Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 8 maja 2025 12:47
Data zakończenia: 8 maja 2025 12:57

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Zachowanie kopii często odwiedzanych witryn oraz zwiększenie ochrony przez filtrowanie pewnych treści witryn internetowych można osiągnąć dzięki

A. automatycznemu wyłączaniu plików cookies

B. używaniu systemu z uprawnieniami administratora

C. konfiguracji serwera pośredniczącego proxy

D. zainstalowaniu oprogramowania antywirusowego i aktualizacji bazy wirusów

Konfiguracja serwera pośredniczącego proxy jest kluczowym rozwiązaniem, które pozwala na wydajne zarządzanie dostępem do sieci oraz zwiększenie bezpieczeństwa użytkowników. Serwer proxy działa jako pośrednik między użytkownikiem a stroną docelową, co pozwala na przechowywanie kopii często odwiedzanych stron w pamięci podręcznej. Dzięki temu, gdy użytkownik ponownie żąda dostępu do tej samej strony, serwer proxy może dostarczyć ją znacznie szybciej, co poprawia doświadczenie użytkownika. Dodatkowo, serwery proxy mogą filtrować i blokować niepożądane treści, takie jak złośliwe oprogramowanie czy nieodpowiednie strony, co zwiększa bezpieczeństwo. W praktyce, organizacje często implementują serwery proxy, aby kontrolować i monitorować ruch internetowy, a także w celu ochrony danych wrażliwych. Warto zauważyć, że zgodnie z dobrymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa, konfiguracja serwera proxy powinna być regularnie aktualizowana i dostosowywana do zmieniających się zagrożeń.

Pytanie 2

Zaprezentowany diagram ilustruje zasadę funkcjonowania

A. skanera płaskiego

B. drukarki termosublimacyjnej

C. cyfrowego aparatu fotograficznego

D. myszy optycznej

Mysz optyczna korzysta z zaawansowanej technologii optycznej bazującej na diodach LED i czujnikach obrazowych takich jak matryce CMOS lub CCD aby precyzyjnie śledzić ruch. Podstawową zasadą działania myszy optycznej jest emitowanie światła przez diodę LED które odbija się od powierzchni i wraca przez soczewki do sensora optycznego. Sensor przetwarza odbite światło na obraz który następnie jest analizowany przez układ DSP w celu określenia kierunku i prędkości ruchu myszy. Cały proces odbywa się w czasie rzeczywistym co zapewnia płynność i precyzję działania. Praktyczne zastosowanie tej technologii można zaobserwować w szerokim wachlarzu urządzeń od komputerów osobistych po specjalistyczne zastosowania w grach komputerowych gdzie precyzja i szybkość reakcji są kluczowe. Standardowe praktyki branżowe obejmują stosowanie matryc o wyższej rozdzielczości aby zwiększyć precyzję śledzenia oraz wykorzystywanie bardziej zaawansowanych algorytmów do poprawy dokładności działania co jest szczególnie ważne na powierzchniach o niskiej jakości optycznej. Dzięki temu mysz optyczna jest niezawodnym narzędziem w codziennej pracy i rozrywce.

Pytanie 3

Granice domeny kolizyjnej nie są określane przez porty takich urządzeń jak

A. router

B. przełącznik (ang. switch)

C. koncentrator (ang. hub)

D. most (ang. bridge)

Routery, przełączniki i mosty to urządzenia, które mają zdolność do wydzielania domen kolizyjnych, co jest ich kluczową funkcjonalnością w zarządzaniu ruchem sieciowym. Routery operują na warstwie sieciowej modelu OSI i mają za zadanie kierowanie pakietów danych pomiędzy różnymi sieciami, co pozwala im tworzyć odrębne domeny kolizyjne dla każdej z nich. Przełączniki (ang. switches) działają na warstwie drugiej i są w stanie analizować adresy MAC, aby przesyłać dane tylko do konkretnego portu, co również pozwala na segregowanie ruchu i minimalizowanie kolizji. Mosty (ang. bridges) pełnią podobną funkcję, łącząc różne segmenty sieci i umożliwiając im komunikację, ale także ograniczają domeny kolizyjne, dbając o efektywność przesyłania danych. W kontekście projektowania sieci, błędem jest przyjmowanie, że wszystkie urządzenia mają te same właściwości. Niezrozumienie różnic między tymi technologiami prowadzi do nieefektywnych rozwiązań oraz problemów z wydajnością sieci. Aby unikać takich błędów, konieczne jest gruntowne zapoznanie się z zasadami działania poszczególnych urządzeń oraz ich odpowiednim zastosowaniem zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi.

Pytanie 4

Uruchomienie polecenia msconfig w systemie Windows

A. zarządzanie zadaniami

B. zarządzanie plikami

C. narzędzie konfiguracji systemu

D. sekcja ustawień

Odpowiedzi, które wskazują na inne funkcje systemu Windows, takie jak panel sterowania, menedżer zadań czy menedżer plików, nie są związane z poleceniem msconfig. Panel sterowania skupia się na zarządzaniu ustawieniami systemowymi, takimi jak dodawanie i usuwanie programów, modyfikacja ustawień sieciowych czy konfiguracja sprzętu. Jest to narzędzie bardziej ogólne, które nie koncentruje się na aspektach związanych z rozruchem systemu. Menedżer zadań, z kolei, jest używany do monitorowania bieżących procesów, zarządzania uruchomionymi aplikacjami i kończenia nieodpowiadających programów, ale nie oferuje opcji konfiguracji startowych. Menedżer plików (Eksplorator Windows) jest narzędziem do zarządzania plikami i folderami w systemie, co również nie ma związku z zarządzaniem usługami czy programami startowymi. Typowe błędy myślowe prowadzące do tych nietrafnych odpowiedzi często wynikają z mylenia funkcji narzędzi systemowych. Użytkownicy mogą nie dostrzegać różnic między nimi, co skutkuje błędną interpretacją ich roli. Warto podkreślić, że zrozumienie specyfiki każdego z tych narzędzi jest kluczowe do efektywnego zarządzania systemem Windows i jego optymalizacji. Powodzenie w diagnostyce problemów z systemem wymaga znajomości właściwych narzędzi, ich zastosowań oraz umiejętności ich użycia.

Pytanie 5

Ile warstw zawiera model ISO/OSI?

A. 9

B. 7

C. 3

D. 5

Model ISO/OSI definiuje siedem warstw, które stanowią ramy dla zrozumienia i projektowania komunikacji sieciowej. Te warstwy to: warstwa fizyczna, łącza danych, sieciowa, transportowa, sesji, prezentacji oraz aplikacji. Każda warstwa realizuje określone funkcje i współpracuje z warstwami bezpośrednio powyżej i poniżej. Na przykład, warstwa fizyczna odpowiada za przesyłanie bitów przez medium transmisyjne, natomiast warstwa aplikacji umożliwia użytkownikom interakcję z sieciami poprzez aplikacje. Zrozumienie modelu OSI jest kluczowe dla inżynierów i techników sieciowych, ponieważ pozwala na diagnozowanie problemów, projektowanie architektur systemów oraz implementację protokołów komunikacyjnych. Przykładem zastosowania modelu OSI jest proces rozwiązywania problemów, gdzie technik może zidentyfikować, na której warstwie występuje problem (np. problemy z połączeniem mogą wskazywać na warstwę fizyczną), co znacząco usprawnia proces naprawy i utrzymania sieci.

Pytanie 6

Jaką najwyższą liczbę urządzeń można przypisać w sieci z adresacją IPv4 klasy C?

A. 2024

B. 254

C. 126

D. 65534

Wybór odpowiedzi 126, 2024 lub 65534 wynika z nieprecyzyjnego zrozumienia podstaw adresacji IPv4 oraz struktury klas adresowych. Odpowiedź 126 może być mylnie postrzegana jako poprawna z uwagi na to, że w sieci IPv4 klasy A, która ma znacznie większy zakres adresowania, liczba hostów jest rzeczywiście wyższa, ale klasa C oferuje znacznie większe możliwości. Z kolei 2024 to całkowita liczba, którą można uzyskać poprzez zsumowanie adresów z różnych klas lub mylne obliczenia, co jest błędne w kontekście pojedynczej klasy C. W przypadku 65534, ta liczba jest związana z klasą B, która pozwala na znacznie większą ilość urządzeń, jednak klasy C mają ograniczenie do 254. Typowe błędy myślowe to brak rozróżnienia pomiędzy różnymi klasami adresów IP oraz nieznajomość podstawowych zasad rezerwacji adresów w każdej z klas. W efekcie, używanie niepoprawnych wartości prowadzi do nieefektywnego projektowania sieci, co może powodować problemy z komunikacją i zarządzaniem adresami IP. Dlatego tak ważne jest zrozumienie zasad funkcjonowania IPv4 oraz ich praktyczne zastosowanie.

Pytanie 7

Adres IP (ang. Internet Protocol Address) to

A. niepowtarzalny numer seryjny sprzętu

B. adres logiczny urządzenia

C. niepowtarzalna nazwa symboliczna sprzętu

D. adres fizyczny urządzenia

Adres IP (ang. Internet Protocol Address) to logiczny adres przypisywany urządzeniom w sieci komputerowej, który umożliwia ich identyfikację oraz komunikację. Jest kluczowym elementem protokołu IP, który tworzy podstawę dla przesyłania danych w Internecie. Adresy IP mogą być dynamiczne lub statyczne. Dynamiczne adresy IP są przypisywane przez serwery DHCP na krótki czas, co zwiększa elastyczność i oszczędność adresów w przypadku urządzeń, które często łączą się z siecią. Przykładowo, komputer łączący się z publiczną siecią Wi-Fi otrzymuje zazwyczaj dynamiczny adres IP. Z kolei statyczne adresy IP są stałe i wykorzystywane w serwerach oraz urządzeniach, które muszą być zawsze dostępne pod tym samym adresem, jak np. serwery www. Znajomość adresacji IP jest istotna dla administratorów sieci, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie ruchem w sieci, diagnostykę problemów oraz zwiększa bezpieczeństwo poprzez odpowiednie ustawienia zapór i reguł routingu. Adres IP jest również podstawą do zrozumienia bardziej zaawansowanych koncepcji, takich jak NAT (Network Address Translation) czy VPN (Virtual Private Network).

Pytanie 8

Kabel pokazany na ilustracji może być zastosowany do realizacji okablowania sieci o standardzie

A. 10Base2

B. 100Base-TX

C. 100Base-SX

D. 10Base-T

10Base2 to standard korzystający z kabla koncentrycznego, znanego również jako Thin Ethernet lub Cheapernet. Jest to starsza technologia, która nie jest już powszechnie używana ze względu na ograniczenia w szybkości transmisji oraz trudności w instalacji i konserwacji w porównaniu do nowoczesnych standardów, takich jak Ethernet na skrętce czy światłowodzie. 10Base-T oraz 100Base-TX są standardami wykorzystującymi skrętkę miedzianą. 10Base-T operuje z prędkością do 10 Mb/s, natomiast 100Base-TX umożliwia transmisję danych z prędkością do 100 Mb/s, co czyni go częścią Fast Ethernet. Te standardy są powszechnie używane w sieciach lokalnych, zwłaszcza w domach i małych biurach, ze względu na ich łatwość wdrożenia i niskie koszty. Niemniej jednak, w środowiskach, gdzie wymagane są wyższe prędkości oraz większa niezawodność, światłowody, takie jak 100Base-SX, stają się bardziej odpowiednim wyborem. Wybór niepoprawnych odpowiedzi często wynika z niewłaściwego rozpoznania typu kabla i jego zastosowania. Kluczowe jest zrozumienie, jakie medium transmisji jest używane w danym standardzie oraz jakie są jego specyficzne zalety i wady. Dzięki temu można dokładnie określić, jaki typ okablowania jest wymagany w określonych sytuacjach sieciowych. Ponadto, znajomość różnic między miedzią a światłowodem pomaga w wyborze odpowiedniego rozwiązania dla konkretnych potrzeb sieciowych, biorąc pod uwagę takie czynniki jak zasięg, przepustowość oraz odporność na zakłócenia. Dlatego ważne jest, aby w pełni zrozumieć zastosowania i ograniczenia każdej technologii, co pozwoli na lepsze podejmowanie decyzji projektowych w dziedzinie infrastruktury sieciowej. Podsumowując, wybór odpowiedniego standardu sieciowego powinien być oparty na specyficznych wymaganiach danej aplikacji oraz na właściwym dopasowaniu medium transmisji do tych wymagań.

Pytanie 9

Jakie polecenie w systemach Windows/Linux jest zazwyczaj wykorzystywane do monitorowania trasy pakietów w sieciach IP?

A. ping

B. tracert/traceroute

C. router

D. netstat

Polecenie tracert (w systemach Windows) oraz traceroute (w systemach Linux) jest standardowym narzędziem służącym do śledzenia trasy, jaką pokonują pakiety danych w sieci IP. Dzięki tym narzędziom użytkownicy mogą analizować, jakie urządzenia sieciowe (routery) są zaangażowane w przesyłanie danych z jednego punktu do drugiego. Narzędzie to wykorzystuje protokół ICMP (Internet Control Message Protocol) do wysyłania zapytań o trasę, co pozwala na identyfikację opóźnień oraz ewentualnych problemów na poszczególnych skokach w sieci. Przykładowo, podczas diagnozowania problemów z połączeniem z określoną stroną internetową, administrator może użyć tracert/traceroute, aby sprawdzić, na którym etapie występują opóźnienia, co jest niezwykle pomocne w zarządzaniu i optymalizacji infrastruktury sieciowej. Korzystanie z tych narzędzi jest częścią dobrych praktyk w zarządzaniu sieciami, a ich znajomość jest kluczowa dla specjalistów IT.

Pytanie 10

Który z wymienionych komponentów jest częścią mechanizmu drukarki igłowej?

A. Lustro

B. Soczewka

C. Traktor

D. Filtr ozonowy

Traktor jest kluczowym elementem mechanizmu drukarki igłowej, odpowiedzialnym za przesuwanie papieru przez urządzenie. W przeciwieństwie do innych typów drukarek, takich jak atramentowe czy laserowe, drukarki igłowe wykorzystują mechanizm, który fizycznie uderza w taśmę barwiącą, a następnie w papier, tworząc wydruk. Traktor, jako część systemu podawania, zapewnia dokładne przesuwanie papieru, co jest istotne dla uzyskania precyzyjnych wydruków, zwłaszcza w przypadku dokumentów, które wymagają dużej dokładności w formacie i wyrównaniu. Przykładem zastosowania drukarek igłowych z traktorem są środowiska, w których wymagana jest produkcja dokumentów takich jak faktury, raporty lub etykiety, gdzie wytrzymałość i niezawodność są istotne. Standardy jakości w branży drukarskiej zazwyczaj podkreślają znaczenie precyzyjnego podawania papieru, co sprawia, że mechanizmy takie jak traktor są niezbędne dla utrzymania wysokiej jakości druku.

Pytanie 11

Norma opisująca standard transmisji Gigabit Ethernet to

A. IEEE 802.3ab

B. IEEE 802.3i

C. IEEE 802.3u

D. IEEE 802.3x

Odpowiedzi IEEE 802.3i, IEEE 802.3u oraz IEEE 802.3x nie są odpowiednie w kontekście pytania o standard Gigabit Ethernet. Standard IEEE 802.3i definiuje 10BASE-T, co oznacza Ethernet o prędkości 10 Mbit/s, działający na skrętkach miedzianych, ale zdecydowanie nie spełnia wymagań dotyczących Gigabit Ethernet. Z kolei IEEE 802.3u dotyczy standardu Fast Ethernet, który operuje z prędkością 100 Mbit/s. Oznacza to, że obydwa te standardy są znacznie wolniejsze od Gigabit Ethernet i nie mogą być stosowane w aplikacjach wymagających szybszej transmisji danych. Z kolei standard IEEE 802.3x odnosi się do funkcji kontroli przepływu w Ethernet, co jest istotne do zarządzania przeciążeniem w sieciach, ale nie definiuje prędkości transmisji, jak w przypadku Gigabit Ethernet. Zrozumienie tych standardów jest istotne dla projektowania i zarządzania sieciami, jednak mylenie ich z IEEE 802.3ab prowadzi do błędnych wniosków o możliwościach i zastosowaniach. Kluczowe jest, aby zawsze odnosić się do specyfikacji danego standardu, aby prawidłowo określić jego zastosowanie i wydajność w kontekście infrastruktury sieciowej.

Pytanie 12

Monolityczne jądro (kernel) występuje w którym systemie?

A. Windows

B. Linux

C. Mac OS

D. QNX

Systemy operacyjne takie jak Windows, Mac OS i QNX mają różne architektury jądra, które nie są monolityczne. Windows, na przykład, wykorzystuje jądro hybrydowe, które łączy elementy zarówno jądra monolitycznego, jak i mikrojądra. Taka konstrukcja pozwala na większą elastyczność w zarządzaniu zasobami systemowymi, ale także wprowadza złożoność, która może prowadzić do problemów z wydajnością. Użytkownicy mogą mylnie zakładać, że jądro hybrydowe działa jak monolityczne, co jest nieprawidłowe, gdyż w rzeczywistości operacje są zorganizowane w bardziej złożony sposób, aby zapewnić lepsze przetwarzanie zadań, co wiąże się z większym narzutem czasowym ze względu na komunikację pomiędzy różnymi komponentami. Mac OS, bazujący na jądrze XNU, również łączy różne podejścia, co czyni go systemem bardziej skomplikowanym pod względem architektury. Z kolei QNX, będący systemem czasu rzeczywistego, opiera się na architekturze mikrojądra, co różni go od monolitycznych rozwiązań. Problemy z identyfikowaniem typu jądra mogą wynikać z mylnego przekonania, że wszystkie systemy operacyjne operują na tej samej zasadzie, co prowadzi do nieporozumień. W kontekście nauki o systemach operacyjnych ważne jest zrozumienie, jak różne architektury wpływają na wydajność, bezpieczeństwo i stabilność systemów, co jest kluczowe w praktycznych zastosowaniach informatycznych.

Pytanie 13

Zaprezentowany komunikat jest rezultatem wykonania następującego polecenia

C:\Windows NT_SERVICE\TrustedInstaller:(F)
           NT_SERVICE\TrustedInstaller:(CI)(IO)(F)
           ZARZĄDZANIE NT\SYSTEM:(M)
           ZARZĄDZANIE NT\SYSTEM:(OI)(CI)(IO)(F)
           BUILTIN\Administratorzy:(M)
           BUILTIN\Administratorzy:(OI)(CI)(IO)(F)
           BUILTIN\Użytkownicy:(RX)
           BUILTIN\Użytkownicy:(OI)(CI)(IO)(GR,GE)
           TWÓRCA-WŁAŚCICIEL:(OI)(CI)(IO)(F)

A. subst C:\Windows

B. path C:\Windows

C. icacls C:\Windows

D. attrib C:\Windows

Polecenie path jest używane do wyświetlania lub ustawiania ścieżki dostępu do programów wykonywalnych. Nie zarządza ono uprawnieniami do plików lub katalogów, a jedynie określa, gdzie system Windows będzie poszukiwał plików wykonywalnych. Natomiast polecenie attrib zmienia atrybuty plików lub katalogów, takie jak ukryty czy tylko do odczytu, ale nie zarządza uprawnieniami dostępu, które są widoczne na liście ACL. Subst to polecenie, które tworzy aliasy dla ścieżek katalogów, przypisując im literę dysku. Umożliwia to uproszczenie dostępu do często używanych katalogów poprzez skrócenie ścieżki, co również nie ma związku z zarządzaniem uprawnieniami do katalogów. Typowe błędy to mylenie pojęć związanych z zarządzaniem uprawnieniami z innymi funkcjonalnościami związanymi z plikami i katalogami. Zarządzanie uprawnieniami jest kluczową funkcją w systemach operacyjnych, która wymaga użycia narzędzi takich jak icacls, które umożliwiają modyfikowanie i przeglądanie list kontroli dostępu, co jest istotne dla bezpieczeństwa i ochrony danych w systemie.

Pytanie 14

AES (ang. Advanced Encryption Standard) to?

A. jest poprzednikiem DES (ang. Data Encryption Standard)

B. nie może być używany do szyfrowania plików

C. wykorzystuje symetryczny algorytm szyfrujący

D. nie można go zaimplementować sprzętowo

Pierwsza z niepoprawnych odpowiedzi sugeruje, że AES jest poprzednikiem DES (Data Encryption Standard). To stwierdzenie jest mylące, ponieważ AES nie jest bezpośrednim następcą DES, lecz zupełnie innym algorytmem, który powstał w odpowiedzi na ograniczenia DES, takie jak jego wrażliwość na ataki brute force z powodu krótkiego klucza (56 bitów). DES został uznany za przestarzały, a AES został wprowadzony jako standard szyfrowania, aby zapewnić wyższy poziom bezpieczeństwa. Kolejna odpowiedź twierdzi, że AES nie może być wykorzystywany przy szyfrowaniu plików, co jest całkowicie nieprawdziwe. W rzeczywistości AES jest bardzo często wykorzystywany do szyfrowania plików w różnych aplikacjach, takich jak oprogramowanie do szyfrowania dysków czy archiwizowania danych. Innym błędnym stwierdzeniem jest to, że AES nie może być zaimplementowany sprzętowo. AES jest szeroko stosowany w sprzętowych modułach bezpieczeństwa (HSM), a także w rozwiązaniach takich jak karty inteligentne. Warto zauważyć, że błędne przekonania mogą wynikać z niezrozumienia różnicy między algorytmem a jego zastosowaniem w różnych kontekstach, co prowadzi do mylnych wniosków dotyczących możliwości i ograniczeń AES.

Pytanie 15

Jaki akronim oznacza program do tworzenia graficznych wykresów ruchu, który odbywa się na interfejsach urządzeń sieciowych?

A. MRTG

B. SMTP

C. CDP

D. ICMP

Wybór innych akronimów, takich jak CDP, ICMP czy SMTP, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji oraz zastosowania tych protokołów w kontekście monitorowania ruchu sieciowego. CDP, czyli Cisco Discovery Protocol, jest używany do zbierania informacji o urządzeniach Cisco w sieci, ale nie służy do graficznego przedstawiania danych o ruchu. ICMP, czyli Internet Control Message Protocol, jest protokołem używanym głównie do diagnostyki i informowania o błędach w transmisji danych, a nie do monitorowania obciążenia interfejsów. Z kolei SMTP, czyli Simple Mail Transfer Protocol, jest protokołem do wysyłania wiadomości e-mail i nie ma żadnego zastosowania w kontekście monitorowania ruchu sieciowego. Wybierając niewłaściwy akronim, możemy popełnić podstawowy błąd myślowy, polegający na myleniu różnych warstw i funkcji protokołów w architekturze sieci. Zrozumienie, jakie są podstawowe różnice między tymi technologiami oraz ich rolą w zarządzaniu siecią, jest kluczowe dla skutecznego monitorowania i optymalizacji zasobów sieciowych. Uczy to również, jak ważne jest właściwe dobieranie narzędzi oraz protokołów do konkretnego zadania, co stanowi fundament efektywnego zarządzania infrastrukturą IT.

Pytanie 16

Zastosowanie programu firewall ma na celu ochronę

A. dysku przed przepełnieniem

B. procesora przed przeciążeniem przez system

C. systemu przed szkodliwymi aplikacjami

D. sieci LAN oraz systemów przed atakami intruzów

Odpowiedź dotycząca zastosowania programu firewall w celu zabezpieczenia sieci LAN oraz systemów przed intruzami jest prawidłowa, ponieważ firewall działa jako bariera ochronna między siecią a potencjalnymi zagrożeniami z zewnątrz. Systemy te monitorują i kontrolują ruch sieciowy, filtrując pakiety danych na podstawie zdefiniowanych reguł bezpieczeństwa. Przykład zastosowania firewalla to ochrona sieci firmowej przed atakami z Internetu, które mogą prowadzić do nieautoryzowanego dostępu do wrażliwych danych. Standardy takie jak ISO/IEC 27001 wskazują na znaczenie zabezpieczeń sieciowych, a praktyki takie jak segmentacja sieci mogą być wspierane przez odpowiednio skonfigurowane firewalle. Oprócz blokowania niepożądanego ruchu, firewalle mogą również monitorować działania użytkowników i generować logi, które są niezbędne do analizy incydentów bezpieczeństwa. Zastosowanie firewalla w środowiskach chmurowych oraz w modelach Zero Trust staje się coraz bardziej powszechne, co podkreśla ich kluczową rolę w nowoczesnych systemach bezpieczeństwa IT.

Pytanie 17

Karta dźwiękowa, która może odtworzyć plik w formacie MP3, powinna być zaopatrzona w układ

A. ALU

B. DAC

C. GPU

D. RTC

Karta dźwiękowa, aby mogła poprawnie odtwarzać pliki audio w formacie MP3, powinna być wyposażona w układ DAC (Digital-to-Analog Converter), który jest kluczowym elementem odpowiedzialnym za przekształcanie sygnałów cyfrowych na analogowe. Format MP3 jest kompresowanym formatem dźwiękowym, który przechowuje dane w postaci cyfrowej, a do odtwarzania tych danych niezbędne jest ich zdekodowanie z formatu cyfrowego na analogowy, aby mogły być odtwarzane przez głośniki lub słuchawki. Przykładem zastosowania DAC może być jego obecność w smartfonach, komputerach, czy systemach audio, gdzie zapewnia wysoką jakość dźwięku. W branży audio istotne jest, aby DAC był zgodny z aktualnymi standardami jakości dźwięku, takimi jak 24-bit/192kHz, co pozwala na uzyskanie lepszej klarowności i detali dźwiękowych. Dzięki zastosowaniu wysokiej jakości DAC, użytkownicy mogą cieszyć się pełnym spektrum dźwięków, co jest szczególnie ważne w kontekście muzyki i filmów.

Pytanie 18

Urządzenie sieciowe, które umożliwia połączenie pięciu komputerów w tej samej sieci, eliminując kolizje pakietów, to

A. ruter.

B. przełącznik.

C. most.

D. koncentrator.

Pozostawienie w tej samej sieci pięciu komputerów z wykorzystaniem mostu, rutera lub koncentratora jest nieefektywne z punktu widzenia zarządzania ruchem danych. Most jest urządzeniem, które działa na warstwie drugiej modelu OSI i łączy różne segmenty sieci, ale nie do końca spełniałby wymagania związane z unikaniem kolizji w zamkniętej sieci lokalnej. Mosty są bardziej użyteczne w rozdzielaniu dużych sieci, co może wprowadzać dodatkowe opóźnienia. Ruter, z drugiej strony, operuje na warstwie trzeciej i jest przeznaczony do łączenia różnych sieci, a nie do zarządzania komunikacją wewnętrzną w obrębie jednej. Zastosowanie rutera do połączenia komputerów w tej samej sieci LAN jest marnotrawstwem zasobów, ponieważ ruter ma na celu przesyłanie pakietów pomiędzy różnymi sieciami, co generuje dodatkowe opóźnienia. Koncentrator działa na zasadzie rozsyłania sygnału do wszystkich podłączonych urządzeń, co prowadzi do kolizji pakietów, gdy wiele komputerów stara się komunikować w tym samym czasie. W skrócie, niepoprawne wybory wskazują na niezrozumienie podstawowych różnic pomiędzy tymi urządzeniami oraz ich przeznaczeniem w kontekście struktury sieciowej.

Pytanie 19

Pamięć oznaczona jako PC3200 nie jest kompatybilna z magistralą

A. 400 MHz

B. 333 MHz

C. 300 MHz

D. 533 MHz

Odpowiedź 533 MHz jest poprawna, ponieważ pamięć oznaczona symbolem PC3200 działa na częstotliwości 400 MHz, co odpowiada magistrali DDR (Double Data Rate). Wartość ta odnosi się do efektywnej prędkości transferu danych pamięci, a magistrala 533 MHz, oznaczająca FSB (Front Side Bus), jest niekompatybilna z pamięcią PC3200. W praktyce oznacza to, że gdybyśmy próbowali zainstalować pamięć PC3200 w systemie z magistralą 533 MHz, mogłoby to prowadzić do problemów ze stabilnością lub niewłaściwego działania systemu. W kontekście standardów, PC3200 jest zgodna z DDR400, co jest potwierdzone przez organizacje takie jak JEDEC, które ustanawiają normy dla pamięci RAM. W przypadku pamięci DDR, różne standardy oznaczają różne godziny synchronizacji oraz prędkości, co jest kluczowe przy projektowaniu systemów komputerowych. Dlatego ważne jest, aby zawsze dobierać pamięć do wymagań magistrali, co zapewnia optymalną wydajność i stabilność systemu.

Pytanie 20

Jakie polecenie w systemie Linux przyzna pełne uprawnienia wszystkim użytkownikom do zasobów?

A. chmod 777

B. chmod 000

C. chmod 533

D. chmod 666

Polecenie 'chmod 777' w systemie Linux ustawia pełne uprawnienia do odczytu, zapisu i wykonania dla właściciela pliku, grupy oraz innych użytkowników. Liczba '7' w systemie ósemkowym odpowiada wartości binarnej '111', co oznacza, że każdy z trzech typów użytkowników ma pełny dostęp do pliku lub katalogu. Umożliwia to na przykład wspólne korzystanie z katalogów roboczych, gdzie wiele osób może edytować i modyfikować pliki. W praktyce takie ustawienie uprawnień powinno być stosowane ostrożnie, głównie w sytuacjach, gdy pliki lub katalogi są przeznaczone do współdzielenia w zaufanym środowisku. W kontekście dobrych praktyk bezpieczeństwa, ważne jest, aby unikać nadawania pełnych uprawnień tam, gdzie nie jest to absolutnie konieczne, aby zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu czy przypadkowych modyfikacji. Warto również pamiętać, że w przypadku systemów produkcyjnych lepiej jest stosować bardziej restrykcyjne ustawienia, aby chronić integralność danych.

Pytanie 21

Jaki procesor powinien być zastosowany podczas składania komputera stacjonarnego opartego na płycie głównej Asus M5A78L-M/USB3 AMD760G socket AM3+?

A. AMD APU A8 7650K 3300MHz FM2+ BOX

B. AMD A8-7600 S.FM2 BOX

C. AMD FX 8300 3300MHz AM3+ OEM

D. AMD APU A4 6320 3800MHz FM2

Odpowiedź AMD FX 8300 3300MHz AM3+ OEM jest prawidłowa, ponieważ procesor ten jest zgodny z gniazdem AM3+, które obsługuje płyta główna Asus M5A78L-M/USB3. Płyta ta została zaprojektowana z myślą o procesorach AMD FX, co zapewnia pełną kompatybilność oraz optymalne wykorzystanie możliwości sprzętowych. FX 8300, jako procesor ośmiordzeniowy, oferuje solidną wydajność w zastosowaniach multimedialnych i grach, a także w obliczeniach wielowątkowych. Dzięki technologii Turbo Core, procesor ten może dynamicznie zwiększać swoją częstotliwość, co sprzyja wydajności w wymagających zadaniach. Przykładowo, w grach komputerowych, które korzystają z wielu rdzeni, FX 8300 zapewnia lepsze rezultaty w porównaniu do procesorów z niższą liczbą rdzeni. Standardy montażu komputerowego wymagają, aby procesor był dopasowany do gniazda oraz płyty głównej, co w tym przypadku jest spełnione. Użycie niewłaściwego procesora, jak w przypadku innych opcji, mogłoby prowadzić do problemów z uruchomieniem systemu czy ogólną niekompatybilnością sprzętu.

Pytanie 22

Aby poprawić organizację plików na dysku i przyspieszyć działanie systemu, co należy zrobić?

A. poddać defragmentacji.

B. wyeliminować nieużywane oprogramowanie.

C. przeskanować dysk za pomocą programu antywirusowego.

D. usunąć pliki tymczasowe.

Defragmentacja dysku to ważna rzecz, bo sprawia, że nasz system działa lepiej. Kiedy używamy komputera, pliki często się rozrzucają, co znaczy, że ich kawałki są w różnych miejscach na dysku. Defragmentacja przestawia te kawałki, żeby stworzyć jedną całość, co przyspiesza dostęp do plików. Dzięki temu uruchamianie programów jest szybsze, a praca z komputerem bardziej płynna. Fajnie byłoby robić to regularnie, zwłaszcza na Windowsie, bo to zalecane. Teraz mamy też Windows 10 i 11, które często robią to same, ale jak masz starszy system albo mocno zfragmentowany dysk, to ręczna defragmentacja może się przydać. Pamiętaj tylko, że na dyskach SSD nie trzeba tego robić, bo mają swoją technologię TRIM, która to załatwia.

Pytanie 23

Jaki typ grupy jest automatycznie przypisany dla nowo tworzonej grupy w kontrolerze domeny systemu Windows Server?

A. Globalny

B. Lokalny w domenie

C. Dystrybucyjny

D. Uniwersalny

Wybór innego zakresu grupy może wydawać się logiczny, jednak przyjrzyjmy się bliżej każdej z opcji. Grupy dystrybucyjne są używane głównie do celów e-mailowych i nie mają możliwości przypisywania uprawnień do zasobów, co czyni je niewłaściwym wyborem w kontekście zarządzania dostępem w systemie Windows. Z kolei grupy lokalne w domenie są ograniczone do jednej konkretnej domeny, co oznacza, że ich zastosowanie jest bardzo wąskie i nie umożliwia efektywnego zarządzania użytkownikami w rozproszonej infrastrukturze. Ich użycie może prowadzić do rozproszenia uprawnień w różnych domenach, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami zarządzania. Ostatecznie grupa uniwersalna, choć ma szerszy zasięg niż lokalna, jest bardziej skomplikowana w administracji i nie jest domyślnym wyborem dla nowo tworzonych grup. W praktyce, podejmowanie decyzji o wyborze zakresu grupy powinno opierać się na rozważeniu wymagań dotyczących dostępności i zarządzania, a wybór grupy globalnej stanowi najefektywniejsze rozwiązanie w standardowych scenariuszach użytkowania.

Pytanie 24

Gdzie w systemie Linux umieszczane są pliki specjalne urządzeń, które są tworzone podczas instalacji sterowników?

A. /var

B. /dev

C. /proc

D. /sbin

Katalog /var służy do przechowywania różnych zmiennych danych, jak logi systemowe, bazy danych czy pliki tymczasowe. Ludzie często mylą go z katalogiem /dev i nie zawsze wiedzą, że tamte pliki specjalne nie znajdują się w /var. Jak ktoś pomyli te dwie lokalizacje, to łatwo o nieporozumienia w pracy z systemem. Katalog /sbin to miejsce na programy, które raczej używają administratorzy, a nie ma tam żadnych plików urządzeń. Często też się myli z /dev. Katalog /proc to z kolei pliki systemowe i info o procesach, które są generowane przez jądro na bieżąco. To nie są pliki specjalne, które się odnoszą do urządzeń. Jak ktoś pomiesza te katalogi, to może mieć później problemy z diagnozowaniem urządzeń i ogólnie z konfiguracją systemu, a to wprowadza chaos w zarządzaniu Linuxem.

Pytanie 25

Który zakres adresów IPv4 jest poprawnie przypisany do danej klasy?

	Zakres adresów IPv4	Klasa adresu IPv4
A.	1.0.0.0 ÷ 127.255.255.255	A
B.	128.0.0.0 ÷ 191.255.255.255	B
C.	192.0.0.0 ÷ 232.255.255.255	C
D.	233.0.0.0 ÷ 239.255.255.255	D

A. D

B. C

C. A

D. B

Zrozumienie klas adresów IP jest fundamentalne dla projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi. Klasa A obejmuje adresy od 1.0.0.0 do 127.255.255.255, z czego pierwszy oktet jest używany do identyfikacji sieci, a pozostałe trzy dla hostów, co pozwala na 126 sieci z ogromną liczbą hostów, jednak adres 127.0.0.0 jest zarezerwowany dla pętli zwrotnej. Klasa C, od 192.0.0.0 do 223.255.255.255, jest przeznaczona dla małych sieci, oferując dużą liczbę sieci, ale z ograniczoną liczbą hostów – maksymalnie 254 hosty na sieć. Klasa D, zaczynająca się od 224.0.0.0 do 239.255.255.255, jest zarezerwowana dla multicastingu i nie jest używana do adresacji hostów. Często błędnym założeniem jest przypisywanie klasy D do standardowej komunikacji między hostami, co nie jest zgodne z rzeczywistą funkcją tej klasy. Błędy w rozpoznawaniu klas mogą prowadzić do nieefektywnego wykorzystania zasobów adresowych i problemów z routingiem, dlatego ważne jest, aby dobrze rozumieć specyfikacje definiowane przez standardy takie jak RFC 791, które opisują struktury i użycie adresów IP w sieciach komputerowych.

Pytanie 26

Komputery K1 i K2 nie są w stanie nawiązać komunikacji. Adresy urządzeń zostały przedstawione w tabeli. Co należy zmienić, aby przywrócić połączenie w sieci?

A. Maskę w adresie dla K1

B. Adres bramy dla K2

C. Adres bramy dla K1

D. Maskę w adresie dla K2

Adres bramy jest kluczowy w komunikacji międzysegmentowej. Komputer K2 ma przypisany adres bramy 10.0.0.1, co jest poprawne tylko wtedy, gdy ta brama jest w tej samej podsieci co K2. Jednak K2 ma maskę 255.255.255.192, co powoduje, że jej podsieć kończy się na 10.0.0.63. Adres 10.0.0.1 leży poza tą podsiecią, co powoduje problemy z komunikacją. Zmiana adresu bramy na adres zgodny z podsiecią K2, na przykład 10.0.0.65, umożliwi poprawną komunikację. W praktyce, dobór prawidłowego adresu bramy jest fundamentalny, ponieważ urządzenia korzystają z niego do trasowania ruchu poza swoją lokalną podsieć. W środowiskach korporacyjnych, nieprawidłowa konfiguracja bramy może prowadzić do poważnych zakłóceń w przepływie danych oraz potencjalnych naruszeń bezpieczeństwa sieciowego. Standardowe procedury obejmują szczegółowe dokumentowanie konfiguracji sieciowej, co pomaga w szybkim diagnozowaniu i rozwiązywaniu problemów komunikacyjnych. Zrozumienie, jak działa adresacja IP i jak poprawnie konfigurować urządzenia sieciowe, jest niezbędne dla każdego specjalisty IT.

Pytanie 27

Ile hostów można zaadresować w podsieci z maską 255.255.255.248?

A. 6 urządzeń.

B. 246 urządzeń.

C. 4 urządzenia.

D. 510 urządzeń.

Wiele osób myli się przy obliczaniu liczby dostępnych hostów w podsieciach, co może prowadzić do błędnych wniosków. Odpowiedzi sugerujące, że w podsieci z maską 255.255.255.248 można zaadresować 246 lub 510 hostów, opierają się na niepoprawnym zrozumieniu zasad adresacji IP. W rzeczywistości, aby obliczyć liczbę dostępnych adresów dla hostów, należy wziąć pod uwagę ilość bitów zarezerwowanych dla adresów w podsieci. Dla maski /29, 3 bity są przeznaczone na adresy hostów, co daje 2^3 = 8 możliwych adresów. Z tych adresów, 2 są zawsze zarezerwowane: jeden dla adresu sieci, a drugi dla adresu rozgłoszeniowego, co efektywnie pozostawia 6 adresów do wykorzystania przez urządzenia w sieci. Odpowiedzi wskazujące na 4 hosty również są błędne, ponieważ także nie uwzględniają poprawnego obliczenia dostępnych adresów. Typowe błędy polegają na nieprawidłowym dodawaniu hostów lub myleniu zasad dotyczących rezerwacji adresów w danej podsieci. Dlatego, aby uniknąć podobnych pomyłek, ważne jest zrozumienie podstaw działającej logiki adresacji IP oraz umiejętność poprawnego stosowania masek podsieci w praktyce. Właściwe przeszkolenie w zakresie adresacji IP i praktyk sieciowych jest niezwykle istotne dla specjalistów IT, co zapewnia efektywne projektowanie i zarządzanie nowoczesnymi sieciami komputerowymi.

Pytanie 28

Zapisany symbol dotyczy urządzeń

A. LPT

B. IEEE-1394

C. USB

D. SCSI

Więc IEEE-1394, zwany też FireWire, to standard komunikacji szeregowej, który powstał głównie dzięki Apple. Używano go zazwyczaj w kamerach cyfrowych i przy podłączaniu różnych urządzeń audio-wizualnych, bo świetnie radził sobie z szybkim przesyłaniem danych, co jest istotne w multimediów. Jednak z biegiem czasu jego popularność spadła, głównie przez USB, które jest bardziej uniwersalne. Z kolei LPT, czyli Line Print Terminal, to port równoległy, który głównie służył do podłączania drukarek. Dzisiaj rzadko się go używa, bo USB jest szybsze i bardziej powszechne. W porównaniu do LPT i IEEE-1394, SCSI jest bardziej wszechstronny i elastyczny, co czyni go lepszym rozwiązaniem w profesjonalnych środowiskach. Natomiast USB to jeden z najczęściej używanych standardów w komputerach, łączący różne urządzenia peryferyjne, jak myszy czy klawiatury. Choć jest super wygodny, w przypadku intensywnych operacji SCSI jest jednak lepszym wyborem. Zrozumienie tych różnic jest ważne, bo pomaga w podejmowaniu właściwych decyzji dotyczących konfiguracji sprzętowej. Często się myli zastosowania tych standardów, co może prowadzić do problemów z wydajnością w systemach komputerowych.

Pytanie 29

Monitor CRT jest podłączany do karty graficznej przy użyciu złącza

A. PCMCIA

B. D-USB

C. BNC

D. D-SUB

Wybór złącza BNC, D-USB i PCMCIA jako odpowiedzi na pytanie o połączenie monitora CRT z kartą graficzną jest błędny z kilku powodów. Złącza BNC, choć używane w niektórych aplikacjach wideo, są typowo stosowane w profesjonalnych systemach telewizyjnych i komunikacyjnych do przesyłania sygnałów wideo, a nie w standardowych połączeniach komputerowych. BNC nie jest powszechnie stosowane do podłączania monitorów CRT do kart graficznych, przez co nie spełnia wymagań tego pytania. Z kolei D-USB, które jest błędnie użyte jako termin, nie istnieje w konwencjonalnym użyciu. USB (Universal Serial Bus) to złącze umożliwiające transfer danych oraz zasilanie, ale nie jest przeznaczone do przesyłania sygnałów wideo dla monitorów CRT. Właściwym odpowiednikiem do przesyłania sygnałów wideo w kontekście USB jest standard USB-C, jednak w przypadku CRT nie byłoby to stosowane. Ostatnie złącze, PCMCIA, to standard kart rozszerzeń, który był używany głównie w laptopach do dodawania funkcji, takich jak karty sieciowe czy modemy. Nie jest to jednak interfejs do przesyłania sygnału wideo i tym samym nie ma zastosowania w kontekście pytania. Wybór tych nieprawidłowych odpowiedzi może wynikać z mylnego utożsamiania różnych typów złączy i ich funkcji, co jest powszechnym błędem w zrozumieniu architektury komputerowej.

Pytanie 30

Jakie urządzenie powinno być zainstalowane w serwerze, aby umożliwić automatyczne archiwizowanie danych na taśmach magnetycznych?

A. Napęd DVD

B. Streamer

C. Blue Ray

D. Dysk SSD

Streamer to urządzenie, które służy do archiwizacji danych na taśmach magnetycznych. Jest on w stanie przechowywać duże ilości danych, co czyni go idealnym rozwiązaniem dla organizacji potrzebujących długoterminowego przechowywania informacji. Streamery wykorzystują taśmy magnetyczne jako nośnik danych, co pozwala na efektywne zarządzanie przestrzenią dyskową oraz obniżenie kosztów przechowywania w porównaniu do tradycyjnych dysków twardych. W praktyce, streamer jest często używany w centrach danych oraz przez firmy zajmujące się backupem, gdzie wymagana jest niezawodność oraz możliwość archiwizacji ogromnych ilości danych. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, regularne archiwizowanie danych na taśmach magnetycznych pomaga w ochronie przed ich utratą oraz umożliwia łatwy dostęp do historycznych wersji danych, co jest kluczowe w przypadku audytów czy przepisów prawnych dotyczących przechowywania danych.

Pytanie 31

Zjawiskiem typowym, które może świadczyć o nadchodzącej awarii twardego dysku, jest wystąpienie

A. trzech krótkich sygnałów dźwiękowych

B. komunikatu Diskette drive A error

C. błędów przy zapisie i odczycie danych z dysku

D. komunikatu CMOS checksum error

Wybór innych odpowiedzi wskazuje na nieporozumienia dotyczące typowych symptomów awarii dysku twardego. Na przykład, komunikat 'Diskette drive A error' zazwyczaj odnosi się do problemów z dyskietką lub stacją dysków, a nie z dyskiem twardym. Dysk twardy i stacja dyskietek to dwa różne urządzenia, a ich problemy są różnie klasyfikowane. Ponadto, komunikat 'CMOS checksum error' odnosi się do problemów z pamięcią BIOS, co może sugerować, że bateria na płycie głównej jest wyczerpana lub że nastąpiła utrata konfiguracji systemu. Nie ma to bezpośredniego związku z awarią dysku twardego. Trzy krótkie sygnały dźwiękowe mogą oznaczać różne błędy sprzętowe, ale nie są specyficzne dla stanu dysku twardego. W rzeczywistości, te sygnały dźwiękowe mogą wskazywać na problemy z pamięcią RAM lub innymi komponentami systemu. Użytkownicy mogą mylnie interpretować te objawy jako związane z dyskiem twardym, co prowadzi do nieefektywnego diagnozowania problemów. Dobrą praktyką jest zawsze wykorzystanie odpowiednich narzędzi diagnostycznych do identyfikacji źródła problemu, zamiast polegać na nieprecyzyjnych komunikatach czy sygnałach dźwiękowych.

Pytanie 32

W drukarce laserowej do utrwalania obrazu na papierze stosuje się

A. taśmy transmisyjne

B. głowice piezoelektryczne

C. promienie lasera

D. rozgrzane wałki

W drukarce laserowej do utrwalania wydruku wykorzystywane są rozgrzane wałki, co jest kluczowym etapem procesu drukowania. Po nałożeniu toneru na papier, wałki, które są podgrzewane do wysokiej temperatury, powodują, że cząsteczki tonera topnieją i wnikają w strukturę papieru. Dzięki temu uzyskuje się trwały i odporny na rozmazywanie wydruk. Wałki te są częścią zespołu utrwalającego, który odgrywa fundamentalną rolę w całym procesie drukowania laserowego. W praktyce, odpowiednia temperatura wałków jest kluczowa dla zapewnienia wysokiej jakości wydruku, a zbyt niski lub zbyt wysoki poziom może prowadzić do problemów, takich jak smugi na papierze czy brak pełnego utrwalenia tonera. W kontekście dobrych praktyk, producenci drukarek laserowych dostosowują parametry wałków do specyfikacji używanych materiałów eksploatacyjnych, co jest zgodne z normami branżowymi dotyczącymi jakości druku.

Pytanie 33

Dwie stacje robocze w tej samej sieci nie są w stanie się skomunikować. Która z poniższych okoliczności może być przyczyną opisanego problemu?

A. Różne systemy operacyjne stacji roboczych

B. tożsame adresy IP stacji roboczych

C. Inne bramy domyślne stacji roboczych

D. Tożsame nazwy użytkowników

Stacje robocze w sieci komputerowej muszą mieć unikalne adresy IP, aby mogły ze sobą skutecznie komunikować. Gdy dwie stacje robocze posiadają ten sam adres IP, dochodzi do konfliktu adresów, co uniemożliwia ich wzajemną komunikację. Adres IP jest unikalnym identyfikatorem, który umożliwia przesyłanie danych w sieci, dlatego każdy host w sieci powinien mieć swój własny, niepowtarzalny adres. W praktyce, w przypadku wystąpienia konfliktu adresów IP, administratorzy sieci powinni przeanalizować konfigurację DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) oraz ręczne przydzielanie adresów, aby upewnić się, że nie dochodzi do powielania adresów. Warto również zwrócić uwagę na standardy RFC (Request for Comments), które definiują zasady przydzielania adresów IP oraz zasady działania protokołów sieciowych. Przykładem może być sytuacja, w której dwa komputery w tej samej podsieci otrzymują ten sam adres IP z serwera DHCP, co skutkuje problemami z dostępem do zasobów sieciowych.

Pytanie 34

Który adres IPv4 odpowiada adresowi IPv6 ::1?

A. 10.0.0.1

B. 1.1.1.1

C. 127.0.0.1

D. 128.0.0.1

Adres IPv6 ::1 jest tożsamy z adresem IPv4 127.0.0.1, co oznacza, że oba odnoszą się do lokalnego hosta, czyli komputera, na którym jest wykonywana aplikacja lub system. Adres 127.0.0.1 jest standardowym adresem loopback w protokole IPv4, a ::1 pełni tę samą funkcję w protokole IPv6. Gdy próbujesz połączyć się z tym adresem, ruch sieciowy jest kierowany wewnętrznie, co jest użyteczne w testach oprogramowania, diagnozowaniu problemów lub rozwoju aplikacji. Użycie adresu loopback pozwala programistom i administratorom systemów na weryfikację, czy aplikacje działają poprawnie bez potrzeby korzystania z rzeczywistej sieci. Warto również zauważyć, że w praktyce sieciowej warto stosować te adresy do testowania, aby uniknąć niezamierzonych połączeń z innymi urządzeniami w sieci. Standard IETF RFC 4291 definiuje struktury IPv6, a RFC 791 odnosi się do IPv4, zapewniając ramy wiedzy dla tych dwóch protokołów.

Pytanie 35

Aby wykonać ręczne ustawienie interfejsu sieciowego w systemie LINUX, należy użyć polecenia

A. eth0

B. ipconfig

C. route add

D. ifconfig

Polecenie 'ifconfig' jest standardowym narzędziem w systemach UNIX i Linux, używanym do konfigurowania interfejsów sieciowych. Umożliwia ono zarówno wyświetlanie informacji o interfejsach (takich jak adres IP, maska podsieci, stan interfejsu), jak i ich konfigurację, co czyni je niezbędnym narzędziem w administracji sieci. Przykładowo, aby przypisać adres IP do interfejsu, należy użyć polecenia 'ifconfig eth0 192.168.1.10 netmask 255.255.255.0 up', co aktywuje interfejs oraz przydziela mu określony adres IP. Choć 'ifconfig' jest decyzją popularną, warto zauważyć, że w nowoczesnych dystrybucjach Linuxa zaleca się używanie narzędzia 'ip', które jest bardziej wszechstronne i oferuje dodatkowe funkcje. Dobrym standardem jest regularne sprawdzanie konfiguracji sieciowej za pomocą 'ifconfig' lub 'ip a' oraz monitorowanie aktywności interfejsów, co poprawia bezpieczeństwo i wydajność sieci.

Pytanie 36

Jakie kanały są najodpowiedniejsze dla trzech sieci WLAN 2,4 GHz, aby zminimalizować ich wzajemne interferencje?

A. 2, 5, 7

B. 1, 6, 11

C. 1, 3, 12

D. 3, 6, 12

Wybór kanałów 2, 5, 7, 3, 6, 12 oraz 1, 3, 12 wskazuje na niepełne zrozumienie zasad działania sieci WLAN w paśmie 2,4 GHz. Kluczowym aspektem jest fakt, że kanały w tym paśmie nakładają się na siebie, co prowadzi do interferencji. Na przykład, wybór kanałów 2 i 3 w bezpośrednim sąsiedztwie kanału 1 stwarza sytuację, w której sygnały z tych kanałów będą się wzajemnie zakłócać, co negatywnie wpływa na jakość połączenia. Również kanały 5 i 7, mimo że są oddalone od siebie, nadal pozostają w zasięgu interferencji, co może powodować problemy z przepustowością i stabilnością połączenia. Kolejnym typowym błędem jest wybór kanału 12, który może być mniej dostępny w niektórych regionach ze względu na regulacje dotyczące użycia pasma 2,4 GHz, co dodatkowo komplikuje sprawę. W kontekście projektowania sieci bezprzewodowych, kluczowe jest stosowanie się do zasad planowania, takich jak unikanie nakładających się kanałów oraz korzystanie z odpowiednich narzędzi do analizy widma radiowego, aby zapewnić optymalne warunki dla użytkowników końcowych.

Pytanie 37

Jakie narzędzie będzie najbardziej odpowiednie do delikatnego wygięcia blachy obudowy komputera oraz przykręcenia śruby montażowej w trudno dostępnej lokalizacji?

A. C

B. A

C. D

D. B

Narzędzie A to cięższe szczypce tnące, które są przeznaczone raczej do cięcia przewodów niż do manipulacji blachą czy montażu śrub. Ich konstrukcja nie pozwala na precyzyjne operowanie w ciasnych miejscach co czyni je nieodpowiednimi do delikatnych prac montażowych w komputerze. Narzędzie B to szczypce uniwersalne zwane kombinerkami, które choć użyteczne w wielu sytuacjach nie oferują precyzji koniecznej do pracy w ciasnych przestrzeniach obudowy komputera. Ich szeroka konstrukcja może utrudniać dostęp do trudno dostępnych elementów i nie jest optymalna do delikatnego odginania blachy. Narzędzie C to szczypce do cięcia przewodów o dużej średnicy. Ich przeznaczenie jest zupełnie inne i nie mają one zastosowania w precyzyjnym montażu śrub czy odginaniu blachy. Wybór tego narzędzia mógłby prowadzić do uszkodzeń mechanicznych ze względu na ich masywny charakter. W przypadku pracy w ograniczonej przestrzeni i potrzeby delikatnych manipulacji kluczowe jest użycie narzędzi precyzyjnych o odpowiedniej budowie które zapewniają możliwość manewrowania w trudno dostępnych miejscach. Dlatego szczypce wydłużone są najlepszym wyborem do takich zadań zapewniając zarówno precyzję jak i kontrolę siły nacisku co minimalizuje ryzyko uszkodzeń i ułatwia dokładne wykonanie zadania w ciasnej przestrzeni. Błędne wybory wynikają często z braku rozeznania w specyficznych zastosowaniach różnych typów narzędzi oraz niedoceniania znaczenia odpowiedniej konstrukcji narzędzia do danego zadania co jest kluczową kompetencją w pracy technika serwisowego.

Pytanie 38

Wskaż ilustrację ilustrującą symbol stosowany do oznaczania portu równoległego LPT?

A. B

B. A

C. D

D. C

Odpowiedź D to symbol portu równoległego LPT, który kiedyś był dość popularny do podłączania drukarek do komputerów. LPT działał według standardu IEEE 1284, a ten standard miał różne tryby, na przykład EPP i ECP, dzięki którym można było przesyłać dane szybciej niż w tradycyjnych trybach jednokierunkowych. Często port LPT jest przedstawiany w formie graficznej jako drukarka, bo początkowo właśnie do drukowania był głównie używany. Choć teraz mamy nowsze technologie jak USB, porty LPT wciąż czasem się przydają w starszych sprzętach czy w niektórych specyficznych zastosowaniach przemysłowych. Niezależnie od tego, że LPT jest już mniej popularny, warto znać ten symbol. Może się przydać, żeby lepiej rozumieć, jak działają starsze systemy i jakie mogą być problemy z kompatybilnością, gdy korzystamy z różnych urządzeń. To też daje lepszy obraz tego, jak technologia się rozwijała w kontekście połączeń sprzętowych oraz standardów w branży IT.

Pytanie 39

Wskaż sygnał informujący o błędzie karty graficznej w komputerze z BIOS POST od firmy AWARD?

A. 1 długi, 5 krótkich

B. 1 długi, 5 krótkich

C. 1 długi, 2 krótkie

D. 1 długi, 1 krótki

Odpowiedź 1, czyli '1 długi, 2 krótkie', jest poprawna, ponieważ są to sygnały diagnostyczne wskazujące na błąd karty graficznej w systemach wyposażonych w BIOS POST firmy AWARD. W przypadku problemów z kartą graficzną, BIOS generuje ten specyficzny zestaw dźwięków, co pozwala użytkownikowi na szybkie zidentyfikowanie problemu bez potrzeby zagłębiania się w ustawienia systemowe. Przykładem zastosowania wiedzy na temat sygnałów POST jest sytuacja, w której komputer nie uruchamia się lub wyświetla błędy obrazu. W takich przypadkach, znajomość kodów sygnalizacyjnych pozwala na diagnozę i ewentualne podjęcie odpowiednich działań, jak na przykład sprawdzenie połączeń karty graficznej czy jej wymiana. W branży komputerowej standardy BIOS są powszechnie stosowane, a znajomość sygnałów POST jest kluczowa dla efektywnego rozwiązywania problemów związanych z hardwarem. Użytkownicy powinni być świadomi, że różne wersje BIOS mogą generować inne kody, dlatego warto zapoznawać się z dokumentacją konkretnego producenta.

Pytanie 40

Wynikiem przeprowadzenia polecenia arp -a 192.168.1.1 w systemie MS Windows jest pokazanie

A. listy bieżących połączeń sieciowych

B. ustawień protokołu TCP/IP interfejsu sieciowego

C. adresu MAC urządzenia o określonym IP

D. sprawdzenia połączenia z komputerem o wskazanym IP

Odpowiedź "adresu fizycznego urządzenia o podanym IP" jest prawidłowa, ponieważ polecenie arp -a wyświetla zawartość tablicy ARP (Address Resolution Protocol), która jest używana do mapowania adresów IP na adresy MAC (Media Access Control). Kiedy wpisujemy polecenie arp -a z określonym adresem IP, system operacyjny przeszukuje swoją tablicę ARP w celu znalezienia odpowiadającego adresu MAC. Jest to kluczowe w kontekście komunikacji w sieciach lokalnych, gdzie urządzenia muszą znać zarówno adresy IP, jak i MAC, aby poprawnie przesyłać dane. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest widoczne przy rozwiązywaniu problemów z połączeniami sieciowymi. Na przykład, jeśli podejrzewasz, że istnieje konflikt adresów IP w sieci, używając polecenia arp -a, możesz zidentyfikować, które urządzenia są przypisane do określonych adresów MAC, co może pomóc w diagnozowaniu problemu. Zrozumienie działania ARP jest istotne w kontekście bezpieczeństwa sieci, ponieważ pozwala również na wykrywanie potencjalnych zagrożeń, takich jak ataki typu ARP spoofing, gdzie nieautoryzowane urządzenia próbują podszyć się pod legalne adresy IP.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej