Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 17 marca 2025 11:03
Data zakończenia: 17 marca 2025 11:18

Egzamin niezdany

Wynik: 10/40 punktów (25,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Do wytwarzania odzieży nie nadaje się materiał

A. z uszkodzonym brzegiem

B. z pojedynczą blizną

C. z nierównomierną barwą

D. ze zniekształconą krajką

Tkaniny z uszkodzonym brzegiem, nierównomierną barwą oraz ze zniekształconą krajką również mogą być uznawane za wady, ale w różnych kontekstach mogą być mniej problematyczne niż blizny. Uszkodzenia brzegów mogą wskazywać na niewłaściwe cięcie lub przechowywanie materiału, co może wpływać na proces produkcji, ale nie zawsze uniemożliwi jego wykorzystanie. Nierównomierna barwa, chociaż estetycznie niepożądana, często może być rezultatem naturalnych procesów barwienia i w przypadku pewnych produktów można ją zaakceptować, zwłaszcza jeśli wpasowuje się w zamierzony efekt wizualny. W przypadku zniekształconej krajki, jeżeli te zniekształcenia są minimalne, materiał może być użyty, o ile nie wpływa to na funkcjonalność końcowego wyrobu. W branży odzieżowej istnieje wiele standardów dotyczących jakości materiałów, które pozwalają na pewną elastyczność przy akceptacji drobnych defektów, zwłaszcza w kontekście stylizacji, gdzie trendy mogą obejmować 'wady' jako element designu. Jednak blizny, będące dowodem na uszkodzenie, mogą prowadzić do poważniejszych problemów związanych z wytrzymałością w trakcie użytkowania, co czyni je zdecydowanie bardziej problematycznym defektem. Dlatego, w kontekście wybierania materiałów do produkcji odzieży, ważne jest, aby producent rozumiał różnice w wadach i ich potencjalny wpływ na jakość oraz bezpieczeństwo gotowego produktu.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

Zanim rozpoczniesz pracę na maszynie do szycia, powinieneś upewnić się, czy jest ona zaopatrzona w

A. szpulkę z nićmi

B. zęby transportujące

C. osłonę igły

D. komplet stopek

Osłona igły to kluczowy element maszyny szwalniczej, który ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa użytkownika oraz ochronę igły przed uszkodzeniami. Jej obecność jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania maszyny, ponieważ zabezpiecza przed przypadkowym kontaktem z igłą podczas szycia, co może prowadzić do poważnych obrażeń. W profesjonalnych zakładach szwalniczych, zgodnie z normami BHP, każda maszyna powinna być wyposażona w odpowiednią osłonę, aby zminimalizować ryzyko wypadków. Przykładem zastosowania osłony igły jest sytuacja, gdy operator musi przeprowadzić konserwację maszyny; osłona zabezpiecza go przed przypadkowym uderzeniem igły. Dbanie o to, aby osłona była w dobrym stanie i prawidłowo zamocowana, jest istotnym elementem procedur bezpieczeństwa. Warto także pamiętać o regularnym sprawdzaniu, czy osłona nie jest uszkodzona, co może wpływać na bezpieczeństwo pracy oraz jakość szycia.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

Płaszcz kobiecy, który ma być przerobiony, jest za luźny w okolicy ramion. Jakie pomiary kontrolne należy pobrać od klientki, aby skorygować ten problem?

A. PcPl

B. RvRv

C. RvNv

D. XcXc

Odpowiedzi XcXc, RvNv i PcPl są niewłaściwe, ponieważ nie odnoszą się bezpośrednio do problemu za szerokich ramion. XcXc dotyczy długości rękawów, co jest istotne, ale nie rozwiązuje problemu związane z szerokością ramion. Przy przeróbkach istotne jest, aby koncentrować się na miejscach, które mają największy wpływ na wygląd i dopasowanie odzieży. Z kolei RvNv, który odnosi się do pomiaru obwodu w biodrach, również nie przyczyni się do korekty problematycznego dopasowania w ramionach. Biodra i ramiona to różne obszary ciała, a ich pomiary powinny być analizowane oddzielnie. Odpowiedź PcPl, dotycząca pomiaru obwodu klatki piersiowej, może być istotna dla ogólnego dopasowania płaszcza, ale nie jest bezpośrednio związana z problemem za szerokich ramion, co może prowadzić do błędnych wniosków. Często zdarza się, że projektanci czy krawcy, ignorując kluczowe pomiary, podejmują decyzje na podstawie niekompletnych informacji, co finalnie prowadzi do niezadowolenia klientek oraz potrzeby dodatkowych przeróbek. Dlatego tak ważne jest, aby zawsze dokładnie analizować każdy aspekt sylwetki klientki przed przystąpieniem do przeróbek.

Pytanie 7

Dostosowanie do figury prostej sukni z zaszewkami piersiowymi, za luźnej na linii talii, obejmuje między innymi pogłębienie istniejących lub stworzenie nowych zaszewek

A. od linii ramienia z przodu i z tyłu

B. pionowych z przodu i z tyłu

C. od linii dekoltu z przodu

D. barkowych z tyłu

Wybór odpowiedzi dotyczących zaszewek od linii podkroju szyi w przodzie, barkowych w tyle, czy od linii ramienia w przodzie i tyle nie jest poprawny, ponieważ te techniki nie są odpowiednie dla procesu dopasowywania sylwetki prostej sukni, która ma zaszewki piersiowe. Zaszewek od podkroju szyi używa się głównie w górnych częściach odzieży, takich jak bluzki czy żakiety, aby podkreślić formę dekoltu, co w przypadku sukni nie rozwiązuje problemu z nadmiarem materiału w okolicach talii. Podobnie, zaszewki barkowe w tyle są często stosowane w odzieży męskiej lub w damskich kurtkach, ale nie wpływają na kształt sukni, która wymaga innego podejścia. Wreszcie, zaszewki od linii ramienia w przodzie i tyle mogą być użyteczne w kontekście wykończenia rękawów, ale nie rozwiążą problemu luźnej talii. Zrozumienie, kiedy i jak zastosować konkretne rodzaje zaszewek, jest kluczowe w krawiectwie, a nieodpowiednie ich stosowanie prowadzi do nieestetycznych efektów oraz dyskomfortu w noszeniu. Warto zwrócić uwagę na praktyczne aspekty dopasowywania, takie jak wykonanie próbnych przymiarek oraz dopasowanie głębokości zaszewek w zależności od indywidualnych wymagań sylwetki.

Pytanie 8

Jednym z powodów powstawania marszczeń na szwach, które mogą wystąpić podczas szycia maszyną szwalniczą, jest

A. źle dobrane nici

B. nierównomierne przesuwanie tkaniny

C. wyłączony mechanizm posuwu materiału

D. niewłaściwie dobrana igła

Kiedy szyjemy, ważne jest, żeby materiał przesuwał się równo, bo inaczej nasze szwy mogą być marszczone i to wygląda po prostu nieestetycznie. Na przykład, gdy pracujemy z grubymi tkaninami, to nierówny posuw może być spowodowany tym, że materiał stawia opór. Dlatego dobrze jest ustawić maszynę tak, żeby ząbki transportowe dobrze prowadziły materiał. Fajnie jest też używać odpowiednich stopek, bo to naprawdę może pomóc. I pamiętaj, nawet najlepsze nici i igły nie załatwią sprawy, jeśli materiał nie będzie przesuwany równomiernie. Żeby szycie było na poziomie, potrzebujemy nie tylko dobrego sprzętu, ale też umiejętności, żeby go dobrze wykorzystać. Regularne sprawdzanie mechanizmów posuwu to klucz do sukcesu, zwłaszcza kiedy mamy do czynienia z różnorodnymi materiałami.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

Jakie narzędzie powinno być użyte do przymocowania kieszeni klinowych w spodniach?

A. ryglówkę

B. fastrygówkę

C. dziurkarkę

D. pikówkę

Ryglówka to technika mocowania, która idealnie nadaje się do utrzymywania kieszeni klinowych w spodniach. Dzięki zastosowaniu ryglówek, możemy uzyskać stabilne i trwałe mocowanie, co jest kluczowe w odzieży roboczej oraz codziennej. W praktyce, ryglówki są stosowane w przemyśle odzieżowym do mocowania elementów, które wymagają odporności na naprężenia mechaniczne, co jest szczególnie istotne w przypadku kieszeni, które są często obciążane. Zastosowanie ryglówek w tym kontekście odpowiada standardom jakości w branży, które podkreślają znaczenie wytrzymałych i estetycznych rozwiązań. Warto również zauważyć, że ryglówki stosowane są w połączeniu z innymi technikami szycia, co pozwala na zwiększenie trwałości konstrukcji. Przykładem może być odzież robocza, w której kieszenie muszą wytrzymać intensywne użytkowanie. Ponadto, ryglówki pomagają w estetycznym wykończeniu, eliminując niepożądane fałdy i nierówności.

Pytanie 11

W procesie końcowego prasowania płaszczy produkowanych w zakładzie odzieżowym można wykorzystać

A. manekin do prasowania

B. żelazko z generatorem pary

C. prasę specjalistyczną

D. automat do prasowania

Żelazko z wytwornicą pary, choć powszechnie stosowane w domach i małych zakładach krawieckich, w kontekście końcowego prasowania płaszczy nie znajduje zastosowania w profesjonalnej produkcji. Wytwornica pary generuje dużą ilość pary, co może być przydatne do wygładzania materiałów, jednak nie zapewnia odpowiedniego kształtu i struktury odzieży, co jest kluczowe w produkcji płaszczy. Prasowanie przy użyciu żelazka nie pozwala na uformowanie odzieży zgodnie z jej przeznaczeniem, co często prowadzi do powstania zagnieceń podczas noszenia. Automat prasowalniczy z kolei może być używany do prostszych elementów odzieży, ale w kontekście bardziej skomplikowanych form, jak płaszcze, nie jest w stanie zapewnić precyzyjnego kształtowania. Prasa specjalna, mimo że jest narzędziem używanym w niektórych zakładach, nie jest dedykowana do końcowego prasowania płaszczy, ponieważ jej działanie opiera się na dużym nacisku, co może prowadzić do deformacji materiału. Typowym błędem w myśleniu jest przekonanie, że każde urządzenie do prasowania sprawdzi się w każdej sytuacji; kluczowe jest dobranie narzędzia do specyficznych wymagań odzieży, co w przypadku płaszczy najlepiej realizuje manekin prasowalniczy.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

Regulację odległości pomiędzy dwoma następującymi przeplotami ściegu maszynowego w maszynie stębnowej wykonuje się przy pomocy regulatora

A. skoku ściegu

B. siły docisku stopki

C. szerokości ściegu

D. napięcia nici górnej

Odpowiedzi dotyczące szerokości ściegu, napięcia nici górnej oraz siły docisku stopki są nieprawidłowe z perspektywy technicznej. Szerokość ściegu odnosi się do odległości pomiędzy skrajnymi punktami ściegu zygzakowego, co jest istotne jedynie w przypadku zastosowania ozdobnych lub zygzakowych ściegów, a nie w kontekście ustawiania odległości między przeplotami ściegu maszynowego, co dotyczy skoku. Napięcie nici górnej jest istotne dla jakości ściegu, gdyż odpowiada za napięcie nitki podczas szycia, ale nie wpływa na długość samego ściegu ani na odległość między przeplotami. Również siła docisku stopki, chociaż ważna dla stabilności materiału podczas szycia, nie ma wpływu na długość czy odległość między poszczególnymi przeplotami. Często popełnianym błędem jest mylenie tych parametrów, co może prowadzić do nieprawidłowego ustawienia maszyny i w efekcie do obniżenia jakości wyrobów. W przypadku szycia, precyzyjne ustawienie skoku ściegu jest kluczowe dla zapewnienia odpowiedniego wyglądu i trwałości szwów, dlatego istotne jest, aby zrozumieć różnice między tymi parametrami i ich wpływ na proces szycia.

Pytanie 15

Pomiar krawiecki "łuk długości przodu do piersi" powinien być realizowany w kierunku pionowym od punktu

A. rylcowego, przez punkt szyjny przedni do chrząstki tarczykowej

B. karkowego, przez punkt szyjny boczny do punktu brodawkowego

C. karkowego, przez brodawkę piersiową do punktu podpiersiowego

D. szyjnego bocznego, przez punkt karkowy do punktu brodawkowego

Inne odpowiedzi na to pytanie niestety są błędne i nie biorą pod uwagę ważnych punktów anatomicznych, które są istotne przy krawiectwie. Pierwsza błędna opcja mówi o pomiarze od punktu rylcowego przez szyjny przedni do chrząstki tarczykowej. Rylcowy punkt to nie jest dobry wybór, bo to nie jest naturalny punkt na ciele do takiego pomiaru. Chrząstka tarczykowa też nie ma znaczenia w kontekście odzieżowym, a to może dać niezbyt dobre dopasowanie. Kolejna nieprawidłowa odpowiedź zaczyna pomiar od punktu szyjnego bocznego przez karkowy do brodawki piersiowej. Znowu, zaczynasz od złego punktu, więc efekty mogą być kiepskie. Ostatnia odpowiedź, która mówi o pomiarze od karkowego do brodawki piersiowej w kierunku podpiersiowym, też nie jest prawidłowa, bo to zmienia proporcje i estetykę odzieży. Podsumowując, te błędy wskazują na brak znajomości podstawowych zasad pomiarów krawieckich i anatomicznych punktów, a to jest mega ważne, żeby osiągnąć dobre wyniki w szyciu.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

Zmiana bluzki ukazanej na ilustracji, mająca na celu dopasowanie jej do talii figury, wymaga odszycia zaszewek

A. pionowych w przodzie i w tyle

B. od linii boku w przodzie

C. od linii ramienia w przodzie

D. barkowych w tyle

Wybór zaszewek barkowych w tyle nie jest odpowiedni w przypadku, gdy celem jest dopasowanie bluzki w talii. Zaszewek barkowych używa się głównie do modelowania linii ramion i dekoltu, a nie do kształtowania talii. Odszycie takich zaszewek może wpłynąć na komfort noszenia, jednak nie ma wpływu na dopasowanie w dolnych partiach bluzki. Z kolei zaszewki od linii boku w przodzie są również niewłaściwe, ponieważ skupiają się na bocznych partiach odzieży, a nie na talji. Tego rodzaju zaszewki mogą pomóc w poprawie dopasowania w obszarze bioder, ale nie dostosują bluzki do sylwetki w talii. W przypadku zaszewek od linii ramienia w przodzie, ich zastosowanie ogranicza się do obszaru ramion, co również w żaden sposób nie wpływa na kształt talii. W praktyce, niewłaściwe odszycie zaszewek może prowadzić do nieestetycznych marszczeń i niedopasowania odzieży, co jest częstym błędem wśród początkujących krawców. Zrozumienie, gdzie i jak powinny być umiejscowione zaszewki, jest kluczowe dla osiągnięcia optymalnego dopasowania. Dlatego warto zwrócić uwagę na odpowiednie techniki krawieckie, aby uniknąć tych powszechnych pułapek.

Pytanie 18

Jakie materiały należy wykorzystać do usztywnienia kołnierza oraz mankietów w damskiej bluzce?

A. włosiankę.

B. kamel.

C. filc.

D. włókniteks.

Kamel, włosianka oraz filc, choć są materiałami używanymi w przemyśle odzieżowym, nie są odpowiednie do usztywnienia kołnierza i mankietów bluzek damskich z kilku powodów. Kamel, będący włóknem zwierzęcym, może być zbyt miękki i elastyczny, co nie pozwala na uzyskanie wymaganej struktury i trwałości. Ponadto, jego właściwości absorbujące wilgoć mogą wpłynąć negatywnie na kształt odzieży, szczególnie w przypadku intensywnego użytkowania. Włosianka, z kolei, jest materiałem o wyższej gramaturze, który w praktyce stosowany jest głównie w odzieży roboczej lub zimowej, gdzie dominuje potrzeba izolacji cieplnej. Nie nadaje się ona do delikatnych fasonów, które wymagają bardziej subtelnego wykończenia. Filc, będący materiałem o zwartej strukturze, często wykorzystywany jest w akcesoriach i dekoracjach, ale jego zastosowanie w odzieży może prowadzić do problemów z przewiewnością i komfortem noszenia. Takie podejście do wyboru materiałów może prowadzić do nieodpowiedniego dopasowania oraz obniżenia estetyki gotowego produktu. Wybierając materiały do usztywnienia, należy kierować się ich właściwościami technicznymi oraz zastosowaniem branżowym, aby osiągnąć optymalne rezultaty w projektowaniu odzieży.

Pytanie 19

Podszewkę z wiskozowego jedwabiu o splocie atłasowym, tkaną w szerokie białe i wąskie czarne paski, powinno się wykorzystać do

A. wykończenia rękawów w marynarce męskiej

B. termoizolacyjnego ocieplenia zimowego płaszcza

C. ochrony nogawek przed wypychaniem w spodniach

D. wykończenia dolnej krawędzi kołnierza w marynarce wełnianej

Zastosowanie podszewki z jedwabiu wiskozowego o splocie atłasowym do zabezpieczenia nogawek w spodniach jest nieodpowiednie, ponieważ ten materiał nie jest odpowiedni do funkcji ochronnej. Materiały używane do zabezpieczania nogawek w spodniach powinny cechować się wytrzymałością oraz odpornością na tarcie, co nie jest typowe dla jedwabiu wiskozowego. Kolejny błąd to pomysł użycia tego materiału do termoizolacyjnego ocieplenia płaszcza zimowego. Podszewki nie są projektowane z myślą o izolacji cieplnej; zamiast tego powinny być wykonane z materiałów takich jak polar czy wełna, które skutecznie zatrzymują ciepło. Wreszcie, wykończenie spodu kołnierza w marynarce nie powinno być wykonane z tego rodzaju podszewki, ponieważ jest ona zbyt delikatna i nie zapewnia odpowiedniej struktury, która jest potrzebna w obszarze kołnierza, gdzie ważne jest, aby materiał był bardziej sztywny i odporny na deformacje. Powszechnym błędem jest nieodpowiednie dopasowanie materiału do funkcji, co może prowadzić do niepraktycznych i nieestetycznych rozwiązań. W przypadku marynarek, odpowiednie materiały, takie jak bawełna lub poliester, które cechują się większą trwałością, powinny być preferowane.

Pytanie 20

Jaką najwyższą temperaturę można ustawić podczas prasowania lnianej spódnicy damskiej, jeśli na metce producent umieścił symbol żelazka z trzema kropkami wewnątrz?

A. 120°C

B. 200°C

C. 100°C

D. 150°C

Wybór innych temperatur prasowania dla lnianej spódnicy damskiej wskazuje na niepełne zrozumienie symboliki używanej na metkach odzieżowych. Na przykład, temperatura 150°C jest zbyt niska, by skutecznie prasować len, ponieważ materiał ten wymaga wyższej temperatury, aby zmięknąć i pozbyć się zagnieceń. Zastosowanie takiej temperatury mogłoby prowadzić do nieefektywnego prasowania, a w rezultacie do konieczności wielokrotnego wykonywania tego procesu, co jest nie tylko czasochłonne, ale i może wpłynąć na trwałość tkaniny. Z kolei opcja 120°C również nie spełnia wymogów lnu, który wymaga wyższej temperatury. Prasowanie w temperaturze 100°C jest niewłaściwe, ponieważ wystawienie lnu na tak niską temperaturę może skutkować jego sztywnieniem lub nieodpowiednim wygładzeniem, co prowadzi do niezadowolenia z efektu końcowego. Kluczowe jest zrozumienie, że materiały naturalne, takie jak len, mają swoje specyficzne wymagania, a ich niewłaściwe traktowanie może prowadzić do uszkodzeń. Dlatego ważne jest, aby zawsze kierować się zaleceniami producenta, które są oparte na standardach branżowych dotyczących pielęgnacji tkanin. Warto również zaznaczyć, że wiedza na temat odpowiednich temperatur prasowania ma kluczowe znaczenie dla utrzymania jakości i estetyki ubrań przez dłuższy czas.

Pytanie 21

Jakie są określenia błędów, które pojawiają się podczas szycia i wpływają na jakość wyprodukowanego odzieżowego produktu?

A. Wykroju

B. Konfekcyjne

C. Materiałowe

D. Funkcjonalne

Błędy konfekcyjne to te, które powstają w procesie szycia i mają bezpośredni wpływ na jakość oraz estetykę wyrobu odzieżowego. Obejmują one szereg problemów, takich jak niewłaściwe dopasowanie elementów, złe wykończenie szwów, czy też użycie nieodpowiednich technik szycia. Przykładowo, w przypadku niewłaściwego umiejscowienia szwów, może dochodzić do deformacji kształtu odzieży, co sprawia, że produkt końcowy nie spełnia oczekiwań klienta. Dobre praktyki w branży odzieżowej wymagają przestrzegania standardów jakości, co obejmuje m.in. dokładne sprawdzanie wymiarów wykroju oraz dbałość o detale w przypadku wykończenia szwów. Warto również zauważyć, że techniki takie jak 'double-stitched seams' (podwójne szwy) są wykorzystywane w celu zwiększenia wytrzymałości i estetyki odzieży. Zrozumienie błędów konfekcyjnych oraz ich konsekwencji jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości wyrobów oraz zadowolenia klientów.

Pytanie 22

Którą z poniższych tkanin wybierzesz do uszycia bielizny dla niemowląt, np. kaftanika?

A. Flausz

B. Taftę

C. Drelich

D. Batyst

Batyst to materiał charakteryzujący się dużą delikatnością, przewiewnością oraz miękkością, co czyni go idealnym wyborem do produkcji bielizny niemowlęcej, takiej jak kaftaniki. Tkanina ta jest wytwarzana z cienkich włókien bawełnianych lub lnianych, co zapewnia komfort noszenia oraz minimalizuje ryzyko podrażnień delikatnej skóry dziecka. Batyst tłumi też wilgoć, co jest istotnym aspektem w przypadku odzieży dla niemowląt. W praktyce, jego zastosowanie w odzieży dziecięcej pozwala na stworzenie lekkich, oddychających i wygodnych produktów, które są zgodne z wytycznymi dotyczącymi zdrowia i bezpieczeństwa dzieci. Dodatkowo, batyst jest łatwy do prania i szybko schnie, co jest istotnym atutem dla rodziców. Stosując się do norm bezpieczeństwa, takich jak Oeko-Tex Standard 100, można mieć pewność, że tkanina nie zawiera szkodliwych substancji chemicznych, co czyni ją odpowiednią dla wrażliwej skóry niemowląt.

Pytanie 23

W bluzce, która ma być poprawiona, zaszewki piersiowe są zszyte zbyt nisko. Który wymiar powinno się zmierzyć na sylwetce klientki, aby naprawić ten błąd?

A. opx

B. XlXl

C. SySvXp

D. ot

Wybór takich pomiarów jak ot, opx i XlXl to nie najlepszy pomysł. Każdy z tych pomiarów odnosi się do czegoś innego i nie dotyczy bezpośrednio umiejscowienia zaszewek piersiowych. Na przykład, ot, czyli obwód talii, nie ma nic wspólnego z wysokością zaszewek, bo dotyczy dolnej części sylwetki. OpX, czyli obwód piersi, jest fajnym pomiarem, ale jego rola to określenie szerokości bluzki w najszerszym miejscu, a nie pomoc w ustawieniu zaszewek. A XlXl, czyli długość rękawa, to już w ogóle nie ma związku z dopasowaniem w okolicy piersi. Wybierając złe pomiary, można łatwo nabrać się na błąd w szyciu, co kończy się niezadowoleniem klientów i marnowaniem materiałów. Każdy z tych pomiarów ma swoją specyfikę, i ich złe zastosowanie w kontekście zaszewek może prowadzić do odzieży, która nie spełnia oczekiwań dotyczących dopasowania i wyglądu.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

Aby wykroić elementy z pojedynczych warstw materiału, należy zastosować

A. mechaniczny ciąg krojczy

B. maszynę krojcza z nożem taśmowym

C. elektryczne nożyce tarczowe

D. krajarkę z nożem okrągłym

Wybór nieodpowiednich narzędzi do cięcia materiałów może prowadzić do wielu problemów w produkcji. Mechaniczny ciąg krojczy, który jest jednym z wymienionych narzędzi, nie jest przeznaczony do cięcia pojedynczych warstw materiału, a jego działanie polega na przesuwaniu materiałów w procesie obróbczych. Zastosowanie tego typu urządzeń może prowadzić do nieprecyzyjnego wykroju oraz zwiększonego zużycia materiału. Z kolei maszyna krojcza z nożem taśmowym jest bardziej dostosowana do cięcia większych ilości materiału lub grubych warstw, co nie jest praktyczne w przypadku pojedynczych warstw. Takie maszyny wymagają przy tym większej siły i mogą generować dodatkowe napięcia w materiale. Krajarka z nożem okrągłym, choć bywa używana w niektórych zastosowaniach, również nie jest optymalnym rozwiązaniem do cięcia pojedynczych warstw, ponieważ może powodować zniekształcenia krawędzi. W efekcie, wybór niewłaściwego narzędzia do danego zadania nie tylko obniża jakość końcowego produktu, ale również zwiększa ryzyko strat materiałowych i podnosi koszty produkcji. Kluczowe jest zrozumienie, jakie narzędzie jest odpowiednie w danym kontekście, aby uniknąć tych problemów.

Pytanie 27

Jakie parametry są właściwe do prasowania spodni wykonanych z lnu?

A. 110℃, bez użycia pary

B. 150℃, z użyciem pary

C. 200℃, z użyciem pary

D. 150℃, bez użycia pary

Prasowanie lnianych spodni w temperaturach niższych niż 200℃ lub bez użycia pary jest niewłaściwe. Użycie niskich temperatur, takich jak 110℃ czy 150℃, nie pozwala na skuteczne usunięcie zagnieceń, ponieważ włókna lnu wymagają wyższej temperatury, aby stały się wystarczająco elastyczne. Prasowanie w takich warunkach może prowadzić do sytuacji, w której nawet po długoterminowym prasowaniu, na tkaninie pozostałyby nieestetyczne zagniecenia. Dodatkowo, brak pary podczas prasowania lnu często prowadzi do jego sztywności, co może zniweczyć efekt końcowy. Niektórzy mogą błędnie sądzić, że prasowanie bez pary jest wystarczające, jednak w praktyce może to jedynie pogorszyć stan tkaniny. Ponadto, temperatura 150℃, chociaż wyższa od 110℃, wciąż nie jest wystarczająca dla większości lnianych tkanin, co zwiększa ryzyko ich uszkodzenia. Warto zatem, aby każdy, kto ma do czynienia z lnem, zrozumiał, jak istotne jest przestrzeganie zalecanych temperatur i technik prasowania, aby zapewnić najlepsze rezultaty i dbać o trwałość odzieży.

Pytanie 28

Oblicz szerokość zaszewki bocznej w podstawowej spódnicy dla klientki z wymiarami: obwód pasa = 72,0 cm, obwód bioder = 96,0 cm?

A. 6 cm

B. 4 cm

C. 8 cm

D. 2 cm

Wybierając inne wartości szerokości zaszewki, można natknąć się na kilka powszechnych błędów, które często wynikają z niewłaściwego zrozumienia zasad konstrukcji odzieżowej. Odpowiedzi takie jak 2 cm, 4 cm czy 8 cm nie uwzględniają istotnych proporcji między obwodami pasa a bioderami. Na przykład, szerokość 2 cm jest zbyt mała dla tego zakresu wymiarów i może nie zapewnić odpowiedniego wsparcia, co prowadzi do braku dopasowania i niewłaściwego ułożenia spódnicy. Z drugiej strony, 8 cm jest zbyt szerokie, co może powodować nadmiar materiału w okolicy talii, tworząc nieestetyczne fałdy i zwiększając ryzyko dyskomfortu podczas noszenia. Kluczowe w konstrukcji zaszewek jest zrozumienie, że ich szerokość powinna być dostosowana do różnicy pomiędzy wymiarami, co pozwala na uzyskanie zharmonizowanego kształtu. Dobrą praktyką jest stosowanie zasady, w której zaszewka powinna wynosić około 10% różnicy między wymiarami, aby zapewnić optymalne dopasowanie. Dlatego ważne jest, by w każdym przypadku brać pod uwagę indywidualne wymiary i zasady konstrukcji, aby osiągnąć zamierzony efekt estetyczny oraz funkcjonalny.

Pytanie 29

Jakie urządzenia krojące nadają się do podziału nakładu o wysokości 70 mm na części?

A. Nożyce elektryczne

B. Krajarkę taśmową

C. Wykrojniki

D. Krajarkę tarczową

Nożyce elektryczne, mimo że są urządzeniem stosunkowo wszechstronnym, nie są przystosowane do cięcia materiałów o wysokości 70 mm. Ich konstrukcja i mechanizm działania sprawiają, że najlepiej sprawdzają się przy cienkich materiałach, podczas gdy grubsze nakłady mogą stanowić zbyt duże obciążenie, co prowadzi do szybszego zużycia narzędzia oraz obniżenia jakości cięcia. W przypadku krajarki taśmowej, chociaż jest ona w stanie ciąć materiały wzdłuż, jej zastosowanie do cięcia grubych nakładów może być problematyczne z uwagi na ograniczenia konstrukcyjne, takie jak długość taśmy oraz jej elastyczność. Wykrojniki, z kolei, są przeznaczone do produkcji powtarzalnych kształtów, a nie do cięcia na sekcje, co z kolei czyni je nieodpowiednimi w tym kontekście. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do wyboru niewłaściwego urządzenia, obejmują skupienie się jedynie na ogólnych możliwościach maszyny, bez uwzględnienia specyfiki materiału oraz wysokości nakładu, co w przemyśle jest kluczowe dla efektywności i jakości procesów produkcyjnych.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

Brzeg spódnicy z pełnego koła jest nieregularny. Aby prawidłowo wykonać cyrklowanie, należy

A. założyć spódnicę na manekina

B. rozłożyć spódnicę na płasko

C. założyć spódnicę na sylwetkę

D. zawiesić spódnicę na wieszaku

Odpowiedzi takie jak 'ułożyć spódnicę na płasko', 'założyć spódnicę na manekin' oraz 'zawiesić spódnicę na wieszak' nie są odpowiednie dla prawidłowego cyrklowania spódnicy z pełnego koła. Ułożenie spódnicy na płasko nie oddaje rzeczywistego kształtu sylwetki, co może prowadzić do błędnych pomiarów i nierównych krawędzi. Takie podejście ignoruje naturalne krzywizny ciała, co jest kluczowe w projektowaniu odzieży. W przypadku założenia spódnicy na manekin, choć może to wydawać się poprawne, nie uwzględnia to indywidualnych różnic w sylwetkach ludzkich. Manekiny mają standardowe wymiary, które mogą znacząco różnić się od rzeczywistych wymiarów użytkownika. Z kolei zawieszenie spódnicy na wieszaku powoduje, że materiał nie jest odpowiednio napięty, co prowadzi do błędnych zarysów dolnej krawędzi. W kontekście dobrych praktyk w krawiectwie, zawsze powinno się dążyć do tego, aby materiał był przymierzany w taki sposób, by uwzględnić jego naturalny układ na ciele. Ignorowanie tych aspektów prowadzi do frustracji w końcowym efekcie pracy oraz zwiększa ryzyko konieczności ponownego przekształcenia projektu, co generuje dodatkowe koszty oraz czas pracy.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 37

Jaka tkanina będzie najlepsza na letnią bluzę w stylu safari?

A. 100% bawełna

B. Bawełna z dodatkiem włókien syntetycznych

C. Len z dodatkiem włókien syntetycznych

D. 100% len

Podczas wyboru materiału na letnią bluzę w stylu safari, niektórzy mogą rozważać tkaniny z domieszką włókien chemicznych, co często prowadzi do nieporozumień. Przykładowo, len z domieszką włókien chemicznych może wydawać się kuszący, jednakże takie połączenie obniża oddychalność, co jest kluczowe w cieplejszych warunkach. Tkaniny chemiczne, takie jak poliester, mogą zatrzymywać wilgoć, co powoduje dyskomfort i nadmierne pocenie się. W przypadku bawełny z domieszką włókien chemicznych, podobny problem może wystąpić; chociaż bawełna sama w sobie jest naturalnym włóknem, dodanie syntetycznych komponentów może wpływać na jej zdolności wentylacyjne. W efekcie, taka mieszanka może przyczyniać się do uczucia przegrzania oraz dyskomfortu podczas noszenia. Ponadto, 100% bawełna, chociaż jest naturalnym materiałem, nie dorównuje lnu pod względem wytrzymałości i trwałości, co jest szczególnie istotne w kontekście aktywności outdoorowych. Dlatego też, wybierając tkaninę na letnie ubrania safari, warto kierować się materiałami, które zapewniają optymalną cyrkulację powietrza i komfort termiczny, a len jest bez wątpienia jednym z najlepszych wyborów w tej kategorii.

Pytanie 38

Oblicz wydatki na wykonanie spodni o długości 100 cm dla obwodu bioder (obt) 90 cm, zakładając, że cena 1 m materiału o szerokości 140 cm wynosi 50,00 zł, koszt usługi to 30,00 zł, a koszty zakładowe to 10,00 zł, natomiast wydatki na dodatki wynoszą 15,00 zł?

A. 130,00 zł

B. 110,00 zł

C. 100,00 zł

D. 120,00 zł

Aby obliczyć całkowity koszt wykonania spodni, należy uwzględnić wszystkie składowe, które wchodzą w skład ceny. Koszt tkaniny na 100 cm spodni można obliczyć, przeliczywszy cenę za metr tkaniny z szerokością 140 cm, która wynosi 50,00 zł. Ponieważ 1 m tkaniny to 100 cm, więc na uszycie spodni potrzebujemy 1 m tkaniny, co daje koszt 50,00 zł. Koszt wykonania usługi to dodatkowe 30,00 zł, a koszty zakładowe wynoszą 10,00 zł. Dodatkowo, koszt dodatków, takich jak zamki, guziki czy nici, wynosi 15,00 zł. Sumując wszystkie te koszty: 50,00 zł (tkanina) + 30,00 zł (usługa) + 10,00 zł (koszty zakładowe) + 15,00 zł (dodatki), otrzymujemy 110,00 zł. Taki sposób podejścia do obliczeń jest zgodny z dobrymi praktykami w branży odzieżowej, gdzie dokładność w kosztorysowaniu jest kluczowa dla zachowania rentowności produkcji.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

Koszt usługi szycia damskiego żakietu na podszewce w zakładzie krawieckim wynosi 200,00 zł. Do wykonania żakietu wykorzystano 2,00 m tkaniny wełnianej po 80,00 zł za 1,00 m oraz 1,20 m podszewki w cenie 15,00 zł za 1 m. Jaka jest całkowita wartość kosztów bezpośrednich związanych z realizacją tej usługi, w tym koszty materiałów, dodatków oraz robocizny?

A. 378,00 zł

B. 298,00 zł

C. 295,00 zł

D. 380,00 zł

Wiesz, obliczanie kosztów przy robieniu żakietu to ważna sprawa i musisz upewnić się, że wszystko uwzględniasz. Jak ktoś wybiera złą odpowiedź, to zazwyczaj chodzi o błędy w rachunkach albo nie do końca zrozumienie, co liczyć w kosztach. Może niektóre osoby pomijają koszt robocizny, a to jest bardzo istotne! Wiadomo, że do kosztów bezpośrednich wlicza się materiały, ale wynagrodzenie krawca też jest kluczowe. Końcowy koszt to suma wydatków na tkaniny, dodatki i robociznę. Czasem źle zrozumiane jednostki pomiarowe mogą prowadzić do błędnych wyliczeń. Ważne jest, żeby mieć pojęcie o strukturze kosztów, bo to pomaga w lepszym zarządzaniu finansami i podejmowaniu świadomych decyzji co do cen usług. Dlatego warto analizować każdy element kosztów przed ich podsumowaniem.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej