Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
  • Data rozpoczęcia: 17 kwietnia 2025 09:08
  • Data zakończenia: 17 kwietnia 2025 09:19

Egzamin zdany!

Wynik: 32/40 punktów (80,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Aby uniknąć pęknięcia krocza krowy podczas porodu, co należy zrobić?

A. dokładnie ucisnąć dłońmi krocze krowy
B. ciągnąć cielaka w trakcie skurczów krowy
C. przekłuć omocznię, gdy tylko stanie się widoczna w szparze sromu
D. natłuścić krocze olejem parafinowym
Dobra, wybór innych odpowiedzi pokazuje, że może nie do końca rozumiesz, jak to wszystko działa w mechanice porodu bydła i jak unikać uszkodzeń krocza. Ciągnięcie cielaka podczas parcia może wydawać się sensowne, ale w rzeczywistości to zwiększa ryzyko, że krocze się za bardzo rozciągnie i może pęknąć. Tego typu manewr to coś, co powinno się robić tylko w awaryjnych sytuacjach, a nie jako standardowa praktyka. Właśnie mocne uciskanie dłonią krocza jest lepszym rozwiązaniem, bo stabilizuje i wspiera mięśnie. Co do natłuszczenia krocza olejem parafinowym, może to i wygląda korzystnie, ale w praktyce nie wzmacnia struktury krocza, a tylko sprawia, że jest bardziej śliskie, co może prowadzić do większych komplikacji. Przekłucie omoczni jest techniką, którą stosuje się w niektórych sytuacjach, ale to nie jest standardowa praktyka w profilaktyce pęknięcia krocza. Tę metodę z reguły rezerwuje się na sytuacje, gdzie trzeba działać szybko.
Pytanie 2

W ekologicznej hodowli bydła mięsnego nie rekomenduje się rasy

A. hereford
B. aberdeen angus
C. limousine
D. belgijska błękitno-biała
Rasa belgijska błękitno-biała raczej nie nadaje się do ekologicznego chowu bydła mięsnego i to z kilku powodów. Z jednej strony ma świetną wydajność mięsną, co jest super w chowie konwencjonalnym, ale w ekologii stawiamy na dobrostan zwierząt i różnorodność genetyczną. Dodatkowo, bydło tej rasy miewa problemy z rodzeniem, a to sprawia, że trzeba częściej interweniować weterynaryjnie, co jest sprzeczne z zasadami ekologicznego chowu. Tam chodzi o to, żeby jak najmniej ingerować w naturalne procesy. Dlatego polecałbym wybierać rasy takie jak Aberdeen Angus, Limousine czy Hereford. Te rasy są lepiej przystosowane do naszych warunków i mają lepszą zdolność do adaptacji. Poza tym, są bardziej odporne i mają lepsze wskaźniki dobrostanu. Warto też zwrócić uwagę na standardy ekologiczne, które mówią o zachowaniu bioróżnorodności i produkcji zgodnej z naturalnymi cyklami zwierząt.
Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

Podmiot zajmujący się zabiegami sztucznego unasienniania, który przeprowadził inseminację lochy, jest zobowiązany do przechowywania kopii zaświadczenia przez czas

A. pięciu lat
B. dwóch lat
C. jednego roku
D. trzech lat
Wybór krótszych okresów przechowywania dokumentacji, takich jak trzy, dwa czy jeden rok, opiera się na błędnym zrozumieniu znaczenia długotrwałej archiwizacji danych w kontekście inseminacji zwierząt. Krótszy okres przechowywania dokumentów może prowadzić do utraty cennych informacji dotyczących historii hodowlanej, co jest kluczowe dla oceny zdrowia i wydajności loch w dłuższym okresie. Z perspektywy prawnej, ustawodawstwo dotyczące dobrostanu zwierząt oraz standardy produkcji zwierzęcej wymagają, aby hodowcy mieli dostęp do pełnej dokumentacji przez czas wystarczający do przeprowadzenia rzetelnych analiz. Ponadto, krótsze okresy archiwizacji mogą ograniczyć możliwość przeprowadzania analizy trendów w hodowli, co jest istotne dla optymalizacji procesów produkcyjnych i poprawy jakości genetycznej stada. Wielu hodowców popełnia błąd, myśląc, że wystarczy przechowywać dokumenty przez czas krótszy niż wymagany, co może skutkować brakiem odpowiednich dowodów w przypadku kontroli lub sporów prawnych. Właściwe podejście do zarządzania dokumentacją w obszarze inseminacji zwierząt powinno opierać się na długoterminowym planowaniu, które uwzględnia wszystkie aspekty związane z hodowlą i jej efektywnością, co z kolei jest kluczowe dla sukcesu gospodarstw rolnych.
Pytanie 5

U ptaków nastroszenie piór, unoszenie skrzydeł oraz przyspieszony oddech z otwartym dziobem to zachowania, które wskazują na

A. zbyt wysoką temperaturę w otoczeniu
B. zbyt wysoką wilgotność w otoczeniu
C. zbyt małą wilgotność w otoczeniu
D. zbyt niską temperaturę w otoczeniu
Zachowania takie jak nastroszenie piór, podnoszenie skrzydeł oraz przyspieszenie oddechu przy otwartym dziobie u ptaków są oznakami stresu termicznego, co najczęściej wskazuje na zbyt wysoką temperaturę otoczenia. Ptaki, w przeciwieństwie do ssaków, nie mają efektywnego sposobu na regulację temperatury ciała poprzez pocenie się. Aby schłodzić swoje ciało, ptaki mogą stosować różne mechanizmy, takie jak otwieranie dzioba w celu zwiększenia wentylacji płuc oraz unikanie nadmiernego wysiłku. Ponadto, nastroszenie piór może pomóc w zwiększeniu powierzchni ciała, co wspomaga odparowanie wody. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest istotne, zwłaszcza w kontekście hodowli ptaków i ich dobrostanu; zapewnienie odpowiednich warunków termicznych jest kluczowe dla ich zdrowia. W środowiskach hodowlanych należy stosować wentylację i systemy chłodzenia, aby uniknąć przegrzewania. Właściwa temperatura i wilgotność są zgodne z wytycznymi dotyczących dobrostanu zwierząt, co wzmacnia ich odporność na choroby oraz stres.
Pytanie 6

Pasza, która jest stworzona do bezpośredniego karmienia zwierząt oraz odpowiednio skomponowana, aby całkowicie zaspokoić dzienne potrzeby różnych gatunków zwierząt na składniki odżywcze, minerały oraz witaminy, nazywana jest

A. mieszanka treściwa, uzupełniająca
B. mieszanka treściwa, pełnoporcjowa
C. koncentrat białkowy
D. mieszanka mineralno-witaminowa
Mieszanka treściwa, pełnoporcjowa to termin odnoszący się do pasz, które są zbilansowane w taki sposób, aby dostarczyć zwierzętom wszystkich niezbędnych składników odżywczych, witamin oraz minerałów w odpowiednich proporcjach. Tego rodzaju pasze są kluczowe dla zapewnienia dobrego zdrowia i wydajności zwierząt hodowlanych, ponieważ umożliwiają one zaspokojenie ich dziennego zapotrzebowania na składniki pokarmowe. Przykładem zastosowania mieszanki pełnoporcjowej może być karma dla bydła, która jest stosowana w celu utrzymania optymalnego wzrostu i produkcji mleka. Zastosowanie mieszanki treściwej, pełnoporcjowej jest zgodne z dobrymi praktykami w hodowli zwierząt, które nakładają obowiązek dostarczania zwierzętom żywności odpowiedniej jakości. Standardy takie jak te opracowane przez Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) oraz krajowe normy żywieniowe podkreślają znaczenie zbilansowanej diety w hodowli zwierząt, co przekłada się na efektywność produkcji oraz dobrostan zwierząt.
Pytanie 7

Jakie narzędzie wykorzystuje się do korekcji racic u bydła?

A. kleszczy czołowych
B. trokaru metalowego
C. kleszczy Burdizzo
D. peana prostego
Korekcja racic u bydła jest kluczowym zabiegiem weterynaryjnym, mającym na celu zapobieganie i leczenie schorzeń racic, takich jak zapalenie, wrastanie oraz inne deformacje. Kleszcze czołowe są narzędziem specjalistycznym, które umożliwiają precyzyjne i bezpieczne przycinanie nadmiaru rogu racicy, co jest istotne dla zachowania zdrowia zwierzęcia. Użycie kleszczy czołowych pozwala na dokładne dopasowanie siły nacisku oraz kontrolę nad kierunkiem cięcia, co jest niezbędne w przypadku wrażliwych tkanek. W praktyce weterynaryjnej, aby zapewnić optymalne warunki, przed zabiegiem zaleca się dokładne oczyszczenie i zdezynfekowanie racicy, co minimalizuje ryzyko infekcji. Ponadto, po korekcji warto przeprowadzić obserwację stanu zdrowia bydła, aby upewnić się, że nie występują żadne niepożądane objawy. Dobrą praktyką jest również regularne kontrolowanie stanu racic, co pozwala na wczesne wykrycie problemów i podjęcie odpowiednich działań.
Pytanie 8

Na mineralizację kości wpływają:

A. wapń, magnez, witamina A
B. potas, fosfor, witamina A
C. wapń, fosfor, witamina D
D. wapń, potas, witamina D
No to super, że wskazałeś wapń, fosfor i witaminę D! Te składniki naprawdę są mega ważne dla zdrowia naszych kości. Wapń to jakby budulec, bez niego kości nie byłyby twarde i mocne. Fosfor? To też kluczowy gracz, bo łączy się z wapniem, by tworzyć coś, co nazywamy hydroksyapatytem – to główny składnik kości. A witamina D to must-have, bo bez niej organizm nie wchłonie wapnia jak należy. Jak nam brakuje tych rzeczy, to kości mogą się osłabiać i łatwiej je złamać. Dlatego warto jeść zbilansowane posiłki, szczególnie w dzieciństwie i starości. Dobrze jest mieć w diecie mleko, ryby, orzechy i te zielone warzywa. A pamiętaj też o słońcu, bo witaminę D można też złapać na zewnątrz. To wszystko ma ogromne znaczenie dla zdrowia naszych kości.
Pytanie 9

Jakie rasy bydła należą do typu mlecznego?

A. charolaise oraz angler
B. polska czerwona oraz limousine
C. holsztyńsko-fryzyjska i hereford
D. jersey i ayrshire
Odpowiedź 'jersey i ayrshire' jest właściwa, ponieważ obie rasy bydła są typowymi przedstawicielami użytkowego typu mlecznego. Bydło rasy jersey charakteryzuje się wysoką wydajnością mleczną oraz dużą zawartością tłuszczu i białka w mleku, co czyni je idealnym wyborem dla producentów mleka nastawionych na jakość. Z kolei bydło ayrshire jest znane z dobrej adaptacji do różnych warunków środowiskowych oraz wysokiej odporności na choroby. Obie rasy są wykorzystywane w intensywnych systemach produkcji mleka, co potwierdza ich znaczenie w branży. W praktyce hodowcy często decydują się na krzyżowanie tych ras z innymi, aby uzyskać potomstwo o pożądanych cechach, takich jak zwiększona wydajność mleczna czy lepsza jakość surowca. W kontekście branżowych norm, rasy mleczne są klasyfikowane na podstawie wydajności mlecznej, co potwierdza znaczenie jersey i ayrshire jako kluczowych graczy w produkcji mleka na rynku.
Pytanie 10

Zgodnie z Zasadami Wzajemnej Zgodności dotyczących dobrostanu, minimalny okres, w którym prosięta powinny pozostawać z lochą, przy braku zagrożenia dla życia i zdrowia zarówno lochy, jak i prosiąt, wynosi

A. 35 dni
B. 21 dni
C. 14 dni
D. 28 dni
Odpowiedź 28 dni jest jak najbardziej trafna. Zasadniczo według zasad dotyczących dobrostanu zwierząt, prosięta powinny spędzać ze swoją matką co najmniej 28 dni. Jeśli nie ma zagrożenia dla zdrowia, to ten czas jest naprawdę kluczowy. Wiesz, prosięta w tym okresie uczą się nie tylko od lochy, ale też przejmują ważne mikroorganizmy, które są super istotne dla ich odporności. Jak praktycznie na to spojrzeć, to spędzenie tego czasu z matką sprawia, że prosięta lepiej podchodzą do życia w nowym miejscu. Warto też dodać, że organizacje zajmujące się dobrostanem zwierząt dokładnie analizują, jak ważne jest, żeby zwierzęta mogły zachowywać się naturalnie, a czas z matką do tego pasuje. Im dłużej prosięta są z lochą, tym mniej stresu mają, co na pewno wpływa pozytywnie na ich zdrowie i dalszy rozwój. W hodowlach, które stosują te zasady, często widzi się mniejszą śmiertelność i lepszy przyrost masy wśród prosiąt.
Pytanie 11

Rasa bydła mięsnego pochodząca z Włoch. Waga dorosłego buhaja wynosi od 900 do 1000 kg, natomiast krowy osiągają masę około 600 kg. Wysokość w kłębie wynosi 140-145 cm. Krowy mają umaszczenie siwo-białe, czasem jasnobeżowe, z ciemniejszymi pigmentami na śluzawicy, uszach, rogach oraz racicach. Umaszczenie buhajów jest ciemniejsze, z czarnym podpalaniem na głowie i rogach. Wyróżniają się stosunkowo małą głową, zwartym tułowiem, delikatnym kościołem oraz świetnym umięśnieniem zadu. Rasa dojrzewa średnio wcześnie; pierwsze krycie jałówek odbywa się w wieku 16-18 miesięcy. Krowy w okresie laktacji produkują około 2000 kg mleka o wysokiej zawartości białka ogólnego, które jest wykorzystywane do produkcji sera – parmezanu.

A. charolaise
B. salers
C. piemontese
D. hereford
Wybór odpowiedzi 'hereford', 'salers' lub 'charolaise' wskazuje na niezrozumienie kluczowych cech ras bydła, które różnią się znacznie od opisanego w pytaniu bydła rasy piemontese. Hereford to rasa bydła mięsnego pochodząca z Anglii, znana z czerwonego umaszczenia i białych akcentów na głowie, różni się od opisanego siwo-białego umaszczenia krów piemontese. Rasa ta ma również inne wymiary ciała, z buhajami ważącymi mniej niż 900 kg. Salers to rasa z Francji, która charakteryzuje się ciemnym umaszczeniem i większymi rogami, a także innymi parametrami anatomicznymi, co sprawia, że nie pasuje do opisanego profilu. Charolaise, również francuska, jest znana z białego umaszczenia i dużej masy ciała, ale brakuje jej cech typowych dla piemontese, takich jak doskonałe umięśnienie i specyficzne wymiary ciała. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do wyboru tych ras, to skupienie się na ogólnych cechach bydła mięsnego, a nie na specyficznych detalach, które definiują każdą rasę. Zrozumienie różnic między rasami jest kluczowe w hodowli, ponieważ pozwala na wybór odpowiednich zwierząt w zależności od celów produkcyjnych, takich jak jakość mięsa czy wydajność mleczna.
Pytanie 12

Cechy prawidłowego wymięcia krowy to

A. zawieszenie sromowo-brzuszne i kształt kulisty
B. zawieszenie brzuszne i kształt kulisty
C. zawieszenie sromowo-brzuszne i kształt skrzynkowaty
D. zawieszenie sromowe i kształt miskowaty
Prawidłowe wymię krowy charakteryzuje zawieszenie sromowo-brzuszne oraz kształt skrzynkowaty. Zawieszenie sromowo-brzuszne oznacza, że wymię jest podparte tak, że jego dolna część jest nieznacznie uniesiona, co sprzyja prawidłowemu odpływowi mleka i zmniejsza ryzyko stanów zapalnych. Kształt skrzynkowaty jest preferowany, ponieważ pozwala na efektywne gromadzenie mleka oraz ułatwia dojenie ręczne lub mechaniczne. Wymiona o tym kształcie są bardziej wydajne, co jest istotne zarówno dla dobrostanu zwierząt, jak i dla ekonomiki produkcji mleka. W praktyce, zwierzęta z takimi wymionami wykazują lepsze wyniki w zakresie wydajności mlecznej oraz zdrowotności. Dobrą praktyką hodowlaną jest wybór buhajów, których potomstwo charakteryzuje się zadowalającymi cechami anatomicznymi wymion, co można monitorować przy użyciu standardów oceny zwierząt, takich jak wskaźniki cech pokarmowych i morfologicznych.
Pytanie 13

W mieszance używanej w karmieniu prosiąt zawartość zakwaszacza wynosi 0,5%. Ile kilogramów zakwaszacza należy dodać, aby przygotować 1 tonę tej mieszanki?

A. 5 kg
B. 20 kg
C. 50 kg
D. 10 kg
Odpowiedź 5 kg jest poprawna, ponieważ przeliczając 0,5% zakwaszacza w odniesieniu do 1 tony mieszanki, należy obliczyć wartość w kilogramach. 0,5% z 1000 kg (1 tony) to 0,5/100 * 1000 = 5 kg. Ta wartość jest kluczowa w kontekście prawidłowego żywienia prosiąt, ponieważ odpowiednia ilość zakwaszacza wpływa na ich zdrowie i rozwój. Zakwaszacze pomagają w obniżeniu pH w przewodzie pokarmowym, co sprzyja lepszemu wchłanianiu składników odżywczych oraz ogranicza rozwój patogenów. W praktyce, stosowanie zakwaszaczy w mieszankach paszowych jest zgodne z zaleceniami weterynaryjnymi oraz standardami żywienia zwierząt, co przyczynia się do poprawy efektywności produkcji w gospodarstwie hodowlanym. Wiedza na temat dawkowania składników w mieszankach paszowych jest niezbędna dla osiągnięcia odpowiednich wyników hodowlanych oraz zapewnienia dobrostanu zwierząt.
Pytanie 14

Pasze, jakie powinny stanowić podstawę żywienia letniego owiec, to

A. objętościowe suche,
B. przemysłowe.
C. treściwe.
D. objętościowe soczyste.
Odpowiedź 'objętościowe soczyste' jest prawidłowa, ponieważ te pasze stanowią kluczowy element letniej diety owiec, dostarczając niezbędnych składników odżywczych oraz wody. Pasze objętościowe soczyste, takie jak świeża trawa, sałata czy zielonki, zawierają wysoką wilgotność, co jest istotne w okresie letnim, kiedy temperatura może prowadzić do odwodnienia zwierząt. Dobrze zbilansowana dieta bogata w soczyste pasze sprzyja lepszemu trawieniu, a także wspiera produkcję mleka i przyrost masy ciała. Zgodnie z zaleceniami weterynaryjnymi, owce powinny mieć stały dostęp do świeżych pasz soczystych, co pozwala im na optymalny rozwój oraz zdrowie. W praktyce, hodowcy powinni monitorować jakość pasz i dostosowywać ich podawanie do potrzeb zwierząt, uwzględniając ich wiek, płeć oraz stan zdrowia.
Pytanie 15

Jakie jest optymalne ciśnienie dla przechowywania świeżego nasienia knura?

A. od 15°C do 17°C
B. od 30°C do 32°C
C. od 25°C do 28°C
D. od 20°C do 22°C
Temperatura, w jakiej powinno się przechowywać nasienie knura, najlepiej mieści się między 15°C a 17°C. W tych warunkach nasienie zachowuje swoje najlepsze właściwości, co jest mega ważne przy zapłodnieniu. Jak temperatura jest za wysoka albo za niska, to komórki plemnikowe mogą się uszkodzić, co potem wpływa na ich żywotność i zdolność do zapłodnienia. W praktyce, warto mieć jakieś pojemniki termiczne i monitorować temperaturę, żeby wszystko było pod kontrolą. Poza tym, trzymanie nasienia w tej temperaturze ułatwia transport na dłuższe odległości, co jest szczególnie istotne przy inseminacji. Też dobrze jest regularnie kontrolować jakość nasienia, na przykład sprawdzając ruchliwość plemników i ich morfologię – dzięki temu można szybko zauważyć, jeśli coś jest nie tak.
Pytanie 16

Pies powinien mieć nieprzerwany dostęp do

A. kości
B. wody
C. warzyw
D. mleka
Woda jest podstawowym składnikiem diety psa i powinna być dostępna dla niego przez cały czas. Utrzymanie odpowiedniego poziomu nawodnienia jest kluczowe dla zdrowia i dobrego samopoczucia zwierzęcia. Pies, podobnie jak inne ssaki, składa się w około 60-70% z wody, więc jej niedobór może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, takich jak odwodnienie, a w skrajnych przypadkach nawet do śmierci. Pies potrzebuje świeżej wody, aby wspierać procesy metaboliczne, regulację temperatury ciała oraz prawidłowe funkcjonowanie narządów wewnętrznych. Zaleca się, aby codziennie zmieniać wodę w misce, aby zapewnić jej świeżość i czystość. Ponadto, w przypadku aktywnych psów lub w gorące dni, zapotrzebowanie na wodę może znacznie wzrosnąć, co należy uwzględnić w codziennej opiece nad zwierzęciem. Prawidłowe nawodnienie jest zatem kluczowym elementem odpowiedzialnej hodowli i opieki nad psem, zgodnie z zaleceniami weterynaryjnymi.
Pytanie 17

Do grupy zwierząt mięsnych zalicza się świnie, które

A. dojrzewają późno i rosną szybko
B. dojrzewają późno i rosną wolno
C. dojrzewają wcześnie i rosną szybko
D. dojrzewają wcześnie i rosną wolno
Odpowiedź, że do typu użytkowego mięsnego zaliczane są świnie, które późno dojrzewają i szybko rosną, jest prawidłowa, ponieważ takie cechy są kluczowe dla efektywnej produkcji mięsa. Świnie, które późno dojrzewają, mają zwykle większy potencjał do osiągania większej masy ciała, co jest korzystne z ekonomicznego punktu widzenia, ponieważ zwiększa rentowność hodowli. Szybki wzrost tych zwierząt sprawia, że hodowcy mogą szybciej uzyskiwać produkty mięsne, co jest istotne w branży spożywczej, gdzie zapotrzebowanie na mięso jest wysokie. Dodatkowo, w kontekście standardów jakościowych, takie świnie często charakteryzują się lepszymi właściwościami mięsa, co wpływa na jego smak i jakość. Przykłady ras świń, które spełniają te kryteria, to rasy takie jak Piétrain czy Duroc, które są znane z wysokiej wydajności mięsnej i jakości tuszy. Hodowcy stosują różne strategie selekcji, aby uzyskać osobniki o pożądanych cechach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży mięsnej.
Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

Zastosowanie nasienia samca tej samej rasy do unasiennienia samicy stanowi przykład

A. kojarzenia
B. bastardyzacji
C. kopulacji
D. krzyżowania
Kojarzenie to proces, w którym dochodzi do zapłodnienia samicy przez samca tej samej rasy, co ma kluczowe znaczenie w hodowli zwierząt. Użycie nasienia od samca tej samej rasy zapewnia, że potomstwo będzie miało charakterystyki zgodne z określonymi standardami rasowymi. W praktyce, kojarzenie jest szeroko stosowane w hodowli zwierząt, aby utrzymać pożądane cechy genetyczne oraz podnieść jakość stada. Przykłady zastosowania kojarzenia obejmują programy hodowlane w rolnictwie, które skupiają się na poprawie wydajności mlecznej bydła, wzrostu tuszy u trzody chlewnej oraz zwiększeniu odporności na choroby. W standardach hodowlanych, kojarzenie powinno być przeprowadzane zgodnie z zasadami genetyki, aby uniknąć degeneracji genotypu i fenotypu zwierząt. Dobre praktyki w tym zakresie obejmują przeprowadzanie analizy pokrewieństwa, co pozwala na lepsze planowanie kojarzeń i unikanie problemów związanych z inbreedingiem.
Pytanie 20

Najdłuższy czas ciąży występuje

A. u suki
B. u królicy
C. u kotki
D. u szynszyli
Okres ciąży u kotek wynosi zazwyczaj od 63 do 65 dni, co jest znacznie krótszym czasem w porównaniu do szynszyli. Kiedy myślimy o ciąży u różnych gatunków, ważne jest, aby zrozumieć, że długość ciąży jest często dostosowywana do biologicznych i ekologicznych potrzeb danego gatunku. Królicze ciąże trwają od 28 do 32 dni, co również wskazuje na krótszą adaptację, z kolei suki mają okres ciąży trwający od 58 do 68 dni. Wybór odpowiedzi dotyczącej kotek, królików, czy suk, pomija kluczowy aspekt przystosowania do warunków środowiskowych, w jakich te gatunki żyją. Typowym błędem jest zakładanie, że wszystkie ssaki mają podobny czas trwania ciąży, co nie jest zgodne z rzeczywistością. Wiedza na temat długości ciąży i związanych z nią aspektów hodowlanych jest kluczowa dla zrozumienia zachowań reprodukcyjnych różnych gatunków. W kontekście praktycznym, zrozumienie tych różnic jest niezwykle ważne dla weterynarzy, hodowców i zoologów, którzy muszą dostosować swoje podejście do specyficznych potrzeb i warunków każdego gatunku. Właściwe zrozumienie cyklu rozrodczego i okresu ciąży jest niezbędne dla zapewnienia zdrowia i dobrostanu zwierząt w hodowli oraz w ich naturalnym środowisku.
Pytanie 21

Co można uznać za paszę wysokobiałkową?

A. serwatka świeża
B. mączka rybna
C. melasa
D. śruta jęczmienna
Melasa, śruta jęczmienna i świeża serwatka to nie są pasze, które można by nazwać wysokobiałkowymi, bo mają bardzo mało białka w porównaniu do mączki rybnej. Melasa to właściwie odpad z produkcji cukru, ma dużo węglowodanów, ale białka to tam ledwo co. Śruta jęczmienna, chociaż trochę białka ma, to jakościowo nie jest najlepsza, bo zawiera tylko około 10-12% białka. Do tego aminokwasy w niej nie są zróżnicowane, co ogranicza jej użycie w dietach. Serwatka świeża, jak sama nazwa wskazuje, to resztka z mleka, też nie jest wysokobiałkowa, bo białka ma tylko około 0,6-0,8%, co stawia ją daleko w tyle w porównaniu do mączki rybnej. Wiele osób może mylić wysoką zawartość białka z bogactwem składników odżywczych, ale to nie zawsze idzie w parze. W tworzeniu pasz trzeba naprawdę dobrze понимать proporcje składników i ich wpływ na zdrowie zwierzaków, żeby zrobić to dobrze.
Pytanie 22

Jak długo trwa ciąża u kozy, wyrażone w miesiącach?

A. 3
B. 5
C. 2
D. 4
Ciąża u kozy, znana również jako gestacja, trwa średnio około pięciu miesięcy, co jest zgodne z obserwacjami w hodowli zwierząt. Kozy, podobnie jak wiele innych zwierząt przeżuwających, mają specyficzne cykle reprodukcyjne i czas trwania ciąży, który jest kluczowy dla zarządzania ich hodowlą. W przypadku kóz, jest to istotne, ponieważ pozwala na planowanie odpowiednich działań związanych z porodami, karmieniem i opieką nad młodymi. Wiedza o czasie ciąży jest fundamentalna dla zapewnienia zdrowia zarówno matki, jak i potomstwa. Dobre praktyki w hodowli kóz obejmują monitorowanie zachowań przedporodowych oraz zapewnienie odpowiednich warunków środowiskowych, takich jak komfortowa przestrzeń i dieta bogata w niezbędne składniki odżywcze. Zrozumienie cyklu reprodukcyjnego kóz oraz czas trwania ciąży pozwala hodowcom na lepsze zarządzanie ich stadem oraz optymalizację produkcji mleka czy mięsa, co jest niezwykle ważne w kontekście efektywności ekonomicznej gospodarstw rolnych.
Pytanie 23

Jakie składniki powinny stanowić 2/3 diety dorosłego kota?

A. kasze oraz warzywa
B. mięso i ryby
C. mleko i jego przetwory
D. produkty zbożowe oraz mięsne
Odpowiedź, że 2/3 pożywienia dorosłego kota powinny stanowić mięso i ryby, jest zgodna z zaleceniami dotyczącego żywienia kociego. Koty są obligatoryjnie mięsożerne, co oznacza, że ich organizmy wymagają białka zwierzęcego, aby prawidłowo funkcjonować. Mięso i ryby dostarczają nie tylko wysokiej jakości białka, ale również niezbędnych kwasów tłuszczowych, witamin (jak witamina A i niektóre witaminy z grupy B) oraz minerałów (jak tauryna, niezbędna dla zdrowia serca i oczu). Praktycznym przykładem jest podawanie kotom surowego mięsa, które jest zbliżone do ich naturalnej diety, lub wysokiej jakości karmy mokrej, w której składzie dominują składniki pochodzenia zwierzęcego. Warto również zwrócić uwagę na etykiety karm dla kotów, które powinny wskazywać, że głównym składnikiem są mięso lub ryby, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w żywieniu kotów.
Pytanie 24

Obecność kwasu powoduje obniżenie jakości kiszonki?

A. masłowego
B. propionowego
C. octowego
D. mlekowego
Kwas masłowy, będący produktem fermentacji beztlenowej, jest uznawany za substancję, która negatywnie wpływa na jakość kiszonek. Jego obecność w kiszonkach świadczy o nieprawidłowym przebiegu procesu fermentacji, co prowadzi do obniżenia walorów odżywczych i smakowych produktu. Właściwa fermentacja powinna charakteryzować się dominacją bakterii mlekowych, które produkują kwas mlekowy, co z kolei sprzyja utrzymaniu odpowiedniej kwasowości oraz stabilności mikrobiologicznej kiszonek. Dobry proces fermentacji powinien odbywać się w kontrolowanych warunkach, gdzie temperatura, czas oraz pH są ściśle monitorowane, aby zapobiec rozwojowi niepożądanych mikroorganizmów, w tym tych produkujących kwas masłowy. Dlatego w produkcji kiszonek istotne jest stosowanie wysokiej jakości składników oraz przestrzeganie zasad higieny i technologii, co zapewnia uzyskanie wysokiej jakości produktu końcowego, bogatego w probiotyki i korzystne dla zdrowia.
Pytanie 25

Podmiot prowadzący produkcję rolną utrzymujący obsadę większą niż 60 DJP wg stanu średniorocznego opracowuje plan nawożenia azotem. Które z gospodarstw musi sporządzić taki plan?

GospodarstwoGrupa technologiczna zwierzątStan średnioroczny szt.Współczynnik przeliczeniowy na DJP
A.kurczęta brojlery16 0000,0036
B.krowy451,2
C.tuczniki4800,14
D.bydło opasowe1550,36

A. D.
B. B.
C. C.
D. A.
Odpowiedź C jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami, gospodarstwa prowadzące produkcję rolną, utrzymujące obsadę powyżej 60 DJP, mają obowiązek sporządzania planu nawożenia azotem. W przypadku gospodarstwa C, które zajmuje się tucznikiem i ma średnioroczną obsadę wynoszącą 67,2 DJP, spełnia ono kryteria dotyczące wymogu planowania nawożenia. Odpowiednie planowanie nawożenia nie tylko pozwala na efektywne wykorzystanie nawozów, ale również na ograniczenie ich negatywnego wpływu na środowisko. Dobrą praktyką w tej dziedzinie jest uwzględnienie zarówno potrzeb roślin, jak i specyfiki gleby, co może prowadzić do zwiększenia plonów oraz poprawy jakości produktów rolnych. Przykładami zastosowania takiego planu mogą być sezonowe analizy gleby oraz dostosowywanie dawek nawozów do aktualnych warunków pogodowych i fazy wzrostu roślin, co zapewnia zrównoważony rozwój produkcji rolniczej.
Pytanie 26

Na prawidłowy rozwój młodego organizmu oraz odpowiednią strukturę kości ma wpływ witamina

A. E
B. C
C. K
D. D
Witamina D jest mega ważna dla młodych ludzi, ponieważ wspiera wzrost i budowę kości. Dzięki niej, organizm może lepiej przyswajać wapń i fosfor z pożywienia, co jest kluczowe, żeby kości były mocne. Jak brakuje tej witaminy, to może to prowadzić do problemów, jak na przykład krzywica, co jest szczególnie niebezpieczne w dzieciństwie. Dzieci, które mają odpowiednią ilość witaminy D, łatwiej osiągają dobrą gęstość kości, co przydaje się nie tylko podczas wzrostu, ale także później w życiu. Warto jeść tłuste ryby, jak łosoś, a także korzystać z nabiału wzbogaconego w tę witaminę. Oczywiście, słońce też pomaga, bo skóra produkuje witaminę D pod wpływem promieni. Wiele krajów zaleca suplementację tej witaminy, zwłaszcza zimą, kiedy słońca jest mało. Dlatego trzeba pilnować poziomu witaminy D, żeby uniknąć różnych problemów z kośćmi w przyszłości.
Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

Schemat genetycznego ulepszania populacji zwierząt to

A. postęp w hodowli
B. program hodowlany
C. ulepszanie genetyczne
D. selekcja
Program hodowlany to zorganizowany zestaw działań ukierunkowanych na poprawę cech genetycznych zwierząt w danej populacji. Obejmuje on selekcję osobników, planowanie krzyżówek oraz monitorowanie postępów w doskonaleniu pożądanych cech. Przykładem zastosowania programu hodowlanego może być hodowla bydła mlecznego, gdzie hodowcy starają się wyselekcjonować osobniki o wysokiej wydajności mlecznej, odporności na choroby oraz dobrych cechach pokroju. W praktyce, programy takie są oparte na badaniach genetycznych, które pozwalają na zidentyfikowanie genów związanych z pożądanymi cechami. Dobrze zaprojektowany program hodowlany uwzględnia także aspekty etyczne oraz zrównoważony rozwój, co jest zgodne z obowiązującymi standardami branżowymi, jak np. zasady dobrostanu zwierząt. Efektywne wykorzystanie programów hodowlanych prowadzi do zwiększenia wydajności produkcji oraz poprawy zdrowotności zwierząt, co przekłada się na korzyści ekonomiczne dla hodowców.
Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

Która z poniższych struktur anatomicznych nie wchodzi w skład jelita cienkiego?

A. Jelito ślepe
B. Jelito biodrowe
C. Dwunastnica
D. Jelito czcze
Dwunastnica, jelito czcze oraz jelito biodrowe to wszystkie części jelita cienkiego, które odgrywają kluczową rolę w procesie trawienia. Dwunastnica, jako pierwsza część jelita cienkiego, odpowiada za wstępne trawienie pokarmów przy udziale enzymów i soków trawiennych. Jelito czcze, będące najdłuższą częścią jelita cienkiego, jest odpowiedzialne za dalsze wchłanianie składników odżywczych, takich jak witaminy i minerały. Jelito biodrowe, będące ostatnim segmentem jelita cienkiego, pełni ważną rolę w wchłanianiu soli żółciowych oraz niektórych witamin rozpuszczalnych w tłuszczach. Typowym błędem myślowym przy identyfikacji struktur anatomicznych jest pomylenie jelita grubego z jelitem cienkim. To może wynikać z potocznego użycia terminów, co prowadzi do nieporozumień. Warto zrozumieć, że jelito ślepe, jako część jelita grubego, jest miejscem, w którym jelito cienkie łączy się z jelitem grubym. W procesie edukacji medycznej istotne jest nie tylko zapamiętanie nazw struktur, ale także zrozumienie ich funkcji oraz wzajemnych relacji. Ostatecznie, znajomość pełnej anatomii układu pokarmowego jest niezbędna dla specjalistów w dziedzinie medycyny, co pozwala na lepszą diagnostykę oraz leczenie schorzeń związanych z układem pokarmowym.
Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

Jakie są kategorie uznawanych ras psów w Polsce?

A. cztery grupy według TICA
B. pięć grup według AKC
C. dziesięć grup według FCI
D. sześć grup według FIFe
Klasyfikacja uznanych w Polsce ras psów opiera się na standardach Międzynarodowej Federacji Kynologicznej (FCI), która wyróżnia dziesięć głównych grup psów, w tym grupy takie jak: psy pasterskie i zaganiające, psy myśliwskie, psy stróżujące, czy też psy do towarzystwa. Każda z tych grup ma swoje specyficzne cechy, które uwzględniają zarówno ich pochodzenie, jak i przeznaczenie. Na przykład, psy pasterskie są zazwyczaj hodowane do pracy z zwierzętami gospodarskimi, a ich inteligencja i zdolności do nauki czynią je doskonałymi pomocnikami. Zrozumienie tej klasyfikacji jest kluczowe dla hodowców, właścicieli oraz entuzjastów psów, ponieważ pozwala na lepsze dopasowanie rasy do potrzeb i stylu życia. Dobrze wykonana klasyfikacja ras jest także niezbędna w kontekście wystaw kynologicznych, gdzie rasy są oceniane według precyzyjnych kryteriów FCI, co zapewnia jednolitość i rzetelność ocen.
Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

Kość sitowa należy do kości

A. głowy
B. miednicy
C. przedramienia
D. nadgarstka
Kość sitowa, znana jako os ethmoidale, jest kluczowym elementem czaszki, który odgrywa istotną rolę w strukturze głowy. Jest to kość nieparzysta, która znajduje się w przedniej części czaszki, między oczodołami a jamą nosową. Oprócz wspierania struktury nosa, kość sitowa jest istotna dla przesyłania węchu, ponieważ zawiera blaszkę sitową, przez którą przechodzą włókna nerwu węchowego. Kość ta ma także wpływ na kształt i funkcjonowanie zatok przynosowych, co jest istotne w kontekście zdrowia i komfortu górnych dróg oddechowych. Wiedza na temat anatomicznych i funkcjonalnych właściwości kości sitowej jest niezbędna w praktyce medycznej, szczególnie w otorynolaryngologii, gdzie diagnostyka i leczenie schorzeń związanych z zatokami oraz zapalenia błony śluzowej nosa są kluczowe. Dobre zrozumienie anatomii kości sitowej pozwala na efektywniejsze planowanie zabiegów chirurgicznych, takich jak endoskopowa chirurgia zatok, co jest zgodne z aktualnymi standardami medycznymi.
Pytanie 35

W celu uniknięcia zakażenia pępowiny u nowonarodzonego jagnięcia, co należy zrobić?

A. podwiązać pępowinę za pomocą nici.
B. odkażać pępowinę jodyną.
C. podstawić jagnię do wylizania przez matkę.
D. zastosować zastrzyk z antybiotyku dla jagnięcia.
Odkazanie pępowiny jodyną jest kluczowym krokiem w zapobieganiu zakażeniom, które mogą wystąpić u nowo narodzonego jagnięcia. Jodyna działa jako skuteczny środek dezynfekujący, eliminując bakterie i inne patogeny, które mogą wnikać w organizm przez pępowinę. To szczególnie ważne w pierwszych dniach życia, kiedy układ odpornościowy jagnięcia jest jeszcze niedojrzały. Stosując jodynę, należy upewnić się, że preparat jest stosowany w odpowiedniej stężeniu oraz w odpowiedni sposób - wystarczy nałożyć go delikatnie na miejsce przecięcia pępowiny, aby nie uszkodzić tkanek. W praktyce, po narodzinach jagnięcia, warto przeprowadzić ten zabieg w ciągu kilku pierwszych godzin, aby maksymalnie ograniczyć ryzyko zakażeń. W przypadku hodowli zwierząt, taki zabieg powinien stać się standardową praktyką zgodną z zaleceniami weterynaryjnymi i kierunkami opieki nad nowo narodzonymi ssakami.
Pytanie 36

Wskaż właściwą sekwencję przechodzenia pokarmu przez cztery kolejne odcinki układu pokarmowego, podczas trawienia u kozy?

A. Księgi, żwacz, czepiec, trawieniec
B. Trawieniec, czepiec, księgi, żwacz
C. Żwacz, czepiec, księgi, trawieniec
D. Czepiec, żwacz, księgi, trawieniec
Odpowiedź 'Żwacz, czepiec, księgi, trawieniec' jest poprawna, ponieważ odzwierciedla rzeczywistą sekwencję, w jakiej pokarm przechodzi przez cztery główne komory żołądka u przeżuwaczy takich jak kozy. Proces trawienia zaczyna się w żwaczu, gdzie pokarm jest fermentowany przez mikroorganizmy, co umożliwia rozkład trudno przyswajalnych węglowodanów, takich jak celuloza. Następnie, zmielony pokarm przemieszcza się do czepca, który działa jak filtr, separując stałe cząstki od płynów. Kolejnym etapem jest księgi, gdzie następuje absorpcja wody i składników odżywczych. Na samym końcu pokarm trafia do trawieńca, czyli właściwego żołądka, gdzie zachodzą procesy enzymatyczne, końcowe trawienie oraz wchłanianie składników odżywczych do krwi. Ta sekwencja jest fundamentalna dla zrozumienia, jak przeżuwacze adaptują się do swojej diety i efektywnie wykorzystują składniki pokarmowe, co jest kluczowe w hodowli zwierząt gospodarskich i produkcji mleka czy mięsa.
Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

Osoba, która zrealizowała procedurę sztucznego unasieniania krowy lub jałówki, powinna przechowywać kopię dokumentu potwierdzającego wykonanie zabiegu przez czas

A. 2 lata od daty przeprowadzenia zabiegu
B. 1 rok od daty przeprowadzenia zabiegu
C. 5 lat od daty przeprowadzenia zabiegu
D. 3 lata od daty przeprowadzenia zabiegu
Przechowywanie dokumentacji związanej z zabiegiem sztucznego unasieniania przez okres krótszy niż pięć lat, takie jak trzy lata, dwa lata czy jeden rok, jest niewystarczające z punktu widzenia standardów jakości i bezpieczeństwa w hodowli zwierząt. Trzyletni okres przechowywania informacji może wydawać się odpowiedni, jednak w praktyce nie zapewnia wystarczającej trwałości dokumentacji w przypadku, gdyby konieczne było prześledzenie historii zdrowia zwierząt w dłuższym okresie czasu. Z kolei dwuletni lub roczny okres przechowywania jest jeszcze bardziej problematyczny, ponieważ w przypadku wykrycia chorób zakaźnych po upływie tego czasu, trudno byłoby ustalić, które zwierzęta były poddane zabiegom oraz jakie były wyniki tych działań. Przepisy wskazują, że dokumentacja ta ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia nie tylko bezpieczeństwa zdrowotnego stada, ale również dla odpowiedzialności hodowców. Warto zrozumieć, że nieprzechowywanie dokumentów przez wymagany okres może prowadzić do konsekwencji prawnych oraz negatywnie wpłynąć na reputację hodowli. Typowe błędy myślowe w zakresie przechowywania dokumentacji obejmują lekceważenie wymogów prawnych oraz niedocenianie znaczenia pełnej ewidencji w kontekście zdrowia zwierząt. Również, brak świadomości co do skutków długoterminowych braku odpowiedniej dokumentacji może doprowadzić do poważnych problemów w przypadku wystąpienia nieprawidłowości zdrowotnych lub epidemiologicznych.
Pytanie 39

Zbyt duża liczba kurcząt pod sztuczną kwoką sygnalizuje niewłaściwą

A. intensywność oświetlenia
B. niską temperaturę
C. wysoką temperaturę
D. niską intensywność oświetlenia
Nieprawidłowe odpowiedzi dotyczące zbyt wysokiej temperatury, intensywnego oświetlenia oraz małego oświetlenia wskazują na pewne nieporozumienia w zakresie potrzeb środowiskowych kurcząt. Zbyt wysoka temperatura, choć na pierwszy rzut oka mogłaby się wydawać przyczyną gromadzenia się piskląt, w rzeczywistości prowadzi do odwrotnego efektu — ptaki próbują się schłodzić przez oddalanie się od źródła ciepła. Intensywne oświetlenie również nie jest bezpośrednio powiązane z ich gromadzeniem się pod kwoką. W rzeczywistości, zbyt jasne światło może wpływać na stres u ptaków, co może prowadzić do ich rozproszenia. Z kolei małe oświetlenie powoduje, że ptaki mogą się czuć mniej bezpiecznie, jednak nie jest to bezpośredni wskaźnik temperatury. W przypadku hodowli kurcząt, kluczowe jest zrozumienie, że środowisko, w którym przebywają, powinno być dostosowane do ich specyficznych potrzeb, a błędne założenia mogą prowadzić do niewłaściwych działań. Przykładowe błędy myślowe to przypuszczenie, że wysoka temperatura czy niewłaściwe oświetlenie mogą być przyczyną nadmiernego gromadzenia się piskląt, co w rzeczywistości jest wynikiem niewystarczającej temperatury. To podkreśla znaczenie wiedzy na temat wymagań środowiskowych drobiu, aby skutecznie zarządzać ich hodowlą.
Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej