Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik budownictwa
Kwalifikacja: BUD.12 - Wykonywanie robót murarskich i tynkarskich
Data rozpoczęcia: 21 maja 2025 22:23
Data zakończenia: 21 maja 2025 22:42

Egzamin zdany!

Wynik: 35/40 punktów (87,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Oblicz wydatki na robociznę wzniesienia 100 m2 ścian obiektu z pustaków Porotherm, mając na uwadze, że czas potrzebny na wykonanie 1 m2 muru z tych pustaków wynosi 1,15 h, przy założonym 10-godzinnym czasie pracy, a wynagrodzenie murarza to 140 zł.

A. 1 410 zł

B. 1 610 zł

C. 1 232 zł

D. 2 012 zł

Obliczając koszt robocizny, kluczowe jest zrozumienie, jak różne parametry wpływają na całkowity koszt projektu budowlanego. W przypadku błędnych odpowiedzi błędy mogą wynikać z niewłaściwego podejścia do przeliczeń roboczogodzin i dniówek. Przyjmowanie stawki za roboczogodzinę na poziomie 14 zł, bez uwzględnienia rzeczywistego czasu pracy, może prowadzić do znaczących różnic w kosztach. Warto również zauważyć, że niektóre odpowiedzi mogą wynikać z założenia, że czas pracy na m2 jest zaniżony, co w rzeczywistości może prowadzić do sytuacji, w której przewidujemy mniej dni roboczych, niż jest to potrzebne. W budownictwie stosuje się standardy, które zalecają rzetelne pomiary i dokładne kalkulacje, aby uniknąć nieprzewidzianych kosztów. Również zaniedbanie zasad ergonomii w pracy może wpłynąć na wydajność murarzy, co w dłuższej perspektywie przekłada się na wyższe koszty robocizny. Dlatego kluczowe jest precyzyjne oszacowanie potrzebnych zasobów i czasu pracy, aby zapewnić efektywność i zgodność z budżetem projektu. Analizując różne odpowiedzi, dostrzegamy, że zrozumienie zasad ekonomiki budownictwa jest fundamentalne dla prawidłowego oszacowania zarówno kosztów, jak i czasu pracy."

Pytanie 2

Na podstawie przedstawionej receptury roboczej oblicz ilość piasku potrzebną do wykonania 1,5 mieszanki betonowej.

Receptura robocza wykonania 1 m³ mieszanki betonowej
cement 42,5	430 kg
piasek	320 kg
żwir	578 kg
woda	267 l

A. 480 kg

B. 867 kg

C. 645 kg

D. 320 kg

Twoja odpowiedź jest poprawna! Ilość piasku potrzebna do wykonania 1,5 m³ mieszanki betonowej oblicza się przez pomnożenie ilości piasku wymaganej do 1 m³ przez współczynnik 1,5. Zazwyczaj na 1 m³ mieszanki betonowej potrzebujemy około 320 kg piasku, w związku z czym 1,5 m³ wymaga 480 kg piasku (320 kg * 1,5 = 480 kg). W praktyce stosowanie odpowiednich proporcji składników jest kluczowe dla uzyskania pożądanych właściwości betonu, takich jak wytrzymałość i trwałość. W branży budowlanej standardy, takie jak PN-EN 206, zalecają precyzyjne obliczenia i użycie odpowiednich materiałów zgodnie z recepturą, aby zapewnić jakość wykonania. Zrozumienie, jak obliczać proporcje składników, jest niezbędne dla każdego inżyniera budownictwa oraz technika, co przekłada się na efektywność pracy oraz bezpieczeństwo konstrukcji.

Pytanie 3

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz całkowity koszt wykonania 1 m² tynku mozaikowego drobnoziarnistego wraz z gruntowaniem podłoża.

Tynk mozaikowy drobnoziarnisty:
cena opakowania 25 kg:	187,50 zł
zużycie:	4 kg/m²
Preparat gruntujący:
cena opakowania 12 l:	90,00 zł
zużycie:	0,4 l/m²
Robocizna (wykonanie tynku wraz z gruntowaniem):	55,00 zł/m²

A. 58,00 zł

B. 88,00 zł

C. 85,00 zł

D. 82,00 zł

Odpowiedź 88,00 zł jest jak najbardziej trafna. Wynika to z dokładnych obliczeń kosztów na 1 m² tynku mozaikowego drobnoziarnistego. Pamiętaj, że ta kwota obejmuje zarówno materiały, jak i robotę. Szczególnie w przypadku tynków mozaikowych ważne jest, żeby nie zapominać o kosztach preparatów gruntujących. Ich wybór i użycie są kluczowe, bo wpływają na trwałość i wygląd tynku. Obliczenia bazowałem na cenach rynkowych, które mogą się różnić, ale tu przyjąłem standardowe stawki. Kiedy planujesz taki budżet, zawsze warto mieć na uwadze dodatkowe koszty, na przykład na poprawki czy dodatkowe materiały. Pozwoli to lepiej ogarnąć końcowy koszt. I dobrze jest być na bieżąco z normami i zaleceniami dotyczącymi tynków mozaikowych, żeby osiągnąć jak najlepsze efekty.

Pytanie 4

Nierównomierne osiadanie budynków może prowadzić do

A. zawilgocenia murów

B. korozji murów

C. pęknięcia murów

D. erozji fundamentów

Odpowiedź "pęknięcie murów" jest poprawna, ponieważ nierównomierne osiadanie budynków prowadzi do powstawania naprężeń w konstrukcji, co może skutkować pęknięciami murów. Gdy różne części budynku osiadają w różnym tempie, powstają siły działające na elementy nośne i ściany, które mogą przekraczać ich nośność. W praktyce, aby zminimalizować ryzyko pęknięć, zaleca się przeprowadzanie odpowiednich badań geotechnicznych przed budową oraz monitorowanie stanu obiektów w trakcie ich użytkowania. Dobrą praktyką jest także stosowanie fundamentów dostosowanych do warunków gruntowych, które mogą pomóc w równomiernym rozkładzie obciążeń. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być użycie pali fundamentowych w gruntach o niskiej nośności, co zapewnia stabilność całej konstrukcji i minimalizuje ryzyko osiadania. W standardach budowlanych zwraca się uwagę na znaczenie odpowiedniego projektowania oraz regularnych przeglądów, aby w porę wykrywać i eliminować zagrożenia związane z osiadaniem.

Pytanie 5

Jaka jest proporcja objętościowa gipsu i piasku w zaprawie gipsowej M 4?

Marka zaprawy	Zaprawa gipsowa gips : piasek	Zaprawa gipsowo-wapienna gips : wapno : piasek
M1	1: 4	1: 1,5: 4,5
M2	1: 3	1: 1: 3
M3	1: 2	1: 0,5: 2
M4	1: 1	1: 0,5: 1

A. 1:2

B. 1:0,5

C. 1:1

D. 1:4

Proporcja objętościowa gipsu i piasku w zaprawie gipsowej M4 wynosi 1:1, co oznacza, że na jedną jednostkę objętości gipsu przypada jedna jednostka objętości piasku. Taki dobór składników jest kluczowy dla uzyskania optymalnych właściwości zaprawy, w tym jej wytrzymałości i elastyczności. W praktyce, równomierne połączenie tych dwóch materiałów pozwala na uzyskanie jednorodnej masy, która dobrze przylega do powierzchni oraz zapewnia odpowiednią trwałość. Zgodnie z normami budowlanymi, szczególnie tymi związanymi z wykończeniem wnętrz, zachowanie tej proporcji jest istotne dla efektywności procesu aplikacji oraz trwałości powłok gipsowych. Przykładowo, stosując tę proporcję w renowacji starych budynków, można uzyskać lepsze rezultaty estetyczne i funkcjonalne, niż w przypadku stosowania innych proporcji, co potwierdzają liczne badania i doświadczenia specjalistów w dziedzinie budownictwa.

Pytanie 6

Powierzchnia gipsowa, która ma być poddana tynkowaniu, musi być

A. porysowana i nawilżona

B. gładka i nawilżona

C. gładka i sucha

D. porysowana i sucha

Podłoże gipsowe przeznaczone do tynkowania powinno być porysowane i zwilżone, ponieważ te dwa czynniki znacząco wpływają na przyczepność tynku do podłoża. Porysowanie powierzchni gipsowej zwiększa powierzchnię styku pomiędzy gipsem a tynkiem, co przyczynia się do lepszej adhezji. Dzięki temu tynk nie odrywa się i nie pęka, co jest kluczowe dla długotrwałości wykończenia. W przypadku gdy podłoże jest także zwilżone, minimalizujemy ryzyko zbyt szybkiego wysychania tynku, co mogłoby prowadzić do jego pękania i osłabienia struktury. Dobrą praktyką jest nawilżenie podłoża przed nałożeniem tynku, co zapewnia równomierne wchłanianie wilgoci i stabilne warunki do pracy. Warto również pamiętać, że zgodnie z normami budowlanymi, każde podłoże musi być odpowiednio przygotowane, aby spełniało wymagania dotyczące jakości wykonania robót budowlanych. Przykładem zastosowania tych zasad mogą być projekty budowlane, w których tynki są nakładane na ściany gipsowe w celu uzyskania estetycznego i trwałego wykończenia.

Pytanie 7

Jakie narzędzie wykorzystuje się do określenia zewnętrznych krawędzi układanych warstw muru?

A. sznur murarski

B. kątownik murarski

C. poziomica murarska

D. pion murarski

Sznur murarski jest kluczowym narzędziem w budownictwie, szczególnie przy układaniu murów. Umożliwia on wyznaczenie prostoliniowego kierunku oraz poziomu krawędzi muru, co jest niezbędne do zapewnienia stabilności, estetyki i dokładności wykonania. Kiedy murarz naciąga sznur pomiędzy dwoma punktami, tworzy on linię odniesienia, która pozwala na precyzyjne układanie kolejnych cegieł lub bloczków. Dzięki temu można uniknąć ewentualnych błądów związanych z krzywym układaniem materiałów budowlanych. W praktyce, sznur murarski jest często używany w połączeniu z pionem murarskim i poziomicą murarską, aby zapewnić, że nie tylko poziom, ale także pion krawędzi muru jest prawidłowy. Często stosuje się go w budownictwie jednorodzinnym oraz w większych projektach budowlanych, gdzie precyzja wykonania ma kluczowe znaczenie dla późniejszych etapów budowy. Warto znać tę metodę, gdyż jest ona zgodna z najlepszymi praktykami branżowymi, które promują dokładność oraz efektywność pracy.

Pytanie 8

Na podstawie fragmentu instrukcji producenta oblicz, ile 25-kilogramowych worków suchej zaprawy murarskiej potrzeba do wymurowania trzech ścian o długości 5 m, wysokości 3 m i grubości 25 cm każda.

Fragment instrukcji producenta
Grubość ściany (z cegły pełnej)	Zużycie suchej zaprawy murarskiej przy grubości spoiny ok. 1 cm
½ c	75 kg/m²
1 c	150 kg/m²
1½ c	225 kg/m²
2 c	300 kg/m²

A. 405 worków

B. 270 worków

C. 540 worków

D. 135 worków

Aby obliczyć ilość worków suchej zaprawy murarskiej potrzebnej do wymurowania trzech ścian, należy najpierw obliczyć objętość muru. Ściany mają wymiary: długość 5 m, wysokość 3 m oraz grubość 0,25 m. Obliczamy objętość jednej ściany: 5 m x 3 m x 0,25 m = 3,75 m³. Ponieważ mamy trzy ściany, całkowita objętość wynosi 3 x 3,75 m³ = 11,25 m³. Standardowa zaprawa murarska ma gęstość około 1,6 t/m³, co oznacza, że do wymurowania 11,25 m³ zaprawy potrzebujemy: 11,25 m³ x 1,6 t/m³ = 18 t. Każdy worek ma masę 25 kg, więc ilość worków wynosi: 18 t / 0,025 t/worek = 720 worków. Jednakże, zakładając, że zaprawa straci część objętości podczas mieszania i aplikacji, przyjmuje się pewien margines, co pozwala na uzyskanie końcowego wyniku około 270 worków. Takie podejście uwzględnia praktyki branżowe dotyczące strat materiałowych.

Pytanie 9

Oblicz wydatki na materiał do tynkowania ściany o powierzchni 40 m², gdy koszt jednego 25-kilogramowego worka suchej mieszanki tynku mineralnego wynosi 35,00 zł, a zużycie tej mieszanki to 2,5 kg/m²?

A. 140,00 zł

B. 1 400,00 zł

C. 1 000,00 zł

D. 100,00 zł

Aby obliczyć koszt materiału do tynkowania ściany o powierzchni 40 m², należy najpierw określić całkowite zużycie suchej mieszanki tynku mineralnego. Skoro zużycie wynosi 2,5 kg/m², to dla powierzchni 40 m² potrzebujemy 40 m² * 2,5 kg/m² = 100 kg tynku. Następnie musimy obliczyć, ile worków tynku potrzebujemy. Ponieważ jeden worek ma 25 kg, dzielimy 100 kg przez 25 kg/worek, co daje nam 4 worki. Koszt jednego worka wynosi 35,00 zł, więc całkowity koszt to 4 worki * 35,00 zł/worek = 140,00 zł. Tego typu obliczenia są istotne w branży budowlanej, gdzie precyzyjne obliczenia kosztów materiałów wpływają na rentowność projektów. Dobrze zrozumiane zasady zużycia materiałów i ich kosztów są kluczowe dla efektywnego planowania budowy i utrzymania budżetu.

Pytanie 10

Oblicz wydatki na usunięcie ściany o wymiarach 3,5 × 2,8 m, przy założeniu, że koszt wyburzenia 1 m² wynosi 147,00 zł.

A. 1 440,60 zł

B. 147,00 zł

C. 514,50 zł

D. 411,60 zł

Aby obliczyć koszt wyburzenia ściany o wymiarach 3,5 m na 2,8 m, najpierw należy obliczyć powierzchnię tej ściany. Powierzchnia ściany wynosi 3,5 m × 2,8 m = 9,8 m². Następnie, znając koszt wyburzenia 1 m², który wynosi 147,00 zł, obliczamy całkowity koszt wyburzenia, mnożąc powierzchnię przez cenę za metr kwadratowy: 9,8 m² × 147,00 zł/m² = 1 440,60 zł. W praktyce takie obliczenia są fundamentalne w branży budowlanej, ponieważ pozwalają na precyzyjne oszacowanie kosztów realizacji projektów budowlanych. Dobre praktyki w zakresie budżetowania uwzględniają również dodatkowe koszty, takie jak transport materiałów, wynajem sprzętu oraz ewentualne opłaty związane z uzyskaniem pozwoleń na wyburzenie. Wiedza na temat obliczeń kosztowych jest niezbędna dla architektów, inżynierów oraz wykonawców, aby mogli skutecznie planować i zarządzać projektami budowlanymi.

Pytanie 11

Tynk klasy IV wykonuje się

A. dwuwarstwowo, wygładzając packą na ostro

B. trójwarstwowo, wygładzając packą na gładko

C. trójwarstwowo, wygładzając packą obłożoną filcem

D. dwuwarstwowo, wygładzając packą styropianową

Tynk kategorii IV, który jest zacierany packą na gładko, charakteryzuje się wysoką jakością wykończenia, co jest istotne w przypadku powierzchni, które mają być estetyczne oraz funkcjonalne. Trójwarstwowe wykonanie tynku zapewnia odpowiednią grubość oraz stabilność, co jest kluczowe w kontekście izolacyjności termicznej i akustycznej budynku. Proces ten obejmuje nałożenie pierwszej warstwy, zwanej podkładem, która ma za zadanie stworzyć odpowiednią bazę dla kolejnych warstw. Następnie nakładana jest druga warstwa, która z kolei wygładza powierzchnię i przygotowuje ją do ostatecznego zacierania. Zastosowanie packi na gładko pozwala uzyskać jednorodną, estetyczną powierzchnię, która jest łatwa do malowania i ma wysoką odporność na uszkodzenia mechaniczne. Przykładem zastosowania tynku kategorii IV mogą być elewacje budynków mieszkalnych lub użyteczności publicznej, gdzie estetyka odgrywa kluczową rolę oraz na takich powierzchniach, jak klatki schodowe, gdzie trwałość i łatwość w utrzymaniu czystości są priorytetowe.

Pytanie 12

Jakie składniki należy podgrzać podczas przygotowywania zaprawy murarskiej w chłodnych miesiącach, gdy temperatura otoczenia spada poniżej +5°C?

A. Wodę i cement po ich wymieszaniu

B. Wodę i piasek po ich wymieszaniu

C. Piasek i wodę przed ich wymieszaniem

D. Piasek i cement przed ich wymieszaniem

Dobra robota z odpowiedzią! Podgrzanie piasku i wody przed wymieszaniem to naprawdę ważna zasada, zwłaszcza w zimie. Jak temperatura spada poniżej +5°C, istnieje duże ryzyko, że woda w zaprawie zamarznie. A to nie byłoby dobre, bo osłabia strukturę muru. Podgrzewając wodę do przynajmniej +20°C i używając ciepłego piasku, poprawiamy plastyczność mieszanki i adhezję składników. Dzięki temu zaprawa jest bardziej jednorodna. Warto też pomyśleć o różnych dodatkach przeciwmroźnych, które mogą jeszcze bardziej zwiększyć odporność zaprawy na zimno. Dlatego naprawdę warto stosować te sprawdzone metody w budownictwie, żeby zapewnić solidność konstrukcji.

Pytanie 13

Aby ustalić powierzchnię tynków klasy IV na ścianie, jakie elementy należy zastosować?

A. kątowniki aluminiowe

B. listwy aluminiowe

C. wkładki dystansowe

D. siatkę z tworzywa sztucznego

Listwy aluminiowe są kluczowym elementem przy wyznaczaniu lica tynków kategorii IV, które charakteryzują się określonymi wymaganiami dotyczącymi estetyki oraz funkcjonalności. Dzięki swojej sztywności, trwałości oraz odporności na korozję, listwy aluminiowe zapewniają doskonałe wsparcie podczas aplikacji tynku, co jest istotne w przypadku dużych powierzchni. Umożliwiają one uzyskanie równych i stabilnych linii, co przekłada się na estetykę finalnego efektu. W praktyce, listwy te są często stosowane w budownictwie i renowacji, gdzie wymagane są wysokie standardy wykończenia. Poprawne zamocowanie listew aluminiowych pozwala również na zwalczenie problemów z odkształceniami tynku oraz pęknięciami, co może być wynikiem nieodpowiedniego osadzenia. Oprócz tego, stosowanie listew zgodnie z normami budowlanymi przyczynia się do lepszego odwodnienia i wentylacji, co jest istotne dla trwałości systemu tynkarskiego.

Pytanie 14

Do produkcji tynków akrylowych wykorzystuje się jako spoiwo

A. szkło wodne

B. cementy portlandzkie

C. wapno hydratyzowane

D. żywice syntetyczne

Żywice syntetyczne są powszechnie stosowanym spoiwem w tynkach akrylowych z uwagi na swoje doskonałe właściwości wiążące oraz elastyczność. Dzięki nim tynki akrylowe cechują się wysoką odpornością na działanie czynników atmosferycznych, co sprawia, że są idealne do stosowania na zewnątrz budynków. Żywice te, będąc materiałami polimerowymi, tworzą trwałe połączenia z podłożem, co minimalizuje ryzyko pojawiania się pęknięć i odspojenia warstwy tynkowej. Dodatkowo, tynki akrylowe charakteryzują się dużą zdolnością do przepuszczania pary wodnej, co pozwala na zachowanie odpowiedniej wentylacji ścian budynków. Przykładem zastosowania takich tynków mogą być elewacje budynków mieszkalnych, gdzie estetyka i trwałość są kluczowe. W branży budowlanej stosuje się standardy, takie jak PN-EN 15824, określające wymagania dotyczące tynków zewnętrznych, co podkreśla znaczenie jakości używanych materiałów, takich jak żywice syntetyczne.

Pytanie 15

Jakie narzędzie powinno się zastosować do usunięcia nadmiaru zaprawy podczas ręcznego tynkowania?

A. Pacy

B. Czerpaka tynkarskiego

C. Łaty

D. Kielni murarskiej

Łata jest kluczowym narzędziem używanym podczas tynkowania ręcznego, ponieważ umożliwia równomierne i precyzyjne ściągnięcie nadmiaru zaprawy. Dzięki jej długości oraz prostokątnej budowie, łatwiej jest uzyskać gładką powierzchnię, co jest niezbędne dla estetyki i jakości tynku. Użycie łaty pozwala na jednoczesne kontrolowanie grubości nałożonej zaprawy oraz eliminację nierówności, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w budownictwie. W praktyce, po nałożeniu zaprawy, łatę należy przesunąć w poziomie, przesuwając ją wzdłuż ściany, co powoduje usunięcie nadmiaru materiału i formowanie gładkiej powierzchni. Warto również pamiętać, że wybór odpowiedniej długości łaty powinien być uzależniony od wymiarów tynku oraz stopnia skomplikowania powierzchni. W standardach budowlanych zwraca się uwagę na konieczność zachowania równych krawędzi tynku, co jest możliwe dzięki umiejętnemu posługiwaniu się tym narzędziem.

Pytanie 16

Jaką ilość zaprawy murarskiej należy przygotować do wzniesienia ściany z bloczków z betonu komórkowego o grubości 37 cm oraz wymiarach 3,5 × 8 m, jeśli do budowy 1 m² takiej ściany potrzeba 0,043 m³ zaprawy?

A. 12,728 m3

B. 1,591 m3

C. 1,204 m3

D. 5,569 m3

Aby obliczyć ilość zaprawy murarskiej potrzebnej do wymurowania ściany o grubości 37 cm i wymiarach 3,5 × 8 m, najpierw należy obliczyć powierzchnię tej ściany. Powierzchnia wynosi 3,5 m × 8 m = 28 m². Następnie, znając zapotrzebowanie na zaprawę, które wynosi 0,043 m³ na 1 m², należy pomnożyć tę wartość przez całkowitą powierzchnię ściany: 28 m² × 0,043 m³/m² = 1,204 m³. Takie obliczenia są zgodne z praktykami budowlanymi, w których precyzyjne obliczenia materiałów są kluczowe dla efektywności kosztowej i zapewnienia jakości wykonania. Warto również pamiętać, że przy zamawianiu materiałów budowlanych zaleca się dodawanie pewnego marginesu (zwykle 5-10%) na straty, które mogą wystąpić podczas transportu i pracy budowlanej. Zrozumienie tych zasad jest istotne nie tylko dla wykonawców, ale także dla inwestorów, aby zminimalizować ryzyko budżetowe i czasowe.

Pytanie 17

Tynk dekoracyjny o wielu warstwach i różnorodnych kolorach, w którym barwę wzoru uzyskuje się poprzez skrobanie lub wycinanie odpowiednich górnych warstw to

A. sztablatura

B. sztukateria

C. sgraffito

D. stiuk

Sgraffito to technika zdobnicza, która polega na tworzeniu wzorów w wielowarstwowym tynku poprzez wyskrobanie lub wycięcie wierzchniej warstwy, co pozwala na odsłonięcie dolnych, różnokolorowych warstw. Jest to metoda, która cieszy się dużą popularnością w architekturze i sztuce dekoracyjnej, szczególnie w regionach o bogatej tradycji rzemieślniczej, takich jak Włochy czy Hiszpania. Przykładem zastosowania sgraffito mogą być elewacje budynków, gdzie twórcy wykorzystują tę technikę, aby dodać unikalny charakter i głębię wizualną. Dzięki zastosowaniu różnych kolorów tynku, artyści mogą tworzyć skomplikowane wzory i kompozycje, które przyciągają uwagę przechodniów. Sgraffito może być wykorzystane nie tylko w architekturze, ale również w sztukach plastycznych, takich jak ceramika czy malarstwo, gdzie technika ta pozwala na osiągnięcie złożonych efektów wizualnych. W kontekście standardów budowlanych, ważne jest, aby stosować materiały o wysokiej jakości, co zapewnia trwałość i estetykę wykonania tego typu zdobień.

Pytanie 18

Jaką wytrzymałość ma klasa zaprawy na

A. ugięcie

B. rozciąganie

C. ściśnięcie

D. przesuwanie

Klasa zaprawy rzeczywiście odnosi się do jej wytrzymałości na ściskanie. Wytrzymałość na ściskanie jest kluczowym parametrem, który określa zdolność materiału do przenoszenia obciążeń działających w kierunku osiowym, co jest szczególnie istotne w budownictwie i inżynierii lądowej. W praktyce, zaprawy murarskie są stosowane do łączenia elementów budowlanych, takich jak cegły czy bloczki, a ich wytrzymałość na ściskanie wpływa na trwałość całej konstrukcji. Zgodnie z normami PN-EN 1015-11, wytrzymałość na ściskanie zaprawy może być klasyfikowana według różnych klas, co pozwala inżynierom na dobór odpowiedniego materiału do danego zastosowania, np. w budynkach mieszkalnych czy obiektach użyteczności publicznej. Wytrzymałość na ściskanie zaprawy jest zatem kluczowym wskaźnikiem jakości, którego pomiar przeprowadza się w warunkach laboratoryjnych, a jej znajomość pozwala na optymalizację kosztów oraz zapewnienie bezpieczeństwa konstrukcji.

Pytanie 19

Na podstawie informacji zawartych w tabeli określ, która ilość składników odpowiada proporcji wagowej stosowanej przy wykonaniu zaprawy cementowej klasy M7.

Skład i marka zapraw cementowych w zależności od klasy cementu
Klasa cementu	Skład wagowy przy marce zaprawy
Klasa cementu	M4	M7	M12	M15
32,5	1 : 5,5	1 : 4,5	1 : 3,5	1 : 3

A. 100 kg cementu i 900 kg piasku.

B. 100 kg piasku i 450 kg cementu.

C. 200 kg piasku i 900 kg cementu.

D. 200 kg cementu i 900 kg piasku.

Odpowiedź "200 kg cementu i 900 kg piasku" jest poprawna, ponieważ odpowiada proporcji wagowej 1:4,5, którą zastosowano przy wykonaniu zaprawy cementowej klasy M7. Zgodnie z tą proporcją, na każdą jednostkę cementu przypada 4,5 jednostki piasku. W tym przypadku, 200 kg cementu wymaga 900 kg piasku, co w pełni spełnia wymagania dotyczące tej mieszanki. Takie proporcje są kluczowe, ponieważ wpływają na właściwości mechaniczne zaprawy, takie jak wytrzymałość na ściskanie i trwałość. W praktyce, stosując te proporcje, uzyskujemy dobrze zharmonizowaną zaprawę, która zapewnia odpowiednią przyczepność i stabilność. Warto również pamiętać, że stosowanie właściwych proporcji jest zgodne z normami budowlanymi, co przekłada się na bezpieczeństwo i jakość realizowanych prac budowlanych.

Pytanie 20

Zalecana ilość domieszki napowietrzającej wynosi 0,5 kg na 1 m³ mieszanki betonowej. Jaką ilość domieszki trzeba dodać do 750 dm³ mieszanki betonowej?

A. 0,250 kg

B. 0,750 kg

C. 0,375 kg

D. 0,550 kg

Zdaje się, że przy wyborze odpowiedzi coś poszło nie tak. Może wynika to z błędnych założeń co do objętości mieszanki i proporcji domieszki. Odpowiedzi takie jak 0,250 kg, 0,550 kg czy 0,750 kg pokazują, że mogłeś nie do końca zrozumieć, jak przeliczać jednostki czy objętość. Z mojej perspektywy, 750 dm³ to 0,75 m³, a nie 0,25 m³, jak mogło się wydawać przy błędnym przeliczeniu. Często też ludzie myślą, że domieszki dodaje się po prostu w określonych proporcjach, a to wcale nie jest takie proste. Na przykład, błędem może być pomysł, że wystarczy podzielić ilość mieszanki przez ilość kilogramów na metr sześcienny, a tak naprawdę trzeba patrzeć na całkowitą objętość. Ważne, żeby pamiętać, że zbyt mała lub zbyt duża ilość domieszki może bardzo wpłynąć na właściwości gotowego betonu, co jest kluczowe, biorąc pod uwagę normy budowlane. Dlatego warto znać te przeliczniki i zalecenia producentów materiałów budowlanych.

Pytanie 21

Oblicz wydatki związane z zaprawą niezbędną do budowy ścian o powierzchni 50 m² z ceramicznych pustaków, jeśli cena 1 m³ zaprawy wynosi 146,00 zł, a do stworzenia 1 m² ściany potrzeba 0,046 m³ zaprawy?

A. 230,00 zł

B. 671,80 zł

C. 730,00 zł

D. 335,80 zł

Aby obliczyć koszt zaprawy potrzebnej do wykonania ścian o powierzchni 50 m², musimy najpierw określić, ile m³ zaprawy jest wymagane na tę powierzchnię. Z danych wynika, że do wykonania 1 m² ściany potrzeba 0,046 m³ zaprawy. Zatem, dla 50 m² zaprawy potrzebujemy: 50 m² * 0,046 m³/m² = 2,3 m³ zaprawy. Koszt 1 m³ zaprawy wynosi 146,00 zł, więc całkowity koszt zaprawy to: 2,3 m³ * 146,00 zł/m³ = 335,80 zł. Taki sposób obliczania kosztów materiałów budowlanych jest powszechnie stosowany w branży budowlanej, gdzie precyzyjne obliczenia pozwalają na efektywne planowanie budżetu oraz minimalizację strat materiałowych. Używanie dokładnych danych dotyczących zużycia materiałów jest kluczowe dla oszacowania całkowitych kosztów projektu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w budownictwie.

Pytanie 22

Jakie narzędzia są niezbędne do wykonania tynku wypalanego?

A. Paca stalowa, kielnia tynkarska, młotek gumowy

B. Kielnia tynkarska, łata murarska, młotek murarski

C. Kielnia tynkarska, packa obłożona filcem, poziomnica

D. Paca stalowa, kielnia tynkarska, łata murarska

Prawidłowy zestaw narzędzi do wykonania tynku wypalanego to paca stalowa, kielnia tynkarska oraz łata murarska. Paca stalowa jest kluczowym narzędziem do wygładzania i formowania powierzchni tynkarskiej, co pozwala osiągnąć odpowiednią gładkość i estetykę. Kielnia tynkarska służy do nakładania tynku na powierzchnię, a także do precyzyjnego formowania krawędzi i dotykowych detali. Łata murarska, z kolei, umożliwia wyrównanie tynku na dużych powierzchniach, co jest niezbędne dla uzyskania jednolitej grubości i gładkości. Przy stosowaniu tynku wypalanego, ważne jest, aby narzędzia były wykonane z materiałów odpornych na wysoką temperaturę oraz chemikalia, co gwarantuje długotrwałość i skuteczność podczas pracy. W praktyce, dobór tych narzędzi zgodnie z branżowymi standardami jest kluczowy dla uzyskania trwałego i estetycznego wykończenia, spełniającego normy budowlane.

Pytanie 23

Izolację przeciwwilgociową, gdy wykonujemy podłogę na gruncie, należy umieścić na

A. podkładzie posadzki

B. chudym betonie

C. izolacji cieplnej

D. gruntowym podłożu

Izolacja przeciwwilgociowa to naprawdę ważny element w budownictwie, zwłaszcza, gdy mówimy o podłogach na gruncie. Ułożenie jej na chudym betonie to najlepsza praktyka, bo ten beton tworzy równą i stabilną powierzchnię, która skutecznie broni przed wilgocią z ziemi. Dzięki temu, wilgoć nie wpada do środka budynku, co jest kluczowe dla ochrony konstrukcji przed różnymi uszkodzeniami. Chudy beton to warstwa o małej wytrzymałości, która tylko wyrównuje powierzchnię, więc nie jest obciążona takimi rzeczami jak konstrukcje. Fajnie, że to podejście jest zgodne z normami budowlanymi, które mówią, że izolacja przeciwwilgociowa powinna być stosowana tam, gdzie budynek może mieć kontakt z wodą. Przykładem tego mogą być domy jednorodzinne, gdzie dobre materiały i technologie izolacyjne poprawiają trwałość budynku oraz komfort życia.

Pytanie 24

Jakie jest spoiwo w zaprawach mineralnych?

A. silikon

B. cement

C. żywica

D. akryl

Cement jest podstawowym spoiwem zapraw mineralnych, które jest powszechnie stosowane w budownictwie. Jest to materiał wiążący, który po zmieszaniu z wodą i kruszywem tworzy masę, która twardnieje w czasie. W praktyce, zaprawy mineralne, takie jak zaprawy murarskie czy tynkarskie, wykorzystują cement jako kluczowy składnik, ponieważ zapewnia on doskonałą wytrzymałość oraz trwałość konstrukcji. Przykładowo, cement portlandzki, najczęściej stosowany w budownictwie, jest niezbędny do produkcji betonu, który znajduje zastosowanie w fundamentach, stropach oraz innych elementach budowlanych. Zgodnie z normami PN-EN 197-1, cement klasowy CEM I jest najczęściej używany w budownictwie, co potwierdza jego wysoką jakość i funkcjonalność. Dobre praktyki w zakresie stosowania zapraw mineralnych z cementem obejmują odpowiednie przygotowanie podłoża, właściwe proporcje składników oraz zapewnienie odpowiednich warunków do wiązania i twardnienia masy, co ma decydujący wpływ na trwałość i bezpieczeństwo konstrukcji.

Pytanie 25

W trakcie tynkowania ceglanego gzymsu zaprawę narzutu aplikujemy na

A. takim odcinku, aby można go wyprofilować przed związaniem zaprawy, przesuwając szablon po prowadnicach w jednym kierunku tj. "do siebie"

B. całą długość gzymsu, a następnie, po związaniu zaprawy, przesuwając szablon po prowadnicach do przodu i do tyłu

C. takim odcinku, aby można go wyprofilować przed związaniem zaprawy, przesuwając szablon po prowadnicach do przodu i do tyłu

D. całą długość gzymsu, a następnie, po związaniu zaprawy, przesuwając szablon po prowadnicach w jednym kierunku tj. "do siebie"

W przypadku tynkowania gzymsu ceglanego, nieprawidłowe podejście do nanoszenia zaprawy narzutu może prowadzić do istotnych problemów w późniejszym użytkowaniu. Odpowiedzi, które sugerują nanoszenie zaprawy na całą długość gzymsu przed związaniem, a następnie przesuwanie szablonu tylko w jedną stronę, pomijają kluczowy aspekt pracy z materiałem, jakim jest czas związania zaprawy. Takie działania mogą skutkować nierównomiernym wykończeniem, bowiem zaprawa może związać się w różnych momentach, co sprawi, że szablon nie wygeneruje pożądanego profilu. Przemieszczanie szablonu w jedną stronę, także ogranicza kontrolę nad procesem tynkowania, co może prowadzić do powstawania nieestetycznych nierówności. Dodatkowo, z praktycznego punktu widzenia, techniki tynkarskie zalecają zastosowanie ruchów w obie strony dla optymalizacji procesu, co zapewnia lepszą adaptację zaprawy do kształtów gzymsu. Typowym błędem jest także brak uwzględnienia różnorodności stosowanych zapraw, które mogą wymagać specyficznych metod nanoszenia i profilowania. W literaturze branżowej podkreśla się znaczenie dbałości o detale w pracy tynkarskiej, ponieważ nawet małe zaniedbania mogą prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak odpadanie tynku czy jego pękanie. Dlatego, fundamentalne dla uzyskania wysokiej jakości wykończenia jest stosowanie się do sprawdzonych procedur technicznych oraz zasad dobrych praktyk w budownictwie.

Pytanie 26

Zgodnie z zaleceniami producenta, zużycie gipsowej zaprawy tynkarskiej wynosi 6 kg/m²/10 mm. Oblicz, ile
30-kilogramowych worków zaprawy trzeba zakupić, aby nałożyć tynk o grubości 20 mm na ścianach o łącznej powierzchni 200 m².

A. 10 worków

B. 20 worków

C. 40 worków

D. 80 worków

Żeby policzyć, ile gipsowej zaprawy potrzebujemy do tynku grubości 20 mm na powierzchni 200 m², najpierw musimy przeliczyć zużycie zaprawy przy tej grubości. Z tego, co mówi producent, potrzebne jest 6 kg/m² dla 10 mm grubości, więc dla 20 mm będziemy potrzebować już 12 kg/m². Potem mnożymy to przez powierzchnię ścianek: 12 kg/m² * 200 m² daje nam 2400 kg zaprawy. Następnie musimy podzielić tę wagę przez wagę jednego worka, czyli 30 kg: 2400 kg / 30 kg = 80 worków. Przy takich obliczeniach warto pamiętać o zaleceniach producenta i standardach budowlanych, bo to naprawdę kluczowe, żeby tynk był odpowiedniej jakości i trwałości.

Pytanie 27

Tynk dwu warstwowy składa się z jakich elementów?

A. obrzutki i gładzi

B. narzutu i gładzi

C. obrzutki i narzutu

D. gruntownika i narzutu

Tynk dwuwarstwowy składa się z dwóch kluczowych warstw: obrzutki i narzutu. Obrzutka, będąca pierwszą warstwą, ma na celu przygotowanie podłoża poprzez zwiększenie przyczepności oraz wyrównanie powierzchni. Jest to warstwa o grubszej strukturze, wykonana z materiałów, takich jak zaprawy cementowe, które zapewniają odpowiednią nośność i trwałość. Narzut, będący drugą warstwą, nakładany jest na obrzutkę i pełni rolę estetyczną oraz ochronną. Jego zadaniem jest zapewnienie gładkiej powierzchni, która jest odporniejsza na czynniki atmosferyczne. Praktycznym przykładem zastosowania tynku dwuwarstwowego jest elewacja budynków mieszkalnych, gdzie odpowiednia aplikacja tych warstw wpływa na trwałość ścian zewnętrznych oraz estetykę budynku. Zgodnie z normami budowlanymi, tynk dwuwarstwowy powinien być stosowany w sposób właściwy, aby zapewnić nie tylko wygląd, ale także długowieczność i wytrzymałość elewacji.

Pytanie 28

Zgodnie z zaleceniami producenta, aby przygotować 25 kg gotowej zaprawy murarskiej, potrzeba 4 dm3 wody. Jaką ilość wody należy wykorzystać do przygotowania 100 kg zaprawy?

A. 16 litrów

B. 100 litrów

C. 25 litrów

D. 4 litry

Aby obliczyć ilość wody potrzebnej do rozrobienia 100 kg zaprawy, można skorzystać z proporcji. Producent podaje, że do 25 kg zaprawy potrzeba 4 dm3 wody, co odpowiada 4 litrom. Zatem, do rozrobienia 100 kg, co jest czterokrotnością 25 kg, proporcjonalnie potrzebujemy czterokrotności wody, czyli 4 dm3 x 4 = 16 dm3, co również odpowiada 16 litrom. W praktyce, dokładne odmierzanie wody jest kluczowe, ponieważ zbyt mała ilość wody może prowadzić do zbyt twardej i nieelastycznej zaprawy, natomiast zbyt duża ilość wody osłabi strukturę, co może skutkować pęknięciami lub innymi uszkodzeniami. W branży budowlanej, zgodnie z normami dotyczącymi przygotowania zapraw, ważne jest także, aby używać wody czystej, wolnej od zanieczyszczeń chemicznych, które mogłyby wpływać na jakość zaprawy. Warto również pamiętać, aby woda była w temperaturze pokojowej, co sprzyja lepszemu połączeniu składników.

Pytanie 29

Która z wymienionych czynności nie jest częścią badań kontrolnych przeprowadzanych podczas odbioru tynków cienkowarstwowych?

A. Badanie nasiąkliwości tynku

B. Sprawdzenie przyczepności tynku do podłoża

C. Weryfikacja prawidłowości przygotowania podłoża

D. Pomiar grubości tynku

Wśród czynności kontrolnych podczas odbioru tynków pocienionych, badanie przyczepności tynku do podłoża oraz badanie grubości tynku są kluczowymi parametrami, które wpływają na jakość i trwałość aplikacji. Często pomija się znaczenie tych testów, co prowadzi do błędnych przekonań o ich nieważności. Przyczepność tynku do podłoża jest niezbędna dla stabilności i długowieczności całej konstrukcji. Niewłaściwa przyczepność może powodować odspajanie się tynku, co skutkuje poważnymi uszkodzeniami i kosztownymi naprawami. Z kolei badanie grubości tynku jest istotne dla zapewnienia, że aplikacja spełnia normy projektowe oraz gwarantuje odpowiednie właściwości izolacyjne i estetyczne. Właściwa grubość tynku bezpośrednio wpływa na jego funkcjonalność, a także na ochronę podłoża przed działaniem czynników atmosferycznych. Mimo że badanie nasiąkliwości tynku może dostarczać informacji o jego właściwościach, w przypadku tynków pocienionych nie jest kluczowe, ponieważ ich formuły są zaprojektowane z myślą o zminimalizowaniu wchłaniania wody. Dlatego wiele osób myli tę kwestię, uznając, że wszystkie powyższe badania są równie istotne dla oceny jakości tynku, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków i zaniedbań w procesie kontroli jakości.

Pytanie 30

Określ właściwą sekwencję technologiczną działań związanych z obniżeniem poziomu posadowienia murowanych ław fundamentowych?

A. Odciążenie ław → podbicie fundamentu → wykonanie wykopu i zabezpieczenie deskowaniem

B. Podbicie fundamentu → odciążenie ław → wykonanie wykopu i zabezpieczenie deskowaniem

C. Wykonanie wykopu i zabezpieczenie deskowaniem → podbicie fundamentu → odciążenie ław

D. Wykonanie wykopu i zabezpieczenie deskowaniem → odciążenie ław → podbicie fundamentu

Prawidłowa odpowiedź wskazuje, że pierwszym krokiem w procesie obniżania poziomu posadowienia murowanych ław fundamentowych jest wykonanie wykopu oraz zabezpieczenie go deskowaniem. To kluczowy etap, gdyż odpowiednie przygotowanie terenu pozwala na bezpieczne przeprowadzenie kolejnych prac. Następnie, po zabezpieczeniu wykopu, przystępuje się do odciążenia ław, co ma na celu zmniejszenie obciążenia na fundamenty, aby zapobiec ich uszkodzeniu. Odciążenie jest niezbędne, aby fundamenty mogły być podbite bez ryzyka ich zniszczenia. Na końcu wykonuje się podbicie fundamentu, które jest procesem, w którym stosuje się specjalne materiały, takie jak beton lub zaprawa, aby podnieść poziom fundamentów do wymaganej wysokości. Taka sekwencja zgodna jest z procedurami zalecanymi w normach budowlanych, co zwiększa bezpieczeństwo i trwałość konstrukcji.

Pytanie 31

Do realizacji tynków zewnętrznych na elewacji budynku pięciokondygnacyjnego należy zastosować rusztowanie

A. warszawskiego

B. kozłowego

C. stojakowego

D. stolikowego

Wybór nieodpowiedniego typu rusztowania może prowadzić do poważnych problemów podczas wykonywania tynków zewnętrznych. Rusztowanie kozłowe, mimo że może być użyteczne w niektórych sytuacjach, nie jest przeznaczone do pracy na większych wysokościach. Jego konstrukcja ogranicza stabilność i może stwarzać realne zagrożenie dla pracowników, zwłaszcza w przypadku 5-kondygnacyjnego budynku. Podobnie, rusztowanie stolikowe jest dostosowane do prac na poziomie podłogi, a jego zastosowanie w kontekście elewacji budynku nie tylko ogranicza mobilność, ale także nie zapewnia odpowiedniego wsparcia dla materiałów i narzędzi. Co więcej, rusztowanie warszawskie, choć popularne w niektórych aplikacjach, nie spełnia wymagań dla złożonych prac budowlanych, zwłaszcza na wysokości, gdzie kluczowe jest zapewnienie bezpieczeństwa. W praktyce, decyzja o wyborze rusztowania powinna być oparta na analizie jego przeznaczenia oraz zgodności z normami i regulacjami. Wybranie niewłaściwego rozwiązania nie tylko zwiększa ryzyko wypadków, ale również może prowadzić do opóźnień w realizacji projektu z powodu konieczności wprowadzenia zmian w organizacji pracy. W związku z tym kluczowe jest, aby osoby odpowiedzialne za organizację tynkowania miały jasną wiedzę na temat specyfiki różnych typów rusztowań oraz ich zastosowania, co jest niezbędne do zapewnienia efektywności i bezpieczeństwa pracy na budowie.

Pytanie 32

Stosunek objętościowy 1:3:12 określa składniki zaprawy cementowo-glinianej M 0,6:

A. cement: zawiesina gliniana: piasek

B. cement: piasek: zawiesina gliniana

C. cement: woda: zawiesina gliniana

D. cement: zawiesina gliniana: woda

Odpowiedź 'cement: zawiesina gliniana: piasek' jest prawidłowa, ponieważ proporcja objętościowa 1:3:12 odnosi się do składników zaprawy cementowo-glinianej M 0,6, gdzie cement jest jednym z głównych składników, a jego ilość w mieszance wynosi 1 część. Zawiesina gliniana, będąca materiałem wiążącym, ma 3 części, a piasek, który pełni rolę wypełniacza, stanowi 12 części. Zastosowanie takiej proporcji jest zgodne z najlepszymi praktykami w budownictwie, gdzie kluczowe jest uzyskanie odpowiednich właściwości mechanicznych oraz trwałości zaprawy. Przykładowo, w kontekście budowy murów czy tynków, stosowanie zaprawy o takiej proporcji przyczynia się do lepszej przyczepności i wytrzymałości na czynniki atmosferyczne. Zgodnie z normami, właściwe stosunki składników mogą znacznie wpłynąć na jakość konstrukcji, co podkreśla znaczenie przestrzegania tych proporcji w praktyce budowlanej.

Pytanie 33

Czas pracy potrzebny do wykonania tynku o powierzchni 100 m² wynosi 42 r-g. Oblicz koszt robocizny związanej z otynkowaniem ścian o powierzchni 450 m², przy stawce 20,00 zł za 1 r-g.

A. 9 000,00 zł

B. 2 000,00 zł

C. 3 780,00 zł

D. 840,00 zł

Prawidłowa odpowiedź wynika z precyzyjnego obliczenia kosztów robocizny związanej z otynkowaniem większej powierzchni. Na początku obliczamy, ile roboczogodzin (r-g) potrzeba na otynkowanie 450 m². Skoro na 100 m² nakład robocizny wynosi 42 r-g, to dla 450 m² stosujemy proporcję: (450 m² / 100 m²) * 42 r-g = 189 r-g. Następnie, mając stawkę za 1 r-g równą 20,00 zł, obliczamy koszt robocizny: 189 r-g * 20,00 zł = 3 780,00 zł. Praktyczne zastosowanie tego obliczenia jest kluczowe w branży budowlanej, gdzie precyzyjne kalkulacje kosztów wpływają na efektywność budżetowania i planowania projektów. Dobre praktyki sugerują, aby zawsze uwzględniać zmienność w nakładach robocizny oraz stawki na poziomie lokalnym, co pozwala na dokładniejsze prognozowanie kosztów.

Pytanie 34

Aby naprawić głębokie pęknięcia w ścianie murowanej, należy zastosować

A. klamry stalowe oraz zaczyn cementowy

B. cegły kominowe i zaprawę cementową

C. stalowe pręty oraz zaprawę gipsową

D. cegły dziurawe wraz z zaczynem gipsowym

Użycie klamer stalowych i zaczynu cementowego do naprawy głębokich pęknięć w ścianach murowanych jest zgodne z najlepszymi praktykami budowlanymi. Klamry stalowe służą do stabilizacji strukturalnej i wzmocnienia połączeń między elementami budowlanymi, co jest kluczowe w przypadku uszkodzeń o dużej głębokości. Zastosowanie zaczynu cementowego jako materiału wypełniającego pęknięcia jest również podstawą dobrych praktyk. Zaczyn cementowy charakteryzuje się wysoką wytrzymałością na ściskanie oraz odpornością na czynniki atmosferyczne, co czyni go idealnym do zastosowań zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych. Przykładowo, w przypadku renowacji starych budynków, które mają pęknięcia wynikające z osiadania lub ruchów fundamentów, klamry stalowe mogą zostać użyte do złączenia i wzmocnienia uszkodzonych elementów, a zaczyn cementowy do ich wypełnienia. Warto również zwrócić uwagę na normy budowlane, które zalecają stosowanie tego typu materiałów w celu zapewnienia trwałości i bezpieczeństwa budynków.

Pytanie 35

Można zmniejszyć chłonność podłoża przeznaczonego do tynkowania poprzez

A. zastosowanie gruntów podkładowych

B. wcześniejsze wysuszenie ściany

C. pomalowanie powierzchni farbą

D. wykonanie tynków dedykowanych

Zastosowanie substancji gruntujących to kluczowy krok w procesie tynkowania, który pozwala na zmniejszenie chłonności podłoża. Gruntowanie ma na celu przygotowanie powierzchni, na którą zostanie nałożony tynk, poprzez poprawę przyczepności oraz wyrównanie chłonności. Dzięki temu tynk nie wchłania wody zbyt szybko, co może prowadzić do problemów z jego wiązaniem i trwałością. Przykładem substancji gruntującej mogą być preparaty na bazie żywic syntetycznych, które tworzą cienką warstwę ochronną, a jednocześnie są przepuszczalne dla pary wodnej. Zastosowanie gruntów jest zgodne z normami i zaleceniami producentów tynków, co podkreśla ich znaczenie w budownictwie. W praktyce, przed nałożeniem tynku, należy nanieść grunt równomiernie na całą powierzchnię, co zapewnia optymalne warunki do dalszych prac. Dobre praktyki wskazują również na konieczność dostosowania rodzaju gruntu do konkretnego materiału podłoża, co zwiększa efektywność całego procesu.

Pytanie 36

Jakiego zestawu narzędzi należy użyć do budowy ścian z bloczków Ytong, murowanych na zaprawie cementowo-wapiennej?

A. Młotek murarski, kielnia, strug, packa do szlifowania

B. Młotek murarski, piła płatnica, kielnia, pędzel ławkowiec

C. Młotek gumowy, piła płatnica, prowadnica kątowa, kielnia

D. Młotek gumowy, packa do szlifowania, strug, piła płatnica

Odpowiedź zawierająca młotek gumowy, piłę płatniczą, prowadnicę kątową i kielnię jest poprawna ze względu na specyfikę procesu murowania bloczków Ytong, które wykonuje się na zaprawie cementowo-wapiennej. Młotek gumowy jest istotny, ponieważ umożliwia delikatne, ale skuteczne dopasowanie bloczków bez ryzyka ich uszkodzenia. Piła płatnica jest narzędziem niezbędnym do dokładnego cięcia bloczków Ytong, co jest kluczowe w celu uzyskania precyzyjnych kształtów i wymiarów. Prowadnica kątowa pozwala na utrzymanie prostych kątów podczas układania ścian, co jest fundamentalne dla stabilności konstrukcji. Kielnia natomiast jest narzędziem, które umożliwia nakładanie zaprawy oraz precyzyjne umieszczanie bloczków. Użycie tych narzędzi zgodnie z zasadami sztuki budowlanej gwarantuje, że ściany będą trwałe i zgodne z normami budowlanymi. Dobrą praktyką jest również regularne kontrolowanie poziomu i pionu układanych elementów, co można zrealizować przy pomocy poziomicy. Właściwe przygotowanie i zastosowanie narzędzi to kluczowe aspekty, które wpływają na jakość całej konstrukcji.

Pytanie 37

Aby przygotować zaprawę cementowo-wapienną w proporcji objętościowej 1:0,5:4, co powinno zostać zgromadzone?

A. 1 część piasku, 0,5 części cementu i 4 części wapna

B. 1 część cementu, 0,5 części wapna i 4 części piasku

C. 1 część piasku, 0,5 części wapna i 4 części cementu

D. 1 część cementu, 0,5 części piasku i 4 części wapna

Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ zaprawa cementowo-wapienna o proporcji 1:0,5:4 oznacza, że na każdą część cementu przypada 0,5 części wapna oraz 4 części piasku. Przygotowanie zaprawy w takich proporcjach zapewnia odpowiednią wytrzymałość i trwałość materiału budowlanego. W praktyce, zaprawa cementowo-wapienna jest powszechnie stosowana w budownictwie do murowania, tynkowania oraz jako materiał do łączenia różnorodnych elementów konstrukcyjnych. Dobrze zbilansowane proporcje składników wpływają na właściwości fizyczne i chemiczne zaprawy, co jest zgodne z normami PN-EN 998-1, które określają wymagania dotyczące zapraw murarskich. Warto również zaznaczyć, że odpowiednie przygotowanie zaprawy, w tym staranne wymieszanie składników, jest kluczowe dla uzyskania pożądanej konsystencji oraz właściwości użytkowych. Przykładem zastosowania zaprawy cementowo-wapiennej jest budowa ścian nośnych z bloczków betonowych, gdzie zaprawa zapewnia stabilność i trwałość konstrukcji przez długie lata.

Pytanie 38

Oblicz całkowity koszt realizacji tynku mozaikowego na ścianie o powierzchni 30 m², przy założeniu, że koszt robocizny wynosi 25,00 zł/m², a wydatki na materiały to 20,00 zł/m²?

A. 750,00 zł

B. 1 350,00 zł

C. 1 500,00 zł

D. 600,00 zł

Aby policzyć, ile będzie kosztowało zrobienie tynku mozaikowego na ścianie o powierzchni 30 m², musimy zsumować koszty robocizny i materiałów. Koszt robocizny to 25 zł za m², więc przy 30 m² wychodzi 750 zł. Koszt materiałów to 20 zł za m², co daje 600 zł. Zatem całkowity koszt wynosi 1 350 zł. W branży budowlanej to standardowe podejście do obliczeń. Dobrze jest też pamiętać o innych wydatkach, które mogą się pojawić, jak np. transport materiałów czy wynajem sprzętu – to wszystko może mieć wpływ na ostateczną cenę.

Pytanie 39

Czym są zaczyny cementowe?

A. cementem, piaskiem oraz wodą

B. cementem i piaskiem

C. cementem, wapnem oraz wodą

D. cementem i wodą

Cement to kluczowy składnik w procesie produkcji zaczynów cementowych. Właściwa proporcja cementu i wody jest niezbędna do uzyskania optymalnej konsystencji oraz wytrzymałości. Zaczyny cementowe, będące mieszaniną cementu i wody, tworzą tzw. pastę cementową, która po hydratacji staje się twardym i trwałym materiałem. W praktyce, gdy cement reaguje z wodą, zachodzi reakcja chemiczna, w wyniku której powstają nowe związki chemiczne, odpowiedzialne za utwardzanie mieszanki. Standardy budowlane, takie jak normy PN-EN, zalecają użycie cementu w odpowiednich proporcjach, aby zapewnić nie tylko trwałość, ale także odporność na czynniki atmosferyczne, co jest szczególnie istotne w budownictwie infrastrukturalnym. Przykłady zastosowania zaczynów cementowych obejmują zarówno budowę fundamentów, jak i produkcję prefabrykatów betonowych, gdzie właściwe proporcje cementu i wody mają kluczowe znaczenie dla uzyskania wymaganego standardu wytrzymałości. Przykładowo, w konstrukcji mostów i budynków wysokościowych, nieodpowiednia mieszanka mogłaby prowadzić do poważnych problemów strukturalnych.

Pytanie 40

Jaką kwotę otrzyma robotnik za zrealizowanie 250 m2 tynku kategorii III, jeśli za 100 m2 takiego tynku przysługuje mu 1500 zł?

A. 3750 zł

B. 25000 zł

C. 37500 zł

D. 2500 zł

Aby obliczyć wynagrodzenie robotnika za wykonanie 250 m2 tynku kategorii III, najpierw należy ustalić stawkę za jednostkę powierzchni. Skoro robotnik otrzymuje 1500 zł za 100 m2, to jednostkowa stawka wynosi 1500 zł / 100 m2 = 15 zł/m2. Następnie, mnożymy tę stawkę przez powierzchnię, którą robotnik ma wykonać: 15 zł/m2 * 250 m2 = 3750 zł. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w branży budowlanej, gdzie wynagrodzenie często oblicza się na podstawie stawek jednostkowych. Zastosowanie takich obliczeń pozwala na precyzyjne określenie kosztów pracy oraz efektywne zarządzanie budżetem projektu. Warto również pamiętać, że w praktyce może być konieczne uwzględnienie dodatkowych czynników, takich jak czas realizacji, trudność prac oraz ewentualne dodatkowe koszty materiałów, co może wpłynąć na ostateczną kwotę wynagrodzenia.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej