Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 14 maja 2025 17:58
Data zakończenia: 14 maja 2025 18:16

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jak długo trwa okres obowiązywania umowy licencyjnej wyłącznej, aby uznać ją za zawartą na czas nieokreślony?

A. Po 2 latach

B. Po 3 latach

C. Po 5 latach

D. Po 4 latach

Umowa licencyjna wyłączna po pięciu latach staje się umową na czas nieokreślony. To jakby naturalny krok w całym procesie. Przykład? Weźmy firmę technologiczną, która daje licencję na swoje oprogramowanie jakiejś firmie partnerskiej. Po pięciu latach, jeśli obie strony nie dogadają się w sprawie przedłużenia lub zmiany umowy, to licencja przechodzi na czas nieokreślony. Dzięki temu ta firma może spokojnie korzystać z oprogramowania bez strachu, że coś się zaraz skończy. Moim zdaniem, taki układ jest super, bo daje większą pewność w relacjach biznesowych, a także pozwala na lepsze planowanie w dłuższym okresie. W branży często mówi się, że umowy licencyjne na czas określony powinny mieć możliwość przejścia na czas nieokreślony po ustalonym czasie. To z kolei daje większą elastyczność w negocjacjach i lepiej dostosowuje się do zmieniającego się rynku.

Pytanie 2

Reakcja przedstawiona zgodnie z równaniem: AgBr + Na₂S₂O₃→ Na[AgS₂O₃] + NaBr, odnosi się do procesu

A. naświetlania

B. utrwalania

C. płukania

D. wywoływania

Odpowiedź 'utrwalania' jest w porządku, bo dotyczy stabilizacji obrazu fotograficznego. W fotografii utrwalanie to istotny krok, który ma na celu zablokowanie reakcji chemicznych w emulsji po naświetleniu. Ta reakcja AgBr + Na2S2O3 → Na[AgS2O3] + NaBr pokazuje, jak siarczan sodu (Na2S2O3) działa jak utrwalacz, usuwając nadmiar bromku srebra, który nie był naświetlony. Dzięki temu obraz staje się trwały i nie ulega dalszym zmianom pod wpływem światła, co jest naprawdę ważne w praktyce fotograficznej. Z mojego doświadczenia, skuteczne utrwalanie wymaga odpowiedniego czasu i temperatury, bo w przeciwnym razie mogą się pojawić problemy, jak zbyt jasne lub ciemne zdjęcia. Warto pamiętać, że stosowanie właściwych chemikaliów i technik jest kluczowe, aby zapewnić, że obraz będzie stabilny.

Pytanie 3

Układ RGBW w najnowszych matrycach cyfrowych oznacza

A. zmianę kolejności rejestracji kolorów na RGB-Warm

B. dodanie białego subpiksela do standardowego układu RGB

C. zastosowanie wzmocnienia sygnału RGB o Wave-function

D. ustawienie filtrów RGB w układzie warstwowym

Zgłaszane błędne koncepcje w odpowiedziach wskazują na nieporozumienia dotyczące technologii matryc cyfrowych. Pierwsza z błędnych odpowiedzi sugeruje, że zmiana polega na ustawieniu filtrów RGB w układzie warstwowym, co nie jest zgodne z rzeczywistością. Filtry RGB są z reguły stosowane w kontekście analogowych układów wyświetlających, gdzie zmiana ich układu nie wpływa na dodawanie nowych subpikseli. Inna nieprawidłowość odnosi się do twierdzenia o zmianie kolejności rejestracji kolorów na RGB-Warm. Taki termin nie istnieje w kontekście standardowych układów matryc. Podobnie, zastosowanie wzmocnienia sygnału RGB o Wave-function jest zupełnie nieadekwatne, ponieważ nie odnosi się do rzeczywistej technologii stosowanej w wyświetlaczach. Osoby, które udzielają takich odpowiedzi, mogą mylić różne koncepcje z zakresu technologii wyświetlania, nie rozumiejąc, że RGBW jest po prostu rozszerzeniem standardowego układu o dodatkowy subpiksel białego koloru. W rezultacie, takie odpowiedzi mogą prowadzić do mylnych wniosków na temat funkcjonowania nowoczesnych wyświetlaczy, co jest istotne w kontekście ich projektowania i rozwoju. Zrozumienie, że RGBW zwiększa paletę kolorów i efektywność energetyczną, jest kluczowe dla osób zajmujących się produkcją i zastosowaniem matryc cyfrowych.

Pytanie 4

Jakiego filtra należy użyć podczas robienia zdjęć w podczerwieni?

A. UV

B. Połówkowy

C. IR

D. Polaryzacyjny

Filtr IR (podczerwieni) jest niezbędnym narzędziem podczas wykonywania zdjęć w tym zakresie spektralnym, ponieważ jego zadaniem jest przepuszczenie promieniowania podczerwonego, a jednocześnie zablokowanie widocznego światła. W fotografii podczerwonej, szczególnie w zastosowaniach artystycznych i naukowych, kluczowe jest uchwycenie detali, które są niewidoczne dla ludzkiego oka. Przykładowo, w fotografii krajobrazowej, użycie filtru IR pozwala na uzyskanie niezwykłych efektów wizualnych, takich jak jasne niebo w kontrastującym tle zieleni roślinności, która odbija podczerwień. Dzięki zastosowaniu filtra IR, można również badać termiczne właściwości obiektów, co znajduje zastosowanie w naukach przyrodniczych oraz medycynie. Standardy branżowe zalecają użycie filtrów IR o wysokiej przepuszczalności w zakresie długości fal 700-1200 nm, co zapewnia odpowiednią jakość obrazu oraz minimalizuje zniekształcenia.

Pytanie 5

W fotografii portretowej, główne źródło światła padającego na obiekt zdjęcia nazywane jest światłem

A. wypełniającym

B. konturowym

C. kluczowym

D. ogólnym

Światło kluczowe w fotografii portretowej to główne źródło oświetlenia, które definiuje wygląd i charakter przedstawianego obiektu. Działa na zasadzie podkreślenia kształtów i detali twarzy, co jest kluczowe dla stworzenia wyrazistego portretu. Przykładem zastosowania światła kluczowego mogą być portrety wykonywane w plenerze lub studio, gdzie fotograf wykorzystuje softboxy lub reflektory, aby uzyskać pożądany efekt. Dobrze ustawione światło kluczowe może tworzyć interesujące cienie, które nadają zdjęciu głębi i trójwymiarowości. W praktyce, światło kluczowe powinno być umieszczone pod kątem 45 stopni do twarzy modela, co pozwala na uzyskanie naturalnych efektów oświetleniowych. Warto również pamiętać, że w zależności od zamierzonego efektu, intensywność i temperatura barwowa światła kluczowego mogą być dostosowywane, co pozwala na osiągnięcie różnych nastrojów w portrecie.

Pytanie 6

Co oznacza skrót TTL w fotografii?

A. Through The Lens (pomiar przez obiektyw)

B. True Tone Light (światło prawdziwego tonu)

C. Tonal Transfer Level (poziom transferu tonalnego)

D. Total Time Limit (całkowity limit czasu)

Skrót TTL, czyli 'Through The Lens', odnosi się do metody pomiaru ekspozycji i jest szeroko stosowany w fotografii. Technika ta polega na tym, że pomiar światła jest dokonywany bezpośrednio przez obiektyw aparatu, co pozwala na precyzyjne określenie ilości światła wpadającego na matrycę bądź film. Dzięki temu, aparaty wyposażone w system TTL są w stanie dostosować ustawienia ekspozycji w czasie rzeczywistym, co zapewnia bardziej trafne rezultaty w różnych warunkach oświetleniowych. Na przykład, podczas fotografowania w trudnych warunkach, takich jak kontrastowe oświetlenie lub różne źródła światła, pomiar TTL może zminimalizować ryzyko prześwietlenia lub niedoświetlenia obrazu. Dla profesjonalnych fotografów zrozumienie działania TTL jest kluczowe, ponieważ pozwala na uzyskanie zamierzonych efektów artystycznych, jakie można osiągnąć dzięki precyzyjnemu pomiarowi światła. Warto również zauważyć, że wiele nowoczesnych lamp błyskowych współpracuje z systemami TTL, co umożliwia automatyczne ustawienie mocy błysku w zależności od warunków oświetleniowych, co znacząco ułatwia pracę w dynamicznych sytuacjach.

Pytanie 7

W jakim formacie powinno się zapisać zdjęcie, aby zachować przezroczyste tło?

A. BMP

B. WMA

C. JPEG

D. PNG

Format PNG (Portable Network Graphics) jest najczęściej zalecanym wyborem do zapisywania obrazów z przezroczystym tłem. PNG obsługuje alfa kanał, co pozwala na zachowanie przezroczystości w obrazie. Jest to szczególnie ważne w przypadku grafik, które mają być umieszczane na różnych tłach, ponieważ przezroczystość zapewnia elastyczność w projektowaniu. Przykłady zastosowania formatu PNG obejmują logo firm, ikony aplikacji oraz wszelkie elementy graficzne używane w interfejsach użytkownika, które wymagają precyzyjnego dopasowania do tła. Dodatkowo, format PNG obsługuje bezstratną kompresję, co oznacza, że jakość obrazu nie ulega pogorszeniu w trakcie zapisywania, w przeciwieństwie do niektórych innych formatów. Z tego powodu, w branży graficznej oraz web designie, PNG jest standardem dla wszelkich projektów wymagających przezroczystości. Warto również wspomnieć, że w przypadku druku, przezroczystość może być przetwarzana na różne sposoby w zależności od technologii druku, stąd najlepiej zawsze upewnić się, że wybrany format odpowiada finalnym wymaganiom projektu.

Pytanie 8

Jakie cechy są typowe dla fotografii wykonanej w niskim kluczu?

A. Jasne tło, oświetlenie boczne z przodu

B. Ciemne tło, oświetlenie skierowane

C. Ciemne tło, oświetlenie przednie rozproszone

D. Jasne tło, oświetlenie frontalne

Odpowiedź 'Ciemne tło, oświetlenie skierowane' jest właściwa, ponieważ fotografia w niskim kluczu charakteryzuje się dominacją ciemnych tonów oraz intensywnym, skupionym oświetleniem. Tego rodzaju oświetlenie, często określane jako 'oświetlenie kierunkowe', prowadzi do powstawania wyraźnych kontrastów między światłem a cieniem, co nadaje zdjęciom dramatyczny efekt. Przykładem zastosowania niskiego klucza może być portret, w którym twarz modela jest oświetlona mocnym światłem skierowanym z boku lub z góry, podczas gdy reszta obrazu tonie w ciemności. Taka technika jest często używana w fotografii artystycznej oraz modowej, gdzie ważne jest wydobycie emocji i głębi w portretach. Praktyczne zastosowanie tej techniki wymaga zrozumienia, jak różne źródła światła wpływają na końcowy efekt wizualny. Standardy branżowe wskazują, że oświetlenie powinno być dostosowane do zamierzonego przekazu artystycznego, co podkreśla znaczenie świadomego wyboru w kontekście niskiego klucza.

Pytanie 9

Najnowsza technologia druku zdjęć digigraphy to

A. technika bezpośredniego druku na materiałach metalicznych

B. cyfrowa imitacja procesu dageotypii z użyciem nowoczesnych materiałów

C. metoda tworzenia wydruków holograficznych na papierze fotograficznym

D. proces druku pigmentowego certyfikowany pod względem trwałości i wierności kolorów

Druk zdjęć digigraphy to nowoczesna metoda, która łączy w sobie zalety druku pigmentowego z certyfikacją pod względem trwałości oraz wierności kolorów. Proces ten polega na wykorzystaniu wysokiej jakości tuszy pigmentowych, co zapewnia wydrukom długowieczność oraz odporność na blaknięcie. Przykładem zastosowania digigraphy są reprodukcje dzieł sztuki, które wymagają oddania najdrobniejszych detali i kolorów. Dzięki certyfikacji, użytkownicy mogą być pewni, że ich wydruki spełniają określone normy trwałości, co jest szczególnie istotne dla archiwizacji. Warto również zwrócić uwagę na fakt, że digigraphy znajduje zastosowanie w różnych dziedzinach, od fotografii artystycznej po dokumentację architektoniczną. W branży sztuki i fotografii, technologia ta zyskuje na znaczeniu, ponieważ oferuje możliwość tworzenia trwałych i wiernych reprodukcji, które mogą być wystawiane w galeriach czy sprzedawane kolekcjonerom.

Pytanie 10

Kalibrację monitora, którą przeprowadza się przed obróbką zdjęć do druku, wykonuje się z wykorzystaniem programu

A. Adobe InDesign

B. Corel Draw

C. Adobe Gamma

D. Corel Photo-Paint

Adobe Gamma to narzędzie, które umożliwia kalibrację monitora, co jest kluczowym krokiem przed przystąpieniem do obróbki zdjęć do wydruku. Kalibracja monitora pozwala na uzyskanie dokładnych i spójnych kolorów, co jest istotne, gdy zamierzamy przenieść nasze projekty na papier. Użycie Adobe Gamma pozwala na dostosowanie ustawień jasności, kontrastu oraz balansu kolorów, co wpływa na wierność odwzorowania barw. Dzięki temu, kolory widoczne na monitorze będą zbliżone do tych, które zostaną wydrukowane. W praktyce, przed rozpoczęciem obróbki zdjęć, warto przeprowadzić kalibrację, aby uniknąć niespodzianek w jakości wydruku. W branży graficznej uznaje się, że systematyczna kalibracja monitorów powinna być częścią rutynowych działań, zwłaszcza w kontekście projektów wymagających precyzyjnego odwzorowania kolorów, takich jak fotografie, ilustracje czy projekty graficzne. Współczesne standardy, takie jak sRGB czy Adobe RGB, wskazują na konieczność zapewnienia odpowiedniego odwzorowania kolorów w całym procesie produkcji, co czyni kalibrację kluczowym elementem pracy profesjonalistów.

Pytanie 11

Który typ obiektywu jest pomocny do uchwycenia odległych obiektów w jak największej skali odwzorowania?

A. Krótkoogniskowy

B. Lustrzany

C. Długoogniskowy

D. Standardowy

Obiektywy długoogniskowe to naprawdę ważna sprawa w fotografii, szczególnie gdy chcemy uchwycić coś, co jest daleko. Z ich pomocą łatwiej możemy przybliżyć obiekt, a to super przydaje się, gdy robimy zdjęcia dzikiej przyrody, sportu czy też architektury. Co więcej, dzięki dłuższej ogniskowej, nasze zdjęcia będą bardziej szczegółowe, a obiekty będą lepiej odseparowane od tła. Na przykład, obiektywy 200mm czy 300mm pozwalają naprawdę dobrze uchwycić detale. W profesjonalnej fotografii, jak fotoreportaż czy dokumentalna, umiejętność pracy z takim obiektywem jest niezbędna. A jeśli zależy nam na efekcie bokeh, to długoogniskowy obiektyw również nam to umożliwi. Fajnie jest też mieć obiektywy z stabilizacją obrazu, bo to sprawia, że są jeszcze bardziej użyteczne, zwłaszcza w trudnych warunkach oświetleniowych.

Pytanie 12

Mnożenie, różnica, kolor oraz nakładka i ekran to terminy używane w programie PowerPoint?

A. efektów podkreślających tekst, które są zgrupowane w narzędziu WordArt w programie PowerPoint

B. trybów mieszania warstw w programie Adobe Photoshop

C. artystycznych filtrów zebranych w komendzie stylizacja w programie Adobe Photoshop

D. efektów animacji, które można zastosować do każdego elementu w prezentacji

W odpowiedziach wskazujących na efekty animacji oraz efekty wyróżniające tekst w programie PowerPoint, popełniane są istotne błędy w rozumieniu narzędzi dostępnych w różnych programach graficznych i prezentacyjnych. Efekty animacji w PowerPoint służą do wprowadzania elementów na slajd w dynamiczny sposób, co jest całkowicie różne od trybów mieszania warstw, które koncentrują się na interakcji kolorów w grafice rastrowej. Animacje są użyteczne w kontekście prezentacji, by przyciągnąć uwagę widza, ale nie mają zastosowania w edycji graficznej, gdzie istotne są kolory i ich współdziałanie. Z kolei efekty wyróżniające tekst w narzędziu WordArt to funkcje skupione na estetyce tekstu, a nie na manipulacji warstwami, które są fundamentalne w Photoshopie. Wreszcie, filtry artystyczne w Photoshopie są narzędziem do stylizacji obrazów, ale nie obejmują one koncepcji mieszania warstw. Błędne przypisanie tych terminów do trybów mieszania warstw prowadzi do nieporozumień i ogranicza zdolność do efektywnego korzystania z zaawansowanych funkcji edycji graficznej. Zrozumienie różnic między tymi narzędziami jest kluczowe dla każdego, kto pracuje w dziedzinie grafiki komputerowej czy prezentacji multimedialnych.

Pytanie 13

Aby uzyskać zdjęcie biometryczne, obiekt w studio powinien być ustawiony

A. na jasnym tle, na wprost obiektywu z otwartymi oczami i zamkniętymi ustami

B. na ciemnym tle, na wprost obiektywu z otwartymi oczami

C. na jednolitym tle, na wprost obiektywu z odkrytym czołem i prawym uchem

D. na jednolitym tle, en face z odkrytym czołem i lewym uchem

Poprawna odpowiedź dotyczy ustawienia obiektu do zdjęcia biometrycznego na jasnym tle, na wprost obiektywu, z otwartymi oczami i zamkniętymi ustami. Użycie jasnego tła jest kluczowe, ponieważ zapewnia odpowiedni kontrast między osobą a tłem, co jest istotne dla dalszej obróbki zdjęcia, a także dla algorytmów rozpoznawania twarzy, które często są wykorzystywane w aplikacjach biometrycznych. Stawianie obiektu na wprost obiektywu umożliwia uzyskanie symetrycznego wizerunku, co jest niezbędne do dokładnego uchwycenia cech rozpoznawczych twarzy. Oczy powinny być otwarte, ponieważ naturalne spojrzenie jest niezbędne w większości zastosowań biometrycznych, w tym paszportowych lub identyfikacyjnych. Zamknięte usta eliminują możliwe zniekształcenia obrazu i zapewniają, że zdjęcie jest zgodne z wymaganiami, które często stipulują neutralny wyraz twarzy. Przykłady zastosowania obejmują różne dokumenty tożsamości, w których wymagana jest wysoka jakość zdjęcia, aby uniknąć problemów z identyfikacją osoby.

Pytanie 14

Aby uzyskać na fotografiach efekt zamrożenia ruchu podczas robienia zdjęć sportowcom, najlepiej wykorzystać czas naświetlania

A. 1/60 s

B. 1/30 s

C. 1/250 s

D. 1/125 s

Czas naświetlania 1/250 s jest optymalny do uzyskania efektu zatrzymania ruchu podczas fotografowania sportowców. Krótszy czas ekspozycji pozwala na zminimalizowanie rozmycia ruchu, co jest kluczowe przy dynamicznych scenach, takich jak zawody sportowe. Przy 1/250 s, ruch jest uchwycony w sposób, który zachowuje szczegóły, dając jednocześnie wrażenie dynamizmu. Taki czas naświetlania jest często stosowany w profesjonalnej fotografii sportowej, gdzie kluczowe jest uchwycenie akcji w najdrobniejszych szczegółach. Przykładem mogą być zdjęcia z wyścigów, gdzie każdy moment ma znaczenie, a odpowiedni czas naświetlania pozwala fotografowi uchwycić sportowca w pełnym biegu z wyraźnym konturem. Warto również zwrócić uwagę na dobór odpowiedniego obiektywu oraz stabilizację, co w połączeniu z odpowiednim czasem ekspozycji znacząco podnosi jakość zdjęć. Standardy branżowe zalecają użycie czasów naświetlania w zakresie 1/250 do 1/1000 s w zależności od prędkości obiektu, co czyni 1/250 s bardzo uniwersalnym wyborem.

Pytanie 15

Liczba podana po symbolu LP przy lampach błyskowych określa

A. zasięg efektywnego działania lampy przy danej wartości ISO

B. temperaturę barwową światła lampy w Kelwinach

C. maksymalną liczbę błysków na jednym ładowaniu akumulatora

D. minimalny czas synchronizacji z migawką aparatu

Liczby wskazane w odpowiedziach dotyczących błędnych koncepcji często są źle interpretowane i prowadzą do nieporozumień. Na przykład, maksymalna liczba błysków na jednym ładowaniu akumulatora nie ma związku z pojęciem LP, które opisuje zasięg efektywnego działania lampy. W rzeczywistości, liczba błysków zależy od pojemności akumulatora oraz mocy lampy, a nie od zasięgu. Podobnie, temperatura barwowa światła lampy w Kelwinach to zupełnie inna kwestia, dotycząca jakości światła, a nie jego zasięgu. W kontekście fotografii, temperatura barwowa wpływa na odcienie i nastroje zdjęć, ale nie na to, jak daleko lampa może skutecznie oświetlić obiekty. Pytanie o minimalny czas synchronizacji z migawką aparatu również wprowadza zamieszanie, ponieważ odnosi się do mechanizmu działania lampy w kontekście synchronizacji z czasem otwarcia migawki, a nie do jej efektywnego zasięgu. W związku z tym, kluczowe jest zrozumienie, że LP nie odnosi się do tych zagadnień, lecz jest ściśle związane z odległością, na jaką lampa może skutecznie oświetlić dany obiekt, co przy odpowiednich ustawieniach ISO wpływa na jakość i jasność zdjęcia.

Pytanie 16

Tryb koloru 1-bitowego (liczba bitów używanych do przedstawienia danego koloru) określa rodzaj koloru

A. Highcolor

B. czarno-biały

C. Truecolor

D. skala szarości

Wybieranie odpowiedzi wskazujących na tryby takie jak Highcolor, Truecolor czy skala szarości pokazuje pewne nieporozumienia dotyczące podstawowych pojęć związanych z głębią koloru. Highcolor oznacza standard, w którym stosuje się 16 bitów do reprezentacji kolorów, co pozwala na wyświetlenie 65 536 kolorów. Z kolei Truecolor, operujący na 24 bitach, umożliwia wyświetlenie ponad 16 milionów kolorów, co znacząco przewyższa możliwości 1-bitowej głębi koloru. Stąd ich wybór jest błędny, ponieważ nie odzwierciedlają one ograniczeń wynikających z przydzielania tylko jednego bitu na kolor. Skala szarości także jest myląca; korzysta z większej liczby bitów, najczęściej 8 (co daje 256 odcieni szarości), co również nie jest zgodne z definicją 1-bitowej głębi. Typowe błędy myślowe w tym kontekście mogą wynikać z mylenia liczby bitów z ilością wyświetlanych kolorów; im większa głębia koloru, tym szerszy zakres kolorów, co nie jest możliwe w przypadku 1-bitowej reprezentacji. Aby uniknąć takich nieporozumień, ważne jest zrozumienie, jak różne tryby kolorów wpływają na jakość i zdolność reprezentacji obrazów, a także stosowanie odpowiednich narzędzi i standardów do odpowiednich zastosowań.

Pytanie 17

Jakie właściwości powinien mieć plik graficzny przeznaczony do publikacji w sieci?

A. Tryb kolorów RGB oraz rozdzielczość 600 dpi

B. Tryb kolorów CMYK oraz rozdzielczość 96 ppi

C. Tryb kolorów sRGB oraz rozdzielczość 72 ppi

D. Tryb kolorów LAB oraz rozdzielczość 300 dpi

Odpowiedź, która wskazuje na tryb barwny sRGB oraz rozdzielczość 72 ppi, jest prawidłowa, ponieważ sRGB to standardowy model kolorów używany w Internecie. Zapewnia on szeroką gamę kolorów, które są prawidłowo wyświetlane na większości urządzeń, co czyni go najbardziej odpowiednim wyborem dla zdjęć publikowanych online. Rozdzielczość 72 ppi (pikseli na cal) jest optymalna dla obrazów wyświetlanych w sieci, ponieważ jest wystarczająca do uzyskania akceptowalnej jakości przy mniejszych rozmiarach plików. Mniejsza rozdzielczość pozwala na szybsze ładowanie strony, co jest kluczowe w kontekście UX (user experience) oraz SEO (optymalizacja pod kątem wyszukiwarek). Dla porównania, wyższe rozdzielczości jak 300 dpi są bardziej odpowiednie dla druku, gdzie detal i jakość obrazu są kluczowe. W praktyce, korzystając z sRGB oraz 72 ppi, zapewniasz, że Twoje zdjęcia będą wyglądały dobrze w Internecie, a jednocześnie nie obciążają nadmiernie zasobów serwera ani nie wydłużają czasu ładowania stron.

Pytanie 18

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop służy do wygładzania skóry?

A. stempel

B. inteligentne wyostrzanie

C. separacja częstotliwości

D. gumka

Separacja częstotliwości jest techniką wykorzystywaną w Adobe Photoshop, która pozwala na oddzielne manipulowanie różnymi częstotliwościami obrazu, co jest szczególnie przydatne w procesie wygładzania skóry. Ta metoda pozwala na zachowanie szczegółów, takich jak tekstura skóry, podczas eliminowania niedoskonałości, takich jak zmarszczki czy plamy. Proces ten polega na podziale obrazu na warstwy wysokiej i niskiej częstotliwości, co umożliwia precyzyjne poprawienie aspektów wizualnych bez utraty jakości. Na przykład, można skupić się na wygładzeniu niskich częstotliwości, by usunąć zmarszczki, a następnie na wysokich częstotliwościach, by zachować naturalną teksturę skóry. Stosowanie separacji częstotliwości jest zgodne z najlepszymi praktykami w retuszu zdjęć w branży fotograficznej i graficznej, co czyni tę metodę standardem w profesjonalnej obróbce obrazu.

Pytanie 19

Tryb pracy aparatu fotograficznego oznaczony symbolem M oznacza

A. automatyczny dobór ekspozycji z preselekcją przysłony

B. manualny dobór parametrów ekspozycji

C. tryb programowy z automatycznym doborem parametrów

D. automatyczny dobór ekspozycji z preselekcją czasu

Odpowiedź 'manualny dobór parametrów ekspozycji' jest prawidłowa, ponieważ tryb oznaczony literą M w aparatach fotograficznych rzeczywiście oznacza pełną kontrolę nad ustawieniami ekspozycji. W tym trybie fotograf ma możliwość samodzielnego ustawienia zarówno czasu naświetlania, jak i wartości przysłony. Dzięki temu możemy precyzyjnie dostosować sposób, w jaki światło wpada do aparatu, co jest kluczowe w fotografii artystycznej czy w warunkach o zmiennym oświetleniu. Przykładowo, w ciemnym pomieszczeniu, zmniejszenie wartości przysłony (większa liczba f) oraz wydłużenie czasu naświetlania pomoże uchwycić więcej światła, podczas gdy w jasnym świetle słonecznym można użyć krótszego czasu naświetlania oraz mniejszej przysłony, aby uniknąć prześwietlenia. Tryb M jest często preferowany przez profesjonalnych fotografów, ponieważ pozwala na pełną kontrolę nad efektem końcowym zdjęcia, co zwiększa kreatywność podczas pracy. To właśnie w tym trybie można najlepiej wykorzystać umiejętności i wiedzę na temat ekspozycji, co czyni go niezwykle cennym narzędziem w rękach kreatywnych fotografów.

Pytanie 20

W trybie priorytetu przysłony (A/Av) fotograf ustawia

A. czas naświetlania, a aparat dobiera wartość przysłony

B. wartość przysłony, a aparat dobiera czas naświetlania

C. czułość ISO, a aparat dobiera czas naświetlania i przysłonę

D. balans bieli, a aparat dobiera pozostałe parametry ekspozycji

W trybie priorytetu przysłony (A/Av) fotograf ma pełną kontrolę nad wartością przysłony, co pozwala mu na decydowanie o głębi ostrości w kadrze. Ustawiając przysłonę, fotograf wpływa na ilość światła wpadającego do aparatu oraz na to, jak bardzo tło będzie rozmyte lub ostre. Im mniejsza wartość przysłony (np. f/1.8), tym większa ilość światła wpada do obiektywu, a także mniejsza głębia ostrości, co jest idealne do portretów, gdzie chcemy, aby tło było rozmyte. Z kolei przy większej wartości przysłony (np. f/16) uzyskujemy większą głębię ostrości, co jest przydatne w fotografii krajobrazowej, gdzie chcemy, aby wszystko od pierwszego planu po horyzont było ostre. Warto również dodać, że aparat automatycznie dobiera czas naświetlania, aby zrównoważyć ekspozycję, co stanowi wygodę dla fotografa, który może skupić się na artystycznych aspektach fotografii. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami i standardami w fotografii, pozwalając na twórcze wyrażenie wizji bez zbędnej komplikacji związanej z ręcznym ustalaniem wszystkich parametrów.

Pytanie 21

Minimalna liczba zdjęć potrzebna do stworzenia panoramy sferycznej 360° wynosi

A. 20-24 zdjęcia przy teleobiektywie

B. 8-12 zdjęć przy obiektywie 15mm (kąt widzenia 110°)

C. 2-3 zdjęcia przy obiektywie szerokokątnym

D. 4-6 zdjęć przy obiektywie standardowym

W przypadku prób stworzenia panoramy sferycznej 360° z użyciem 2-3 zdjęć przy obiektywie szerokokątnym, można napotkać poważne ograniczenia. Szerokokątne obiektywy mają dużą perspektywę, jednak ich kąt widzenia nie jest wystarczająco szeroki, by uchwycić pełen zakres sceny. Wykonywanie zdjęć z tak małej liczby ujęć prowadzi do zniekształceń, a ostateczny obraz będzie niekompletny. Ponadto, obiektywy szerokokątne mogą wprowadzać efekty barrel distortion, co utrudnia łączenie zdjęć w jedną panoramę. Z kolei odpowiedź sugerująca, że 4-6 zdjęć przy obiektywie standardowym wystarczy, również jest mylna. Obiektywy standardowe mają ograniczone pole widzenia, co skutkuje koniecznością wykonania większej liczby zdjęć, aby uzyskać całkowity obraz 360°. Przy teleobiektywach, które oferują wąską perspektywę, sytuacja jest jeszcze gorsza; 20-24 zdjęcia są w tym przypadku niewystarczające, aby uzyskać panoramiczny widok. Typowym błędem jest założenie, że większa liczba zdjęć nie jest wymagana przy użyciu różnego rodzaju obiektywów. W praktyce, do stworzenia panoramy sferycznej, kluczowe jest wykorzystanie obiektywu o odpowiednim kącie widzenia oraz zapewnienie odpowiedniego pokrycia między zdjęciami, co jest fundamentem każdej dobrej panoramy.

Pytanie 22

Zdjęcie studyjne zostało wykonane z wykorzystaniem

A. oświetlenia bocznego i kontrastu barw.

B. oświetlenia przedniego i kontrastu wielkości.

C. oświetlenia bocznego i kontrastu wielkości.

D. oświetlenia przedniego i kontrastu jasności.

Odpowiedź "oświetlenia bocznego i kontrastu wielkości" jest jak najbardziej trafna. W fotografii studyjnej światło boczne naprawdę robi różnicę – dodaje głębi i tekstury do zdjęć. Kiedy robimy portrety czy martwą naturę, to dokładnie to oświetlenie potrafi wydobyć detale, bo cienie dodają życia i pomagają lepiej pokazać fakturę. Co do kontrastu wielkości, to jest super technika! Zestawiając obiekty o różnych rozmiarach, przyciągamy wzrok i wprowadzamy dynamikę. Przykład? Duży kubek obok małej filiżanki robi robotę. Fotografowie często mieszają różne źródła światła, żeby osiągnąć zamierzony efekt i przy tym korzystają z zasad sztuki, jak zasada trójpodziału czy teoria kolorów. Te umiejętności zdecydowanie mają zastosowanie w branży fotograficznej!

Pytanie 23

Matryca BSI (Back-Side Illuminated) w aparatach cyfrowych charakteryzuje się

A. większą odpornością na prześwietlenia

B. lepszą wydajnością przy słabym oświetleniu

C. niższym zużyciem energii przy tych samych parametrach

D. wyższą rozdzielczością przy tej samej powierzchni

Wydaje się, że niektóre z odpowiedzi mogą być mylące w kontekście rzeczywistych właściwości matryc BSI. Na przykład, twierdzenie o wyższej rozdzielczości przy tej samej powierzchni sensora nie jest precyzyjne, ponieważ rozdzielczość zależy głównie od liczby pikseli oraz ich wielkości, a nie tylko od technologii podświetlenia. Matryce BSI mogą zwiększać wydajność w zakresie ich jakości obrazu, ale niekoniecznie przyczyniają się do wzrostu rozdzielczości. Ponadto, niższe zużycie energii nie jest standardową cechą matryc BSI w porównaniu do tradycyjnych sensora. Chociaż w niektórych przypadkach matryce te mogą być bardziej efektywne, to głównym celem ich konstrukcji jest poprawa jakości obrazu, a nie oszczędności energetyczne. Wreszcie, większa odporność na prześwietlenia jest wynikiem lepszej dynamiki tonalnej, co nie oznacza, że matryce BSI mają przewagę w każdym przypadku. Prześwietlenia mogą być nadal problematyczne w sytuacjach z ekstremalnym kontrastem oświetleniowym. Warto zrozumieć, że technologia BSI ma na celu przede wszystkim poprawę jakości zdjęć w trudnych warunkach oświetleniowych, a niekoniecznie zmiany w innych aspektach, takich jak rozdzielczość czy zużycie energii.

Pytanie 24

W programie Adobe Photoshop można skorygować błędy perspektywy wynikające z nachylenia aparatu przy użyciu filtra

A. odkrywanie krawędzi

B. korekcja obiektywu

C. eliminacja szumu

D. rozmycie w kierunku radialnym

Korekcja obiektywu w Photoshopie to naprawdę przydatne narzędzie. Umożliwia nam pozbycie się tych wszystkich dziwnych zniekształceń, które mogą się pojawić, zwłaszcza przy użyciu szerokokątnych obiektywów. Niekiedy obiekty przy krawędziach kadru wyglądają na zniekształcone lub nawet spłaszczone. Dzięki filtrze korekcji obiektywu możemy poprawić te geometryczne proporcje obrazu, co sprawia, że zdjęcia wyglądają znacznie bardziej naturalnie. Weźmy na przykład zdjęcia budynków – korekcja obiektywu pozwala na prostowanie linii pionowych i poziomych. To jest istotne, bo gdy robimy zdjęcia architektury, musimy dbać o realistyczną perspektywę. W praktyce często wykorzystuje się również różne techniki jak warstwowanie i maskowanie, żeby móc dokładnie kontrolować efekt końcowy. Moim zdaniem, warto również zwracać uwagę na to, żeby zdjęcie przed i po korekcji porównać, żeby mieć pewność, że wszystkie zniekształcenia zostały usunięte i obraz nadal wygląda autentycznie.

Pytanie 25

Aby uzyskać szeroki kadr, trzeba użyć obiektywu

A. standardowy z konwerterem

B. długoogniskowy

C. portretowy

D. krótkoogniskowy

Obiektyw krótkoogniskowy, znany również jako obiektyw szerokokątny, jest doskonałym narzędziem do uzyskania szerokiego kadru. Dzięki krótszej ogniskowej, zazwyczaj wynoszącej mniej niż 35 mm w formacie pełnoklatkowym, pozwala na uchwycenie szerszego pola widzenia, co jest szczególnie przydatne w fotografii krajobrazowej, architektonicznej oraz w pomieszczeniach, gdzie przestrzeń jest ograniczona. W praktyce, użycie takiego obiektywu umożliwia rejestrowanie większej ilości elementów w kadrze, co jest kluczowe przy pracy w ciasnych lokalizacjach. Dodatkowo, krótkoogniskowe obiektywy często charakteryzują się lepszą głębią ostrości, co pozwala na uzyskanie efektów bokeh w tle, a także zwiększa możliwości kreatywne fotografa. Warto również wspomnieć, że w kontekście filmowania, krótkoogniskowe obiektywy często są preferowane do dynamicznych ujęć, gdzie istotne jest uchwycenie akcji w szerszym kontekście scenerii. Korzystając z takich obiektywów, warto zwrócić uwagę na zniekształcenia perspektywiczne, które mogą wystąpić przy fotografowaniu bliskich obiektów, co stanowi istotny element w procesie kompozycji zdjęcia.

Pytanie 26

W nowoczesnym systemie zarządzania kolorem kalibrację monitora należy przeprowadzać

A. wyłącznie po wymianie karty graficznej

B. tylko przy pierwszym uruchomieniu systemu

C. tylko przy widocznych problemach z odwzorowaniem kolorów

D. co najmniej raz na miesiąc

Nieprawidłowości w odpowiedziach wskazują na zrozumienie tematu kalibracji monitora, która nie jest jednorazowym procesem, ale wymaga regularnych działań. Ograniczenie kalibracji do jedynie pierwszego uruchomienia systemu to poważny błąd myślowy. Monitory, podobnie jak inne urządzenia, zmieniają swoje właściwości z upływem czasu. Różne czynniki, takie jak zmiany temperatury czy wiek urządzenia, mogą wpływać na jego zdolność do prawidłowego odwzorowywania kolorów. Co więcej, wymiana karty graficznej, choć może wpłynąć na jakość obrazu, nie powinna być jedynym momentem, w którym przeprowadzamy kalibrację. Użytkownicy często myślą, że wystarczy kalibracja w momencie instalacji, ale to podejście prowadzi do nieprzewidywalnych wyników w pracy twórczej. Ponadto, poleganie na widocznych problemach z odwzorowaniem kolorów jako jedynym wyznaczniku kalibracji jest niewłaściwe. Problemy mogą być trudne do zauważenia gołym okiem, a ich ignorowanie może prowadzić do poważnych konsekwencji w jakości końcowego produktu. Dlatego zaleca się regularne kalibracje, co najmniej co miesiąc, aby w pełni wykorzystać potencjał monitora i zapewnić dokładne odwzorowanie kolorów.

Pytanie 27

W najnowszych profesjonalnych systemach zarządzania kolorem metoda renderingu perceptual oznacza

A. stosowanie kompensacji błędu koloru dla dostosowania do percepcji ludzkiego oka

B. konwersję wszystkich kolorów do przestrzeni CMYK

C. zachowanie naturalnej relacji między kolorami kosztem dokładności poszczególnych wartości

D. zachowanie dokładnych wartości kolorów kosztem relacji między nimi

Odpowiedzi, które sugerują, że renderowanie dokładnych wartości kolorów kosztem relacji między nimi jest właściwe, pokazują podstawowe nieporozumienie w zakresie zarządzania kolorem. W praktyce, zachowanie precyzyjnych wartości barw często prowadzi do nienaturalnego wyglądu, ponieważ ludzkie oko nie postrzega kolorów w oderwaniu od ich kontekstu i relacji z innymi kolorami. Również konwersja wszystkich kolorów do przestrzeni CMYK nie jest zgodna z zasadami renderowania perceptual, ponieważ ogranicza paletę kolorów do specyficznych wartości, co może skutkować utratą detali i różnorodności kolorystycznej. Z kolei kompensacja błędu koloru dla dostosowania do percepcji ludzkiego oka, choć istotna, nie odnosi się bezpośrednio do idei renderingu perceptual. Ta metoda skupia się na tworzeniu wizualnej harmonii, a nie na korekcji błędów. Kluczowe błędy myślowe w tych niepoprawnych odpowiedziach polegają na zbytnim skupieniu się na dokładności technicznej, zamiast na subiektywnym odbiorze kolorów, co w kontekście sztuki i designu jest niezwykle istotne. Przykładowo, w przypadku projektów graficznych, zbyt bliskie trzymanie się dokładnych wartości RGB może prowadzić do efektów, które są nieprzyjemne w odbiorze, a ostateczny rezultat nie oddaje zamierzonego wrażenia artystycznego. Dlatego w profesjonalnych praktykach ważniejsze jest zrozumienie, jak kolory wpływają na siebie nawzajem, a nie tylko ich indywidualnych wartości.

Pytanie 28

Obiektyw w aparacie fotograficznym o wymiarach kadru 24 x 36 mm, który oferuje kąt widzenia zbliżony do kąta widzenia ludzkiego oka, posiada ogniskową

A. 20 mm

B. 35 mm

C. 28 mm

D. 50 mm

Wybór ogniskowej obiektywu, który nie odpowiada 50 mm, prowadzi do nieporozumienia dotyczącego kąta widzenia oraz wpływu ogniskowej na perspektywę i kompozycję obrazu. Ogniskowe takie jak 35 mm, 28 mm czy 20 mm oferują szerszy kąt widzenia niż 50 mm. Na przykład, obiektyw 35 mm ma kąt widzenia w zakresie około 63 stopni, co sprawia, że może wprowadzać zniekształcenia perspektywy, a także globalnie zmieniać sposób, w jaki postrzegamy proporcje obiektów w kadrze. Takie obiektywy są często wykorzystywane w fotografii krajobrazowej oraz architektonicznej, gdzie szersze ujęcia są pożądane, ale mogą nie oddawać rzeczywistego wyglądu obiektów. Ogniskowa 28 mm również jest uznawana za szerokokątną i jest stosowana w podobnych sytuacjach. Z kolei obiektyw 20 mm, będący jeszcze szerszym obiektywem, generuje znaczące zniekształcenia i wymaga ostrożności w kompozycji, gdyż może powodować efekty tzw. "rybiego oka". Wybieranie obiektywu o nieprawidłowej ogniskowej może prowadzić do uzyskania obrazów, które nie oddają zamierzonej wizji artystycznej oraz mogą być trudne do wykorzystania w profesjonalnych projektach fotograficznych. Zrozumienie właściwości ogniskowej obiektywu jest kluczowe w kontekście dobierania sprzętu do odpowiednich zadań fotograficznych.

Pytanie 29

Urządzenie peryferyjne służące do odwzorowywania kształtów obiektów rzeczywistych w celu stworzenia modeli graficznych w trzech wymiarach to skaner

A. do slajdów

B. przestrzenny

C. do kodów kreskowych

D. bębnowy

Skaner przestrzenny to zaawansowane urządzenie peryferyjne, które umożliwia odwzorowywanie obiektów w trzech wymiarach. Działa na zasadzie skanowania powierzchni obiektu, zbierając dane o jego kształcie i wymiarach, co pozwala na tworzenie szczegółowych modeli 3D. Tego rodzaju skanery są wykorzystywane w wielu dziedzinach, takich jak inżynieria, architektura, medycyna oraz w przemyśle filmowym i gier komputerowych. Przykładowo, w architekturze skanery przestrzenne są używane do dokumentacji istniejących budynków, co umożliwia architektom i projektantom lepsze planowanie i wizualizację projektów. W medycynie skanowanie przestrzenne może pomóc w tworzeniu modeli anatomicznych pacjentów, co wspiera procesy diagnostyczne i planowanie operacji. Ponadto, technologia ta jest zgodna z normami i standardami branżowymi, takimi jak ISO 17123 dotyczące pomiarów geodezyjnych, co podkreśla jej wiarygodność i dokładność w zastosowaniach profesjonalnych.

Pytanie 30

Aby zrealizować zdjęcia w plenerze w zakresie podczerwieni, konieczne jest posiadanie aparatu małoobrazkowego z zestawem obiektywów, statywem oraz odpowiednim filtrem

A. UV i film czuły na promieniowanie długofalowe

B. IR i film czuły na promieniowanie długofalowe

C. jasnoczerwony oraz film ortochromatyczny

D. IR i film ortochromatyczny

Poprawna odpowiedź to wykorzystanie filtru IR oraz filmu czułego na promieniowanie długofalowe, co jest kluczowe w fotografii podczerwonej. Filtr IR blokuje widzialne światło, pozwalając jedynie na przenikanie promieniowania podczerwonego, które jest niewidoczne dla ludzkiego oka, ale rejestrowane przez odpowiednie urządzenia. Filmy czułe na promieniowanie długofalowe są zaprojektowane specjalnie, aby reagować na długości fal, które są odzwierciedlane w fotografii podczerwonej, co pozwala na uchwycenie unikalnych detali i kontrastów w plenerze. Użycie takiego sprzętu w fotografii przyrodniczej czy krajobrazowej może prowadzić do niezwykle interesujących efektów wizualnych, takich jak jasne, niemal fluorescencyjne liście na ciemnym tle nieba, co wynika z różnicy w odbiciu promieniowania podczerwonego przez różne materiały. Praktyczne przykłady zastosowania obejmują badania ekologiczne, monitorowanie stanu roślinności czy tworzenie artystycznych zdjęć, które podkreślają wyjątkowe cechy natury. Odpowiednia technika i zastosowanie filtrów oraz specjalnych filmów są zgodne z zaleceniami branżowymi dotyczącymi fotografii eksperymentalnej.

Pytanie 31

Zjawisko obramowania na zdjęciu, które pojawia się podczas używania obiektywu szerokokątnego, wynikające z mniejszej jasności na krawędziach obrazu, to błąd

A. aberracji komatycznej

B. winietowania

C. paralaksy

D. dystorsji beczkowatej

Winietowanie to zjawisko, które objawia się spadkiem jasności obrazu w rogach kadru w porównaniu do jego centrum. Jest to efekt, który najczęściej występuje w obiektywach szerokokątnych, gdzie konstrukcja optyczna powoduje, że światło docierające do krawędzi soczewek jest mniej intensywne. W praktyce, winietowanie może być korzystne w niektórych sytuacjach, gdyż pozwala na skupienie uwagi widza na centralnej części kadru. Aby zminimalizować ten efekt, fotografowie często korzystają z filtrów, które pomagają wyrównać jasność, a także planują ustawienia ekspozycji tak, by uniknąć nadmiernego winietowania. Standardy branżowe zalecają testowanie obiektywów pod kątem winietowania, aby dostosować techniki fotografowania i edycji w celu uzyskania jak najlepszej jakości obrazu. Wiedza na temat winietowania jest niezbędna dla profesjonalnych fotografów, którzy chcą świadomie kontrolować estetykę swoich prac, a także dla osób zajmujących się edycją zdjęć, które mogą stosować techniki retuszu, aby zredukować niepożądane efekty.

Pytanie 32

Technika composite w fotografii portretowej polega na

A. zastosowaniu kompozycji opartej na złotym podziale

B. łączeniu elementów z wielu różnych zdjęć w jeden spójny obraz

C. wykorzystaniu tła kompozytowego typu greenscreen

D. wykonaniu portretu z minimalną głębią ostrości

Zastosowanie kompozycji opartej na złotym podziale w kontekście techniki composite w fotografii portretowej jest błędnym podejściem. Chociaż złoty podział jest istotnym elementem kompozycji w fotografii, to sama technika composite nie ogranicza się do zasad kompozycyjnych. Polega ona przede wszystkim na łączeniu różnych zdjęć w celu uzyskania jednego, złożonego obrazu, co wymaga umiejętności obsługi programów graficznych, a nie jedynie zastosowania reguły złotego podziału. Kolejnym nieporozumieniem jest wykonanie portretu z minimalną głębią ostrości. Choć technika ta znajduje zastosowanie w portretach, nie jest to kluczowy element composite. Portret z małą głębią ostrości polega na rozmywaniu tła, co niekoniecznie odnosi się do łączenia różnych elementów zdjęć. Użycie tła kompozytowego typu greenscreen również nie jest właściwą odpowiedzią. Greenscreen jest techniką wykorzystywaną do wycinania postaci, a następnie umieszczania ich na innym tle, co różni się od idei composite, gdzie łączenie zdjęć może odbywać się znacznie bardziej złożenie. Termin composite odnosi się do bardziej zaawansowanej manipulacji obrazem, a nie tylko do prostego umieszczania elementów na tle. W efekcie, zrozumienie różnicy między tymi technikami jest kluczowe dla prawidłowego ich stosowania w praktyce fotograficznej.

Pytanie 33

Aby uzyskać barwną kopię portretu z szerokim zakresem tonów, konieczne jest użycie filmu negatywowego małoobrazkowego

A. typ 120 o wysokiej kontrastowości

B. typ 135 o niskiej kontrastowości

C. typ 135 o wysokiej kontrastowości

D. typ 120 o niskiej kontrastowości

Wybór filmu negatywowego o dużej kontrastowości w kontekście wykonywania barwnej kopii portretu o szerokim zakresie tonalnym jest mylny, ponieważ tego rodzaju filmy mają tendencję do podkreślania różnic tonalnych, co może prowadzić do przesadzonego kontrastu i utraty detali w jasnych oraz ciemnych partiach obrazu. W przypadku portretów, gdzie subtelność i płynność przejść tonalnych są kluczowe, stosowanie filmów o dużej kontrastowości może skutkować wyraźnym odseparowaniem odcieni, a co za tym idzie, zniekształceniem rzeczywistego wyglądu modela. Kolejnym błędem jest założenie, że film typu 120, który również mógłby być używany w tej sytuacji, zdoła oddać podobne rezultaty. W praktyce, typ 120 oferuje większą powierzchnię nośnika, co teoretycznie sprzyja rejestrowaniu szczegółów, ale wybór niewłaściwej kontrastowości wciąż prowadzi do problemów z odwzorowaniem tonalnym. W fotografii portretowej kluczowe jest dążenie do uzyskania naturalnych tonów, dlatego standardy branżowe zawsze zalecają stosowanie filmów o małej kontrastowości, które są w stanie oddać bogactwo kolorów oraz detale w sposób, który jest dla oka przyjemny i realistyczny. Wnioskując, podstawowe błędy myślowe w tym kontekście wynikają z ignorowania znaczenia odpowiedniego balansu tonalnego oraz właściwego doboru materiałów fotograficznych do zamierzonego efektu artystycznego.

Pytanie 34

Które z poniższych ustawień spowoduje największą redukcję głębi ostrości?

A. przysłona f/16, ogniskowa 24mm, duża odległość od obiektu

B. przysłona f/1.4, ogniskowa 85mm, mała odległość od obiektu

C. przysłona f/22, ogniskowa 50mm, mała odległość od obiektu

D. przysłona f/8, ogniskowa 35mm, średnia odległość od obiektu

Odpowiedź z przysłoną f/1.4, ogniskową 85 mm i małą odległością od obiektu rzeczywiście prowadzi do największej redukcji głębi ostrości. Przysłona f/1.4 to bardzo szerokie otwarcie, które umożliwia wejście dużej ilości światła do obiektywu, co skutkuje uzyskaniem płytkiej głębi ostrości. W praktyce oznacza to, że tylko niewielka część obrazu będzie ostra, podczas gdy reszta zostanie rozmyta. W przypadku ogniskowej 85 mm, która jest popularna w portrecie, uzyskuje się piękne efekty bokeh, czyli artystyczne rozmycie tła, co jest pożądane w wielu stylach fotografii. Dodatkowo, mała odległość od obiektu potęguje efekt płytkiej głębi ostrości, ponieważ im bliżej jesteśmy fotografowanego obiektu, tym bardziej tło staje się rozmyte. Zastosowanie takich ustawień jest bardzo efektywne, np. w fotografii portretowej, gdzie chcemy, aby model był w centrum uwagi, a tło pozostało nieostre i nieodwracające uwagi. Warto pamiętać, że szeroka przysłona i odpowiednia ogniskowa to kluczowe elementy w tworzeniu estetycznych zdjęć z pięknym efektem głębi ostrości.

Pytanie 35

Podczas robienia zdjęcia do paszportu, twarz osoby powinna być ustawiona

A. prawym półprofilem z odsłoniętym prawym uchem

B. na wprost obiektywu z odsłoniętym lewym uchem

C. na wprost obiektywu z odsłoniętym czołem i obydwoma uszami

D. lewym półprofilem z odsłoniętym lewym uchem

Poprawna odpowiedź jest zgodna z międzynarodowymi standardami dotyczącymi fotografii do dokumentów tożsamości, w tym paszportów. Zdjęcie powinno być wykonane na wprost obiektywu, co zapewnia symetrię i czytelność wizerunku. Umożliwia to również lepsze rozpoznanie cech rysów twarzy, co jest istotne w kontekście identyfikacji. Odsłonięte czoło oraz obydwa uszy są istotnymi elementami, ponieważ pozwalają na pełne odzwierciedlenie kształtu głowy oraz cech charakterystycznych. Przykładem zastosowania tej zasady jest zdjęcie do biometrycznego paszportu, które musi spełniać rygorystyczne wymogi, takie jak odpowiednie oświetlenie, tło i kąt ustawienia twarzy. W praktyce, aby uzyskać odpowiednią jakość zdjęcia, warto korzystać z profesjonalnych usług fotograficznych, które są świadome specyfikacji takich dokumentów. Dodatkowo, w przypadku zdjęć do innych dokumentów, takich jak dowody osobiste czy prawa jazdy, zasady są często analogiczne, co podkreśla znaczenie znajomości tych wymogów w codziennym życiu.

Pytanie 36

Największy kontrast kolorów osiąga się, fotografując czerwoną sukienkę na tle

A. szarym

B. niebieskim

C. zielonym

D. purpurowym

Wybór szarego tła dla czerwonej sukienki prowadzi do zredukowanego kontrastu, ponieważ szarość jest neutralnym kolorem, który nie stymuluje percepcji kolorystycznej. Neutralne tła mogą zatem skutecznie ograniczać wyrazistość barw, co w fotografii nie zawsze jest pożądane, zwłaszcza gdy prezentujemy intensywne kolory, takie jak czerwień. Niebieskie tło, choć teoretycznie różni się od czerwieni, nie osiąga efektywności, jaką daje zieleń. Niebieski i czerwony są kolorami bliskimi w spektrum, co może prowadzić do ich zlania się, przez co sukienka może stracić na wyrazistości. Purpurowe tło w połączeniu z czerwoną sukienką również może nie przynieść pożądanego efektu, gdyż obie barwy są zbliżone, co może osłabić kontrast. Typowe błędy myślowe w wyborze tła polegają na ignorowaniu relacji między kolorami oraz na niepełnym zrozumieniu zasad teorii kolorów i ich zastosowania w praktyce. Warto pamiętać, że umiejętność wyboru odpowiednich kombinacji barw ma kluczowe znaczenie w każdej dziedzinie wizualnej komunikacji, od fotografii po design.

Pytanie 37

W fotografii produktowej, aby uzyskać jednolite oświetlenie obiektów, używa się

A. lampy błyskowej z wrotami

B. softboxów i białych blend

C. stołu bezcieniowego oraz lampy z soczewką Fresnela

D. strumienicy, tła i statywu

Softboxy i białe blendy są niezwykle istotnymi narzędziami w fotografii katalogowej, gdyż pozwalają uzyskać równomierne i naturalne oświetlenie przedmiotów. Softboxy rozpraszają światło, eliminując twarde cienie oraz refleksy, co jest kluczowe w przypadku produktów, które muszą być przedstawione w atrakcyjny i realistyczny sposób. Używając softboxów, fotograf może dostosować kierunek i intensywność światła, aby uzyskać pożądany efekt. Natomiast białe blendy służą do odbicia światła, co dodatkowo zwiększa jego ilość padającą na przedmiot, a także pomaga w wypełnieniu cieni. Dobrze zaplanowane oświetlenie przy użyciu tych narzędzi gwarantuje, że wszystkie detale produktu będą widoczne, a kolory będą się prezentować zgodnie z rzeczywistością. W praktyce, efekt równomiernego oświetlenia uzyskuje się poprzez staranne umiejscowienie softboxów wokół strefy fotografowania, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi w zakresie fotografii produktowej.

Pytanie 38

W programie Adobe Photoshop malowanie po maskach przy pomocy kolorów czarnego i białego skutkuje następującymi efektami:

A. czarny zasłania warstwę, która znajduje się poniżej maskowanej warstwy

B. biały zasłania maskowaną warstwę

C. biały zasłania warstwę, która leży nad maskowaną warstwą

D. czarny zakrywa maskowaną warstwę

Odpowiedź wskazująca, że czarny kolor zakrywa maskowaną warstwę jest poprawna. W Adobe Photoshop maski działają na zasadzie zmiany przejrzystości warstwy. Używając czarnego koloru podczas malowania po masce, użytkownik w rzeczywistości 'ukrywa' (maskuje) obszary warstwy znajdującej się pod maską. Oznacza to, że te fragmenty warstwy nie będą widoczne w ostatecznym obrazie. Z kolei malując na masce białym kolorem, przywracamy widoczność tych obszarów. Zastosowanie maski warstwy to podstawowa technika w edycji zdjęć, która pozwala na precyzyjne manipulowanie widocznością elementów bez ich trwałego usuwania. Dobrą praktyką jest używanie maski warstwy do tworzenia efektów przejściowych lub do selektywnego retuszowania, co daje większą kontrolę nad końcowym efektem. Warto również pamiętać, że maski można edytować w dowolnym momencie, co czyni je bardzo elastycznym narzędziem w pracy z obrazami.

Pytanie 39

Technologia pixel shift w nowoczesnych aparatach cyfrowych służy do

A. redukcji szumów przy wysokich wartościach ISO

B. zwiększenia szybkości działania autofokusa

C. poprawy stabilizacji obrazu przy długich czasach naświetlania

D. zwiększenia rozdzielczości i jakości obrazu przez wykonanie serii zdjęć z minimalnym przesunięciem matrycy

Stwierdzenie, że technologia pixel shift służy do poprawy stabilizacji obrazu przy długich czasach naświetlania, jest nieprawidłowe. Stabilizacja obrazu w aparatach cyfrowych najczęściej osiągana jest za pomocą mechanizmów optycznych lub cyfrowych, które zapobiegają drganiom i poruszeniom podczas fotografowania. Technologia pixel shift, choć poprawia jakość obrazu, nie ma na celu stabilizacji, lecz zwiększenie detali poprzez przesunięcie matrycy. W kontekście redukcji szumów przy wysokich wartościach ISO, warto zrozumieć, że szumy są czynnikiem związanym z przetwarzaniem sygnału z matrycy, a nie sposobem na pozyskiwanie większej ilości informacji o obrazie. Techniki redukcji szumów polegają na przetwarzaniu obrazu po jego wykonaniu, a nie na technologiach optycznych. Z kolei zwiększenie szybkości działania autofokusa dotyczy całkowicie innego aspektu działania aparatu, który opiera się na systemach detekcji fazy lub kontrastu. Zakażenie tych błędnych koncepcji często wynika z pomyłki w rozumieniu funkcji technologii wykorzystywanych w nowoczesnych aparatach oraz ich wzajemnych zależności. Ważne jest, aby zrozumieć różnice między różnymi technologiami, aby móc w pełni wykorzystać ich możliwości w praktyce.

Pytanie 40

Który z formatów plików graficznych pozwala na archiwizację fotografii z kompresją bezstratną, jednocześnie zachowując delikatne przejścia tonalne w obrazie?

A. TIFF

B. GIF

C. JPEG

D. PNG

Format TIFF (Tagged Image File Format) jest idealnym rozwiązaniem dla fotografów oraz profesjonalnych grafików, gdyż zapewnia bezstratną kompresję, co oznacza, że nie traci żadnych informacji o obrazie. W przeciwieństwie do formatów takich jak JPEG, gdzie zachodzi kompresja stratna, TIFF pozwala na zachowanie pełnej jakości obrazu, co jest kluczowe w przypadku subtelnych przejść tonalnych. Takie właściwości sprawiają, że TIFF jest często używany w branży fotograficznej, archiwizacji oraz w drukarstwie wysokiej jakości. W praktyce, gdy fotografowie wykonują zdjęcia w formacie TIFF, mogą być pewni, że ich obrazy zachowają pełne detale i bogactwo kolorów, co jest niezbędne przy późniejszym edytowaniu lub druku. Warto także zauważyć, że TIFF obsługuje wiele warstw i kanałów kolorów, co daje szerokie możliwości edycyjne, sprawiając, że format ten jest standardem w zawodowej obróbce zdjęć. Użycie TIFF w archiwizacji zdjęć to dobra praktyka, ponieważ wiele aplikacji graficznych, takich jak Adobe Photoshop, obsługuje ten format, co ułatwia współpracę i wymianę plików między różnymi programami.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej