Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Opiekunka dziecięca
  • Kwalifikacja: SPO.04 - Świadczenie usług opiekuńczych i wspomagających rozwój dziecka
  • Data rozpoczęcia: 25 kwietnia 2025 21:39
  • Data zakończenia: 25 kwietnia 2025 21:57

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaki typ zabawy jest najczęściej występujący u dzieci w wieku dwóch lat?

A. Zabawa zespołowa z podziałem ról
B. Zabawa grupowa
C. Zabawa równoległa
D. Zabawa wspólna
Zabawa grupowa, zespołowa z podziałem ról oraz zabawa wspólna to formy aktywności, które zyskują na znaczeniu w późniejszym wieku dzieci, ale w drugim roku życia nie są dominujące. W tym czasie dzieci są na etapie rozwoju, kiedy lepiej funkcjonują w kontekście zabawy równoległej, gdzie mogą obserwować innych i czerpać inspirację, bez potrzeby bezpośredniej interakcji. Zabawa grupowa, która polega na angażowaniu się w aktywności z innymi, wymaga wyższych umiejętności społecznych, takich jak współpraca, komunikacja i negocjacja, które dzieci w tym wieku dopiero zaczynają rozwijać. Podobnie, zabawa zespołowa z podziałem ról opiera się na zdolności do organizowania się w grupy oraz przyjmowania określonych ról, co jest wyzwaniem dla małych dzieci, które jeszcze nie zrozumiały w pełni, jak współdziałać z innymi. Wreszcie, zabawa wspólna to forma, która zakłada bardziej aktywną interakcję i wymaga umiejętności współpracy, które w drugim roku życia są wciąż w fazie rozwoju. Często w takim wieku dzieci mogą czuć się przytłoczone koniecznością współpracy, co może prowadzić do frustracji i konfliktów. Dlatego w pedagogice i psychologii rozwoju dzieci nie zaleca się oczekiwania, że dzieci w tym wieku będą często angażować się w zabawy wymagające zaawansowanych umiejętności społecznych.
Pytanie 2

Jaka z podanych piosenek jest najodpowiedniejsza do zaśpiewania dziecku przed snem w niemowlęctwie?

A. Zuzia lalka nieduża
B. Mało nas do pieczenia chleba
C. Na Wojtusia z popielnika
D. Tańcowały dwa Michały
Choć "Tańcowały dwa Michały", "Mało nas do pieczenia chleba" oraz "Zuzia lalka nieduża" są popularnymi piosenkami, nie są one najlepszym wyborem do śpiewania niemowlętom przed snem. Piosenka "Tańcowały dwa Michały" charakteryzuje się żywym tempem i energicznym rytmem, co może pobudzać dzieci, zamiast je wyciszać. Przygotowując dziecko do snu, ważne jest, aby wybrać utwory, które sprzyjają relaksacji, a nie stymulują aktywność. "Mało nas do pieczenia chleba", z kolei, również ma wyraźny rytm, który może być zbyt intensywny dla niemowlęcia, co może prowadzić do trudności w zasypianiu. "Zuzia lalka nieduża" jest z kolei zbyt zabawna i energiczna, co sprawia, że nie wprowadza dziecka w stan spokoju. Przy wyborze piosenek do kołysania warto kierować się zasadą, że melodyjność, powtarzalność oraz spokój melodii są kluczowe. Piosenki o żywszym temacie, choć mogą być atrakcyjne, mogą wprowadzać chaos w rytmie dnia dziecka. Badania pokazują, że dzieci najlepiej reagują na utwory, które mają spokojny, stonowany charakter, dlatego ważne jest, aby unikać piosenek, które mogą wywoływać nadmierne pobudzenie. Właściwy wybór muzyki przed snem jest kluczowy w procesie budowania zdrowych nawyków snu u niemowląt.
Pytanie 3

Aby rozwijać zdolności manualne u dwuletniego malucha, opiekunka powinna zaaranżować zabawę polegającą na

A. ukrywaniu się przed rówieśnikami
B. konstruowaniu z klocków
C. bujaniu się na huśtawce
D. prezentowaniu min
Budowanie z klocków to doskonała forma zabawy, która rozwija sprawność manualną dwuletniego dziecka. W trakcie tej aktywności, maluch angażuje swoje dłonie w chwytanie, łączenie i układanie elementów, co wspiera rozwój motoryki małej. Proces ten wymaga precyzyjnych ruchów palców oraz koordynacji wzrokowo-ruchowej. Przykładem może być budowanie prostych wież lub figur, co dodatkowo stymuluje kreatywność dziecka oraz jego zdolność do rozwiązywania problemów. Wspierając rozwój dziecka poprzez zabawę z klockami, opiekunowie powinni również zwrócić uwagę na dobór odpowiednich materiałów – klocki powinny być wykonane z bezpiecznych, nietoksycznych materiałów oraz mieć różne kształty i kolory, co dodatkowo pobudza zmysły dziecka i ułatwia naukę rozpoznawania kształtów. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie wczesnej edukacji, które zalecają stymulowanie aktywności manualnych poprzez zabawę.
Pytanie 4

Rozwijaniu zdolności manualnych u dziecka w dwunastym miesiącu życia sprzyja

A. budowanie wieży z 2-3 klocków
B. wycinanie elementów z obrazka
C. przyklejanie elementów do obrazka
D. tworzenie mozaiki z małych części
Odpowiedź 'układanie wieży z 2-3 klocków' jest poprawna, ponieważ w wieku dwunastu miesięcy dziecko rozwija swoje umiejętności manualne poprzez działania wymagające precyzyjnych ruchów rąk i koordynacji wzrokowo-ruchowej. Układanie wieży z klocków angażuje zarówno zdolności motoryczne, jak i poznawcze, ponieważ dziecko musi zrozumieć, jak ustawić klocki w odpowiedni sposób, aby wieża była stabilna. Ta aktywność wspiera rozwój siły chwytu, koordynacji oraz zdolności do rozwiązywania problemów. Ponadto, zabawa klockami rozwija także umiejętności społeczne podczas interakcji z rówieśnikami lub opiekunami, co jest zgodne z zasadami dobrych praktyk w zakresie wczesnego rozwoju. Warto również zauważyć, że takie zajęcia są rekomendowane przez specjalistów w dziedzinie pedagogiki wczesnoszkolnej, którzy podkreślają ich znaczenie w kontekście rozwijania sprawności manualnej i poznawczej dzieci.
Pytanie 5

Kiedy opiekunka dziecięca zachęca dziecko do zabaw konstrukcyjnych, powinna po zakończeniu przez dziecko tych zabaw stosować taki sposób postępowania, który sprawi, że dziecko będzie

A. zwracało uwagę na niedociągnięcia i okazywało niezadowolenie z niestaranności
B. zawsze cieszyło się z wykonanej pracy nie przejmując się niedociągnięciami
C. zwracało uwagę na reakcję opiekunki bez angażowania się w ocenę rezultatów
D. zawsze cieszyło się z wykonanej pracy i potrafiło krytycznie oceniać dzieło
Wybór odpowiedzi, która stwierdza, że dziecko powinno zawsze cieszyć się z wykonanej pracy i umieć krytycznie oceniać swoje dzieło, jest właściwy, ponieważ podkreśla znaczenie równowagi między pozytywnym wsparciem a rozwojem umiejętności analitycznych. W pracy opiekuna dziecięcego kluczowe jest, aby dzieci były zachęcane do eksperymentowania i wyrażania siebie w twórczych działaniach. Przykładowo, po zakończeniu zabawy konstrukcyjnej opiekunka może zapytać dziecko, co najbardziej mu się podobało w jego budowli oraz co mogłoby być zrobione inaczej. Taki dialog nie tylko umacnia pewność siebie dziecka, ale także rozwija jego zdolności krytycznego myślenia. Dobre praktyki wskazują na wartość doceniania wysiłku, co sprzyja motywacji i chęci do nauki, a jednocześnie zachęcanie do refleksji nad własnymi osiągnięciami prowadzi do lepszego zrozumienia procesu twórczego. Ważne jest, aby dzieci czuły się komfortowo w ocenie swojej pracy, co sprzyja kształtowaniu ich samoświadomości i umiejętności poznawczych.
Pytanie 6

Według teorii Erika Eriksona, trwałe niezaspokajanie potrzeb w okresie niemowlęcym prowadzi do wykształcenia u dziecka poczucia

A. onieśmielenia
B. braku tożsamości
C. wstydu oraz zwątpienia
D. niepewności oraz braku zaufania
Stałe niezaspokajanie potrzeb w okresie niemowlęcym prowadzi do wykształcenia u dziecka poczucia niepewności i braku zaufania. W teorii psychospołecznej Erika Eriksona, pierwszy etap rozwoju, który obejmuje okres od narodzin do około 18. miesiąca życia, koncentruje się na budowaniu zaufania w oparciu o doświadczenia z opiekunami. Dzieci, które nie otrzymują odpowiedniej troski oraz bezpieczeństwa, mogą rozwijać lęk wobec otoczenia i brak poczucia bezpieczeństwa. Na przykład, niemowlęta, które regularnie doświadczają głodu lub są ignorowane, mogą stać się bardziej nieufne w interakcjach z innymi. W praktyce, zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla specjalistów pracujących z dziećmi, takich jak pedagodzy czy psycholodzy, ponieważ wczesne interwencje mogą pomóc w budowaniu zdrowych relacji i wsparcia emocjonalnego. Zasady opieki nad dziećmi, takie jak konsekwencja, empatia oraz odpowiedź na potrzeby malucha, są kluczowe dla zapobiegania rozwojowi negatywnych schematów w przyszłości.
Pytanie 7

Jakie materiały dydaktyczne powinno się wybierać do pracy z małymi dziećmi?

A. Małe z dużą ilością szczegółowych elementów
B. Duże i w pełni kolorowe
C. Małe i w odcieniach szarości
D. Duże z licznymi małymi elementami
Wybór dużych i kolorowych plansz dydaktycznych do pracy z małymi dziećmi jest zgodny z zasadami efektywnego uczenia się i rozwoju poznawczego. Duże plansze przyciągają uwagę dzieci, co jest kluczowe w procesie nauki, ponieważ młodsze dzieci mają ograniczoną zdolność do skupienia się na małych detalach. Kolorowe elementy stymulują wzrok oraz pobudzają ciekawość, co sprzyja eksploracji i angażowaniu dzieci w aktywności edukacyjne. Zgodnie z teorią wielokrotnej inteligencji Howarda Gardnera, różnorodność bodźców wizualnych jest niezbędna do angażowania różnych rodzajów inteligencji. W praktyce, kolorowe plansze mogą być wykorzystywane w grach edukacyjnych, które rozwijają umiejętności motoryczne oraz koordynację wzrokowo-ruchową. Na przykład, plansze przedstawiające różne zwierzęta lub kształty mogą być używane do nauki nazw i dźwięków, co jednocześnie rozwija słownictwo i umiejętności językowe dzieci. Warto również zauważyć, że zgodność z estetyką i zasadami projektowania przestrzeni edukacyjnej podkreśla znaczenie kolorów w tworzeniu inspirującego środowiska do nauki.
Pytanie 8

Dbając o skórę głowy niemowlaka z ciemieniuchą, obszary pokryte łuskami powinno się:

A. zapudrować, przykryć bawełnianą czapeczką, wyczesać miękką szczotką
B. nałożyć oliwkę, przykryć bawełnianą czapeczką, wyczesać miękką szczotką
C. natrzeć pioktaniną, przykryć bawełnianą czapeczką, wyczesać grzebieniem
D. nałożyć oliwkę, przykryć bawełnianą czapeczką, wyczesać grzebieniem
Odpowiedź, która wskazuje na posmarowanie oliwką, osłonięcie bawełnianą czapeczką oraz wyczesanie miękką szczotką jest prawidłowa, ponieważ te kroki stanowią skuteczną metodę pielęgnacji skóry głowy niemowlęcia z ciemieniuchą. Oliwka nawilża i zmiękcza łuski, co ułatwia ich usunięcie. Bawełniana czapeczka pomaga utrzymać wilgoć, co wspiera proces gojenia. Zastosowanie miękkiej szczotki jest kluczowe, aby delikatnie wyczesać luźne łuski bez podrażniania wrażliwej skóry głowy dziecka. Warto również pamiętać, że regularne czyszczenie i pielęgnacja skóry głowy niemowlęcia może zapobiegać dalszemu powstawaniu ciemieniuchy oraz wspierać zdrowy rozwój skóry. Zgodnie z zaleceniami pediatrów, te praktyki powinny być wykonywane zarówno w celach higienicznych, jak i dla komfortu dziecka, co jest szczególnie istotne w pierwszych miesiącach życia.
Pytanie 9

Książki dla rocznego dziecka powinny na każdej stronie zawierać

A. pojedynczy element bez etykiety.
B. ilustrację z opisem czynności.
C. kilka elementów z podaną nazwą.
D. ilustrację z opisem emocji.
Odpowiedź "pojedynczy element bez podpisu" jest prawidłowa, ponieważ w przypadku książeczek dla rocznych dzieci kluczowe jest, aby treść wizualna była maksymalnie uproszczona. Tego rodzaju publikacje powinny skupiać się na jednym, wyraźnym obrazie, który pozwala dziecku skupić się na danym elemencie oraz jego funkcji. Dzieci w tym wieku dopiero zaczynają rozwijać swoje umiejętności poznawcze, a zbyt wiele informacji na raz może prowadzić do przestymulowania i dezorientacji. Przykładem może być obrazek przedstawiający kota bez podpisu – dziecko może łatwiej zapamiętać kształt i kolor zwierzęcia, co jest pierwszym krokiem w budowaniu jego słownictwa i rozumienia świata. Ponadto, zgodnie z zasadami rozwoju dziecka, takie książeczki powinny wspierać naukę poprzez zabawę, a prostota treści sprzyja efektywnemu przyswajaniu informacji. Warto również zauważyć, że podejście to jest zgodne z rekomendacjami specjalistów w dziedzinie pedagogiki i psychologii rozwojowej, którzy podkreślają znaczenie minimalizmu i klarowności w materiałach edukacyjnych dla najmłodszych.
Pytanie 10

Aby dziecko mogło rozpocząć naukę samodzielnego mycia zębów, należy zastosować metodę

A. perswazji
B. instruktażu
C. dowolności
D. pokazu
Metoda pokazu jest najbardziej efektywnym sposobem nauki samodzielnego mycia zębów przez dzieci, ponieważ angażuje one zmysły wzroku i dotyku. W trakcie pokazu dorosły może nie tylko pokazać technikę szczotkowania, ale także wyjaśnić, dlaczego każdy krok jest istotny dla zdrowia jamy ustnej. Przykładem może być zademonstrowanie, jak należy trzymać szczoteczkę pod odpowiednim kątem, aby skutecznie usunąć płytkę nazębną. Warto także zwrócić uwagę na czas trwania szczotkowania, który powinien wynosić co najmniej dwie minuty. Stosując metodę pokazu, rodzice mogą zbudować pozytywną rutynę, po której dziecko będzie mogło naśladować dorosłego. Zgodnie z zaleceniami specjalistów ds. stomatologii dziecięcej, ważne jest, aby dzieci uczyły się mycia zębów w miłej atmosferze, co również sprzyja długoterminowym nawykom. Ponadto, poprzez pokaz i wspólne mycie zębów, rodzice mogą monitorować postępy dziecka oraz wprowadzać korekty w technice.
Pytanie 11

Jaką metodę powinno się wykorzystać do rozwijania samodzielności dziecka?

A. Demonstracji
B. Werbalną
C. Obserwacyjną
D. Doświadczeń
Odpowiedzi, które sugerują wykorzystanie metod oglądowej, słownej czy pokazu, bazują na założeniu, że dzieci powinny przede wszystkim przyjmować informacje pasywnie lub przez obserwację. Metoda oglądowa, choć może być użyteczna w niektórych kontekstach, ogranicza aktywne zaangażowanie dziecka w proces uczenia się. Dzieci nie rozwijają umiejętności krytycznego myślenia ani zdolności do samodzielnego podejmowania decyzji w sytuacjach, w których są jedynie biernymi obserwatorami. Metoda słowna opiera się na przekazywaniu informacji za pomocą werbalnych komunikatów, co nie angażuje dzieci w praktyczne działania, które są kluczowe dla nabywania umiejętności życiowych. Z kolei metoda pokazu, mimo że może ilustrować konkretne umiejętności, nadal pozostawia mało miejsca na samodzielne odkrywanie i eksperymentowanie. W praktyce, poleganie na tych metodach może prowadzić do ograniczonego rozwoju umiejętności praktycznych oraz braku pewności siebie u dzieci. Dzieci, które są jedynie świadkami działań dorosłych, mogą nie mieć okazji do ponoszenia odpowiedzialności za swoje decyzje, co jest kluczowym elementem samodzielności. W związku z tym, podejścia te nie odpowiadają na potrzebę aktywnego uczenia się, które jest niezbędne w kontekście rozwijania samodzielności i umiejętności rozwiązywania problemów.
Pytanie 12

Zgodnie z wytycznymi WHO, kiedy należy rozpocząć higienę jamy ustnej u dziecka?

A. gdy pojawi się pierwszy ząb
B. po ukończeniu przez dziecko pierwszego roku życia
C. po zakończeniu drugiego roku życia przez dziecko
D. już w pierwszych dniach życia dziecka
Podejście do higieny jamy ustnej, które sugeruje rozpoczęcie toalety dopiero po ukończeniu pierwszego roku życia, jest niezgodne z zaleceniami specjalistów. Choć wielu rodziców uważa, że nie ma potrzeby dbania o jamę ustną przed pojawieniem się pierwszego zęba, jest to błędne myślenie. W rzeczywistości, już w pierwszych dniach życia, na powierzchni dziąseł gromadzą się bakterie, które mogą prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. Oczekiwanie na pojawienie się zębów, aby rozpocząć higienę, zwiększa ryzyko rozwoju próchnicy oraz chorób przyzębia. Zgodnie z wytycznymi WHO, higiena jamy ustnej powinna rozpocząć się od pierwszych dni życia, co umożliwia stworzenie odpowiednich nawyków zdrowotnych, które będą pielęgnowane w późniejszym okresie. Niewłaściwe podejście do tego tematu może skutkować nie tylko problemami zdrowotnymi, ale także kosztownymi zabiegami stomatologicznymi w przyszłości. Ważne jest, aby zrozumieć, że profilaktyka jest kluczowym elementem opieki zdrowotnej, a wczesne dbanie o jamę ustną to inwestycja w przyszłe zdrowie dziecka.
Pytanie 13

Jakie metody można zastosować, aby złagodzić miejscowy obrzęk poszczepienny u małego dziecka?

A. Należy użyć okładu z roztworu sody na miejsce obrzęku
B. Należy zastosować okład z zimnej wody na miejsce obrzęku
C. Należy posmarować miejsce obrzęku maścią nagietkową
D. Należy posmarować miejsce obrzęku maścią z rumianku
Przy rozważaniu sposobów łagodzenia obrzęku poszczepiennego u dzieci, warto zwrócić uwagę na niektóre błędne koncepcje. Stosowanie maści rumiankowej może wydawać się na pierwszy rzut oka korzystne, jednak brak jest solidnych dowodów naukowych na to, że takie maści mają właściwości zmniejszające obrzęk. Co więcej, skórne alergie na składniki maści mogą prowadzić do powikłań, które są niepożądane, szczególnie u delikatnej skóry dzieci. Okład z roztworu sody, jako najlepsza opcja, jest preferowany w tej sytuacji. Okład z zimnej wody, choć powszechnie stosowany w przypadku urazów, może nie być wystarczający w przypadku obrzęku poszczepiennego. Woda sama w sobie nie ma właściwości osmotycznych, które mogłyby skutecznie zmniejszyć obrzęk, co sprawia, że ta metoda jest mniej skuteczna. Zastosowanie maści nagietkowej, mimo że nagietek ma znane właściwości przeciwzapalne, nie jest optymalnym rozwiązaniem w kontekście obrzęku spowodowanego szczepieniem. Warto zwrócić uwagę na fakt, że stosowanie różnych substancji na skórę nie zawsze przynosi zamierzony efekt i może prowadzić do nieprzewidywalnych reakcji. Zrozumienie tych koncepcji pozwala uniknąć typowych błędów myślowych i w pełni wykorzystać znane metody łagodzenia skutków poszczepiennych, zapewniając jednocześnie bezpieczeństwo i komfort dziecka.
Pytanie 14

Jaką sferę rozwojową wspiera opiekunka, wykonując z dziećmi upominki z materiałów plastycznych z okazji Dnia Matki?

A. Motorykę małą
B. Motorykę dużą
C. Percepcję słuchową
D. Kinestetykę
Wybór motoryki małej jako poprawnej odpowiedzi jest uzasadniony, ponieważ wykonywanie upominków z materiałów plastycznych z dziećmi wymaga precyzyjnych ruchów rąk i palców, co jest kluczowym elementem rozwoju motoryki małej. Motoryka mała odnosi się do umiejętności związanych z posługiwaniem się małymi mięśniami, co jest niezbędne w takich czynnościach jak cięcie, klejenie czy malowanie. Przykładem może być wycinanie papierowych serduszek czy przyklejanie ozdób do laurki, gdzie dzieci rozwijają swoją zdolność manualną i koordynację oko-ręka. Dobre praktyki w pracy z dziećmi sugerują, że angażowanie ich w takie działania nie tylko wspiera rozwój fizyczny, ale także stymuluje kreatywność i zdolności poznawcze, co jest zgodne z zasadami edukacji wczesnoszkolnej. Ponadto, zajęcia tego typu sprzyjają budowaniu więzi emocjonalnych między dziećmi a ich opiekunami, co jest istotnym aspektem ich rozwoju społecznego.
Pytanie 15

W którym miesiącu życia dziecko zaczyna prawidłowo śledzić obiekty znikające z widoku oraz wykazywać oznaki radości na widok dorosłego, takie jak machanie rękami, gaworzenie i uśmiechanie się?

A. W piątym miesiącu życia
B. W trzecim miesiącu życia
C. W szóstym miesiącu życia
D. W czwartym miesiącu życia
Dobra robota! Zaznaczenie, że dziecko zaczyna śledzić znikające przedmioty z pola widzenia i reagować na dorosłych w trzecim miesiącu życia, jest zgodne z tym, co mówi psychologia rozwojowa. W tym czasie maluchy stają się bardziej świadome swojego otoczenia. To ciekawy moment, bo dzieci zaczynają nie tylko obserwować, ale też nawiązywać pierwsze interakcje z dorosłymi. Możesz zauważyć, że maluchy uśmiechają się lub machają rączkami, co pokazuje, że rozwijają swoje emocje i budują więzi z opiekunami. To kluczowy etap w ich rozwoju społeczno-emocjonalnym, który ma wpływ na późniejsze relacje. Takie zrozumienie tych procesów jest przydatne, bo pozwala rodzicom i specjalistom lepiej wspierać dzieci w nauce i komunikacji. W sumie, te małe umiejętności są fundamentem przyszłego rozwoju poznawczego i społecznego, dlatego warto przyglądać się, jak dzieci zachowują się w tym wieku.
Pytanie 16

W grupie dzieci w drugim semestrze trzeciego roku życia można zorganizować zabawę muzyczno-ruchową przy użyciu utworu

A. Idzie rak, nieborak
B. Krakowiaczek jeden
C. Baloniku nasz malutki
D. Sroczka kaszkę ważyła
Odpowiedź "Krakowiaczek jeden" jest właściwa, ponieważ utwór ten ma charakter rytmiczny i melodyczny, co sprzyja wprowadzeniu zabaw muzyczno-ruchowych w grupach dziecięcych. W III roku życia dzieci są w fazie intensywnego rozwoju motorycznego, co oznacza, że mogą z powodzeniem uczestniczyć w zabawach, które łączą muzykę z ruchem. "Krakowiaczek jeden" zachęca do naśladowania ruchów i wykonywania prostych choreografii, co wspiera rozwój koordynacji oraz poczucia rytmu. Przykładowe zastosowanie tego utworu obejmuje organizację zabawy polegającej na tańczeniu w parach czy grupach, gdzie dzieci mogą swobodnie wyrażać siebie poprzez ruch. Warto również zauważyć, że utwór ten oparty jest na folklorze polskim, co może służyć jako doskonały punkt wyjścia do nauczania dzieci o tradycjach kulturowych. Praktyka pokazuje, że angażowanie dzieci w zabawy muzyczno-ruchowe, wykorzystujące takie utwory, nie tylko rozwija ich umiejętności fizyczne, ale również stymuluje ich kreatywność oraz zdolności społeczne.
Pytanie 17

Rodzice 4-letniego dziecka z problemem moczenia nocnego powinni udać się z dzieckiem do

A. psychologa i neurologa
B. urologa i gastrologa
C. pedagoga i nefrologa
D. urologa i psychologa
Wybór urologa i psychologa jako specjalistów, do których powinni udać się opiekunowie dziecka z moczeniem nocnym, jest w pełni uzasadniony. Urolog jest kluczowym specjalistą w diagnostyce i leczeniu problemów z układem moczowym, co obejmuje również zaburzenia mikcji u dzieci. Specjalista ten przeprowadzi szczegółową ocenę, aby wykluczyć wszelkie organiczne przyczyny moczenia nocnego, takie jak infekcje dróg moczowych, nieprawidłowości anatomiczne czy inne dysfunkcje układu moczowego. Z kolei wsparcie psychologa jest istotne, ponieważ moczenie nocne często ma podłoże emocjonalne lub psychologiczne. Dzieci w tym wieku mogą doświadczać stresu, lęku lub innych trudności emocjonalnych, które mogą wpływać na ich zdolność do kontrolowania mikcji. Współpraca tych dwóch specjalistów może przynieść kompleksowe podejście do problemu, łączące zarówno aspekt fizyczny, jak i psychologiczny, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w pediatrii oraz psychiatrii dziecięcej.
Pytanie 18

Do zabaw konstrukcyjno-manipulacyjnych, rozwijających zdolność dopasowywania u prawidłowo rozwijających się dzieci w IV kwartale pierwszego roku życia, można zastosować

A. duże piłki
B. butelki z nakrętkami
C. grzechotki
D. woreczki z grochem
Butelki z nakrętkami to naprawdę świetny materiał do zabaw dla małych dzieci, zwłaszcza w czwartym kwartale pierwszego roku życia. W tym wieku dzieciaki rozwijają swoje zdolności manualne, a zabawa w otwieranie i zamykanie butelek świetnie angażuje ich paluszki. To pomaga poprawić chwyt i precyzję ruchów, co jest ważne na tym etapie. Dodatkowo, różne kolory i rozmiary nakrętek sprawiają, że jest to atrakcyjne wizualnie. W praktyce, nauczyciele i rodzice mogą wymyślać różne aktywności, na przykład sortować nakrętki według kolorów czy rozmiarów, co rozwija umiejętności poznawcze, jak klasyfikacja. Psycholodzy dziecięcy zazwyczaj podkreślają, jak ważna jest manipulacja obiektami, żeby wspierać rozwój motoryczny i poznawczy. No i butelki z nakrętkami są bezpieczne i łatwo dostępne, więc można je wykorzystać w wielu różnych sytuacjach edukacyjnych.
Pytanie 19

Jakie emocje rozwijają się najpóźniej u dziecka?

A. Wstyd
B. Smutek
C. Złość
D. Radość
Wstyd jest emocją, która pojawia się w późniejszym etapie rozwoju emocjonalnego dziecka, zazwyczaj po trzecim roku życia. W przeciwieństwie do podstawowych emocji, takich jak radość, złość i smutek, które są uniwersalne i obserwowalne już u niemowląt, wstyd wymaga złożonych procesów poznawczych i społecznych. Emocja ta wiąże się z samoświadomością oraz zrozumieniem norm społecznych, co czyni ją bardziej zaawansowaną w kontekście rozwoju psychologicznego. Dzieci zaczynają odczuwać wstyd, gdy zauważają, że ich działania są oceniane przez innych oraz gdy zaczynają rozumieć, jakie zachowania są akceptowane w danej kulturze. Przykładowo, dziecko może odczuwać wstyd, gdy popełni błąd w obecności rówieśników, co może wpływać na jego poczucie własnej wartości. Zrozumienie momentów, w których dzieci zaczynają odczuwać wstyd, jest istotne w kontekście wychowania, ponieważ nauczyciele i rodzice mogą wspierać rozwój zdrowej samooceny poprzez pozytywne wzmocnienia i konstruktywną informację zwrotną.
Pytanie 20

Osoby z dysfunkcją zmysłową to osoby

A. z uszkodzeniem narządu ruchu
B. z zaburzeniami zachowania
C. z uszkodzeniem narządu zmysłu
D. z zaburzeniami osobowości
Osoby z niepełnosprawnością sensoryczną to te, które doświadczają ograniczeń wynikających z uszkodzenia narządów zmysłów, takich jak wzrok, słuch, dotyk, smak czy węch. W praktyce oznacza to, że osoby te mogą mieć trudności w odbieraniu bodźców z otoczenia, co wpływa na ich zdolność do komunikowania się oraz interakcji z innymi ludźmi. Przykłady to osoby niewidome, niedosłyszące, a także te, które zmagają się z problemami w percepcji dotyku. Zrozumienie tej kategorii niepełnosprawności jest kluczowe dla tworzenia odpowiednich warunków wsparcia, uwzględniających m.in. dostępność informacji w formatach alternatywnych, takich jak audiodeskrypcja czy tłumaczenie na język migowy. Standardy takie jak WCAG (Web Content Accessibility Guidelines) podkreślają znaczenie dostosowywania treści internetowych do potrzeb osób z niepełnosprawnościami sensorycznymi, co jest nie tylko wymogiem prawnym, ale także etycznym, mającym na celu promowanie równości i integracji społecznej.
Pytanie 21

Jakie substancje powinno się podawać 3-letniemu dziecku z biegunką, aby uniknąć odwodnienia?

A. zwiększoną ilość produktów stałych
B. świeże warzywa i owoce
C. mleko oraz przetwory mleczne
D. wodę i elektrolity
Odpowiedź "wodę i elektrolity" jest na pewno właściwa. Kiedy mamy do czynienia z biegunką, zwłaszcza u małych dzieci, to kluczowe jest, żeby uzupełnić płyny, bo one są mocno tracone w trakcie choroby. Dzieci w wieku przedszkolnym są szczególnie narażone, bo mają mniej płynów w organizmie i łatwo mogą się odwodnić. Woda to podstawa, żeby wszystko działało jak należy, a elektrolity, jak sód i potas, są super ważne dla naszych komórek i równowagi kwasowo-zasadowej. Z mojego doświadczenia, najlepszym rozwiązaniem w takich sytuacjach są specjalne płyny nawadniające, takie jak ORS, które poleca Światowa Organizacja Zdrowia. Są one zaprojektowane tak, żeby uzupełniać zarówno płyny, jak i elektrolity, co naprawdę działa i pomaga dziecku wrócić do zdrowia.
Pytanie 22

Najważniejszym zaleceniem w zakresie higieny dziecka cierpiącego na atopowe zapalenie skóry jest

A. wybór kosmetyków o zapachu
B. kąpiel w wodzie w temperaturze 40 - 42°C
C. długi czas trwania kąpieli
D. utrzymywanie odpowiedniego nawilżenia skóry
Kąpiel w wodzie o temperaturze 40 - 42°C jest nieodpowiednia dla dzieci z atopowym zapaleniem skóry, ponieważ wysoka temperatura wody może prowadzić do dalszego wysuszenia skóry i zaostrzenia objawów AZS. Skóra dzieci z AZS jest bardziej wrażliwa, a gorąca woda może naruszać naturalny płaszcz lipidowy, co prowadzi do większej utraty wody i nasilenia świądu. Wybór kosmetyków zapachowych również jest niewłaściwy, ponieważ mogą one zawierać substancje drażniące, które przyczyniają się do podrażnień i reakcji alergicznych. Używanie takich produktów może zaostrzać stan zapalny skóry, co jest sprzeczne z zasadami pielęgnacji skóry atopowej. Długi czas kąpieli to kolejny błąd, ponieważ przebywanie w wodzie przez zbyt długi okres również prowadzi do nadmiernego przesuszenia skóry. Zalecane jest, aby kąpiele były krótkie (ok. 10 minut) i odbywały się w letniej wodzie. Ważne jest, aby po kąpieli natychmiast stosować emolienty, co pomoże utrzymać odpowiedni poziom nawilżenia. Zmiany te mają na celu nie tylko komfort dziecka, ale także zmniejszenie ryzyka infekcji skórnych oraz złagodzenie objawów stanu zapalnego. Prawidłowa pielęgnacja skóry w przypadku AZS opiera się na zrozumieniu mechanizmów przesuszenia i stosowaniu strategii mających na celu ich minimalizowanie.
Pytanie 23

W jakich miesiącach życia dziecko, które rozwija się prawidłowo, potrafi siedzieć bez wsparcia?

A. 6-7
B. 4-5
C. 9-10
D. 2-3
Odpowiedź 9-10 miesięcy jest poprawna, ponieważ to w tym okresie życia dziecko osiąga umiejętność samodzielnego siedzenia bez podparcia. W wieku około 9 miesięcy większość dzieci potrafi już stabilnie utrzymać tę pozycję, co jest kluczowym krokiem w ich rozwoju motorycznym. Umiejętność ta jest wynikiem wzmocnienia mięśni kręgosłupa, brzucha oraz nóg, które są niezbędne do utrzymania równowagi. Warto zauważyć, że umiejętność siedzenia bez wsparcia nie tylko ułatwia dziecku eksplorację otaczającego świata, ale także wpływa na rozwój ich zdolności poznawczych i społecznych. W tym okresie dzieci zaczynają być bardziej aktywne, co przyczynia się do ich rozwoju poprzez zabawę i interakcje z rówieśnikami. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), monitorowanie rozwoju dzieci w tych kluczowych etapach jest istotne, aby zidentyfikować ewentualne opóźnienia i zastosować odpowiednie interwencje. Warto również pamiętać, że każde dziecko rozwija się w swoim tempie, a rodzice powinni obserwować postępy swojego malucha w kontekście jego indywidualnych możliwości.
Pytanie 24

Masa ciała 4-letniego chłopca plasuje się na 10 centylu, podczas gdy jego wzrost znajduje się na poziomie 90 centyla. Jakie wnioski można wyciągnąć z tych danych?

A. wagę prawidłową
B. otyłość
C. niedowagę
D. nadwagę
Odpowiedź, że chłopiec ma niedowagę, jest prawidłowa, ponieważ analiza centyli wskazuje na to, że jego masa ciała znajduje się na poziomie 10 centyla. Oznacza to, że 10% dzieci w jego wieku ma niższą masę ciała, co wskazuje na potencjalne problemy zdrowotne związane z niedoborem masy. W praktyce, dzieci, które znajdują się na tak niskim centylu, mogą wymagać szczegółowej oceny dietetycznej oraz monitorowania wzrostu i rozwoju, aby upewnić się, że otrzymują odpowiednią ilość kalorii oraz składników odżywczych. Warto również podkreślić, że centyle są narzędziem stosowanym w pediatrii, które pozwala ocenić wzrost i rozwój dzieci w porównaniu do ich rówieśników. Podczas oceny stanu zdrowia dziecka, ważne jest, aby uwzględnić nie tylko masę ciała, ale także wzrost oraz inne czynniki, takie jak historia zdrowotna rodziny czy nawyki żywieniowe. Monitorowanie tych parametrów jest kluczowe dla wczesnego wykrywania problemów rozwojowych i interwencji w razie potrzeby.
Pytanie 25

Małe dziecko często porusza palcami rąk bez powodu i kontekstu emocjonalnego. Zainteresowanie czymś innym przychodzi mu z trudnością. Tego rodzaju czynności powtarza nawet kilkanaście razy dziennie.

A. stereotypii poznawczych
B. zachowania agresywnego
C. zachowania autoagresywnego
D. stereotypii ruchowych
Wybór innej odpowiedzi, takiej jak stereotypie poznawcze, zachowania agresywne czy zachowania autoagresywne, wskazuje na nieporozumienie dotyczące natury opisanego zachowania. Stereotypie poznawcze dotyczą powtarzalnych myśli lub schematów myślowych, co nie odnosi się do fizycznych działań, jakimi są ruchy rąk. Z kolei zachowania agresywne charakteryzują się zamiarowym działaniem, które przynosi krzywdę innym lub sobie, co jest sprzeczne z przypadkiem utrzymywania się powtarzalnych, niecelowych ruchów, jak potrząsanie palcami. Podobnie, zachowania autoagresywne obejmują działania, które świadomie szkodzą sobie, a nie jest to charakterystyczne dla opisanego przez nas przypadku. Niepoprawne odpowiedzi często wynikają z mylnego utożsamienia powtarzalności działań z zachowaniami agresywnymi lub szkodliwymi, co w kontekście dzieci jest zazwyczaj nieuzasadnione. Warto pamiętać, że zrozumienie różnic między różnymi typami zachowań jest kluczowe dla skutecznego wsparcia dzieci w ich rozwoju, a także dla odpowiedniego doboru metod terapeutycznych. Edukacja w zakresie różnorodnych zaburzeń rozwojowych oraz ich objawów jest niezbędna, aby uniknąć takich pomyłek w ocenach zachowań dziecięcych.
Pytanie 26

U dziecka, które cierpi na chorobę sierocą, przyczyną jest brak zaspokojenia potrzeb

A. miłości i przynależności
B. szacunku oraz docenienia
C. bezpieczeństwa oraz afirmacji
D. samorealizacji oraz miłości
Zrozumienie, że przyczyną wystąpienia choroby sierocej u dziecka jest niezaspokojenie potrzeb miłości i przynależności, jest kluczowe w kontekście teorii hierarchii potrzeb Maslowa. Teoria ta wskazuje, że potrzeby te znajdują się na trzecim poziomie w hierarchii, zaraz po potrzebach fizjologicznych i bezpieczeństwa. Miłość i przynależność odnoszą się do potrzeby akceptacji, wsparcia emocjonalnego i bliskości, które są fundamentalne dla zdrowego rozwoju dziecka. W sytuacjach, gdy dziecko nie otrzymuje wystarczającej miłości, może odczuwać izolację i brak zaangażowania ze strony bliskich. Przykładowo, dzieci wychowywane w warunkach, gdzie nie ma stałych i pozytywnych relacji z opiekunami, mogą rozwijać zaburzenia emocjonalne, takie jak depresja czy lęk. W praktyce oznacza to, że w celu wspierania rozwoju dzieci, istotne jest, aby rodzice i opiekunowie angażowali się w relacje, które oferują miłość, akceptację i wsparcie, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w pedagogice i psychologii rozwojowej.
Pytanie 27

Która z poniższych czynności nie jest zgodna z zasadami podawania leków dziecku?

A. Podawanie kropli do oczu w pozycji leżącej
B. Dawanie antybiotyków z własnej woli
C. Wykorzystanie strzykawki do aplikacji płynnych leków
D. Podawanie niektórych leków przeznaczonych dla dorosłych w należytej dawce
Podawanie antybiotyków samodzielnie to na pewno nie jest dobre podejście, zwłaszcza w przypadku dzieci. Takie lekki powinny być stosowane tylko wtedy, gdy lekarz to zaleci. Dlaczego? Bo niewłaściwe użycie może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, a nawet oporności bakterii na leki. To strasznie ważne, by zawsze pytać lekarza przed podaniem jakiegokolwiek leku, łącznie z antybiotykami. Rodzice powinni wiedzieć, jak to działa i jakie mogą być skutki uboczne, dlatego dobrze jest mieć wsparcie specjalisty i stosować się do jego wskazówek.
Pytanie 28

Sześciomiesięczne niemowlę, które rozwija się prawidłowo, jest w stanie

A. stać z pomocą
B. usiąść z pozycji leżącej bez wsparcia
C. stać samodzielnie
D. przekręcić się z brzuszka na plecy
Odpowiedź, że sześciomiesięczne niemowlę potrafi przekręcić się z brzuszka na plecy, jest prawidłowa, ponieważ jest to jeden z kluczowych etapów rozwoju motorycznego w tym okresie życia. W wieku sześciu miesięcy dzieci nabywają umiejętności pozwalające na ruchy rotacyjne, co jest istotnym krokiem w kierunku większej niezależności motorycznej. Przekręcanie się jest nie tylko oznaką rozwijającej się siły mięśniowej, ale także koordynacji ruchowej i świadomości ciała. Na tym etapie dzieci często zaczynają eksplorować swoje otoczenie, co sprzyja ich dalszemu rozwojowi sensorycznemu i poznawczemu. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest kluczowe dla rodziców i opiekunów, którzy powinni stymulować rozwój dziecka przez zabawy zachęcające do ruchu, takie jak układanie zabawek w zasięgu, by zmotywować dziecko do przekręcania się. Warto również pamiętać, że każde dziecko rozwija się indywidualnie, ale te umiejętności są zgodne z ogólnymi normami rozwojowymi.
Pytanie 29

Zajęcia plastyczne obejmujące malowanie za pomocą rąk można najwcześniej wprowadzić w trakcie zabaw z dziećmi, które rozwijają się prawidłowo

A. w I kwartale drugiego roku życia
B. w IV kwartale trzeciego roku życia
C. w IV kwartale drugiego roku życia
D. w II kwartale trzeciego roku życia
Zarówno odpowiedzi dotyczące IV kwartału trzeciego roku życia, II kwartale trzeciego roku życia, jak i IV kwartale drugiego roku życia są niewłaściwe, ponieważ nie uwzględniają kluczowych aspektów rozwoju dziecka w kontekście zajęć plastycznych. W przypadku IV kwartału trzeciego roku życia, dzieci są już na etapie, w którym ich zdolności manualne są znacznie rozwinięte i preferują bardziej złożone techniki artystyczne, takie jak rysowanie czy użycie narzędzi. Wprowadzenie malowania rękami w tym okresie może nie spełniać ich oczekiwań i nie stymulować ich kreatywności w wystarczający sposób. Z kolei odpowiedzi dotyczące II kwartału trzeciego roku życia mogą sugerować, że aktywności plastyczne są bardziej odpowiednie w tym wieku. Jednakże, dzieci w tym okresie często zaczynają koncentrować się na bardziej wymagających zadaniach i mogą nie wykazywać takiego zainteresowania malowaniem rękami, co powoduje, że takie podejście jest mniej efektywne. Na etapie IV kwartału drugiego roku życia dzieci są wciąż w fazie intensywnego rozwoju ruchowego, ale ich umiejętności nie są jeszcze dostatecznie dostosowane do skutecznego angażowania się w malowanie rękami. Kluczowym błędem w tych analizach jest nieuznawanie wpływu rozwoju psychomotorycznego na zdolności artystyczne, co jest fundamentalnym aspektem w doborze odpowiednich aktywności dla dzieci w różnym wieku.
Pytanie 30

Która sfera rozwoju jest rozwijana, gdy dziecko podczas przedstawienia teatru cieni obserwuje kontury twarzy ludzi lub cienie zwierząt?

A. Percepcja wzrokowa
B. Percepcja słuchowa
C. Kinestetyka
D. Sensomotoryka
Poprawna odpowiedź to percepcja wzrokowa, ponieważ podczas pokazu teatru cieni dziecko angażuje swoje zmysły, szczególnie wzrok, w obserwację kształtów i profili twarzy oraz cieni zwierząt. Percepcja wzrokowa odnosi się do zdolności dostrzegania, interpretowania i analizowania informacji wizualnych, co jest kluczowe w procesie rozwoju poznawczego dziecka. W kontekście teatru cieni, dziecko nie tylko obserwuje, ale także interpretuje to, co widzi, co sprzyja rozwijaniu umiejętności krytycznego myślenia i wyobraźni. Aktywności takie jak teatry cieni mogą być wykorzystywane w edukacji wczesnoszkolnej, aby wspierać rozwój percepcyjny dzieci. Na przykład, nauczyciele mogą wykorzystywać te formy sztuki, aby zachęcać dzieci do tworzenia własnych scenariuszy i postaci, co dodatkowo stymuluje ich kreatywność i umiejętności komunikacyjne. Prawidłowe zrozumienie i wykorzystanie percepcji wzrokowej jest podstawą dla dalszego rozwoju umiejętności artystycznych oraz naukowych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w edukacji artystycznej i rozwoju dziecka.
Pytanie 31

Jakiego zachowania opiekunka powinna unikać, gdy pracuje z trzyletnim chłopcem posiadającym zaburzenia ze spektrum autyzmu?

A. Wydawania chłopcu krótkich i zrozumiałych komunikatów
B. Robienia chłopcu niespodzianek w formie nieprzewidzianych wyjść
C. Chwalenia chłopca za jego wysiłki
D. Informowania chłopca o planowanych aktywnościach z wyprzedzeniem
Robienie chłopcu niespodzianek w postaci nieplanowanych wyjść jest zachowaniem, którego opiekunka powinna unikać, ponieważ dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu często mają trudności z adaptacją do zmian w rutynie. Niespodzianki mogą wywoływać lęk i stres, co w konsekwencji prowadzi do frustracji i problemów behawioralnych. Dzieci te są bardziej skłonne do reagowania negatywnie na sytuacje, których nie przewidują, dlatego kluczowe jest zapewnienie im poczucia bezpieczeństwa. W praktyce, zamiast wprowadzać niespodziewane zmiany, lepiej jest informować chłopca o nadchodzących wydarzeniach z wyprzedzeniem, co pozwoli mu lepiej przygotować się na nadchodzące sytuacje. Stosowanie wizualnych harmonogramów czy komunikacji alternatywnej (np. poprzez obrazki) może wspierać dziecko w zrozumieniu i przewidywaniu codziennych aktywności, co jest zgodne z założeniami terapii behawioralnej i metod takich jak TEACCH czy ABA, które kładą duży nacisk na strukturalizację i przewidywalność dnia.
Pytanie 32

Aby zapewnić bezpieczeństwo dzieciom przebywającym w żłobku lub klubie dla dzieci, należy

A. zadbać o przymocowanie regałów z zabawkami do ściany
B. przechowywać zabawki w zamkniętych szafkach
C. ustawiać zabawki na wysokich półkach
D. zakazać dzieciom samodzielnego wyjmowania zabawek z regałów
Przytwierdzenie regałów z zabawkami do ściany jest kluczowym elementem zapewnienia bezpieczeństwa dzieci w żłobkach i klubach dziecięcych. Tego rodzaju zabezpieczenie ogranicza ryzyko przewrócenia się regałów, co może prowadzić do poważnych obrażeń u dzieci. W wielu krajach standardy bezpieczeństwa w placówkach opiekuńczych, takie jak normy wydawane przez organizacje zajmujące się bezpieczeństwem dzieci, zalecają stabilizację mebli, aby zapobiec ich przewróceniu. Przykładem praktycznego zastosowania jest użycie specjalnych uchwytów montażowych, które są dostępne w sklepach budowlanych. Warto również prowadzić regularne kontrole stanu wyposażenia, aby upewnić się, że wszystkie elementy są prawidłowo zamocowane. Edukacja personelu na temat znaczenia stabilności mebli, w tym regałów na zabawki, powinna być częścią szkoleń BHP, co pomoże w stworzeniu bezpiecznego środowiska dla dzieci.
Pytanie 33

Główna metoda kształtowania nawyków kulturowych i grzecznościowych u małych dzieci to

A. dawanie pozytywnego wzoru przez dorosłych.
B. nagradzanie dziecka niewielkimi prezentami za kulturalne zachowanie.
C. organizowanie zabaw manualnych.
D. organizowanie zajęć edukacyjnych.
Dawanie dobrego przykładu przez osoby dorosłe jest kluczową metodą kształtowania nawyków kulturalno-grzecznościowych u małych dzieci. Dzieci uczą się głównie przez naśladowanie, co oznacza, że obserwacja zachowań dorosłych ma ogromny wpływ na ich rozwój społeczny. Osoby dorosłe, jako główne wzorce, powinny prezentować postawy i zachowania, które promują szacunek, uprzejmość i empatię. Przykładem może być sposób, w jaki dorosły wita się z innymi – jeśli dziecko widzi, że dorosły używa grzecznych zwrotów, na pewno zacznie je naśladować. Dodatkowo, w sytuacjach, w których występują niegrzeczne zachowania, ważne jest, aby dorosły potrafił je skorygować w sposób konstruktywny, pokazując alternatywne, kulturalne reakcje. Takie podejście nie tylko kształtuje odpowiednie nawyki, ale również buduje silniejsze więzi emocjonalne między dorosłymi a dziećmi, co sprzyja lepszemu przyswajaniu norm społecznych. W praktyce, jako rodzic lub nauczyciel, warto być świadomym własnych zachowań i dbać o to, aby były one zgodne z wartościami, które chcemy przekazać dzieciom. W literaturze dotyczącej wychowania dzieci podkreśla się znaczenie modelowania zachowań jako skutecznej metody wychowawczej.
Pytanie 34

W przypadku wystąpienia kaszlu suchego u czteroletniego dziecka nie należy zalecać

A. obserwowania poziomu wilgotności powietrza w pomieszczeniu.
B. zapewnienia wyższej niż zazwyczaj temperatury w pomieszczeniu.
C. informowania dziecka o potrzebie ograniczenia aktywności.
D. nawilżania błon śluzowych ust dziecka.
Dbanie o wyższą niż zwykle temperaturę w pomieszczeniu nie jest wskazane w przypadku suchego kaszlu u czteroletniego dziecka, ponieważ zbyt wysoka temperatura może prowadzić do dalszego wysuszenia błon śluzowych dróg oddechowych. W praktyce, optymalna temperatura w pomieszczeniu, w którym przebywa dziecko, powinna wynosić około 20-22°C. Ważne jest, aby unikać przesuszenia powietrza, co często ma miejsce w pomieszczeniach ogrzewanych. Zamiast podnosić temperaturę, lepszym rozwiązaniem jest zadbanie o odpowiednią wilgotność powietrza, co można osiągnąć poprzez użycie nawilżaczy powietrza lub umieszczanie misek z wodą w pomieszczeniu. Wspierając nawilżenie powietrza, można złagodzić objawy kaszlu, ponieważ wilgotne powietrze ułatwia oddychanie i pomaga w nawilżeniu błon śluzowych, co jest szczególnie istotne w przypadku dzieci z problemami oddechowymi. Warto również pamiętać o nawadnianiu organizmu, co dodatkowo wspiera procesy zdrowotne dziecka.
Pytanie 35

Jeśli dziewięciomiesięczne dziecko siedzi krótko i niepewnie, pełzając przy wsparciu pod pachy, to jego rozwój psychomotoryczny jest

A. nieharmonijny
B. harmonijny
C. opóźniony
D. przyspieszony
Odpowiedź "opóźniony" jest prawidłowa, ponieważ rozwój psychomotoryczny niemowlęcia w wieku dziewięciu miesięcy powinien obejmować umiejętność samodzielnego siedzenia oraz pełzania bez podparcia. W tym okresie życia maluchy zazwyczaj potrafią już stabilnie siedzieć i zaczynają raczkować, co jest kluczowym etapem w ich rozwoju fizycznym oraz koordynacji ruchowej. Jeśli niemowlę siedzi jedynie krótko i niepewnie oraz pełza jedynie z pomocą dorosłych, wskazuje to na opóźnienia w nabywaniu tych umiejętności. Przykładem może być sytuacja, gdzie dziecko do osiągnięcia umiejętności siedzenia wymaga wsparcia, co jest odstępstwem od normy rozwojowej. Warto zauważyć, że opóźnienia rozwojowe mogą wpływać na dalszy rozwój dziecka, dlatego istotne jest, aby rodzice oraz opiekunowie zwracali uwagę na te wskaźniki i, w razie potrzeby, konsultowali się z lekarzem pediatrą lub terapeutą zajęciowym, aby zidentyfikować ewentualne problemy i podjąć odpowiednie działania. Wczesne interwencje mogą znacząco poprawić sytuację.
Pytanie 36

Noworodkowi z gorączką można podać lek przeciwgorączkowy, który ma w swoim składzie

A. ibuprofen
B. kwas acetylosalicylowy
C. paracetamol
D. glikokortykosteroidy
Ibuprofen, ze względu na swoje właściwości, nie jest zalecany dla noworodków poniżej 6. miesiąca życia, ponieważ może powodować działania niepożądane, takie jak problemy z układem pokarmowym oraz zwiększone ryzyko krwawień. Mimo iż ibuprofen jest skutecznym lekiem przeciwgorączkowym dla starszych dzieci i dorosłych, jego stosowanie u noworodków powinno być dokładnie kontrolowane przez lekarza. Kwas acetylosalicylowy, znany również jako aspiryna, jest całkowicie przeciwwskazany u dzieci, w tym noworodków, ponieważ istnieje ryzyko wystąpienia zespołu Rey'a, ciężkiej choroby, która może prowadzić do uszkodzenia wątroby oraz mózgu. Glikokortykosteroidy, mimo że mają działanie przeciwzapalne, nie są zalecane jako leki przeciwgorączkowe, ponieważ nie działają bezpośrednio na mechanizmy odpowiedzialne za podwyższoną temperaturę ciała i mogą wywołać szereg działań niepożądanych, w tym osłabienie układu odpornościowego. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla właściwego zarządzania gorączką u noworodków i uniknięcia niebezpiecznych komplikacji zdrowotnych, co podkreśla znaczenie konsultacji z lekarzem w takich sytuacjach.
Pytanie 37

Zasady następstw proksymodystalnych i cefalokaudalnych odnoszą się do

A. indywidualnych czynników rozwojowych dziecka
B. elementów wpływających na rozwój psychomotoryczny dziecka
C. wsparcia rozwoju psychofizycznego dziecka
D. kolejności osiągnięć w rozwoju ruchowym dziecka
Wybierając odpowiedzi, które koncentrują się na indywidualnych uwarunkowaniach rozwojowych dziecka, czynnikach wpływających na rozwój psychomotoryczny lub wspomaganiu rozwoju psychofizycznego, popełnia się błąd w zrozumieniu fundamentalnych zasad dotyczących rozwoju motorycznego. Owszem, te aspekty są istotne w kontekście ogólnego rozwoju dziecka, jednak nie odnoszą się one bezpośrednio do praw proksymodystalnego i cefalokaudalnego. Warto zauważyć, że każde dziecko rozwija się w swoim tempie – na to wpływ mają różne czynniki, w tym genetyka, środowisko oraz indywidualne doświadczenia. Niemniej jednak, prawa te nakreślają uniwersalne zasady, które można zaobserwować w większości przypadków rozwoju dzieci. Często mylnie interpretowane podejścia do rozwoju mogą prowadzić do nieefektywnych metod wsparcia – na przykład, skupienie się na ogólnych uwarunkowaniach zamiast na sekwencjach rozwojowych może skutkować nieprzystosowanymi programami edukacyjnymi lub terapeutycznymi. Istotne jest, aby profesjonaliści w pracy z dziećmi rozumieli te zasady i stosowali je w praktyce, aby skutecznie wspierać rozwój motoryczny w zgodzie z naturalnym przebiegiem rozwoju.
Pytanie 38

Aby uniknąć sporów o zabawkę wśród 2-letnich dzieci, opiekunka powinna

A. izolować dzieci, które przejawiają agresję
B. umieszczać zabawki w miejscu, do którego dzieci mają trudny dostęp
C. zapewnić dzieciom dostęp do różnorodnych zabawek
D. zapewnić dzieciom ciągły dostęp do takich samych zabawek
Zapewnienie dzieciom stałego dostępu do identycznych zabawek jest kluczowym podejściem w zapobieganiu konfliktom między 2-letnimi dziećmi. W tym wieku dzieci często nie rozumieją jeszcze, czym jest dzielenie się, a posiadanie identycznych zabawek dla każdego dziecka zmniejsza ryzyko rywalizacji o jedną zabawkę. Przykładowo, jeśli w grupie bawi się troje dzieci, a każde z nich ma taką samą lalkę lub klocki, istnieje większa szansa, że dzieci będą mogły się skoncentrować na zabawie, zamiast walczyć o dostęp do konkretnego przedmiotu. Takie podejście jest zgodne z zasadami praktyki wczesnej edukacji, które podkreślają znaczenie interactywnej zabawy oraz współpracy w grupie. Umożliwia to również rozwijanie umiejętności społecznych poprzez wspólne zabawy, w których dzieci uczą się współdziałać i komunikować. Utrzymanie równych warunków sprzyja pozytywnemu doświadczeniu zabawy i minimalizuje frustracje, co jest istotne w tym wczesnym etapie rozwoju.
Pytanie 39

Kiedy powinno się zacząć myć zęby u dziecka?

A. Po pojawieniu się pierwszego zęba mlecznego
B. Po tym, jak wszystkie zęby mleczne się wyrżną.
C. W drugim roku życia dziecka.
D. Na zakończenie pierwszego roku życia dziecka.
Odpowiedź wskazująca na rozpoczęcie mycia zębów po wyrżnięciu się pierwszego zęba mlecznego jest zgodna z zaleceniami dentystów i organizacji zdrowotnych. W momencie, gdy pierwszy ząb mleczny pojawia się w jamie ustnej dziecka, narażony jest on na działanie bakterii i resztek pokarmowych, co może prowadzić do próchnicy. Regularne mycie zębów, najlepiej przy użyciu pasty z fluorem, powinno być wprowadzane po pierwszym ząbku, aby zapobiec rozwojowi chorób jamy ustnej. Warto pamiętać, że nauka mycia zębów powinna być również powiązana z zachęcaniem dzieci do dbania o higienę jamy ustnej. Ponadto, ważne jest, aby rodzice kontrolowali tę czynność, aż dziecko będzie w stanie odpowiednio myć zęby samodzielnie, co zazwyczaj ma miejsce w około 6-7 roku życia. Wczesne wprowadzenie nawyków mycia zębów ma kluczowe znaczenie dla zdrowia zębów i przyzębia w późniejszym życiu dziecka.
Pytanie 40

W dokumentacji dotyczącej pielęgnacji niemowlęcia opiekunka natrafiła na zapis o tendencji dziecka do pieluszkowego zapalenia skóry. Jaką zasadę pielęgnacji krocza należy szczególnie przestrzegać w tej sytuacji?

A. Nie stosowanie jakichkolwiek kremów i maści
B. Zapewnienie wilgotności w miejscach zmienionych chorobowo
C. Rezygnacja z używania gąbek do mycia krocza
D. Unikanie pozostawiania dziecka z gołymi pośladkami
Unikanie używania gąbek do mycia krocza to istotna sprawa w pielęgnacji niemowląt. W szczególności u tych dzieci, które mają skłonność do pieluszkowego zapalenia skóry. Gąbki mogą zbierać różne bakterie i brud, a to w zetknięciu z wrażliwą skórą maluszka może wywoływać podrażnienia, a nawet infekcje. Znam to z doświadczenia, bo dziecięca skóra jest delikatna i trzeba na nią bardzo uważać. Lepiej postawić na jednorazowe chusteczki nawilżające lub po prostu czystą wodę i miękkie ręczniki. Częste zmienianie pieluszek to także dobra praktyka, bo to ogranicza kontakt skóry z moczem czy stolcem. Po umyciu ważne jest, żeby dokładnie osuszyć skórę, by uniknąć podrażnień. Pamiętaj, że każdy maluszek jest inny, więc warto też konsultować się z pediatrą w kwestii pielęgnacji.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej