Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik stylista
- Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
- Data rozpoczęcia: 19 marca 2025 07:27
- Data zakończenia: 19 marca 2025 07:45
Egzamin niezdany
Wynik: 19/40 punktów (47,5%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 3
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 4
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 5
Aby regulować naprężenie górnej nici w maszynie stębnowej, należy przewlec nić z szpuli przez otwory prowadników umieszczonych w korpusie maszyny, a następnie odpowiednio przeprowadzić
A. przez prowadnik na igielnicy
B. przez prowadnik na płycie czołowej
C. przez otwór podciągacza nici
D. pomiędzy talerzykami naprężacza
Przeprowadzenie nici przez prowadnik na płycie czołowej, otwór podciągacza nici czy prowadnik na igielnicy, choć istotne w kontekście ogólnego wprowadzenia nici do maszyny, nie reguluje naprężenia nici w sposób, który jest kluczowy dla uzyskania wysokiej jakości szycia. Prowadnik na płycie czołowej ma za zadanie jedynie kierować nicią w stronę igły, ale nie wpływa na jej naprężenie. Podobnie, otwór podciągacza nici ma na celu jedynie umożliwienie poprowadzenia nici do mechanizmu, a nie regulację jej naprężenia. Z kolei prowadnik na igielnicy służy przede wszystkim do prawidłowego wprowadzenia nici do igły, co jest ważne, ale również nie ma wpływu na jej napięcie. Wykonywanie operacji z nieprawidłowym ustawieniem naprężenia może prowadzić do wad szycia, takich jak zacięcia czy pęknięcia nici. Warto zauważyć, że niedostateczna znajomość tych elementów oraz ich roli w procesie szycia może prowadzić do frustracji i nieefektywnej pracy. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że to właśnie talerzyki naprężacza są odpowiedzialne za kontrolę napięcia nici, co bezpośrednio przekłada się na jakość finalnego produktu.
Pytanie 6
Klientka zleciła uszycie sukni, do której wykorzystano 1,50 m aksamitu. Cena za 1,00 m materiału wynosi 24,00 zł, a koszt robocizny to 40,00 zł. Jaka będzie całkowita cena za tę usługę?
A. 52,00 zł
B. 64,00 zł
C. 88,00 zł
D. 76,00 zł
Aby obliczyć całkowity koszt uszycia sukni, należy uwzględnić zarówno cenę materiału, jak i koszt robocizny. W tym przypadku zużyto 1,50 m aksamitu, a cena 1,00 m wynosi 24,00 zł. Dlatego koszt materiału wynosi: 1,50 m x 24,00 zł/m = 36,00 zł. Dodatkowo, koszt robocizny wynosi 40,00 zł. Zatem całkowity koszt usługi to: 36,00 zł (materiał) + 40,00 zł (robocizna) = 76,00 zł. W praktyce, przy planowaniu kosztów usług krawieckich, ważne jest dokładne oszacowanie zarówno materiałów, jak i pracy, aby zapewnić rentowność oraz konkurencyjność w branży. Umiejętność precyzyjnego kalkulowania kosztów jest kluczowa, zwłaszcza w małych przedsiębiorstwach, gdzie każdy element wpływa na wynik finansowy.
Pytanie 7
Jaką temperaturę prasowania należy ustawić przy wyprasowaniu damskiej spódnicy z tkaniny wełnianej, jeśli na etykiecie producent umieścił symbol żelazka z dwoma kropkami?
A. 110°C
B. 150°C
C. 200°C
D. 120°C
No więc, temperatura prasowania 150°C, którą wskazuje symbol żelazka z dwoma kropkami, jest naprawdę fajna dla tkanin wełnianych. Wełna to naturalny materiał, który może się skurczyć albo przypalić przy zbyt wysokiej temperaturze. Prasując w 150°C, możemy spokojnie pozbyć się zagnieceń, a jednocześnie nie uszkodzimy włókien. Na przykład, kiedy prasujemy spódnicę, warto użyć pary, bo to zmiękcza tkaninę i ułatwia robotę. Dobrze też pamiętać, żeby prasować od wewnętrznej strony lub przez cienką tkaninę – to dodatkowa ochrona przed gorącem. Jak będziesz tak prasować, to tkanina zachowa swoje właściwości i odzież będzie wyglądać świetnie. Zasady dotyczące prasowania wełny są zgodne z tym, jak ogólnie trzeba dbać o odzież, czyli dostosowujemy temperaturę do typu materiału, żeby służył nam dłużej.
Pytanie 8
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 9
Jakie jest zapotrzebowanie na tkaninę poliestrową o szerokości 1,50 m do uszycia spódnicy z fałdami o długości 50 cm?
A. 1,10 m
B. 1,00 m
C. 1,50 m
D. 1,60 m
Odpowiedź 1,10 m jest poprawna, ponieważ przy obliczeniach związanych z produkcją odzieży kluczowe jest uwzględnienie szerokości materiału oraz długości modelu. Spódnica z fałdami o długości 50 cm wymaga dodatkowej ilości materiału na fałdy, które zwiększają zużycie tkaniny. W praktyce, przy projektowaniu odzieży, stosuje się normy zużycia materiału, które uwzględniają różne techniki szycia i krojenia. W przypadku tkaniny o szerokości 1,50 m, 1,10 m tkaniny wystarcza na uszycie spódnicy, ponieważ standardowe fałdy potrzebują około 20-30% dodatkowego materiału w porównaniu do prostej formy spódnicy. Znajomość tych norm jest istotna w przemyśle odzieżowym, ponieważ pozwala na optymalne wykorzystanie materiału oraz zminimalizowanie odpadów. Jednocześnie, praktyczne umiejętności związane z obliczaniem zużycia materiału mogą pomóc w oszacowaniu kosztów produkcji i planowaniu zamówień materiałów.
Pytanie 10
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 11
Jakiego materiału odzieżowego powinno się użyć do stworzenia kurtki sportowo-rekreacyjnej, która zapewnia wysoką wodoodporność i wiatroszczelność?
A. Kodurę.
B. Materiał softshellowy.
C. Ortalion.
D. Tkaninę Gore-Tex.
Tkanina Gore-Tex to materiał, który łączy wyjątkowe właściwości wodoodporne i wiatroszczelne z doskonałą oddychalnością. Dzięki zastosowaniu membrany PTFE (politetrafluoroetylenu), Gore-Tex blokuje dostęp wody z zewnątrz, jednocześnie umożliwiając odprowadzanie wilgoci z wnętrza na zewnątrz. To czyni go idealnym wyborem na kurtki sportowo-rekreacyjne, które wymagają ochrony przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi. Przykładowo, odzież wykonana z Gore-Tex jest powszechnie stosowana wśród entuzjastów turystyki górskiej oraz sportów wodnych, gdzie skuteczna ochrona przed deszczem i wiatrem jest kluczowa. Ponadto, tkaniny Gore-Tex spełniają międzynarodowe standardy dotyczące ochrony przed wodą, zapewniając użytkownikowi pewność, że materiał nie zawiedzie w trudnych warunkach. Warto również zauważyć, że wiele renomowanych marek odzieżowych wykorzystuje Gore-Tex w swoich produktach, co potwierdza jego wysoką jakość i niezawodność.
Pytanie 12
Zbyt niski nacisk stopki skutkuje nieprawidłowościami występującymi podczas szycia, które polegają na
A. zrywaniu nici górnej
B. łamaniu igły
C. zrywaniu nitki dolnej
D. nieprawidłowym przesuwie materiału
Kiedy stopka nie dociska wystarczająco mocno materiału, to może być duży problem podczas szycia. Wiesz, że stopka ma za zadanie trzymać materiał na miejscu i sprawić, żeby przesuwał się równo? Jak nie jest wystarczająco dociskana, to materiał może chaotycznie się przesuwać. Może się wtedy pojawić dużo fałd czy zagnieceń, a szwy przestają wyglądać estetycznie. Weźmy na przykład szycie jedwabiu – tam musisz mieć idealny docisk, bo inaczej materiał zacznie się przesuwać gdzie chce, a to nie jest fajne. Warto też pamiętać, że różne techniki szycia, takie jak quilting czy szycie dzianin, mogą wymagać innego podejścia do tego ustawienia. Dobrą praktyką jest testowanie maszyny przed rozpoczęciem nowego projektu, żeby upewnić się, że szycie będzie na wysokim poziomie.
Pytanie 13
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 14
Jaką tkaninę należy wybrać na letnią męską koszulę?
A. Welwet
B. Etaminę
C. Popelinę
D. Flanelę
Etamina, jako materiał o luźnej strukturze i wyraźnym splocie, nie jest najlepszym wyborem na letnią koszulę męską. Chociaż jest lekka, jej charakterystyka sprawia, że nie zapewnia takiego komfortu noszenia jak popelina. Głównym powodem jest to, że etamina jest bardziej przeznaczona do zastosowań dekoracyjnych, takich jak firany czy zasłony, niż do odzieży użytkowej. Flanela to materiał stworzony do cieplejszych warunków atmosferycznych, jego grubość i właściwości izolacyjne sprawiają, że jest to tkanina odpowiednia na chłodniejsze pory roku. Flanela, często wykonana z wełny lub bawełny, zatrzymuje ciepło, co jest przeciwieństwem tego, czego potrzeba latem. Welwet, z kolei, to tkanina o bogatej fakturze, która także nie nadaje się na letnie koszule z powodu swojej grubości i mniej przewiewnej struktury. Jak widać, wybór odpowiedniej tkaniny na letnią koszulę opiera się na zrozumieniu właściwości materiałów i ich zastosowaniach, a powszechne mylenie tych tkanin prowadzi do niewłaściwego doboru ubrań, co wpływa na komfort i funkcyjność odzieży. Właściwe zrozumienie tych różnic jest kluczowe w projektowaniu odzieży, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży mody.
Pytanie 15
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 16
Jakie urządzenie wykorzystuje się do wycinania elementów odzieżowych z materiału o grubości 100 mm?
A. Elektryczne nożyce z nożem wielokątnym
B. Ręczna krajarka z nożem tarczowym
C. Elektryczne nożyce z nożem kołowym
D. Ręczna krajarka z nożem pionowym
Krajarka ręczna z nożem pionowym jest urządzeniem dedykowanym do wykrawania elementów odzieży z materiałów o znacznej grubości, do 100 mm. Nożyk pionowy umożliwia precyzyjne cięcie, co jest kluczowe w procesach produkcji odzieży. Dzięki swojej konstrukcji, krajarka ta zapewnia stabilność cięcia i minimalizuje ryzyko uszkodzenia materiału, co jest niezbędne w kontekście zachowania wysokiej jakości produktów. W praktyce, krajarki ręczne z nożem pionowym są wykorzystywane w zakładach szwalniczych oraz warsztatach krawieckich, gdzie wymagane są precyzyjne i czyste cięcia. Dodatkowo, takie urządzenie jest zgodne z normami bezpieczeństwa oraz ergonomii, co wpływa na komfort pracy operatorów. Warto również zwrócić uwagę, że stosując tę metodę, można zredukować odpady materiałowe, co jest korzystne z punktu widzenia efektywności produkcji oraz aspektów ekologicznych.
Pytanie 17
Jakie urządzenia krojące nadają się do podziału nakładu o wysokości 70 mm na części?
A. Krajarkę tarczową
B. Krajarkę taśmową
C. Nożyce elektryczne
D. Wykrojniki
Krajarka tarczowa to urządzenie idealne do rozkroju materiałów o dużej wysokości, takich jak nakład o wysokości 70 mm. Dzięki zastosowaniu ostrzy o dużej średnicy, krajarki tarczowe są w stanie precyzyjnie i szybko przecinać różnorodne materiały, w tym karton, papier i tworzywa sztuczne. W praktyce, krajarki tarczowe często wykorzystywane są w przemyśle poligraficznym oraz meblarskim, gdzie wymagana jest wysoka jakość cięcia oraz duża efektywność produkcji. W przypadku cięcia grubych nakładów, kluczowe znaczenie ma również możliwość dostosowania prędkości cięcia i głębokości, co pozwala na optymalizację procesu w zależności od specyfiki obrabianego materiału. W branży obowiązują standardy, które kładą nacisk na bezpieczeństwo pracy oraz jakość wykończenia. Krajarka tarczowa, przy zachowaniu odpowiednich norm, może znacząco zwiększyć wydajność procesu produkcyjnego, a także przyczynić się do minimalizacji odpadów materiałowych dzięki precyzyjnym cięciom.
Pytanie 18
Jakie działania są konieczne przy przeróbce zbyt szerokich spodni damskich w talii, uwzględniając wyprucie paska oraz
A. zwężenie spodni w biodrach, skrócenie i doszycie paska
B. zwężenie spodni w talii, skrócenie i doszycie paska
C. zwężenie spodni zarówno w biodrach, jak i w talii, doszycie paska
D. zwężenie spodni wzdłuż całej długości boków, doszycie paska
Poprawna odpowiedź wskazuje na kluczowe kroki w procesie przeróbki zbyt szerokich spodni damskich na linii talii. Wyprucie paska to pierwszy krok, który pozwala na dalsze modyfikacje. Następnie, zwężenie spodni na linii talii jest istotne, ponieważ to właśnie tam spodniom nadawana jest nowa sylwetka, aby lepiej dopasować je do figury użytkownika. Skrócenie spodni jest również potrzebne, by dostosować ich długość do proporcji ciała, co zapewnia estetyczny wygląd. Wszycie paska jest ostatnim krokiem, który umożliwia stabilizację spodni i zapobiega ich przesuwaniu się. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest nieocenione w krawiectwie, gdzie precyzyjne modyfikacje są kluczowe dla uzyskania odpowiedniego dopasowania. Ważne jest również, aby w każdej modyfikacji stosować się do standardów jakości, co zapewni trwałość wykonania. Krawcy często korzystają z technik takich jak pomiary proporcji ciała, co umożliwia zindywidualizowane podejście do klienta oraz jego potrzeb. Takie podejście nie tylko poprawia komfort noszenia, lecz także wpływa na satysfakcję klienta z końcowego efektu.
Pytanie 19
Jakim symbolem oznacza się pomiar długości łuku przodu przez piersi?
A. SySvXpTp
B. XlXl
C. SyTy
D. SySvXp
Wybór innego symbolu zamiast 'SySvXpTp' wskazuje na nieporozumienie dotyczące konwencji stosowanych w pomiarach antropometrycznych. Na przykład, 'SySvXp' nie zawiera kluczowego elementu dotyczącego pomiaru długości, co prowadzi do nieprawidłowej interpretacji danych. Pomiar łuku długości przodu przez piersi wymaga zastosowania pełnej definicji, która uwzględnia wszystkie zaangażowane wymiary. Inne odpowiedzi, jak 'SyTy' czy 'XlXl', nie odnoszą się do konkretnego pomiaru, a ich użycie może wprowadzać w błąd podczas analizy wyników. Ważne jest, aby w kontekście medycznym stosować jednoznaczne i uznane oznaczenia, które eliminują ryzyko nieporozumień. Niezrozumienie znaczenia właściwych symboli może prowadzić do błędnych decyzji klinicznych, co z kolei może negatywnie wpływać na jakość opieki nad pacjentem. Przykładowo, niewłaściwy pomiar może skutkować nieodpowiednim dobraniem protez lub biustonoszy, co prowadzi do dyskomfortu pacjentek oraz niewłaściwego wsparcia ich potrzeb. Dlatego kluczowe jest, aby każdy pracownik służby zdrowia rozumiał i stosował właściwe symbole oraz normy w codziennej praktyce.
Pytanie 20
Podczas eksploatacji zauważono nieprawidłowy chód maszyny szwalniczej, którego jedną z przyczyn może być
A. nadmierny docisk stopki
B. zbyt luźny pas napędowy
C. zbyt wysokie naprężenie nitki górnej
D. za mocno naciągnięty pas napędowy
Wybór opcji dotyczącej zbyt luźnego pasa napędowego, zbyt dużego docisku stopki oraz zbyt dużego naprężenia nitki górnej jest często wynikiem niepełnego zrozumienia wpływu poszczególnych elementów na działanie maszyny szwalniczej. Za luźny pas napędowy zazwyczaj prowadzi do poślizgu, co może skutkować nieregularnym działaniem i utratą precyzji w szyciu. W praktyce jednak, taki stan jest mniej prawdopodobną przyczyną ciężkiego chodu maszyny w porównaniu do zbyt mocno naciągniętego pasa, który powoduje nadmierne obciążenie. Zbyt duży docisk stopki może prowadzić do nieprawidłowego prowadzenia materiału, ale nie jest to bezpośrednia przyczyna ciężkiego chodu, a raczej objaw złej regulacji, który można zminimalizować przez odpowiednią kalibrację. Z kolei zbyt duże naprężenie nitki górnej, chociaż wpływa na jakość szycia, nie ma bezpośredniego związku z ciężkim chodem maszyny. W rzeczywistości, ciężki chód jest związany z mechanicznymi aspektami działania maszyny, takimi jak napięcie pasa napędowego. Prawidłowe zrozumienie wpływu tych parametrów jest kluczowe dla efektywnego użytkowania urządzeń szwalniczych oraz dla zapobiegania ich awariom.
Pytanie 21
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 22
Podszewkę z wiskozowego jedwabiu o splocie atłasowym, tkaną w szerokie białe i wąskie czarne paski, powinno się wykorzystać do
A. wykończenia dolnej krawędzi kołnierza w marynarce wełnianej
B. ochrony nogawek przed wypychaniem w spodniach
C. termoizolacyjnego ocieplenia zimowego płaszcza
D. wykończenia rękawów w marynarce męskiej
Zastosowanie podszewki z jedwabiu wiskozowego o splocie atłasowym do zabezpieczenia nogawek w spodniach jest nieodpowiednie, ponieważ ten materiał nie jest odpowiedni do funkcji ochronnej. Materiały używane do zabezpieczania nogawek w spodniach powinny cechować się wytrzymałością oraz odpornością na tarcie, co nie jest typowe dla jedwabiu wiskozowego. Kolejny błąd to pomysł użycia tego materiału do termoizolacyjnego ocieplenia płaszcza zimowego. Podszewki nie są projektowane z myślą o izolacji cieplnej; zamiast tego powinny być wykonane z materiałów takich jak polar czy wełna, które skutecznie zatrzymują ciepło. Wreszcie, wykończenie spodu kołnierza w marynarce nie powinno być wykonane z tego rodzaju podszewki, ponieważ jest ona zbyt delikatna i nie zapewnia odpowiedniej struktury, która jest potrzebna w obszarze kołnierza, gdzie ważne jest, aby materiał był bardziej sztywny i odporny na deformacje. Powszechnym błędem jest nieodpowiednie dopasowanie materiału do funkcji, co może prowadzić do niepraktycznych i nieestetycznych rozwiązań. W przypadku marynarek, odpowiednie materiały, takie jak bawełna lub poliester, które cechują się większą trwałością, powinny być preferowane.
Pytanie 23
Klientka zleciła szycie spodni. Koszt materiału z magazynu wynosi 80,00 zł, stawka za roboczogodzinę to 12,00 zł, a czas realizacji usługi wynosi 5 h. Jaką kwotę zapłaci klientka za uszycie spodni?
A. 120,00 zł
B. 140,00 zł
C. 60,00 zł
D. 92,00 zł
Wybierając jedną z niepoprawnych odpowiedzi, można popełnić błąd w kalkulacji, który zwykle wynika z niepełnego uwzględnienia wszystkich kosztów związanych z produkcją odzieży. Na przykład, odpowiedź wskazująca na 120,00 zł może sugerować, że ktoś doliczył koszt materiałów, ale nie uwzględnił robocizny. Koszt materiału wynoszący 80,00 zł sam w sobie nie jest wystarczający do określenia całkowitych wydatków; kluczowe jest także dodanie kosztu robocizny, co w tym przypadku wynosi 60,00 zł. Zatem całkowity koszt to 140,00 zł, co jest zgodne z rzeczywistością. Inny typowy błąd polega na błędnym zrozumieniu stawki za roboczogodzinę. Czasami odpowiadający może pomylić stawkę lub zapominać o uwzględnieniu całościowego czasu pracy, co prowadzi do znacznych różnic w ostatecznej kwocie. Nawet w przypadku dużych zamówień na odzież, prawidłowe kalkulacje kosztów są kluczowe dla utrzymania płynności finansowej oraz zadowolenia klientów. Niezrozumienie struktury kosztów może prowadzić do błędnych decyzji biznesowych, dlatego warto przyswoić sobie zasady kosztorysowania i zarządzania finansami w branży odzieżowej.
Pytanie 24
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 25
Aby zlikwidować pętelkowanie na wierzchu tkaniny w szwie stębnowym, co należy zrobić?
A. dostosować transporter
B. podnieść napięcie nici górnej
C. obniżyć napięcie nici górnej
D. zmienić igłę
Wymiana igły nie rozwiązuje problemu pętelkowania, ponieważ przyczyną tego zjawiska jest niewłaściwe napięcie nici, a nie uszkodzona igła. Odpowiedni dobór igły jest istotny, jednak jej wymiana w przypadku pętelkowania nie przyczyni się do poprawy jakości szwu. Wyregulowanie transportera może wpłynąć na równomierność przesuwania materiału, ale nie koryguje napięcia nici, które jest kluczowe dla właściwego działania ściegów. Zwiększenie naprężenia nici górnej w rzeczywistości przyczyni się do pogłębienia problemu, gdyż prowadzi do jeszcze większego pętelkowania. To podejście opiera się na błędnym założeniu, że większe napięcie poprawi jakość szwu; w rzeczywistości może to prowadzić do uszkodzenia materiału i utraty estetyki. Często zdarza się, że osoby zajmujące się szyciem popełniają błąd myślowy, polegający na przekonaniu, że jeśli jeden aspekt szwu nie działa jak należy, to należy go wzmocnić lub wymienić. W kontekście pętelkowania kluczowe jest zrozumienie, że podstawowym czynnikiem jest odpowiednie napięcie nici, które powinno być dostosowane do specyfiki używanego materiału oraz technologii szycia.
Pytanie 26
Jaką metodę obróbki tkanin należy wykorzystać, aby chronić odzież przed deszczem i wilgocią?
A. Kalandrowanie
B. Impregnowanie
C. Dekatyzowanie
D. Krochmalenie
Dekatyzowanie to proces, który ma na celu usunięcie naprężeń z tkanin po ich wyprodukowaniu, co zapewnia stabilność wymiarową materiału. Jest to istotna metoda w kontekście poprawy jakości tkanin, jednak nie ma ona zastosowania w zabezpieczaniu odzieży przed deszczem czy wilgocią. Podobnie, kalandrowanie to technika wykończania tkanin, polegająca na ich prasowaniu między gorącymi walcami, co prowadzi do uzyskania gładkiej powierzchni. Ta metoda jest często stosowana w produkcji tkanin o wysokiej gęstości, ale nie zapewnia ochrony przed wodą. Krochmalenie natomiast, polegające na aplikacji skrobi na tkaniny, ma na celu usztywnienie ich, co jest przydatne w przypadku niektórych typów odzieży, jak koszule czy obrusy, ale również nie zabezpiecza przed wilgocią. Wybór niewłaściwej metody wykończania tkanin może prowadzić do nieadekwatnej ochrony użytkownika w zmiennych warunkach atmosferycznych. Dlatego ważne jest, aby przy wyborze odpowiednich technik uwzględniać specyfikę zastosowania oraz oczekiwania dotyczące funkcjonalności odzieży.
Pytanie 27
Kostium damski uszyty z elanowełny, którego podszewka wymaga prasowania, powinien być prasowany
A. na mokro, żelazkiem o temperaturze 90°C
B. po prawej stronie przy użyciu wilgotnej zaparzaczki, żelazkiem nagrzanym do 150°C
C. na sucho, żelazkiem ustawionym na 110°C
D. po lewej stronie przy lekko zwilżonym materiale, żelazkiem o temperaturze 200°C
Kostium damski wykonany z elanowełny wymaga szczególnej troski podczas prasowania, aby zachować jego estetykę i właściwości materiału. Prasowanie po prawej stronie przez wilgotną zaparzaczkę jest zalecaną metodą, ponieważ wilgotność pomaga zmiękczyć włókna tkaniny, co pozwala na skuteczne usunięcie zagnieceń bez ryzyka ich uszkodzenia. Użycie żelazka ustawionego na temperaturę 150°C jest odpowiednie dla elanowełny, która jest syntetycznym włóknem; zbyt wysoka temperatura mogłaby spalić lub wytopić materiał. Przykład praktyczny zastosowania tej metody to prasowanie bluzek czy sukienek, które mają w sobie elastan, co zapobiega ich deformacji. Warto również pamiętać, że prasowanie tkanin syntetycznych powinno odbywać się w odpowiednich warunkach, aby uniknąć poparzeń czy odkształceń. Stosowanie wilgotnej zaparzaczki jest standardową dobrą praktyką w branży odzieżowej, pozwalającą na zachowanie jakości i trwałości odzieży.
Pytanie 28
Aby pozbyć się zagnieceń szwów bocznych, które pojawiły się w spodniach podczas prasowania, należy szwy poddać
A. ponownemu prasowaniu w tych samych warunkach
B. wyłącznie działaniu pary
C. ponownemu prasowaniu w wyższej temperaturze
D. ponownemu prasowaniu z wyższym naciskiem
Wybór metody ponownego sprasowania przy zwiększonym nacisku lub przy podwyższonej temperaturze może wydawać się logiczny, jednak obie te techniki mogą prowadzić do dalszego uszkodzenia tkaniny. Zastosowanie większego nacisku na tkaninę w przypadku wyświecenia szwów może spowodować jeszcze głębsze wcięcia w szwy, co intensyfikuje ich widoczność oraz może prowadzić do zniekształcenia materiału. Wysoka temperatura natomiast, szczególnie w przypadku delikatnych tkanin, takich jak jedwab czy poliester, może prowadzić do trwałego uszkodzenia włókien, co skutkuje topnieniem lub zniekształceniem struktury materiału. W kontekście standardów branżowych, najlepszym podejściem jest unikanie metod, które wymagają bezpośredniego kontaktu z gorącą powierzchnią żelazka, zwłaszcza w przypadku tkanin wrażliwych. Co więcej, odpowiedź sugerująca działanie wyłącznie pary podkreśla znaczenie technologii parowej w nowoczesnej pielęgnacji tkanin. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do typowych błędów myślowych, takich jak założenie, że bardziej intensywne działanie zawsze przynosi lepsze rezultaty. Rzeczywiście, umiejętność doboru właściwych metod prasowania, które uwzględniają specyfikę materiałów, stanowi klucz do sukcesu w dbaniu o odzież.
Pytanie 29
Przy ustalaniu ceny za wykonaną usługę z użyciem własnych materiałów, punkt usługowy bierze pod uwagę koszty bezpośrednie, które zawierają koszty
A. działań administracyjnych i zarządzania punktem usługowym
B. robocizny oraz działań administracyjnych
C. zarządzania punktem usługowym oraz materiałów i akcesoriów krawieckich
D. materiałów oraz akcesoriów krawieckich, jak również robocizny
Wybór odpowiedzi o kosztach materiałów i robocizny jest na pewno trafiony. Koszty bezpośrednie to wydatki, które można przypisać do produkcji konkretnej usługi. W przypadku usług krawieckich chodzi nie tylko o materiał, ale również o wynagrodzenie dla pracowników, którzy wykonują te usługi. Z mojego doświadczenia wynika, że przy tworzeniu kosztorysu krawieckiego warto dobrze oszacować, ile materiałów użyjemy, a także na ile godzin pracy musimy się przygotować. Na przykład, szyjąc sukienkę, trzeba uwzględnić nie tylko koszt tkaniny, ale też zapłatę dla krawcowej. To wszystko składa się na całkowity koszt usługi. Dobrze jest monitorować te wydatki, bo to pomaga utrzymać firmę na rynku i być konkurencyjnym.
Pytanie 30
Jakie parametry są właściwe do prasowania spodni wykonanych z lnu?
A. 150℃, z użyciem pary
B. 110℃, bez użycia pary
C. 200℃, z użyciem pary
D. 150℃, bez użycia pary
Prasowanie lnianych spodni w temperaturach niższych niż 200℃ lub bez użycia pary jest niewłaściwe. Użycie niskich temperatur, takich jak 110℃ czy 150℃, nie pozwala na skuteczne usunięcie zagnieceń, ponieważ włókna lnu wymagają wyższej temperatury, aby stały się wystarczająco elastyczne. Prasowanie w takich warunkach może prowadzić do sytuacji, w której nawet po długoterminowym prasowaniu, na tkaninie pozostałyby nieestetyczne zagniecenia. Dodatkowo, brak pary podczas prasowania lnu często prowadzi do jego sztywności, co może zniweczyć efekt końcowy. Niektórzy mogą błędnie sądzić, że prasowanie bez pary jest wystarczające, jednak w praktyce może to jedynie pogorszyć stan tkaniny. Ponadto, temperatura 150℃, chociaż wyższa od 110℃, wciąż nie jest wystarczająca dla większości lnianych tkanin, co zwiększa ryzyko ich uszkodzenia. Warto zatem, aby każdy, kto ma do czynienia z lnem, zrozumiał, jak istotne jest przestrzeganie zalecanych temperatur i technik prasowania, aby zapewnić najlepsze rezultaty i dbać o trwałość odzieży.
Pytanie 31
W trakcie projektowania kształtów sukni kimono zaszewkę piersiową umieszczono
A. na linii barku
B. w cięciu pionowym
C. w cięciu poziomym
D. na linii boku
Zaszewka piersiowa w modelowaniu sukni kimono ma na celu poprawę dopasowania i wsparcia w okolicy biustu, a jej niewłaściwe umiejscowienie może prowadzić do problemów z komfortem noszenia oraz estetyką. Odpowiedzi sugerujące cięcia poziome, boki czy cięcia pionowe są błędne, ponieważ nie uwzględniają specyfiki budowy ciała i naturalnych linii sylwetki. Umiejscowienie zaszewki w cięciu poziomym mogłoby prowadzić do efektu 'spłaszczenia' biustu, co jest niepożądane w przypadku sukni kimono, które mają na celu podkreślenie kobiecej figury. Z kolei umiejscowienie zaszewki na linii boku często skutkuje brakiem odpowiedniego wsparcia i może prowadzić do nieestetycznych fałd materiału w okolicy biustu. Cięcie pionowe, chociaż może wydawać się praktycznym rozwiązaniem, w kontekście kimono nie dostarcza wymaganej formy, a także może naruszać tradycyjną estetykę tego kroju. Właściwe umiejscowienie zaszewek powinno opierać się na zasadach ergonomii, które wskazują, że struktura odzieży powinna wspierać naturalne krzywizny ciała. Dobre praktyki w projektowaniu odzieży sugerują, że zaszewki należy umiejscawiać w sposób, który podkreśla sylwetkę, a zaszewka na linii barku jest idealnym rozwiązaniem, które zapewnia zarówno estetykę, jak i funkcjonalność.
Pytanie 32
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 33
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 34
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 35
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 36
Jakie narzędzie można wykorzystać do cięcia warstw materiału w trakcie ręcznego tworzenia nakładu?
A. krajarka z nożem okrągłym
B. krajarka z nożem pionowym
C. nóż elektryczny
D. nożyce ręczne
Krajarka z nożem okrągłym, nożyce ręczne oraz krajarka z nożem pionowym to narzędzia, które nie są optymalnymi rozwiązaniami do ręcznego tworzenia nakładu. Krajarka z nożem okrągłym, choć przydatna w wielu zastosowaniach, może nie zapewnić wystarczającej precyzji podczas cięcia warstw materiału o różnej grubości. W przypadku grubszych materiałów, siła odcięcia może być niewystarczająca, co prowadzi do nierównych krawędzi. Nożyce ręczne, z kolei, są narzędziem, które wymaga więcej siły oraz precyzyjnego manewrowania, co w kontekście odcinania wielu warstw staje się mało praktyczne i czasochłonne. Krajarka z nożem pionowym, mimo że może być użyteczna w niektórych zastosowaniach, nie jest odpowiednia do tworzenia nakładów, gdyż jej konstrukcja ma ograniczenia w zakresie cięcia dużych powierzchni. W rezultacie, wybór nieodpowiedniego narzędzia może prowadzić do błędów w procesie produkcji, a także zwiększać ryzyko uszkodzeń materiału. Kluczem do sukcesu w obróbce materiałów jest dobór narzędzi odpowiednich do specyfiki zadania, co często bywa pomijane przez osoby niedoświadczone w branży.
Pytanie 37
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 38
Podczas szycia na maszynie do stębnowania dochodzi do złamania igły. Jakie mogą być przyczyny tego zjawiska?
A. niepoprawnie nawleczona nić górna
B. przestawiony chwytacz
C. niewystarczająca siła docisku stopki
D. uszkodzone ostrze igły
Uszkodzone ostrze igły jest często mylnie uznawane za przyczynę jej łamania. W rzeczywistości, jeśli igła ma uszkodzone ostrze, może to prowadzić do problemów z szyciem, takich jak przerywanie nici lub nieprawidłowe ściegi, ale niekoniecznie do złamania igły. Uszkodzenie ostrza może wynikać z niewłaściwego doboru igły do materiału lub z niewłaściwej techniki szycia, jednak sama igła, nawet jeśli jest uszkodzona, raczej złamie się dopiero w wyniku innych czynników, takich jak niewłaściwe ustawienia maszyny. Z drugiej strony, zbyt mała siła docisku stopki również nie jest bezpośrednią przyczyną łamania się igły, choć może wpływać na jakość szycia. Zbyt luźno dociskana stopka może powodować przesuwanie się materiału, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do uszkodzenia igły, ale nie jest to najczęstsza przyczyna. Niewłaściwie nawleczona nić górna również nie jest bezpośrednim czynnikiem wpływającym na łamanie igły, chociaż może prowadzić do zacięcia się nici lub problemów z równomiernym szyciem. Ważne jest, aby zrozumieć, że wiele z tych błędnych wniosków wynika z braku wiedzy na temat działania maszyny do szycia oraz jej poszczególnych elementów, dlatego kluczowe jest dokładne zapoznanie się z instrukcją obsługi oraz technikami szycia, aby uniknąć takich sytuacji.
Pytanie 39
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 40
Jak bardzo należy zwiększyć normę wykorzystania tkaniny w szkocką kratę, która ma być użyta do uszycia tradycyjnego żakietu?
A. o 10-12%
B. o 2-8%
C. o 8-10%
D. o 1-2%
Odpowiedź 'o 2-8%' jest poprawna, ponieważ standardowe zwiększenie normy zużycia tkaniny dla odzieży z wzorami, takimi jak szkocka krata, wynika z dodatkowych wymagań związanych z dopasowaniem wzoru. Wzory takie jak krata wymagają precyzyjnego dopasowania oraz cięcia materiału, co często prowadzi do dodatkowego zużycia tkaniny. W praktyce, gdy projektujemy klasyczne żakiety, konieczne jest uwzględnienie linii cięcia, które muszą być zgodne z wzorem, aby zachować estetykę i symetrię odzieży. Dobrą praktyką w branży odzieżowej jest prowadzenie szczegółowych obliczeń oraz analiz, które uwzględniają różne czynniki, takie jak rodzaj tkaniny, jej rozciągliwość oraz sposób układania na wykroju. Przykładem może być sytuacja, gdy przy szyciu żakietu w kratę musimy dodać dodatkowy materiał na szwy oraz na ewentualne poprawki. Dlatego zwiększenie normy zużycia tkaniny o 2-8% jest zgodne z branżowymi standardami i praktykami, co zapewnia odpowiednią jakość wykonania odzieży.