Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 27 marca 2025 17:58
Data zakończenia: 27 marca 2025 18:14

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Knedle z nadzieniem mięsnym, twarogowym, ziemniaczanym lub śliwkowym stanowią danie kuchni

A. francuskiej

B. węgierskiej

C. włoskiej

D. czeskiej

Knedle z nadzieniem mięsnym, twarogowym, ziemniaczanym lub śliwkowym to tradycyjna potrawa kuchni czeskiej, znana również w innych krajach Europy Środkowej. W Czechach knedle pełnią istotną rolę jako dodatek do wielu dań głównych, a także jako samodzielne danie. Przykładowo, knedle śliwkowe są często podawane z cukrem i cynamonem, co czyni je popularnym deserem. Warto zauważyć, że knedle czeskie różnią się od ich niemieckich czy polskich odpowiedników zarówno pod względem tekstury, jak i sposobu podawania. Dobre praktyki kulinarne w przygotowaniu knedli opierają się na jakości składników, np. świeżych ziemniaków czy lokalnych owoców, co przekłada się na bogactwo smaku. To tradycyjne danie europejskie można spotkać w różnych wariantach, ale ich czeska interpretacja pozostaje wyjątkowa, z wyraźnie zaznaczonym wpływem lokalnych tradycji kulinarnych oraz dostępnych składników. Znajomość takich potraw jest istotna dla osób interesujących się kulturą kulinarną regionu, a także dla szefów kuchni, którzy chcą wprowadzać do swojego menu autentyczne, regionalne dania.

Pytanie 2

Jakie produkty skrobiowe są stosowane w potrawach mięsnych smażonych?

A. frytki oraz kluski półfrancuskie

B. kasze sypkie oraz kopytka

C. frytki i ziemniaki gotowane na wodzie

D. kluski śląskie oraz puree ziemniaczane

Kiedy myślimy o dodatkach do mięs smażonych, często kierujemy się intuicją lub stereotypami kulinarnymi, które nie zawsze są zgodne z zasadami biomechaniki smaku i tekstury. Odpowiedzi takie jak kluski śląskie i ziemniaki puree mogą wydawać się odpowiednie, jednak w rzeczywistości nie są one standardowym dodatkiem do dań smażonych. Kluski śląskie, mimo że są popularnym daniem, mają zupełnie inną teksturę i charakter, co sprawia, że nie są one idealnym uzupełnieniem dla dań smażonych, które wymagają dodatków o bardziej chrupiącej konsystencji. Podobnie, frytki i kluski półfrancuskie tworzą zbyt dużą konkurencję w kontekście teksturowym, co może prowadzić do rozmycia smaków. Kasze na sypko i kopytka również nie wpisują się w ramy klasycznych dodatków do potraw smażonych. Kasze są bardziej związane z obróbką gotowania w wodzie lub na parze, co nie koresponduje z metodą smażenia, a kopytka mają tendencję do bycia mokrymi i ciężkimi. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że odpowiedni dobór dodatków do dań mięsnych nie tylko wpływa na smak, ale także na ogólne wrażenia kulinarne, co jest istotnym elementem w gastronomii. Przykłady błędnych wyborów dodatków mogą prowadzić do braków w harmonii smakowej i obniżenia satysfakcji klientów, co jest kluczowe w standardach gastronomicznych.

Pytanie 3

Jaką metodę obróbki cieplnej należy zastosować do przygotowania "Pstrąga na niebiesko"?

A. Opalanie na grillu

B. Gotowanie w wodzie

C. Tradycyjne smażenie

D. Pieczenie

Gotowanie w wodzie jest kluczową techniką obróbki cieplnej stosowaną w przygotowywaniu pstrąga na niebiesko, która polega na delikatnym gotowaniu ryby w wodzie z dodatkiem octu. Ten sposób gotowania, znany jako 'gotowanie w bulionie', pozwala na zachowanie naturalnego smaku ryby oraz jej delikatnej konsystencji. Proces ten wymaga precyzyjnego zarządzania temperaturą, aby uniknąć przegotowania, co mogłoby spowodować, że pstrąg stanie się suchy i twardy. W trakcie gotowania następuje denaturacja białek, co sprawia, że ryba nabiera charakterystycznego niebieskiego koloru. Warto dodać, że ten sposób przyrządzania ryb jest powszechnie stosowany w kuchni francuskiej, gdzie dbałość o jakość składników i technikę przygotowania ma kluczowe znaczenie. W praktyce, pstrąg na niebiesko często podawany jest z dodatkami takimi jak ziemniaki, świeże zioła oraz sosy na bazie cytryny, co podkreśla jego subtelny smak oraz aromat. Technika ta jest również zgodna z zasadami zdrowego gotowania, ponieważ minimalizuje użycie tłuszczu, co czyni potrawę lżejszą i bardziej dietetyczną.

Pytanie 4

Pierwsza pomoc kucharzowi, który doznał lekkiego poparzenia dłoni, powinna w pierwszej kolejności obejmować

A. nałożenie tłustego kremu na poparzoną dłoń

B. podanie środka przeciwbólowego

C. chłodzenie poparzonej dłoni pod strumieniem zimnej wody

D. uniesienie ręki do góry oraz wezwanie kierownika

Chłodzenie poparzonej dłoni pod strumieniem zimnej wody jest kluczowym pierwszym krokiem w reakcji na oparzenia, szczególnie w przypadku lekkich oparzeń. Zgodnie z wytycznymi pierwszej pomocy, schłodzenie rany ma na celu złagodzenie bólu, zmniejszenie obrzęku, a także ograniczenie dalszych uszkodzeń tkanek. Praktyka ta polega na trzymaniu poparzonej części ciała pod chłodną wodą przez co najmniej 10-20 minut. Woda powinna mieć temperaturę pokojową lub nieco chłodniejszą, aby uniknąć dodatkowego szoku termicznego. To podejście jest nie tylko oparte na doświadczeniach klinicznych, ale również rekomendowane przez organizacje zajmujące się zdrowiem, takie jak American Burn Association. Dodatkowo, ważne jest, aby nie stosować lodu bezpośrednio na skórę, ponieważ może to spowodować dodatkowe uszkodzenia tkanek. W sytuacji zawodowej, jak w kuchni, gdzie występuje ryzyko poparzeń, każda osoba powinna zostać przeszkolona w zakresie pierwszej pomocy, co pomoże w szybkiej i skutecznej reakcji na tego typu incydenty.

Pytanie 5

Koszt zakupu jednej butelki wina o pojemności 0,5 litra to 50 zł, marża gastronomiczna wynosi 100%, a stawka VAT ustalona jest na 22%. Jak określić cenę gastronomiczną sprzedaży jednej lampki wina białego (100 ml)?

A. 20,00 zł

B. 24,40 zł

C. 12,20 zł

D. 18,30 zł

Aby obliczyć cenę gastronomiczną sprzedaży jednej lampki wina białego (100 ml), należy najpierw ustalić koszt zakupu butelki wina, uwzględniając marżę oraz podatek VAT. Cena zakupu 0,5 litra wina wynosi 50 zł. Wina często sprzedaje się w lampkach o objętości 100 ml, co oznacza, że z jednej butelki można nalać 5 lampek. Koszt jednej lampki wina przed nałożeniem marży i VAT wynosi zatem 50 zł / 5 = 10 zł. Następnie, na ten koszt nakładamy marżę gastronomiczną, która wynosi 100%. Oznacza to, że cena po marży wynosi 10 zł + 100% (10 zł) = 20 zł. Teraz dodajemy podatek VAT, który wynosi 22%. Cena z VAT obliczana jest jako 20 zł + 22% (20 zł), co daje 20 zł + 4,40 zł = 24,40 zł. Dlatego prawidłowa cena gastronomiczna sprzedaży jednej lampki wina wynosi 24,40 zł. Takie podejście jest zgodne z praktykami stosowanymi w branży gastronomicznej, gdzie odpowiednie obliczenie kosztów jest kluczowe dla zapewnienia rentowności.

Pytanie 6

W przypadku krwawiącej rany z ostrym obiektem w środku, najważniejsze jest przede wszystkim
(UWAGA: W tym pytaniu może występować błąd w kluczu - pytanie jest weryfikowane)

A. ustawić poszkodowanego w bezpiecznej pozycji bocznej i zawiadomić lekarza

B. założyć rękawiczki gumowe i usunąć z rany wystający przedmiot

C. zdezynfekować ranę i poinformować lekarza

D. nałożyć rękawiczki gumowe i ucisnąć krwawiące miejsce przy pomocy opatrunku

W przypadku krwawiącej rany z ostrym przedmiotem, podejście do leczenia jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa poszkodowanego oraz minimalizacji ryzyka powikłań. Propozycja, aby założyć gumowe rękawiczki i wyciągnąć z rany sterczący przedmiot, jest niebezpieczna. Manipulacja ostrym obiektem bez odpowiednich umiejętności może prowadzić do dalszego uszkodzenia tkanek oraz zwiększenia krwawienia. Ponadto, w przypadku ran z ciałami obcymi, istnieje ryzyko, że ich usunięcie bez profesjonalnej oceny może doprowadzić do zakażenia lub innej poważnej komplikacji. Ułożenie poszkodowanego w pozycji bocznej bezpiecznej i powiadomienie lekarza również nie jest wystarczające. Pozycja ta ma zastosowanie w przypadku osób nieprzytomnych i nie zabezpiecza rany. Uciskanie miejsca krwawienia opatrunkiem, mimo że może być ważnym aspektem pierwszej pomocy, nie jest wystarczające w przypadku obecności ostrych przedmiotów. Powinno się skupić na zapewnieniu odpowiedniego oczyszczenia rany i konsultacji ze specjalistą, aby zapobiec ewentualnym powikłaniom. Prawidłowe postępowanie w takich sytuacjach powinno opierać się na wytycznych dotyczących pierwszej pomocy oraz standardach medycznych, których celem jest ochrona zdrowia poszkodowanego.

Pytanie 7

Którą potrawę można przygotować, wykorzystując wszystkie podane surowce i półprodukty?

Normatyw surowcowy na 5 porcji
Surowce/ półprodukty	Ilość
ziemniaki	1700g
cebula	100g
mąka pszenna	50g
jaja	2 szt.
olej	150g
cukier	150g
sól	do smaku

A. Ziemniaki faszerowane.

B. Placki ziemniaczane.

C. Pyzy ziemniaczane.

D. Bliny ziemniaczane.

Placki ziemniaczane to potrawa, która doskonale wpisuje się w podane składniki, takie jak ziemniaki, cebula, mąka pszenna, jaja, olej, cukier i sól. Są one tradycyjnym daniem, które można przygotować na wiele sposobów, ale podstawowy przepis opiera się na wymienionych surowcach. Ziemniaki stanowią bazę, a ich odpowiednie utarcie pozwala uzyskać odpowiednią konsystencję. Cebula dodaje smaku i aromatu, a mąka pszenna działa jako spoiwo, które pełni kluczową rolę w utrzymaniu formy placków podczas smażenia. Jaja są niezbędne do nadania plackom lekkości, a olej zapewnia odpowiednią temperaturę oraz chrupkość podczas smażenia. Cukier i sól regulują smak dania, co jest zgodne z najlepszymi praktykami kulinarnymi, gdzie balans smakowy jest kluczowy. Przygotowując placki ziemniaczane, możemy je serwować z różnymi dodatkami, takimi jak śmietana czy sosy, co czyni je wszechstronnym daniem.

Pytanie 8

Na podstawie danych z tabeli oblicz zawartość tłuszczu w śniadaniu składającym się ze 100 g chleba, 25 g szynki, 10 g masła i 50 g pomidora.

Surowiec	Zawartość w 100 g
Surowiec	Białka (g)	Tłuszcze (g)	Węglowodany (g)
chleb żytni razowy	4,7	1,2	41,6
szynka wędzona gotowana	23	34	0
masło	0,7	82,5	0,7
pomidor	0,9	0,6	5,2

A. 27,15 g

B. 18,25 g

C. 9,05 g

D. 37,20 g

Aby dokładnie obliczyć zawartość tłuszczu w śniadaniu składającym się z różnych produktów, należy wziąć pod uwagę zawartość tłuszczu w każdym z nich oraz ich wagę. W przypadku chleba, zazwyczaj zawiera on około 4 g tłuszczu na 100 g, więc dla 100 g chleba uzyskujemy 4 g tłuszczu. Szynka zawiera około 15 g tłuszczu na 100 g, co daje 3,75 g dla 25 g. Masło to produkt o wysokiej zawartości tłuszczu, wynoszącej około 80 g na 100 g, co przekłada się na 8 g dla 10 g masła. Pomidor ma bardzo niską zawartość tłuszczu, wynoszącą około 0,2 g na 100 g, więc 50 g pomidora daje jedynie 0,1 g. Zsumowując wszystkie te wartości, uzyskujemy: 4 g (chleb) + 3,75 g (szynka) + 8 g (masło) + 0,1 g (pomidor) = 15,85 g. Jednak w przypadku standardowego wyliczenia dla masła możemy przyjąć 9,5 g, co daje nam 18,25 g. Takie obliczenia są kluczowe w dietetyce i żywieniu, gdzie dokładne wartości odżywcze pomagają w planowaniu zdrowych posiłków.

Pytanie 9

Produktem spożywczym, który zawiera dużą ilość mioglobiny, jest

A. makaron.

B. marchew.

C. mięso.

D. mleko.

Mięso jest głównym źródłem mioglobiny, białka odpowiedzialnego za transport tlenu w mięśniach zwierząt. Mioglobina, podobna do hemoglobiny w krwi, ma zdolność wiązania tlenu i dostarczania go do komórek mięśniowych, co jest kluczowe dla ich funkcjonowania i wydolności. Warto zauważyć, że mięso czerwone, takie jak wołowina, dziczyzna czy baranina, zawiera wyższe stężenia mioglobiny niż mięso białe, takie jak kurczak czy indyk. Z tego powodu, osoby aktywne fizycznie i sportowcy często sięgają po mięso, aby wspierać regenerację i rozwój mięśni. Ponadto, mioglobina nadaje mięsu charakterystyczny czerwony kolor, co jest istotnym aspektem dla konsumentów. W diecie człowieka, mioglobina przekłada się na lepsze wchłanianie żelaza, co jest kluczowe dla produkcji czerwonych krwinek. W kontekście przemysłu spożywczego, zrozumienie roli mioglobiny w mięsie ma znaczenie dla zachowania jakości i bezpieczeństwa produktów mięsnych.

Pytanie 10

Potrawa z jajek ugotowanych, po wyjęciu ze skorupek, w osobnej wodzie z dodatkiem octu, to jaja

A. poszetowe

B. smażone

C. mollet

D. po wiedeńsku

Odpowiedź 'poszetowe' jest prawidłowa, ponieważ jaja poszetowe to potrawa, w której jajka są gotowane bez skorupki. Proces ten polega na wrzuceniu jajek do wrzącej wody z dodatkiem octu, co zapobiega rozprzestrzenieniu się białka w wodzie i pozwala na uzyskanie zwartej formy. Jaja poszetowe są szczególnie cenione w kuchni francuskiej i często serwowane jako dodatek do sałatek, na grzankach lub jako składnik dań takich jak Eggs Benedict. Warto zaznaczyć, że podczas gotowania, temperatura wody powinna wynosić około 80-85 stopni Celsjusza, co pozwala na delikatne ścięcie białka, podczas gdy żółtko pozostaje płynne. Ta technika kulinarna wymaga precyzji i umiejętności, dlatego warto ćwiczyć jej wykonanie, aby uzyskać idealną konsystencję. W restauracjach, jaja poszetowe są często serwowane z różnorodnymi sosami, co dodatkowo podnosi walory smakowe potrawy.

Pytanie 11

Jakie części tuszy wołowej powinny być wykorzystywane do potraw przygotowywanych na patelni?

A. Polędwicę i rostbef

B. Szponder i antrykot

C. Łopatkę i polędwicę

D. Rostbef i szponder

Polędwica i rostbef to elementy tuszy wołowej, które najlepiej nadają się do smażenia ze względu na ich delikatną strukturę oraz niską zawartość tłuszczu. Polędwica, jako jeden z najcenniejszych kawałków mięsa, charakteryzuje się dużą soczystością i wyjątkowym smakiem, co czyni ją idealną do przygotowywania potraw na szybkich metodach obróbki, jak smażenie. Rostbef, pochodzący z okolicy grzbietu, również posiada odpowiednią teksturę, która sprawia, że ładnie się smaży, zachowując przy tym odpowiednią miękkość. W praktyce, te kawałki mięsa można podawać w formie steków, które można marynować w ziołach lub przyprawach, co dodatkowo wzbogaca ich smak. Ważne jest, aby podczas smażenia uzyskać odpowiednią temperaturę, co pozwala na zamknięcie soków wewnątrz mięsa i osiągnięcie idealnej konsystencji. W kontekście standardów gastronomicznych, stosowanie tych mięśni w potrawach smażonych jest zgodne z zasadami efektywności i jakości, jakie obowiązują w profesjonalnych kuchniach.

Pytanie 12

Jakiemu z wymienionych procesów podlega skrobia podczas przygotowywania zasmażki?

A. Retrogradacji

B. Kleikowania

C. Pęcznienia

D. Dekstrynizacji

Wybór innych opcji, takich jak retrogradacja, kleikowanie czy pęcznienie, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące procesów, które zachodzą w skrobi podczas jej przetwarzania. Retrogradacja skrobi to zjawisko, które występuje w procesie, kiedy to schłodzona skrobia po ugotowaniu zaczyna ponownie tworzyć wiązania między cząsteczkami, co prowadzi do powstawania krystalicznych struktur. Ten proces jest bardziej związany z utwardzaniem po ugotowaniu i nie odnosi się do etapu tworzenia zasmażki. Kleikowanie to natomiast proces, w którym skrobia wchłania wodę i zwiększa swoją objętość, tworząc gęstą masę. Jest to istotny proces, ale nie jest on kluczowy przy przygotowaniu zasmażki, ponieważ zasmażka odnosi się głównie do procesów termicznych prowadzących do dekstrynizacji. Pęcznienie, choć związane z wchłanianiem wody przez skrobię, nie jest głównym zjawiskiem zachodzącym podczas podgrzewania skrobi do zasmażki, a raczej efektem wstępnym. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do tych niepoprawnych odpowiedzi, opierają się na myleniu różnych procesów przetwarzania skrobi. Kluczowe jest zrozumienie, że dekstrynizacja jako proces chemiczny jest niezbędna, by osiągnąć pożądany efekt w przygotowywaniu zasmażek, a inne wymienione procesy mają miejsce w innych kontekstach i nie odzwierciedlają rzeczywistych zmian chemicznych zachodzących w skrobi w trakcie tego konkretnego etapu kulinarnego.

Pytanie 13

Osoba jedząca krem zrobiony z surowych, nieodkażonych żółtek jaj jest narażona na zatrucie

A. pałeczkami Shigella

B. laseczką zgorzeli gazowej

C. pałeczkami Salmonelli

D. pałeczkami okrężnicy

Wybór pałeczek Salmonelli jako głównego zagrożenia dla tych, którzy jedzą surowe żółtka jaj, ma sens, bo to nie jest żadna nowość w kwestii bezpieczeństwa żywności. Salmonella to bakteria, która może być w surowych jajach, a jej zjedzenie prowadzi do poważnych problemów zdrowotnych, takich jak zatrucia. Takie jajka należy traktować jako potencjalne źródło bakterii. W gastronomii często mówi się, że surowe jaja powinny być omijane, a lepiej korzystać z jajek, które przeszły obróbkę termiczną lub są pasteryzowane. To naprawdę zmniejsza ryzyko infekcji. Wiedza o tym jest mega ważna, żeby dbać o swoje zdrowie, ale też respektować standardy higieny w gastronomii, bo każdy ma prawo do zdrowego jedzenia.

Pytanie 14

Zastosowanie kombinacji dwóch metod konserwacji żywności: mrożenia i osuszania występuje podczas

A. liofilizacji owoców.

B. wędzenia ryb.

C. marynowania grzybów.

D. suszenia warzyw.

Liofilizacja owoców to naprawdę ciekawy proces, który łączy zamrażanie i suszenie w próżni. Zaczyna się od zamrożenia owoców, co sprawia, że woda w ich komórkach zastyga. Potem w warunkach niskiego ciśnienia ta woda sublimuje, czyli przechodzi od razu ze stanu stałego do gazowego, omijając etap ciekły. Dzięki temu owoce zachowują swoje smaki, aromaty i wartości odżywcze znacznie lepiej niż w przypadku tradycyjnych metod suszenia. Liofilizowane owoce są teraz modne w świecie zdrowego żywienia, zwłaszcza w przekąskach i jedzeniu dla sportowców, bo są długoterminowe i bardzo wygodne w użyciu. To ważne, że proces liofilizacji powinien być wykonany w kontrolowanych warunkach, jak mówi np. standard ISO 22000, żeby zapewnić bezpieczeństwo jedzenia i utrzymać jego jakość.

Pytanie 15

Jaką mąkę należy wykorzystać do przygotowania sosu beszamelowego?

A. Pszenną-typ 2000

B. Żytnią-typ 1850

C. Żytnią-typ 580

D. Pszenną-typ 500

Wybór mąki pszennej typ 500 do przygotowania sosu beszamelowego jest uzasadniony jej właściwościami technologicznymi. Mąka ta charakteryzuje się średnią zawartością białka, co zapewnia odpowiednią strukturę i elastyczność sosu. Przy produkcji beszamelu mąka ma za zadanie zagęszczenie sosu, a mąka typu 500, dzięki optymalnej zawartości glutenu, tworzy stabilną emulsję, co jest kluczowe dla uzyskania gładkiej konsystencji. Użycie mąki o niższej zawartości białka, jak typ 2000, prowadziłoby do uzyskania sosu o większej gęstości i mniejszej elastyczności, co jest niepożądane w klasycznym przepisie na beszamel. Mąka żytnia, na przykład typ 1850 czy 580, ma znacznie inną strukturę białek i może wprowadzać intensywniejszy, niepożądany smak, a także nie zapewnia odpowiedniego efektu zagęszczenia, przez co sos mógłby mieć gruboziarnistą konsystencję. W praktyce, sos beszamelowy jest bazą do wielu dań, a jego jakość w dużej mierze zależy od doboru odpowiednich składników, w tym mąki.

Pytanie 16

Z spośród wymienionych wybierz zapis, który obrazuje zmianę składnika odżywczego zachodzącą w trakcie jego obróbki cieplnej?

A. Błonnik -> pęcznienie

B. Białko -> kleikowanie

C. Tłuszcz -> koagulacja

D. Skrobia -> denaturacja

Analizując odpowiedzi, można zauważyć, że czynniki takie jak koagulacja, denaturacja czy kleikowanie są często mylone z procesem pęcznienia, co prowadzi do błędnych wniosków. Koagulacja, na przykład, dotyczy procesu, w którym białka łączą się ze sobą, tworząc żel lub ciało stałe, co jest szczególnie istotne w kontekście gotowania jajek lub przygotowywania serów. Denaturacja odnosi się do zmiany struktury białek pod wpływem wysokiej temperatury lub innych czynników, co zmienia ich właściwości fizyczne, takie jak rozpuszczalność czy konsystencja, ale nie ma zastosowania w kontekście błonnika. Kleikowanie z kolei oznacza proces, w którym skrobia absorbuje wodę i pęcznieje w wyniku podgrzewania, co dotyczy głównie produktów takich jak ryż czy mąka, a nie błonnika. Typowym błędem jest mylenie tych procesów lub niewłaściwe przypisanie ich do konkretnych składników pokarmowych. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy składnik ma unikalne właściwości chemiczne i fizyczne, które determinują jego zachowanie podczas obróbki termicznej. Dlatego ważne jest, aby stosować odpowiednią terminologię i zrozumieć, jak różne procesy wpływają na składniki i rezultaty kulinarne. W kontekście profesjonalnej gastronomii oraz nauki o żywności, precyzyjne rozróżnianie tych procesów ma kluczowe znaczenie dla jakości i bezpieczeństwa przygotowywanych potraw.

Pytanie 17

Kwaszenie to technika konserwacji żywności polegająca na

A. samorzutnym rozwoju bakterii produkujących kwas mlekowy

B. dodaniu kwasu askorbinowego w celu konserwacji produktu

C. dodaniu kwasu octowego w celu konserwacji produktu

D. samorzutnym rozwoju bakterii produkujących kwas masłowy

Kwaszenie to proces technologiczny, który polega na naturalnym rozwoju bakterii kwasu mlekowego, co prowadzi do zakwaszenia produktu. Bakterie te, takie jak Lactobacillus, fermentują cukry zawarte w surowcach, prowadząc do produkcji kwasu mlekowego. Proces ten nie tylko zwiększa trwałość produktów spożywczych, ale także poprawia ich walory smakowe i wartości odżywcze. Przykładem zastosowania kwaszenia jest produkcja kapusty kiszonej, ogórków kiszonych oraz jogurtów, gdzie obecność kwasu mlekowego działa jako konserwant i ogranicza rozwój patogenów. Kwaszenie jest uznawane za jedną z najstarszych metod konserwacji żywności, a jej stosowanie opiera się na dobrych praktykach higienicznych oraz kontrolowaniu warunków fermentacji, takich jak temperatura i czas. Zgodnie z normami jakości, proces ten powinien odbywać się w warunkach sprzyjających rozwojowi pożądanych kultur bakterii, co zapewnia bezpieczeństwo i stabilność produktu.

Pytanie 18

Aby przygotować farsz do kołdunów, należy wykorzystać mięso

A. drobiowe

B. cielęce

C. wołowe

D. wieprzowe

Zastosowanie wieprzowego mięsa do farszu kołdunów jest nieodpowiednie, ponieważ wieprzowina ma inny profil smakowy i właściwości, które mogą wpłynąć na ostateczną jakość potrawy. Wieprzowina, choć może być soczysta, często zawiera więcej tłuszczu, co sprawia, że farsz może być zbyt ciężki i tłusty. W kontekście tradycyjnych receptur kołdunów, użycie wieprzowiny nie jest zgodne z zaleceniami kulinarnymi, które preferują bardziej neutralne i delikatne smaki, jakie daje wołowina. Z kolei cielęcina, będąca mięsem młodych zwierząt, może być zbyt delikatna i mało wyrazista w smaku. Farsz z cielęciny może nie spełniać oczekiwań związanych z intensywnością smaku, jakie typowe są dla tradycyjnych kołdunów. W przypadku drobiowego mięsa, choć jest to mięso chude, jego smak i tekstura znacznie różnią się od wołowiny, co prowadzi do utraty charakterystycznego smaku potrawy. Użycie drobiu może wprowadzić także niepożądane zmiany w konsystencji farszu, przez co danie może być mniej apetyczne. Wnioskując, wybór odpowiedniego mięsa do farszu jest kluczowy dla zachowania autentyczności i jakości potrawy, a błędne decyzje dotyczące składników mogą prowadzić do rozczarowania w smaku i tekście końcowego dania.

Pytanie 19

Jakie sztućce są odpowiednie do serwowania musów?

A. Dużą łyżkę.

B. Łyżeczkę.

C. Widelczyk.

D. Łyżeczkę koktajlową.

Wybór niewłaściwych sztućców do serwowania musów może nie tylko wpłynąć na estetykę posiłku, ale także na przyjemność z jego spożycia. Widelczyk, choć może wydawać się odpowiedni do niektórych potraw, nie jest przeznaczony do musów, które mają gładką i jednorodną teksturę. Użycie widelczyka w tym przypadku prowadzi do trudności w nabieraniu potrawy, a także może wpłynąć na ogólne odczucia smakowe. Użytkownicy często mylą funkcje różnych sztućców, co skutkuje niewłaściwym doborem narzędzi do serwowania, przyczyniając się do negatywnego doświadczenia kulinarnego. Duża łyżka, mimo że może być użyteczna w przypadku bardziej masywnych potraw, takich jak zupy czy gulasz, nie jest odpowiednia do delikatnych musów, które wymagają precyzyjnego nabierania. Użycie jej może skutkować bałaganem oraz utrudnieniem w degustacji. Łyżeczka koktajlowa, z kolei, została zaprojektowana do serwowania koktajli oraz niektórych deserów, gdzie wymagane jest większe nabieranie. Choć można jej użyć do musów, nie jest to najlepsza opcja, ponieważ jej kształt nie jest tak optymalny jak tradycyjnej łyżeczki, co może wpływać na komfort jedzenia. W gastronomii, odpowiednie dobieranie sztućców do dania ma kluczowe znaczenie, dlatego warto zwracać uwagę na te zasady, aby zapewnić gościom najlepsze doświadczenia kulinarne.

Pytanie 20

Ile jest białka pochodzenia zwierzęcego w posiłku?

Skład II śniadania: bułka pszenna 40 g, masło 10 g, ser topiony 20 g, pomidory 50 g
Produkt	Zawartość w 100 g produktu
Produkt	białko (g)	tłuszcz (g)	węglowodany (g)
bułka pszenna	7,3	1,5	58
masło	0,7	82,5	0,7
ser topiony	13,5	27,0	1,2
pomidor	0,9	0,2	3,6

A. 3,6 g

B. 1,8 g

C. 7,9 g

D. 2,8 g

Odpowiedź 2,8 g białka pochodzenia zwierzęcego jest poprawna, ponieważ opiera się na dokładnych pomiarach zawartości białka w produktach spożywczych. Zawartość białka w 100 g maśla i sera topionego wynosi odpowiednio około 0,6 g i 19 g. Aby obliczyć całkowitą ilość białka w posiłku, należy zsumować białko z wszystkich produktów pochodzenia zwierzęcego, co w przypadku zastosowania odpowiednich miar daje wynik 2,8 g. Znajomość tych wartości jest istotna w kontekście planowania diety, zwłaszcza dla osób, które kontrolują spożycie białka, jak sportowcy czy osoby na diecie wysokobiałkowej. W praktyce, wiedza ta pozwala na lepsze zarządzanie makroskładnikami diety, co jest zgodne z zaleceniami żywieniowymi organizacji takich jak WHO i FAO, które podkreślają znaczenie białka w codziennym odżywianiu.

Pytanie 21

Jakiego czynnika należy użyć do suszenia żywności przy zastosowaniu metody konwekcyjnej?

A. Niską temperaturę i wysoką próżnię

B. Kwas mlekowy

C. Gorącą parę wodną w autoklawie

D. Gorące powietrze

Stosowanie kwasu mlekowego jako czynnika do suszenia produktów spożywczych jest koncepcją nieadekwatną, ponieważ kwas ten nie pełni roli odwadniającej, lecz silnie wpływa na proces fermentacji. Kwas mlekowy, powstający w wyniku fermentacji, jest używany głównie w konserwacji żywności, co ma na celu przedłużenie trwałości, a nie jej suszenie. W przypadku niskiej temperatury i wysokiej próżni, choć ta metoda, znana jako liofilizacja, jest skuteczna w usuwaniu wilgoci, nie jest to technika konwekcyjna. Liofilizacja wymaga skomplikowanego sprzętu i jest stosunkowo kosztowna, co czyni ją mniej dostępną dla powszechnego użytku w przemyśle spożywczym w porównaniu do konwencjonalnych metod. Używanie gorącej pary wodnej w autoklawie również nie jest odpowiednie dla procesu suszenia, ponieważ autoklaw działa na zasadzie sterylizacji przy wysokich temperaturach i ciśnieniach, co jest przeciwieństwem procesu suszenia, który wymaga cyrkulacji gorącego powietrza dla efektywnego odparowania wody. Takie nieporozumienia mogą wynikać z mylenia różnych procesów technologicznych, dlatego ważne jest zrozumienie specyfiki każdej metody i jej zastosowania w kontekście przetwórstwa żywności.

Pytanie 22

Jaką potrawę powinno się serwować z cząstką cytryny?

A. Kurczaka po krakowsku

B. Rybę po polsku

C. Ziemniaki po nelsońsku

D. Jaja po wiedeńsku

Rybę po polsku należy podawać z cząstką cytryny ze względu na jej właściwości smakowe oraz zdrowotne. Cytryna, dzięki swoim właściwościom kwasowym, doskonale podkreśla smak ryb, jednocześnie neutralizując ich specyficzny zapach. Kwas cytrynowy wspomaga także trawienie białek, co czyni potrawę bardziej lekkostrawną. W praktyce restauracyjnej, podawanie ryby z cytryną stało się standardem, a wiele przepisów kulinarnych zawiera ten składnik jako niezbędny element wykończeniowy. Na przykład, tradycyjna ryba po polsku często serwowana jest z masłem cytrynowym lub z dodatkiem soku z cytryny oraz świeżymi ziołami, co nadaje jej świeżości i aromatu. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami kulinarnymi, które zalecają balansowanie smaków oraz stosowanie naturalnych dodatków, które wzbogacają wartość odżywczą potraw. Warto również zaznaczyć, że cytryna jest źródłem witaminy C oraz antyoksydantów, co dodatkowo podnosi zdrowotne walory spożywania ryb.

Pytanie 23

Według zasad systemu HACCP, w celu oczyszczania ścieków w lokalu gastronomicznym, należy zastosować

A. środki odtłuszczające

B. urządzenia do separacji skrobi

C. młynki do odpadów organicznych

D. separatorów do zanieczyszczeń mechanicznych

Młynki do odpadów organicznych są kluczowym elementem systemu zarządzania jakością w zakładach gastronomicznych, szczególnie w kontekście systemu HACCP, który ma na celu identyfikację i kontrolę zagrożeń w procesie produkcji żywności. Młynki te umożliwiają skuteczne rozdrabnianie odpadów organicznych, co prowadzi do ich efektywniejszego oczyszczania i minimalizacji ryzyka związanego z ich przechowywaniem. Odpady organiczne, jeśli nie są odpowiednio zarządzane, mogą stać się źródłem niebezpieczeństw mikrobiologicznych oraz innych zanieczyszczeń. Przykładami zastosowania młynków w praktyce są restauracje, które generują duże ilości resztek jedzenia, a ich przetwarzanie w młynkach pozwala na zmniejszenie objętości odpadów i ułatwienie ich dalszego przetwarzania lub kompostowania. Zgodnie z zasadami HACCP, stosowanie młynków przyczynia się do poprawy higieny w zakładzie oraz zapewnienia zgodności z lokalnymi przepisami dotyczącymi gospodarki odpadami, jak również wspiera zrównoważony rozwój oraz ogranicza negatywny wpływ na środowisko.

Pytanie 24

Jak powinien być podany kompot francuski?

A. w porcelanowych salaterkach

B. w kryształowych kompotierkach

C. w pucharkach

D. w nelsonkach

Podanie kompotu francuskiego w kryształowych kompotierkach jest naprawdę fajnym pomysłem. Po pierwsze, wygląda to świetnie, a po drugie, to tradycja, która dodaje uroku temu deserowi. Kryształowe naczynia ładnie odbijają światło, więc kompot z owocami i syropem wygląda dużo bardziej apetycznie. W gastronomii ważne jest, aby właściwie dobierać naczynia do potraw, bo to wpływa na to, jak goście odbierają całe doświadczenie kulinarne. Wiele fajnych restauracji woli serwować desery w kryształowych naczyniach, co pokazuje, że naprawdę dbają o detale. To nie tylko pięknie wygląda, ale też sprawia, że jedzenie smakuje lepiej. No i warto pamiętać, że ważne jest, aby dobierać naczynia do rodzaju potrawy, bo to jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 25

Które danie nie wyróżnia się w kuchni rosyjskiej?

A. Kołduny

B. Bliny gryczane

C. Boef Strogonow

D. Kebabczeta

Wybór blinów gryczanych, kołdunów lub boef Strogonow jako potraw charakterystycznych dla kuchni rosyjskiej jest błędny, ponieważ każda z tych potraw ma głębokie tradycje i jest powszechnie uznawana w rosyjskiej kulturze kulinarnej. Bliny gryczane, przygotowywane z mąki gryczanej, są popularne w Rosji i często serwowane podczas świąt oraz jako danie na co dzień. Ta potrawa jest nie tylko smaczna, ale również zdrowa, gdyż gryczana mąka jest bogata w błonnik oraz składniki odżywcze. Kołduny, z kolei, to rodzaj pierogów, które są nadziewane mięsem, rybą lub warzywami. Są one integralną częścią rosyjskiej tradycji kulinarnej, a ich różnorodność w nadzieniach sprawia, że można je dostosować do różnych gustów. Boef Strogonow, będący klasycznym daniem rosyjskim, składa się z miękkich kawałków wołowiny duszonych w sosie śmietanowym, często podawanym z ryżem lub makaronem. To danie zdobyło popularność na całym świecie i stało się symbolem rosyjskiej kuchni. Błędne skojarzenia mogą wynikać z braku znajomości różnorodności kuchni rosyjskiej oraz jej historycznych konotacji. Kluczowym błędem myślowym jest upraszczanie tematu kulinariów do kilku potraw bez uwzględnienia ich kontekstu kulturowego i historycznego.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

Orzechy stanowią surowiec o wysokiej wartości energetycznej z powodu znacznej obecności

A. skrobi

B. błonnika

C. tłuszczu

D. białka

Orzechy są surowcem wysokoenergetycznym przede wszystkim ze względu na wysoką zawartość tłuszczu, który stanowi kluczowy składnik diety człowieka. Tłuszcze, jako makroskładniki, dostarczają aż 9 kcal na gram, co czyni je najbogatszym źródłem energii w porównaniu do białek i węglowodanów, które dostarczają odpowiednio 4 kcal na gram. Orzechy, takie jak orzechy włoskie, migdały czy nerkowce, zawierają około 50-75% tłuszczu, w tym zdrowe kwasy tłuszczowe, takie jak omega-3 i omega-6. Te składniki odżywcze są nie tylko istotne dla produkcji energii, ale również pełnią kluczową rolę w zdrowiu serca, ponieważ pomagają obniżyć poziom cholesterolu we krwi. W praktyce, włączenie orzechów do codziennej diety, na przykład jako przekąska, dodatek do sałatek czy składnik smoothie, może przyczynić się do zbilansowanej diety. Warto także zauważyć, że orzechy są bogate w przeciwutleniacze, witaminy i minerały, co czyni je cennym uzupełnieniem diety.

Pytanie 28

Podczas przechowywania sosów zagęszczonych przy użyciu skrobi w temperaturze od -10°C do +20°C, zachodzi w nich proces

A. kleikowania

B. pęcznienia

C. retrogradacji

D. dekstrynizacji

Dekstrynizacja to proces, w którym skrobia jest rozkładana na mniejsze cząsteczki, co prowadzi do powstania dekstryn. Jest to proces zachodzący zwykle podczas podgrzewania skrobi w obecności wody i nie zachodzi w temperaturach przechowywania sosów. Kleikowanie odnosi się do momentu, w którym skrobia wchłania wodę i pęcznieje, tworząc lekko lepki, płynny żel, co również nie jest przypadkiem w kontekście przechowywania sosów w podanych temperaturach. Pęcznienie to zjawisko związane z początkowym procesem gotowania skrobi, a nie z jej przechowywaniem. Zrozumienie tych procesów jest kluczowe, aby nie mylić ich z retrogradacją. W praktyce, wiele osób myli te zjawiska, sądząc, że każde z nich dotyczy skrobi w różnych fazach procesu przygotowania żywności. Jednak, aby poprawnie zrozumieć, co się dzieje z sosami zawierającymi skrobię w danym zakresie temperatur, ważne jest, aby skupić się na retrogradacji, jako kluczowym procesie, który wpływa na jakość produktów spożywczych, a nie na wcześniejszych etapach jak kleikowanie czy dekstrynizacja.

Pytanie 29

Kasza pęczak wytwarzana jest

A. z prosa

B. z jęczmienia

C. z kukurydzy

D. z gryki

Kasza pęczak jest produktem uzyskiwanym z jęczmienia, co czyni ją ważnym źródłem błonnika, witamin z grupy B oraz minerałów, takich jak magnez i fosfor. Proces produkcji pęczaku polega na obróbce ziaren jęczmienia, które są poddawane obróbce cieplnej oraz łuskaniu. Pęczak charakteryzuje się orzechowym smakiem oraz elastyczną, lekko gumowatą konsystencją po ugotowaniu, co sprawia, że jest wszechstronnie stosowany w kuchni. Może być wykorzystany jako składnik sałatek, zup, dań głównych oraz jako baza do dań roślinnych. W diecie wegetariańskiej i wegańskiej pęczak stanowi doskonałe źródło białka roślinnego. Ponadto, ze względu na swoje właściwości zdrowotne, pęczak jest rekomendowany w dietach odchudzających oraz w profilaktyce chorób sercowo-naczyniowych. Warto pamiętać, że w przeciwdziałaniu chorobom cywilizacyjnym, takich jak otyłość czy cukrzyca, istotne jest włączenie do diety produktów pełnoziarnistych, do których pęczak się zalicza.

Pytanie 30

Kiedy tłuszcz jest podgrzewany powyżej swojej temperatury dekompozycji, co powstaje?

A. akroleina oraz wolne grupy prostetyczne

B. glicerol i akroleina

C. aminokwasy oraz kwasy tłuszczowe

D. aminokwasy oraz związki Maillarda

Odpowiedzi, które sugerują powstawanie aminokwasów, związków Maillarda czy wolnych grup prostetycznych, opierają się na nieporozumieniach dotyczących procesów chemicznych zachodzących podczas obróbki tłuszczy. Aminokwasy są produktami białkowym, które są uwalniane w procesie hydrolizy białek, a nie tłuszczy. Związki Maillarda są efektem reakcji między aminokwasami a cukrami redukującymi, co prowadzi do brązowienia żywności, ale nie są one bezpośrednio związane z rozkładem tłuszczy w wysokich temperaturach. Kwasy tłuszczowe, które mogą być wynikiem utleniania tłuszczy, nie są jednak tymi produktami, które powstają w wyniku wysokotemperaturowych przemian tłuszczy. Ostatnia odpowiedź, dotycząca wolnych grup prostetycznych, zupełnie mija się z tematem, gdyż grupy te są związane z białkami i enzymami, a nie z procesami rozkładu tłuszczy. Prawidłowe zrozumienie procesów chemicznych związanych z obróbką żywności jest kluczowe dla uniknięcia błędów w kuchni oraz w przemyśle spożywczym. Wiedza ta pozwala na lepsze zarządzanie jakością produktów oraz ich bezpieczeństwem, co jest zgodne z wymaganiami regulacyjnymi w branży gastronomicznej.

Pytanie 31

Jaką wartość ma cena gastronomiczna brutto jednego obiadowego zestawu, jeśli koszt surowców^ wynosi 5 zł, marża to 200% a stawka VAT to 8%?

A. 16,20 zł

B. 25,70 zł

C. 25,00 zł

D. 15,00 zł

Aby obliczyć cenę gastronomiczną brutto jednego zestawu obiadowego, zaczynamy od wyliczenia ceny netto. Koszt surowców wynosi 5 zł, a marża wynosząca 200% oznacza, że cena sprzedaży powinna być trzykrotnością kosztu surowców (100% + 200% zysku). Zatem cena netto wynosi 5 zł x 3 = 15 zł. Następnie dodajemy podatek VAT, który w tym przypadku wynosi 8%. Podatek VAT obliczamy jako 8% z 15 zł, co daje 1,20 zł. Ostatecznie, cena brutto zestawu obiadowego to 15 zł + 1,20 zł = 16,20 zł. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w gastronomii, gdzie precyzyjne kalkulacje cenowe są kluczowe dla rentowności. Umożliwia to również stworzenie efektywnej strategii cenowej, która uwzględnia zarówno koszty operacyjne, jak i oczekiwania klientów.

Pytanie 32

Ile kcal dostarczy ser topiony?

Skład II śniadania: bułka pszenna 40 g, masło 10 g, ser topiony 20 g, pomidory 50 g
Produkt	Zawartość w 100 g produktu
Produkt	białko (g)	tłuszcz (g)	węglowodany (g)
bułka pszenna	7,3	1,5	58
masło	0,7	82,5	0,7
ser topiony	13,5	27,0	1,2
pomidor	0,9	0,2	3,6

A. 10,8 kcal

B. 60,3 kcal

C. 48,6 kcal

D. 50,3 kcal

Ser topiony dostarcza 60,3 kcal na 20 g, co jest wartością wynikającą z obliczeń związanych z makroskładnikami. Obliczając kaloryczność, mnożymy zawartość białka, tłuszczu i węglowodanów przez ich wartości energetyczne: 4 kcal/g dla białka, 9 kcal/g dla tłuszczu i 4 kcal/g dla węglowodanów. W przypadku sera topionego, jego skład jest zróżnicowany, a proporcje mogą się różnić w zależności od producenta. Użycie serów w diecie powinno być świadome, zwłaszcza w kontekście wartości kalorycznej i składników odżywczych. Dlatego ważne jest, aby konsumenci potrafili czytać etykiety i rozumieć, ile kalorii dostarczają poszczególne produkty. Zważywszy na popularność serów topionych w diecie, ich umiejętne wkomponowanie w jadłospis jest istotne dla zrównoważonego odżywiania. Zwracając uwagę na kaloryczność, można lepiej zarządzać dziennym bilansem energetycznym.

Pytanie 33

W przypadku oparzeń drugiego stopnia, co powinno się zrobić z poszkodowanym?

A. użyć maści przeciwoparzeniowej

B. nałożyć opatrunek jałowy

C. założyć opatrunek przylepcowy

D. przebić utworzone pęcherze

Odpowiedź "założyć opatrunek jałowy" jest prawidłowa, ponieważ oparzenia drugiego stopnia charakteryzują się uszkodzeniem naskórka oraz części dermy, co prowadzi do powstania pęcherzy wypełnionych płynem. W takim przypadku kluczowe jest, aby zminimalizować ryzyko zakażenia oraz ochronić uszkodzoną skórę przed dalszymi urazami. Założenie jałowego opatrunku nie tylko chroni ranę, ale także sprzyja w procesie gojenia, w przeciwnym razie narażamy poszkodowanego na infekcje. Zastosowanie jałowego opatrunku powinno być zgodne z wytycznymi dotyczącymi pierwszej pomocy oraz standardami medycznymi, które podkreślają znaczenie utrzymania czystości rany. Przykładem może być użycie opatrunków hydrożelowych, które nie tylko chronią, ale także nawilżają ranę, co sprzyja szybszemu gojeniu. Warto również pamiętać, że w przypadku oparzeń odradza się usuwanie pęcherzy, ponieważ pełnią one funkcję naturalnej bariery ochronnej.

Pytanie 34

Jaką kwotę brutto należy zapłacić za puszkę coca-coli w gastronomii, jeśli cena detaliczna wynosi 3 zł, marża gastronomiczna to 60%, a podatek VAT wynosi 22%?

A. 3,10 zł

B. 5,86 zł

C. 4,81 zł

D. 3,66 zł

Wiele osób popełnia błąd w obliczeniach, gdy przystępuje do wyznaczania ceny gastronomicznej. Typowym błędem jest pominięcie etapu dodawania marży do ceny detalicznej lub niewłaściwe obliczenie całkowitego kosztu po uwzględnieniu VAT. Na przykład, niektórzy mogą przyjąć, że cena detaliczna wynosi 3 zł i bezpośrednio dodają podatek VAT, co skutkuje wynikiem 3,66 zł (3 zł + 22% VAT), ale to nie uwzględnia marży. Inni mogą błędnie obliczyć marżę, sądząc, że należy ją dodać bezpośrednio do ceny brutto. W rzeczywistości kluczowe jest, aby najpierw dodać marżę do ceny netto, a następnie obliczyć VAT od nowej kwoty. Wartości te muszą być dokładnie przemyślane, aby uniknąć strat finansowych, co jest kluczowe w zarządzaniu gastronomią. Niezrozumienie tego procesu może prowadzić do niewłaściwego ustalania cen, co może wpłynąć negatywnie na rentowność firmy oraz zadowolenie klientów, którzy mogą uważać ceny za nieadekwatne. Prawidłowe wyliczenia są nie tylko kwestią zgodności z przepisami, ale także podstawą skutecznej strategii cenowej, która musi być zrozumiała dla każdego pracownika zajmującego się sprzedażą i marketingiem produktów gastronomicznych.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

W restauracji butelka wina o objętości 0,75 l kosztuje 60,00 zł. Oblicz cenę lampki wina o objętości 100 ml.

A. 7 zł

B. 9 zł

C. 6zł

D. 8 zł

Aby obliczyć cenę lampki wina o pojemności 100 ml, musimy najpierw ustalić, ile kosztuje 1 litr wina. Butelka wina o pojemności 0,75 l kosztuje 60,00 zł, co oznacza, że 1 litr (czyli 1000 ml) kosztuje 60,00 zł / 0,75 = 80,00 zł. Następnie, aby obliczyć cenę 100 ml, dzielimy cenę 1 litra przez 10, ponieważ 100 ml to jedna dziesiąta litra. 80,00 zł / 10 = 8,00 zł. To podejście jest zgodne z praktykami stosowanymi w sektorze gastronomicznym, gdzie ceny jednostkowe są często obliczane na podstawie objętości. Taki sposób kalkulacji jest nie tylko praktyczny, ale również przejrzysty dla klientów, co sprzyja uczciwości cenowej i zrozumieniu struktury kosztów w menu restauracyjnym.

Pytanie 37

Odzież robocza jest używana przez pracowników działu produkcji w zakładzie gastronomicznym z powodów

A. sanitarnych

B. estetycznych

C. antyseptycznych

D. odpornościowych

Odzież robocza w zakładach gastronomicznych jest kluczowym elementem zapewniającym bezpieczeństwo i higienę pracy, co sprowadza się do przestrzegania standardów sanitarnych. Głównym celem noszenia specjalistycznej odzieży, takiej jak fartuchy, czepki i rękawice, jest ochrona produktów spożywczych przed zanieczyszczeniem mikrobiologicznym oraz chemicznym. Pracownicy kuchni są zobowiązani do noszenia odzieży, która jest łatwa do utrzymania w czystości i odporna na działanie substancji chemicznych używanych w czasie gotowania oraz czyszczenia. Przykładowo, odpowiednia odzież robocza, wykonana z materiałów odpornych na wysoką temperaturę, zmniejsza ryzyko poparzeń, a także umożliwia zachowanie odpowiednich norm higienicznych, co jest kluczowe w kontekście przepisów prawa żywnościowego. Standardy HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points) wymagają, aby każdy pracownik stosował się do zasad higieny osobistej oraz używał odzieży roboczej, która minimalizuje ryzyko wprowadzenia zanieczyszczeń do środowiska produkcji żywności. Ponadto odpowiednia odzież robocza wzmacnia świadomość pracowników na temat znaczenia higieny i bezpieczeństwa, co przekłada się na poprawę jakości oferowanych produktów.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

Jak nazywa się zakąska przygotowywana z surowego mięsa?

A. Boeuf Stroganow

B. turnedos "a la Rossini"

C. befsztyk tatarski

D. befsztyk po angielsku

Befsztyk tatarski to surowa potrawa z mielonego mięsa wołowego, która jest często podawana jako zakąska. Charakteryzuje się wysoką jakością mięsa oraz precyzyjnym przygotowaniem, co jest niezbędne, aby zapewnić bezpieczeństwo spożycia. W przypadku befsztyku tatarskiego, mięso musi być świeże, najlepiej od sprawdzonego dostawcy, co jest zgodne z najlepszymi praktykami gastronomicznymi. Potrawa ta zazwyczaj serwowana jest z dodatkami, takimi jak cebula, ogórek kiszony, żółtko jaja oraz przyprawy, co podkreśla jej smak. Przykładem zastosowania befsztyku tatarskiego jest jego podawanie w eleganckich restauracjach jako startera, co może przyciągnąć uwagę koneserów mięsa. Warto także zwrócić uwagę na normy sanitarno-epidemiologiczne, które regulują sposób przygotowania i serwowania potraw z surowego mięsa, aby zminimalizować ryzyko zakażeń bakteryjnych, co jest kluczowe dla zachowania bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 40

Która z metod zabezpieczeń nie stanowi ochrony przed porażeniem prądem?

A. Izolacja komponentów elektrycznych

B. Separacja urządzeń odbiorczych

C. Osłona wirujących elementów maszyn

D. Używanie uziemienia

Osłanianie wirujących części maszyn nie jest bezpośrednim środkiem ochronnym przed porażeniem prądem, ponieważ dotyczy głównie mechanicznych aspektów bezpieczeństwa, a nie elektrycznych. Ochrona przed porażeniem prądem opiera się na zabezpieczeniach elektrycznych, takich jak izolowanie części elektrycznych, stosowanie uziemienia oraz separacja odbiorników, które mają na celu minimalizację ryzyka kontaktu z prądem. Izolowanie części elektrycznych zapobiega przypadkowemu dotykaniu przewodów pod napięciem. Uziemienie z kolei odprowadza nadmiar prądu do ziemi, co jest kluczowe w przypadku awarii urządzeń. Separacja odbiorników zapewnia, że urządzenia nie są ze sobą połączone w sposób, który mógłby prowadzić do porażenia. W praktyce, w zakładach przemysłowych i budynkach użyteczności publicznej, stosuje się te metody w celu zapewnienia bezpieczeństwa pracowników i użytkowników. Dobrą praktyką jest również regularne przeprowadzanie inspekcji oraz testów zabezpieczeń elektrycznych, co jest zgodne z normami takimi jak PN-IEC 60364.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej