Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Opiekunka dziecięca
Kwalifikacja: SPO.04 - Świadczenie usług opiekuńczych i wspomagających rozwój dziecka
Data rozpoczęcia: 18 maja 2025 21:26
Data zakończenia: 18 maja 2025 21:35

Egzamin zdany!

Wynik: 36/40 punktów (90,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W jadłospisie malucha w wieku 3 lat z cukrzycą powinno się ograniczyć

A. tłuszcze pochodzenia roślinnego

B. złożone węglowodany

C. białko pochodzenia zwierzęcego

D. proste węglowodany

Węglowodany proste, takie jak cukry jednocukrowe i dwucukrowe, mają zdolność szybkiego wchłaniania do krwiobiegu, co prowadzi do nagłych skoków poziomu glukozy we krwi. U dzieci z cukrzycą, kontrola poziomu glukozy jest kluczowa dla zapobiegania poważnym powikłaniom zdrowotnym. Ograniczenie węglowodanów prostych w diecie dziecka jest więc podstawowym elementem zarządzania cukrzycą. Przykłady węglowodanów prostych obejmują słodycze, napoje gazowane oraz białe pieczywo. Zamiast nich, zaleca się wprowadzenie węglowodanów złożonych, takich jak pełnoziarniste produkty zbożowe, warzywa i owoce, które dostarczają energii stopniowo i nie powodują gwałtownego wzrostu glukozy we krwi. Warto również kłaść nacisk na edukację dzieci dotyczącej zdrowego żywienia oraz świadomego wyboru produktów spożywczych, co jest zgodne z zasadami dietetyki klinicznej. Dostosowanie diety do potrzeb zdrowotnych dziecka powinno być realizowane w konsultacji z dietetykiem specjalizującym się w cukrzycy dziecięcej.

Pytanie 2

Ciągłym objawem tej dolegliwości są zaburzenia w ruchu, które wynikają z niewłaściwego rozkładu i poziomu napięcia mięśniowego, paraliżu oraz osłabienia, a także dyskinezji.

A. zapalenia opon mózgowych

B. mózgowego porażenia dziecięcego

C. rdzeniowego zaniku mięśni

D. dystrofii mięśniowej

Zapalenie opon mózgowych to stan zapalny otoczek mózgowych, który może prowadzić do różnych objawów, w tym bólu głowy, sztywności karku i gorączki, ale nie jest bezpośrednio związane z długotrwałymi zaburzeniami ruchowymi. Objawy te mogą wynikać z uszkodzenia układu nerwowego, jednak nie są charakterystyczne dla zapalenia opon. Rdzeniowy zanik mięśni (SMA) to schorzenie genetyczne, które wpływa na neurony ruchowe w rdzeniu kręgowym, prowadząc do atrofii mięśni oraz osłabienia ich siły, jednak nie objawia się typowymi zaburzeniami napięcia mięśniowego, a raczej osłabieniem mięśni. Dystrofia mięśniowa, z kolei, to grupa chorób genetycznych, które prowadzą do postępującego osłabienia i zanik mięśni, co również nie odpowiada opisanym zaburzeniom ruchowym związanym z MPD. Typowym błędem myślowym w tym przypadku jest mylenie różnych schorzeń neurologicznych, które mogą mieć podobne objawy, lecz różnią się przyczynami i mechanizmami. Kluczowe jest zrozumienie, że każde z tych schorzeń wymaga innego podejścia terapeutycznego, co podkreśla znaczenie precyzyjnej diagnozy w neurologii. Znajomość różnic między tymi stanami jest istotna nie tylko dla lekarzy, ale również dla rodzin pacjentów, aby mogły prawidłowo wspierać ich w leczeniu.

Pytanie 3

Organizacja zawodów sportowych dla dzieci, w których występują konkurencje takie jak bieg slalomem oraz bieg z przeszkodami, ma na celu stymulowanie i rozwijanie przede wszystkim

A. dużej motoryki

B. małej motoryki

C. wzrokowej percepcji

D. słuchowej percepcji

Organizowanie zawodów sportowych dla dzieci, takich jak bieg slalomem czy bieg z przeszkodami, ma na celu przede wszystkim rozwijanie motoryki dużej, co odnosi się do umiejętności wykonywania dużych, złożonych ruchów ciała. Motoryka duża obejmuje zdolności do biegania, skakania, rzucania oraz ogólnej koordynacji ruchowej. W przypadku omawianych konkurencji, dzieci są zmuszane do używania dużych grup mięśniowych, co sprzyja wzmacnianiu ich siły, wytrzymałości oraz ogólnej sprawności fizycznej. Przygotowanie i uczestnictwo w takich zawodach pozwala dzieciom na rozwijanie umiejętności współpracy w grupie, a także budowanie pewności siebie poprzez pokonywanie różnych przeszkód. Przykładem mogą być zajęcia sportowe w szkołach podstawowych, które często organizują podobne konkurencje w celu promowania aktywności fizycznej wśród dzieci. Dobre praktyki w tym zakresie obejmują zapewnienie odpowiedniego nadzoru oraz dostosowanie poziomu trudności do umiejętności uczestników, co pozwala na bezpieczne i efektywne rozwijanie ich motoryki dużej.

Pytanie 4

Jakie formy zabaw pomagają w zapobieganiu izolacji dzieci oraz sprzyjają ich integracji?

A. Z użyciem przyborów.

B. Sensomotoryczne.

C. Z całą grupą.

D. W pojedynkę.

Odpowiedź "Z całą grupą" jest poprawna, ponieważ integracyjne zabawy w grupie są kluczowe dla budowania relacji społecznych między dziećmi. Takie aktywności stwarzają okazję do współpracy, komunikacji i wspólnego rozwiązywania problemów, co sprzyja zacieśnianiu więzi. Przykłady zabaw, które sprzyjają integracji to gry zespołowe, wspólne projekty artystyczne czy działania wymagające współpracy, takie jak budowanie konstrukcji z klocków. W kontekście standardów edukacji wczesnoszkolnej, programy nauczania często uwzględniają elementy pracy w grupie, co jest zgodne z teorią uczenia się społecznego, wskazującą na znaczenie interakcji międzyludzkich w procesie rozwoju. Warto również zauważyć, że zabawy w grupie mogą być dostosowane do różnorodnych potrzeb dzieci, co dodatkowo wspiera inkluzyjność i różnorodność w edukacji.

Pytanie 5

W trakcie zabawy polegającej na identyfikacji przez dziecko odgłosów zwierząt odtwarzanych z płyty CD rozwijana jest

A. koordynacja wzrokowo-ruchowa

B. percepcja wzrokowa

C. percepcja słuchowa

D. słuch fonematyczny

Odpowiedź "percepcja słuchowa" jest naprawdę trafna. Kiedy dziecko bawi się w rozpoznawanie głosów zwierząt, to w pełni wykorzystuje swoje umiejętności słuchowe. Percepcja słuchowa to nic innego jak umiejętność słuchania i rozumienia dźwięków wokół nas, co jest super ważne, zwłaszcza w nauce mówienia i komunikacji. Moim zdaniem, zabawy, które angażują dzieci w odkrywanie dźwięków, są świetnym sposobem na naukę. Na przykład, nauczyciele mogą wykorzystać takie aktywności, żeby rozwijać zdolności związane z rozróżnianiem dźwięków, co z kolei pomaga w nauce czytania i pisania. Jak to mówią, im więcej dzieci słuchają różnorodnych dźwięków, tym lepiej rozwijają swoje umiejętności poznawcze i emocjonalne. Dobrze jest też, gdy w edukacji wprowadzamy różne formy aktywności słuchowych, bo to naprawdę pomaga w wszechstronnym rozwoju maluchów.

Pytanie 6

Która z zabawek jest najbardziej odpowiednia dla ośmiomiesięcznego niemowlęcia w celu rozwijania umiejętności manualnych?

A. Książka

B. Drewniane klocki

C. Klocki Lego

D. Lalka

Drewniane klocki są idealnym narzędziem do kształtowania umiejętności manualnych u ośmiomiesięcznych dzieci. W tym wieku, dzieci zaczynają rozwijać zdolności motoryczne oraz koordynację ręka-oko, a klocki stanowią doskonały materiał do ćwiczeń. Wykonane z naturalnych materiałów, drewniane klocki są bezpieczne i trwałe, co jest kluczowe w przypadku małych dzieci, które często wkładają przedmioty do ust. Dzięki różnym kształtom i kolorom, klocki te stymulują rozwój poznawczy oraz kreatywność. Dziecko może bawić się w budowanie prostych konstrukcji, co uczy je zasad równowagi, a także rozwija wyobraźnię. Warto pamiętać, że zabawa klockami może być także okazją do interakcji z opiekunami, co wspiera rozwój społeczny i komunikacyjny. Badania pokazują, że zabawki konstrukcyjne, takie jak drewniane klocki, mają pozytywny wpływ na rozwój umiejętności motorycznych, dając dzieciom przestrzeń do eksploracji oraz zabawy w sposób bezpieczny i angażujący.

Pytanie 7

Podstawowe czynności resuscytacyjne u dziecka powinny rozpocząć się od wykonania

A. uciśnięć mostka

B. uderzenia przedsercowego

C. pięciu oddechów ratowniczych

D. dwóch oddechów ratowniczych

Poprawna odpowiedź to wykonanie 5 oddechów ratowniczych. W przypadku dzieci, kiedy występuje zatrzymanie oddechu, kluczowe jest jak najszybsze przywrócenie wentylacji. Zgodnie z wytycznymi Europejskiej Rady Resuscytacji (ERC), w sytuacji nagłego zatrzymania krążenia u dzieci należy rozpocząć od 5 oddechów ratowniczych przed przystąpieniem do uciśnięć klatki piersiowej. Takie podejście ma na celu uzupełnienie niedoboru tlenu w organizmie dziecka i uniknięcie uszkodzenia mózgu spowodowanego hipoksją. Przykładowo, w przypadku dziecka, które uległo utonięciu, natychmiastowe wykonanie 5 oddechów ratowniczych może znacząco zwiększyć szanse na przeżycie i minimalizację powikłań neurologicznych. Ważne jest również, aby oddechy były wykonane skutecznie, co oznacza, że należy odpowiednio zabezpieczyć drogi oddechowe dziecka, aby zapewnić prawidłowy przepływ powietrza. Tego rodzaju praktyki są zgodne z aktualnymi standardami resuscytacji i powinny być znane każdemu, kto ma do czynienia z opieką nad dziećmi.

Pytanie 8

Jakie produkty zbożowe są odpowiednie dla dzieci z nietolerancją glutenu?

A. Jęczmienne.

B. Żytnie.

C. Pszenne.

D. Kukurydziane.

Kukurydza to jedno z najpopularniejszych zbóż, które jest naturalnie wolne od glutenu, co czyni ją idealnym wyborem dla dzieci z nietolerancją tego białka. W przypadku celiakii, która jest najpowszechniejszą postacią nietolerancji glutenu, osoby dotknięte tym schorzeniem muszą unikać wszelkich produktów zawierających gluten, co obejmuje zboża takie jak pszenica, żyto i jęczmień. Kukurydziane produkty, takie jak polenty, mąka kukurydziana czy tortille, są doskonałym źródłem węglowodanów. Podczas zakupów warto zwracać uwagę na oznaczenia, takie jak „bezglutenowe”, które gwarantują, że produkt nie był skażony glutenem w trakcie produkcji. Warto także stosować kukurydzę w różnych formach, co pozwala na urozmaicenie diety dziecka. Zastosowanie kukurydzy w diecie dziecka z nietolerancją glutenu może przyczynić się do lepszego zbilansowania posiłków i dostarczenia niezbędnych składników odżywczych, przy jednoczesnym zachowaniu bezpieczeństwa zdrowotnego. Dbanie o różnorodność w diecie jest kluczowe, aby uniknąć niedoborów pokarmowych.

Pytanie 9

Aby zapewnić bezpieczeństwo trzynastomiesięcznemu dziecku, należy unikać podawania mu zabawek, które

A. są wykonane z plastiku

B. są lekkie oraz w różnych kolorach

C. wydają odgłosy

D. posiadają małe elementy

Podawanie zabawek dla trzynastomiesięcznych dzieci wymaga szczególnej uwagi, a jednym z kluczowych aspektów bezpieczeństwa jest unikanie zabawek z drobnymi elementami. Dzieci w tym wieku są z natury ciekawe i mają tendencję do wkładania różnych przedmiotów do ust. Drobne elementy mogą stanowić zagrożenie zadławienia, co jest jednym z najczęstszych wypadków w przypadku małych dzieci. Zgodnie z normami bezpieczeństwa, takimi jak EN 71 dotyczące bezpieczeństwa zabawek, producent powinien zapewnić, że zabawki nie mają elementów, które mogą być łatwo odrywane lub połykane. Przykładem dobrej praktyki jest wybieranie zabawek wykonanych z jednego kawałka materiału lub takich, które nie zawierają małych części. Zamiast zabawek z drobnymi elementami, rekomendowane są większe, łatwe do chwytania przedmioty, które wspierają rozwój motoryczny i sensoryczny dzieci.

Pytanie 10

Jaką sferę rozwojową wspomaga opiekunka podczas zabawy "Czarodziejski worek"?

A. Ruchową

B. Emocjonalną

C. Społeczną

D. Poznawczą

Zabawa "Czarodziejski worek" stymuluje sferę poznawczą dziecka, co jest kluczowe dla jego rozwoju intelektualnego. W trakcie tej aktywności dzieci poznają różnorodne przedmioty, ucząc się ich nazw, kształtów, kolorów oraz tekstur. Ponadto, proces odkrywania przedmiotów ukrytych w worku angażuje zmysły dziecka, co sprzyja rozwijaniu zdolności analitycznych oraz logicznego myślenia. Takie zabawy wspierają rozwój pamięci, koncentracji oraz umiejętności rozwiązywania problemów. W praktyce, podczas zabawy dzieci mogą na przykład wskazać przedmioty, które czują w worku, co angażuje ich wyobraźnię i pobudza myślenie krytyczne. Standardy wychowania przedszkolnego podkreślają znaczenie gier sensorycznych i poznawczych, które nie tylko rozwijają intelekt, ale również przyczyniają się do lepszego zrozumienia świata dookoła. Zabawa "Czarodziejski worek" jest zatem doskonałym przykładem aktywności, która łączy naukę z zabawą, co jest fundamentem skutecznego rozwoju poznawczego.

Pytanie 11

Aby zredukować ryzyko śmierci dziecka w wyniku SIDS, w pierwszych miesiącach życia powinno się je kłaść do snu głównie

A. na brzuchu

B. na prawym boku

C. na lewym boku

D. na plecach

Układanie niemowlęcia do snu na plecach jest kluczowym zaleceniem w celu minimalizacji ryzyka nagłej śmierci łóżeczkowej (SIDS). Badania wykazały, że dzieci śpiące na plecach mają znacznie mniejsze ryzyko wystąpienia SIDS w porównaniu do tych, które śpią na brzuchu lub na boku. Kiedy dziecko leży na plecach, jego drogi oddechowe są mniej narażone na blokadę, co ułatwia swobodne oddychanie. Rekomendacje takie jak te pochodzą z badań przeprowadzonych przez Światową Organizację Zdrowia oraz krajowe instytucje zdrowia, które zalecają tę pozycję jako najbezpieczniejszą. Ważne jest także, aby unikać używania poduszek, kocyków lub innych przedmiotów w łóżeczku, które mogą zwiększać ryzyko uduszenia. Dodatkowo, umieszczanie dziecka na plecach do snu może być wspierane przez rodziców i opiekunów poprzez stworzenie odpowiedniego środowiska snu, zapewniając temperaturę pomieszczenia oraz komfortowy materac, co jest zgodne z dobrymi praktykami wychowawczymi.

Pytanie 12

Pierwszym krokiem w rozwijaniu umiejętności posługiwania się nożyczkami u dziecka jest nauczenie go

A. przecinania kartki na pół

B. swobodnego wycinania różnych kształtów

C. cięcia wzdłuż linii prostej

D. nacinania brzegów kartki

Nacinanie brzegów kartki to kluczowy krok w nauce posługiwania się nożyczkami przez dzieci. Taki proces wprowadza dziecko w świat cięcia, pozwalając na rozwijanie precyzyjnych ruchów ręki oraz koordynacji oko-ręka. W tym etapie dziecko uczy się kontrolować nożyczki bez ryzyka uszkodzenia materiału, co jest istotne dla budowania poczucia pewności siebie. Ponadto, nacinanie brzegów kartki może być doskonałym wstępem do późniejszego swobodnego wycinania kształtów, gdyż rozwija umiejętności motoryczne. Zgodnie z wytycznymi psychologii rozwojowej, dzieci w wieku przedszkolnym powinny mieć możliwość eksploracji różnych technik manualnych, a nacinanie jest jednym z bardziej bezpiecznych sposobów na naukę. W praktyce, nauczyciele mogą wprowadzać zabawy polegające na nacinaniu brzegów kolorowych kartek, co dodatkowo rozwija wyobraźnię i zdolności twórcze. Standardy edukacyjne wskazują, że umiejętności manualne są fundamentem dla rozwoju innych zdolności, takich jak rysowanie czy pisanie, dlatego właściwe wprowadzenie do pracy z nożyczkami ma kluczowe znaczenie.

Pytanie 13

Noworodek wkrótce po narodzinach identyfikuje swoją matkę przy użyciu zmysłu

A. węchu

B. słuchu

C. dotyku

D. wzroku

Noworodki, już w kilka dni po urodzeniu, posiadają wyjątkową zdolność rozpoznawania swojej matki, a węch odgrywa kluczową rolę w tym procesie. Zmysł węchu w przypadku noworodków jest bardzo dobrze rozwinięty, co pozwala im na identyfikację zapachów otaczającego ich środowiska. Badania wykazują, że dzieci potrafią rozróżniać zapachy matki od innych, co ma fundamentalne znaczenie dla ich przetrwania i poczucia bezpieczeństwa. Gdy noworodek czuje zapach matki, aktywuje się jego układ nerwowy, co wpływa na jego stan emocjonalny i fizyczny. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy może być widoczne w kontekście praktyk pielęgnacyjnych i wsparcia dla matek w okresie poporodowym. Warto zauważyć, że poprzez bliski kontakt z matką, noworodek jest w stanie nie tylko dostrzegać jej zapach, ale również kojarzyć go z komfortem i bezpieczeństwem, co jest niezbędne dla zdrowego rozwoju psychicznego. Zrozumienie tego mechanizmu jest kluczowe w kontekście standardów opieki neonatologicznej oraz promowania zdrowych relacji matka-dziecko.

Pytanie 14

Prezentując dzieciom teatrzyk kukiełkowy, opiekunka przede wszystkim wspiera rozwój obszaru

A. motorycznego

B. poznawczego

C. biologicznego

D. fizycznego

Prezentowanie teatrzyku kukiełkowego dzieciom stymuluje przede wszystkim sferę poznawczą, ponieważ angażuje ich wyobraźnię, zachęca do analizy i interpretacji sytuacji przedstawionych w spektaklu. Dzieci obserwując kukiełki, uczą się rozpoznawania emocji, rozwijają umiejętności językowe poprzez dialogi oraz rozwijają zdolność krytycznego myślenia, analizując treści i postawy bohaterów. Przykładem praktycznego zastosowania może być wprowadzenie do dyskusji po przedstawieniu, co pobudza dzieci do formułowania własnych opinii oraz zadawania pytań. Dobrą praktyką w edukacji wczesnoszkolnej jest wykorzystanie teatru w celu wspierania rozwijania empatii, co jest kluczowym elementem w procesie edukacyjnym. Zgodnie z wytycznymi pedagogiki, takie działania wspierają wszechstronny rozwój dziecka, przyczyniając się do lepszego przyswajania wiedzy oraz umiejętności interpersonalnych. Teatrzyk kukiełkowy może również stanowić narzędzie do wprowadzenia tematów dotyczących społecznych norm, wartości oraz różnorodności kulturowej, co jeszcze bardziej rozwija sferę poznawczą dzieci.

Pytanie 15

W ciągu pierwszego roku życia dziecka, które rozwija się prawidłowo, można zaobserwować największy postęp w obszarze

A. koordynacji

B. motoryki małej

C. motoryki dużej

D. koncentracji

W pierwszym roku życia dziecka obserwujemy dynamiczny rozwój w zakresie motoryki dużej, co odnosi się do umiejętności związanych z dużymi grupami mięśniowymi, takich jak chodzenie, bieganie czy wspinanie się. W tym okresie dzieci uczą się kontrolować swoje ciało, co jest kluczowe dla ich samodzielności. Warto zauważyć, że umiejętności motoryki dużej stanowią fundament dla późniejszych osiągnięć w innych obszarach rozwoju, w tym w motoryce małej i koordynacji. Przykładem może być sytuacja, gdy dziecko zaczyna chodzić – ta umiejętność nie tylko umożliwia mu eksplorację otoczenia, ale także wpływa na rozwój równowagi i koordynacji. Dlatego wspieranie motoryki dużej w pierwszym roku życia poprzez zabawy, takie jak turlanie czy zabawy na świeżym powietrzu, jest zgodne z zaleceniami specjalistów z zakresu pediatrii i wczesnej edukacji.

Pytanie 16

Jakie z wymienionych działań najskuteczniej wspomaga dziecko w dostosowaniu się do nowych warunków podczas pierwszych dni w żłobku?

A. Wydłużenie okresu pobytu

B. Zapewnienie większej liczby opiekunów

C. Zapewnienie większej liczby dzieci

D. Skrócenie okresu pobytu

Skrócenie czasu pobytu dziecka w żłobku w pierwszych dniach jest kluczowym działaniem, które może znacząco ułatwić adaptację malucha do nowych warunków. W początkowym okresie, w którym dziecko stawia pierwsze kroki w nowym środowisku, krótszy czas pobytu pozwala na stopniowe przyzwyczajenie się do nowej sytuacji. Dzieci często odczuwają lęk separacyjny, a zbyt długi czas spędzony w żłobku może prowadzić do zwiększonego stresu i negatywnych emocji. Praktycznym przykładem może być wprowadzenie dziecka do żłobka na kilka godzin dziennie, co daje mu szansę na oswojenie się z nową przestrzenią, opiekunami oraz rówieśnikami, bez nadmiernego obciążenia emocjonalnego. Standardy dotyczące opieki nad dziećmi w instytucjach edukacyjnych rekomendują takie podejście, aby zminimalizować stres i umożliwić stopniowe nawiązywanie relacji z nowym otoczeniem, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie pedagogy, a w szczególności w metodach wspierania rozwoju emocjonalnego dzieci.

Pytanie 17

Jaką metodę pracy z dzieckiem wybiera opiekunka, gdy umożliwia dziecku roztopienie śniegu w szklance i zachęca do obserwacji wody, która powstaje?

A. Wykładu

B. Badawczą

C. Poznawczą

D. Opowiadania

Odpowiedź "badawcza" jest prawidłowa, ponieważ metoda ta opiera się na zachęcaniu dziecka do aktywnego odkrywania i eksperymentowania z otaczającym je światem. Pozwalając dziecku na roztopienie śniegu w szklance, opiekunka angażuje je w proces obserwacji i analizy zjawiska fizycznego, jakim jest zmiana stanu skupienia wody. Takie podejście wspiera rozwój umiejętności krytycznego myślenia oraz zdolności do samodzielnego formułowania pytań i hipotez. Metoda badawcza jest zgodna z zasadami konstruktywizmu, który zakłada, że dzieci uczą się najlepiej poprzez aktywne uczestnictwo w procesie poznawczym. Przykładem zastosowania tej metody jest również organizowanie eksperymentów przyrodniczych, takich jak badanie właściwości różnych substancji, co pozwala dzieciom na odkrywanie zasad fizyki i chemii w praktyce. Poprzez takie działania, opiekunki mogą zyskać również wgląd w indywidualne zainteresowania i zdolności dzieci, co pozwala na ich lepsze wspieranie w dalszym rozwoju.

Pytanie 18

Dziecko, które doświadcza ubytku słuchu na poziomie 40 – 70 dB, kwalifikuje się do grupy osób z niepełnosprawnością w stopniu

A. lekkim

B. znacznym

C. umiarkowanym

D. głębokim

Dziecko z ubytkiem słuchu na poziomie 40 – 70 dB klasyfikowane jest jako osoba niepełnosprawna w stopniu umiarkowanym zgodnie z definicjami stosowanymi w rehabilitacji i edukacji osób z uszkodzeniami słuchu. Ubytek na tym poziomie oznacza, że dziecko ma trudności z odbiorem dźwięków w normalnym zakresie głośności, co może znacząco wpływać na jego rozwój językowy, społeczny i edukacyjny. W praktyce, dzieci w tej grupie często wymagają wsparcia w formie specjalistycznej pomocy, takiej jak logopedia czy terapia słuchowa, aby mogły skutecznie funkcjonować w środowisku szkolnym. Znalezienie odpowiednich strategii wsparcia, takich jak używanie sprzętu wspomagającego słyszenie, jest kluczowym elementem pracy z dziećmi w tej grupie. Warto również zaznaczyć, że klasyfikacja niepełnosprawności opiera się na standardach opracowanych przez Międzynarodową Organizację Zdrowia (WHO) oraz różne instytucje zajmujące się rehabilitacją osób z problemami ze słuchem. Dostosowanie programu wsparcia do indywidualnych potrzeb dziecka jest niezbędne dla jego rozwoju i integracji w społeczeństwie.

Pytanie 19

Opiekunka może stworzyć stemple do działalności plastycznej z dziećmi, wycinając wzory nożykiem.

A. w surowym ziemniaku

B. w talerzyku jednorazowym

C. w masie solnej

D. w suchym chlebie

Wybór surowego ziemniaka jako materiału do wykonania stempli do prac plastycznych jest uzasadniony jego strukturą i łatwością obróbki. Ziemniak, dzięki swojej mięsistej konsystencji, umożliwia precyzyjne wycinanie wzorów, a jego gładka powierzchnia zapewnia dobre odbicie dla farb czy tuszy. Jest to materiał naturalny, łatwo dostępny i bezpieczny w użyciu dla dzieci, co sprawia, że idealnie nadaje się do edukacyjnych zajęć plastycznych. Zastosowanie stempli z ziemniaka w pracach twórczych rozwija motorykę małą u dzieci, pozwala na eksperymentowanie z kolorami oraz kształtami, a także wprowadza element zabawy w naukę. Dodatkowo, technika ta jest szeroko stosowana w wielu metodach edukacyjnych, takich jak Montessori, gdzie podkreśla się znaczenie nauki przez doświadczenie. Warto również zaznaczyć, że stemplowanie to nie tylko zabawa, ale również doskonały sposób na rozwijanie wyobraźni i kreatywności dzieci.

Pytanie 20

Aby przygotować podstawową masę solną, oprócz wody, należy zastosować sól oraz mąkę w odpowiednich proporcjach?

A. 1:1

B. 1:2

C. 2:1

D. 3:1

Wybór nieodpowiednich proporcji w tworzeniu masy solnej może prowadzić do istotnych problemów z jej właściwościami fizycznymi i użytkowymi. Odpowiedzi sugerujące inne stosunki, takie jak 1:2, 3:1 czy 2:1, zakładają różne ilości soli w stosunku do mąki, co prowadzi do nieprawidłowej konsystencji gotowej masy. Przykładowo, zwiększenie ilości soli w stosunku do mąki (np. 1:2) może spowodować, że masa stanie się zbyt twarda i krucha, co utrudnia jej formowanie i obróbkę. Z kolei zbyt mała ilość soli (np. w proporcji 2:1) może nie zapewnić odpowiedniego zgięcia masy, co skutkuje jej szybszym wysychaniem i łamliwością. Tego rodzaju błędy zazwyczaj wynikają z niepełnego zrozumienia roli, jaką każda z substancji odgrywa w procesie tworzenia masy solnej. Sól nie tylko służy jako konserwant, ale także wpływa na strukturę masy - zbyt duża lub zbyt mała ilość może prowadzić do niepożądanych efektów. Najlepszym podejściem jest wytrwałe trzymanie się sprawdzonych proporcji, aby uzyskać optymalne wyniki w pracy twórczej, co jest poparte doświadczeniem wielu artystów i rzemieślników, którzy doskonale znają zasady tworzenia mas plastycznych.

Pytanie 21

W trakcie terapii antybiotykowej u dziecka należy zarezerwować uwagę na

A. uzupełnianie stężenia węglowodanów

B. uzupełnianie stężenia białek

C. podawanie probiotyków

D. podawanie witaminy C

Podawanie probiotyków podczas antybiotykoterapii jest kluczowe, ponieważ antybiotyki, choć skuteczne w zwalczaniu bakterii patogennych, mają również negatywny wpływ na naturalną florę bakteryjną jelit. Probiotyki, czyli żywe mikroorganizmy, które przyczyniają się do poprawy zdrowia, mogą pomóc w odbudowie równowagi mikroflory. Ich stosowanie zmniejsza ryzyko wystąpienia biegunki związanej z antybiotykoterapią oraz innych problemów żołądkowo-jelitowych. Przykładem może być Lactobacillus rhamnosus GG, który jest często rekomendowany w celu ochrony przed skutkami ubocznymi antybiotyków. Zalecenia dotyczące stosowania probiotyków są poparte badaniami klinicznymi oraz wytycznymi organizacji takich jak World Gastroenterology Organisation, które podkreślają ich istotną rolę w terapii antybiotykowej. W praktyce, włączenie probiotyków do leczenia powinno być dostosowane do rodzaju antybiotyku oraz stanu zdrowia dziecka, co wymaga konsultacji z lekarzem.

Pytanie 22

Według wytycznych żywieniowych Instytutu Matki i Dziecka, do diety niemowlęcia rozwijającego się prawidłowo można wprowadzić drobno posiekane potrawy oraz miękkie produkty do samodzielnego jedzenia w wieku

A. 11 miesięcy

B. 7 miesięcy

C. 6 miesięcy

D. 10 miesięcy

Wprowadzenie drobno posiekanych pokarmów oraz miękkich produktów do rączki w wieku 7 miesięcy jest zgodne z zaleceniami Instytutu Matki i Dziecka oraz innymi międzynarodowymi wytycznymi dotyczącymi żywienia niemowląt. W tym okresie dziecko zaczyna rozwijać umiejętności motoryczne i manualne, co umożliwia mu samodzielne jedzenie oraz eksplorację różnych smaków i tekstur. Oferowanie miękkich pokarmów, takich jak gotowane warzywa, owoce i drobno posiekane mięso, sprzyja nie tylko rozwijaniu umiejętności gryzienia i żucia, ale także przyczynia się do wzmocnienia więzi rodzinnych podczas wspólnych posiłków. Ponadto wprowadzenie tych pokarmów w odpowiednim czasie może mieć pozytywny wpływ na rozwój sensoryczny oraz zdrowe nawyki żywieniowe w przyszłości. Ważne jest, aby rodzice monitorowali reakcje dziecka na nowe pokarmy, wprowadzając je stopniowo i w niewielkich ilościach, co jest zgodne z zasadami rozszerzania diety niemowlęcia.

Pytanie 23

Jaką sekwencję działań powinna podjąć opiekunka przy usuwaniu ciemieniuchy?

A. Założyć czapeczkę, nałożyć oliwkę, umyć główkę dziecka, wyczesać szczoteczką

B. Umyć główkę dziecka, nałożyć oliwkę, założyć czapeczkę, wyczesać szczoteczką

C. Wyczesać szczoteczką główkę dziecka, nałożyć oliwkę, umyć, założyć czapeczkę

D. Nałożyć oliwkę na główkę dziecka, założyć czapeczkę, wyczesać szczoteczką, umyć

Odpowiedź polegająca na posmarowaniu oliwką główki dziecka, założeniu czapeczki, wyczesaniu szczoteczką i umyciu jest prawidłowa, ponieważ odzwierciedla zalecane standardy pielęgnacji główki dziecka w przypadku ciemieniuchy. Oliwka pomaga zmiękczyć skorupy i łuski, co ułatwia ich usunięcie. Następnie, założenie czapeczki, która utrzymuje wilgoć i ciepło, sprzyja skuteczniejszemu działaniu oliwki. Wyczesanie szczoteczką pozwala na delikatne usunięcie zmiękczonych łusek, co jest kluczowe w tej procedurze. Ostateczne umycie główki dziecka ma na celu usunięcie resztek oliwki oraz zanieczyszczeń. Taki porządek działań minimalizuje ryzyko podrażnień skóry, zapewniając jednocześnie komfort dziecku. Wiedza na temat właściwego postępowania w przypadku ciemieniuchy jest istotna, ponieważ niewłaściwe metody mogą prowadzić do pogorszenia stanu skóry głowy dziecka oraz do dyskomfortu. Warto również zauważyć, że konsultacja z pediatrą jest wskazana, jeśli zmiany w skórze nie ustępują po zastosowaniu domowych metod.

Pytanie 24

Która z technik plastycznych będzie najodpowiedniejsza w pracy z maluchami w drugiej części drugiego roku życia?

A. Kolorowanie za pomocą kredek.

B. Wydzieranie form.

C. Wycinanie przy pomocy nożyczek

D. Malowanie za pomocą pędzelka.

Kolorowanie kredkami to naprawdę świetna technika dla maluchów w II półroczu drugiego roku życia. Chodzi o to, że pomaga im w rozwijaniu małej motoryki oraz koordynacji. W tym wieku dzieci zaczynają bawić się różnymi materiałami i technikami, a kredki dają im możliwość wyrażenia siebie w łatwy sposób. Jak dziecko trzyma kredkę, ćwiczy chwyt i kontrolę, co wpływa na silniejsze mięśnie rąk. Poza tym kolorowanie uczy ich rozpoznawać kolory i kształty, co jest super ważne na tym etapie ich rozwoju. Można to także połączyć z innymi aktywnościami, jak nazywanie kolorów, co wspiera rozwój językowy. Nauczyciele i rodzice mogą też zachęcać dzieci do używania różnych kolorów czy kolorowania obrazków z ulubionymi postaciami, co na pewno zwiększy ich zaangażowanie. W praktyce w przedszkolach widać, że dzieci się cieszą i są bardziej zainteresowane, gdy mogą twórczo się wyrażać poprzez kolorowanie.

Pytanie 25

Kiedy należy ponownie podać dawkę antybiotyku, jeśli dziecko wymiotuje?

A. do kilku minut po przyjęciu antybiotyku

B. tuż przed następną zaplanowaną dawką antybiotyku

C. około godziny po zażyciu antybiotyku

D. po trzech godzinach od podania antybiotyku

Odpowiedź "do kilku minut po podaniu antybiotyku" jest prawidłowa, ponieważ w przypadku, gdy dziecko zwymiotowało tuż po podaniu leku, istnieje prawdopodobieństwo, że nie zdążyło on wchłonąć się do organizmu. W takiej sytuacji, aby zapewnić skuteczność terapii, należy powtórzyć dawkę w ciągu kilku minut. Zgodnie z zasadami terapii farmakologicznej, szczególnie w pediatrii, kluczowe jest monitorowanie pacjenta i reagowanie na jego potrzeby, co obejmuje również uwzględnienie sytuacji takich jak wymioty. Przykładem może być podanie antybiotyku w przypadku infekcji dróg oddechowych, gdzie skuteczność leczenia jest ściśle związana z odpowiednim poziomem leku we krwi. W przypadku wymiotów, lekarze często zalecają podanie drugiej dawki w krótkim czasie, aby uniknąć niedostatecznego leczenia. Należy jednak pamiętać, że w każdym przypadku, przed podjęciem decyzji o powtórnym podaniu leku, warto skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Pytanie 26

Opiekunka powinna wprowadzać zajęcia plastyczne, polegające na modelowaniu z masy solnej lub plasteliny, w trakcie zabaw z dziećmi najwcześniej

A. w II półroczu drugiego roku życia

B. w I półroczu trzeciego roku życia

C. w II półroczu trzeciego roku życia

D. w I półroczu drugiego roku życia

Wybór niewłaściwego momentu na wprowadzenie zajęć plastycznych w edukacji wczesnoszkolnej może prowadzić do wielu niepożądanych skutków. Mówiąc o II półroczu trzeciego roku życia, należy zwrócić uwagę na to, że w tym czasie dzieci są już bardziej zaawansowane w swoich umiejętnościach motorycznych, co oznacza, że mogłyby mieć inne potrzeby, które nie zostaną zaspokojone, jeśli zajęcia plastyczne zostaną wprowadzone w późniejszym okresie. W kontekście wczesnej edukacji, ważne jest, aby nauczyciele rozumieli, że każde dziecko rozwija się w swoim własnym tempie, ale ogólne ramy czasowe, w których dzieci są gotowe na konkretne formy aktywności, są oparte na badaniach i doświadczeniach pedagogicznych. Podobnie, wprowadzenie zajęć w I półroczu drugiego roku życia, mimo że może wydawać się atrakcyjne, jest zbyt wczesne, ponieważ dzieci w tym okresie mogą jeszcze nie posiadać wystarczających umiejętności do manipulacji materiałami plastycznymi, co może prowadzić do frustracji. Dlatego też kluczowe jest, aby zajęcia plastyczne były wprowadzane w odpowiednim momencie rozwoju dziecka, co pozwoli na pełne wykorzystanie potencjału kreatywnego i zapewnienie pozytywnych doświadczeń edukacyjnych.

Pytanie 27

Która emocja rozwija się najpóźniej u dzieci?

A. Szczęście

B. Żal

C. Wstyd

D. Gniew

Wstyd jest emocją, która rozwija się później w życiu dziecka niż inne emocje, takie jak złość, radość czy smutek. Emocje podstawowe, takie jak złość, radość i smutek, pojawiają się w pierwszych miesiącach życia, ponieważ są one reakcjami na bezpośrednie doświadczenia i sytuacje. Wstyd natomiast jest emocją bardziej złożoną i rozwija się w kontekście społeczno-kulturowym oraz interakcji z innymi ludźmi. Zaczyna się pojawiać wokół drugiego roku życia, gdy dzieci zaczynają rozumieć normy społeczne i oczekiwania otoczenia. Dzieci zaczynają dostrzegać, jak ich działania są postrzegane przez innych, co prowadzi do odczuwania wstydu w sytuacjach, które mogą naruszać te normy. Przykładem może być dziecko, które nie chce uczestniczyć w zabawie z innymi dziećmi, ponieważ boi się, że zostanie ocenione za swoje umiejętności. Zrozumienie tego etapu rozwoju emocjonalnego jest kluczowe dla rodziców i nauczycieli, aby mogli wspierać dzieci w ich emocjonalnym wzroście i pomóc im radzić sobie z uczuciem wstydu w zdrowy sposób.

Pytanie 28

Na błonie śluzowej policzków dziecka cierpiącego na pojawiają się białawe plamki Fiłatowa-Koplika?

A. świnkę

B. rólczkę

C. odrę

D. ospe

Białawe plamki Fiłatowa-Koplika są charakterystycznym objawem odry, infekcji wirusowej wywoływanej przez wirus odry (Measles virus). Te plamki, które pojawiają się na błonie śluzowej policzków, są często zauważane w okresie prodromalnym choroby, zanim wystąpią typowe objawy, takie jak wysoka gorączka, kaszel i wysypka. Warto zaznaczyć, że rozpoznanie odry opiera się na połączeniu klinicznych objawów oraz historii szczepień. W kontekście praktycznym, wczesne rozpoznanie odry jest kluczowe dla kontroli epidemii, ponieważ choroba jest wysoce zaraźliwa. Dobrą praktyką jest również monitorowanie stanu zdrowia dzieci, które mogły mieć kontakt z osobą chorą na odrę, oraz promowanie szczepień, które znacząco zmniejszają ryzyko zakażenia. Dzięki temu, zarówno w instytucjach edukacyjnych, jak i w praktykach medycznych, można skutecznie przeciwdziałać rozprzestrzenianiu się tej groźnej choroby.

Pytanie 29

Który z podanych sposobów na zabezpieczenie przed kleszczami podczas spaceru powinno się zastosować u 28-miesięcznego dziecka?

A. Ubranie dziecka w ciemne ubrania

B. Transportowanie dziecka wyłącznie w wózku

C. Noszenie dziecka tylko w nosidełku lub specjalnej chuście

D. Ubranie dziecka w odzież z długimi rękawami i długie spodnie

Dzieciak powinien nosić ciuchy z długim rękawem i długie spodnie, bo to najlepszy sposób na ochronę przed kleszczami. Te małe robaki są najczęściej w trawie i krzakach, a ich ukąszenia mogą być naprawdę groźne, na przykład mogą prowadzić do boreliozy. Jak dziecko ma długie rękawy i spodnie, to skóra ma mniej kontaktu z kleszczami, więc ryzyko ich ukąszenia maleje. Fajnie, jak materiał ubrań jest gęsty i dobrze przylega do ciała, bo wtedy jest dodatkowa ochrona. I warto pomyśleć o jasnych kolorach – łatwiej je wtedy zauważyć. Rodzice powinni po spacerze zawsze sprawdzić ubrania i skórę dziecka, to naprawdę ważne, żeby zminimalizować ryzyko. Dobrze jest też używać repelentów na ubrania, które są bezpieczne dla dzieci, bo to może bardzo pomóc.

Pytanie 30

Opiekunka powinna na podstawie obserwacji ocenić, że 24-miesięczne dziecko rozwija się w zakresie sensomotoryki zgodnie z normą, jeśli potrafi zbudować wieżę złożoną z

A. 8 klocków

B. 2 klocków

C. 4 klocków

D. 6 klocków

Odpowiedź, że 24-miesięczne dziecko potrafi zbudować wieżę z 6 klocków, jest zgodna z obowiązującymi normami rozwojowymi w zakresie sensomotoryki. W tym wieku dzieci rozwijają zdolności manualne oraz koordynację ruchową, co pozwala im na bardziej skomplikowane manipulacje obiektami. Budowanie wieży z 6 klocków wymaga nie tylko precyzyjnych ruchów rąk, ale także umiejętności planowania przestrzennego oraz rozumienia przyczynowo-skutkowego. Przykładowo, dziecko musi ocenić, jak każdy klocek wpływa na stabilność całej konstrukcji, co jest elementem rozwijającym zdolności poznawcze. Zgodnie z wytycznymi ze Standardów Rozwoju Dziecka, umiejętność ta wskazuje na prawidłowy rozwój motoryki małej i jest także sygnałem o właściwym rozwoju umiejętności społecznych i komunikacyjnych, które można zaobserwować podczas zabawy z innymi dziećmi. W praktyce, tak rozwinięta umiejętność budowania wspiera nie tylko rozwój motoryczny, ale także intelektualny, ponieważ dziecko uczy się poprzez zabawę oraz eksperymentowanie z różnymi układami klocków.

Pytanie 31

Waga niemowlęcia, które prawidłowo się rozwija, w dwunastym miesiącu życia w porównaniu do wagi przy urodzeniu wzrasta średnio

A. dwukrotnie

B. pięciokrotnie

C. czterokrotnie

D. trzykrotnie

Odpowiedź 'trzykrotnie' jest poprawna, ponieważ według norm wzrostu i rozwoju niemowląt opracowanych przez Światową Organizację Zdrowia (WHO), waga niemowlęcia w wieku 12 miesięcy powinna być średnio trzykrotnością jego wagi urodzeniowej. To oznacza, że jeśli niemowlę urodziło się z wagą 3 kg, to w wieku 12 miesięcy powinno ważyć około 9 kg. To zjawisko jest wynikiem intensywnego wzrostu i rozwoju, które mają miejsce w pierwszym roku życia dziecka. W tym okresie zachodzą liczne zmiany w organizmie, w tym rozwój mięśni, tkanki tłuszczowej oraz narządów. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy ma ogromne znaczenie dla rodziców oraz specjalistów zajmujących się zdrowiem dzieci, ponieważ pozwala na monitorowanie wzrostu i rozwoju niemowlęcia oraz identyfikację ewentualnych problemów zdrowotnych. Regularne ważenie i kontrolowanie wzrostu dziecka zgodnie z wykresami wzrostu WHO jest kluczowe dla zapewnienia prawidłowego rozwoju i dostosowania diety, co wpływa na ogólny stan zdrowia dziecka.

Pytanie 32

Na zakończenie drugiego roku życia maluch powinien umieć samodzielnie

A. opuszczać i podciągać majtki

B. dobierać części swojej odzieży

C. wiązać buty

D. czyścić ciało

Umiejętność opuszczania i podciągania majtek to jedna z kluczowych umiejętności motorycznych, które dziecko powinno opanować do końca drugiego roku życia. Ta zdolność jest istotna nie tylko w kontekście samodzielności, ale także w aspekcie rozwoju społecznego i emocjonalnego dziecka. Pozwala ono na uzyskanie większej niezależności oraz poczucia własnej wartości. W praktyce, dzieci uczą się tej umiejętności poprzez obserwację i naśladowanie dorosłych, co jest zgodne z teorią Uczenia się Społecznego Bandury. Warto podkreślić, że trening umiejętności związanych z ubieraniem się i rozbieraniem powinien być zbieżny z zasadami pozytywnego wzmocnienia, co oznacza, że wsparcie dorosłych w postaci pochwał oraz cierpliwości jest kluczowe dla skutecznego przyswajania tych umiejętności. Dodatkowo, umiejętności te często są uwzględniane w różnych programach edukacyjnych dotyczących rozwoju dzieci, co podkreśla ich znaczenie w wczesnej edukacji.

Pytanie 33

Aby zapobiec anemii u zdrowo rozwijającego się niemowlęcia w II półroczu życia, konieczne jest wzbogacenie jego jadłospisu

A. o jaja, mięso, warzywa

B. o jogurt, pieczywo, fasolę

C. o kasze, ryby, owoce

D. o serki, makarony, soki

Wzbogacenie diety niemowlęcia o jaja, mięso i warzywa jest kluczowe w zapobieganiu anemii, szczególnie w II półroczu życia, kiedy to zapotrzebowanie na żelazo i inne składniki odżywcze wzrasta. Jaja są źródłem wysokiej jakości białka oraz witamin, takich jak B12, które wspierają rozwój mózgu i układu nerwowego. Mięso, zwłaszcza czerwone, jest jednym z najlepszych źródeł żelaza hemowego, które jest łatwo przyswajalne przez organizm. Warzywa, takie jak brokuły czy szpinak, dostarczają nie tylko żelazo, ale także witaminę C, która wspomaga jego wchłanianie. Warto pamiętać, że dieta niemowlęcia powinna być zróżnicowana i dostosowana do jego potrzeb, co zgodne jest z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz krajowych wytycznych dotyczących żywienia dzieci. Regularne wprowadzanie nowych pokarmów oraz obserwacja reakcji dziecka na nie, pozwala na tworzenie zdrowych nawyków żywieniowych na całe życie.

Pytanie 34

Jakiej metody nie powinna używać opiekunka podczas zmiany odzieży niemowlęcia?

A. Przewracania malucha na boki podczas ściągania i zakładania ubrań

B. Zwijania rękawów i nogawek odzieży przy zakładaniu na kończyny malucha

C. Unoszenia bioder malucha poprzez podciągnięcie jego nóżek w górę

D. Rozciągania materiałów odzieży w dłoniach przed ich założeniem dziecku

Unoszenie bioder dziecka poprzez podciągnięcie jego nóżek ku górze jest metodą, która może być uznawana za nieodpowiednią podczas przebierania niemowlęcia. Z punktu widzenia ergonomii oraz bezpieczeństwa, ta technika może prowadzić do niekontrolowanego ruchu ciała dziecka, co stwarza ryzyko urazu. Zamiast tego, zaleca się korzystanie z metod, które zapewniają stabilność i wsparcie dla całego ciała niemowlęcia. Przykładowo, przy zdejmowaniu lub zakładaniu odzieży, najlepiej jest delikatnie przewracać dziecko na boki, co ułatwia dostęp do kończyn i minimalizuje ryzyko kontuzji. Ponadto, rozciąganie elementów ubrania w dłoniach przed ich nałożeniem może być korzystne, ponieważ zapewnia lepsze dopasowanie oraz komfort noszenia. Stosowanie się do takich praktyk jest zgodne z wytycznymi dotyczącymi opieki nad niemowlętami, które podkreślają znaczenie bezpieczeństwa i komfortu dziecka w każdej sytuacji.

Pytanie 35

Dziecko o masie urodzeniowej 3 200 g, po zakończeniu dwunastego miesiąca życia, według standardów rozwoju fizycznego, powinno mieć wagę około

A. 6 400 g

B. 9 600 g

C. 8 400 g

D. 11 600g

Dziecko z masą urodzeniową 3 200 g, zgodnie z normami rozwoju fizycznego, powinno osiągnąć wagę około 9 600 g po ukończeniu dwunastego miesiąca życia. Wzrost masy ciała w tym okresie jest zgodny z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz lokalnych wytycznych dotyczących rozwoju dzieci. W pierwszym roku życia, dzieci zazwyczaj podwajają swoją masę urodzeniową, co w przypadku dziecka o masie 3 200 g przekłada się na około 6 400 g. Po drugim półroczu wzrost masy ciała jest nieco wolniejszy, a do ukończenia roku życia dziecko powinno osiągnąć około 9 600 g. Dlatego prawidłowa waga w tym wieku to około 75-80% masy ciała dwulatka. Zrozumienie tych norm jest kluczowe dla rodziców i opiekunów, aby mogli monitorować rozwój swoich dzieci i identyfikować ewentualne problemy zdrowotne na wczesnym etapie. Regularne kontrole pediatryczne są ważne, aby ocenić prawidłowy rozwój fizyczny oraz podjąć odpowiednie działania w przypadku nieprawidłowości.

Pytanie 36

Według wytycznych dotyczących żywienia zdrowych niemowląt opracowanych przez Polskie Towarzystwo Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dziecka, podroby można wprowadzać do diety prawidłowo rozwijającego się malucha po osiągnięciu przez niego

A. 18. miesiąca życia

B. 36. miesiąca życia

C. 12. miesiąca życia

D. 24. miesiąca życia

Wybór odpowiedzi dotyczących podawania podrobów przed ukończeniem 36. miesiąca życia może wynikać z niepełnego zrozumienia wytycznych dotyczących żywienia niemowląt. Odpowiedzi, które sugerują wcześniejsze wprowadzenie podrobów, są niezgodne z aktualnymi standardami żywieniowymi, które podkreślają, że układ pokarmowy dzieci w pierwszych latach życia wciąż się rozwija i może być wrażliwy na trudne do strawienia pokarmy. Przykładowo, podroby takie jak wątroba mogą być zbyt bogate w witaminę A, co w przypadku nadmiaru może prowadzić do toksyczności. Rekomendacje dotyczące wprowadzania podrobów w późniejszym etapie życia dziecka mają na celu nie tylko ochronę przed potencjalnymi alergiami, ale także zapewnienie, że dziecko ma odpowiednio rozwinięty układ pokarmowy, zdolny do trawienia bogatych w składniki odżywcze produktów. Typowym błędem jest również myślenie, że wcześniejsze wprowadzenie pokarmów białkowych korzystnie wpłynie na rozwój dziecka. W rzeczywistości przed 36. miesiącem życia, ważne jest, aby koncentrować się na stopniowym wprowadzaniu jedzenia, co jest zgodne z zasadą „od prostego do złożonego” w żywieniu. Dlatego, aby uniknąć problemów zdrowotnych związanych z nietolerancją pokarmową lub alergiami, zaleca się przestrzeganie aktualnych wytycznych żywieniowych.

Pytanie 37

Jakie symptomy mogą wskazywać na odwodnienie u niemowlęcia?

A. Sucha skóra, zwiększona objętość oddawanego moczu, intensywne pragnienie

B. Sucha skóra, większy apetyt, błyszczące oczy

C. Czerwona skóra, zapadnięte ciemiączko, nadmierne pobudzenie psychoruchowe

D. Zapadnięte ciemiączko, spierzchnięte usta, niewielka ilość oddawanego moczu

Wskazałeś na zapadnięte ciemiączko, spierzchnięte usta i małą ilość moczu, co jest całkiem trafne. Te objawy są typowe dla odwodnienia u maluszków. Gdy ciemiączko się zapada, to znak, że organizm traci wodę, a ciśnienie w czaszce spada, co może być groźne. Spierzchnięte usta to kolejny sygnał, bo to oznacza, że błony śluzowe nie mają wystarczająco płynów. Mała ilość moczu mówi nam, jak działa organizm i co z nawodnieniem. Jak maluch jest odwodniony, to może być mniej aktywny, a jego dieta powinna być tak skomponowana, żeby uzupełnić płyny. Według Światowej Organizacji Zdrowia ważne jest, by monitorować te objawy, bo inaczej mogą się pojawić poważne problemy zdrowotne, więc rodzice powinni być czujni, szczególnie w upalne dni czy w trakcie chorób.

Pytanie 38

Kto jest specjalistą wspierającym rozwój, edukację, terapię oraz rehabilitację dzieci z wadami wzroku?

A. surdopedagog

B. ortoptysta

C. tyflopedagog

D. oligofrenopedagog

Tyflopedagog to osoba, która naprawdę potrafi pomóc dzieciom niewidomym i niedowidzącym w nauce oraz w życiu codziennym. Chodzi tu o dostosowanie nauczania do ich indywidualnych potrzeb, co jest super ważne. Zazwyczaj opracowują różne programy, które mogą wykorzystywać np. materiały w brajlu albo nowoczesne technologie. Dzięki temu uczniowie mają łatwiejszy dostęp do informacji. Często współpracują z nauczycielami i rodzicami, co bardzo pomaga w całym procesie. Zresztą, łączenie sił z innymi specjalistami to klucz do sukcesu, prawda? Oprócz tego, tyflopedagodzy są zaangażowani w rozwijanie umiejętności społecznych i niezależności u dzieci, a to też ważne, bo pozwala im lepiej funkcjonować w społeczeństwie. Jak to mówią, wszystko musi być zgodne z badaniami i standardami, żeby to, co robią, miało sens i rzeczywiście pomagało dzieciom.

Pytanie 39

Aby zaspokoić potrzebę odpoczynku, rozwijające się dziecko mające 18 miesięcy powinno spać w ciągu doby

A. od 8 do 9 godzin

B. od 6 do 7 godzin

C. od 14 do 16 godzin

D. od 10 do 13 godzin

Odpowiedź 'od 10 do 13 godzin' jest poprawna, ponieważ zalecany czas snu dla dziecka w wieku 18 miesięcy wynosi od 11 do 14 godzin w ciągu doby, w tym zarówno nocny sen, jak i drzemki w ciągu dnia. Snucie snu jest kluczowe dla rozwoju mózgu, wzrostu fizycznego oraz mobilności dziecka. W tej fazie życia, sen wpływa na poprawę pamięci, zdolności poznawcze oraz regulację emocji. Przykładowo, dziecko, które regularnie śpi w tym zakresie, ma lepszą zdolność do koncentracji i nauki nowych umiejętności. Zgodnie z wytycznymi amerykańskiej Akademii Pediatrii, odpowiednia ilość snu sprzyja również stabilizacji nastroju oraz zdrowiu ogólnemu dziecka. W praktyce oznacza to, że rodzice powinni dbać o regularny rytm snu, a także o stworzenie przyjaznych warunków do wypoczynku, takich jak cisza, ciemność oraz odpowiednia temperatura pomieszczenia.

Pytanie 40

Wzrost ośmiomiesięcznego chłopca plasuje się na 25 centylu. Taki wynik wskazuje, że w tym przedziale wiekowym

A. 25 chłopców jest wyższych, a 75 niższych od badanego dziecka

B. 25% chłopców jest niższych, a 75% wyższych od badanego dziecka

C. 25% chłopców jest wyższych, a 75% niższych od badanego dziecka

D. 25 chłopców jest niższych, a 75 wyższych od badanego dziecka

Wysokość ciała na poziomie 25 centyla oznacza, że 25% chłopców w tym samym wieku ma wzrost niższy od badanego dziecka, a 75% jest wyższych. Takie dane pochodzą z siatki centylowej, która jest narzędziem używanym do oceny rozwoju dzieci i ich wzrostu w odniesieniu do populacji. Siatki centylowe są szeroko stosowane w pediatrii do monitorowania zdrowia dzieci oraz do oceny, czy rozwijają się one zgodnie z normami. Przykładem zastosowania tego wskaźnika może być analiza postępów dziecka w regularnych wizytach kontrolnych u pediatry, gdzie lekarz ocenia, czy wzrost i waga dziecka mieszczą się w odpowiednich przedziałach. Zrozumienie tych wartości centylowych jest kluczowe, ponieważ pozwala na wczesne wykrywanie ewentualnych problemów zdrowotnych czy rozwojowych oraz na wdrożenie odpowiednich interwencji, gdy zajdzie taka potrzeba. Wiedza o tym, jak interpretować wyniki z siatek centylowych, jest niezbędna dla profesjonalistów zajmujących się opieką nad dziećmi, aby mogli skutecznie doradzać rodzicom i opiekunom.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej