Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik ekonomista
  • Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
  • Data rozpoczęcia: 7 maja 2025 12:49
  • Data zakończenia: 7 maja 2025 13:13

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W związku z poziomem szczegółowości badań analitycznych można wyróżnić analizę ekonomiczną

A. ogólną i szczegółową
B. szczegółową i okresową
C. okresową i odcinkową
D. odcinkową i funkcjonalną
Odpowiedź ogólna i szczegółowa jest poprawna, ponieważ w analizie ekonomicznej rzeczywiście wyróżnia się te dwa kluczowe typy. Analiza ogólna koncentruje się na szerokim obrazie sytuacji ekonomicznej, uwzględniając makroekonomiczne czynniki, takie jak gospodarcza kondycja kraju, inflacja, bezrobocie czy bilans handlowy. Z kolei analiza szczegółowa skupia się na konkretnych aspektach działalności gospodarczej, takich jak finansowe wyniki firmy, koszty produkcji, czy rentowność poszczególnych produktów. Przykładem zastosowania analizy ogólnej może być ocena wpływu polityki monetarnej na inflację, podczas gdy analiza szczegółowa może obejmować badanie kosztów operacyjnych konkretnego zakładu produkcyjnego. W praktyce, zarówno analiza ogólna, jak i szczegółowa, są niezbędne do podejmowania świadomych decyzji ekonomicznych oraz do prognozowania przyszłych trendów. Warto podkreślić, że standardy analizy ekonomicznej sugerują, aby obie te analizy były stosowane w zrównoważony sposób dla pełniejszego zrozumienia sytuacji rynkowej oraz podejmowania efektywnych działań strategicznych.
Pytanie 2

Menadżer, który dąży do stworzenia atmosfery wzajemnego zaufania, mobilizuje członków zespołu do wspólnego podejmowania decyzji odnośnie celów, a także korzysta z sugestii i porad pracowników przed podjęciem decyzji, reprezentuje podejście kierownicze

A. liberalny
B. autokratyczny
C. demokratyczny
D. biurokratyczny
Wybór stylu biurokratycznego sugeruje podejście skupiające się na ścisłych regułach i procedurach, w którym decyzje są podejmowane głównie przez wyższe kierownictwo, a pracownicy mają ograniczoną możliwość wpływu na procesy decyzyjne. Tego typu styl zarządzania może prowadzić do sztywności organizacyjnej, ograniczając innowacyjność i elastyczność, co jest sprzeczne z ideą współdecydowania o celach. Z kolei styl liberalny, znany również jako laissez-faire, charakteryzuje się minimalną ingerencją kierownika w działalność zespołu. Pracownicy mają swobodę działania, jednak brak wyraźnego kierownictwa może prowadzić do chaosu i braku spójności w realizacji zadań. Natomiast styl autokratyczny koncentruje się na dominacji jednego lidera, który podejmuje decyzje bez konsultacji z zespołem, co może osłabiać morale i zaufanie w grupie. Niezrozumienie różnic między tymi stylami może prowadzić do mylnych przekonań na temat ich efektywności oraz negatywnie wpływać na atmosferę pracy. Współczesne zarządzanie coraz bardziej kieruje się w stronę modeli partycypacyjnych, które podkreślają znaczenie zaangażowania pracowników w procesy decyzyjne, tym samym zwiększając ich motywację i efektywność w realizacji zadań.
Pytanie 3

Na podstawie danych zawartych w tabeli określ, w którym roku przedsiębiorstwo uzyskało największy zysk netto z 1 złotówki przychodu ze sprzedaży.

RokZysk netto (zł)Przychody ze sprzedaży (zł)
201012 000160 000
201118 000200 000
201212 000150 000
201315 000200 000

A. W 2010 roku.
B. W 2013 roku.
C. W 2012 roku.
D. W 2011 roku.
Wybór 2011 roku jako roku z najwyższym zyskiem netto z 1 złotówki przychodu ze sprzedaży jest właściwy, ponieważ opiera się na kluczowej analizie efektywności finansowej przedsiębiorstwa. Obliczając stosunek zysku netto do przychodów, uzyskujemy wskaźnik rentowności, który pozwala ocenić, jak skutecznie firma przekształca swoje przychody w zysk. W przypadku 2011 roku, osiągnięcie wartości 0,09 zł na każdą złotówkę przychodu wskazuje na wyższą efektywność operacyjną w porównaniu do pozostałych lat. Takie analizy są istotne w kontekście podejmowania decyzji strategicznych, a także planowania finansowego. Praktycznie, wskaźnik ten można wykorzystać do porównań z innymi firmami w branży, co pozwala na identyfikację najlepszych praktyk oraz obszarów do poprawy. Warto również zauważyć, że dążenie do zwiększenia rentowności powinno być elementem każdego planu rozwoju przedsiębiorstwa, co jest zgodne z podejściem oparte na danych, które obecnie dominuje w zarządzaniu finansami.
Pytanie 4

Rynek papierów wartościowych, który obejmuje transakcje papierami wartościowymi już w obrocie, nazywany jest rynkiem

A. wtórnym
B. podstawowym
C. pierwotnym
D. równoległym
Rynek wtórny to segment rynku papierów wartościowych, na którym dokonuje się obrotu papierami wartościowymi, które zostały już wcześniej wyemitowane na rynku pierwotnym. Główna różnica między tymi rynkami polega na tym, że rynek pierwotny jest miejscem, gdzie nowe papiery wartościowe są emitowane przez emitentów i sprzedawane inwestorom po raz pierwszy. Przykładem rynku wtórnego mogą być giełdy papierów wartościowych, gdzie inwestorzy sprzedają i kupują akcje spółek, które są już notowane. Ważne jest zrozumienie, że rynek wtórny odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu płynności dla inwestorów, umożliwiając im szybkie zbycie posiadanych papierów wartościowych. Z perspektywy dobrych praktyk, uczestnicy rynku powinni być świadomi mechanizmów działania rynku wtórnego, w tym wpływu na ceny akcji, które mogą być kształtowane przez podaż i popyt. Przykładem może być sytuacja, w której duża liczba inwestorów decyduje się na sprzedaż akcji danej spółki, co prowadzi do spadku ich wartości na rynku wtórnym. Zrozumienie tego mechanizmu jest kluczowe dla skutecznego zarządzania portfelem inwestycyjnym.
Pytanie 5

Umowa o pracę zawarta na czas sześciu miesięcy od dnia 1 marca 2015 roku zakończyła się w dniu

A. 1 września 2015 r.
B. 31 sierpnia 2015 r.
C. 2 września 2015 r.
D. 30 sierpnia 2015 r.
W przypadku niewłaściwych odpowiedzi, takich jak 1 września 2015 r., 2 września 2015 r. czy 30 sierpnia 2015 r., warto zauważyć, że popełniono błąd w obliczeniach dat. Umowa na czas określony, trwająca 6 miesięcy, nie kończy się ani 1 września, ani 2 września, ponieważ są to daty, które przypadają po zakończeniu okresu obowiązywania umowy. 1 września 2015 r. to dzień, który następuje po 31 sierpnia, co oznacza, że umowa przedłużałaby się o dodatkowy dzień, co jest niezgodne z pierwotnym założeniem. Natomiast data 30 sierpnia 2015 r. jest również mylna, ponieważ umowa kończy się ostatniego dnia miesiąca, co w tym przypadku oznacza 31 sierpnia, a nie dzień wcześniejszy. Tego typu błędy obliczeniowe mogą wynikać z nieprecyzyjnego zrozumienia zasad dotyczących umów o pracę oraz niewłaściwego posługiwania się kalendarzem. W praktyce, dla pracowników oraz pracodawców kluczowe jest znajomość tych zasad, aby unikać nieporozumień oraz potencjalnych problemów prawnych związanych z niewłaściwym zakończeniem umowy. Zrozumienie terminów i warunków umowy jest fundamentalne dla prawidłowego zarządzania zasobami ludzkimi oraz przestrzegania przepisów prawa pracy.
Pytanie 6

Która sekcja biznesplanu dostarcza szczegółowych informacji potencjalnym inwestorom na temat zdolności finansowej przedsiębiorstwa, jego zyskowności, przewidywanych wydatków operacyjnych oraz możliwości uzyskania zwrotu z inwestycji?

A. Plan marketingowy
B. Plan finansowy
C. Plan organizacyjny
D. Plan techniczny
Plan finansowy jest kluczowym elementem każdego biznesplanu, który dostarcza inwestorom szczegółowych informacji na temat aspektów finansowych działalności. Obejmuje on prognozy przychodów, zestawienia kosztów operacyjnych, analizę rentowności oraz plany dotyczące płynności finansowej. Przykładowo, w planie finansowym można zawrzeć prognozy cash flow, które wskazują, jak firma zamierza zarządzać swoimi środkami pieniężnymi, co jest istotne dla oceny jej zdolności do regulowania bieżących zobowiązań. Dodatkowo, plan finansowy pokazuje potencjalnym inwestorom, kiedy mogą oczekiwać zwrotu z inwestycji, co jest kluczowym czynnikiem przy podejmowaniu decyzji inwestycyjnych. Dlatego opracowanie solidnego planu finansowego jest nie tylko wymogiem formalnym, ale i praktycznym narzędziem, które może znacząco zwiększyć atrakcyjność projektu w oczach inwestorów oraz pomóc w monitorowaniu i zarządzaniu finansami firmy zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi.
Pytanie 7

Jakie działanie wobec kontrahentów można uznać za nieetyczne?

A. wykorzystywanie sprzętu firmy do celów osobistych
B. nierówne traktowanie pracowników
C. zatrudnianie pracowników bez zachowania okresu wypowiedzenia
D. niedotrzymywanie ustalonych terminów dostaw oraz warunków umów
Niedotrzymywanie terminów dostaw i warunków umów jest nieetycznym działaniem, ponieważ narusza zasady rzetelności i uczciwości w relacjach biznesowych. W kontekście współpracy z kontrahentami, każde opóźnienie lub niespełnienie warunków uzgodnionych w umowach może prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym do utraty zaufania oraz reputacji firmy. Przykładowo, jeśli dostawca nie wywiązuje się z terminów, odbiorca może zostać zmuszony do szukania alternatywnych dostawców, co stawia ich w trudnej sytuacji. Dobre praktyki w branży sugerują jasno określone terminy oraz konsekwentne ich przestrzeganie, co pozwala na budowanie długotrwałych relacji opartych na zaufaniu. W zależności od branży, takie działania mogą być regulowane przez określone przepisy prawne lub standardy branżowe, które mają na celu zapewnienie przejrzystości i rzetelności w obrocie gospodarczym. W sytuacjach, gdy dochodzi do opóźnień, etyczne postępowanie wymaga komunikacji z kontrahentami i renegocjacji warunków, aby zminimalizować negatywne skutki dla obu stron.
Pytanie 8

Istotnym składnikiem umowy o pracę jest wskazanie

A. wymiaru urlopu wypoczynkowego przysługującego pracownikowi
B. daty rozpoczęcia pracy oraz miejsca jej realizacji
C. długości przerw między obowiązkami, które przysługują pracownikowi
D. terminu, miejsca i czasu wypłaty wynagrodzenia
Odpowiedź wskazująca na konieczność określenia terminu rozpoczęcia pracy oraz miejsca jej wykonywania jest zgodna z przepisami Kodeksu pracy, który jasno definiuje kluczowe elementy, jakie powinny znaleźć się w umowie o pracę. W szczególności, te informacje są niezbędne, aby pracownik mógł skutecznie zorganizować swoje obowiązki i przygotować się do podjęcia pracy. Na przykład, jeśli umowa określa datę rozpoczęcia pracy, pracownik ma czas na zakończenie ewentualnych zobowiązań w poprzednim miejscu zatrudnienia oraz na przygotowanie się do nowej roli. Miejsce wykonywania pracy jest istotne z punktu widzenia logistyki i codziennych dojazdów, co wpływa na komfort i efektywność pracy. Dlatego też, te elementy są fundamentem każdej umowy o pracę, a ich brak mógłby prowadzić do nieporozumień i sporów prawnych. Dobrą praktyką jest również, aby pracodawca dostarczał pracownikom dodatkowe informacje dotyczące organizacji miejsca pracy oraz szczegółowe zasady dotyczące pracy w danym miejscu.
Pytanie 9

Niewłaściwe archiwizowanie dokumentacji niearchiwalnej polega na

A. układaniu materiałów w teczkach według porządku spraw, a w obrębie sprawy - chronologicznie
B. prawidłowym uporządkowaniu materiałów wewnątrz teczek, ich opisaniu, stworzeniu ewidencji oraz zapewnieniu ich bezpieczeństwa
C. powiadomieniu dyrektora odpowiedniego lokalnego archiwum państwowego oraz sporządzeniu spisu zdawczo-odbiorczego
D. ocenie jej użyteczności, wydzieleniu dokumentacji zbędnej oraz przekazaniu jej do zniszczenia
Brakowanie dokumentacji, która nie jest archiwalna, to ważna sprawa. Chodzi o to, żeby ocenić, co z tych wszystkich papierów jest naprawdę potrzebne, a co można wyrzucić, bo tylko zabiera miejsce. Kluczowe jest, żeby wiedzieć, które dokumenty można uznać za zbędne. Wymaga to znajomości przepisów prawnych i zasad związanych z przechowywaniem takich materiałów. Jak już ustalimy, co można wyrzucić, to segregujemy te dokumenty i przekazujemy je do zniszczenia. Dzięki temu łatwiej zarządzać przestrzenią i zasobami. Organizacje powinny mieć ustalone procedury dotyczące brakowania – warto mieć jasne kryteria oceny dokumentów, żeby być zgodnym z przepisami. I pamiętaj, brakowanie to nie jest tylko wywalenie papierów, ale część większego zarządzania dokumentów, dzięki czemu w archiwum zostają tylko te najważniejsze informacje. Można to zaobserwować w instytucjach publicznych, które regularnie przeglądają dokumenty, co pozwala na lepsze zarządzanie zasobami i spełnianie wymogów prawnych.
Pytanie 10

Firma planuje wytworzyć 200 opakowań makaronu. Wymagana ilość mąki do wyprodukowania jednego opakowania wynosi 0,5 kg. Na początku miesiąca stan zapasu mąki wyniósł 0. Ile kilogramów mąki trzeba zakupić, aby na koniec miesiąca w magazynie pozostało 10 kg mąki?

A. 22 kg
B. 11 kg
C. 220 kg
D. 110 kg
Aby obliczyć, ile mąki należy zakupić, musimy najpierw określić całkowite zużycie mąki do produkcji 200 opakowań makaronu. Norma zużycia wynosi 0,5 kg na jedno opakowanie, więc dla 200 opakowań potrzebujemy 200 * 0,5 kg = 100 kg mąki. Magazyn na początku miesiąca nie ma żadnych zapasów, co oznacza, że całą wymaganą mąkę musimy zakupić. Jednak celem jest, aby na koniec miesiąca pozostało 10 kg mąki w magazynie. Dlatego musimy dodać tę wartość do całkowitego zapotrzebowania, co daje nam 100 kg + 10 kg = 110 kg. W praktyce, takie obliczenia są kluczowe dla zarządzania zapasami w przedsiębiorstwach produkcyjnych. Pomagają one w unikaniu zarówno nadwyżki, która może prowadzić do strat, jak i niedoboru, który mógłby zakłócić proces produkcji. Regularne monitorowanie zużycia materiałów oraz odpowiednie planowanie zakupów są zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania łańcuchem dostaw.
Pytanie 11

Jakie obowiązki realizuje Naczelnik Urzędu Celnego?

A. naliczanie podatku dochodowego od osób prawnych
B. przyjmowanie deklaracji podatkowych i identyfikacyjnych
C. pobór podatku od towarów i usług z tytułu importu towarów
D. prowadzenie śledztw w sprawach karnych skarbowych
Naczelnik Urzędu Celnego jest odpowiedzialny za pobór podatku od towarów i usług (VAT) w kontekście importu towarów, co stanowi kluczowy element systemu celno-skarbowego w Polsce. W praktyce oznacza to, że każdy towar, który jest importowany do kraju, podlega opodatkowaniu VAT, a jego prawidłowe naliczenie oraz pobranie leży w gestii Naczelnika Urzędu Celnego. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest kontrola dokumentów celnych, gdzie Naczelnik sprawdza, czy odpowiedni podatek został naliczony i opłacony przed wprowadzeniem towarów na rynek. Zgodnie z przepisami prawa celnego, Naczelnik ma również obowiązek zapewnienia zgodności z regulacjami unijnymi, co jest istotne w kontekście obrotu międzynarodowego. Efektywne zarządzanie tym procesem pozwala na minimalizację ryzyka naruszenia przepisów oraz poprawę efektywności administracji skarbowej.
Pytanie 12

Negocjacje w twardym stylu opisują

A. częstym stosowaniem uników oraz uległością jednego z uczestników negocjacji
B. stawianiem drugiej stronie wyraźnych i konkretnych żądań
C. godzeniem się na potencjalną stratę w dążeniu do uzyskania kompromisu
D. poszukiwaniem takiego rozwiązania, które zostanie zaakceptowane przez drugą stronę
Negocjacje twarde, często nazywane również negocjacjami pozycyjnymi, opierają się na jasnym i zdecydowanym stawianiu wymagań. W tym podejściu negocjatorzy przyjmują mocne stanowisko i dążą do maksymalizacji swoich zysków bez względu na potrzeby drugiej strony. Przykładem mogą być negocjacje kontraktowe, gdzie jedna ze stron domaga się konkretnych warunków dostawy, ceny czy terminów realizacji, a druga strona jest zmuszona dostosować się do tych wymagań, aby osiągnąć porozumienie. Negocjacje twarde mogą prowadzić do szybkich wyników, ale często wiążą się z ryzykiem konfliktu, co może zniechęcać do dalszej współpracy. W kontekście standardów praktyk negocjacyjnych, kluczowe jest zrozumienie, że twarde podejście bywa skuteczne w sytuacjach, gdzie istnieje duża różnica interesów i gdzie długoterminowe relacje nie są priorytetem. Umiejętne stosowanie negocjacji twardych wymaga również znajomości technik perswazji i umiejętności argumentacji, aby skutecznie przedstawić swoje żądania.
Pytanie 13

Trzech księgowych pragnie zostać wspólnikami działającymi na własny rachunek. Dysponują oni odpowiednimi uprawnieniami do wykonywania wolnego zawodu (księgowego). Wspólnicy nie chcą ponosić odpowiedzialności za długi spółki wynikłe z pracy pozostałych członków. Jaką formę organizacyjno-prawną powinni przyjąć?

A. Spółkę akcyjną
B. Spółkę jawną
C. Spółkę cywilną
D. Spółkę partnerską
Wybór niewłaściwej formy organizacyjnej, takiej jak spółka cywilna, spółka akcyjna czy spółka jawna, może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych i finansowych. Spółka cywilna to umowa między wspólnikami, która nie jest odrębną osobą prawną, co oznacza, że wszyscy wspólnicy odpowiadają za zobowiązania całej spółki całym swoim majątkiem. Ta forma nie zabezpiecza wspólników przed odpowiedzialnością za działania innych, co jest szczególnie istotne w przypadku księgowych, którzy muszą dbać o swoją reputację zawodową. Spółka akcyjna jest z kolei bardziej skomplikowaną strukturą, przeznaczoną dla większych przedsiębiorstw, gdzie kapitał zakładowy dzielony jest na akcje. To rozwiązanie wiąże się z wyższymi kosztami założenia oraz formalnościami, które mogą nie być praktyczne dla trzech księgowych planujących wspólne prowadzenie działalności. Natomiast spółka jawna, podobnie jak spółka cywilna, nie ogranicza odpowiedzialności wspólników, co może być niebezpieczne w zawodzie księgowego, gdzie błędy mogą prowadzić do wysokich roszczeń. Niezrozumienie różnic pomiędzy tymi formami prowadzenia działalności gospodarczej może prowadzić do wyboru, który nie zabezpiecza interesów wszystkich wspólników, a tym samym narazi ich na niepotrzebne ryzyko.
Pytanie 14

Koszty poniesione przez przedsiębiorstwo na wyprodukowanie partii 2 000 sztuk produktów wyniosły: (tabela poniżej) Jednostkowy koszt własny wytworzenia 1 sztuki produktu wynosi

Pozycje kalkulacyjnePoniesione koszty (zł)
Materiały bezpośrednie30 000,00
Płace bezpośrednie16 000,00
Koszty wydziałowe4 600,00
Koszty zarządu2 400,00

A. 24,20 zł
B. 25,30 zł
C. 26,50 zł
D. 23,00 zł
Podczas analizy odpowiedzi na to pytanie można zauważyć typowe błędy myślowe, które prowadzą do nieprawidłowych wniosków. Na przykład, odpowiedzi 26,50 zł i inne sugerują, że koszt jednostkowy został obliczony w sposób, który nie uwzględnia wszystkich wydatków poniesionych na produkcję. Warto zwrócić uwagę, że w praktyce jednostkowy koszt wytworzenia musi brać pod uwagę nie tylko bezpośrednie koszty materiałów, ale także koszty pośrednie, takie jak wynagrodzenia pracowników, koszty energii, amortyzację maszyn oraz inne wydatki operacyjne. Otrzymanie błędnych wyników może również wynikać z pomyłek arytmetycznych, co w praktyce jest zjawiskiem powszechnym, szczególnie w przypadku dużych zestawień kosztów. Niezrozumienie zasady agregacji kosztów może prowadzić do wyboru niewłaściwej odpowiedzi, co z kolei może skutkować nieoptymalnymi decyzjami finansowymi. Kluczowe jest, aby podczas obliczeń zachować szczególną uwagę na szczegóły oraz stosować odpowiednie metody analizy kosztów, które są standardem w zarządzaniu finansami w przedsiębiorstwach. Prawidłowe zrozumienie tych zasad pozwala uniknąć pułapek finansowych oraz wspiera efektywne planowanie budżetu i cen produktów.
Pytanie 15

W okresie od stycznia do marca średni stan zapasów wyniósł 200 000 zł, a przychody z tytułu sprzedaży osiągnęły 1 260 000 zł. Jak obliczyć wskaźnik rotacji w razach?

A. 6,3
B. 5,0
C. 5,5
D. 6,0
Wskaźnik rotacji w razach jest kluczowym wskaźnikiem efektywności zarządzania zapasami w przedsiębiorstwie. Oblicza się go poprzez podzielenie przychodów ze sprzedaży przez przeciętny stan materiałów w danym okresie. W tym przypadku mamy przychody ze sprzedaży wynoszące 1 260 000 zł oraz przeciętny stan materiałów wynoszący 200 000 zł. Wzór na wskaźnik rotacji w razach przedstawia się następująco: Wskaźnik rotacji = Przychody / Przeciętny stan materiałów. Po podstawieniu danych otrzymujemy: 1 260 000 zł / 200 000 zł = 6,3. Taki wynik oznacza, że przedsiębiorstwo zdołało obrócić swoje zapasy 6,3 razy w badanym okresie. W praktyce wyższy wskaźnik rotacji może wskazywać na bardziej efektywne zarządzanie zapasami, co prowadzi do lepszego wykorzystania kapitału. Dobrą praktyką jest porównywanie tego wskaźnika z branżowymi normami, aby zidentyfikować potencjalne obszary do poprawy. W przypadku powtarzających się zjawisk niskiej rotacji, przedsiębiorstwo może rozważyć optymalizację procesów zamówień oraz magazynowania.
Pytanie 16

Walne zgromadzenie akcjonariuszy spółki akcyjnej podjęło uchwałę o rozdziale osiągniętego zysku netto wynoszącego 60 000 zł w następujący sposób:
- na zwiększenie kapitału zapasowego 8 %
- na premie dla pracowników 12 %
- na dywidendy dla akcjonariuszy 20 %

Jaką kwotę zysku pozostanie po dokonaniu podziału?

A. 36 000 zł
B. 24 000 zł
C. 30 000 zł
D. 45 000 zł
Podzielony zysk netto wynoszący 60 000 zł podzielono na różne stawki: 8% idzie na kapitał zapasowy, 12% dostaną pracownicy w postaci nagród, a 20% to dywidendy dla akcjonariuszy. Żeby obliczyć, ile nam zostaje po tych podziałach, najpierw trzeba policzyć, jakie są poszczególne kwoty. Więc, kapitał zapasowy to 8% z 60 000 zł, czyli 4 800 zł. Nagrody dla pracowników wychodzą 12%, co daje 7 200 zł, a dywidendy to 20%, czyli 12 000 zł. Jak to zsumujemy, dostajemy 4 800 zł + 7 200 zł + 12 000 zł = 24 000 zł. Teraz, jeśli odejmiemy tę kwotę od początkowego zysku, to będzie 60 000 zł - 24 000 zł = 36 000 zł. Takie podejście do podziału zysku jest spoko, bo dobrze wpływa na finanse firmy, a przy okazji nagradza zarówno pracowników, jak i akcjonariuszy.
Pytanie 17

Jakie zadanie wykonuje NIK?

A. Nadzór nad działalnością handlową i usługową, jakością produktów oraz ochrona praw konsumentów
B. Nadzór nad działalnością gospodarczą i finansową instytucji administracji rządowej
C. Nadzór i ocena stanu środowiska naturalnego, kontrola przestrzegania norm ochrony wód oraz zarządzania zasobami wodnymi
D. Weryfikacja rzetelności zgłaszanych podstaw opodatkowania, poprawności obliczania oraz wpłacania podatków
Wybór odpowiedzi dotyczących kontroli działalności handlu i usług, jakości towarów oraz ochrony interesów konsumentów, a także kontroli środowiska naturalnego, obliczania podatków i stosowania norm ochrony wód, jest wynikiem niepełnego zrozumienia zakresu kompetencji NIK. NIK koncentruje się na kontroli organów administracji rządowej i wojewódzkich, eliminując tym samym kontrolę nad działalnością sektora prywatnego, w tym handlu i usług. Również kontrola środowiska naturalnego i jakości towarów nie mieści się w głównych zadaniach NIK, chociaż mogą to być aspekty, które są kontrolowane przez inne instytucje. Dodatkowo, istnieje tendencja do mylenia zadań NIK z obowiązkami innych organów, takich jak Inspekcja Handlowa czy Inspektorat Ochrony Środowiska, które mają inny zakres działania. Typowym błędem jest zatem założenie, że kontrola działalności finansowej sektora prywatnego leży w gestii NIK, podczas gdy zadania te są przekazywane innym instytucjom odpowiedzialnym za nadzór w danym obszarze. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowej interpretacji roli NIK i innych organów w systemie kontrolnym w Polsce.
Pytanie 18

Wzrost efektywności pracy nastąpi, gdy produkcja

A. zmniejszy się o 10%, a zatrudnienie spadnie o 2
B. zwiększy się o 8%, a zatrudnienie wzrośnie o 10%
C. zwiększy się o 15%, a zatrudnienie wzrośnie o 5%
D. zmniejszy się o 7%, a zatrudnienie zwiększy się o 1%
Jak to wygląda, to wydajność pracy jest mocno związana z tym, jak dużo produkujemy w porównaniu do liczby zatrudnionych ludzi. Na przykład, jeśli produkcja wzrośnie o 15%, a zatrudnienie tylko o 5%, to mamy do czynienia z fajnym zwiększeniem wydajności. Wydajność można liczyć jako produkcję podzieloną przez liczbę pracowników. Więc jak użyjemy wzoru P = Q / L (gdzie Q to produkcja, a L to liczba ludzi), to widać, że w takiej sytuacji wydajność idzie w górę. W praktyce to znaczy, że każdy pracownik produkuje więcej, co z kolei przynosi korzyści dla firmy, zwiększając zyski i poprawiając konkurencyjność. Tego typu podejście jest zgodne z tym, co się robi w dobrym zarządzaniu produkcją, czyli stawia na efektywność i mądre gospodarowanie zasobami. No i warto dodać, że wzrost wydajności może też podnieść morale pracowników, bo ich praca jest bardziej doceniana. Jak się liczy wydajność, to nie można zapominać o różnych czynnikach zewnętrznych, jak technologia czy organizacja pracy, które mogą pomóc albo przeszkadzać w osiągnięciu lepszej efektywności.
Pytanie 19

Zgodnie z regulacjami Kodeksu pracy nawiązanie stosunku pracy nie jest możliwe na podstawie

A. spółdzielczej umowy o pracę
B. kontraktu menadżerskiego
C. mianowania
D. umowy o pracę
Wybór 'mianowania' lub 'umowy o pracę' jako podstawy nawiązania stosunku pracy jest niezgodny z rzeczywistością prawną. Mianowanie jest jedną z form nawiązania stosunku pracy, typową dla sektorów publicznych, gdzie pracownicy są powoływani do pełnienia określonych funkcji przez organ do tego uprawniony. Taka forma zatrudnienia daje pracownikom szczególne przywileje, takie jak ochrona przed wypowiedzeniem, co nie jest typowe w przypadku umów cywilnoprawnych. Z kolei umowa o pracę jest standardową formą zatrudnienia, która jest ściśle regulowana przez Kodeks pracy, a jej zapisy muszą być zgodne z przepisami dotyczącymi wynagrodzeń, czasu pracy i innych uprawnień pracowniczych. Wybór spółdzielczej umowy o pracę także nie jest błędny, ponieważ ta forma zatrudnienia umożliwia nawiązanie stosunku pracy w ramach spółdzielni, dostosowując się do specyficznych potrzeb członków spółdzielni. Ważne jest zrozumienie, że różne formy zatrudnienia mają swoje specyfiki i powinny być stosowane zgodnie z ich przeznaczeniem, co często prowadzi do błędnych wniosków. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że wszystkie formy zatrudnienia są sobie równe, podczas gdy każda z nich ma swoje unikatowe zasady i regulacje, dlatego tak istotne jest ich właściwe rozróżnianie dla zgodności z przepisami prawa.
Pytanie 20

Hurtownia zakupiła w październiku 2022 r. i przyjęła do magazynu paprykę na podstawie dowodów Pz – przyjęcie zewnętrzne zgodnie z zamieszczonym fragmentem kartoteki magazynowej. Ile wynosi średnia cena jednego kilograma papryki przyjętej do magazynu w październiku 2022 r. obliczona metodą średniej ważonej?

Fragment kartoteki magazynowej
Lp.DataDowódIlośćCenaWartość
103.10.2022 r.Pz 1/10/2022250 kg14,20 zł/kg3 550,00 zł
217.10.2022 r.Pz 2/10/2022200 kg14,00 zł/kg2 800,00 zł
327.10.2022 r.Pz 3/10/2022350 kg15,00 zł/kg5 250,00 zł

A. 14,40 zł
B. 14,20 zł
C. 14,50 zł
D. 14,80 zł
Poprawna odpowiedź to 14,50 zł za kilogram papryki, która została obliczona przy użyciu metody średniej ważonej. Metoda ta polega na podzieleniu całkowitej wartości zakupionej papryki przez całkowitą ilość przyjętej papryki. Dzięki temu uzyskuje się miarodajny wskaźnik, który uwzględnia różnice cenowe przyjętych partii towaru. W praktyce, w przypadku hurtowni, która przyjmuje różne dostawy o różnych cenach, metoda średniej ważonej jest szczególnie użyteczna. Przykład: jeśli hurtownia przyjęła 100 kg papryki za 1400 zł i 50 kg za 800 zł, całkowita wartość wynosi 2200 zł, a całkowita ilość 150 kg, co daje średnią cenę 14,67 zł. Jednakże, w przypadku innych wartości przyjęć, wynik może być inny, ale zasada obliczeń zawsze pozostaje taka sama. Zgodnie z dobrymi praktykami w zarządzaniu magazynem i księgowości, prawidłowe obliczenia pozwalają na lepsze prognozowanie kosztów i optymalizację zapasów.
Pytanie 21

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli wskaż, które przedsiębiorstwo osiągnęło najlepszą dynamikę sprzedaży.

PrzedsiębiorstwoWskaźnik dynamiki w %
AXA115
KLIK120
DRU90
ORA85

A. Przedsiębiorstwo ORA
B. Przedsiębiorstwo AXA
C. Przedsiębiorstwo DRU
D. Przedsiębiorstwo KLIK
Wybór innego przedsiębiorstwa zamiast KLIK może wynikać z niepełnego zrozumienia wskaźnika dynamiki sprzedaży. Wiele osób podejmuje decyzje na podstawie subiektywnych wrażeń lub błędnych interpretacji danych. Na przykład, przedsiębiorstwo AXA mogło osiągnąć wysoki wolumen sprzedaży, co niekoniecznie przekłada się na wysoką dynamikę wzrostu. Zrozumienie różnicy między wartością sprzedaży a dynamiką jest kluczowe, ponieważ wartość sprzedaży nie zawsze odzwierciedla tempo wzrostu. Często można spotkać się z sytuacjami, w których przedsiębiorstwo o stabilnej sprzedaży nie wykazuje dynamicznego wzrostu, podczas gdy inne, mniejsze firmy mogą osiągać znacznie większe przyrosty procentowe, mimo mniejszych całkowitych wyników sprzedaży. Warto również zwrócić uwagę na kontekst rynkowy oraz historyczne dane sprzedażowe, które pozwalają na dokonanie właściwej analizy. Często błędne wybory wynikają z pomijania kluczowych czynników, takich jak sezonowość rynku, zmiany w zachowaniach konsumenckich czy nowo wprowadzone innowacje, które mogą znacząco wpłynąć na dynamikę sprzedaży. Dlatego też, kluczowe jest, aby przy ocenie wyników sprzedaży kierować się rzetelnymi danymi i ich właściwą analizą.
Pytanie 22

Przedsiębiorca nabył towar o wartości 800 euro od zagranicznego dostawcy, korzystając z odroczonego terminu płatności. W dniu zakupu kurs euro wynosił 4,20 zł, a w dniu spłaty zobowiązania 4,40 zł. Co to oznacza?

A. ujemną różnicę kursową w wysokości 160 zł
B. dodatnią różnicę kursową w wysokości 160 zł
C. dodatnią różnicę kursową w wysokości 16 zł
D. ujemną różnicę kursową w wysokości 16 zł
Udzielona odpowiedź jest poprawna, gdyż odzwierciedla rzeczywisty stan różnic kursowych w opisanej transakcji. Przedsiębiorca nabył towary o wartości 800 euro, co przekłada się na wartość w złotych, gdyż stosowany kurs wynosił 4,20 zł za euro w dniu zakupu. Zatem wartość towarów wynosiła 800 euro * 4,20 zł/euro = 3360 zł. W dniu regulowania zobowiązania kurs wzrósł do 4,40 zł za euro, co oznacza, że przedsiębiorca musiał zapłacić 800 euro * 4,40 zł/euro = 3520 zł. Różnica pomiędzy wartością w dniu zakupu a dniem regulowania zobowiązania wynosi 3520 zł - 3360 zł = 160 zł, co skutkuje powstaniem ujemnej różnicy kursowej, ponieważ przedsiębiorca poniósł większe koszty w wyniku wzrostu kursu waluty. W praktyce, ujemne różnice kursowe są istotne dla księgowości, ponieważ wpływają na wyniki finansowe firmy. Takie różnice mogą być odzwierciedlane w księgach rachunkowych, co jest zgodne z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) oraz Krajowymi Standardami Rachunkowości, które podkreślają znaczenie właściwego klasyfikowania i ujmowania różnic kursowych.
Pytanie 23

W czwartym kwartale 2021 roku firma otrzymała dostawy surowców w następujących interwałach czasowych: 14 dni, 16 dni, 14 dni, 18 dni, 15 dni, 13 dni. Oblicz średni cykl dostaw przy użyciu metody średniej arytmetycznej w IV kwartale 2021 roku?

A. 15 dni
B. 6 dni
C. 30 dni
D. 8 dni
Aby obliczyć średni cykl dostaw przy użyciu metody średniej arytmetycznej, sumujemy wszystkie wartości czasów dostaw i dzielimy przez ich liczbę. W tym przypadku mamy następujące czasy dostaw: 14 dni, 16 dni, 14 dni, 18 dni, 15 dni, 13 dni. Suma tych wartości wynosi 90 dni. Następnie dzielimy 90 dni przez 6 (liczba dostaw), co daje nam średnią 15 dni. Zastosowanie średniej arytmetycznej w tym kontekście jest standardową praktyką w zarządzaniu łańcuchem dostaw, ponieważ pozwala na uzyskanie przeciętnego czasu realizacji dostaw, co jest niezbędne do planowania produkcji, optymalizacji zapasów oraz poprawy efektywności operacyjnej. Znajomość średniego cyklu dostaw umożliwia przedsiębiorstwom lepsze prognozowanie zapotrzebowania oraz identyfikację potencjalnych problemów w łańcuchu dostaw, co w efekcie poprawia ich konkurencyjność na rynku.
Pytanie 24

O zdolności firmy do regulowania aktualnych zobowiązań mówi wskaźnik

A. rotacji zobowiązań.
B. płynności finansowej.
C. rentowności aktywów.
D. obrotowości aktywów.
Wskaźnik płynności finansowej jest kluczowym narzędziem wykorzystywanym w analizie finansowej przedsiębiorstwa, ponieważ odzwierciedla zdolność firmy do regulowania swoich bieżących zobowiązań. Wskaźnik ten porównuje aktywa obrotowe do zobowiązań krótkoterminowych, co pozwala ocenić, czy przedsiębiorstwo ma wystarczające zasoby, aby pokryć swoje zobowiązania w najbliższym czasie. Przykładem zastosowania wskaźnika płynności finansowej może być sytuacja, w której przedsiębiorstwo ocenia swoje zdolności kredytowe przed zaciągnięciem nowego kredytu. Wysoka płynność może świadczyć o stabilności finansowej, co sprzyja pozytywnym decyzjom ze strony instytucji finansowych. Ponadto, monitorowanie płynności finansowej pozwala na identyfikację potencjalnych problemów finansowych w organizacji, co umożliwia szybszą reakcję na niekorzystne zmiany w otoczeniu rynkowym. Wartości wskaźnika płynności finansowej powinny być porównywane z branżowymi standardami, aby lepiej zrozumieć sytuację finansową firmy w kontekście konkurencji.
Pytanie 25

Typ rynku, w którym działa wiele firm mających dużą swobodę w zakresie podejmowania decyzji gospodarczych, ceny ustalane są na podstawie równowagi pomiędzy popytem a podażą, a w sytuacji równowagi rynkowej cena jest równa kosztowi krańcowemu, określany jest jako

A. konkurencją doskonałą.
B. konkurencją monopolistyczną.
C. monopol.
D. oligopolem.
Konkurencja doskonała jest modelem rynku, na którym istnieje wiele przedsiębiorstw, a ich decyzje gospodarcze są wolne i niezależne. Ceny ustalane są w wyniku interakcji popytu i podaży, co prowadzi do sytuacji, w której cena równa się kosztowi krańcowemu. Oznacza to, że w długim okresie zyski ekonomiczne przedsiębiorstw dążą do zera, ponieważ nowi konkurenci mogą łatwo wchodzić na rynek, gdy zauważą zyski. Przykłady rynków, które w pewnym stopniu zbliżają się do konkurencji doskonałej, to rynek rolny, gdzie istnieje wiele producentów sprzedających jednorodne produkty, takie jak pszenica czy kukurydza. Dobrymi praktykami w tego typu rynkach jest zapewnienie przejrzystości informacji i dostępności produktów, co sprzyja konkurencji i innowacji. Konkurencja doskonała jest teoretycznym punktem odniesienia, który pomaga ekonomistom analizować zachowania rynkowe i efektywność alokacji zasobów.
Pytanie 26

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli wskaż wysokość całkowitych przychodów i całkowitych kosztów, przy których przedsiębiorstwo osiąga próg rentowności.

Ilość wytworzonych produktów
( w tys. sztuk)		102030405060
Przychody całkowite
( w tys. zł)		140160190250280300
Koszty całkowite
( w tys. zł)		250220190170150130

A. Przychody całkowite na poziomie 250 000 zł, koszty całkowite na poziomie 170 000 zł.
B. Przychody całkowite na poziomie 140 000 zł, koszty całkowite na poziomie 250 000 zł.
C. Przychody całkowite na poziomie 160 000 zł, koszty całkowite na poziomie 220 000 zł.
D. Przychody całkowite na poziomie 190 000 zł, koszty całkowite na poziomie 190 000 zł.
Twoja odpowiedź jest całkiem trafna! Przy przychodach wynoszących 190 000 zł i kosztach na tym samym poziomie, mamy do czynienia z progiem rentowności. To znaczy, że firma nie ma ani strat, ani zysku, a to jest bardzo ważny moment w zarządzaniu. Wiedza o tym, gdzie leży próg rentowności, pomoże menedżerom w planowaniu takich rzeczy jak budżet czy ceny produktów, a także w określaniu, ile muszą sprzedać, żeby wszystko się zgadzało. W praktyce to też przydaje się do analizowania różnych scenariuszy i przewidywania, jak zmiany w kosztach lub przychodach mogą wpłynąć na sytuację finansową firmy. Dlatego fajnie, że to rozumiesz! Trzymasz dobry kurs.
Pytanie 27

W tabeli zaprezentowano zadania i kompetencje czterech organów kontrolujących i nadzorujących różne obszary działalności gospodarczej. Które zadania realizuje Najwyższa Izba Kontroli?

A.B.

– kontroluje działalność handlu i usług

– zajmuje się ochroną interesów konsumenta

– zajmuje się ochroną praw i wolności obywateli

– dopileka czy jest realizowane i przestrzegane prawo wobec obywateli

C.D.

– kontroluje działalność organów państwowej administracji centralnej i terenowej

– jest konstytucyjnym organem kontroli nadzorowanym przez Sejm

– pełni nadzór nad przestrzeganiem przez zakłady pracy przepisów prawa pracy i BHP

– podejmuje działania zmierzające do poprawy warunków pracy

A. C.
B. B.
C. A.
D. D.
Odpowiedzi A, B i D niestety nie pokazują dobrze tego, jakie są zadania NIK. Wiele osób myli NIK z innymi organami i przez to się gubią. Na przykład, odpowiedzi A i B mogą dawać wrażenie, że NIK kontroluje prywatne firmy, co nie jest prawdą, bo oni są skoncentrowani wyłącznie na sektorze publicznym, czyli administracji państwowej i samorządowej. Często ludzie myślą, że NIK ma nadzór nad konkretnymi przedsiębiorstwami, ale to już inna bajka, bo tym zajmują się inne instytucje, jak Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów. A odpowiedź D, to znów jest mylne, bo sugeruje, że NIK doradza rządowi. NIK nie jest doradcą, a raczej organem kontrolującym, który ma za zadanie oceniać i raportować działania administracji publicznej. Jak się nie uwzględnia tych kluczowych rzeczy, to można nie do końca zrozumieć, jaką rolę NIK ma w polskim systemie kontroli publicznej i niechcący można mylić kontrolę z doradztwem.
Pytanie 28

W hurtowni artykułów kosmetycznych URODA przeprowadzono spis z natury. Wyniki inwentaryzacji przedstawia tabela. Ile wynosi ogólna wartość nadwyżek?

Nazwa towaruCena jednostkowa w zł/szt.J.mStan według
spisu z naturyewidencji księgowej
Lakier do włosów Mig12szt.1515
Mydło Malwa5szt.2018
Szampon Kasia15szt.1920
Krem do rąk Niwa7szt.3333
Tonik Malwa20szt.2522

A. 25,00 zł
B. 70,00 zł
C. 29,00 zł
D. 75,00 zł
Ogólna wartość nadwyżek wynosząca 70,00 zł została uzyskana poprzez dokładne obliczenie wartości nadwyżek dla poszczególnych towarów. Zgodnie z przyjętymi standardami inwentaryzacyjnymi, każdy towar musi być oceniony na podstawie liczby jego nadwyżek oraz ceny jednostkowej. W przypadku Mydła Malwa, mamy nadwyżkę równą 1 sztuce, co przy jednostkowej cenie 10 zł daje 10 zł. Dla Toniku Malwa, który wykazuje nadwyżkę 60 zł, wartość ta jest wynikiem pomnożenia 1 sztuki przez cenę 60 zł. Suma tych wartości, czyli 10 zł + 60 zł, prowadzi nas do 70 zł. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w obszarze zarządzania zapasami, które sugerują systematyczne śledzenie stanów magazynowych oraz regularne przeprowadzanie inwentaryzacji w celu identyfikacji nadwyżek i braków. Umożliwia to nie tylko optymalizację procesu zakupowego, ale również lepsze zarządzanie finansami firmy, co jest kluczowe w branży kosmetycznej, gdzie marże mogą być niewielkie. Systematyczne podejście do inwentaryzacji i analiz wartości nadwyżek przyczynia się do zwiększenia efektywności operacyjnej i minimalizacji strat.
Pytanie 29

W procesie archiwizacji dokumentów, które mają znaczenie użytkowe dla danej firmy, wykorzystuje się klasyfikację kategorii akt. Kategoria akt B5 oznacza dokumenty, które powinny być przechowywane przez

A. 5 lat
B. 4 lata
C. 6 lat
D. 3 lata
Kategoria akt B5 w systemie archiwizacji dokumentów oznacza dokumenty, których okres przechowywania wynosi 5 lat. W praktyce oznacza to, że po upływie tego czasu przedsiębiorstwo może zdecydować się na zniszczenie tych dokumentów, pod warunkiem, że nie mają one już wartości użytkowej. Przykłady dokumentów zaliczanych do kategorii B5 mogą obejmować umowy, które wygasły, oraz faktury, które zostały rozliczone. Warto przypomnieć, że odpowiednia klasyfikacja dokumentów jest kluczowa dla efektywnego zarządzania informacją oraz zapewnienia zgodności z przepisami prawa. W polskim prawodawstwie oraz w dokumentach normatywnych, takich jak instrukcje archiwizacyjne, kategorie akt są ściśle zdefiniowane, co ułatwia ich identyfikację i zarządzanie. Dobrze zorganizowany system archiwizacji przyczynia się do oszczędności czasu i kosztów, a także do lepszej ochrony danych przed ich utratą lub niewłaściwym zarządzaniem.
Pytanie 30

W trakcie uzupełniania wewnętrznego dowodu Pw (przyjęcie wyrobów gotowych z produkcji do magazynu) pracownik popełnił błąd w nazwie produktu. Jak można poprawić ten błąd?

A. zastosować stronę czerwoną.
B. skorzystać z korektora.
C. używać strony czarnej.
D. usunąć błędny zapis i wpisać poprawny.
Zastosowanie storna czerwonego czy czarnego, a także użycie korektora, są metodami, które mogą wydawać się na pierwszy rzut oka skuteczne w poprawianiu błędów w dokumentach. Jednakże, w kontekście formalnej dokumentacji magazynowej, takie praktyki są nieodpowiednie. Storny, zarówno czerwone, jak i czarne, zazwyczaj stosowane są w kontekście korekt finansowych lub księgowych, a ich użycie w dokumentacji magazynowej może prowadzić do niejasności i trudności w śledzeniu historii dokumentacji. Ponadto, użycie korektora, mimo że może wydawać się szybkim rozwiązaniem, jest niezgodne z zasadami rzetelności dokumentów, ponieważ wprowadza nieodwracalne zmiany, które mogą być źródłem nieporozumień lub podejrzeń o fałszowanie dokumentów. W praktyce, stosowanie takich metod może skutkować poważnymi konsekwencjami, w tym utratą zaufania ze strony partnerów biznesowych oraz problemami podczas audytów. Kluczowe znaczenie ma, aby dokumenty były prowadzone w sposób przejrzysty i zgodny z wymogami prawnymi oraz wewnętrznymi standardami firmy, co pozwala na łatwe śledzenie i weryfikację wprowadzonych zmian.
Pytanie 31

W firmie produkującej obuwie damskie toner używany w dziale księgowości powinien być klasyfikowany jako

A. wyrób gotowy
B. materiał
C. półfabrykat
D. towar
Wybór niewłaściwych kategorii, takich jak półfabrykat, towar czy wyrób gotowy, wskazuje na niezrozumienie różnic między tymi pojęciami a materiałem. Półfabrykat to produkt, który przeszedł pewien etap obróbki, ale nie jest jeszcze gotowy do sprzedaży lub użycia. W kontekście produkcji obuwia damskiego, półfabrykatami mogą być np. skórki czy elementy konstrukcyjne, które są jeszcze w trakcie przetwarzania. Toner, będący substancją wykorzystywaną w procesie drukowania, nie jest w żadnym sensie produktem pośrednim, gdyż nie podlega dalszej obróbce ani nie przyczynia się bezpośrednio do tworzenia obuwia. Z kolei klasyfikowanie tonera jako towaru sugeruje, że jest on gotowy do sprzedaży, co również jest błędne, ponieważ toner jest narzędziem wspierającym działalność firmy, a nie przedmiotem handlu. Uznawanie go za wyrób gotowy jest kolejnym nieporozumieniem, ponieważ wyrób gotowy to produkt, który przeszedł pełny cykl produkcji i jest gotowy do sprzedaży klientom. W przypadku tonera, jego rola jest ograniczona do wspierania procesów administracyjnych, co czyni jego klasyfikację jako materiału najbardziej odpowiednią. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowej analizy zasobów w przedsiębiorstwie oraz ich odpowiedniego zarządzania.
Pytanie 32

Firma, która złożyła weksel obcy o wartości nominalnej 500 zł do redyskonta przed upływem terminu wykupu, uzyskała w banku 450 zł. Jaką kwotę odsetek straciła w wyniku redyskonta weksla?

A. 50 zł
B. 30 zł
C. 20 zł
D. 40 zł
Weksel obcy o nominale 500 zł, który został przekazany do redyskonta, oznacza, że przedsiębiorstwo przedłużyło termin otrzymania pełnej kwoty w zamian za natychmiastową gotówkę. Bank wypłacił przedsiębiorstwu 450 zł, co oznacza, że weksel został sprzedany z dyskontem, czyli z kwoty nominalnej została odjęta wartość odsetek, które oblicza się na podstawie różnicy między nominalną wartością weksla a kwotą otrzymaną w wyniku redyskonta. Możemy obliczyć utracone odsetki, odejmując kwotę otrzymaną (450 zł) od wartości nominalnej (500 zł). W rezultacie uzyskujemy 50 zł jako kwotę utraconych odsetek. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być ocena opłacalności korzystania z weksli obcych w transakcjach handlowych, gdzie przedsiębiorstwa muszą dokładnie analizować wszystkie koszty związane z finansowaniem, aby podejmować najlepsze decyzje finansowe. W praktyce, redyskonto weksli obcych jest stosowane przez przedsiębiorstwa jako szybki sposób na uzyskanie płynności finansowej, jednak wiąże się to zawsze z określonymi kosztami, które należy uwzględnić w planach finansowych.
Pytanie 33

Jakie są niektóre z zadań banków komercyjnych?

A. przyjmowanie depozytów pieniężnych od osób fizycznych
B. emitowanie środków pieniężnych
C. refinansowanie innych banków komercyjnych
D. zarządzanie budżetem państwa
Jak chodzi o banki komercyjne, to naprawdę wiele jest zadań, które można pomylić z tym, co one tak naprawdę robią. Na przykład refinansowanie innych banków to nie jest coś, co te banki robią na co dzień. To bardziej dotyczy rynku międzybankowego, gdzie banki mogą brać pieniądze od siebie nawzajem. To są dość specyficzne sytuacje i nie wchodzą w codzienną pracę banków komercyjnych, które skupiają się na obsłudze klientów indywidualnych i firm. Obsługa budżetu państwa to też temat dla banków centralnych, które zajmują się polityką monetarną i stabilnością finansową kraju. No i emitowanie banknotów – to też domena banków centralnych, które mają monopol na to. Wiele osób myli te rzeczy, bo nie do końca rozumie, jakie są różnice między instytucjami w systemie finansowym. Kluczowe jest to, żeby wiedzieć, że banki komercyjne działają głównie jako pośrednicy finansowi i ich główne zadania to obsługa klientów oraz udzielanie kredytów.
Pytanie 34

Do grupy zapasów właściwych zaliczają się zapasy:

A. rezerwowe, nadmierne i bieżące
B. bieżące, sezonowe i rezerwowe
C. bieżące, niepotrzebne i nadmierne
D. rezerwowe, sezonowe i niepotrzebne
Wszystkie te inne odpowiedzi mają w sobie błędy, bo wskazują na niewłaściwe klasyfikacje zapasów. Na przykład te zapasy zbędne, które się pojawiają w niektórych odpowiedziach, to nie jest coś, co powinno być uwzględnione przy zarządzaniu zapasami. Właściwie to są zapasy, które nic nie wnoszą do działalności firmy i tylko generują dodatkowe koszty. Ich obecność w zestawieniu zapasów w ogóle nie ma sensu, bo nie spełniają potrzeb operacyjnych. Podobnie sprawa ma się z zapasami nadmiernymi, które zdecydowanie wykraczają poza to, co jest nam potrzebne. Można przez to utknąć z kapitałem i jeszcze zwiększyć koszty magazynowania. Dobrze byłoby skupić się na analizie popytu i strategii dostaw, które uwzględniają zapasy bieżące, sezonowe oraz rezerwowe, bo to daje nam większą elastyczność w reagowaniu na zmiany na rynku. Warto ogarnąć te różnice między rodzajami zapasów i ich rolami, żeby lepiej zarządzać kosztami i efektywnością działania firmy.
Pytanie 35

Tabela przedstawia przeciętny stan zatrudnienia w przedsiębiorstwie w latach 2010-2013. Z analizy dynamiki wynika, że stan zatrudnienia w 2013 roku w stosunku do 2010 roku był

WyszczególnienieRok
2010201120122013
Stan zatrudnienia20025015050
Wskaźnik dynamiki w %1001257525

A. o 75% wyższy.
B. o 75% niższy.
C. o 25% wyższy.
D. o 25% niższy.
Odpowiedzi wskazujące na zmniejszenie zatrudnienia o 25% lub 75% są błędne, ponieważ opierają się na niewłaściwej interpretacji danych zawartych w tabeli. Obliczenia dotyczące procentowej zmiany zatrudnienia wymagają dokładnej analizy liczbowej oraz zrozumienia, jak te liczby się ze sobą odnoszą. Zmniejszenie stanu zatrudnienia o 25% sugerowałoby, że w 2013 roku zatrudnienie wynosiło 150 osób, co jest sprzeczne z danymi. Z kolei wskazanie na spadek o 75% w kontekście zmniejszenia stanu zatrudnienia powinno prowadzić do zastosowania poprawnego obliczenia procentowego. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich nieprawidłowych wniosków, mogą obejmować nieprawidłowe zestawienie danych lub błędne przyjęcie założeń co do wartości początkowych. W kontekście analizy danych, szczególnie w dziedzinie zarządzania, ważne jest, aby podejść do każdej liczby z krytycznym myśleniem, a także stosować standardy analityczne, które zapewniają dokładność i rzetelność interpretacji danych. W ten sposób można uniknąć błędnych konkluzji i lepiej zrozumieć dynamikę zmian w zatrudnieniu, co jest istotnym aspektem w strategii rozwoju przedsiębiorstwa.
Pytanie 36

Przeanalizuj fragment zamieszczonego wyciągu bankowego przedsiębiorstwa i określ kwotę, która wpłynęła na konto Rachunek bankowy tego przedsiębiorstwa.

15.05.2010 r. wpływ od PH „Lima" za Fa Vat nr 232/052 300 zł
16.05.2010 r. realizacja czeku rozrachunkowego nr 14142356500 zł
18.05.2010 r. przelew dla PHU „Colo" za Fa VAT nr 23/05/1012 000 zł
22.05.2010 r. prowizja za przelew10 zł
23.05.2010 r. przelew podatku VAT650 zł

A. 12 000 zł
B. 24 300 zł
C. 13 110 zł
D. 2 300 zł
Odpowiedź 2 300 zł jest prawidłowa, ponieważ odzwierciedla jedyny wpływ na konto bankowe przedsiębiorstwa, jaki wystąpił na wyciągu. W kontekście analizy wyciągów bankowych, kluczowe jest zrozumienie, że saldo na koncie zwiększają tylko operacje przychodowe, w tym przypadku wpływ od PH 'Lima'. Zgodnie z zasadami księgowości, wpływy są klasyfikowane jako przychody, co podnosi saldo konta. W praktyce, zarządzanie finansami przedsiębiorstwa wymaga dokładnej analizy wyciągów bankowych, aby móc efektywnie śledzić i planować przepływy pieniężne. Dobrą praktyką jest regularne przeglądanie wyciągów bankowych, aby identyfikować strumienie przychodów oraz potencjalne nieprawidłowości w transakcjach. W tym przypadku, przedsiębiorca powinien zwrócić uwagę na daty i źródła wpływów, co pozwala na lepsze zarządzanie finansami. Ponadto, umiejętność interpretacji wyciągów bankowych jest niezbędna w codziennym funkcjonowaniu każdej firmy, co wpływa na efektywność jej działalności.
Pytanie 37

Ergonomiczne miejsce pracy to miejsce, które jest dopasowane do

A. zakresu zadań służbowych pracownika
B. wieków i płci pracownika
C. uwarunkowań psychofizycznych pracownika
D. cech osobowości pracownika
Ergonomiczne stanowisko pracy jest kluczowe dla zapewnienia komfortu oraz wydajności pracownika. Dostosowanie stanowiska do uwarunkowań psychofizycznych pracownika obejmuje wiele aspektów, takich jak wysokość biurka, rodzaj krzesła, ustawienie monitora oraz sposoby organizacji miejsca pracy. Na przykład, wysokość biurka powinna umożliwiać pracownikowi przyjmowanie naturalnej, neutralnej postawy ciała, co jest zgodne z zasadami ergonomii. Ponadto, monitor powinien być umieszczony na wysokości oczu, aby zminimalizować napięcie szyi i oczu. Warto również zwrócić uwagę na odpowiednią ilość światła oraz akustykę w miejscu pracy, co wpływa na komfort psychiczny pracownika. Według norm ergonomicznych, takich jak ISO 9241, ergonomiczne stanowisko pracy powinno sprzyjać nie tylko zdrowiu fizycznemu, lecz również psychologicznemu, co przekłada się na większą efektywność i mniejsze ryzyko wypalenia zawodowego. Poprawa ergonomii miejsca pracy ma bezpośrednie przełożenie na zadowolenie pracowników oraz ich wydajność.
Pytanie 38

Firma pracuje nad wprowadzeniem nowej technologii produkcyjnej. W ciągu trzech miesięcy zamierza przeszkolić wszystkich pracowników zaangażowanych w produkcję. Jaki dokument powinien zostać przygotowany, aby skutecznie zorganizować szkolenia?

A. Harmonogram
B. Plan biznesowy
C. Scenariusz
D. Plan strategiczny
Harmonogram jest kluczowym narzędziem w organizacji szkoleń, szczególnie w kontekście wdrażania nowej linii technologicznej. Jego celem jest precyzyjne określenie terminów, zadań oraz zasobów potrzebnych do przeprowadzenia szkoleń dla pracowników. Dobrze opracowany harmonogram pozwala na efektywne zarządzanie czasem, co jest niezbędne w kontekście ograniczonego okresu trzech miesięcy. Przykładowo, w harmonogramie można uwzględnić daty szkoleń, osoby odpowiedzialne za prowadzenie zajęć, a także materiały szkoleniowe. W branży produkcyjnej, standardy takie jak ISO 9001 podkreślają znaczenie planowania i monitorowania procesów, co również odnosi się do szkoleń. Przykłady zastosowania harmonogramów można znaleźć w projektach wdrożeniowych, gdzie każda faza musi być ściśle zaplanowana, aby osiągnąć zamierzone cele w określonym czasie. Ostatecznie, harmonogram nie tylko ułatwia organizację, ale również pozwala na bieżąco kontrolować postępy szkoleń, co jest kluczowe dla skuteczności procesu edukacji.
Pytanie 39

Przyznanie jednemu z pracowników formalnych uprawnień, obowiązków oraz zasobów potrzebnych do realizacji określonych zadań jest typowe dla zarządzania poprzez

A. konflikt
B. delegowanie uprawnień
C. motywację
D. partycypację
Delegowanie uprawnień to naprawdę ważna sprawa, jeśli mowa o zarządzaniu. Chodzi o to, żeby dawać innym możliwość podejmowania decyzji i brania odpowiedzialności za różne zadania. To nie tylko pozwala im wykazać się, ale także pomaga w ich rozwoju. W praktyce, lider zespołu może pozwolić programistom pracować samodzielnie nad różnymi elementami projektu, co przyspieszy pracę i lepiej wykorzysta ich umiejętności. Dobrze jest to robić w atmosferze zaufania i mieć jakieś jasne zasady. Warto też zapewnić wszystkim potrzebne narzędzia i ustalić terminy, żeby móc śledzić postępy. Jak pokazuje teoria, skuteczne delegowanie przynosi większą satysfakcję w pracy i lepsze wyniki dla całej organizacji.
Pytanie 40

Jaka jest wysokość składki na ubezpieczenie emerytalne dla pracownika zatrudnionego na podstawie umowy o pracę?

A. 19,52% podstawy wymiaru, finansowana w równych częściach przez pracownika i pracodawcę
B. 2,45% podstawy wymiaru, finansowana wyłącznie przez pracownika
C. 9,76% podstawy wymiaru, finansowana wyłącznie przez pracodawcę
D. 8,00% podstawy wymiaru, finansowana w równych częściach przez pracownika oraz pracodawcę
Wszystkie przedstawione niepoprawne odpowiedzi bazują na błędnych założeniach dotyczących charakterystyki składki na ubezpieczenie emerytalne w Polsce. Stwierdzenie, że składka wynosi 2,45% podstawy wymiaru, jest mylnym podejściem, ponieważ dotyczy to składki na ubezpieczenie rentowe, a nie emerytalne. Kolejna koncepcja, że 9,76% składki finansuje wyłącznie pracodawca, jest fałszywa, ponieważ w rzeczywistości obie strony, zarówno pracownik, jak i pracodawca, są zobowiązani do wniesienia równych części składki. Także informacja, że składka wynosi 8,00%, nie znajduje potwierdzenia w rzeczywistości prawnej. Należy zauważyć, że jakiekolwiek próby obniżenia wysokości składki mogą prowadzić do niewystarczającego zabezpieczenia finansowego pracowników w przyszłości. Powszechne są również błędne przekonania dotyczące uczestnictwa różnych grup zawodowych w systemie emerytalnym, co może prowadzić do nieporozumień na temat obowiązków pracodawców. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy pracownik ma prawo do składki emerytalnej, a jej wysokość oraz podział pomiędzy pracodawcę a pracownika są uregulowane przez przepisy prawa, które mają na celu zapewnienie stabilności finansowej systemu emerytalnego.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej