Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 17 marca 2025 11:06
Data zakończenia: 17 marca 2025 11:17

Egzamin niezdany

Wynik: 17/40 punktów (42,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby wydłużyć nogawki w spodniach, można to zrobić, zachowując ich oryginalny styl, na przykład poprzez doszycie do dolnej części

A. taśm dekoracyjnych

B. bawetów

C. mankietów

D. gurtu

Różne podejścia do wydłużania nogawek spodni, takie jak doszywanie taśm ozdobnych, bawetów czy gurtu, są nieodpowiednie z kilku powodów. Taśmy ozdobne mają na celu przede wszystkim dekorację, a nie funkcjonalne wydłużenie nogawki. Choć mogą one dodać walorów estetycznych, nie zmieniają one długości spodni w sposób praktyczny; są jedynie akcentem wizualnym, a ich zastosowanie w kontekście wydłużenia nogawek jest mylące. Bawety, często wykorzystywane w konstrukcji odzieży formalnej, służą do zdobienia lub wzmocnienia, ale nie są przeznaczone do modyfikacji długości nogawki, co czyni je niewłaściwym wyborem. Gurty, które zazwyczaj kojarzone są z pasami, nie mają zastosowania w kontekście nogawek spodni; ich funkcjonalność ogranicza się do utrzymania spodni na właściwym miejscu. Takie myślenie może wynikać z braku zrozumienia podstawowych zasad krawiectwa, gdzie każda modyfikacja musi być nie tylko estetyczna, ale także praktyczna i funkcjonalna. W branży odzieżowej istotne jest, aby wybierać elementy, które harmonijnie współgrają z konstrukcją odzieży, co jest kluczowe dla jej trwałości i elegancji.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

Do realizacji operacji należy wykorzystać maszynę szyjącą ściegiem niewidocznym

A. przeszycia podwinięcia w odzieży sportowej

B. podszycia obrębów w wizytowej odzieży

C. mocowania miejsc narażonych na rozerwanie

D. wszywania rękawów w podkroje pach

Odpowiedź dotycząca podszycia obrębów w wizytowej odzieży jest prawidłowa, ponieważ maszynę szyjącą stosowaną do ściegu niewidocznego charakteryzuje możliwość uzyskania estetycznego wykończenia, które jest kluczowe w eleganckiej odzieży. Ścieg niewidoczny, znany również jako ścieg ukryty, jest stosowany do łączenia tkanin w sposób, który minimalizuje widoczność szwów na prawym brzegu materiału. W przypadku wizytowej odzieży, gdzie dbałość o szczegóły jest niezwykle istotna, takie wykończenie pozwala uzyskać elegancki i profesjonalny wygląd. Przykłady zastosowania obejmują podszywanie spódnic, sukienek oraz innych elementów garderoby, gdzie estetyka ma kluczowe znaczenie. W standardach branżowych zwraca się uwagę na to, że wykorzystanie ściegu niewidocznego nie tylko zwiększa walory estetyczne, ale także wpływa na komfort użytkowania, gdyż eliminuje ryzyko podrażnień skóry spowodowanych wystającymi szwami. Dobrą praktyką jest również zabezpieczenie brzegów tkanin przed strzępieniem, co dodatkowo podnosi jakość produktu końcowego.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

Jakie symbole określają wymiary niezbędne do skrócenia i zwężenia na wysokości talji oraz bioder w spódnicy typu poszerzanego?

A. ZWo, obt, ot

B. TD, obt, ot

C. TD, ZKo, ot

D. ZWo, ZTv, obt

Wybór innych odpowiedzi opiera się na nieporozumieniach dotyczących oznaczeń technicznych używanych w krawiectwie. Na przykład, odpowiedzi takie jak ZWo czy ZTv, które sugerują inne wymiary, nie odpowiadają rzeczywistym potrzebom dostosowania spódnicy do sylwetki. ZWo, oznaczający 'zwiększenie w obwodzie', jest nieadekwatny w kontekście skracania i zwężania, ponieważ jednocześnie może prowadzić do niepożądanej objętości materiału, co jest sprzeczne z założeniem zwężenia. ZTv, czyli 'zwiększenie w talii', również wprowadza zamieszanie, ponieważ w tym przypadku kluczowe jest dopasowanie, a nie zwiększenie. Wybór TD, obt, ot jako standardowych oznaczeń jest zgodny z najlepszymi praktykami w branży odzieżowej, gdzie precyzyjne oznaczenia są niezbędne do uzyskania satysfakcjonujących efektów. Typowym błędem jest nieumiejętność rozróżnienia, które wymiary są konieczne do uzyskania optymalnego dopasowania, co może prowadzić do nieefektywnego projektowania odzieży. Właściwe rozumienie tych symboli pozwala na uniknięcie typowych pułapek, jak np. tworzenie odzieży, która nie ma odpowiedniego wsparcia w krytycznych obszarach sylwetki.

Pytanie 7

Jaką metodę klejenia należy zastosować do połączenia przodu męskiej marynarki wykonanej z tkaniny zasadniczej z klejowym wkładem laminującym?

A. Wkładów sztywnikowych

B. Tymczasowych złączy klejowych

C. Małych wklejek

D. Wielkopowierzchniowego klejenia

Wielkopowierzchniowe klejenie jest techniką, która doskonale sprawdza się w przypadku łączenia tkanin z klejowymi wkładami laminującymi, szczególnie w kontekście odzieży męskiej, takiej jak marynarki. Ta metoda zapewnia równomierne pokrycie klejem na dużej powierzchni, co pozwala na uzyskanie silnego i trwałego połączenia, które jest kluczowe w przypadku elementów odzieży narażonych na różne obciążenia mechaniczne. Przykładem zastosowania wielkopowierzchniowego klejenia może być produkcja marynarek, gdzie połączenie przodu z tkaniną zasadniczą oraz wkładem laminującym wymaga nie tylko estetyki, ale także funkcjonalności, co można osiągnąć dzięki precyzyjnemu rozprowadzaniu kleju. Zgodnie z praktykami przemysłowymi, często stosuje się specjalistyczne urządzenia do aplikacji kleju, które zapewniają odpowiednią grubość powłoki oraz optymalne warunki do łączenia materiałów. Dodatkowo, należy uwzględnić właściwości używanych tkanin i klejów, aby uzyskać najlepsze rezultaty.

Pytanie 8

Do ocieplania wykorzystuje się materiał termoizolacyjny w postaci watoliny

A. odzieży specjalistycznej dla uczestników wypraw górskich

B. kurtek dla dzieci do użytku rekreacyjnego

C. kombinezonów narciarskich do sportów zimowych

D. tradycyjnych, wełnianych płaszczy zimowych

Watolina, jako materiał termoizolacyjny, jest szeroko stosowana w produkcji klasycznych, wełnianych płaszczy zimowych. Jej właściwości izolacyjne sprawiają, że skutecznie zatrzymuje ciepło ciała, co jest kluczowe w zimowych warunkach. Watolina jest lekka, co zapewnia komfort noszenia, a jednocześnie skutecznie chroni przed zimnym powietrzem. Dzięki swojej strukturze, watolina doskonale wchłania wilgoć, co jest istotne w przypadku odzieży noszonej na zewnątrz. Standardy branżowe, takie jak EN 14058 dotyczące odzieży ochronnej, podkreślają znaczenie użycia odpowiednich materiałów izolacyjnych w produkcji odzieży, aby zapewnić użytkownikom komfort termiczny oraz bezpieczeństwo. Przykładowo, watolina jest często wykorzystywana w płaszczach zimowych, które muszą łączyć funkcjonalność z modnym wyglądem. Ponadto, materiały termoizolacyjne, takie jak watolina, są poddawane testom jakościowym, co gwarantuje ich efektywność w trudnych warunkach atmosferycznych. Wybór takiego materiału do odzieży wierzchniej jest zgodny z najlepszymi praktykami w branży mody i odzieży outdoorowej.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

Jakiego typu wykończenie powinno się zastosować dla materiału bawełnianego przeznaczonego na odzież turystyczną?

A. Odporny na wodę

B. Odporny na brud

C. Niemnący

D. Usztywniający

Wybór wykończenia wodoodpornego dla tkaniny bawełnianej przeznaczonej na kurtkę turystyczną jest kluczowy, ponieważ zapewnia ochronę przed deszczem i wilgocią, co jest niezbędne w warunkach outdoorowych. Tkaniny wodoodporne są zazwyczaj pokryte specjalnymi powłokami, takimi jak poliuretan lub teflon, które zapobiegają przenikaniu wody do wnętrza materiału, jednocześnie pozwalając na odprowadzenie wilgoci z ciała, co jest istotne dla komfortu użytkownika. Przykładowo, kurtki turystyczne często wykorzystują membrany, takie jak Gore-Tex, które łączą wodoodporność z oddychalnością. Stosowanie tkanin wodoodpornych jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi w produkcji odzieży outdoorowej, gdzie kluczową rolę odgrywa funkcjonalność oraz wygoda użytkowania. Zastosowanie wodoodpornych wykończeń w odzieży turystycznej zapewnia nie tylko komfort, ale również bezpieczeństwo użytkowników, umożliwiając im aktywne spędzanie czasu na świeżym powietrzu nawet w trudnych warunkach atmosferycznych.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

Który z pomiarów krawieckich przeprowadza się na kobiecej sylwetce od siódmego kręgu szyi w kierunku osi pionowej?

A. SySvXpTp

B. RvRv

C. PcPl

D. RvNv

Odpowiedź SySvXpTp dotyczy pomiaru, który wykonuje się na figurze kobiecej od siódmego kręgu szyi w dół. To jest istotny pomiar, bo ma wpływ na długość sylwetki, co jest mega ważne przy szyciu ubrań na miarę. Ten skrót oznacza: Szyja (Sy), Szyja w pionie (Sv), Wysokość piersi (Xp) oraz Wysokość talii (Tp). Na przykład, ten pomiar jest kluczowy przy projektowaniu bluzek czy sukienek, bo dobrze dopasowane ubranie jest wygodne i wygląda super. Jak dobrze wykonasz te pomiary, to efekt będzie lepszy, a ubranie lepiej się układa na sylwetce. W krawiectwie i modzie to jest naprawdę ważne, żeby krój był dobrze przemyślany. Przy odpowiednich pomiarach sylwetka będzie się prezentować lepiej, co w branży mody ma ogromne znaczenie.

Pytanie 14

Aby uszyć damską spódnicę przedstawioną na zdjęciu, należy wybrać między innymi

A. maszynę łańcuszkową, pikówkę i fastrygówkę

B. maszynę stębnową, overlock i podszywarkę

C. maszynę stębnową, zygzakową oraz overlock

D. maszynę łańcuszkową, zygzakową i pikówkę

Wybór maszyn do szycia jest kluczowym aspektem podczas pracy nad odzieżą, jednak niepoprawne zestawienie maszyn może prowadzić do wielu problemów. Maszyna łańcuszkowa, chociaż użyteczna w niektórych zastosowaniach, nie jest idealnym rozwiązaniem do szycia spódnicy z bawełny. Szw łańcuszkowy jest mniej elastyczny i nie zapewnia takiej trwałości, jak szwy wykonane na maszynach stębnujących czy zygzakowych, co może skutkować rozdarciami materiału w miejscach najbardziej narażonych na naprężenia. Podobnie zastosowanie maszyny pikówkowej, która jest przeznaczona do pikowania i wykończenia, również nie jest odpowiednie w kontekście szycia odzieży, gdzie kluczowe jest zachowanie elastyczności oraz estetyki szwów. Decydując się na maszynę zygzakową, można zyskać większą elastyczność, ale brak stębnówki w tym połączeniu nie zapewni odpowiedniej stabilności i wytrzymałości szwów. Ponadto, maszyna overlock, która jest niezbędna do precyzyjnego wykańczania krawędzi, nie została wymieniona w niektórych z tych zestawień. Ignorowanie tych aspektów prowadzi do niskiej jakości wykonania odzieży, co jest niezgodne z normami branżowymi. Kluczowa jest znajomość właściwych technologii szycia, co pozwala na osiągnięcie wysokiej jakości produktów, a wybór odpowiednich maszyn w tym kontekście jest fundamentalny.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

Schemat instruktażowy, wykorzystywany w dokumentacji odzieżowej, ilustruje

A. kształty oraz wymiary składników wyrobu odzieżowego

B. metodę obróbki technologicznej odzieży lub jej elementu

C. wymiary gotowego wyrobu odzieżowego

D. sposób realizacji konstrukcji formy odzieżowej

Wybór odpowiedzi dotyczącej wymiarów wyrobu odzieżowego gotowego, sposobu wykonania konstrukcji form, czy kształtów i wymiarów elementów wyrobu odzieżowego, choć mogą wydawać się logiczne, nie oddaje istoty rysunku instruktażowego. Rysunki te są zdecydowanie bardziej skoncentrowane na procesach technologicznych, które mają na celu zapewnienie, że produkt końcowy będzie spełniał określone standardy jakości i funkcjonalności. Rysunki przedstawiające wymiary gotowego wyrobu mogą być częścią innej dokumentacji, ale nie oddają pełnego obrazu procesu produkcji. Podobnie, rysunki dotyczące konstrukcji form również nie skupiają się na bezpośrednim procesie obróbki, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiednich parametrów jakościowych w końcowym produkcie. Warto zauważyć, że często w pracy nad odzieżą stosuje się różne metody obróbcze, które wymagają szczegółowych instrukcji. Niezrozumienie tych procesów może prowadzić do zastosowania niewłaściwych technik, które mogą negatywnie wpłynąć na trwałość i estetykę wyrobu. Dlatego ważne jest, aby zwracać uwagę na kontekst dokumentacji technicznej i jej zastosowanie w praktyce produkcyjnej. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych rodzajów dokumentacji i ich funkcji w procesie produkcji odzieży, co może prowadzić do nieporozumień i obniżenia jakości końcowego produktu.

Pytanie 18

Wielkości dodatków na szwy i podwinięcia, o które zwiększają się formy wyrobu odzieżowego, zależą m.in. od metody łączenia jego elementów konstrukcyjnych, rodzaju, fasonu oraz rozmiaru wyrobu i

A. warunków pielęgnacji wyrobu odzieżowego

B. warunków używania wyrobu odzieżowego

C. technologii produkcji materiału odzieżowego

D. cech specyficznych materiału odzieżowego

Cechy charakterystyczne materiału odzieżowego mają kluczowe znaczenie dla procesu projektowania i produkcji odzieży, ponieważ różne materiały wykazują różne właściwości, które wpływają na to, jak zachowują się w trakcie szycia oraz późniejszego użytkowania. Na przykład, materiały elastyczne, takie jak jersey, wymagają mniejszych dodatków na szwy niż sztywne tkaniny, takie jak denim, które mogą wymagać większych zapasów ze względu na ich grubość i strukturę. W przypadku materiałów o dużej śliskości, takich jak jedwab, istotne jest zapewnienie odpowiednich dodatków, aby zapobiec przesuwaniu się szwów podczas szycia. Ponadto, standardy branżowe, takie jak ISO 13934, określają metody testowania właściwości materiałów, co może pomóc projektantom w określeniu odpowiednich dodatków na szwy. W praktyce oznacza to, że projektanci muszą nie tylko znać cechy materiałów, ale również umieć je odpowiednio stosować w kontekście wyrobu końcowego, co jest kluczowe dla jakości i trwałości odzieży.

Pytanie 19

Aby wydłużyć zbyt krótkie nogawki w klasycznych spodniach damskich, można je przedłużyć poprzez doszycie do końców

A. falban

B. frędzli

C. lamówek

D. mankietów

Frędzle, falbany i lamówki to elementy dekoracyjne, które w kontekście wydłużania nogawek spodni nie będą pełniły odpowiedniej funkcji. Frędzle, jako ozdoby, zazwyczaj stosuje się w stylizacji boho lub w modzie etnicznej, jednak ich dodanie do nogawek spodni nie tylko nie wydłuży nogawek, ale również może zaburzyć proporcje sylwetki. W przypadku falban, są one najczęściej używane w sukienkach i spódnicach, aby dodać objętości lub ruchu, ale w kontekście spodni mogą sprawić, że cała sylwetka stanie się nieproporcjonalna i nieestetyczna. Lamówki, chociaż mogą być stosowane do podkreślenia krawędzi, nie są odpowiednie do wydłużania nogawek. Lamówki pełnią raczej funkcję dekoracyjną, a ich obecność na nogawkach nie wpłynie na ich długość. Wybierając metody modyfikacji odzieży, ważne jest zrozumienie, jak różne elementy krawieckie wpływają na wygląd i funkcjonalność odzieży. Typowym błędem jest traktowanie elementów dekoracyjnych jako rozwiązań praktycznych, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania materiałów i czasu podczas szycia. W krawiectwie kluczowe jest zrozumienie, jakie techniki będą odpowiednie dla danego celu, aby uzyskać zamierzony efekt estetyczny i praktyczny.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

Jaki jest koszt usługi polegającej na poszerzeniu spódnicy na podszewce wraz z wymianą zamka?

Lp.	Rodzaj usługi	Cena usługi [zł]
1.	poszerzenie spódnicy bez podszewki	20,00
2.	poszerzenie spódnicy z podszewką	35,00
3.	skrócenie spódnicy maszynowo	15,00
4.	skrócenie spódnicy ręcznie	20,00
5.	wymiana podszewki	25,00
6.	wymiana zamka	15,00
7.	zwężenie spódnicy bez podszewki	15,00
8.	zwężenie spódnicy z podszewką	25,00

A. 20,00 zł

B. 50,00 zł

C. 35,00 zł

D. 40,00 zł

Poprawna odpowiedź na to pytanie to 50,00 zł, co wynika z dokładnego zsumowania kosztów poszerzenia spódnicy z podszewką oraz wymiany zamka. Zgodnie z cennikiem, usługa poszerzenia spódnicy z podszewką wynosi 35,00 zł, a wymiana zamka kosztuje 15,00 zł. W praktyce, podczas realizacji takich usług, istotne jest precyzyjne obliczenie kosztów, aby klient miał pełną świadomość wydatków. W branży krawieckiej zgodność z cennikiem oraz przejrzystość kosztów są kluczowe dla utrzymania dobrych relacji z klientem. Oprócz tego, takie umiejętności obliczeniowe są niezbędne dla właścicieli warsztatów krawieckich, aby właściwie planować budżet i zarządzać wydatkami operacyjnymi. Zrozumienie procesu kalkulacji kosztów jest także pomocne w negocjacjach z dostawcami materiałów, co może przyczynić się do obniżenia kosztów produkcji. Dlatego ważne jest, aby nie tylko znać stawki, ale także umieć je odpowiednio łączyć i analizować.

Pytanie 23

Jaką najwyższą temperaturę prasowania należy ustawić do wygładzenia sukni damskiej uszytej z elany?

A. 90°C

B. 200°C

C. 150°C

D. 110°C

Wybór nieodpowiedniej temperatury prasowania może poważnie wpłynąć na wygląd oraz trwałość odzieży wykonanej z elany. Przykładowo, temperatura 110°C jest niewystarczająca do skutecznego wyprasowania tkaniny, co może prowadzić do utrzymania zagnieceń oraz ogólnego zaniedbanego wyglądu. Użytkownicy często mylą elanę z innymi materiałami, takimi jak bawełna, które mogą wymagać innego podejścia do prasowania. Prasowanie w temperaturze 90°C również nie rozwiązuje problemu, ponieważ jest zbyt niska, aby uzyskać pożądany efekt wygładzenia, a dodatkowo może prowadzić do nieefektywnego i frustrującego procesu prasowania. Z kolei 200°C jest zdecydowanie zbyt wysoką temperaturą, która może spalić lub stopić włókna elany, co nie tylko zrujnuje odzież, ale także może zagrażać bezpieczeństwu użytkownika, jeżeli materiał zacznie wydzielać szkodliwe substancje. Kluczowe w procesie prasowania jest zrozumienie właściwości używanej tkaniny oraz dostosowanie warunków prasowania do jej specyfiki, co jest fundamentem dobrych praktyk w pielęgnacji odzieży.

Pytanie 24

Aby zapobiec rozpruciu szwów na początku i końcu przeszycia, należy nitki

A. pozostawić w szwie

B. związać

C. przymocować przez szycie do tyłu

D. obciąć

Związanie nitek może wydawać się całkiem sensowne na początku, ale tak naprawdę to nie jest najlepszy pomysł na zabezpieczenie szwów. Może to prowadzić do nieładnych nierówności, które osłabiają materiał. A jeśli nitki się rozwiążą, to już w ogóle tragedia, bo szwy mogą się przerwać. Obcinając nitki, ryzykujesz, że będą wystawały albo pękną podczas prania, a to już prosta droga do rozprucia. Zostawiając nitki bez odpowiedniego zabezpieczenia, zwiększasz szanse, że się w ogóle wyciągną. Często takie podejście wynika z braku wiedzy o technikach szycia i błędnych założeń. Zdecydowanie warto znać podstawowe zasady i stosować technikę szycia do tyłu, bo to sprawdzona metoda, która minimalizuje ryzyko prucia się materiału. Dlatego przed wyborem sposobu mocowania nitek, lepiej gruntownie się z tym zapoznać.

Pytanie 25

Przy przeróbce damskiej kamizelki z lnu, aby nadać jej styl safari, co powinno się zrobić?

A. naszyć kieszenie na przód kamizelki

B. naszyć aplikacje na przody

C. doszyć riuszki do krawędzi kamizelki

D. doszyć baskinkę do dolnej części kamizelki

Naszycie kieszeni na przód kamizelki jest kluczowym elementem stylu safari, który charakteryzuje się praktycznością i wygodą. Styl ten inspirowany jest odzieżą wykorzystywaną w terenach tropikalnych, gdzie funkcjonalność jest równie ważna jak estetyka. Dodanie kieszeni nie tylko zwiększa praktyczność ubrania, ale również wpisuje się w ogólny wygląd inspirowany stylem safari. Wykorzystując różne rodzaje kieszeni, takie jak naszywane lub wpuszczane, można nadać kamizelce nie tylko unikalny styl, ale również zwiększyć jej funkcjonalność, co jest szczególnie ważne w kontekście odzieży outdoorowej. Dobrze uszyte kieszenie powinny być odpowiednio zabezpieczone, aby zapewnić trwałość i estetykę. Warto również zwrócić uwagę na materiały, z których wykonane są kieszenie – powinny one korespondować z resztą kamizelki, aby utrzymać spójność stylistyczną. W kontekście standardów branżowych, dodawanie kieszeni do ubrań jest powszechnie stosowaną praktyką, szczególnie w odzieży wierzchniej, co dodatkowo podkreśla ich znaczenie w modzie.

Pytanie 26

Jakie pomiary krawieckie należy zrealizować, aby dostosować za duży żakiet do figury klientki?

A. opx, ot, obt

B. SySvXp, opx, obt

C. SyTy, os, ot

D. XpXp, obt, ot

Wybór odpowiedzi niepoprawnych jest często wynikiem nieporozumień dotyczących znaczenia i zastosowania poszczególnych pomiarów krawieckich. Pomiary takie jak SyTy, os, ot, SySvXp, XpXp, czy inne szczegóły nie są kluczowe w kontekście dopasowania żakietu dla klientki. Na przykład, SyTy i SySvXp są związane z obwodem szyi i długością ramienia, co w przypadku za dużego żakietu nie jest priorytetowe. Pomiary te mogą być istotne w procesie tworzenia nowego wzoru odzieżowego, ale w przypadku modyfikacji istniejącego elementu garderoby ich użycie nie przynosi oczekiwanych rezultatów. Podobnie, pomiary takie jak os (obwód szyi) czy XpXp (obwód bioder) mogą nie oddawać istoty problemu, jakim jest za duży żakiet. Dobierając odpowiednie pomiary, warto skupić się na tych, które bezpośrednio wpływają na dopasowanie odzieży w rejonach problematycznych. Pominięcie kluczowych pomiarów, takich jak obwód klatki piersiowej, talii i długości rękawa, może prowadzić do niewłaściwego dopasowania, co w praktyce skutkuje nie tylko brakiem estetyki, ale również dyskomfortem podczas noszenia. Użytkownicy powinni być świadomi, że każdy element odzieży ma swoje specyficzne wymagania dotyczące pomiarów, które powinny być dokładnie przestrzegane, aby uniknąć błędów w dopasowaniu.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

Do przyszywania guzików należy wykorzystać specjalną maszynę szyjącą, która używa ściegu

A. pokrywającego.

B. obrzucającego.

C. prostego.

D. zygzaka.

Odpowiedź zygzakowym jest prawidłowa, ponieważ przy przyszywaniu guzików kluczowe jest zastosowanie ściegu, który zapewni odpowiednią elastyczność i trwałość. Ścieg zygzakowy, wykonany na maszynie do szycia, przyciąga tkaninę w różnych kierunkach, co sprawia, że guzik jest mocno przymocowany, a jednocześnie pozwala na pewne ruchy materiału. Przykładowo, w odzieży roboczej lub sportowej, gdzie wymagana jest większa odporność na rozdarcia, ścieg zygzakowy gwarantuje, że guzik nie odpadnie nawet przy intensywnym użytkowaniu. Dodatkowo, ścieg ten stosuje się w sytuacjach, gdy tkanina jest elastyczna, co jest typowe dla materiałów takich jak jersey czy lycra. Stosowanie ściegu zygzakowego jest zalecane według standardów branżowych, takich jak ISO 4916:1991, które dotyczą technik szycia, co podkreśla jego znaczenie w profesjonalnym szyciu.

Pytanie 29

Jakiego przyrządu pomocniczego powinno się używać do pikowania kurtki ortalionowej?

A. Przyrządu do lamowania

B. Linijki odległościowej

C. Urządzenia do zwijania

D. Narzędzia do szycia szwów nakładanych

Wybór przyrządów pomocniczych do pikowania kurtki ortalionowej jest kluczowy dla uzyskania wysokiej jakości efektu końcowego. Przyrząd do szycia szwów nakładanych, mimo że ma swoje zastosowanie w technikach szycia, nie jest odpowiedni dla pikowania. Szycie szwów nakładanych skupia się na łączeniu dwóch warstw materiału w sposób, który nie wymaga precyzyjnego odmierzania odstępów. W kontekście pikowania, gdzie istotna jest regularność i estetyka, nie sprawdzi się on w praktyce. Lamownik, choć użyteczny w obróbce krawędzi materiałów, nie ma zastosowania w technice pikowania, gdzie kluczowe są równomierne odległości między szwami. Zwijacz również nie jest narzędziem dedykowanym do tej techniki; jego głównym celem jest zbieranie nadmiaru materiału podczas szycia, co nie ma związku z procesem pikowania. Nieprzemyślane wybory narzędzi mogą prowadzić do nierówności w pikowaniu, co z kolei negatywnie wpływa na estetykę i funkcjonalność wyrobu. Kluczowe w procesie szycia jest zrozumienie, które przyrządy są odpowiednie dla danych technik oraz jakich standardów należy przestrzegać, aby uniknąć typowych błędów, takich jak nierównomierne szwy czy nieestetyczne wykończenia.

Pytanie 30

Kołnierz bluzki koszulowej zbyt mocno przylega do szyi. Aby naprawić tę wadę, należy wypruć kołnierz oraz

A. zwęzić podkrój szyi z przodu i z tyłu, skrócić kołnierz i wszyć go

B. poszerzyć i pogłębić podkrój szyi, wykroić dłuższy kołnierz i wszyć go

C. poszerzyć podkrój szyi z przodu, wykroić dłuższy kołnierz i wszyć go

D. zwęzić podkrój szyi z przodu, skrócić kołnierz i wszyć go

To nie jest dobra odpowiedź. Zwężanie podkroju szyi wcale nie rozwiązuje problemu, a wręcz może pogorszyć komfort, bo jeśli kołnierz już jest ciasny, to dalsze zwężenie tylko to zaostrzy. Zwężenie podkroju z przodu albo z tyłu raczej nie pomoże, a może wprowadzić nowe trudności. Skracanie kołnierza też nie jest dobrym pomysłem, bo zmniejsza materiał i w sytuacji, gdy mamy mały podkrój, tylko pogłębi to problem. Poszerzenie podkroju szyi i wykrojenie dłuższego kołnierza to standardowe rozwiązania w krawiectwie, które dają większą swobodę ruchu i lepsze dopasowanie. Czasem błędne podejście wynika z pomylenia, co się chce osiągnąć. Dostosowanie wymiarów powinno iść w kierunku poprawy komfortu i estetyki. Kiedy mamy problem z uciskającymi kołnierzami, to warto zawsze sprawdzić, gdzie dokładnie jest ten problem i jak to zmienić, żeby efekty były zadowalające.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

Aby stworzyć podstawowy krój damskiej spódnicy, konieczne są pomiary ciała oznaczone symbolami:

A. ZTv, ZKo, ot

B. ZTv, TB, obt

C. ZWo, obt, ot

D. ZWo, ou, obt

Kiedy analizujemy błędne odpowiedzi, można zauważyć, że niektóre z podanych kombinacji pomiarów nie spełniają podstawowych wymagań konstrukcyjnych dla spódnicy damskiej. Na przykład, w odpowiedziach, które zawierają ZTv lub ZKo, brakuje kluczowych wymiarów, takich jak obwód talii i bioder, które są fundamentalne dla formy odzieży. ZTv często odnosi się do wymiarów związanych z długością, co nie jest wystarczające w kontekście projektowania spódnicy. Brak obwodu talii w niektórych odpowiedziach może prowadzić do błędów w dopasowaniu, co jest jednym z najczęstszych problemów w krawiectwie. Niektóre błędne odpowiedzi mogą sugerować, że projektant powinien skupić się na długości odzieży, co jest mylnym podejściem, ponieważ proporcje sylwetki mają kluczowe znaczenie w procesie konstrukcji. Właściwe pomiary to również podstawa do tworzenia wykrojów, które zapewniają komfort i estetykę. Typowym błędem jest również ignorowanie indywidualnych różnic w sylwetkach, co może prowadzić do błędnych wniosków na temat potrzebnych wymiarów. Dlatego tak ważne jest posiadanie odpowiednich umiejętności w zakresie interpretacji pomiarów oraz znajomości standardów, które umożliwiają skuteczne projektowanie odzieży.

Pytanie 33

Norma to dokument

A. dobrowolny, zaakceptowany przez uznaną jednostkę normalizacyjną

B. obowiązujący, przyjmowany przez najwyższe organy państwowe

C. określający sposób działania przedsiębiorstwa prywatnego

D. umożliwiający wytworzenie produktu w przedsiębiorstwie państwowym

Odpowiedzi sugerujące, że norma jest dokumentem obowiązującym uchwalanym przez najwyższe organy państwowe, czy też dobrowolnym, zaakceptowanym przez uznaną jednostkę normalizacyjną, wprowadzają w błąd, ponieważ nie uwzględniają istotnej roli norm w kontekście działalności prywatnych przedsiębiorstw. Normy nie są jedynie aktami prawnymi, ale także dobrowolnymi dokumentami, które przedsiębiorstwa wybierają na podstawie własnych potrzeb i strategii. Obowiązujące normy, takie jak normy ISO, choć uznawane są na poziomie międzynarodowym, nie są narzucane przez państwo, lecz dobrowolnie przyjmowane przez organizacje chcące poprawić swoje procesy oraz jakość produktów. Z kolei sugestia, że norma pozwala na stworzenie produktu w przedsiębiorstwie państwowym, również jest nieprecyzyjna, ponieważ normy mają na celu nie tylko tworzenie produktów, ale przede wszystkim zapewnienie odpowiednich standardów jakości i efektywności w procesach produkcyjnych. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie norm z regulacjami prawnymi, co prowadzi do dezinformacji na temat ich charakterystyki i zastosowania. Normy są narzędziem wsparcia dla przedsiębiorstw w dążeniu do doskonałości operacyjnej i spełnienia oczekiwań rynku, dlatego ich znaczenie w sektorze prywatnym jest niezaprzeczalne.

Pytanie 34

Aby naprawić błąd w spódnicy, w której szew boczny jest przesunięty w dół ku tyłowi, co należy zrobić?

A. pogłębiać podkrój przodu spódnicy wzdłuż linii środka

B. poszerzać spódnicę wzdłuż linii dołu

C. opuszczać przód spódnicy wzdłuż linii środka

D. zwężać spódnicę wzdłuż linii dołu

Odpowiedzi sugerujące opuszczenie przodu spódnicy lub poszerzenie jej na linii dołu nie są odpowiednie, ponieważ nie rozwiązują one problemu przesunięcia szwu bocznego. Opuszczenie przodu spódnicy na linii środka może prowadzić do dalszego zaburzenia proporcji, co tylko pogłębia istniejący błąd. W kontekście modowym, taka zmiana nie wpływa na poprawę dopasowania i może skutkować nieestetycznym wyglądem, ponieważ nie eliminuje źródła problemu. Podobnie, poszerzanie spódnicy na linii dołu nie przyczyni się do rozwiązania problemu z przesunięciem szwu, a może wręcz spowodować, że spódnica będzie wyglądała na zbyt luźną lub nieproporcjonalną, co jest niezgodne z zasadami dobrego kroju. Z kolei zwężenie spódnicy na linii dołu również nie jest odpowiednie, ponieważ nie ma bezpośredniego związku z przesunięciem szwu bocznego. W rzeczywistości, takie działanie może jedynie podkreślić wady konstrukcyjne i nie rozwiązuje problemu z równowagą kształtu spódnicy. Dlatego kluczowe jest, aby w takich sytuacjach skupić się na dostosowaniu podkroju przodu, co stanowi uznaną praktykę w zawodzie krawca i jest zgodne z najlepszymi standardami branżowymi.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Jakie jest zapotrzebowanie na tkaninę gładką poliestrową o szerokości 1,50 m, potrzebną do uszycia podstawowej spódnicy o długości 50 cm, dla klientki o wymiarach ot = 68 cm i obt = 92 cm?

A. 1,10 m

B. 0,55 m

C. 1,15 m

D. 0,60 m

Odpowiedzi, które proponują większe zużycie tkaniny, takie jak 1,10 m, 0,60 m czy 1,15 m, wynikają z nieprawidłowych założeń dotyczących obliczeń potrzebnych do uszycia spódnicy. Często zdarza się, że osoby zajmujące się szyciem nie uwzględniają w swoich kalkulacjach właściwego podziału materiału oraz zapasów na szwy. Na przykład, zbyt duża ilość materiału może sugerować niepotrzebne dodawanie zapasu. Obliczając normę zużycia, kluczowe jest również zrozumienie proporcji wzrostu i wymiarów ciała klientki. Obwody talii i bioder powinny być prawidłowo interpretowane, a ich wartości powinny wpływać na strategię krojenia, aby uniknąć marnotrawstwa. Przykładem typowego błędu jest mylenie długości spódnicy z ilością tkaniny potrzebnej na zakładki, co prowadzi do przeszacowania zapotrzebowania na materiał. Standardy w branży odzieżowej wyraźnie określają, że istotne jest nie tylko obliczenie długości, ale również uwzględnienie parametrów konstrukcyjnych, co zwiększa efektywność produkcji. W praktyce, wiedza o optymalizacji zużycia tkanin ma kluczowe znaczenie dla rentowności projektów odzieżowych, a prawidłowe podejście do obliczeń może znacząco wpłynąć na jakość końcowego produktu.

Pytanie 37

Jaką długość tkaniny gładkiej poliestrowej o szerokości 1,10 m należy przeznaczyć na uszycie spódnicy podstawowej o długości 50 cm dla klientki z wymiarami ot = 68 cm i obt = 92 cm?

A. 1,15 m

B. 0,60 m

C. 0,55 m

D. 1,10 m

Obliczanie norm zużycia tkaniny do szycia odzieży wymaga dokładności oraz zrozumienia, jakie czynniki mają wpływ na ostateczne zużycie materiału. W przypadku prób obliczenia ilości tkaniny na spódnicę, niektórzy mogą błędnie założyć, że ogólna długość spódnicy równa się długości tkaniny potrzebnej do jej uszycia. Na przykład, odpowiedzi 0,60 m, 1,15 m i 1,10 m mogą wynikać z niepoprawnych założeń dotyczących wymaganego zapasu materiału na szwy oraz krawędzie wykończeniowe, które są istotne w procesie szycia. Kolejnym błędem jest ignorowanie szerokości tkaniny, co prowadzi do niewłaściwego obliczenia, ponieważ tkanina o szerokości 1,10 m ma swoje ograniczenia w zakresie ilości materiału, który można wykorzystać na dany krój. Niezrozumienie różnicy pomiędzy długością spódnicy a zużyciem tkaniny jest powszechne, a także pomijanie takich aspektów jak sposób układania wykrojów na tkaninie, co może prowadzić do marnotrawstwa. Warto zawsze porównywać różne metody szycia oraz ich wpływ na zużycie materiałów, aby uzyskać najbardziej efektywne podejście do produkcji odzieży.

Pytanie 38

Jaką apreturę wykorzystuje się w procesie wykończenia materiałów przeznaczonych na odzież z włókien lnianych?

A. Przeciwgniotliwą

B. Brudnospieralną

C. Przeciwkurczliwą

D. Usztywniającą

Apretura brudnospieralna, chociaż może wydawać się atrakcyjną opcją, nie jest odpowiednia do tkanin lnianych przeznaczonych na odzież. Jej głównym celem jest ochrona materiałów przed zabrudzeniem, co w przypadku lnu, który sam w sobie jest materiałem naturalnym, nie jest kluczowym aspektem. W rzeczywistości, lniane włókna są znane z wysokiej chłonności, co oznacza, że mogą łatwo wchłaniać różne substancje, a ochrona przed zabrudzeniem nie zniweluje ich naturalnych właściwości. Ponadto, apretura przeciwkurczliwa, która jest stosowana, aby zminimalizować skurcz tkanin podczas prania, także nie spełnia roli, jaką odgrywa apretura przeciwgniotliwa. Tkaniny lniane mogą ulegać skurczeniu, ale ich gniotliwość jest znacznie bardziej istotnym czynnikiem przy projektowaniu odzieży. Usztywniająca apretura z kolei nadaje tkaninom większą sztywność, co może być korzystne w niektórych stylach odzieżowych, jednak dla lnianych materiałów, które mają być elastyczne i przewiewne, nie jest to odpowiedni wybór. W praktyce, stosowanie niewłaściwych apretur może prowadzić do niekorzystnych efektów wizualnych i funkcjonalnych, dlatego ważne jest, aby stosować rozwiązania zgodne z właściwościami i przeznaczeniem materiału.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

Do tkanin wykonanych z materiałów, które można prasować na mokro w temperaturze nieprzekraczającej 200°C, należy zaliczyć

A. bawełnę

B. wełnę

C. len

D. naturalny jedwab

Prasowanie tkanin z bawełny, wełny i jedwabiu naturalnego na mokro w temperaturze do 200°C może prowadzić do niepożądanych skutków. Bawełna wykazuje dużą odporność na wysokie temperatury i może być prasowana w wyższych temperaturach, jednak nie ma potrzeby stosowania mokrego prasowania, które może osłabić włókna. Dla wełny, prasowanie na mokro jest ryzykowne, ponieważ może prowadzić do filcowania i zniekształcenia materiału. Wełna wymaga delikatnego podejścia, a prasowanie na sucho w niskiej temperaturze jest bardziej odpowiednie. Z kolei jedwab naturalny, będący bardzo delikatnym włóknem, wymaga szczególnej troski; prasowanie na mokro w zbyt wysokiej temperaturze może spowodować trwałe uszkodzenie tkaniny, a także utratę jej połysku. Warto również dodać, że często mylnie uważa się, iż wyższa temperatura zawsze przynosi lepsze efekty w prasowaniu. W rzeczywistości, każdy materiał ma swoje specyficzne wymagania dotyczące temperatury i wilgotności, a ich ignorowanie prowadzi do uszkodzenia włókien. Dlatego ważne jest, aby przed przystąpieniem do prasowania zapoznać się z zaleceniami producenta oraz standardami prasowania dla danej tkaniny, aby uniknąć typowych błędów i zapewnić sobie długotrwałą jakość materiałów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej