Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 4 maja 2025 19:03
Data zakończenia: 4 maja 2025 19:26

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Instalacja systemów Linux oraz Windows 7 odbyła się bez żadnych problemów. Systemy zainstalowały się prawidłowo z domyślnymi konfiguracjami. Na tym samym komputerze, przy tej samej specyfikacji, podczas instalacji systemu Windows XP pojawił się komunikat o braku dysków twardych, co może sugerować

A. uszkodzenie logiczne dysku twardego

B. nieodpowiednio ustawione bootowanie urządzeń

C. brak sterowników

D. nieprawidłowe ułożenie zworek na dysku twardym

Brak sterowników w czasie instalacji systemu Windows XP jest najczęściej spotykaną przyczyną problemów z wykrywaniem dysków twardych. W przeciwieństwie do nowszych systemów operacyjnych, takich jak Windows 7, które posiadają wbudowane sterowniki dla współczesnych urządzeń, Windows XP może nie zawierać odpowiednich sterowników dla nowszych kontrolerów SATA lub RAID. W takim przypadku, gdy instalator systemu nie odnajduje dysków, użytkownicy powinni dostarczyć odpowiednie sterowniki za pomocą zewnętrznego nośnika, takiego jak pendrive, lub dyskietka. Dobrą praktyką przy instalacji starszych systemów operacyjnych jest posiadanie najnowszych sterowników dostarczanych przez producentów sprzętu. Warto również sprawdzić, czy w BIOSie komputera nie ma ustawień, które mogą wpływać na wykrywanie dysków, takich jak tryb pracy kontrolera SATA (np. IDE vs AHCI).

Pytanie 2

Metoda zwana rytownictwem dotyczy zasady działania plotera

A. grawerującego

B. laserowego

C. solwentowego

D. tnącego

Rytownictwo to technika, która polega na grawerowaniu materiałów przy użyciu plotera grawerującego. Ten typ maszyny wykorzystuje różnorodne narzędzia, takie jak wiertła czy diamentowe ostrza, do precyzyjnego wycinania lub grawerowania wzorów na powierzchni materiału. W przeciwieństwie do ploterów tnących, które jedynie rozcinają materiał, plotery grawerujące mogą wykonywać bardziej skomplikowane wzory oraz tekstury, co czyni je idealnymi do takich zastosowań jak personalizacja produktów, produkcja oznaczeń i tabliczek, a także w artystycznym rzemiośle. Dobrą praktyką w tej dziedzinie jest stosowanie odpowiednich ustawień maszyn zgodnych z typem obrabianego materiału, co ma kluczowe znaczenie dla osiągnięcia optymalnych rezultatów. W branży grawerowania często odnosi się do standardów jakości, które zapewniają trwałość oraz estetykę wykonanych projektów, co jest niezmiernie ważne w kontekście konkurencyjności na rynku.

Pytanie 3

Jakim sposobem zapisuje się dane na nośnikach BD-R?

A. z wykorzystaniem lasera czerwonego

B. dzięki głowicy magnetycznej

C. poprzez zastosowanie lasera niebieskiego

D. przy użyciu światła UV

Wybór odpowiedzi związanych z innymi technologiami zapisu, jak światło UV, głowica magnetyczna czy laser czerwony, wynika z nieporozumienia dotyczącego technologii wykorzystywanych w różnych typach nośników danych. Światło UV jest wykorzystywane w technologii zapisu na niektórych rodzajach płyt optycznych, takich jak płyty CD-RW, ale nie jest to metoda stosowana w dyskach Blu-ray. Głowice magnetyczne są z kolei charakterystyczne dla dysków twardych i nie mają zastosowania w technologii optycznej. Natomiast laser czerwony, który operuje na długości fali około 650 nm, jest używany w tradycyjnych napędach DVD oraz CD, jednak nie jest wystarczająco precyzyjny, aby umożliwić zapis na dyskach BD-R o dużej gęstości. Te nieporozumienia mogą wynikać z braku zrozumienia różnic pomiędzy technologiami optycznymi a magnetycznymi, a także z mylnego założenia, że wszystkie nośniki optyczne działają na podobnej zasadzie. W dzisiejszych czasach, gdy ilość danych do przechowywania rośnie, kluczowe jest stosowanie odpowiednich technologii dostosowanych do specyficznych potrzeb, co podkreśla znaczenie zastosowania lasera niebieskiego w dyskach BD-R.

Pytanie 4

Prezentowane wbudowane narzędzie systemów Windows w wersji Enterprise lub Ultimate jest przeznaczone do

A. tworzenia kopii zapasowej dysku

B. kompresji przestrzeni dyskowej

C. integracji danych na dyskach

D. kryptograficznej ochrony informacji na dyskach

W systemach Windows narzędzia takie jak kompresja dysku konsolidacja danych na dyskach oraz tworzenie kopii zapasowych pełnią różne role które różnią się znacząco od kryptograficznej ochrony danych. Kompresja dysku jest procesem zmniejszania rozmiaru plików na dysku co pozwala na oszczędność miejsca ale nie zapewnia żadnej formy zabezpieczenia danych przed nieautoryzowanym dostępem. Jest to proces czysto optymalizacyjny który nie ma związku z zabezpieczeniami kryptograficznymi. Konsolidacja danych znana również jako defragmentacja polega na fizycznym przemieszczaniu danych na dysku twardym w taki sposób aby przyspieszyć ich dostępność i zwiększyć wydajność systemu. Podobnie jak kompresja nie ma żadnego wpływu na ochronę danych przed dostępem osób trzecich. Tworzenie kopii dysku czyli backup jest kluczowym elementem strategii odzyskiwania danych po awarii ale także nie oferuje kryptograficznej ochrony danych. Kopia zapasowa zabezpiecza przed utratą danych w wyniku awarii sprzętu lub przypadkowego usunięcia ale nie chroni przed kradzieżą danych. Typowe błędy myślowe związane z tymi koncepcjami wynikają z mylenia działań optymalizacyjnych i zarządzających z rzeczywistymi mechanizmami bezpieczeństwa takimi jak szyfrowanie. Zrozumienie różnic między tymi procesami jest kluczowe dla skutecznego zarządzania bezpieczeństwem informacji w środowisku IT.

Pytanie 5

Aby monitorować stan dysków twardych w serwerach, komputerach osobistych i laptopach, można użyć programu

A. Acronis Drive Monitor

B. Packet Tracer

C. Super Pi

D. PRTG Network Monitor

Acronis Drive Monitor to zaawansowane narzędzie dedykowane do monitorowania stanu dysków twardych, które pozwala na bieżące śledzenie ich kondycji. Program ten wykorzystuje technologię SMART (Self-Monitoring, Analysis and Reporting Technology), co umożliwia identyfikację potencjalnych problemów z dyskami jeszcze przed ich wystąpieniem. Dzięki Acronis Drive Monitor użytkownicy mogą otrzymywać powiadomienia o krytycznych sytuacjach, takich jak spadek wydajności czy zbliżające się awarie. Przykładowo, jeśli program zidentyfikuje wzrost błędów odczytu, może zalecić wykonanie kopii zapasowej danych. W praktyce, stosowanie tego narzędzia w środowisku serwerowym czy w komputerach stacjonarnych pozwala na szybką reakcję i minimalizację ryzyka utraty danych. W kontekście dobrych praktyk w zarządzaniu infrastrukturą IT, regularne monitorowanie stanu dysków twardych jest kluczowym elementem strategii zarządzania ryzykiem oraz zapewniania ciągłości działania systemów informatycznych. Warto również zauważyć, że Acronis Drive Monitor jest częścią szerszego ekosystemu rozwiązań Acronis, które obsługują zarządzanie danymi i ochronę przed ich utratą.

Pytanie 6

Czym jest mapowanie dysków?

A. przypisaniem etykiety dysku do określonego katalogu w sieci

B. przyznawaniem praw do folderu użytkownikom w sieci WAN

C. określaniem użytkowników oraz grup użytkowników

D. ustawienie interfejsów sieciowych

Mapowanie dysków to proces, który polega na przypisaniu oznaczenia literowego do określonego katalogu sieciowego, co umożliwia łatwiejszy dostęp do zasobów przechowywanych na innych komputerach w sieci. Dzięki mapowaniu dysków użytkownicy mogą korzystać z tych zasobów tak, jakby były one lokalne, co znacznie upraszcza pracę w środowisku sieciowym. Na przykład, w środowisku firmowym, administratorzy sieci mogą zmapować zdalny folder serwera plików do litery dysku, co pozwala pracownikom na bezproblemowe otwieranie i edytowanie dokumentów. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, mapowanie dysków powinno być realizowane przy użyciu odpowiednich protokołów, takich jak SMB (Server Message Block), co zapewnia bezpieczeństwo i integralność danych podczas przesyłania. Dodatkowo, administracja powinna regularnie monitorować dostęp do zmapowanych dysków, aby zabezpieczyć dostęp tylko dla uprawnionych użytkowników, co zwiększa bezpieczeństwo danych w organizacji.

Pytanie 7

Jak wygląda liczba 257 w systemie dziesiętnym?

A. F0 w systemie szesnastkowym

B. FF w systemie szesnastkowym

C. 1 0000 0001 w systemie binarnym

D. 1000 0000 w systemie binarnym

Odpowiedź 1 0000 0001 dwójkowo jest poprawna, ponieważ liczba 257 w systemie dziesiętnym jest równa liczbie 1 0000 0001 w systemie dwójkowym. Przekształcenie liczby dziesiętnej na system dwójkowy polega na wyznaczeniu wartości poszczególnych bitów. W przypadku liczby 257, zaczynamy od największej potęgi dwójki, która mieści się w tej liczbie, czyli 2^8 = 256, a następnie dodajemy 1 (2^0 = 1). W rezultacie otrzymujemy zapis: 1 (256) + 0 (128) + 0 (64) + 0 (32) + 0 (16) + 0 (8) + 0 (4) + 1 (2) + 1 (1), co daje nam ostatecznie 1 0000 0001. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy można zauważyć w programowaniu oraz inżynierii komputerowej, gdzie konwersja między systemami liczbowymi jest często wymagana do efektywnego przetwarzania danych. Wiedza ta jest zgodna z ogólnymi standardami reprezentacji danych w systemach komputerowych, co czyni ją istotnym elementem w pracy programisty czy specjalisty IT.

Pytanie 8

Z jakim medium transmisyjnym związany jest adapter przedstawiony na rysunku?

A. Z kablem koncentrycznym

B. Ze światłowodem

C. Z kablem UTP

D. Z kablem FTP

Przedstawiony na rysunku adapter to typowy złącze światłowodowe, najczęściej stosowane w systemach optycznych. Światłowody wykorzystują światło do przesyłu danych, co zapewnia wysoką przepustowość i minimalne straty sygnału na długich dystansach. Adaptery światłowodowe, takie jak widoczny na zdjęciu, są kluczowe w łączeniu dwóch włókien światłowodowych. Złącza SC (Subscriber Connector) są jednym z najpopularniejszych standardów złączy światłowodowych, charakteryzującym się prostotą użycia dzięki mechanizmowi zatrzaskowemu, który zapewnia pewne połączenie. Dzięki temu światłowody nadają się do zastosowań wymagających wysokiej jakości transmisji danych, takich jak sieci telekomunikacyjne, internet szerokopasmowy czy infrastruktura serwerowa. Zastosowanie światłowodów jest zgodne z normami międzynarodowymi takimi jak ITU-T G.652, które definiują parametry transmisji optycznej. W praktyce, światłowody są preferowane tam, gdzie wymagana jest duża przepustowość, odporność na zakłócenia elektromagnetyczne oraz niski poziom tłumienności, co czyni je idealnym wyborem dla nowoczesnych rozwiązań sieciowych.

Pytanie 9

Jak nazywa się proces dodawania do danych z warstwy aplikacji informacji powiązanych z protokołami funkcjonującymi na różnych poziomach modelu sieciowego?

A. Dekodowanie

B. Fragmentacja

C. Enkapsulacja

D. Multipleksacja

Enkapsulacja to proces, w którym dodatkowe informacje, takie jak nagłówki i stopki, są dodawane do danych na różnych poziomach modelu OSI lub TCP/IP, w celu zapewnienia ich prawidłowej transmisji przez sieć. W praktyce, kiedy aplikacja generuje dane, te dane są najpierw enkapsulowane w warstwie aplikacji, co oznacza dodanie stosownych nagłówków specyficznych dla protokołów, takich jak HTTP czy FTP. Następnie, w warstwie transportowej, mogą być dodawane kolejne informacje, takie jak numery portów, co pozwala na identyfikację usług w systemie. Warto zauważyć, że proces ten jest fundamentalny dla komunikacji sieciowej, jako że pozwala na niezawodne przesyłanie danych pomiędzy urządzeniami, a także na zarządzanie różnymi protokołami i standardami. Przykładowo, w przypadku przesyłania plików przez FTP, dane są najpierw podzielone na segmenty, a następnie enkapsulowane w nagłówki, co umożliwia ich prawidłowe przesłanie i odbiór. Zrozumienie enkapsulacji jest kluczowe, aby móc projektować i analizować efektywne sieci komputerowe oraz implementować odpowiednie protokoły zgodnie z obowiązującymi standardami w branży.

Pytanie 10

W wyniku wydania polecenia: net user w konsoli systemu Windows, pojawi się

A. informacja pomocnicza dotycząca polecenia net

B. nazwa bieżącego użytkownika oraz jego hasło

C. dane na temat parametrów konta zalogowanego użytkownika

D. spis kont użytkowników

Polecenie 'net user' w systemie Windows jest używane do zarządzania kontami użytkowników. Jego podstawową funkcją jest wyświetlenie listy wszystkich kont użytkowników zarejestrowanych w systemie. To narzędzie jest niezwykle przydatne dla administratorów systemów, którzy muszą monitorować i zarządzać dostępem do zasobów. Przykładowo, administrator może użyć tego polecenia, aby szybko sprawdzić, które konta są aktywne, a także aby zidentyfikować konta, które mogą nie być już potrzebne, co może pomóc w utrzymaniu bezpieczeństwa systemu. W praktyce, regularne sprawdzanie listy użytkowników może również ułatwić zarządzanie politykami bezpieczeństwa i zgodności z regulacjami, takimi jak RODO czy HIPAA, które wymagają odpowiedniego zarządzania danymi osobowymi. Dodatkowo, znajomość tego polecenia jest fundamentem w administracji systemami operacyjnymi Windows, co czyni je kluczowym dla każdego profesjonalisty IT.

Pytanie 11

Aby system operacyjny mógł szybciej uzyskiwać dostęp do plików na dysku twardym, należy wykonać

A. defragmentację dysku

B. podział dysku

C. fragmentację dysku

D. szyfrowanie dysku

Defragmentacja dysku to proces, który ma na celu uporządkowanie fragmentów danych zapisanych na dysku twardym, co pozwala systemowi operacyjnemu na szybszy dostęp do plików. Kiedy plik jest zapisywany na dysku, jego dane mogą być rozdzielone na różne sektory, co prowadzi do fragmentacji. W wyniku tego procesor musi wykonać dodatkowe operacje, aby zebrać wszystkie fragmenty pliku, co znacząco spowalnia jego działanie. Defragmentacja reorganizuje dane, umieszczając je w bardziej ciągłych blokach, co skraca czas dostępu i przyspiesza operacje odczytu i zapisu. Przykładem zastosowania defragmentacji jest sytuacja, gdy użytkownik intensywnie korzysta z aplikacji wymagających dużych zasobów, takich jak edytory wideo czy gry komputerowe. W takich przypadkach defragmentacja pozwala na zauważalne zwiększenie wydajności. Warto także regularnie monitorować stan dysku za pomocą narzędzi systemowych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu systemami operacyjnymi.

Pytanie 12

Brak informacji o parzystości liczby lub o znaku wyniku operacji w ALU może sugerować problemy z funkcjonowaniem

A. tablicy rozkazów

B. rejestru flagowego

C. wskaźnika stosu

D. pamięci cache

Odpowiedzi takie jak pamięć cache, wskaźnik stosu oraz tablica rozkazów są nieodpowiednie w kontekście braku informacji o parzystości liczby czy znaku wyniku operacji w ALU. Pamięć cache jest technologią, która optymalizuje dostęp do danych, przechowując często używane informacje, ale nie ma wpływu na operacje arytmetyczne czy logiczne wykonywane przez ALU. Jej rola polega na zwiększeniu wydajności systemu przez minimalizowanie opóźnień w dostępie do pamięci głównej. Wskaźnik stosu z kolei zarządza strukturą danych zwaną stosem, która jest używana do przechowywania adresów powrotu oraz lokalnych zmiennych, a nie do zarządzania wynikami operacji arytmetycznych. Z perspektywy działania ALU, wskaźnik stosu nie ma nic wspólnego z informacjami o parzystości czy znaku. Tablica rozkazów to z kolei strona architektury procesora, która przechowuje instrukcje do wykonania; jednak odpowiedzialność za zarządzanie wynikami leży w rejestrach, a nie w tablicy rozkazów. Właściwe zrozumienie ról tych komponentów jest kluczowe dla efektywnego projektowania systemów komputerowych. Często mylenie tych terminów prowadzi do nieporozumień dotyczących działania architektury komputerowej i jej elementów składowych. Ważne jest, aby w kontekście programowania i architektury komputerowej, mieć jasność co do funkcji każdego z komponentów, aby unikać błędów w projektowaniu oraz implementacji.

Pytanie 13

Aby osiągnąć przepustowość 4 GB/s w obydwie strony, konieczne jest zainstalowanie w komputerze karty graficznej używającej interfejsu

A. PCI - Express x 1 wersja 3.0

B. PCI - Express x 4 wersja 2.0

C. PCI - Express x 16 wersja 1.0

D. PCI - Express x 8 wersja 1.0

Karta graficzna wykorzystująca interfejs PCI-Express x16 wersja 1.0 jest prawidłowym wyborem dla uzyskania przepustowości na poziomie 4 GB/s w każdą stronę. Interfejs PCI-Express x16 w wersji 1.0 oferuje maksymalną przepustowość na poziomie 8 GB/s w każdą stronę, co sprawia, że spełnia wymagania dotyczące transferu danych dla nowoczesnych aplikacji graficznych i gier. W praktyce, zastosowanie karty graficznej w tej konfiguracji zapewnia odpowiednią wydajność w procesach związanych z renderowaniem grafiki 3D, obliczeniami równoległymi oraz w pracy z dużymi zbiorami danych. Standard PCI-Express jest szeroko stosowany w branży komputerowej i zaleca się stosowanie najnowszych wersji interfejsu, aby maksymalizować wydajność systemów. Warto dodać, że dla użytkowników, którzy planują rozbudowę systemu o dodatkowe karty graficzne lub urządzenia, interfejs PCI-Express x16 zapewnia wystarczającą elastyczność i przyszłościowość. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które kładą nacisk na wydajność oraz trwałość komponentów.

Pytanie 14

Która edycja systemu operacyjnego Windows Server 2008 charakteryzuje się najmniej rozbudowanym interfejsem graficznym?

A. Datacenter

B. Server Core

C. Standard Edition

D. Enterprise

Wybór wersji Enterprise, Datacenter lub Standard Edition jest nieprawidłowy, ponieważ wszystkie te wersje systemu Windows Server 2008 zawierają pełny interfejs graficzny oraz szereg dodatkowych usług i funkcji, które nie są dostępne w Server Core. Wersja Enterprise oferuje zaawansowane funkcje takie jak wsparcie dla większej liczby procesorów i pamięci, jednak jej interfejs graficzny jest bardziej rozbudowany, co może zwiększać ryzyko ataków oraz skomplikować zarządzanie. Wersja Datacenter, przeznaczona głównie dla rozwiązań wirtualizacji, również korzysta z pełnego interfejsu, co wpływa na większe zużycie zasobów. Standard Edition to wersja przeznaczona dla niewielkich i średnich firm, również posiadająca rozbudowany interfejs graficzny. Często nie docenia się znaczenia optymalizacji środowiska serwerowego poprzez ograniczenie interfejsu graficznego, co prowadzi do nadmiernych wydatków na zasoby oraz zwiększonego ryzyka w zakresie bezpieczeństwa. Kluczem do efektywnego zarządzania serwerem jest wybór odpowiedniej wersji systemu operacyjnego, która odpowiada potrzebom organizacji, co w przypadku Windows Server 2008 najlepiej realizuje Server Core.

Pytanie 15

Jak nazywa się licencja w systemie Windows Server, która pozwala użytkownikom komputerów stacjonarnych na korzystanie z usług serwera?

A. BOX

B. MOLP

C. OEM

D. CAL

Wybór innych opcji sugeruje pewne nieporozumienia dotyczące systemów licencjonowania w środowisku IT. Licencja BOX, nazywana także jednostkową, jest przeważnie sprzedawana z oprogramowaniem, przeznaczona głównie dla użytkowników indywidualnych lub małych firm, nie jest jednak używana do udostępniania usług serwera. Licencja OEM (Original Equipment Manufacturer) jest przypisana do konkretnego sprzętu, co oznacza, że można ją używać tylko na zainstalowanym oryginalnym sprzęcie. Licencje te są często tańsze, ale ich przenoszenie na inne maszyny jest zabronione, co czyni je niewłaściwymi do zarządzania dostępem do serwera. MOLP (Microsoft Open License Program) to program licencyjny skierowany do dużych organizacji, umożliwiający zakup licencji w większych ilościach, ale nie odnosi się bezpośrednio do licencji dostępowych, które są kluczowe w kontekście otwierania dostępu do serwerów. Niezrozumienie różnicy między tymi typami licencji często prowadzi do błędnych decyzji zakupowych oraz naruszeń praw licencyjnych, co może skutkować dodatkowymi kosztami oraz ryzykiem prawnych konsekwencji. Dobrą praktyką jest zrozumienie struktury licencjonowania w Microsoft Windows Server oraz regularne aktualizowanie wiedzy na temat licencji, aby móc właściwie zarządzać zasobami IT w firmie.

Pytanie 16

Na schemacie przedstawiono konfigurację protokołu TCP/IP pomiędzy serwerem a stacją roboczą. Na serwerze zainstalowano rolę DNS. Wykonanie polecenia ping www.cke.edu.pl na serwerze zwraca pozytywny wynik, natomiast na stacji roboczej jest on negatywny. Jakie zmiany należy wprowadzić w konfiguracji, aby usługa DNS na stacji funkcjonowała poprawnie?

A. adres bramy na stacji roboczej na 192.168.1.10

B. adres serwera DNS na stacji roboczej na 192.168.1.11

C. adres serwera DNS na stacji roboczej na 192.168.1.10

D. adres bramy na serwerze na 192.168.1.11

Zamiana adresu bramy na stacji roboczej lub na serwerze nie rozwiązuje problemu związanego z negatywnym wynikiem polecenia ping na stacji roboczej, ponieważ problem dotyczy rozwiązywania nazw, a nie routingu. Brama domyślna w sieciach komputerowych jest używana do przesyłania pakietów IP poza lokalną sieć, jednak w tym przypadku komunikacja jest wewnątrz sieci lokalnej, a błędne ustawienia bramy nie byłyby przyczyną niepowodzenia w pingowaniu domeny. Zamiast tego, poprawna konfiguracja DNS jest kluczowa dla rozwiązywania nazw domenowych. Innym błędnym założeniem byłoby użycie adresu IP bramy jako serwera DNS. Adres bramy domyślnej jest przeznaczony do przesyłania ruchu do innych sieci, a nie do tłumaczenia nazw domen. Często spotykanym błędem jest również używanie adresu 127.0.0.1 jako DNS na komputerze, który nie jest serwerem DNS, ponieważ ten adres wskazuje na lokalną maszynę. W przypadku serwerów rzeczywiście pełniących rolę DNS, jak w tej sytuacji, należy skonfigurować stacje robocze, aby używały odpowiedniego adresu IP serwera DNS, co w tym przypadku jest 192.168.1.10. Takie podejście zapewnia, że stacja robocza ma dostęp do poprawnie skonfigurowanego serwera DNS, który może skutecznie tłumaczyć nazwy domenowe i umożliwiać komunikację sieciową. Warto również pamiętać, że w dużych sieciach czasem stosuje się redundancję serwerów DNS, aby zwiększyć dostępność, co jednak nie zmienia podstawowej potrzeby poprawnego skonfigurowania podstawowego serwera DNS w sieci lokalnej.

Pytanie 17

Ile domen kolizyjnych znajduje się w sieci przedstawionej na rysunku?

A. 4

B. 1

C. 5

D. 6

W sieci przedstawionej na rysunku mamy do czynienia z dwoma urządzeniami: hubem i switchem. Hub działa na warstwie fizycznej modelu OSI i nie rozdziela domen kolizyjnych. Oznacza to, że wszystkie urządzenia podłączone do huba znajdują się w jednej domenie kolizyjnej co zwiększa ryzyko kolizji pakietów. Switch natomiast działa na warstwie drugiej modelu OSI i tworzy oddzielne domeny kolizyjne dla każdego portu. W przypadku przedstawionej sieci oznacza to że switch rozdziela ruch pomiędzy urządzeniami dzięki czemu każde podłączone do niego urządzenie znajduje się w oddzielnej domenie kolizyjnej. Jednak ponieważ hub nie rozdziela domen kolizyjnych cała sieć podłączona do huba funkcjonuje jako jedna wspólna domena kolizyjna. Z tego powodu w całej sieci mamy do czynienia z jedną domeną kolizyjną obejmującą urządzenia podłączone do huba. W praktyce stosowanie hubów jest rzadkością ze względu na ich ograniczenia dlatego w nowoczesnych sieciach preferowane są switche które minimalizują ryzyko kolizji i poprawiają wydajność sieci.

Pytanie 18

Jakie cyfry należy wprowadzić na klawiaturze telefonu podłączonego do bramki VoIP po wcześniejszym wpisaniu *** aby ustalić adres bramy domyślnej sieci?

Parametr	Informacja	Opcje
Aby wejść w tryb konfiguracji należy wprowadzić *** po podniesieniu słuchawki.
Tabela przedstawia wszystkie parametry oraz ich opis
Menu główne po wprowadzeniu ***	Wejście w tryb programowania	- następna opcja + powrót do menu głównego Należy wybrać parametr 01-05, 07, 12-17, 47 lub 99
01	„DHCP" lub „statyczny IP"	Używając cyfry „9" przełączanie pomiędzy : statycznym i dynamicznym adresem.
02	Statyczny adres IP	Zostanie wyemitowany komunikat z adresem IP Należy wprowadzić nowy adres 12 cyfrowy za pomocą klawiatury numerycznej.
03	Maska podsieci + adres	Tak samo jak w przypadku 02
04	Brama domyślna + adres	Tak samo jak w przypadku 02
05	Adres serwera DNS	Tak samo jak w przypadku 02

A. 02

B. 04

C. 03

D. 01

Poprawna odpowiedź to 04 z powodu specyficznego parametru konfiguracyjnego w systemie VoIP. Brama domyślna jest kluczowym elementem w sieciach IP, umożliwiającym przekazywanie pakietów do innych sieci. Aby skonfigurować bramkę VoIP, konieczne jest przejście do odpowiedniego menu konfiguracyjnego poprzez wprowadzenie serii kodów na klawiaturze telefonu. W tym przypadku, po wpisaniu ***, wprowadzenie numeru 04 pozwala na dostęp do konfiguracji bramy domyślnej. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy obejmuje możliwość efektywnego zarządzania ruchem w sieci, a także zapewnienie, że urządzenia w sieci mogą komunikować się z innymi sieciami, co jest niezbędne w przypadku połączeń VoIP. Znajomość konfiguracji bramy jest podstawowym elementem zarządzania siecią i wpływa na wydajność oraz bezpieczeństwo transmisji danych. W branży IT standardy konfiguracyjne są kluczowe, ponieważ zapewniają zgodność i interoperacyjność różnych urządzeń i systemów, a także umożliwiają elastyczne dostosowywanie się do zmian infrastruktury sieciowej.

Pytanie 19

Adres IP (ang. Internet Protocol Address) to

A. adres logiczny urządzenia

B. adres fizyczny urządzenia

C. niepowtarzalny numer seryjny sprzętu

D. niepowtarzalna nazwa symboliczna sprzętu

Adres IP (ang. Internet Protocol Address) to logiczny adres przypisywany urządzeniom w sieci komputerowej, który umożliwia ich identyfikację oraz komunikację. Jest kluczowym elementem protokołu IP, który tworzy podstawę dla przesyłania danych w Internecie. Adresy IP mogą być dynamiczne lub statyczne. Dynamiczne adresy IP są przypisywane przez serwery DHCP na krótki czas, co zwiększa elastyczność i oszczędność adresów w przypadku urządzeń, które często łączą się z siecią. Przykładowo, komputer łączący się z publiczną siecią Wi-Fi otrzymuje zazwyczaj dynamiczny adres IP. Z kolei statyczne adresy IP są stałe i wykorzystywane w serwerach oraz urządzeniach, które muszą być zawsze dostępne pod tym samym adresem, jak np. serwery www. Znajomość adresacji IP jest istotna dla administratorów sieci, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie ruchem w sieci, diagnostykę problemów oraz zwiększa bezpieczeństwo poprzez odpowiednie ustawienia zapór i reguł routingu. Adres IP jest również podstawą do zrozumienia bardziej zaawansowanych koncepcji, takich jak NAT (Network Address Translation) czy VPN (Virtual Private Network).

Pytanie 20

Symbolika tego procesora wskazuje na

A. mobilnej wersji procesora

B. brak blokady mnożnika (unlocked)

C. jego niewielkich wymiarach obudowy

D. bardzo niskie zużycie energii przez procesor

Wiesz, przy rozkminianiu niepoprawnych odpowiedzi warto zrozumieć, czemu niektóre oznaczenia procesorów mogą być mylące. Oznaczenie modelu nie mówi nam nic o rozmiarze obudowy. To zależy od standardu socketu, jak LGA czy PGA, a nie od konkretnego modelu. I te oznaczenie K w nazwie procesora nie ma nic wspólnego z mobilną wersją. W sumie wersje mobilne mają inne litery i cyferki, które mówią o ich energooszczędności i termice, co jest ważne dla laptopów i innych przenośnych sprzętów. A jeszcze jedno - wcale nie jest tak, że oznaczenie tego procesora sugeruje niskie zużycie energii. Te oznaczenia T czy U to już inna bajka, bo są projektowane z myślą o niskim poborze energi, co ma sens w kontekście laptopów. Natomiast jeśli chodzi o procesory z odblokowanym mnożnikiem, to chodzi głównie o maksymalizację wydajności, a nie o minimalizację zużycia energii. Dlatego ważne jest, żeby znać te różnice - to pomaga w lepszym doborze sprzętu do swoich potrzeb, co ma znaczenie dla profesjonalistów i zapaleńców IT.

Pytanie 21

Aby chronić systemy sieciowe przed atakami z zewnątrz, należy zastosować

A. menedżera połączeń

B. zapory sieciowej

C. serwera DHCP

D. protokołu SSH

Zapora sieciowa, znana również jako firewall, jest kluczowym elementem zabezpieczającym systemy sieciowe przed nieautoryzowanym dostępem i atakami z zewnątrz. Działa ona na granicy pomiędzy zaufaną siecią a siecią zewnętrzną, kontrolując ruch przychodzący i wychodzący na podstawie ustalonych reguł bezpieczeństwa. Przykładowo, organizacje mogą skonfigurować zapory sieciowe tak, aby zezwalały na określone rodzaje ruchu (np. protokoły HTTP/HTTPS) oraz blokowały inne (np. porty wykorzystywane przez złośliwe oprogramowanie). Ponadto, zapory mogą być używane do segmentacji sieci, co zwiększa bezpieczeństwo poprzez ograniczenie dostępu do krytycznych zasobów. Dobre praktyki wskazują również na regularne aktualizowanie reguł oraz monitorowanie logów zapory, aby szybko reagować na potencjalne zagrożenia. Korzystanie z zapór, zarówno sprzętowych, jak i programowych, jest zalecane w standardach takich jak ISO/IEC 27001 czy NIST Cybersecurity Framework, co podkreśla ich znaczenie w ochronie danych i zasobów informacyjnych.

Pytanie 22

Jakie ustawienia dotyczące protokołu TCP/IP zostały zastosowane dla karty sieciowej, na podstawie rezultatu uruchomienia polecenia IPCONFIG /ALL w systemie Windows?

A. Karta sieciowa ma przypisany statyczny adres IP

B. Karta sieciowa nie posiada skonfigurowanego adresu serwera DNS

C. Karta sieciowa nie ma zdefiniowanego adresu bramy

D. Karta sieciowa otrzymała adres IP w sposób automatyczny

Prawidłowa odpowiedź wskazuje, że karta sieciowa uzyskała adres IP automatycznie. W systemie Windows polecenie IPCONFIG /ALL pozwala na wyświetlenie szczegółowych informacji o konfiguracji sieciowej. W przedstawionym wyniku można zauważyć, że opcja DHCP jest włączona, co oznacza, że karta sieciowa pobiera swój adres IP z serwera DHCP automatycznie. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest standardowym protokołem używanym do automatycznego przydzielania adresów IP oraz innych parametrów sieciowych, takich jak maska podsieci i brama domyślna, do urządzeń w sieci. Dzięki DHCP zarządzanie dużymi sieciami staje się bardziej efektywne, a błędy wynikające z ręcznego przypisywania adresów IP są zminimalizowane. Używanie DHCP jest szczególnie korzystne w środowiskach, gdzie urządzenia często się zmieniają, jak w biurach czy instytucjach edukacyjnych. Dzięki temu sieć jest bardziej elastyczna i mniej podatna na problemy związane z konfliktami adresów IP. Włączenie DHCP jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania siecią w większości współczesnych infrastruktur IT.

Pytanie 23

W jakiej logicznej topologii działa sieć Ethernet?

A. siatki gwiazdy

B. siatkowej

C. rozgłaszania

D. pierścieniowej i liniowej

Sieć Ethernet opiera się na topologii rozgłaszania, co oznacza, że dane są wysyłane do wszystkich urządzeń w sieci, a każde z nich podejmuje decyzję, czy dane te są dla niego przeznaczone. W praktyce oznacza to, że jeśli jedno urządzenie wysyła ramkę, to wszystkie inne urządzenia w sieci Ethernet odbierają tę ramkę, ale tylko to, którego adres MAC jest zgodny z adresem docelowym, przetworzy dane. Taki model komunikacji ma wiele zastosowań w małych i dużych sieciach, szczególnie tam, gdzie prosta konfiguracja i niskie koszty są kluczowe. Przykładem są sieci lokalne w biurach, gdzie wiele komputerów i urządzeń współdzieli tę samą infrastrukturę. Zgodnie z normą IEEE 802.3, Ethernet definiuje nie tylko fizyczny aspekt komunikacji, ale również zasadę działania w warstwie 2 modelu OSI, co czyni go fundamentem dla wielu współczesnych rozwiązań sieciowych. Dodatkowo, zrozumienie topologii rozgłaszania jest kluczowe dla projektowania i rozwiązywania problemów w sieciach, co przekłada się na większą efektywność operacyjną.

Pytanie 24

Na wyświetlaczu drukarki widnieje komunikat "PAPER JAM". Aby zlikwidować problem, należy w pierwszej kolejności

A. włożyć papier do podajnika

B. wymienić kartusz z materiałem drukującym

C. zidentyfikować miejsce zacięcia papieru w drukarce

D. zamontować podajnik papieru w drukarce

Zrozumienie problemu zacięcia papieru oraz odpowiednie reagowanie to kluczowe elementy eksploatacji drukarek. Przykłady błędnych odpowiedzi, takie jak załadowanie papieru do podajnika czy instalacja podajnika papieru w drukarce, nie prowadzą do rozwiązania problemu. W rzeczywistości, jeśli na wyświetlaczu pojawia się komunikat 'PAPER JAM', załadowanie nowego papieru nie ma sensu, ponieważ drukarka nie będzie mogła poprawnie pracować, dopóki nie usuniemy obecnego zacięcia. Podobnie, instalacja podajnika papieru, jeśli nie jest to konieczne, jest zbędna, gdyż problem nie leży w braku podajnika, lecz w już zaciętym papierze. Wymiana pojemnika z materiałem drukującym również nie jest odpowiednia w tym kontekście, ponieważ nie wpływa na rozwiązanie problemu zacięcia, a jedynie może prowadzić do niepotrzebnych wydatków. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków często wynikają z braku zrozumienia mechanizmów działania drukarki oraz niewłaściwej analizy sytuacji. Kluczowe w takich przypadkach jest podejście diagnostyczne, które pozwala na skuteczną identyfikację i usunięcie problemu. Wiedza na temat wewnętrznych procesów drukowania oraz lokalizacji elementów urządzenia jest niezbędna, aby skutecznie radzić sobie z usterkami.

Pytanie 25

W systemie Windows zastosowanie zaprezentowanego polecenia spowoduje chwilową modyfikację koloru

A. czcionki wiersza poleceń, która była uruchomiona z ustawieniami domyślnymi

B. tła okna wiersza poleceń, które zostało uruchomione z domyślnymi ustawieniami

C. paska tytułowego okna Windows

D. tła oraz tekstu okna Windows

Polecenie color w wierszu poleceń systemu Windows służy do zmiany koloru czcionki oraz tła w oknie konsoli. W formacie color X, gdzie X to cyfry lub litery reprezentujące kolory, zmiana ta dotyczy aktualnie otwartego okna wiersza poleceń i nie wpływa na inne części systemu Windows. Przykładowo polecenie color 1 ustawi kolor czcionki na niebieski z domyślnym czarnym tłem. Zrozumienie tego mechanizmu jest istotne dla administratorów systemów i programistów, gdyż pozwala na szybkie dostosowywanie środowiska pracy w celach testowych czy diagnostycznych. Warto również znać inne opcje, takie jak color 0A, które mogą służyć do bardziej zaawansowanych konfiguracji. Dobre praktyki w administracji systemem Windows uwzględniają umiejętność korzystania z poleceń wiersza poleceń w celu automatyzacji zadań oraz dostosowywania środowiska. W przypadku ustawienia domyślnych parametrów polecenie color resetuje zmiany na standardowe ustawienia, co jest przydatne w przypadku skryptowania i powtarzalnych zadań.

Pytanie 26

Jaką maksymalną prędkość danych można osiągnąć w sieci korzystającej z skrętki kategorii 5e?

A. 10 Mb/s

B. 1 Gb/s

C. 100 Mb/s

D. 10 Gb/s

Maksymalna prędkość transmisji danych w sieciach Ethernet przy zastosowaniu skrętki kategorii 5e wynosi 1 Gb/s, co jest zgodne z normą IEEE 802.3ab. Skrętki kategorii 5e są powszechnie stosowane w lokalnych sieciach komputerowych, oferując nie tylko odpowiednią przepustowość, ale również poprawioną jakość sygnału w porównaniu do wcześniejszych kategorii. Dzięki zastosowaniu tej kategorii kabli, możliwe jest wsparcie dla aplikacji takich jak streaming wideo, gry online oraz szybkie przesyłanie dużych plików. W praktycznych zastosowaniach, sieci oparte na skrętce 5e mogą obsługiwać różne urządzenia, w tym komputery, drukarki oraz urządzenia IoT, co czyni je wszechstronnym rozwiązaniem w biurach i domach. Ponadto, zgodność z obowiązującymi standardami zapewnia interoperacyjność z innymi systemami i urządzeniami, co jest kluczowe w dzisiejszym złożonym środowisku sieciowym.

Pytanie 27

Przed rozpoczęciem instalacji sterownika dla urządzenia peryferyjnego system Windows powinien weryfikować, czy dany sterownik ma podpis

A. elektroniczny

B. kryptograficzny

C. zaufany

D. cyfrowy

Wybranie odpowiedzi 'kryptograficzny', 'zaufany' lub 'elektroniczny' wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące terminologii związanej z bezpieczeństwem oprogramowania. Choć każdy z tych terminów może mieć swoje znaczenie w kontekście technologii informacyjnej, żaden z nich nie odnosi się bezpośrednio do specyficznego procesu weryfikacji, który stosuje system Windows. Termin 'kryptograficzny' odnosi się ogólnie do technik używanych do zabezpieczania informacji, ale nie jest wystarczająco precyzyjny, aby opisać, co rzeczywiście dzieje się podczas instalacji sterownika. Z kolei 'zaufany' to termin zbyt subiektywny i nieokreślony, który nie ma odniesienia do technicznych standardów weryfikacji. Ostatnia opcja, 'elektroniczny', również nie oddaje specyfiki podpisu, który jest cyfrowym mechanizmem potwierdzającym autentyczność i integralność pliku. Powoduje to mylne wrażenie, że każda forma weryfikacji, która obejmuje elektronikę, jest wystarczająca dla zapewnienia bezpieczeństwa, co jest nieprawidłowe. Kluczowym błędem jest pomieszanie pojęć związanych z różnymi metodami zabezpieczeń, co prowadzi do niepełnego zrozumienia istoty procesu. W rzeczywistości, cyfrowy podpis jest jedynym, właściwym mechanizmem w tym kontekście, który łączy kryptografię z praktycznym zastosowaniem weryfikacji sterowników.

Pytanie 28

Dobrze zaplanowana sieć komputerowa powinna pozwalać na rozbudowę, co oznacza, że musi charakteryzować się

A. skalowalnością

B. efektywnością

C. nadmiarowością

D. redundancją

Redundancja, wydajność i nadmiarowość to pojęcia, które mogą być mylone z skalowalnością, ale każde z nich odnosi się do innych aspektów projektowania sieci. Redundancja odnosi się do tworzenia dodatkowych ścieżek lub zasobów, które mają na celu zwiększenie niezawodności i dostępności sieci poprzez eliminację pojedynczych punktów awarii. Choć jest to istotne dla zapewnienia ciągłości działania, nie ma bezpośredniego związku ze zdolnością do rozbudowy infrastruktury w odpowiedzi na wzrastające potrzeby. Wydajność z kolei koncentruje się na zdolności sieci do przetwarzania i przesyłania danych w sposób efektywny, co jest ważne, ale nie oznacza, że sieć jest w stanie łatwo się rozbudowywać. Nadmiarowość, podobnie jak redundancja, dotyczy posiadania więcej niż jednego zasobu do wykonania tego samego zadania, co może prowadzić do większej niezawodności, ale nie wpływa na możliwość rozbudowy. Zatem, w kontekście projektowania sieci, kluczowe jest zrozumienie różnicy między tymi pojęciami a skalowalnością. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do pomylenia tych koncepcji, to utożsamianie stabilności i wydajności z możliwością rozbudowy infrastruktury. Dlatego ważne jest, aby podczas projektowania kierować się zasadą, że sieć powinna być nie tylko niezawodna i wydajna, ale przede wszystkim elastyczna i łatwa do rozbudowy w miarę zmieniających się potrzeb organizacji.

Pytanie 29

W systemie Linux uruchomiono skrypt z czterema argumentami. Jak można uzyskać dostęp do listy wszystkich wartości w skrypcie?

A. $*

B. $all

C. $@

D. $X

Użycie $* w kontekście przekazywania argumentów w skryptach Bash nie jest optymalne. Choć $* pozwala na dostęp do wszystkich argumentów, łączy je w jeden ciąg bez uwzględniania spacji, co może prowadzić do poważnych błędów w sytuacjach, gdy argumenty zawierają spacje. Na przykład, wywołując skrypt z argumentami 'arg1', 'arg 2', $* wyprodukuje wynik traktujący wszystkie te argumenty jako jeden, co zniekształca ich rzeczywistą wartość i może prowadzić do nieprawidłowego działania skryptu. Ponadto, używanie $X jest zupełnie niepoprawne, ponieważ nie jest to standardowy zmienny w Bash, a zastosowanie $all jest również nietypowe i niepoprawne. Te niepoprawne podejścia wynikają często z nieporozumienia na temat sposobu, w jaki Bash interpretuje argumenty. Często programiści nie zdają sobie sprawy, że brak cudzysłowów przy użyciu $* może prowadzić do utraty kontekstu argumentów, co jest typowym błędem w praktyce skryptowej. Aby uniknąć tych sytuacji, istotne jest, aby zgłębić dokumentację oraz zastosować dobre praktyki w zakresie przetwarzania argumentów, co z pewnością przyczyni się do wyższej jakości skryptów i ich niezawodności.

Pytanie 30

Wynikiem mnożenia dwóch liczb binarnych 11100110 oraz 00011110 jest liczba

A. 6900 (h)

B. 0110 1001 0000 0000 (2)

C. 6900 (10)

D. 64400 (o)

Prawidłowym wynikiem mnożenia dwóch liczb binarnych 11100110 (które odpowiadają 198 w systemie dziesiętnym) i 00011110 (które odpowiadają 30 w systemie dziesiętnym) jest 6900 (w systemie dziesiętnym). Aby to zrozumieć, warto przypomnieć sobie podstawowe zasady mnożenia liczb binarnych. W systemie binarnym każda cyfra reprezentuje potęgę liczby 2, a podczas mnożenia należy zastosować podobne zasady jak w mnożeniu w systemie dziesiętnym, ale z ograniczeniem do dwóch cyfr: 0 i 1. Po wykonaniu mnożenia i zsumowaniu wyników dla poszczególnych bitów, otrzymujemy ostateczny wynik. Przykłady zastosowania tej wiedzy są powszechne w programowaniu i inżynierii komputerowej, gdzie operacje na liczbach binarnych są fundamentem przetwarzania danych. Umiejętność przeprowadzania takich operacji pozwala na lepsze zrozumienie działania procesorów oraz algorytmów matematycznych, co jest niezbędne w pracy z systemami niskiego poziomu oraz w algorytmach kryptograficznych.

Pytanie 31

Aktywacja opcji Udostępnienie połączenia internetowego w systemie Windows powoduje automatyczne przydzielanie adresów IP dla komputerów (hostów) z niej korzystających. W tym celu używana jest usługa

A. NFS

B. DHCP

C. DNS

D. WINS

Usługa DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest kluczowym elementem zarządzania siecią komputerową, który automatyzuje proces przypisywania adresów IP urządzeniom podłączonym do sieci. W momencie, gdy włączasz udostępnienie połączenia internetowego w systemie Windows, DHCP uruchamia serwer, który dostarcza dynamiczne adresy IP hostom w sieci lokalnej. Dzięki temu urządzenia nie muszą być konfigurowane ręcznie, co znacznie ułatwia zarządzanie siecią, zwłaszcza w przypadku większych środowisk, takich jak biura czy instytucje. DHCP pozwala również na centralne zarządzanie ustawieniami sieciowymi, takimi jak maska podsieci, brama domyślna, czy serwery DNS, co jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi. Przykładem zastosowania DHCP może być sytuacja, w której w biurze pracuje wielu pracowników, a każdy z nich korzysta z różnych urządzeń (laptopów, tabletów, smartfonów). Usługa DHCP sprawia, że każdy z tych urządzeń otrzymuje unikalny adres IP automatycznie, co minimalizuje ryzyko konfliktów adresów IP i zapewnia płynność działania sieci.

Pytanie 32

Użytkownik o nazwie Gość jest częścią grupy Goście, która z kolei należy do grupy Wszyscy. Jakie uprawnienia do folderu test1 ma użytkownik Gość?

A. użytkownik Gość ma uprawnienia jedynie do zapisu w folderze test1

B. użytkownik Gość ma uprawnienia tylko do odczytu folderu test1

C. użytkownik Gość nie ma uprawnień do folderu test1

D. użytkownik Gość dysponuje pełnymi uprawnieniami do folderu test1

Przekonanie że użytkownik Gość posiada jakiekolwiek uprawnienia do folderu test1 wynika z niepełnego zrozumienia struktury nadawania uprawnień w systemach operacyjnych takich jak Windows. System ten zarządza uprawnieniami poprzez mechanizm grup użytkowników gdzie każdemu użytkownikowi można przypisać różne poziomy dostępu do zasobów. Często błędnie zakłada się że przynależność do grupy takiej jak Wszyscy automatycznie przyznaje pewne uprawnienia jednak w praktyce konkretne ustawienia uprawnień mogą to modyfikować. W przypadku gdy w ustawieniach uprawnień folderu zaznaczono opcje odmowy dla użytkownika Gość jak pokazano na obrazku oznacza to że wszelkie formy dostępu są wyraźnie ograniczone. Systemy takie jak Windows interpretują ustawienie odmowy jako nadrzędne wobec innych ustawień co oznacza że użytkownikowi Gość żadne uprawnienia nie są przyznane nawet jeśli należą do grup z domyślnymi uprawnieniami jak Wszyscy. Popularnym błędem jest przekonanie że brak specyficznego odznaczenia opcji uprawnień oznacza dostęp co jest niezgodne z zasadami administracji sieciowej. Kluczowe jest zrozumienie że rzeczywiste uprawnienia użytkownika są sumą przypisanych uprawnień z uwzględnieniem nadrzędności ustawień odmowy co w praktyce oznacza że każde ustawienie odmowy przyćmiewa inne możliwe przyznane prawa. Takie podejście zapewnia spójność i bezpieczeństwo zasobów w środowiskach złożonych gdzie różne grupy i użytkownicy mogą mieć różne poziomy dostępu do tych samych zasobów a domyślne przypisanie odmowy zapewnia dodatkowy poziom ochrony przed nieautoryzowanym dostępem. W przypadku zarządzania zasobami krytycznymi zawsze należy rozważać priorytetyzację bezpieczeństwa nad wygodą ustawień domyślnych.

Pytanie 33

Komputer, którego serwis ma być wykonany u klienta, nie odpowiada na naciśnięcie przycisku POWER. Jakie powinno być pierwsze zadanie w planie działań związanych z identyfikacją i naprawą tej awarii?

A. sprawdzenie, czy zasilanie w gniazdku sieciowym jest prawidłowe

B. opracowanie kosztorysu naprawy

C. odłączenie wszystkich komponentów, które nie są potrzebne do działania komputera

D. przygotowanie rewersu serwisowego

Sprawdzenie zasilania w gniazdku sieciowym jest kluczowym krokiem w procesie diagnozy problemów z komputerem, który nie reaguje na wciśnięcie przycisku POWER. W praktyce, wiele usterek sprzętowych związanych jest z brakiem zasilania, co może wynikać z różnych przyczyn, takich jak uszkodzenie kabla zasilającego, problem z gniazdkiem sieciowym lub awaria listwy zasilającej. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, przed przystąpieniem do bardziej skomplikowanych działań naprawczych, należy upewnić się, że urządzenie jest prawidłowo zasilane. Na przykład, jeśli gniazdko nie dostarcza energii, może to być spowodowane przepalonym bezpiecznikiem lub uszkodzonym przewodem zasilającym. W takich przypadkach, zanim przejdziemy do demontażu urządzenia, sprawdzenie zasilania jest szybką i efektywną metodą na wyeliminowanie najprostszych przyczyn problemu. Dodatkowo, w przypadku sprzętu biurowego, często wykorzystuje się multimetry do pomiaru napięcia w gniazdku, co pozwala na szybką identyfikację problemu. Przestrzeganie procedur diagnostycznych, takich jak ta, jest niezbędne dla efektywnego rozwiązywania problemów i minimalizowania przestojów sprzętowych.

Pytanie 34

Na podstawie jakiego adresu przełącznik podejmuje decyzję o przesyłaniu ramek?

A. Adresu docelowego MAC

B. Adresu źródłowego MAC

C. Adresu docelowego IP

D. Adresu źródłowego IP

Słuchaj, jest parę niejasności, gdy mówimy o adresach w kontekście działania przełącznika. Adres źródłowy i docelowy IP dotyczą warstwy 3 w modelu OSI, czyli warstwy sieciowej, a nie warstwy 2, gdzie działają przełączniki. Przełącznik nie korzysta z adresów IP przy przesyłaniu ramek, tylko zwraca uwagę na adresy MAC. Jak ktoś zaczyna mieszać IP w tej kwestii, to może dojść do błędnych wniosków – przełącznik wcale nie wie, jakie IP są związane z danym MAC. I jeszcze jedna rzecz – mylenie adresu źródłowego MAC z docelowym to też pułapka. Adres źródłowy MAC pokazuje, skąd ramka pochodzi, ale to adres docelowy decyduje, dokąd ta ramka ma iść. Takie zamieszanie w hierarchii adresowania w modelu OSI może prowadzić do kłopotów z konfiguracją sieci, co sprawia, że przesyłanie danych nie działa jak powinno i mogą się pojawić problemy z bezpieczeństwem. Dobrze jest zapamiętać te różnice między adresami w różnych warstwach modelu OSI i ich rolami w sieci.

Pytanie 35

Złącze SC powinno być zainstalowane na kablu

A. telefonicznym

B. typu skrętka

C. światłowodowym

D. koncentrycznym

Złącze SC (Subscriber Connector) to typ złącza stosowanego w systemach światłowodowych, które charakteryzuje się prostym systemem wtykowym i wysoką jakością transmisji sygnału. W przypadku kabli światłowodowych, złącza SC są często wykorzystywane ze względu na ich niską tłumienność i stabilność. Złącze to jest obecne w wielu zastosowaniach, w tym w sieciach telekomunikacyjnych oraz w systemach komputerowych, gdzie wymagana jest szybka i niezawodna transmisja danych. Warto podkreślić, że standardy takie jak IEC 61754-4 określają specyfikacje dla złączy światłowodowych, w tym SC, co zapewnia ich szeroką kompatybilność i niezawodność. Przykładem praktycznego zastosowania złącza SC może być podłączenie światłowodów w centrach danych, gdzie ich wydajność i odporność na zakłócenia są kluczowe dla zapewnienia ciągłości działania usług.

Pytanie 36

Aby zarządzać aplikacjami i usługami uruchamianymi podczas startu systemu operacyjnego w Windows 7, należy skorzystać z programu

A. autorun.inf

B. autoexec.bat

C. config.sys

D. msconfig.exe

Wybierając config.sys, autorun.inf lub autoexec.bat, można wprowadzić znaczące nieporozumienia dotyczące sposobów zarządzania uruchamianiem systemu Windows. Config.sys to plik konfiguracyjny stosowany głównie w systemach DOS oraz we wcześniejszych wersjach Windows, służący do ładowania sterowników i ustawień systemowych, ale nie ma zastosowania w kontekście ich zarządzania w Windows 7. Z kolei plik autorun.inf jest używany do automatyzacji uruchamiania programów z nośników zewnętrznych, takich jak płyty CD czy pamięci USB, ale nie dotyczy on aplikacji startowych systemu. Autoexec.bat to skrypt uruchamiany w systemach DOS oraz wcześniejszych wersjach Windows, który zawierał polecenia do konfigurowania środowiska pracy, jednak również nie jest używany w Windows 7. Te podejścia mogą prowadzić do błędnych wniosków, ponieważ użytkownicy mogą mylić ich funkcjonalności z nowoczesnymi metodami zarządzania startem systemu. Ważne jest, aby zrozumieć, że w Windows 7 zarządzanie uruchamianiem aplikacji i usług odbywa się przede wszystkim poprzez msconfig.exe, co jest zgodne z aktualnymi standardami zarządzania systemem.

Pytanie 37

Jakie właściwości topologii fizycznej sieci zostały przedstawione w poniższej ramce?

A. Siatki

B. Magistrali

C. Gwiazdy

D. Rozgłaszania

Zrozumienie błędnych odpowiedzi wymaga analizy każdej z topologii. Topologia rozgłaszania, chociaż może wydawać się podobna, polega na tym, że dane są rozsyłane do wszystkich urządzeń w sieci, co jest nieco inne od opisanego mechanizmu nasłuchiwania tylko na dane adresowane do konkretnego urządzenia. Ponadto, w przypadku topologii gwiazdy, każde urządzenie jest podłączone do centralnego przełącznika lub koncentratora, co umożliwia komunikację równoległą i eliminację problemów z jednoczesnymi transmisjami, a także upraszcza lokalizację ewentualnych uszkodzeń. W topologii siatki urządzenia są połączone ze sobą w sposób, który zapewnia dużą redundancję i niezawodność, co jest przeciwieństwem słabej odporności na awarie, jaką charakteryzuje się topologia magistrali. Przykłady myślowych błędów, które mogą prowadzić do takich nieprawidłowych wniosków, obejmują mylenie ogólnych zasad komunikacji w sieciach z konkretnymi mechanizmami działania. Wiedza na temat różnych topologii sieciowych oraz ich zastosowań w praktyce jest kluczowa dla projektowania efektywnych i niezawodnych systemów komunikacyjnych, co jest szczególnie ważne w kontekście obecnych standardów sieciowych oraz ich implementacji w nowoczesnych infrastrukturach IT.

Pytanie 38

Jakie urządzenia wykorzystuje się do porównywania liczb w systemie binarnym?

A. multipleksery

B. sumatory

C. komparatory

D. demultipleksery

Komparatory to układy elektroniczne, które służą do porównywania wartości binarnych. Ich głównym zadaniem jest określenie, która z porównywanych liczb jest większa, mniejsza lub równa. Komparatory są kluczowym elementem w systemach cyfrowych, od prostych układów logicznych po złożone procesory. Przykładowo, w systemach mikroprocesorowych komparatory są używane do operacji porównawczych w instrukcjach warunkowych, co pozwala na podejmowanie decyzji na podstawie wartości rejestrów. W praktyce, komparatory stosuje się również w aplikacjach analogowych, takich jak porównywarki napięcia. Warto zauważyć, że standardy branżowe, takie jak IEEE, definiują funkcjonowanie i parametry komparatorów, co zapewnia ich interoperacyjność w różnych systemach. Dobrą praktyką jest także stosowanie komparatorów w układach z minimalnym opóźnieniem, co zwiększa wydajność obliczeń w systemach wymagających szybkiej analizy danych.

Pytanie 39

Jakie urządzenie stosuje technikę polegającą na wykrywaniu zmian w pojemności elektrycznej podczas manipulacji kursorem na monitorze?

A. touchpad

B. mysz

C. trackpoint

D. joystik

Touchpad to urządzenie wejściowe, które wykorzystuje metodę detekcji zmian pojemności elektrycznej, aby zareagować na ruch palca użytkownika. W dotykowych panelach, takich jak touchpad, pod powierzchnią znajdują się czujniki, które monitorują zmiany w polu elektrycznym, gdy palec zbliża się do powierzchni. Działa to na zasadzie pomiaru pojemności elektrycznej, co pozwala na precyzyjne określenie pozycji dotyku. Takie rozwiązanie znajduje zastosowanie w laptopach, tabletach oraz niektórych smartfonach. Z perspektywy ergonomii i interakcji użytkownika, touchpady oferują łatwość nawigacji i możliwość wykonywania gestów, co poprawia komfort pracy. Przykładowo, przesunięcie palcem w górę może zastąpić przewijanie strony, a wykonanie podwójnego stuknięcia może działać jak kliknięcie. W kontekście standardów branżowych, touchpady muszą spełniać określone normy jakości w zakresie detekcji dotyku oraz responsywności, co wpływa na ich popularność w nowoczesnych urządzeniach komputerowych.

Pytanie 40

Jaką liczbę adresów IP należy wykorzystać, aby 4 komputery podłączone do switcha mogły się swobodnie komunikować?

A. 4

B. 5

C. 2

D. 3

Wybór mniejszej liczby adresów IP, takich jak 2, 3 czy 5, jest błędny z perspektywy podstawowych zasad adresacji IP. W przypadku 2 adresów IP, można by pomyśleć, że dwa komputery mogłyby się komunikować, ale w praktyce nie wystarczy to, aby zapewnić komunikację między wszystkimi 4 komputerami. Komunikacja w sieci wymaga, aby każde urządzenie miało unikalny adres IP, co oznacza, że każdemu z 4 komputerów musi zostać przypisany oddzielny adres. Wybór 3 adresów IP również nie wystarcza, ponieważ brakujący adres uniemożliwi jednemu z komputerów komunikację. Wreszcie, wybór 5 adresów IP prowadzi do nadmiarowości, co nie jest konieczne w tej sytuacji i może prowadzić do nieefektywnej organizacji adresacji sieciowej. W myśleniu o adresacji IP kluczowe jest zrozumienie zasady, że każdy element sieci musi być identyfikowalny, co nie jest możliwe przy mniejszej liczbie adresów niż liczba urządzeń. Stosowanie dobrych praktyk w zarządzaniu adresami IP przyczynia się do efektywności i bezpieczeństwa w sieciach komputerowych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej