecności obu pracowników, aby zapewnić pełną transparentność i zgodność danych. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, zaleca się spisanie protokołu zdawczo-odbiorczego, który będzie dokumentował ilość i rodzaj towarów przekazywanych nowemu pracownikowi. Taki protokół ma na celu zabezpieczenie interesów firmy oraz wyeliminowanie potencjalnych niejasności w przyszłości. Zastosowanie inwentaryzacji zdawczo-odbiorczej pozwala na zachowanie ciągłości w zarządzaniu zapasami oraz minimalizację ryzyka błędów w dokumentacji towarów, co jest szczególnie istotne w kontekście systemów gospodarki magazynowej.
Pytanie 11
W grudniu 2012 roku firma nabyła maszynę produkcyjną o wartości początkowej 60 000 zł. Jednostka ta stosuje amortyzację podatkową. Maszyna będzie amortyzowana metodą degresywną z wykorzystaniem współczynnika 2,0. Stawka amortyzacji wynosi 10%. Jaki będzie roczny odpis amortyzacyjny w 2014 roku?
A. 9 600 zł
B. 6 000 zł
C. 12 000 zł
D. 11 800 zł
Odpowiedzi 6 000 zł, 11 800 zł oraz 12 000 zł są błędne z różnych powodów. W przypadku odpowiedzi 6 000 zł, wartość ta odpowiada pierwszemu rocznemu odpisowi amortyzacyjnemu, ale nie uwzględnia pozostałych lat amortyzacji, co prowadzi do zniekształcenia rzeczywistej wartości odpisu w 2014 roku. Amortyzacja nie jest jednolita w kolejnych latach, a jej obliczenia powinny brać pod uwagę zmieniającą się wartość maszyny. Odpowiedź 11 800 zł może wynikać z błędnego przeliczenia lub pomylenia metod amortyzacji. Ostatecznie, odpowiedź 12 000 zł jest nieprawidłowa, ponieważ chociaż wartość ta mogłaby być właściwym odpisem za pierwszy rok, to nie uwzględnia mechanizmu degresywnego oraz faktu, że wartość rynkowa maszyny ulega obniżeniu w miarę upływu czasu. Typowym błędem jest nieprzestrzeganie zasad dotyczących metod amortyzacji, co może prowadzić do błędnych wyliczeń i nieefektywnego zarządzania finansami przedsiębiorstwa. Zrozumienie, jak amortyzacja wpływa na bilans oraz wynik finansowy, jest kluczowe dla podejmowania właściwych decyzji finansowych w firmie.
Pytanie 12
Stosowanie metody degresywnej do odpisów amortyzacyjnych środków trwałych wpływa na
A. wzrost kosztów amortyzacji w początkowych latach eksploatacji środka trwałego oraz wzrost wyniku finansowego
B. spadek kosztów amortyzacji w początkowych latach eksploatacji środka trwałego oraz spadek wyniku finansowego
C. spadek kosztów amortyzacji w początkowych latach eksploatacji środka trwałego oraz wzrost wyniku finansowego
D. wzrost kosztów amortyzacji w początkowych latach eksploatacji środka trwałego oraz spadek wyniku finansowego
Wydaje mi się, że nie do końca rozumiesz, jak działają odpisy amortyzacyjne i jak wpływają na wyniki firmy. Wyższe koszty amortyzacji w pierwszych latach to nie jest coś, co poprawia wynik finansowy, wręcz przeciwnie - go obniża. Niektórzy myślą, że wyższe koszty oznaczają lepsze wyniki, ale to nie jest zgodne z zasadami rachunkowości. Chyba pomyliłeś metodę degresywną z liniową, bo te dwie działają zupełnie inaczej. W degresywnej odpisy są większe na początku, a to lepiej pokazuje, jak naprawdę zużywają się aktywa. Dlatego trzeba mieć to na uwadze przy wyborze metody amortyzacji, bo to ma wpływ na strategię finansową firmy.
Pytanie 13
Ocena zdolności osoby do terminowego spłacania bieżących zobowiązań odbywa się na podstawie wskaźników
A. rotacji
B. rentowności
C. płynności finansowej
D. efektywności działania
Prawidłowa odpowiedź to płynność finansowa, która stanowi kluczowy wskaźnik oceny zdolności jednostki do regulowania bieżących zobowiązań w terminie. Płynność finansowa odnosi się do zdolności przedsiębiorstwa do przekształcania swoich aktywów w gotówkę w odpowiednim czasie, co jest niezbędne do spłaty zobowiązań. W praktyce, wskaźniki płynności, takie jak wskaźnik bieżący czy wskaźnik szybki, pomagają dostarczyć informacji na temat tego, jak dobrze przedsiębiorstwo zarządza swoimi środkami. Na przykład, jeśli wskaźnik bieżący wynosi 2, oznacza to, że na każdy 1 złoty zobowiązań, firma ma 2 złote aktywów bieżących, co potencjalnie sugeruje dobrą stabilność finansową. W branżowych standardach zarządzania finansami, monitorowanie płynności jest niezbędne dla uniknięcia problemów z płatnościami, co może prowadzić do utraty reputacji lub nawet bankructwa. Wiedza na temat płynności finansowej jest więc kluczowa dla wszystkich menedżerów i analityków, aby podejmować świadome decyzje finansowe oraz strategię operacyjną.
Pytanie 14
Operację gospodarczą o treści WB - prowizja bankowa pobrana za przelew z tytułu spłaty zobowiązania wobec dostawcy należy zaksięgować na kontach
| Konto Wn | Konto Ma | |
|---|---|---|
| A. | Rachunek bieżący | Koszty finansowe |
| B. | Usługi obce | Rachunek bieżący |
| C. | Rozrachunki z dostawcami | Rachunek bieżący |
| D. | Koszty finansowe | Rachunek bieżący |
A. B.
B. D.
C. C.
D. A.
Prawidłowa odpowiedź to B, ponieważ prowizja bankowa za przelew, szczególnie w kontekście spłaty zobowiązań, stanowi koszt finansowy dla przedsiębiorstwa. Zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości oraz polskimi przepisami prawa bilansowego, koszty te powinny być ewidencjonowane na odpowiednich kontach kosztowych. W tym przypadku używamy konta 'Usługi obce' dla zapisu kosztów związanych z korzystaniem z usług bankowych. W zapisach księgowych, po stronie Wn rejestrujemy wartość prowizji, co zwiększa nasz koszt, a po stronie Ma zmniejszamy saldo rachunku bieżącego, z którego ta prowizja jest pobierana. Przykładowo, jeśli kwota prowizji wynosi 100 zł, zapis księgowy będzie wyglądał następująco: Wn 'Usługi obce' 100 zł / Ma 'Rachunek bieżący' 100 zł. Taki sposób ewidencji jest zgodny z zasadami rachunkowości i pozwala na prawidłowe odzwierciedlenie kosztów finansowych w sprawozdaniu finansowym przedsiębiorstwa.
Pytanie 15
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 16
Prawo wieczystego użytkowania gruntów klasyfikuje się w bilansie firmy jako
A. wartości niematerialnych i prawnych
B. rzeczowych aktywów trwałych
C. należności długoterminowych
D. długoterminowych aktywów finansowych
Klasyfikowanie prawa wieczystego użytkowania gruntów jako należności długoterminowych, długoterminowych aktywów finansowych czy wartości niematerialnych i prawnych nie jest poprawne. Należności długoterminowe dotyczą roszczeń, które przedsiębiorstwo ma w stosunku do innych podmiotów, a więc nie mają związku z posiadaną własnością lub prawem do użytkowania gruntu. Długoterminowe aktywa finansowe są związane z instrumentami finansowymi, takimi jak akcje czy obligacje, które przedsiębiorstwo zamierza utrzymać przez dłuższy okres, a nie z prawem do użytkowania nieruchomości. Wartości niematerialne i prawne obejmują aktywa, które nie mają formy materialnej, jak np. patenty czy licencje, które również nie odnoszą się do praw korzystania z gruntu. Pomijając te różnice, można łatwo wprowadzić się w błąd, myśląc, że prawa wieczystego użytkowania mogą być klasyfikowane jako inne rodzaje aktywów. W praktyce, takie błędne podejście prowadzi do zniekształcenia obrazu finansowego przedsiębiorstwa w sprawozdaniach finansowych, co może skutkować błędnymi decyzjami strategicznymi. Zrozumienie prawidłowej klasyfikacji aktywów jest kluczowe dla zachowania transparentności oraz rzetelności finansowej w firmie.
Pytanie 17
Czym charakteryzują się wtórne dowody księgowe?
A. są przygotowywane na podstawie kilku dokumentów źródłowych
B. służą do korekty zapisów w księgach rachunkowych.
C. są wystawiane jako dokumenty zastępujące.
D. są pozyskiwane od kontrahentów lub wydawane kontrahentom.
Wielu użytkowników może mylić dowody księgowe wtórne z różnymi typami dokumentów, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Na przykład, twierdzenie, że dowody księgowe wtórne są wystawiane jako dokumenty zastępcze, jest błędne, ponieważ głównym celem tych dokumentów jest nie zastępowanie innych, ale agregowanie i porządkowanie informacji z różnych źródeł. Również przekonanie, że dowody te są otrzymywane od kontrahentów lub wystawiane kontrahentom, może prowadzić do nieporozumień; w rzeczywistości ich sporządzanie opiera się na analizie wielu dokumentów źródłowych, a nie na pojedynczych transakcjach. Dodatkowo, pomyłka w zrozumieniu roli dowodów księgowych wtórnych w procesach korekty zapisów w księgach rachunkowych może prowadzić do błędów w ewidencji finansowej. Dowody te nie służą bezpośrednio do korekty błędów, ale raczej do usystematyzowania danych, co może być bardzo pomocne w przypadku wystąpienia niezgodności. To zrozumienie jest kluczowe, aby uniknąć typowych błędów myślowych, które mogą wpłynąć na jakość i rzetelność prowadzonej księgowości.
Pytanie 18
Czym jest koszt stały?
A. wynagrodzenie dla pracowników zaangażowanych w produkcję.
B. amortyzacja pojazdu ciężarowego.
C. wydatki związane z zużyciem energii technologicznej.
D. zużycie materiałów wykorzystywanych w procesie produkcyjnym.
Wybór wynagrodzenia pracowników bezpośrednio produkcyjnych jako kosztu stałego jest błędny, ponieważ wynagrodzenia te są zmienne i uzależnione od poziomu produkcji. W miarę zwiększania się produkcji, rośnie również liczba godzin pracy oraz związane z tym wynagrodzenia, co sprawia, że nie są one stałe. Kolejny błędny wybór to koszt zużycia energii technologicznej, który również zmienia się w zależności od intensywności produkcji. Wysoka produkcja wymaga większej ilości energii, co czyni ten koszt zmiennym. Zużycie materiałów bezpośrednio produkcyjnych to kolejny przykład kosztu zmiennego, który jest ściśle związany z ilością wytwarzanych produktów. W praktyce, niektóre organizacje mylą te kategorie kosztów, co prowadzi do nieefektywnego zarządzania budżetem i nieprawidłowej oceny rentowności. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że koszty stałe nie zmieniają się w krótkim okresie czasu i są niezależne od poziomu produkcji, co pozwala na lepsze planowanie finansów w firmie. Właściwe klasyfikowanie kosztów jest fundamentem analizy finansowej i podejmowania strategicznych decyzji, a jego zrozumienie jest kluczowe dla menedżerów i finansistów w każdej branży.
Pytanie 19
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 20
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 21
Dokument, który zawiera dokładną analizę otoczenia przedsiębiorstwa, ocenę jego atutów i niedoborów oraz szczegółowy plan inwestycji, w tym obliczenia jej kosztów, to
A. projekt inwestycyjny
B. biznesplan
C. raport z działalności firmy
D. analiza SWOT
Wybór odpowiedzi dotyczących sprawozdania z działalności jednostki, analizy SWOT oraz planu inwestycyjnego może być mylący. Sprawozdanie to raczej raport podsumowujący, skupiony na wynikach finansowych i operacyjnych w danym okresie, ale nie mówi nic o przyszłych planach, a to jest kluczowe w biznesplanie. Analiza SWOT to narzędzie do oceny mocnych i słabych stron, szans i zagrożeń, ale sama nie tworzy planu działania. Może być częścią biznesplanu, ale nie jest tym samym. A plan inwestycyjny to tylko część całej układanki, bo brakuje mu szerszego spojrzenia, jakim dysponuje cały biznesplan, czyli rynku, strategii marketingowej i prognoz finansowych. Często ludzie mylą te pojęcia i przez to mają trudności w zrozumieniu, jak różne dokumenty biznesowe funkcjonują. Musimy pamiętać, że biznesplan to kompleksowy dokument, który łączy analizę z przyszłym rozwojem firmy.
Pytanie 22
Podczas inwentaryzacji w magazynie artykułów biurowych zauważono niedobór niezawinionej liczby 150 sztuk białych kopert w cenie 1,00 zł/szt. oraz nadwyżkę 100 sztuk żółtych kopert w cenie 1,20 zł/szt. Wszystkie artykuły w magazynie są kontrolowane przez tę samą osobę odpowiedzialną materialnie. Kierownik organizacji podjął decyzję o zrównoważeniu niedoboru z nadwyżką. Oblicz wartość tej kompensaty?
A. 150,00 zł
B. 180,00 zł
C. 100,00 zł
D. 120,00 zł
Wartość kompensaty niedoboru z nadwyżką została obliczona jako różnica w wartościach poszczególnych artykułów biurowych. W przypadku kopert białych, niedobór wyniósł 150 sztuk, a ich cena jednostkowa to 1,00 zł, co oznacza stratę równą 150,00 zł. Z drugiej strony, nadwyżka kopert żółtych wyniosła 100 sztuk przy cenie 1,20 zł za sztukę, co daje wartość nadwyżki równą 120,00 zł. Kompensacja polega na odjęciu wartości niedoboru od wartości nadwyżki, co w tym przypadku prowadzi do obliczenia: 150,00 zł (niedobór) - 120,00 zł (nadwyżka) = 30,00 zł. Jednakże, w kontekście odpowiedzi na pytanie, kierownik podjął decyzję o kompensacji w taki sposób, że wartość wynikająca z nadwyżki, która jest dozwolona do pokrycia niedoboru, nie przekracza samego niedoboru. Dlatego suma 100,00 zł odpowiada wartości kompensacji z nadwyżki, co jest kluczowym punktem. Przykładowo, w praktyce, identyfikacja i kompensacja niedoborów i nadwyżek jest istotnym elementem zarządzania zapasami w przedsiębiorstwie, co pozwala na efektywne gospodarowanie zasobami. Właściwe zrozumienie procesów inwentaryzacyjnych i ich konsekwencji finansowych jest niezbędne dla utrzymania płynności finansowej."
Pytanie 23
Jakie konta są wykorzystywane do ewidencji szczegółowej w ramach konta "Rozrachunki z dostawcami"?
A. analitycznych
B. rozliczeniowych
C. rozrachunkowych
D. pozabilansowych
Odpowiedź, że ewidencja szczegółowa do konta 'Rozrachunki z dostawcami' prowadzona jest na kontach analitycznych, jest poprawna, ponieważ konta analityczne służą do szczegółowego rejestrowania danych dotyczących poszczególnych partnerów gospodarczych. W przypadku rozrachunków z dostawcami, każda transakcja związana z danym dostawcą jest ujmowana na osobnym koncie analitycznym. Przykładowo, jeśli firma dokonuje zakupów u różnych dostawców, każdy z nich będzie miał swoje dedykowane konto analityczne, co pozwala na łatwe śledzenie sald oraz historię transakcji. Dzięki temu przedsiębiorstwo może efektywnie zarządzać swoimi zobowiązaniami, a także przygotowywać dokładne raporty finansowe. Praktyka ta jest zgodna z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), które kładą nacisk na przejrzystość i rzetelność informacji finansowych. Ewidencja na kontach analitycznych umożliwia również lepsze planowanie finansowe i optymalizację przepływów pieniężnych w firmie.
Pytanie 24
Po odkryciu pomyłki w fakturze VAT, dotyczącej zastosowania stawki 8% zamiast 23%, sprzedający towar powinien wystawić
A. fakturę VAT korygującą - zwiększającą
B. fakturę VAT korygującą - zmniejszającą
C. notę księgową
D. notę korygującą
Odpowiedź 'faktura VAT korygująca - zwiększająca' jest w porządku. Kiedy na fakturze VAT wkradł się błąd i zastosowano niższą stawkę podatku, to trzeba wystawić fakturę korygującą, żeby podnieść wartość podatku. Zasadniczo, faktura korygująca służy do naprawy błędów w dokumentach podatkowych, a jej celem jest upewnienie się, że prawidłowa kwota podatku trafi do urzędów. Przykład: jeżeli sprzedawca ma fakturę na 1000 zł z 8% VAT, to VAT wynosi 80 zł. Po korekcie na 23% wyjdzie 230 zł, a więc trzeba wydać fakturę korygującą, żeby zwiększyć VAT o 150 zł. To podejście jest całkiem dobre i pozwala uniknąć kłopotów z przepisami podatkowymi, co jest bardzo ważne dla każdej firmy.
Pytanie 25
W jednostce handlowej początkowy stan towaru X w magazynie wynosił 100 sztuk po 33,00 zł/szt. W analizowanym czasie zanotowano następujące operacje związane z tym towarem:
- przyjęcie do magazynu - 200 sztuk po 30,00 zł/szt.,
- wydanie z magazynu w ilości 200 sztuk - wycenione według metody F1FO. Jaką wartość będzie miał zapas końcowy towaru X?
A. 3 000,00 zł
B. 6 000,00 zł
C. 6 300,00 zł
D. 3 300,00 zł
Aby ustalić wartość zapasu końcowego towaru X, należy najpierw przeanalizować wszystkie operacje związane z tym towarem. Na początku w magazynie znajdowało się 100 sztuk towaru po 33,00 zł za sztukę, co daje wartość początkową 3 300,00 zł. Następnie przyjęto 200 sztuk po 30,00 zł za sztukę, co zwiększa wartość magazynu o 6 000,00 zł. Po tych operacjach łączna liczba towaru wynosi 300 sztuk (100 + 200), a łączna wartość to 9 300,00 zł (3 300 + 6 000). W analizowanym okresie nastąpił rozchód 200 sztuk, który został wyceniony według metody FIFO (First In, First Out). Oznacza to, że najpierw sprzedawane są towary najwcześniej nabyte. W tym przypadku sprzedaż 200 sztuk oznacza, że 100 sztuk zostanie sprzedanych po 33,00 zł, a pozostałe 100 sztuk po 30,00 zł, co daje łączną wartość rozchodu równą 6 300,00 zł (100 x 33,00 zł + 100 x 30,00 zł). Po rozchodzie w magazynie pozostaje 100 sztuk zakupionych po 30,00 zł, co daje wartość zapasu końcowego 3 000,00 zł (100 x 30,00 zł). W praktyce stosowanie metody FIFO pozwala na efektywne zarządzanie zapasami i optymalizację kosztów, co jest kluczowe dla rentowności firmy oraz zgodności z rachunkowością.
Pytanie 26
W którym zespole kont występuje konto Rozliczenie zakupów?
A. W zespole 5 - Koszty według typów działalności oraz ich rozliczenie
B. W zespole 2 - Rozrachunki i roszczenia
C. W zespole 3 - Materiały i towary
D. W zespole 4 - Koszty według rodzajów oraz ich rozliczenie
Konto 'Rozliczenie zakupów' znajduje się w zespole 3, który obejmuje materiały i towary. To konto jest istotne w kontekście zarządzania zapasami oraz kontrolowania kosztów związanych z zakupem towarów. W praktyce, rozliczenie zakupów polega na zestawieniu kosztów nabycia materiałów oraz towarów z odpowiednimi fakturami dostawców, co umożliwia ścisłe monitorowanie wydatków oraz efektywne zarządzanie finansami przedsiębiorstwa. Warto pamiętać, że zgodnie z obowiązującymi standardami rachunkowości, prawidłowe klasyfikowanie kont w planie kont ma kluczowe znaczenie dla przejrzystości i rzetelności sprawozdań finansowych. Umożliwia to nie tylko spełnienie wymogów prawnych, ale również dostarcza kluczowych informacji dla zarządzania i podejmowania decyzji strategicznych w firmie.
Pytanie 27
Firma handlowa, która posiada kontrolę lub współkontrolę nad inną jednostką, to jednostka
A. stowarzyszona
B. współzależna
C. zależna
D. dominująca
Odpowiedź 'dominująca' jest prawidłowa, ponieważ jednostka dominująca jest taką spółką, która sprawuje kontrolę nad inną jednostką, zwłaszcza w kontekście sprawozdawczości finansowej. Kontrola oznacza, że jednostka dominująca ma znaczną władzę nad decyzjami finansowymi i operacyjnymi jednostki zależnej, co jest kluczowe dla konsolidacji sprawozdań finansowych. Przykładem może być duża korporacja, która nabywa mniejsze firmy, zyskując dzięki temu kontrolę nad ich działalnością. W praktyce, zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), dominująca jednostka jest zobowiązana do konsolidacji swoich sprawozdań finansowych z jednostkami, nad którymi sprawuje kontrolę. To zapewnia pełen obraz finansowy całej grupy i jest istotne dla inwestorów oraz analityków rynku. Warto również zauważyć, że dominująca jednostka może mieć różne formy prawne i rozmiary, co wpływa na jej strategię zarządzania oraz podejście do ryzyka.
Pytanie 28
Do kont w księdze głównej, przeznaczonych do rejestracji środków trwałych, wchodzą:
A. Środki trwałe obce, Umorzenie środków trwałych
B. Środki trwałe, Umorzenie środków trwałych
C. Środki trwałe w likwidacji, Środki trwałe oddane w leasing
D. Środki trwałe, Środki trwałe w likwidacji
Poprawna odpowiedź wskazuje na dwa kluczowe elementy ewidencji środków trwałych: środki trwałe oraz umorzenie środków trwałych. Środki trwałe to aktywa, które firma zamierza wykorzystywać przez dłuższy czas, zazwyczaj powyżej roku, w celu produkcji dóbr lub świadczenia usług. Umorzenie środków trwałych odnosi się do procesu odzwierciedlenia zużycia, amortyzacji lub utraty wartości tych aktywów w czasie. W praktyce, ewidencja środków trwałych jest kluczowym elementem zarządzania finansami przedsiębiorstwa, ponieważ pozwala na dokładne określenie wartości posiadanych aktywów, ich stanu oraz wpływu na wyniki finansowe. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują regularne przeglądy stanu technicznego środków trwałych, aktualizację ich wartości w księgach rachunkowych oraz zapewnienie zgodności z obowiązującymi standardami rachunkowości, takimi jak Międzynarodowe Standardy Rachunkowości (MSR). Przykładem praktycznym jest konieczność sporządzania raportów dotyczących amortyzacji, co pozwala na rzetelne odzwierciedlenie kosztów w sprawozdaniach finansowych oraz podejmowanie świadomych decyzji dotyczących inwestycji w nowe środki trwałe.
Pytanie 29
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 30
Wnioski z przeprowadzonej inwentaryzacji w kwestii rozliczenia różnic inwentaryzacyjnych umieszcza się
A. w protokole weryfikacji różnic inwentaryzacyjnych
B. w arkuszu spisu z natury
C. w sprawozdaniu z kontroli spisu z natury
D. w harmonogramie inwentaryzacji
Protokół weryfikacji różnic inwentaryzacyjnych jest kluczowym dokumentem, który dokumentuje ustalenia komisji inwentaryzacyjnej dotyczące różnic pomiędzy stanem rzeczywistym a ewidencją. Zgodnie z obowiązującymi standardami, w tym z Ustawą o rachunkowości, protokół ten powinien zawierać szczegółowe informacje o ustalonych różnicach oraz rekomendacje dotyczące ich rozliczenia. Przykładowo, jeżeli komisja wykryje nadwyżki lub niedobory, to w protokole powinny być opisane przyczyny tych różnic oraz proponowane działania, takie jak korekty w ewidencji lub dodatkowe kontrole. Dobrą praktyką jest również dołączenie dowodów potwierdzających wyniki inwentaryzacji, co zwiększa transparentność i umożliwia łatwe odwołanie się do przyjętych wniosków. Ostatecznie, protokół weryfikacji różnic jest ważnym narzędziem w procesie zarządzania ryzykiem oraz w zapewnieniu zgodności z wymaganiami prawnymi i wewnętrznymi procedurami firmy.
Pytanie 31
W firmie zajmującej się produkcją wskaźnik rentowności netto aktywów wyniósł 28%, co sugeruje, że
A. firma uzyskała 28 groszy zysku netto z 1 złotówki przychodów ze sprzedaży
B. firma osiągnęła 28 groszy zysku netto z zainwestowanych aktywów netto
C. firma uzyskała 28 groszy zysku netto ze sprzedaży produktów gotowych
D. firma osiągnęła 28 groszy zysku netto z 1 złotówki zaangażowanej w działalność aktywów
Wskaźnik rentowności netto aktywów na poziomie 28% mówi nam, że każda złotówka, która jest zainwestowana w firmę, przynosi 28 groszy zysku netto. To naprawdę istotny wskaźnik, bo pokazuje, jak dobrze firma radzi sobie z zarządzaniem swoimi zasobami. Im wyższy ten wskaźnik, tym lepiej, bo oznacza, że przedsiębiorstwo potrafi mądrze wykorzystywać swoje aktywa. Na przykład, jeśli firma inwestuje w nowoczesne technologie, to może zwiększyć wydajność i obniżyć koszty, co przekłada się na większy zysk. W konkurencyjnych branżach takie informacje są mega ważne, bo pomagają w podejmowaniu sensownych decyzji. No i nie zapominajmy, że regularne sprawdzanie rentowności netto aktywów jest zgodne z najlepszymi praktykami, co może pomóc firmie w planowaniu przyszłości i utrzymaniu stabilności finansowej.
Pytanie 32
W grudniu 2011 roku firma uiściła roczną składkę na ubezpieczenie majątkowe na rok 2012 w wysokości 6 000 zł. Jakie saldo konta "Rozliczenie międzyokresowe kosztów" pozostanie na koniec maja 2012 roku?
A. 3 000 zł
B. 2 500 zł
C. 500 zł
D. 3 500 zł
Wybór błędnej odpowiedzi zazwyczaj wynika z nieprawidłowego zrozumienia zasad księgowości dotyczących rozliczeń międzyokresowych. Często pojawia się mylne przekonanie, że cała kwota wydatku powinna być od razu zaliczana do kosztów w momencie płatności, co jest sprzeczne z zasadą współmierności. W rzeczywistości, gdy przedsiębiorstwo opłaca roczną składkę ubezpieczeniową, należy ją rozliczać proporcjonalnie w czasie. Nie uwzględniając tego, można błędnie przyjąć, że saldo na koncie rozliczeń międzyokresowych powinno być mniejsze, co prowadzi do oszacowania, że na koniec maja pozostało 2 500 zł, a to jest nieprawidłowe. Warto również zauważyć, że koncepcja rozliczeń międzyokresowych jest kluczowa dla zapewnienia, że koszty są odpowiednio przypisane do okresów, w których są ponoszone, co jest istotne dla dokładności sprawozdań finansowych. Kluczowym błędem, który może prowadzić do mylnych konkluzji, jest pomijanie znaczenia miesięcznego podziału rocznych kosztów i błędne przyjmowanie, że saldo konta rozliczeń można obliczać na podstawie sumarycznej kwoty wydatku bez uwzględnienia okresu, na jaki ta kwota dotyczy. Dobrą praktyką w księgowości jest ciągłe monitorowanie takich kosztów w celu dostarczenia aktualnych i dokładnych informacji finansowych, co wpływa na podejmowanie strategicznych decyzji w firmie.
Pytanie 33
Czym jest konto księgowe?
A. zestaw wszystkich elementów aktywów oraz pasywów
B. urządzenie przedstawiające stany zapasów aktywów i pasywów
C. zestaw wszystkich elementów bilansu
D. urządzenie służące do rejestracji operacji gospodarczych
Konto księgowe to coś jak podstawowe narzędzie w rachunkowości, które pomaga w zapisywaniu różnych operacji gospodarczych. Dzięki niemu można na bieżąco śledzić wszystkie transakcje, co jest mega ważne dla każdej firmy. Te konta pozwalają zrozumieć, jak zmienia się majątek firmy i jakie ma zobowiązania, co później przydaje się przy robieniu bilansu czy rachunku zysków i strat. A co jest jeszcze fajniejsze, to że dzięki temu, że firmy używają kont księgowych, mogą na bieżąco sprawdzać swoje wydatki i przychody, co z kolei ułatwia podejmowanie rozsądnych decyzji finansowych. Każde konto jest przypisane do konkretnej kategorii, jak na przykład aktywa, pasywa, przychody albo koszty, co sprawia, że łatwiej jest analizować finanse. Standardy rachunkowości, takie jak MSSF, mówią, jak ważna jest dokładna ewidencja operacji gospodarczych przy użyciu kont księgowych, żeby wszystko było przejrzyste i wiarygodne.
Pytanie 34
W bilansie analiza pionowa wykorzystuje wskaźniki
A. zadłużenia
B. płynności
C. dynamiki
D. struktury
Wskaźniki struktury w analizie pionowej bilansu są kluczowe, ponieważ pozwalają na ocenę proporcji poszczególnych składników aktywów i pasywów w stosunku do całości. Analiza ta umożliwia identyfikację, jakie elementy dominują w bilansie firmy oraz jak są ze sobą powiązane. Na przykład, wysoki udział aktywów trwałych w stosunku do aktywów obrotowych może sugerować długoterminowy charakter inwestycji przedsiębiorstwa, co jest istotne dla oceny stabilności finansowej. W praktyce, wskaźniki struktury są stosowane w audytach finansowych oraz w analizach porównawczych z innymi przedsiębiorstwami w branży, umożliwiając ocenę efektywności zarządzania kapitałem. Ponadto, zgodnie z najlepszymi praktykami w księgowości, analiza struktury bilansu może być wsparta narzędziami analitycznymi, takimi jak zestawienia i raporty, co dodatkowo podnosi jakość podejmowanych decyzji strategicznych.
Pytanie 35
Jaka jest wartość rzeczowych aktywów obrotowych (zapasów), jeżeli na podstawie ewidencji księgowej stwierdzono następujące składniki majątkowe?
| Rodzaj składnika majątkowego | Wartość w zł |
|---|---|
| materiały podstawowe | 2 000,00 |
| środki pieniężne w kasie | 1 000,00 |
| materiały pomocnicze | 300,00 |
| budynki produkcyjne | 125 000,00 |
| zestaw komputerowy | 8 000,00 |
| wyroby gotowe | 1 800,00 |
| środki pieniężne na rachunku bankowym | 1 800,00 |
A. 4 600.00 zł
B. 4 100,00 zł
C. 6 900,00 zł
D. 5 600,00 zł
Patrz, wartość rzeczowych aktywów obrotowych to kluczowy element sytuacji finansowej firmy. Niestety, sporo osób myli się przy ich klasyfikacji. Odpowiedzi, które nie są 4 100,00 zł, mogą wynikać z tego, że ktoś nie do końca rozumie, co należy do zapasów. Rzeczowe aktywa obrotowe to tylko materiały podstawowe, pomocnicze i gotowe wyroby. Odpowiedzi takie jak 5 600,00 zł czy 4 600,00 zł mogą błędnie uwzględniać inne składniki, jak kasa czy wartości niematerialne i prawne, co w definicji zapasów po prostu się nie mieści. Często ludzie mylą aktywa obrotowe z innymi kategoriami, przez co mogą niepoprawnie ocenić wartość zapasów. Standardy rachunkowości jasno mówią, co można uznać za zapasy, a ich błędna klasyfikacja może prowadzić do złych analiz finansowych i decyzji w zarządzie. Dlatego mega ważne jest, żeby przed ustaleniem wartości aktywów obrotowych dobrze zrozumieć ich definicję.
Pytanie 36
Która z poniższych operacji gospodarczych ma wpływ na wynik finansowy firmy?
A. PK – naliczono miesięczną amortyzację środków trwałych
B. KW – wypłacono pracownikowi zaliczkę na zakup materiałów
C. WB – dokonano przelewu wynagrodzeń na konta osobiste pracowników
D. KP – pobrano gotówkę z banku do kasy
Naliczanie miesięcznej amortyzacji środków trwałych to naprawdę ważna sprawa, jeśli chodzi o zarządzanie finansami firmy. Wpływa to na wynik finansowy, bo uwzględnia koszty związane z użytkowaniem tych aktywów. Amortyzacja to w sumie po prostu sposób na rozłożenie kosztów zakupu tych środków na cały czas ich używania. Dzięki temu możemy lepiej zobaczyć, jakie są rzeczywiste koszty operacyjne w finansowych raportach. Na przykład, jak firma kupiła maszyny za 100 000 zł na 10 lat, to miesięczna amortyzacja wyniesie około 833 zł. Ta kwota wchodzi jako koszt w rachunku zysków i strat, co naturalnie obniża wynik finansowy firmy. Amortyzacja jest też zgodna z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), które mówią, jak ważne jest dokładne odwzorowanie sytuacji finansowej. Dlatego ważne jest, żeby prawidłowo naliczać amortyzację, bo inwestorzy i analitycy finansowi muszą ocenić rentowność i stabilność finansową przedsiębiorstwa. To wszystko ma znaczenie na końcu.
Pytanie 37
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 38
Formalna kontrola dowodu księgowego obejmuje między innymi weryfikację, czy
A. dokument zawiera daty, pieczęcie i podpisy upoważnionych osób w odpowiednich miejscach
B. dokument nie zawiera błędów arytmetycznych w obliczeniach
C. operacja gospodarcza, potwierdzona dokumentem, miała charakter celowy
D. operacja gospodarcza, potwierdzona dokumentem, była zgodna z faktami
Sprawdzanie formalne dowodu księgowego to naprawdę ważny krok w dbaniu o poprawność finansów. Twoja odpowiedź, że dokument ma daty, pieczęcie i podpisy tam, gdzie trzeba, jest całkiem słuszna. Te elementy są niezbędne, żeby potwierdzić, że dokument jest legalny i ważny. Na przykład, jeśli brakuje daty, może być trudno powiedzieć, kiedy właściwie zrealizowano transakcję, a brak podpisów rodzi wątpliwości co do tego, kto zatwierdził tę operację. W rachunkowości każdy dowód księgowy musi być dokładnie wypełniony, a jego forma musi spełniać wymogi prawne. Dodatkowo, firma powinna mieć zorganizowany system obiegu dokumentów, który uwzględnia zasady archiwizacji i przechowywania dowodów. To ważne, bo przyda się to w przyszłych kontrolach czy audytach. Przestrzeganie tych zasad pomaga w utrzymaniu przejrzystości i wiarygodności dokumentacji.
Pytanie 39
Zasada podwójnego zapisu nie ma zastosowania w odniesieniu do kont
A. analitycznych
B. korygujących
C. rozliczeniowych
D. wynikowych
Konta rozliczeniowe czy korygujące mają swoje miejsce w księgowości, ale zasada podwójnego zapisu w zasadzie powinna obejmować wszystko. Konta rozliczeniowe, jak np. konto z dostawcami, zapisują transakcje związane z zakupami, co wpływa na bilans. Konta korygujące są do poprawiania błędów, więc też muszą trzymać się tej zasady, żeby wszystko się zgadzało. Konta wynikowe z kolei, które pokazują przychody i koszty, są ważne dla obliczeń wyniku finansowego i również stosują tę zasadę, bo każda transakcja wpływa na bilans. Jakby pominąć zasadę podwójnego zapisu, to mogłoby być wiele nieporozumień w raportach finansowych, no a to nie jest zgodne z międzynarodowymi standardami. Więc wszystkie te konta mają swoje miejsce w systemie, bo zasada podwójnego zapisu jest tu kluczowa, aby ewidencja była dokładna.
Pytanie 40
Konto księgowe Rozliczenie kosztów jest przeznaczone do przeksięgowania
A. odchyleń od ewidencyjnych cen produktów gotowych
B. planowanego kosztu produkcji
C. rzeczywistego kosztu produkcji
D. kosztów w układzie rodzajowym na konta w układzie funkcjonalnym
Konto księgowe Rozliczenie kosztów jest kluczowym elementem w rachunkowości kosztów. Jego głównym zadaniem jest przeksięgowanie kosztów układu rodzajowego na konta układu funkcjonalnego. W praktyce oznacza to, że wszystkie koszty poniesione przez przedsiębiorstwo są klasyfikowane według ich rodzaju, a następnie alokowane do odpowiednich funkcji w organizacji. Na przykład, koszty materiałów, wynagrodzeń, czy energii mogą być najpierw rejestrowane na kontach kosztów rodzajowych, a następnie przekazywane do kont kosztów funkcjonalnych, takich jak produkcja, sprzedaż czy administracja. Taki podział jest niezwykle istotny, gdyż umożliwia efektywne zarządzanie kosztami oraz ich analizę w kontekście działalności firmy. Zgodnie z zasadami rachunkowości, prawidłowe klasyfikowanie kosztów wspiera proces podejmowania decyzji oraz pozwala na lepsze prognozowanie przyszłych wydatków. Warto również podkreślić, że zgodność z międzynarodowymi standardami rachunkowości (np. MSSF) zaleca takie podejście, aby zapewnić transparentność i wiarygodność informacji finansowych.