Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik teleinformatyk
  • Kwalifikacja: INF.07 - Montaż i konfiguracja lokalnych sieci komputerowych oraz administrowanie systemami operacyjnymi
  • Data rozpoczęcia: 22 maja 2025 08:57
  • Data zakończenia: 22 maja 2025 09:08

Egzamin niezdany

Wynik: 15/40 punktów (37,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaka jest maksymalna liczba adresów sieciowych dostępnych w adresacji IP klasy A?

A. 254 adresy
B. 32 adresy
C. 64 adresy
D. 128 adresów
Wybór odpowiedzi sugerującej, że dostępnych jest 32, 64 lub 254 adresy sieciowe w klasie A opiera się na mylnym zrozumieniu zasad podziału i przydziału adresów IP. Odpowiedzi te mogą wynikać z nieprawidłowej interpretacji struktury adresów IP, gdzie użytkownicy mylą liczbę adresów sieciowych z liczbą dostępnych adresów hostów. Odpowiedź 32 adresy mogłaby odnosić się do małych podsieci, ale w kontekście klasy A, jest to nieprawidłowe. Liczba 64 adresów mogłaby sugerować błąd w obliczeniach, uwzględniając niepełne zrozumienie maski podsieci. Podobnie, 254 adresy jest wartością typową dla podsieci klasy C, gdzie dostępne adresy hostów są ograniczone do 256 minus dwa (adres sieci i adres rozgłoszeniowy). Te błędy pokazują, jak ważne jest zrozumienie, że klasa A oferuje 128 sieci, co jest wynikiem obliczenia 2^7, a każda z tych sieci może pomieścić ogromną liczbę hostów. W praktyce, niewłaściwe przydzielenie adresów może prowadzić do problemów z routingiem i zarządzaniem siecią, co wpływa na jakość i efektywność komunikacji w sieci. Zrozumienie klasyfikacji adresów IP oraz ich zastosowań jest kluczowe dla każdego, kto pracuje w dziedzinie IT i telekomunikacji.
Pytanie 2

Jakie medium transmisyjne w sieciach LAN wskazane jest do używania w obiektach historycznych?

A. Światłowód
B. Kabel typu "skrętka"
C. Kabel koncentryczny
D. Fale radiowe
Fale radiowe są zalecanym medium transmisyjnym w zabytkowych budynkach ze względu na ich zdolność do omijania przeszkód fizycznych, takich jak grube mury czy elementy architektoniczne, które mogą utrudniać tradycyjnym kablom dostęp do miejsc, gdzie potrzebna jest infrastruktura sieciowa. Wykorzystanie technologii Wi-Fi, które działa na falach radiowych, jest praktycznym rozwiązaniem, ponieważ nie wymaga dużych modyfikacji budowlanych, co jest kluczowe w kontekście zachowania integralności zabytków. Dodatkowo, fale radiowe oferują elastyczność w instalacji, umożliwiając łatwą adaptację w miarę zmieniających się potrzeb użytkowników. Stosowanie systemów bezprzewodowych w takich lokalizacjach jest zgodne ze standardami branżowymi, które promują minimalne zakłócenia w strukturze obiektu. Przykładem zastosowania mogą być hotele w zabytkowych budynkach, gdzie bezprzewodowy dostęp do Internetu umożliwia gościom korzystanie z sieci bez ingerencji w zabytkowe elementy wystroju.
Pytanie 3

Użytkownicy z grupy Pracownicy nie mają możliwości drukowania dokumentów za pomocą serwera wydruku na systemie operacyjnym Windows Server. Przydzielone mają tylko uprawnienia "Zarządzanie dokumentami". Co należy wykonać, aby rozwiązać ten problem?

A. Należy dla grupy Pracownicy przypisać uprawnienia "Drukuj"
B. Należy dla grupy Pracownicy anulować uprawnienia "Zarządzanie dokumentami"
C. Należy dla grupy Administratorzy usunąć uprawnienia "Drukuj"
D. Należy dla grupy Administratorzy anulować uprawnienia "Zarządzanie drukarkami"
Aby umożliwić użytkownikom z grupy Pracownicy drukowanie dokumentów, niezbędne jest nadanie im odpowiednich uprawnień. Uprawnienie 'Drukuj' jest kluczowe, ponieważ pozwala na wysyłanie dokumentów do drukarki. W przypadku, gdy użytkownik ma przydzielone wyłącznie uprawnienia 'Zarządzanie dokumentami', może jedynie zarządzać już wydrukowanymi dokumentami, ale nie ma możliwości ich drukowania. Standardową praktyką w zarządzaniu dostępem do zasobów jest stosowanie zasady minimalnych uprawnień, co oznacza, że użytkownik powinien mieć tylko te uprawnienia, które są niezbędne do wykonywania jego zadań. W sytuacji, gdy użytkownicy nie mogą drukować, kluczowe jest zrozumienie, że ich ograniczenia w zakresie uprawnień są główną przyczyną problemu. Nadanie uprawnienia 'Drukuj' użytkownikom z grupy Pracownicy pozwoli im na wykonywanie niezbędnych operacji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania systemami operacyjnymi i serwerami wydruku.
Pytanie 4

Wskaź, które z poniższych stwierdzeń dotyczących zapory sieciowej jest nieprawdziwe?

A. Stanowi część systemu operacyjnego Windows.
B. Działa jako zabezpieczenie sieci przed atakami.
C. Została zainstalowana na każdym przełączniku.
D. Jest elementem oprogramowania wielu ruterów.
To, że zapora sieciowa jest zainstalowana na każdym przełączniku, to mit. Zapory działają na innym poziomie niż przełączniki. One mają swoje zadanie, czyli przekazywać ruch w sieci lokalnej. Natomiast zapory są po to, by monitorować i kontrolować, co wchodzi i wychodzi z sieci, chroniąc nas przed nieproszonymi gośćmi. W bezpieczeństwie sieci zapory są naprawdę ważne. Zazwyczaj spotkamy je na routerach, serwerach albo jako oddzielne urządzenia. Przykładem może być firewalla w routerze, który jest pierwszą linią obrony przed zagrożeniami z zewnątrz i pozwala na ustalanie reguł, kto ma dostęp do sieci. Czasem zapory stosują nawet skomplikowane mechanizmy, jak inspekcja głębokiego pakietu, co pozwala lepiej zarządzać bezpieczeństwem. Rozumienie, jak różnią się przełączniki od zapór, jest kluczowe, jeśli chcemy dobrze projektować strategie bezpieczeństwa w sieci.
Pytanie 5

Jakie urządzenie pozwala komputerom na bezprzewodowe łączenie się z przewodową siecią komputerową?

A. modem
B. punkt dostępu
C. regenerator
D. koncentrator
Modem to urządzenie, które zamienia sygnał cyfrowy na analogowy, dzięki czemu możemy komunikować się przez linie telefoniczne lub inne media. Oczywiście, modemy są kluczowe do dostępu do Internetu, ale nie mają nic wspólnego z bezprzewodowym dostępem do lokalnej sieci. Regenerator to z kolei coś innego – wzmacnia sygnał w sieciach przewodowych, co jest przydatne, ale nie zapewnia dostępu bezprzewodowego. Koncentrator również nie ma tej funkcji; on łączy różne urządzenia w lokalnej sieci, ale też nie działa bez kabli. Takie mylenie urządzeń to częsty problem, który może wynikać z niepełnego zrozumienia ich funkcji. Ważne, żeby wiedzieć, jakie rolę odgrywają te urządzenia w sieciach, bo to jest kluczowe dla projektowania i zarządzania nowoczesnymi systemami komunikacyjnymi, które coraz częściej polegają na bezprzewodowej technologii.
Pytanie 6

Administrator zauważył wzmożony ruch w sieci lokalnej i podejrzewa incydent bezpieczeństwa. Które narzędzie może pomóc w identyfikacji tego problemu?

A. Program Wireshark
B. Aplikacja McAfee
C. Komenda ipconfig
D. Komenda tracert
Program Wireshark to zaawansowane narzędzie do analizy ruchu sieciowego, które umożliwia szczegółowe monitorowanie i diagnostykę problemów w sieci lokalnej. Jego główną zaletą jest możliwość przechwytywania pakietów danych przesyłanych przez sieć, co pozwala administratorom na dokładną analizę protokołów oraz identyfikację nieprawidłowości, takich jak nadmierny ruch. Wireshark pozwala na filtrowanie ruchu według różnych kryteriów, co umożliwia skupienie się na podejrzanych aktywnościach. Przykładowo, można zidentyfikować nieautoryzowane połączenia lub anomalie w komunikacji. Dzięki wizualizacji danych, administratorzy mogą szybko dostrzegać wzorce ruchu, które mogą wskazywać na włamanie. W branży IT, korzystanie z narzędzi takich jak Wireshark jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania bezpieczeństwem sieci, umożliwiając proaktywne wykrywanie zagrożeń oraz usprawnianie działania sieci.
Pytanie 7

Jaki będzie całkowity koszt brutto materiałów zastosowanych do wykonania odcinka okablowania łączącego dwie szafki sieciowe wyposażone w panele krosownicze, jeżeli wiadomo, że zużyto 25 m skrętki FTP cat. 6A i dwa moduły Keystone? Ceny netto materiałów znajdują się w tabeli, stawka VAT na materiały wynosi 23%.

Materiałj.m.Cena
jednostkowa
netto
Skrętka FTP cat. 6Am.3,50 zł
Moduł Keystone FTP RJ45szt.9,50 zł

A. 106,50 zł
B. 131,00 zł
C. 97,00 zł
D. 119,31 zł
W przypadku niepoprawnych odpowiedzi, kluczowym błędem jest często nieuwzględnienie całkowitego kosztu netto materiałów lub błędne ich zsumowanie. Na przykład, odpowiedź o wartości 97,00 zł wskazuje na zaniżenie kosztów, co może wynikać z pominięcia jednego z elementów, takich jak skrętka lub moduły Keystone. Z kolei odpowiedź 106,50 zł może sugerować, że respondent dodał jedynie koszt skrętki, nie uwzględniając kosztu modułów. Odpowiedzi takie jak 119,31 zł mogą powstawać na skutek błędnego obliczania wartości podatku VAT, gdzie respondent nieprawidłowo pomnożył lub dodał procent VAT do netto. Te błędy myślowe mogą wynikać z braku zrozumienia procesu kalkulacji cen czy też podstawowych zasad dotyczących obliczania kosztów i podatków. W praktyce, nie tylko należy znać ceny materiałów, ale również umiejętnie operować kalkulacjami finansowymi, aby uniknąć pułapek prowadzących do błędnych wniosków. Zastosowanie się do dobrych praktyk w zakresie obliczeń kosztów projektów instalacyjnych jest niezbędne dla efektywności i przejrzystości finansowej, co jest kluczowe w branży technologii informacyjnej i komunikacyjnej.
Pytanie 8

Co oznacza skrót WAN?

A. prywatną sieć komputerową
B. rozległą sieć komputerową
C. lokalną sieć komputerową
D. miejską sieć komputerową
Odpowiedzi wskazujące na lokalną, prywatną czy miejską sieć komputerową wprowadzają w błąd i opierają się na niepoprawnym rozumieniu terminów związanych z sieciami komputerowymi. Lokalna sieć komputerowa, znana jako LAN (Local Area Network), odnosi się do sieci, która obejmuje niewielki obszar, np. budynek czy kampus, umożliwiając szybki transfer danych między urządzeniami znajdującymi się w bliskiej odległości. Z kolei prywatna sieć komputerowa, często bazująca na LAN, może obejmować również segmentację i dodatkowe zabezpieczenia, ale nie ma zastosowania w kontekście rozległych lokalizacji geograficznych, jak w przypadku WAN. Miejska sieć komputerowa, znana też jako MAN (Metropolitan Area Network), łączy różne lokalizacje w obrębie jednego miasta, co również nie odpowiada definicji WAN. Typowe błędy myślowe, prowadzące do błędnych odpowiedzi, często wynikają z mylenia zakresu geograficznego i zastosowania poszczególnych typów sieci. Zrozumienie różnic między WAN, LAN, MAN oraz ich zastosowań jest kluczowe w projektowaniu systemów informatycznych. Właściwa interpretacja tych pojęć jest fundamentem dla każdego specjalisty zajmującego się infrastrukturą sieciową i może mieć znaczący wpływ na efektywność oraz bezpieczeństwo komunikacji w organizacji.
Pytanie 9

Funkcja roli Serwera Windows 2012, która umożliwia obsługę ruterów NAT oraz ruterów BGP w sieciach lokalnych, to

A. Direct Access oraz VPN (RAS)
B. routing
C. przekierowanie HTTP
D. serwer proxy aplikacji sieci Web
Routing w Windows Server 2012 to kluczowa usługa, która umożliwia zarządzanie trasami przesyłania danych między różnymi sieciami. Jej główną funkcjonalnością jest obsługa ruterów translacji adresów sieciowych (NAT), co pozwala na ukrywanie prywatnych adresów IP w sieci lokalnej za pomocą jednego publicznego adresu IP. Dzięki temu organizacje mogą oszczędzać adresy IPv4, a także zwiększać bezpieczeństwo swojej infrastruktury sieciowej. Dodatkowo, routing wspiera protokoły takie jak BGP (Border Gateway Protocol), stosowane w większych, złożonych sieciach, gdzie zarządzanie trasami między różnymi systemami autonomicznymi jest kluczowe. Przykładem wykorzystania routingu może być konfiguracja zaawansowanych sieci korporacyjnych, gdzie różne oddziały firmy muszą komunikować się ze sobą oraz z internetem, a także zarządzanie dostępem użytkowników do zasobów sieciowych. Dobre praktyki w zakresie routingu obejmują regularne aktualizacje tras, monitorowanie wydajności oraz wdrożenie odpowiednich polityk bezpieczeństwa.
Pytanie 10

Jak nazywa się adres nieokreślony w protokole IPv6?

A. ::/128
B. ::1/128
C. 2001::/64
D. FE80::/64
Odpowiedzi, które wskazują na FE80::/64, ::1/128 oraz 2001::/64 jako adresy nieokreślone, są błędne z kilku powodów. Pierwszym z nich jest fakt, że FE80::/64 to zarezerwowany zakres adresów do komunikacji lokalnej w sieci, znany jako adresy link-local. Te adresy są używane do komunikacji w obrębie pojedynczej sieci lokalnej i nie są routowalne w Internecie. Z tego powodu nie mogą być uznawane za adresy nieokreślone, które są używane w sytuacjach, gdy adres jest całkowicie nieznany. Kolejną nieprawidłową odpowiedzią jest ::1/128, który jest adresem lokalnym (loopback). Adres ten odnosi się do samego urządzenia, co również nie czyni go odpowiednim przykładem adresu nieokreślonego. W przypadku 2001::/64, mamy do czynienia z globalnym adresem unicast, który jest przypisany do konkretnych urządzeń w Internecie. To jest adres, który można użyć do identyfikacji i komunikacji z urządzeniem w sieci IP. Adresy nieokreślone są używane do zasygnalizowania, że urządzenie nie ma przypisanego adresu, co różni się od koncepcji adresów link-local lub globalnych. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich wniosków, obejmują mylenie funkcji różnych typów adresów w IPv6 oraz niepełne zrozumienie kontekstu, w jakim dany adres jest używany. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego projektowania i zarządzania sieciami opartymi na protokole IPv6.
Pytanie 11

Aby oddzielić komputery w sieci, które posiadają ten sam adres IPv4 i są połączone z przełącznikiem zarządzalnym, należy przypisać

A. aktywnych interfejsów do różnych VLAN-ów
B. statyczne adresy MAC komputerów do niewykorzystanych interfejsów
C. niewykorzystane interfejsy do różnych VLAN-ów
D. statyczne adresy MAC komputerów do aktywnych interfejsów
Próba odseparowania komputerów pracujących w sieci o tym samym adresie IPv4 poprzez przypisanie statycznych adresów MAC do używanych interfejsów jest błędnym podejściem, które nie rozwiązuje problemu kolizji adresów IP w sieci. Adresy MAC są unikalnymi identyfikatorami przypisanymi do interfejsów sieciowych, ale nie mają wpływu na logikę routowania czy komunikacji w sieci IP. Przypisanie statycznych adresów MAC nie pozwala na odseparowanie ruchu między komputerami, które mają ten sam adres IP, a co za tym idzie, nadal będzie dochodziło do konfliktów, co może prowadzić do utraty pakietów czy problemów z dostępem do sieci. Z kolei przypisanie nieużywanych interfejsów do różnych VLAN-ów również nie jest właściwe, ponieważ nie można skonfigurować VLAN-ów na interfejsach, które nie są aktywne. W praktyce błędne jest również przypisywanie używanych interfejsów do nieużywanych VLAN-ów, ponieważ uniemożliwia to dostęp do zasobów sieciowych dla komputerów w tych VLAN-ach. Dobrą praktyką jest korzystanie z logicznej separacji za pomocą VLAN-ów, co nie tylko zwiększa bezpieczeństwo, ale również umożliwia lepsze zarządzanie ruchem sieciowym oraz organizację zasobów, zamiast polegać na statycznych konfiguracjach, które mogą prowadzić do błędów i problemów z wydajnością.
Pytanie 12

Ile punktów przyłączeniowych (2 x RJ45), według wymogów normy PN-EN 50167, powinno być w biurze o powierzchni 49 m2?

A. 5
B. 4
C. 9
D. 1
Wybór innej liczby punktów abonenckich niż 5 może prowadzić do licznych problemów związanych z infrastrukturą sieciową w biurze. Odpowiedzi takie jak 9, 4, czy 1 nie uwzględniają wymagań normy PN-EN 50167 oraz realnych potrzeb biura. W przypadku odpowiedzi 9, nadmiar punktów abonenckich może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania zasobów, zwiększając koszty bez rzeczywistej wartości dodanej. W przeciwieństwie do tego, wybór 4 punktów abonenckich może być niewystarczający dla biura o powierzchni 49 m², co prowadzi do sytuacji, w której pracownicy muszą dzielić dostęp do sieci, co może generować problemy z prędkością i jakością połączeń. Z kolei odpowiedź 1 punkt abonencki jest ekstremalnie niewystarczająca, co może skutkować poważnymi ograniczeniami w pracy, gdzie wielu pracowników korzysta z zasobów sieciowych jednocześnie. Typowym błędem myślowym jest próba uproszczenia analizy punktów abonenckich do liczby stanowisk roboczych bez uwzględnienia norm oraz specyfiki pracy w danym biurze. W rzeczywistości, kluczowe jest nie tylko zapewnienie liczby punktów zgodnej z normą, ale również ich odpowiednie rozmieszczenie, aby zaspokoić potrzeby różnych użytkowników oraz sprzętu w biurze. Dlatego też, poprawne zaplanowanie infrastruktury telekomunikacyjnej jest niezbędne dla zapewnienia efektywności i komfortu pracy w biurze.
Pytanie 13

Który z poniższych adresów jest adresem IP typu prywatnego?

A. 198.192.15.10
B. 220.192.164.10
C. 172.30.10.10
D. 80.80.10.10
Adresy 220.192.164.10, 80.80.10.10 i 198.192.15.10 to adresy publiczne, a to znaczy, że są widoczne w Internecie. Na przykład, 220.192.164.10 jest adresem, który jest używany do routingu w Internecie. Publiczne IP mogą być wykorzystywane do komunikacji z innymi użytkownikami, co niestety niesie za sobą pewne ryzyko, bo mogą być łatwiejszym celem dla ataków. Adres 80.80.10.10 to też publiczny adres, przypisany do różnych usług online. Regularnie zdarzają się sytuacje, kiedy ludzie mylą adresy prywatne z publicznymi, co może powodować problemy w konfiguracji sieci. Główna różnica to taka, że prywatne adresy są dla sieci wewnętrznych, a publiczne dla Internetu. To ważne, żeby każdy, kto zarządza siecią, miał to na uwadze.
Pytanie 14

Atak DDoS (ang. Distributed Denial of Service) na serwer spowoduje

A. zmianę pakietów transmisyjnych w sieci.
B. zbieranie danych o atakowanej infrastrukturze sieciowej.
C. przeciążenie aplikacji dostarczającej określone informacje.
D. zatrzymywanie pakietów danych w sieci.
Wiele osób może mylnie sądzić, że atak DDoS polega na podmianie pakietów przesyłanych przez sieć. Jednakże podmiana pakietów odnosi się do technik, takich jak ataki typu Man-in-the-Middle, gdzie atakujący przechwytuje i modyfikuje komunikację między dwoma stronami, co jest zupełnie innym zjawiskiem. Podczas ataku DDoS celem jest przeciążenie zasobów, a nie ich modyfikacja. Również odpowiedź sugerująca zbieranie informacji na temat atakowanej sieci myli cel i techniki ataku; atak DDoS nie koncentruje się na zbieraniu danych, lecz na wywoływaniu frustracji użytkowników przez niedostępność usługi. Natomiast przechwytywanie pakietów sieciowych również jest techniką używaną w atakach, ale nie jest to charakterystyczne dla ataków DDoS. Atak DDoS cechuje się masowym wysyłaniem żądań do serwera, co prowadzi do jego zablokowania. Kluczowe jest zrozumienie różnicy między różnymi rodzajami ataków, gdyż błędne interpretacje mogą prowadzić do nieefektywnych strategii obronnych. Właściwe zabezpieczenie przed atakami DDoS wymaga zastosowania odpowiednich narzędzi oraz procedur, takich jak wdrażanie limitów przepustowości oraz korzystanie z usług ochrony DDoS, które mogą analizować ruch w czasie rzeczywistym i filtrujący podejrzane zapytania.
Pytanie 15

Jaką rolę odgrywa usługa proxy?

A. serwera e-mail.
B. pośrednika sieciowego.
C. firewalla.
D. serwera z usługami katalogowymi.
Proxy to taka usługa, która działa jak pośrednik między użytkownikiem a serwerem. Dzięki niemu możemy mieć większe bezpieczeństwo i prywatność, bo ukrywa nasz adres IP i daje dostęp do treści, które mogą być zablokowane w danym regionie. Na przykład, gdy firma korzysta z proxy, może kontrolować, co pracownicy oglądają w internecie, a także monitorować ruch sieciowy i blokować nieodpowiednie strony. Proxy działa też jak bufor, dzięki czemu często odwiedzane strony ładują się szybciej, bo mniej czasu schodzi na ich pobieranie. Warto wiedzieć, że korzystanie z proxy to standard w branży, który pomaga zapewnić bezpieczeństwo i wydajność w zarządzaniu siecią, co potwierdzają różne organizacje, jak Internet Engineering Task Force (IETF).
Pytanie 16

Usługi na serwerze konfiguruje się za pomocą

A. role i funkcje
B. Active Directory
C. panel administracyjny
D. serwer kontrolujący domenę
Zrozumienie, że konfiguracja usług na serwerze nie może być ograniczona do samych narzędzi, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania infrastrukturą IT. Active Directory, na przykład, jest systemem zarządzania tożsamościami i dostępem, który umożliwia centralne zarządzanie użytkownikami i zasobami w sieci. Choć ważne, to jednak nie jest narzędziem do samej konfiguracji usług, lecz bardziej do autoryzacji i uwierzytelniania, co jest tylko jednym z aspektów zarządzania serwerem. Podobnie, panel sterowania to interfejs użytkownika, który pozwala na wygodne zarządzanie różnymi ustawieniami, jednak nie odnosi się bezpośrednio do definiowania czy przypisywania ról i funkcji. Kontroler domeny, z drugiej strony, jest serwerem odpowiedzialnym za uwierzytelnianie użytkowników i komputery w sieci, lecz także nie pełni roli w konfiguracji usług w sensie przypisywania ich do serwera. Wiele osób myli rolę narzędzi administracyjnych z samą konfiguracją serwera, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania zasobami czy problemów z bezpieczeństwem. Kluczowym błędem jest mylenie tych pojęć i niezrozumienie, że każda usługa wymaga przypisania odpowiedniej roli, aby mogła funkcjonować prawidłowo, a sama konfiguracja jest bardziej złożona niż wybór jednego narzędzia czy funkcji.
Pytanie 17

Aby zmierzyć tłumienie łącza światłowodowego w dwóch zakresach długości fali 1310 nm oraz 1550 nm, powinno się wykorzystać

A. rejestrator cyfrowy
B. reflektometr TDR
C. miernik mocy optycznej
D. tester UTP
Reflektometr TDR, rejestrator cyfrowy oraz tester UTP to urządzenia, które mają zastosowanie w różnych obszarach telekomunikacji, jednak nie spełniają one wymogów do pomiaru tłumienia w łączach światłowodowych. Reflektometr TDR (Time Domain Reflectometer) jest narzędziem używanym głównie do pomiaru długości linii oraz lokalizacji uszkodzeń w przewodach miedzianych, a nie w światłowodach, gdzie dominują inne mechanizmy tłumienia. Rejestrator cyfrowy służy do zbierania i archiwizowania danych, ale nie wykonuje bezpośrednich pomiarów mocy optycznej, co jest kluczowe przy ocenie tłumienia sygnału. Natomiast tester UTP, przeznaczony do testowania kabli miedzianych, nie ma zastosowania w przypadku światłowodów, ponieważ działa na zupełnie innej zasadzie, a światłowody wymagają innego podejścia do pomiaru i diagnostyki. Wybór niewłaściwego urządzenia do pomiaru tłumienia może prowadzić do błędnych wniosków na temat stanu sieci, co w konsekwencji może skutkować nieoptymalnym działaniem systemów danych, zwiększeniem kosztów napraw oraz obniżeniem jakości usług. Dlatego kluczowe jest zrozumienie specyfiki każdego z tych narzędzi oraz ich zastosowań w kontekście konkretnej infrastruktury telekomunikacyjnej.
Pytanie 18

Jaki argument komendy ipconfig w systemie Windows przywraca konfigurację adresów IP?

A. /flushdns
B. /renew
C. /release
D. /displaydns
/renew jest parametrem polecenia ipconfig, który służy do odnawiania konfiguracji adresu IP na komputerze z systemem Windows. Gdy połączenie z siecią jest aktywne, a komputer uzyskał adres IP z serwera DHCP, można użyć tego polecenia, aby poprosić serwer o nowy adres IP. Jest to szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy adres IP został utracony, na przykład wskutek zmiany sieci, lub gdy chcemy uzyskać nową konfigurację w celu rozwiązania problemu z połączeniem. Przykładowo, w przypadku problemów z dostępem do internetu, użycie polecenia ipconfig /renew może pomóc w szybkim przywróceniu łączności, gdyż wymusza ponowne przydzielenie adresu IP. Standardy sieciowe, takie jak DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol), zakładają, że urządzenia mogą dynamicznie uzyskiwać i odświeżać swoje adresy IP, co jest kluczowe w zarządzaniu siecią. Warto też wspomnieć, że po użyciu polecenia /renew, warto sprawdzić aktualny adres IP poleceniem ipconfig, aby upewnić się, że zmiany zostały wprowadzone.
Pytanie 19

Jak wygląda konwencja zapisu ścieżki do zasobu sieciowego według UNC (Universal Naming Convention)?

A. \nazwa_zasobu azwa_komputera
B. //nazwa_zasobu/nazwa_komputera
C. //nazwa_komputera/nazwa_zasobu
D. \nazwa_komputera azwa_zasobu
Wybór odpowiedzi, która nie zawiera prawidłowego formatu ścieżki UNC, może wynikać z nieporozumienia dotyczącego konwencji nazewnictwa. Odpowiedzi, które zaczynają się od //nazwa_zasobu lub //nazwa_komputera, są nieprawidłowe, ponieważ taki format nie jest akceptowany w standardzie UNC. Zapis z użyciem podwójnych ukośników w kierunku w prawo jest charakterystyczny dla systemów operacyjnych opartych na Unixie, a nie dla Windows. Dodatkowo, odpowiedzi, które zamieniają miejscami zasoby i nazwy komputerów, również są niepoprawne, ponieważ w strukturalnej hierarchii UNC zasoby zawsze znajdują się po nazwie komputera. W praktyce, błędne podejście do zrozumienia struktury UNC może prowadzić do problemów z dostępem do zasobów w sieci, co jest szczególnie ważne w środowiskach, gdzie współpraca i dostępność danych są kluczowe. Dlatego istotne jest, aby zapoznać się z formalnymi zasadami określającymi sposób adresowania zasobów, co zapewnia nie tylko poprawność, ale również bezpieczeństwo w zarządzaniu danymi w sieciach komputerowych. Zrozumienie tych zasad jest również kluczowe w kontekście rozwiązywania problemów z konfiguracją sieci, gdzie lokalizacja zasobów sieciowych jest często przyczyną błędów w dostępie.
Pytanie 20

Do ilu sieci należą komputery o podanych w tabeli adresach IP i standardowej masce sieci?

komputer 1172.16.15.5
komputer 2172.18.15.6
komputer 3172.18.16.7
komputer 4172.20.16.8
komputer 5172.20.16.9
komputer 6172.21.15.10

A. Dwóch.
B. Jednej.
C. Czterech.
D. Sześciu.
Wybierając jedną z pozostałych odpowiedzi, można popaść w błąd związany z interpretacją adresacji IP i stosowania masek podsieci. Niektórzy mogą myśleć, że komputery o adresach IP 172.16.1.10, 172.18.2.20, 172.20.3.30 i 172.21.4.40 należą do mniej niż czterech różnych sieci, co jest nieprawidłowe. Przy masce 255.255.0.0, pierwsze dwa oktety adresu IP służą do identyfikacji sieci, co oznacza, że każdy z kombinowanych adresów IP z różnych drugich oktetów, takich jak 16, 18, 20 i 21, stanowi odrębną sieć. Często występującym błędem jest pomijanie znaczenia drugiego oktetu w adresie IP, co prowadzi do nieprawidłowego wnioskowania o przynależności do sieci. W praktyce, administratorzy sieci muszą być świadomi, że każdy unikalny adres sieciowy, wynikający z połączenia pierwszych dwóch oktetów, oznacza oddzielną sieć. Dodatkowo, przy projektowaniu sieci, kluczowe jest, aby zrozumieć zasady przydzielania adresów IP, co pozwala na efektywne zarządzanie zasobami w sieciach komputerowych. Zatem wybór odpowiedzi wskazującej na mniejszą liczbę sieci jest prostym błędem w logice adresacji IP oraz interpretacji używanych masek podsieci.
Pytanie 21

W topologii fizycznej gwiazdy wszystkie urządzenia działające w sieci są

A. podłączone do jednej magistrali
B. połączone pomiędzy sobą odcinkami kabla tworząc zamknięty pierścień
C. podłączone do węzła sieci
D. połączone z dwoma sąsiadującymi komputerami
W przypadku połączeń w sieci, które są zorganizowane w inny sposób, jak np. w przypadku podłączenia do magistrali, mamy do czynienia z topologią magistrali. W tej konfiguracji wszystkie urządzenia dzielą wspólne medium transmisyjne, co może prowadzić do kolizji danych oraz zmniejszenia wydajności w miarę wzrostu liczby podłączonych komputerów. Podobnie połączenia w pierścień, gdzie każde urządzenie jest podłączone do dwóch innych, tworząc zamknięty cykl, mogą wiązać się z problemami, takimi jak trudności w diagnostyce oraz potencjalne punkty awarii, które mogą zakłócić funkcjonowanie całej sieci. W praktyce, takie topologie nie zapewniają takiej elastyczności i odporności na awarie jak topologia gwiazdy. Liczne organizacje i standardy branżowe, takie jak IEEE 802.3, promują stosowanie topologii gwiazdy ze względu na jej zalety w zakresie zarządzania ruchem i zwiększonej niezawodności. Warto zauważyć, że nieprawidłowe interpretacje dotyczące struktury sieci mogą prowadzić do błędnych decyzji w projektowaniu, co z kolei może generować dodatkowe koszty oraz problemy z utrzymaniem sieci. Dlatego kluczowe jest zrozumienie podstawowych różnic pomiędzy tymi topologiami oraz ich praktycznych implikacji.
Pytanie 22

Jakie urządzenie pozwala na połączenie lokalnej sieci komputerowej z Internetem?

A. router.
B. driver.
C. hub.
D. switch.
Ruter jest kluczowym urządzeniem w infrastrukturze sieciowej, które umożliwia podłączenie lokalnej sieci komputerowej do Internetu. Jego rola polega na kierowaniu pakietami danych pomiędzy różnymi sieciami, co pozwala na komunikację pomiędzy urządzeniami w sieci lokalnej a zdalnymi zasobami w Internecie. Ruter pracuje na warstwie trzeciej modelu OSI, co oznacza, że analizuje adresy IP w pakietach danych, aby określić najlepszą trasę do docelowego adresu. Przykładem zastosowania rutera może być domowa sieć Wi-Fi, gdzie ruter łączy wiele urządzeń, takich jak komputery, smartfony czy telewizory, z globalną siecią Internet. W praktyce, ruter może także pełnić funkcje zabezpieczeń, takie jak zapora ogniowa (firewall), co zwiększa bezpieczeństwo naszej sieci. Dobre praktyki w konfiguracji rutera obejmują regularne aktualizacje oprogramowania oraz stosowanie silnych haseł do zabezpieczenia dostępu do administracji. Warto również zwrócić uwagę na konfigurację NAT (Network Address Translation), która pozwala na ukrycie wewnętrznych adresów IP w sieci lokalnej, co dodatkowo zwiększa bezpieczeństwo.
Pytanie 23

Jaki jest skrócony zapis maski sieci, której adres w zapisie dziesiętnym to 255.255.254.0?

A. /23
B. /25
C. /22
D. /24
Zapis skrócony maski sieci 255.255.254.0 to /23, co oznacza, że w pierwszych 23 bitach znajduje się informacja o sieci, a pozostałe 9 bitów jest przeznaczone na identyfikację hostów. W zapisie dziesiętnym maska 255.255.254.0 ma postać binarną 11111111.11111111.11111110.00000000, co potwierdza, że pierwsze 23 bity są jedynkami, a pozostałe bity zerami. Ta maska pozwala na adresowanie 512 adresów IP w danej podsieci, co jest przydatne w większych środowiskach sieciowych, gdzie liczba hostów może być znacząca, na przykład w biurach czy na uczelniach. Dzięki zapisie skróconemu łatwiej jest administracyjnie zarządzać adresami IP, co jest zgodne z dobrymi praktykami w dziedzinie inżynierii sieciowej. Zrozumienie, jak funkcjonują maski sieciowe, pozwala na efektywne projektowanie sieci oraz optymalizację wykorzystania dostępnych zasobów adresowych.
Pytanie 24

Zastosowanie połączenia typu trunk między dwoma przełącznikami umożliwia

A. zablokowanie wszystkich nadmiarowych połączeń na danym porcie
B. konfigurację agregacji portów, co zwiększa przepustowość między przełącznikami
C. zwiększenie przepustowości dzięki wykorzystaniu dodatkowego portu
D. przesyłanie ramek z różnych wirtualnych sieci lokalnych w jednym łączu
Analizując różne odpowiedzi, można zauważyć, że niektóre z nich bazują na mylnych założeniach dotyczących funkcji trunków. Zwiększenie przepustowości połączenia przez wykorzystanie kolejnego portu, choć wydaje się logiczne, odnosi się do agregacji portów, a nie do trunkowania. Połączenia trunkowe nie zwiększają fizycznej przepustowości, lecz umożliwiają przesyłanie różnych VLAN-ów przez to samo łącze. Z kolei sugestia dotycząca zablokowania wszystkich nadmiarowych połączeń na konkretnym porcie wskazuje na mylne rozumienie funkcji trunków; te nie służą do blokowania, lecz do przesyłania danych. Trunkowanie nie ma na celu eliminacji połączeń, ale efektywne przesyłanie danych z różnych źródeł. Ostatnia odpowiedź, dotycząca skonfigurowania agregacji portów, również wprowadza w błąd, ponieważ agregacja portów to osobna technika, która pozwala na połączenie wielu fizycznych interfejsów w jeden logiczny w celu zwiększenia przepustowości oraz redundancji, a nie jest to funkcjonalność trunków. W każdej z tych odpowiedzi widać typowe błędy myślowe, polegające na myleniu różnych terminów i funkcji w kontekście sieci komputerowych, co często prowadzi do nieporozumień w zakresie zarządzania siecią i jej konfiguracji.
Pytanie 25

Adres IP (ang. Internet Protocol Address) to

A. fizyczny adres komputera.
B. logiczny adres komputera.
C. indywidualny numer produkcyjny urządzenia.
D. jedyną nazwą symboliczną urządzenia.
Adres IP, czyli Internet Protocol Address, jest adresem logicznym przypisanym do urządzenia w sieci komputerowej. Jego główną funkcją jest identyfikacja i lokalizacja urządzenia w sieci, co umożliwia przesyłanie danych pomiędzy różnymi punktami w Internecie. Adresy IP występują w dwóch wersjach: IPv4 i IPv6. IPv4 składa się z czterech liczb oddzielonych kropkami, podczas gdy IPv6 jest znacznie bardziej złożony, używający szesnastkowego systemu liczbowego dla większej liczby unikalnych adresów. Przykładem zastosowania adresu IP może być sytuacja, w której komputer wysyła zapytanie do serwera WWW – serwer wykorzystuje adres IP, aby zidentyfikować źródło żądania i odpowiedzieć na nie. W praktyce, adres IP jest także kluczowym elementem w konfiguracji sieci, pozwalającym na zarządzanie dostępem do zasobów, bezpieczeństwem oraz routingiem pakietów. Zrozumienie, czym jest adres IP i jak działa, jest fundamentem dla specjalistów zajmujących się sieciami komputerowymi, a także dla każdego użytkownika Internetu, który pragnie lepiej zrozumieć mechanizmy funkcjonowania sieci.
Pytanie 26

Który z protokołów nie jest wykorzystywany do ustawiania wirtualnej sieci prywatnej?

A. L2TP
B. SNMP
C. PPTP
D. SSTP
Wybór PPTP, L2TP lub SSTP jako protokołów do konfiguracji wirtualnej sieci prywatnej może wynikać z powszechnego przekonania, że wszystkie te protokoły mają podobne zastosowania. PPTP (Point-to-Point Tunneling Protocol) jest jednym z najstarszych protokołów VPN, który wykorzystuje tunelowanie do zabezpieczania połączeń. Mimo że jest łatwy w konfiguracji, jego bezpieczeństwo w przeszłości było kwestionowane, co sprawiło, że rzadko zaleca się go w nowoczesnych implementacjach. L2TP (Layer 2 Tunneling Protocol) to kolejny protokół, który, chociaż używany do tunelowania, często jest łączony z IPsec w celu zapewnienia lepszego bezpieczeństwa. SSTP (Secure Socket Tunneling Protocol) to protokół, który wykorzystuje SSL do szyfrowania tuneli, co czyni go bardziej nowoczesnym i bezpiecznym rozwiązaniem. Wybierając którykolwiek z tych protokołów do konfiguracji VPN, można osiągnąć różne poziomy bezpieczeństwa i wydajności w zależności od wymagań danej organizacji. Kluczowe jest zrozumienie, że SNMP nie jest przeznaczony do tego celu, a jego funkcjonalność koncentruje się na zarządzaniu, a nie na tworzeniu bezpiecznych połączeń. Błędne przypisanie SNMP do roli protokołu VPN może prowadzić do nieefektywnej konfiguracji sieci oraz potencjalnych luk w zabezpieczeniach, co w konsekwencji może zagrażać integralności i poufności danych przesyłanych w sieci.
Pytanie 27

Przekazywanie tokena (ang. token) ma miejsce w sieci o topologii fizycznej

A. pierścienia
B. siatki
C. gwiazdy
D. magistrali
Przekazywanie żetonu w sieci typu pierścieniowego to naprawdę ciekawy proces. W praktyce oznacza to, że dane krążą wokół zamkniętej pętli, co ułatwia dostęp do informacji dla każdego węzła. Każdy węzeł łączy się z dwoma innymi, tworząc coś w rodzaju zamkniętej sieci. Kiedy jeden węzeł chce przesłać dane, po prostu umieszcza je w żetonie, który następnie krąży, aż dotrze do celu. To rozwiązanie zmniejsza ryzyko kolizji, bo tylko jeden żeton jest aktywny w danym momencie, co poprawia wydajność. Ciekawe jest, że tego typu sieci często znajdziemy w lokalnych sieciach komputerowych, gdzie stała wymiana danych jest bardzo ważna. Dobrym przykładem jest technologia Token Ring, która była popularna w latach 80. i 90. XX wieku. Standardy IEEE 802.5 dokładnie opisują, jak te sieci powinny działać, co pozwala różnym urządzeniom na współpracę. W skrócie, zarządzanie przekazywaniem żetonu w sieci pierścieniowej sprawia, że jest to naprawdę funkcjonalne rozwiązanie w wielu zastosowaniach.
Pytanie 28

W celu zwiększenia bezpieczeństwa sieci firmowej administrator wdrożył protokół 802.1X. Do czego służy ten protokół?

A. Monitoruje i analizuje przepustowość łącza internetowego w firmie.
B. Zapewnia szyfrowanie transmisji danych wyłącznie w warstwie aplikacji.
C. Służy do kontroli dostępu do sieci na poziomie portów przełącznika, umożliwiając uwierzytelnianie urządzeń przed przyznaniem im dostępu do sieci.
D. Realizuje dynamiczne przydzielanie adresów IP w sieci lokalnej.
Wiele osób myli 802.1X z innymi mechanizmami bezpieczeństwa lub zarządzania siecią, co jest dość powszechne ze względu na zawiłość współczesnych rozwiązań sieciowych. Sugerowanie, że ten protokół realizuje szyfrowanie transmisji wyłącznie w warstwie aplikacji, jest błędne, bo 802.1X sam w sobie nie odpowiada za szyfrowanie danych użytkownika. To raczej mechanizm uwierzytelniania i kontroli dostępu, a za szyfrowanie transmisji odpowiadają inne protokoły – na przykład WPA2-Enterprise w Wi-Fi korzysta z 802.1X do uwierzytelniania, ale samo szyfrowanie zapewnia już inny komponent. Kolejnym błędnym skojarzeniem jest łączenie 802.1X z przydzielaniem adresów IP. Takie zadania realizuje protokół DHCP, który przydziela adresy IP klientom w sieci lokalnej. 802.1X jest natomiast całkowicie niezależny od warstwy adresacji IP – działa zanim urządzenie w ogóle otrzyma adres sieciowy. Również przypisywanie 802.1X funkcji monitorowania przepustowości łącza nie ma uzasadnienia technicznego. Zarządzanie i analiza wydajności łącza to domena innych narzędzi i protokołów, takich jak SNMP, NetFlow czy dedykowane systemy monitoringu sieciowego. Typowym błędem jest tutaj mylenie pojęć: 802.1X to czysta kontrola dostępu, bez wpływu na parametry transmisji czy zarządzanie ruchem. Takie nieporozumienia wynikają często z pobieżnej znajomości skrótów i nazw technologii, co może prowadzić do nieprawidłowego projektowania polityk bezpieczeństwa lub wdrażania nieadekwatnych rozwiązań. Moim zdaniem warto szczególnie zapamiętać precyzyjne przeznaczenie 802.1X, bo w praktyce sieciowej rozróżnianie tych ról to podstawa skutecznego administrowania.
Pytanie 29

Jakie protokoły są częścią warstwy transportowej w modelu ISO/OSI?

A. ARP oraz RARP (Address Resolution Protocol i Reverse Address Resolution Protocol)
B. TCP oraz UDP (Transmission Control Protocol i User Datagram Protocol)
C. ICMP oraz RIP (Internet Control Message Protocol i Routing Information Protocol)
D. IP oraz IPX (Internet Protocol i Internetwork Packet Exchange)
ICMP i RIP, ARP i RARP oraz IP i IPX nie są protokołami warstwy transportowej modelu ISO/OSI, co stanowi kluczowy błąd w zrozumieniu struktury tego modelu. ICMP (Internet Control Message Protocol) jest protokołem warstwy sieciowej, używanym do przesyłania komunikatów o błędach i operacyjnych między hostami. Jego głównym celem jest informowanie o problemach w komunikacji, takich jak utrata pakietu. RIP (Routing Information Protocol) jest również protokołem warstwy sieciowej, który służy do wymiany informacji o trasach w sieciach komputerowych, co jest zadaniem typowym dla warstwy trzeciej modelu ISO/OSI. Protokół ARP (Address Resolution Protocol) oraz jego odpowiednik RARP (Reverse Address Resolution Protocol) mają na celu mapowanie adresów IP do adresów MAC, co także należy do funkcji warstwy sieciowej, a nie transportowej. Z kolei IP (Internet Protocol) i IPX (Internetwork Packet Exchange) to protokoły warstwy sieciowej, odpowiadające za przesyłanie pakietów danych w sieci. Typowym błędem w myśleniu o warstwach modelu ISO/OSI jest mylenie funkcji różnych protokołów i ich przypisywanie do niewłaściwych warstw, co zaburza zrozumienie architektury sieci. Zrozumienie różnic między tymi warstwami jest kluczowe dla prawidłowego projektowania i implementacji systemów komunikacji w sieciach komputerowych.
Pytanie 30

Firma zamierza stworzyć lokalną sieć komputerową, która będzie obejmować serwer, drukarkę oraz 10 stacji roboczych bez kart Wi-Fi. Połączenie z Internetem zapewnia ruter z wbudowanym modemem ADSL oraz czterema portami LAN. Które z wymienionych urządzeń sieciowych jest wymagane, aby sieć mogła prawidłowo funkcjonować i uzyskać dostęp do Internetu?

A. Przełącznik 8 portowy
B. Access Point
C. Wzmacniacz sygnału bezprzewodowego
D. Przełącznik 16 portowy
Przełącznik 8 portowy, wzmacniacz sygnału bezprzewodowego oraz access point to urządzenia, które w pewnych sytuacjach mogą być przydatne, ale w tym kontekście nie spełniają podstawowych wymagań dla budowy lokalnej sieci komputerowej z dostępem do Internetu. Przełącznik 8 portowy, mimo że wydaje się na pierwszy rzut oka wystarczający, nie zapewnia potrzebnej liczby portów do podłączenia wszystkich 10 stacji roboczych, serwera oraz drukarki, co prowadziłoby do sytuacji, w której nie wszystkie urządzenia mogłyby być podłączone jednocześnie. W przypadku takiej konfiguracji, musiałbyś albo zrezygnować z podłączenia niektórych urządzeń, albo zastosować dodatkowy przełącznik, co zwiększałoby złożoność i koszty całej instalacji. Wzmacniacz sygnału bezprzewodowego oraz access point są urządzeniami używanymi w sieciach bezprzewodowych, które służą do rozszerzania zasięgu sygnału Wi-Fi. W tej sytuacji, ponieważ wszystkie stacje robocze są podłączone przewodowo i nie mają kart bezprzewodowych, te urządzenia są zbędne. Należy pamiętać, że tworzenie sieci lokalnych wymaga starannego planowania i wykorzystania odpowiednich komponentów, aby zapewnić ich efektywność oraz przyszłą rozbudowę. Zastosowanie niewłaściwych urządzeń może prowadzić do problemów z komunikacją w sieci, utraty wydajności oraz nieoptymalnego wykorzystania zasobów.
Pytanie 31

Fragment pliku httpd.conf serwera Apache wygląda następująco:

Listen 8012
Server Name localhost:8012

Aby zweryfikować prawidłowe funkcjonowanie strony WWW na serwerze, należy wprowadzić w przeglądarkę

A. http://localhost
B. http://localhost:8012
C. http://localhost:8080
D. http://localhost:apache
Odpowiedzi http://localhost:8080, http://localhost:apache oraz http://localhost są błędne, bo żaden z tych adresów nie wskazuje na odpowiedni port, na którym działa Apache. Port 8080 niby jest popularny jako alternatywa dla HTTP, ale w tym przypadku nie jest on zdefiniowany w pliku konfiguracyjnym, co może wprowadzać w błąd. Niektórzy mogą myśleć, że porty 80 czy 443 to jedyne, które istnieją, a to nieprawda, bo wiele aplikacji działa na innych portach. W http://localhost:apache jest błąd, bo 'apache' to nie port ani adres, więc przeglądarka się nie połączy. A http://localhost w ogóle nie zawiera numeru portu, więc łączy się domyślnie z portem 80, co też nie jest zgodne z konfiguracją serwera. Ważne jest, żeby pamiętać, że musimy wpisywać zarówno nazwę hosta, jak i port, jeśli serwer działa na niestandardowym porcie. W przeciwnym razie fala frustracji może być nieunikniona, bo użytkownicy nie będą mogli znaleźć serwera.
Pytanie 32

ARP (Adress Resolution Protocol) to protokół, którego zadaniem jest przekształcenie adresu IP na

A. nazwę urządzenia
B. adres sprzętowy
C. nazwę domenową
D. adres poczty elektronicznej
ARP (Address Resolution Protocol) jest kluczowym protokołem w komunikacji sieciowej, który umożliwia odwzorowanie adresu IP na adres sprzętowy (MAC). Gdy komputer chce wysłać dane do innego urządzenia w sieci lokalnej, musi znać jego adres MAC. Protokół ARP działa na poziomie warstwy 2 modeli OSI, co oznacza, że jest odpowiedzialny za komunikację w obrębie lokalnych sieci Ethernet. Proces rozpoczyna się od wysłania przez komputer zapytania ARP w formie broadcastu, aby dowiedzieć się, kto posiada dany adres IP. Odpowiedź na to zapytanie zawiera adres MAC docelowego urządzenia. Dzięki ARP, protokół IP może skutecznie współdziałać z warstwą sprzętową, co jest niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania sieci TCP/IP. Przykładem zastosowania ARP jest sytuacja, gdy użytkownik przegląda zasoby w sieci, a jego komputer musi wysłać pakiet do serwera, którego adres IP został wcześniej ustalony, ale adres MAC jest mu nieznany. Poprawne działanie ARP zapewnia, że dane dotrą do właściwego odbiorcy.
Pytanie 33

Wynik wykonania którego polecenia widoczny jest na fragmencie zrzutu z ekranu?

Network DestinationNetmaskGatewayInterfaceMetric
0.0.0.00.0.0.0192.168.0.1192.168.0.6550
127.0.0.0255.0.0.0On-link127.0.0.1331
127.0.0.1255.255.255.255On-link127.0.0.1331
127.255.255.255255.255.255.255On-link127.0.0.1331
169.254.0.0255.255.0.0On-link169.254.189.240281
169.254.189.240255.255.255.255On-link169.254.189.240281
169.254.255.255255.255.255.255On-link169.254.189.240281
192.168.0.0255.255.255.0On-link192.168.0.65306
192.168.0.65255.255.255.255On-link192.168.0.65306
192.168.0.255255.255.255.255On-link192.168.0.65306
192.168.56.0255.255.255.0On-link192.168.56.1281
192.168.56.1255.255.255.255On-link192.168.56.1281
192.168.56.255255.255.255.255On-link192.168.56.1281
224.0.0.0240.0.0.0On-link127.0.0.1331
224.0.0.0240.0.0.0On-link192.168.56.1281
224.0.0.0240.0.0.0On-link192.168.0.65306
224.0.0.0240.0.0.0On-link169.254.189.240281
255.255.255.255255.255.255.255On-link127.0.0.1331
255.255.255.255255.255.255.255On-link192.168.56.1281
255.255.255.255255.255.255.255On-link192.168.0.65306
255.255.255.255255.255.255.255On-link169.254.189.240281

A. ipconfig /all
B. netstat -r
C. netstat -a
D. ipconfig
Wykorzystanie poleceń jak 'ipconfig /all', 'ipconfig' czy 'netstat -a' może czasem wprowadzać w błąd, jeśli chodzi o analizę routingu w sieciach. 'ipconfig' na przykład, jest przydatne do pokazania konfiguracji interfejsów sieciowych w Windows, takich jak adres IP czy brama domyślna. Ale nie daje żadnych informacji o trasach, więc nie nadaje się w tym kontekście. 'ipconfig /all' trochę to rozszerza, ale znów nie mówi nic o trasach, więc też nie pasuje. A 'netstat -a' skupia się bardziej na aktywnych połączeniach i portach, a nie na tabeli routingu. Dlatego, jeśli chodzi o sprawdzenie, które trasy są aktywne i jak dane są kierowane, to 'netstat -r' jest kluczowym narzędziem. Warto zawsze mieć na uwadze, żeby wybierać odpowiednie narzędzia do tego, co chcemy osiągnąć, bo złe wybory mogą prowadzić do błędnych wniosków i straty czasu na rozwiązywanie problemów z siecią.
Pytanie 34

Interfejs graficzny Menedżera usług IIS (Internet Information Services) w systemie Windows służy do ustawiania konfiguracji serwera

A. WWW
B. wydruku
C. terminali
D. DNS
Menedżer usług IIS (Internet Information Services) to kluczowe narzędzie do zarządzania serwerami WWW w systemie Windows. Umożliwia nie tylko konfigurację, ale także monitorowanie i optymalizację wydajności aplikacji webowych. Dzięki interfejsowi graficznemu, użytkownicy mogą łatwo tworzyć i zarządzać witrynami internetowymi, a także ustawiać różne protokoły, takie jak HTTP czy HTTPS. IIS wspiera wiele technologii, w tym ASP.NET, co pozwala na rozwijanie dynamicznych aplikacji internetowych. Przykładem praktycznego zastosowania IIS jest uruchamianie serwisów e-commerce, które wymagają stabilnego i bezpiecznego serwera do obsługi transakcji online. Dobrze skonfigurowany IIS według najlepszych praktyk zapewnia szybkie ładowanie stron, co jest niezbędne w kontekście SEO oraz doświadczenia użytkowników. Umożliwia także zarządzanie certyfikatami SSL, co jest kluczowe dla zabezpieczenia danych przesyłanych przez użytkowników.
Pytanie 35

Adres IPv6 pętli zwrotnej to adres

A. FE80::
B. ::
C. FC80::
D. ::1
Wybór innych adresów pokazuje, że coś tu nie zrozumiałeś, jeśli chodzi o IPv6. Adres zerowy, czyli ::, dostaje się w momencie, gdy nie ma konkretnego adresu, więc użycie go jako pętli zwrotnej to duża pomyłka. Przez to nie wiadomo, do jakiego interfejsu to prowadzi. W konfiguracji sieci może być z tym sporo kłopotów. Z kolei adresy FC80:: i FE80:: to lokalne adresy, które są używane w lokalnej sieci, ale nie są przeznaczone do pętli zwrotnej. Wiele osób się w tym myli, co potem rodzi błędne ustawienia i problemy z diagnostyką. Adres pętli zwrotnej jest zupełnie inny, bo chodzi o komunikację wewnętrzną w urządzeniu. Musisz mieć na uwadze, że znajomość różnic między tymi adresami jest kluczowa, kiedy projektujesz coś związanego z siecią. Niewłaściwy adres może naprawdę namieszać w komunikacji i dostępności usług. Więc warto być czujnym na te detale!
Pytanie 36

Który z poniższych adresów IP należy do sieci o adresie 10.16.0.0/13?

A. 10.15.0.112 /13
B. 10.24.88.67 /13
C. 10.22.0.45 /13
D. 10.31.234.32 /13
Wybór innych adresów IP w kontekście podsieci 10.16.0.0/13 wskazuje na nieporozumienie dotyczące zasad klasyfikacji i adresacji IP. Każdy adres IP składa się z dwóch komponentów: identyfikatora sieci oraz identyfikatora hosta. Maska /13 oznacza, że 13 pierwszych bitów adresu IP jest przeznaczone na identyfikację sieci, a pozostałe bity mogą być użyte do identyfikacji urządzeń w tej sieci. Adres 10.15.0.112 leży poniżej zakresu zdefiniowanego przez podsieć 10.16.0.0/13, co czyni go niewłaściwym. Jego identyfikator sieci (10.15.0.0) nie zawiera się w zakresie 10.16.0.0 - 10.23.255.255. W przypadku adresu 10.24.88.67, sytuacja jest podobna – przypisanie go do tej samej sieci jest błędne, ponieważ 10.24.0.0 wyznacza nową, odrębną sieć, przekraczającą zakres podsieci 10.16.0.0/13. Adres 10.31.234.32 również nie pasuje, jako że leży znacznie dalej od zdefiniowanego zakresu. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich pomyłek, obejmują niedostateczne zrozumienie sposobu działania masek podsieci oraz mylenie adresów w różnych sieciach. Aby skutecznie zarządzać adresacją IP, ważne jest, aby znać zasady klasyfikacji adresów oraz potrafić obliczać zakres podsieci. Użycie narzędzi do analizy adresów IP, takich jak kalkulatory podsieci, może być przydatne w unikaniu takich błędów.
Pytanie 37

Medium, w którym przesyłany sygnał nie jest narażony na wpływ zakłóceń elektromagnetycznych, to

A. kabel typu skrętka
B. fale radiowe
C. światłowód
D. kabel koncentryczny
Światłowód jest medium transmisyjnym, które charakteryzuje się wysoką odpornością na zakłócenia elektromagnetyczne. Działa na zasadzie przesyłania sygnału świetlnego przez włókna szklane lub plastikowe, co sprawia, że sygnał nie jest narażony na wpływy elektromagnetyczne, które mogą zakłócać jego jakość. W praktyce oznacza to, że światłowody są idealnym rozwiązaniem w środowiskach, gdzie występują silne zakłócenia, np. w pobliżu urządzeń elektronicznych czy w przemyśle. Dzięki temu, światłowody znalazły szerokie zastosowanie w telekomunikacji, sieciach komputerowych oraz systemach monitoringu. Warto też wspomnieć, że w porównaniu do tradycyjnych kabli miedzianych, światłowody oferują znacznie większą przepustowość oraz dłuższy zasięg transmisji bez utraty jakości sygnału. Standardy takie jak ITU-T G.652 określają wymagania dotyczące światłowodów wykorzystywanych w telekomunikacji.
Pytanie 38

Mechanizm ograniczeń na dysku, który umożliwia kontrolowanie wykorzystania zasobów dyskowych przez użytkowników, nazywany jest

A. management
B. ąuota
C. release
D. spool
Odpowiedzi 'release', 'spool' oraz 'management' nie odnoszą się bezpośrednio do mechanizmu limitów dyskowych, co może prowadzić do mylnych przekonań o ich funkcji. Odpowiedź 'release' odnosi się do procesu zwalniania zasobów, co nie ma związku z przydzielaniem i zarządzaniem przestrzenią dyskową. Często myląc te pojęcia, można sądzić, że zwolnienie zasobów oznacza ich ograniczenie, co jest błędne. Z kolei odpowiedź 'spool' dotyczy zarządzania danymi w kolejkach wydruku lub buforach, co znowu nie jest związane z kontrolowaniem przestrzeni dyskowej, a bardziej z tymczasowym przechowywaniem danych. Natomiast 'management' jest terminem ogólnym, który odnosi się do zarządzania zasobami w szerszym kontekście, ale nie wskazuje na konkretne mechanizmy ograniczające dostęp do przestrzeni dyskowej. Prawidłowe zrozumienie tych terminów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemami komputerowymi oraz zasobami w sieciach, a pomylenie ich z mechanizmami cząty może prowadzić do nieefektywnego gospodarowania przestrzenią dyskową.
Pytanie 39

Protokół SNMP (Simple Network Management Protocol) służy do

A. odbierania wiadomości e-mail
B. przydzielania adresów IP oraz adresu bramy i serwera DNS
C. konfiguracji urządzeń sieciowych oraz zbierania danych na ich temat
D. szyfrowania połączeń terminalowych z zdalnymi komputerami
Protokół SNMP, czyli Simple Network Management Protocol, to naprawdę ważne narzędzie, jeśli chodzi o zarządzanie i monitorowanie urządzeń w sieci. Dzięki niemu, administratorzy mogą zbierać wszystkie ważne info o stanie czy wydajności różnych urządzeń, jak routery czy serwery. Ma to ogromne znaczenie, żeby sieć działała sprawnie. Na przykład, SNMP może pomóc w monitorowaniu obciążenia procesora lub pamięci. A to z kolei pozwala szybko zlokalizować problemy i podjąć odpowiednie działania. SNMP działa na zasadzie klient-serwer, gdzie agent na urządzeniu zbiera dane i przesyła je do systemu. To wszystko sprawia, że wiele procesów, jak aktualizacja konfiguracji, można zautomatyzować. Protokół ten jest zgodny z normami IETF, co również wspiera dobre praktyki w zarządzaniu sieciami oraz sprawia, że różne urządzenia od różnych producentów mogą ze sobą współpracować. To czyni SNMP naprawdę kluczowym elementem w nowoczesnych infrastrukturach IT w firmach.
Pytanie 40

Na podstawie tabeli ustal, ile kabli ekranowanych typu skrętka należy poprowadzić w listwie PCV typu LN 25x16.

Typ listwyPrzewody
Przekrój czynny [mm²]Ø 5,5 mm, np. FTPØ 7,2 mm, np. WDX pek 75-1,0/4,8Ø 10,6 mm, np. YDY 3 x 2,5
LN 20X1014021
LN 16X16185311
LN 25X16305532
LN 35X10.123043
LN 35X10.2115 + 11541/1
LN 40X16.1505963
LN 40X16.2245 + 24583/31/1

A. 3 kable.
B. 5 kabli.
C. 4 kable.
D. 2 kable.
Wybór mniejszej liczby kabli, takiej jak 3, 2 czy nawet 4, wynika z często spotykanych błędów interpretacyjnych dotyczących pojemności listwy PCV. Wiele osób myli pojemność z zaleceniami dotyczącymi instalacji kabli, co prowadzi do nadmiernego ograniczenia ilości kabli. W rzeczywistości, nieprawidłowe oszacowanie liczby kabli skutkuje nie tylko obniżeniem jakości sygnału, ale także zwiększa ryzyko uszkodzeń sprzętu oraz konieczność częstszej wymiany komponentów. Ponadto, pomijając standardy dotyczące odstępów między kablami, można wprowadzić zakłócenia, które znacznie obniżą efektywność przesyłania danych. Należy również zrozumieć, że zbyt mała liczba kabli może nie spełniać przyszłych wymagań rozwojowych systemu, co jest szczególnie istotne w kontekście szybko zmieniających się technologii komunikacyjnych. Właściwe planowanie instalacji kablowej powinno uwzględniać nie tylko bieżące potrzeby, ale także prognozowane rozszerzenia, co uczyni konfigurację bardziej elastyczną i odporną na przyszłe zmiany. Dlatego kluczowe jest, aby zawsze odnosić się do dokumentacji technicznej oraz standardów branżowych, aby uniknąć powyższych pułapek.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej