Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik mechatronik
  • Kwalifikacja: ELM.03 - Montaż, uruchamianie i konserwacja urządzeń i systemów mechatronicznych
  • Data rozpoczęcia: 15 maja 2025 14:10
  • Data zakończenia: 15 maja 2025 14:33

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Komutatorowa prądnica tachometryczna podłączona do wału silnika wykonawczego, działającego w systemie mechatronicznym, stanowi przetwornik

A. prędkości obrotowej na impulsy elektryczne
B. prędkości obrotowej na napięcie stałe
C. kąta obrotu na impulsy elektryczne
D. kąta obrotu na regulowane napięcie stałe
Komutatorowa prądnica tachometryczna to urządzenie przetwarzające prędkość obrotową na napięcie stałe, co czyni je niezwykle użytecznym w aplikacjach mechatronicznych, w tym w systemach automatyki i robotyki. Podczas pracy, prądnica generuje napięcie proporcjonalne do prędkości obrotowej wału silnika, co umożliwia dokładne pomiary i kontrolę prędkości. Przykładowo, w systemach regulacji prędkości silników elektrycznych, informacje dostarczane przez prądnice tachometryczne stanowią feedback dla regulatorów PID, co pozwala na precyzyjne dostosowanie mocy dostarczanej do silnika. Zastosowanie takich urządzeń przyczynia się do zwiększenia efektywności i bezpieczeństwa systemów mechatronicznych, a ich standardy budowy i działania są zgodne z normami IEC i ISO, zapewniając niezawodność i zgodność w różnych warunkach pracy. Wiedza na temat działania prądnic tachometrycznych jest zatem kluczowa dla inżynierów projektujących nowoczesne systemy automatyki.
Pytanie 2

Podłączenie kondensatora (w układzie równoległym do obciążenia) do wyjścia jednofazowego prostownika działającego w konfiguracji mostka Graetza wpłynie na napięcie wyjściowe w sposób

A. redukcji tętnień
B. zmiany przebiegu dwupulsowego na jednopulsowy
C. zmniejszenia składowej stałej
D. zmiany przebiegu jednopulsowego na dwupulsowy
Dołączenie kondensatora równolegle do obciążenia w wyjściu jednofazowego prostownika pracującego w układzie mostka Graetza ma na celu zmniejszenie tętnień napięcia wyjściowego. Kondensator działa jak filtr, magazynując energię elektryczną podczas szczytów napięcia i oddając ją w czasie, gdy napięcie spada, co prowadzi do bardziej stabilnego poziomu napięcia. W praktyce, zmniejszenie tętnień jest kluczowe w aplikacjach, gdzie wymagane są stałe wartości napięcia, takich jak zasilanie urządzeń elektronicznych, w których wahania napięcia mogą powodować uszkodzenia komponentów. Użycie kondensatora jest zgodne z najlepszymi praktykami inżynieryjnymi, które wskazują na znaczenie filtracji w układach zasilających. Dodatkowo, zastosowanie kondensatorów o odpowiednich parametrach pojemnościowych i napięciowych, zgodnych z normami IEC 61000, przyczynia się do poprawy jakości energii elektrycznej i stabilności systemów zasilających.
Pytanie 3

Ile jednostek napędowych użyto w manipulatorze, którego diagram pokazano na rysunku?

A. 5 jednostek napędowych
B. 4 jednostki napędowe
C. 6 jednostek napędowych
D. 3 jednostki napędowe
Odpowiedź wskazująca na pięć napędów w manipulatorze jest prawidłowa, ponieważ wiele nowoczesnych manipulatorów wykorzystuje zaawansowane systemy napędowe, które pozwalają na precyzyjne sterowanie ruchem. W przypadku pięciu napędów, każdy z nich może odpowiadać za różne osie ruchu, co zapewnia większą elastyczność i dokładność podczas wykonywania zadań. Na przykład, w robotyce przemysłowej, manipulatory z pięcioma napędami są w stanie wykonać bardziej skomplikowane operacje, takie jak montaż, pakowanie czy manipulowanie delikatnymi przedmiotami. W praktyce, stosowanie pięciu napędów pozwala na uzyskanie większej liczby stopni swobody, co jest kluczowe w wielu aplikacjach. Dobre praktyki w projektowaniu manipulatorów sugerują również, że większa liczba napędów może poprawić zdolności adaptacyjne robota, umożliwiając mu lepsze dostosowanie się do zmiennych warunków pracy. Ponadto, zgodnie z normami ISO 10218 dotyczącymi bezpieczeństwa robotów przemysłowych, odpowiednia liczba napędów może wpłynąć na poprawę stabilności i bezpieczeństwa operacji, co jest kluczowe w środowisku przemysłowym.
Pytanie 4

Czy obniżenie temperatury czynnika w sprężarkach prowadzi do

A. osadzania zanieczyszczeń na dnie zbiornika
B. wzrostu ciśnienia sprężonego powietrza
C. skraplania pary wodnej oraz osuszania powietrza
D. powiększania objętości sprężonego powietrza
Odpowiedź dotycząca skraplania pary wodnej oraz osuszania powietrza jest poprawna, ponieważ ochładzanie czynnika roboczego w sprężarkach prowadzi do zmniejszenia jego temperatury, co z kolei powoduje kondensację pary wodnej zawartej w powietrzu. W praktyce, w systemach klimatyzacyjnych oraz chłodniczych, proces ten jest kluczowy dla zapewnienia efektywności działania układów. W momencie, gdy powietrze jest schładzane, jego zdolność do utrzymywania wilgoci maleje, co prowadzi do skraplania się wody. Zjawisko to jest szczególnie istotne w kontekście osuszania powietrza, co przekłada się na lepszą jakość powietrza oraz wydajność systemów. Standardy takie jak ASHRAE (American Society of Heating, Refrigerating and Air-Conditioning Engineers) podkreślają znaczenie kontroli wilgotności dla poprawy komfortu użytkowników oraz efektywności energetycznej. Dlatego w wielu zastosowaniach, takich jak chłodzenie przemysłowe czy klimatyzacja budynków, stosuje się wymienniki ciepła, które umożliwiają skuteczne zarządzanie wilgotnością oraz temperaturą powietrza.
Pytanie 5

W trakcie serwisowania urządzenia mechatronicznego, w którym istnieje ryzyko wystąpienia napięcia elektrycznego, technik mechatronik powinien stosować

A. rękawic ochronnych i fartucha ochronnego
B. okularów ochronnych i fartucha ochronnego
C. nienaruszonych narzędzi izolowanych
D. szczypiec oraz zestawu wkrętaków
Używanie nieuszkodzonych narzędzi izolowanych jest kluczowym elementem zapewnienia bezpieczeństwa podczas pracy z urządzeniami mechatronicznymi, w których może występować niebezpieczne napięcie elektryczne. Narzędzia izolowane, takie jak śrubokręty, szczypce czy klucze, są zaprojektowane z myślą o minimalizacji ryzyka porażenia prądem elektrycznym. Izolacja narzędzi powinna spełniać odpowiednie normy, takie jak IEC 60900, które określają wymagania dotyczące narzędzi używanych w obszarach narażonych na wysokie napięcia. Przykładem zastosowania izolowanych narzędzi może być naprawa elektrycznych systemów sterowania w robotach przemysłowych, gdzie dostęp do napięciowych elementów urządzenia wiąże się z ryzykiem. W praktyce, stosowanie tych narzędzi powinno być rutyną w codziennej pracy mechatronika, a przed każdym użyciem należy upewnić się, że nie ma widocznych uszkodzeń izolacji. Regularne kontrole i konserwacja narzędzi izolowanych są również niezbędne, aby zapewnić ich niezawodność i skuteczność.
Pytanie 6

Jaka jest objętość oleju w cylindrze siłownika o powierzchni roboczej 20,3 cm2 oraz skoku 200 mm?

A. 40,60 cm3
B. 4060,00 cm3
C. 406,00 cm3
D. 4,06 cm3
Poprawna odpowiedź to 406,00 cm3, co wynika z obliczenia objętości cylindra siłownika hydraulicznego. Wzór na objętość cylindra to V = A * h, gdzie A to powierzchnia podstawy cylindra, a h to jego wysokość lub skok. W tym przypadku powierzchnia wynosi 20,3 cm2, a skok 200 mm, co po przeliczeniu daje 20 cm. Zatem objętość wynosi: V = 20,3 cm2 * 20 cm = 406,00 cm3. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest nieocenione w hydraulice, gdzie precyzyjne obliczenia objętości pozwalają na właściwe dobranie siłowników do zadań, co wpływa na efektywność systemów mechanicznych. Dobrze dobrany siłownik zapewnia optymalne parametry pracy urządzenia, a także zwiększa trwałość i niezawodność systemów hydraulicznych. W przemyśle, w którym często wykorzystywane są siłowniki, zrozumienie zasad obliczania objętości jest kluczowe dla zapewnienia efektywności energetycznej i bezpieczeństwa pracy maszyn.
Pytanie 7

Którego urządzenia nie wolno zasilać z źródła napięcia oznaczonego jako 400 V; 3/N/PE ~50 Hz?

A. Silnika prądu stałego o napięciu 400 V
B. Silnika trójfazowego klatkowego o napięciu międzyfazowym 400 V skojarzonego w Δ
C. Transformatora trójfazowego o napięciu górnym 400 V i skojarzeniu Dy5
D. Silnika jednofazowego o napięciu 230 V
Odpowiedzi wskazujące na inne urządzenia, takie jak silnik jednofazowy o napięciu 230 V, transformator trójfazowy o napięciu górnym 400 V, czy silnik trójfazowy klatkowy o napięciu międzyfazowym 400 V skojarzonego w Δ, sugerują pewne nieporozumienia dotyczące zasilania elektrycznego i charakterystyki tych urządzeń. Silnik jednofazowy o napięciu 230 V nie może być podłączony do systemu 400 V bez zastosowania transformatora obniżającego napięcie, ponieważ może to prowadzić do uszkodzenia silnika. Transformator trójfazowy, mimo że może być zasilany napięciem 400 V, wymaga poprawnego doboru napięcia, a jego skojarzenie Dy5 oznacza, że napięcie międzyfazowe wynosi 400 V, co czyni go odpowiednim do pracy w tym systemie. Silnik trójfazowy klatkowy o napięciu międzyfazowym 400 V jest zaprojektowany do pracy w systemach trójfazowych i bywa używany w wielu aplikacjach przemysłowych. Niezrozumienie tych podstawowych zasad zasilania prowadzi często do niebezpiecznych sytuacji w praktyce, takich jak niewłaściwe podłączenie urządzeń do źródeł energii, co może skutkować zarówno uszkodzeniem sprzętu, jak i zagrożeniem dla bezpieczeństwa operatorów. Każde urządzenie powinno być zasilane zgodnie z jego specyfikacją techniczną oraz odpowiednimi normami, aby uniknąć problemów eksploatacyjnych.
Pytanie 8

Skrót THT (Through-Hole Technology) odnosi się do metody montażu

A. zaciskowego
B. przewlekanego
C. skręcanego
D. powierzchniowego
Skrót THT (Through-Hole Technology) odnosi się do technologii montażu komponentów elektronicznych, w której elementy są umieszczane w otworach wykonanych w płytce drukowanej. Ta technika montażu jest szczególnie popularna w przypadku komponentów o większych rozmiarach, takich jak kondensatory elektrolityczne, złącza czy elementy pasywne. Przykładem zastosowania THT są urządzenia elektroniczne, które wymagają wysokiej wytrzymałości mechanicznej, takie jak zasilacze czy moduły czołowe w systemach audio. W praktyce, podczas montażu THT, komponenty są najpierw wstawiane do otworów, a następnie lutowane od spodu płytki, co zapewnia trwałe i solidne połączenie. W branży stosuje się standardy IPC (Institute for Interconnecting and Packaging Electronic Circuits), które określają zasady dotyczące jakości i trwałości takich połączeń. Technologia THT, mimo rosnącej popularności montażu powierzchniowego (SMT), pozostaje kluczowa w wielu aplikacjach, gdzie wymagane są wytrzymałe połączenia oraz łatwość naprawy lub wymiany komponentów.
Pytanie 9

Aby zweryfikować ciągłość układów elektrycznych, wykorzystuje się

A. omomierz
B. watomierz
C. woltomierz
D. amperomierz
Omomierz jest urządzeniem pomiarowym, które służy do pomiaru rezystancji elektrycznej, a jego zastosowanie w zakresie sprawdzania ciągłości połączeń elektrycznych jest kluczowe. W praktyce, omomierz jest wykorzystywany do wykrywania ewentualnych przerw w obwodach oraz oceny jakości połączeń. Na przykład, w instalacjach elektrycznych, przed oddaniem do użytkowania, ważne jest, aby sprawdzić, czy wszystkie połączenia są prawidłowo wykonane i czy nie występują utraty kontaktu. Normy takie jak PN-IEC 60364-6 podkreślają znaczenie przeprowadzania pomiarów ciągłości przewodów ochronnych, co można zrealizować właśnie przy pomocy omomierza. Warto również zauważyć, że pomiar ciągłości powinien być wykonywany w stanie nieenergetycznym instalacji, co zapewnia bezpieczeństwo oraz dokładność pomiarów. Umiejętność posługiwania się omomierzem w kontekście sprawdzania połączeń elektrycznych jest istotna dla każdego elektryka, a także dla osób zajmujących się konserwacją i przeglądami instalacji elektrycznych.
Pytanie 10

Funkcją czujnika hallotronowego w urządzeniach do monitorowania i pomiarów jest detekcja

A. oporu przepływu płynów
B. zmian wartości parametrów pola magnetycznego
C. wewnętrznych naprężeń
D. zmian wartości momentów skręcających
Czujnik hallotronowy jest urządzeniem, które działa na zasadzie wykrywania zmian wartości parametrów pola magnetycznego. Jego działanie opiera się na efekcie Halle, który polega na generowaniu napięcia poprzecznego w przewodniku, gdy znajduje się on w zewnętrznym polu magnetycznym. W praktyce, czujniki te są szeroko stosowane w różnych aplikacjach, takich jak automatyka przemysłowa, pojazdy elektryczne oraz systemy zabezpieczeń. Na przykład, w automatyce przemysłowej mogą być używane do pomiaru pozycji wałów i położenia elementów ruchomych, zapewniając precyzyjne informacje zwrotne. Zgodnie z normami branżowymi, jak IEC 60947, czujniki hallotronowe powinny być stosowane w środowisku, w którym wymagana jest wysoka niezawodność działania oraz odporność na zakłócenia elektromagnetyczne. Ich stosowanie w nowoczesnych systemach kontrolnych pozwala na optymalizację procesów oraz zwiększenie bezpieczeństwa operacji. Warto również zauważyć, że czujniki te są niezwykle wszechstronne i mogą być używane w różnych konfiguracjach, co czyni je nieocenionym narzędziem w inżynierii mechanicznej i elektrycznej.
Pytanie 11

Na podstawie tabeli z kodami paskowymi rezystorów określ rezystancję rezystora oznaczonego paskami w kolejności: pomarańczowy, niebieski, czarny.

kolor1. cyfra2. cyframnożnik
czarny00100
brązowy11101
czerwony22102
pomarańczowy33103
żółty44104
zielony55105
niebieski66106
fioletowy77107
szary88108
biały99109

A. 360 Ω
B. 36 Ω
C. 3600 Ω
D. 36 000 Ω
Odpowiedź 36 Ω jest poprawna, ponieważ oznaczenia kolorów na rezystorze wskazują wartość rezystancji zgodnie z ogólnie przyjętą normą kodów kolorów rezystorów. Kolor pomarańczowy oznacza cyfrę 3, natomiast niebieski oznacza cyfrę 6. Czarny pasek na końcu wskazuje, że nie ma wartości mnożnika, co w tym przypadku oznacza, że wynik należy odczytać jako 36. Taka interpretacja jest kluczowa w elektronice, gdzie rezystory o dokładnych wartościach są niezbędne do zapewnienia poprawnego funkcjonowania układów elektronicznych. Przykładowo, w obwodach zasilających, dokładne wartości rezystancji są istotne dla regulacji prądu, co ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa i efektywności pracy urządzeń. Wiedza na temat kodów kolorów jest nie tylko przydatna w praktyce, ale również stanowi fundament dla bardziej zaawansowanych zastosowań w projektowaniu układów elektronicznych.
Pytanie 12

Mocno podgrzana ciecz hydrauliczna wytwarza podczas awarii w słabo wentylowanym pomieszczeniu tzw. "mgłę olejową", która może prowadzić do różnych schorzeń

A. układu słuchu
B. układu sercowego
C. dermatologicznych
D. układu pokarmowego
Silnie rozgrzana ciecz hydrauliczna, która tworzy mgłę olejową w pomieszczeniach o słabej wentylacji, może prowadzić do problemów dermatologicznych. Wysoka temperatura oraz skład chemiczny cieczy hydraulicznej mogą powodować podrażnienie skóry, a nawet alergie kontaktowe. Osoby narażone na długotrwały kontakt z taką mgłą mogą doświadczać objawów takich jak wysypka, swędzenie czy inne zmiany skórne. Dobrą praktyką w środowisku pracy jest stosowanie odpowiednich środków ochrony osobistej, takich jak rękawice ochronne oraz odzież długą, a także zapewnienie odpowiedniej wentylacji pomieszczeń, co jest zgodne z normami BHP. Standardy te są szczególnie istotne w przemysłach, gdzie wykorzystywane są substancje chemiczne, aby minimalizować ryzyko zdrowotne dla pracowników. Warto również przeprowadzać regularne szkolenia dla pracowników dotyczące zagrożeń związanych z substancjami chemicznymi oraz zasad ochrony zdrowia w miejscu pracy.
Pytanie 13

Jaki typ smaru powinno się zastosować do smarowania elementów gumowych?

A. Litowy
B. Molibdenowy
C. Silikonowy
D. Grafitowy
Smar silikonowy jest idealnym wyborem do smarowania gumowych elementów ze względu na swoje właściwości chemiczne i fizyczne. Silikon wykazuje doskonałą adhezję do powierzchni gumowych, co przekłada się na długotrwałą ochronę przed zużyciem. Jest odporny na wysokie temperatury, co czyni go odpowiednim do zastosowań, w których gumowe elementy mogą być narażone na działanie ciepła. Ponadto, smar silikonowy nie powoduje degradacji materiałów elastomerowych, w przeciwieństwie do innych smarów, które mogą prowadzić do pęknięć lub twardnienia gumy. Przykłady zastosowania smaru silikonowego obejmują uszczelki w oknach, elementy zawieszenia w samochodach, a także w urządzeniach gospodarstwa domowego, takich jak pralki czy zmywarki. Stosując smar silikonowy, można znacznie wydłużyć żywotność gumowych części oraz poprawić ich działanie poprzez redukcję tarcia. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, smar silikonowy powinien być stosowany w każdej aplikacji wymagającej smarowania elementów gumowych, aby zapewnić ich optymalne funkcjonowanie.
Pytanie 14

Jaką liczbę stopni swobody posiada manipulator przedstawiony na diagramie?

A. 6 stopni swobody
B. 4 stopnie swobody
C. 3 stopnie swobody
D. 5 stopni swobody
Manipulator z pięcioma stopniami swobody to świetna rzecz, bo potrafi ruszać się w trzech osiach oraz obracać wokół trzech osi. Dzięki temu może zarówno przesuwać się, jak i kręcić w przestrzeni, co jest naprawdę ważne w różnych zastosowaniach – mówimy tu o przemyśle czy robotyce. Z mojego doświadczenia, pięć stopni swobody to super rozwiązanie, bo daje większą precyzję i elastyczność, co przydaje się na przykład przy montażu części, przenoszeniu materiałów lub nawet bardziej skomplikowanych zadaniach. Widziałem, jak roboty na liniach montażowych wykorzystują to, bo dzięki temu mogą dostosowywać się do różnych zadań i warunków. W inżynierii robotów, te manipulatory są właściwie standardem, bo balansują między złożonością a tym, co mogą zrobić. Warto też wspomnieć, że według norm ISO dotyczących robotyki, projektując manipulatory, trzeba brać pod uwagę stopnie swobody, bo to ma wpływ na ich efektywność i bezpieczeństwo. Te wszystkie cechy sprawiają, że manipulator to naprawdę świetny wybór w nowoczesnych zastosowaniach przemysłowych.
Pytanie 15

Jaka jest maksymalna wartość podciśnienia, które może być doprowadzone do zaworu o danych znamionowych zamieszczonych w tabeli?

MS-18-310/2-HN
Zawory elektromagnetyczne 3/2 G1/8
Średnica nominalna : 1,4 mm
Ciśnienie pracy : -0,95 bar...8 bar
Czas zadziałania : 12 ms
Temperatura pracy : -10°C...+70°C
Zabezpieczenie : IP 65 EN 60529
Napięcie sterujące : 12V DC - 230V AC

A. 0,75 bara.
B. 1 bar.
C. 0,95 bara.
D. 2 bary.
Maksymalna wartość podciśnienia, którą może przyjąć zawór, wynosi 0,95 bara, co jest wyraźnie wskazane w tabeli danych znamionowych dla modelu zaworu MS-18-310/2-HN. W praktyce oznacza to, że zawór może efektywnie działać w szerokim zakresie ciśnień, od -0,95 bara do 8 barów. Takie parametry są kluczowe w projektowaniu systemów, w których stosuje się zawory, ponieważ zrozumienie limitów pracy zaworu pozwala na uniknięcie awarii i zapewnienie jego długotrwałej funkcjonalności. Podciśnienie w zakresie 0,95 bara jest typowe w zastosowaniach przemysłowych, takich jak systemy wentylacyjne czy pompy próżniowe, gdzie kontrolowanie ciśnienia ma kluczowe znaczenie dla efektywności operacyjnej. Warto również pamiętać, że przy wyborze zaworu należy kierować się standardami branżowymi, takimi jak norma ISO 9001, które podkreślają znaczenie dokładnych danych technicznych w celu zapewnienia odpowiedniej jakości i bezpieczeństwa pracy urządzeń.
Pytanie 16

Jakie jest zastosowanie transoptora?

A. sygnalizacji transmisji
B. galwanicznego połączenia obwodów
C. zamiany impulsów elektrycznych na promieniowanie świetlne
D. galwanicznej izolacji obwodów
Wybór odpowiedzi dotyczącej sygnalizacji transmisji, galwanicznego połączenia obwodów lub zamiany impulsów elektrycznych na promieniowanie świetlne odzwierciedla zrozumienie, które pomija fundamentalne zasady działania transoptorów. Transoptory, jako urządzenia przeznaczone do izolacji galwanicznej, nie mają zastosowania w sygnalizacji transmisji, co sugeruje, że mogą one pośredniczyć w przesyłaniu sygnałów bez izolacji, co jest błędne. Galwaniczne połączenie obwodów jest sprzeczne z główną funkcją transoptora, ponieważ jego celem jest stworzenie izolacji, a nie bezpośredniego połączenia, co może prowadzić do uszkodzeń sprzętu. Ponadto, transoptory nie zamieniają impulsów elektrycznych na promieniowanie świetlne w kontekście ich funkcji; zamiast tego przekształcają sygnały elektryczne w sygnały optyczne, ale nie pełnią roli w generowaniu promieniowania świetlnego. Takie nieporozumienia mogą wynikać z niewłaściwego zrozumienia podstawowych funkcji tych komponentów. Kluczowe jest zrozumienie, że transoptory są projektowane z myślą o ochronie obwodów przed niepożądanymi wpływami zewnętrznymi, co czyni je niezastąpionymi w nowoczesnych aplikacjach elektronicznych.
Pytanie 17

Lampka sygnalizacyjna RUN w programowalnym sterowniku PLC wskazuje, że

A. istnieje możliwość edytowania nowego programu kontrolnego przy użyciu komputera
B. nastąpiła awaria wewnętrzna sterownika
C. konieczna jest wymiana baterii zasilającej pamięć RAM sterownika
D. program kontrolny znajduje się w pamięci RAM sterownika i może zostać uruchomiony
Świecący element sygnalizacyjny RUN w sterowniku programowalnym PLC wskazuje, że program sterowniczy jest załadowany do pamięci RAM sterownika i jest gotowy do uruchomienia. Pamięć RAM jest kluczowym elementem w systemach PLC, ponieważ służy do przechowywania aktywnego programu oraz danych operacyjnych, co pozwala na dynamiczne sterowanie procesami przemysłowymi. W praktyce oznacza to, że operator może bez problemu uruchomić proces produkcyjny, a także wprowadzać zmiany w czasie rzeczywistym, co jest niezwykle istotne w kontekście elastyczności i efektywności systemów automatyki. W standardach branżowych, takich jak IEC 61131, wyróżnia się różne tryby pracy sterowników, a sygnalizacja RUN jest jednym z podstawowych wskaźników stanu, który informuje o poprawnym działaniu systemu. Prawidłowe działanie tego wskaźnika jest także istotne w kontekście diagnostyki, gdyż pozwala na szybką weryfikację, czy urządzenie jest gotowe do pracy.
Pytanie 18

W celu kontroli siłowników jednostronnego działania wykorzystuje się zawory rozdzielające

A. 4/2
B. 5/2
C. 3/2
D. 4/3
Zawór rozdzielający 3/2 jest odpowiednim elementem do sterowania siłownikami jednostronnego działania, ponieważ ten typ zaworu ma trzy porty i dwa stany robocze. W konfiguracji 3/2, jeden z portów jest podłączony do źródła zasilania, a dwa pozostałe porty mogą być podłączone do siłownika oraz do otoczenia. W przypadku siłownika jednostronnego działania, który działa w jednym kierunku, zawór 3/2 jest odpowiedni, ponieważ umożliwia wprowadzenie ciśnienia do siłownika, a następnie jego odprowadzenie do atmosfery przy powrocie. Przykładem zastosowania zaworu 3/2 może być system pneumatyczny w maszynach produkcyjnych, gdzie siłowniki są używane do podnoszenia lub opuszczania komponentów. Warto również zauważyć, że w praktyce przemysłowej stosowanie zaworów powinno być zgodne z normami, takimi jak ISO 1219, które definiują symbole i oznaczenia dla urządzeń pneumatycznych, co ułatwia ich identyfikację oraz integrację w systemach automatyki.
Pytanie 19

Jakie są właściwe etapy postępowania podczas rozbierania urządzenia mechatronicznego?

A. Odłączenie instalacji zewnętrznych, zdjęcie osłon oraz pokryw, wyciągnięcie elementów zabezpieczających, wyciągnięcie elementów ustalających
B. Odłączenie instalacji zewnętrznych, wyciągnięcie elementów ustalających, zdjęcie osłon oraz pokryw, wyciągnięcie elementów zabezpieczających
C. Zdjęcie osłon oraz pokryw, wyciągnięcie elementów zabezpieczających, odłączenie instalacji zewnętrznych, wyciągnięcie elementów ustalających
D. Wyciągnięcie elementów zabezpieczających, odłączenie instalacji zewnętrznych, zdjęcie osłon oraz pokryw, wyciągnięcie elementów ustalających
Prawidłowa kolejność czynności podczas demontażu urządzenia mechatronicznego zaczyna się od odłączenia instalacji zewnętrznych, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i ochrony przed przypadkowymi uszkodzeniami. Po odłączeniu zasilania i innych systemów zewnętrznych, można przejść do zdjęcia osłon i pokryw, które mają na celu ochronę wewnętrznych komponentów przed zanieczyszczeniami oraz uszkodzeniami mechanicznymi. Następnie, wyciągnięcie elementów zabezpieczających jest niezbędne, by umożliwić dostęp do kluczowych części mechanizmu. Na końcu usuwa się elementy ustalające, co pozwala na swobodne wyjęcie podzespołów. Ta sekwencja jest zgodna z najlepszymi praktykami w zakresie BHP i technik demontażu, które podkreślają znaczenie bezpieczeństwa w miejscu pracy oraz minimalizację ryzyka uszkodzenia sprzętu. Przykładem zastosowania tej metody może być demontaż silnika elektrycznego, gdzie każdy z tych kroków ma kluczowe znaczenie dla skuteczności i bezpieczeństwa operacji.
Pytanie 20

Czy panewka stanowi część składową?

A. łożyska kulkowego
B. sprzęgła sztywnego tulejowego
C. zaworu pneumatycznego
D. łożyska ślizgowego
Wybór łożyska kulkowego, zaworu pneumatycznego lub sprzęgła sztywnego tulejowego jako elementów składowych panewki jest niepoprawny i wynika z nieporozumień dotyczących funkcji i konstrukcji tych komponentów. Łożyska kulkowe, bazujące na kulkach jako elementach tocznych, działają na zasadzie redukcji tarcia dzięki rozdzieleniu powierzchni kontaktowych, co różni się od funkcji panewki w łożyskach ślizgowych, które polegają na bezpośrednim kontakcie między powierzchniami, ale przy zastosowaniu odpowiednich materiałów redukujących tarcie. Zawory pneumatyczne to zupełnie inna kategoria podzespołów, które służą do kontrolowania przepływu powietrza w systemach pneumatycznych, co nie ma związku z funkcją panewki. Sprzęgła sztywne, z kolei, są używane do łączenia wałów w taki sposób, że nie absorbują drgań, co również nie dotyczy panewki, która ma na celu umożliwienie ruchu wału w sposób kontrolowany. Te nieprawidłowe odpowiedzi pokazują typowe błędy myślowe wynikające z braku zrozumienia podstawowych zasad działania mechanizmów w maszynach oraz specyfiki poszczególnych komponentów. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy element ma swoją unikalną funkcję i zastosowanie, a ich zrozumienie jest fundamentem inżynierii mechanicznej. W branży inżynieryjnej a także w codziennej praktyce technicznej, znajomość charakterystyki i zastosowania poszczególnych elementów jest niezbędna do prawidłowego projektowania i eksploatacji maszyn.
Pytanie 21

Rozpoczęcie demontażu elektrozaworu w systemie elektropneumatycznym wymaga najpierw odłączenia

A. przewodów elektrycznych
B. ciśnienia zasilającego układ
C. napięcia zasilającego
D. przewodów pneumatycznych
Odłączenie napięcia zasilającego jest kluczowym krokiem przed demontażem elektrozaworu w układzie elektropneumatycznym. Zgodnie z zasadami bezpieczeństwa, zawsze należy najpierw wyłączyć zasilanie elektryczne, aby uniknąć ryzyka porażenia prądem oraz uszkodzenia komponentów. W praktyce, przed przystąpieniem do demontażu, operator powinien upewnić się, że urządzenie zostało odłączone od źródła zasilania i oznakować miejsce pracy, aby uniknąć przypadkowego włączenia. W standardach branżowych, takich jak PN-EN 60204-1, podkreśla się znaczenie stosowania procedur blokowania źródeł energii w celu zapewnienia bezpieczeństwa pracowników. Przykładem dobrych praktyk jest również stosowanie multimetru do sprawdzenia, czy nie ma napięcia w obwodzie przed przystąpieniem do prac serwisowych. W ten sposób można zminimalizować ryzyko wypadków oraz zapewnić prawidłowe funkcjonowanie systemu po ponownym zainstalowaniu elektrozaworu.
Pytanie 22

Podaj właściwą sekwencję montażu składników w układzie przygotowania sprężonego powietrza, zaczynając od strony złożonego systemu pneumatycznego.

A. Smarownica, manometr, reduktor, filtr powietrza
B. Reduktor, manometr, filtr powietrza, smarownica
C. Filtr powietrza, manometr, reduktor, smarownica
D. Manometr, reduktor, smarownica, filtr powietrza
Wybór innej kolejności montażu elementów składowych w zespole przygotowania sprężonego powietrza prowadzi do wielu problemów funkcjonalnych oraz technicznych. Na przykład, umieszczając manometr przed reduktorem, możemy wprowadzać odczyty ciśnienia, które nie będą odzwierciedlały rzeczywistego ciśnienia roboczego w systemie, ponieważ nie uwzględniają one redukcji ciśnienia, jaką wprowadza reduktor. Taki błąd może prowadzić do nieprawidłowych ustawień, które w rezultacie obniżają efektywność pracy narzędzi pneumatycznych. Ponadto montaż filtra powietrza na początku układu, jak sugerują niektóre odpowiedzi, może spowodować, że zanieczyszczenia będą wprowadzane do smarownicy, co może negatywnie wpłynąć na jej działanie oraz na jakość smarowania. To z kolei może prowadzić do szybszego zużycia narzędzi i komponentów. Kluczowym aspektem jest również zrozumienie, że każdy z elementów ma swoje specyficzne funkcje i powinien być zamontowany w odpowiedniej kolejności, aby system działał optymalnie. Nieprzemyślana kolejność montażu elementów składowych może skutkować także zwiększeniem kosztów serwisowania i napraw, a także obniżeniem efektywności energetycznej całego systemu. Dlatego tak ważne jest, aby stosować się do ustalonych standardów i dobrych praktyk w zakresie instalacji systemów sprężonego powietrza.
Pytanie 23

Którą z poniższych czynności należy regularnie przeprowadzać podczas serwisowania układu pneumatycznego?

A. Zastępować przewody pneumatyczne
B. Wymieniać szybkozłączki
C. Dostosowywać ciśnienie powietrza
D. Usuwać kondensat
Usuwanie kondensatu z układu pneumatycznego jest kluczowym elementem konserwacji, ponieważ nadmiar wilgoci może prowadzić do wielu problemów, w tym korozji, uszkodzenia komponentów oraz obniżenia wydajności systemu. Kondensat jest efektem skraplania się pary wodnej zawartej w powietrzu sprężonym, a jego obecność w układzie może mieć negatywny wpływ na działanie zarówno zaworów, jak i siłowników pneumatycznych. Regularne usuwanie kondensatu, na przykład poprzez stosowanie separatorów kondensatu lub automatycznych zaworów odpływowych, jest zgodne z dobrymi praktykami w branży pneumatycznej. Przykładem zastosowania jest przemysł motoryzacyjny, gdzie układy pneumatyczne są powszechnie wykorzystywane w narzędziach i maszynach. W takim przypadku niewłaściwe zarządzanie kondensatem może prowadzić do zacięć narzędzi oraz nieefektywnego działania linii produkcyjnej. Właściwa konserwacja nie tylko wydłuża żywotność układu, ale także zapewnia bezpieczeństwo i efektywność pracy.
Pytanie 24

Co koniecznie trzeba skonfigurować w urządzeniu, aby mogło funkcjonować w sieci Ethernet?

A. Z szybkość przesyłania danych
B. Adres serwera DNS
C. Bity stopu
D. Niepowtarzalny adres IP
Aby urządzenie mogło pracować w sieci Ethernet, konieczne jest przypisanie mu niepowtarzalnego adresu IP. Adres IP jest unikalnym identyfikatorem, który umożliwia komunikację pomiędzy urządzeniami w sieci. W kontekście protokołu TCP/IP, który jest fundamentem komunikacji w sieciach Ethernet, każdy host musi posiadać swój własny adres IP, aby móc wysyłać i odbierać dane. Przykładowo, w małej sieci lokalnej (LAN) adresy IP mogą być przydzielane dynamicznie przez serwer DHCP, ale każde urządzenie musi być w stanie zostać zidentyfikowane przez unikalny adres. W praktyce, ustawiając adres IP, administratorzy sieci muszą również upewnić się, że nie koliduje on z innymi adresami w sieci, co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania i unikania konfliktów. Warto również pamiętać, że adres IP może być w wersji IPv4 lub IPv6, a ich odpowiedni wybór jest istotny w kontekście rozwoju i przyszłości sieci. Dobre praktyki obejmują przydzielanie adresów z odpowiednich pul adresowych oraz dokumentowanie przydzielonych adresów, aby zminimalizować ryzyko błędów.
Pytanie 25

Napięcie próbne, utrata dielektryczna, maksymalna wartość napięcia, rezystancja izolacyjna, współczynnik temperaturowy pojemności, to parametry nominalne

A. rezystora
B. solenoidu
C. kondensatora
D. dioda pojemnościowa
Wybierając odpowiedź dotyczącą rezystora, należy zauważyć, że chociaż rezystory są fundamentalnymi elementami elektronicznymi, nie posiadają one parametrów charakteryzujących je w taki sposób, jak opisano w pytaniu. Rezystory generalnie są definiowane przez oporność, moc nominalną oraz współczynnik temperaturowy. Nie mają one natomiast parametrów dotyczących stratności dielektrycznej ani napięcia probierczego, gdyż ich główną funkcją jest ograniczenie przepływu prądu, a nie magazynowanie ładunku elektrycznego. Z kolei solenoidy, które są rodzajem cewki, również różnią się od kondensatorów. Ich parametry skupiają się na indukcyjności oraz mocy dostarczanej do cewki, a nie na aspektach dielektrycznych. Diody pojemnościowe, chociaż związane z pojemnością, nie są w pełni porównywalne z kondensatorami. Diody te służą do regulowania przepływu prądu w zależności od napięcia, a ich charakterystyka pojemnościowa jest inna od pojemności kondensatorów. Typowe błędy myślowe mogą obejmować mylenie funkcji i charakterystyk tych komponentów, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków na temat ich zastosowania w układach elektronicznych. W kontekście standardów branżowych, istotne jest, aby dobrze rozumieć różnice między tymi elementami, aby unikać nieefektywnych projektów oraz problemów w praktycznych aplikacjach, takich jak źródła zasilania czy układy filtracji sygnału.
Pytanie 26

Aby zmierzyć nieznaną rezystancję z wysoką precyzją przy użyciu trzech rezystorów odniesienia o znanych wartościach, jaki przyrząd powinno się zastosować?

A. mostek Thomsona
B. megaomomierz
C. omomierz
D. mostek Wheatstone'a
Omomierz, mimo że na pierwszy rzut oka wydaje się odpowiednim narzędziem do pomiaru rezystancji, ma swoje ograniczenia, zwłaszcza w kontekście bardzo dokładnych pomiarów. Jego działanie opiera się na bezpośrednim pomiarze rezystancji, co może prowadzić do błędów wynikających z wpływu temperatury, pojemności czy indukcyjności. Ponadto, omomierze mogą mieć ograniczoną dokładność w przypadku pomiarów bardzo niskich lub wysokich wartości rezystancji, co czyni je mniej skutecznymi niż mostek Wheatstone'a. Megaomomierz, chociaż jest narzędziem do pomiaru dużych rezystancji, również może nie zapewniać wystarczającej precyzji w pomiarze wartości nieznanych, ponieważ jego zastosowanie jest głównie ograniczone do testów izolacji. Mostek Thomsona, z kolei, jest bardziej skomplikowanym układem, który nie jest powszechnie stosowany w praktycznych zastosowaniach w porównaniu do mostka Wheatstone'a. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru tych narzędzi obejmują niedocenienie znaczenia równowagi w pomiarze oraz niezrozumienie wpływu czynników zewnętrznych na wyniki pomiarów. Dlatego istotne jest, aby przed dokonaniem wyboru narzędzia pomiarowego zrozumieć różnice między nimi oraz ich zastosowania w kontekście wymaganych standardów dokładności.
Pytanie 27

Jak można zmierzyć moc pobieraną przez urządzenie zasilane napięciem 24 V DC?

A. mostkiem Thompsona
B. mostkiem Wheatstone'a
C. watomierzem w układzie Arona
D. woltomierzem i amperomierzem
Pomiar mocy pobieranej przez urządzenie zasilane napięciem 24 V DC można zrealizować poprzez zastosowanie woltomierza oraz amperomierza. Woltomierz umożliwia zmierzenie napięcia w obwodzie, natomiast amperomierz mierzy natężenie prądu. Moc (P) można obliczyć korzystając z równania P = U * I, gdzie U to napięcie, a I to natężenie prądu. Przykładowo, jeśli woltomierz wskazuje 24 V, a amperomierz 2 A, moc wynosi 48 W. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami pomiarowymi, gdzie dokładność pomiarów jest kluczowa. Używanie woltomierza i amperomierza jest standardową metodą w wielu zastosowaniach, w tym w inżynierii elektrycznej i automatyce przemysłowej, co zapewnia wiarygodne i precyzyjne wyniki. Warto również pamiętać o prawidłowej kalibracji urządzeń pomiarowych, co wpływa na jakość wyników.
Pytanie 28

Jaką rezystancję ma świecąca żarówka, której napięcie nominalne wynosi 230 V, a moc to 100 W?

A. 460 ?
B. 23 k?
C. 529 ?
D. 2,3 ?
Odpowiedź 529 Ω jest całkiem trafna. Użyliśmy wzoru Ohma, by połączyć moc (P), napięcie (U) i rezystancję (R). Jak to się zapisuje? Łatwo, P = U²/R i stąd mamy R = U²/P. Dla napięcia 230 V i mocy 100 W, jak to obliczyłeś, wychodzi nam 529 Ω. To mówi nam, że żarówka przy takim napięciu ma opór 529 Ω, co jest istotne przy układaniu obwodów elektrycznych. Z mojego doświadczenia, wiedza o rezystancji żarówek pozwala lepiej zaplanować cały obwód, zwłaszcza kiedy chodzi o dobór przewodów i zabezpieczeń. W oświetleniu ważne, żeby przewody były odpowiednio dostosowane do obciążenia, a te obliczenia są kluczowe dla bezpieczeństwa i efektywności energetycznej w instalacjach elektrycznych. W sumie, te standardy, jak IEC 60598, przypominają, jak ważne są te rzeczy w praktyce.
Pytanie 29

Środek gaśniczy, który może być zastosowany do likwidacji wszystkich kategorii pożarów i nie powoduje znacznych, nieodwracalnych uszkodzeń, na przykład w przypadku gaszenia sprzętu komputerowego, to

A. piana gaśnicza
B. dwutlenek węgla
C. proszek gaśniczy
D. woda
Wybór środków gaśniczych jest niezwykle istotny w kontekście ochrony przeciwpożarowej i powiązanych z nią zagrożeń. W przypadku użycia wody, chociaż jest to popularny środek gaśniczy do zwalczania pożarów grupy A, czyli materiałów stałych, może być skrajnie nieodpowiedni w przypadku pożarów zagrażających sprzętowi elektronicznemu. Woda może spowodować zwarcia, a w konsekwencji jeszcze większe straty. Piana gaśnicza, która jest skuteczna w gaszeniu cieczy palnych, może również nie być odpowiednia do ochrony sprzętu komputerowego ze względu na ryzyko uszkodzenia elementów elektronicznych. Ponadto piana nie jest zalecana do gaszenia pożarów grupy C, ponieważ nie ma zdolności do odcięcia źródła tlenu w przypadku gazów palnych. Z kolei dwutlenek węgla, chociaż skuteczny w gaszeniu pożarów grupy B i C, nie jest uniwersalnym środkiem, ponieważ może nie zadziałać w przypadku pożarów materiałów stałych. Wybór niewłaściwego środka gaśniczego może prowadzić do poważnych konsekwencji, dlatego kluczowa jest znajomość klasyfikacji pożarów oraz właściwego doboru środków gaśniczych do konkretnej sytuacji. W praktyce, zrozumienie różnic pomiędzy tymi środkami pomaga w podjęciu świadomej decyzji podczas akcji gaśniczej oraz minimalizuje ryzyko wystąpienia dodatkowych strat.
Pytanie 30

Napięcie składa się z dwóch elementów: zmiennej sinusoidalnej oraz stałej. Aby zmierzyć stałą część tego napięcia, można użyć oscyloskopu w trybie

A. DC
B. AC
C. ADD
D. GND
Wybór jednego z pozostałych trybów oscyloskopu, takich jak AC, GND czy ADD, prowadzi do błędnej interpretacji składowych napięcia. W trybie AC oscyloskop filtruje składową stałą, co oznacza, że użytkownik nie zobaczy wartości stałej napięcia, a jedynie zmienną część sygnału. To uniemożliwia dokładne pomiary, gdyż w wielu aplikacjach inżynieryjnych istotna jest analiza zarówno składowej stałej, jak i zmiennej. Z kolei tryb GND wyłącza sygnał całkowicie, co również nie pozwala na obserwację jakichkolwiek składowych napięcia. Wybór trybu ADD może wprowadzać w błąd, ponieważ nie służy on do wydobywania składowych stałych, a do dodawania dwóch sygnałów. Typowe błędy myślowe obejmują utożsamianie pomiaru sygnałów AC z pomiarem całkowitym napięcia, co może prowadzić do fałszywych wniosków na temat działania układów. Właściwe rozumienie trybu DC na oscyloskopie jest kluczowe dla efektywnej diagnostyki i analizy systemów elektronicznych, a także dla przestrzegania standardów branżowych, które podkreślają znaczenie całościowego podejścia do pomiarów.
Pytanie 31

Jakim urządzeniem można zmierzyć siłę nacisku tłoka w siłowniku hydraulicznym?

A. termistorem
B. tensometrem
C. pirometrem
D. hallotronem
Tensometr to urządzenie pomiarowe, które wykorzystuje zjawisko zmiany oporu elektrycznego w wyniku odkształcenia materiału. W kontekście siłowników hydraulicznych, tensometry mogą być używane do precyzyjnego pomiaru siły nacisku tłoka, ponieważ siła ta powoduje odkształcenie elementu pomiarowego, co bezpośrednio wpływa na zmianę jego oporu. Dzięki temu, tensometry pozwalają na uzyskanie dokładnych i wiarygodnych wyników pomiarów, które są kluczowe w wielu zastosowaniach inżynieryjnych, takich jak automatyka przemysłowa, systemy hydrauliczne oraz testowanie materiałów. Przykładem zastosowania tensometrów w praktyce może być monitorowanie siły nacisku w maszynach do formowania, gdzie precyzyjna kontrola siły jest niezbędna do zapewnienia jakości produkcji. W branży inżynieryjnej stosuje się różne normy, takie jak ISO 376, które dotyczą metod pomiarowych przy użyciu tensometrów, co podkreśla ich znaczenie oraz zastosowanie w profesjonalnych pomiarach.
Pytanie 32

Przed wykonaniem czynności konserwacyjnych zawsze należy

A. odłączyć urządzenie od źródła zasilania.
B. zdjąć obudowę.
C. uziemić urządzenie.
D. zweryfikować stan izolacji.
Odłączenie urządzenia od prądu to naprawdę ważny krok, zanim zaczniemy cokolwiek robić przy konserwacji. Głównym powodem jest to, że chcemy zadbać o swoje bezpieczeństwo. Jeśli urządzenie jest pod napięciem, to może dojść do porażenia, co naprawdę może skończyć się tragicznie. W elektrotechnice mamy różne przepisy BHP, które mówią, że najpierw trzeba odłączyć zasilanie, zanim weźmiemy się do roboty. Po odłączeniu warto też upewnić się, że ktoś nie włączy sprzętu przypadkiem. Fajnie jest zastosować blokady i oznaczenia, które są zgodne z zasadą Lockout/Tagout (LOTO) - to takie standardy, które pomagają nam zachować bezpieczeństwo w pracy.
Pytanie 33

Siłownik hydrauliczny jest zasilany olejem pod ciśnieniem p = 60 barów oraz ma przepływ Q = 85 l/min. Jaka jest moc hydrauliczna, którą pobiera siłownik?

A. 85,0 kW
B. 8,5 kW
C. 51,0 kW
D. 5,1 kW
Obliczanie mocy hydraulicznej siłownika wymaga zrozumienia podstawowych wzorów oraz jednostek, co często prowadzi do błędnych interpretacji wśród osób mniej doświadczonych. Na przykład, przyjęcie mocy 5,1 kW bywa wynikiem nieprawidłowego przeliczenia ciśnienia lub natężenia przepływu. Niektórzy mogą błędnie zakładać, że ilość energii zużytej przez siłownik jest po prostu suma ciśnienia i przepływu bez uwzględnienia jednostek, co prowadzi do mylnych konkluzji. Z kolei odpowiedź 51,0 kW może wynikać z błędnego pomnożenia ciśnienia przez natężenie bez właściwej konwersji jednostek, co jest kluczowym krokiem w tego typu obliczeniach. Często w takich błędach ludzie zapominają, że moc hydrauliczna jest inna od mocy mechanicznej, co może prowadzić do nieporozumień przy projektowaniu systemów hydraulicznych. Ostatecznie, ignorując odpowiednie konwersje jednostek oraz właściwe zastosowanie wzorów, można nadmiernie ocenić moc siłownika, co skutkuje niewłaściwym doborem komponentów i potencjalnymi problemami w operacyjności systemu hydraulicznego. W związku z tym, kluczowe jest, aby inżynierowie stosowali się do odpowiednich norm i dobrych praktyk, takich jak te zawarte w normach ISO oraz normach branżowych dotyczących hydrauliki, aby uniknąć takich pułapek w obliczeniach.
Pytanie 34

Korzystając z danych zamieszczonych w tabeli, określ klasę jakości oleju, który można zastosować do urządzeń pracujących przy wysokim ciśnieniu i w stałej temperaturze otoczenia?

Klasa jakości
ISO 6743/4		Charakterystyka olejuZastosowanie olejuZawartość dodatków
%
HHoleje bez dodatków uszlachetniającychdo słabo obciążonych systemów0
HLoleje z inhibitorami utlenienia i korozjido umiarkowanie obciążonych systemówOk. 0,6
HRoleje z inhibitorami utlenienia i korozji oraz modyfikatorami lepkoścido umiarkowanie obciążonych systemów pracujących w zmiennych temperaturach otoczeniaOk. 8,0
HMoleje z inhibitorami utlenienia dodatkami przeciwzużyciowymido systemów pracujących przy wysokim ciśnieniuOk. 1,2
HVoleje z inhibitorami utlenienia i korozji, dodatkami przeciwzużyciowymi oraz modyfikatorami lepkoścido systemów pracujących przy wysokim ciśnieniu w zmiennych temperaturach otoczeniaOk. 8,0

A. HR
B. HH
C. HL
D. HM
Odpowiedź HM jest poprawna, ponieważ oleje klasy HM są specjalnie zaprojektowane do pracy w systemach hydraulicznych, które operują pod wysokim ciśnieniem. Oleje te zawierają inhibitory utleniania, co zwiększa ich trwałość i stabilność w trudnych warunkach eksploatacyjnych. Dodatki przeciwzużyciowe pomagają redukować zużycie komponentów, co jest istotne w aplikacjach, gdzie wymagana jest niezawodność i długoterminowa efektywność. Zgodnie z normami branżowymi, takie jak ISO 6743-4, oleje hydrauliczne HM są uznawane za standard w wielu zastosowaniach przemysłowych, w tym w systemach hydraulicznych w maszynach budowlanych i produkcyjnych, gdzie występują wysokie obciążenia oraz stałe warunki pracy. Użycie oleju klasy HM w takich systemach pozwala na optymalizację wydajności, zmniejszenie ryzyka awarii oraz prolongowanie żywotności urządzeń, co jest kluczowe dla efektywności produkcji i obniżenia kosztów utrzymania.
Pytanie 35

Demontaż przekładni pasowej zaczyna się od

A. demontażu wałów
B. poluzowania naciągu pasów
C. zdemontowania koła pasowego o mniejszej średnicy
D. zdemontowania koła pasowego o większej średnicy
Poluzowanie naciągu pasów jest kluczowym krokiem w demontażu przekładni pasowych, ponieważ pozwala na swobodne odłączenie elementów układu. W praktyce, zanim przystąpimy do demontażu, ważne jest, aby zminimalizować napięcie w pasach, co zapewnia łatwe usunięcie kół pasowych, zarówno większych, jak i mniejszych. Podczas pracy z przekładniami pasowymi, zgodnie z normami branżowymi, należy zawsze rozpoczynać demontaż od poluzowania naciągu, aby uniknąć uszkodzeń komponentów oraz zapewnić bezpieczeństwo. Przykładowo, w wielu zakładach przemysłowych, przed demontażem przekładni, technicy wykonują inspekcję stanu pasów oraz kół pasowych, aby upewnić się, że nie ma widocznych uszkodzeń. Taki proces pozwala na uniknięcie niepotrzebnych kosztów związanych z wymianą uszkodzonych elementów, a także przyspiesza proces konserwacji maszyn. Dlatego, poluzowanie naciągu pasów jest nie tylko procedurą techniczną, ale także praktycznym podejściem do zarządzania zasobami w zakładzie.
Pytanie 36

Produkcja sprężonego powietrza w systemach pneumatycznych obejmuje przynajmniej jego

A. sprężanie, filtrowanie i smarowanie
B. osuszanie, filtrowanie i smarowanie
C. sprężanie, osuszanie i filtrowanie
D. sprężanie, osuszanie i smarowanie
Odpowiedź "sprężaniu, osuszaniu i filtrowaniu" jest super, bo te trzy procesy są naprawdę kluczowe, żeby przygotować dobre sprężone powietrze w układach pneumatycznych. Sprężanie to zwiększenie ciśnienia powietrza, dzięki czemu można je przechowywać i wykorzystywać w różnych maszynach. Potem mamy osuszanie, które jest mega ważne, bo wilgoć w powietrzu może zaszkodzić sprzętom, a tego przecież nie chcemy. Osuszacze, jak te chłodnicze i adsorpcyjne, pomagają pozbyć się pary wodnej. Filtrowanie to kolejny krok, który pozwala wyeliminować zanieczyszczenia, które mogą zaszkodzić elementom układów. Właściwe filtry, na przykład zgodne z normą ISO 8573, dbają o to, żeby powietrze było czyste, co jest istotne dla trwałej i pewnej pracy tych systemów. Przykładowo, w przemyśle motoryzacyjnym jakość sprężonego powietrza jest kluczowa podczas montażu i obróbki.
Pytanie 37

Osoba obsługująca elektryczne urządzenie prądu stałego o nominalnym napięciu 60 V oraz III klasie ochronności jest narażona na

A. poranienie prądem elektrycznym w trakcie dotykania ręką metalowej obudowy
B. odczuwalne efekty przepływu prądu przy kontakcie ręką z nieizolowanymi elementami aktywnymi
C. poranienie prądem elektrycznym w momencie kontaktu ręką z nieizolowanymi elementami aktywnymi
D. poranienie prądem elektrycznym podczas dotykania ręką nieizolowanego zacisku PEN
Prawidłowa odpowiedź wskazuje na to, że pracownik obsługujący urządzenie elektryczne prądu stałego o napięciu znamionowym 60 V w III klasie ochronności może odczuwać skutki przepływu prądu podczas kontaktu z nieizolowanymi elementami czynnych. W kontekście III klasy ochronności urządzeń elektrycznych, oznacza to, że sprzęt jest zabezpieczony w taki sposób, aby nie stwarzał zagrożenia dla użytkownika. Urządzenia te są projektowane z dodatkowymi środkami ochrony, na przykład przez zastosowanie izolacji oraz zastosowanie materiałów, które nie przewodzą prądu. Niemniej jednak, w sytuacji, gdy pracownik ma kontakt z nieizolowanymi elementami, takich jak przewody lub terminale, ryzyko odczuwalnych skutków przepływu prądu istnieje. Ważne jest, aby przestrzegać norm i dobrych praktyk, takich jak zapewnienie odpowiednich procedur szkoleniowych oraz stosowanie osłon ochronnych, aby minimalizować ryzyko porażenia prądem. W praktyce oznacza to, że zawsze należy zachować ostrożność i stosować odpowiednie środki ochrony osobistej, takie jak rękawice izolacyjne oraz narzędzia z izolowanymi uchwytami.
Pytanie 38

Stal używana do wytwarzania zbiorników ciśnieniowych oznaczana jest w symbolu głównym literą

A. L
B. S
C. E
D. P
Wybór litery 'P' jako symbolu głównego dla stali przeznaczonej do produkcji zbiorników ciśnieniowych jest zgodny z normą PN-EN 10028. Ta norma klasyfikuje materiały do zastosowania w konstrukcjach ciśnieniowych, gdzie stal musi spełniać określone wymagania wytrzymałościowe i odporności na korozję. Stal oznaczona literą 'P' jest stosowana w aplikacjach, gdzie występuje wysokie ciśnienie, jak w zbiornikach gazów i cieczy. Przykładem zastosowania stali 'P' mogą być zbiorniki używane w przemyśle petrochemicznym, które muszą wytrzymać ekstremalne warunki operacyjne. Dodatkowo, procesy produkcyjne i kontrola jakości tych materiałów są ściśle regulowane, aby zapewnić ich bezpieczeństwo i niezawodność. W praktyce, wybór odpowiedniej stali jest kluczowy dla zapewnienia trwałości i wydajności zbiorników ciśnieniowych, co ma bezpośredni wpływ na bezpieczeństwo operacyjne oraz efektywność procesów przemysłowych.
Pytanie 39

W rezystancyjnych termometrach (oporowych) wykorzystuje się zjawisko związane ze zmianą

A. wielkości elementu aktywnego pod wpływem temperatury
B. rezystancji metali albo półprzewodników przy zmianach temperatury
C. rezystywności metali oraz półprzewodników w odpowiedzi na ciśnienie
D. napięcia na końcówkach termoelementu podczas zmian temperatury
W termometrach rezystancyjnych wykorzystuje się zjawisko zmiany rezystancji materiałów, takich jak metale czy półprzewodniki, w odpowiedzi na zmiany temperatury. Zjawisko to jest oparte na właściwościach elektrycznych zastosowanych materiałów, które determinują ich rezystywność. Przykładowo, w przypadku platyny, która jest najczęściej stosowanym materiałem w termometrach rezystancyjnych, rezystancja rośnie proporcjonalnie do temperatury. Tego typu termometry są szeroko stosowane w laboratoriach oraz przemyśle, ponieważ zapewniają wysoką dokładność i stabilność pomiarów. W praktyce wykorzystuje się je w różnych zastosowaniach, od monitorowania procesów chemicznych po kontrolę temperatury w systemach HVAC. Normy i standardy, takie jak IEC 60751, określają klasyfikacje i wymagania dla termometrów rezystancyjnych, co zapewnia ich niezawodność i spójność w pomiarach. Zrozumienie zjawiska rezystancji jako funkcji temperatury jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania tych urządzeń w różnych aplikacjach.
Pytanie 40

Jaką metodę spawania wykorzystuje się z gazem o właściwościach chemicznych aktywnych?

A. SAW
B. MIG
C. TIG
D. MAG
Metoda spawania MAG (Metal Active Gas) wykorzystuje gaz chemicznie aktywny, najczęściej w postaci mieszanki argonu z dwutlenkiem węgla lub innymi gazami, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości spoiny. W przeciwieństwie do MIG (Metal Inert Gas), gdzie stosuje się gazy obojętne, takie jak argon, w MAG aktywne gazy wpływają na proces spawania, co przyczynia się do lepszego wtopienia materiału oraz zwiększenia odporności na niepożądane zjawiska, takie jak utlenianie. Przykładem zastosowania technologii MAG jest spawanie wszelkiego rodzaju konstrukcji stalowych, takich jak ramy budynków, kontenery i elementy maszyn. Dobre praktyki w tej metodzie obejmują dobór odpowiednich parametrów spawania, jak prędkość, napięcie i natężenie prądu, co jest zgodne z normami EN ISO 4063. Dzięki temu proces staje się bardziej efektywny i kontrolowany, co jest niezwykle ważne w przemyśle metalowym.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej