Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 22 maja 2025 22:24
Data zakończenia: 22 maja 2025 22:52

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Czym nie jest program antywirusowy?

A. AVG

B. PacketFilter

C. NOD32

D. AVAST

PacketFilter to technologia i narzędzie służące do analizy i filtrowania ruchu sieciowego na podstawie określonych reguł. Nie jest to program antywirusowy, ponieważ jego głównym celem nie jest ochrona przed szkodliwym oprogramowaniem, lecz zarządzanie i kontrolowanie ruchu w sieci. W praktyce PacketFilter może być wykorzystywany w zaporach sieciowych (firewallach) do blokowania lub przepuszczania pakietów danych w zależności od ich źródła, celu, protokołu czy portu. Przykładem użycia może być stworzenie reguł w firewallu, które blokują wszystkie pakiety przychodzące na port 80, co jest standardowym portem dla HTTP, aby zabezpieczyć sieć przed nieautoryzowanym dostępem. W branży IT oraz w zarządzaniu bezpieczeństwem sieciowym, standardem stało się stosowanie wielowarstwowej ochrony, łączącej różne podejścia, w tym zapory ogniowe, systemy wykrywania włamań i programy antywirusowe. Wiedza o różnych technologiach, takich jak PacketFilter, jest zatem kluczowa dla skutecznej ochrony zasobów informatycznych.

Pytanie 2

Aby stworzyć las w strukturze katalogów AD DS (Active Directory Domain Services), konieczne jest utworzenie przynajmniej

A. jednego drzewa domeny

B. trzech drzew domeny

C. dwóch drzew domeny

D. czterech drzew domeny

Aby utworzyć las w strukturze katalogowej Active Directory Domain Services (AD DS), wystarczy stworzyć jedno drzewo domeny. Las składa się z jednego lub więcej drzew, które mogą dzielić wspólną schematykę i konfigurację. Przykładowo, w organizacji z różnymi działami, każdy dział może mieć swoje drzewo domeny, ale wszystkie one będą częścią jednego lasu. Dzięki temu możliwe jest efektywne zarządzanie zasobami oraz dostępem użytkowników w całej organizacji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania środowiskami IT. W praktyce, organizacje często tworzą jedną główną domenę, a następnie rozwijają ją o kolejne jednostki organizacyjne lub drzewa, gdy zajdzie taka potrzeba. To podejście pozwala na elastyczne zarządzanie strukturą katalogową w miarę rozwoju firmy i zmieniających się warunków biznesowych.

Pytanie 3

Technologia, która umożliwia szerokopasmowy dostęp do Internetu z różnymi prędkościami pobierania i wysyłania danych, to

A. MSK

B. ADSL

C. QAM

D. ISDN

ADSL (Asymmetric Digital Subscriber Line) to technologia szerokopasmowego dostępu do Internetu, która umożliwia asymetryczne przesyłanie danych. Oznacza to, że prędkość pobierania danych (downstream) jest znacznie wyższa niż prędkość wysyłania danych (upstream). To sprawia, że ADSL jest szczególnie korzystne dla użytkowników, którzy głównie pobierają treści z Internetu, takich jak filmy, obrazy czy pliki. Technologia ta wykorzystuje istniejące linie telefoniczne miedziane, co pozwala na szybki i ekonomiczny dostęp do Internetu w wielu lokalizacjach. ADSL osiąga prędkości pobierania do 24 Mbps, podczas gdy prędkości wysyłania mogą wynosić do 1 Mbps. Dzięki temu użytkownicy mogą jednocześnie korzystać z usług głosowych i Internetu bez zakłóceń. W praktyce ADSL jest szeroko stosowany w gospodarstwach domowych oraz małych biurach, a jego popularność wynika z efektywnego wykorzystania infrastruktury telekomunikacyjnej i relatywnie niskich kosztów instalacji.

Pytanie 4

Interfejs, którego magistrala kończy się elementem przedstawionym na ilustracji, jest typowy dla

A. UDMA

B. SATA

C. ATAPI

D. SCSI

SATA jest nowoczesnym interfejsem zaprojektowanym do podłączania dysków twardych i napędów optycznych wewnątrz komputerów głównie przeznaczonym do użytku osobistego w komputerach stacjonarnych i laptopach SATA korzysta z cienkich kabli charakteryzujących się mniejszymi złączami co ułatwia prowadzenie kabli wewnątrz obudowy i poprawia przepływ powietrza jednak nie korzysta z masywnych złączy widocznych na obrazku ATAPI to kolejny standard często mylony z SCSI ponieważ jest używany do podłączania napędów optycznych do magistrali IDE stanowi rozwinięcie standardu ATA do obsługi urządzeń takich jak napędy CD/DVD jednak nie korzysta z prezentowanego złącza UDMA to technologia przesyłu danych wykorzystywana w interfejsach ATA i ATAPI podnosząca ich wydajność pod względem prędkości przesyłania danych nie jest to jednak fizyczny interfejs ani typ złącza jak ukazano na obrazku Błędne interpretacje mogą wynikać z pomylenia fizycznych złączy z protokołami przesyłania danych oraz braku rozróżnienia między interfejsami wewnętrznymi i zewnętrznymi co podkreśla konieczność zrozumienia specyficznych zastosowań i budowy poszczególnych technologii interfejsów komputerowych

Pytanie 5

Program firewall nie zapewnia ochrony przed

A. wirusami rozprzestrzeniającymi się za pomocą poczty elektronicznej

B. uzyskaniem dostępu do komputera przez hakerów

C. atakami generującymi zwiększony ruch w sieci

D. szpiegowaniem oraz kradzieżą poufnych informacji użytkownika

Wiele osób myśli, że firewalle załatwiają wszystko, ale to nie do końca tak działa. Często mylą je z programami antywirusowymi. Firewalle pilnują, żeby nikt nie wchodził do systemu bez pozwolenia i czasem blokują dziwny ruch w sieci, ale nie potrafią prześwietlić plików z e-maili pod kątem wirusów. Są różne rodzaje ataków, jak DDoS, które firewalle mogą ograniczać, ale wirusy z e-maili mogą przebić się przez nie. Nawet przy włączonym firewallu hakerzy mogą zyskać dostęp, jeśli wykorzystają jakieś luki w oprogramowaniu lub zainstalują złośliwe oprogramowanie poprzez załączniki. A wykradanie danych to też coś, czym zajmuje się złośliwe oprogramowanie – i firewall tego nie zablokuje. Dlatego najlepiej połączyć firewalle z programami antywirusowymi i na bieżąco aktualizować wszystko, co mamy, a także uczyć się, jak rozpoznawać zagrożenia.

Pytanie 6

W dokumentacji przedstawiono typ systemu plików

„Zaawansowany system plików zapewniający wydajność, bezpieczeństwo, niezawodność i zaawansowane funkcje niespotykane w żadnej wersji systemu FAT. Na przykład dzięki standardowemu rejestrowaniu transakcji i technikom odzyskiwania danych system gwarantuje spójność woluminów. W przypadku awarii system wykorzystuje plik dziennika i informacje kontrolne do przywrócenia spójności systemu plików."

A. FAT

B. EXT4

C. NTFS

D. FAT32

NTFS czyli New Technology File System to zaawansowany system plików stworzony przez Microsoft charakteryzujący się wysoką wydajnością niezawodnością i bezpieczeństwem danych. NTFS wspiera zaawansowane funkcje takie jak rejestrowanie transakcji co oznacza że wszystkie operacje na plikach są rejestrowane w logu dzięki czemu w przypadku awarii systemu można przywrócić spójność danych. Ponadto NTFS obsługuje uprawnienia do plików i katalogów co pozwala na precyzyjne zarządzanie dostępem użytkowników co jest kluczowe w dużych środowiskach sieciowych. System ten wspiera również kompresję plików szyfrowanie oraz przydział miejsca na dysku co zwiększa efektywność wykorzystania przestrzeni dyskowej. Dodatkowym atutem NTFS jest obsługa struktur danych takich jak bitmowy przydział miejsca co umożliwia szybkie wyszukiwanie i przydzielanie wolnego miejsca na dysku. W kontekście współczesnych standardów bezpieczeństwa i niezawodności NTFS jest preferowanym wyborem do zarządzania danymi w środowiskach opartych na systemach Windows co czyni go fundamentalnym elementem infrastruktury IT w wielu organizacjach

Pytanie 7

Aby kontrolować ilość transferu w sieci, administrator powinien zastosować program rodzaju

A. bandwidth manager

B. task manager

C. quality manager

D. package manager

Odpowiedź "bandwidth manager" jest jak najbardziej trafna. To narzędzie służy do zarządzania szerokością pasma w sieciach komputerowych. Dzięki niemu, administratorzy mogą na bieżąco śledzić i kontrolować, jak wykorzystujemy przepustowość. Ogólnie rzecz biorąc, to bardzo ważne, bo pomaga utrzymać sieć w dobrej kondycji i zarządzać ruchem danych. Można to na przykład wykorzystać do ograniczenia przepustowości dla mniej istotnych aplikacji podczas godzin szczytu, żeby krytyczne usługi działały lepiej. W praktyce, to oprogramowanie często korzysta z zasad QoS (Quality of Service), które pomagają w organizacji ruchu w sieci, w zależności od potrzeb firmy. Wiesz, w biurze, gdzie sporo osób korzysta z takich aplikacji jak strumieniowanie, bandwidth manager może ograniczyć ich przepustowość, żeby usługi jak wideokonferencje działały płynnie.

Pytanie 8

Jaką partycją w systemie Linux jest magazyn tymczasowych danych, gdy pamięć RAM jest niedostępna?

A. tmp

B. swap

C. sys

D. var

Wybór odpowiedzi nieprawidłowych może prowadzić do licznych nieporozumień dotyczących zarządzania pamięcią w systemie Linux. Partycja 'var' jest miejscem przechowywania plików danych zmiennych, takich jak logi systemowe czy tymczasowe pliki aplikacji. Nie ma ona jednak funkcji związanej z pamięcią wirtualną ani z zarządzaniem pamięcią, a jej głównym celem jest umożliwienie aplikacjom przechowywanie danych, które mogą się zmieniać w trakcie pracy systemu. Podobnie, 'sys' to interfejs systemowy, który dostarcza informacji o stanie systemu i umożliwia interakcję z jądrem systemu Linux, lecz nie ma związku z zarządzaniem pamięcią. Odpowiedź 'tmp' odnosi się do katalogu, w którym przechowywane są tymczasowe pliki, ale nie jest to partycja ani obszar pamięci, który służyłby jako pamięć wirtualna. Wiele osób myli funkcje tych katalogów i partycji, co prowadzi do przekonania, że mogą one zastąpić swap. Kluczowym błędem jest zrozumienie, że swap jest dedykowaną przestrzenią na dysku, która jest wykorzystywana wyłącznie w celu zarządzania pamięcią RAM, a inne partycje czy katalogi mają zupełnie inne przeznaczenia i funkcje w architekturze systemu operacyjnego. Właściwe zrozumienie tych zależności jest kluczowe dla efektywnego zarządzania zasobami w systemie Linux.

Pytanie 9

Po włączeniu komputera na ekranie wyświetlił się komunikat "Non-system disk or disk error. Replace and strike any key when ready". Możliwą przyczyną tego może być

A. brak pliku ntldr

B. dyskietka umieszczona w napędzie

C. uszkodzony kontroler DMA

D. usunięty BIOS komputera

W przypadku komunikatu "Non-system disk or disk error" jednym z najczęstszych powodów jest obecność dyskietki włożonej do napędu, co może prowadzić do tego, że system operacyjny nie potrafi zidentyfikować urządzenia rozruchowego. Gdy komputer uruchamia się, BIOS skanuje dostępne urządzenia w celu załadowania systemu operacyjnego. Jeśli w napędzie znajduje się dyskietka, komputer spróbuje z niej bootować, co może skutkować błędem, jeśli nie zawiera ona odpowiednich plików rozruchowych. Aby temu zapobiec, zawsze warto upewnić się, że podczas uruchamiania komputera nie ma w napędzie nośników, które mogą zakłócić proces rozruchu. W praktyce użytkownicy komputerów osobistych powinni regularnie kontrolować urządzenia podłączone do systemu oraz dbać o to, aby napędy były puste, gdy nie są używane. Znajomość działania BIOS-u oraz procesu rozruchu systemu operacyjnego jest kluczowa dla diagnostyki i zarządzania komputerem.

Pytanie 10

Aby zrealizować sieć komputerową w pomieszczeniu zastosowano 25 metrów skrętki UTP, 5 gniazd RJ45 oraz odpowiednią ilość wtyków RJ45 niezbędnych do stworzenia 5 kabli połączeniowych typu patchcord. Jaki jest całkowity koszt użytych materiałów do budowy sieci? Ceny jednostkowe stosowanych materiałów można znaleźć w tabeli.

Materiał	Cena jednostkowa	Koszt
Skrętka UTP	1,00 zł/m	25 zł
Gniazdo RJ45	5,00 zł/szt.	25 zł
Wtyk RJ45	3,00 zł/szt.	30 zł

A. 50 zl

B. 90 zł

C. 80 zł

D. 75 zł

Koszt wykonanych materiałów do sieci komputerowej obliczamy na podstawie jednostkowych cen podanych w tabeli. Wykorzystano 25 metrów skrętki UTP, co przy cenie 1 zł za metr daje 25 zł. Następnie mamy 5 gniazd RJ45, które kosztują 10 zł za sztukę, co daje łącznie 50 zł. Jeśli chodzi o wtyki RJ45, musimy zarobić 5 kabli patchcord, a każdy kabel wymaga jednego wtyku na każdym końcu, co oznacza, że potrzebujemy 10 wtyków. Cena jednego wtyku wynosi 0,50 zł, więc 10 wtyków kosztuje 5 zł. Teraz sumując wszystkie koszty: 25 zł (skrętka UTP) + 50 zł (gniazda) + 5 zł (wtyki) = 80 zł. To podejście ilustruje, jak ważne jest dokładne przeliczenie kosztów materiałów w projektach sieciowych oraz zastosowanie praktycznej znajomości cen jednostkowych w budżetowaniu. Dobrze jest również mieć świadomość, że w branży IT i telekomunikacyjnej, precyzyjne szacowanie kosztów materiałów przyczynia się do efektywnego zarządzania budżetami projektów.

Pytanie 11

Jakie ustawienia dotyczące protokołu TCP/IP zostały zastosowane dla karty sieciowej, na podstawie rezultatu uruchomienia polecenia IPCONFIG /ALL w systemie Windows?

A. Karta sieciowa nie ma zdefiniowanego adresu bramy

B. Karta sieciowa otrzymała adres IP w sposób automatyczny

C. Karta sieciowa nie posiada skonfigurowanego adresu serwera DNS

D. Karta sieciowa ma przypisany statyczny adres IP

Prawidłowa odpowiedź wskazuje, że karta sieciowa uzyskała adres IP automatycznie. W systemie Windows polecenie IPCONFIG /ALL pozwala na wyświetlenie szczegółowych informacji o konfiguracji sieciowej. W przedstawionym wyniku można zauważyć, że opcja DHCP jest włączona, co oznacza, że karta sieciowa pobiera swój adres IP z serwera DHCP automatycznie. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest standardowym protokołem używanym do automatycznego przydzielania adresów IP oraz innych parametrów sieciowych, takich jak maska podsieci i brama domyślna, do urządzeń w sieci. Dzięki DHCP zarządzanie dużymi sieciami staje się bardziej efektywne, a błędy wynikające z ręcznego przypisywania adresów IP są zminimalizowane. Używanie DHCP jest szczególnie korzystne w środowiskach, gdzie urządzenia często się zmieniają, jak w biurach czy instytucjach edukacyjnych. Dzięki temu sieć jest bardziej elastyczna i mniej podatna na problemy związane z konfliktami adresów IP. Włączenie DHCP jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania siecią w większości współczesnych infrastruktur IT.

Pytanie 12

Urządzenie pokazane na grafice służy do

A. separacji sygnału

B. wzmocnienia sygnału

C. konwersji transmisji sygnału z użyciem kabla światłowodowego na skrętkę

D. ochrony przed nieautoryzowanym dostępem z sieci

Urządzenie przedstawione na rysunku to konwerter mediów, który zamienia transmisję sygnału światłowodowego na skrętkę miedzianą. Jest to istotny element infrastruktury sieciowej, umożliwiający integrację sieci światłowodowych z tradycyjnymi sieciami Ethernet, które wykorzystują kable miedziane. Konwertery mediów są niezbędne w sytuacjach, gdy konieczne jest pokonanie dużych odległości, na które światłowody są lepiej przystosowane ze względu na mniejsze straty sygnału i odporność na zakłócenia elektromagnetyczne. W praktyce konwertery mediów znajdują zastosowanie w centrach danych, kampusach uniwersyteckich czy dużych przedsiębiorstwach, gdzie różne segmenty sieci muszą zostać połączone. W standardach branżowych, takich jak IEEE 802.3, konwertery mediów odgrywają kluczową rolę w zapewnianiu kompatybilności między różnymi mediami transmisyjnymi. Działają zgodnie z zasadą transparentności protokołów, co oznacza, że przejście między światłowodem a skrętką nie wpływa na działanie wyższych warstw modelu OSI. Dzięki temu sieci mogą być bardziej elastyczne i skalowalne, co jest kluczowe w dynamicznie rozwijających się środowiskach IT.

Pytanie 13

W schemacie logicznym okablowania strukturalnego, zgodnie z terminologią polską zawartą w normie PN-EN 50174, cechą kondygnacyjnego punktu dystrybucyjnego jest to, że

A. obejmuje zasięgiem cały budynek

B. łączy okablowanie budynku z centralnym punktem dystrybucyjnym

C. łączy okablowanie pionowe oraz międzybudynkowe

D. obejmuje zasięgiem całe piętro budynku

Jak się zastanawialiśmy nad kondygnacyjnym punktem dystrybucyjnym, to sporo odpowiedzi może wprowadzać w błąd. Jeśli wybrałeś opcję, która mówi, że ten punkt łączy okablowanie pionowe z międzybudynkowym, to niestety, nie jest to precyzyjne. Głównym celem tego punktu jest dystrybucja sygnału na danym piętrze, a nie mieszanie różnych rodzajów okablowania. Często też można spotkać stwierdzenie, że punkt ten obejmuje cały budynek, co też jest mylące, bo te punkty są zaprojektowane dla jednego piętra. A jak ktoś twierdzi, że łączy on okablowanie budynku z centralnym punktem dystrybucyjnym, to również nie oddaje to rzeczywistości. Tutaj chodzi o to, że to lokalny punkt, który łączy urządzenia na piętrze, a nie cały budynek. Ważne, żeby to zrozumieć, bo mylące informacje mogą prowadzić do złego projektowania sieci, a to na pewno nie jest dobre dla wydajności ani kosztów eksploatacyjnych.

Pytanie 14

Gdzie w systemie Linux umieszczane są pliki specjalne urządzeń, które są tworzone podczas instalacji sterowników?

A. /var

B. /proc

C. /sbin

D. /dev

Katalog /var służy do przechowywania różnych zmiennych danych, jak logi systemowe, bazy danych czy pliki tymczasowe. Ludzie często mylą go z katalogiem /dev i nie zawsze wiedzą, że tamte pliki specjalne nie znajdują się w /var. Jak ktoś pomyli te dwie lokalizacje, to łatwo o nieporozumienia w pracy z systemem. Katalog /sbin to miejsce na programy, które raczej używają administratorzy, a nie ma tam żadnych plików urządzeń. Często też się myli z /dev. Katalog /proc to z kolei pliki systemowe i info o procesach, które są generowane przez jądro na bieżąco. To nie są pliki specjalne, które się odnoszą do urządzeń. Jak ktoś pomiesza te katalogi, to może mieć później problemy z diagnozowaniem urządzeń i ogólnie z konfiguracją systemu, a to wprowadza chaos w zarządzaniu Linuxem.

Pytanie 15

Adres MAC karty sieciowej w formacie binarnym to 00000000-00010100-10000101-10001011-01101011-10001010. Które z poniższych przedstawia ten adres w systemie heksadecymalnym?

A. 00-14-85-8C-6C-8B

B. 00-12-85-8B-6B-8A

C. 00-14-85-8B-6B-8A

D. 00-16-83-8C-6B-8B

Odpowiedź 00-14-85-8B-6B-8A jest poprawna, ponieważ adres MAC w notacji heksadecymalnej jest bezpośrednim odwzorowaniem jego postaci binarnej. Aby przekształcić adres MAC z formy binarnej na heksadecymalną, należy podzielić go na grupy po 4 bity, a następnie każdą grupę zamienić na odpowiadający jej znak heksadecymalny. W przypadku podanego adresu binarnego, dzielimy go na sześć segmentów: 0000 0000, 0001 0100, 1000 0101, 1000 1011, 0110 1011, 1000 1010. Po przekształceniu uzyskujemy wartości heksadecymalne: 00, 14, 85, 8B, 6B, 8A. Adresy MAC są standardowo używane do identyfikacji urządzeń w sieci lokalnej, zgodnie z normą IEEE 802. Każde urządzenie powinno mieć unikalny adres MAC, aby zagwarantować prawidłową komunikację w sieci. W praktyce, adres MAC jest często używany w konfiguracjach urządzeń sieciowych i filtracji adresów w routerach, co podkreśla jego znaczenie w zarządzaniu bezpieczeństwem sieci.

Pytanie 16

Jakie parametry otrzyma interfejs sieciowy eth0 po wykonaniu poniższych poleceń w systemie Linux?

ifconfig eth0 10.0.0.100
 netmask 255.255.255.0
 broadcast 10.0.0.255 up
 route add default gw 10.0.0.10

A. adres IP 10.0.0.10, maskę /16, bramę 10.0.0.100

B. adres IP 10.0.0.100, maskę /24, bramę 10.0.0.10

C. adres IP 10.0.0.100, maskę /22, bramę 10.0.0.10

D. adres IP 10.0.0.10, maskę /24, bramę 10.0.0.255

Dobra robota! Odpowiedź, którą wybrałeś, dobrze określa, jak wygląda konfiguracja sieci w tym przypadku. Interfejs eth0 dostaje adres IP 10.0.0.100 oraz maskę podsieci /24, co oznacza, że mamy do czynienia z 255.255.255.0. To całkiem standardowe ustawienie dla wielu lokalnych sieci. Z pomocą komendy ifconfig ustalamy nasz adres IP i maskę dla interfejsu. Fajnie, że to wiesz. A co do polecenia route – dodaje ono bramę domyślną, przez którą przechodzą pakiety, gdy chcą wyjść z naszej lokalnej sieci. To wszystko jest bardzo istotne dla administratorów sieci, bo często zdarza się, że muszą oni wszystko ustawiać ręcznie. Automatyczne przypisywanie przez DHCP nie zawsze wystarcza, więc manualna konfiguracja daje pełną kontrolę nad tym, co się dzieje w sieci.

Pytanie 17

Która z poniższych informacji odnosi się do profilu tymczasowego użytkownika?

A. Tworzy się go w trakcie pierwszego logowania do systemu i zapisuje na lokalnym dysku twardym komputera

B. Po wylogowaniu użytkownika, modyfikacje dokonane przez niego w ustawieniach pulpitu oraz plikach nie będą zachowane

C. Jest zakładany przez administratora systemu i magazynowany na serwerze, zmiany mogą w nim wprowadzać jedynie administratorzy

D. Pozwala na dostęp do ustawień i danych użytkownika z dowolnego komputera w sieci, które są przechowywane na serwerze

Zrozumienie, jak działają profile użytkowników, to klucz do dobrego zarządzania systemami operacyjnymi. Odpowiedzi, które mówią, że profil tymczasowy tworzy się przy pierwszym logowaniu i jest przechowywany na lokalnym dysku, są błędne. To pomylenie z profilem lokalnym, który jest trwalszy i pozwala zapisać zmiany po wylogowaniu. Profil tymczasowy nie ma takiej trwałości. Mówiąc o korzystaniu z ustawień na różnych komputerach w sieci, mamy na myśli profil roamingowy, który jest na serwerze i synchronizuje się z różnymi urządzeniami. Tworzenie profilu przez admina i trzymanie go na serwerze dotyczy stałego profilu, który jest pod kontrolą polityk organizacji. Każda z tych rzeczy jest inna i ma swoje konkretne zastosowania. Często mylimy profil tymczasowy z innymi typami profili, co może prowadzić do wielu kłopotów przy zarządzaniu ustawieniami użytkowników i nieporozumień związanych z bezpieczeństwem. Te różnice są naprawdę ważne, szczególnie dla administratorów, którzy muszą podejmować przemyślane decyzje dotyczące zarządzania dostępem i konfiguracji profili.

Pytanie 18

Jakiego typu dane są przesyłane przez interfejs komputera osobistego, jak pokazano na ilustracji?

Bit
startu

Bit
danych

Bit
stopu

Bit
startu

Bit
danych

Bit
startu

Bit
danych

Bit
stopu

Bit
startu

Bit
danych

Bit
stopu

A. Szeregowy asynchroniczny

B. Równoległy synchroniczny

C. Równoległy asynchroniczny

D. Szeregowy synchroniczny

Transmisja danych przez interfejs równoległy asynchroniczny wymaga przesyłania kilku bitów jednocześnie co jest realizowane za pomocą wielu linii sygnałowych W ten sposób dane są przesyłane szybciej niż w przypadku interfejsów szeregowych jednak wymaga to synchronizacji wszystkich linii co jest bardziej skomplikowane i kosztowne Podczas gdy ten typ transmisji był popularny w starszych drukarkach i innych urządzeniach peryferyjnych dzisiaj jest rzadziej stosowany ze względu na wysoki koszt opracowania i utrzymania Transmisja szeregowa synchroniczna różni się od asynchronicznej tym że wymaga synchronizacji zegara pomiędzy nadajnikiem a odbiornikiem Oznacza to że zarówno urządzenie przesyłające jak i odbierające muszą dokładnie zsynchronizować swoje zegary aby zagwarantować poprawność danych Choć zwiększa to skuteczność i szybkość transmisji wymaga to dodatkowych linii do przesyłania sygnału zegara co powoduje większe komplikacje w budowie urządzeń Przykładem może być SPI lub I2C które choć efektywne są bardziej skomplikowane niż transmisja szeregowa asynchroniczna Równoległa transmisja synchroniczna to najbardziej zaawansowany typ transmisji jednocześnie przesyłający wiele bitów z pełną synchronizacją zegara Umożliwia to błyskawiczne przesyłanie dużych ilości danych na krótkich dystansach jednak jej koszt zarówno w projektowaniu jak i produkcji jest znaczny co powoduje że jest rzadko stosowana w standardowych interfejsach komputerowych Te różne podejścia choć mają swoje zalety są często trudniejsze do implementacji i mniej praktyczne niż proste i szeroko stosowane interfejsy szeregowe asynchroniczne które oferują wystarczającą szybkość i niezawodność dla większości zastosowań

Pytanie 19

W systemie Linux narzędzie, które umożliwia śledzenie trasy pakietów od źródła do celu, pokazując procentowe straty oraz opóźnienia, to

A. ping

B. route

C. tracert

D. mtr

Wybór polecenia ping, mimo że jest to powszechnie używane narzędzie do testowania dostępności hostów w sieci, nie jest odpowiedni dla opisanego pytania. Ping jedynie wysyła pakiety ICMP Echo Request do docelowego hosta i oczekuje na odpowiedź, co pozwala na sprawdzenie, czy dany adres IP jest osiągalny. Nie dostarcza jednak informacji o trasie, jaką pokonują pakiety, ani nie monitoruje strat pakietów w czasie rzeczywistym. Kolejne polecenie, route, jest narzędziem służącym do zarządzania tablicą routingu w systemie operacyjnym. Umożliwia przeglądanie i modyfikację ścieżek routingu, jednak nie jest używane do analizy opóźnień czy strat pakietów. Natomiast tracert (w systemie Windows) jest odpowiednikiem traceroute, ale jest to narzędzie, które działa na innej zasadzie i może nie dostarczać tak szczegółowych danych o czasie odpowiedzi w sposób, w jaki robi to mtr. Typowym błędem w rozumieniu tych narzędzi jest przypuszczenie, że każde z nich pełni tę samą funkcję, podczas gdy każde z nich ma swoje specyficzne zastosowania w diagnostyce i zarządzaniu sieciami. Kluczowe jest zrozumienie, jakie konkretne informacje są potrzebne do analizy problemów z łącznością, aby wybrać odpowiednie narzędzie do rozwiązania danego problemu.

Pytanie 20

Transmisję danych bezprzewodowo realizuje interfejs

A. IrDA

B. DVI

C. LFH60

D. HDMI

IrDA (Infrared Data Association) to standard bezprzewodowej transmisji danych wykorzystujący podczerwień. Jego główną zaletą jest możliwość wymiany informacji między urządzeniami, takimi jak telefony komórkowe, laptopy czy drukarki, w odległości do kilku metrów. IrDA jest szczególnie ceniona za niskie zużycie energii oraz prostotę wdrożenia, co czyni ją idealnym rozwiązaniem w urządzeniach mobilnych. W praktyce, standard ten był szeroko stosowany w urządzeniach osobistych do przesyłania plików, jak zdjęcia czy kontakty, bez potrzeby stosowania kabli. Jednakże, z biegiem lat, technologia ta została w dużej mierze zastąpiona przez inne metody przesyłania danych, takie jak Bluetooth czy Wi-Fi. Warto zaznaczyć, że IrDA wymaga bezpośredniej linii wzroku między urządzeniami, co może ograniczać jej zastosowanie w niektórych sytuacjach. Mimo to, ze względu na swoją prostotę i efektywność w określonych warunkach, IrDA pozostaje ważnym standardem w historii technologii komunikacyjnej.

Pytanie 21

Urządzenie funkcjonujące w warstwie łącza danych, które umożliwia połączenie segmentów sieci o różnych architekturach, to

A. regenerator

B. koncentrator

C. most

D. ruter

Koncentrator, regenerator i ruter to urządzenia, które pełnią różne funkcje w ekosystemie sieciowym, ale nie są odpowiednie do opisanego zadania łączenia segmentów sieci o różnych architekturach. Koncentrator działa na poziomie fizycznym, działając jako prosty przekaźnik sygnału, co oznacza, że nie analizuje danych ani nie podejmuje decyzji dotyczących ich przekazywania. Oznacza to, że każde przesyłane przez niego dane są wysyłane do wszystkich podłączonych urządzeń, co może prowadzić do zatorów i nieefektywności w sieci. Regenerator jest urządzeniem stosowanym do wzmacniania sygnałów w sieciach, które są rozciągnięte na dużą odległość, co jest niezbędne w przypadku, gdy sygnał może ulegać degradacji, ale nie ma on zdolności do łączenia segmentów o różnych architekturach. Ruter natomiast operuje na warstwie trzeciej modelu OSI i jest odpowiedzialny za przekazywanie pakietów między różnymi sieciami, ale nie łączy segmentów o różnych standardach na poziomie warstwy łącza danych. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru tych odpowiedzi mogą wynikać z niepełnego zrozumienia różnic między warstwami modelu OSI oraz funkcjami poszczególnych urządzeń sieciowych. Ważne jest, aby dokładnie rozumieć, jakie zadania pełnią te urządzenia, aby móc skutecznie projektować i zarządzać infrastrukturą sieciową.

Pytanie 22

Serwis serwerowy, który pozwala na udostępnianie usług drukowania w systemie Linux oraz plików dla stacji roboczych Windows, to

A. Vsftpd

B. Samba

C. CUPS

D. Postfix

Samba to otwarte oprogramowanie, które implementuje protokoły SMB/CIFS, umożliwiając stacjom roboczym z systemem Windows dostęp do plików i drukarek z serwerów działających na systemach Unix i Linux. Dzięki Samba użytkownicy Windows mogą korzystać z zasobów udostępnionych na serwerach Linux, co czyni ją niezbędnym narzędziem w mieszanych środowiskach sieciowych. W praktyce, Samba pozwala na tworzenie wspólnych folderów, które mogą być łatwo przeglądane i edytowane przez użytkowników Windows, co znacząco ułatwia współpracę w zespołach. Dodatkowo, Samba obsługuje autoryzację użytkowników i umożliwia zarządzanie dostępem do zasobów, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa danych. Wykorzystywanie Samby w środowisku produkcyjnym jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, ponieważ wspiera interoperacyjność pomiędzy różnymi systemami operacyjnymi oraz zwiększa elastyczność infrastruktury IT. Warto również zauważyć, że Samba jest często używana w większych organizacjach, gdzie integracja systemów jest kluczowa dla efektywnego zarządzania danymi i zasobami.

Pytanie 23

Jakie złącze umożliwia przesył danych między przedstawioną na ilustracji płytą główną a urządzeniem zewnętrznym, nie dostarczając jednocześnie zasilania do tego urządzenia przez interfejs?

A. PCIe

B. PCI

C. USB

D. SATA

Złącze SATA (Serial ATA) jest interfejsem używanym do podłączania urządzeń magazynujących, takich jak dyski twarde i napędy SSD, do płyty głównej. Jest to standardowy interfejs, który zapewnia szybki transfer danych, ale nie dostarcza zasilania do podłączonych urządzeń. Urządzenia SATA wymagają osobnego kabla zasilającego, co odróżnia je od interfejsów takich jak USB, które mogą zasilać urządzenia peryferyjne przez ten sam kabel, który przesyła dane. Standard SATA jest powszechnie stosowany w desktopach, laptopach i serwerach, a jego nowsze wersje oferują zwiększoną przepustowość, osiągając prędkości do 6 Gb/s w wersji SATA III. Zastosowanie SATA pozwala na elastyczne i skalowalne rozwiązania magazynowe, a dodatkowe funkcje takie jak hot-swapping umożliwiają wymianę dysków bez potrzeby wyłączania systemu. Dzięki szerokiemu wsparciu i zgodności wstecznej SATA jest kluczowym elementem nowoczesnych środowisk komputerowych, umożliwiając zarówno użytkownikom domowym, jak i profesjonalnym efektywne zarządzanie danymi. Zrozumienie działania i zastosowania złącza SATA jest niezbędne dla specjalistów IT, projektantów systemów i wszystkich, którzy zajmują się architekturą komputerową.

Pytanie 24

W którym z rejestrów wewnętrznych procesora są przechowywane dodatkowe informacje o wyniku realizowanej operacji?

A. W liczniku rozkazów

B. W rejestrze flagowym

C. We wskaźniku stosu

D. W akumulatorze

Rejestr flagowy to kluczowy element architektury procesora, który służy do przechowywania dodatkowych informacji o wynikach operacji arytmetycznych i logicznych. W trakcie wykonywania instrukcji, procesor ustawia różne bity w tym rejestrze, które reprezentują stany takie jak zero (Z), przeniesienie (C), znak (S) czy parzystość (P). Na przykład, po dodaniu dwóch liczb, jeżeli wynik jest równy zero, bit Z w rejestrze flagowym zostaje ustawiony na 1. Dzięki temu programy mogą podejmować decyzje bazujące na wynikach wcześniejszych operacji. W praktyce, podczas programowania w językach niskiego poziomu, takich jak asembler, programista często używa instrukcji warunkowych, które opierają się na stanach określonych w rejestrze flagowym, co umożliwia efektywne zarządzanie przepływem programu. Architektura zgodna z tym podejściem jest zgodna z najlepszymi praktykami projektowania systemów komputerowych, gdzie przejrzystość i efektywność w zarządzaniu danymi są kluczowe.

Pytanie 25

Komunikat, który pojawia się po uruchomieniu narzędzia do naprawy systemu Windows, może sugerować

A. konieczność zrobienia kopii zapasowej systemu

B. uszkodzenie sterowników

C. wykrycie błędnej adresacji IP

D. uszkodzenie plików startowych systemu

Komunikat wskazujący na użycie narzędzia do naprawy systemu Windows, często oznacza problem z plikami startowymi systemu. Pliki te są niezbędne do uruchomienia systemu operacyjnego, a ich uszkodzenie może prowadzić do sytuacji, gdzie system nie jest w stanie się poprawnie uruchomić. Narzędzie Startup Repair jest zaprojektowane do automatycznego wykrywania i naprawiania takich problemów. Jest ono częścią środowiska odzyskiwania systemu Windows, które pomaga przywrócić funkcjonalność systemu bez konieczności instalacji od nowa, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie utrzymania systemów IT. Przyczyn uszkodzenia plików startowych może być wiele, w tym nagłe wyłączenia prądu, ataki złośliwego oprogramowania lub błędy w systemie plików. Regularne wykonywanie kopii zapasowych i korzystanie z narzędzi ochronnych może zminimalizować ryzyko takich problemów. Wiedza o tym jak działa i kiedy używać narzędzia Startup Repair jest kluczowa dla każdego specjalisty IT, umożliwiając szybkie przywracanie działania systemów komputerowych i minimalizowanie przestojów.

Pytanie 26

Użytkownik systemu Windows napotyka komunikaty o niewystarczającej pamięci wirtualnej. Jak można rozwiązać ten problem?

A. dodanie dodatkowej pamięci cache procesora

B. zwiększenie pamięci RAM

C. dodanie nowego dysku

D. powiększenie rozmiaru pliku virtualfile.sys

Zwiększenie pamięci RAM to kluczowy element w zarządzaniu pamięcią w systemach operacyjnych, w tym w Windows. Gdy użytkownik otrzymuje komunikaty o zbyt małej pamięci wirtualnej, oznacza to, że system operacyjny nie ma wystarczającej ilości dostępnej pamięci do uruchomienia aplikacji lub przetwarzania danych. Zwiększenie pamięci RAM pozwala na jednoczesne uruchamianie większej liczby programów oraz poprawia ogólną wydajność systemu. Przykładowo, przy intensywnym użytkowaniu programów do edycji wideo lub gier komputerowych, więcej pamięci RAM umożliwia płynniejsze działanie, ponieważ aplikacje mają bezpośredni dostęp do bardziej dostępnych zasobów. Warto również zaznaczyć, że standardowe praktyki w branży zalecają, aby dla systemów operacyjnych Windows 10 i nowszych co najmniej 8 GB RAM było minimum, aby zapewnić komfortową pracę. W kontekście rozwiązywania problemów z pamięcią wirtualną, zwiększenie RAM jest najbardziej efektywnym i bezpośrednim rozwiązaniem.

Pytanie 27

Jaką maksymalną liczbę hostów można przypisać w lokalnej sieci, dysponując jedną klasą C adresów IPv4?

A. 510

B. 254

C. 255

D. 512

Maksymalna liczba hostów, które można zaadresować w sieci lokalnej z wykorzystaniem adresów klasy C, często bywa niewłaściwie interpretowana. Odpowiedzi 512, 510, oraz 255 sugerują, że liczby te mogą być uznawane za poprawne w kontekście bloków adresów IP. Warto jednak zrozumieć, że adres klas C z maską 255.255.255.0 pozwala na 256 adresów IP. Wiele osób myli liczbę adresów dostępnych dla hostów z ogólną liczbą adresów IP w danym bloku. Adres sieci i adres rozgłoszeniowy są zarezerwowane i nie mogą być przypisane urządzeniom, co znacząco wpływa na dostępność adresów. Odpowiedzi, które sugerują liczbę 255, pomijają fakt, że adres rozgłoszeniowy również musi być uwzględniony jako niewykorzystany. Propozycja 510 odnosi się do nieprawidłowego zrozumienia adresacji IP, gdzie ktoś mógłby pomyśleć, że dwa adresy można by jakoś 'przywrócić' lub zarządzać nimi w sposób, który narusza zasady przydzielania adresów IP. Natomiast 512 jest absolutnie niepoprawne, gdyż liczba ta przekracza całkowitą liczbę adresów IP dostępnych w bloku klasy C. Kwestia właściwego zrozumienia struktury adresowania IPv4 jest kluczowa dla projektowania i zarządzania sieciami, a stosowanie się do standardów i dobrych praktyk jest niezbędne dla zapewnienia prawidłowego funkcjonowania infrastruktury sieciowej.

Pytanie 28

Które urządzenie pomiarowe wykorzystuje się do określenia wartości napięcia w zasilaczu?

A. Woltomierz

B. Omomierz

C. Watomierz

D. Amperomierz

Woltomierz jest specjalistycznym przyrządem pomiarowym zaprojektowanym do mierzenia napięcia elektrycznego. Jego zastosowanie jest kluczowe w elektrotechnice, gdzie ocena wartości napięcia w zasilaczach i obwodach elektrycznych jest niezbędna do zapewnienia ich prawidłowego funkcjonowania. Przykładowo, przy konserwacji i diagnostyce urządzeń elektronicznych w laboratoriach lub warsztatach, woltomierz pozwala na precyzyjne określenie napięcia wejściowego i wyjściowego, co jest istotne dla analizy ich wydajności i bezpieczeństwa. W praktyce, pomiar napięcia z użyciem woltomierza odbywa się poprzez podłączenie jego końcówek do punktów, między którymi chcemy zmierzyć napięcie, co jest zgodne z zasadami BHP oraz standardami branżowymi, takimi jak IEC 61010. Zrozumienie funkcji woltomierza oraz umiejętność jego użycia jest niezbędne dla każdego specjalisty zajmującego się elektrycznością i elektroniką.

Pytanie 29

W interfejsie graficznym systemów Ubuntu lub SuSE Linux, aby zainstalować aktualizacje programów systemowych, można zastosować aplikacje

A. Chromium lub XyGrib

B. Pocket lub Dolphin

C. Shutter lub J-Pilot

D. Synaptic lub YaST

Wybór odpowiedzi związanych z Shutter, J-Pilot, Pocket, Dolphin, Chromium czy XyGrib świadczy o nieporozumieniu w zakresie funkcji poszczególnych aplikacji w kontekście zarządzania oprogramowaniem w systemie Linux. Shutter to aplikacja do zrzutów ekranu, która umożliwia tworzenie, edytowanie i udostępnianie zrzutów ekranowych, jednak nie ma nic wspólnego z aktualizacjami systemu. J-Pilot to narzędzie do synchronizacji danych z urządzeniami Palm, co ma niewielkie znaczenie dla aktualizacji oprogramowania systemowego. Pocket to aplikacja do zarządzania artykułami w trybie offline, a Dolphin to menedżer plików używany w środowisku KDE, który również nie zajmuje się aktualizowaniem systemu. Z kolei Chromium to przeglądarka internetowa, a XyGrib to oprogramowanie do analizy danych meteorologicznych, co w żadnym wypadku nie odnosi się do zarządzania pakietami w systemie Linux. Mylenie tych aplikacji z narzędziami do zarządzania oprogramowaniem może wynikać z braku zrozumienia ich podstawowych funkcji oraz przeznaczenia. W kontekście Linuxa, kluczowe jest, aby użytkownicy korzystali z odpowiednich narzędzi, jak Synaptic czy YaST, które są zaprojektowane specjalnie do instalacji i aktualizacji oprogramowania, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa i zarządzania systemem.

Pytanie 30

Jakie polecenie należy wydać, aby skonfigurować statyczny routing do sieci 192.168.10.0?

A. static route 92.168.10.1 MASK 255.255.255.0 192.168.10.0 5

B. static 192.168.10.0 MASK 255.255.255.0 192.168.10.1 5 route

C. route ADD 192.168.10.0 MASK 255.255.255.0 192.168.10.1 5

D. route 192.168.10.1 MASK 255.255.255.0 192.168.10.0 5 ADD

Wszystkie inne odpowiedzi, które nie są poprawne, mają różne błędy w składni i w podejściu. Na przykład, pierwsza opcja, gdzie pojawia się "static route", jest niepoprawna, bo takie polecenie po prostu nie istnieje w standardzie. W odpowiedzi z "route 192.168.10.1 MASK 255.255.255.0 192.168.10.0 5 ADD" masz złą kolejność argumentów, co powoduje, że polecenie jest źle interpretowane. Pamiętaj, że "ADD" powinno być na początku, to naprawdę ma znaczenie dla prawidłowego działania komendy. Ostatnia opcja także ma błędy składniowe, co prowadzi do nieporozumień przy definiowaniu tras w tablicy routingu. Musisz pamiętać, że zrozumienie poleceń dotyczących trasowania jest kluczowe w zarządzaniu siecią. Błędne zdefiniowanie tras może wywołać problemy z łącznością i nieefektywne wykorzystanie zasobów. Dlatego dobra znajomość składni i logicznego porządku poleceń to podstawa dla każdego, kto zajmuje się administracją sieci.

Pytanie 31

Jakim materiałem eksploatacyjnym dysponuje ploter solwentowy?

A. atrament w żelu

B. farba na bazie rozpuszczalników

C. element tnący

D. zestaw metalowych narzędzi tnących

Farba na bazie rozpuszczalników jest kluczowym materiałem eksploatacyjnym w ploterach solwentowych, które są powszechnie stosowane w reklamie, grafice i produkcji druku wielkoformatowego. Ta technologia druku wykorzystuje farby, które zawierają rozpuszczalniki organiczne, co umożliwia uzyskiwanie intensywnych kolorów oraz wysokiej odporności na czynniki zewnętrzne, takie jak promieniowanie UV czy wilgoć. W praktyce oznacza to, że wydruki wykonane za pomocą ploterów solwentowych są idealne do użycia na zewnątrz. Dobrze dobrane materiały eksploatacyjne, takie jak farby solwentowe, są zgodne z normami branżowymi i pozwalają na uzyskanie zarówno estetycznych, jak i trwałych efektów wizualnych. Ważne jest również, aby użytkownicy ploterów solwentowych przestrzegali zaleceń producentów dotyczących stosowania odpowiednich farb oraz technik druku, co wpływa na jakość końcowego produktu oraz wydajność maszyn.

Pytanie 32

Jakie zadanie pełni router?

A. przekładanie nazw na adresy IP

B. eliminacja kolizji

C. przesyłanie pakietów TCP/IP z sieci źródłowej do sieci docelowej

D. ochrona sieci przed atakami z zewnątrz oraz z wewnątrz

Router jest urządzeniem, które odgrywa kluczową rolę w komunikacji sieciowej, głównie poprzez przekazywanie pakietów danych w oparciu o protokoły TCP/IP. Jego podstawowym zadaniem jest analiza adresów IP źródłowych oraz docelowych w pakietach danych i podejmowanie decyzji o tym, jak najlepiej przesłać te pakiety w kierunku ich przeznaczenia. Dzięki mechanizmom routingu, routery są w stanie łączyć różne sieci, co umożliwia komunikację pomiędzy nimi. Na przykład, gdy użytkownik wysyła wiadomość e-mail, router przekształca informacje o źródłowym i docelowym adresie IP oraz przesyła pakiety przez różne połączenia, aż dotrą do serwera pocztowego. Ponadto, w praktyce stosowane są różne protokoły routingu, takie jak OSPF (Open Shortest Path First) czy BGP (Border Gateway Protocol), które optymalizują trasę przesyłania danych. Zrozumienie roli routera jest fundamentalne dla efektywnego zarządzania sieciami i implementacji polityk bezpieczeństwa, które mogą być również powiązane z jego funkcjami.

Pytanie 33

Jakie rodzaje partycji mogą występować w systemie Windows?

A. Dodatkowa, podstawowa, rozszerzona, wymiany oraz dysk logiczny

B. Podstawowa, rozszerzona oraz dysk logiczny

C. Podstawowa, rozszerzona, wymiany, dodatkowa

D. Dodatkowa, rozszerzona, wymiany oraz dysk logiczny

Odpowiedź wskazująca na podstawową, rozszerzoną oraz dysk logiczny jako typy partycji w systemie Windows jest poprawna, ponieważ te trzy rodzaje partycji stanowią fundament struktury partycjonowania dysków twardych w tym systemie operacyjnym. Partycja podstawowa jest kluczowa, gdyż to na niej można zainstalować system operacyjny, a także można z niej uruchamiać inne systemy. Partycja rozszerzona z kolei nie może być używana do bezpośredniego instalowania systemu operacyjnego, ale pozwala na utworzenie kilku dysków logicznych, co umożliwia efektywne zarządzanie przestrzenią dyskową. Dzięki dyskom logicznym można tworzyć dodatkowe partycje w obrębie partycji rozszerzonej, co jest niezwykle przydatne w przypadku organizacji danych. W praktyce, gdy planujemy instalację systemu operacyjnego lub zarządzanie danymi na dysku, znajomość tych typów partycji jest niezbędna, aby optymalnie wykorzystać dostępne zasoby. Dobrą praktyką jest również regularne tworzenie kopii zapasowych partycji, co można zrealizować przy pomocy narzędzi systemowych Windows, takich jak 'Kopia zapasowa i przywracanie'.

Pytanie 34

Zamianę uszkodzonych kondensatorów w karcie graficznej umożliwi

A. klej cyjanoakrylowy

B. wkrętak krzyżowy i opaska zaciskowa

C. lutownica z cyną i kalafonią

D. żywica epoksydowa

Wymiana uszkodzonych kondensatorów w karcie graficznej wymaga użycia lutownicy z cyną i kalafonią, ponieważ te narzędzia oraz materiały są kluczowe w procesie lutowania. Lutownica pozwala na podgrzanie styków kondensatora, co umożliwia usunięcie starego elementu i przylutowanie nowego. Cyna, będąca stopem metali, ma odpowiednią temperaturę topnienia, co sprawia, że jest idealnym materiałem do lutowania w elektronice. Kalafonia, z kolei, działa jako topnik, który poprawia przyczepność lutu oraz zapobiega utlenianiu powierzchni lutowanych, co jest istotne dla zapewnienia mocnych i trwałych połączeń. Przykładem praktycznym zastosowania tych narzędzi jest serwisowanie kart graficznych, gdzie kondensatory często ulegają uszkodzeniu na skutek przeciążenia lub starzenia się. Standardy branżowe, takie jak IPC-A-610, podkreślają znaczenie wysokiej jakości lutowania w celu zapewnienia niezawodności urządzeń elektronicznych. Właściwe techniki lutowania nie tylko przedłużają żywotność komponentów, ale również poprawiają ogólną wydajność urządzenia. Dlatego znajomość obsługi lutownicy oraz umiejętność lutowania to niezbędne umiejętności w naprawach elektronicznych.

Pytanie 35

Zasady filtrowania ruchu w sieci przez firewall określane są w formie

A. serwisów.

B. plików CLI.

C. kontroli pasma zajętości.

D. reguł.

Odpowiedź 'reguł' jest trafna. Zasady filtracji w firewallach naprawdę opierają się na różnych regułach. Dzięki nim wiemy, które połączenia powinny przejść, a które nie. Na przykład można ustawić regułę, żeby zezwalała na ruch HTTP z jednego konkretnego adresu IP. W praktyce reguły są super ważne dla bezpieczeństwa sieci, bo pozwalają na ścisłą kontrolę nad tym, co się dzieje w naszej sieci. Dobrze jest co jakiś czas przeprowadzić audyt tych reguł i aktualizować je, bo zagrożenia się zmieniają. Są też standardy, jak NIST SP 800-41, które dają wskazówki, jak dobrze zarządzać regułami w firewallach. Moim zdaniem, bez solidnych reguł ciężko o bezpieczeństwo.

Pytanie 36

Po zainstalowaniu systemu z domyślnymi parametrami, Windows XP nie obsługuje tego systemu plików.

A. FAT16

B. EXT

C. FAT32

D. NTFS

Odpowiedź EXT jest poprawna, ponieważ system Windows XP nie jest w stanie obsługiwać systemu plików EXT, który jest typowym systemem plików dla systemów operacyjnych opartych na jądrze Linux. Windows XP obsługuje systemy plików takie jak NTFS, FAT16 oraz FAT32, które są standardami w ekosystemie Windows. Przykładem zastosowania EXT może być sytuacja, gdy administrator serwera korzysta z dystrybucji Linuksa, która wymaga wykorzystania tego systemu plików do optymalizacji wydajności lub zarządzania dużymi woluminami danych. Warto również zrozumieć, że EXT ma wiele wersji, takich jak EXT2, EXT3 i EXT4, z których każda wprowadza dodatkowe funkcje, takie jak journaling czy większa odporność na uszkodzenia. Znajomość ograniczeń i możliwości różnych systemów plików pozwala na podejmowanie świadomych decyzji dotyczących wyboru odpowiedniej technologii dla danego środowiska operacyjnego.

Pytanie 37

Administrator systemu Linux wykonał listę zawartości folderu /home/szkola w terminalu, uzyskując następujący wynik -rwx -x r-x 1 admin admin 25 04-09 15:17 szkola.txt. Następnie wpisał polecenie: ```chmod ug=rw szkola.txt | ls -l``` Jaki rezultat jego działania zostanie pokazany w terminalu?

A. -rwx r-x r-x 1 admin admin 25 04-09 15:17 szkola.txt

B. -rw- rw- r-x 1 admin admin 25 04-09 15:17 szkola.txt

C. -rw- rw- rw- 1 admin admin 25 04-09 15:17 szkola.txt

D. -rwx ~x rw- 1 admin admin 25 04-09 15:17 szkola.txt

Wybrane odpowiedzi nie odzwierciedlają poprawnego rozumienia mechanizmu zarządzania uprawnieniami w systemie Linux. W przypadku niepoprawnych odpowiedzi, pojawiają się poważne niedociągnięcia w interpretacji działania polecenia 'chmod'. Warto zauważyć, że uprawnienia są definiowane w trzech sekcjach: dla właściciela, grupy oraz innych użytkowników. Zmiana uprawnień za pomocą 'chmod ug=rw' powoduje, że tylko te uprawnienia są przyznawane właścicielowi oraz grupie, natomiast uprawnienia dla pozostałych użytkowników pozostają nietknięte. Niektóre odpowiedzi sugerują, że uprawnienia dla wszystkich użytkowników uległyby zmianie, co jest błędne. Tego rodzaju nieporozumienia mogą wynikać z braku zrozumienia kluczowych elementów składni polecenia 'chmod', w tym użycia operatorów przypisania (=) oraz ich konsekwencji dla uprawnień. W rzeczywistości, stosując polecenie 'chmod', należy zawsze mieć na uwadze, czy zmiany dotyczą wszystkich użytkowników, czy tylko określonych grup. Dodatkowo, przy przyznawaniu uprawnień, warto stosować zasady minimalnych uprawnień, aby zredukować ryzyko niewłaściwego dostępu do wrażliwych danych.

Pytanie 38

Jak nazywa się protokół, który umożliwia pobieranie wiadomości z serwera?

A. FTP

B. SMTP

C. POP3

D. HTTP

Protokół POP3 (Post Office Protocol version 3) jest standardowym protokołem używanym do odbierania poczty elektronicznej z serwera. POP3 pozwala na pobieranie wiadomości e-mail na lokalny komputer użytkownika, co oznacza, że po ich pobraniu wiadomości są usuwane z serwera, chyba że użytkownik skonfiguruje program pocztowy tak, aby je zachować. Dzięki temu protokołowi, użytkownicy mogą przeglądać swoje wiadomości offline, co jest szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy dostęp do internetu jest ograniczony. POP3 jest szeroko stosowany w różnych klientach poczty, takich jak Microsoft Outlook czy Mozilla Thunderbird, co czyni go częścią standardowych rozwiązań w zarządzaniu pocztą elektroniczną. W praktyce, jeśli jesteś użytkownikiem, który często pracuje w terenie lub w miejscach o ograniczonym dostępie do internetu, korzystanie z POP3 pozwala na elastyczność i niezależność od stałego połączenia z serwerem. Ponadto, POP3 jest zgodny z różnorodnymi systemami operacyjnymi i urządzeniami, co podkreśla jego uniwersalność w środowisku komunikacji e-mail.

Pytanie 39

Która z licencji pozwala na darmowe korzystanie z programu, pod warunkiem, że użytkownik zadba o ekologię?

A. Adware

B. OEM

C. Donationware

D. Greenware

Wybór odpowiedzi, która nie odnosi się do greenware, wskazuje na nieporozumienie dotyczące różnych typów licencji oprogramowania. OEM (Original Equipment Manufacturer) to licencja, która dotyczy oprogramowania sprzedawanego z nowym sprzętem. Licencje OEM są często ograniczone do jednego urządzenia i nie zezwalają na transfer oprogramowania do innego komputera, co czyni je nieodpowiednimi dla koncepcji ekologicznych, ponieważ nie są związane z działaniami na rzecz ochrony środowiska. Donationware to model, w którym program jest udostępniany za darmo, ale jego twórca zachęca do wsparcia finansowego, co nie ma związku z ekologicznymi wymaganiami korzystania z programu. Adware z kolei to oprogramowanie, które generuje przychody poprzez wyświetlanie reklam, co również jest dalekie od idei ekologicznych, ponieważ często wiąże się z intensywnym wykorzystaniem zasobów internetowych i energii. Te nieprawidłowe odpowiedzi pokazują typowe błędy myślowe, takie jak mylenie licencji związanych z finansowaniem z tymi, które mają na celu promowanie odpowiedzialności ekologicznej. Kluczowe jest zrozumienie, że greenware wyróżnia się tym, że łączy aspekty użytkowania oprogramowania z aktywnościami na rzecz środowiska, co nie jest wspierane przez inne wymienione licencje.

Pytanie 40

Narzędzie w systemie Windows umożliwiające monitorowanie prób logowania do systemu to dziennik

A. Setup

B. System

C. zabezpieczeń

D. aplikacji

Odpowiedź "zabezpieczeń" jest poprawna, ponieważ to właśnie dziennik zabezpieczeń w systemie Windows rejestruje wszystkie zdarzenia związane z bezpieczeństwem, w tym próby logowania. Dziennik ten zawiera informacje o skutecznych i nieudanych próbach logowania, co jest kluczowe dla monitorowania i analizy incydentów związanych z bezpieczeństwem. Administratorzy systemów mogą korzystać z tego dziennika do identyfikacji podejrzanych działań, takich jak wielokrotne nieudane próby logowania, które mogą wskazywać na próby włamania. Aby uzyskać dostęp do dziennika zabezpieczeń, można użyć narzędzia 'Podgląd zdarzeń', które pozwala na przeszukiwanie, filtrowanie i analizowanie zarejestrowanych zdarzeń. Dobrą praktyką jest regularne sprawdzanie tego dziennika, co w połączeniu z innymi metodami zabezpieczeń, takimi jak stosowanie silnych haseł i autoryzacji wieloskładnikowej, może znacząco zwiększyć poziom ochrony systemu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej