Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 19 maja 2025 12:05
Data zakończenia: 19 maja 2025 12:15

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Który standard w sieciach LAN określa dostęp do medium poprzez wykorzystanie tokenu?

A. IEEE 802.5

B. IEEE 802.3

C. IEEE 802.1

D. IEEE 802.2

Odpowiedzi IEEE 802.1, IEEE 802.2 oraz IEEE 802.3 odnoszą się do innych standardów, które nie opierają się na koncepcji tokenu. IEEE 802.1 to standard dotyczący architektury sieci oraz protokołów zarządzania, które nie zajmują się bezpośrednim dostępem do medium. Jego celem jest zapewnienie interoperacyjności między różnymi technologiami sieciowymi i zarządzanie ruchem w sieciach. Z kolei IEEE 802.2 dotyczy warstwy łącza danych w modelu OSI, definiując ramki i protokoły komunikacyjne dla różnych mediów transmisyjnych. Natomiast IEEE 802.3 to standard dla Ethernetu, który działa na zasadzie kontestacji dostępu do medium (CSMA/CD). W modelu tym, urządzenia konkurują o dostęp do medium, co może prowadzić do kolizji. To różni się znacząco od modelu token ring, w którym dostęp do medium jest kontrolowany przez token. Typowym błędem przy wyborze odpowiedzi jest mylenie różnych podejść do dostępu do medium transmisyjnego oraz nieodróżnianie ich zasad funkcjonowania. Warto zatem zrozumieć, że różne standardy mają swoje specyficzne zastosowania, a ich wybór powinien być podyktowany potrzebami konkretnej sieci.

Pytanie 2

Na stabilność obrazu w monitorach CRT istotny wpływ ma

A. częstotliwość odświeżania

B. odwzorowanie kolorów

C. czas reakcji

D. wieloczęstotliwość

Częstotliwość odświeżania jest kluczowym parametrem wpływającym na stabilność obrazu w monitorach CRT. Oznacza ona, jak często obraz na ekranie jest aktualizowany w ciągu jednej sekundy, wyrażając się w hercach (Hz). Wyższa częstotliwość odświeżania pozwala na wygładzenie ruchu i eliminację zjawiska migotania, co jest szczególnie istotne podczas długotrwałego użytkowania monitora, gdyż zmniejsza zmęczenie oczu. W praktyce, standardowe wartości częstotliwości odświeżania dla monitorów CRT wynoszą 60 Hz, 75 Hz, a nawet 85 Hz, co znacząco poprawia komfort wizualny. Ponadto, stosowanie wyższej częstotliwości odświeżania jest zgodne z normami ergonomii i zaleceniami zdrowotnymi, które sugerują, że minimalna wartość powinna wynosić co najmniej 75 Hz dla efektywnej pracy z komputerem. Zrozumienie tego parametru może być również kluczowe przy wyborze monitora do zastosowań profesjonalnych, takich jak projektowanie graficzne czy gry komputerowe, gdzie jakość obrazu ma fundamentalne znaczenie.

Pytanie 3

Aby skonfigurować wolumin RAID 5 w serwerze, wymagane jest co najmniej

A. 4 dyski

B. 5 dysków

C. 3 dyski

D. 2 dyski

Twierdzenie, że do utworzenia woluminu RAID 5 potrzeba mniejszej liczby dysków, takich jak dwa, jest błędne z powodu fundamentalnych zasad działania macierzy RAID. RAID 5 polega na rozpraszaniu danych oraz informacji parzystości między co najmniej trzema dyskami, co jest kluczowe dla zapewnienia odporności na awarie. Użycie dwóch dysków nie tylko uniemożliwia realizację parzystości, ale również naraża system na większe ryzyko utraty danych, gdyż w przypadku awarii jednego z dysków, wszystkie dane mogą zostać utracone. Kolejnym błędnym założeniem jest myślenie o RAID jako o prostym rozwiązaniu, które można łatwo wdrożyć bez pełnego zrozumienia jego architektury. Użytkownicy często nie zdają sobie sprawy, że RAID 5 wymaga dodatkowych zasobów obliczeniowych do obliczenia parzystości, co w przypadku niewłaściwej konfiguracji może prowadzić do spadku wydajności. Ostatecznie, wybór liczby dysków w RAID powinien być podyktowany nie tylko wymaganiami dotyczącymi wydajności, ale także potrzebami w zakresie bezpieczeństwa danych oraz architekturą systemu. Myślenie o RAID jako o sposobie na minimalizację kosztów poprzez użycie mniejszej liczby dysków może prowadzić do błędnych decyzji i zwiększonego ryzyka awarii systemu.

Pytanie 4

Wskaż błędne twierdzenie dotyczące Active Directory?

A. Domeny uporządkowane w hierarchii mogą tworzyć strukturę drzewa

B. W Active Directory dane są grupowane w sposób hierarchiczny

C. Active Directory to usługa służąca do monitorowania wykorzystania limitów dyskowych aktywnych katalogów

D. Active Directory to usługa katalogowa w systemach operacyjnych sieciowych firmy Microsoft

Active Directory, jako usługa katalogowa firmy Microsoft, pełni szereg kluczowych zadań w zarządzaniu infrastrukturą IT. Stwierdzenie, że AD służy do monitorowania użycia limitów dyskowych aktywnych katalogów, jest nie tylko mylące, ale także nieprawdziwe. Active Directory jest systemem, który umożliwia centralne zarządzanie użytkownikami i zasobami w sieci, a nie monitorowanie stanu dysków. To często prowadzi do nieporozumień, gdyż osoby nieznające specyfiki AD mogą sądzić, że jego funkcjonalności obejmują również zarządzanie przestrzenią dyskową. W rzeczywistości, AD funkcjonuje na zasadzie hierarchicznej struktury drzewiastej, w której organizacje mogą z łatwością zarządzać domenami, jednostkami organizacyjnymi oraz kontami użytkowników. Kluczowym aspektem Active Directory jest możliwość definiowania polityk bezpieczeństwa oraz autoryzacji dostępu do zasobów w zależności od ról przypisanych użytkownikom. Dlatego też, wymienione w pytaniu stwierdzenia dotyczące hierarchicznej struktury czy grupowania informacji są poprawne i wpisują się w standardy branżowe. Warto pamiętać, że prawidłowe zrozumienie działania Active Directory może znacząco wpłynąć na bezpieczeństwo całej infrastruktury IT, a błędne interpretacje mogą prowadzić do nieefektywnego zarządzania i potencjalnych luk w zabezpieczeniach.

Pytanie 5

W sieci lokalnej, aby chronić urządzenia sieciowe przed przepięciami oraz różnicami napięć, które mogą wystąpić w trakcie burzy lub innych wyładowań atmosferycznych, należy zastosować

A. urządzenie typu NetProtector

B. sprzętową zaporę sieciową

C. ruter

D. przełącznik

Urządzenie typu NetProtector jest kluczowym elementem ochrony sieci LAN przed skutkami przepięć i różnic potencjałów, które mogą wystąpić w wyniku wyładowań atmosferycznych. Te urządzenia, znane również jako ograniczniki przepięć, są zaprojektowane do odprowadzania nadmiaru energii do ziemi, chroniąc w ten sposób wrażliwe sprzęty sieciowe, takie jak routery, przełączniki, serwery i inne urządzenia końcowe. Przykładowo, w przypadku burzy, kiedy może dojść do pojawienia się przepięć, NetProtektor działa jako pierwsza linia obrony, minimalizując ryzyko uszkodzeń. W praktyce, wdrażanie takich urządzeń jest rekomendowane przez organizacje zajmujące się standardami bezpieczeństwa, takie jak IEC (Międzynarodowa Komisja Elektrotechniczna) oraz NFPA (Krajowe Stowarzyszenie Ochrony Przeciwpożarowej). Dobrą praktyką jest zainstalowanie NetProtectora na każdym etapie sieci, a także regularne przeprowadzanie ich konserwacji i wymiany, aby zapewnić stałą ochronę.

Pytanie 6

Jakiego kodu numerycznego należy użyć w komendzie zmiany uprawnień do katalogu w systemie Linux, aby właściciel folderu miał prawa do zapisu i odczytu, grupa posiadała prawa do odczytu i wykonywania, a pozostali użytkownicy jedynie prawa do odczytu?

A. 123

B. 751

C. 654

D. 765

Odpowiedź 654 jest poprawna, ponieważ odpowiada wymaganym uprawnieniom w systemie Linux. Wartości kodu numerycznego są interpretowane w następujący sposób: pierwsza cyfra (6) reprezentuje uprawnienia właściciela folderu, druga cyfra (5) to uprawnienia grupy, a trzecia cyfra (4) dotyczy pozostałych użytkowników. Wartość 6 oznacza, że właściciel ma uprawnienia do odczytu (4) oraz zapisu (2), co daje łącznie 6. Grupa z wartością 5 ma uprawnienia do odczytu (4) i wykonania (1), co daje 5. Natomiast pozostali użytkownicy mają tylko uprawnienia do odczytu, reprezentowane przez wartość 4. Te zasady są zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania uprawnieniami w systemach Unix/Linux, gdzie ważne jest ograniczenie dostępu do danych oraz zapewnienie, że tylko osoby mające odpowiednie uprawnienia mogą modyfikować pliki. Aby zastosować tę zmianę, można użyć polecenia 'chmod 654 nazwa_folderu', co w praktyce zmieni uprawnienia do folderu zgodnie z wymaganiami.

Pytanie 7

Jeżeli użytkownik zaznaczy opcję wskazaną za pomocą strzałki, będzie miał możliwość instalacji aktualizacji

A. związane ze sterownikami lub nowym oprogramowaniem od Microsoftu

B. dotyczące krytycznych luk w zabezpieczeniach

C. eliminujące krytyczną usterkę, niezwiązaną z bezpieczeństwem

D. prowadzące do uaktualnienia Windows 8.1 do wersji Windows 10

Opcjonalne aktualizacje wskazane strzałką w Windows Update mogą obejmować sterowniki oraz nowe oprogramowanie firmy Microsoft. Takie aktualizacje są często mniej krytyczne z punktu widzenia bezpieczeństwa systemu, ale mogą znacząco poprawić funkcjonalność i wydajność komputera. Przykładowo instalacja nowych sterowników może zwiększyć kompatybilność sprzętową, a także rozwiązać problemy z działaniem urządzeń peryferyjnych. Ponadto, opcjonalne aktualizacje mogą zawierać nowe wersje oprogramowania Microsoft, takie jak aplikacje biurowe czy narzędzia systemowe, które wprowadzają dodatkowe funkcje, poprawki błędów lub usprawnienia w interfejsie użytkownika. W praktyce, regularne korzystanie z tych aktualizacji jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania systemem IT, ponieważ pomaga utrzymać system w pełnej funkcjonalności i zgodności z najnowszymi standardami technologicznymi. Warto pamiętać, że opcjonalne aktualizacje, mimo iż nie są krytyczne, mogą znacząco wpłynąć na doświadczenie użytkownika oraz stabilność działania aplikacji, co ma szczególne znaczenie w środowisku komercyjnym, gdzie każdy element infrastruktury IT powinien funkcjonować optymalnie.

Pytanie 8

Jaką maksymalną długość kabla typu skrętka pomiędzy panelem krosowniczym a gniazdem abonenckim przewiduje norma PN-EN 50174-2?

A. 50 m

B. 100 m

C. 10 m

D. 90 m

Odpowiedź 90 m jest zgodna z normą PN-EN 50174-2, która reguluje wymagania dotyczące instalacji okablowania strukturalnego. W kontekście długości kabla typu skrętka, norma ta określa maksymalną długość segmentu kabla U/FTP, która może wynosić do 90 m w przypadku kabli stosowanych w sieciach Ethernet. Długość ta odnosi się do segmentu pomiędzy panelem krosowniczym a gniazdem abonenckim, co jest istotne w projektowaniu sieci, aby zapewnić odpowiednią jakość sygnału i minimalizować straty. Przykładowo, w biurach czy budynkach użyteczności publicznej, instalacje kablowe często opierają się na tej długości, co pozwala na elastyczność w aranżacji biur i pomieszczeń. Przestrzeganie tych norm jest kluczowe, aby zminimalizować zakłócenia i degradację sygnału, co ma bezpośredni wpływ na wydajność sieci. Poza tym, zrozumienie tych norm może pomóc w optymalizacji kosztów projektów, ponieważ skracanie kabli poniżej dopuszczalnych wartości może prowadzić do niepotrzebnych wydatków na dodatkowe elementy aktywne w sieci.

Pytanie 9

Wskaź zestaw wykorzystywany do diagnozowania logicznych systemów elektronicznych na płycie głównej komputera, który nie reaguje na próbę uruchomienia zasilania?

A. Rys. A

B. Rys. C

C. Rys. D

D. Rys. B

Rysunek A przedstawia logiczny analizator stanów, który jest niezbędnym narzędziem w diagnostyce komputerowych układów elektronicznych. Jest to urządzenie pozwalające na obserwację i rejestrację przebiegów logicznych na pinach układów scalonych, takich jak mikrokontrolery czy procesory na płycie głównej. W przypadku problemów z uruchomieniem komputera, takich jak brak reakcji na włączenie zasilania, analizator stanów umożliwia technikowi sprawdzenie, czy sygnały kontrolne i zegarowe są generowane prawidłowo. Dzięki takiemu narzędziu możliwe jest diagnozowanie błędów w komunikacji między komponentami, jak również identyfikacja problematycznych obwodów. Profesjonalne analizatory stanów oferują wiele funkcji, takich jak wyzwalanie zdarzeń, analiza protokołów komunikacyjnych oraz możliwość podłączenia do komputera w celu zaawansowanej analizy danych. Zgodnie z najlepszymi praktykami, użycie analizatora stanów jest kluczowym elementem w procesie testowania i walidacji projektów elektronicznych. Pozwala to na wczesne wykrycie problemów, co jest zgodne z zasadami efektywnej diagnostyki i konserwacji sprzętu elektronicznego. Narzędzie to jest standardem w branży elektronicznej, używane zarówno w serwisach naprawczych, jak i podczas projektowania nowych urządzeń.

Pytanie 10

Domyślnie w programie Eksplorator Windows przy użyciu klawisza F5 uruchamiana jest funkcja

A. odświeżania zawartości aktualnego okna

B. rozpoczynania drukowania zrzutu ekranowego

C. otwierania okna wyszukiwania

D. kopiowania

Klawisz F5 w programie Eksplorator Windows jest standardowo używany do odświeżania zawartości bieżącego okna. Funkcja ta jest niezwykle istotna w kontekście zarządzania plikami i folderami, gdyż umożliwia aktualizację widoku, co jest niezbędne w przypadku wprowadzania zmian w systemie plików. Na przykład, gdy dodasz lub usuniesz pliki z wybranego folderu, naciśnięcie F5 pozwala na natychmiastowe zaktualizowanie wyświetlanej listy, co zwiększa efektywność pracy. Warto również zauważyć, że odświeżanie jest praktyką zalecaną w standardach użytkowania systemów operacyjnych, aby zapewnić, że użytkownik zawsze dysponuje aktualnymi danymi. Ponadto, w kontekście programowania, wiele aplikacji przyjmuje podobne skróty klawiszowe dla odświeżania widoku, co świadczy o ujednoliceniu dobrych praktyk w interfejsach użytkownika.

Pytanie 11

Jakie urządzenie powinno być użyte do podłączenia urządzenia peryferyjnego, które posiada bezprzewodowy interfejs do komunikacji wykorzystujący fale świetlne w podczerwieni, z laptopem, który nie jest w niego wyposażony, ale dysponuje interfejsem USB?

A. A

B. D

C. C

D. B

Pozostałe opcje nie są odpowiednie, bo to różne rodzaje adapterów, które nie działają z podczerwienią. Opcja A to adapter Bluetooth, który służy do łączenia się bezprzewodowo za pomocą fal radiowych, głównie do słuchawek czy klawiatur, ale podczerwieni tu nie ma. Więc to nie jest dobry wybór dla urządzeń IrDA. C w ogóle pokazuje adapter Wi-Fi, który łączy się z sieciami bezprzewodowymi przez standard IEEE 802.11 – jest super do Internetu, ale z podczerwienią się nie dogada. No i jeszcze D, czyli adapter USB OTG, który pozwala podłączać różne urządzenia do smartfonów czy tabletów. Ale to połączenie kablowe i nie ma tu żadnej bezprzewodowej komunikacji. Często ludzie myślą, że wszystkie adaptery USB są uniwersalne, ale to nie do końca prawda. Ważne, żeby umieć rozpoznać, jakie technologie i standardy komunikacyjne są potrzebne, żeby dobrze dobrać urządzenia do wymagań sprzętowych i systemowych, bo to kluczowe w IT.

Pytanie 12

Aby chronić sieć WiFi przed nieautoryzowanym dostępem, należy między innymi

A. wybrać nazwę identyfikatora sieci SSID o długości co najmniej 16 znaków

B. dezaktywować szyfrowanie informacji

C. włączyć filtrowanie adresów MAC

D. korzystać tylko z kanałów wykorzystywanych przez inne sieci WiFi

Włączenie filtrowania adresów MAC jest skuteczną metodą zabezpieczania sieci bezprzewodowej przed nieautoryzowanym dostępem. Filtrowanie adresów MAC polega na zezwalaniu na dostęp do sieci wyłącznie urządzeniom, których unikalne adresy fizyczne (MAC) zostały wcześniej zapisane w urządzeniu routera lub punktu dostępowego. Dzięki temu, nawet jeśli potencjalny intruz zna nazwę SSID i hasło do sieci, nie będzie mógł uzyskać dostępu, jeśli jego adres MAC nie znajduje się na liście dozwolonych. Praktyczne zastosowanie tej metody polega na regularnej aktualizacji listy dozwolonych adresów, szczególnie po dodaniu nowych urządzeń. Warto jednak pamiętać, że filtrowanie adresów MAC nie jest niezawodną metodą, ponieważ adresy MAC mogą być fałszowane przez bardziej zaawansowanych hakerów. Dlatego zaleca się stosowanie tej techniki w połączeniu z innymi metodami zabezpieczania, takimi jak silne szyfrowanie WPA3, które oferuje lepszą ochronę danych przesyłanych przez sieć. Filtrowanie adresów MAC jest zgodne z dobrymi praktykami bezpieczeństwa w sieciach lokalnych i jest szeroko stosowane w środowiskach zarówno domowych, jak i biznesowych.

Pytanie 13

Wymogi działalności przedsiębiorstwa nakładają konieczność używania systemów plików, które zapewniają wysoki poziom zabezpieczeń oraz umożliwiają szyfrowanie informacji. W związku z tym należy wybrać system operacyjny Windows

A. NC

B. 2000/7/XP

C. Server

D. NTSC

Odpowiedź 2000/7/XP jest poprawna, ponieważ te systemy operacyjne z rodziny Windows oferują zaawansowane funkcje bezpieczeństwa oraz możliwość szyfrowania danych. Windows 2000, Windows 7 oraz Windows XP wprowadziły różne mechanizmy, które pozwalały na ochronę danych, takie jak EFS (Encrypting File System), który umożliwia szyfrowanie plików na poziomie systemu plików. Przykładowo, w Windows 7 dodano również funkcje BitLocker, które pozwala na szyfrowanie całych dysków. Przedsiębiorstwa, które zmagają się z koniecznością ochrony wrażliwych informacji, powinny korzystać z tych systemów, aby zapewnić zgodność z obowiązującymi regulacjami prawnymi, takimi jak RODO, które wymagają stosowania odpowiednich środków zabezpieczających. Używanie tych systemów w praktyce przyczynia się do minimalizacji ryzyka utraty danych oraz zabezpieczenia przed nieautoryzowanym dostępem, co jest kluczowe w dzisiejszym świecie cyfrowym.

Pytanie 14

Jakim protokołem jest realizowana kontrola poprawności transmisji danych w sieciach Ethernet?

A. TCP

B. IP

C. HTTP

D. UDP

Wybór protokołów IP, UDP oraz HTTP w kontekście kontroli poprawności przesyłania danych w sieciach Ethernet jest nietrafiony ze względu na różnice w ich funkcjonalności. Protokół IP (Internet Protocol) odpowiada za adresowanie i przesyłanie pakietów danych między urządzeniami w sieci, ale nie zapewnia niezawodności ani kontroli błędów. Działa na poziomie sieci, a jego głównym celem jest dostarczenie pakietów do miejsca przeznaczenia, co sprawia, że mogą występować utraty danych, duplikacje czy zamiana kolejności pakietów. Protokół UDP (User Datagram Protocol) z kolei, mimo że jest prostszy i szybszy, służy do przesyłania datagramów bez nawiązywania połączenia i nie oferuje żadnych mechanizmów zapewniających poprawność transmisji, co czyni go odpowiednim jedynie dla zastosowań, w których szybkość jest kluczowa, a stabilność nie jest wymagana, jak w transmisjach audio czy wideo na żywo. HTTP (Hypertext Transfer Protocol) jest protokołem aplikacyjnym, który opiera się na TCP, co oznacza, że korzysta z jego niezawodnych mechanizmów, ale sam w sobie nie jest odpowiedzialny za kontrolę poprawności przesyłania danych. Wybierając te protokoły, można błędnie założyć, że zapewniają one te same mechanizmy kontroli i niezawodności, co TCP, co prowadzi do zrozumienia ich ról w architekturze sieciowej w sposób zbyt uproszczony i nieprecyzyjny. Rozumienie różnic między tymi protokołami jest kluczowe dla efektywnego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 15

Jakie polecenie jest używane do monitorowania statystyk protokołów TCP/IP oraz bieżących połączeń sieciowych w systemach operacyjnych z rodziny Windows?

A. route

B. ping

C. tracert

D. netstat

Polecenie 'netstat' jest kluczowym narzędziem w systemach operacyjnych Windows, służącym do monitorowania statystyk protokołów TCP/IP oraz aktualnych połączeń sieciowych. Umożliwia ono wyświetlenie listy aktywnych połączeń, portów nasłuchujących, a także statystyk dotyczących protokołów, takich jak TCP i UDP. Dzięki temu administratorzy sieci mogą zidentyfikować aktywne połączenia, sprawdzić, które aplikacje są powiązane z danymi połączeniami oraz zdiagnozować problemy związane z działaniem sieci. Na przykład, użycie komendy 'netstat -an' wyświetli wszystkie połączenia oraz porty w stanie nasłuchu, co może być niezwykle przydatne w przypadku podejrzenia nieautoryzowanego dostępu do systemu. W kontekście dobrych praktyk, regularne sprawdzanie statystyk sieciowych za pomocą 'netstat' może pomóc w wykrywaniu potencjalnych zagrożeń i utrzymaniu bezpieczeństwa sieci. Ponadto, narzędzie to jest zgodne z zaleceniami organizacji zajmujących się bezpieczeństwem, które podkreślają istotę monitorowania ruchu sieciowego jako kluczowego elementu zarządzania bezpieczeństwem IT.

Pytanie 16

Jednym z rezultatów realizacji podanego polecenia jest

sudo passwd -n 1 -x 5 test

A. zmiana hasła aktualnego użytkownika na test

B. automatyczne zablokowanie konta użytkownika test po pięciokrotnym błędnym wprowadzeniu hasła

C. wymuszenie konieczności tworzenia haseł o minimalnej długości pięciu znaków

D. ustawienie możliwości zmiany hasła po upływie jednego dnia

Opcja zmiany hasła bieżącego użytkownika na test nie wynika z przedstawionego polecenia, które koncentruje się na zarządzaniu wiekiem hasła. Takie działanie wymagałoby bezpośredniego podania nowego hasła lub interakcji z użytkownikiem w celu jego ustawienia. Wymuszenie tworzenia haseł minimum pięcioznakowych jest związane z polityką długości haseł, które zwykle są konfigurowane w innych lokalizacjach systemowych, takich jak pliki konfiguracyjne PAM lub ustawienia polityki bezpieczeństwa systemu operacyjnego. Polecenie passwd nie obsługuje bezpośrednio takich wymagań. Automatyczna blokada konta po błędnym podaniu hasła to funkcja związana z polityką blokad kont użytkowników, która jest implementowana poprzez konfigurację modułów zabezpieczeń, takich jak pam_tally2 lub pam_faillock, które monitorują błędne próby logowań. Takie ustawienia wspierają ochronę przed atakami siłowymi, ale nie są częścią standardowych operacji polecenia passwd. Zrozumienie tych mechanizmów jest kluczowe dla zapewnienia integralności i dostępności kont użytkowników oraz ochrony przed nieautoryzowanym dostępem. Właściwa konfiguracja polityk bezpieczeństwa wymaga analizy ryzyka oraz dostosowania ustawień do specyfiki środowiska operacyjnego i wymogów ochrony danych.

Pytanie 17

W przypadku, gdy w tej samej przestrzeni będą funkcjonować jednocześnie dwie sieci WLAN zgodne ze standardem 802.11g, w celu zminimalizowania ryzyka wzajemnych zakłóceń, powinny one otrzymać kanały o numerach różniących się o

A. 3

B. 5

C. 2

D. 4

Wybór przydzielenia kanałów różniących się o 5 dla sieci WLAN standardu 802.11g jest kluczowy dla minimalizacji zakłóceń między tymi sieciami. Standard 802.11g operuje w paśmie 2,4 GHz, które jest podzielone na 14 kanałów, z których w wielu krajach dostępnych jest tylko 11. W rzeczywistości jednak, tylko 3 kanały (1, 6 i 11) są wystarczająco od siebie oddalone, aby zminimalizować interferencje. Wybranie kanałów, które różnią się o 5, np. kanały 1 i 6, lub 6 i 11, pozwala na efektywne wykorzystanie dostępnego pasma bez wzajemnych zakłóceń. W praktyce, jeśli obie sieci będą używać kanałów, które różnią się o 5, zyskujemy większą stabilność i wydajność transmisji danych, a także ograniczamy problem opóźnień oraz strat pakietów. Dzięki tym zasadom, administratorzy sieci mogą również lepiej planować lokalizację punktów dostępowych oraz zarządzać zasięgiem sieci, co jest szczególnie istotne w gęsto zaludnionych obszarach, gdzie wiele sieci WLAN może współistnieć. Warto również pamiętać, że zakłócenia mogą być wywołane nie tylko przez inne sieci WLAN, ale także przez urządzenia korzystające z tego samego pasma, takie jak mikrofalówki czy telefony bezprzewodowe.

Pytanie 18

Jakie napięcie zasilające mogą mieć urządzenia wykorzystujące port USB 2.0?

A. 4,75V - 5,35V

B. 4,15V - 4,75V

C. 5,35V - 5,95V

D. 3,55V - 4,15V

Odpowiedzi 3,55V - 4,15V oraz 4,15V - 4,75V są błędne, ponieważ wartości te są zbyt niskie w porównaniu do wymagań standardu USB 2.0. Standardowe napięcie zasilania dla portu USB 2.0 wynosi 5V z tolerancją od 4,75V do 5,25V. Wartości poniżej 4,75V mogą prowadzić do problemów z zasilaniem podłączonych urządzeń, co w praktyce objawia się ich nieprawidłowym działaniem. Urządzenia, które zasilane są napięciem poniżej minimalnego progu, mogą nie działać wcale lub funkcjonować w trybie awaryjnym, co jest ogromnym ograniczeniem. Z kolei wartości 5,35V - 5,95V są również nieprawidłowe, ponieważ przekraczają maksymalny poziom napięcia określony przez standard USB 2.0. Zasilanie powyżej 5,25V może prowadzić do uszkodzenia podłączonego urządzenia z powodu nadmiernego napięcia, co jest częstym błędem myślowym, w którym użytkownicy myślą, że wyższe napięcie zawsze będzie korzystne. Istotne jest, aby zrozumieć, że standardy technologiczne, takie jak USB 2.0, zostały opracowane w celu zapewnienia kompatybilności i bezpieczeństwa urządzeń, dlatego kluczowe jest ich przestrzeganie w praktyce.

Pytanie 19

W systemie Linux narzędzie iptables jest wykorzystywane do

A. ustawiania zapory sieciowej

B. konfigurowania karty sieciowej

C. konfigurowania zdalnego dostępu do serwera

D. zarządzania serwerem pocztowym

Konfiguracja serwera pocztowego, zdalnego dostępu do serwera oraz karty sieciowej to obszary, które nie są związane z rolą iptables w systemie Linux. Serwery pocztowe są odpowiedzialne za wysyłanie, odbieranie i przechowywanie wiadomości e-mail, a ich konfiguracja zazwyczaj wymaga znajomości protokołów takich jak SMTP, POP3 czy IMAP, które nie mają nic wspólnego z zarządzaniem ruchem sieciowym. Zdalny dostęp do serwera, z kolei, odnosi się do metod umożliwiających użytkownikom łączenie się z systemem za pośrednictwem protokołów takich jak SSH czy RDP, które również nie dotyczą filtracji ruchu. Co więcej, konfiguracja karty sieciowej skupia się na ustawieniach sprzętowych oraz parametrach komunikacyjnych, takich jak adres IP czy maska podsieci. Błędne przypisanie iptables do tych zadań wynika z nieporozumienia dotyczącego funkcji narzędzia. Iptables jest narzędziem firewallowym, a nie systemem konfiguracyjnym dla serwerów czy sprzętu sieciowego. W praktyce, wiele osób myli różne aspekty zarządzania siecią, co prowadzi do niejasności w zakresie zastosowań poszczególnych narzędzi i technologii. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że każde z tych zadań wymaga innego zestawu narzędzi i umiejętności, a ignorowanie tej różnicy może prowadzić do nieefektywnej administracji siecią.

Pytanie 20

Aby usunąć konto użytkownika student w systemie operacyjnym Ubuntu, można skorzystać z komendy

A. del user student

B. net user student /del

C. user net student /del

D. userdel student

Polecenie 'userdel student' jest prawidłowe i służy do usuwania konta użytkownika w systemie operacyjnym Ubuntu oraz w innych dystrybucjach systemu Linux. Jest to standardowe polecenie w narzędziu zarządzania użytkownikami i pozwala na usunięcie zarówno samego konta, jak i powiązanych z nim plików, jeżeli użyty jest odpowiedni parametr. Na przykład, dodając opcję '-r', można również usunąć katalog domowy użytkownika, co jest szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy chcemy całkowicie wyczyścić system z danych danego użytkownika. Warto zaznaczyć, że do wykonania tego polecenia niezbędne są uprawnienia administratora, co zazwyczaj oznacza konieczność użycia polecenia 'sudo'. W kontekście najlepszych praktyk, przed usunięciem konta użytkownika, warto upewnić się, że są wykonane kopie zapasowe ważnych danych, aby uniknąć ich nieodwracalnej utraty.

Pytanie 21

AES (ang. Advanced Encryption Standard) to standard szyfrowania, który?

A. nie może być stosowany do szyfrowania plików

B. nie może być wdrożony w sprzęcie

C. jest następcą DES (ang. Data Encryption Standard)

D. wykorzystuje symetryczny algorytm szyfrujący

AES, czyli Advanced Encryption Standard, wykorzystuje symetryczny algorytm szyfrujący, co oznacza, że do szyfrowania i deszyfrowania danych używa się tego samego klucza. Jest to jedna z najważniejszych cech tego standardu, która zapewnia zarówno bezpieczeństwo, jak i szybkość operacji szyfrujących. AES został wprowadzony przez NIST w 2001 roku jako zamiennik dla DES, w odpowiedzi na rosnące wymagania dotyczące bezpieczeństwa danych. Przykładem zastosowania AES jest szyfrowanie danych w protokołach takich jak HTTPS, które zapewniają bezpieczną komunikację w Internecie. W praktyce, wiele systemów i aplikacji, od komunikatorów po bankowość internetową, korzysta z tego algorytmu, aby chronić dane przed nieautoryzowanym dostępem. Dodatkowo, zgodność z normami takimi jak FIPS 197, potwierdza, że AES spełnia wysokie standardy bezpieczeństwa, co czyni go zaufanym rozwiązaniem dla wielu zastosowań w branży IT.

Pytanie 22

Aby zwiększyć lub zmniejszyć rozmiar ikony na pulpicie, należy obracać kółkiem myszy, trzymając jednocześnie wciśnięty klawisz

A. SHIFT

B. TAB

C. ALT

D. CTRL

Przytrzymywanie klawisza CTRL podczas kręcenia kółkiem myszy jest standardowym sposobem na zmianę rozmiaru ikon na pulpicie w systemach operacyjnych Windows. Gdy użytkownik przytrzymuje klawisz CTRL, a następnie używa kółka myszy, zmienia on skalę ikon w systemie, co pozwala na ich powiększenie lub pomniejszenie. Taka funkcjonalność jest szczególnie przydatna, gdy użytkownik chce dostosować wygląd pulpitu do własnych potrzeb lub zwiększyć widoczność ikon, co może być pomocne dla osób z problemami ze wzrokiem. Zmiana rozmiaru ikon jest również zastosowaniem w kontekście organizacji przestrzeni roboczej, co jest zgodne z dobrą praktyką w zakresie ergonomii cyfrowej. Warto dodać, że możliwość ta jest częścią większego zestawu funkcji personalizacji, które można znaleźć w menu kontekstowym pulpitu, ale użycie klawisza CTRL sprawia, że ta operacja staje się bardziej intuicyjna i szybsza.

Pytanie 23

Co oznacza standard ACPI w BIOSie komputera?

A. zarządzanie energią oraz konfiguracją

B. modyfikację ustawień BIOSu

C. zapamiętanie sekwencji rozruchu

D. weryfikowanie prawidłowości działania kluczowych komponentów płyty głównej

Wybór odpowiedzi związanej z „sprawdzaniem poprawności działania podstawowych podzespołów płyty głównej” jest niepoprawny, ponieważ nie odnosi się do funkcji standardu ACPI. ACPI nie jest odpowiedzialne za diagnostykę sprzętu, ale raczej za zarządzanie energią i konfiguracją systemu. Istnieją inne komponenty BIOS, takie jak POST (Power-On Self-Test), które wykonują kontrolę i diagnostykę podstawowych podzespołów, jednak nie są one częścią ACPI. Zatem pomylenie funkcji ACPI z testowaniem sprzętu jest typowym błędem, który wynika z niepełnego zrozumienia roli, jaką ACPI odgrywa w architekturze systemów komputerowych. Wspomnienie o „zapamiętywaniu kolejności bootowania” również nie odnosi się do zasadniczego celu ACPI, który koncentruje się na zarządzaniu energią, a nie na konfiguracji rozruchu. Chociaż BIOS posiada funkcję ustalania kolejności bootowania, to jednak realizują ją inne mechanizmy wewnętrzne, a nie ACPI. Wreszcie, odpowiedź dotycząca „zmiany ustawień BIOSu” nie jest również zgodna z rolą ACPI, który nie zajmuje się modyfikacją ustawień BIOS, lecz raczej zarządzaniem energią i konfiguracją systemów operacyjnych oraz urządzeń. ACPI działa na poziomie zarządzania energią w kontekście operacyjnym, a nie na poziomie podstawowych ustawień BIOS, co potwierdza jego specyfikacja i zastosowanie w nowoczesnych technologiach komputerowych.

Pytanie 24

W ustawieniach karty graficznej w sekcji Zasoby znajduje się jeden z zakresów pamięci tej karty, który wynosi od A0000h do BFFFFh. Ta wartość odnosi się do obszaru pamięci wskazanego adresem fizycznym

A. 1010 0000 0000 0000 0000 – 1011 1111 1111 1111 1111

B. 1011 0000 0000 0000 0000 – 1100 1111 1111 1111 1111

C. 1100 1111 1111 1111 1111 – 1110 1111 1111 1111 1111

D. 1001 1111 1111 1111 1111 – 1010 0000 0000 0000 0000

Wszystkie niepoprawne odpowiedzi bazują na błędnych założeniach dotyczących zakresów adresów pamięci, co prowadzi do mylnych wniosków o lokalizacji pamięci dla kart graficznych. W przedstawionych odpowiedziach pojawiają się różne przedziały, które nie odpowiadają rzeczywistym adresom dla pamięci wideo. Kluczowym błędem jest nieuznanie, że zakres pamięci od A0000h do BFFFFh jest dedykowany dla kart graficznych, co wprowadza w błąd w kontekście obliczeń i programowania. Na przykład, zakresy takie jak 1000 0000 0000 0000 0000 do 1010 0000 0000 0000 0000 nie odpowiadają rzeczywistemu adresowi pamięci wideo, ponieważ są zbyt niskie w porównaniu do adresu A0000h. Ponadto, zakresy wykraczające poza A0000h i BFFFFh, takie jak 1100 1111 1111 1111 1111, również są niepoprawne, ponieważ przekraczają maksymalny adres dla tego obszaru. Pojmowanie architektury pamięci oraz poprawnych zakresów adresowania jest kluczowe w projektowaniu i programowaniu systemów komputerowych. W kontekście dobrych praktyk, istotne jest, aby programiści i inżynierowie znali standardy dotyczące adresowania pamięci, co zapobiega błędom w kodzie oraz zapewnia efektywność działania aplikacji wykorzystujących zasoby sprzętowe.

Pytanie 25

Na załączonym rysunku przedstawiono

A. ściągacz do izolacji

B. nóż do terminacji

C. lokalizator kabli

D. złączak konektorów

Lokalizator przewodów to naprawdę fajne narzędzie, które pomaga nam znaleźć i śledzić przewody w różnych instalacjach elektrycznych i telekomunikacyjnych. W zasadzie to urządzenie składa się z nadajnika, co emituje sygnał elektryczny, i odbiornika, który ten sygnał łapie wzdłuż trasy przewodu. Dzięki temu możemy szybko znaleźć przewody, które są schowane w ścianach czy pod ziemią – to naprawdę przydatne, zwłaszcza gdy przychodzi czas na naprawy czy modernizacje. Warto też dodać, że lokalizatory są nie tylko dla instalacji elektrycznych, ale i sieciowych, co jest mega ważne w różnych biurach czy fabrykach. No i nie możemy zapominać o tym, że według standardów branżowych, musimy być dokładni i bezpieczni, pracując z tymi instalacjami. Dobre praktyki mówią, że trzeba regularnie kalibrować taki sprzęt, żeby działał jak należy. Jak widzisz, znajomość obsługi lokalizatora przewodów jest niezbędna dla techników, co zajmują się elektryką, telekomunikacją czy IT. To naprawdę zwiększa efektywność i pozwala zaoszczędzić czas przy rozwiązywaniu problemów.

Pytanie 26

Który z rekordów DNS w systemach Windows Server służy do definiowania aliasu (alternatywnej nazwy) dla rekordu A, powiązanego z kanoniczną nazwą hosta?

A. AAAA

B. CNAME

C. PTR

D. NS

Rekordy NS (Name Server) są używane do wskazywania serwerów DNS, które są odpowiedzialne za daną strefę. Często myli się ich funkcję z innymi typami rekordów DNS, ponieważ NS nie definiują aliasów, lecz określają, które serwery będą obsługiwać zapytania dotyczące danej domeny. To prowadzi do nieporozumień, gdyż NS nie są używane w kontekście aliasowania, co jest kluczowe w przypadku CNAME. Z kolei rekord PTR (Pointer Record) służy do odwrotnego mapowania adresów IP na nazwy hostów. Jest to przydatne w kontekście identyfikacji i weryfikacji adresów, lecz nie ma zastosowania w definiowaniu aliasów dla nazw hostów. Jeśli chodzi o rekord AAAA, ten typ odpowiada za definiowanie adresów IPv6, co jest istotne w sieciach nowoczesnych, jednak również nie pełni funkcji aliasowania. Zrozumienie tych typów rekordów i ich przeznaczenia jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania DNS, a mylenie ich funkcji może prowadzić do problemów w konfiguracji i dostępie do zasobów sieciowych. Kluczowe jest, aby przy definiowaniu rekordów DNS mieć świadomość ich specyficznych zastosowań, aby uniknąć typowych błędów myślowych, które mogą prowadzić do nieprawidłowego działania usług internetowych.

Pytanie 27

Aby kontrolować ilość transferu w sieci, administrator powinien zastosować program rodzaju

A. task manager

B. bandwidth manager

C. package manager

D. quality manager

Wybrane odpowiedzi, takie jak "task manager", "quality manager" czy "package manager", sugerują pewne nieporozumienia co do ról tych narzędzi w zarządzaniu siecią. Na przykład task manager to przecież narzędzie, które monitoruje i zarządza zadaniami w systemie operacyjnym. Może pokazywać wykorzystywanie zasobów, ale nie ma nic wspólnego z kontrolowaniem ruchu w sieci czy zarządzaniem przepustowością. Z kolei quality manager w zasadzie dotyczy poprawy jakości usług, a nie zarządzania pasmem. Używanie tych narzędzi bez odpowiednich rozwiązań do zarządzania ruchem danych może prowadzić do problemów, jak przeciążenia i spowolnienie usług. Co do package managera, to jest to narzędzie do zarządzania oprogramowaniem i jego pakietami, więc też nie ma związku z transferem danych w sieci. Zdecydowanie, żeby dobrze zarządzać szerokością pasma, potrzebujemy dedykowanych narzędzi, takich jak bandwidth manager, które monitorują i regulują przepustowość na bieżąco, co jest kluczowe w nowoczesnych sieciach komputerowych.

Pytanie 28

Komputer posiada mysz bezprzewodową, ale kursor nie porusza się gładko, tylko "skacze" na ekranie. Możliwą przyczyną problemu z urządzeniem może być

A. wyczerpywanie się baterii zasilającej.

B. brak zasilania.

C. awaria mikroprzełącznika.

D. uszkodzenie prawego przycisku.

Wyczerpywanie się baterii zasilającej może być kluczowym czynnikiem wpływającym na nieprawidłowe działanie myszy bezprzewodowej. Gdy poziom naładowania baterii spada, sygnał wysyłany przez mysz do odbiornika staje się niestabilny, co prowadzi do 'skakania' kursora na ekranie. W takich sytuacjach warto zastosować baterie alkaliczne lub litowe, które charakteryzują się dłuższą żywotnością w porównaniu do standardowych baterii. Dobre praktyki obejmują regularne monitorowanie stanu naładowania baterii oraz wymianę ich w regularnych odstępach czasu, aby uniknąć takich problemów. Dodatkowo, korzystanie z energii słonecznej lub akumulatorów o dużej pojemności, które można ładować, to rozwiązania sprzyjające wydajności i zrównoważonemu rozwojowi. Warto także pamiętać, że niektóre modele myszy oferują funkcje oszczędzania energii, które mogą pomóc w przedłużeniu czasu pracy na jednym naładowaniu.

Pytanie 29

Jaki instrument jest wykorzystywany do sprawdzania zasilaczy komputerowych?

A. D

B. A

C. B

D. C

Przyrząd pokazany jako C to tester zasilaczy komputerowych, który jest kluczowym narzędziem w diagnostyce sprzętu komputerowego. Służy do pomiaru napięcia wyjściowego zasilacza, co jest istotne dla zapewnienia, że komponenty komputera otrzymują stabilne i odpowiednie napięcie. Użycie testera zasilaczy pozwala na szybkie wykrycie problemów z zasilaniem, takich jak nadmierne skoki napięciowe lub brak napięcia na niektórych liniach, co mogłoby prowadzić do nieprawidłowego działania lub uszkodzenia sprzętu. Ponadto, taki tester jest zgodny z normami ATX, dzięki czemu można go używać do testowania różnych standardów zasilaczy. W praktyce, tester zasilaczy jest używany zarówno przez profesjonalnych techników, jak i hobbystów, dzięki swojej prostocie obsługi. Aby użyć tego urządzenia, wystarczy podłączyć złącza zasilacza do odpowiednich wejść w testerze, co sprawia, że proces testowania jest szybki i nie wymaga głębokiej wiedzy technicznej. Regularne testowanie zasilaczy przy użyciu takich narzędzi jest uważane za dobrą praktykę serwisową, ponieważ pomaga zapobiegać potencjalnym awariom sprzętu wynikającym z problemów z zasilaniem.

Pytanie 30

Czym jest licencja OEM?

A. dokument, który umożliwia używanie oprogramowania na różnych sprzętach komputerowych w określonej w niej liczbie stanowisk, bez potrzeby instalacyjnych dyskietek czy płyt CD

B. licencja, która pozwala użytkownikowi na zainstalowanie zakupionego oprogramowania tylko na jednym komputerze, z zakazem udostępniania tego oprogramowania w sieci oraz na innych niezależnych komputerach

C. licencja, która czyni oprogramowanie własnością publiczną, na mocy której twórcy oprogramowania zrzekają się praw do jego rozpowszechniania na rzecz wszystkich użytkowników

D. licencja oprogramowania ograniczona tylko do systemu komputerowego, na którym zostało pierwotnie zainstalowane, dotyczy oprogramowania sprzedawanego razem z nowymi komputerami lub odpowiednimi komponentami

Wiele osób może błędnie sądzić, że licencje OEM pozwalają na dowolne wykorzystywanie oprogramowania na różnych komputerach, co jest nieprawdziwe. Licencja OEM jest ściśle związana z danym urządzeniem, co stanowi kluczową różnicę w porównaniu do bardziej elastycznych licencji, które mogą być przenoszone między różnymi systemami. Niektórzy mogą mylić licencję OEM z licencją open source, zakładając, że obie umożliwiają swobodny dostęp i instalację oprogramowania na różnych urządzeniach. W rzeczywistości licencje open source pozwalają użytkownikom na modyfikację oraz dystrybucję oprogramowania, co jest całkowicie sprzeczne z zasadami licencji OEM, która ogranicza użycie do pierwotnego komputera. Istnieje również nieporozumienie dotyczące liczby stanowisk objętych licencją. Licencje OEM nie zezwalają na instalację oprogramowania na wielu komputerach bez dodatkowych zakupów, co jest istotne w kontekście organizacji, które mogą myśleć o wdrożeniu oprogramowania na wielu stanowiskach. Dodatkowo, niektóre osoby mogą uważać, że licencje OEM są bardziej kosztowne niż inne typy licencji, co jest fałszywe, gdyż często są one tańsze. Zrozumienie różnic między różnymi rodzajami licencji, takimi jak OEM, open source, czy licencje na wielu użytkowników, jest kluczowe dla prawidłowego korzystania z oprogramowania i unikania problemów prawnych związanych z niezgodnym użyciem.

Pytanie 31

W systemie oktalnym liczba heksadecymalna 1E2F16 ma zapis w postaci

A. 7727

B. 74274

C. 17057

D. 7277

Liczba heksadecymalna 1E2F16 to wartość, która w systemie dziesiętnym wynosi 76815. Aby przekształcić tę liczbę na system oktalny, należy najpierw przekształcić ją na system binarny, a następnie na system oktalny. W systemie binarnym 76815 zapisujemy jako 100101111011111, co po grupowaniu cyfr w zestawy po trzy (od prawej do lewej) daje: 111 001 011 111 011 111. Następnie, zamieniając te grupy na odpowiednie cyfry oktalne, uzyskujemy: 17057. Przykłady zastosowania tej konwersji są istotne w programowaniu, gdzie różne systemy liczbowania są używane do reprezentacji danych, a każda konwersja ma kluczowe znaczenie w kontekście wydajności oraz optymalizacji algorytmów. Przestrzeganie standardów konwersji, jak ISO/IEC 2382, zapewnia spójność wyników i ułatwia interoperacyjność między różnymi systemami informatycznymi, co jest niezbędne w złożonych aplikacjach informatycznych.

Pytanie 32

Który z parametrów należy użyć w poleceniu netstat, aby uzyskać statystyki interfejsu sieciowego dotyczące liczby przesłanych oraz odebranych bajtów i pakietów?

A. -n

B. -a

C. -e

D. -o

Nieprawidłowe odpowiedzi wskazują na pewne nieporozumienia dotyczące zastosowania parametrów polecenia netstat. Parametr -a, na przykład, jest używany do wyświetlania wszystkich aktywnych połączeń oraz portów, ale nie dostarcza szczegółowych informacji o statystykach interfejsów sieciowych. Użycie tego parametru prowadzi do zbyt ogólnych danych, które mogą nie być pomocne w analizie wydajności poszczególnych interfejsów sieciowych. Z kolei parametr -n służy do wyświetlania adresów IP w postaci numerycznej, co również nie odpowiada na potrzebę analizy statystyk interfejsów. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że informacje w formie numerycznej są bardziej użyteczne, jednak w kontekście wydajności interfejsów bezpośrednie statystyki są kluczowe. Parametr -o, z drugiej strony, jest używany do wyświetlania identyfikatorów procesów (PID) związanych z połączeniami, co także nie ma związku z ilościami przesyłanych bajtów i pakietów. Właściwe zrozumienie tych parametrów jest niezbędne do skutecznego monitorowania i rozwiązywania problemów w sieciach, a niepoprawne interpretacje mogą prowadzić do utraty cennych informacji podczas diagnostyki.

Pytanie 33

Jaki typ złącza powinien być zastosowany w przewodzie UTP Cat 5e, aby połączyć komputer z siecią?

A. BNC

B. MT-RJ

C. RJ45

D. RJ11

RJ45 to standardowy złącze używane w sieciach Ethernet, które jest odpowiednie dla przewodów UTP Cat 5e. Użycie RJ45 zapewnia optymalne połączenie komputerów i innych urządzeń sieciowych, umożliwiając transfer danych z prędkościami do 1 Gb/s w środowiskach lokalnych. Złącze to zostało zaprojektowane z myślą o obsłudze czterech par skręconych przewodów, co pozwala na zwiększenie wydajności komunikacji w sieciach komputerowych. Przykładowo, w biurach i domach, RJ45 jest stosowane do podłączania komputerów do routerów, przełączników oraz innych urządzeń sieciowych, co jest zgodne z normami TIA/EIA-568. Poprawne podłączenie złącza RJ45 jest kluczowe dla stabilności i prędkości sieci. Na rynku dostępne są różne typy złącz RJ45, w tym złącza w wersji 'shielded' (ekranowane), które oferują dodatkową ochronę przed zakłóceniami elektromagnetycznymi, co jest istotne w środowiskach o wysokim poziomie zakłóceń elektronicznych.

Pytanie 34

Aby zweryfikować w systemie Windows działanie nowo zainstalowanej drukarki, co należy zrobić?

A. wydrukować stronę testową za pomocą zakładki Ogólne w oknie Właściwości drukarki

B. sprawdzić status urządzenia w Menadżerze urządzeń

C. uruchomić narzędzie diagnostyczne dxdiag

D. wykonać polecenie gpupdate /force w Wierszu poleceń

Użycie programu diagnostycznego dxdiag, który jest narzędziem do zbierania informacji o systemie Windows i diagnozowania problemów ze sprzętem, nie jest odpowiednie w przypadku testowania drukarki. Program ten skupia się głównie na diagnostyce problemów z kartą graficzną oraz innymi komponentami systemowymi, a nie na specyficznych urządzeniach peryferyjnych, jakimi są drukarki. Sprawdzanie stanu urządzenia w Menadżerze urządzeń może dostarczyć informacji o tym, czy drukarka jest zainstalowana i rozpoznawana przez system, ale nie zapewnia informacji na temat jej działania. Menadżer urządzeń wskaże jedynie, czy drukarka działa, jednak sama instalacja czy rozpoznanie urządzenia nie oznacza, że drukarka jest w stanie poprawnie drukować. Użycie polecenia gpupdate /force w Wierszu poleceń ma na celu odświeżenie zasad grupy w systemach Windows i nie jest związane z testowaniem funkcjonalności drukarki. Tego typu podejścia często wynikają z mylnego przekonania, że diagnostyka sprzętu wymaga skomplikowanych narzędzi, podczas gdy w przypadku drukarek kluczowe jest przeprowadzenie testu funkcjonalnego, co można najłatwiej osiągnąć przez wydrukowanie strony testowej. Dlatego właściwym rozwiązaniem jest bezpośrednie sprawdzenie wydruku, a nie analiza stanu urządzenia czy korzystanie z narzędzi systemowych, które nie są dedykowane tej funkcji.

Pytanie 35

Jaka jest prędkość przesyłania danych w standardzie 1000Base-T?

A. 1 MB/s

B. 1 Gbit/s

C. 1 GB/s

D. 1 Mbit/s

Odpowiedzi 1 Mbit/s, 1 MB/s oraz 1 GB/s są nieprawidłowe i wynikają z nieporozumień dotyczących jednostek miary oraz standardów transmisji danych. Odpowiedź 1 Mbit/s jest znacznie poniżej rzeczywistej prędkości oferowanej przez standard 1000Base-T. 1 Mbit/s oznacza prędkość transmisji wynoszącą jedynie 1 milion bitów na sekundę, co jest typowe dla starszych technologii, jak np. 56k modem. Z kolei 1 MB/s odnosi się do prędkości 1 megabajta na sekundę, co w jednostkach bitowych daje równowartość 8 Mbit/s. Ta wartość również znacząco odbiega od rzeczywistej prędkości standardu 1000Base-T. W przypadku odpowiedzi 1 GB/s, choć zbliżona do prawidłowej wartości, wprowadza w błąd ponieważ 1 GB/s to równowartość 8 Gbit/s, co przewyższa możliwości technologiczne przyjęte w standardzie 1000Base-T. Takie nieprecyzyjne interpretacje jednostek mogą prowadzić do błędnych wyborów przy projektowaniu sieci, co w efekcie wpływa na wydajność i koszty. Ważne jest, aby w kontekście technologii sieciowych znać różnice między jednostkami miary (bit, bajt) oraz zrozumieć ich zastosowanie w praktyce. Zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe nie tylko dla inżynierów sieci, ale również dla menedżerów IT, którzy odpowiedzialni są za wdrażanie efektywnych rozwiązań w obszarze infrastruktury sieciowej.

Pytanie 36

Protokół User Datagram Protocol (UDP) należy do

A. warstwy łącza danych bezpołączeniowej w modelu ISO/OSI

B. transportowych protokołów bezpołączeniowych w modelu TCP/IP

C. warstwy transportowej z połączeniem w modelu TCP/IP

D. połączeniowych protokołów warstwy łącza danych w ISO/OSI

User Datagram Protocol (UDP) jest bezpołączeniowym protokołem warstwy transportowej w modelu TCP/IP, co oznacza, że nie nawiązuje on dedykowanego połączenia przed przesyłaniem danych. To podejście pozwala na szybsze przesyłanie pakietów, co jest szczególnie korzystne w aplikacjach wymagających niskich opóźnień, takich jak transmisje wideo na żywo, gry online czy VoIP. W przeciwieństwie do połączeniowych protokołów, takich jak TCP, UDP nie zapewnia mechanizmów kontroli błędów ani ponownego przesyłania utraconych danych, co sprawia, że jest bardziej efektywny w warunkach dużego obciążenia sieciowego. Przykładem zastosowania UDP są protokoły takie jak DNS (Domain Name System), które wymagają szybkiej odpowiedzi, gdzie minimalizacja opóźnień jest kluczowa. W kontekście standardów branżowych, UDP jest zgodny z dokumentem RFC 768, który definiuje jego funkcje oraz zasady działania. Zrozumienie roli UDP w architekturze sieciowej jest fundamentalne dla inżynierów sieci i programistów aplikacji wymagających wysokiej wydajności.

Pytanie 37

Jaki port jest ustawiony jako domyślny dla serwera WWW?

A. 8080

B. 8081

C. 80

D. 800

Wybór portów 800, 8080 czy 8081 na serwerze WWW może wynikać z nieporozumienia dotyczącego standardów funkcjonowania protokołu HTTP. Port 800 jest nieoficjalnym portem, który często jest używany w przypadku aplikacji developerskich lub testowych, ale nie jest portem domyślnym dla serwerów WWW. W związku z tym, korzystanie z portu 800 może prowadzić do zamieszania, gdyż użytkownicy mogą nie być świadomi, że muszą ręcznie określić port w adresie URL, co może skutkować błędami w nawigacji. Z kolei porty 8080 i 8081 są typowo używane jako alternatywne porty dla serwerów HTTP, szczególnie w środowiskach testowych lub gdy port 80 jest już zajęty przez inny serwer. Ta sytuacja może być myląca dla nowych administratorów, którzy mogą nie wiedzieć, że standardowy port dla HTTP to 80. Najczęstsze błędy myślowe, które prowadzą do takich odpowiedzi wynikają z braku znajomości podstawowych zasad dotyczących portów i protokołów. Wprowadza to niepewność w zarządzaniu serwerami oraz w dostępie do aplikacji internetowych, ponieważ użytkownicy mogą nie mieć możliwości łatwego dostępu do zasobów, które są dostępne na portach alternatywnych. Zrozumienie, które porty są standardowe, a które są stosowane w specyficznych kontekstach, jest kluczowe dla efektywnej administracji i bezpieczeństwa sieci.

Pytanie 38

Które z poniższych poleceń systemu Windows generuje wynik przedstawiony na rysunku?

A. tracert

B. netstat

C. msconfig

D. ipconfig

Polecenie netstat w systemie Windows pozwala na wyświetlenie aktywnych połączeń sieciowych które są obecnie otwarte na komputerze. Umożliwia ono monitorowanie i diagnozowanie sieci poprzez pokazywanie aktualnego stanu połączeń TCP i UDP. Na załączonym obrazie widzimy wynik działania polecenia netstat które przedstawia listę aktualnych połączeń TCP z informacjami o lokalnym i zdalnym adresie oraz porcie jak również stanie połączenia. Takie dane są niezwykle użyteczne dla administratorów sieci i specjalistów IT gdyż pozwalają na śledzenie ruchu sieciowego oraz identyfikację potencjalnych problemów lub nieautoryzowanego dostępu. Dzięki netstat można również monitorować jakie aplikacje korzystają z konkretnych portów systemowych co jest kluczowe dla utrzymania bezpieczeństwa systemu. Netstat jest powszechnie stosowany w praktyce w celu diagnozowania problemów z siecią a także aby sprawdzić czy nie występują nieautoryzowane połączenia co jest standardem w dobrych praktykach zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 39

Urządzenie sieciowe nazywane mostem (ang. bridge) to:

A. nie przeprowadza analizy ramki w odniesieniu do adresu MAC

B. funkcjonuje w ósmej warstwie modelu OSI

C. jest klasą urządzenia typu store and forward

D. działa w zerowej warstwie modelu OSI

Most (bridge) jest urządzeniem sieciowym, które działa na drugim poziomie modelu OSI - warstwie łącza danych. Jego główną funkcją jest segmentacja sieci poprzez filtrowanie ruchu na podstawie adresów MAC. Działa na zasadzie store and forward, co oznacza, że odbiera dane, analizuje je i następnie przesyła do odpowiedniego segmentu sieci, co może znacznie poprawić wydajność i bezpieczeństwo sieci. Przykładem zastosowania mostów jest wprowadzenie ich w środowiskach, gdzie korzysta się z wielu sieci lokalnych (LAN). Mosty umożliwiają komunikację między tymi sieciami, a także redukują kolizje w ruchu sieciowym, co jest szczególnie ważne w sieciach o dużym obciążeniu. Z perspektywy standardów, mosty są zgodne z normami IEEE 802.1, które definiują mechanizmy mostkowania i zarządzania ruchem. Dzięki ich zastosowaniu, administratorzy sieci mogą budować bardziej elastyczne i efektywne topologie sieciowe, co jest kluczowe w nowoczesnych infrastrukturach IT.

Pytanie 40

Co jest głównym zadaniem protokołu DHCP?

A. Szyfrowanie danych przesyłanych w sieci

B. Automatyczne przydzielanie adresów IP w sieci

C. Konfiguracja zapory sieciowej

D. Zarządzanie bazami danych w sieci

Protokół DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest kluczowym elementem współczesnych sieci komputerowych. Jego głównym zadaniem jest automatyczne przydzielanie adresów IP urządzeniom w sieci lokalnej. Dzięki temu proces konfiguracji sieci jest znacznie uproszczony, ponieważ ręczne przypisywanie adresów IP każdemu urządzeniu staje się zbędne. DHCP nie tylko przydziela adresy IP, ale także dostarcza inne istotne informacje, takie jak maska podsieci, brama domyślna czy adresy serwerów DNS. Automatyzacja tego procesu zmniejsza ryzyko konfliktów adresów IP, które mogą wystąpić w przypadku ręcznej konfiguracji. Protokół ten wspiera standardy i dobre praktyki branżowe, takie jak RFC 2131, które definiują jego działanie. W praktyce DHCP jest niezastąpionym narzędziem w administracji sieciami, zwłaszcza w większych środowiskach, gdzie liczba urządzeń jest znaczna. Administratorzy sieci często korzystają z serwerów DHCP, aby zapewnić spójność i efektywność działania sieci.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej