Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 22 maja 2025 12:46
Data zakończenia: 22 maja 2025 13:05

Egzamin niezdany

Wynik: 15/40 punktów (37,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W projekcie opakowania graficznego warstwa wykrojnika, grafika oraz znaczniki drukarskie powinny być

A. zapisane w pliku tylko w formacie zamkniętym

B. połączone w jedną warstwę

C. usytuowane na oddzielnych warstwach

D. uporządkowane w kolejności od najbardziej widocznych elementów

Umieszczanie siatki wykrojnika, grafiki i znaczników drukarskich na osobnych warstwach jest kluczowym elementem profesjonalnego projektowania opakowań. Taka organizacja pliku pozwala na łatwiejsze wprowadzanie zmian oraz precyzyjne zarządzanie każdym z elementów. Na przykład, w przypadku konieczności edytowania grafiki, można to zrobić bez wpływu na siatkę wykrojnika czy znaczniki drukarskie. Dobre praktyki projektowe sugerują, aby każdy z tych elementów był dostępny na oddzielnej warstwie, co nie tylko ułatwia edytowanie, ale także pozwala na lepszą kontrolę jakości w procesie druku. Dzięki temu, projektanci mogą uniknąć przypadkowego przesunięcia elementów, co jest istotne w kontekście precyzyjnego druku. Ponadto, umieszczanie elementów na osobnych warstwach jest zgodne z wytycznymi wielu standardów branżowych, co zwiększa szanse na prawidłowe odwzorowanie projektu w finalnym produkcie. Zastosowanie tej metody w praktyce przyczynia się do oszczędności czasu oraz redukcji kosztów produkcji, ponieważ minimalizuje ryzyko błędów. Warto również zauważyć, że takie podejście jest szczególnie istotne w kontekście pracy zespołowej, gdzie różni członkowie mogą zajmować się różnymi aspektami projektu jednocześnie.

Pytanie 2

Wektorowy logotyp, którego rozmiar można zmieniać bez utraty jakości, powinien być zapisany w formacie pliku z rozszerzeniem

A. JPEG

B. PHP

C. AI

D. PSD

Odpowiedź AI jest poprawna, ponieważ pliki z tym rozszerzeniem są tworzone w programie Adobe Illustrator, który jest standardowym narzędziem do projektowania grafiki wektorowej. Grafika wektorowa jest oparta na matematycznych równaniach, co pozwala na skalowanie bez utraty jakości, w przeciwieństwie do grafiki rastrowej, która w przypadku powiększenia traci na ostrości. Przykładowo, logotypy, które mają być używane w różnorodnych formatach, od wizytówek po ogromne banery, powinny być zapisane w formacie wektorowym, aby zapewnić ich doskonałą jakość w każdym zastosowaniu. Dodatkowo, pliki AI mogą być łatwo eksportowane do innych formatów, takich jak PDF czy SVG, co zwiększa ich wszechstronność w różnych projektach graficznych oraz aplikacjach webowych. W branży designu, korzystanie z odpowiednich formatów plików jest kluczowe dla zachowania jakości i efektywności pracy. Warto również pamiętać, że wiele programów graficznych obsługuje pliki AI, co czyni je szeroko akceptowanymi w profesjonalnych środowiskach.

Pytanie 3

Jaką liczbę zadrukowanych arkuszy A2 powinien otrzymać pracownik obsługujący złamywarkę, jeśli nakład 16-stronicowego czasopisma w formacie A4 wynosi 5 000 egzemplarzy, a naddatek technologiczny na procesy introligatorskie to 3%?

A. 5 300 sztuk

B. 10 300 sztuk

C. 10 600 sztuk

D. 5 150 sztuk

Zauważyłem, że wybrałeś 10 600, 5 300 albo 5 150, co nie do końca się zgadza. Często takie pomyłki wynikają z błędnych obliczeń. Na przykład, odpowiedź 10 600 może sugerować, że nadmiar naddatku technologicznego został dodany w złym miejscu. Przypomnij sobie, naddatek wynosi 3%, a powinno się go obliczać na podstawie 10 000 arkuszy A2, nie dodawać do błędnej wartości. W przypadku 5 300 i 5 150, może popełniłeś błąd przy dzieleniu nakładu na arkusze A2. Możliwe, że nie uwzględniłeś wszystkich 16 stron lub pomyliłeś się w liczbie potrzebnych arkuszy A4. Takie błędy w obliczeniach mogą prowadzić do problemów, bo w poligrafii każdy szczegół ma znaczenie. Dlatego ważne jest, aby na spokojnie wszystko przeliczyć przed zamówieniem.

Pytanie 4

Co oznacza znak korektorski <——->?

A. eliminację spacjowania

B. usunięcie kursywy

C. dodatkową interlinię

D. rozspacjowanie

Wybór odpowiedzi, które wskazują na usunięcie spacjowania, usunięcie kursywy lub dodatkową interlinię, może wynikać z mylnego rozumienia terminów używanych w edytorstwie tekstów. Usunięcie spacjowania odnosi się do sytuacji, gdzie niepożądane spacje są eliminowane, co może jednak nie obejmować kwestii nadmiarowych spacji w kontekście estetyki tekstu, a bardziej mechaniczne poprawki typograficzne. Podobnie, usunięcie kursywy dotyczy zmiany stylu pisma, a nie jego formatowania, co nie ma bezpośredniego związku z oznaczeniem korektorskim, które odnosi się do korekcji przestrzeni między wyrazami. Dodatkowa interlinia to zwiększenie odstępu między wierszami tekstu, co jest z kolei związane z wyrażaniem struktury tekstu, a nie z jego spójnością w kontekście spacji. Te błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieprecyzyjnego rozumienia pojęć związanych z formatowaniem tekstów. W branży edytorskiej, gdzie precyzja jest kluczowa, ważne jest, aby odpowiednio interpretować znaki korektorskie, aby uniknąć nieporozumień w procesie redakcji. Znajomość standardów typograficznych oraz zasad poprawnej edycji tekstów to umiejętności, które powinny być rozwijane przez profesjonalnych edytorów, aby zapewnić wysoką jakość publikacji.

Pytanie 5

Które oprogramowanie Adobe jest dedykowane do przygotowywania publikacji wielostronicowych?

A. Animate

B. InDesign

C. Premiere

D. Photoshop

Adobe InDesign to naprawdę świetny program do tworzenia publikacji wielostronicowych. Jest uznawany za numer jeden w tej dziedzinie. Dzięki jego funkcjom możesz łatwo projektować skomplikowane układy, co przydaje się przy gazetach, książkach czy broszurach. Wspiera różne style tekstu i typografię, więc wszystko wygląda estetycznie i spójnie. Możesz też importować grafiki z Photoshop i Illustratora, co daje ci dużą kontrolę nad projektem. W praktyce, jak np. projektujesz jakąś publikację, masz opcję automatycznego numerowania stron albo tworzenia indeksów, co jest mega wygodne. Użytkownicy, którzy ogarnęli InDesign, mogą naprawdę wykorzystać jego potencjał do robienia ładnych i funkcjonalnych projektów. Myślę, że to narzędzie jest idealne dla profesjonalnych grafików i wydawców.

Pytanie 6

Jakie będą koszty składu tomiku wierszy liczącego 30 stron, w którym ilustracje zajmują 15 stron, jeśli cena składu jednej strony bez ilustracji to 40 zł, a strona z ilustracją jest droższa o 20%?

A. 1 480 zł

B. 1 160 zł

C. 1 320 zł

D. 1 000 zł

Wiele osób może błędnie obliczyć całkowity koszt składu tomiku, co prowadzi do nieporozumień w zakresie planowania budżetu na publikację. Przykładowo, niektórzy mogą pomyśleć, że koszt wszystkich stron jest taki sam, ignorując różnice w cenie między stronami z i bez ilustracji. Inna nieprawidłowość to obliczanie kosztu składania wszystkich stron jako takiego samego, co wprowadza w błąd, gdyż pomija kluczowy element, jakim jest wyższy koszt strony z ilustracją. Ważne jest, aby przyjąć właściwe podejście do kalkulacji, biorąc pod uwagę różne stawki za różne typy stron. Dodatkowo, niektórzy mogą zignorować fakt, że ilustracje w publikacji nie tylko zwiększają koszty składu, ale także wpływają na postrzeganą wartość publikacji. Dlatego prawidłowe zrozumienie kosztów składu jest kluczowe dla efektywnego zarządzania projektem wydawniczym. Umożliwia to nie tylko oszacowanie kosztów, ale także lepsze planowanie i podejmowanie decyzji, które mogą wpłynąć na ostateczną jakość i sukces publikacji. Ostatecznie, dokładne obliczenia kosztów składu stanowią fundament dla każdej publikacji, co podkreśla znaczenie właściwego podejścia do kalkulacji i budżetowania w branży wydawniczej.

Pytanie 7

Odtworzenie rzeczywistej skali tonalnej oryginałów w reprodukcji obrazu poprzez punkty różniące się wielkością to

A. interferencja

B. chromatyczność

C. rastrowanie

D. nasycenie

Rastrowanie to proces, który polega na odwzorowaniu rzeczywistej skali tonalnej oryginałów na reprodukcjach obrazów poprzez zastosowanie punktów o różnej wielkości i odległości. W praktyce, technika ta jest fundamentalna w druku graficznym i fotografii cyfrowej. W standardach druku, takich jak CMYK oraz w systemach zarządzania kolorem, kluczowe jest umiejętne wykorzystanie rastrowania w celu uzyskania właściwych odcieni i tonacji. Przykładem zastosowania rastrowania jest drukowanie kolorowych zdjęć w czasopismach, gdzie obrazy są tworzone z mikroskopijnych punktów atramentu, które, w odpowiednich proporcjach, pozwalają na uzyskanie gładkich przejść tonalnych. Warto również zauważyć, że różne techniki rastrowania, takie jak AM (Amplitude Modulation) czy FM (Frequency Modulation), są używane w zależności od efektu, jaki chce się uzyskać. Opanowanie tej techniki jest niezbędne dla każdego profesjonalisty zajmującego się projektowaniem graficznym, ponieważ wpływa na jakość finalnego produktu oraz na zgodność z przyjętymi normami branżowymi.

Pytanie 8

Jakie urządzenie cyfrowe powinno się wykorzystać do naniesienia nadruku na płytkach ceramicznych?

A. Drukarka elektrofotograficzna

B. Drukarka sublimacyjna

C. Ploter UV

D. Ploter grawerujący

Wybór innych urządzeń do nadruku na płytkach ceramicznych jest związany z pewnymi ograniczeniami technicznymi, które uniemożliwiają osiągnięcie pożądanych efektów. Ploter grawerujący, mimo że może być używany do obróbki powierzchni, nie jest przeznaczony do drukowania, lecz do grawerowania, co oznacza, że nie jest w stanie nałożyć tuszu w formie nadruku. Grawerowanie polega na usuwaniu materiału, co jest zupełnie innym procesem i nie zapewnia pożądanych efektów estetycznych, które można uzyskać za pomocą druku. Drukarka sublimacyjna, chociaż skuteczna w przypadku materiałów tekstylnych, wymaga specjalnych podłoży, które mogą absorbować tusz sublimacyjny, a ceramika nie jest jednym z nich. Ten typ druku wiąże się z przenoszeniem barwnika na materiał przy użyciu wysokiej temperatury, co jest nieodpowiednie dla płyt ceramicznych, które mogą ulec uszkodzeniu. Drukarka elektrofotograficzna, znana również jako drukarka laserowa, działa na zasadzie elektrografii i jest przystosowana głównie do papieru oraz materiałów płaskich, co również ogranicza jej zastosowanie w kontekście ceramiki. Wybór niewłaściwego urządzenia do druku na ceramice często wynika z niepełnego zrozumienia technologii druku oraz specyfiki materiałów, co prowadzi do niewłaściwych wyborów i niezadowalających rezultatów. Ważne jest, aby przed rozpoczęciem procesu drukarskiego zapoznać się z wymaganiami i właściwościami materiału, na którym planujemy pracować, aby wybrać odpowiednią metodę druku, co jest kluczowe dla osiągnięcia wysokiej jakości i trwałości nadruków.

Pytanie 9

Logotyp wektorowy, który powinien zachować skalowalność bez utraty jakości detali, wymaga zapisu w pliku o formacie

A. JPG

B. AI

C. PHP

D. PSD

Odpowiedź z formatem AI (Adobe Illustrator) jest na pewno trafiona. To plik wektorowy, co znaczy, że możesz go powiększać czy pomniejszać bez obaw o utratę jakości. Wektory są jakby tworzone na podstawie matematyki, więc zawsze detale będą wyraźne. W praktyce, sporo projektantów korzysta z formatu AI przy robieniu logo, bo jest super elastyczny. Możesz go używać do różnych rzeczy, od wizytówek po ogromne reklamy. Pliki AI mają też to do siebie, że działają z innymi programami Adobe, więc są naprawdę wszechstronne. W branży mówi się, że logo najlepiej robić w formacie wektorowym, żeby było uniwersalne i długotrwałe. Zresztą, znane marki mają swoje logotypy w tym formacie, co pozwala im być używanymi wszędzie i w różnych rozmiarach bez strachu o jakość.

Pytanie 10

Wymiary początkowe plakatu to 483 mm x 683 mm, natomiast spad wynosi 3 mm. Jakie będą wymiary gotowego produktu?

A. 477 mm x 677 mm

B. 486 mm x 686 mm

C. 483 mm x 680 mm

D. 483 mm x 686 mm

Nieprawidłowe odpowiedzi wynikają z braku zrozumienia zasady działania spadów w terminologii poligraficznej. Wiele osób może sądzić, że spad dodaje się do wymiarów końcowych, co jest błędnym zrozumieniem procesu. Spad jest to dodatkowa przestrzeń, która jest dodawana do grafiki w celu zapewnienia, że po przycięciu materiału nie będą widoczne niepożądane białe krawędzie. Dlatego odpowiedzi takie jak 486 mm x 686 mm wskazują na niepoprawne dodawanie spadu, zamiast jego odejmowania. Odpowiedź 483 mm x 686 mm również błędnie interpretuje pojęcie spadu, pozostawiając nieodciętą część oryginalnego formatu. Natomiast 483 mm x 680 mm nie uwzględnia zarówno spadu, jak i poprawnych wyliczeń, co prowadzi do kolejnych nieprawidłowych wniosków. W praktyce, aby uniknąć takich pomyłek, należy zawsze pamiętać, że spad dotyczy zewnętrznych krawędzi projektu i powinien być odejmowany od wymiarów brutto, aby uzyskać końcowy wymiar gotowego produktu. Prawidłowe obliczenia są kluczowe dla zachowania profesjonalizmu w branży poligraficznej i zapewnienia wysokiej jakości wydruku, co ma bezpośredni wpływ na wrażenia z użytkowania gotowych materiałów.

Pytanie 11

Jaki będzie całkowity koszt zrealizowania plakatu o wymiarach 4 m x 4 m, jeśli ploter działa z prędkością 48 m2/h, cena materiałów za 1 m2 druku wynosi 5 zł, a wydatki związane z pracą maszyny i operatora szacowane są na 45 zł/h?

A. 95 zł

B. 125 zł

C. 140 zł

D. 110 zł

Czasem ludzie źle odpowiadają na to pytanie przez różne błędy w obliczeniach lub po prostu nie rozumieją danych. Na przykład odpowiedzi jak 110 zł, 140 zł czy 125 zł mogą się wziąć z błędnego policzenia kosztów materiałów lub pracy. Bardzo łatwo można źle policzyć powierzchnię plakatu, co sprawia, że koszty materiałów wychodzą za wysokie. Jeżeli ktoś źle zmierzy, może dojść do 100 zł na materiały, bo pomnożył złą cenę za metr przez niewłaściwą powierzchnię. Kolejny typowy błąd to pomijanie kosztów pracy maszyny, przez co szacuje się wydatki na 80 zł, nie licząc operatora i maszyny. Ważne, żeby do takich obliczeń podchodzić z uwagą i zrozumieniem, bo ten cały proces jest dość skomplikowany. W reklamie, gdzie ważna jest wydajność i koszt, dokładne obliczenia i analiza to konieczność. Śledzenie kosztów i czasów produkcji pozwala lepiej zarządzać i poprawia wydajność, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w tej branży.

Pytanie 12

Oblicz wydatek na złamywanie 10 000 arkuszy o formacie A2 na składki formatu A5, jeśli cena za jeden złam to 1 grosz?

A. 200 zł

B. 100 zł

C. 300 zł

D. 400 zł

Jak wybrałeś źle, to pewnie to wynikło z tego, że mogliście się zgubić w obliczeniach czy nie do końca rozumieć, jak działa złamanie papieru. Żeby dobrze policzyć koszt, trzeba wiedzieć, ile A5 dostaniesz z A2. A2 dzielisz na cztery A5, no i to trzeba wziąć pod uwagę. Żeby policzyć całkowity koszt złamania, trzeba najpierw ustalić, ile złamów potrzebujesz do 10 000 arkuszy A2. Każdy A2 wymaga jednego złamu, więc przy 10 000 arkuszach masz 10 000 złamów. Koszt jednego złamu to 1 grosz, więc to daje 10 000 * 0,01 zł = 100 zł, ale to nie jest dobre w kontekście pytania. Kluczowe jest to, że każdy A2 daje cztery A5, więc trzeba to dobrze zrozumieć, żeby policzyć koszt właściwie. Dlatego, zgodnie z tym, co powinieneś wiedzieć, całkowity koszt przy poprawnej analizie wynosi 300 zł.

Pytanie 13

Bezpośrednie naświetlanie formy drukarskiej z pliku graficznego w poligrafii określane jest skrótem

A. CIP

B. CMS

C. CtF

D. CtP

Wybór odpowiedzi 'CMS' odnosi się do systemów zarządzania treścią, które nie mają bezpośredniego związku z naświetlaniem form drukowych. CMS służy głównie do tworzenia i zarządzania treściami w środowisku cyfrowym, co jest istotne w kontekście stron internetowych i publikacji elektronicznych, ale nie ma zastosowania w kontekście produkcji drukarskiej. 'CIP', z kolei, oznacza 'Color International Process', co dotyczy zarządzania kolorami w procesach poligraficznych, ale również nie odnosi się do naświetlania form. Takie pomyłki najczęściej wynikają z mylenia różnych terminów i ich zastosowań w branży. Wybór 'CtF' wskazuje na 'Computer to Film', czyli technologię, która jest starsza i mniej efektywna niż CtP, gdyż wymaga dodatkowego kroku w procesie produkcji, co zwiększa czas realizacji i generuje więcej odpadów. Kluczowe jest zrozumienie różnic między tymi technologiami oraz świadomość ich wpływu na efektywność produkcji w druku. Wybierając odpowiedzi, należy zwracać uwagę na kontekst i specyfikę zadania, co pozwoli uniknąć typowych błędów myślowych związanych z nieodpowiednim kojarzeniem terminów.

Pytanie 14

Ile arkuszy drukarskich B2 jest potrzebnych do wydrukowania gazety o 28 stronach w kolorze (CMYK) o wymiarach 285 x 410 mm?

A. 56 arkuszy.

B. 14 arkuszy.

C. 112 arkuszy.

D. 28 arkuszy.

Wiele podejść do pytania o liczbę form drukowych może prowadzić do błędnych wniosków, szczególnie jeśli nie uwzględnia się podstawowych zasad druku offsetowego. Na przykład, odpowiedzi sugerujące 28 form są mylące, ponieważ nie biorą pod uwagę, że każda strona wymaga druku w czterech kolorach (CMYK). W przypadku druku kolorowego, zasada jest taka, że każda strona wymaga osobnych form dla każdego z kolorów, co prowadzi do błędnego założenia, że można użyć tylko jednej formy na stronę. Podobnie, odpowiedź sugerująca 14 form zakładałaby, że można w jakiś sposób zredukować ilość form poprzez łączenie kolorów, co w standardowych praktykach druku nie jest możliwe. Odpowiedź 112 form jest także nieprawidłowa z uwagi na to, że zakłada wydrukowanie każdej strony w każdym kolorze oddzielnie bez uwzględnienia technik optymalizacji produkcji. Błędne podejścia do obliczeń wynikają często z braku zrozumienia cyklu produkcji w druku offsetowym, w którym kluczowe jest efektywne zarządzanie formami i optymalizacja kosztów. W praktyce, przez wykorzystanie wydajnych metod druku, możliwe jest znaczne zmniejszenie liczby form potrzebnych do realizacji projektu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 15

Który z podanych programów jest przeznaczony do realizacji impozycji użytków?

A. Adobe Premiere

B. AutoCAD

C. PuzzleFlow Organizer

D. Adobe InDesign

Adobe InDesign to program głównie wykorzystywany do projektowania układów stron i publikacji, co może prowadzić do mylenia jego funkcji z procesem impozycji. Choć InDesign pozwala na tworzenie złożonych layoutów, to jednak jego głównym celem jest przygotowanie dokumentów do publikacji, a nie bezpośrednia impozycja użytków na arkuszu drukarskim. AutoCAD, z drugiej strony, to oprogramowanie inżynieryjne i architektoniczne, które służy do tworzenia rysunków technicznych, a jego funkcje nie są skierowane na przygotowanie materiałów do druku. Adobe Premiere to aplikacja do edycji wideo, co jest zupełnie inną dziedziną niż impozycja w kontekście druku. Kluczowym błędem w wyborze odpowiedzi jest niezrozumienie specyfiki każdego narzędzia oraz jego zastosowania w kontekście branży poligraficznej. Rozróżnienie pomiędzy programami do projektowania graficznego a oprogramowaniem do impozycji jest fundamentalne dla zrozumienia procesu produkcji materiałów drukarskich. Impozycja to nie tylko techniczne rozmieszczenie użytków, ale również zrozumienie, jak różne elementy wpływają na finalny produkt, w tym efektywność kosztową i jakość wydruku. Właściwe zrozumienie ról tych programów jest kluczowe dla uzyskania najlepszych wyników w pracy z materiałami drukarskimi.

Pytanie 16

W trakcie realizacji wysokiej jakości druku na podłożach powlekanych, wartość liniatury rastra na formie drukowej powinna wynosić

A. 900 lpi

B. 600 lpi

C. 100 lpi

D. 170 lpi

Odpowiedź 170 lpi (line per inch) jest prawidłowa, ponieważ jest to optymalna liniatura rastra dla wysokiej jakości druku na podłożach powlekanych. Wysoka jakość druku wymaga precyzyjnego odwzorowania detali, co jest możliwe dzięki zastosowaniu właściwej liniatury. Liniatura 170 lpi zapewnia równowagę między szczegółowością a możliwością uzyskania gładkich przejść tonalnych, co jest kluczowe przy druku obrazów i kolorów na papierze powlekanym. W praktyce, drukarze często korzystają z tej wartości, aby osiągnąć najlepsze efekty wizualne, zarówno w druku offsetowym, jak i cyfrowym. Ponadto, dobór właściwej liniatury powinien być zgodny z typem podłoża oraz rodzajem atramentu, co wpływa na końcowy efekt wizualny i trwałość druku. W przypadku druku na papierach o wysokiej gładkości, stosowanie wyższej liniatury, jak 170 lpi, jest standardem w branży i praktyką zalecaną przez producentów materiałów drukarskich.

Pytanie 17

Który z wymienionych formatów plików najlepiej zachowuje przezroczystość oraz obsługuje głębię kolorów 16 bitów na kanał?

A. GIF

B. PNG

C. JPG

D. BMP

Format PNG jest jednym z najczęściej wybieranych, gdy zależy nam zarówno na przezroczystości, jak i wysokiej głębi kolorów. PNG obsługuje przezroczystość dzięki kanałowi alfa, co pozwala uzyskać płynne przejścia i półprzezroczyste obszary, czego nie oferują popularne formaty takie jak JPG czy GIF. Co istotne, PNG umożliwia również zapis obrazu w głębi 16 bitów na kanał, co jest standardem w zaawansowanej grafice komputerowej i pozwala uzyskać szeroką rozpiętość tonalną oraz płynniejsze przejścia kolorystyczne. Jest to szczególnie ważne w pracach związanych z przygotowywaniem materiałów do druku wysokiej jakości lub profesjonalnej obróbki fotografii. W branży graficznej zachowanie przezroczystości oraz szerokiego zakresu barw to podstawa przy projektach wymagających późniejszej edycji czy nakładania efektów. PNG dzięki kompresji bezstratnej nie pogarsza jakości obrazu, co jeszcze bardziej podnosi jego wartość dla grafików. Moim zdaniem, jeśli ktoś pracuje z grafiką rastrową na poważnie, bardzo szybko doceni możliwości tego formatu w codziennej pracy.

Pytanie 18

Ile maksymalnie elementów o wymiarach 190 × 330 mm zmieści się na arkuszu drukowym w formacie B1?

A. 9 elementów.

B. 12 elementów.

C. 10 elementów.

D. 8 elementów.

Aby obliczyć, ile użytków o wymiarach 190 × 330 mm zmieści się na arkuszu drukowym formatu B1, należy najpierw zrozumieć wymiary formatu B1, które wynoszą 707 × 1000 mm. Przekształcając wymiary użytków do wymiarów arkusza, możemy spróbować zmieścić je w różnych orientacjach. W orientacji pionowej zmieszczą się 3 użytki w poziomie (3 × 190 mm = 570 mm) oraz 5 użytków w pionie (5 × 330 mm = 1650 mm), co razem daje 15 użytków. Jednak w rzeczywistości, biorąc pod uwagę marginesy i przestrzeń pomiędzy użytkami, zmieści się 10 użytków. W branży poligraficznej stosowanie formatu B1 oraz dokładne obliczenia dotyczące produkcji są kluczowe dla optymalizacji materiałów i minimalizacji odpadów. Umiejętność efektywnego projektowania układów arkuszy ma istotne znaczenie dla zarządzania kosztami i maksymalizacji wykorzystania materiałów. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy może być proces przygotowania do druku, gdzie precyzyjne obliczenie liczby użytków na arkuszu pozwala na lepszą kontrolę nad kosztami produkcji oraz zwiększenie efektywności.

Pytanie 19

Interlinia oznacza przestrzeń między sąsiadującymi

A. wierszami

B. wyrazami

C. łamami

D. kolumnami

Interlinia odnosi się do odległości pomiędzy kolejnymi wierszami tekstu, co jest kluczowym elementem w typografii i projektowaniu dokumentów. Właściwe ustawienie interlinii ma istotny wpływ na czytelność tekstu oraz ogólny wygląd dokumentu. Zbyt mała interlinia może prowadzić do wrażenia zagracenia, podczas gdy zbyt duża może rozpraszać uwagę czytelnika. Zazwyczaj przyjmuje się, że interlinia powinna wynosić od 1,15 do 1,5 wysokości czcionki, aby zapewnić optymalny komfort czytania. Przykładowo, w pracy akademickiej, często zaleca się stosowanie podwójnej interlinii, aby ułatwić dodawanie uwag i komentarzy. Użycie właściwej interlinii jest szczególnie ważne w dokumentach formalnych, takich jak CV czy raporty, gdzie estetyka i przejrzystość są kluczowe.

Pytanie 20

Strona publikacji, która nie jest zadrukowana, nazywana jest

A. składką

B. kolumną

C. łamem

D. wakatem

Łam, składka i kolumna to terminy, które odnoszą się do różnych aspektów publikacji, ale nie definiują niezadrukowanej strony. Łam to termin związany z układem graficznym, który określa sposób rozmieszczenia tekstu i obrazów na stronie, co jest kluczowe dla estetyki i czytelności materiału. Składka odnosi się natomiast do grupy złożonych stron, które są zszywane lub łączone, tworząc całość publikacji. W kontekście składu, niezadrukowana strona nie jest w rzeczywistości składką, lecz przestrzenią, która może być wykorzystana w sposób bardziej kreatywny. Kolumna to jednostka tekstu w układzie strony, zazwyczaj w ramach łamu – oznacza to, że w kontekście układu graficznego odnosi się do podziału tekstu, a nie samej przestrzeni niewykorzystanej. Błędy myślowe, które prowadzą do wybrania tych terminów, wynikają z niepełnego zrozumienia struktury publikacji i ich funkcji. Ważne jest, aby rozróżniać te terminy, aby uniknąć zamieszania w kontekście pracy z dokumentami wydawniczymi i dostosowywania ich do standardów branżowych.

Pytanie 21

Czym jest broszura w kontekście druku?

A. periodyczna do 32 stron

B. periodyczna powyżej 64 stron

C. nieperiodyczna do 160 stron

D. nieperiodyczna do 48 stron

Wybór odpowiedzi dotyczących broszur, które stawiają na periodyczność lub większą liczbę stron, wynika z nieporozumienia dotyczącego definicji i klasyfikacji materiałów drukowanych. Broszura, w przeciwieństwie do czasopism, jest publikacją nieperiodyczną, co oznacza, że nie jest wydawana regularnie, a jej celem jest dostarczenie informacji w zwięzłej formie. Odpowiedzi sugerujące periodyczność, takie jak broszura periodyczna, są mylące, ponieważ mogą prowadzić do błędnych założeń na temat cykliczności publikacji. Ponadto, odpowiedzi wskazujące na większą liczbę stron, jak na przykład do 160, nie mieszczą się w definicji broszury. Zazwyczaj broszura ma ograniczoną liczbę stron z uwagi na cel informacyjny, który zakłada szybkie przyswajanie treści przez odbiorcę. Zbyt wiele stron może zniechęcić do jej przeczytania. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie broszur z większymi publikacjami, co prowadzi do rozmycia różnic między różnymi typami materiałów drukowanych. W branży drukarskiej oraz w marketingu kluczowe jest zrozumienie tych różnic, żeby efektywnie wykorzystać odpowiednie nośniki komunikacji w swoich strategiach. Właściwe zdefiniowanie broszury jako publikacji do 48 stron, nieperiodycznej, pozwala lepiej dostosować treść i formę do potrzeb odbiorców oraz celów komunikacyjnych.

Pytanie 22

Jakie są wymiary netto ulotki, jeśli wymiar brutto wynosi 216 x 303 mm przy spadach 3 milimetrowych?

A. 210 x 297 mm

B. 212 x 300 mm

C. 214 x 297 mm

D. 210 x 300 mm

Wybór błędnych odpowiedzi wynika z niedostatecznego zrozumienia koncepcji spadów i wymiarów netto w kontekście druku. Odpowiedzi sugerujące wymiary 214 x 297 mm oraz 212 x 300 mm nie uwzględniają pełnego odjęcia spadów, co prowadzi do nieprawidłowych wartości netto. Na przykład, odpowiedź 214 x 297 mm zakłada, że od szerokości 216 mm należy odjąć zaledwie 2 mm, co jest zaledwie połową wymaganej wartości. To podejście pomija zasadniczy aspekt projektowania, którym jest zapewnienie, że wszystkie istotne elementy projektu, takie jak tło czy grafika, sięgają krawędzi papieru po przycięciu. W przypadku odpowiedzi 212 x 300 mm, z kolei, całkowicie ignoruje się wysokość papieru, co jest niezgodne z rzeczywistymi wymiarami brutto. Przykładem typowego błędu myślowego jest założenie, że spady można pominąć lub zmniejszyć, co prowadzi do problemów z wizualizacją i jakością druku. W praktyce, nieprzestrzeganie wymagań dotyczących wymiarów netto może skutkować tym, że po przycięciu na krawędziach pojawią się białe fragmenty, co jest nieakceptowalne w profesjonalnym druku. Dlatego kluczowe jest, aby przed przygotowaniem materiałów do druku zawsze dokładnie kontrolować wymiary netto, aby mieć pewność, że projekt będzie zgodny z zamierzonym wyglądem.

Pytanie 23

Funkcja automatycznego ustawiania użytków na arkuszu drukowania pozwala na

A. Artioscad

B. Impozycjoner

C. Audacity

D. Blender

Impozycjoner to narzędzie stosowane w procesie przygotowania do druku, które umożliwia automatyczne rozmieszczenie użytków na arkuszu. Jego głównym zadaniem jest optymalizacja wykorzystania powierzchni arkusza papieru, co przekłada się na oszczędności materiałowe i czasowe. Dzięki funkcjom takim jak analiza krawędzi, rozkład wielkości użytków oraz automatyczne dopasowanie do wymogów maszyny drukarskiej, impozycjoner znacząco zwiększa efektywność produkcji. W praktyce, zastosowanie impozycjonera pozwala na zmniejszenie odpadów powstających podczas cięcia i większą precyzję w rozmieszczeniu elementów graficznych. Umożliwia to również łatwiejsze zarządzanie różnymi rodzajami użytków, jak np. karty, ulotki czy broszury, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, takimi jak standardy ISO 12647 dotyczące jakości druku.

Pytanie 24

Podaj koszt stworzenia form drukowych niezbędnych do wydruku akcydensów w zestawieniu kolorystycznym 3 + 1, jeśli wykonanie jednej formy wiąże się z opłatą 35 zł.

A. 125 zł

B. 140 zł

C. 115 zł

D. 105 zł

Odpowiedź 140 zł jest jak najbardziej trafna! W tej kolorystyce 3 + 1 potrzebujemy czterech form drukowych. Trzy z nich to kolory podstawowe: cyan, magenta i yellow, a czwarta forma to czarny. Koszt każdej formy to 35 zł, więc liczymy: 4 formy razy 35 zł za formę, co daje nam 140 zł. W branży poligraficznej znajomość kosztów przygotowania form jest mega istotna, bo wpływa na to, ile zarobimy na różnych projektach. Przy planowaniu budżetu drukarnie muszą też brać pod uwagę dodatkowe wydatki, jak na przykład stworzenie matryc, co może zmienić ostateczną cenę usługi. Dobrze jest więc dokładnie wszystko oszacować, żeby nie wpaść w pułapkę ukrytych kosztów i zdążyć z ofertą przed konkurencją.

Pytanie 25

Ile stron w formacie A5 znajduje się w książce, która została wydrukowana na 10 arkuszach A1?

A. 336 stron

B. 288 stron

C. 352 strony

D. 320 stron

Wybierając niepoprawne odpowiedzi, można wpaść w pułapki związane z niewłaściwym rozumieniem obliczeń dotyczących ilości stron w książce. Często zdarza się, że osoby zadające pytania o objętość publikacji ignorują zasadnicze aspekty podziału powierzchni arkusza. Wiele odpowiedzi opartych na błędnych kalkulacjach bierze pod uwagę tylko pojedyncze warstwy wydruku lub zakładają, że wszystkie arkusze są wykorzystywane jednostronnie, co jest niezgodne z praktykami branżowymi. W przypadku druku obustronnego, każdy arkusz A1 musi być wykorzystany w optymalny sposób, co w pełni uwzględnia technikę podziału na mniejsze formaty. Niezrozumienie zasady, że z jednego arkusza A1 można uzyskać 16 stron A5, prowadzi do błędnych konkluzji, jak przykładowo 288 stron, które są wynikiem nieprawidłowego podziału lub nie uwzględniają podwójnego druku. Ponadto, pominięcie roli standardów papierowych, takich jak formaty ISO 216, które regulują wymiary arkuszy, może skutkować nieprecyzyjnymi oszacowaniami. Warto podkreślić, że każdy proces produkcji wymaga znajomości zasad technicznych oraz dobrej praktyki, aby uniknąć błędów w kalkulacjach i oszacowaniach, co jest kluczowe w osiąganiu efektywności w branży poligraficznej.

Pytanie 26

Jaką rozdzielczość skanowania powinien mieć oryginał wielobarwny, jeśli jego powiększenie w trakcie druku wynosi 4 razy?

A. 1 200 dpi

B. 2 400 dpi

C. 600 dpi

D. 300 dpi

Poprawna odpowiedź 1 200 dpi wynika z konieczności uwzględnienia powiększenia oryginału w procesie skanowania. Standardowa rozdzielczość skanowania dla dokumentów wielobarwnych wynosi 300 dpi. Gdy oryginał jest powiększany 4-krotnie, rozdzielczość skanowania powinna być proporcjonalnie wyższa, aby zachować jakość obrazu. W tym przypadku, mnożymy 300 dpi przez 4, co daje 1 200 dpi. Taka praktyka jest zgodna z zasadami profesjonalnego skanowania i druku, gdzie jakość obrazu jest kluczowa dla zachowania detali oraz kolorów. Przykładowo, w branży reklamowej czy fotograficznej, wyższa rozdzielczość skanowania pozwala na uzyskanie lepszych efektów wizualnych, co jest niezbędne w pracy z dużymi formatami. Warto również wspomnieć, że skanowanie w wyższej rozdzielczości umożliwia lepszą obróbkę graficzną, co jest niezwykle istotne w kontekście późniejszego drukowania i publikacji. Standardy ISO dla skanowania wskazują na konieczność stosowania odpowiednich ustawień DPI w zależności od celu końcowego, co potwierdza słuszność tej odpowiedzi.

Pytanie 27

Jaką czynność należy wykonać podczas tworzenia tekstu, aby dostosować odstępy pomiędzy wybranymi parami znaków, np.: V A?

A. Trapping

B. Kerning

C. Tracking

D. Leading

W kontekście typografii, ważne jest, aby rozróżniać różne techniki regulacji odległości pomiędzy znakami. Leading odnosi się do przestrzeni pomiędzy liniami tekstu, a nie do odległości pomiędzy poszczególnymi znakami. To kluczowy element, który wpływa na ogólną czytelność tekstu, szczególnie w długich blokach tekstowych, gdzie zbyt mały leading może powodować, że tekst stanie się nieczytelny. Z kolei tracking dotyczy regulacji odległości między całymi grupami znaków w danym bloku tekstu, co może wpływać na jego gęstość i ogólny wygląd. Trapping to technika używana w druku, mająca na celu zapobieganie widocznym przerwaniom kolorów, a nie regulację przestrzeni między literami. Często projektanci mylą te pojęcia, co prowadzi do niepoprawnych decyzji typograficznych, w rezultacie czego projekt może stracić na estetyce i czytelności. Kluczowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie te techniki są zamienne; w rzeczywistości każda z nich ma swoje specyficzne zastosowanie i skutki, które nie powinny być mylone ani stosowane zamiennie. Zrozumienie tych różnic jest fundamentalne dla poprawnego stosowania zasad typograficznych w projektowaniu graficznym.

Pytanie 28

Jakie są wymiary obwoluty dla książki formatu A5 z grzbietem o szerokości 30 mm, jeżeli obwoluta ma skrzydełka o szerokości 35 mm i nie zawiera spadów drukarskich?

A. 396 x 210 mm

B. 402 x 216 mm

C. 148 x 210 mm

D. 248 x 297 mm

Wybór niewłaściwych wymiarów obwoluty może wynikać z kilku powszechnych błędów myślowych. Na przykład, odpowiedzi takie jak 402 x 216 mm czy 248 x 297 mm nie uwzględniają rzeczywistych wymagań formatu A5 oraz specyfikacji dotyczących szerokości grzbietu. Format A5 to standardowe wymiary 148 x 210 mm, co oznacza, że wymiary obwoluty powinny być odpowiednio dostosowane do formatu książki oraz dodatkowych elementów, takich jak szerokości skrzydełek i grzbietu. W przypadku 402 mm, wynik może sugerować błędne dodanie zbyt dużej ilości zewnętrznych wymiarów, co prowadzi do znacznego przekroczenia rzeczywistych wymiarów książki. Podobnie, 248 x 297 mm to wymiary formatu A4 i wyraźnie nie pasują do formatu A5, co jest kolejnym przykładem pomyłki związanej z pomieszaniem różnych standardów. Ostatecznie, wiele osób może mieć trudności z precyzyjnym zrozumieniem, jak szerokości skrzydełek i grzbietu wpływają na całkowite wymiary obwoluty, co jest kluczowe dla właściwego przygotowania materiałów do druku. W praktyce, brak uwzględnienia tych wymiarów może prowadzić do poważnych problemów podczas produkcji, takich jak niewłaściwe dopasowanie obwoluty do książki, co w rezultacie wpływa na jej estetykę oraz funkcjonalność. Dostosowanie wymiarów obwoluty do konkretnych wymagań drukarskich jest podstawową umiejętnością, którą każdy projektant powinien opanować, by skutecznie realizować zlecenia związane z produkcją materiałów drukowanych.

Pytanie 29

Jakie podłoże powinno być wykorzystane do druku kart lojalnościowych?

A. Karton powlekany 280 g/m2

B. Karton lity 450 g/m2

C. Papier samoprzylepny 120 g/m

D. Papier offsetowy 60 g/m2

Wybór niewłaściwego podłoża do wydrukowania kart lojalnościowych może prowadzić do wielu problemów, które negatywnie wpłyną na ich funkcjonalność i estetykę. Tektura lita 450 g/m2, pomimo wysokiej gramatury, jest zbyt sztywna i mało elastyczna, co sprawia, że karty mogą łamać się lub pękać przy intensywnym użytkowaniu. Ponadto, tektura nie ma odpowiedniej powłoki, co czyni ją mniej odporną na wilgoć i zabrudzenia, a to może prowadzić do szybszego zużycia kart. Papier offsetowy 60 g/m2 jest z kolei zbyt lekki i mało wytrzymały, co sprawia, że karty wydrukowane na takim materiale mogą się szybko zniszczyć lub zdeformować. Używanie papieru samoprzylepnego 120 g/m2 do produkcji kart lojalnościowych również nie jest zalecane, ponieważ jego lepkość może prowadzić do problemów z aplikacją na innych materiałach, a także do trudności w drukowaniu w wysokiej jakości. Typowe błędy myślowe przy wyborze materiału to niedocenienie znaczenia właściwości materiału w kontekście trwałości i funkcjonalności. Podsumowując, zastosowanie niewłaściwego podłoża do wydruku kart lojalnościowych może skutkować ich szybszym zużyciem oraz negatywnie wpływać na postrzeganą jakość produktu przez klientów.

Pytanie 30

Ile arkuszy A1 netto jest wymagane do wydrukowania 20 000 jednokolorowych zaproszeń w formacie A6?

A. 1125 sztuk

B. 1250 sztuk

C. 625 sztuk

D. 875 sztuk

Wybór błędnych odpowiedzi może wynikać z kilku typowych nieporozumień związanych z obliczeniami w procesie drukowania. Na przykład, odpowiedzi takie jak 875, 1250 czy 1125 arkuszy A1 mogą wydawać się logiczne, ale opierają się na niewłaściwym zrozumieniu ilości zaproszeń, które można uzyskać z jednego arkusza A1. Przy założeniu, że w jednym arkuszu A1 można wydrukować 16 zaproszeń A6, obliczenia powinny być oparte na właściwym zastosowaniu proporcji. Często popełnianym błędem jest nieprawidłowe dzielenie 20 000 przez zbyt dużą lub zbyt małą liczbę, co prowadzi do nadinterpretacji danych. Na przykład, w przypadku odpowiedzi 1250, można zauważyć, że osoba udzielająca tej odpowiedzi mogła błędnie zinterpretować, że z jednego arkusza można uzyskać 20 zaproszeń, co jest niewłaściwe. Podobnie, odpowiedzi 875 i 1125 mogą być efektem zaokrągleń lub pomyłek w obliczeniach. Dobrą praktyką jest dokładne sprawdzenie wszystkich kroków obliczeniowych oraz upewnienie się, że przyjęte założenia są zgodne z rzeczywistością produkcyjną. Kluczowym aspektem w branży poligraficznej jest również uwzględnienie strat materiałowych i efektywności, co może wpłynąć na ostateczną ilość potrzebnych arkuszy. Dlatego tak ważne jest zrozumienie każdego etapu procesu, aby uniknąć błędnych wniosków.

Pytanie 31

Podaj wymiary brutto plakatu, gdy format netto wynosi A2, a spady mają długość 3 mm?

A. 423 x 597 mm

B. 426 x 600 mm

C. 600 x 847 mm

D. 297 x 420 mm

Odpowiedzi, które nie uwzględniają wartości spadów przy obliczaniu wymiarów brutto plakatu, mogą prowadzić do licznych problemów w procesie druku. Przykładowo, 600 x 847 mm znacznie przekracza wymiary formatu A2, co jest nieadekwatne do kontekstu pytania. Odpowiedź 423 x 597 mm jest również błędna, ponieważ nie uwzględnia odpowiednich spadów, a przy tym wymiary netto formatu A2 są inne. W przypadku 297 x 420 mm, mamy do czynienia z wymiarem formatu A3, który również nie odpowiada założonemu formatowi A2. Z kolei 426 x 600 mm, chociaż wydaje się bliskie, nie uwzględnia poprawnie obliczeń spadów, co prowadzi do nieprawidłowego wymiarowania. Typowym błędem jest ignorowanie konieczności dodania spadów do wymiarów netto, co w praktyce może prowadzić do problemów z przycinaniem i wykończeniem gotowego produktu. Osoby zajmujące się projektowaniem graficznym muszą znać zasady obliczania wymiarów brutto, aby uniknąć sytuacji, w których gotowy produkt nie spełnia wymagań jakościowych, co może skutkować dodatkowymi kosztami i czasem na korekty w produkcji.

Pytanie 32

Wielokolorowy obraz powinien być reprodukowany w technice poligraficznej za pomocą

A. skanowania transmisyjnego

B. kopiowania stykowego

C. drukowania natryskowego

D. skanowania refleksyjnego

Kopiowanie stykowe i skanowanie transmisyjne to takie techniki, które mogą być użyteczne w poligrafii, ale na pewno nie nadają się do reprodukcji wielobarwnych zdjęć. W przypadku kopiowania stykowego oryginał musi mieć kontakt z materiałem kopiującym, co ogranicza nas do płaskich rzeczy, jak dokumenty. Ta metoda nie radzi sobie z bogactwem kolorów i drobnymi detalami, które są typowe dla zdjęć, przez co jakość obrazu może być kiepska. Z kolei skanowanie transmisyjne, które działa na przezroczystych materiałach, jak filmy, też nie sprawdzi się przy reprodukcji zdjęć na papierze, gdzie kolory i faktury są kluczowe. W tym przypadku światło przechodzi przez materiał, a nie jest od niego odbite, co daje całkiem inny efekt, który nie pasuje do zdjęć na papierze. Drukowanie natryskowe to jeszcze inna sprawa, bo to może być wykorzystywane do reprodukcji obrazów na różnych podłożach, ale samo w sobie nie zajmuje się digitalizacją zdjęć. Dlatego wybór skanowania refleksyjnego jest mega ważny, bo tylko wtedy mamy pewność, że jakość i odwzorowanie kolorów będzie na wysokim poziomie w pracach poligraficznych.

Pytanie 33

Jakie są wymiary netto ulotki, jeżeli przy użyciu 3 mm spadu z każdej strony wymiar brutto wynosi 111 x 154 mm?

A. 105 x 151 mm

B. 108 x 148 mm

C. 105 x 148 mm

D. 108 x 151 mm

W przypadku wymiarów netto ulotki, które są kluczowe w procesie druku, płynne przejście od wymiarów brutto do wymiarów netto wymaga uwzględnienia spadów. Błędne odpowiedzi często wynikają z pomyłek w obliczeniach lub nieprawidłowego zrozumienia, czym dokładnie jest spad. Na przykład, w przypadku odpowiedzi 105 mm x 151 mm, prawdopodobnie doszło do pomyłki w obliczeniach wysokości; nie uwzględniono całkowitego spadu, co prowadzi do nieprawidłowego wyniku. Odpowiedzi takie jak 108 mm x 151 mm również pokazują brak zrozumienia spadów, ponieważ sugerują zbyt duże wymiary netto. W szczególności zbyt małe odjęcie od wymiarów brutto prowadzi do nieodpowiednich wymiarów, które mogą powodować problemy w druku, jak np. białe krawędzie lub źle wycentrowane obrazy. Odpowiedzi te wskazują na typowe błędy myślowe, takie jak nieuwzględnienie podwójnego spadu lub błędne założenia co do wymiarów. Aby poprawnie ustalić wymiary netto ulotki, konieczne jest dokładne obliczenie zgodne z zasadami i dobrymi praktykami w branży poligraficznej, co pozwala na optymalizację procesu druku i minimalizowanie kosztów materiałowych.

Pytanie 34

Jakie znaczenie ma termin adiustacja?

A. Zaznaczenie na szkicu ustaleń dotyczących składu i łamania publikacji

B. Wskazanie błędów w składzie na próbnych odbitkach

C. Weryfikacja poprawności tekstu pod kątem merytorycznym oraz stylistycznym

D. Złożenie użytków w formie kopiowej

Wszystkie pozostałe odpowiedzi opierają się na błędnych interpretacjach pojęcia adiustacji, które nie odzwierciedlają rzeczywistych procesów wydawniczych. Na przykład, zmontowanie użytków w formę kopiową sugeruje proces łączenia różnych materiałów, co jest bardziej związane z tworzeniem zbiorów dokumentów niż z konkretnymi działaniami adiustacyjnymi. Podobnie, oznaczenie błędów składu na odbitkach próbnych odnosi się do etapu korekty, który następuje po adiustacji, a nie do samego procesu przygotowywania materiału do druku. Z kolei sprawdzanie poprawności tekstu pod względem merytorycznym i stylistycznym nie jest właściwe, ponieważ dotyczy bardziej redakcji niż adiustacji. Adiustacja ma na celu organizację wizualną i strukturalną materiału, a nie ocenę jego treści. W kontekście standardów branżowych, istotne jest, aby rozumieć różnice między tymi pojęciami, gdyż każde z nich pełni inną rolę w procesie wydawniczym. Typowe błędy myślowe w tym przypadku to mylenie etapów pracy nad publikacją oraz brak umiejętności rozróżnienia między różnymi procesami, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania projektem wydawniczym i obniżenia jakości finalnego produktu.

Pytanie 35

Termin opisujący rozmieszczenie materiałów na arkuszu drukarskim w poligrafii to

A. pozycjonowanie

B. rasteryzacja

C. pasowanie

D. impozycja

Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia terminologicznego, które jest powszechne w branży poligraficznej. Pozycjonowanie odnosi się do umiejscowienia elementów na stronie lub arkuszu, ale nie obejmuje całościowego planowania rozmieszczenia użytków na arkuszu drukarskim. Pasowanie to proces związany z dopasowaniem różnych elementów, na przykład kolorów w druku, ale nie odnosi się bezpośrednio do rozmieszczenia użytków. Rasteryzacja to technika konwersji obrazów wektorowych na bitmapy, co również nie ma związku z impozycją. Typowym błędem myślowym jest mylenie tych terminów z impozycją, co prowadzi do nieporozumień w zakresie procesów poligraficznych. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi pojęciami jest kluczowe dla efektywnego planowania i realizacji projektów drukarskich. Impozycja nie tylko zwiększa efektywność produkcji, ale także wpływa na jakość i estetykę finalnego produktu, co czyni ją fundamentalnym etapem w procesie druku.

Pytanie 36

Podaj liczbę arkuszy papieru w formacie BI, potrzebną do wydrukowania 320 000 etykiet w formacie B7?

A. 5 000

B. 10 000

C. 2 000

D. 2 500

W przypadku rozważania niepoprawnych odpowiedzi, warto zwrócić uwagę na typowe błędy w obliczeniach, które mogą prowadzić do błędnych wyników. Na przykład, odpowiedzi takie jak 2 500 lub 2 000 mogą wynikać z nieprawidłowego założenia dotyczącego liczby etykiet, które można uzyskać z jednego arkusza B1. Niekiedy osoby obliczające mogą nie uwzględnić całkowitych wymiarów papieru lub popełnić błąd w obliczeniach matematycznych, co prowadzi do zaniżenia liczby arkuszy potrzebnych do wydruku. Inny typowy błąd to niewłaściwe przyjęcie wartości powierzchni etykiety lub arkusza, co także wpływa na końcowy wynik. W przemyśle poligraficznym istotne jest jednocześnie zrozumienie, że każdy arkusz papieru, który nie jest w pełni wykorzystany, generuje straty, co ma wpływ na koszty produkcji oraz efektywność. Dlatego ważne jest, aby zawsze dokładnie analizować wszystkie dane i stosować standardowe praktyki kalkulacji, aby uniknąć nieefektywnego wykorzystywania materiałów. Warto także przyjrzeć się technologiom druku, które mogą wpłynąć na wydajność produkcji i zminimalizowanie strat, co jest kluczowe w kontekście zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 37

Jaki będzie łączny koszt składu 15 arkuszy tekstu zwykłego książki, jeśli cena składu jednego arkusza wynosi 120 złotych?

A. 1 800 zł

B. 1 200 zł

C. 1 500 zł

D. 2 100 zł

Koszt składu 15 arkuszy tekstu prostego można łatwo obliczyć. Wystarczy pomnożyć liczbę arkuszy przez koszt jednego arkusza. W tym przypadku mamy 15 arkuszy i 120 zł za arkusz, co daje nam 1800 zł. Takie obliczenia są w zasadzie konieczne, gdy pracujesz w wydawnictwie, bo trzeba umieć dobrze zarządzać budżetem projektu. To się sprawdza nie tylko w wydawnictwie, ale w wielu innych branżach, gdzie trzeba kalkulować koszty. Kiedy planujesz wydać książkę, wiedza na temat kosztów składu to tylko początek. Musisz też pomyśleć o redakcji, korekcie czy nawet projektowaniu okładki. Im więcej wiesz o tych wszystkich kosztach, tym lepiej możesz zaplanować swoje wydatki i zmieścić się w budżecie.

Pytanie 38

Jakie są wymiary brutto ulotki w formacie A4 netto, jeśli zastosowano spad 3 mm?

A. 216 x 303 mm

B. 220 x 307 mm

C. 210 x 297 mm

D. 220 x 297 mm

Odpowiedź 216 x 303 mm jest poprawna, ponieważ obliczamy wymiary brutto ulotki dodając spady do standardowych wymiarów papieru A4. Format A4 ma wymiary 210 x 297 mm. W przypadku spadów wynoszących 3 mm z każdej strony, dodajemy 6 mm do szerokości oraz 6 mm do wysokości. W rezultacie otrzymujemy: szerokość 210 mm + 6 mm = 216 mm, wysokość 297 mm + 6 mm = 303 mm. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w przygotowaniu materiałów do druku, ponieważ spady są niezbędne dla zapewnienia, że kolor lub wzór sięgają krawędzi po przycięciu, co zapobiega niechcianym białym krawędziom. Zastosowanie odpowiednich spadów jest kluczowe w branży poligraficznej, zwłaszcza w druku cyfrowym i offsetowym, gdzie precyzja wymiarów ma istotne znaczenie. Przykładowo, projektując ulotki, wizytówki czy plakaty, zawsze warto uwzględnić spady, aby zagwarantować estetyczny i profesjonalny wygląd finalnego produktu.

Pytanie 39

Jak kosztuje jednostkowo wydruk jednej ulotki, jeżeli całkowity wydatek na druk 5 000 ulotek wynosi 1200,00 zł?

A. 20 gr

B. 14 gr

C. 24 gr

D. 30 gr

Odpowiedzi wskazujące na inne wartości niż 24 gr mogą wynikać z błędnego zrozumienia procesu obliczeń lub niepoprawnego podejścia do podziału kosztów. Często pojawiają się typowe błędy myślowe, takie jak zbytnie uogólnienie lub niesłuszne założenie, że jednostkowy koszt można pomnożyć przez liczbę ulotek, zamiast je podzielić. Na przykład, przyjęcie, że koszt jednostkowy wynosi 14 gr, może sugerować pomyłkę w zaokrągleniu lub błędne oszacowanie całkowitego kosztu produkcji. Warto również zauważyć, że niektórzy mogą błędnie interpretować jednostkowy koszt jako wartość brutto lub netto, co również wprowadza w błąd. Zrozumienie, że jednostkowy koszt jest wynikiem dokładnego podziału całkowitych kosztów na ilość produkcji, jest fundamentalne w ekonomii i finansach, a znajomość tej zasady pozwala na skuteczniejsze zarządzanie budżetem. W kontekście branży poligraficznej, takie analizy są niezbędne do realizacji efektywnych strategii kosztowych, które pozwalają na optymalizację wydatków i zwiększenie konkurencyjności na rynku. Bez właściwego podejścia do obliczeń, przedsiębiorcy mogą ponosić niepotrzebne straty, co w dłuższej perspektywie może zaważyć na ich pozycji rynkowej.

Pytanie 40

Jakie urządzenie kontrolne powinno być użyte w procesie produkcji wyrobów poligraficznych, aby sprawdzać gęstość optyczną wydruków?

A. Densytometr

B. Kalibrator

C. Proofer cyfrowy

D. Skalibrowany monitor

Densytometr jest kluczowym urządzeniem w procesie wytwarzania produktów poligraficznych, które pozwala na precyzyjną weryfikację gęstości optycznej wydruków. Gęstość optyczna odnosi się do stopnia przezroczystości lub nieprzezroczystości materiału, co ma bezpośredni wpływ na jakość druku. Densytometry działają na zasadzie pomiaru ilości światła przechodzącego przez lub odbitego od powierzchni wydruku, co pozwala na określenie jego gęstości. Przykładowo, w standardzie ISO 12647-2, który dotyczy procesów druku kolorowego, zaleca się regularne pomiary gęstości optycznej w celu zapewnienia zgodności z wymaganiami jakościowymi. Użycie densytometru w praktyce umożliwia producentom kontrolę nad jakością wydruku, a tym samym zminimalizowanie wad produkcyjnych, co jest kluczowe w osiąganiu satysfakcji klientów oraz efektywności kosztowej. Densytometry są szeroko stosowane nie tylko w drukarniach, ale także w laboratoriach kontroli jakości, co czyni je niezbędnym narzędziem w branży poligraficznej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej