Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 3 maja 2025 13:40
  • Data zakończenia: 3 maja 2025 13:47

Egzamin zdany!

Wynik: 32/40 punktów (80,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie polecenie powinno być użyte do obserwacji lokalnych połączeń?

A. dir
B. route add
C. netstat
D. host
Odpowiedź 'netstat' jest poprawna, ponieważ jest to narzędzie służące do monitorowania i analizy połączeń sieciowych na lokalnym komputerze. Umożliwia ono wyświetlenie aktywnych połączeń TCP i UDP, a także pozwala na identyfikację portów, stanów połączeń oraz adresów IP. Dzięki temu administratorzy systemów i sieci mogą śledzić bieżące aktywności sieciowe, co jest kluczowe w kontekście zarządzania bezpieczeństwem oraz wydajnością systemu. Przykładowo, użycie polecenia 'netstat -a' pozwala na zobaczenie wszystkich aktywnych połączeń oraz portów nasłuchujących. Warto również zaznaczyć, że 'netstat' jest zgodny z wieloma standardami branżowymi i jest powszechnie stosowane w administracji systemowej jako narzędzie do diagnozowania problemów z siecią. Dodatkowo, w czasach wzrastającej liczby ataków sieciowych, znajomość tego narzędzia staje się niezbędna do skutecznego monitorowania i reagowania na potencjalne zagrożenia.

Pytanie 2

Active Directory w systemach MS Windows Server 2000 oraz MS Windows Server 2003 to

A. grupa komputerów połączonych w infrastrukturę sieciową, składająca się z serwera działającego jako kontroler oraz stacji roboczych – klientów
B. baza danych zawierająca dane o użytkownikach sieci, ich hasłach oraz uprawnieniach
C. logiczna zbiorowość komputerów, które mają możliwość wzajemnej komunikacji w sieci oraz dzielenia się zasobami
D. usługa katalogowa, która przechowuje dane dotyczące obiektów w sieci i udostępnia je użytkownikom oraz administratorom sieci
Często pojawiają się pomyłki związane z Active Directory, bo ludzie mylą je z innymi strukturami sieciowymi. Na przykład, w jednej z odpowiedzi postawiono tezę, że AD to po prostu grupa komputerów. To jest błąd, bo AD nie ma nic wspólnego z fizycznymi połączeniami, to bardziej struktura, która ogarnia i zarządza danymi o obiektach w sieci. Mylenie AD z bazą, która tylko trzyma hasła i uprawnienia, naprawdę ogranicza zrozumienie całej tej technologii. AD to nie jest tylko zwykła baza danych; to złożony system, który wprowadza zasady bezpieczeństwa i pozwala na zarządzanie politykami grupowymi. Nie do końca rozumiejąc, jak działa Active Directory, można natrafić na spore błędy w projektowaniu całej infrastruktury IT, co potem może rodzić problemy z dostępem do zasobów i zarządzaniem nimi.

Pytanie 3

Który z podanych adresów IP należy do klasy A?

A. 192.0.2.1
B. 169.255.2.1
C. 119.0.0.1
D. 134.16.0.1
Adres IP 119.0.0.1 należy do klasy A, ponieważ pierwsza liczba w adresie (119) mieści się w zakresie od 1 do 126. Klasy adresów IP są klasyfikowane w oparciu o pierwsze bity ich wartości. Klasa A, która jest przeznaczona dla dużych sieci, posiada adresy, w których pierwszy bit jest ustawiony na 0, co oznacza, że możliwe wartości zaczynają się od 1. Adresy klasy A mogą obsługiwać ogromne ilości hostów, co czyni je idealnymi dla dużych organizacji lub dostawców usług internetowych. Przykładowe zastosowania adresów klasy A obejmują sieci korporacyjne, w których liczba urządzeń jest znacznie większa niż w typowych sieciach, a także w globalnych systemach zarządzania danymi. W praktyce, przydzielanie adresów IP klasy A powinno być zgodne z zasadami BGP i RFC 791, które regulują sposób rozdzielania i zarządzania przestrzenią adresową w Internecie. Dobrą praktyką jest również prowadzenie dokładnej dokumentacji przydzielonych adresów, co umożliwia ich efektywne wykorzystanie oraz uniknięcie kolizji.

Pytanie 4

Aby utworzyć kontroler domeny w systemach z rodziny Windows Server na serwerze lokalnym, konieczne jest zainstalowanie roli

A. usług LDS w Active Directory
B. usług certyfikatów w Active Directory
C. usług zarządzania prawami dostępu w Active Directory
D. usług domenowej w Active Directory
Usługi domenowe w usłudze Active Directory (AD DS) są kluczowym elementem infrastruktury Windows Server, które umożliwiają tworzenie i zarządzanie domenami, a tym samym kontrolerami domeny. Kontroler domeny jest serwerem, który autoryzuje i uwierzytelnia użytkowników oraz komputery w sieci, a także zarządza politykami zabezpieczeń. Instalacja roli AD DS na serwerze Windows Server pozwala na stworzenie struktury katalogowej, która jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania usług takich jak logowanie do sieci, zarządzanie dostępem do zasobów oraz centralne zarządzanie politykami grupowymi (GPO). Przykładem zastosowania tej roli może być organizacja, która chce wprowadzić jednolite zarządzanie kontami użytkowników i komputerów w wielu lokalizacjach. Dodatkowo, zgodnie z najlepszymi praktykami IT, każda instytucja korzystająca z systemów Windows powinna mieć w swojej architekturze przynajmniej jeden kontroler domeny, aby zapewnić ciągłość działania i bezpieczeństwo operacji sieciowych.

Pytanie 5

Czym jest odwrotność bezstratnego algorytmu kompresji danych?

A. prekompresja
B. archiwizacja
C. pakowanie danych
D. dekompresja
Dekomresja to proces, w którym dane skompresowane są przywracane do ich oryginalnej postaci. W przypadku bezstratnej kompresji, dekompresja gwarantuje, że otrzymane dane są identyczne z tymi, które zostały pierwotnie skompresowane. W praktyce, dekompresja jest kluczowym elementem w obszarze zarządzania danymi, na przykład w przesyłaniu plików w formatach takich jak ZIP czy GZIP, gdzie po pobraniu pliku użytkownik musi go dekompresować, aby uzyskać dostęp do zawartych danych. W branży IT, standardy kompresji i dekompresji, takie jak DEFLATE, zapewniają efektywność i oszczędność przestrzeni dyskowej. Dobre praktyki branżowe sugerują regularne testowanie narzędzi do kompresji i dekompresji, aby zapewnić integralność danych oraz ich szybki dostęp, co jest szczególnie istotne w kontekście dużych zbiorów danych oraz aplikacji wymagających wysokiej wydajności.

Pytanie 6

W celu zrealizowania instalacji sieciowej na stacjach roboczych z systemem operacyjnym Windows, należy na serwerze zainstalować usługi

A. terminalowe
B. wdrażania systemu Windows
C. plików
D. pulpitu zdalnego
Wdrażanie systemu Windows to usługa, która umożliwia instalację systemu operacyjnego Windows na stacjach roboczych w sieci. Aby zrealizować ten proces, serwer musi dysponować odpowiednimi narzędziami, które automatyzują i centralizują zarządzanie instalacjami. Przykładem takiego narzędzia jest Windows Deployment Services (WDS), które pozwala na rozsyłanie obrazów systemów operacyjnych przez sieć. Dzięki WDS możliwe jest zarówno wdrażanie systemu z obrazu, jak i przeprowadzanie instalacji w trybie Preboot Execution Environment (PXE), co znacznie ułatwia proces w dużych środowiskach, gdzie wiele stacji roboczych wymaga identycznej konfiguracji. Umożliwia to również oszczędność czasu oraz redukcję błędów związanych z ręcznym wprowadzaniem danych. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, WDS jest rekomendowane do zarządzania dużymi flotami komputerów, ponieważ zapewnia jednorodność i kontrolę nad wdrażanymi systemami.

Pytanie 7

Symbol zaprezentowany powyżej, używany w dokumentacji technicznej, wskazuje na

Ilustracja do pytania
A. wymóg selektywnej zbiórki sprzętu elektronicznego
B. brak możliwości składowania odpadów aluminiowych oraz innych tworzyw metalicznych
C. konieczność utylizacji wszystkich elementów elektrycznych
D. zielony punkt upoważniający do wniesienia opłaty pieniężnej na rzecz organizacji odzysku opakowań
Rozważając niepoprawne odpowiedzi, ważne jest zrozumienie ich podstawowych założeń i dlaczego mogą prowadzić do błędnych wniosków. Koncepcja konieczności utylizacji wszystkich elementów elektrycznych wydaje się intuicyjna, jednak nie jest zgodna z rzeczywistością prawną czy też praktykami branżowymi. Przepisy skupiają się nie tylko na utylizacji, ale przede wszystkim na recyklingu i ponownym użyciu wartościowych surowców. Z kolei brak możliwości składowania odpadów aluminiowych oraz innych tworzyw metalicznych jako definicja tego symbolu jest błędnym uproszczeniem. Choć odpadów metalicznych rzeczywiście nie powinno się wyrzucać w sposób nieselektywny, to przekreślony kosz nie odnosi się bezpośrednio do tej kategorii odpadów. Natomiast zielony punkt upoważniający do wniesienia opłaty na rzecz organizacji odzysku opakowań to zupełnie inny symbol, który dotyczy systemu finansowania recyklingu materiałów opakowaniowych, a nie sprzętu elektronicznego. Tego rodzaju zrozumienie wskazuje na mylne utożsamienie różnych koncepcji zrównoważonego zarządzania odpadami. Ważne jest, aby jednoznacznie rozróżniać między nimi, szczególnie w kontekście regulacji takich jak dyrektywa WEEE, która skupia się na odpowiedzialnym zarządzaniu zużytym sprzętem elektronicznym przez wszystkich zainteresowanych uczestników rynku, od producentów po konsumentów.

Pytanie 8

Aby móc korzystać z telefonu PSTN do nawiązywania połączeń za pośrednictwem sieci komputerowej, należy go podłączyć do

A. bramki VoIP
B. repetera sygnału
C. modemu analogowego
D. mostka sieciowego
Bramka VoIP, znana również jako bramka głosowa, jest urządzeniem, które umożliwia integrację tradycyjnych telefonów PSTN z nowoczesnymi sieciami VoIP. To rozwiązanie pozwala na konwersję sygnałów analogowych na cyfrowe i vice versa, co umożliwia realizację połączeń głosowych przez Internet. W praktyce oznacza to, że użytkownik może korzystać z tradycyjnego telefonu do wykonywania połączeń VoIP, co jest nie tylko wygodne, ale również często tańsze. Dobrą praktyką jest stosowanie bramek VoIP w środowiskach, gdzie istnieje potrzeba integracji starszej infrastruktury telekomunikacyjnej z nowoczesnymi usługami. Współczesne bramki oferują także zaawansowane funkcje, takie jak obsługa wielu linii telefonicznych, zarządzanie połączeniami, czy też możliwość korzystania z dodatkowych usług, takich jak faksowanie przez Internet. Używanie bramek VoIP jest zgodne z normami telekomunikacyjnymi i pozwala na optymalizację kosztów komunikacji, co czyni je rozwiązaniem rekomendowanym w wielu firmach.

Pytanie 9

Jakie polecenie należy użyć w systemie Windows, aby przeprowadzić śledzenie trasy pakietów do serwera internetowego?

A. ping
B. tracert
C. netstat
D. iproute
Odpowiedź 'tracert' jest prawidłowa, ponieważ to polecenie służy do śledzenia trasy, jaką pokonują pakiety danych w sieci, docierając do określonego serwera. Umożliwia to identyfikację wszystkich punktów, przez które przechodzą pakiety, co jest niezwykle przydatne w diagnostyce problemów z łącznością. Dzięki 'tracert' możemy zobaczyć czas opóźnienia dla każdego przeskoku, co pozwala na lokalizację wąskich gardeł lub problemów z wydajnością w sieci. Przykładem zastosowania 'tracert' może być sytuacja, w której użytkownik ma problemy z dostępem do strony internetowej. Wykonując polecenie 'tracert www.przyklad.pl', użytkownik może zobaczyć, jakie routery są wykorzystywane w trasie do serwera oraz jakie czasy odpowiedzi są związane z każdym z nich. W kontekście dobrych praktyk, regularne monitorowanie tras połączeń sieciowych za pomocą 'tracert' może pomóc w optymalizacji i zarządzaniu zasobami sieciowymi, a także w weryfikacji konfiguracji urządzeń sieciowych oraz diagnostyce awarii.

Pytanie 10

Jakie funkcje posiada program tar?

A. archiwizowanie plików
B. obsługa pakietów
C. pokazywanie listy aktywnych procesów
D. ustawianie parametrów karty sieciowej
Program tar (tape archive) jest standardowym narzędziem w systemach Unix i Linux, które służy do archiwizowania plików. Jego głównym zadaniem jest tworzenie jednego pliku archiwum z wielu plików i katalogów, co ułatwia ich przechowywanie i przenoszenie. Tar jest niezwykle przydatny w sytuacjach, gdy trzeba zarchiwizować duże zbiory danych, na przykład podczas tworzenia kopii zapasowych, przenoszenia aplikacji między serwerami czy też przygotowywania plików do dystrybucji. W praktyce, użytkownicy często wykorzystują tar w połączeniu z innymi narzędziami, takimi jak gzip lub bzip2, aby kompresować archiwa i zaoszczędzić miejsce na dysku. Dobrą praktyką jest również dodawanie opcji do tar, takich jak -v (verbose), aby monitorować postęp archiwizacji. Rekomenduje się regularne archiwizowanie ważnych danych za pomocą narzędzi takich jak tar, co jest zgodne z zasadami zarządzania danymi i bezpieczeństwa, a także z politykami dotyczącymi tworzenia kopii zapasowych.

Pytanie 11

Jakie rodzaje partycji mogą występować w systemie Windows?

A. Dodatkowa, podstawowa, rozszerzona, wymiany oraz dysk logiczny
B. Podstawowa, rozszerzona oraz dysk logiczny
C. Podstawowa, rozszerzona, wymiany, dodatkowa
D. Dodatkowa, rozszerzona, wymiany oraz dysk logiczny
Odpowiedź wskazująca na podstawową, rozszerzoną oraz dysk logiczny jako typy partycji w systemie Windows jest poprawna, ponieważ te trzy rodzaje partycji stanowią fundament struktury partycjonowania dysków twardych w tym systemie operacyjnym. Partycja podstawowa jest kluczowa, gdyż to na niej można zainstalować system operacyjny, a także można z niej uruchamiać inne systemy. Partycja rozszerzona z kolei nie może być używana do bezpośredniego instalowania systemu operacyjnego, ale pozwala na utworzenie kilku dysków logicznych, co umożliwia efektywne zarządzanie przestrzenią dyskową. Dzięki dyskom logicznym można tworzyć dodatkowe partycje w obrębie partycji rozszerzonej, co jest niezwykle przydatne w przypadku organizacji danych. W praktyce, gdy planujemy instalację systemu operacyjnego lub zarządzanie danymi na dysku, znajomość tych typów partycji jest niezbędna, aby optymalnie wykorzystać dostępne zasoby. Dobrą praktyką jest również regularne tworzenie kopii zapasowych partycji, co można zrealizować przy pomocy narzędzi systemowych Windows, takich jak 'Kopia zapasowa i przywracanie'.

Pytanie 12

Zaprezentowane narzędzie jest wykorzystywane do

Ilustracja do pytania
A. lokalizacji uszkodzeń włókien światłowodowych
B. zaciskania wtyków RJ11 oraz RJ45
C. zdejmowania izolacji okablowania
D. spawania przewodów światłowodowych
Narzędzie przedstawione na zdjęciu to lokalizator uszkodzeń włókien światłowodowych. Jest to urządzenie, które emituje widoczne światło laserowe poprzez włókna światłowodowe w celu identyfikacji miejsc uszkodzeń lub pęknięć. W praktyce, gdy światłowód jest uszkodzony światło laserowe wycieka przez uszkodzenie co ułatwia technikom zlokalizowanie problemu. Lokalizatory uszkodzeń są nieocenionym narzędziem w szybkim diagnozowaniu i naprawie sieci optycznych minimalizując czas przestoju. Są zgodne z dobrymi praktykami branżowymi w zakresie utrzymania infrastruktury telekomunikacyjnej. Często stosuje się je podczas instalacji konserwacji oraz testów sieci optycznych. Zastosowanie tego typu urządzenia pozwala na szybkie i efektywne wykrycie źródła problemu co jest istotne w środowisku, w którym niezawodność i szybkość działania są kluczowe. Praca z lokalizatorem wymaga jednak ostrożności ze względu na intensywność światła laserowego która może być szkodliwa dla oczu dlatego zaleca się przestrzeganie zasad bezpieczeństwa.

Pytanie 13

Jaki procesor pasuje do płyty głównej o podanej specyfikacji?

Ilustracja do pytania
A. C
B. B
C. A
D. D
Procesor Intel Celeron z odpowiedzi A jest kompatybilny z płytą główną, ponieważ oba posiadają gniazdo socket 1150. Socket jest fizycznym i elektrycznym interfejsem pomiędzy procesorem a płytą główną. Użycie odpowiedniego gniazda jest kluczowe, aby zapewnić prawidłowe działanie całego systemu. Płyty główne z gniazdem 1150 są zgodne z procesorami Intel wyprodukowanymi w technologii Haswell. Jest to ważne, gdyż dobór kompatybilnych komponentów wpływa na stabilność i wydajność systemu. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy obejmuje składanie komputerów, gdzie wybór odpowiednich części zapewnia optymalne działanie. Socket 1150 obsługuje również pamięć DDR3, co jest zgodne z opisem płyty głównej. Wybór odpowiedniego procesora jest kluczowym elementem w projektowaniu systemów komputerowych, a zastosowanie standardów i dobrych praktyk, takich jak dopasowanie socketu, minimalizuje ryzyko problemów z kompatybilnością, co jest istotne w kontekście profesjonalnej budowy komputerów.

Pytanie 14

System S.M.A.R.T. służy do śledzenia funkcjonowania oraz identyfikacji usterek

A. dysków twardych
B. kart rozszerzeń
C. napędów płyt CD/DVD
D. płyty głównej
S.M.A.R.T. to taki system, który pomaga w monitorowaniu twardych dysków i SSD-ów. Co on robi? Zbiera różne dane, jak temperatura, czas pracy czy liczba uruchomień. To super ważne, bo dzięki temu możemy przewidzieć, kiedy dysk może się zepsuć. W serwerach często sprawdzają te informacje, bo jak coś zaczyna szwankować, to lepiej zawczasu podjąć jakieś kroki, jak na przykład przenieść dane na nowy dysk. Jak dla mnie, korzystanie z S.M.A.R.T. jest naprawdę mądrym rozwiązaniem w IT, bo pomaga uniknąć utraty danych i sprawia, że sprzęt działa niezawodniej.

Pytanie 15

Które z urządzeń nie powinno być serwisowane podczas korzystania z urządzeń antystatycznych?

A. Zasilacz.
B. Dysk twardy.
C. Modem.
D. Pamięć.
Wybór modemu, pamięci lub dysku twardego jako urządzenia, które można naprawiać podczas korzystania z urządzeń antystatycznych, jest błędny z kilku powodów. Modem, jako urządzenie do komunikacji sieciowej, nie wiąże się bezpośrednio z zagrożeniem porażeniem prądem, jednak niewłaściwe podejście w czasie naprawy może prowadzić do uszkodzeń wynikających z wyładowań elektrostatycznych. Pamięć, szczególnie RAM, to komponenty, które są niezwykle wrażliwe na ładunki elektrostatyczne; ich naprawa lub wymiana bez użycia odpowiednich środków ochrony antystatycznej może prowadzić do ich uszkodzenia. Użytkownicy często nie zdają sobie sprawy z tego, że elektrostatyka ma zdolność do uszkadzania chipów, co może skutkować całkowitą utratą danych lub koniecznością wymiany kosztownych komponentów. Dysk twardy z kolei, szczególnie w wersjach mechanicznych, jest podatny na uszkodzenia związane z wstrząsami oraz działaniem elektrostatycznym, co może prowadzić do utraty danych. W praktyce, błędne jest przekonanie, że każdy komponent można naprawiać w trakcie korzystania z antystatycznych środków ochrony. Kluczowe jest, aby przed przystąpieniem do jakiejkolwiek naprawy wyłączyć urządzenie oraz odłączyć je od zasilania, a następnie użyć odpowiednich praktyk antystatycznych, aby zminimalizować ryzyko uszkodzeń oraz zachować integralność podzespołów.

Pytanie 16

W celu ochrony lokalnej sieci komputerowej przed atakami typu Smurf pochodzącymi z Internetu, należy zainstalować oraz właściwie skonfigurować

A. bezpieczną przeglądarkę stron WWW
B. skaner antywirusowy
C. oprogramowanie antyspamowe
D. zaporę ogniową
Zainstalowanie i odpowiednia konfiguracja zapory ogniowej są kluczowe w zabezpieczaniu lokalnej sieci komputerowej przed atakami typu Smurf, które są formą ataku DDoS. Atak Smurf wykorzystuje protokół ICMP (Internet Control Message Protocol) do wysyłania dużych ilości ruchu do ofiary, co prowadzi do przeciążenia jej zasobów. Zapora ogniowa może skutecznie blokować takie ruchy, poprzez filtrowanie pakietów ICMP i kontrolowanie, które połączenia są dozwolone. Dobrym przykładem jest skonfigurowanie zapory w taki sposób, aby odrzucała wszystkie nieautoryzowane zapytania ICMP lub ograniczała odpowiedzi na zapytania ICMP do minimum. Warto również stosować zapory aplikacyjne, które mogą analizować ruch na poziomie aplikacji, co zwiększa bezpieczeństwo. Dobrą praktyką jest również regularne aktualizowanie reguł zapory oraz monitorowanie logów w celu identyfikacji potencjalnych zagrożeń. Stosowanie zapory ogniowej wpisuje się w standardy branżowe, takie jak NIST Cybersecurity Framework, które zalecają ochronę zasobów poprzez kontrolowanie dostępu do sieci.

Pytanie 17

Komputer uzyskuje dostęp do Internetu za pośrednictwem sieci lokalnej. Gdy użytkownik wpisuje w przeglądarkę internetową adres www.wp.pl, nie może otworzyć strony WWW, natomiast podanie adresu IP, przykładowo 212.77.100.101, umożliwia otwarcie tej strony. Jakie mogą być tego powody?

A. Brak serwera PROXY
B. Brak serwera DNS
C. Brak serwera WINS
D. Brak adresu bramy
Brak serwera DNS jest kluczowym problemem w tej sytuacji, ponieważ DNS (Domain Name System) odpowiada za tłumaczenie nazw domen na adresy IP. Kiedy użytkownik wpisuje adres strony, np. www.wp.pl, system operacyjny żąda od serwera DNS przetłumaczenia tej nazwy na odpowiadający jej adres IP. Jeśli serwer DNS nie działa lub jest niedostępny, komputer nie jest w stanie nawiązać połączenia z odpowiednim serwerem, co skutkuje brakiem dostępu do strony. W przypadku wpisania bezpośredniego adresu IP, system omija proces DNS, co pozwala na nawiązanie połączenia z serwerem. W praktyce, aby zapewnić prawidłowe działanie aplikacji internetowych i dostęp do zasobów w sieci, ważne jest, aby konfiguracja serwera DNS była poprawna oraz aby urządzenia w sieci miały odpowiednie ustawienia DNS. Standardy branżowe, takie jak RFC 1035, definiują mechanizmy działania DNS, które są kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania internetu.

Pytanie 18

Jakie polecenie używa się do tworzenia kopii danych na pamięci USB w systemie Linux?

A. cp
B. su
C. mv
D. rm
Polecenie 'cp' (copy) jest standardowym narzędziem w systemach Linux, służącym do kopiowania plików i katalogów. Umożliwia ono przenoszenie danych z jednego miejsca do drugiego, co czyni je idealnym wyborem do tworzenia kopii zapasowych na zewnętrznych nośnikach, takich jak dysk USB. Aby skopiować plik na dysk USB, wystarczy użyć składni: 'cp /ścieżka/do/plik /media/usb/'. Ważne jest, aby przed wykonaniem polecenia upewnić się, że dysk USB jest zamontowany, co można zweryfikować za pomocą komendy 'lsblk'. Dodatkowo, 'cp' oferuje różne opcje, takie jak '-r' do rekursywnego kopiowania katalogów, czy '-i' do interaktywnego potwierdzania nadpisywania istniejących plików. Warto również pamiętać o dobrych praktykach, takich jak sprawdzanie integralności skopiowanych danych za pomocą polecenia 'md5sum', aby mieć pewność, że kopie są zgodne z oryginałem. W związku z tym, 'cp' jest niezastąpionym narzędziem w codziennym zarządzaniu danymi w systemie Linux.

Pytanie 19

Który z zapisów stanowi pełną formę maski z prefiksem 25?

A. 255.255.0.0
B. 255.255.255.192
C. 255.255.255.128
D. 255.255.255.0
Odpowiedź 255.255.255.128 jest prawidłowa, ponieważ w systemie CIDR (Classless Inter-Domain Routing) prefiks 25 oznacza, że 25 bitów jest przeznaczonych na identyfikację sieci, a pozostałe 7 bitów na identyfikację hostów w tej sieci. Zapis 255.255.255.128 wskazuje, że pierwsze 25 bitów maski jest ustawionych na 1, co w postaci dziesiętnej odpowiada 255.255.255.128. Dzięki temu można utworzyć maksymalnie 128 adresów IP w tej podsieci, z czego 126 adresów jest dostępnych dla urządzeń, ponieważ jeden adres jest zarezerwowany dla adresu sieci, a drugi dla rozgłoszenia. W praktyce, stosowanie takiej maski jest korzystne w małych sieciach lokalnych, gdzie nie jest potrzebna duża liczba hostów. Dobrą praktyką jest dobieranie maski podsieci w taki sposób, aby nie marnować adresów IP, co jest szczególnie istotne w kontekście globalnego wyczerpywania się adresów IPv4.

Pytanie 20

Diagnostykę systemu Linux można przeprowadzić używając polecenia

Ilustracja do pytania
A. pwd
B. lscpu
C. whoami
D. cat
Polecenie cat w systemie Linux jest używane do wyświetlania zawartości plików tekstowych oraz łączenia ich zawartości w jednym strumieniu wyjściowym. Nie dostarcza ono żadnych informacji o konfiguracji sprzętu czy architekturze procesora. Często jest jednak mylone jako narzędzie diagnostyczne ze względu na jego powszechne użycie w skryptach do przetwarzania plików. Polecenie whoami zwraca nazwę użytkownika, który jest aktualnie zalogowany do systemu. Jest użyteczne w kontekście zarządzania użytkownikami i kontroli dostępu, ale nie ma związku z diagnostyką sprzętową. Z kolei pwd służy do wyświetlania ścieżki do bieżącego katalogu roboczego użytkownika. Jest to narzędzie pomocne w nawigacji po systemie plików i skryptach powłoki, ale nie dostarcza żadnych informacji o sprzęcie czy parametrach procesora. Błąd polegający na wyborze tych poleceń może wynikać z nieporozumienia co do ich podstawowych funkcji i zastosowań w systemie operacyjnym. Kluczowe jest zrozumienie, że diagnostyka sprzętowa wymaga użycia dedykowanych poleceń takich jak lscpu które są specjalnie zaprojektowane do dostarczania szczegółowych danych o systemie i jego architekturze. Zachowanie świadomości kontekstów użycia każdego polecenia pozwala na bardziej efektywne zarządzanie systemem i unikanie powszechnych błędów w administracji systemowej.

Pytanie 21

Jakie składniki systemu komputerowego muszą być usuwane w wyspecjalizowanych zakładach przetwarzania ze względu na obecność niebezpiecznych substancji lub chemicznych pierwiastków?

A. Tonery
B. Obudowy komputerów
C. Chłodnice
D. Kable
Tonery są jednym z elementów systemu komputerowego, które zawierają niebezpieczne substancje, takie jak proszki tonera, które mogą być szkodliwe dla zdrowia oraz środowiska. Włókna chemiczne, pigmenty oraz inne składniki tonera mogą emitować toksyczne opary, co czyni ich utylizację szczególnie ważnym procesem. W związku z tym, tonery powinny być oddawane do wyspecjalizowanych zakładów zajmujących się ich przetwarzaniem, które stosują odpowiednie procedury i technologie, aby zminimalizować ryzyko związane z ich szkodliwością. Przykładem dobrych praktyk w tym zakresie są regulacje dotyczące zarządzania odpadami, takie jak dyrektywa WEEE (Waste Electrical and Electronic Equipment) w Unii Europejskiej, która nakłada obowiązki na producentów i użytkowników w zakresie zbierania, przetwarzania i recyklingu sprzętu elektronicznego i elektrycznego. Dzięki tym regulacjom, możliwe jest zredukowanie negatywnego wpływu odpadów na środowisko oraz promowanie zrównoważonego rozwoju. Utylizacja tonerów w wyspecjalizowanych zakładach przetwarzania jest zatem kluczowym krokiem w kierunku odpowiedzialnego zarządzania zasobami oraz ochrony zdrowia publicznego.

Pytanie 22

Zarządzanie partycjami w systemach operacyjnych Windows

A. umożliwiają określenie maksymalnej wielkości przestrzeni dyskowej dla kont użytkowników
B. przydzielają etykietę (np. C) dla konkretnej partycji
C. oferują podstawowe funkcje diagnostyczne, defragmentację oraz checkdisk
D. przydzielają partycje na nośnikach
Odpowiedź, że przydziały dyskowe w systemach Windows pozwalają na zdefiniowanie maksymalnej przestrzeni dyskowej dla kont użytkowników, jest prawidłowa, ponieważ przydziały dyskowe to mechanizm zarządzania przestrzenią dyskową, który umożliwia administratorom systemu kontrolowanie ilości miejsca na dysku, jakie może wykorzystywać każdy użytkownik. Dzięki tej funkcjonalności, można zapobiec sytuacjom, w których jeden użytkownik zajmuje całą dostępną przestrzeń dyskową, co może prowadzić do problemów z wydajnością oraz dostępnością zasobów dla innych użytkowników. Na przykład, w środowisku korporacyjnym, przydziały dyskowe mogą być ustalane na poziomie kont użytkowników, co pozwala na efektywne zarządzanie zasobami i minimalizowanie ryzyka, że dany użytkownik przekroczy dozwoloną limitację. Tego typu praktyki są zgodne z najlepszymi standardami zarządzania systemami, które zakładają, że kontrola dostępu oraz zasobów jest kluczowa dla utrzymania stabilności i bezpieczeństwa systemów operacyjnych. Warto również dodać, że przydziały dyskowe mogą być monitorowane i dostosowywane w miarę potrzeb, co czyni je elastycznym narzędziem w zarządzaniu infrastrukturą IT.

Pytanie 23

Program o nazwie dd, którego przykład użycia przedstawiono w systemie Linux, umożliwia

Ilustracja do pytania
A. zmianę systemu plików z ext3 na ext4
B. stworzenie obrazu nośnika danych
C. utworzenie dowiązania symbolicznego do pliku Linux.iso w katalogu
D. ustawianie konfiguracji interfejsu karty sieciowej
Program dd w systemie Linux służy do kopiowania i konwersji danych na niskim poziomie co czyni go idealnym narzędziem do tworzenia obrazów nośników danych Takie obrazy to dokładne kopie całych nośników jak dyski twarde czy pendrive'y w formie plików ISO lub innych formatów Przykład dd if=/dev/sdb of=/home/uzytkownik/Linux.iso przedstawia sytuację gdzie program tworzy obraz ISO z zawartości nośnika sdb Jest to przydatne w tworzeniu kopii zapasowych systemów operacyjnych lub danych ponieważ zachowuje strukturę i wszystkie dane dokładnie jak na oryginalnym nośniku W kontekście dobrych praktyk warto pamiętać że dd jest potężnym narzędziem ale również niebezpiecznym jeśli użyte niewłaściwie Może nadpisać dane bez ostrzeżenia dlatego zaleca się ostrożność i dokładne sprawdzenie poleceń przed ich uruchomieniem Tworzenie obrazów za pomocą dd jest standardem w branży IT szczególnie w administracji systemami ponieważ umożliwia szybkie przywracanie systemów z obrazów kopii zapasowych

Pytanie 24

W systemie Windows XP, aby zmienić typ systemu plików z FAT32 na NTFS, należy użyć programu

A. subst.exe
B. convert.exe
C. replace.exe
D. attrib.exe
Odpowiedź 'convert.exe' jest prawidłowa, ponieważ jest to narzędzie wbudowane w system Windows, które umożliwia konwersję systemu plików z FAT32 na NTFS bez utraty danych. Program 'convert.exe' działa w wierszu poleceń i jest stosunkowo prosty w użyciu, co czyni go odpowiednim rozwiązaniem dla administratorów systemu oraz użytkowników domowych. Aby użyć tego narzędzia, wystarczy otworzyć wiersz poleceń z uprawnieniami administratora i wpisać polecenie 'convert D: /FS:NTFS', gdzie 'D:' to litera napędu, który chcemy skonwertować. Przed wykonaniem konwersji zaleca się wykonanie kopii zapasowej danych, aby zminimalizować ryzyko ich utraty. Konwersja z FAT32 do NTFS przynosi wiele korzyści, takich jak zwiększona wydajność, obsługa większych plików oraz lepsze zarządzanie uprawnieniami i bezpieczeństwem. Warto zaznaczyć, że NTFS jest bardziej stabilnym i elastycznym systemem plików, co czyni go bardziej odpowiednim do zastosowań w środowiskach, gdzie wymagana jest większa niezawodność i możliwość przydzielania różnych poziomów dostępu do plików.

Pytanie 25

Ile warstw zawiera model ISO/OSI?

A. 7
B. 9
C. 3
D. 5
Model ISO/OSI definiuje siedem warstw, które stanowią ramy dla zrozumienia i projektowania komunikacji sieciowej. Te warstwy to: warstwa fizyczna, łącza danych, sieciowa, transportowa, sesji, prezentacji oraz aplikacji. Każda warstwa realizuje określone funkcje i współpracuje z warstwami bezpośrednio powyżej i poniżej. Na przykład, warstwa fizyczna odpowiada za przesyłanie bitów przez medium transmisyjne, natomiast warstwa aplikacji umożliwia użytkownikom interakcję z sieciami poprzez aplikacje. Zrozumienie modelu OSI jest kluczowe dla inżynierów i techników sieciowych, ponieważ pozwala na diagnozowanie problemów, projektowanie architektur systemów oraz implementację protokołów komunikacyjnych. Przykładem zastosowania modelu OSI jest proces rozwiązywania problemów, gdzie technik może zidentyfikować, na której warstwie występuje problem (np. problemy z połączeniem mogą wskazywać na warstwę fizyczną), co znacząco usprawnia proces naprawy i utrzymania sieci.

Pytanie 26

Która z ról w systemie Windows Server umożliwia m.in. zdalną, bezpieczną i uproszczoną instalację systemów operacyjnych Windows na komputerach w sieci?

A. Usługa wdrażania systemu Windows
B. Serwer aplikacji
C. Usługa aktywacji zbiorczej
D. Hyper-V
Usługa wdrażania systemu Windows (Windows Deployment Services, WDS) jest kluczową rolą w systemie Windows Server, która umożliwia zdalną instalację systemów operacyjnych Windows na komputerach w sieci. Ta usługa pozwala na tworzenie i zarządzanie obrazami systemów operacyjnych, co znacznie upraszcza proces wdrażania, zwłaszcza w dużych środowiskach korporacyjnych. Przykładem zastosowania WDS jest możliwość instalacji systemu Windows na wielu komputerach jednocześnie, co jest niezwykle przydatne w scenariuszach, gdy firmy muszą szybko i efektywnie rozbudować swoje zasoby IT. WDS obsługuje także różne metody rozruchu, takie jak PXE (Preboot Execution Environment), co umożliwia uruchomienie instalacji bezpośrednio z serwera, a także wsparcie dla obrazów opartych na technologii .wim. Wdrażanie systemu operacyjnego przy pomocy WDS jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania infrastrukturą IT, co pozwala na utrzymanie jednolitości i bezpieczeństwa oraz szybkie reagowanie na zmiany technologiczne.

Pytanie 27

Jakie elementy wspierają okablowanie pionowe w sieci LAN?

A. Główny punkt dystrybucyjny wraz z pośrednimi punktami dystrybucyjnymi
B. Dwa pośrednie punkty użytkowników
C. Gniazdo użytkownika oraz pośredni punkt dystrybucyjny
D. Główny punkt dystrybucyjny w połączeniu z gniazdem użytkownika
Prawidłowa odpowiedź wskazuje na kluczową rolę głównego punktu rozdzielczego (MDF – Main Distribution Frame) w systemie okablowania pionowego w sieciach LAN. Okablowanie pionowe łączy główny punkt rozdzielczy z pośrednimi punktami rozdzielczymi (IDF – Intermediate Distribution Frame), co zapewnia efektywne zarządzanie i dystrybucję sygnału w obrębie budynku. W kontekście standardów, takich jak ANSI/TIA-568, okablowanie pionowe powinno być zaplanowane w sposób, który minimalizuje straty sygnału oraz interferencje. Przykładem praktycznym może być zastosowanie okablowania U/FTP lub S/FTP, które ogranicza zakłócenia elektromagnetyczne, co jest szczególnie istotne w środowiskach o dużej gęstości urządzeń. Ponadto, właściwe rozmieszczenie punktów rozdzielczych w ramach okablowania pionowego umożliwia łatwiejsze zarządzanie i lokalizację ewentualnych awarii, co przekłada się na zwiększenie niezawodności sieci. Właściwe projektowanie okablowania pionowego jest więc kluczowe dla zapewnienia wydajności oraz elastyczności w rozbudowie systemów sieciowych.

Pytanie 28

Jakie urządzenie sieciowe zostało przedstawione na diagramie sieciowym?

Ilustracja do pytania
A. koncentrator
B. modem
C. ruter
D. przełącznik
Ruter jest urządzeniem sieciowym kluczowym dla łączenia różnych sieci komputerowych. Jego główną funkcją jest przekazywanie pakietów danych pomiędzy sieciami, na przykład pomiędzy siecią lokalną (LAN) a rozległą siecią (WAN). Dzięki zastosowaniu protokołów routingu, takich jak OSPF czy BGP, ruter optymalnie wybiera ścieżki, którymi dane powinny podróżować, co ma ogromne znaczenie dla efektywności i szybkości działania sieci. Ruter również zarządza tablicami routingu, które zawierają informacje o możliwych trasach w sieci, co pozwala na dynamiczne reagowanie na zmiany w topologii sieci. Praktyczne zastosowanie ruterów obejmuje zarówno sieci domowe, gdzie umożliwiają dostęp do Internetu, jak i skomplikowane sieci korporacyjne, gdzie optymalizują ruch danych pomiędzy wieloma oddziałami firmy. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, ruter często współpracuje z innymi urządzeniami sieciowymi, takimi jak przełączniki czy firewalle, by zapewnić kompleksową ochronę i zarządzanie ruchem w sieci. Dzięki zaawansowanym funkcjom, takim jak NAT czy QoS, ruter umożliwia również zarządzanie przepustowością i bezpieczeństwem danych, co jest kluczowe w nowoczesnych środowiskach IT.

Pytanie 29

Który z symboli w systemach operacyjnych z rodziny Windows powinien być użyty przy udostępnianiu zasobu ukrytego w sieci?

A. ?
B. $
C. #
D. @
Znak dolara ($) jest używany w systemach operacyjnych Windows do oznaczania zasobów ukrytych w sieci. Kiedy udostępniasz folder lub plik w sieci, dodanie znaku dolara na końcu nazwy zasobu sprawia, że staje się on niewidoczny dla użytkowników, którzy nie mają odpowiednich uprawnień. Na przykład, jeśli utworzysz folder o nazwie 'Zasób$', będąc administratorem, użytkownicy standardowi nie będą mogli go zobaczyć w przeglądarce zasobów sieciowych. Ta praktyka jest szeroko stosowana w środowiskach, gdzie bezpieczeństwo i prywatność danych są kluczowe. Dobrą praktyką jest także zarządzanie uprawnieniami dostępu do tych zasobów, co dodatkowo zabezpiecza informacje przed nieautoryzowanym dostępem. Znajomość takich technik jest istotna dla administratorów sieci oraz specjalistów IT, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie zasobami i ochronę danych przed zagrożeniami. Warto również zauważyć, że odpowiednie korzystanie z ukrytych zasobów może ułatwić pracę grupom projektowym, które dzielą się danymi, ale nie chcą, by były one dostępne dla wszystkich użytkowników w sieci.

Pytanie 30

Który z wymienionych komponentów jest częścią mechanizmu drukarki igłowej?

A. Filtr ozonowy
B. Soczewka
C. Traktor
D. Lustro
Lustro, soczewka oraz filtr ozonowy to elementy, które nie mają zastosowania w drukarkach igłowych. Lustro jest komponentem używanym w urządzeniach optycznych, takich jak skanery czy projektory, gdzie konieczne jest skierowanie światła w odpowiednią stronę. W kontekście drukowania nie pełni żadnej funkcji, ponieważ proces druku nie korzysta z optyki w sposób, w jaki wykorzystuje ją np. skanowanie. Soczewka również jest związana z optyką, zapewniając ogniskowanie światła i obrazowanie, co jest istotne w technologii skanowania lub fotografii, ale nie w typowym procesie drukowania, szczególnie w technologii igłowej. Filtr ozonowy ma na celu redukcję emisji ozonu, który może być szkodliwy dla zdrowia, jednak również nie jest częścią mechanizmu drukarki igłowej. Często zdarza się, że osoby mylą różne technologie i nie rozumieją, że w przypadku drukarek igłowych najważniejsze są mechanizmy fizyczne, które odpowiadają za bezpośrednie generowanie druku na papierze. Używanie nieodpowiednich terminów lub koncepcji może prowadzić do nieporozumień i w efekcie do podejmowania błędnych decyzji związanych z wyborem sprzętu do drukowania. Kluczowe jest, aby w pełni zrozumieć funkcję poszczególnych elementów mechanicznych, aby poprawnie oceniać, co wpływa na jakość i wydajność druku.

Pytanie 31

Aby osiągnąć przepustowość wynoszącą 4 GB/s w obie strony, konieczne jest zainstalowanie w komputerze karty graficznej korzystającej z interfejsu

A. PCI-Express x 16 wersja 1.0
B. PCI-Express x 4 wersja 2.0
C. PCI-Express x 8 wersja 1.0
D. PCI-Express x 1 wersja 3.0
Wybór nieprawidłowego interfejsu PCI-Express wynika z nieporozumienia dotyczącego przepustowości oraz możliwości poszczególnych wersji. Na przykład, PCI-Express x1 wersja 3.0 oferuje 1 GB/s przepustowości w jedną stronę, co oznacza, że w obie strony nie osiągnie wymaganej wartości 4 GB/s. W przypadku PCI-Express x8 wersja 1.0, przepustowość wynosi tylko 2 GB/s w jedną stronę, a zatem również nie spełnia wymagania 4 GB/s. Jeszcze bardziej nieodpowiednia jest opcja PCI-Express x4 wersja 2.0, która dostarcza zaledwie 2 GB/s w obie strony, co całkowicie odbiega od wymagań. Te błędne odpowiedzi mogą wynikać z niepełnego zrozumienia, jak różne linie PCI-Express wpływają na całkowitą przepustowość. Kluczowe jest zrozumienie, że przepustowość jest iloczynem liczby linii i przepustowości na linię, co w kontekście wysokowydajnych zadań, takich jak obróbka grafiki czy przetwarzanie danych, jest krytyczne. Dlatego ważne jest, aby dokładnie analizować specyfikacje techniczne oraz być świadomym, które interfejsy są odpowiednie do danego zastosowania, aby uniknąć zawirowań w wydajności systemu.

Pytanie 32

Cienki klient (thin client) to?

A. niewielki przełącznik
B. szczupły programista
C. terminal w sieci
D. klient o ograniczonym budżecie
Odpowiedzi, które nie zostały wybrane, opierają się na błędnych założeniach dotyczących definicji cienkiego klienta. Pierwsza z nich, mówiąca o kliencie z małym budżetem, myli pojęcie thin clienta z kwestią kosztów. Chociaż thin clienty mogą być tańsze w eksploatacji, ich definicja nie wynika z budżetu użytkownika, lecz z ich architektury opierającej się na zdalnym dostępie do zasobów. Drugą odpowiedzią jest termin 'chudy informatyk', co jest nie tylko nieadekwatne, ale także mylące, ponieważ nie odnosi się do technologii, a raczej do stereotypów. Trzecia odpowiedź, sugerująca, że cienki klient to mały przełącznik, niewłaściwie łączy sprzęt sieciowy z pojęciem thin clienta. Thin client jest systemem komputerowym, który polega na minimalizacji procesów lokalnych, w przeciwieństwie do przełącznika, który zarządza ruchem danych w sieci. Wszystkie te błędne odpowiedzi wynikają z nieporozumień dotyczących technologii oraz ich zastosowań, co podkreśla znaczenie precyzyjnego rozumienia terminologii w branży IT. W praktyce, w celu uniknięcia takich mylnych interpretacji, warto zapoznać się z dokumentacją oraz standardami, które definiują różne architektury systemów i ich funkcje.

Pytanie 33

Czym jest MFT w systemie plików NTFS?

A. plik zawierający dane o poszczególnych plikach i folderach na danym woluminie
B. główny rekord bootowania dysku
C. główny plik indeksowy partycji
D. tablica partycji dysku twardego
MFT, czyli Master File Table, jest kluczowym elementem systemu plików NTFS (New Technology File System). Pełni rolę centralnego pliku, który przechowuje wszystkie informacje dotyczące plików i folderów na danym woluminie, w tym ich atrybuty, lokalizację na dysku oraz inne istotne metadane. Dzięki MFT system operacyjny może szybko uzyskać dostęp do informacji o plikach, co znacząco poprawia wydajność operacji na plikach. Przykładem zastosowania MFT jest szybkie wyszukiwanie plików, co jest niezwykle istotne w środowiskach, gdzie użytkownicy często przeszukują duże ilości danych. W praktyce dobre zrozumienie działania MFT jest kluczowe dla administratorów systemów, którzy muszą zarządzać pamięcią masową oraz optymalizować wydajność systemu. Warto również zauważyć, że MFT jest częścią standardu NTFS, który zapewnia większą niezawodność i funkcjonalność w porównaniu do starszych systemów plików, takich jak FAT32.

Pytanie 34

W systemie Windows Server, możliwość udostępnienia folderu jako zasobu sieciowego, który jest widoczny na stacji roboczej jako dysk oznaczony literą, można uzyskać poprzez realizację czynności

A. zerowania
B. oczywiście
C. mapowania
D. defragmentacji
Mapowanie folderu jako zasobu sieciowego w systemie Windows Server polega na przypisaniu litery dysku do określonego folderu udostępnionego w sieci. Dzięki tej operacji użytkownicy na stacjach roboczych mogą łatwo uzyskiwać dostęp do zasobów, traktując je jak lokalne dyski. Proces ten jest standardową praktyką w zarządzaniu siecią, która zwiększa wygodę oraz efektywność pracy. Na przykład, jeśli administrator sieci udostępni folder \\serwer\udział jako dysk Z:, użytkownicy mogą w prosty sposób otworzyć Eksplorator plików, a następnie wybrać dysk Z: bez potrzeby znajomości pełnej ścieżki folderu. Mapowanie pozwala również na zastosowanie różnych uprawnień dostępu, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa danych. Warto również wspomnieć, że mapowanie dysków można zautomatyzować przy użyciu skryptów logowania, co ułatwia zarządzanie zasobami w dużych środowiskach. Zgodnie z najlepszymi praktykami w zarządzaniu infrastrukturą IT, mapowanie dysków to skuteczna metoda organizacji i dostępu do zasobów sieciowych."

Pytanie 35

Który z poniższych protokołów należy do warstwy aplikacji w modelu ISO/OSI?

A. FTP
B. ARP
C. TCP
D. ICMP
TCP (Transmission Control Protocol) nie jest protokołem warstwy aplikacji, lecz protokołem warstwy transportowej w modelu ISO/OSI. Jego zadaniem jest zapewnienie niezawodnej, uporządkowanej i kontrolowanej transmisji danych między aplikacjami działającymi na różnych hostach w sieci. TCP zajmuje się segmentacją danych i ich retransmisją w przypadku utraty pakietów, co jest kluczowe w wielu zastosowaniach, ale nie dostarcza funkcjonalności potrzebnej do przesyłania plików, jak robi to FTP. ARP (Address Resolution Protocol) jest protokołem używanym do przekształcania adresów IP na adresy MAC w warstwie łącza danych. Choć jest istotny dla komunikacji sieciowej, nie jest protokołem warstwy aplikacji i nie ma funkcji związanych z bezpośrednim przesyłaniem danych. ICMP (Internet Control Message Protocol) służy do przesyłania komunikatów kontrolnych i diagnostycznych w sieci, na przykład w przypadku wystąpienia błędów w transmisji danych. Tak jak ARP, ICMP działa na warstwie sieci i nie jest protokołem warstwy aplikacji. Zrozumienie, jaka jest rola każdego z protokołów w modelu ISO/OSI, pozwala uniknąć typowych błędów myślowych, takich jak mylenie protokołów transportowych z aplikacyjnymi. Wiedza ta jest kluczowa dla budowania i zarządzania efektywnymi i bezpiecznymi sieciami komputerowymi.

Pytanie 36

W przypadku planowania wykorzystania przestrzeni dyskowej komputera do przechowywania oraz udostępniania danych, takich jak pliki oraz aplikacje dostępne w internecie, a także ich zarządzania, komputer powinien być skonfigurowany jako

A. serwer terminali
B. serwer aplikacji
C. serwer DHCP
D. serwer plików
Serwer plików to dedykowane urządzenie lub oprogramowanie, które umożliwia przechowywanie, zarządzanie i udostępnianie plików w sieci. Jego główną funkcją jest archiwizacja i udostępnianie danych, co czyni go kluczowym elementem w wielu organizacjach. Użytkownicy mogą z łatwością uzyskiwać dostęp do plików z różnych urządzeń. Typowym przykładem zastosowania serwera plików jest przechowywanie dokumentów, zdjęć czy multimediów w centralnej lokalizacji, z której mogą one być udostępniane wielu użytkownikom jednocześnie. W praktyce, konfigurując serwer plików, można korzystać z protokołów takich jak SMB (Server Message Block) lub NFS (Network File System), które są standardami w branży. Dobre praktyki obejmują regularne tworzenie kopii zapasowych danych, aby zapobiec ich utracie, oraz stosowanie systemów uprawnień, które kontrolują, kto ma dostęp do określonych plików. Serwery plików są również często implementowane w architekturze NAS (Network-Attached Storage), co zwiększa ich dostępność w sieci.

Pytanie 37

Wskaż najkorzystniejszą trasę sumaryczną dla podsieci IPv4?

10.10.168.0/23
10.10.170.0/23
10.10.172.0/23
10.10.174.0/24

A. 10.10.168.0/21
B. 10.10.168.0/22
C. 10.10.168.0/16
D. 10.10.160.0/21
Odpowiedź 10.10.168.0/21 jest prawidłowa, ponieważ efektywnie obejmuje wszystkie podsieci wskazane w pytaniu, czyli 10.10.168.0/23, 10.10.170.0/23, 10.10.172.0/23 i 10.10.174.0/24. Subnet maska /21 pozwala na zarezerwowanie zakresu adresów od 10.10.168.0 do 10.10.175.255 co w zupełności pokrywa wspomniane podsieci. Taka agregacja, często nazywana supernettingiem, jest praktycznym zastosowaniem w routingu, gdzie sumujemy mniejsze podsieci w jedną większą trasę, aby zmniejszyć liczbę wpisów w tablicach routingu i zwiększyć efektywność sieci. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w projektowaniu sieci, gdzie minimalizacja liczby tras jest kluczowa dla wydajności i zarządzania. Supernetting umożliwia bardziej skalowalne zarządzanie siecią oraz ogranicza ryzyko błędów konfiguracyjnych. W kontekście tradycyjnych praktyk związanych z CIDR, takie podejście jest nie tylko preferowane, ale i niezbędne w skali dużych struktur sieciowych.

Pytanie 38

W zestawie komputerowym o parametrach wymienionych w tabeli konieczne jest zastąpienie karty graficznej nową, wskazaną w ramce. W związku z tym modernizacja tego komputera wymaga także wymiany

Ilustracja do pytania
A. płyty głównej
B. zasilacza
C. procesora
D. karty sieciowej
Wymiana karty graficznej na model GeForce GTX 1070 Ti Titanium wiąże się z koniecznością modernizacji zasilacza, ponieważ nowa karta ma większe zapotrzebowanie na energię elektryczną. Aktualny zasilacz w komputerze ma moc 300W, co jest niewystarczające dla nowej karty, która wymaga zasilacza o mocy co najmniej 500W. Zastosowanie zasilacza o odpowiedniej mocy jest kluczowe nie tylko dla prawidłowego działania karty graficznej, ale także dla stabilności całego systemu komputerowego. Niedostateczna moc zasilacza może prowadzić do niestabilności, wyłączeń systemu, a nawet uszkodzenia komponentów. Modernizacja zasilacza pozwala na bezpieczne dostarczenie odpowiedniej ilości energii do wszystkich podzespołów, co jest zgodne z dobrymi praktykami w dziedzinie sprzętu komputerowego. Warto również pamiętać, że nowoczesne zasilacze oferują lepszą efektywność energetyczną, co może przekładać się na niższe koszty operacyjne i mniejsze straty ciepła. Dlatego zawsze należy uwzględniać zalecenia producentów sprzętu i stosować zasilacze o odpowiednich parametrach i certyfikatach efektywności energetycznej.

Pytanie 39

System S.M.A.R.T jest stworzony do kontrolowania działania i identyfikacji usterek

A. płyty głównej
B. napędów płyt CD/DVD
C. kart rozszerzeń
D. dysków twardych
System S.M.A.R.T to naprawdę fajna technologia, która monitoruje dyski twarde. Dzięki różnym wskaźnikom, jak chociażby temperatura czy ilość błędów, można w miarę wcześnie zauważyć, że coś się dzieje. Na przykład, duża ilość błędów odczytu może oznaczać, że dysk zaczyna mieć problemy z powierzchnią, co w najgorszym przypadku może skończyć się utratą danych. Z własnego doświadczenia wiem, że warto co jakiś czas sprawdzić te wskaźniki, bo to naprawdę pomoże w zarządzaniu danymi i unikaniu niespodzianek. S.M.A.R.T jest super ważny zwłaszcza w miejscach, gdzie dane są na wagę złota, jak serwery czy stacje robocze. Regularne sprawdzanie może znacząco zredukować ryzyko awarii i przestojów, więc nie bagatelizujcie tego tematu!

Pytanie 40

Kiedy użytkownik systemu Windows wybiera opcję przywrócenia do określonego punktu, które pliki utworzone po tym punkcie nie będą podlegać zmianom w wyniku tej operacji?

A. Pliki aktualizacji
B. Pliki osobiste
C. Pliki aplikacji
D. Pliki sterowników
Odpowiedź dotycząca plików osobistych jest prawidłowa, ponieważ podczas przywracania systemu do wcześniejszego punktu, Windows nie ingeruje w pliki użytkownika. Pliki osobiste, takie jak dokumenty, zdjęcia, filmy, czy inne dane przechowywane w folderach użytkownika, są chronione przed modyfikacją w tym procesie. Przywracanie systemu dotyczy głównie systemowych plików operacyjnych, aplikacji oraz ustawień, co oznacza, że zmiany wprowadzone po utworzeniu punktu przywracania nie wpłyną na osobiste pliki użytkownika. Przykładowo, jeśli użytkownik zapisuje dokument w Wordzie po utworzeniu punktu przywracania, ten dokument pozostanie nietknięty nawet po powrocie do wcześniejszego stanu systemu. Dlatego też, stosując tej funkcji do rozwiązywania problemów popełnianych przez aplikacje lub system, użytkownicy mogą mieć pewność, że ich cenne dane nie zostaną utracone. W praktyce, regularne tworzenie kopii zapasowych plików osobistych, niezależnie od punktów przywracania, jest dobrą praktyką, która zapewnia dodatkową ochronę przed nieprzewidzianymi sytuacjami.