Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik optyk
Kwalifikacja: MEP.02 - Montaż i naprawa elementów i układów optycznych
Data rozpoczęcia: 14 maja 2025 18:44
Data zakończenia: 14 maja 2025 18:54

Egzamin zdany!

Wynik: 35/40 punktów (87,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby precyzyjnie zmierzyć równoległość płytek w trakcie obróbki wykańczającej, należy użyć

A. lunety autokolimacyjnej

B. czujnika zegarowego

C. mikroskopu warsztatowego

D. mikrometru

Czujnik zegarowy, mikrometr oraz mikroskop warsztatowy są narzędziami pomiarowymi, ale każdy z nich ma swoje ograniczenia w kontekście pomiaru równoległości. Czujnik zegarowy, chociaż powszechnie używany do pomiarów długości oraz sprawdzania wymiarów, nie jest idealnym narzędziem do oceny równoległości płytek. Jego działanie opiera się na bezpośrednim kontakcie z powierzchnią, co może wprowadzać błędy pomiarowe związane z nieidealnymi warunkami kontaktu. Z kolei mikrometr jest narzędziem precyzyjnym, ale jego zastosowanie ogranicza się głównie do pomiarów grubości i średnic, a nie do analizy równoległości. W przypadku mikroskopu warsztatowego, jego funkcjonalność koncentruje się na obserwacji detali i nie jest przystosowany do pomiarów geometrii płytek. Użytkownicy mogą mylić dokładność tych narzędzi z ich zdolnością do wykonywania bardziej skomplikowanych pomiarów, jak równoległość, co jest częstym błędem w myśleniu technicznym. W rzeczywistości, do precyzyjnych pomiarów równoległości, niezbędne są narzędzia, które oferują optyczną analizę powierzchni, jak lunety autokolimacyjne, które eliminują potencjalne błędy wynikające z osobistej interpretacji pomiarów oraz nieidealnych warunków pomiarowych.

Pytanie 2

Który z wymiarów nie znajduje się w granicach tolerancji dla wymiaru 10+0,05?

A. 9,95

B. 10,005

C. 10,00

D. 10,05

Odpowiedź 9,95 jest prawidłowa, ponieważ znajduje się poza zakresem tolerancji wymiaru 10+0,05. Tolerancja ta oznacza, że akceptowalne wymiary dla danego elementu wynoszą od 10,00 do 10,05 mm. W związku z tym, wymiar 9,95 mm jest niższy niż minimalna wartość tolerancji, co czyni go niezgodnym z wymaganiami. W praktyce, wymiary muszą być ściśle kontrolowane, aby zapewnić prawidłowe dopasowanie elementów i ich funkcjonowanie w danym zastosowaniu. Przykładowo, w przemyśle motoryzacyjnym, elementy muszą spełniać określone tolerancje, aby zapewnić bezpieczeństwo i efektywność pojazdów. Przy projektowaniu i wytwarzaniu komponentów, inżynierowie często korzystają z norm ISO, które definiują zasady pomiarów oraz tolerancji, co pozwala na utrzymanie wysokiej jakości produktów, a także ich kompatybilności w procesach montażowych.

Pytanie 3

Jakim symbolem oznacza się dozwoloną odchyłkę dyspersji kątowej?

A. ΔN

B. Δ(nf – nc)

C. Δnd

D. Δ(δF – δC)

Odpowiedź Δ(δF – δC) jest prawidłowa, ponieważ symbol ten odnoszący się do dopuszczalnej odchyłki dyspersji kątowej jest szeroko stosowany w inżynierii optycznej oraz w badaniach związanych z propagacją fal elektromagnetycznych. Dyspersja kątowa odnosi się do różnicy w prędkości rozchodzenia się fal w zależności od ich długości, co jest kluczowe w kontekście analizy materiałów optycznych. Praktyczne zastosowania tej wiedzy można znaleźć w projektowaniu soczewek oraz systemów optycznych, gdzie precyzyjne określenie wartości dyspersji jest niezbędne do zapewnienia wysokiej jakości obrazowania. W standardach branżowych, takich jak ISO 10110, określono metodologie pomiaru i raportowania odchyleń optycznych, co podkreśla znaczenie prawidłowego oznaczania tych parametrów w dokumentacji technicznej. Zrozumienie i umiejętność obliczania dopuszczalnej odchyłki dyspersji kątowej jest zatem kluczowym elementem w pracy inżynierów zajmujących się projektowaniem i wytwarzaniem systemów optycznych.

Pytanie 4

Jakiego materiału należy użyć do łączenia elementów optycznych?

A. balsam

B. epidian

C. cyjanopan

D. emulsan

Balsam, jako materiał do klejenia elementów optycznych, odznacza się świetnymi właściwościami optycznymi, co czyni go idealnym wyborem do aplikacji wymagających wysokiej przejrzystości i minimalnej dyfrakcji światła. Balsam optyczny jest substancją, która ma zdolność do tworzenia mocnych połączeń, które nie wpływają na jakość optyczną łączonych elementów. Jego zastosowanie jest powszechne w produkcji soczewek, pryzmatów i innych komponentów optycznych. Warto podkreślić, że klejenie balsamem odbywa się często w warunkach kontrolowanych, gdzie temperatura i wilgotność są monitorowane, co pozwala na uzyskanie optymalnej wytrzymałości i przejrzystości. Ponadto, balsam ma właściwości samonaprawcze w przypadku mikropęknięć, co dodatkowo zwiększa trwałość połączeń optycznych. W kontekście norm i dobrych praktyk branżowych, klejenie elementów optycznych balsamem jest zgodne z zaleceniami organizacji takich jak ISO oraz ASTM, które określają standardy dla materiałów optycznych i ich aplikacji.

Pytanie 5

Obiektyw stworzony do mikroskopu polaryzacyjno-interferencyjnego posiada oznaczenie literowe

A. PhA

B. Pol

C. Ph

D. PJ

Obiektyw oznaczony symbolem PJ jest specyficznie zaprojektowany do zastosowań w mikroskopii polaryzacyjno-interferencyjnej, co oznacza, że jest on przystosowany do analizy struktur krystalicznych i materiałów optycznych w kontekście ich właściwości optycznych. Oznaczenie PJ wskazuje na zastosowanie obiektywu w kontekście analizy polaryzacyjnej, gdzie kluczowe są właściwości światła polaryzowanego. Przykładowo, w badaniach mineralogicznych obiektywy te pozwalają na identyfikację minerałów na podstawie ich reakcji na światło polaryzowane, co jest fundamentem w geologii i petrografii. Zastosowanie obiektywu PJ w praktyce wymaga również zrozumienia zasad działania mikroskopów polaryzacyjnych oraz interpretacji obrazów uzyskanych podczas obserwacji, co jest istotne dla uzyskania rzetelnych wyników badań.

Pytanie 6

Jakie urządzenie wykorzystuje się do pomiarów kątów w płaszczyznach poziomych oraz pionowych?

A. goniometru

B. dalmierza

C. niwelatora

D. teodolitu

Teodolit to precyzyjne narzędzie pomiarowe stosowane w geodezji oraz budownictwie, które umożliwia pomiar kątów zarówno w płaszczyznach poziomych, jak i pionowych. Jest to kluczowe urządzenie, które pozwala inżynierom i geodetom na dokładne określenie pozycji punktów w terenie oraz na precyzyjne orientowanie obiektów. Teodolit składa się z teleskopu zamontowanego na obracającym się statywie, co umożliwia zmiany kąta widzenia w poziomie i w pionie. Przykładem zastosowania teodolitu może być wytyczanie osi budynków, realizacja projektów infrastrukturalnych czy też prace geodezyjne związane z pomiarami terenu. W standardach branżowych, takich jak normy ISO dotyczące pomiarów geodezyjnych, teodolit jest uznawany za jedno z podstawowych narzędzi, które zapewnia wysoką dokładność pomiarów. W praktyce, operator teodolitu musi mieć odpowiednie przeszkolenie, aby móc skutecznie obsługiwać to urządzenie i interpretować wyniki pomiarów.

Pytanie 7

Aby zmierzyć powiększenie mikroskopów, należy wykorzystać

A. dynametr Czapskiego

B. preparat naturalny

C. dynametr Ramsdena

D. płytkę mikrometryczną

Płytka mikrometryczna jest narzędziem używanym do precyzyjnego pomiaru powiększenia obiektywów mikroskopowych. Umożliwia ona określenie liczby mikrometrów na jednostkę obrazu widzianego w mikroskopie. Proces pomiaru polega na umieszczeniu płytki z precyzyjnie oznakowanymi mikrometrami w polu widzenia mikroskopu. Dzięki temu operator może porównać rzeczywisty rozmiar obiektów z ich obrazem w powiększeniu, co jest niezwykle istotne w wielu dziedzinach naukowych, takich jak biologia czy medycyna. Zastosowanie płytki mikrometrycznej jest standardową praktyką przy kalibracji mikroskopów oraz ocenie ich dokładności. Wiedza na temat powiększenia jest kluczowa, ponieważ wpływa na interpretację obserwacji mikroskopowych, pozwalając na dokładne oznaczanie wymiarów komórek, tkanek czy mikroorganizmów. Warto również zaznaczyć, że stosując płytkę mikrometryczną, można łatwo określić skale zdjęć mikroskopowych, co jest istotne w późniejszej analizie wyników.

Pytanie 8

Który z podanych materiałów jest stosowany w tworzeniu pierścieni dystansowych do okularów mikroskopowych?

A. Stal

B. Aluminium

C. Miedź

D. Żeliwo

Aluminium jest materiałem powszechnie stosowanym do produkcji pierścieni dystansowych w okularach mikroskopowych z kilku kluczowych powodów. Po pierwsze, aluminium charakteryzuje się niską wagą, co jest istotne, aby nie obciążać układu optycznego mikroskopu. Dodatkowo, jego dobre właściwości mechaniczne sprawiają, że pierścienie dystansowe wykonane z aluminium są wystarczająco wytrzymałe, aby wytrzymać różne warunki pracy. Aluminium ma także korzystne właściwości termiczne, co oznacza, że w porównaniu do innych materiałów, takich jak stal, jest mniej podatne na rozszerzalność cieplną, co jest ważne w kontekście precyzyjnych pomiarów. W praktyce, pierścienie dystansowe z aluminium są również odporne na korozję, co zwiększa ich trwałość i niezawodność. W branży optycznej istnieją określone standardy, które sugerują stosowanie aluminium w takich zastosowaniach, aby zapewnić wysoką jakość i długowieczność produktów. Dlatego aluminium jest materiałem pierwszego wyboru w produkcji pierścieni dystansowych w okularach mikroskopowych, łącząc w sobie lekkość, wytrzymałość i odporność na niekorzystne warunki środowiskowe.

Pytanie 9

Jakie urządzenie wykorzystuje się do bezdotykowego pomiaru średnic otworów?

A. głowica mikrometryczna

B. mikrokator

C. mikroskop warsztatowy

D. pasametr

Mikroskop warsztatowy jest narzędziem, które umożliwia bezstykowe pomiary średnic otworów przy użyciu powiększenia optycznego. Dzięki zastosowaniu technologii optycznej, mikroskop warsztatowy pozwala na precyzyjne obserwacje i pomiary małych obiektów, takich jak otwory w materiałach metalowych czy plastikowych. W praktyce, mikroskop ten jest często używany w przemyśle wytwórczym oraz w laboratoriach metrologicznych, gdzie dokładność pomiarów jest kluczowa. Przykładem zastosowania mikroskopu warsztatowego może być kontrola jakości w procesie produkcji, gdzie wymagana jest dokładność w tolerancjach wymiarowych otworów. Zgodnie z normami ISO, wykorzystanie odpowiednich narzędzi pomiarowych, takich jak mikroskopy warsztatowe, jest uznawane za najlepszą praktykę w zapewnianiu jakości produktów. Dodatkowo, mikroskopy te oferują możliwość dokumentacji wyników pomiarów oraz ułatwiają analizę wizualną, co zwiększa efektywność kontroli jakości.

Pytanie 10

Średnica soczewki wynosi ∅65,25^+0,02_−0,04. Który z podanych wymiarów średnicy soczewki nie znajduje się w ustalonych granicach tolerancji?

A. 65,27 mm

B. 65,23 mm

C. 65,21 mm

D. 65,29 mm

Odpowiedź 65,29 mm jest prawidłowa, ponieważ przekracza ustaloną tolerancję średnicy soczewki, która wynosi od 65,21 mm do 65,27 mm. Wymiary tolerancji są określone w specyfikacji jako ∅65,25 mm z tolerancją +0,02 mm i -0,04 mm. Oznacza to, że maksymalny dopuszczalny wymiar wynosi 65,27 mm, a minimalny 65,21 mm. Przekroczenie górnej granicy tolerancji może prowadzić do problemów w użytkowaniu soczewek, np. do niewłaściwego dopasowania w obrębie urządzeń optycznych. Przykładem zastosowania jest produkcja soczewek do okularów, gdzie precyzyjne wymiarowanie jest kluczowe dla komfortu użytkownika oraz poprawnego działania. W praktyce organizacje stosują standardy takie jak ISO 2768 w celu zarządzania wymiarami i tolerancjami w procesach produkcyjnych. Uwzględnienie tych norm w procesie projektowania soczewek pozwala na zapewnienie wysokiej jakości produktu końcowego, co jest niezbędne w branży optycznej.

Pytanie 11

Nie powinno się łączyć materiałów w elementach prowadnic ślizgowych?

A. żeliwo — żeliwo

B. stal — mosiądz

C. stal — brąz

D. stal — żeliwo

Zestawienie materiałów żeliwnych w elementach prowadnic ślizgowych jest niewłaściwe ze względu na ich niską odporność na ścieranie oraz skłonność do łamania pod wpływem obciążeń dynamicznych. Żeliwo, chociaż ma dobre właściwości odlewnicze i jest relatywnie tańsze, nie zapewnia wymaganej twardości ani wytrzymałości w aplikacjach, gdzie występuje duża intensywność ruchu. W praktyce, prowadnice ślizgowe wykonane z żeliwa mogą ulegać szybszemu zużyciu, co prowadzi do obniżenia precyzji działania mechanizmów. W standardach przemysłowych, takich jak ISO 13320, zaleca się stosowanie materiałów o wyższej twardości, takich jak stal narzędziowa czy stopy mosiądzu, które oferują lepszą odporność na ścieranie, co przekłada się na dłuższą żywotność komponentów. W aplikacjach, gdzie wymagana jest wysoka precyzja, stosowanie właściwych materiałów jest kluczowe dla zapewnienia efektywności operacyjnej.

Pytanie 12

Przyrządami optycznymi, w których brak gwintowych połączeń ruchomych, są

A. lupy zegarmistrzowskie

B. mikroskopy warsztatowe

C. lunety geodezyjne

D. mikroskopy biologiczne

Lupy zegarmistrzowskie to przyrządy optyczne, które nie korzystają z gwintowych połączeń ruchowych, co sprawia, że są one bardziej kompaktowe i łatwe w obsłudze. Ich konstrukcja opiera się na prostych elementach optycznych, co czyni je idealnymi do precyzyjnych zadań w zegarmistrzostwie, gdzie wymagana jest wysoka dokładność i możliwość szybkiej regulacji ogniskowej. Lupy te są często wykorzystywane do inspekcji detalicznych elementów zegarków, a ich ergonomiczny design pozwala na długotrwałe użytkowanie bez zmęczenia wzroku. W odróżnieniu od mikroskopów biologicznych czy lunet geodezyjnych, które wymagają skomplikowanych systemów ruchomych do regulacji obrazu, lupy zegarmistrzowskie oferują bezpośredni, ale skuteczny sposób na powiększenie obrazu, co jest niezbędne w precyzyjnych pracach montażowych. Standardy użytkowania tych przyrządów opierają się na zasadach ergonomii oraz efektywności w pracy, co czyni je niezbędnym narzędziem w branży zegarmistrzowskiej.

Pytanie 13

Jaki rodzaj obiektywu należy wybrać podczas naprawy mikroskopu, gdy uszkodzony ma oznaczenie 100/1,3 OI?

A. Planachromatyczny

B. Apochromatyczny

C. Achromatyczny

D. Planaapochromatyczny

Odpowiedź 'Achromatyczny' jest poprawna, ponieważ oznaczenie 100/1,3 OI wskazuje na obiektyw o dużej aperturze numerycznej, który jest przystosowany do mikroskopii optycznej. Obiektywy achromatyczne są projektowane w taki sposób, aby zminimalizować aberracje chromatyczne, co jest kluczowe w przypadku obserwacji próbek biologicznych czy materiałowych, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów i szczegółów jest niezbędne. Obiektywy te są powszechnie stosowane w standardowych mikroskopach laboratoryjnych, co czyni je idealnym rozwiązaniem przy naprawie uszkodzonego mikroskopu. W praktyce, obiektywy achromatyczne zapewniają dobry kontrast oraz ostrość obrazu przy zachowaniu niskich kosztów. Warto zaznaczyć, że podczas doboru obiektywu, istotne jest również dostosowanie go do systemu optycznego mikroskopu, aby uzyskać optymalne wyniki obserwacji.

Pytanie 14

Fasety w soczewkach po wstępnym szlifowaniu powinny być realizowane przy użyciu czasz do szlifowania wstępnego wykonanych

A. z żeliwa

B. z brązu

C. z mosiądzu

D. z aluminium

Odpowiedź 'z żeliwa' jest prawidłowa, ponieważ żeliwo charakteryzuje się odpowiednią twardością oraz odpornością na zużycie, co czyni je idealnym materiałem do produkcji czasz do szlifowania wstępnego. W procesie obróbki soczewek, precyzja i jakość wykonania są kluczowe, a czasze wykonane z żeliwa zapewniają stabilne i efektywne szlifowanie. Żeliwo ma również doskonałe właściwości odprowadzania ciepła, co jest istotne podczas intensywnej obróbki materiału. Przykładowo, w branży optycznej, czasze żeliwne są powszechnie stosowane w maszynach szlifierskich do uzyskania wysokiej jakości powierzchni soczewek, co poprawia ich właściwości optyczne. W standardach ISO dotyczących obróbki optycznej podkreśla się znaczenie właściwego doboru materiałów narzędziowych, co czyni żeliwo preferowanym wyborem w tej dziedzinie. Dobre praktyki zalecają również regularne sprawdzanie stanu technicznego czasz, aby zapewnić ich długowieczność i wydajność.

Pytanie 15

Który okular powinien być zainstalowany w naprawianym mikroskopie szkolnym z dwuokularową nasadką o powiększeniu 1^X, jeśli obiektyw ma powiększenie 80^X, a mikroskop powinien oferować powiększenie 400^X?

A. 40X

B. 10X

C. 5X

D. 15X

Aby obliczyć wymagane powiększenie okularu w mikroskopie, należy zastosować wzór: powiększenie całkowite = powiększenie obiektywu × powiększenie okularu. W tym przypadku, powiększenie całkowite wynosi 400X, a powiększenie obiektywu to 80X. Aby znaleźć powiększenie okularu, możemy przekształcić wzór: powiększenie okularu = powiększenie całkowite / powiększenie obiektywu. Podstawiając wartości: powiększenie okularu = 400X / 80X, co daje nam wynik 5X. Użycie okularu o powiększeniu 5X jest standardem w wielu mikroskopach szkolnych, co zapewnia odpowiednie powiększenie przy jednoczesnym zachowaniu dobrego poziomu komfortu podczas obserwacji. Przykładem zastosowania mikroskopu z takim zestawieniem powiększeń może być badanie komórek roślinnych, gdzie detale strukturalne są dobrze widoczne przy zachowaniu odpowiedniej skali obrazu.

Pytanie 16

W urządzeniach optycznych na panewkach prostych łożysk ślizgowych nie wykorzystuje się

A. mosiądzu

B. brązu

C. materiałów syntetycznych

D. stopów aluminium

Stopy aluminium nie są zalecane do stosowania w panewkach prostych łożysk ślizgowych w przyrządach optycznych ze względu na ich właściwości mechaniczne i tribologiczne. Aluminium, mimo że jest lekkim materiałem, ma ograniczoną odporność na zużycie i ścieranie w porównaniu do bardziej tradycyjnych materiałów, takich jak mosiądz czy brąz. Dla aplikacji optycznych, gdzie precyzja i stabilność są kluczowe, stosuje się materiały o wysokiej twardości i niskim współczynniku tarcia. Przykładem mogą być łożyska wykonane z brązu, które charakteryzują się lepszymi właściwościami smarnymi i dłuższą żywotnością. Ponadto, materiały te są zgodne z normami ISO dotyczącymi materiałów do zastosowań w precyzyjnej mechanice. Dlatego w kontekście zastosowań optycznych, lepszym wyborem są mosiężne lub brązowe panewki, które zapewniają długotrwałą wydajność oraz minimalizują ryzyko uszkodzeń sprzętu optycznego.

Pytanie 17

Aby lornetka funkcjonowała poprawnie, należy dobierać obiektywy w parach tak, by ogniskowe różniły się maksymalnie o

A. 1,25%

B. 0,50%

C. 1,00%

D. 0,75%

Odpowiedź 0,50% jest prawidłowa, ponieważ przy dobieraniu obiektywów lornetki kluczowe jest zapewnienie, aby różnice w ogniskowych nie były zbyt duże, co pozwala na zminimalizowanie aberracji optycznych i innych problemów wpływających na jakość obrazu. W praktyce, lornetki z parami obiektywów, których ogniskowe różnią się o 0,50%, są w stanie zapewnić lepszą spójność widzenia, co jest szczególnie istotne w zastosowaniach takich jak obserwacja przyrody, astronomia czy inne dziedziny wymagające precyzyjnego widzenia. Różnice w ogniskowych powyżej tej wartości mogą prowadzić do zauważalnych różnic w ostrości i kontrastowości obrazu, co negatywnie wpłynie na doświadczenia użytkownika. Standardy branżowe w produkcji lornetek podkreślają znaczenie tych różnic, a wiele renomowanych producentów stosuje tę regułę przy projektowaniu swoich wyrobów. Dlatego przy wyborze lornetki warto zwrócić uwagę na te parametry, aby uzyskać optymalną jakość widzenia.

Pytanie 18

Aby przeprowadzić kontrolę pęcherzykowatości szkła optycznego, konieczne jest użycie oświetlenia

A. skośnego

B. równoległego do kierunku patrzenia

C. rozproszonego

D. prostopadłego do kierunku patrzenia

Oświetlenie prostopadłe do kierunku obserwacji jest kluczowym elementem w kontroli pęcherzykowatości szkła optycznego, ponieważ pozwala na uzyskanie najlepszego kontrastu i widoczności defektów. Gdy światło pada pod kątem prostym do powierzchni materiału, wszelkie niejednorodności, takie jak pęcherzyki powietrza, stają się bardziej widoczne dzięki różnicom w załamaniu światła. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w inspekcji materiałów optycznych, gdzie precyzyjne wizualizowanie defektów jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości produktów. W praktyce, na przykład podczas kontroli soczewek optycznych, użycie oświetlenia prostopadłego umożliwia szybką identyfikację wad, co jest istotne dla zachowania standardów jakości w produkcji. Warto również zaznaczyć, że stosowanie tej metody pozwala na minimalizację zniekształceń wynikających z odbicia, co jest szczególnie ważne w przypadku materiałów o dużej przezroczystości, takich jak szkło optyczne. Dlatego właśnie, w kontekście pęcherzykowatości szkła optycznego, oświetlenie prostopadłe do kierunku obserwacji jest najefektywniejszym rozwiązaniem.

Pytanie 19

Liczbę dozwolonych pierścieni Newtona w dokumentacji technicznej reprezentuje się za pomocą symbolu literowego

A. N

B. Q

C. P

D. C

Odpowiedź N jest poprawna, ponieważ w dokumentacji technicznej związanej z pierścieniami Newtona, symbol ten jest powszechnie używany do oznaczania dopuszczalnej liczby pierścieni. Pierścienie Newtona powstają w wyniku interferencji światła, co jest szczególnie istotne w kontekście pomiarów optycznych i metrologii. W praktyce, liczba pierścieni Newtona ma kluczowe znaczenie dla określenia jakości powierzchni optycznych oraz dla analizy ich jednorodności. W zastosowaniach przemysłowych, takich jak obróbka szkła czy produkcja soczewek, znajomość tej liczby pozwala na dokładniejsze dostosowanie parametrów technologicznych. Dodatkowo, standardy takie jak ISO 10110, które dotyczą optyki, podkreślają znaczenie analizy jakości powierzchni oraz jej wpływu na zachowanie światła, co w kontekście pierścieni Newtona jest niezbędne do uzyskania precyzyjnych wyników. Dlatego oznaczenie N jest nie tylko technicznie poprawne, ale także zgodne z branżowymi praktykami i normami.

Pytanie 20

Aby zmierzyć pole widzenia mikroskopów, należałoby wykorzystać

A. podziałkę mikrometryczną

B. dynametr Czapskiego

C. kolimator szerokokątny

D. płytkę Abbego

Podziałka mikrometryczna to naprawdę ważne narzędzie, które pomaga w pomiarach w mikroskopach. Dzięki niej możemy dokładnie określić, jakiej wielkości są różne obiekty, które oglądamy, oraz jak daleko od siebie się znajdują. Kiedy umieszczasz ją w polu widzenia mikroskopu, pozwala na łatwe i precyzyjne skalowanie tych struktur. Na przykład, w biologii komórkowej, gdy badamy komórki roślinne czy zwierzęce, precyzyjne pomiary ich wymiarów są kluczowe, a podziałka mikrometryczna daje nam wiarygodne i powtarzalne wyniki. Pamiętaj, żeby przed każdą obserwacją skalibrować podziałkę, bo to zapewnia dokładność pomiarów. Co ciekawe, podziałki mikrometryczne są dostępne w różnych wersjach, więc można je dostosować do swoich potrzeb. Dzięki temu zyskujemy lepsze i bardziej przekonujące wyniki, co jest super ważne w naukach przyrodniczych czy medycynie.

Pytanie 21

W celu smarowania elementów ruchomych w mechanizmie poprzecznym nasadki krzyżowej mikroskopu, należy użyć smaru

A. silikonowego

B. miedzianego

C. litowego

D. grafitowego

Smar litowy jest idealnym wyborem do smarowania powierzchni współpracujących w zespole ruchu poprzecznego nasadki krzyżowej stolika mikroskopowego, ponieważ charakteryzuje się doskonałymi właściwościami smarnymi, odpornością na wysokie temperatury oraz długotrwałym działaniem. Smary litowe, wytwarzane na bazie mydeł litowych, oferują wyjątkową stabilność mechaniczno-chemiczną oraz niską skłonność do wypłukiwania, co jest niezwykle ważne w kontekście precyzyjnych instrumentów optycznych, jakimi są mikroskopy. Przykłady zastosowania smaru litowego można znaleźć w wielu aplikacjach przemysłowych, a także w precyzyjnych mechanizmach laboratoryjnych. W standardach branżowych, takich jak ISO 6743-9, smary litowe są często rekomendowane dla urządzeń pracujących w trudnych warunkach, co podkreśla ich niezawodność i długowieczność. Ponadto, smar litowy ogranicza ryzyko korozji elementów metalowych, co jest kluczowe dla zachowania integralności mechanicznej mikroskopu. W związku z powyższym, zastosowanie smaru litowego w tej aplikacji jest zgodne z najlepszymi praktykami inżynieryjnymi oraz wymaganiami producentów sprzętu.

Pytanie 22

Jaki proces technologiczny stosuje się przy wygładzaniu powierzchni szklanych soczewek?

A. Anodowanie

B. Galwanizowanie

C. Hartowanie

D. Polerowanie

Polerowanie to kluczowy proces technologiczny stosowany przy wygładzaniu powierzchni szklanych soczewek. Proces ten polega na usuwaniu mikroskopijnych nierówności z powierzchni szkła, co poprawia jego klarowność i optyczne właściwości. W praktyce, polerowanie odbywa się przy użyciu specjalnych past polerskich oraz narzędzi, które delikatnie ścierają powierzchnię szkła, pozwalając uzyskać niezwykle gładką powierzchnię. Jest to niezbędne dla soczewek optycznych, ponieważ wpływa na jakość obrazu i zmniejsza zniekształcenia optyczne. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują stosowanie odpowiednich materiałów polerskich, jak np. tlenek ceru, oraz utrzymanie odpowiednich parametrów procesu, takich jak temperatura i czas polerowania. Właściwie przeprowadzone polerowanie zapewnia doskonałe właściwości optyczne soczewek, co jest kluczowe w produkcji zaawansowanych układów optycznych. W praktyce polerowanie jest stosowane w wielu branżach, od optyki precyzyjnej po przemysł samochodowy, wszędzie tam, gdzie wymagana jest idealnie gładka powierzchnia szkła.

Pytanie 23

Jakim urządzeniem powinno się zmierzyć promień krzywizny soczewki?

A. dynametru Ramsdena

B. mikroskopu autokolimacyjnego

C. dioptriomierza

D. kolimatora

Mikroskop autokolimacyjny jest narzędziem optycznym o wysokiej precyzji, które umożliwia dokładny pomiar promienia krzywizny soczewek. Dzięki zastosowaniu zjawiska autokolimacji, mikroskop ten pozwala na uzyskanie wyraźnych i powtarzalnych wyników, co jest niezbędne w procesie projektowania i produkcji soczewek optycznych. Praktyczne zastosowanie mikroskopu autokolimacyjnego znajduje się w laboratoriach zajmujących się optyką, gdzie precyzyjny pomiar promienia krzywizny ma kluczowe znaczenie dla jakości wyrobów. Standardy branżowe, takie jak ISO 9340, podkreślają znaczenie takich pomiarów w procesie kontroli jakości soczewek. Użycie mikroskopu autokolimacyjnego pozwala na szybką weryfikację parametrów optycznych, co przekłada się na lepszą wydajność procesów produkcyjnych oraz wyższą jakość końcowego produktu. Zrozumienie działania tego urządzenia oraz jego zastosowań jest istotne dla każdego specjalisty w dziedzinie optyki.

Pytanie 24

Równoległość wiązek wydobywających się z okularów instrumentów dwuocznych można zmierzyć przy użyciu lunetki

A. podwójnej

B. dioptryjnej

C. kwadratowej

D. wychylnej

Pomiar równoległości wiązek wychodzących z okularów przyrządów dwuocznych za pomocą lunetki podwójnej jest poprawnym podejściem, ponieważ lunetka ta została zaprojektowana w taki sposób, aby umożliwić precyzyjne ustawienie optyki w stosunku do obserwowanego obiektu. Lunetki podwójne, dzięki swojej konstrukcji, pozwalają na jednoczesne obserwowanie dwóch punktów, co jest istotne przy ocenie równoległości wiązek. W praktyce, korzystając z lunetki podwójnej, operator może łatwo dostrzec, czy wiązki są równoległe, co jest kluczowe przy kalibracji sprzętu optycznego, jak np. teleskopy czy mikroskopy. W standardach branżowych, takich jak normy ISO dotyczące pomiarów optycznych, podkreślany jest znaczenie użycia narzędzi o wysokiej precyzji, co czyni lunetki podwójne preferowanym wyborem do takich zastosowań. Dzięki ich zastosowaniu można także uzyskać dokładne wyniki w różnych warunkach pomiarowych, co jest niezbędne w laboratoriach badawczych i zastosowaniach przemysłowych.

Pytanie 25

W jaki sposób dokonuje się kontroli naprężeń w soczewkach?

A. interferometrem

B. polaryskopem

C. polarymetrem

D. goniometrem

Odpowiedź "polaryskopem" jest poprawna, ponieważ polaryskop jest specjalistycznym narzędziem używanym do analizy naprężeń w materiałach optycznych, takich jak soczewki. Wykorzystuje on zjawisko polaryzacji światła, aby ujawnić wewnętrzne naprężenia, które mogą wpływać na jakość i wydajność optyczną soczewek. Polaryskopy działają na zasadzie analizy zmian w polaryzacji światła przechodzącego przez materiał, co pozwala na identyfikację obszarów z różnymi poziomami naprężeń. Przykładowo, w przemyśle optycznym, polaryskop jest używany do kontroli jakości soczewek okularowych, co jest kluczowe dla zapewnienia ich właściwej funkcjonalności i komfortu noszenia. W ten sposób, polaryskopy przyczyniają się do spełnienia standardów branżowych dotyczących jakości produktów optycznych oraz zapewniają, że soczewki będą miały odpowiednią wytrzymałość i będą bezpieczne w użyciu.

Pytanie 26

W dalmierzach, soczewkowy kompensator składa się z dwóch soczewek

A. ujemnych o takich samych ogniskowych

B. dodatnich o takich samych ogniskowych

C. ujemnej i dodatniej o takich samych ogniskowych

D. ujemnej i dodatniej o różnych ogniskowych

Kompensator soczewkowy w dalmierzach składa się z dwóch soczewek, z których jedna jest ujemna, a druga dodatnia, o jednakowych ogniskowych. Taki układ jest kluczowy dla uzyskania odpowiedniej jakości obrazu oraz dla kompensacji aberracji optycznych, które mogą występować w bardziej złożonych układach optycznych. Soczewka dodatnia skupia promienie świetlne, co pozwala na uzyskanie wyraźnego obrazu obiektów, natomiast soczewka ujemna rozprasza te promienie, co w połączeniu z soczewką dodatnią umożliwia osiągnięcie pożądanej ogniskowej. W praktyce takie rozwiązanie jest stosowane w różnych typach dalmierzy, w tym w dalmierzach laserowych, gdzie precyzyjna kalkulacja odległości jest kluczowa. Zastosowanie układu soczewek o jednakowych ogniskowych pozwala na uzyskanie stabilnego i niezmiennego powiększenia, co jest istotne przy pomiarach na dużych odległościach, gdzie jakiekolwiek zniekształcenia mogłyby wpływać na dokładność wyników. Warto zaznaczyć, że te zasady są zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie inżynierii optycznej, co potwierdzają liczne publikacje oraz standardy branżowe.

Pytanie 27

Jaką wartość ma ogniskowa okularu, jeśli ogniskowa obiektywu wynosi 150 mm, a długość lunety Galileusza to 100 mm?

A. -50 mm

B. +100 mm

C. -100 mm

D. +50 mm

Wybierając inne odpowiedzi, można napotkać na szereg nieporozumień związanych z podstawowymi zasadami optyki. Na przykład, ogniskowa +50 mm sugeruje, że okular skupia promienie świetlne w pozytywnym kierunku, co jest niezgodne z charakterystyką lunety Galileusza. Tego typu lunety są zaprojektowane tak, aby ich okular miał ujemną ogniskową, ponieważ w przeciwnym razie obraz byłby nieodwrócony i rzeczywisty, co nie jest celem konstrukcji tej lunety. Podobnie, odpowiedzi -100 mm i +100 mm również nie uwzględniają prawidłowych zależności między długością lunety a ogniskową obiektywu. Warto zrozumieć, że w lunetach Galileusza okular ma za zadanie umożliwić obserwację powiększonego obrazu, a jego ogniskowa jest obliczana jako różnica między ogniskową obiektywu a długością lunety. Ignorowanie tej zasady prowadzi do błędnych wniosków i może wprowadzać w błąd. Kluczowe jest zrozumienie, że w przypadku układów optycznych, takich jak lunety, prawidłowe obliczenia ogniskowej są niezbędne do uzyskania pożądanego efektu optycznego.

Pytanie 28

Co oznacza symbol KF 515-55 w kontekście szkła optycznego?

A. kron.

B. kron flint.

C. szkło specjalne.

D. flint.

Odpowiedź "kron flint" jest poprawna, ponieważ symbol KF 515-55 wskazuje na szkło optyczne, które jest mieszanką dwóch typów szkła: szkła kronowego i szkła flintowego. Szkło kronowe, znane ze swojej wysokiej przezroczystości i niskiego współczynnika absorpcji, jest często stosowane w soczewkach, które wymagają dużej jasności obrazu. Natomiast szkło flintowe, charakteryzujące się wysokim współczynniku załamania światła oraz wyższą dyspersją, jest kluczowe w produkcji soczewek, które muszą skutecznie rozdzielać różne kolory światła. Połączenie tych dwóch typów szkła pozwala na uzyskanie optymalnych właściwości optycznych, co jest niezwykle istotne w aplikacjach takich jak systemy optyczne w aparatach fotograficznych czy teleskopach. Zastosowanie szkła kron flint w takich urządzeniach przyczynia się do uzyskania wyraźniejszego i bardziej szczegółowego obrazu, co jest zgodne z wymogami przemysłowymi oraz standardami jakości w produkcji optyki.

Pytanie 29

Który z poniższych materiałów jest używany do przymocowywania soczewek w trakcie polerowania?

A. Wosk

B. Smoła

C. Gips

D. Filc

Smoła jest materiałem szeroko stosowanym w procesie mocowania soczewek podczas polerowania, głównie ze względu na swoje właściwości adhezyjne i plastyczność. W procesach optycznych, gdzie precyzja jest kluczowa, smoła pozwala na stabilne trzymanie soczewek w trakcie skomplikowanych operacji polerowania, co minimalizuje ryzyko ich uszkodzenia. Dodatkowo, smoła jest łatwa do usunięcia po zakończeniu polerowania, co jest niezwykle ważne w kontekście zachowania czystości soczewek. Przykładem zastosowania smoły jest praca nad soczewkami wysokiej jakości, gdzie dąży się do uzyskania idealnej przejrzystości i gładkości powierzchni. Standardy branżowe, takie jak ISO 10110, sugerują stosowanie odpowiednich materiałów mocujących, aby zapewnić najwyższą jakość optyczną. Dzięki swoim właściwościom smoła jest preferowanym wyborem w rozwoju nowych technologii optycznych, a jej zastosowanie jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 30

Podczas skrobania, kąt jaki należy ustawić skrobak względem obrabianej powierzchni powinien wynosić około

A. 120°

B. 60°

C. 90°

D. 30°

Ustawienie skrobaka pod kątem około 30° do obrabianego materiału to naprawdę istotna kwestia w skrawaniu. Dzięki temu kątowi masz lepszą kontrolę nad tym, ile materiału usuwasz, co zmniejsza szansę na uszkodzenie zarówno narzędzia, jak i przedmiotu. Jak się to dobrze ustawi, to skrobak wchodzi w materiał w odpowiedni sposób, co sprawia, że skrawanie jest równomierne i precyzyjne. Powierzchnia po takim skrobaniu jest gładka, więc można ją łatwo poddać dalszej obróbce. Wiele norm w branży, jak na przykład ISO 9001, zwraca uwagę na te wszystkie szczegóły, bo to wpływa na efektywność całego procesu produkcyjnego. No i pamiętaj, ergonomiczne ustawienie narzędzia ważne jest też dla Ciebie – łatwiej się pracuje i mniej się męczysz.

Pytanie 31

Jakie urządzenie wykorzystuje się do pomiaru powiększenia lunet?

A. dynametr Czapskiego

B. lunetka wychylna

C. luneta autokolimacyjna

D. kolimator szerokokątny

Luneta autokolimacyjna to instrument wykorzystywany głównie w geodezji i inżynierii do pomiaru kątów i poziomów, ale nie jest narzędziem dedykowanym do sprawdzania powiększenia lunet. Jej działanie polega na wykorzystaniu zasady autokolimacji, co sprawia, że skupia się na precyzyjnym określaniu kierunków, a nie na analizie optyki. Wybór lunety autokolimacyjnej w kontekście pomiaru powiększenia może prowadzić do nieporozumień, ponieważ jej główną funkcją jest pomiar kątów, a nie powiększenia obrazu. Lunetka wychylna, podobnie, to narzędzie do zadań pomiarowych, ale jej zastosowanie jest ograniczone do specyficznych pomiarów związanych z kątem i nie jest odpowiednia do oceniania powiększenia. Kolimator szerokokątny jest natomiast wykorzystywany w różnych aplikacjach optycznych, ale jego funkcje koncentrują się na wyznaczaniu osi optycznych oraz ustawieniach urządzeń, a nie na pomiarze powiększenia. Wybór niewłaściwego narzędzia do pomiaru powiększenia może wynikać z niepełnego zrozumienia funkcji różnych przyrządów optycznych i ich zastosowań, co podkreśla znaczenie znajomości specyfikacji i przeznaczenia sprzętu w branży optycznej.

Pytanie 32

Długość teleskopu Keplera wynosi 200 mm. Jeżeli mocowanie okularu ma ogniskową 50 mm, to ogniskowa soczewki obiektywu wynosi

A. -50 mm

B. -150 mm

C. +150 mm

D. +50 mm

Wybór niepoprawnych odpowiedzi często wynika z nieprawidłowego zrozumienia zasad dotyczących konstrukcji instrumentów optycznych. Na przykład odpowiedź sugerująca, że ogniskowa obiektywu wynosi +50 mm, zakłada, że obie ogniskowe są równe, co jest niezgodne z rzeczywistością. Luneta Keplera łączy w sobie obiektyw i okular, a ich ogniskowe muszą być zharmonizowane, aby uzyskać pożądane właściwości optyczne. Również odpowiedzi wskazujące ogniskową obiektywu jako -50 mm lub -150 mm wprowadzają zamieszanie związane z interpretacją wartości ogniskowych. W kontekście optyki, ogniskowa obiektywu powinna być zawsze wartością dodatnią, ponieważ oznacza odległość, w której zbierane są promienie świetlne, a negatywne wartości są używane wyłącznie w kontekście soczewek wklęsłych, które działają na zupełnie innej zasadzie. Typowym błędem jest również nieuwzględnienie całkowitej konstrukcji lunety. W przypadku lunet Keplera, kluczowe jest zrozumienie, że długość lunety to suma ogniskowych, co prowadzi do błędnych obliczeń. Ważne jest, aby zrozumieć, jak obiektyw i okular współpracują, aby zestawić obraz, co jest fundamentalnym aspektem projektowania instrumentów optycznych. Dlatego należy dokładnie analizować dane wartości oraz ich związek, aby uniknąć takich pomyłek.

Pytanie 33

Jakie znaczenie ma symbol λ/4 w optyce?

A. Odchylenie fazy fali świetlnej

B. Wzrost natężenia światła

C. Tłumienie światła

D. Dyspersja światła

Tłumienie światła to proces, w którym intensywność światła jest redukowana, zwykle przez absorpcję lub rozpraszanie w medium, przez które światło przechodzi. Chociaż jest to ważny aspekt w optyce, nie ma bezpośredniego związku z symbolem λ/4, który odnosi się do przesunięcia fazy, a nie do zmiany intensywności. Z kolei dyspersja światła odnosi się do zjawiska, w którym prędkość światła w medium zależy od częstotliwości lub długości fali światła. Jest to przyczyną zjawisk takich jak rozszczepienie światła w pryzmacie. Dyspersja jest istotnym problemem w projektowaniu optycznym, ale ponownie, nie jest związana z ćwierćfalówką. Wzrost natężenia światła oznacza zwiększenie ilości energii przenoszonej przez falę świetlną na jednostkę powierzchni. Może być efektem skupienia wiązki za pomocą soczewek lub lustra, ale nie jest powiązany z funkcją ćwierćfalówki, której zadaniem jest zmiana fazy, a nie intensywności. Wszystkie te zagadnienia są ważne w optyce, ale dotyczą innych aspektów fal świetlnych i nie są związane z interpretacją symbolu λ/4, co może prowadzić do mylnych wniosków w kontekście tego pytania.

Pytanie 34

Jakie połączenia dwóch elementów są trwale ze sobą związane?

A. Spawane

B. Gwintowe

C. Klinowe

D. Bagnetowe

Połączenia spawane są jednym z najbardziej trwałych i nierozłącznych sposobów łączenia dwóch elementów, co czyni je niezwykle ważnymi w różnych dziedzinach inżynierii, w tym budownictwie, motoryzacji i przemyśle maszynowym. Spawanie polega na stopieniu materiału w miejscach łączenia, a następnie jego zestalenie, co pozwala na uzyskanie jednorodnej struktury. W wyniku tego procesu, połączenie staje się wytrzymałe na różne obciążenia, w tym na siły rozciągające, ściskające i zginające. Przykłady zastosowania połączeń spawanych obejmują konstrukcje stalowe, gdzie spawanie jest używane do łączenia belek i słupów, a także w przemyśle samochodowym do montażu karoserii. Standardy takie jak ISO 3834 określają wymagania dotyczące jakości spawania, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i trwałości konstrukcji. W praktyce, odpowiednio wykonane połączenia spawane mogą znacznie zwiększyć odporność konstrukcji na zmiany temperatury oraz inne czynniki zewnętrzne, co czyni je niezastąpionym rozwiązaniem w wielu zastosowaniach.

Pytanie 35

Podczas finalnego montażu lornetki pryzmatycznej nie weryfikuje się

A. proporcji osi.

B. zerowej dioptrii.

C. obrotu obrazu.

D. paracentryczności.

Paracentryczność to temat, który dotyczy tego, jak są ustawione osie optyczne w lornetce. Generalnie chodzi o to, żeby wszystkie promienie świetlne przechodziły przez jeden punkt i były skupione w tym samym miejscu. Kiedy mówimy o montażu końcowym lornetek pryzmatycznych, to właściwie nie musimy się martwić o paracentryczność, bo te lornetki są tak zaprojektowane, że ich układ optyczny sam dba o dobre prowadzenie tych promieni. W praktyce oznacza to, że w trakcie produkcji i składania lornetek wszystko to jest zwykle automatycznie sprawdzane, więc nie ma potrzeby robić tego ręcznie. Używa się też różnych norm, jak ISO 14132-1, które mówią, jakie powinny być parametry optyczne i mechaniczne, żeby obraz był naprawdę dobrej jakości. Z mojego doświadczenia wynika, że dobra konstrukcja i precyzyjne narzędzia sprawiają, że paracentryczność nie jest już tak ważna. Kluczowe jest, aby osie były dobrze ustawione, bo to wpływa na wyraźność obrazu, a to z kolei wymaga dobrego procesu produkcji.

Pytanie 36

Do określenia średnicy źrenicy wejściowej lunety należy użyć

A. dynametr Czapskiego

B. optimetr

C. dynametr Ramsdena

D. suwmiarki

Suwmiarka to narzędzie pomiarowe, które pozwala na precyzyjne określenie wymiarów obiektów, w tym średnicy źrenicy wejściowej lunety. Dzięki swojej konstrukcji, suwmiareczka umożliwia pomiary zarówno zewnętrzne, jak i wewnętrzne, co czyni ją idealnym wyborem do określania średnicy otworów, takich jak te w lunetach. W przypadku pomiaru średnicy źrenicy, suwmiareczka pozwala na uzyskanie dokładnych wartości, co jest kluczowe dla określenia właściwości optycznych lunety. W praktyce, precyzyjność pomiaru średnicy ma znaczenie przy określaniu jasności obrazu oraz zasięgu widzenia. W standardach branżowych, takich jak ISO 2768, podkreślono znaczenie stosowania odpowiednich narzędzi pomiarowych w pracach inżynieryjnych, co jest również korzystne w przypadku optyki. Dlatego suwmiareczka jest powszechnie wykorzystywana w laboratoriach optycznych i przy produkcji sprzętu optycznego, zapewniając dokładność i powtarzalność pomiarów.

Pytanie 37

Z jakiego surowca wykonuje się oprawy do mocowania soczewek metodą zwijania?

A. Z mosiądzu

B. Z cynku

C. Z brązu

D. Ze stali

Mosiądz jest stopem miedzi i cynku, charakteryzującym się doskonałymi właściwościami mechanicznymi oraz odpornością na korozję, co czyni go idealnym materiałem do produkcji opraw mocujących soczewek. W kontekście zawijania, mosiądz oferuje odpowiednią plastyczność i elastyczność, umożliwiając precyzyjne formowanie bez ryzyka złamania czy pęknięcia materiału. W praktyce mosiądz wykorzystywany jest w różnych aplikacjach, od elementów optycznych po zastosowania w branży motoryzacyjnej. Dodatkowo, zgodnie z normami branżowymi, mosiądz jest często preferowany ze względu na swoje właściwości przewodzenia ciepła, co ma znaczenie w procesach związanych z obróbką cieplną. Wybór mosiądzu jako materiału do opraw mocujących soczewki odzwierciedla również aktualne standardy jakościowe i funkcjonalne, zapewniając optymalne parametry użytkowe i estetyczne.

Pytanie 38

Który z podanych materiałów jest wykorzystywany do mocowania pryzmatów w ramach?

A. Stal

B. Staliwo

C. Żeliwo

D. Brąz

Stal jest materiałem, który charakteryzuje się wysoką wytrzymałością, plastycznością oraz odpornością na działanie sił mechanicznych, co czyni ją idealnym wyborem do mocowania pryzmatów w oprawach. Dzięki swoim właściwościom, stal pozwala na uzyskanie stabilnych połączeń, które są niezbędne w precyzyjnych zastosowaniach optycznych. W praktyce, stalowe mocowania pryzmatów są powszechnie stosowane w lornetkach, teleskopach i innych instrumentach optycznych, gdzie kluczowe jest zachowanie precyzji ustawienia. W branży optycznej często korzysta się z różnych stopów stali, które mogą być dostosowane do specyficznych wymagań konstrukcyjnych, takich jak odporność na korozję czy zwiększona twardość. Zastosowanie stali w mocowaniach opartych na pryzmatach jest zgodne z najlepszymi praktykami inżynieryjnymi, które zalecają stosowanie materiałów o wysokiej wytrzymałości i stabilności, aby zminimalizować ryzyko uszkodzeń oraz zapewnić długotrwałe użytkowanie sprzętu optycznego.

Pytanie 39

Jakimi metodami można zmierzyć kąty pryzmatów bez używania wzorcowego pryzmatu?

A. za pomocą czujnika autokolimacyjnego

B. z wykorzystaniem przyrządu czujnikowego

C. przy użyciu lunety autokolimacyjnej

D. goniometrem

Goniometr jest specjalistycznym narzędziem przeznaczonym do pomiaru kątów, co czyni go idealnym przyrządem do określania kątów pryzmatów bez użycia pryzmatu wzorcowego. W praktyce goniometrycznej, goniometryczne pomiary kątów pryzmatów są niezbędne w wielu dziedzinach, takich jak optyka oraz inżynieria. Na przykład, w produkcji soczewek optycznych, precyzyjne pomiary kątów są kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości wyrobów. Zastosowanie goniometru pozwala na dokładne określenie kątów, co jest zgodne z dobrą praktyką pomiarową, a także normami branżowymi, takimi jak ISO 1101, które definiują wymagania dotyczące dokładności pomiarów kątowych. Warto również dodać, że goniometr ma zastosowanie w badaniach laboratoryjnych oraz w testach materiałowych, gdzie precyzyjne pomiary kątowe mają kluczowe znaczenie dla analizy wyników badań.

Pytanie 40

W konstrukcji rezonatora w laserze stałotlenowym nie wykorzystuje się

A. monokryształu diamentu

B. monokryształu rubinu

C. monokryształu granatu

D. szkła neodymowego

Monokryształ diamentu nie jest stosowany w budowie rezonatorów w laserach na ciele stałym, ponieważ ma wyjątkowe właściwości optyczne i mechaniczne, które czynią go bardziej odpowiednim do innych zastosowań. Diament charakteryzuje się bardzo wysoką twardością i doskonałą przewodnością cieplną, co predysponuje go do użycia w narzędziach tnących oraz w elektronice, ale niekoniecznie w rezonatorach laserowych. W laserach na ciele stałym najczęściej stosuje się monokryształy takie jak rubin czy granat, które efektywnie emitują światło w wyniku zjawiska luminescencji. Na przykład, monokryształ rubinu jest klasycznym materiałem wykorzystywanym w laserach ruby, które operują w zakresie długości fal 694 nm. W kontekście technologii laserowej, wybór odpowiedniego materiału jest kluczowy dla uzyskania wymaganej jakości i stabilności wiązki lasera, a monokryształy diamentu, mimo ich unikalnych właściwości, nie spełniają tych kryteriów w przypadku rezonatorów laserowych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej