Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 23 maja 2025 19:02
Data zakończenia: 23 maja 2025 19:19

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie urządzenie do pieczenia umożliwia skrócenie czasu obróbki oraz osiągnięcie wyższej efektywności?

A. Piekarnik

B. Piec konwekcyjno-parowy

C. Kombiwar

D. Piec konwekcyjny

Piec konwekcyjno-parowy łączy w sobie zalety pieczenia konwekcyjnego oraz gotowania na parze, co znacząco wpływa na efektywność procesu obróbki cieplnej. Dzięki zastosowaniu wentylatora, gorące powietrze jest równomiernie rozprowadzane wokół potraw, co pozwala na szybsze i bardziej równomierne pieczenie. Dodatkowo, wprowadzenie pary do procesu obróbki cieplnej zapobiega wysychaniu potraw, co zwiększa ich soczystość i zachowanie naturalnych składników odżywczych. Praktycznym przykładem zastosowania pieca konwekcyjno-parowego jest przygotowanie pieczonego kurczaka, który dzięki parze staje się miękki i aromatyczny, a skórka uzyskuje chrupkość. W przemyśle gastronomicznym, takie urządzenie przyczynia się do obniżenia kosztów eksploatacji, skracając czas pieczenia i zwiększając wydajność produkcji, co jest zgodne z trendami minimalizacji strat i optymalizacji procesów kulinarnych.

Pytanie 2

Pieczeń przygotowywana z cienkich plastrów mięsa wołowego, często rozbijanych na płat, wypełnianych różnymi dodatkami i zwijanych, to

A. rolada

B. sztufada

C. pieczeń rzymska

D. kawałek mięsa

Wiele osób myli pojęcia związane z różnymi formami przygotowania mięsa, co prowadzi do nieporozumień w gastronomii. Sztuka mięsa to termin ogólny, który odnosi się do dużych kawałków mięsa, które mogą być pieczone lub duszone, ale nie wskazuje na technikę przygotowania, jaką jest zawijanie i nadziewanie. Sztufada odnosi się do potrawy, która jest duszona, często w sosie, ale nie ma związku z procesem zawijania czy nadziewania. Z kolei pieczeń rzymska to tradycyjne danie, które jest przygotowywane z mielonego mięsa, często z dodatkiem jajek i przypraw, a następnie pieczone w formie bochenka. To również nie jest tożsame z rolada, ponieważ nie wykorzystuje całego kawałka mięsa, a raczej mieloną mieszankę. Typowym błędem myślowym jest utożsamienie wszystkich potraw mięsnych z ich różnymi formami podania, co prowadzi do mylnego rozumienia ich charakterystyki. Aby uniknąć takich pomyłek, ważne jest, aby zrozumieć różnice w technikach kulinarnych oraz składnikach używanych do przygotowania konkretnych potraw. Znajomość terminologii kulinarnej oraz umiejętność ich stosowania w praktyce to kluczowe umiejętności w gastronomii.

Pytanie 3

Jaką ilość lodów i bitej śmietanki trzeba przygotować do przygotowania 5 porcji deseru, jeżeli do wykonania 1 porcji deseru potrzeba 80 g lodów waniliowych oraz 40 g bitej śmietanki?

A. 0,04 kg lodów waniliowych i 0,02 kg bitej śmietanki

B. 0,40 kg lodów waniliowych i 0,20 kg bitej śmietanki

C. 0,04 kg lodów waniliowych i 0,20 kg bitej śmietanki

D. 0,04 kg lodów waniliowych i 0,02 kg bitej śmietanki

Aby obliczyć ilości lodów waniliowych i bitej śmietanki potrzebnych do przygotowania 5 porcji deseru, należy pomnożyć ilości składników potrzebnych do jednej porcji przez liczbę porcji. Dla 1 porcji wymagane jest 80 g lodów waniliowych oraz 40 g bitej śmietanki. Zatem dla 5 porcji obliczenia są następujące: 80 g x 5 = 400 g lodów waniliowych oraz 40 g x 5 = 200 g bitej śmietanki. Przemieniając te wartości na kilogramy, otrzymujemy 0,40 kg lodów waniliowych oraz 0,20 kg bitej śmietanki. Takie podejście odzwierciedla podstawowe zasady matematyki stosowanej w gastronomii, gdzie precyzyjne obliczenia są kluczowe dla zapewnienia odpowiednich proporcji i jakości potraw. W praktyce, zrozumienie tej koncepcji jest niezwykle ważne, ponieważ może być stosowane w różnych kontekstach kulinarnych, od przygotowywania deserów po planowanie menu. Stosowanie odpowiednich miar i jednostek jest istotne dla uzyskania powtarzalnych rezultatów oraz zachowania standardów kulinarnych.

Pytanie 4

Który z produktów charakteryzuje się wysoką zawartością nienasyconych kwasów tłuszczowych?

A. czekolada

B. masło

C. tran

D. smalec

Wybór masła jako produktu bogatego w nienasycone kwasy tłuszczowe jest błędny, ponieważ masło jest głównie źródłem nasyconych kwasów tłuszczowych, które są mniej korzystne dla zdrowia sercowo-naczyniowego w porównaniu do ich nienasyconych odpowiedników. Spożycie dużych ilości nasyconych kwasów tłuszczowych może prowadzić do podwyższenia poziomu cholesterolu LDL, co zwiększa ryzyko chorób serca. Czekolada, chociaż może zawierać pewne korzystne dla zdrowia składniki, takie jak flawonoidy, nie jest głównym źródłem nienasyconych kwasów tłuszczowych, a jej zawartość tłuszczu często pochodzi z masła kakaowego, które głównie zawiera tłuszcze nasycone. Smalec, podobnie jak masło, jest również produktem bogatym w nasycone kwasy tłuszczowe i mało korzystny dla zdrowia w kontekście obniżania ryzyka miażdżycy. Często występujące błędne przekonania, że produkty o wysokiej zawartości tłuszczu są niezbędne dla zdrowia, mogą prowadzić do wyborów żywieniowych, które nie są zgodne z aktualnymi standardami zdrowego żywienia. Kluczowe jest zrozumienie różnicy między nasyconymi a nienasyconymi kwasami tłuszczowymi i dążenie do ich odpowiedniego bilansu w diecie, co może przynieść korzyści zdrowotne oraz poprawić ogólne samopoczucie.

Pytanie 5

Na podstawie zamieszczonej etykiety określającej zawartość substancji dodatkowych, wskaż nazwę produktu, którego one dotyczą.

Substancje dodatkowe
jodowana sól, syrop glukozowy, dekstroza, ekstrakty przypraw, aromat, przyprawy, białko mleka , wzmacniacz smaku: glutaminian sodu (E621), antyutleniacz: askorbinian sodu (E301), środek konserwujący: azotyn sodowy (E250), dym, posypka z żółtego pieprzu: pieprz, żelatyna spożywcza, modyfikowana skrobia, przyprawy, środki konserwujące: sorbinian potasu, posypka z ziół leśnych: zioła leśne, żelatyna spożywcza, modyfikowana skrobia, środki konserwujące: sorbinian potasu, środek zakwaszający: octan sodu (E262).

Substancje dodatkowe

jodowana sól, syrop glukozowy, dekstroza, ekstrakty przypraw, aromat, przyprawy, białko mleka , wzmacniacz smaku: glutaminian sodu (E621), antyutleniacz: askorbinian sodu (E301), środek konserwujący: azotyn sodowy (E250), dym, posypka z żółtego pieprzu: pieprz, żelatyna spożywcza, modyfikowana skrobia, przyprawy, środki konserwujące: sorbinian potasu, posypka z ziół leśnych: zioła leśne, żelatyna spożywcza, modyfikowana skrobia, środki konserwujące: sorbinian potasu, środek zakwaszający: octan sodu (E262).

A. Śmietanka UHT

B. Ser pleśniowy.

C. Brukselka mrożona.

D. Szynka wieprzowa.

Szynka wieprzowa jest produktem przetworzonym, w którym stosowanie substancji dodatkowych jest powszechną praktyką. Etykieta tego produktu często zawiera informacje o takich składnikach jak glutaminian sodu (E621), azotyny sodowe (E250) oraz ascorbinian sodu (E301). Glutaminian sodu działa jako wzmacniacz smaku, co sprawia, że potrawy smakują intensywniej. Azotyny sodowe są stosowane jako konserwanty, które zapobiegają rozwojowi bakterii, a także nadają mięsu charakterystyczny różowy kolor. Ascorbinian sodu pełni rolę przeciwutleniacza, co pozwala na wydłużenie okresu przydatności do spożycia. W przemyśle mięsnym, zgodnie z standardami HACCP, stosowanie substancji dodatkowych jest ściśle regulowane, co ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa żywności oraz utrzymanie wysokiej jakości produktu. W przypadku produktów takich jak brukselka mrożona, ser pleśniowy czy śmietanka UHT, nie ma potrzeby stosowania tak szerokiego zakresu dodatków, co czyni je mniej podatnymi na takie praktyki. W ten sposób, wybierając szynkę wieprzową, możemy być świadomi, jakie substancje dodatkowe są używane w procesie produkcji.

Pytanie 6

Jeśli wartość surowców niezbędnych do przygotowania 150 obiadów wynosi 1500 zł, a narzut to 50 %, to jaka jest cena gastronomiczna netto jednego obiadu?

A. 10 zł

B. 100 zł

C. 15 zł

D. 150 zł

Aby obliczyć cenę gastronomiczną netto jednego zestawu obiadowego, należy najpierw ustalić całkowity koszt surowców na jeden zestaw. Skoro koszt surowców na 150 zestawów wynosi 1500 zł, to koszt surowców na jeden zestaw wynosi 1500 zł / 150 = 10 zł. Następnie, uwzględniając marżę na poziomie 50%, musimy obliczyć cenę gastronomiczną netto, która wynosi: Koszt surowców + Marża = 10 zł + (50% z 10 zł). Marża wynosi 5 zł, więc cena gastronomiczna netto jednego zestawu to 10 zł + 5 zł = 15 zł. W branży gastronomicznej, umiejętność właściwego ustalania ceny to kluczowy aspekt zarządzania, ponieważ pozwala na pokrycie kosztów oraz osiągnięcie zysku. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być ustalanie cen w restauracji, gdzie każdy zestaw musi być wyceniony tak, aby uwzględniał wszystkie koszty i marże, co w efekcie przyczynia się do długoterminowej rentowności lokalu.

Pytanie 7

Filetując, można uzyskać cztery filety z

A. węgorza

B. turbota

C. karpia

D. śledzia

Filetowanie innych rodzajów ryb, takich jak śledź, karp czy węgorz, nie prowadzi do uzyskania czterech filetów w taki sam sposób jak w przypadku turbota. Śledź, będący rybą o cienkim i delikatnym mięsie, zazwyczaj filetowany jest w sposób, który pozwala uzyskać dwa filety. Jego anatomia i budowa kostna sprawiają, że proces ten jest bardziej skomplikowany i wymaga innej techniki, co może skutkować większymi stratami mięsnymi. Z kolei karp, ryba słodkowodna, jest filetowany w sposób, który również generuje mniej filetów, gdyż jego budowa anatomiczna i obecność ości są wyzwaniem dla praktykującego. W przypadku węgorza, eliminacja skórki oraz struktura mięsa sprawiają, że filetowanie również nie prowadzi do uzyskania czterech równych filetów w standardowy sposób. Typowym błędem, który prowadzi do takich niepoprawnych wniosków, jest mylenie standardów filetowania różnych gatunków ryb oraz ich unikalnych cech anatomicznych. Każda ryba wymaga indywidualnego podejścia i techniki filetowania, co jest kluczowe dla uzyskania najlepszej jakości mięsa oraz zminimalizowania strat. Właściwa wiedza na temat anatomii ryb oraz stosowanie odpowiednich metod filetowania jest niezbędne, aby osiągnąć pożądane rezultaty w kuchni.

Pytanie 8

Do sporządzenia którego wyrobu należy wykorzystać wszystkie surowce wymienione w załączonym normatywie?

Surowce i półprodukty	Normatyw
Mąka pszenna	300 g
Mleko	200 ml
Drożdże	20 g
Cukier	30 g
Jaja	2 szt.
Sól	1 g
Olej	250 ml
Cukier puder	30 g

A. Racuszków.

B. Pączków.

C. Babki drożdżowej.

D. Placka z kruszonką.

Wybór pączków, placka z kruszonką lub babki drożdżowej może wydawać się kuszący, jednak w rzeczywistości te ciasta nie wymagają wszystkich surowców z normatywu. Przygotowanie pączków na ogół nie obejmuje stosowania cukru pudru, jako że jego obecność jest z reguły nieobligatoryjna w tym kontekście. Pączki są zazwyczaj smażone w głębokim tłuszczu i wypełniane konfiturą lub kremem, co czyni je innym rodzajem wyrobu niż racuszki. Z kolei placek z kruszonką bazuje na prostszej strukturze, często pomijając składniki, które są kluczowe w przypadku racuszków. Babka drożdżowa, choć również smaczna, wymaga innych proporcji składników, takich jak drożdże, które nie są elementem potrzebnym do racuszków. Takie niepoprawne wybory mogą prowadzić do mylnych wniosków dotyczących procesu produkcji i różnic w technikach wypieku. Zrozumienie, które składniki są kluczowe dla danego wyrobu, jest fundamentalne w kontekście piekarstwa i cukiernictwa, a błędne podejście może skutkować nie tylko nieodpowiednim smakiem, ale również nieprawidłową teksturą i wyglądem końcowego produktu.

Pytanie 9

W mięsie zwierząt rzeźnych po 48 godzinach od momentu uboju, w warunkach chłodniczych następuje

A. dojrzewanie

B. stwardnienie

C. stężenie pośmiertne

D. fermentacja octowa

Fermentacja octowa to proces, w którym cukry zawarte w produktach spożywczych są przekształcane w kwas octowy przez mikroorganizmy, głównie bakterie z rodzaju Acetobacter. Choć proces ten jest istotny w produkcji niektórych produktów spożywczych, takich jak ocet, nie ma zastosowania w kontekście mięsa. Fermentacja nie zachodzi w mięsie w sposób porównywalny do produktów roślinnych, co prowadzi do błędnych wniosków na temat jego zachowania po uboju. Stężenie pośmiertne to termin odnoszący się do zjawiska, które zachodzi w mięśniach po śmierci zwierzęcia, gdzie mięśnie kurczą się i twardnieją, co jest skutkiem wyczerpania zapasów energii i braku dostępu do tlenu. Mimo że to zjawisko występuje, nie jest to proces, który trwa 48 godzin i nie wpływa na dojrzewanie mięsa. Stwardnienie, z kolei, odnosi się do zmiany konsystencji mięsa, które staje się twardsze w wyniku procesów biochemicznych, ale to również nie jest odpowiednie w kontekście 48-godzinnego okresu oraz nie definiuje kluczowego etapu dojrzewania. Pojęcia te mogą być mylone z procesami zachodzącymi w mięsie, jednak ich zastosowanie jest ograniczone i nie odpowiada rzeczywistości związanej z obróbką mięsa po uboju.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

Jakiego rodzaju nóż jest najbardziej odpowiedni do filetowania ryb?

A. Nóż do filetowania

B. Nóż do chleba

C. Nóż do sera

D. Nóż do mięsa

Nóż do filetowania to specjalistyczne narzędzie kuchenne, które zostało zaprojektowane z myślą o precyzyjnym oddzielaniu mięsa ryby od jej szkieletu oraz skóry. Charakteryzuje się długą, wąską i elastyczną klingą, co pozwala na dokładne prowadzenie ostrza wzdłuż kręgosłupa ryby czy pod jej skórą. Elastyczność ostrza jest kluczowa, ponieważ umożliwia ono łatwe manewrowanie, co jest niezbędne przy filetowaniu. W branży gastronomicznej, posługiwanie się odpowiednim nożem jest nie tylko kwestią efektywności, ale również standardem jakości pracy. Profesjonalni kucharze doceniają, jak odpowiednie narzędzie może wpływać na jakość przygotowywanych dań oraz na szybkość pracy w kuchni. Nóż do filetowania to nieodzowny element wyposażenia każdej profesjonalnej kuchni, gdzie serwowane są dania rybne. Używając tego narzędzia, można uzyskać idealnie gładkie i równomierne filety, co jest szczególnie ważne przy serwowaniu potraw wysokiej jakości.

Pytanie 13

Jakie ryzyko może wynikać z jedzenia chleba ze pleśnią?

A. Zatrucie mykotoksynami

B. Zatrucie akroleiną

C. Zatrucie pestycydami

D. Zatrucie solaniną

Odpowiedzi dotyczące zatrucia akroleiną, pestycydami i solaniną są niepoprawne, ponieważ nie mają związku z zagrożeniem, jakie niesie spożycie pleśniowego chleba. Akroleina jest organicznym związkiem chemicznym, który powstaje w wyniku degradacji tłuszczów, a nie jest produktem pleśni. Jej obecność w żywności jest zwykle związana z przetwarzaniem w wysokotemperaturowym, a więc nie dotyczy chleba porażonego pleśnią. Z kolei pestycydy są substancjami chemicznymi stosowanymi w rolnictwie do ochrony roślin, ale ich obecność w chlebie nie jest bezpośrednio związana z pleśnią. Choć może się zdarzyć, że pestycydy przedostaną się do surowców używanych do produkcji chleba, nie są one typowym zagrożeniem związanym z pleśnią. Solanina to toksyna występująca głównie w roślinach z rodziny psiankowatych, takich jak ziemniaki, a nie w zbożach. Spożycie chleba porażonego pleśnią jest przede wszystkim problemem mykotoksyn, a nie innych substancji chemicznych. Właściwe zrozumienie tych zagadnień jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności i ochrony zdrowia, dlatego ważne jest, aby być świadomym zagrożeń wynikających z pleśni, a nie mylić ich z innymi toksynami.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

Krokiety z nadzieniem mięsnym powinny być formowane

A. w rulon otwarty

B. w rulon zamknięty

C. w chusteczkę

D. w kopertę

Formowanie krokietów z farszem mięsnym w rulon zamknięty to technika, która zapewnia odpowiednią konsystencję, kształt oraz łatwość w gotowaniu. W tym przypadku farsz jest umieszczany na cieście, które następnie jest zwijane w taki sposób, aby całkowicie zakryć nadzienie. Taka metoda formowania zapewnia, że farsz nie wypływa podczas smażenia, co jest kluczowe dla zachowania estetyki dania oraz dla jego smaku. Ponadto, zamknięty rulon pozwala na równomierne rozprowadzenie ciepła podczas obróbki termicznej, co skutkuje lepszymi walorami smakowymi. W praktyce, zamknięte krokiety można smażyć na złoty kolor, co sprzyja uzyskaniu chrupiącej skórki, a jednocześnie miękkiego i soczystego farszu wewnątrz. Ta technika jest standardem w kuchni, szczególnie w przypadku dań, które wymagają smażenia lub pieczenia, gdyż ogranicza to utratę wilgoci oraz zapewnia lepsze utrzymanie struktury dania. Warto również zauważyć, że zamykanie farszu w cieście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie przygotowywania potraw, co zwiększa ich atrakcyjność i satysfakcję dla konsumentów.

Pytanie 16

Kiedy tłuszcz jest podgrzewany powyżej swojej temperatury dekompozycji, co powstaje?

A. akroleina oraz wolne grupy prostetyczne

B. aminokwasy oraz związki Maillarda

C. aminokwasy oraz kwasy tłuszczowe

D. glicerol i akroleina

Odpowiedzi, które sugerują powstawanie aminokwasów, związków Maillarda czy wolnych grup prostetycznych, opierają się na nieporozumieniach dotyczących procesów chemicznych zachodzących podczas obróbki tłuszczy. Aminokwasy są produktami białkowym, które są uwalniane w procesie hydrolizy białek, a nie tłuszczy. Związki Maillarda są efektem reakcji między aminokwasami a cukrami redukującymi, co prowadzi do brązowienia żywności, ale nie są one bezpośrednio związane z rozkładem tłuszczy w wysokich temperaturach. Kwasy tłuszczowe, które mogą być wynikiem utleniania tłuszczy, nie są jednak tymi produktami, które powstają w wyniku wysokotemperaturowych przemian tłuszczy. Ostatnia odpowiedź, dotycząca wolnych grup prostetycznych, zupełnie mija się z tematem, gdyż grupy te są związane z białkami i enzymami, a nie z procesami rozkładu tłuszczy. Prawidłowe zrozumienie procesów chemicznych związanych z obróbką żywności jest kluczowe dla uniknięcia błędów w kuchni oraz w przemyśle spożywczym. Wiedza ta pozwala na lepsze zarządzanie jakością produktów oraz ich bezpieczeństwem, co jest zgodne z wymaganiami regulacyjnymi w branży gastronomicznej.

Pytanie 17

Zamieszczony wykaz produktów do sporządzenia kawy po irlandzku należy uzupełnić

Produkty do sporządzenia kawy po irlandzku
Cukier trzcinowy
Napar kawowy
?
Bita śmietana

A. o imbir.

B. o mleko.

C. o czekoladę.

D. o whisky.

Kawa po irlandzku to klasyczny napój, który łączy w sobie kilka istotnych składników, a whisky jest jednym z nich. Poprawność odpowiedzi "o whisky" odnosi się do faktu, że to właśnie whisky nadaje kawie po irlandzku charakterystyczny smak oraz alkoholowy akcent, który wyróżnia ten napój na tle innych kaw. W tradycyjnym przepisie na kawę po irlandzku znajdują się: świeżo zaparzona kawa, cukier, whisky, a całość zwieńczona jest bitą śmietaną. Zastosowanie whisky nie tylko podnosi walory smakowe, ale także wpływa na teksturę napoju, sprawiając, że staje się on bardziej kremowy i pełen głębi. Warto zaznaczyć, że wybór odpowiedniej whisky, zwykle szkockiej lub irlandzkiej, ma kluczowe znaczenie dla końcowego efektu. Użycie dobrej jakości alkoholu może znacząco wpłynąć na doświadczenie smakowe. Przygotowując kawę po irlandzku, mając na uwadze standardy branżowe, należy zawsze stosować się do proporcji oraz jakości składników, aby uzyskać optymalny efekt wizualny i smakowy.

Pytanie 18

Botwinę powinno się serwować

A. z faszerowanymi jajkami

B. z kluseczkami kładzionymi

C. z jajkami na twardo

D. z makaronem z naleśników

Podawanie botwiny w połączeniu z jajami faszerowanymi może wydawać się interesującą alternatywą, lecz nie jest to tradycyjny sposób jej serwowania. Jaja faszerowane często podawane są w kontekście przystawek lub jako element stołu wielkanocnego, jednak ich smak i tekstura mogą przyćmić delikatny, ziemisty posmak botwiny. W klasycznej polskiej kuchni preferowane jest bardziej bezpośrednie połączenie, które akcentuje naturalny smak warzyw. Z kolei kluseczki kładzione, chociaż smaczne i popularne, mogą nie pasować do charakterystyki botwiny, która lepiej komponuje się z prostszymi dodatkami. Kluseczki z mąki mogą zmieniać strukturę dania, co w efekcie prowadzi do utraty oryginalnego smaku botwiny. Makaron z naleśników, mimo że może być ciekawym pomysłem, również nie jest optymalnym połączeniem. Naleśniki są zazwyczaj bardziej słodkie i miękkie, co nie współgra z wyrazistym smakiem botwiny. Ostatecznie, przy doborze dodatków do botwiny, warto kierować się jej naturalnymi walorami smakowymi oraz tradycjami kulinarnymi, które podkreślają jej świeżość i wartości odżywcze. Zrozumienie relacji między składnikami a ich smakami jest kluczem do tworzenia harmonijnych potraw.

Pytanie 19

Czy pracodawca ma obowiązek zapewnić pracownikowi środki ochrony indywidualnej, które otrzymały

A. niezbędny certyfikat oznaczenia bezpieczeństwa oraz deklarację zgodności

B. deklarację zgodności

C. niezbędny certyfikat oznaczenia bezpieczeństwa lub deklarację zgodności

D. niezbędny certyfikat oznaczenia bezpieczeństwa

Wybór odpowiedzi, która nie uwzględnia zarówno certyfikatu na znak bezpieczeństwa, jak i deklaracji zgodności, może prowadzić do poważnych nieporozumień w zakresie bezpieczeństwa pracy. Właściwe zrozumienie roli tych dwóch dokumentów jest kluczowe dla ochrony zdrowia i życia pracowników. Wiele osób może błędnie zakładać, że wystarczy jedna forma dokumentacji, np. tylko certyfikat, aby uznać produkt za bezpieczny. Jednak certyfikat na znak bezpieczeństwa oraz deklaracja zgodności pełnią różne, ale komplementarne funkcje. Certyfikat jest wynikiem niezależnych testów przeprowadzonych przez jednostki notyfikowane, które oceniają, czy dany produkt spełnia normy bezpieczeństwa. Z kolei deklaracja zgodności jest odpowiedzialnością producenta, który stwierdza, że jego produkt spełnia określone normy. Ignorowanie jednego z tych elementów może prowadzić do dostarczenia pracownikom niewłaściwych lub niesprawdzonych środków ochrony, co naraża ich na ryzyko. Dodatkowo, w kontekście przepisów prawa oraz standardów branżowych, brak pełnej dokumentacji może skutkować odpowiedzialnością prawną pracodawcy. Właściwe podejście do problematyki ŚOI jest kluczowe nie tylko z perspektywy przepisów, ale również w kontekście budowania kultury bezpieczeństwa w miejscu pracy.

Pytanie 20

W restauracji do serwowania dużych porcji dań głównych przez kelnera wykorzystuje się

A. salaterki i sosjerki

B. półmiski, łyżki i widelce

C. kokilki oraz wazy

D. salaterki, noże i widelce

Niepoprawne odpowiedzi odnoszą się do nieodpowiednich narzędzi oraz koncepcji związanych z serwowaniem dań w restauracjach. Kokilki i wazy są używane głównie do podawania zup, deserów lub małych porcji, a nie do serwowania dań głównych. Użycie tych naczyń w kontekście wieloporcjowym nie jest zgodne z standardami serwowania potraw, które wymagają większych porcji i odpowiednich naczyń. Salaterki i sosjerki, chociaż służą do podawania sałat i sosów, nie są wystarczające do serwowania dań głównych, co ogranicza ich zastosowanie w tym kontekście. Noże i widelce, chociaż są niezbędnymi narzędziami do spożywania jedzenia, nie obejmują aspektu prezentacji potraw, co jest kluczowe w gastronomii. Typowym błędem myślowym jest skupienie się wyłącznie na narzędziach do spożywania jedzenia bez uwzględnienia kontekstu serwowania. W branży gastronomicznej kluczowe jest zrozumienie, że każda potrawa wymaga odpowiednich naczyń i narzędzi, co przyczynia się do lepszego doświadczenia kulinarnego gości.

Pytanie 21

Na którym rysunku w naczyniu z wodą znajduje się jajo najświeższe?

A. A.

B. D.

C. B.

D. C.

Jajo oznaczone jako A jest najświeższe, ponieważ woda jest skutecznym medium do oceny świeżości jaj. Świeżość jaja można ocenić na podstawie jego pływalności. Jaja świeże opadają na dno i leżą poziomo, co oznacza, że ich zawartość nie jest nadmiernie sprężysta i nie ma dużego zbiornika powietrza wewnątrz. W miarę starzenia się jaja, powietrze w jego wnętrzu rozszerza się, co powoduje, że jajo zaczyna unosić się na dnie w pozycji pionowej lub może nawet wypływać na powierzchnię. To zjawisko jest kluczowe w kontekście dobrych praktyk w przechowywaniu i ocenie jakości jaj. Na przykład, w przemyśle spożywczym i podczas inspekcji jakości, przeprowadzane są testy pływalności, aby upewnić się, że produkty są świeże i bezpieczne do spożycia. Stosowanie tych metod może pomóc w minimalizowaniu ryzyka zatrucia pokarmowego związanego z konsumowaniem nieświeżych jaj. Warto zatem stosować te proste testy w codziennym życiu, aby zapewnić sobie i bliskim najwyższą jakość spożywanych produktów.

Pytanie 22

Gdy podczas przygotowywania potrawy nad patelnią zaczyna wydobywać się dym, podrażniający błony śluzowe nosa oraz oczu, oznacza to, że tłuszcz przeszedł

A. zemulgowanie.

B. topnienie.

C. rozkład.

D. jełczenie.

Odpowiedź 'rozkładowi' jest prawidłowa, ponieważ dym unoszący się nad patelnią podczas smażenia potrawy jest wynikiem degradacji tłuszczu na skutek jego wysokiej temperatury. W procesie smażenia, gdy tłuszcz osiąga temperaturę dymienia, ulega on rozkładowi, co prowadzi do powstawania szkodliwych substancji chemicznych oraz drażniących oparów. Tego typu proces ma poważne konsekwencje, ponieważ nie tylko wpływa negatywnie na smak potrawy, ale także na zdrowie konsumentów. Przykładem może być wykorzystanie oleju roślinnego, który ma różne temperatury dymienia - na przykład olej rzepakowy dymi przy około 200°C, podczas gdy oliwa z oliwek extra virgin może dymić przy 160-190°C. Dobrą praktyką kulinarną jest stosowanie tłuszczów o odpowiedniej temperaturze dymienia do różnych metod gotowania, aby uniknąć rozkładu i zachować jakość potrawy.

Pytanie 23

Na bankiecie w stylu angielskim będzie brało udział 100 osób. Ile zestawów szkła, porcelany i sztućców powinno znajdować się na stole?

A. 100

B. 150

C. 200

D. 170

Odpowiedź 100 jest jak najbardziej na miejscu, bo w bankiecie angielskim każdy gość powinien mieć swój własny zestaw szkła, talerzy i sztućców. To działa tak, że goście siadają przy stole i korzystają z podawanych dań, więc trzeba im zapewnić odpowiednie wyposażenie. Dobrze jest też pomyśleć o różnorodności potraw, co znaczy, że każdy będzie potrzebować różnych naczyń, żeby komfortowo się najadać. Na przykład, jeśli mamy różne dania, to goście mogą potrzebować talerzy do ryb, mięsa, deserów i odpowiednich sztućców. To wszystko ma na celu zapewnienie dobrego serwisu i zadowolenia uczestników. Dlatego niezbędne jest przygotowanie 100 kompletów dla 100 osób, żeby każdy miał to, czego potrzebuje.

Pytanie 24

Jakie elementy powinny znajdować się w pokoju dla nastolatka?

A. łóżko, szafa na ubrania, telewizor, krzesło

B. łóżko, szafa na ubrania, regał na książki, biurko, krzesło

C. komputer, regał na książki, biurko z lampką, krzesło

D. komputer, szafa na ubrania, biurko, krzesło

Poprawna odpowiedź to wyposażenie pokoju młodzieżowego, które powinno obejmować łóżko, szafę na ubrania, regał na książki, biurko oraz krzesło. Łóżko stanowi podstawowy element, zapewniający komfortowy sen i regenerację, co jest kluczowe dla zdrowia młodej osoby. Szafa na ubrania pozwala na uporządkowanie przestrzeni i dbałość o estetykę, co ma znaczenie w nauce organizacji. Regał na książki jest niezbędny do przechowywania literatury, co wspiera rozwój intelektualny oraz pasje czytelnicze. Biurko i krzesło są istotne z perspektywy ergonomii; odpowiednie miejsce do nauki sprzyja lepszej koncentracji i efektywności pracy. W kontekście standardów aranżacji wnętrz dla młodzieży, istotne jest również, aby meble były dostosowane do wzrostu użytkownika oraz odpowiadały jego indywidualnym potrzebom, co jest zgodne z zasadami projektowania uniwersalnego, które uwzględnia różnorodność użytkowników.

Pytanie 25

Jaką kwotę trzeba wydać na zakup szparagów do przygotowania 50 porcji zupy, jeśli standardowy wskaźnik surowcowy na 10 porcji wynosi 1200 g szparagów, a cena 1 kg szparagów to 15 zł?

A. 18 zł

B. 36 zł

C. 90 zł

D. 180 zł

Aby obliczyć koszt zakupu szparagów potrzebnych do produkcji 50 porcji zupy, należy najpierw określić, ile szparagów jest potrzebnych w sumie. Skoro normatyw surowcowy na 10 porcji wynosi 1200 g, to dla 50 porcji będzie to pięciokrotność tej wartości, co daje 6000 g (1200 g * 5). Następnie, przeliczamy tę ilość na kilogramy, uzyskując 6 kg (6000 g / 1000 g/kg). Cena za 1 kg szparagów wynosi 15 zł, więc koszt zakupu 6 kg szparagów wynosi 90 zł (6 kg * 15 zł/kg). Taki sposób kalkulacji kosztów jest standardowym podejściem w branży gastronomicznej, które pozwala na precyzyjne planowanie wydatków na surowce. Warto również zwrócić uwagę na znaczenie monitorowania kosztów surowców w kontekście zarządzania restauracją, co może wpływać na rentowność oraz efektywność operacyjną.

Pytanie 26

Usunięcie wody z produktu, która z postaci stałej (lodu) przechodzi bezpośrednio w parę, omijając fazę ciekłą, nazywamy suszeniem

A. kondukcyjne

B. dielektryczne

C. konwekcyjne

D. liofilizacyjne

Wybór odpowiedzi kondukcyjne, dielektryczne albo konwekcyjne nie jest tu dobrym rozwiązaniem. Suszenie kondukcyjne, gdzie ciepło przekazywane jest przez przewodnictwo, nie pozwala na sublimację wody z lodu. Woda musi najpierw przejść w stan ciekły, co nie zgadza się z tym, o co pytano. Suszenie dielektryczne wykorzystujące pola elektryczne też nie prowadzi do sublimacji, bo tylko odparowuje wodę z cieczy. A suszenie konwekcyjne, które polega na przepływie powietrza, odparowuje wodę w stanie ciekłym i też nie pasuje do definicji liofilizacji. Często mylimy te różne metody, ale to naprawdę ważne, żeby znać między nimi różnice, szczególnie w naukach przyrodniczych i inżynierii. Zrozumienie tych rzeczy pomaga wdrażać najlepsze praktyki, co jest kluczowe w zapewnieniu jakości końcowych produktów.

Pytanie 27

W procesie przygotowywania herbaty w stylu angielskim należy wsypać liście do ogrzanego dzbanka, zalać je wrzącą wodą, poczekać aż się zaparzą, a następnie dodać

A. śmietankę z cukrem

B. jogurt naturalny

C. schłodzoną śmietankę

D. ogrzaną śmietankę

Inne odpowiedzi, takie jak 'śmietanka z cukrem', 'jogurt naturalny' czy 'schłodzona śmietanka', nie spełniają oczekiwań związanych z tradycyjnym parzeniem herbaty. Śmietanka z cukrem, choć popularna w niektórych kręgach, może nie być idealnym dodatkiem do herbaty, ponieważ cukier wpływa na smak i może maskować subtelne nuty herbaty, co nie jest zalecane w standardach parzenia herbaty. Jogurt naturalny, choć zdrowy, jest zupełnie nietypowym dodatkiem do herbaty i może wprowadzać niepożądane smaki lub tekstury, które w tradycyjnym kontekście herbacianym nie są akceptowane. Schłodzona śmietanka również nie jest zalecana, ponieważ dodanie zimnego składnika do gorącego napoju powoduje natychmiastowe obniżenie temperatury naparu. Taki zabieg może wpływać na smak i wrażenia sensoryczne, co jest sprzeczne z zasadami dobrego parzenia herbaty. Często błędy w doborze dodatków do herbaty wynikają z nieznajomości właściwych technik parzenia oraz błędów myślowych, które prowadzą do łączenia smaków, które w rzeczywistości się wykluczają. Warto zwracać uwagę na praktyki związane z podawaniem herbaty, aby cieszyć się jej pełnym smakiem i aromatem.

Pytanie 28

Na jakim etapie przetwarzania technologicznego powinno się dodać sól do nasion fasoli?

A. Na początku gotowania nasion

B. Na końcu gotowania nasion

C. Na końcu moczenia nasion

D. Na początku moczenia nasion

Odpowiedzi sugerujące dodanie soli na początku moczenia nasion lub gotowania opierają się na błędnym przekonaniu, że sól może przyspieszyć proces gotowania. W rzeczywistości, sól działa dehydratacyjnie, co oznacza, że może prowadzić do usunięcia wody z nasion fasoli, powodując ich twardnienie. Ten proces jest szczególnie istotny, gdy nasiona są moczone przed gotowaniem. W praktyce, dodanie soli do wody moczącej może spowodować, że nasiona nie będą się odpowiednio zmiękczać, co wydłuża czas gotowania i pogarsza ich konsystencję. W profesjonalnych kuchniach, zasady dotyczące soli w obróbce nasion są ściśle przestrzegane, aby zapewnić optymalne rezultaty. Na przykład, w kategoriach kuchni wegetariańskiej, gdzie fasola jest często podstawowym składnikiem, kluczowe jest, aby potrawy z niej były dobrze przyprawione, a jednocześnie odpowiednio ugotowane. To pokazuje, jak ważne jest zastosowanie właściwych technik gastronomicznych, które wpływają nie tylko na smak, ale również na wartości odżywcze potraw. Ignorowanie tych zasad prowadzi do typowych błędów w kuchni, a ich konsekwencje mogą być odczuwalne w jakości serwowanych dań. Dlatego, aby uzyskać najlepsze efekty kulinarne, warto korzystać z wiedzy na temat właściwego dodawania soli w procesie gotowania.

Pytanie 29

Maksymalna temperatura przechowywania odpadów pokonsumpcyjnych oraz poprodukcyjnych w magazynie obiektu gastronomicznego nie powinna być wyższa niż

A. 7°C

B. 22°C

C. 25°C

D. 18°C

Odpowiedzi wskazujące na temperatury 22°C, 7°C oraz 18°C są niewłaściwe, gdyż każda z tych wartości może prowadzić do nieodpowiednich warunków przechowywania odpadów pokonsumpcyjnych oraz poprodukcyjnych. W przypadku 22°C, chociaż jest to temperatura stosunkowo niska, nadal może sprzyjać rozwijaniu się bakterii i pleśni, co jest szczególnie niebezpieczne w kontekście odpadów żywnościowych. Z kolei 7°C jest typową temperaturą przechowywania produktów spożywczych, ale nie jest odpowiednia dla odpadów, które wymagają bardziej restrykcyjnych warunków, aby zapobiec ich rozkładowi i nieprzyjemnym zapachom. Temperatura 18°C również nie jest optymalna, gdyż może pozwolić na rozwój patogenów, co stwarza ryzyko dla zdrowia ludzi. Typowym błędem myślowym jest przyjmowanie, że zmniejszenie temperatury do poziomu, który jest stosowany dla świeżej żywności, ma również zastosowanie w przypadku odpadów. W rzeczywistości odpady wymagają bardziej rygorystycznych zasad przechowywania, aby zminimalizować ryzyko zanieczyszczenia. Warto zauważyć, że standardy sanitarno-epidemiologiczne oraz praktyki HACCP wskazują na konieczność przechowywania odpadów w niskotemperaturowych warunkach, ale nadal należy unikać przekraczania 25°C, aby zapewnić ich bezpieczeństwo. Zrozumienie tego zagadnienia jest kluczowe dla skutecznego zarządzania odpadami w gastronomii.

Pytanie 30

Jaką metodę należy zastosować, aby nadać świeży wygląd zwiędniętej marchwi?

A. Zapakować próżniowo i umieścić w lodówce na kilka godzin

B. Skropić sokiem z cytryny

C. Zanurzyć w letniej słonej wodzie na kilka minut

D. Włożyć do zimnej wody na kilka godzin

Wkładanie zwiędniętej marchwi do zimnej wody na kilka godzin to najbardziej skuteczna metoda na przywrócenie jej świeżego wyglądu. Działa to na zasadzie osmozy, gdzie woda przenika do komórek roślinnych, co prowadzi do ich napełnienia i odbudowania struktury. Dzięki temu marchewka odzyskuje jędrność i chrupkość. Przykładem zastosowania tej techniki może być przygotowanie marchwi do sałatek lub dań na ciepło, gdzie atrakcyjny wygląd warzyw jest kluczowy dla estetyki potrawy. Warto również podkreślić, że przechowywanie marchwi w warunkach optymalnych, czyli w chłodnym miejscu i w odpowiedniej wilgotności, może zapobiec jej zwiędnięciu. Takie praktyki są zgodne z ogólnymi standardami przechowywania warzyw w gastronomii oraz w domowych kuchniach, zapewniając ich lepszą jakość oraz smak.

Pytanie 31

Czy mycie mięsa przed umieszczeniem go w lodówce przyczynia się do

A. rozwoju drobnoustrojów

B. wypłukiwania składników mineralnych

C. pęcznienia substancji białkowych

D. twardnienia mięsa

Mycie mięsa przed włożeniem do lodówki może prowadzić do wzrostu drobnoustrojów, co jest związane z nieodpowiednimi praktykami sanitarnymi. Woda używana do mycia mięsa może przenosić bakterie z zewnętrznych powierzchni na inne obszary, w tym do zlewu, desek do krojenia i rąk. Zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz Amerykańskiego Departamentu Rolnictwa (USDA), surowe mięso powinno być traktowane z odpowiednią ostrożnością, a jego mycie nie jest zalecane, ponieważ nie eliminuje patogenów, a może wręcz przyczynić się do ich rozprzestrzenienia. Zamiast mycia, zaleca się, aby mięso było przechowywane w szczelnych pojemnikach, co ogranicza kontakt z powietrzem i innymi produktami, minimalizując ryzyko zanieczyszczenia. Ważne jest również przestrzeganie zasad higieny podczas przygotowywania posiłków, co obejmuje dezynfekcję powierzchni roboczych, aby zapewnić bezpieczeństwo żywności.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 33

Śluz pokrywający skórę świeżych ryb powinien mieć

A. rzadką i mętną konsystencję

B. gęstą i szaro zabarwioną substancję

C. przezroczystą oraz nieciągliwą strukturę

D. ciągliwą i nieprzezroczystą formę

Odpowiedź "przezroczysty i nieciągliwy" jest poprawna, ponieważ świeży śluz rybny powinien mieć klarowną i lekko wodnistą konsystencję, co jest oznaką wysokiej jakości i świeżości ryby. Śluz ten pełni kilka istotnych funkcji, takich jak ochrona skóry ryby przed patogenami i urazami, a także pomaga w zmniejszeniu oporu wody podczas pływania. W praktyce, gdy ryba jest świeża, jej śluz nie tylko jest przezroczysty, ale także nie powinien być kleisty, co świadczy o braku degradacji biologicznej. Warto zwrócić uwagę, że w handlu rybnym, świeżość ryby jest często oceniana na podstawie wyglądu śluzu, dlatego profesjonalni sprzedawcy ryb dbają o to, aby produkty, które oferują, spełniały te standardy jakości. W kontekście gastronomicznym, zrozumienie charakterystyki śluzu rybnego jest kluczowe dla zachowania jakości i świeżości potraw rybnych, co wprowadza nas w temat odpowiedniego przechowywania oraz obróbki ryb.

Pytanie 34

Jaką potrawę z mięsa drobiowego powinno się smażyć w głębokim oleju?

A. Kotlet pożarski

B. Sznycel ministerski

C. Filet z kostką

D. Kotlet de volaille

Kotlet de volaille to naprawdę fajna potrawa z kurczaka. Przygotowuje się go przez smażenie w głębokim tłuszczu, co sprawia, że wychodzi chrupiący i soczysty. Zazwyczaj nadziewa się go masłem i ziołami, a potem obtacza w panierce. Jak się smaży w gorącym oleju, to mięso zachowuje wilgoć, co jest super ważne, jak się robi potrawy z drobiu. Dobrze jest też pamiętać, żeby olej miał około 180°C – wtedy wszystko się równomiernie usmaży. Można do tego dodać różne sosy czy sałatki, przez co staje się to uniwersalnym daniem na różne okazje. No i jeszcze jedno – po usmażeniu warto odcedzić kotlety, żeby pozbyć się nadmiaru tłuszczu, co trochę zdrowsze. Łącząc to wszystko, można naprawdę dobrze przygotować kotlet de volaille, a to jest zgodne z najlepszymi kulinarnymi praktykami.

Pytanie 35

Marynaty są efektem konserwacji surowca

A. kwasem benzoesowym

B. kwasem octowym

C. dwutlenkiem siarki

D. mieszanką peklującą

Mieszanka peklująca, czyli ta sól z dodatkami, jak azotan sodu, głównie jest używana do wędlin i mięs, aby poprawić smak i kolor. Ale nie nadaje się do marynat, które bazują na kwaszeniu. Co do dwutlenku siarki, to niby jest konserwantem i przeciwutleniaczem, ale w marynatach to nie jest typowe. Nie działa tak jak powinno, bo nie obniża pH, a to jest kluczowe w marynowaniu. Poza tym, niektórzy mogą mieć alergię na ten dwutlenek, więc nie jest zbyt popularny w jedzeniu. Kwas benzoesowy, choć uznawany za konserwant, też nie jest używany w marynatach, bo działa najlepiej w pH poniżej 7, a to rzadko się zdarza w kiszonkach. Często te pojęcia są mylone przez ludzi, którzy nie znają się na konserwacji żywności. Warto zrozumieć, dlaczego kwas octowy jest tak ważny w marynatach i jakie są różnice między różnymi metodami konserwacji, żeby dobrze tworzyć przepisy i zapewniać bezpieczeństwo jedzenia.

Pytanie 36

Jaki czynnik wpływa na utratę jędrności surówki z białej kapusty?

A. za wczesne dodanie soli oraz cukru

B. maszynowe szatkowanie kapusty

C. szatkowanie za pomocą noża

D. obecność musztardy i oleju

Zauważyłem, że dodawanie soli i cukru do surówki z kapusty białej zbyt wcześnie może zepsuć jej jędrność. Chodzi o to, że sól powoduje, że woda z komórek kapusty zaczyna się wydobywać i to sprawia, że kapusta więdnie. Dzieje się to prawie natychmiast po wsypaniu soli, więc lepiej nie dodawać jej zbyt szybko. Warto najpierw wymieszać kapustę z innymi składnikami, a sól i cukier dodać później. Dzięki temu soki z warzyw mają czas, żeby się uwolnić. Z moich doświadczeń wynika, że to działa naprawdę dobrze, bo surówka jest wtedy bardziej chrupiąca. Cukier też lepiej dodać po chwili, bo jego wcześniejsze dodanie może psuć teksturę. Tak więc, dodanie soli po kilku minutach mieszania to dobry pomysł na lepszy efekt końcowy. W kuchni mówi się, że małe detale mają znaczenie, i to jest jedna z takich rzeczy, które warto zapamiętać.

Pytanie 37

Z jakiego składnika mięsnego należy przygotować potrawkę cielęcą?

A. Combera

B. Górki

C. Schabu

D. Biodrówki

Przygotowanie potrawki cielęcej z schabu jest nieodpowiednie, ponieważ schab pochodzi z innej części tuszy, a jego struktura nie sprzyja długiemu duszeniu. Schab, szczególnie wieprzowy, charakteryzuje się niską zawartością tłuszczu, co czyni go bardziej podatnym na wysuszenie w trakcie obróbki termicznej. W kontekście technik kulinarnych, duszenie wymaga mięsa, które ma odpowiednią ilość tkanki łącznej oraz tłuszczu, co pozwala na uzyskanie soczystej i aromatycznej potrawy. Biodrówki, choć są bardziej odpowiednie niż schab, również nie są idealnym rozwiązaniem do potrawki cielęcej, ponieważ ich struktura mięsa jest zbyt mocna i twarda, co obniża jakość końcowego produktu. Z kolei comber, jako element z dolnej części tuszy, ma swoje specyfikacje i zastosowania, ale nie jest preferowany przy przygotowywaniu potrawki cielęcej. Wybór niewłaściwego kawałka mięsa często skutkuje potrawą o nieodpowiedniej konsystencji i smaku, co jest jednym z najczęstszych błędów kulinarnych. Warto zatem zwrócić uwagę na pochodzenie mięsa przy planowaniu potraw, aby spełnić nie tylko walory smakowe, ale również oczekiwania dotyczące tekstury i soczystości potrawy.

Pytanie 38

Ile porcji gulaszu o masie 100 gramów można przygotować z 10 kg mięsa, jeśli straty masy podczas duszenia wynoszą 30%?

A. 30 porcji

B. 10 porcji

C. 70 porcji

D. 13 porcji

Aby obliczyć liczbę 100-gramowych porcji gulaszu, zaczynamy od uświadomienia sobie, że 10 kg mięsa to 10 000 gramów. Jednakże, ze względu na straty masy wynoszące 30% podczas duszenia, musimy obliczyć, ile mięsa zostanie po tym procesie. Straty 30% oznaczają, że pozostaje 70% początkowej masy. Możemy obliczyć to jako 10 000 gramów x 0,70, co daje nam 7 000 gramów mięsa po duszeniu. Teraz, aby określić liczbę 100-gramowych porcji, dzielimy 7 000 gramów przez 100 gramów na porcję, co daje nam 70 porcji. W kontekście gastronomii, znajomość strat masy jest kluczowa, ponieważ wpływa na planowanie zapasów, kosztów oraz optymalizację menu. Przykładowo, restauracje powinny uwzględniać te straty przy obliczaniu ilości składników potrzebnych do przygotowania potraw, aby zminimalizować odpady oraz maksymalizować efektywność operacyjną.

Pytanie 39

Ile kalorii ma obiad, jeżeli jego wartość energetyczna wynosi 40% z dziennego zapotrzebowania mężczyzny, które wynosi 3200 kcal?

A. 800 kcal

B. 1280 kcal

C. 80 kcal

D. 128 kcal

Obliczenie wartości energetycznej obiadu jako 40% zapotrzebowania energetycznego organizmu mężczyzny, wynoszącego 3200 kcal/dobę, jest poprawne. Aby obliczyć tę wartość, należy pomnożyć całkowite zapotrzebowanie przez 0,4, co daje: 3200 kcal * 0,4 = 1280 kcal. Wartość ta pokazuje, jak ważne jest zrozumienie proporcji w diecie, szczególnie w kontekście planowania posiłków. Ustalanie takich proporcji jest kluczowe dla osób dbających o swoją masę ciała, zdrowie oraz wydolność fizyczną. Przykładowo, osoby aktywne fizycznie powinny dostarczać odpowiednią ilość energii w ciągu dnia, aby nie tylko zaspokoić swoje podstawowe potrzeby, ale również wspierać regenerację po wysiłku. Analiza wyjątkowości posiłków i ich wartości energetycznej jest również ważnym aspektem w kontekście dietetyki, gdzie planowanie posiłków bazuje na odpowiednich proporcjach makroskładników. Wartości te mogą się różnić w zależności od indywidualnych potrzeb, poziomu aktywności oraz celów zdrowotnych.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej