Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 4 maja 2025 13:30
Data zakończenia: 4 maja 2025 13:54

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Rozmiar plamki na monitorze LCD wynosi

A. wielkości obszaru, na którym wyświetlane jest 1024 piksele

B. odległości między początkiem jednego piksela a początkiem kolejnego

C. wielkości obszaru, na którym można pokazać jedną składową koloru RGB

D. wielkości pojedynczego piksela wyświetlanego na ekranie

Wielkość plamki monitora LCD, określona jako odległość od początku jednego do początku następnego piksela, jest kluczowym parametrem w technologii wyświetlania. Plamka jest podstawową jednostką obrazu tworzonego na ekranie i jej rozmiar ma bezpośredni wpływ na rozdzielczość i jakość wyświetlanego obrazu. W praktyce oznacza to, że im mniejsza plamka, tym więcej pikseli można umieścić na danym obszarze ekranu, co przekłada się na wyższą gęstość pikseli i lepszą jakość obrazu. Na przykład, w monitorach o wysokiej rozdzielczości, jak 4K, plamki są znacznie mniejsze w porównaniu do monitorów o niższej rozdzielczości, co umożliwia wyświetlanie bardziej szczegółowych obrazów. Standardy takie jak sRGB oraz Adobe RGB definiują przestrzenie kolorów, które są również ściśle związane z tym, jak plamki i piksele oddziałują, wpływając na odwzorowanie kolorów. Wiedza na temat wielkości plamki jest niezbędna nie tylko dla projektantów graficznych, ale także dla inżynierów zajmujących się konstrukcją i kalibracją monitorów, aby zapewnić optymalne odwzorowanie kolorów oraz wyrazistość obrazu.

Pytanie 2

Zjawiskiem typowym, które może świadczyć o nadchodzącej awarii twardego dysku, jest wystąpienie

A. komunikatu Diskette drive A error

B. błędów przy zapisie i odczycie danych z dysku

C. komunikatu CMOS checksum error

D. trzech krótkich sygnałów dźwiękowych

Pojawienie się błędów zapisu i odczytu dysku jest jednym z najczęstszych i najważniejszych objawów, które mogą wskazywać na zbliżającą się awarię dysku twardego. Tego rodzaju błędy zazwyczaj oznaczają, że mechaniczne lub elektroniczne komponenty dysku zaczynają zawodzić, co prowadzi do problemów z dostępem do danych. W praktyce, gdy użytkownik zauważa takie błędy, ważne jest, aby natychmiast wykonać kopię zapasową danych, aby zminimalizować ryzyko ich utraty. Standardy dobrych praktyk w zarządzaniu danymi sugerują regularne tworzenie kopii zapasowych oraz monitorowanie stanu dysków za pomocą narzędzi diagnostycznych, które mogą wykrywać problemy, zanim staną się krytyczne. Dodatkowo, wiele nowoczesnych dysków twardych jest wyposażonych w technologie S.M.A.R.T. (Self-Monitoring, Analysis and Reporting Technology), które umożliwiają wczesne wykrywanie potencjalnych problemów. Takie podejście proaktywne jest kluczowe w zarządzaniu danymi w dzisiejszym środowisku technologicznym.

Pytanie 3

Który z podanych adresów należy do kategorii publicznych?

A. 11.0.0.1

B. 192.168.255.1

C. 172.31.0.1

D. 10.0.0.1

Adres 11.0.0.1 to jeden z tych adresów publicznych, które można znaleźć w Internecie. To znaczy, że można go używać do komunikacji z innymi urządzeniami, które są podłączone do sieci globalnej. Takie adresy są unikalne i przydzielane przez organizacje, jak IANA. To różni je od adresów prywatnych, które są zdefiniowane w standardzie RFC 1918, i tak naprawdę nie mogą być używane w Internecie. Na przykład, adresy w zakresach 10.0.0.0/8, 172.16.0.0/12 i 192.168.0.0/16 to prywatne numery, które są dostępne tylko w lokalnych sieciach. W sytuacjach, gdy urządzenie ma być widoczne z zewnątrz, jak na przykład serwery, potrzebuje właśnie publicznego adresu IP. Przykładowo, różne webserwisy czy aplikacje wymagają takich adresów, by mogły działać z klientami. W skrócie, jeśli chcesz, aby coś było dostępne w sieci, musisz mieć publiczny adres.

Pytanie 4

Jakie znaczenie ma skrót MBR w kontekście technologii komputerowej?

A. Fizyczny identyfikator karty sieciowej

B. Usługę związaną z interpretacją nazw domen

C. Główny rekord rozruchowy SO

D. Bloki pamięci w górnej części komputera IBM/PC

Skrót MBR oznacza 'Master Boot Record', co jest kluczowym elementem architektury systemów operacyjnych, zwłaszcza w kontekście rozruchu komputerów. Główny rekord rozruchowy znajduje się na początku dysku twardego i zawiera informacje niezbędne do zainicjowania systemu operacyjnego. MBR jest odpowiedzialny za lokalizację i uruchomienie systemu operacyjnego poprzez przekazywanie kontroli do odpowiedniego sektora rozruchowego. W praktyce, MBR zawiera również tablicę partycji, która definiuje, jak przestrzeń dyskowa jest podzielona pomiędzy różne systemy plików. W przypadku systemów BIOS, MBR jest standardem od lat 80-tych XX wieku, jednak coraz częściej zastępowany jest przez nowocześniejszy system UEFI, który oferuje lepsze wsparcie dla dużych dysków i więcej funkcji zabezpieczeń. Wiedza o MBR jest niezbędna dla specjalistów IT zajmujących się administracją systemów, gdyż pozwala na zrozumienie podstawowych zasad zarządzania danymi oraz procesów rozruchowych w komputerach.

Pytanie 5

Ile symboli switchy i routerów znajduje się na schemacie?

A. 4 switche i 8 routerów

B. 3 switche i 4 routery

C. 8 switchy i 3 routery

D. 4 switche i 3 routery

Odpowiedź zawierająca 4 przełączniki i 3 rutery jest poprawna ze względu na sposób, w jaki te urządzenia są reprezentowane na schematach sieciowych. Przełączniki często są przedstawiane jako prostokąty lub sześciany z symbolami przypominającymi przekrzyżowane ścieżki, podczas gdy rutery mają bardziej cylindryczny kształt z ikonami przypominającymi rotacje. Identyfikacja tych symboli jest kluczowa w projektowaniu i analizowaniu infrastruktury sieciowej. Przełączniki działają na poziomie drugiej warstwy modelu OSI i służą do przesyłania danych między urządzeniami w tej samej sieci lokalnej LAN zarządzając tablicą adresów MAC. Rutery natomiast operują na warstwie trzeciej, umożliwiając komunikację między różnymi sieciami IP poprzez trasowanie pakietów do ich docelowych adresów. W praktyce, prawidłowe rozumienie i identyfikacja tych elementów jest nieodzowne przy konfigurowaniu sieci korporacyjnych, gdzie często wymagane jest łączenie wielu różnych segmentów sieciowych. Optymalizacja użycia przełączników i ruterów zgodnie z najlepszymi praktykami sieciowymi (np. stosowanie VLAN, routingu dynamicznego i redundancji) jest elementem kluczowym w tworzeniu stabilnych i wydajnych rozwiązań IT.

Pytanie 6

Który z parametrów należy użyć w poleceniu netstat, aby uzyskać statystyki interfejsu sieciowego dotyczące liczby przesłanych oraz odebranych bajtów i pakietów?

A. -o

B. -a

C. -e

D. -n

Nieprawidłowe odpowiedzi wskazują na pewne nieporozumienia dotyczące zastosowania parametrów polecenia netstat. Parametr -a, na przykład, jest używany do wyświetlania wszystkich aktywnych połączeń oraz portów, ale nie dostarcza szczegółowych informacji o statystykach interfejsów sieciowych. Użycie tego parametru prowadzi do zbyt ogólnych danych, które mogą nie być pomocne w analizie wydajności poszczególnych interfejsów sieciowych. Z kolei parametr -n służy do wyświetlania adresów IP w postaci numerycznej, co również nie odpowiada na potrzebę analizy statystyk interfejsów. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że informacje w formie numerycznej są bardziej użyteczne, jednak w kontekście wydajności interfejsów bezpośrednie statystyki są kluczowe. Parametr -o, z drugiej strony, jest używany do wyświetlania identyfikatorów procesów (PID) związanych z połączeniami, co także nie ma związku z ilościami przesyłanych bajtów i pakietów. Właściwe zrozumienie tych parametrów jest niezbędne do skutecznego monitorowania i rozwiązywania problemów w sieciach, a niepoprawne interpretacje mogą prowadzić do utraty cennych informacji podczas diagnostyki.

Pytanie 7

W systemie Linux komenda usermod -s umożliwia dla danego użytkownika

A. przypisanie go do innej grupy

B. zmianę jego powłoki systemowej

C. zmianę jego katalogu domowego

D. zablokowanie jego konta

Polecenie usermod -s w systemie Linux służy do zmiany powłoki systemowej użytkownika. Powłoka systemowa to interfejs, który umożliwia komunikację między użytkownikiem a systemem operacyjnym. Domyślnie użytkownicy mogą korzystać z różnych powłok, takich jak bash, zsh czy sh. Zmiana powłoki może być istotna w kontekście dostępu do specyficznych funkcji lub programów, które są dostępne tylko w danej powłoce. Na przykład, jeśli użytkownik korzysta z zaawansowanych skryptów bash, zmiana powłoki na bash może ułatwić pracę. W praktyce, aby zmienić powłokę, administrator może wykorzystać polecenie: usermod -s /bin/bash nazwa_użytkownika, co przypisuje powłokę bash do określonego użytkownika. Kluczowe jest, aby administratorzy byli świadomi, jak różne powłoki wpływają na środowisko użytkownika, a także jakie są ich funkcjonalności i ograniczenia. Dobre praktyki sugerują, aby użytkownicy mieli przypisaną odpowiednią powłokę zgodnie z ich potrzebami oraz zadaniami, które wykonują.

Pytanie 8

Jakie polecenie wykorzystano do analizy zaprezentowanej konfiguracji interfejsów sieciowych w systemie Linux?

A. ping

B. ip addr down

C. ifconfig

D. ip route

Polecenie ifconfig jest klasycznym narzędziem w systemach Linux służącym do konfiguracji i monitorowania interfejsów sieciowych. Używane jest głównie do wyświetlania bieżącej konfiguracji interfejsów, takich jak adresy IP, maski podsieci, informacje o transmisji pakietów czy stan interfejsu. Choć ifconfig jest uznawane za nieco przestarzałe i zostało zastąpione przez nowsze narzędzia jak ip, wciąż pozostaje powszechnie stosowane w starszych dystrybucjach Linuxa. Praktyczne zastosowanie polecenia ifconfig obejmuje diagnozowanie problemów sieciowych, np. sprawdzanie czy interfejs jest włączony lub czy otrzymuje poprawnie pakiety. W wielu systemach serwerowych, gdzie GUI nie jest dostępne, znajomość ifconfig może być kluczowa do szybkiej analizy stanu sieci. Użycie polecenia ifconfig bez żadnych dodatkowych argumentów wyświetla szczegółowe informacje o wszystkich aktywnych interfejsach. Dla administratorów sieci zrozumienie wyjścia z ifconfig jest podstawą do zarządzania siecią i rozwiązywania problemów z interfejsami sieciowymi.

Pytanie 9

Jakie urządzenie powinno być użyte do połączenia sprzętu peryferyjnego, które posiada bezprzewodowy interfejs komunikujący się za pomocą fal świetlnych w podczerwieni, z laptopem, który nie dysponuje takim interfejsem, lecz ma port USB?

A. Rys. D

B. Rys. A

C. Rys. C

D. Rys. B

Rysunek B przedstawia adapter IRDA z interfejsem USB który jest właściwym urządzeniem do podłączenia urządzeń peryferyjnych wykorzystujących podczerwień do komunikacji. Podczerwień jest technologią bezprzewodową która działa w oparciu o fale świetlne w zakresie podczerwieni IRDA czyli Infrared Data Association to standard komunikacji bezprzewodowej który umożliwia transmisję danych na niewielkie odległości. Adapter USB-IRDA pozwala na integrację urządzeń które nie posiadają wbudowanego interfejsu podczerwieni co jest standardem w wielu nowoczesnych laptopach. Dzięki takiemu adapterowi możliwe jest na przykład połączenie z drukarkami skanerami czy innymi urządzeniami które operują na tym paśmie. Stosowanie adapterów IRDA jest zgodne z zasadą interoperacyjności i jest powszechnie uznawane za najlepszą praktykę w integracji urządzeń starszego typu z nowoczesnymi systemami komputerowymi. W praktyce użycie takiego rozwiązania pozwala na bezproblemową wymianę danych co może być szczególnie przydatne w środowiskach korporacyjnych gdzie starsze urządzenia peryferyjne są nadal w użyciu.

Pytanie 10

Topologia fizyczna, w której każdy węzeł łączy się z wszystkimi innymi węzłami, to topologia

A. gwiazdy rozszerzonej

B. hierarchiczna

C. siatki

D. pojedynczego pierścienia

Topologia siatki charakteryzuje się tym, że każdy węzeł jest bezpośrednio połączony z wszystkimi pozostałymi węzami, co zapewnia dużą niezawodność i elastyczność w komunikacji. W tej topologii, w przypadku awarii jednego z węzłów, pozostałe węzły nadal mogą się komunikować, ponieważ istnieje wiele alternatywnych ścieżek. Przykładem zastosowania topologii siatki może być środowisko obliczeniowe wysokiej wydajności, gdzie węzły współpracują przy wykonywaniu skomplikowanych obliczeń. Dodatkowo, topologia ta jest zgodna z najlepszymi praktykami w projektowaniu rozproszonych systemów, ponieważ pozwala na łatwe dodawanie nowych węzłów do sieci bez zakłócania działania istniejących połączeń. Siatka jest również wykorzystywana w sieciach lokalnych, które wymagają wysokiej przepustowości i niskiego opóźnienia, co czyni ją idealnym wyborem dla zaawansowanych aplikacji sieciowych.

Pytanie 11

Który z protokołów będzie wykorzystany przez administratora do przesyłania plików na serwer?

A. FTP (File Transfer Protocol)

B. DHCP (Domain Host Configuration Protocol)

C. HTTP (Hyper Text Transfer Protocol)

D. DNS (DomainName System)

FTP, czyli File Transfer Protocol, to taki standardowy sposób przesyłania plików między komputerami w sieci. Fajnie sprawdza się, gdy trzeba wrzucać, pobierać lub zarządzać plikami na serwerach. Dzięki FTP transfer plików jest szybki i w miarę bezpieczny, co czyni go istotnym narzędziem dla administratorów. Działa to w systemie klient-serwer, gdzie komputer z klientem FTP łączy się z serwerem, by przesłać pliki. Można go używać do wrzucania aktualizacji oprogramowania, przesyłania danych między serwerami czy ułatwiania zdalnym użytkownikom dostępu do plików. Warto też pamiętać o FTPS lub SFTP, które dodają szyfrowanie, co chroni transfer danych. FTP jest dość powszechny w IT i trzyma się różnych standardów bezpieczeństwa, co jest ważne w codziennej pracy z danymi.

Pytanie 12

W zestawieniu przedstawiono istotne parametry techniczne dwóch typów interfejsów. Z powyższego wynika, że SATA w porównaniu do ATA charakteryzuje się

Table Comparison of parallel ATA and SATA
	Parallel ATA	SATA 1.5 Gb/s
Bandwidth	133 MB/s	150 MB/s
Volts	5V	250 mV
Number of pins	40	7
Cable length	18 in. (45.7 cm)	39 in. (1 m)

A. większą przepustowością oraz mniejszą liczbą pinów w złączu

B. mniejszą przepustowością oraz większą liczbą pinów w złączu

C. mniejszą przepustowością oraz mniejszą liczbą pinów w złączu

D. większą przepustowością oraz większą liczbą pinów w złączu

Interfejs SATA (Serial ATA) oferuje większą przepustowość niż jego poprzednik ATA (Parallel ATA). Przepustowość SATA 1.5 Gb/s wynosi około 150 MB/s, podczas gdy ATA oferuje 133 MB/s. Różnica związana jest z zastosowaniem sygnału szeregowego w SATA, co zwiększa efektywność przesyłu danych. Dzięki temu można osiągnąć lepszą wydajność we współczesnych systemach komputerowych. Co więcej SATA używa znacznie mniejszej liczby wyprowadzeń w złączu - tylko 7 pinów w porównaniu do 40 w ATA. To uproszczenie interfejsu zmniejsza jego złożoność i zwiększa niezawodność połączeń. Mniejsza liczba pinów pozwala na bardziej kompaktowe i elastyczne kable, co jest korzystne w kontekście organizacji przestrzeni wewnątrz obudowy komputera. Dodatkowo mniejsze napięcie zasilania w SATA (250 mV) w porównaniu do 5V w ATA pozwala na mniejsze zużycie energii co jest istotne w nowoczesnych laptopach i systemach oszczędzających energię. W praktyce wybór SATA nad ATA jest standardem, gdyż umożliwia on łatwiejszą instalację i lepszą wydajność w codziennym użytkowaniu.

Pytanie 13

Na ilustracji zaprezentowane jest urządzenie do

A. usuwania izolacji z przewodów

B. zaciskania wtyczek RJ-45

C. zaciskania wtyczek BNC

D. instalacji okablowania w gniazdku sieciowym

Zdejmowanie izolacji z kabli jest jednym z kluczowych etapów przygotowania przewodów do różnego rodzaju połączeń elektrycznych i telekomunikacyjnych. Urządzenie przedstawione na rysunku to typowy przykład narzędzia do zdejmowania izolacji. Tego rodzaju urządzenia są zaprojektowane tak, aby precyzyjnie usuwać zewnętrzną powłokę izolacyjną z przewodów bez uszkadzania ich rdzenia. Dobrze zaprojektowane narzędzie do zdejmowania izolacji posiada regulowane ostrza, które umożliwiają pracę z kablami o różnych średnicach i rodzajach izolacji. W praktyce, stosowanie odpowiedniego narzędzia do zdejmowania izolacji to nie tylko kwestia wygody, ale także bezpieczeństwa oraz jakości połączeń. Precyzyjne zdjęcie izolacji zapobiega uszkodzeniom przewodnika, które mogłyby prowadzić do awarii połączenia lub problemów z przepływem prądu. Zgodnie z dobrymi praktykami, zawsze należy używać narzędzi dedykowanych do konkretnego rodzaju kabli, aby uniknąć niepotrzebnych uszkodzeń i zapewnić trwałość instalacji. W kontekście zawodowym, umiejętność prawidłowego użycia narzędzi do zdejmowania izolacji jest fundamentalna dla techników pracujących w dziedzinie telekomunikacji i elektryki, a także jest kluczowym elementem kompetencji wymaganych na egzaminach zawodowych związanych z tymi branżami.

Pytanie 14

Urządzenie, które pozwala komputerom na bezprzewodowe łączenie się z siecią komputerową przewodową, to

A. regenerator

B. punkt dostępowy

C. modem

D. koncentrator

Punkt dostępowy (ang. access point) to urządzenie, które pełni kluczową rolę w tworzeniu bezprzewodowych sieci komputerowych. Jego głównym zadaniem jest umożliwienie komputerom, laptopom i innym urządzeniom mobilnym łączności z przewodową siecią lokalną (LAN). Działa on jako przekaźnik, który konwertuje sygnały radiowe na sygnał sieciowy i odwrotnie. Dzięki temu, urządzenia bezprzewodowe mogą korzystać z zasobów i usług dostępnych w sieci przewodowej. Typowym zastosowaniem punktów dostępowych jest ich umieszczanie w biurach, uczelniach czy miejscach publicznych, gdzie zapewniają dostęp do Internetu. W standardzie IEEE 802.11, który definiuje zasady komunikacji w sieciach WLAN, punkty dostępowe są niezbędne do zapewnienia stabilnej i wydajnej komunikacji bezprzewodowej. Warto także wspomnieć o technikach zarządzania, takich jak WDS (Wireless Distribution System), które pozwalają na rozbudowę sieci i zwiększenie jej zasięgu poprzez integrację wielu punktów dostępowych.

Pytanie 15

Jak nazywa się interfejs wewnętrzny w komputerze?

A. D-SUB

B. AGP

C. PCMCIA

D. IrDA

AGP, czyli Accelerated Graphics Port, to interfejs zaprojektowany specjalnie do szybkiej komunikacji między kartą graficzną a płytą główną komputera. Wprowadzenie tego standardu miało na celu zwiększenie wydajności renderowania grafiki, co jest szczególnie istotne w kontekście gier komputerowych oraz aplikacji wymagających intensywnego przetwarzania wizualnego. AGP zapewnia wyższą przepustowość niż wcześniejsze interfejsy, takie jak PCI, co pozwala na szybszy transfer danych. W praktyce oznacza to, że karty graficzne mogły korzystać z większej ilości pamięci i lepiej współpracować z procesorem, co przekładało się na płynniejsze działanie gier i programów graficznych. Standard AGP zyskał popularność w latach 90. i na początku XXI wieku, jednak z czasem został wyparty przez PCI Express, który oferuje jeszcze wyższą wydajność.

Pytanie 16

Rysunek ilustruje sposób działania drukarki

A. igłowej

B. laserowej

C. sublimacyjnej

D. atramentowej

Drukarka atramentowa działa na zasadzie wykorzystania cieczy, która zostaje naniesiona na papier za pomocą dysz drukujących. Obraz przedstawia proces, gdzie element grzejny podgrzewa tusz w komorze prowadząc do powstania pęcherzyka gazu. Ten pęcherzyk wypycha kroplę atramentu przez dyszę na papier. Technologia ta pozwala na uzyskanie wysokiej jakości wydruków dzięki precyzyjnemu dozowaniu atramentu. Drukarki atramentowe są często stosowane w domach i biurach ze względu na ich zdolność do drukowania zarówno dokumentów tekstowych, jak i kolorowych obrazów z dużą dokładnością. Warto pamiętać, że różne tusze mają różne właściwości, co wpływa na odporność wydruku na blaknięcie czy wodę, a producenci drukarek zalecają stosowanie oryginalnych kartridży dla optymalnej jakości. Drukowanie atramentowe jest również cenione za niskie koszty eksploatacyjne w porównaniu do technologii laserowej, co czyni je popularnym wyborem w wielu zastosowaniach, od codziennego użytku po profesjonalne drukowanie zdjęć.

Pytanie 17

W systemie Windows harmonogram zadań umożliwia przydzielenie

A. maksymalnie pięciu terminów realizacji dla wskazanego programu

B. więcej niż pięciu terminów realizacji dla wskazanego programu

C. maksymalnie czterech terminów realizacji dla wskazanego programu

D. maksymalnie trzech terminów realizacji dla wskazanego programu

Problemy z przypisaniem terminów wykonania w systemie Windows mogą wynikać z błędnych założeń dotyczących ograniczeń tego narzędzia. Niektóre odpowiedzi sugerują ograniczenie liczby terminów do trzech, czterech lub pięciu, co jest niezgodne z rzeczywistością oferowaną przez Harmonogram zadań. Takie podejście może prowadzić do mylnego przekonania, że zarządzanie zadaniami w systemie Windows jest bardziej ograniczone niż w rzeczywistości. W praktyce, użytkownicy powinni być świadomi, że mogą ustawiać wiele zadań z różnymi warunkami, co pozwala na bardziej elastyczne planowanie zadań, odpowiadające na złożone potrzeby administracyjne. Kolejnym błędem jest mylenie liczby terminów z ich funkcjonalnością; użytkownicy mogą zatem zakładać, że ograniczona liczba terminów oznacza lepszą kontrolę, podczas gdy w rzeczywistości większa liczba terminów umożliwia stworzenie bardziej złożonego harmonogramu, co jest korzystne w wielu scenariuszach, takich jak zarządzanie aktualizacjami, backupami czy innymi cyklicznymi zadaniami. Warto zatem zwrócić uwagę na pełną funkcjonalność narzędzia i nie ograniczać się do myślenia o prostych liczbowych ograniczeniach, co może prowadzić do niewłaściwego wykorzystywania możliwości systemu.

Pytanie 18

Jakie znaczenie mają zwory na dyskach z interfejsem IDE?

A. typ interfejsu dysku

B. tempo obrotowe dysku

C. tryb działania dysku

D. napięcie zasilające silnik

Udzielenie odpowiedzi, która odnosi się do rodzaju interfejsu dyskowego, prędkości obrotowej dysku lub napięcia zasilania silnika, może wynikać z mylnego zrozumienia funkcji zworek w systemach dyskowych. Rodzaj interfejsu dyskowego, jak IDE, SCSI czy SATA, jest określany przez fizyczne połączenie oraz protokół komunikacyjny, a nie przez ustawienia zworek. Dla przykładu, jeśli ktoś sądzi, że zworki mogą zmieniać charakterystykę interfejsu, to jest to nieporozumienie, ponieważ są one jedynie mechanizmem konfiguracyjnym w obrębie już ustalonego interfejsu. Z kolei prędkość obrotowa dysku, która jest mierzona w RPM (obrotach na minutę), zależy od konstrukcji silnika i technologii użytej w produkcji dysku, a nie od ustawienia zworek. Dodatkowo, napięcie zasilania silnika jest stałym parametrem, który również nie jest regulowany przez zworki, ale przez specyfikację zasilania. Użytkownicy mogą mylić te pojęcia z powodu niepełnej wiedzy na temat architektury komputerowej i funkcjonalności poszczególnych komponentów. Właściwe zrozumienie, jak zwory wpływają na konfigurację dysków i ich tryb pracy, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemami komputerowymi i unikania problemów z kompatybilnością oraz wydajnością.

Pytanie 19

Zainstalowanie gniazda typu keyston w serwerowej szafie jest możliwe w

A. adapterze typu mosaic

B. patchpanelu niezaładowanym

C. patchpanelu FO

D. patchpanelu załadowanym

Wybór patchpanelu załadowanego nie jest właściwy, ponieważ gniazda keyston są projektowane właśnie do instalacji w panelach, które nie zawierają jeszcze zainstalowanych komponentów. W patchpanelu załadowanym, wszystkie miejsca są już zajęte przez moduły, co uniemożliwia dodanie nowych gniazd. Oprócz tego, nieprawidłowe jest myślenie, że gniazda keyston mogą być montowane w patchpanelach FO, które są przeznaczone wyłącznie do światłowodowych połączeń. Zastosowanie gniazd keyston w takich panelach prowadziłoby do niewłaściwego użycia zasobów i mogłoby powodować problemy z kompatybilnością. Adapter typu mosaic również nie jest odpowiednim miejscem do instalacji gniazd keyston, ponieważ jest to rozwiązanie bardziej dedykowane dla określonych interfejsów, a nie dla elastyczności w zarządzaniu połączeniami. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do tych nieprawidłowych odpowiedzi, to brak zrozumienia funkcji i przeznaczenia różnych rodzajów patchpaneli oraz pomylenie zastosowań gniazd w kontekście różnych typów połączeń sieciowych.

Pytanie 20

Jaka jest równoważna forma 232 bajtów?

A. 8GB

B. 4GiB

C. 2GB

D. 1GiB

Odpowiedzi przedstawione jako 1GiB, 2GB i 8GB są błędne, ponieważ wynikają z nieprawidłowych przeliczeń jednostek pamięci. 1GiB to równowartość 1 073 741 824 bajtów, co oznacza, że 232 bajty są zaledwie ułamkiem tego rozmiaru. Podobnie 2GB (2 147 483 648 bajtów) i 8GB (8 589 934 592 bajtów) są znacznie większe niż 232 bajty, co sprawia, że ich wybór jest nieodpowiedni. Często mylone są różnice między gigabajtami (GB) a gibibajtami (GiB), gdzie 1 GiB jest równy 1024 MB, a 1 GB jest równy 1000 MB. Standardy te są kluczowe w branży IT, gdzie precyzyjne zrozumienie jednostek pamięci jest niezbędne dla efektywnego zarządzania danymi i projektowania systemów. Typowym błędem jest nieodróżnianie tych dwóch jednostek, co prowadzi do nadmiernych oszacowań potrzebnej pamięci. W praktyce, zrozumienie kontekstu, w jakim używamy jednostek, jest kluczowe, zwłaszcza gdy mówimy o ich zastosowaniu w różnych technologiach, takich jak dyski twarde, pamięci flash i sieci komputerowe, gdzie efektywność przechowywania danych jest kluczowym czynnikiem sukcesu.

Pytanie 21

Zastąpienie koncentratorów przełącznikami w sieci Ethernet doprowadzi do

A. redukcji liczby kolizji.

B. zmiany w topologii sieci.

C. potrzeby zmiany adresów IP.

D. rozszerzenia domeny rozgłoszeniowej.

Wymiana koncentratorów na przełączniki w sieci Ethernet prowadzi do znacznego zmniejszenia ilości kolizji. Koncentratory działają na zasadzie rozsyłania sygnału do wszystkich połączonych urządzeń, co zwiększa ryzyko kolizji danych, gdy wiele urządzeń próbuje jednocześnie wysłać dane. Przełączniki natomiast działają na poziomie warstwy drugiej modelu OSI i używają tabel MAC do kierowania ruchu do odpowiednich portów. Dzięki temu, gdy jedno urządzenie wysyła dane do innego, przełącznik przesyła je tylko na odpowiedni port, a nie do wszystkich urządzeń w sieci. To zastosowanie zmniejsza liczbę kolizji, a w efekcie zwiększa wydajność sieci. W praktyce, sieci z przełącznikami mogą obsługiwać większą liczbę jednoczesnych połączeń oraz oferują lepszą kontrolę nad ruchem sieciowym, co jest kluczowe w nowoczesnych środowiskach korporacyjnych, gdzie zasoby takie jak serwery i aplikacje wymagają stabilnych i szybkich połączeń.

Pytanie 22

Protokół kontrolny z rodziny TCP/IP, który odpowiada między innymi za identyfikację usterek w urządzeniach sieciowych, to

A. SMTP

B. FDDI

C. IMAP

D. ICMP

Odpowiedzi takie jak SMTP, IMAP czy FDDI nie są związane z funkcją wykrywania awarii urządzeń sieciowych, co prowadzi do nieporozumień co do ich rzeczywistego zastosowania. SMTP, czyli Simple Mail Transfer Protocol, jest protokołem służącym do przesyłania wiadomości e-mail i nie ma zastosowania w kontekście diagnostyki sieci. Jego główną rolą jest przesyłanie wiadomości między serwerami pocztowymi oraz między klientami a serwerami, co oznacza, że jest to protokół aplikacyjny, a nie kontrolny. IMAP (Internet Message Access Protocol) również jest protokołem aplikacyjnym, który umożliwia dostęp do wiadomości e-mail przechowywanych na serwerze. Jego funkcjonalność koncentruje się na zarządzaniu wiadomościami, a nie na monitorowaniu stanu sieci. FDDI (Fiber Distributed Data Interface) to natomiast standard dla sieci lokalnych opartych na włóknach optycznych, który zajmuje się przesyłem danych, ale nie jest związany z komunikacją kontrolną. Wybór nieodpowiednich protokołów może prowadzić do błędnych wniosków co do ich przeznaczenia oraz funkcji, co jest częstym błędem w rozumieniu architektury sieci. Ważne jest, aby rozróżniać protokoły kontrolne od aplikacyjnych oraz zrozumieć ich specyfikę, aby skutecznie zarządzać sieciami i diagnozować problemy.

Pytanie 23

Korzystając z podanego urządzenia, możliwe jest przeprowadzenie analizy działania

A. pamięci RAM

B. modułu DAC karty graficznej

C. zasilacza ATX

D. interfejsu SATA

Multimetr, jak ten przedstawiony na zdjęciu, jest kluczowym narzędziem w diagnostyce zasilaczy ATX. Zasilacz ATX przekształca napięcie zmienne z gniazdka sieciowego na różne napięcia stałe potrzebne do działania komponentów komputera takich jak 3.3V, 5V i 12V. Multimetr umożliwia pomiar tych napięć bezpośrednio na złączach zasilania, co pozwala na szybkie sprawdzenie poprawności ich wartości. Standardową praktyką jest sprawdzenie napięć wyjściowych na pinie molex czy ATX 24-pin, co pozwala na weryfikację poprawności relacji napięć z normami ATX. Użycie multimetru w diagnostyce zasilacza ATX obejmuje także sprawdzenie ciągłości obwodów oraz testowanie bezpieczników. Profesjonalne podejście do diagnostyki wymaga także pomiaru prądu upływu i sprawdzenia stabilności napięcia pod obciążeniem, co zapewnia, że zasilacz spełnia wymogi efektywności energetycznej i niezawodności. Multimetr cyfrowy zapewnia dokładność i precyzję niezbędną w takich pomiarach, co jest kluczowe w diagnostyce sprzętowej. Dlatego posługiwanie się multimetrem jest niezbędną umiejętnością każdego technika IT.

Pytanie 24

W systemie Windows, aby założyć nową partycję podstawową, trzeba skorzystać z przystawki

A. certmgr.msc

B. diskmgmt.msc

C. gpedit.msc

D. fsmgmt.msc

Aby w systemie Windows utworzyć nową partycję podstawową, należy użyć przystawki diskmgmt.msc, która jest narzędziem do zarządzania dyskami i partycjami. To narzędzie pozwala użytkownikom na łatwe zarządzanie dyskami twardymi, w tym na tworzenie, usuwanie, formatowanie oraz przekształcanie partycji. Użytkownicy mogą uzyskać dostęp do diskmgmt.msc poprzez wpisanie 'diskmgmt.msc' w oknie dialogowym Uruchom (Win + R) lub przez panel sterowania w sekcji Zarządzanie komputerem. Przykładowo, aby stworzyć nową partycję, najpierw należy zlokalizować nieprzydzieloną przestrzeń na dysku, kliknąć prawym przyciskiem myszy i wybrać opcję 'Nowa partycja'. Następnie można ustalić rozmiar partycji oraz przypisać jej literę dysku. Dobre praktyki wskazują, że przed przystąpieniem do tych operacji warto wykonać kopię zapasową danych oraz upewnić się, że pracujemy na odpowiedniej partycji, aby uniknąć niepożądanych skutków.

Pytanie 25

Jak najlepiej chronić zebrane dane przed dostępem w przypadku kradzieży komputera?

A. ustawić atrybut ukryty dla wszystkich istotnych plików

B. wdrożyć szyfrowanie partycji

C. ochronić konta za pomocą hasła

D. przygotować punkt przywracania systemu

Zastosowanie atrybutu ukrytego dla plików nie zapewnia odpowiedniego poziomu ochrony danych. Chociaż pliki z atrybutem ukrytym są mniej widoczne dla przeciętnego użytkownika, nie są one chronione przed dostępem, a to oznacza, że osoba z odpowiednią wiedzą techniczną może je łatwo odkryć. Z kolei punkt przywracania systemu służy głównie do przywracania stanu systemu operacyjnego w przypadku awarii, co nie ma bezpośredniego wpływu na bezpieczeństwo danych w kontekście ich kradzieży. Zabezpieczenie kont hasłem również nie jest wystarczające, ponieważ w przypadku kradzieży sprzętu, fizyczny dostęp do komputera umożliwia potencjalnemu złodziejowi ominięcie zabezpieczeń systemowych. Oparcie się tylko na hasłach nie chroni przed atakami typu brute force czy phishing, które mogą prowadzić do utraty dostępu do danych. Dlatego ważne jest, aby podejść do ochrony danych w sposób kompleksowy, stosując szyfrowanie, które nie tylko ukrywa dane, ale i skutecznie je zabezpiecza przed nieautoryzowanym dostępem. Współczesne standardy bezpieczeństwa wskazują, że szyfrowanie jest podstawowym elementem każdego systemu ochrony informacji, co czyni je niezastąpionym narzędziem w ochronie danych.

Pytanie 26

Ile sieci obejmują komputery z adresami IP przedstawionymi w tabeli oraz standardową maską sieci?

Komputer 1	172.16.15.5
Komputer 2	172.18.15.6
Komputer 3	172.18.16.7
Komputer 4	172.20.16.8
Komputer 5	172.20.16.9
Komputer 6	172.21.15.10

A. Sześciu

B. Dwóch

C. Czterech

D. Jednej

Adresy IP należą do klasy B oznacza to że standardowa maska sieci to 255.255.0.0. W tej klasie dwie pierwsze części adresu określają sieć a dwie ostatnie hosta. Adresy które zaczynają się od 172.16 172.18 172.20 i 172.21 należą do różnych sieci. Dlatego też te sześć adresów reprezentuje cztery różne sieci. Przy przydzielaniu adresów IP ważne jest zrozumienie jak maska podsieci wpływa na klasyfikację sieci co jest kluczowe w projektowaniu skalowalnych i wydajnych sieci. W praktyce administracja sieci musi często implementować strategie takie jak VLSM (Variable Length Subnet Masking) aby zoptymalizować wykorzystanie adresów IP. Wiedza o podziałach na podsieci jest niezbędna do zarządzania dużymi sieciami z wieloma segmentami co pozwala na efektywne użycie przestrzeni adresowej oraz poprawę bezpieczeństwa i wydajności sieci. Zrozumienie tej koncepcji jest nieodzowne dla profesjonalistów zajmujących się projektowaniem i zarządzaniem sieciami komputerowymi.

Pytanie 27

Jak wygląda schemat połączeń bramek logicznych?

A. przerzutnik

B. sterownik przerwań

C. multiplekser

D. sumator

Schemat przedstawia przerzutnik typu D który jest jednym z fundamentalnych elementów w cyfrowych układach logicznych Przerzutnik D znany również jako przerzutnik z zatrzaskiem danych jest urządzeniem które przechowuje jeden bit informacji w zależności od sygnału zegarowego W momencie gdy sygnał zegara jest aktywny przerzutnik przechwytuje stan wejścia i przechowuje go aż do kolejnego aktywnego zbocza sygnału zegarowego Takie zachowanie jest kluczowe w projektowaniu rejestrów i pamięci które są podstawowymi komponentami w układach komputerowych W praktyce przerzutniki D są używane w wielu zastosowaniach takich jak projektowanie liczników rejestrów przesuwających oraz w pamięciach RAM Przykładowo w licznikach przerzutniki są używane do generowania sekwencji binarnej która jest podstawą do liczenia impulsów wejściowych Standardowym podejściem jest synchronizacja pracy przerzutników poprzez wspólny sygnał zegarowy co gwarantuje spójność i przewidywalność działania systemu Dobre praktyki projektowe nakazują zwrócenie szczególnej uwagi na sygnał zegara oraz unikanie zjawiska hazardu które może prowadzić do nieprzewidywalnych wyników działania układu Przerzutnik D jest kluczowym elementem w projektowaniu cyfrowych systemów i jego zrozumienie jest niezbędne dla każdego inżyniera zajmującego się elektroniką cyfrową

Pytanie 28

Interfejs równoległy, który ma magistralę złożoną z 8 linii danych, 4 linii sterujących oraz 5 linii statusowych, nie zawiera linii zasilających i umożliwia transmisję na dystans do 5 metrów, gdy kable sygnałowe są skręcone z przewodami masy, a w przeciwnym razie na dystans do 2 metrów, jest określany mianem

A. EISA

B. AGP

C. USB

D. LPT

Odpowiedzi EISA, AGP oraz USB nie są poprawne w kontekście opisanego pytania. EISA, czyli Extended Industry Standard Architecture, to standard magistrali komputerowej, który został zaprojektowany jako rozwinięcie standardu ISA. Podczas gdy EISA umożliwia podłączenie wielu kart rozszerzeń, nie jest to interfejs równoległy i nie spełnia wymagań dotyczących liczby linii danych, linii sterujących ani linii statusu. AGP, z kolei, to interfejs zaprojektowany specjalnie do komunikacji z kartami graficznymi, oferujący wyższą wydajność przez dedykowaną magistralę, ale również nie jest interfejsem równoległym, a jego architektura jest zupełnie inna. USB, czyli Universal Serial Bus, to nowoczesny standard, który obsługuje różnorodne urządzenia, jednak jego konstrukcja opiera się na komunikacji szeregowej, co oznacza, że nie można go zakwalifikować jako interfejs równoległy. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że interfejsy, które są popularne w dzisiejszych czasach, takie jak USB, mogą pełnić te same funkcje co starsze standardy, jak LPT, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków dotyczących ich zastosowań i architektury. Kluczową różnicą jest również maksymalna odległość transmisji oraz sposób, w jaki sygnały są przesyłane, co jest podstawą dla zrozumienia specyfiki różnych interfejsów.

Pytanie 29

Złośliwe oprogramowanie, które rejestruje klawisze naciskane przez użytkownika w systemie operacyjnym, to

A. exploit

B. keylogger

C. dialer

D. backdoor

Keylogger, to taki tajny program, który rejestruje wszystko, co wpisujesz na klawiaturze. Działa w tle, więc nawet tego nie zauważysz, a zbiera różne dane, które mogą się przydać cyberprzestępcom. Chodzi o hasła, numery kart, różne ważne informacje. Używa się ich nie tylko w przestępczych zamiarach, ale też w testach bezpieczeństwa, gdzie eksperci sprawdzają, jak dobrze chronione są systemy. Żeby się przed tym uchronić, warto mieć dobre oprogramowanie antywirusowe i firewalle. I nie zapomnij, żeby używać mocnych haseł oraz włączyć dwuetapową weryfikację, bo naprawdę zwiększa bezpieczeństwo w sieci.

Pytanie 30

Jakie narzędzie jest używane do diagnozowania łączności między hostami w systemie Windows?

A. route

B. traceroute

C. ping

D. ipconfig

Odpowiedź 'ping' jest poprawna, ponieważ jest to narzędzie diagnostyczne stosowane w systemach operacyjnych Windows, które pozwala na sprawdzenie połączenia z innym hostem w sieci. Ping działa na zasadzie wysyłania pakietów ICMP (Internet Control Message Protocol) Echo Request do docelowego hosta, a jego celem jest uzyskanie odpowiedzi w postaci pakietów ICMP Echo Reply. Jeśli host odpowiada, oznacza to, że jest dostępny w sieci, a także daje informacje o czasie, jaki potrzebny był na przesłanie pakietu. Narzędzie to jest niezwykle pomocne w rozwiązywaniu problemów związanych z połączeniami sieciowymi, pozwalając na weryfikację, czy dany adres IP jest osiągalny oraz na pomiar opóźnień w komunikacji. W praktyce, administratorzy sieci często używają polecenia 'ping', aby szybko zdiagnozować problemy z dostępnością serwerów lub innych urządzeń w sieci. Dobrą praktyką jest także używanie dodatkowych opcji, takich jak '-t', co umożliwia ciągłe pingowanie, co może pomóc w monitorowaniu stabilności połączenia przez dłuższy czas.

Pytanie 31

Jakie zakresy zostaną przydzielone przez administratora do adresów prywatnych w klasie C, przy użyciu maski 24 bitowej dla komputerów w lokalnej sieci?

A. 192.168.0.1 - 192.168.10.254

B. 192.168.0.1 - 192.168.0.254

C. 172.16.0.1 - 172.16.255.254

D. 172.168.0.1 - 172.168.255.254

Adresy prywatne w klasie C są zdefiniowane w standardzie RFC 1918, który określa zakresy adresów dostępnych do użycia w sieciach lokalnych, niezależnych od publicznego routingu w Internecie. Zakres 192.168.0.0/24, z maską 255.255.255.0, umożliwia przypisanie adresów od 192.168.0.1 do 192.168.0.254 dla urządzeń w lokalnej sieci. Użycie adresów prywatnych to standardowa praktyka w zarządzaniu sieciami, ponieważ pozwala na redukcję kosztów związanych z zakupem adresów publicznych, a także zwiększa bezpieczeństwo sieci lokalnej, ograniczając dostęp do niej z zewnątrz. Przykład zastosowania to konfiguracja domowego routera, który często przypisuje adresy z tej puli do różnych urządzeń, takich jak komputery, drukarki czy smartfony, co umożliwia utworzenie lokalnej sieci bez potrzeby pozyskiwania publicznych adresów IP. Dodatkowo, stosowanie NAT (Network Address Translation) pozwala na maskowanie wewnętrznych adresów prywatnych w stosunku do zewnętrznych, co dalej wzmacnia bezpieczeństwo. Takie podejście jest zgodne z zaleceniami wielu organizacji zajmujących się bezpieczeństwem sieciowym.

Pytanie 32

Wskaż nieprawidłowy sposób podziału dysków MBR na partycje?

A. 2 partycje podstawowe oraz 1 rozszerzona

B. 1 partycja podstawowa oraz 1 rozszerzona

C. 1 partycja podstawowa oraz 2 rozszerzone

D. 3 partycje podstawowe oraz 1 rozszerzona

Odpowiedź wskazująca na utworzenie 1 partycji podstawowej i 2 rozszerzonych jest poprawna w kontekście standardowego podziału dysków MBR (Master Boot Record). W schemacie partycjonowania MBR można mieć maksymalnie cztery partycje podstawowe lub trzy partycje podstawowe i jedną rozszerzoną. Partycja rozszerzona z kolei może zawierać wiele partycji logicznych. Przykład zastosowania to sytuacja, w której użytkownik potrzebuje kilku systemów operacyjnych na jednym dysku – mógłby utworzyć jedną partycję podstawową dla głównego systemu, a następnie partycję rozszerzoną, w której umieści różne systemy operacyjne jako partycje logiczne. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania przestrzenią dyskową, co pozwala na elastyczne zarządzanie danymi oraz systemami operacyjnymi na jednym nośniku. Ważne jest, aby znać te zasady, aby skutecznie planować podział dysków, zwłaszcza w środowiskach serwerowych czy przy budowie własnych stacji roboczych.

Pytanie 33

W systemie Windows za pomocą komendy assoc można

A. wyświetlić właściwości plików

B. dostosować listę kontroli dostępu do plików

C. sprawdzić zawartość dwóch plików

D. zmienić powiązania dla rozszerzeń plików

Polecenie 'assoc' w systemie Windows jest używane do wyświetlania i modyfikacji skojarzeń rozszerzeń plików z konkretnymi typami plików. Przykładowo, jeśli mamy plik o rozszerzeniu '.txt', możemy za pomocą polecenia 'assoc .txt' sprawdzić, z jakim typem pliku jest on powiązany, a także zmienić to skojarzenie, aby otwierał się w preferowanej aplikacji. Praktyczne zastosowanie polecenia 'assoc' może obejmować sytuacje, w których użytkownik chce, aby pliki .jpg były otwierane w programie graficznym zamiast w domyślnej przeglądarki. Polecenie to jest zgodne z zasadami zarządzania typami plików w systemach operacyjnych, co jest kluczowe w kontekście optymalizacji pracy z danymi. Znajomość tego narzędzia pozwala na bardziej efektywne zarządzanie plikami i ich otwieraniem, co zwiększa komfort pracy na komputerze.

Pytanie 34

W której warstwie modelu ISO/OSI odbywa się segmentacja danych, komunikacja w trybie połączeniowym z użyciem protokołu TCP oraz komunikacja w trybie bezpołączeniowym z zastosowaniem UDP?

A. Fizycznej

B. Łącza danych

C. Transportowej

D. Sieciowej

Warstwa transportowa modelu ISO/OSI odpowiada za segmentowanie danych oraz zapewnienie komunikacji między aplikacjami działającymi na różnych urządzeniach w sieci. W ramach tej warstwy mamy do czynienia z protokołami TCP (Transmission Control Protocol) oraz UDP (User Datagram Protocol). TCP to protokół, który zapewnia połączenie, co oznacza, że dostarcza gwarancję dostarczenia danych oraz ich kolejności. Jest to przydatne w aplikacjach, gdzie integralność danych jest kluczowa, na przykład w przesyłaniu plików czy komunikacji z bazami danych. Przykładem wykorzystania TCP może być protokół HTTP, który używany jest do przesyłania stron internetowych. Z kolei UDP działa w trybie bezpołączeniowym, co skutkuje mniejszym opóźnieniem, ale nie gwarantuje dostarczenia pakietów ani ich kolejności. To sprawia, że jest idealny do aplikacji wymagających szybkości, jak transmisje wideo na żywo czy gry online. Wiedza o tym, jak działają te protokoły w kontekście modelu OSI, jest kluczowa dla każdego specjalisty zajmującego się sieciami, ponieważ pozwala na dobór odpowiednich rozwiązań w zależności od potrzeb aplikacji.

Pytanie 35

Jakie urządzenie powinno się wykorzystać, aby rozszerzyć zasięg sieci bezprzewodowej w obiekcie?

A. Modem bezprzewodowy

B. Wzmacniacz sygnału

C. Bezprzewodową kartę sieciową

D. Przełącznik zarządzalny

Wzmacniacz sygnału to urządzenie zaprojektowane do zwiększania zasięgu sieci bezprzewodowej poprzez odbieranie, wzmacnianie i retransmisję sygnału. Dzięki temu możliwe jest pokrycie większego obszaru w budynku, co szczególnie przydaje się w dużych przestrzeniach, gdzie sygnał z routera może być osłabiony przez przeszkody takie jak ściany czy meble. W praktyce, wzmacniacz sygnału znajduje zastosowanie w biurach, mieszkaniach oraz obiektach komercyjnych, gdzie stabilne połączenie internetowe jest kluczowe dla funkcjonowania różnych aplikacji. Warto również zwrócić uwagę na standardy IEEE 802.11, które definiują wymagania dla sieci bezprzewodowych, w tym dla wzmacniaczy sygnału. Dobrą praktyką jest także umieszczanie wzmacniacza w centralnej części obszaru, aby maksymalizować efektywność jego działania. Dodatkowo, nowoczesne wzmacniacze często oferują funkcje automatycznego dostosowywania się do warunków sieci, co zwiększa ich efektywność oraz jakość dostarczanego sygnału.

Pytanie 36

Po podłączeniu działającej klawiatury do jednego z portów USB nie ma możliwości wybrania awaryjnego trybu uruchamiania systemu Windows. Mimo to klawiatura działa prawidłowo po uruchomieniu systemu w standardowym trybie. Co to sugeruje?

A. nieprawidłowe ustawienia BOIS-u

B. uszkodzony kontroler klawiatury

C. wadliwe porty USB

D. uszkodzony zasilacz

Niepoprawne ustawienia BIOS-u mogą prowadzić do problemów z rozpoznawaniem urządzeń peryferyjnych, takich jak klawiatury, w trakcie uruchamiania systemu. W przypadku awaryjnego trybu uruchamiania, system potrzebuje odpowiednich ustawień, aby poprawnie zainicjować urządzenia. Użytkownicy mogą sprawdzić ustawienia BIOS-u, aby upewnić się, że opcja pozwalająca na użycie USB jest włączona, a także że klawiatura jest poprawnie zidentyfikowana jako urządzenie startowe. Przykładowo, w BIOS-ie można znaleźć opcje takie jak 'USB Legacy Support', które powinny być aktywowane, aby umożliwić działanie klawiatury w trybie awaryjnym. Dobrą praktyką jest również aktualizacja BIOS-u do najnowszej wersji, co często rozwiązuje problemy kompatybilności z nowoczesnymi urządzeniami. Ponadto, warto zrozumieć, że wiele systemów operacyjnych wymaga odpowiednich ustawień w BIOS-ie, aby zainicjować urządzenia USB podczas uruchamiania, co może być kluczowe dla rozwiązywania problemów podczas bootowania.

Pytanie 37

Protokołem umożliwiającym dostęp do sieci pakietowej o prędkości nieprzekraczającej 2 Mbit/s jest protokół

A. X.25

B. Frame Relay

C. ATM

D. VDSL

Protokół X.25 to klasyczny protokół komunikacyjny, który został zaprojektowany do obsługi sieci pakietowych. Działa w warstwie łącza danych oraz warstwie sieci w modelu OSI. Jego maksymalna prędkość transmisji nie przekracza 2 Mbit/s, co czyni go odpowiednim wyborem w kontekście ograniczeń prędkości w niektórych aplikacjach, zwłaszcza w usługach telekomunikacyjnych. X.25 był szeroko stosowany w latach 70. i 80. XX wieku, a także w systemach bankowych oraz w usługach punkt-punkt. Dzięki swojej zdolności do zapewnienia niezawodności i kontroli błędów, X.25 stał się podstawą dla wielu protokołów wyższej warstwy, które wykorzystywały jego mechanizmy do obsługi komunikacji. W kontekście współczesnych zastosowań, X.25 może być używany w połączeniach, gdzie niezawodność i integralność danych są kluczowe, mimo jego niższego limitu prędkości w porównaniu do nowocześniejszych protokołów.

Pytanie 38

Cienki klient (thin client) korzysta z protokołu

A. RDP

B. HTTP

C. FTP

D. NTP

NTP, FTP i HTTP to protokoły, które służą zupełnie innym celom niż RDP. NTP, czyli Network Time Protocol, jest używany do synchronizacji czasu na komputerach w sieci. Choć synchronizacja czasu jest istotna dla wielu aplikacji, nie ma związku z zdalnym dostępem do systemów, co czyni go nieodpowiednim dla cienkich klientów. FTP (File Transfer Protocol) to protokół używany do transferu plików pomiędzy komputerami, umożliwiający przesyłanie i pobieranie plików z serwerów. Choć FTP jest ważnym narzędziem w zarządzaniu danymi, nie wspiera interaktywnego zdalnego dostępu do aplikacji czy pulpitu. HTTP (Hypertext Transfer Protocol) jest standardowym protokołem do przesyłania danych w sieci WWW, który umożliwia przeglądanie stron internetowych. Chociaż HTTP jest niezbędny dla funkcjonowania aplikacji internetowych, nie dostarcza możliwości pełnego zdalnego dostępu do desktopów czy aplikacji. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że każdy protokół związany z siecią można wykorzystać do zdalnego dostępu; w rzeczywistości, odpowiednie protokoły muszą być wybrane na podstawie ich funkcji i zastosowań.

Pytanie 39

Który port stosowany jest przez protokół FTP (File Transfer Protocol) do przesyłania danych?

A. 69

B. 25

C. 53

D. 20

Port 20 jest kluczowym portem używanym przez protokół FTP (File Transfer Protocol) do transmisji danych. FTP operuje w trybie klient-serwer i wykorzystuje dwa porty: port 21 do nawiązywania połączenia oraz port 20 do przesyłania danych. Gdy klient FTP wysyła żądanie pobrania lub wysłania pliku, dane są transmitowane przez port 20. Zastosowanie tego portu jest zgodne z normami IETF i RFC 959, które definiują specyfikację FTP. Przykładowo, w sytuacji, gdy użytkownik chce przesłać plik na serwer FTP, połączenie kontrolne nawiązywane jest na porcie 21, a dane przesyłane są na porcie 20. W praktyce, w kontekście automatyzacji procesów, port 20 jest także wykorzystywany w skryptach i aplikacjach, które wymagają transferu plików, co czyni go niezbędnym elementem infrastruktury sieciowej. Wiedza o tym, jak działa FTP i jego porty, jest niezbędna dla administratorów systemów oraz specjalistów ds. IT, którzy zajmują się zarządzaniem serwerami oraz transferem danych.

Pytanie 40

Funkcje z różnych dziedzin (data i czas, finanse, tekst, matematyka, statystyka) są składnikiem

A. przeglądarki internetowej

B. arkusza kalkulacyjnego

C. edytora tekstowego

D. programów do tworzenia prezentacji multimedialnych

Funkcje różnych kategorii, takich jak daty i czasu, finansowe, tekstowe, matematyczne oraz statystyczne, są integralnym elementem arkuszy kalkulacyjnych, takich jak Microsoft Excel czy Google Sheets. Arkusze kalkulacyjne zostały zaprojektowane z myślą o obliczeniach, analizie danych oraz automatyzacji zadań, co czyni je niezwykle użytecznymi narzędziami w biznesie i nauce. Przykładowo, funkcje finansowe pozwalają na obliczanie wartości obecnej netto (NPV) lub przyszłej wartości (FV), co jest kluczowe przy podejmowaniu decyzji inwestycyjnych. Funkcje tekstowe umożliwiają manipulację danymi tekstowymi, co jest istotne podczas analizy danych pochodzących z różnych źródeł. Ponadto, funkcje statystyczne, takie jak ŚREDNIA czy MEDIANA, ułatwiają analizę zbiorów danych, co jest nieocenione w badaniach rynkowych. Stosowanie tych funkcji zgodnie z dobrymi praktykami poprawia efektywność pracy i minimalizuje ryzyko błędów, co jest istotne w kontekście profesjonalnego zarządzania danymi.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej