Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
  • Data rozpoczęcia: 8 maja 2025 11:11
  • Data zakończenia: 8 maja 2025 11:24

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Podaj format plakatu, którego wymiary wynoszą 707 × 1000 mm?

A. B1
B. A2
C. A1
D. B2
Odpowiedź B1 jest poprawna, ponieważ format plakatu o wymiarach 707 × 1000 mm odpowiada standardowemu rozmiarowi B1. Format B1 ma wymiary 707 × 1000 mm, co czyni go idealnym dla zastosowań, gdzie potrzebna jest duża powierzchnia do wyrażenia kreatywności, jak w przypadku plakatów promocyjnych czy wystawowych. W praktyce, format B1 jest często wykorzystywany w branży reklamowej, a także w projektach artystycznych, gdzie chcemy przyciągnąć uwagę szerokiej publiczności. Stosując format B1, projektanci muszą zwrócić uwagę na odpowiednie rozmieszczenie elementów graficznych oraz tekstów, aby zapewnić czytelność i estetykę. Warto również pamiętać o zasadach dotyczących druku i jakości materiałów, co ma kluczowe znaczenie w przypadku dużych projektów graficznych. Dodatkowo, korzystanie z uznanych standardów formatów, takich jak ISO 216, ułatwia współpracę z drukarniami oraz innymi profesjonalistami w branży, co jest niezbędne dla osiągnięcia wysokiej jakości finalnego produktu.
Pytanie 2

Jaką masę mają 2 000 arkuszy kartonu o gramaturze 280 g/m2 i formacie A0?

A. 560 kg
B. 2 800 kg
C. 7 200 kg
D. 140 kg
Odpowiedzi wskazujące na wartości masy inne niż 560 kg wynikają z błędnych założeń i niepoprawnych obliczeń. Przykładem jest odpowiedź sugerująca masę 140 kg, co może wynikać z błędnego podzielenia masy jednego arkusza przez ilość arkuszy. Taki błąd ilustruje typowy problem z rozumieniem gramatury, gdzie gramatura kartonu powinna być traktowana jako masa na jednostkę powierzchni, a nie na jednostkę objętości. Odpowiedź 7 200 kg może sugerować pomyłkę w obliczeniach, być może przez zsumowanie masy dla dużej liczby arkuszy bez uwzględnienia jednostek miary. W przypadku niepoprawnej odpowiedzi 2 800 kg, możemy zauważyć, że ktoś mógł obliczyć masę na podstawie błędnych przyjętych założeń dotyczących liczby arkuszy lub gramatury, co prowadzi do całkowicie niezgodnych wyników. Ważne jest, aby w takich obliczeniach mieć na uwadze jednostki oraz stosować właściwe metody, takie jak przeliczenia jednostek masy i powierzchni, aby uniknąć pomyłek. W poligrafii standardem jest przeliczanie masy materiałów na podstawie gramatury i formatu, co pozwala na dokładne określenie kosztów i potrzebnych materiałów.
Pytanie 3

Ile stron składa się na arkusz formatu A4 utworzony z jednego pełnoformatowego arkusza papieru?

A. 8
B. 32
C. 16
D. 4
Odpowiedzi 8, 32 i 4 są błędne, bo nie do końca rozumieją, jak działają struktury składek papierowych i ich formaty. Wiele osób może się pomylić z podstawowymi jednostkami miary i nie myśli o tym, że każdy arkusz A0, po odpowiednim złożeniu, daje szereg mniejszych arkuszy. Na przykład, odpowiedź 8 sugeruje, że jedno złożenie A0 daje tylko 8 stron A4, co nie jest prawdziwe, bo nie biorą pod uwagę, że każde kolejne złożenie podwaja liczbę stron. Odpowiedź 32 twierdzi, że arkusz A0 podzielony na cztery części daje znacznie więcej stron, co nie jest zgodne z tym, co zaplanowano w standardowych składkach. Z kolei odpowiedź 4 nie uwzględnia, jak duży potencjał ma jeden arkusz A0 podczas składania. Ważne jest, żeby ucząc się zasad druku i obróbki papieru, zwracać uwagę na międzynarodowe standardy, jak ISO 216, które definiują formaty papieru i ich zastosowanie. Zrozumienie tych zasad pomoże w lepszym planowaniu projektów graficznych i optymalizacji procesów produkcyjnych w poligrafii. Warto zrozumieć, jak arkusz A0 przekształca się w mniejsze formaty, bo to klucz do unikania błędów i lepszego wykorzystania materiałów.
Pytanie 4

W projekcie graficznym etykiety, siatka wykrojnika, grafika oraz oznaczenia drukarskie powinny być rozmieszczone

A. na oddzielnych warstwach
B. posortowane kolejno od elementów najbardziej zauważalnych
C. zapisane w pliku wyłącznie zamkniętym
D. połączone w jedną warstwę
Scalenie wszystkich elementów do jednej warstwy może wydawać się na pierwszy rzut oka prostym rozwiązaniem, jednak w praktyce prowadzi do wielu problemów w procesie projektowania i druku. Przede wszystkim, gdy wszystkie elementy są połączone w jedną warstwę, jakiekolwiek zmiany w jednym z nich mogą wymagać przearanżowania całego projektu. To z kolei zwiększa ryzyko błędów i może prowadzić do niezgodności z wymaganiami drukarni. Ponadto, brak warstw uniemożliwia precyzyjne zarządzanie poszczególnymi elementami, co jest istotne w kontekście druku, gdzie różne kolory czy próby kolorystyczne mogą wymagać oddzielnych ustawień. Zapis w pliku zamkniętym również nie jest zalecany, ponieważ uniemożliwia to innym użytkownikom edycję i przeglądanie projektu. Współczesne narzędzia graficzne oferują funkcjonalności, które wspierają pracę z wieloma warstwami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Nieprawidłowe podejście do grupowania elementów, na przykład przez ich kolejność wizualną, może prowadzić do chaosu w organizacji pliku, co utrudnia późniejsze poprawki i podnosi ryzyko błędów w produkcji. W kontekście projektowania graficznego, kluczowe jest, aby wystrzegać się takich uproszczeń, które mogą negatywnie wpływać na finalny efekt wizualny oraz proces produkcyjny.
Pytanie 5

Ile arkuszy SRA3 netto jest koniecznych do wydrukowania 60 ulotek o wymiarach 95 x 200 mm?

A. 16 arkuszy
B. 12 arkuszy
C. 14 arkuszy
D. 10 arkuszy
Wybór 12, 16 czy 14 arkuszy to często efekt błędnego myślenia o tym, jak efektywnie wykorzystać powierzchnię drukarską. Ludzie często zakładają, że można na arkuszu umieścić więcej ulotek, niż jest to możliwe według jego wymiarów. Na przykład, można myśleć, że na 60 ulotek potrzeba 12 arkuszy, ale to błędne podejście, bo zmiana układu nie zawsze pozwala na zwiększenie liczby ulotek na arkuszu. Wybierając 16 albo 14 arkuszy, jeszcze bardziej odbiegamy od rzeczywistego zużycia materiału, co prowadzi do dodatkowych kosztów i marnotrawstwa, co nie jest dobrym pomysłem w nowoczesnej produkcji. Dlatego w poligrafii tak ważna jest optymalizacja i efektywność. Prawidłowe obliczenie ilości arkuszy do spełnienia wymagań klienta jest kluczowe, żeby nie stracić na jakości druku i jednocześnie dobrze zarządzać kosztami.
Pytanie 6

Ile barw separacyjnych należy przygotować do stworzenia form drukowych offsetowych w technologii CtF dla druku w kolorystyce 4+0?

A. Pięć separacji
B. Jedną separację
C. Osiem separacji
D. Cztery separacje
Aby przygotować offsetowe formy drukowe w technologii CtF (Computer-to-Film) dla druku o kolorystyce 4+0, należy wykonać cztery separacje. Technika ta polega na oddzieleniu poszczególnych składowych kolorów CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Key/Black), które są podstawą druku kolorowego w technologii offsetowej. Proces ten wymaga przygotowania oddzielnych filmów dla każdego z kolorów, co jest niezbędne do precyzyjnego odtworzenia pełnej palety barw na finalnym produkcie. Przykładowo, jeśli projekt graficzny zawiera elementy w kolorze niebieskim, czerwonym, żółtym i czarnym, każda z tych barw będzie drukowana z osobnym filmem, co zapewnia wysoką jakość oraz dokładność odwzorowania. Przygotowanie czterech separacji jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, które zalecają stosowanie standardowych modeli kolorów, aby zapewnić spójność i precyzję w procesie druku.
Pytanie 7

W jaki sposób zmieni się cena jednostkowa druku ulotki metodą offsetową w przypadku zwiększenia nakładu?

A. Nie ulegnie zmianie
B. Wzrośnie
C. Nie można tego przewidzieć
D. Spadnie
Istnieją różne błędne wyobrażenia dotyczące wpływu wielkości nakładu na koszt jednostkowy druku offsetowego. Niektóre z nich sugerują, że koszt jednostkowy może wzrosnąć lub pozostać bez zmian, co jest niezgodne z zasadami ekonomii skali w produkcji. Zwiększenie nakładu powoduje, że koszty stałe, takie jak przygotowanie klisz czy uruchomienie maszyny, rozkładają się na większą liczbę wydruków, co automatycznie obniża koszt jednostkowy. Sugerowanie, że koszt jednostkowy pozostanie bez zmian, ignoruje fakt, że koszty zmienne, takie jak materiały czy czas pracy, również są bardziej efektywnie zarządzane przy dużych nakładach. Warto też zauważyć, że błędne przekonanie o wzroście kosztów jednostkowych może wynikać z niepełnej analizy kosztów związanych z produkcją. W praktyce, branża drukarska korzysta z różnych technik i strategii optymalizacji kosztów, co czyni druk offsetowy jedną z najbardziej opłacalnych metod przy większych nakładach. Zrozumienie tych mechanizmów jest kluczowe dla podejmowania świadomych decyzji w zakresie produkcji materiałów drukowanych.
Pytanie 8

Podstawowym materiałem do wykonania cyfrowej odbitki próbnej jest

A. diapozytyw
B. plik w formacie DOC
C. plik w formacie PDF
D. forma drukowa
Odpowiedź "plik w formacie PDF" jest prawidłowa, ponieważ PDF (Portable Document Format) to standardowy format plików, który jest szeroko stosowany w branży wydruku. Pliki PDF zachowują oryginalny układ dokumentu, co oznacza, że czcionki, obrazy i inne elementy graficzne są prezentowane tak, jak zostały zaprojektowane, niezależnie od systemu operacyjnego czy oprogramowania używanego do otwarcia pliku. Ponadto, PDF jest preferowany w kontekście cyfrowych odbitek próbnych, ponieważ umożliwia również dodanie informacji o kolorach, co jest kluczowe w procesie druku. Standardy branżowe, takie jak PDF/X, definiują specyfikacje techniczne dla plików PDF, które mają być używane w druku, zapewniając, że dokumenty te są wolne od błędów i gotowe do produkcji. W praktyce, korzystając z plików PDF do wydruku, można uniknąć nieporozumień, które mogą wystąpić w przypadku innych formatów, takich jak DOC, który jest bardziej związany z edytowaniem tekstu, a nie z precyzyjnym odwzorowaniem układu graficznego. W związku z tym, dla profesjonalnych usług druku, PDF stanowi materiał wyjściowy o najwyższej jakości.
Pytanie 9

Liczba egzemplarzy plakatu formatu Al ustalona została na 1 500 sztuk. Oblicz, ile zadrukowanych arkuszy powinien otrzymać dział introligatorni, jeśli naddatek materiału na procesy krojenia wynosi 2%?

A. 1 530
B. 1 520
C. 1 580
D. 1 620
Aby obliczyć liczbę zadrukowanych arkuszy, należy uwzględnić nakład plakatu oraz naddatek materiałowy przeznaczony na procesy krojenia. W tym przypadku nakład wynosi 1 500 sztuk, a naddatek materiałowy to 2%. Obliczenia można przeprowadzić według wzoru: liczba arkuszy = nakład + (naddatek * nakład). W tym przypadku: 1 500 + (0,02 * 1 500) = 1 500 + 30 = 1 530. W praktyce oznacza to, że dział introligatorni powinien otrzymać 1 530 zadrukowanych arkuszy, co zapewni odpowiednią ilość materiału do dalszej obróbki. Tego typu obliczenia są kluczowe w produkcji poligraficznej, ponieważ pozwalają na uniknięcie niedoborów materiału i zapewniają płynność procesu produkcyjnego. Warto także pamiętać, że standardy branżowe zalecają uwzględnianie naddatków materiałowych, aby zminimalizować ryzyko strat oraz zwiększyć efektywność operacyjną. Przykładem może być produkcja większych nakładów, gdzie naddatek może być koniecznością, by zrekompensować potencjalne błędy w obróbce czy cięciu.
Pytanie 10

Jaką maszynę drukarską należy zastosować, aby w czasie 10-godzinnej zmiany wydrukować 100 000 egzemplarzy plakatów w formacie A2?

A. Półformatową o wydajności 1 000 odbitek na godzinę
B. Pełnoformatową o wydajności 5 000 odbitek na godzinę
C. Półformatową o wydajności 5 000 odbitek na godzinę
D. Ćwierćformatową o wydajności 10 000 odbitek na godzinę
Wybór półformatowej maszyny o wydajności 5 000 odbitek na godzinę, półformatowej o wydajności 1 000 odbitek na godzinę lub ćwierćformatowej o wydajności 10 000 odbitek na godzinę nie jest odpowiedni ze względu na wymagania dotyczące wydajności produkcji. Półformatowa maszyna o wydajności 5 000 odbitek na godzinę może wydrukować 50 000 plakatów w ciągu 10 godzin, co jest połową potrzebnej liczby. Natomiast półformatowa o wydajności 1 000 odbitek na godzinę pozwala na zrealizowanie jedynie 10 000 odbitek w tym samym czasie, co czyni ją całkowicie nieadekwatną do tego zadania. Z kolei ćwierćformatowa maszyna o wydajności 10 000 odbitek na godzinę, chociaż teoretycznie bardziej wydajna niż inne, również nie zaspokaja wymagań, ponieważ produkuje jedynie 100 000 odbitek w ciągu 10 godzin, co w praktyce może prowadzić do przestojów i nieefektywności. Wybór odpowiedniego urządzenia do druku jest kluczowy w kontekście maksymalizacji produkcji i minimalizacji kosztów operacyjnych. Niedoszacowanie wydajności może prowadzić do opóźnień w realizacji zamówień oraz wzrostu kosztów, co z kolei negatywnie wpływa na reputację firmy i jej zdolność do przyciągania klientów. W branży druku komercyjnego kluczowe jest nie tylko dostosowanie wydajności maszyn do wymagań produkcyjnych, ale także zapewnienie, że wybór sprzętu jest zgodny z najlepszymi praktykami oraz standardami branżowymi, co w dłuższej perspektywie zwiększa efektywność oraz rentowność operacyjną.
Pytanie 11

Wartość punktu typograficznego Didota wynosi w przybliżeniu

A. 0,376 mm
B. 0,378 mm
C. 0,372 mm
D. 0,374 mm
Punkt typograficzny Didota, wynoszący około 0,376 mm, jest standardowym punktem miary w typografii. Został on ustalony na podstawie historycznych definicji i jest używany w wielu systemach druku i projektowania graficznego. W praktyce oznacza to, że 1 punkt typograficzny to 1/72 cala, co przekłada się na 0,376 mm w jednostkach metrycznych. W typografii istotne jest, aby rozumieć, jak różne jednostki wpływają na ostateczny wygląd tekstu. Na przykład, w projektowaniu stron internetowych oraz materiałów drukowanych, znajomość punktów typograficznych pozwala na precyzyjne dostosowanie wielkości czcionek oraz odstępów między literami i wierszami. Używając punktów typograficznych, projektanci mogą zapewnić czytelność i estetykę tekstu, co jest kluczowe w komunikacji wizualnej. Dobrą praktyką jest stosowanie typograficznych siatek, które opierają się na punktach, co ułatwia organizację treści i poprawia wrażenia czytelnicze.
Pytanie 12

Najlepszym materiałem do wytworzenia wielobarwnego opakowania na telefon jest

A. tektura jednostronnie powlekana 350 g/m2
B. papier fotograficzny 90 g/m2
C. tektura introligatorska 1260 g/m2
D. papier syntetyczny 200 g/m2
Wybór materiału na opakowanie telefonów jest ważny, bo wpływa na to, jak to wszystko wygląda i działa. Papier syntetyczny 200 g/m2, choć jest odporny na wilgoć, nie daje dobrych efektów druku, co może skutkować blaknięciem kolorów. Dodatkowo, jest często droższy i mniej ekologiczny niż tektura, co raczej nie sprzyja oszczędnościom i może sprawić, że marka wydaje się nieprzyjazna dla środowiska. Papier fotograficzny 90 g/m2 znowu, mimo że kolory są świetne, jest po prostu za cienki, a to wpływa na trwałość takiego opakowania. Może być problem przy transporcie, bo nie chroni dostatecznie produktu. A tektura introligatorska 1260 g/m2? Jest po prostu zbyt ciężka i niepraktyczna do używania, co pewnie podniesie koszty transportu. No i w ogóle ciężko się z nią pracuje, zwłaszcza przy cięciu i składaniu. Wydaje mi się, że to ważne, żeby zrozumieć te rzeczy, bo mogą nas wprowadzić w błąd przy projektowaniu opakowań.
Pytanie 13

Powiększenie bitmapy przy zachowaniu tej samej rozdzielczości obrazu skutkuje

A. zwiększeniem ostrości obrazu z powodu mniejszej ilości pikseli w stosunku do rozmiaru bitmapy
B. rozjaśnieniem obrazu, szczególnie w półtonach
C. pogorszeniem jakości obrazu na skutek pojawienia się nowych pikseli w bitmapie
D. poprawą jakości obrazu poprzez dodanie nowych pikseli do bitmapy
Zwiększenie rozmiarów bitmapy przy zachowaniu tej samej rozdzielczości obrazu prowadzi do pogorszenia jakości, ponieważ proces ten nie wprowadza nowych szczegółów, a jedynie powiększa istniejące piksele. Pika bitmapy to najmniejsza jednostka obrazu, a ich ilość i rozdzielczość determinują szczegółowość oraz ostrość obrazu. Kiedy bitmapa jest powiększana bez zwiększania rozdzielczości, każde powiększenie prowadzi do interpolacji, co może skutkować rozmyciem i utratą definicji. W praktyce, gdy pracujesz z obrazami w grafice komputerowej lub projektowaniu, kluczowe jest, aby przed edycją czy powiększeniem bitmapy rozważyć jej rozdzielczość – optymalne wyniki uzyskuje się, używając obrazów o wysokiej rozdzielczości. Na przykład w druku, jeśli obraz 300 DPI jest powiększany, jego jakość przy zmniejszonej rozdzielczości może nie spełniać wymogów jakościowych, co prowadzi do widocznych pikseli. Dlatego w takich przypadkach zaleca się korzystanie z wektorów, które mogą być skalowane bez utraty jakości.
Pytanie 14

W obliczeniach kosztów produkcji artykułu poligraficznego nie bierze się pod uwagę wydatku

A. drukowania
B. zaopatrzenia materiałowego
C. projektu graficznego oraz wykonania przygotowalni
D. marketingu produktu
Koszt marketingu produktu nie jest uwzględniany w kalkulacji kosztów wytworzenia, ponieważ dotyczy działań podejmowanych w celu promocji i sprzedaży gotowego produktu, a nie jego procesu produkcji. W kontekście branży poligraficznej, kalkulacja kosztów wytworzenia koncentruje się na wydatkach związanych bezpośrednio z produkcją, takich jak materiały, robocizna i procesy technologiczne. Na przykład, w trakcie kalkulacji kosztów druku należy wziąć pod uwagę koszt papieru, farb, maszyn, a także wynagrodzenia pracowników zaangażowanych w produkcję. Zgodnie z dobrą praktyką, warto oddzielić koszty produkcji od kosztów działalności marketingowej, aby precyzyjnie określić rentowność produktu. Dzięki temu można lepiej ocenić, które elementy produkcji można zoptymalizować, by zwiększyć efektywność oraz zyski.
Pytanie 15

Z uwagi na metodę obserwacji, oryginały klasyfikujemy na

A. jednobarwne i wielobarwne
B. regularne i nieregularne
C. refleksyjne i transparentne
D. analogowe i cyfrowe
Wybór błędnych kategorii oryginałów opartych na nieprawidłowych kryteriach klasyfikacji może prowadzić do istotnych nieporozumień w analizie materiałów. Odpowiedzi takie jak "regularne i nieregularne" wprowadzają pojęcia, które dotyczą bardziej geometrii lub struktury, a nie sposobu obserwacji oryginałów. Klasyfikacja ta nie odnosi się do tego, jak światło oddziałuje z materiałem, co jest kluczowe dla zrozumienia różnicy między refleksyjnością a transparentnością. Z kolei termin "analogowe i cyfrowe" odnosi się do technologii przetwarzania i zapisu danych, a nie do samej obserwacji oryginałów. Oryginały analogowe to te, które zachowują ciągłość danych, podczas gdy cyfrowe przekładają te dane na formę binarną. W kontekście obserwacji oryginałów, te pojęcia są nieadekwatne, ponieważ nie opisują jakości interakcji światła z danym materiałem. Ostatnia kategoria, "jednobarwne i wielobarwne", dotyczy raczej właściwości wizualnych obiektów, ale nie wskazuje na sposób ich obserwacji w kontekście fizyki optycznej. Takie myślenie może prowadzić do błędnych wniosków w analizach naukowych, gdyż pomija fundamentalne różnice w optyce, które są kluczowe dla zrozumienia zachowań światła i materiałów. Dlatego ważne jest, aby klasyfikować obiekty nie tylko według ich właściwości wizualnych, ale także w kontekście fizycznych zasad rządzących ich obserwacją.
Pytanie 16

Aby przygotować 2 000 plakatów o wymiarach 500 x 700 mm w kolorystyce 4 + 0, należy skorzystać z

A. solwentowego plotera drukującego o szerokości zadruku 1,8 m.
B. półformatowej, 4-kolorowej maszyny offsetowej.
C. szerokowstęgowej, 8-kolorowej maszyny fleksograficznej.
D. cyfrowej maszyny drukarskiej o formacie SRA3.
Półformatowa, 4-kolorowa maszyna offsetowa jest najlepszym wyborem do produkcji 2000 plakatów o wymiarach 500 x 700 mm w kolorystyce 4 + 0. Druk offsetowy charakteryzuje się wysoką jakością reprodukcji kolorów oraz dużą efektywnością przy dużych nakładach. W przypadku plakatu o takiej wielkości, offset pozwala na uzyskanie wyraźnych i intensywnych kolorów, co jest niezbędne w materiałach reklamowych. Dodatkowo, przy dużych zamówieniach, koszt jednostkowy druku offsetowego maleje, co czyni go bardziej opłacalnym rozwiązaniem. W praktyce, maszyny offsetowe używane do takich zleceń są w stanie zadrukować duże arkusze papieru, co również przyspiesza proces produkcji. Przykładowo, maszyny takie jak Heidelberg czy Komori są standardem w branży, umożliwiając jednoczesne nanoszenie czterech kolorów na arkusz. W przypadku plakatu 4 + 0, co oznacza cztery kolory zadruku i brak druku z tyłu, offset idealnie spełnia te wymagania, oferując możliwość zastosowania różnych rodzajów papieru, co zwiększa atrakcyjność finalnego produktu.
Pytanie 17

Aby wydrukować wizytówkę, jakie podłoże należy wykorzystać?

A. bibułę barwioną 180 g/m2
B. papier powlekany 90 g/m2
C. papier samoprzylepny 120 g/m2
D. karton fakturowany 300 g/m2
Wybór materiału do druku wizytówek jest kluczowym elementem, który wpływa na ich odbiór. Papier powlekany o gramaturze 90 g/m2 jest zbyt lekki i cienki, co może prowadzić do łatwego zniszczenia wizytówki, szczególnie przy częstym użytkowaniu. Taki materiał, mimo że ma gładką powierzchnię idealną do druku, nie zapewnia wystarczającej solidności. Użytkownicy mogą założyć, że papier samoprzylepny o gramaturze 120 g/m2 będzie odpowiedni, jednak w praktyce nie jest on przeznaczony do produkcji wizytówek. Może być użyty w przypadku etykiet lub oznaczeń, a nie wizytówek, które powinny być bardziej trwałe i profesjonalne. Bibuła barwiona o gramaturze 180 g/m2 również nie jest odpowiednim wyborem, ponieważ jej delikatna struktura sprawia, że nie jest wystarczająco sztywna, co wpływa na trwałość i ogólny wygląd wizytówki. Błędem jest także założenie, że cieńsze materiały mogą spełniać tę samą funkcję, co grubsze kartony; w rzeczywistości, odpowiedni dobór materiałów określa ich zastosowanie, a wizytówki nie mogą być traktowane jak inne, mniej trwałe produkty papiernicze. Kluczowe jest, aby wizytówki były wykonane z materiałów, które odzwierciedlają profesjonalizm i dbałość o detale, dlatego zastosowanie kartonu fakturowanego 300 g/m2 jest najlepszym wyborem w tej dziedzinie.
Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

Sprzętem wykorzystywanym do skanowania przezroczystych materiałów jest skaner

A. ręczny.
B. trójwymiarowy.
C. bębnowy.
D. zwierciadlany.
Skaner bębnowy jest specjalistycznym urządzeniem zaprojektowanym do skanowania materiałów transparentnych, takich jak slajdy czy filmy. Funkcjonuje na zasadzie umieszczania skanowanego materiału na bębnie, który obraca się, co umożliwia dokładne skanowanie każdej sekcji materiału. Dzięki zastosowaniu wysokiej jakości optyki oraz zaawansowanej technologii, skanery bębnowe oferują znakomitą rozdzielczość oraz wierne odwzorowanie kolorów, co jest kluczowe w profesjonalnych zastosowaniach, takich jak archiwizacja zdjęć czy prace w laboratoriach fotograficznych. Użycie skanera bębnowego jest standardem w branży, gdyż pozwala na uzyskanie skanów o wysokiej jakości, co jest niezbędne w pracach wymagających precyzyjnego odwzorowania detali. Przykłady zastosowań obejmują skanowanie archiwalnych zdjęć, materiałów do publikacji czy też dokumentacji naukowej, gdzie wysoka jakość obrazu jest niezbędna. Warto również zauważyć, że skanery bębnowe często są wykorzystywane w procesach digitalizacji, co przyczynia się do zachowania dziedzictwa kulturowego.
Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

Jaki będzie koszt jednostronnego zadrukowania arkusza w jednym kolorze na pełnoformatowej maszynie offsetowej, jeśli jego cena wynosi 8 groszy? Ile będzie kosztować druk 20 000 jednokolorowych plakatów formatu B2?

A. 200 zł
B. 800 zł
C. 1 600 zł
D. 80 zł
Podane odpowiedzi, które nie są prawidłowe, często wynikają z nieprawidłowych założeń dotyczących ilości arkuszy potrzebnych do wydrukowania określonej liczby plakatów. Wiele osób może przyjąć, że koszt wydruku 20 000 plakatów można obliczyć bezpośrednio przez pomnożenie liczby plakatów przez jednostkowy koszt druku, co jest mylne. Gdyby ktoś na przykład pomylił się w wyliczeniu arkuszy i stwierdził, że potrzebuje 20 000 arkuszy, co prowadziłoby do obliczenia 20 000 x 0,08 zł, uzyskując 1 600 zł, nie uwzględniałby, że z jednego arkusza można wydrukować dwa plakaty B2 jednocześnie. Inna możliwość to błędne założenie, że koszt jednostkowy druku dla większych nakładów ulega znaczącemu obniżeniu, co mogłoby skłonić kogoś do określenia kosztu na 200 zł lub 80 zł. Należy pamiętać, że w poligrafii ceny za wykonaną usługę zależą od specyfiki zamówienia, a nie tylko od nakładu. Prawidłowe podejście do wyceny druku wymaga uwzględnienia nie tylko kosztu jednostkowego, ale również efektywności produkcji oraz systemu, w jakim realizowane są zamówienia. Dlatego kluczowe jest zrozumienie metodologii obliczania kosztów, co pozwala uniknąć typowych błędów myślowych i zapewnia dokładność w procesie wyceny.
Pytanie 22

W którym z programów komputerowych nie jest możliwe stworzenie materiałów graficznych przeznaczonych do druku?

A. Corel Draw
B. Adobe Illustrator
C. Adobe InDesign
D. Impozycjoner
Impozycjoner to program, który jest wykorzystywany głównie do przygotowania plików do druku, ale jego funkcje nie obejmują projektowania materiałów graficznych. W przeciwieństwie do programów takich jak Adobe Illustrator, Corel Draw czy Adobe InDesign, które są dedykowane do tworzenia i edycji grafiki wektorowej i układów publikacji, impozycjonery koncentrują się na organizacji i optymalizacji plików przed drukiem, w tym na ustawianiu rozkładów arkuszy i zarządzaniu kolorami. Przykładem impozycjonera może być program, który umożliwia rozmieszczenie wielu stron dokumentu na jednym arkuszu papieru, co jest kluczowe dla efektywności produkcji drukarskiej. Użycie impozycjonera jest standardem w branży druku, ponieważ pozwala na oszczędność materiałów i redukcję kosztów druku, co jest istotne w kontekście produkcji komercyjnej. Warto również zauważyć, że w przypadku projektowania materiałów graficznych, każdy z wymienionych programów pozwala na szeroką gamę działań, od tworzenia ilustracji po skomplikowane układy typograficzne.
Pytanie 23

Jaki program umożliwia tworzenie układów publikacji zawierających grafikę i tekst?

A. Adobe InDesign
B. ArtiosCad
C. Blender
D. Corel Photo Paint
ArtiosCAD to specjalistyczne oprogramowanie skoncentrowane na projektowaniu opakowań i struktur kartonowych, które nie jest przeznaczone do tworzenia skomplikowanych publikacji graficzno-tekstowych. Jego głównym celem jest pomoc w tworzeniu formatek kartonowych i modelowaniu opakowań, co nie obejmuje szerokiego zakresu funkcji związanych z układem tekstu i grafiki. Corel Photo Paint to program do edycji zdjęć, który pozwala na retusz i manipulację obrazami, ale nie oferuje zaawansowanych narzędzi do tworzenia złożonych układów publikacji. W kontekście projektowania materiałów drukowanych, jego funkcjonalności są ograniczone w porównaniu do InDesign, który łączy edycję tekstu z grafiką w jednym harmonijnym układzie. Blender, z kolei, to program do modelowania 3D, animacji oraz renderowania, który nie ma zastosowania w tworzeniu publikacji drukowanych. Chociaż oferuje potężne narzędzia do wizualizacji, nie jest zaprojektowany z myślą o edycji tekstów czy układach graficznych, co jest kluczowe w kontekście tworzenia profesjonalnych materiałów wydawniczych. Decyzja o wyborze odpowiedniego narzędzia do projektowania publikacji powinna opierać się na zrozumieniu specyfiki każdego programu oraz jego funkcji w kontekście finalnego celu projektu.
Pytanie 24

Włókna w papierowej etykiecie, która ma być przyklejana do butelki, powinny być ustawione w

A. prostopadłym do wysokości etykiety
B. ukośnym w stosunku do wysokości etykiety
C. równoległym do wysokości etykiety
D. dowolnym kierunku w odniesieniu do wysokości etykiety
Kierunek włókien w papierowej etykiecie, który jest dowolny, może prowadzić do wielu problemów związanych z aplikacją oraz trwałością. Taki wybór może skutkować osłabieniem etykiety, co jest szczególnie niekorzystne w przypadku butelek narażonych na zmiany temperatury lub wilgotność. Orientacja włókien ma kluczowe znaczenie dla wytrzymałości papieru; włókna papierowe są bardziej wytrzymałe w kierunku ich ułożenia. Wybór kierunku prostopadłego do wysokości etykiety wprowadza dodatkowe napięcia i może prowadzić do łatwego zrywania się etykiety podczas aplikacji. Ukośne ułożenie włókien z kolei może powodować trudności w precyzyjnym nałożeniu etykiety na butelkę, prowadząc do jej odkształceń i problemów z estetyką. W praktyce takie błędne podejście często wynika z braku zrozumienia właściwości materiałów używanych w produkcji etykiet, co jest kluczowe w kontekście zastosowań przemysłowych. Warto pamiętać, że dobrą praktyką jest stosowanie się do zasad jakości oraz standardów branżowych, takich jak normy ISO, które jasno definiują wymogi dotyczące orientacji materiałów opakowaniowych. Ostatecznie, wybór niewłaściwego kierunku włókien może prowadzić do obniżenia jakości produktu finalnego, co jest nie do zaakceptowania w konkurencyjnym środowisku rynkowym. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości etykiet i zadowolenia klientów.
Pytanie 25

Cycero stanowi jednostkę pomiaru

A. monotypowych
B. typograficznych
C. angielskich
D. metrycznych
Cycero to jednostka miary stosowana w typografii, która określa wielkość czcionki. Jest to jednostka oparta na średnicy kuli używanej w odlewnictwie typograficznym, a jej wartość wynosi około 12 punktów typograficznych. Użycie cyceros w projektowaniu graficznym i typografii pozwala na precyzyjne określenie rozmiarów tekstu oraz jego czytelności. Na przykład, w przypadku projektowania książek, odpowiedni dobór cycerosów wpływa na komfort czytania oraz estetykę całego projektu. W praktyce, zmieniając rozmiar cycerosów, projektanci mogą dostosować tekst do różnych formatów, takich jak reklamy, ulotki czy strony internetowe. Warto również zauważyć, że w typografii istnieją standardy dotyczące odstępów między literami (kerning) oraz wierszami (leading), które współgrają z wielkością czcionki, co podkreśla znaczenie cycerosów w kontekście kompleksowego podejścia do projektowania tekstu.
Pytanie 26

Jak wiele offsetowych form drukarskich CtP trzeba stworzyć, aby zadrukować arkusz w kolorach 4 + 4, korzystając z technologii odwracania arkusza przez boczny margines?

A. Cztery formy
B. Jedną formę
C. Osiem form
D. Dwie formy
Wybór jednej formy do druku w kolorystyce 4 + 4 jest nieadekwatny, ponieważ ta technika wymaga osobnych form dla każdego z kolorów. Przygotowanie dwóch form mogłoby sugerować próbę zadrukowania zarówno przodu, jak i tyłu arkusza na jednej formie, co jest technicznie niemożliwe w kontekście offsetowego druku kolorowego. Każda z barw w palecie CMYK jest niezależnie nałożona na papier, co oznacza, że przy każdej zmianie koloru potrzebujemy osobnej formy, aby uzyskać odpowiednią jakość i odwzorowanie kolorów. Cztery formy to standardowa praktyka w branży, aby zapewnić dokładność oraz zgodność kolorystyczną. Zastosowanie ośmiu form również nie jest zasadne, ponieważ w przypadku druku 4 + 4 nie zachodzi potrzeba podwajania form. Taki błąd wynika często z mylnego założenia, że większa liczba form zwiększy jakość druku; w rzeczywistości, nadmiar form prowadziłby jedynie do nieefektywności i większych kosztów produkcji. Kluczowe jest zrozumienie, że każda forma odpowiada jednemu kolorowi, co oznacza, że do uzyskania pełnej palety do druku na obu stronach arkusza wystarczą cztery formy, a nie więcej.
Pytanie 27

Która próbna odbitka jest szybko tworzoną, wysokiej jakości wersją cyfrowego druku?

A. Cromalin
B. Matchprint
C. Proof
D. Ozalid
Odpowiedź 'Proof' jest poprawna, ponieważ odnosi się do wysokiej jakości odbitki próbnej, która jest istotna w procesie druku cyfrowego. Proofy są wykorzystywane do weryfikacji kolorów, jakości i szczegółów przed rozpoczęciem właściwej produkcji. Dzięki technologii druku cyfrowego, proofy mogą być szybko generowane, co pozwala na szybką iterację i poprawki w projektach graficznych. Standardy takie jak ISO 12647-7 określają wymagania dotyczące kolorów i jakości w druku, co czyni proofy niezbędnym narzędziem w branży poligraficznej. W praktyce, proofy pomagają uniknąć kosztownych błędów, zapewniając, że finalny produkt będzie zgodny z oczekiwaniami klienta. Często korzysta się z proofów w reklamie, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów jest kluczowe dla skutecznej komunikacji wizualnej.
Pytanie 28

W którym z programów wchodzących w skład pakietu Adobe CS nie jesteśmy w stanie przygotować druku akcydensowego?

A. InDesign
B. Acrobat
C. Illustrator
D. Photoshop
Program Adobe Acrobat jest głównie narzędziem do przetwarzania dokumentów PDF, co oznacza, że skoncentrowany jest na prezentacji oraz edycji już istniejących plików, a nie na projektowaniu oryginalnych materiałów drukowanych, takich jak akcydensowe. Akcydensy, do których zaliczają się różnorodne materiały reklamowe, ulotki czy zaproszenia, najlepiej projektować w oprogramowaniu takim jak InDesign, Photoshop czy Illustrator. InDesign jest idealnym narzędziem do skomplikowanych układów tekstu i grafiki, podczas gdy Photoshop jest najczęściej wykorzystywany do edycji obrazów, a Illustrator do tworzenia wektorowych grafik. Z tego względu, chociaż Acrobat może być użyty do wprowadzenia drobnych poprawek czy anotacji w plikach PDF, nie jest on odpowiedni do tworzenia akcji drukowanych od podstaw, co czyni go niewłaściwym wyborem w tym kontekście.
Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

Jaki rodzaj papieru powinno się wykorzystać, aby osiągnąć atrakcyjny wygląd ulotki reklamowej dzięki zastosowaniu podłoża o wysokim połysku?

A. Satynowy
B. Chromolux
C. Powlekany
D. Meta
Wybór papieru satynowanego, choć może wydawać się kuszący ze względu na jego subtelny połysk, nie dostarcza tak intensywnych efektów wizualnych jak Chromolux. Satynowany papier ma delikatniejszą fakturę, co sprawia, że kolory mogą być mniej nasycone, a całość może nie przyciągać uwagi w taki sam sposób. Z kolei papier powlekany, chociaż oferuje lepszą jakość druku niż papier niepowlekany, często ma matowe wykończenie i nie zapewnia oczekiwanego efektu połysku. W praktyce, prospekty reklamowe zadrukowane na takim papierze mogą sprawiać wrażenie mniej profesjonalnych, co odbija się na postrzeganiu marki. Papir Meta, choć jest popularny wśród artystów i w druku artystycznym, nie jest tak szeroko stosowany w zastosowaniach komercyjnych, jak Chromolux, i nie zawsze oferuje odpowiednią jakość w kontekście materiałów reklamowych. Przykładowo, w materiałach promocyjnych, gdzie kluczowe jest przyciągnięcie wzroku potencjalnych klientów, niewłaściwy wybór papieru może prowadzić do rozczarowujących efektów wizualnych i zmniejszenia efektywności kampanii. W branży reklamowej istotne jest, aby wybierać materiały, które nie tylko są estetyczne, ale również zgodne z oczekiwaniami rynku i standardami jakości, które mogą wpływać na decyzje zakupowe konsumentów.
Pytanie 31

Jaką cenę ma karton potrzebny do wydrukowania 120 zaproszeń o wymiarach 200 x 90 mm w technologii druku cyfrowego, jeśli arkusz kartonu ozdobnego formatu A1 kosztuje 5 zł?

A. 30 zł
B. 40 zł
C. 25 zł
D. 35 zł
Odpowiedź 25 zł jest prawidłowa, ponieważ aby obliczyć koszt kartonu potrzebnego do wydrukowania 120 zaproszeń o wymiarach 200 x 90 mm, musimy najpierw obliczyć, jak wiele takich zaproszeń zmieści się na jednym arkuszu A1. Format A1 ma wymiary 594 x 841 mm, co daje nam pole o powierzchni 0,5 m². Jedno zaproszenie ma powierzchnię 0,018 m² (0,2 m x 0,09 m). Na arkuszu A1 zmieści się 27 zaproszeń (594/200 = 2,97 i 841/90 = 9,34; przy czym bierzemy pod uwagę pełne zaproszenia). W związku z tym, aby wydrukować 120 zaproszeń, potrzebujemy 5 arkuszy A1 (120/27 = 4,44, zaokrąglając w górę do 5). Koszt jednego arkusza wynosi 5 zł, więc całkowity koszt wynosi 5 arkuszy x 5 zł = 25 zł. Takie obliczenia są standardem w branży poligraficznej i pozwalają na efektywne planowanie kosztów produkcji, co jest niezwykle istotne w kontekście zamówień komercyjnych.
Pytanie 32

Podczas przygotowań do druku, konwersję tekstu na krzywe wykonuje się

A. by zwiększyć rozdzielczość rastra
B. żeby zapobiec problemom z czcionkami
C. aby poprawić estetykę liter
D. w celu umożliwienia modyfikacji tekstu
Odpowiedź wskazująca, że zamiana tekstów na krzywe służy uniknięciu problemów z czcionkami, jest jak najbardziej trafna. Głównym celem tego procesu jest zabezpieczenie dokumentu przed ewentualnymi problemami z wyświetlaniem czcionek na różnych systemach lub urządzeniach drukarskich. Kiedy tekst jest przekształcany w krzywe, jego kształt staje się niezmienny, co oznacza, że niezależnie od tego, czy dana czcionka jest zainstalowana na komputerze, na którym odbywa się drukowanie, czy nie, obraz będzie wyglądał dokładnie tak, jak zamierzono. Przykładem zastosowania tej techniki jest przygotowanie materiałów reklamowych, które muszą być drukowane w różnych miejscach i przez różne firmy. Zastosowanie zamiany na krzywe jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, bowiem eliminuje ryzyko związanego z utratą czcionek i zapewnia jednolitość wizualną projektów. Warto również zauważyć, że z perspektywy standardów PDF/X, które są powszechnie stosowane w branży druku, konwersja czcionek do krzywych jest zalecana, aby zapewnić pełną kompatybilność i jakość wydruku.
Pytanie 33

Ile mniej więcej arkuszy o wymiarach 1 000 × 707 mm oraz gramaturze 200 g/m2 znajduje się w magazynie, jeżeli całkowita masa papieru wynosi 141 kg?

A. 1 200 arkuszy
B. 1 300 arkuszy
C. 1 000 arkuszy
D. 1 100 arkuszy
Kiedy przelicza się masę papieru na liczbę arkuszy, istotne jest zrozumienie, że błędna interpretacja gramatury lub wymiarów arkusza może prowadzić do nieprawidłowych wyników. Warto zauważyć, że większość osób może popełnić błąd, zakładając, że wystarczy podzielić całkowitą masę przez jakąkolwiek wartość, na przykład 200 g, co dotyczy gramatury, a nie masy pojedynczego arkusza. Tego rodzaju myślenie ignoruje fakt, że masa pojedynczego arkusza zmienia się w zależności od jego powierzchni. Innym błędem jest nieprawidłowe obliczenie powierzchni arkusza. Nie każdy wie, że powierzchnia arkusza musi być przeliczona na metry kwadratowe, co jest kluczowe w obliczeniach związanych z gramaturą. Ponadto, niektórzy mogą skupić się na przybliżeniu liczby arkuszy bez uwzględnienia rzeczywistej masy, co prowadzi do dodatkowych nieścisłości. Kluczowe w tej analizie jest zrozumienie, że każda pomyłka w obliczeniach związanych z jednostkami miary lub masą arkuszy skutkuje poważnymi odchyleniami w ostatecznych danych. Dlatego znajomość pojęć takich jak gramatura, powierzchnia, oraz przeliczanie jednostek jest fundamentalna w pracy z materiałami papierniczymi.
Pytanie 34

Na projekcie opakowania, oznaczone na szkicu symbolem X, niezadrukowane fragmenty podłoża pozostawia się w celu

Ilustracja do pytania
A. zaznaczenia, od której strony następuje bigowanie.
B. wskazania miejsca lakierowania wybiórczego.
C. umożliwienia prawidłowego wnikania kleju w podłoże.
D. umieszczenia w tym miejscu znaków akcyzy.
Wybór odpowiedzi, która sugeruje, że niezadrukowane fragmenty podłoża służą do zaznaczenia strony bigowania, jest błędny. Bigowanie to proces, który polega na tworzeniu zagięcia w materiale, a jego lokalizacja nie wymaga rezygnacji z zadrukowania. Oznaczenia na projekcie opakowania są zazwyczaj niezadrukowane z innych, bardziej praktycznych powodów. Wskazywanie miejsca lakierowania wybiórczego również nie odpowiada rzeczywistości, ponieważ lakierowanie wymaga zazwyczaj obszarów, które są drukowane wcześniej, co nie ma związku z niezadrukowanymi strefami. Z kolei umieszczanie znaków akcyzy w tych miejscach sugeruje mylne zrozumienie ich roli w kontekście projektowania opakowań. Znak akcyzy jest stosowany na opakowaniach w celu identyfikacji produktów objętych akcyzą i nie jest uzależniony od obecności niezadrukowanych fragmentów. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków mogą wynikać z braku zrozumienia procesów produkcyjnych i funkcji, jakie pełnią różne elementy opakowań. Wiedza na temat projektowania opakowań i zastosowania odpowiednich materiałów jest kluczowa dla właściwego zrozumienia, dlaczego pewne wskazania są w danym kontekście nieprawidłowe.
Pytanie 35

Który format grafiki rastrowej nie obsługuje przezroczystości tła?

A. TIFF
B. JPG
C. PNG
D. PSD
Format JPG, czyli Joint Photographic Experts Group, to dość popularny sposób na kompresję zdjęć i grafik. Ale ma swoje ograniczenia, na przykład nie obsługuje przezroczystości tła. Każdy piksel w JPG musi mieć przypisany kolor, co znaczy, że nie ma miejsca na przezroczystość. Dlatego JPG świetnie nadaje się do zdjęć, gdzie ważne są ładne gradacje kolorów, ale jeśli chodzi o logotypy czy inne elementy, które wymagają przezroczystości, lepiej wybrać PNG albo PSD. Te formaty mają wsparcie dla kanałów alfa, co pozwala na zachowanie przezroczystości. Używanie JPG tam, gdzie przezroczystość jest istotna, może prowadzić do białych brzegów obiektów, co po prostu psuje wygląd projektu. Moim zdaniem, warto to mieć na uwadze przy tworzeniu grafik.
Pytanie 36

Aby stworzyć 1 000 000 folderów w formacie A3 w kolorze 4 + 0, jakiego sprzętu trzeba użyć?

A. 2-kolorowej, pełnoformatowej maszyny offsetowej
B. 4-kolorowej, zwojowej maszyny rotograwiurowej
C. 4-kolorowej, półformatowej maszyny offsetowej
D. 6-kolorowej, zwojowej maszyny fleksograficznej
Wybór niewłaściwej maszyny do produkcji folderów A3 w kolorystyce 4 + 0 może prowadzić do nieoptymalnych wyników i zwiększenia kosztów. 2-kolorowa, pełnoformatowa arkuszowa maszyna offsetowa nie jest odpowiednia do takich zadań, ponieważ jej ograniczenia w kolorystyce sprawiają, że nie pozwala na drukowanie w pełnej gamie kolorów. Aby zrealizować projekt w systemie 4 + 0, potrzebna jest maszyna zdolna do reprodukcji wszystkich czterech barw CMYK, co w przypadku maszyny 2-kolorowej jest niemożliwe. Z kolei 6-kolorowa, zwojowa maszyna fleksograficzna, mimo że oferuje większą paletę kolorów, nie jest standardowym wyborem do produkcji folderów, które najczęściej są drukowane na maszynach offsetowych, zwłaszcza przy dużych nakładach. Fleksografia sprawdza się głównie w druku opakowań i etykiet. Natomiast 4-kolorowa, półformatowa maszyna offsetowa, chociaż może wydawać się odpowiednia, nie zapewnia wydajności potrzebnej do produkcji tak dużej liczby egzemplarzy jak 1 000 000. Półformatowe maszyny są znacznie wolniejsze i bardziej kosztowne w eksploatacji przy dużych nakładach. Wnioskując, wybór odpowiedniej maszyny powinien być uzależniony od specyfiki projektu, nakładu oraz wymagań jakościowych, a w tym przypadku zwojowa maszyna rotograwiurowa jest najbardziej efektywnym rozwiązaniem.
Pytanie 37

Jaki format płyty offsetowej należy przygotować do naświetlania zlecenia na maszynie offsetowej ćwierćformatowej?

A. B4
B. A2
C. A4
D. B3
Wybór formatów A2, A4 oraz B4 jako odpowiedzi na pytanie dotyczące płyty offsetowej do naświetlania na maszynie ćwierćformatowej wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące standardów rozmiarów arkuszy drukarskich. Format A2 (420 x 594 mm) jest zbyt dużym arkuszem do zastosowania w maszynach ćwierćformatowych, co sprawia, że nie jest praktycznym rozwiązaniem. Tego typu maszyny są przystosowane do obsługi mniejszych rozmiarów, co czyni A2 nieodpowiednim wyborem. Podobnie, odpowiedź A4 (210 x 297 mm) jest zbyt mała, aby wykorzystać pełne możliwości maszyn ćwierćformatowych, które mogą pracować z większymi arkuszami, co ogranicza efektywność procesu produkcyjnego. Ostatecznie, format B4 (250 x 353 mm), mimo że jest zbliżony do B3, nie jest w pełni dostosowany do wymagań produkcji w ćwierćformacie, co może prowadzić do problemów z jakością druku i trudnościami w optymalizacji procesu. Warto zrozumieć, że wybór odpowiedniego formatu arkusza ma kluczowe znaczenie dla efektywności produkcji w drukarniach, w tym dostosowanie narzędzi i procesów do specyficznych wymagań technicznych danej maszyny, co jest istotnym aspektem każdej działalności poligraficznej.
Pytanie 38

Które z narzędzi do selekcji w programie Adobe Photoshop nadaje się do zaznaczenia konturu białego niedźwiedzia poruszającego się po śniegu?

A. Zaznaczanie eliptyczne
B. Szybkie zaznaczanie
C. Lasso
D. Różdżka
Różdżka, choć jest popularnym narzędziem do selekcji kolorów, nie jest odpowiednia do zaznaczania kształtów takich jak sylwetka białego niedźwiedzia na śniegu. Jej działanie opiera się na analizie koloru pikseli, co oznacza, że zaznaczenie może być trudne, gdy obiekt ma złożone kontury lub różnice w kolorach z otoczeniem. Zazwyczaj wykorzystywana jest do selekcji obszarów o jednorodnej barwie, co w przypadku białego niedźwiedzia, który jest widoczny na białym tle, może prowadzić do znacznych trudności. Zaznaczanie eliptyczne jest narzędziem, które pozwala na tworzenie zaznaczeń w kształcie elipsy lub koła, co nie ma zastosowania w kontekście skomplikowanej sylwetki niedźwiedzia. Szybkie zaznaczanie jest alternatywnym narzędziem, które również bazuje na kolorze pikseli, co sprawia, że może nie być wystarczająco precyzyjne przy zaznaczaniu bardziej złożonych kształtów. Wybór niewłaściwego narzędzia do zaznaczenia prowadzi do frustracji i marnowania czasu, ponieważ wymaga wielokrotnego korygowania zaznaczenia, co jest nieefektywne i może wpłynąć na jakość końcowego efektu. Wiedza o tym, jakie narzędzia są odpowiednie do różnych zadań, jest kluczowa w pracy z Photoshopem, aby osiągnąć zadowalające rezultaty w edycji obrazów.
Pytanie 39

Który z poniższych elementów jest niezbędny w przygotowaniu grafiki do druku?

A. Gradienty
B. Filtry
C. Warstwy
D. Spady
Spady są kluczowym elementem przy przygotowywaniu grafiki do druku. Zapewniają one, że gdy drukowanie i cięcie arkuszy papieru nie są idealnie precyzyjne, nie pozostanie biały margines na krawędziach. Spady to nic innego jak obszar poza rzeczywistym wymiarem grafiki, który jest drukowany i później odcięty w procesie wykończeniowym. Standardowe spady mają zazwyczaj 3-5 mm szerokości. Ich obecność pomaga uniknąć problemów związanych z przesunięciami podczas cięcia, które mogą wystąpić w trakcie masowej produkcji. W przypadku braku spadów, nawet niewielkie odchylenie może skutkować nieestetycznym białym pasem na krawędzi pracy, co jest szczególnie widoczne przy pełnokolorowych projektach. Dlatego właściwe ustawienie spadów jest nie tylko dobrą praktyką, ale często wymogiem drukarni, aby zapewnić najwyższą jakość finalnego produktu. Należy także pamiętać o dostosowaniu projektu tak, aby elementy istotne nie znajdowały się zbyt blisko linii cięcia, co mogłoby skutkować ich nieoczekiwanym przycięciem.
Pytanie 40

Ile brutto arkuszy drukowych powinno się przygotować, jeśli rzeczywisty nakład wynosi 5 000 netto, a planowany naddatek technologiczny na materiał drukowy wynosi 5%?

A. 5 250 arkuszy
B. 5 500 arkuszy
C. 5 050 arkuszy
D. 5 125 arkuszy
Aby obliczyć ilość arkuszy drukowych brutto, musimy dodać naddatek technologiczny do nakładu netto. W tym przypadku mamy 5000 arkuszy netto oraz naddatek wynoszący 5%. Obliczamy naddatek: 5000 * 0,05 = 250. Następnie dodajemy naddatek do nakładu netto: 5000 + 250 = 5250 arkuszy brutto. Zastosowanie naddatku technologicznego jest kluczowe w procesie drukowania, ponieważ rekompensuje straty wynikające z nieodpowiednich cięć, błędów przy drukowaniu oraz innych czynników technologicznych. Przykładowo, jeśli podczas drukowania zdarzy się, że kilka arkuszy będzie uszkodzonych, naddatek pozwala na zrealizowanie zamówienia w pełnym wymiarze. W branży poligraficznej standardowym podejściem jest uwzględnianie naddatku, aby zapewnić pełne zaspokojenie potrzeb klienta, co jest zgodne z najlepszymi praktykami jakościowymi, takimi jak ISO 9001.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej