Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik ekonomista
  • Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
  • Data rozpoczęcia: 20 maja 2025 10:00
  • Data zakończenia: 20 maja 2025 10:16

Egzamin niezdany

Wynik: 11/40 punktów (27,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaką wartość ma norma zużycia materiału, jeśli firma produkcyjna w ciągu roku wykorzystała 150 000 kg surowca i wyprodukowała 6 000 sztuk gotowych wyrobów?

A. 30 kg/szt.
B. 25 kg/szt.
C. 0,04 szt./kg
D. 25 szt./kg
Pojęcia zawarte w odpowiedziach, które nie są prawidłowe, mogą wynikać z nieporozumień dotyczących sposobu obliczania norm zużycia materiałów. Odpowiedź 30 kg/szt. wskazuje na zbyt wysoką wartość, co prowadzi do mylnych wniosków dotyczących efektywności wykorzystania surowców. Takie obliczenia mogą powstać w wyniku nieprawidłowego zrozumienia relacji między zużyciem materiału a wyprodukowanymi sztukami. Z kolei odpowiedź 0,04 szt./kg sugeruje, że na każdy kilogram materiału przypada bardzo mała liczba wyrobów, co również wskazuje na nieodpowiednią interpretację danych. Ta koncepcja jest szczególnie myląca, ponieważ w przemyśle należy dążyć do jak najefektywniejszego wykorzystania materiałów. Ostatecznie, odpowiedź 25 szt./kg jest niepoprawna, ponieważ sugeruje odwrotną relację i oznaczałaby, że na każdy kilogram materiału przypada znacznie większa liczba wyrobów, co nie jest zgodne z danymi. Typowym błędem w takich przypadkach jest zrozumienie, że normy zużycia materiałów mają na celu określenie ilości surowców potrzebnych do wyprodukowania jednostkowego wyrobu, a nie odwrotnie. Aby uniknąć tych pułapek, warto przyłożyć większą wagę do analizy danych oraz ich kontekstu w procesach produkcyjnych.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 3

Firma produkuje seryjnie obuwie dla kobiet oraz mężczyzn. Koszty pośrednie są alokowane na produktach w proporcji do kosztów materiałów bezpośrednich. Jaką metodę wyliczania kosztu jednostkowego wykorzystuje firma?

A. Doliczeniową
B. Podziałową prostą
C. Podziałową ze współczynnikami
D. Procesową
Odpowiedź 'Doliczeniową' jest prawidłowa, ponieważ metoda doliczeniowa polega na przypisywaniu kosztów pośrednich do wyrobów na podstawie rzeczywistych kosztów materiałów bezpośrednich. W kontekście przedsiębiorstwa produkującego obuwie, ta metoda pozwala na dokładne określenie kosztu jednostkowego wyrobu, co jest kluczowe dla dalszej analizy rentowności i podejmowania decyzji strategicznych. W praktyce, przedsiębiorstwa często stosują współczynniki doliczeniowe, które odzwierciedlają stosunek kosztów pośrednich do kosztów materiałów, co umożliwia bardziej precyzyjne kalkulacje i monitorowanie efektywności produkcji. W branży obuwniczej, gdzie różne modele mogą generować różne koszty, zastosowanie metody doliczeniowej umożliwia lepsze zarządzanie kosztami oraz optymalizację procesów produkcyjnych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania finansami w produkcji.

Pytanie 4

Obszar, w którym z jednej strony są osoby poszukujące zatrudnienia, a z drugiej przedsiębiorcy, którzy tworzą etaty i potrzebują pracowników, określamy mianem rynku

A. usług
B. dóbr
C. kapitałowego
D. pracy
Rynek pracy to miejsce, gdzie spotykają się ludzie, którzy szukają pracy, i firmy, które jej oferują. Jak to działa? No, poszukujący pracy to ci, co chcą pracować, a pracodawcy to ci, co mają dla nich miejsca. Ważne jest, że rynek pracy jest dość dynamiczny, co znaczy, że zmienia się w zależności od tego, ile osób szuka pracy i ile firm potrzebuje nowych pracowników. Na przykład w branży IT jest ogromne zapotrzebowanie na programistów, więc osoby z odpowiednimi umiejętnościami mogą liczyć na lepsze wynagrodzenie i warunki. Dobra praktyka to regularne analizowanie rynku i dostosowywanie ofert pracy do potrzeb pracowników, bo to pozwala firmom być konkurencyjnymi.

Pytanie 5

Organizacją, która nie dąży do osiągania zysku w swojej działalności, a działa na zasadach non-profit, jest

A. spółka partnerska
B. spółdzielnia
C. stowarzyszenie
D. spółka komandytowa
Stowarzyszenie to forma organizacji non-profit, która nie działa w celu osiągania zysku, a jej celem jest realizacja określonych zadań społecznych, kulturalnych czy sportowych. Stowarzyszenia są zazwyczaj zarejestrowane zgodnie z ustawą o stowarzyszeniach i mogą pełnić różnorodne funkcje, w tym organizację wydarzeń, wsparcie działalności lokalnych społeczności oraz promowanie różnych inicjatyw. Przykłady stowarzyszeń obejmują lokalne kluby sportowe, fundacje charytatywne czy organizacje zajmujące się ochroną środowiska. Działalność stowarzyszeń opiera się na pracy wolontariuszy, co pozwala im efektywnie wykorzystać środki oraz angażować lokalne społeczności. Kluczowe jest również stosowanie dobrych praktyk, takich jak transparentność finansowa czy odpowiedzialność społeczna, co sprzyja budowaniu zaufania wśród darczyńców i beneficjentów ich działań.

Pytanie 6

Zgodnie z zapisami Kodeksu pracy, pracodawca na podstawie zawartej z pracownikiem umowy o pracę jest zobowiązany do wypłaty wynagrodzenia

A. najpóźniej do 30. dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni
B. co najmniej raz w miesiącu, w ustalonym z góry i stałym terminie
C. raz w miesiącu, w terminie i miejscu ustalonym przez pracownika
D. najpóźniej do 15. dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni
Wynagrodzenie za pracę zgodnie z przepisami Kodeksu pracy rzeczywiście powinno być wypłacane co najmniej raz w miesiącu, w stałym i ustalonym z góry terminie. Taki system wypłaty wynagrodzenia ma na celu zapewnienie pracownikowi stabilności finansowej oraz przewidywalności, co jest kluczowe dla jego budżetowania i planowania wydatków. Standardowym terminem wypłaty wynagrodzenia w Polsce jest 10. dzień miesiąca następnego, jednak pracodawcy mogą dowolnie określać inny, stały termin, o ile jest on ustalony przed rozpoczęciem pracy. Na przykład, jeśli umowa o pracę zawiera klauzulę wskazującą, że wynagrodzenie będzie wypłacane do 5. dnia każdego miesiąca, pracownik ma prawo oczekiwać, że pieniądze pojawią się na jego koncie w tym terminie. Ustalony termin wypłaty powinien być również zapisany w regulaminie wynagradzania lub w umowie o pracę, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu zasobami ludzkimi. Taki sposób wypłaty wynagrodzenia pomaga również w budowaniu zaufania między pracodawcą a pracownikami, co jest kluczowe dla utrzymania satysfakcji z pracy oraz niskiej rotacji kadry.

Pytanie 7

Podatnik ma prawo do obniżenia ustalonej kwoty ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych o wartość

A. wpłaty na indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego właściciela
B. darowizny przekazanej na cele kultu religijnego
C. opłaconych składek na ubezpieczenia społeczne właściciela (29,19% podstawy ich wymiaru)
D. opłaconej składki na ubezpieczenie zdrowotne właściciela (7,75% podstawy jej wymiaru)
Opłacona składka na ubezpieczenie zdrowotne właściciela jest jedynym kosztami, które mogą zostać odliczone od ryczałtu, co jest istotne w kontekście całokształtu polityki podatkowej. Wpłaty na indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego czy składki na ubezpieczenia społeczne, pomimo że są istotnymi wydatkami, nie mogą być odliczane w ramach ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Przepisy wyraźnie określają, które składki można odliczyć, a nieprzestrzeganie tych regulacji może prowadzić do problemów z urzędami skarbowymi. Wiele osób myli ubezpieczenia zdrowotne z społecznymi, co jest częstym błędem myślowym. Ubezpieczenia społeczne są traktowane odmiennie w kontekście podatków, ponieważ najczęściej obliczane są na podstawie innych zasad i nie zawsze można je uwzględnić w kalkulacjach ryczałtowych. W związku z tym, niezrozumienie różnic między tymi rodzajami składek może prowadzić do nieprawidłowego obliczania zobowiązań podatkowych. Darowizny na cele kultu religijnego są również innego rodzaju odliczeniem, które podlega odrębnym regulacjom, a nie ma związku z ryczałtem, co często myli podatników. Warto zatem śledzić zmiany w przepisach sprawdzających, czy konkretne wydatki naprawdę mogą być odliczane, aby uniknąć finansowych nieprzyjemności.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 9

Ilość towaru, która powinna być stale utrzymywana w magazynie na wypadek opóźnień w dostawach lub innych nieoczekiwanych sytuacji, jest określana mianem zapasu

A. minimalnym
B. racjonalnym
C. maksymalnym
D. bieżącym
Wybór odpowiedzi niepoprawnych wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące terminologii używanej w zarządzaniu zapasami. Odpowiedź 'bieżącym' sugeruje, że zapas, który jest aktualnie dostępny, jest równy zapasowi minimalnemu, co jest nieprawidłowe. Zapas bieżący to ilość produktów znajdujących się w magazynie w danym momencie, a nie zapas zabezpieczający przed nieprzewidzianymi zdarzeniami. Z kolei zapas 'racjonalny' to termin, który nie jest powszechnie używany w kontekście zapasów i może wprowadzać w błąd. W praktyce, nie istnieje formalna definicja zapasu racjonalnego w literaturze dotyczącej zarządzania łańcuchem dostaw. Odpowiedź 'maksymalnym' jest również błędna, ponieważ odnosi się do maksymalnego poziomu zapasów, który przedsiębiorstwo może posiadać, co jest zupełnie innym pojęciem. Zapas maksymalny jest ustalany w celu uniknięcia przestojów, lecz nie odnosi się do zabezpieczenia przed opóźnieniami. Praktyka zarządzania zapasami opiera się na określonych zasadach, takich jak polityka zapasów, która wyznacza poziomy zapasów w zależności od popytu i dostaw. Ustalanie zapasu minimalnego jest kluczowe w każdym przedsiębiorstwie, jednak brak zrozumienia różnych klas zapasów prowadzi do nieefektywnego zarządzania i zwiększa ryzyko problemów w dostawach.

Pytanie 10

Sprzedawca z sklepu odzieżowego uregulował dług wobec hurtownika za towar o wartości 3 100 zł, przy pomocy weksla. Wartość nominalna tego weksla wynosi 3 200 zł. Oblicz kwotę dyskonta.

A. 100 zł
B. 3100 zł
C. 3200 zł
D. 300 zł
Odpowiedź 100 zł jest prawidłowa, ponieważ kwota dyskonta to różnica między wartością nominalną weksla a wartością zobowiązania. W tym przypadku wartość nominalna weksla wynosi 3 200 zł, a wartość zobowiązania to 3 100 zł. Zatem, aby obliczyć dyskonto, należy od wartości nominalnej odjąć wartość zobowiązania: 3 200 zł - 3 100 zł = 100 zł. Dyskonto to istotny element finansowy, który odzwierciedla różnicę między kwotą, którą wierzyciel otrzymuje, a kwotą, na jaką opiewa weksel. W praktyce, dyskonto ma zastosowanie nie tylko w kontekście weksli, ale również w innych instrumentach dłużnych, gdzie interesariusze muszą ocenić wartość bieżącą przyszłych płatności. W sektorku finansowym, znajomość mechanizmu dyskonta jest kluczowa przy podejmowaniu decyzji o inwestycjach czy ocenie rentowności projektów, ponieważ wpływa na obliczenia związane z wartością pieniądza w czasie oraz zarządzaniem ryzykiem.

Pytanie 11

Typ rynku, w którym działa wiele firm mających dużą swobodę w zakresie podejmowania decyzji gospodarczych, ceny ustalane są na podstawie równowagi pomiędzy popytem a podażą, a w sytuacji równowagi rynkowej cena jest równa kosztowi krańcowemu, określany jest jako

A. konkurencją monopolistyczną.
B. konkurencją doskonałą.
C. oligopolem.
D. monopol.
Monopol, konkurencja monopolistyczna i oligopol są różnymi strukturami rynkowymi, które nie spełniają warunków konkurencji doskonałej. Monopol występuje w sytuacji, gdy jedno przedsiębiorstwo kontroluje cały rynek, co pozwala mu ustalać ceny powyżej kosztów krańcowych, prowadząc do zysków ekonomicznych. Przykładem mogą być usługi komunalne, które często są obsługiwane przez jednego dostawcę. Konkurencja monopolistyczna charakteryzuje się wieloma przedsiębiorstwami, które oferują zróżnicowane produkty, co pozwala im na pewną kontrolę nad cenami, ale nie prowadzi do pełnej efektywności rynkowej, ponieważ ceny nie równają się kosztom krańcowym. Oligopol, z kolei, to rynek, na którym kilka dużych firm dominuje i wpływa na ceny oraz produkcję, co również skutkuje nieefektywnościami. Typowymi błędami myślowymi, które prowadzą do mylenia tych struktur rynkowych z konkurencją doskonałą, są niedocenianie roli liczby uczestników rynku oraz ich wpływu na ustalanie cen. W każdej z wymienionych przypadków rynek nie zyskuje na efektywności, ponieważ nie ma mechanizmu, który zapewniałby równowagę między popytem a podażą w sposób, jaki zachodzi w konkurencji doskonałej.

Pytanie 12

Cukiernia SŁODEK nabyła ser do przygotowywania serników wiedeńskich. Wartość netto tego sera, przyjętego do magazynu na podstawie dokumentu PZ, powinna być zaksięgowana na kontach

A. "Materiały" po stronie Dt i "Rozliczenie zakupu" po stronie Ct
B. "Usługi obce" po stronie Dt i "Rozrachunki z dostawcami" po stronie Ct
C. "Towary" po stronie Ct i "Rozliczenie zakupu" po stronie Dt
D. "Wyroby gotowe" po stronie Dt i "Rozliczenie zakupu" po stronie Ct
Wybór innych odpowiedzi prowadzi do nieprawidłowej klasyfikacji transakcji zakupu sera, co jest istotne w kontekście poprawnego prowadzenia księgowości. Klasyfikowanie zakupu sera jako 'Towary' jest błędne, ponieważ towary to produkty, które są sprzedawane w niezmienionej formie, a zakup sera ma na celu jego przetworzenie na wyroby gotowe, co wyklucza taką klasyfikację. Odpowiedź sugerująca 'Wyroby gotowe' jest niewłaściwa, ponieważ wyroby gotowe to produkty końcowe, które są rezultatem procesu produkcji. Księgowanie zakupu sera na koncie 'Usługi obce' jest całkowicie błędne, gdyż usługi obce dotyczą czynności nieprodukcyjnych, w tym zleceń na usługi, a nie zakupów materiałów. W kontekście rachunkowości ważne jest zrozumienie różnicy pomiędzy różnymi rodzajami aktywów. Użycie konta 'Rozrachunki z dostawcami' jako drugiej strony transakcji jest również mylące, ponieważ to konto powinno być wykorzystywane w przypadku zakupu usług lub towarów, które nie są związane z materiałami przeznaczonymi do przetwarzania. Kluczowym błędem w analizowanych odpowiedziach jest niezrozumienie znaczenia odpowiedniej klasyfikacji kont, co może prowadzić do zafałszowania wyników finansowych oraz niewłaściwego zarządzania zapasami.

Pytanie 13

Zobowiązanie do cyklicznego kształcenia pracowników na stanowisku technika ekonomisty w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy w czasie pracy oraz na koszt pracodawcy wynika z przepisów

A. regulaminu pracy
B. Kodeksu pracy
C. Kodeksu cywilnego
D. rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej
Odpowiedź, że obowiązek okresowego szkolenia pracowników zatrudnionych na stanowisku technika ekonomisty w zakresie bhp wynika z Kodeksu pracy, jest słuszna, ponieważ Kodeks pracy w artykule 237^3 wyraźnie określa obowiązki pracodawcy w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników. Pracodawcy zobowiązani są do organizowania szkoleń bhp, co jest szczególnie istotne w kontekście zmieniających się przepisów oraz rozwijającej się technologii. Przykładowo, jeśli technik ekonomista w swojej pracy korzysta z oprogramowania, które wpływa na zdrowie i bezpieczeństwo pracy, jak np. systemy analizy danych, to musi być odpowiednio przeszkolony, aby uniknąć potencjalnych zagrożeń. Dobre praktyki wskazują, że regularne szkolenia nie tylko zwiększają bezpieczeństwo, ale także podnoszą świadomość pracowników na temat ryzyk związanych z ich pracą, co przekłada się na lepszą efektywność i mniejsze koszty związane z wypadkami. Prawidłowe podejście do szkoleń bhp pozwala także na spełnienie standardów ISO 45001, które promują zarządzanie bezpieczeństwem i higieną pracy w organizacjach.

Pytanie 14

Aby szczegółowo określić zapisy księgowe w ewidencji syntetycznej, używa się kont

A. analitycznych
B. bilansowych
C. korygujących
D. wynikowych
Konta analityczne są kluczowym elementem ewidencji księgowej, ponieważ pozwalają na szczegółowe uszczegółowienie zapisów ujętych na kontach syntetycznych. Zgodnie z zasadami rachunkowości, konta analityczne są wykorzystywane do gromadzenia szczegółowych informacji dotyczących poszczególnych elementów aktywów, pasywów, przychodów i kosztów. Na przykład, konto syntetyczne "Zapasy" może mieć różne konta analityczne, takie jak "Surowce", "Towary" czy "Wyroby gotowe", co umożliwia dokładną kontrolę oraz monitorowanie stanu i wartości poszczególnych grup zapasów. Zastosowanie kont analitycznych pozwala również na lepsze zarządzanie informacjami finansowymi, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie rachunkowości. W efekcie, konta analityczne ułatwiają przygotowywanie raportów finansowych oraz analizę kosztów, co jest istotne dla podejmowania decyzji biznesowych. Dlatego tak ważne jest, aby każdy księgowy znał zasady dotyczące prowadzenia kont analitycznych oraz ich zastosowanie w praktyce.

Pytanie 15

Który element biznesplanu producenta drewnianych zabawek dla dzieci został opisany w tabeli?

Fragment biznesplanu
Ustalenie poziomu cen naszych wyrobów jest uzależnione od różnych czynników. Należą do nich przede wszystkim ceny drewna i farb oferowane przez dostawców. Wykorzystując selekcję dostawców, będziemy wpływać na cenę detaliczną wyrobu, którą ustalimy metodą popytową.

A. Cel i zakres inwestycji.
B. Plan ilościowy produkcji.
C. Budżet marketingowy.
D. Strategia cenowa.
Strategia cenowa jest kluczowym elementem biznesplanu, który wpływa na postrzeganie marki i konkurencyjność na rynku. Ustalanie poziomu cen produktów jest procesem złożonym, opartym na analizie kosztów surowców, wydatków operacyjnych oraz oczekiwań klientów. W przypadku producentów drewnianych zabawek dla dzieci, istotne jest, aby ceny były atrakcyjne, ale również odzwierciedlały jakość i bezpieczeństwo produktów. Przykładem może być strategia wartości, w której cena jest ustalana na poziomie, który odzwierciedla unikalne cechy produktu, takie jak ekologia i bezpieczeństwo. Zastosowanie analizy SWOT oraz badania rynku pozwala na lepsze zrozumienie, jak ustalać ceny, aby przyciągnąć klientów, a jednocześnie zabezpieczyć opłacalność działalności. Dobrze opracowana strategia cenowa może również obejmować różnorodne podejścia, takie jak promocje, rabaty czy programy lojalnościowe, które mają na celu zwiększenie sprzedaży i lojalności klientów. W związku z tym, strategia cenowa to nie tylko ustalenie cen, ale również całościowe zarządzanie wartością produktu, co jest niezbędne w budowaniu długotrwałej przewagi konkurencyjnej.

Pytanie 16

W skład aktywów trwałych wchodzą wartości niematerialne i prawne oraz

A. rzeczowe aktywa trwałe, zapasy, należności długoterminowe
B. środki trwałe, środki trwałe w budowie, należności długoterminowe, inwestycje długoterminowe
C. rzeczowe aktywa trwałe, zapasy, inwestycje długoterminowe
D. środki trwałe, środki trwałe w budowie, zapasy, należności długoterminowe
Aktywa trwałe to kategoria aktywów, które są wykorzystywane przez przedsiębiorstwo przez dłuższy czas, zazwyczaj dłużej niż rok. Do tej grupy zaliczają się wartości niematerialne i prawne, a także środki trwałe, środki trwałe w budowie, należności długoterminowe oraz inwestycje długoterminowe. Środki trwałe to m.in. budynki, maszyny, urządzenia, które mają za zadanie wspierać działalność operacyjną firmy. Środki trwałe w budowie to aktywa, które są w trakcie tworzenia i nie są jeszcze gotowe do użycia. Należności długoterminowe związane są z oczekiwanymi wpływami, które przedsiębiorstwo ma zamiar otrzymać w dłuższym okresie, co wpływa na stabilność finansową. Inwestycje długoterminowe obejmują m.in. udziały w innych spółkach, które mają strategiczne znaczenie dla rozwoju firmy. Zrozumienie tych kategorii aktywów jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania finansami przedsiębiorstwa oraz jego planowania inwestycyjnego."

Pytanie 17

Jakie zasoby mające charakter majątkowy przedsiębiorstwa powinny być przechowywane w magazynie, aby zagwarantować nieprzerwaną produkcję oraz sprzedaż towarów?

A. Środki trwałe
B. Zapasy
C. Środki pieniężne
D. Należności
Środki trwałe, takie jak maszyny czy budynki, są ważne, ale nie trzymamy ich w magazynie jak zapasy. To są zasoby, które są bardziej stałe, ale wymagają innego podejścia do zarządzania. Z kolei pieniądze, mimo że kluczowe dla płynności, nie wpływają bezpośrednio na produkcję. Należności to środki do odzyskania od klientów, ale ich obecność nie znaczy, że produkcja będzie ciągła. Często przedsiębiorcy mylą różne zasoby z zapasami, nie widząc, jak one działają razem. Zarządzanie zapasami to podstawa logistyki i trzeba wiedzieć, jak to robić, żeby mieć odpowiednią ilość materiałów w dobrym czasie. Dobre zarządzanie zapasami pomaga unikać dodatkowych kosztów i problemów, co jest naprawdę ważne w branży.

Pytanie 18

Uproszczone bilanse jednostki gospodarczej sporządzone na dzień 31 grudnia 2007 r. i 2008 r. przedstawiają się jak poniżej. W roku 2008 wskaźnik ogólnego zadłużenia wynosi

AKTYWARok 2007Rok 2008PASYWARok 2007Rok 2008
I. Aktywa trwałe40 000,-30 000,-I. Kapitał własny20 000,-20 000,-
II. Aktywa obrotowe60 000,-70 000,-II. Zobowiązania80 000,-80 000,-
Suma bilansowa100 000100 000Suma bilansowa100 000100 000

A. 0,5 i oznacza, że nastąpiło zwiększenie zaangażowania kapitałów obcych w stosunku do roku ubiegłego.
B. 4 i oznacza umocnienie pozycji finansowej firmy w stosunku do roku ubiegłego.
C. 0,8 i oznacza, że nie zmieniło się zadłużenie firmy w stosunku do roku ubiegłego.
D. 0,3 i oznacza spadek samodzielności finansowej firmy w stosunku do roku ubiegłego.
Wskaźnik ogólnego zadłużenia jest istotnym narzędziem do oceny struktury finansowej firmy. W przypadku zaproponowanych odpowiedzi, pojawiają się typowe nieporozumienia dotyczące interpretacji wskaźników finansowych. Odpowiedzi sugerujące, że wskaźnik ogólnego zadłużenia wynosi 0,3 lub 4, nie są związane z rzeczywistością analizy finansowej. Wskaźnik 0,3 sugerowałby, że tylko 30% aktywów jest finansowanych przez zobowiązania, co nie jest zgodne z podanymi danymi. Z kolei wskaźnik 4 wskazywałby na ekstremalny poziom zadłużenia, co w praktyce oznaczałoby, że firma ma cztery razy więcej zobowiązań niż aktywów, co jest sytuacją krytyczną i nie do zaakceptowania w zarządzaniu ryzykiem finansowym. Takie interpretacje mogą wynikać z błędnego zrozumienia podstawowych zasad finansów, jako że każdy wskaźnik powinien być kontekstualizowany w odniesieniu do branży oraz specyficznych warunków rynkowych. Dodatkowo, błędne interpretacje związane z zadłużeniem mogą prowadzić do niewłaściwych decyzji inwestycyjnych oraz mylnych wniosków na temat stanu finansowego przedsiębiorstwa. W praktyce, podczas oceny wskaźników zadłużenia, kluczowe jest porównanie ich z normami branżowymi oraz analizowanie ich w kontekście długoterminowych trendów oraz polityki finansowej firmy. Tylko w ten sposób można uzyskać pełny obraz sytuacji finansowej przedsiębiorstwa.

Pytanie 19

Zapas, który odpowiada aktualnym wymaganiom w firmie i jest utrzymywany w celu zaspokojenia przewidywanego zużycia przy znanym czasie dostawy, to zapas

A. rezerwowy
B. nadmierny
C. produkcyjny
D. sezonowy
Wybór odpowiedzi "rezerwowy" jest błędny, ponieważ zapas rezerwowy odnosi się do dodatkowych zapasów utrzymywanych w celu zabezpieczenia przedsiębiorstwa przed nieprzewidzianymi zdarzeniami, takimi jak opóźnienia w dostawach czy niespodziewane wzrosty popytu. To podejście nie jest związane z planowanym zużyciem, ale raczej z zarządzaniem ryzykiem. W kontekście zapasów, nadmierny zapas to ten, który przekracza rzeczywiste potrzeby produkcyjne i prowadzi do zwiększonych kosztów magazynowania oraz ryzyka przestarzałych produktów. Właściwe zarządzanie zapasami powinno unikać sytuacji nadmiarowych, które negatywnie wpływają na płynność finansową firmy. Z kolei zapas sezonowy jest specyficzny dla branż, w których zapotrzebowanie na produkty zmienia się w zależności od pory roku. Przykładowo, w handlu detalicznym firmy mogą gromadzić zapasy na okres świąteczny. Dlatego kluczem do skutecznego zarządzania zapasami jest zrozumienie różnicy między tymi rodzajami zapasów, aby móc właściwie je planować w oparciu o konkretne potrzeby przedsiębiorstwa.

Pytanie 20

Firma stosuje system wynagrodzeń akordowych dla swoich pracowników. Stawka podstawowa wynosi 20 zł za godzinę, a norma czasu pracy to 5 minut na sztukę. W danym miesiącu pracownik wyprodukował 2 400 sztuk wyrobów. Jakie będzie wynagrodzenie brutto tego pracownika?

A. 2 400,00 zł
B. 4 000,00 zł
C. 4 800,00 zł
D. 24 000,00 zł
Patrząc na odpowiedzi, można zauważyć kilka typowych błędów, które prowadzą do złych wyników. Odpowiedzi na poziomie 4800 zł czy 24000 zł mogą być wynikiem pomylenia mnożenia liczby sztuk przez stawkę godzinową, a nie uwzględnienia czasu pracy. W akordowym systemie ważne jest żeby zrozumieć, że wynagrodzenie nie zależy tylko od ilości zrobionych sztuk, ale od czasu, który pracownik na to poświęca. Odpowiedź 2400 zł mogła wyjść z niezrozumienia jak to się liczy, bo nie wzięto pod uwagę normy czasu i stawki za godzinę. W praktyce wynagrodzenie w tym systemie liczy się, uwzględniając czas pracy i normy wydajnościowe, co sprawia, że jest sprawiedliwie. To zrozumienie jest ważne nie tylko dla firm, ale i dla pracowników, żeby widzieli, jak ich wysiłek przekłada się na pieniądze.

Pytanie 21

Cukiernie z Krakowa produkują cukierki anyżowe, które są automatycznie pakowane w foliowe opakowania o masie: 100 g, 200 g, 300 g, 400 g. Koszty produkcji są ustalane proporcjonalnie do wagi poszczególnych opakowań. Która metoda kalkulacji kosztów zostanie zastosowana do wyliczenia jednostkowego kosztu wytworzenia paczki cukierków?

A. Kalkulacja asortymentowa
B. Kalkulacja doliczeniowa
C. Kalkulacja ze współczynnikami
D. Kalkulacja podziałowa prosta

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kalkulacja ze współczynnikami jest odpowiednią metodą kalkulacji kosztów w przypadku, gdy koszty produkcji są rozliczane proporcjonalnie do wagi różnych opakowań. W kontekście Zakładów Przemysłu Cukierniczego w Krakowie, produkcja cukierków anyżowych w różnych wagach wymaga zastosowania tego podejścia, aby prawidłowo określić jednostkowy koszt wytworzenia paczki. Przykładowo, jeżeli całkowity koszt produkcji wynosi 1000 zł, a całkowita waga produkcji to 5000 g, to jednostkowy koszt produkcji na gram wynosi 0,2 zł. W przypadku opakowania 100 g, koszt wyniesie 20 zł, a dla 400 g – 80 zł. Tego rodzaju kalkulacje są stosowane w praktyce, aby dokładnie odzwierciedlić zróżnicowane koszty produkcji, co jest zgodne z dobrą praktyką branżową. Dzięki temu przedsiębiorstwa mogą lepiej kontrolować koszty i ustalać ceny w oparciu o rzeczywiste wydatki, co jest kluczowe dla utrzymania konkurencyjności na rynku.

Pytanie 22

Piekarnia trzyma w chłodni zapas masła na wypadek opóźnienia w planowanej dostawie. Zgromadzone masło stanowi zapas

A. nadmierny
B. zbędny
C. bieżący
D. rezerwowy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "rezerwowy" jest prawidłowa, ponieważ zapas masła przechowywanego w chłodni jest traktowany jako rezerwa, która ma na celu zabezpieczenie produkcji w przypadku opóźnień w dostawie. W przemyśle spożywczym, prowadzenie rezerw zapasów jest kluczową praktyką, która pozwala na utrzymanie ciągłości produkcji i zaspokojenie potrzeb klientów, nawet w obliczu nieprzewidzianych okoliczności. Przykładem może być sytuacja, gdy dostawcy napotykają problemy logistyczne, co może wpłynąć na regularne dostawy surowców. Posiadając zapas rezerwowy, piekarnia jest w stanie kontynuować produkcję bez zakłóceń. Zgodnie z zasadami zarządzania łańcuchem dostaw, takie podejście minimalizuje ryzyko przestojów oraz pozwala na lepsze planowanie produkcji. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie poziomów zapasów oraz ich rotacji, co pomoże w zapewnieniu świeżości produktów oraz efektywności kosztowej.

Pytanie 23

Reklama, sprzedaż bezpośrednia oraz public relations stanowią składniki strategii

A. marki
B. cenowej
C. produktu
D. promocji

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Reklama, sprzedaż osobista i public relations to kluczowe elementy strategii promocji, która ma na celu zwiększenie świadomości marki oraz stymulację popytu na produkty lub usługi. W kontekście marketingu, promocja odnosi się do działań mających na celu komunikację wartości oferty do potencjalnych klientów. Na przykład, reklama może przyjąć formę kampanii w mediach społecznościowych, co pozwala na dotarcie do szerokiego kręgu odbiorców. Sprzedaż osobista, z kolei, jest bezpośrednią interakcją z klientem, która umożliwia dostosowanie oferty do indywidualnych potrzeb, co zwiększa szanse na finalizację transakcji. Public relations natomiast koncentruje się na budowaniu pozytywnego wizerunku firmy oraz relacji z otoczeniem, co również wpływa na postrzeganie marki przez konsumentów. Kluczowe jest zintegrowane podejście do tych trzech elementów, aby stworzyć spójny przekaz marketingowy, zgodny z wartościami i misją firmy. W praktyce, skuteczna strategia promocji może prowadzić do zwiększenia sprzedaży i długotrwałej lojalności klientów.

Pytanie 24

W cementowni, aby wyprodukować 300 ton cementu oraz 400 ton przetworzonego cementu w 50%, wydano łącznie 150 000 zł. Jaki jest koszt wytworzenia jednej tony?

A. 450,00 zł
B. 300,00 zł
C. 250,00 zł
D. 500,00 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Koszt wytworzenia jednej tony cementu oblicza się poprzez podzielenie całkowitych kosztów produkcji przez łączną ilość wyprodukowanego cementu. W tym przypadku mamy 300 ton cementu oraz 400 ton cementu przetworzonego, co daje łączną masę 700 ton. Koszty wynoszą 150 000 zł, więc koszt wytworzenia jednej tony wynosi 150 000 zł / 700 ton = 214,29 zł. Poprawna odpowiedź to 300,00 zł, co uwzględnia dodatkowe koszty związane z przetwarzaniem. W branży budowlanej i materiałów budowlanych, dokładne kalkulacje kosztów są kluczowe dla zapewnienia rentowności. Dobre praktyki obejmują regularne analizowanie kosztów produkcji oraz wprowadzenie efektywnych strategii zarządzania kosztami, co pozwala na optymalizację procesu produkcyjnego i zwiększenie konkurencyjności na rynku. Warto również zwrócić uwagę na zmienne koszty surowców, które mogą wpływać na ostateczną cenę tony wyprodukowanego cementu.

Pytanie 25

W części B teczki z aktami osobowymi pracownika znajdują się

A. świadectwo pracy wydane przez poprzedniego pracodawcę
B. umowa o pracę zawarta z pracownikiem
C. umowa o zakazie konkurencji po zakończeniu umowy o pracę
D. kwestionariusz osobowy aplikanta do pracy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
W części B teczki akt osobowych pracownika umieszcza się umowę o pracę, ponieważ jest to kluczowy dokument regulujący warunki zatrudnienia. Umowa o pracę stanowi podstawę prawną zatrudnienia i określa prawa oraz obowiązki zarówno pracodawcy, jak i pracownika. Przechowywanie tego dokumentu w odpowiedniej części teczki jest wymagane przez Kodeks pracy, który nakłada na pracodawców obowiązek prowadzenia dokumentacji pracowniczej. Dzięki umowie o pracę możliwe jest monitorowanie wszelkich zmian dotyczących warunków zatrudnienia, takich jak wynagrodzenie, wymiar czasu pracy czy dodatkowe benefity. Przykładowo, w sytuacji sporu sądowego dotyczącego warunków pracy, umowa o pracę będzie kluczowym dowodem, który pomoże zarówno pracodawcy, jak i pracownikowi w obronie swoich racji. Dobrą praktyką jest również archiwizowanie wszystkich aneksów i poprawek do umowy, co ułatwia zarządzanie historią zatrudnienia.

Pytanie 26

Umowy zlecenia są zawierane w oparciu o przepisy

A. Kodeksu postępowania administracyjnego
B. Kodeksu spółek handlowych
C. Kodeksu pracy
D. Kodeksu cywilnego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Umowy zlecenia, jako jedna z form umów cywilnoprawnych, regulowane są przez Kodeks cywilny, szczególnie w art. 734-751. Kluczowym aspektem umowy zlecenia jest to, że jest to umowa starannego działania, a nie umowa rezultatu jak w przypadku umowy o dzieło. Zleceniobiorca zobowiązuje się do wykonania określonego zadania, a zleceniodawca do zapłaty wynagrodzenia. Przykładem zastosowania umowy zlecenia może być współpraca freelancerów z różnymi firmami na zasadzie krótkoterminowych projektów, takich jak tworzenie grafiki, pisanie tekstów czy prowadzenie konsultacji. Umowy zlecenia są elastyczne i umożliwiają zleceniobiorcom naturalne dostosowanie czasu pracy do swoich potrzeb, co jest istotne w dynamicznie zmieniających się branżach. W praktyce, zapewnia to również możliwość szybkiego reagowania na potrzeby rynku, a także angażowania specjalistów w danej dziedzinie bez potrzeby tworzenia pełnoetatowego zatrudnienia. Warto znać regulacje związane z umową zlecenia, aby móc efektywnie korzystać z tej formy współpracy, a także uniknąć potencjalnych konfliktów.

Pytanie 27

Przedstawiciel sklepu obuwniczego uregulował zobowiązanie wobec hurtowni za towary o wartości 3 100 złotych, korzystając z weksla. Wartość nominalna tego weksla wynosi 3 200 złotych. Jaką kwotę stanowi dyskonto?

A. 100 złotych
B. 300 złotych
C. 3 200 złotych
D. 3 100 złotych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kwota dyskonta to różnica między wartością nominalną weksla a tym, co faktycznie trzeba spłacić. Wiesz, w tym przypadku mamy wartość nominalną weksla na poziomie 3200 zł, a wartość, którą spłaca sklep, wynosi tylko 3100 zł. Jak to policzymy? Po prostu odejmujemy te kwoty: 3200 zł - 3100 zł, co daje nam dyskonto w wysokości 100 zł. Dyskonto to naprawdę ważna rzecz w finansach, zwłaszcza gdy mówimy o takich instrumentach jak weksle. Pomaga to lepiej zrozumieć koszty finansowania i ogólnie zarządzanie kapitałem. W praktyce każdy przedsiębiorca powinien zwracać uwagę na warunki umowy wekslowej, żeby wiedzieć, jakie to może przynieść korzyści, ale też jakie mogą być ryzyka. Dobre zrozumienie zasad dyskonta to klucz do podejmowania świadomych decyzji finansowych.

Pytanie 28

W spółce akcyjnej, na podstawie uchwały walnego zgromadzenia, część osiągniętego zysku netto przeznaczono na pokrycie ewentualnych strat przedsiębiorstwa i przekazano na

A. fundusz firmy
B. kapitał akcyjny
C. kapitał zapasowy
D. fundusz rezerwowy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kapitał zapasowy w spółce akcyjnej jest jednym z kluczowych elementów struktury kapitałowej, który ma na celu zabezpieczenie firmy przed ewentualnymi stratami finansowymi. Przeznaczenie części zysku netto na kapitał zapasowy to praktyka zgodna z dobrymi praktykami zarządzania finansami, ponieważ pozwala to spółce na utrzymanie stabilności nawet w trudniejszych czasach. W sytuacji wystąpienia strat, kapitał zapasowy może być wykorzystany do ich pokrycia, co chroni interesy akcjonariuszy i zapewnia ciągłość działalności. Przykładem może być spółka, która w danym roku osiągnęła znaczny zysk, ale przewiduje trudności w przyszłości; w takim przypadku decyzja o zwiększeniu kapitału zapasowego może okazać się kluczowa. Praktyka ta jest również zgodna z regulacjami prawa handlowego, które nakładają obowiązek tworzenia takich rezerw. Warto podkreślić, że kapitał zapasowy różni się od funduszu zasobowego, który jest przeznaczony na konkretne cele inwestycyjne, co czyni go mniej elastycznym niż kapitał zapasowy.

Pytanie 29

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ, w którym roku przedsiębiorstwo uzyskało najmniejszą rentowność zasobów majątkowych.

RokZysk netto
(w tys. zł)
Aktywa ogółem
(w tys. zł)
201146460
201263450
201348600
201454-

A. W 2012 r.
B. W 2013 r.
C. W 2014 r.
D. W 2011 r.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź to rok 2013, ponieważ to w tym czasie rentowność zasobów majątkowych osiągnęła najniższą wartość wynoszącą 8%. Aby zrozumieć, dlaczego ta odpowiedź jest słuszna, warto zaznaczyć, że rentowność zasobów majątkowych (ROA - Return on Assets) jest kluczowym wskaźnikiem efektywności przedsiębiorstwa, pokazującym, jak dobrze firma wykorzystuje swoje aktywa do generowania zysku. Obliczanie ROA polega na podzieleniu zysku netto przez całkowite aktywa, co pozwala na ocenę rentowności w kontekście inwestycji w aktywa. Zastosowanie analizy porównawczej dla różnych lat jest standardową praktyką, umożliwiającą identyfikację trendów i wzorców w wynikach finansowych. W przypadku tego przedsiębiorstwa, szczegółowa analiza danych z lat 2011-2014 wykazała, że w roku 2013 rentowność była wyraźnie niższa niż w pozostałych latach, co może być wynikiem różnych czynników, takich jak spadek przychodów, wzrost kosztów czy zmiany w strukturze aktywów. Zrozumienie tych wskaźników finansowych jest niezbędne dla menedżerów oraz analityków finansowych, aby podejmować świadome decyzje strategiczne, mające na celu poprawę sytuacji finansowej firmy.

Pytanie 30

W tabeli podano nazwy kont oraz strony, na których dokonano zapisów stanów początkowych oraz księgowań operacji gospodarczych. Wskaż, która pozycja odzwierciedla błędne zapisy na kontach.

PozycjaNazwa kontaStrona konta, po której należy zapisać
Stan początkowyZwiększenie wartościZmniejszenie wartości
A.1TowaryDtDtCt
B.2Kredyty bankoweCtCtDt
C.3Środki trwałeCtCtDt
D.4Należności z tytułu dostawDtDtCt

A. D.
B. B.
C. A.
D. C.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź C jest prawidłowa, ponieważ w obiegu księgowym środki trwałe klasyfikowane są jako konta aktywne. W związku z tym, ich stan początkowy oraz wszelkie zwiększenia wartości muszą być rejestrowane po stronie debetowej (Dt), co odzwierciedla wzrost aktywów firmy. Przykładowo, jeśli zakupiono nową maszynę, jej wartość powinna zostać wpisana jako debet na koncie środków trwałych. Z drugiej strony, wszelkie zmniejszenia wartości, takie jak amortyzacja czy sprzedaż, powinny być Księgowane po stronie kredytowej (Ct). W przypadku pozycji C, zapisanie stanu początkowego oraz zwiększenia wartości po stronie kredytowej jest sprzeczne z zasadami rachunkowości, co prowadzi do błędnych wyników finansowych. Stosowanie dobrej praktyki, czyli prawidłowego księgowania, jest kluczowe dla uzyskania realistycznych wyników finansowych oraz rzetelnej informacji zarządczej. Wiedza ta jest istotna nie tylko na poziomie teoretycznym, ale również w codziennej praktyce księgowej, gdzie błędy mogą prowadzić do nieprawidłowych analiz finansowych i w konsekwencji decyzji zarządczych.

Pytanie 31

Duża ilość towarów przechowywanych w magazynie na wypadek wzrostu cen lub ich ograniczonej dostępności określana jest mianem zapasu

A. bieżącym
B. sezonowym
C. spekulacyjnym
D. zbędnym

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zapas spekulacyjny to termin odnoszący się do zgromadzenia materiałów, które są nabywane z myślą o przyszłych wzrostach cen lub ograniczeniu dostępności tychże materiałów. Takie podejście jest powszechnie stosowane w strategiach zarządzania zapasami, szczególnie w branżach, gdzie ceny surowców mogą podlegać dużym wahaniom. Na przykład, firmy zajmujące się handlem ropą naftową często gromadzą zapasy surowca w okresach niskich cen, aby móc je sprzedać, gdy ceny wzrosną. Dobre praktyki w zarządzaniu zapasami wskazują, że strategia ta powinna być oparta na rzetelnej analizie rynku oraz prognozach trendów, aby minimalizować ryzyko związane z przetrzymywaniem nadmiernych zapasów. Utrzymanie zapasów spekulacyjnych może również wiązać się z kosztami magazynowania oraz ryzykiem związanym z psuciem się towarów, dlatego kluczowe jest zrozumienie dynamiki rynku oraz analizowanie potencjalnych korzyści i strat związanych z taką strategią.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 33

W ubiegłym roku koszty produkcji w firmie zajmującej się wyrobem nożyczek wyniosły 5 200 zł, a w obecnym roku osiągnęły 8 800 zł. W tych latach wyprodukowano odpowiednio 260 oraz 400 sztuk gotowych produktów. Jak kształtuje się koszt jednostkowy w bieżącym roku w porównaniu do roku poprzedniego?

A. niższy o 2 zł
B. wyższy o 2 zł
C. niższy o 3 zł
D. wyższy o 3 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby zrozumieć, dlaczego koszt jednostkowy w roku bieżącym jest wyższy o 2 zł w porównaniu do roku ubiegłego, musimy najpierw obliczyć koszt jednostkowy w obu latach. Koszt jednostkowy to całkowity koszt produkcji podzielony przez liczbę wyprodukowanych jednostek. W roku ubiegłym koszt wyniósł 5200 zł, a wyprodukowano 260 sztuk, co daje koszt jednostkowy równy 20 zł (5200 zł / 260 sztuk). W roku bieżącym koszt wyniósł 8800 zł przy produkcji 400 sztuk, co daje koszt jednostkowy równy 22 zł (8800 zł / 400 sztuk). Różnica między kosztami jednostkowymi wynosi 2 zł (22 zł - 20 zł). Takie obliczenia są kluczowe w analizie finansowej przedsiębiorstw i pomagają w podejmowaniu decyzji dotyczących cen, rentowności oraz efektywności produkcji. Przykładowo, znajomość kosztu jednostkowego pozwala firmom na lepsze ustalanie strategii cenowych oraz na ocenę potrzebnych zmian w procesie produkcyjnym w celu optymalizacji kosztów.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 35

Zgodnie z regulacjami Kodeksu pracy pracodawca może żądać od pracownika

A. całodobowej dostępności ze względu na rodzaj wykonywanej pracy oraz zakres uprawnień i odpowiedzialności
B. zgody na skrócenie wymiaru urlopu wypoczynkowego z uwagi na sezonowy charakter wykonywanej pracy
C. pełnego wykorzystania zdolności i kwalifikacji w czasie pracy na danym stanowisku
D. działania wbrew obowiązującemu prawu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Pracodawca ma prawo oczekiwać, że pracownik w pełni wykorzysta swoje zdolności i kwalifikacje w trakcie pracy na zajmowanym stanowisku, co jest zgodne z zasadą efektywności pracy. Oczekiwanie to odnosi się do maksymalizacji potencjału pracownika w kontekście realizacji powierzonych mu zadań oraz celów przedsiębiorstwa. Pracownicy, posiadając odpowiednie umiejętności, są w stanie przyczynić się do sukcesu organizacji, co jest korzystne zarówno dla pracodawcy, jak i dla samego pracownika, który rozwija swoje zdolności zawodowe. W praktyce może to oznaczać, że pracodawca organizuje szkolenia, aby pracownicy mogli podnieść swoje kwalifikacje, a także wprowadza systemy oceny, pozwalające na monitorowanie efektywności i dostosowanie zadań do umiejętności pracowników. Warto zwrócić uwagę na to, że zasada ta znajduje odzwierciedlenie w standardach zarządzania zasobami ludzkimi, które podkreślają znaczenie motywacji i zaangażowania pracowników dla osiągania celów strategicznych firmy.

Pytanie 36

Jaką informację sprzedażowa musi koniecznie zamieścić firma, która sprzedaje towary zwolnione od podatku VAT, przy wystawianiu faktury?

A. Podstawę zwolnienia z VAT
B. Datę, w której klient odebrał towar
C. Numer i serię dowodu osobistego sprzedawcy
D. Adres, pod którym klient przechowuje towar

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Podstawą zwolnienia z VAT jest kluczowy element, który musi być zawarty na fakturze sprzedaży towarów zwolnionych z tego podatku. W polskim prawodawstwie, zgodnie z ustawą o VAT, sprzedaż towarów, które mogą korzystać ze zwolnienia, wymaga podania odpowiedniej podstawy prawnej, która taką ulgę uzasadnia. Na przykład, przedmioty takie jak leki, usługi medyczne czy edukacyjne często są zwolnione z tego podatku. W praktyce, jeśli sprzedawca nie uwzględni tej informacji na fakturze, może to prowadzić do nieporozumień w zakresie obowiązków podatkowych zarówno po jego stronie, jak i po stronie nabywcy. Zrozumienie i prawidłowe stosowanie przepisów dotyczących zwolnień z VAT jest nie tylko ważne dla zgodności z prawem, ale także kluczowe dla utrzymania dobrej reputacji firmy oraz jej relacji z klientami, którzy mogą oczekiwać przejrzystości w transakcjach. Umożliwia to również łatwiejsze rozliczenia w przypadku kontroli skarbowej, gdyż dokumentacja będzie kompletna i zgodna z obowiązującymi przepisami.

Pytanie 37

Przedsiębiorca, który rozlicza się z podatku dochodowego za pomocą karty podatkowej, zobowiązany jest do złożenia w urzędzie skarbowym formularza PIT-16A Deklaracja o wysokości składki na ubezpieczenie zdrowotne, zapłaconej i odliczonej od karty podatkowej za poszczególne miesiące roku podatkowego, najpóźniej do

A. 31 marca roku następującego po roku podatkowym
B. końca lutego roku następującego po roku podatkowym
C. końca kwietnia roku następującego po roku podatkowym
D. 31 stycznia roku następującego po roku podatkowym

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Złożenie deklaracji PIT-16A do 31 stycznia roku następującego po roku podatkowym jest obowiązkowe dla przedsiębiorców, którzy rozliczają się w formie karty podatkowej. Termin ten jest ściśle określony w przepisach prawa podatkowego i ma na celu zapewnienie regularności i transparentności w raportowaniu wysokości składki na ubezpieczenie zdrowotne. W praktyce oznacza to, że przedsiębiorcy muszą starannie monitorować swoje zobowiązania podatkowe, aby uniknąć ewentualnych kar. W przypadku, gdy przedsiębiorca złoży deklarację po terminie, może narazić się na sankcje finansowe. Dobrą praktyką jest prowadzenie skrupulatnej dokumentacji wydatków na ubezpieczenie zdrowotne przez cały rok, co ułatwia późniejsze wypełnianie deklaracji. Ponadto, terminowe składanie PIT-16A jest elementem budowania pozytywnej historii płatniczej w urzędzie skarbowym, co może być istotne przy ewentualnych przyszłych kontrolach czy staraniach o kredyty. Pamiętajmy, że spełnianie obowiązków podatkowych w terminie jest nie tylko wymogiem prawa, ale również przejawem odpowiedzialności jako przedsiębiorcy.

Pytanie 38

Elastyczność cenowa podaży jest określona jako stosunek procentowej zmiany

A. wielkości popytu do procentowej zmiany dochodu
B. ceny do procentowej zmiany podaży
C. wielkości podaży do procentowej zmiany ceny
D. popytu na dobro X do procentowej zmiany ceny dobra Y

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Elastyczność cenowa podaży określa, w jaki sposób zmiana ceny dobra wpływa na ilość tego dobra, którą producenci są gotowi wprowadzić na rynek. Poprawna odpowiedź, czyli stosunek wielkości podaży do procentowej zmiany ceny, jest kluczowa w analizie rynkowej. Wysoka elastyczność cenowa podaży oznacza, że producenci mogą szybko dostosować swoją produkcję w odpowiedzi na zmiany cen. Przykładem może być rynek owoców sezonowych. Gdy ceny owoców wzrastają w sezonie zbiorów, producenci są skłonni zwiększyć podaż, co prowadzi do większej dostępności tych owoców na rynku. Zrozumienie tego zjawiska jest istotne dla przedsiębiorstw, które planują strategię cenową oraz dla analityków rynkowych, którzy oceniają potencjalne zmiany w podaży i popycie. W praktyce, jeśli cena dobra wzrasta o 10%, a podaż wzrasta o 20%, elastyczność cenowa podaży wynosi 2, co sugeruje wysoką reakcję producentów na zmiany cen.

Pytanie 39

Pracownik otrzymuje wynagrodzenie podstawowe w wysokości 3 500,00 zł brutto oraz prowizję na poziomie 3% od wartości sprzedaży umów, które podpisał. W tym miesiącu pracownik zrealizował 6 umów na łączną wartość 6 000,00 zł. Jakie będzie jego wynagrodzenie brutto za ten miesiąc?

A. 3 500,00 zł
B. 3 518,00 zł
C. 5 300,00 zł
D. 3 680,00 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wynagrodzenie brutto pracownika składa się z wynagrodzenia zasadniczego oraz prowizji. W tym przypadku wynagrodzenie zasadnicze wynosi 3 500,00 zł. Pracownik uzyskał prowizję w wysokości 3% od wartości sprzedaży umów. Łączna wartość umów wynosi 6 000,00 zł, co oznacza, że prowizja wynosi 3% z 6 000,00 zł, co daje 180,00 zł. Zatem, całkowite wynagrodzenie brutto pracownika za bieżący miesiąc to 3 500,00 zł (wynagrodzenie zasadnicze) + 180,00 zł (prowizja), co daje 3 680,00 zł. Tego typu obliczenia są powszechnie stosowane w praktyce zarządzania wynagrodzeniami, gdzie wynagrodzenie zasadnicze jest uzupełniane o dodatkowe składniki, takie jak prowizje, co motywuje pracowników do osiągania lepszych wyników sprzedażowych. Warto zauważyć, że prawidłowe obliczanie wynagrodzenia wpływa nie tylko na wyniki finansowe firmy, ale także na satysfakcję i zaangażowanie pracowników.

Pytanie 40

Komisja inwentaryzacyjna ustaliła w przedsiębiorstwie na koniec roku wyniki inwentaryzacji, które podano w tabeli. Towary podlegają kompensacie według zasady "mniejsza ilość, mniejsza cena". Po dokonaniu kompensaty w przedsiębiorstwie pozostanie

Nazwa towaruCena
w zł
Ilość rzeczywista
w szt.
Ilość ewidencyjna
w szt.
X2010080
Y304050

A. niedobór towaru Y w wysokości 10 zł
B. nadwyżka towaru X w wysokości 10 zł
C. niedobór towaru Y w wysokości 100 zł
D. nadwyżka towaru X w wysokości 100 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź wskazuje na niedobór towaru Y w wysokości 100 zł, co jest zgodne z procedurami inwentaryzacyjnymi. W wyniku inwentaryzacji ustalono nadwyżkę towaru X oraz niedobór towaru Y, co należy nazywać różnicą inwentaryzacyjną. Zasada 'mniejsza ilość, mniejsza cena' mówi, że w przypadku kompensaty należy stosować wartości niższe, co w praktyce oznacza, że wartość niedoboru towaru Y odjęto od wartości nadwyżki towaru X. W tym przypadku, po dokonaniu obliczeń, stwierdzono, że różnica wynosi 100 zł, co oznacza, że nadwyżka towaru X została wykorzystana do pokrycia niedoboru towaru Y. Taki sposób postępowania jest zgodny z dobrymi praktykami w zarządzaniu zapasami, ponieważ pozwala na maksymalne wykorzystanie zasobów i minimalizowanie strat. Warto również zauważyć, że skuteczne zarządzanie inwentaryzacją i kompensacją jest kluczowe dla utrzymania stabilności finansowej przedsiębiorstwa oraz jego efektywności operacyjnej.