Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 14 maja 2025 16:28
Data zakończenia: 14 maja 2025 16:43

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby uzyskać na zdjęciu portretowym en face efekt oświetlenia sylwetkowego, modela należy ustawić

A. w kierunku padającego światła

B. odwróconego tyłem do padającego światła

C. bokiem w stronę padającego światła

D. w taki sposób, aby światło padało z góry

Nieprawidłowe odpowiedzi bazują na błędnych założeniach dotyczących wpływu kierunku oświetlenia na wygląd portretu. Ustawienie modela przodem do padającego światła powoduje, że cała twarz jest równomiernie oświetlona, co eliminuje efekt sylwetkowy. Tego rodzaju oświetlenie jest bardziej odpowiednie w przypadku portretów klasycznych, gdzie zachowanie szczegółów na twarzy jest kluczowe. Ustawienie modela bokiem do światła również nie stworzy pożądanego efektu sylwetkowego, ponieważ oświetli jedynie jedną stronę twarzy, co może skutkować nieestetycznym wrażeniem i brakiem równowagi w kompozycji. Podobnie, ustawienie modela tak, aby światło padało z góry, może prowadzić do niekorzystnych cieni na twarzy, co w portrecie en face jest niepożądane. Wszelkie te podejścia pomijają fundamentalną zasadę oświetlenia sylwetkowego, która polega na odseparowaniu postaci od tła poprzez wykorzystanie kontrastu światła i cienia. Kluczową uwagą jest to, że w przypadku portretu sylwetkowego, najważniejsze jest stworzenie wyraźnego podziału między jasnymi a ciemnymi obszarami kadru, co można osiągnąć jedynie przez odpowiednie ustawienie modela w odniesieniu do źródła światła.

Pytanie 2

W przypadku obiektu znajdującego się w bliskiej odległości, pomiar światła padającego wykonuje się światłomierzem w sposób, że czujnik światłomierza

A. z dołączonym dyfuzorem ustawiony jest w kierunku aparatu

B. bez dyfuzora, skierowany jest w stronę źródła światła

C. bez dyfuzora, ustawiony jest w kierunku aparatu

D. z dołączonym dyfuzorem skierowany jest w stronę fotografowanego obiektu

Skierowanie czujnika światłomierza bez dyfuzora w stronę źródła światła bądź aparatu, chociaż na pozór może wydawać się logiczne, prowadzi do niepoprawnych wyników pomiaru. W przypadku światłomierza, który jest skierowany bezpośrednio na źródło światła, pomiar będzie zafałszowany przez intensywność światła, co skutkuje niedoszacowaniem oświetlenia, które rzeczywiście pada na fotografowany obiekt. To podejście jest szczególnie problematyczne w sytuacjach, gdzie źródło światła jest silne lub skoncentrowane, ponieważ może to spowodować prześwietlenie zdjęcia. Ponadto, pomiar bez dyfuzora nie uwzględnia efektu rozpraszania światła, które jest istotne w uzyskiwaniu naturalnie wyglądających zdjęć. Z kolei skierowanie czujnika w stronę aparatu z dyfuzorem, ale bez zrozumienia celu jego użycia, również nie zapewni precyzyjnego pomiaru, gdyż nie uwzględni różnic w oświetleniu w różnych częściach kadru. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że pomiarowego światła w każdej sytuacji można dokonywać w ten sam sposób, co prowadzi do niespójnych rezultatów w fotografii. Właściwe korzystanie ze światłomierza wymaga zrozumienia relacji pomiędzy źródłem światła, obiektem a aparatem, oraz umiejętności interpretacji wyników pomiaru w kontekście specyficznych warunków oświetleniowych.

Pytanie 3

Który z elementów aparatu fotograficznego pozwala na odsłonięcie, a następnie ponowne zasłonięcie materiału światłoczułego lub przetwornika optoelektronicznego w celu uzyskania odpowiedniej ekspozycji?

A. Samowyzwalacz

B. Matówka

C. Przesłona

D. Migawka

Migawka jest kluczowym elementem aparatu fotograficznego, który odpowiada za kontrolowanie czasu, przez jaki materiał światłoczuły lub przetwornik optoelektroniczny jest wystawiony na działanie światła. Jej główną funkcją jest odsłanianie i zasłanianie matrycy podczas wykonywania zdjęcia, co bezpośrednio wpływa na ekspozycję obrazu. Dzięki regulacji czasu otwarcia migawki, fotograf może decydować o tym, jak dużo światła dostanie się do aparatu. Przykładowo, w jasnych warunkach oświetleniowych zaleca się użycie krótszych czasów otwarcia migawki, aby uniknąć prześwietlenia zdjęcia. W praktyce, migawki mogą mieć różne mechanizmy działania, takie jak migawki centralne, które otwierają się jednocześnie w całej klatce, oraz migawki szczelinowe, które przesuwają się przez matrycę. Wiedza na temat funkcji migawki jest niezbędna dla każdego fotografa, aby skutecznie kontrolować ekspozycję oraz uzyskać zamierzony efekt artystyczny w swoich zdjęciach.

Pytanie 4

Aby uzyskać pozytywy w skali odwzorowania 1:1 z negatywów o wymiarach 10x15 cm, powinno się wykorzystać

A. aparat wielkoformatowy

B. skaner

C. kolumnę reprodukcyjną

D. kopiarkę stykową

Wybór skanera jako narzędzia do wykonywania pozytywów z negatywów 10x15 cm może wydawać się na pierwszy rzut oka uzasadniony, jednak w kontekście dokładności odwzorowania i jakości końcowego produktu, nie jest to optymalne rozwiązanie. Skanery, chociaż bardzo użyteczne w cyfrowym przetwarzaniu obrazu, wprowadzą dodatkowy etap w procesie reprodukcji. Skanowanie negatywu, a następnie drukowanie na materiale światłoczułym, może prowadzić do utraty detali oraz zmiany kolorystyki, co jest niepożądane w przypadku reprodukcji artystycznej. Ponadto, aparat wielkoformatowy, mimo że może wykonać zdjęcia na dużą skalę, nie jest dedykowany do reprodukcji pozytywów z negatywów, co czyni go nieodpowiednim w tym kontekście. Kolumna reprodukcyjna, będąca narzędziem do kopiowania dzieł sztuki, również nie jest w stanie zapewnić odwzorowania 1:1 w tak małych formatach jak 10x15 cm; jej zastosowanie jest bardziej związane z większymi formatami oraz specyficznymi technikami sztuki wizualnej. Zrozumienie zasad reprodukcji w kontekście jakości obrazu oraz specyfiki narzędzi jest kluczowe dla uzyskania zamierzonych efektów, a wybór niewłaściwego sprzętu może prowadzić do rozczarowujących rezultatów i nieosiągnięcia zamierzonego celu. W branży fotograficznej oraz artystycznej, gdzie precyzja jest kluczowa, istotne jest stosowanie odpowiednich technologii, które umożliwiają najwyższą jakość reprodukcji.

Pytanie 5

Który z modyfikatorów światła pozwoli na podkreślenie szczegółów fotografowanego obiektu za pomocą wąskiego, punktowego strumienia światła?

A. Czasza

B. Stożkowy tubus

C. Parasol transparentny

D. Dyfuzor

Stożkowy tubus to modyfikator oświetleniowy, który skupia światło w wąskim, punktowym strumieniu, co pozwala na uwypuklenie detali fotografowanego obiektu. Jego konstrukcja umożliwia skierowanie światła w określonym kierunku, co jest niezwykle przydatne w fotografii produktowej, portretowej oraz w innych dziedzinach, gdzie ważne jest podkreślenie szczegółów. Używając stożkowego tubusa, fotograf może precyzyjnie kontrolować kąt padania światła, co pozwala na stworzenie efektów cieni i iluminacji, które dodają głębi i wymiarowości. Tego rodzaju modyfikator jest szczególnie efektywny w sytuacjach, gdy potrzebne jest oświetlenie małego obszaru, jak np. podczas fotografii biżuterii, gdzie detale są kluczowe. Stosowanie stożkowego tubusa jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które rekomendują użycie precyzyjnych narzędzi do kształtowania światła, aby uzyskać profesjonalne rezultaty.

Pytanie 6

Umieszczenie fotografii dziecka z ceremonii inauguracji roku szkolnego w przedszkolu na witrynie internetowej placówki wymaga zgody

A. dyrektora przedszkola

B. dziecka

C. opiekuna prawnego dziecka

D. koleżanek

Jeśli chodzi o publikację zdjęć dzieci, to ważne, żeby mieć zgodę ich opiekunów. To jest zgodne z przepisami o ochronie danych osobowych, takimi jak RODO. No bo pamiętaj, że dziecko nie ma jeszcze pełnych praw do podejmowania decyzji. Dlatego rodzice muszą dbać o to, aby wizerunek ich pociech był bezpieczny. Zazwyczaj trzeba mieć pisemną zgodę od opiekuna, w której dokładnie opisane jest, jakie zdjęcia będą udostępniane i do czego. Na przykład, na początku roku szkolnego rodzice mogą wypełnić formularz, w którym wyrażają zgodę na publikację zdjęć w materiałach przedszkola. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami, bo pozwala na zachowanie prywatności dzieci i buduje zaufanie w instytucjach edukacyjnych.

Pytanie 7

W przypadku, gdy podczas obróbki chemicznej C-41 naświetlony klasyczny czarno-biały materiał negatywowy zostanie przetworzony, jaki będzie rezultat negatywu?

A. zadymiony

B. przezroczysty

C. czarny

D. niebieski

Odpowiedzi takie jak "niebieski", "zadymiony" oraz "czarny" są nieprawidłowe i wynikają z nieporozumienia dotyczącego natury procesu wywoływania negatywów czarno-białych. Materiały czarno-białe działają na zasadzie reakcji emulsji na światło, co oznacza, że naświetlony materiał generuje obraz poprzez proces utleniania i redukcji, a nie przez zmiany kolorystyczne jak w przypadku materiałów kolorowych. Odpowiedź "niebieski" może sugerować źle zrozumiane procesy chemiczne, które są stosowane w filmach kolorowych, gdzie niebieski ton może być wynikiem jednego z etapów obróbki. Jednak w przypadku czarno-białych negatywów, efektem wywołania powinno być uzyskanie przezroczystego lub czarnego negatywu. Odpowiedź "zadymiony" wskazuje na nieprawidłowe rozumienie, ponieważ nie istnieje standardowy proces wywoływania, który prowadziłby do powstania zadymionego efektu w negatywach czarno-białych. Możliwość uzyskania negatywu czarnego to także błędne myślenie, ponieważ czarne negatywy są zazwyczaj rezultatem wywołania materiałów stworzonych z myślą o tym procesie. Błędy te wynikają z braku zrozumienia, jak różne chemikalia oddziałują na różne typy materiałów oraz jak procesy wywoływania są dostosowywane do specyfiki użytych emulsji. Zrozumienie tych procesów jest kluczowe dla każdego fotografa, który chce osiągać oczekiwane efekty w swojej pracy.

Pytanie 8

Naświetlenie materiału światłoczułego uzależnione jest od

A. użycia telekonwertera

B. typy aparatu fotograficznego

C. formatu zapisu obrazu

D. wartości przysłony i długości naświetlania

W fotografii ważne jest, ile światła pada na materiał światłoczuły, na przykład na film czy sensor. Zależy to głównie od przysłony i czasu naświetlania. Przysłona to ta mała dziurka w obiektywie – im mniejsza liczba f, tym więcej światła wpada do aparatu. Przykładowo, przysłona f/2.8 wpuszcza znacznie więcej światła niż f/8. Czas naświetlania mówi nam, jak długo światło pada na sensor. Krótszy czas (np. 1/1000 s) ogranicza naświetlenie, co jest przydatne, gdy chcemy uchwycić coś w ruchu, jak na przykład w sportowej fotografii. Tam często używa się małej przysłony i krótkiego czasu, żeby zdjęcia były ostre. Dobrze jest wiedzieć, że te dwa parametry są kluczowe w kontrolowaniu ekspozycji. Dzięki nim można uzyskać różne efekty artystyczne oraz dobrze naświetlone zdjęcia.

Pytanie 9

Jaką metodę należy zastosować w trakcie chemicznej obróbki diapozytywu?

A. RA-4

B. R-3

C. C-41

D. E-6

Odpowiedź E-6 jest właściwa, ponieważ jest to proces przetwarzania chemicznego stosowany do diapozytywu, który polega na użyciu odpowiednich chemikaliów do uzyskania obrazów o wysokiej jakości. Proces E-6 jest standardem w obróbce kolorowych filmów negatywowych oraz diapozytywów, co zapewnia uzyskanie odpowiednich kolorów i tonalności. Zastosowanie tego procesu jest kluczowe dla fotografów i laborantów, którzy pragną zachować wysoką jakość swoich obrazów. W praktyce proces E-6 składa się z kilku etapów, w tym rozwijania, wywoływania, wybielania, utrwalania oraz płukania, co pozwala na uzyskanie odpowiednich wyników bez degradacji obrazu. Warto również zauważyć, że przestrzeganie standardów E-6 jest istotne dla uzyskiwania powtarzalnych i przewidywalnych rezultatów w zastosowaniach profesjonalnych, w tym w fotografii artystycznej i komercyjnej.

Pytanie 10

Mieszek umieszczony pomiędzy obiektywem a korpusem aparatu fotograficznego pozwala na wykonanie zdjęć

A. panoramicznych

B. makrofotograficznych

C. mikrofotograficznych

D. krajobrazowych

Mieszek umieszczony między obiektywem a korpusem aparatu fotograficznego jest kluczowym elementem w fotografii makro, ponieważ pozwala na uzyskanie większej odległości między obiektywem a matrycą aparatu. Działa to na zasadzie powiększenia obrazu, co jest niezbędne przy fotografowaniu małych obiektów, takich jak owady czy drobne detale roślin. W praktyce, fotografie makro wymagają precyzyjnego ustawienia ostrości oraz odpowiedniego oświetlenia, co często osiąga się za pomocą specjalnych lamp dodatkowych. Standardy branżowe w fotografii makro sugerują również stosowanie statywów oraz obiektywów makro, aby uniknąć drgań i zapewnić najlepszą jakość obrazu. Dodatkowo, korzystając z mieszków, fotograf może eksperymentować z różnymi kątami i odległościami, co pozwala na tworzenie unikalnych i artystycznych ujęć. Mieszek jest więc nie tylko narzędziem technicznym, ale także kreatywnym rozwiązaniem, które poszerza możliwości fotografii.

Pytanie 11

Jaką minimalną odległość przedmiotową x od obiektu, który ma być fotografowany, musi mieć aparat z obiektywem o ogniskowej f, aby uzyskany obraz był rzeczywisty, odwrócony i pomniejszony dwukrotnie?

A. x

B. x>2f

C. x=f

D. x=2f

Odpowiedzi sugerujące, że aparat powinien być umieszczony w odległości x=f, x=2f lub x

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

Czym jest emulsja fotograficzna?

A. zawiesina drobnokrystalicznych światłoczułych halogenków srebra w żelatynie

B. wzmacniacz rtęciowy jednoroztworowy

C. substancja wywołująca w formie siarczanu

D. roztwór stężony chlorku glinowego i kwasu octowego

Emulsja fotograficzna jest kluczowym elementem w procesie fotografii analogowej. Składa się z drobnokrystalicznych halogenków srebra, które są światłoczułe, zawieszonych w żelatynie. Kiedy światło pada na emulsję, halogenki srebra reagują, co prowadzi do powstania obrazu. W praktyce wykorzystanie emulsji fotograficznej znajduje zastosowanie w produkcji filmów fotograficznych oraz papierów fotograficznych. Standardy jakości emulsji są regulowane przez normy ISO, które definiują m.in. czułość, kontrast i ziarnistość. Dobór odpowiednich halogenków srebra oraz ich proporcje w żelatynie wpływają na ostateczny rezultat zdjęcia, co w praktyce oznacza, że jakość emulsji ma bezpośredni wpływ na realizację wizji artystycznej fotografa. Dobre praktyki w pracy z emulsją fotograficzną obejmują m.in. przechowywanie w odpowiednich warunkach, aby uniknąć degradacji na skutek działania światła czy wilgoci. Dzięki zrozumieniu natury emulsji, można lepiej operować w świecie fotografii tradycyjnej, co pozwala na uzyskanie satysfakcjonujących efektów.

Pytanie 14

Etapy archiwizacji zdjęć obejmują następujące działania:

A. backup, tworzenie struktury folderów, nazywanie plików

B. backup, tworzenie folderów, nazywanie plików

C. nazywanie plików, backup

D. tworzenie przejrzystej struktury folderów, nazywanie plików, backup

Wiele odpowiedzi błędnie traktuje kolejność działań przy archiwizowaniu zdjęć. Przykładowo, umiejscowienie backupu na początku procesu może prowadzić do nieoptymalnej ochrony danych. Wykonanie kopii zapasowej przed uporządkowaniem zdjęć w logicznej strukturze katalogów sprawia, że potencjalne błędy w organizacji danych mogą zostać skopiowane. W praktyce, backup powinien być traktowany jako finalny krok w procesie archiwizacji. Ponadto, odpowiedzi sugerujące pomijanie etapu tworzenia przejrzystej struktury katalogów są mylne. Bez odpowiedniego katalogowania, użytkownik może na późniejszym etapie napotkać trudności w odnalezieniu konkretnych plików, co obniża efektywność zarządzania zdjęciami. Z perspektywy standardów branżowych, kluczowe jest, aby każdy etap archiwizacji był dobrze przemyślany i zorganizowany. Przyjmowanie nieodpowiednich sekwencji czynności prowadzi do chaosu i utrudnia późniejsze zarządzanie zasobami. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że każdy z etapów archiwizacji zdjęć powinien być realizowany w odpowiedniej kolejności, aby zapewnić efektywność oraz bezpieczeństwo danych.

Pytanie 15

Ile odcieni można uzyskać, zapisując obraz w 8-bitowej palecie kolorów?

A. 256

B. 156

C. 16

D. 18

Odpowiedzi 18, 16 i 156 nie są poprawne, jeśli chodzi o 8-bitową paletę barw. Tak naprawdę 18 kolorów to trochę za mało, bo w 8 bitach mamy 256. Można by pomyśleć o 16 kolorach, ale to też niewiele, bo nie wykorzystuje pełnych możliwości palety. 16 kolorów to raczej dotyczy bardzo starych grafik, a nie 8-bitowego systemu, który ma 256 kolorów. A jeśli chodzi o 156, to w 8 bitach nie ma takiej liczby kolorów, bo nie jest to potęga dwójki. W systemach opartych na binarnej arytmetyce liczby kolorów są zawsze potęgą 2, więc mamy tylko 256 możliwości. Wydaje mi się, że niektóre z tych odpowiedzi mogą wskazywać na małe nieporozumienia z podstawowych zasad dotyczących kolorów w grafice komputerowej.

Pytanie 16

Podział obrazu na mniejsze fragmenty ułatwiające tworzenie stron internetowych realizowany jest przez narzędzie

A. lasso wielokątne

B. cięcie na plasterki

C. magiczna gumka

D. pędzel korygujący

Cięcie na plasterki to technika używana w projektowaniu stron internetowych, która polega na dzieleniu obrazu na mniejsze sekcje. Ta metoda jest niezwykle przydatna, ponieważ umożliwia efektywne zarządzanie grafiką na stronie, co prowadzi do optymalizacji wydajności ładowania. Na przykład, zamiast umieszczać jeden duży plik graficzny, możemy podzielić obraz na mniejsze fragmenty, co skraca czas ładowania i poprawia responsywność strony. Dodatkowo, w przypadku modyfikacji tylko jednej sekcji obrazu, wystarczy zaktualizować tylko fragment, co oszczędza czas i zasoby. W praktyce, cięcie na plasterki przyczynia się do lepszej organizacji kodu HTML i CSS, a także wspiera techniki takie jak sprity CSS, które mogą znacząco zwiększyć wydajność witryny. Zastosowanie tej techniki jest zgodne z aktualnymi standardami projektowania stron internetowych, takimi jak Responsive Web Design (RWD), co podkreśla jej znaczenie w nowoczesnym projektowaniu graficznym.

Pytanie 17

Do prawidłowego wykonania zdjęcia panoramicznego z kilku ujęć należy

A. stosować różne parametry ekspozycji dla każdego ujęcia

B. zachować około 30% nakładania się sąsiednich kadrów

C. fotografować bez użycia statywu

D. zmieniać ogniskową obiektywu między ujęciami

Stosowanie różnych parametrów ekspozycji dla każdego ujęcia w panoramie jest jednym z częstszych błędów, które mogą prowadzić do niepożądanych efektów wizualnych. Gdy każde zdjęcie ma inną ekspozycję, kolory, kontrast i jasność każdej części panoramy będą się różnić. To sprawia, że po złożeniu zdjęć widoczne są wyraźne granice między kadrami, co psuje efekt końcowy. Kluczową zasadą w tworzeniu panoram jest zachowanie jednolitości światła, co można osiągnąć poprzez użycie manualnych ustawień aparatu. Chociaż zmiana ogniskowej obiektywu między ujęciami może wydawać się atrakcyjna, to również prowadzi do problemów. Zmieniając ogniskową, zmienia się także pole widzenia oraz perspektywa, co skutkuje różnicą w proporcjach między zdjęciami. Bez użycia statywu istnieje ryzyko, że zdjęcia będą nieostre lub będą miały różne poziomy, co również zaburza spójność panoramy. Właściwe nakładanie kadrów, stabilność aparatu i jednolite parametry ekspozycji to fundamentalne zasady, które należy przestrzegać, aby uniknąć tych typowych błędów i uzyskać estetyczne, dobrze złożone zdjęcia panoramiczne.

Pytanie 18

Jakim środkiem można oczyścić przednią soczewkę obiektywu, jeśli jest zabrudzona kroplą smaru?

A. pędzelka

B. roztworu soli kuchennej

C. roztworu alkoholu izopropylowego

D. sprężonego powietrza

Roztwór alkoholu izopropylowego jest najskuteczniejszym środkiem do czyszczenia przednich soczewek obiektywów, ponieważ doskonale rozpuszcza tłuszcze oraz smary, nie pozostawiając resztek. Alkohol izopropylowy ma właściwości odtłuszczające, dzięki czemu skutecznie usuwa plamy, nie uszkadzając przy tym delikatnych powłok optycznych. Użycie roztworu alkoholu izopropylowego powinno być jednak przeprowadzane z zachowaniem ostrożności; zaleca się użycie specjalnych ściereczek z mikrofibry, ponieważ są one miękkie i nie rysują powierzchni soczewki. Warto również pamiętać, aby nie stosować czystego alkoholu, lecz jego rozcieńczoną wersję, co minimalizuje ryzyko uszkodzenia powłok optycznych. W przypadku mocniejszych zabrudzeń zaleca się najpierw usunięcie większej ilości zanieczyszczeń przy pomocy sprężonego powietrza, a następnie przystąpienie do czyszczenia za pomocą alkoholu. Użycie odpowiednich metod czyszczenia obiektywów jest zgodne z praktykami branżowymi, co zapewnia długotrwałe użytkowanie sprzętu fotograficznego.

Pytanie 19

W fotografii portretowej terminem określającym oświetlenie głównego obiektu zdjęcia jest światło

A. ogólne

B. kluczowe

C. wypełniające

D. konturowe

Wypełniające światło, ogólne oraz konturowe to terminy, które często mylone są z oświetleniem kluczowym, lecz pełnią zupełnie inne funkcje w procesie fotografowania. Światło wypełniające ma na celu eliminację cieni powstałych na skutek działania światła kluczowego. Jest to źródło światła, które jest z reguły słabsze niż kluczowe i jego głównym zadaniem jest zmiękczenie kontrastów na zdjęciu, co nie pozwala jednak na nadanie charakteru portretowi. Ogólne światło to z kolei bardziej rozproszone i nieukierunkowane oświetlenie, które nie definiuje głównych cech obiektu, a jedynie wprowadza do fotografii pewną jasność, co często prowadzi do płaskiego efektu. Natomiast światło konturowe, które może być używane do zaznaczenia krawędzi obiektów, nie dostarcza głębi i detali, co jest kluczowe w portretach. W kontekście portretowania, nieprawidłowe zrozumienie roli tych typów światła może prowadzić do uzyskania zdjęć, które są technicznie poprawne, lecz pozbawione emocji i dynamiki. Zrozumienie i umiejętne zastosowanie światła kluczowego w połączeniu z innymi technikami oświetleniowymi jest więc nieodzowne dla osiągnięcia profesjonalnych efektów w fotografii portretowej.

Pytanie 20

Aby uchwycić obrazy w scenach charakteryzujących się dużym kontrastem, należy w aparacie fotograficznym ustawić tryb pomiaru, aby poprawnie zarejestrować detale w jasnych obszarach

A. punktowy

B. matrycowy

C. uśredniony

D. centralnie ważony

Wybór trybu pomiaru uśrednionego nie jest odpowiedni do fotografowania scen o dużym kontraście, ponieważ ten tryb działa poprzez zbieranie i uśrednianie informacji o jasności z całego kadru. W sytuacjach, gdzie mamy do czynienia z dużymi różnicami w oświetleniu, wyniki pomiaru mogą prowadzić do błędnego ustawienia ekspozycji, co skutkuje utratą detali zarówno w jasnych, jak i w ciemnych partiach obrazu. Tryb matrycowy, podobnie jak uśredniony, analizuje obraz na podstawie większego obszaru, co w przypadku wyraźnych kontrastów prowadzi do podobnych problemów. Możliwe jest, że aparat ustawi ekspozycję na poziomie, który nie oddaje rzeczywistych warunków oświetleniowych w wybranym punkcie. Z kolei centralnie ważony pomiar również nie daje takiej precyzji w trudnych warunkach, ponieważ koncentruje się na centralnej części kadru, co może być niewystarczające w sytuacjach z dużym kontrastem, gdzie kluczowe są detale w jasnych partiach. Często popełnianym błędem przez początkujących fotografów jest zaufanie do ogólnych trybów pomiaru w warunkach, które wymagają bardziej szczegółowego podejścia. Zrozumienie, w jakich sytuacjach każdy z trybów pomiaru działa najlepiej, jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości zdjęć.

Pytanie 21

Który z podanych czynników wpływa na zakres głębi ostrości?

A. Obiekt, który jest fotografowany

B. Wartość przysłony

C. Czas ekspozycji matrycy

D. Typ aparatu

Liczba przysłony to kluczowy parametr wpływający na głębię ostrości w fotografii. W miarę jak zmniejszamy wartość f (np. f/2.8 do f/22), zmienia się ilość światła wpadającego do obiektywu, a także zakres głębi ostrości. Mniejsza liczba przysłony (większa apertura) skutkuje mniejszym zakresem głębi ostrości, co pozwala na uzyskanie efektu rozmycia tła i wyeksponowanie głównego obiektu. Przykładowo, w portretach często używa się szerokiej przysłony, aby skupić uwagę widza na osobie, a tło staje się mniej wyraźne. Z kolei większa liczba przysłony (np. f/16) zwiększa głębię ostrości, co jest pożądane w fotografii krajobrazowej, gdzie ważne jest, aby zarówno pierwszy plan, jak i tło były ostre. Umiejętne korzystanie z przysłony jest jednym z fundamentalnych aspektów techniki fotografii, a jej zrozumienie pozwala na kreatywne podejście do komponowania zdjęć oraz osiąganie zamierzonych efektów artystycznych.

Pytanie 22

Korekcja zniekształceń perspektywy występujących w zdjęciach wysokich budynków architektonicznych jest możliwa dzięki zastosowaniu przy fotografowaniu obiektywu

A. tilt-shift

B. lustrzanego

C. asferycznego

D. fisheye

Obiektyw tilt-shift jest specjalistycznym narzędziem przeznaczonym do korekcji zniekształceń perspektywistycznych, które często występują przy fotografowaniu wysokich budynków i innych obiektów architektonicznych. Dzięki możliwości regulacji kąta nachylenia (tilt) i przesunięcia (shift), fotografowie mogą dostosować perspektywę zdjęcia, minimalizując efekt 'zbiegania się' linii pionowych, co jest typowe dla tradycyjnych obiektywów. Przykładowo, podczas fotografowania wieżowców, zastosowanie obiektywu tilt-shift pozwala uzyskać bardziej naturalny wygląd architektury, co jest istotne w fotografii architektonicznej. W praktyce, fotografowie często korzystają z obiektywów tilt-shift w projektach związanych z dokumentacją budowlaną lub w pracy z architektami, gdzie precyzyjne odwzorowanie proporcji jest kluczowe. Standardy branżowe zalecają użycie takich obiektywów w celu uzyskania wysokiej jakości zdjęć, które dobrze oddają rzeczywiste wymiary obiektów, co jest niezbędne w analizach i prezentacjach architektonicznych.

Pytanie 23

Aby przenieść cyfrowy obraz na światłoczuły papier fotograficzny, co powinno być użyte?

A. digilab

B. procesor

C. kopioramę

D. powiększalnik

Wybór innych odpowiedzi, takich jak procesor, powiększalnik czy kopiorama, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące technologii przenoszenia obrazów. Procesor w kontekście obróbki zdjęć odnosi się głównie do urządzenia, które przetwarza dane cyfrowe, a nie do bezpośredniego przenoszenia ich na papier. Procesor operuje na plikach graficznych, ale nie jest w stanie fizycznie zrealizować wydruku na światłoczułym papierze. Jeśli chodzi o powiększalnik, jest to sprzęt wykorzystywany w tradycyjnej fotografii do powiększania negatywów na papier fotograficzny; jego zastosowanie jest ograniczone do analogowych materiałów i nie ma on możliwości pracy z obrazami cyfrowymi. Natomiast kopiorama, stosowana do kopiowania obrazów z jednego medium na drugie, również nie jest dedykowana do przenoszenia cyfrowych zdjęć na papier fotograficzny. Właściwe zrozumienie różnic między tymi technologiami jest kluczowe dla efektywnej pracy w dziedzinie fotografii, gdzie każde urządzenie ma swoje specyficzne zastosowania i ograniczenia. Ostatecznie, nieprawidłowy wybór narzędzi może prowadzić do utraty jakości obrazu oraz niewłaściwego odwzorowania kolorów.

Pytanie 24

Jaki filtr świetlny powinien być użyty na planie zdjęciowym, aby żółty obiekt został uchwycony jako zielony?

A. Szary

B. Czerwony

C. Purpurowy

D. Niebieskozielony

Wybór filtra niebieskozielonego jest kluczowy w kontekście manipulowania percepcją kolorów w fotografii. Filtr ten działa na zasadzie absorbencji światła o określonej długości fali, co w przypadku żółtego obiektu, który składa się z fal świetlnych czerwonych i zielonych, prowadzi do zjawiska znanego jako 'kolorowe przesunięcie'. W efekcie, światło odbite od żółtego przedmiotu, przechodząc przez filtr niebieskozielony, traci część swojej intensywności w zakresie czerwonym, a intensywność zielonego zostaje uwydatniona, co skutkuje postrzeganiem danego obiektu jako zielonego. W praktyce, filtry o tym kolorze są powszechnie stosowane w fotografii krajobrazowej oraz portretowej, aby uzyskać bardziej nasycone i cieplejsze kolory, a także w pracy nad efektami artystycznymi. Użytkownicy korzystający z filtrów niebieskozielonych mogą również zauważyć poprawę kontrastu w sytuacjach o dużym oświetleniu słonecznym, co czyni je niezwykle użytecznymi w praktyce fotograficznej.

Pytanie 25

Podczas robienia zdjęcia aparatem lustrzanym cyfrowym przy użyciu lamp halogenowych, jaką temperaturę barwową należy ustawić dla balansu bieli?

A. 3200K

B. 1800K

C. 10000K

D. 5600K

Ustawienie balansu bieli na wartość 3200K jest odpowiednie, gdy korzystamy z lamp halogenowych, które emitują światło o ciepłej barwie. Lampy halogenowe emitują światło z temperaturą barwową zbliżoną właśnie do 3200K, co oznacza, że ich światło jest znacznie cieplejsze niż światło dzienne (około 5600K). Właściwe ustawienie balansu bieli pozwala na uzyskanie naturalnych kolorów na zdjęciach, eliminując niepożądane odcienie. Przykładowo, jeśli nie ustawimy balansu bieli odpowiednio do źródła światła, nasze zdjęcia mogą mieć żółtawy lub pomarańczowy odcień, co jest efektem dominacji ciepłych tonów w oświetleniu. Użytkownicy lustrzanek cyfrowych powinni stosować precyzyjne ustawienia balansu bieli w zależności od warunków oświetleniowych, co jest kluczowe dla profesjonalnych wyników. Warto również zauważyć, że w sytuacjach, gdy fotografujemy w różnych warunkach oświetleniowych, użycie funkcji manualnego ustawiania balansu bieli może przynieść jeszcze lepsze rezultaty, umożliwiając dostosowanie do konkretnego źródła światła.

Pytanie 26

Termin 'przysłona' odnosi się do mechanizmu zainstalowanego w

A. korpusie aparatu.

B. układzie pentagonalnym.

C. obiektywie.

D. lampie wbudowanej.

Wszystkie pozostałe odpowiedzi, które sugerują umiejscowienie przysłony w korpusie aparatu, układzie pentagonalnym lub lampie wbudowanej, są mylące i wynikają z nieporozumienia dotyczącego funkcji i lokalizacji kluczowych elementów aparatu. Korpus aparatu jest miejscem, w którym mieści się matryca, mechanizmy napędu oraz inne komponenty, ale nie zawiera mechanizmu regulującego ilość światła. Z kolei układ pentagonalny to element wizjera w aparatach lustrzankowych, który dostarcza obrazy z obiektywu do oka fotografa, ale nie ma związku z kontrolą ekspozycji zdjęcia. Lampy wbudowane w aparaty służą głównie do doświetlania sceny w warunkach słabego oświetlenia i nie mają nic wspólnego z mechanizmem przysłony, który jest odpowiedzialny za regulację światła w obiektywie. Często zdarza się, że początkujący fotografowie mylą te elementy, co prowadzi do nieporozumień w zakresie zarządzania ekspozycją. Warto zatem zrozumieć, że przysłona jest istotną częścią obiektywu, a jej właściwe ustawienie ma kluczowe znaczenie dla jakości uzyskiwanych zdjęć oraz ich artystycznego wyrazu. W kontekście edukacyjnym, zrozumienie roli przysłony w zestawie optycznym aparatu jest fundamentem, na którym buduje się dalszą wiedzę o technikach fotografii.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

Jaką metodę wykorzystywano do uzyskania obrazu pozytywowego w dagerotypii?

A. Obraz utajony poddaje się działaniu pary rtęci

B. Obraz utajony jest narażany na działanie pary jodu

C. Płytka miedziana jest trawiona w kwasie siarkowym

D. Płytkę miedzianą pokrytą srebrem poddaje się działaniu pary jodu

Istnieje kilka koncepcji związanych z techniką dagerotypii, które mogą wprowadzać w błąd. Na przykład, stwierdzenie, że 'Posrebrzaną płytkę miedzianą poddaje się działaniu pary jodu' nie uwzględnia kluczowego etapu wywoływania obrazu. Para jodu jest używana do wytworzenia warstwy jodku srebra na powierzchni płytki, ale nie jest to proces wywoływania obrazu, a jedynie przygotowanie materiału. Kolejna nieprawidłowa koncepcja dotyczy twierdzenia, że 'Obraz utajony poddaje się działaniu pary jodu'. Jod nie ma właściwości umożliwiających ujawnienie utajonego obrazu; zamiast tego, jod służył do naświetlania płytki. Również pomysł na trawienie miedzianej płytki w kwasie siarkowym, choć może wydawać się związany z obróbką metalu, nie ma zastosowania w kontekście dagerotypii. Kwas siarkowy nie był stosowany w procesie wywoływania obrazów pozytywowych, co może prowadzić do błędnych skojarzeń z obróbką chemiczną. Warto również zauważyć, że użycie pary rtęci jest nie tylko standardem tej techniki, ale także wymaga odpowiednich środków ostrożności ze względu na toksyczność rtęci. Dlatego kluczowe jest zrozumienie różnicy pomiędzy przygotowaniem materiału a faktycznym procesem ujawniania obrazu w dagerotypii, co jest niezbędne do właściwego zrozumienia technik fotograficznych.

Pytanie 29

Format zapisu obrazu, który bezpośrednio rejestruje dane z matrycy światłoczułej cyfrowego aparatu, to?

A. JPG

B. PNG

C. RAW

D. TIFF

Odpowiedź RAW jest poprawna, ponieważ format ten stanowi bezpośredni zapis danych z matrycy światłoczułej aparatu fotograficznego, co oznacza, że zachowuje wszystkie informacje w oryginalnej postaci. Pliki RAW oferują znacznie większą elastyczność w obróbce zdjęć w porównaniu do innych formatów, takich jak JPG czy PNG. Przykładowo, fotografowie korzystający z formatów RAW mają możliwość znacznego dostosowania ekspozycji, balansu bieli i kolorów bez utraty jakości obrazu. W praktyce użycie formatu RAW jest standardem w profesjonalnej fotografii, ponieważ umożliwia uzyskanie lepszej jakości zdjęć, co jest szczególnie ważne w sytuacjach wymagających wysokiej precyzji, jak fotografia krajobrazowa czy portretowa. Dodatkowo, format RAW nie kompresuje danych, co oznacza, że zdjęcia są przechowywane w pełnej rozdzielczości, co jest kluczowe przy dalszej edycji. Warto również zauważyć, że różne aparaty mogą używać różnych specyfikacji dla plików RAW, co wiąże się z różnorodnością formatów, takich jak CR2, NEF czy ARW, ale wszystkie one mają na celu zachowanie maksymalnej ilości danych z matrycy.

Pytanie 30

Technika wywoływania push processing w fotografii analogowej polega na

A. zastosowaniu procesu odwracalnego do filmów negatywowych

B. skróceniu czasu wywoływania w celu zmniejszenia kontrastu

C. wydłużeniu czasu wywoływania w celu zwiększenia czułości filmu

D. obniżeniu temperatury wywoływacza w celu zwiększenia ostrości

Technika push processing w fotografii analogowej polega na wydłużeniu czasu wywoływania filmu, co pozwala na uzyskanie efektu zwiększenia czułości emulsyjnej. Przykładowo, jeśli mamy film o nominalnej czułości 400 ISO, wydłużenie czasu wywoływania może pozwolić na uzyskanie wyników, które są porównywalne z filmem o czułości 800 ISO. W praktyce, taki proces często wymaga także dostosowania czasu wywoływania w zależności od konkretnej chemii wywołującej, ponieważ różne rodzaje filmów i wywoływaczy reagują na te zmiany w różny sposób. Push processing jest szczególnie przydatny w warunkach słabego oświetlenia, gdzie normalna czułość filmu może okazać się niewystarczająca. Warto jednak pamiętać, że wydłużenie czasu wywoływania może prowadzić do wzrostu kontrastu oraz ziarnistości obrazu, co należy uwzględnić przy planowaniu sesji zdjęciowej. Technika ta jest szeroko stosowana przez fotografów, którzy chcą uzyskać szczególną estetykę lub w sytuacjach, gdzie światło jest na wagę złota.

Pytanie 31

Nisko zawieszone słońce w godzinach popołudniowych skutkuje w fotografii

A. delikatne cienie

B. długie cienie

C. subtelne cienie

D. krótkie cienie

Popołudniowe, nisko położone słońce rzeczywiście powoduje długie cienie, co jest wynikiem kąta padania światła. Kiedy słońce znajduje się nisko na horyzoncie, promienie świetlne padają na obiekty pod ostrym kątem, co sprawia, że cienie rzucane przez te obiekty są znacznie wydłużone. W praktyce, długie cienie są często wykorzystywane w fotografii do tworzenia dramatycznego efektu i dodawania głębi do kompozycji. Używanie długich cieni może podkreślać teksturę powierzchni oraz wprowadzać ciekawe linie prowadzące w kadrze. W kontekście dobrych praktyk, fotografowie często planują sesje zdjęciowe w złotej godzinie, czyli tuż przed zachodem słońca, aby uzyskać optymalne oświetlenie i ciekawe cieniowanie. Ponadto, długie cienie mogą być wykorzystywane w różnych stylach fotografii, od portretów po krajobrazy, aby wzbogacić wizualną narrację i nadać zdjęciom unikalny charakter.

Pytanie 32

Do działań związanych z organizowaniem planu zdjęciowegonie wlicza się

A. przygotowania potrzebnego sprzętu fotograficznego

B. przygotowania sprzętu oświetleniowego oraz pomiaru światła

C. wykonywania zdjęć i archiwizowania obrazów

D. sporządzenia szkicu planu zdjęciowego

Myślę, że przygotowanie sprzętu fotograficznego, rozrysowanie planu zdjęciowego i zadbanie o oświetlenie to rzeczy, które są mega ważne dla reklamowanych sesji. Te wszystkie zadania mają ogromne znaczenie dla jakości zdjęć. Aparaty, statywy, obiektywy – to wszystko trzeba mieć na miejscu przed rozpoczęciem pracy. Rysunek planu pomaga w zaplanowaniu kadrów, światła i gdzie ustawić modeli, co bardzo ułatwia działanie na miejscu. Sprzęt oświetleniowy i pomiar światła odgrywają dużą rolę; to one tworzą odpowiednią atmosferę do pracy. Potrafimy się mylić, myśląc, że robienie zdjęć i archiwizacja to też część organizacji, ale tak naprawdę to są już etapy realizacji. Zrozumienie różnicy między tymi dwoma rzeczami jest bardzo istotne, bo ułatwia zarządzanie czasem i zasobami, co może znacząco wpłynąć na to, czy całość wyjdzie jak należy.

Pytanie 33

Pierścienie pośrednie to akcesoria służące do robienia zdjęć?

A. owadów

B. architektur

C. portretowych

D. krajobrazowych

Pierścienie pośrednie to akcesoria fotograficzne, które skutecznie zwiększają odległość między obiektywem a matrycą aparatu, co jest szczególnie istotne w przypadku fotografowania owadów. Dzięki zastosowaniu pierścieni pośrednich, możliwe jest uzyskanie efektu makrofotografii, który pozwala na rejestrowanie detali niewidocznych dla ludzkiego oka. W praktyce, fotografowie wykorzystują pierścienie pośrednie, aby zbliżyć się do obiektów, takich jak owady, kwiaty czy inne małe obiekty, co umożliwia uchwycenie ich szczegółów. Użycie pierścieni pośrednich jest zgodne z zasadami makrofotografii, gdzie kluczowe jest odpowiednie oświetlenie i ustawienie ostrości. Warto również zauważyć, że pierścienie pośrednie nie wpływają na jakość optyczną obiektywu, co czyni je ekonomiczną alternatywą dla drogich obiektywów makro. Dodatkowo, w połączeniu z odpowiednim oświetleniem, pozwalają one na uzyskanie niezwykle szczegółowych ujęć, co jest cenione w biologii, entomologii oraz w naukach przyrodniczych.

Pytanie 34

Skanowanie zdjęć to proces polegający na

A. przygotowaniu kopii zdjęciowych

B. stworzeniu plików RAW

C. konwersji materiału cyfrowego na analogowy

D. konwersji materiału analogowego na cyfrowy

Skanowanie fotografii polega na zamianie materiału analogowego na cyfrowy, co jest kluczowym procesem w archiwizacji i obróbce zdjęć. Podczas skanowania, fizyczne zdjęcie, zwykle wykonane na papierze fotograficznym, jest przetwarzane przez skaner, który rejestruje obraz w formie cyfrowej. Proces ten polega na analizie pikseli, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości obrazu z zachowaniem detali i kolorów. W praktyce, skanowanie pozwala również na dalsze manipulacje zdjęciami w programach graficznych, umożliwiając ich edycję, retusz czy digitalizację archiwalnych zasobów. W branży fotograficznej standardem jest używanie skanerów o wysokiej rozdzielczości, aby zapewnić maksymalną jakość skanowanych obrazów. Dodatkowo, digitalizacja materiałów analogowych staje się istotna w kontekście dziedzictwa kulturowego, gdzie archiwizacja i ochrona zdjęć historycznych stają się priorytetem.

Pytanie 35

Aby wykonać zbliżenia zdjęć kropli wody, należy użyć obiektywu

A. lustrzanego

B. makro

C. szerokokątnego

D. długoogniskowego

Obiektyw lustrzany, mimo iż jest używany w wielu rodzajach fotografii, nie jest dedykowany do szczegółowego rejestrowania małych obiektów w bliskim zasięgu, jak krople wody. Te obiektywy służą przede wszystkim do fotografii sportowej, przyrodniczej czy portretowej, gdzie wymagana jest większa odległość od obiektu. Podobnie, obiektyw szerokokątny nie nadaje się do makrofotografii, gdyż jego konstrukcja koncentruje się na uchwyceniu szerszej perspektywy, co może prowadzić do zniekształcenia i utraty detali, które są kluczowe w bliskim ujęciu. Z kolei obiektyw długoogniskowy, choć może zbliżać obiekty, to jednak ze względu na swoją konstrukcję i wymagania dotyczące odległości ostrzenia, nie umożliwia uzyskania detali w zbliżeniu, które są charakterystyczne dla fotografii makro. Często błędne wnioski dotyczące tych obiektywów wynikają z mylnego przekonania, że im dłuższa ogniskowa, tym lepiej dla każdego rodzaju zdjęć. W rzeczywistości, do uchwycenia małych obiektów, takich jak krople wody, kluczowe jest zastosowanie obiektywu, który jest zaprojektowany do pracy w bliskiej odległości i zapewnia wyspecjalizowaną kontrolę nad ostrzeniem oraz głębią ostrości.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

Określ nazwę zjawiska, które występuje w srebrowych warstwach materiałów światłoczułych na skutek intensywnego, krótkiego naświetlania?

A. Izohelia

B. Dagerotypia

C. Solaryzacja

D. Guma

Izohelia odnosi się do zjawiska związane z równomiernym oświetleniem w kontekście reprodukcji barw, a nie do efektów ciemnienia warstw światłoczułych pod wpływem intensywnego naświetlania. Zjawisko to jest często mylone z solaryzacją, ponieważ obie koncepcje dotyczą światła i jego oddziaływania z materiałami, ale mają różne zastosowania i mechanizmy. Izohelia była używana w kontekście analizy odbicia światła oraz w procesach kalibracji kolorów, jednak nie ma bezpośredniego związku z procesami chemicznymi, jakie zachodzą w srebrowych emulsjach. Dagerotypia to jedna z najwcześniejszych technik fotograficznych, polegająca na rejestrowaniu obrazu na metalowej płycie pokrytej jodkiem srebra. Choć dagerotypia wiąże się z naświetlaniem, nie opisuje zjawiska ciemnienia pod silnym światłem, a jej proces jest znacznie bardziej skomplikowany i nie dotyczy soli srebra w kontekście solaryzacji. W przypadku gumy, termin ten odnosi się do procesu gumy bichromate, który jest inną techniką fotograficzną, polegającą na naświetlaniu emulsji zawierającej gumę oraz chromian potasu. To zjawisko również nie jest związane z solaryzacją, ponieważ skupia się na innych aspektach tworzenia obrazu. Wniosek z tych niepoprawnych odpowiedzi jest często rezultatem mylenia różnych pojęć w dziedzinie fotografii oraz prób ich zastosowania w kontekście, w którym nie są one właściwe. Zrozumienie podstawowych różnic między tymi zjawiskami jest kluczowe dla prawidłowej analizy procesów fotograficznych i ich zastosowań.

Pytanie 39

Konturowe oświetlenie fotografowanego obiektu można uzyskać przez ustawienie światła głównego

A. za obiektem w stronę obiektywu

B. przed obiektem w stronę obiektywu

C. przed obiektem w kierunku tła

D. za obiektem w kierunku tła

Oświetlenie konturowe fotografowanego obiektu uzyskuje się poprzez strategiczne umiejscowienie światła głównego za obiektem w kierunku obiektywu. Taka konfiguracja pozwala na uwydatnienie krawędzi obiektu, co tworzy efekt trójwymiarowości i głębi. Gdy światło pada z tyłu, częściowo oświetla kontury obiektu, jednocześnie odcinając go od tła, co skutkuje wyraźniejszym zarysowaniem formy. Zastosowanie tej techniki jest szczególnie cenione w portrecie oraz fotografii produktowej, gdzie kluczowe jest podkreślenie charakterystycznych detali. Przykładem może być sytuacja, w której fotografujemy osobę na tle zachodzącego słońca, co pozwala na stworzenie dramatycznego efektu świetlnego. Standardy branżowe zalecają korzystanie z tej metody w celu uzyskania atrakcyjnych wizualnie zdjęć, w których obiekt wyróżnia się na tle, a jednocześnie prezentuje się w sposób estetyczny i harmonijny.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej