Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 25 maja 2025 18:29
  • Data zakończenia: 25 maja 2025 19:21

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Określ adres sieci, do której przypisany jest host o adresie 172.16.0.123/27?

A. 172.16.0.96
B. 172.16.0.224
C. 172.16.0.112
D. 172.16.0.16
Adres IP 172.16.0.123 z maską podsieci /27 oznacza, że mamy do czynienia z adresowaniem w klasie A. Maska /27 przekłada się na 255.255.255.224, co oznacza, że 5 bitów jest przeznaczonych na adresy hostów, a 3 bity na adresy podsieci. Przy tej masce, liczba dostępnych adresów hostów wynosi 2^5 - 2 = 30, z czego odejmujemy 2 adresy - jeden dla adresu sieci, a drugi dla adresu rozgłoszeniowego. Adres sieci można wyznaczyć przez zidentyfikowanie pierwszego adresu w danej podsieci. W przypadku adresu 172.16.0.123, adres sieci to 172.16.0.96, co możemy obliczyć poprzez zaokrąglenie 172.16.0.123 w dół do najbliższego adresu, który jest wielokrotnością 32 (32, 64, 96, 128, itd.). Znajomość takich podstawowych zasad adresacji IP jest kluczowa w projektowaniu sieci komputerowych. Przykładem zastosowania takiej wiedzy może być efektywne planowanie i segmentowanie sieci w przedsiębiorstwie, co zwiększa bezpieczeństwo i wydajność przesyłania danych.

Pytanie 2

Aby oczyścić zablokowane dysze kartridża drukarki atramentowej, co należy zrobić?

A. przemyć dysze specjalnym preparatem chemicznym
B. wyczyścić dysze przy pomocy sprężonego powietrza
C. przeczyścić dysze drobnym papierem ściernym
D. oczyścić dysze wykorzystując druciane zmywaki
Odpowiedź polegająca na przemyciu dysz specjalnym środkiem chemicznym jest prawidłowa, ponieważ takie środki zostały zaprojektowane z myślą o skutecznym usuwaniu zatorów z dysz kartridży drukarek atramentowych. W procesie użytkowania, atrament może zasychać i tworzyć osady, które blokują przepływ. Chemikalia zawarte w środkach czyszczących są dostosowane do rozpuszczania tego rodzaju zanieczyszczeń, co umożliwia przywrócenie prawidłowej funkcji drukarki. Przykładowo, producent drukarek często zaleca stosowanie dedykowanych roztworów czyszczących, które nie tylko eliminują zatory, ale również chronią dysze przed uszkodzeniami. W praktyce, regularne czyszczenie dysz, zwłaszcza w przypadku długotrwałego braku użycia urządzenia, może znacznie wydłużyć żywotność kartridży i poprawić jakość wydruków. Ponadto, przestrzeganie standardów producenta dotyczących konserwacji sprzętu przyczynia się do efektywności operacyjnej oraz minimalizacji kosztów eksploatacyjnych.

Pytanie 3

Jakiego rodzaju plik należy stworzyć w systemie operacyjnym, aby zautomatyzować rutynowe działania, takie jak kopiowanie lub tworzenie plików oraz folderów?

A. Konfiguracyjny
B. Systemowy
C. Początkowy
D. Wsadowy
Inicjujący plik nie jest odpowiedni do automatyzacji czynności, ponieważ służy on zazwyczaj do uruchamiania programów lub skryptów w odpowiedzi na określone zdarzenia, a nie do wykonywania serii zadań. Może to prowadzić do pomyłek, gdyż jego zastosowanie nie obejmuje powtarzalnych operacji, które są kluczowe w automatyzacji. Z kolei pliki systemowe, choć mogą pełnić istotną rolę w konfiguracji i działaniu systemu operacyjnego, nie są dedykowane do automatyzacji codziennych zadań użytkownika. Systemowe pliki są bardziej związane z wewnętrznymi operacjami systemu, a ich modyfikacje mogą prowadzić do destabilizacji środowiska operacyjnego. Pliki konfiguracyjne natomiast zawierają ustawienia i preferencje programów, ale również nie są odpowiednie do automatyzacji działań, gdyż ich głównym celem jest definiowanie konfiguracji, a nie wykonywanie aktywnych operacji. Typowe błędy myślowe obejmują mylenie różnych typów plików i ich zastosowań, co może skutkować nieefektywnym zarządzaniem zadaniami oraz niepotrzebnym zwiększaniem złożoności procesów. W każdym przypadku, kluczowe jest zrozumienie różnicy między typami plików i ich przeznaczeniem, aby skutecznie wykorzystać je w codziennej pracy.

Pytanie 4

Jaki zapis w systemie binarnym odpowiada liczbie 111 w systemie dziesiętnym?

A. 1110111
B. 1101111
C. 11111111
D. 11111110
Zapis w systemie binarnym, który odpowiada liczbie 111 w systemie dziesiętnym, to 1101111. Aby to zrozumieć, musimy przejść przez proces konwersji liczby dziesiętnej na system binarny. Liczba 111 w systemie dziesiętnym jest konwertowana na system binarny poprzez dzielenie liczby przez 2 i zapisanie reszt z tych dzielen. Proces ten wygląda następująco: 111 dzielimy przez 2, co daje 55 z resztą 1; następnie 55 dzielimy przez 2, co daje 27 z resztą 1; dalej 27 dzielimy przez 2, co daje 13 z resztą 1; 13 dzielimy przez 2, co daje 6 z resztą 1; 6 dzielimy przez 2, co daje 3 z resztą 0; 3 dzielimy przez 2, co daje 1 z resztą 1; w końcu 1 dzielimy przez 2, co daje 0 z resztą 1. Zbierając reszty od ostatniego dzielenia do pierwszego, otrzymujemy 1101111. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w informatyce, gdzie znajomość konwersji między systemami liczbowymi jest fundamentalna, zwłaszcza w kontekście programowania i inżynierii komputerowej.

Pytanie 5

Ile warstw zawiera model ISO/OSI?

A. 5
B. 7
C. 9
D. 3
Model ISO/OSI definiuje siedem warstw, które stanowią ramy dla zrozumienia i projektowania komunikacji sieciowej. Te warstwy to: warstwa fizyczna, łącza danych, sieciowa, transportowa, sesji, prezentacji oraz aplikacji. Każda warstwa realizuje określone funkcje i współpracuje z warstwami bezpośrednio powyżej i poniżej. Na przykład, warstwa fizyczna odpowiada za przesyłanie bitów przez medium transmisyjne, natomiast warstwa aplikacji umożliwia użytkownikom interakcję z sieciami poprzez aplikacje. Zrozumienie modelu OSI jest kluczowe dla inżynierów i techników sieciowych, ponieważ pozwala na diagnozowanie problemów, projektowanie architektur systemów oraz implementację protokołów komunikacyjnych. Przykładem zastosowania modelu OSI jest proces rozwiązywania problemów, gdzie technik może zidentyfikować, na której warstwie występuje problem (np. problemy z połączeniem mogą wskazywać na warstwę fizyczną), co znacząco usprawnia proces naprawy i utrzymania sieci.

Pytanie 6

Jakie polecenie w systemie operacyjnym Linux służy do prezentowania konfiguracji interfejsów sieciowych?

A. ifconfig
B. ipconfig
C. tracert
D. ping
Polecenie 'ifconfig' jest jednym z podstawowych narzędzi w systemie operacyjnym Linux, stosowanym do wyświetlania oraz konfiguracji interfejsów sieciowych. Umożliwia użytkownikowi uzyskanie szczegółowych informacji na temat aktualnych interfejsów, takich jak adresy IP, maski podsieci, statystyki ruchu oraz stany interfejsów. Przykładowo, komenda 'ifconfig -a' wyświetli listę wszystkich interfejsów, nawet tych, które są wyłączone. W praktyce, narzędzie to jest często wykorzystywane przez administratorów sieci do monitorowania i diagnostyki, np. w celu rozwiązywania problemów z połączeniem sieciowym. Warto jednak zauważyć, że 'ifconfig' zostało częściowo zastąpione przez bardziej nowoczesne polecenie 'ip', które jest częścią zestawu narzędzi iproute2. Znajomość obu tych narzędzi jest kluczowa dla efektywnego zarządzania siecią w systemach Linux, co jest zgodne z dobrymi praktykami w administracji systemami operacyjnymi.

Pytanie 7

Jaki interfejs umożliwia transfer danych w formie cyfrowej i analogowej między komputerem a monitorem?

A. DVI-I
B. DISPLAY PORT
C. HDMI
D. DFP
Wybór interfejsu HDMI nie jest poprawny, ponieważ HDMI (High-Definition Multimedia Interface) przesyła jedynie sygnał cyfrowy. To sprawia, że jest on całkowicie niekompatybilny z urządzeniami, które wymagają sygnału analogowego, co można zauważyć w przypadku starszych monitorów i projektorów. Również DFP (Digital Flat Panel) oraz DisplayPort są interfejsami cyfrowymi, które nie obsługują sygnału analogowego, co ogranicza ich zastosowanie w kontekście urządzeń, które potrzebują takiej funkcjonalności. Typowy błąd myślowy, który prowadzi do pomyłek w tej kwestii, to założenie, że każdy nowoczesny port do przesyłania obrazu może zastąpić starsze technologie. W rzeczywistości, wiele nowoczesnych rozwiązań, takich jak DisplayPort, oferuje zaawansowane funkcje, jednak są one odpowiednie wyłącznie dla urządzeń cyfrowych. Warto pamiętać, że w kontekście rozwoju infrastruktury technologicznej, znaczna część sprzętu musi być w stanie współpracować z różnymi standardami, co czyni DVI-I jedynym interfejsem, który łączy cyfrowe i analogowe przesyłanie sygnału. W związku z tym, nieprawidłowe odpowiedzi wynikają z braku zrozumienia różnic pomiędzy różnymi interfejsami oraz ich zastosowaniem w praktyce.

Pytanie 8

Jakim symbolem jest oznaczona skrętka bez ekranowania?

A. U/UTP
B. S/FTP
C. U/FTP
D. F/UTP
Odpowiedzi U/FTP, S/FTP oraz F/UTP odnoszą się do różnych typów okablowania, które jednak nie są właściwe w kontekście pytania o skrętkę nieekranowaną. U/FTP oznacza pary skręcone z ekranem na każdą parę, co zmniejsza zakłócenia, ale nie jest to typowy wybór dla zastosowań, gdzie nie ma znacznych zakłóceń elektromagnetycznych. S/FTP to skrętki, w których zarówno pary, jak i całe okablowanie są ekranowane. To rozwiązanie zapewnia najwyższy poziom ochrony przed zakłóceniami, ale wiąże się z wyższymi kosztami oraz większą sztywnością kabli, co może być niepraktyczne w niektórych instalacjach. F/UTP, z kolei, oferuje ekran dla całego kabla, ale wewnętrzne pary są nieekranowane, co również nie pasuje do definicji skrętki nieekranowanej. Przy wyborze odpowiedniego typu okablowania kluczowe jest zrozumienie warunków, w jakich będą one używane. Wiele osób może błędnie zakładać, że wszystkie kable muszą być ekranowane, co nie jest konieczne w środowiskach o niskim poziomie zakłóceń. Kluczowe znaczenie ma też znajomość standardów takich jak TIA/EIA-568, które określają wymagania dotyczące instalacji i użycia przewodów. Wiedza na temat różnic pomiędzy tymi standardami jest niezbędna do podejmowania świadomych decyzji w zakresie infrastruktury sieciowej.

Pytanie 9

Jaką wartość przepustowości definiuje standard 1000Base-T?

A. 1 GB/s
B. 1 MB/s
C. 1 Gbit/s
D. 1 Mbit/s
Standard 1000Base-T, który jest częścią specyfikacji Ethernet 802.3ab, charakteryzuje się przepływnością wynoszącą 1 Gbit/s. Oznacza to, że w idealnych warunkach, standard ten jest w stanie przesyłać dane z prędkością 1000 megabitów na sekundę, co przekłada się na możliwości transferu dużych ilości danych w sieciach lokalnych. Przykładowo, 1000Base-T jest powszechnie stosowany w nowoczesnych infrastrukturach sieciowych, gdzie wymagana jest wysoka wydajność, na przykład w biurach, centrach danych czy w zastosowaniach multimedialnych. Standard ten wykorzystuje cztery pary skręconych przewodów miedzianych, co umożliwia efektywne przesyłanie danych na krótkich dystansach do 100 metrów. Warto także zauważyć, że 1000Base-T jest kompatybilny z wcześniejszymi standardami, co pozwala na łatwą integrację z istniejącymi sieciami. Praktyczne zastosowanie tego standardu odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu wydajności i niezawodności nowoczesnych systemów sieciowych.

Pytanie 10

Obrazek ilustruje rodzaj złącza

Ilustracja do pytania
A. FireWire
B. USB
C. LPT
D. COM
Złącze COM, znane również jako port szeregowy lub RS-232, jest jednym z najstarszych typów złączy używanych do komunikacji między urządzeniami elektronicznymi. Jego historia sięga lat 60. XX wieku, a mimo upływu lat wciąż znajduje zastosowanie w przemyśle, gdzie stabilność i niezawodność przesyłu danych są kluczowe. Typowe zastosowanie złącza COM obejmuje łączenie komputerów z modemami, myszkami czy urządzeniami przemysłowymi. Złącze to charakteryzuje się 9-pinowym układem (DB-9), chociaż istnieją wersje 25-pinowe (DB-25). Standard RS-232 definiuje napięcia przesyłanych sygnałów oraz sposób ich przesyłu, co zapewnia kompatybilność między różnymi urządzeniami. W praktyce oznacza to, że urządzenia różnych producentów mogą ze sobą współpracować bez problemów. Złącza COM są mniej podatne na zakłócenia elektromagnetyczne w porównaniu do nowszych technologii, co sprawia, że są idealne do zastosowań, gdzie jakość sygnału jest priorytetem. Wprawdzie interfejsy USB i inne nowoczesne technologie zazwyczaj oferują większą prędkość transmisji, jednak w kontekście pewnych specyficznych zastosowań, takich jak systemy sterowania w automatyce przemysłowej, COM pozostaje niezastąpiony.

Pytanie 11

Jakiego typu tablicę partycji trzeba wybrać, aby stworzyć partycję o pojemności 3TB na dysku twardym?

A. LBA
B. GPT
C. MBR
D. DRM
Wybór tablicy partycji GPT (GUID Partition Table) jest prawidłowy, ponieważ pozwala na utworzenie partycji większych niż 2 TB, co jest ograniczeniem starszego standardu MBR (Master Boot Record). GPT jest nowoczesnym standardem, który nie tylko obsługuje dyski o pojemności przekraczającej 2 TB, ale także umożliwia tworzenie znacznie większej liczby partycji. Standard GPT pozwala na utworzenie do 128 partycji na jednym dysku w systemie Windows, co znacznie zwiększa elastyczność zarządzania danymi. Przykładowo, korzystając z GPT można podzielić dysk o pojemności 3 TB na kilka partycji, co ułatwia organizację danych oraz ich bezpieczeństwo. Dodatkowo, GPT jest bardziej odporny na uszkodzenia, ponieważ przechowuje kopie tablicy partycji w różnych miejscach na dysku, co zwiększa jego niezawodność oraz ułatwia odzyskiwanie danych w przypadku awarii. W przypadku systemów operacyjnych takich jak Windows 10 i nowsze, a także różne dystrybucje Linuksa, korzystanie z GPT jest zalecane, szczególnie przy nowoczesnych dyskach twardych i SSD.

Pytanie 12

Wykonanie polecenia tar –xf dane.tar w systemie Linux spowoduje

A. wyodrębnienie danych z archiwum o nazwie dane.tar
B. pokazanie informacji o zawartości pliku dane.tar
C. utworzenie archiwum dane.tar zawierającego kopię folderu /home
D. skopiowanie pliku dane.tar do folderu /home
No, widzę, że wybrałeś kilka odpowiedzi, które nie do końca pasują do tematu polecenia tar. Na przykład, myślenie, że to polecenie skopiuje plik dane.tar do katalogu /home, to trochę nieporozumienie. Tar jest do zarządzania archiwami, a nie do kopiowania plików. Jak chcesz skopiować coś, to lepiej użyć komendy cp. Kolejna sprawa to ta, że polecenie nie pokazuje zawartości pliku dane.tar. Żeby to zrobić, musisz użyć opcji -t, a nie -x. A jeśli chodzi o tworzenie archiwum, to znowu - używa się -c, a nie -x. Te różnice są ważne, żeby dobrze korzystać z narzędzi w systemach Unix i Linux, bo inaczej można się niezłe pogubić.

Pytanie 13

Aby jednocześnie zmienić tło pulpitu, kolory okien, dźwięki oraz wygaszacz ekranu na komputerze z systemem Windows, należy użyć

A. centrum ułatwień dostępu
B. schematów dźwiękowych
C. planu zasilania
D. kompozycji
Kompozycje w systemie Windows to zestawy ustawień, które umożliwiają jednoczesną zmianę wielu elementów interfejsu użytkownika, takich jak tło pulpitu, kolory okien, dźwięki systemowe oraz wygaszacz ekranu. Używając kompozycji, użytkownicy mogą w łatwy sposób dostosować wygląd i dźwięk swojego systemu zgodnie z własnymi preferencjami lub dla określonych zastosowań, na przykład w celach estetycznych czy zwiększenia dostępności. Przykładem może być stworzenie kompozycji o nazwie "Minimalistyczna", która używa jasnych kolorów, cichych dźwięków oraz prostego wygaszacza ekranu z grafiką 2D. Dzięki kompozycjom, użytkownicy nie muszą wprowadzać zmian w każdym elemencie z osobna, co znacznie przyspiesza proces personalizacji. W branży IT, dobrym standardem jest tworzenie i udostępnianie kompozycji, co pozwala na szybkie wprowadzenie preferencji w różnych środowiskach roboczych, co sprzyja efektywności pracy.

Pytanie 14

Jak wiele urządzeń może być podłączonych do interfejsu IEEE1394?

A. 63
B. 8
C. 55
D. 1
Odpowiedzi sugerujące, że można podłączyć 1, 8 lub 55 urządzeń do portu IEEE 1394 są nieprawidłowe i wynikają z pewnych nieporozumień dotyczących architektury tej technologii. Przykładowo, odpowiedź wskazująca na 1 urządzenie jest mylna, ponieważ IEEE 1394 jest systemem zbudowanym na zasadzie topologii magistrali, co oznacza, że porty mogą obsługiwać wiele urządzeń jednocześnie. Odpowiedź o 8 urządzeniach może wynikać z błędnej interpretacji maksymalnej liczby urządzeń w niektórych wariantach zastosowań, jednak standardowy limit wynosi 63. Z kolei podanie 55 jako liczby podłączonych urządzeń również jest mylące, ponieważ nie odnosi się do normy, która jasno określa górny limit. Takie pomyłki mogą wynikać z dezorientacji związanej z innymi standardami komunikacyjnymi lub z błędnych założeń dotyczących architektury sieciowej. W rzeczywistości, połączenie tak dużej liczby urządzeń jest możliwe dzięki zastosowaniu adresowania i identyfikacji każdego z nich w sieci, co stanowi kluczowy element funkcjonowania IEEE 1394. Zrozumienie tych zasad jest istotne dla inżynierów i techników pracujących z urządzeniami elektronicznymi, aby efektywnie projektować i integrować systemy z wieloma komponentami.

Pytanie 15

Jakie urządzenie należy wykorzystać do zestawienia komputerów w sieci przewodowej o strukturze gwiazdy?

A. router
B. regenerator
C. punkt dostępowy
D. przełącznik (switch)
Przełącznik (switch) jest urządzeniem sieciowym, które działa na poziomie warstwy drugiej modelu OSI, czyli warstwy łącza danych. Jego głównym zadaniem jest przekazywanie ramek danych pomiędzy urządzeniami znajdującymi się w tej samej sieci lokalnej. W topologii gwiazdy wszystkie komputery są połączone z centralnym urządzeniem, którym najczęściej jest właśnie przełącznik. W tej konfiguracji, gdy jeden komputer wysyła dane, przełącznik odbiera te dane i przesyła je tylko do odpowiedniego odbiorcy, co minimalizuje obciążenie sieci. Przełączniki są szeroko stosowane w nowoczesnych środowiskach biurowych, gdzie wielu użytkowników wymaga dostępu do zasobów sieciowych. Ich zastosowanie pozwala na łatwe rozbudowywanie sieci, gdyż wystarczy dodać nowe urządzenia do przełącznika, a nie do każdego z komputerów. Przełączniki wspierają także technologie VLAN (Virtual Local Area Network), co umożliwia segmentację sieci w celu zwiększenia bezpieczeństwa i wydajności. W praktyce stosowanie przełączników jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie projektowania sieci, co pozwala na osiągnięcie wysokiej wydajności i niezawodności całej infrastruktury.

Pytanie 16

Zdiagnostykowane wyniki wykonania polecenia systemu Linux odnoszą się do ```/dev/sda: Timing cached reads: 18100 MB in 2.00 seconds = 9056.95 MB/sec```

A. dysku twardego
B. karty graficznej
C. karty sieciowej
D. pamięci RAM
Wynik działania polecenia systemu Linux, który przedstawia wartość "Timing cached reads: 18100 MB in 2.00 seconds = 9056.95 MB/sec" dotyczy wydajności odczytu z dysku twardego, który z kolei jest kluczowym komponentem systemu komputerowego. W kontekście diagnostyki, informacja ta wskazuje na prędkość, z jaką system operacyjny może odczytywać dane zapisane na dysku, co jest istotne w kontekście wydajności całego systemu. Przykładem praktycznego zastosowania tego typu pomiaru może być ocena, czy dany dysk twardy spełnia wymagania aplikacji, które wymagają szybkiego dostępu do danych, takich jak bazy danych czy serwery plików. Standardy branżowe, takie jak SATA czy NVMe, definiują różne typy interfejsów, które wpływają na wydajność przesyłu danych. Dobre praktyki wymagają regularnego monitorowania tych parametrów, aby zapewnić optymalną wydajność systemu oraz przewidywać ewentualne problemy z dyskiem, co może zapobiec utracie danych oraz przestojom operacyjnym.

Pytanie 17

Komputery K1 i K2 nie są w stanie nawiązać komunikacji. Adresy urządzeń zostały przedstawione w tabeli. Co należy zmienić, aby przywrócić połączenie w sieci?

Ilustracja do pytania
A. Adres bramy dla K2
B. Maskę w adresie dla K1
C. Maskę w adresie dla K2
D. Adres bramy dla K1
Nieprawidłowa konfiguracja maski podsieci lub bramy może prowadzić do problemów z łącznością. W przypadku K1 zmiana maski na inną niż 255.255.255.128 mogłaby wywołać błąd w komunikacji, zwłaszcza jeśli sieć została zaprojektowana z myślą o konkretnej topologii. Maska definiuje, które bity adresu IP są częścią adresu sieciowego, a które identyfikują urządzenie w tej sieci. Zła maska uniemożliwia poprawne adresowanie, co w konsekwencji blokuje komunikację. Z kolei zmiana adresu bramy dla K1, gdy ten adres już pasuje do podsieci z maską 255.255.255.128, nie miałaby wpływu na K2. Brama musi być w tej samej podsieci co urządzenie, aby mogła efektywnie przekazywać pakiety poza segment lokalny. Częsty błąd to myślenie, że zmiana na dowolny inny adres rozwiąże problem; jednak brama musi odpowiadać topologii sieci. Z kolei zmiana maski dla K2 nie rozwiąże problemu, jeśli brama pozostanie nieprawidłowa. Adres bramy musi być częścią tej samej podsieci, co urządzenie chcące z niej korzystać, co oznacza, że zmiana tylko maski bez dostosowania bramy jest niewystarczająca. Kluczem jest zrozumienie, jak działają podsieci i jak konfiguracja każdego elementu wpływa na całą sieć, co wymaga wiedzy i staranności w planowaniu.

Pytanie 18

Jakie polecenia należy zrealizować, aby zamontować pierwszą partycję logiczną dysku primary slave w systemie Linux?

A. mount /dev/hdb3 /mnt/hdd
B. mount /dev/hdb5 /mnt/hdd
C. mount /dev/hda4 /mnt/hdd
D. mount /dev/hda2 /mnt/hdd
Wybór innych opcji montowania, takich jak 'mount /dev/hda2 /mnt/hdd', 'mount /dev/hdb3 /mnt/hdd' czy 'mount /dev/hda4 /mnt/hdd', jest błędny z kilku powodów. Po pierwsze, '/dev/hda' wskazuje na pierwszy dysk twardy w systemie, który jest oznaczony jako primary master, co oznacza, że nie jest to dysk slave. W kontekście montowania partycji logicznych na dysku slave, właściwe urządzenie to '/dev/hdb'. Odpowiedzi zawierające '/dev/hda' odnoszą się do nieprawidłowej lokalizacji partycji, co prowadzi do błędów w dostępie do danych. Ponadto, jeżeli chodzi o numery partycji, partycje logiczne są zazwyczaj oznaczane jako 'hdb5', 'hdb6' itd., w zależności od ich kolejności w ramach partycji rozszerzonej. Zatem, montowanie 'hdb3' byłoby także błędne, ponieważ jest to trzecia partycja logiczna, a nie pierwsza. Typowym błędem w myśleniu jest mylenie rodzajów dysków oraz partycji, co często prowadzi do frustracji i problemów z dostępem do danych. Kluczowe jest zrozumienie struktury dysków i partycji w systemie Linux, co pozwala na poprawne montowanie i administrowanie urządzeniami magazynującymi, zgodnie z najlepszymi praktykami zarządzania systemem.

Pytanie 19

Która z usług musi być aktywna na ruterze, aby mógł on modyfikować adresy IP źródłowe oraz docelowe podczas przekazywania pakietów pomiędzy różnymi sieciami?

A. NAT
B. TCP
C. UDP
D. FTP
NAT, czyli Network Address Translation, to kluczowa usługa używana w ruterach, która umożliwia zmianę adresów IP źródłowych i docelowych przy przekazywaniu pakietów pomiędzy różnymi sieciami. Jej głównym celem jest umożliwienie wielu urządzeniom w sieci lokalnej korzystania z jednego publicznego adresu IP, co jest szczególnie istotne w kontekście ograniczonej liczby dostępnych adresów IPv4. Dzięki NAT, ruter przypisuje unikalne numery portów do połączeń wychodzących, co pozwala na śledzenie, które pakiety należą do których urządzeń w sieci lokalnej. Przykładowo, w typowej sieci domowej kilka urządzeń, takich jak telefony, komputery i telewizory, może korzystać z jednego adresu IP przypisanego przez ISP, a NAT będzie odpowiedzialny za odpowiednią translację adresów. Zastosowanie NAT pozwala również na zwiększenie bezpieczeństwa sieci, ponieważ adresy IP urządzeń wewnętrznych są ukryte przed bezpośrednim dostępem z zewnątrz. W branży telekomunikacyjnej i informatycznej NAT jest standardem, który wspiera efektywne zarządzanie adresami IP oraz zwiększa prywatność użytkowników.

Pytanie 20

Jakie oprogramowanie nie jest przeznaczone do diagnozowania komponentów komputera?

A. Everest
B. HD Tune
C. CPU-Z
D. Cryptic Disk
Wybór programów takich jak Everest, CPU-Z czy HD Tune wskazuje na niezrozumienie funkcji, jakie pełnią te aplikacje. Everest, znany również jako AIDA64, to narzędzie do szczegółowej diagnostyki sprzętu, które dostarcza informacji o wszystkich podzespołach komputera, takich jak procesor, karta graficzna, pamięć RAM, a także parametry systemowe, temperatury i napięcia. Jego główną funkcjonalnością jest monitorowanie stanu urządzeń, co pozwala użytkownikom na szybką identyfikację problemów związanych ze sprzętem. CPU-Z jest kolejnym narzędziem, które koncentruje się na analizie procesora i pamięci RAM, dostarczając szczegółowe dane dotyczące ich parametrów technicznych. HD Tune natomiast zajmuje się diagnostyką dysków twardych, oferując informacje o ich stanie technicznym, prędkości transferu, a także możliwościach naprawy. Wybierając te programy jako alternatywy dla Cryptic Disk, można nieświadomie zignorować znaczenie diagnostyki sprzętu w kontekście utrzymania stabilności i wydajności systemu komputerowego. Powszechnym błędem jest mylenie narzędzi do ochrony danych z narzędziami diagnostycznymi, co może prowadzić do niewłaściwych decyzji podczas zarządzania zasobami IT.

Pytanie 21

Co otrzymujemy po zsumowaniu liczb 33(8) oraz 71(8)?

A. 1010100(2)
B. 1100101(2)
C. 1010101(2)
D. 1001100(2)
Dodawanie liczb w systemie ósemkowym (8) polega na stosowaniu zasad analogicznych do dodawania w systemie dziesiętnym, ale z uwzględnieniem, że każda cyfra w tym systemie może przyjmować wartości od 0 do 7. W przypadku dodawania 33(8) oraz 71(8), najpierw konwertujemy te liczby na system dziesiętny. Liczba 33(8) to 3*8^1 + 3*8^0 = 24 + 3 = 27, a liczba 71(8) to 7*8^1 + 1*8^0 = 56 + 1 = 57. Dodając te wartości, otrzymujemy 27 + 57 = 84 w systemie dziesiętnym. Następnie przekształcamy tę liczbę z systemu dziesiętnego na system binarny. Liczba 84 w systemie binarnym to 1010100(2). Wiedza o konwersji między systemami liczbowymi jest niezwykle istotna w programowaniu, informatyce oraz przy projektowaniu systemów cyfrowych, gdzie często zachodzi potrzeba pracy z różnymi reprezentacjami danych.

Pytanie 22

Aby system operacyjny mógł szybciej uzyskiwać dostęp do plików zapisanych na dysku twardym, konieczne jest wykonanie

A. fragmentacji dysku
B. szyfrowania dysku
C. defragmentacji dysku
D. partycjonowania dysku
Defragmentacja dysku to proces, który polega na reorganizacji danych na nośniku, aby były one przechowywane w sposób ciągły, co znacznie przyspiesza ich odczyt. W trakcie normalnego użytkowania komputer zapisuje i usuwa pliki, co prowadzi do fragmentacji – dane tego samego pliku są rozproszone po całym dysku, co wydłuża czas dostępu do nich. Poprawiając strukturyzację danych, defragmentacja umożliwia systemowi operacyjnemu szybsze lokalizowanie i ładowanie plików, co ma bezpośrednie przełożenie na wydajność systemu. Przykładem zastosowania defragmentacji jest regularne uruchamianie narzędzi systemowych, takich jak „Defragmentator dysków” w systemie Windows, co jest zalecane co kilka miesięcy, zwłaszcza na dyskach HDD. Warto również zauważyć, że nowoczesne dyski SSD nie wymagają defragmentacji, ponieważ działają na innej zasadzie, jednak dla tradycyjnych dysków twardych to podejście jest kluczowe. Zarządzanie fragmentacją powinno być częścią strategii optymalizacji wydajności systemu, zgodnie z najlepszymi praktykami w zarządzaniu infrastrukturą IT.

Pytanie 23

Która usługa opracowana przez Microsoft, pozwala na konwersję nazw komputerów na adresy URL?

A. WINS
B. IMAP
C. DHCP
D. ARP
WINS, czyli Windows Internet Name Service, jest protokołem stworzonym przez Microsoft, który umożliwia tłumaczenie nazw komputerów na adresy IP w sieciach lokalnych. W odróżnieniu od DNS, który działa w Internecie, WINS jest używany głównie w sieciach opartych na systemie Windows, gdzie umożliwia rozpoznawanie nazw w środowisku TCP/IP. Przykładem zastosowania WINS może być sytuacja, gdy użytkownik chce uzyskać dostęp do zasobów sieciowych, takich jak foldery udostępnione czy drukarki, wpisując nazwę komputera zamiast jego adresu IP. Wprowadzenie WINS znacznie ułatwia zarządzanie siecią, zwłaszcza w większych organizacjach, gdzie liczba urządzeń jest znaczna. Standardy branżowe zalecają użycie WINS w połączeniu z innymi protokołami, takimi jak DHCP, co pozwala na automatyczne przydzielanie adresów IP i zarządzanie nazwami w sieciach. WINS jest zatem istotnym elementem infrastruktury IT, który przyczynia się do bardziej efektywnego działania systemów informatycznych.

Pytanie 24

Zbiór zasad określających metodę wymiany danych w sieci to

A. reguła.
B. standard.
C. protokół.
D. zasada.
Protokół to zestaw reguł i standardów, które definiują sposób komunikacji między urządzeniami w sieci. Umożliwia on przesyłanie danych w sposób zrozumiały dla obu stron, co jest kluczowe dla funkcjonowania różnych aplikacji internetowych. Przykładem protokołu jest HTTP (Hypertext Transfer Protocol), który jest fundamentem działania stron internetowych. Dzięki niemu przeglądarki mogą pobierać i wyświetlać zawartość z serwerów. Inne istotne protokoły to TCP/IP, które odpowiadają za niezawodne przesyłanie danych w sieci. Dobre praktyki w zakresie projektowania protokołów obejmują zapewnienie ich elastyczności, bezpieczeństwa oraz efektywności, co jest niezbędne w dzisiejszym złożonym środowisku sieciowym. W miarę rozwoju technologii i zwiększania się liczby urządzeń podłączonych do internetu, znaczenie protokołów będzie tylko rosło, co sprawia, że znajomość tego tematu jest niezbędna dla każdego specjalisty IT.

Pytanie 25

W systemie Linux wykonanie komendy passwd Ala spowoduje

A. wyświetlenie członków grupy Ala
B. pokazanie ścieżki do katalogu Ala
C. stworzenie konta użytkownika Ala
D. zmianę hasła użytkownika Ala
Użycie polecenia 'passwd Ala' w systemie Linux ma na celu ustawienie hasła dla użytkownika o nazwie 'Ala'. To polecenie jest standardowym sposobem zarządzania hasłami użytkowników na systemach zgodnych z unixowym stylem. Podczas jego wykonania, administrator systemu lub użytkownik z odpowiednimi uprawnieniami zostanie poproszony o podanie nowego hasła oraz, w niektórych przypadkach, o potwierdzenie go. Ustawienie silnego hasła jest kluczowe dla bezpieczeństwa systemu, ponieważ chroni dane użytkownika przed nieautoryzowanym dostępem. Przykładowo, w organizacjach, gdzie dostęp do danych wrażliwych jest normą, regularne zmiany haseł i ich odpowiednia konfiguracja są częścią polityki bezpieczeństwa. Dobre praktyki sugerują również stosowanie haseł składających się z kombinacji liter, cyfr oraz znaków specjalnych, co zwiększa ich odporność na ataki brute force. Warto również pamiętać, że w systemie Linux polecenie 'passwd' może być stosowane zarówno do zmiany hasła własnego użytkownika, jak i do zarządzania hasłami innych użytkowników, co podkreśla jego uniwersalność i znaczenie w kontekście administracji systemem.

Pytanie 26

Usługi na serwerze są konfigurowane za pomocą

A. ról i funkcji
B. Active Directory
C. interfejsu zarządzania
D. serwera domeny
Konfiguracja usług na serwerze przez role i funkcje jest kluczowym elementem zarządzania infrastrukturą IT. Role i funkcje to zestawy zadań i odpowiedzialności, które są przypisane do serwera, co pozwala na efektywne dostosowanie jego działania do konkretnych potrzeb organizacji. Na przykład, w systemie Windows Server możliwe jest przypisanie roli serwera plików, co umożliwia centralne zarządzanie danymi przechowywanymi w sieci. W praktyce oznacza to, że administratorzy mogą łatwo konfigurować dostęp do zasobów, zarządzać uprawnieniami użytkowników i monitorować wykorzystanie przestrzeni dyskowej. Ponadto, dobre praktyki w zakresie zarządzania serwerami wymagają regularnej aktualizacji i przeglądu przypisanych ról, aby zapewnić bezpieczeństwo i wydajność systemu. Standardy branżowe, takie jak ITIL, podkreślają znaczenie odpowiedniego przypisania ról w zakresie zarządzania usługami IT, co wpływa na jakość dostarczanych usług oraz satysfakcję użytkowników końcowych.

Pytanie 27

Osoba korzystająca z lokalnej sieci musi mieć możliwość dostępu do dokumentów umieszczonych na serwerze. W tym celu powinna

A. należeć do grupy administratorzy na tym serwerze
B. połączyć komputer z tym samym przełącznikiem, do którego podłączony jest serwer
C. zalogować się do domeny serwera oraz dysponować odpowiednimi uprawnieniami do plików znajdujących się na serwerze
D. posiadać konto użytkownika bez uprawnień administracyjnych na tym serwerze
Aby użytkownik mógł korzystać z plików znajdujących się na serwerze sieciowym, musi zalogować się do domeny serwera oraz posiadać odpowiednie uprawnienia do tych plików. Logowanie do domeny jest kluczowe, ponieważ umożliwia centralne zarządzanie kontami użytkowników i ich uprawnieniami. Administracja w kontekście sieciowym często opiera się na modelu kontrolera domeny, co zapewnia wysoki poziom bezpieczeństwa i organizacji. Przykładem może być zdalny dostęp do współdzielonego folderu, gdzie użytkownicy muszą być autoryzowani przez system operacyjny serwera, aby móc otworzyć lub edytować pliki. Ponadto, użytkownicy mogą być przypisani do grup, które mają określone prawa dostępu. W praktyce, organizacje wdrażają polityki bezpieczeństwa, aby zapewnić, że tylko odpowiedni pracownicy mają dostęp do wrażliwych danych, co jest zgodne z zasadą minimalnych uprawnień. Warto również zaznaczyć, że korzystanie z takich rozwiązań pozwala na łatwiejsze zarządzanie i audytowanie dostępu do zasobów sieciowych.

Pytanie 28

Serwer Apache to rodzaj

A. DHCP
B. WWW
C. DNS
D. baz danych
Odpowiedź 'WWW' jest prawidłowa, ponieważ Apache jest najczęściej używanym serwerem WWW, odpowiedzialnym za obsługę stron internetowych. Apache HTTP Server, znany po prostu jako Apache, jest oprogramowaniem serwerowym, które umożliwia użytkownikom publikowanie treści w Internecie, zarządzanie żądaniami HTTP oraz generowanie odpowiedzi w postaci stron internetowych. Dzięki elastyczności i rozbudowanym możliwościom konfiguracji, Apache może być używany zarówno w małych projektach, jak i w dużych aplikacjach webowych. Jako przykład zastosowania, wiele popularnych platform, takich jak WordPress czy Drupal, bazuje na Apache, co podkreśla jego znaczenie w branży. Zgodnie z najlepszymi praktykami, serwer Apache można łączyć z różnymi modułami, co umożliwia rozszerzenie jego funkcji, na przykład poprzez obsługę SSL/TLS dla bezpiecznych połączeń. Warto również pamiętać, że Apache jest zgodny z wieloma systemami operacyjnymi, co czyni go wszechstronnym rozwiązaniem w różnych środowiskach. Z tego względu, wybór Apache jako serwera WWW to często rekomendowane podejście w kontekście tworzenia i zarządzania stronami internetowymi.

Pytanie 29

Narzędzie pokazane na ilustracji jest używane do weryfikacji

Ilustracja do pytania
A. okablowania LAN
B. karty sieciowej
C. zasilacza
D. płyty głównej
Pokazane na rysunku urządzenie to tester okablowania LAN, które jest kluczowym narzędziem w pracy techników sieciowych. Tester ten, często wyposażony w dwie jednostki – główną i zdalną, pozwala na sprawdzenie integralności przewodów sieciowych takich jak kable Ethernet. Działa na zasadzie wysyłania sygnału elektrycznego przez poszczególne przewody w kablu i weryfikacji ich poprawnego ułożenia oraz ciągłości. Dzięki temu można zdiagnozować potencjalne przerwy lub błędne połączenia w przewodach. Stosowanie testerów okablowania LAN jest zgodne ze standardami branżowymi, takimi jak TIA/EIA-568, które określają zasady projektowania i instalacji sieci strukturalnych. W środowisku biznesowym regularne testowanie okablowania sieciowego zapewnia stabilne i wydajne działanie sieci komputerowych, co jest niezbędne dla utrzymania ciągłości operacyjnej. Dodatkowo, tester można wykorzystać do sprawdzania zgodności z określonymi standardami, co jest kluczowe przy zakładaniu nowych instalacji lub modernizacji istniejącej infrastruktury. Regularna kontrola i certyfikacja okablowania przy użyciu takich urządzeń minimalizuje ryzyko awarii i problemów z przepustowością sieci.

Pytanie 30

Jakie są zakresy częstotliwości oraz maksymalne prędkości przesyłu danych w standardzie 802.11g WiFi?

A. 2,4 GHz, 54 Mbps
B. 5 GHz, 300 Mbps
C. 2,4 GHz, 300 Mbps
D. 5 GHz, 54 Mbps
Odpowiedzi wskazujące na pasmo 5 GHz są błędne, ponieważ standard 802.11g został zaprojektowany do działania wyłącznie w zakresie 2,4 GHz. Pasmo 5 GHz jest właściwe dla nowszych standardów, takich jak 802.11n czy 802.11ac, które oferują lepszą szybkość transmisji i mniejsze zakłócenia, ale 802.11g nie jest jednym z nich. Ponadto, maksymalna szybkość transmisji danych 300 Mbps jest charakterystyczna dla standardu 802.11n, który wprowadził wiele usprawnień, takich jak MIMO (Multiple Input Multiple Output), zyskując przewagę nad starszymi standardami. W przypadku 802.11g, 54 Mbps to maksymalna prędkość, która została osiągnięta dzięki zastosowaniu modulacji QPSK oraz 64-QAM, co zapewniała efektywne wykorzystanie dostępnego pasma. Typowym błędem jest mylenie różnych standardów Wi-Fi i ich możliwości, co prowadzi do niewłaściwego doboru sprzętu oraz ustawień sieciowych. Dobrze jest zrozumieć, jakie ograniczenia i możliwości niosą ze sobą różne standardy, a także jak wpływają one na użyteczność oraz efektywność sieci w praktyce. Dlatego kluczowe jest, aby przy projektowaniu sieci lokalnych zwracać uwagę na specyfikacje poszczególnych standardów, aby uniknąć nieporozumień i zapewnić optymalne działanie systemów komunikacyjnych.

Pytanie 31

Do interfejsów pracujących równolegle należy interfejs

A. FireWire
B. AGP
C. DVI
D. RS-232
AGP (Accelerated Graphics Port) jest interfejsem równoległym, który został zaprojektowany z myślą o przyspieszeniu komunikacji pomiędzy płytą główną a kartą graficzną. W przeciwieństwie do interfejsów szeregowych, które przesyłają dane jeden po drugim, interfejsy równoległe przesyłają wiele bitów jednocześnie, co pozwala na zwiększenie wydajności w aplikacjach graficznych. AGP, wprowadzony w 1997 roku przez Intela, był powszechnie stosowany w komputerach osobistych do późnych lat 2000. Interfejs AGP umożliwiał transfer danych z prędkością do 2.1 GB/s, co stanowiło znaczną poprawę w porównaniu do poprzednich technologii. AGP jest szczególnie przydatny w zastosowaniach wymagających intensywnej grafiki, takich jak gry komputerowe oraz aplikacje CAD. Dzięki swoim cechom, AGP stał się standardem w branży komputerowej, dopóki nie został zastąpiony przez PCI Express, który oferuje jeszcze większe prędkości transferu.

Pytanie 32

Na dysku należy umieścić 100 tysięcy oddzielnych plików, z których każdy ma rozmiar 2570 bajtów. W takim przypadku, zapisane pliki będą zajmować najmniej miejsca na dysku z jednostką alokacji wynoszącą

A. 3072 bajty
B. 8192 bajty
C. 2048 bajtów
D. 4096 bajtów
Odpowiedź 3072 bajty jest poprawna, ponieważ przy tej jednostce alokacji możemy zminimalizować marnotrawstwo miejsca na dysku. Każdy plik o rozmiarze 2570 bajtów zajmie 3072 bajty, co oznacza, że pozostanie 502 bajty niezajęte. W przypadku mniejszej jednostki alokacji, jak 2048 bajtów, każdy plik zajmie pełne 2048 bajtów, co prowadzi do większego marnotrawstwa przestrzeni dyskowej, ponieważ na dysku na każdym z tych plików pozostanie 522 bajty niewykorzystanego miejsca, a dodatkowo konieczne byłoby zarezerwowanie miejsca na przyszłe pliki. Wybór optymalnej wartości jednostki alokacji jest kluczowy w systemach plików, aby zminimalizować przestrzeń dyskową, co jest szczególnie ważne w środowiskach z ograniczonymi zasobami. Przykładowo, serwery baz danych często korzystają z odpowiednio dobranych jednostek alokacji, aby zapewnić efektywne przechowywanie dużej liczby małych plików. Przy zastosowaniu jednostki alokacji wynoszącej 3072 bajty, osiągamy równowagę między marnotrawstwem przestrzeni a wydajnością operacji zapisu i odczytu.

Pytanie 33

Element wskazany cyfrą 1 na diagramie karty dźwiękowej?

Ilustracja do pytania
A. generuje dźwięk o odpowiedniej długości, wykorzystując krótkie próbki dźwięku
B. eliminuje szumy w linii, stosując krótkie próbki szumu
C. eliminates sound from multiple sources
D. przekształca sygnał audio na sygnał wideo
Element oznaczony cyfrą 1 na schemacie karty dźwiękowej odnosi się do syntezy wavetable. Synteza wavetable polega na generowaniu dźwięku poprzez odtwarzanie próbek dźwiękowych zapisanych w pamięci. Jest to technika syntezy dźwięku, która pozwala na uzyskanie realistycznych barw instrumentów muzycznych, dzięki wykorzystaniu wcześniej nagranych krótkich próbek. Przykładowo, w instrumentach elektronicznych, takich jak syntezatory czy keyboardy, synteza wavetable umożliwia odtwarzanie dźwięków różnych instrumentów z dużą wiernością. Wavetable jest szeroko stosowana w produkcji muzycznej oraz w kartach dźwiękowych komputerów, gdzie zapewnia wysoką jakość dźwięku przy jednoczesnym niskim zapotrzebowaniu na moc obliczeniową. Technika ta jest uważana za jedną z efektywniejszych metod generowania dźwięku o wysokiej jakości przy minimalnym wykorzystaniu zasobów. Dzięki swoim zaletom synteza wavetable stała się standardem w branży audio, a jej wszechstronność i efektywność uczyniły ją preferowaną technologią zarówno w profesjonalnym, jak i amatorskim zastosowaniu.

Pytanie 34

Jak nazywa się zestaw usług internetowych dla systemów operacyjnych Microsoft Windows, który pozwala na działanie jako serwer FTP i serwer WWW?

A. PROFTPD
B. IIS
C. APACHE
D. WINS
PROFTPD to rozwiązanie typu open source, służące głównie jako serwer FTP, a nie jako serwer WWW. Jego popularność wynika głównie z elastyczności i możliwości konfiguracji, jednak nie posiada funkcji umożliwiających obsługę aplikacji webowych w tak zaawansowany sposób jak IIS. W przypadku APACHE jest to potężny serwer WWW, który działa na wielu systemach operacyjnych, ale nie jest częścią rodziny Microsoft Windows. Główną różnicą jest to, że Apache nie obsługuje serwera FTP w swojej standardowej konfiguracji, co ogranicza jego funkcjonalność w kontekście wymagań pytania. WINS, z drugiej strony, to usługa, która odpowiada za rozwiązywanie nazw NetBIOS w sieci, a zatem jest zupełnie nieodpowiednia w kontekście obsługi serwera WWW lub FTP. Typowym błędem myślowym, który prowadzi do wyboru jednej z tych niepoprawnych odpowiedzi, jest założenie, że każdy serwer może pełnić wszystkie funkcje. W rzeczywistości każdy z tych serwerów ma swoje specyficzne przeznaczenie i funkcje, które sprawiają, że są one odpowiednie w różnych kontekstach, ale nie zastąpią one kompleksowych rozwiązań oferowanych przez IIS w systemach Windows.

Pytanie 35

Jakie złącze, które pozwala na podłączenie monitora, znajduje się na karcie graficznej pokazanej na ilustracji?

Ilustracja do pytania
A. DVI-A, S-VIDEO, DP
B. DVI-I, HDMI, S-VIDEO
C. DVI-D (Single Link), DP, HDMI
D. DVI-D (Dual Link), HDMI, DP
Odpowiedź DVI-D (Dual Link) HDMI DP jest trafna. Na karcie graficznej, którą widzimy, są te złącza, a to są te, które najczęściej spotkasz w nowoczesnych monitorach. DVI-D (Dual Link) to cyfrowe złącze, które pozwala na wyższe rozdzielczości, nawet do 2560x1600 pikseli. To jest mega ważne w branży, gdzie jakość obrazu się liczy. HDMI za to to uniwersalne złącze, które przesyła zarówno obraz, jak i dźwięk, więc sprawdza się świetnie w zastosowaniach multimedialnych. To standard, który znajdziesz w telewizorach, monitorach, a nawet projektorach. A DisplayPort, czyli DP, to nowoczesne złącze, które również obsługuje dźwięk oraz dodatkowe funkcje, jak łączenie kilku monitorów. Co ciekawe, DP jest szybsze od HDMI, co jest ważne, gdy mówimy o ultra wysokich rozdzielczościach. Dlatego te złącza - DVI-D (Dual Link), HDMI i DP - dają dużą elastyczność w podłączaniu różnych monitorów i są zgodne z tym, co się aktualnie dzieje w technologiach IT.

Pytanie 36

Który z wymienionych adresów IP nie zalicza się do prywatnych?

A. 127.231.5.67
B. 10.0.105.12
C. 192.168.199.223
D. 172.16.45.123
Wybór adresów IP 172.16.45.123, 10.0.105.12 oraz 192.168.199.223 jako niepubliczne jest typowym błędem wynikającym z niepełnej znajomości klasyfikacji adresów IP. Adresy 172.16.45.123, 10.0.105.12 oraz 192.168.199.223 należą do zarezerwowanych zakresów adresów prywatnych, co oznacza, że są przeznaczone do użytku w sieciach lokalnych i nie mogą być używane do komunikacji w Internecie. Adres 172.16.0.0 do 172.31.255.255 to jeden z zakresów prywatnych według standardów RFC 1918, a adres 10.0.0.0 do 10.255.255.255 to kolejny. Warto zauważyć, że adresy prywatne nie są routowane w Internecie, co nie tylko zapewnia bezpieczeństwo, ale także pozwala na oszczędność dostępnych adresów publicznych. Powszechnym błędem przy interpretacji adresów IP jest mylenie ich z adresami zewnętrznymi, co może prowadzić do nieporozumień w zarządzaniu sieciami. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, jakie adresy mogą być używane w sieciach lokalnych, a które są przeznaczone do routingu w Internecie, co ma istotne znaczenie w kontekście projektowania infrastruktury sieciowej oraz zapewnienia bezpieczeństwa danych.

Pytanie 37

Czym wyróżniają się procesory CISC?

A. niewielką ilością trybów adresowania
B. ograniczoną wymianą danych pomiędzy pamięcią a procesorem
C. wysoką liczbą instrukcji
D. prostą i szybką jednostką kontrolną
Wybór odpowiedzi, które sugerują, że procesory CISC mają prostą i szybką jednostkę sterującą, jest mylący. W rzeczywistości, procesory CISC są zaprojektowane z myślą o złożoności zestawu instrukcji, co często prowadzi do bardziej skomplikowanej jednostki sterującej. Złożoność ta wynika z konieczności dekodowania wielu różnych instrukcji, co może wprowadzać opóźnienia w wykonaniu. W kontekście architektury CISC, jednostka sterująca jest znacznie bardziej złożona niż w architekturze RISC (Reduced Instruction Set Computing), gdzie skupia się na prostocie i szybkości. Ponadto, stwierdzenie o niewielkiej liczbie trybów adresowania nie odnosi się do rzeczywistości, gdyż procesory CISC często oferują wiele trybów adresowania, co zwiększa ich elastyczność w operacjach na danych. Ograniczona komunikacja pomiędzy pamięcią a procesorem jest również niepoprawnym założeniem, ponieważ w architekturze CISC, ilość danych przesyłanych pomiędzy pamięcią a procesorem może być znacząca, biorąc pod uwagę złożoność instrukcji. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego rozpoznawania zalet i wad różnych architektur procesorów oraz ich zastosowań w praktyce, co jest istotne w kontekście projektowania systemów komputerowych.

Pytanie 38

Która usługa pozwala na zdalne zainstalowanie systemu operacyjnego?

A. IIS
B. WDS
C. IRC
D. DNS
WDS, czyli Windows Deployment Services, to usługa firmy Microsoft, która umożliwia zdalną instalację systemów operacyjnych Windows na komputerach klienckich w sieci. WDS jest szczególnie przydatny w środowiskach, gdzie konieczne jest szybkie i efektywne wdrożenie systemów operacyjnych na wielu maszynach jednocześnie. Dzięki WDS, administratorzy mogą zarządzać obrazami systemów operacyjnych, tworzyć niestandardowe obrazy oraz przeprowadzać instalacje w trybie zdalnym bez potrzeby fizycznego dostępu do urządzeń. Przykłady zastosowania obejmują firmy, które regularnie aktualizują swoje stacje robocze lub instytucje edukacyjne, które potrzebują zainstalować systemy na wielu komputerach w pracowniach komputerowych. WDS wspiera standardy takie jak PXE (Preboot Execution Environment), co pozwala na uruchamianie komputerów klienckich z sieci i pobieranie obrazu systemu operacyjnego bezpośrednio z serwera.

Pytanie 39

Jakie polecenie w terminalu systemu operacyjnego Microsoft Windows umożliwi wyświetlenie szczegółów wszystkich zasobów udostępnionych na komputerze lokalnym?

A. net file
B. net print
C. net session
D. net share
Jeśli wybierzesz inne polecenia, możesz z łatwością pomylić się co do ich funkcji w zarządzaniu zasobami w Windowsie. Na przykład 'net file' działa z otwartymi plikami w udostępnionych zasobach, a nie pokazuje, jakie foldery są udostępnione. Skupia się na plikach aktualnie w użyciu, co jest trochę inne niż lista wszystkich zasobów. Podobnie 'net print' zarządza kolejkami wydruku i nie pokaże ci nic o udostępnionych folderach czy dyskach. Możesz myśleć, że to polecenie pokaże ci udostępnione drukarki, ale to jest tylko częściowo prawda. 'Net session' też nie jest tym, czego szukasz, bo dostarcza info o bieżących sesjach połączeń, co może być dezorientujące. Warto znać te różnice, bo mogą być kluczowe dla ogólnego zarządzania w systemie Windows. Ludzie czasem mylą te polecenia, bo nie wiedzą, jak one działają, co może prowadzić do problemów z dostępem.

Pytanie 40

Protokołem umożliwiającym bezpołączeniowe przesyłanie datagramów jest

A. IP
B. TCP
C. ARP
D. UDP
UDP (User Datagram Protocol) to protokół komunikacji, który zapewnia bezpołączeniową transmisję datagramów w sieciach komputerowych. W przeciwieństwie do TCP (Transmission Control Protocol), UDP nie wymaga nawiązywania połączenia przed rozpoczęciem wymiany danych, co czyni go bardziej efektywnym w sytuacjach wymagających szybkiej wymiany informacji, takich jak strumieniowanie wideo, gry online czy VoIP. UDP jest również bardziej elastyczny, ponieważ pozwala na przesyłanie danych bez dodatkowych narzutów związanych z kontrolą błędów i potwierdzeniami dostarczenia. To sprawia, że jest idealny do zastosowań, gdzie minimalizacja opóźnień jest kluczowa, a utrata niektórych pakietów nie wpływa znacząco na ogólną jakość usługi. Protokół ten działa na bazie portów, co umożliwia jednoczesne działanie wielu aplikacji na jednym urządzeniu. W praktyce użycie UDP można zaobserwować w protokołach takich jak DNS czy DHCP, które wymagają szybkiej odpowiedzi, a niekoniecznie pełnej niezawodności.