Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 7 maja 2025 13:07
Data zakończenia: 7 maja 2025 13:42

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaki sprzęt powinno się wybrać do pomiarów schematu okablowania strukturalnego sieci lokalnej?

A. Analizator sieci LAN

B. Analizator protokołów

C. Monitor sieciowy

D. Reflektometr OTDR

Analizator sieci LAN to kluczowe narzędzie w zarządzaniu i diagnozowaniu sieci lokalnych. Jego główną funkcją jest monitorowanie i analizowanie ruchu sieciowego, co pozwala na identyfikację problemów z wydajnością oraz ocenę stanu połączeń. W kontekście pomiarów mapy połączeń okablowania strukturalnego, analizator ten umożliwia zbieranie danych o użyciu pasma, opóźnieniach, a także błędach komunikacyjnych. Na przykład, podczas wdrażania nowej infrastruktury sieciowej, technik może wykorzystać analizator sieci LAN do przeprowadzenia testów wydajności i potwierdzenia, że wszystkie urządzenia są prawidłowo podłączone i komunikują się ze sobą. Dodatkowo, zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, takie jak standardy IEEE 802.3, regularne monitorowanie sieci przy użyciu analizatora LAN jest niezbędne dla zapewnienia niezawodności i efektywności działania sieci. To narzędzie pozwala także na wizualizację topologii sieci, co jest kluczowe w zarządzaniu złożonymi środowiskami IT.

Pytanie 2

W systemach Windows, aby określić, w którym miejscu w sieci zatrzymał się pakiet, stosuje się komendę

A. nslookup

B. tracert

C. ipconfig

D. ping

Użycie komendy 'ping' do ustalenia, gdzie w sieci zatrzymał się pakiet, jest często mylnie interpretowane jako wystarczające rozwiązanie. 'Ping' jest narzędziem, które testuje dostępność hosta w sieci poprzez wysyłanie pakietów ICMP Echo Request i oczekiwanie na odpowiedzi. Choć pozwala to na sprawdzenie, czy dany adres IP jest osiągalny, nie dostarcza informacji o trasie, którą pakiety pokonują ani o ewentualnych punktach, w których mogą występować opóźnienia. Użycie 'ipconfig' również nie ma związku z monitorowaniem trasy pakietów. 'Ipconfig' jest narzędziem do wyświetlania informacji o konfiguracji interfejsów sieciowych na lokalnym komputerze, co może być przydatne w innych kontekstach, ale nie w śledzeniu ruchu sieciowego. Z kolei 'nslookup' służy do sprawdzania informacji o systemie nazw domen (DNS), co również nie jest odpowiednie do analizy trasy połączenia. Typowym błędem jest mylenie celów narzędzi – 'ping' czy 'ipconfig' są użyteczne w innych aspektach diagnostyki, ale nie w kontekście identyfikacji problemów z trasą pakietów. Właściwe zrozumienie funkcji każdego z tych narzędzi jest kluczowe dla efektywnego diagnozowania i rozwiązywania problemów w sieciach komputerowych.

Pytanie 3

Jakie stwierdzenie dotyczące konta użytkownika Active Directory w systemie Windows jest właściwe?

A. Nazwa logowania użytkownika musi mieć mniej niż 21 znaków

B. Nazwa logowania użytkownika nie może mieć długości większej niż 100 bajtów

C. Nazwa logowania użytkownika musi mieć mniej niż 20 znaków

D. Nazwa logowania użytkownika może mieć długość większą niż 100 bajtów

Wielu użytkowników może mieć trudności z interpretacją wymagań dotyczących długości nazwy logowania użytkownika w Active Directory, co prowadzi do powszechnych nieporozumień. Stwierdzenie, że nazwa logowania musi mieć mniej niż 20 lub 21 znaków, jest mylące, ponieważ w rzeczywistości ograniczenia są znacznie bardziej elastyczne. Warto zauważyć, że maksymalna długość nazwy logowania użytkownika w Active Directory wynosi 256 znaków, co stanowi istotny element praktyk administracyjnych dla dużych instytucji. Zastosowanie zbyt krótkich nazw logowania może prowadzić do sytuacji, w których identyfikacja użytkowników staje się problematyczna, zwłaszcza w przypadku, gdy w organizacji działa wiele osób z podobnymi imionami i nazwiskami. Ograniczenia długości nazwy mogą również wpływać na integrację z innymi systemami, gdzie dłuższe identyfikatory są wymagane. Wreszcie, błędne przekonania na temat ograniczeń długości mogą skutkować nieefektywnym zarządzaniem kontami użytkowników, co z kolei może prowadzić do nieporozumień, zwiększenia ryzyka bezpieczeństwa oraz utrudnień w audytach. Dlatego ważne jest, aby administratorzy byli dobrze poinformowani o faktycznych możliwościach oraz standardach dotyczących długości nazw logowania w systemie Active Directory.

Pytanie 4

W metodzie archiwizacji danych nazwanej Dziadek – Ojciec – Syn na poziomie Dziadek przeprowadza się kopię danych na koniec

A. miesiąca

B. roku

C. dnia

D. tygodnia

Odpowiedź 'miesiąca' jest prawidłowa w kontekście strategii archiwizacji danych Dziadek – Ojciec – Syn, ponieważ na poziomie Dziadek zakłada się wykonywanie kopii zapasowych co miesiąc. Ta strategia jest stosunkowo szeroko akceptowana w branży IT, ponieważ pozwala na utrzymanie odpowiedniego balansu pomiędzy częstotliwością archiwizacji a ilością przechowywanych danych. Regularne archiwizowanie danych co miesiąc umożliwia organizacjom szybkie przywracanie pełnych zestawów danych w przypadku awarii lub utraty informacji. Przykłady zastosowania tej strategii można znaleźć w firmach, które wymagają stabilnych i długoterminowych kopii zapasowych, takich jak instytucje finansowe czy szpitale, dla których przechowywanie danych przez dłuższy czas jest kluczowe. W praktyce, przy odpowiednim zarządzaniu cyklem życia danych, strategia ta również pozwala na efektywne zarządzanie przestrzenią dyskową i ogranicza ryzyko przechowywania niepotrzebnych danych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania danymi.

Pytanie 5

Na diagramie działania skanera, element oznaczony numerem 1 odpowiada za

A. wzmacnianie sygnału elektrycznego

B. zamiana sygnału analogowego na sygnał cyfrowy

C. zamiana sygnału optycznego na sygnał elektryczny

D. wzmacnianie sygnału optycznego

Zamiana sygnału optycznego na sygnał elektryczny jest kluczowym etapem działania skanera, który umożliwia dalsze przetwarzanie zeskanowanego obrazu. Proces ten zachodzi w detektorze światła, który jest elementem przetwarzającym odbity lub przechodzący strumień świetlny na sygnał elektryczny. W skanerach wykorzystuje się najczęściej fotodiody lub matryce CCD/CMOS, które są czułe na zmiany intensywności światła. Dzięki temu skaner jest w stanie odczytać różnice w jasności i kolorze na skanowanym dokumencie. Praktycznym zastosowaniem tej technologii jest tworzenie cyfrowych kopii dokumentów, które można łatwo przechowywać, edytować i przesyłać. Precyzyjna zamiana sygnału optycznego na elektryczny jest zgodna ze standardami branżowymi i jest podstawą dla dalszych operacji, takich jak wzmacnianie sygnału czy jego digitalizacja. Wykorzystanie odpowiednich detektorów światła zapewnia wysoką jakość skanowania oraz dokładność odtwarzanych barw i szczegółów, co jest szczególnie ważne w zastosowaniach graficznych i archiwizacji dokumentów.

Pytanie 6

Użytkownicy z grupy Pracownicy nie mają możliwości drukowania dokumentów za pośrednictwem serwera drukarskiego w systemie operacyjnym Windows Server. Przysługuje im jedynie uprawnienie 'Zarządzanie dokumentami'. Co należy uczynić, aby rozwiązać przedstawiony problem?

A. Dla grupy Pracownicy należy przyznać uprawnienia 'Drukuj'

B. Dla grupy Pracownicy należy wycofać uprawnienia 'Zarządzanie dokumentami'

C. Dla grupy Administratorzy należy wycofać uprawnienia 'Drukuj'

D. Dla grupy Administratorzy należy wycofać uprawnienia 'Zarządzanie dokumentami'

Odpowiedź, która sugeruje nadanie grupie Pracownicy uprawnienia 'Drukuj', jest prawidłowa, ponieważ użytkownicy tej grupy muszą mieć odpowiednie uprawnienia, aby móc wykonywać operacje związane z drukowaniem dokumentów. W systemie Windows Server uprawnienia do drukowania są kluczowe dla poprawnego funkcjonowania serwera wydruku. Użytkownicy, którzy posiadają jedynie uprawnienia 'Zarządzanie dokumentami', mogą jedynie zarządzać zadaniami drukowania (takimi jak zatrzymywanie lub usuwanie dokumentów z kolejki drukowania), ale nie mają możliwości fizycznego wydruku. Aby umożliwić użytkownikom z grupy Pracownicy drukowanie, administrator musi dodać im uprawnienia 'Drukuj'. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania uprawnieniami w systemach operacyjnych, które zalecają przydzielanie minimalnych, ale wystarczających uprawnień dla użytkowników, co zwiększa bezpieczeństwo i kontrolę nad zasobami. Na przykład, w organizacjach, gdzie dostęp do drukarek jest ograniczony, uprawnienia te powinny być nadawane na poziomie grupy, aby uprościć proces zarządzania i audytu. Zastosowanie tego rozwiązania powinno poprawić efektywność pracy w biurze oraz zminimalizować problemy związane z niewłaściwym dostępem do zasobów wydruku.

Pytanie 7

W architekturze sieci lokalnych opartej na modelu klient - serwer

A. wszyscy klienci mają możliwość dostępu do zasobów innych komputerów.

B. każdy z komputerów zarówno dzieli się pewnymi zasobami, jak i korzysta z zasobów pozostałych komputerów.

C. wydzielone komputery pełnią funkcję serwerów, które udostępniają zasoby, podczas gdy inne komputery z tych zasobów korzystają.

D. żaden z komputerów nie odgrywa dominującej roli wobec innych.

Architektura sieci lokalnych typu klient-serwer opiera się na podziale ról pomiędzy komputerami w sieci. W tej konfiguracji wyodrębnia się komputery pełniące funkcję serwerów, które udostępniają zasoby, takie jak pliki, aplikacje czy drukarki, oraz komputery klienckie, które z tych zasobów korzystają. Serwery są zazwyczaj skonfigurowane w taki sposób, aby były w stanie obsługiwać jednocześnie wiele połączeń od różnych klientów, co zwiększa wydajność i efektywność zarządzania zasobami. Przykładami zastosowania tej architektury są serwery plików w biurach, które umożliwiają pracownikom dostęp do wspólnych dokumentów, oraz serwery baz danych, które zarządzają danymi wykorzystywanymi przez aplikacje klienckie. Warto również zaznaczyć, że ta struktura sieciowa jest zgodna z najlepszymi praktykami branżowymi dotyczącymi zarządzania sieciami, co przyczynia się do ich stabilności i bezpieczeństwa.

Pytanie 8

Urządzenia wykorzystujące port USB 2.0 są zasilane napięciem, którego wartość znajduje się w przedziale

A. 4,75 V - 5,35 V

B. 3,55 V - 4,15 V

C. 5,35 V - 5,95 V

D. 4,15 V - 4,75 V

Urządzenia korzystające z portu USB 2.0 są zasilane napięciem w zakresie 4,75 V - 5,35 V. To napięcie zostało ustalone w standardzie USB 2.0, który zapewnia odpowiednią jakość zasilania dla urządzeń takich jak myszy, klawiatury, drukarki i inne peryferia komputerowe. Utrzymywanie tego zakresu napięcia jest kluczowe, aby zapewnić stabilne działanie podłączonych urządzeń oraz uniknąć problemów związanych z nadmiernym lub zbyt niskim napięciem, które mogłoby prowadzić do uszkodzenia sprzętu. Na przykład, wiele urządzeń mobilnych ładowanych przez USB 2.0 korzysta z tego standardu, co pozwala na bezpieczne zasilanie z portów komputerowych czy zasilaczy sieciowych. Dodatkowo, standard USB 2.0 przewiduje maksymalny prąd wynoszący 500 mA, co również ma istotne znaczenie w kontekście projektowania i doboru komponentów elektronicznych. W praktyce, zrozumienie tych wartości pomocne jest w rozwoju nowych urządzeń i systemów elektronicznych oraz w diagnostyce problemów z zasilaniem.

Pytanie 9

Adres MAC (Medium Access Control Address) to sprzętowy identyfikator karty sieciowej Ethernet w warstwie modelu OSI

A. drugiej o długości 32 bitów

B. trzeciej o długości 48 bitów

C. trzeciej o długości 32 bitów

D. drugiej o długości 48 bitów

Adres MAC (Medium Access Control Address) jest unikalnym identyfikatorem przypisywanym do interfejsu sieciowego, który działa na drugiej warstwie modelu OSI, czyli na warstwie łącza danych. Ma długość 48 bitów, co pozwala na stworzenie ogromnej liczby unikalnych adresów, zatem w praktyce każdy sprzęt, który łączy się z siecią, ma przypisany własny adres MAC. Adresy MAC są używane w sieciach Ethernet oraz Wi-Fi do identyfikacji urządzeń w sieci lokalnej. Przykładowo, gdy komputer próbuje wysłać dane do innego urządzenia w tym samym lokalnym segmencie sieci, wykorzystuje adres MAC odbiorcy do skierowania pakietów danych. Warto również zauważyć, że adresy MAC są podstawą dla protokołów takich jak ARP (Address Resolution Protocol), który służy do mapowania adresów IP na adresy MAC. Dlatego też zrozumienie adresów MAC jest kluczowe dla projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 10

W systemie DNS, aby powiązać nazwę hosta z adresem IPv4, konieczne jest stworzenie rekordu

A. MX

B. A

C. ISDN

D. PTR

Odpowiedzi PTR, ISDN i MX są błędne w kontekście mapowania nazw hostów na adresy IPv4. Rekord PTR służy do odwrotnego mapowania, czyli przekształcania adresów IP na nazwy domen. Używany jest głównie do celów diagnostycznych i w bezpieczeństwie, aby zweryfikować, czy dany adres IP odpowiada konkretnej nazwie domeny. W praktyce, często używany w konfiguracji serwerów pocztowych, aby uniknąć problemów z dostarczaniem wiadomości. Natomiast ISDN w ogóle nie odnosi się do systemów DNS, jest to technologia używana do przekazywania danych przez linie telefoniczne. Rekord MX, z drugiej strony, jest stosowany do wskazywania serwerów odpowiedzialnych za obsługę poczty e-mail dla danej domeny. Choć jest niezwykle istotny w kontekście zarządzania pocztą elektroniczną, nie ma zastosowania w mapowaniu nazw hostów do adresów IP. Interesującym aspektem jest to, że wiele osób myli funkcje tych różnych rekordów, co prowadzi do nieporozumień w konfiguracji usług internetowych. Właściwe zrozumienie typów rekordów DNS i ich funkcji jest kluczowe dla zapewnienia prawidłowego działania sieci oraz aplikacji internetowych. Przykłady konfiguracji DNS i analiza błędów mogą być pomocne w unikaniu takich nieporozumień.

Pytanie 11

Wykonanie komendy dxdiag w systemie Windows pozwala na

A. kompresję wskazanych danych na dysku twardym

B. konfigurację klawiatury, aby była zgodna z wymaganiami języka polskiego

C. uruchomienie maszyny wirtualnej z systemem Windows 10 zainstalowanym

D. uruchomienie narzędzia diagnostycznego DirectX

Wykonanie polecenia dxdiag w systemie Windows uruchamia narzędzie diagnostyczne DirectX, które jest kluczowym elementem do analizy i rozwiązywania problemów związanych z grafiką oraz dźwiękiem w systemie. Narzędzie to umożliwia użytkownikom zbieranie informacji na temat zainstalowanych komponentów sprzętowych, takich jak karty graficzne, dźwiękowe oraz sterowniki. Dzięki temu można szybko zidentyfikować potencjalne problemy z wydajnością lub zgodnością z oprogramowaniem. Przykładowo, gdy użytkownik doświadcza problemów z uruchomieniem gry, uruchomienie dxdiag pozwala sprawdzić, czy sterowniki graficzne są aktualne oraz czy sprzęt spełnia minimalne wymagania. To narzędzie jest również użyteczne dla programistów, którzy chcą zrozumieć, jak ich aplikacje działają na różnych konfiguracjach sprzętowych, zapewniając zgodność i optymalizację. W branży gier i multimediów, regularne korzystanie z dxdiag jest praktyką zalecaną, aby zapewnić, że system jest zawsze w optymalnym stanie operacyjnym, co wpisuje się w standardy zarządzania jakością oprogramowania.

Pytanie 12

Urządzenie pokazane na ilustracji służy do zgrzewania wtyków

A. E 2000

B. BNC

C. RJ 45

D. SC

Narzędzie przedstawione na rysunku to zaciskarka do wtyków RJ 45 wykorzystywana w sieciach komputerowych opartych na kablach typu skrętka. Wtyki RJ 45 są standardowymi złączami stosowanymi w kablach ethernetowych kategorii 5 6 i wyższych umożliwiającymi połączenia w sieciach LAN. Zaciskarka umożliwia właściwe umiejscowienie przewodów w złączu oraz zapewnia odpowiednie połączenie elektryczne dzięki zaciskaniu metalowych styków na izolacji przewodów. Proces ten wymaga precyzyjnego narzędzia które pozwala na równomierne rozłożenie siły co minimalizuje ryzyko uszkodzenia złącza. Przy prawidłowym użyciu zaciskarki możliwe jest uzyskanie niezawodnych połączeń które charakteryzują się wysoką odpornością na zakłócenia elektromagnetyczne. Warto również zwrócić uwagę na zastosowanie odpowiedniej kategorii kabli zgodnie z obowiązującymi standardami branżowymi jak np. ANSI TIA EIA 568 co zapewnia optymalne parametry transmisji danych. W codziennej praktyce instalatora sieciowego znajomość i umiejętność używania takiego narzędzia jest kluczowa dla zapewnienia jakości i niezawodności połączeń sieciowych.

Pytanie 13

Według normy JEDEC, napięcie zasilające dla modułów pamięci RAM DDR3L wynosi

A. 1,85 V

B. 1,35 V

C. 1,5 V

D. 1,9 V

Napięcia 1,5 V, 1,85 V oraz 1,9 V to wartości, które nie odpowiadają specyfikacji dla pamięci DDR3L. W przypadku 1,5 V, jest to typowe napięcie dla standardowych modułów DDR3, które są mniej energooszczędne w porównaniu do DDR3L. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że wyższe napięcie zapewnia lepszą wydajność, jednak w rzeczywistości prowadzi to do większego poboru energii i wyższych temperatur pracy, co jest niekorzystne dla długotrwałej eksploatacji urządzeń. Napięcia 1,85 V i 1,9 V są jeszcze wyższe i z pewnością nie są zgodne z żadnymi standardami dla DDR3L. Takie wartości są charakterystyczne dla niektórych specjalistycznych zastosowań, np. w pamięciach o wysokiej wydajności, jednak nie są one stosowane w standardowych rozwiązaniach konsumenckich. Typowym błędem jest zakładanie, że wyższe napięcie automatycznie poprawia wydajność, co jest mylące, gdyż w nowoczesnych systemach kluczowe znaczenie ma optymalizacja zużycia energii i efektywności cieplnej. Wybór niewłaściwego napięcia podczas zakupu pamięci RAM może prowadzić do problemów z kompatybilnością, niestabilności systemu oraz potencjalnego uszkodzenia komponentów.

Pytanie 14

Aby zablokować hasło dla użytkownika egzamin w systemie Linux, jakie polecenie należy zastosować?

A. passwd –p egzamin

B. usermod –L egzamin

C. useradd –d egzamin

D. userdel –r egzamin

Odpowiedzi wskazujące na inne polecenia są niepoprawne z różnych powodów. Użycie 'passwd –p egzamin' wprowadza w błąd, ponieważ opcja '–p' zmienia hasło użytkownika na podane w formacie zaszyfrowanym, co nie blokuje konta, a jedynie ustawia nowe hasło, co może prowadzić do niezamierzonych konsekwencji, jeśli nowe hasło jest puste lub niewłaściwe. 'userdel –r egzamin' z kolei usuwa konto użytkownika i jego domowy katalog, co jest nieodwracalne i w większości przypadków niepożądane w sytuacji, gdy chcemy tylko zablokować dostęp. Podejście to ignoruje fakt, że często zablokowanie konta jest lepszym rozwiązaniem niż jego usunięcie. Zastosowanie 'useradd –d egzamin' jest również błędne, ponieważ 'useradd' jest poleceniem do tworzenia nowych kont użytkowników, a opcja '-d' wskazuje na katalog domowy, co w kontekście blokowania konta użytkownika jest zupełnie nieadekwatne. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych odpowiedzi, to mylenie funkcji różnych poleceń w systemie Linux oraz brak zrozumienia, czego faktycznie potrzebujemy w danej sytuacji administracyjnej. Ostatecznie kluczowe jest, aby zrozumieć różnice między usuwaniem a blokowaniem konta oraz zasady bezpieczeństwa związane z zarządzaniem użytkownikami w systemach operacyjnych.

Pytanie 15

Rejestry przedstawione na diagramie procesora mają zadanie

A. kontrolowania realizowanego programu

B. przechowywania argumentów obliczeń

C. przeprowadzania operacji arytmetycznych

D. zapamiętywania adresu do kolejnej instrukcji programu

Rejestry w procesorze nie służą do sterowania wykonywanym programem ani do przechowywania adresu do następnej instrukcji programu. Te funkcje są związane z innymi elementami architektury procesora. Sterowanie wykonywanym programem odbywa się poprzez jednostkę sterującą która dekoduje instrukcje i zarządza ich wykonaniem. Rejestry natomiast są dedykowane do przechowywania danych które są bezpośrednio wykorzystywane przez jednostkę arytmetyczno-logiczną. Nie przechowują one adresu do następnej instrukcji programu co jest zadaniem licznika rozkazów i dekodera rozkazów. Licznik rozkazów śledzi bieżący adres instrukcji a dekoder rozkazów interpretuje ją i przesyła odpowiednie sygnały do innych części procesora. Pomylenie tych funkcji jest typowym błędem wynikającym z niezrozumienia złożonej organizacji wewnętrznej procesora. Warto pamiętać że rejestry są miejscem gdzie dane są przechowywane na krótki czas niezbędny do ich przetworzenia co znacząco przyspiesza działanie procesora. Ich fizyczne rozmieszczenie blisko jednostki arytmetycznej umożliwia szybki dostęp do danych niemożliwy do osiągnięcia przy korzystaniu z pamięci RAM. W ten sposób rejestry stanowią kluczowy element w realizacji szybkich obliczeń przez procesor.

Pytanie 16

W normie PN-EN 50174 nie znajdują się wytyczne dotyczące

A. uziemień instalacji urządzeń przetwarzania danych

B. realizacji instalacji wewnętrznych w budynkach

C. realizacji instalacji na zewnątrz budynków

D. zapewnienia jakości systemów okablowania

Wszystkie zaproponowane odpowiedzi wskazują na różne aspekty, które norma PN-EN 50174 rzeczywiście reguluje, co może prowadzić do mylnego wrażenia, że każda z tych kwestii jest poza zakresem norm. W kontekście wykonania instalacji wewnątrz i na zewnątrz budynków, norma dostarcza wytycznych dotyczących m.in. rozmieszczenia kabli, ich ochrony oraz metod instalacji, które mają na celu zapewnienie wysokiej jakości i niezawodności usług telekomunikacyjnych. Również zapewnienie jakości instalacji okablowania jest istotnym elementem normy, obejmującym aspekty kontroli jakości, testowania oraz certyfikacji okablowania, co ma fundamentalne znaczenie w kontekście wydajności i bezpieczeństwa systemów telekomunikacyjnych. Błąd myślowy może wynikać z nieporozumienia, że uziemienie jest elementem, który nie dotyczy instalacji okablowania, co jest nieprawdziwe. Uziemienie wpływa na stabilność systemów przetwarzania danych i jest ściśle związane z instalacjami, jednak nie jest bezpośrednio regulowane przez normę PN-EN 50174. Zrozumienie tej normy oraz jej zastosowań jest kluczowe dla skutecznego projektowania, instalacji i utrzymania systemów telekomunikacyjnych w różnych środowiskach.

Pytanie 17

W sieci lokalnej, aby chronić urządzenia sieciowe przed przepięciami oraz różnicami napięć, które mogą wystąpić w trakcie burzy lub innych wyładowań atmosferycznych, należy zastosować

A. ruter

B. urządzenie typu NetProtector

C. sprzętową zaporę sieciową

D. przełącznik

Urządzenie typu NetProtector jest kluczowym elementem ochrony sieci LAN przed skutkami przepięć i różnic potencjałów, które mogą wystąpić w wyniku wyładowań atmosferycznych. Te urządzenia, znane również jako ograniczniki przepięć, są zaprojektowane do odprowadzania nadmiaru energii do ziemi, chroniąc w ten sposób wrażliwe sprzęty sieciowe, takie jak routery, przełączniki, serwery i inne urządzenia końcowe. Przykładowo, w przypadku burzy, kiedy może dojść do pojawienia się przepięć, NetProtektor działa jako pierwsza linia obrony, minimalizując ryzyko uszkodzeń. W praktyce, wdrażanie takich urządzeń jest rekomendowane przez organizacje zajmujące się standardami bezpieczeństwa, takie jak IEC (Międzynarodowa Komisja Elektrotechniczna) oraz NFPA (Krajowe Stowarzyszenie Ochrony Przeciwpożarowej). Dobrą praktyką jest zainstalowanie NetProtectora na każdym etapie sieci, a także regularne przeprowadzanie ich konserwacji i wymiany, aby zapewnić stałą ochronę.

Pytanie 18

W przedstawionym zasilaczu transformator impulsowy oznaczono symbolami

A. A

B. D

C. C

D. B

W tym pytaniu chodzi o transformatory impulsowe, które są kluczowe w zasilaczach impulsowych. Odpowiedzi B, C i D nie pasują tutaj, bo chodzi o transformator impulsowy z obrazka. B i C wyglądają na radiatory, które służą do odprowadzania ciepła z elementów mocowych, jak tranzystory czy diody. Ich zadanie nie polega na przekształcaniu energii, tylko na tym, żeby nie przegrzewały się te komponenty. A co do elementu D, to pewnie jest to kondensator elektrolityczny. Ten kondensator pomaga wygładzać napięcie wyjściowe i stabilizować obwody, ale znowu - nie ma tu nic do czynienia z transformacją napięcia. Często ludzie mylą te różne elementy w zasilaczu, a warto wiedzieć, co każdy z nich robi. Każdy z tych komponentów odgrywa swoją rolę, a umiejętność ich rozróżnienia jest kluczowa, żeby zrozumieć, jak cały układ działa. W kontekście transformatora impulsowego, jego właściwości i konstrukcja pozwalają na przekształcanie napięć przy wysokich częstotliwościach, co jest naprawdę istotne dla wydajności całego systemu zasilania. Ta wiedza to podstawa, jeżeli myślisz o projektowaniu czy diagnozowaniu współczesnych urządzeń elektronicznych.

Pytanie 19

Który z początkowych znaków w nazwie pliku w systemie Windows wskazuje na plik tymczasowy?

A. #

B. *

C. ~

D. &

Wybór innych znaków jako oznaczenia pliku tymczasowego w systemie Windows opiera się na nieporozumieniu dotyczącym konwencji nazewnictwa plików. Znak ampersand (&) w systemach operacyjnych nie posiada przypisanej funkcji w kontekście plików tymczasowych. Zwykle jest on używany do wskazywania, że plik jest częścią komendy w powłoce lub do łączenia poleceń. Podobnie, znak gwiazdki (*) jest używany jako symbol wieloznaczny w kontekście wyszukiwania plików, co powoduje, że nie może służyć do oznaczania plików tymczasowych. Z kolei znak hash (#) jest wykorzystywany w niektórych kontekstach do oznaczania komentarzy lub jako część identyfikatorów, lecz nie ma związku z plikami tymczasowymi w systemie Windows. Zrozumienie roli i zastosowania odpowiednich symboli w kontekście systemów operacyjnych jest kluczowe dla uniknięcia błędnych interpretacji. Powszechnym błędem jest mylenie oznaczeń plików z konwencjami stosowanymi w programowaniu lub administracji systemami. Praktyczne zastosowanie symboli w kontekście plików powinno być zgodne z dokumentacją i standardami branżowymi, aby zapewnić klarowność i efektywność w zarządzaniu danymi. Ostatecznie, aby poprawnie zrozumieć, jakie oznaczenia są używane w systemach operacyjnych, ważne jest, aby zapoznać się z oficjalnymi wytycznymi i dokumentacją producentów oprogramowania.

Pytanie 20

Zgodnie z normą PN-EN 50173, minimalna liczba punktów rozdzielczych, które należy zainstalować, wynosi

A. 1 punkt rozdzielczy na każde piętro

B. 1 punkt rozdzielczy na cały wielopiętrowy budynek

C. 1 punkt rozdzielczy na każde 100 m2 powierzchni

D. 1 punkt rozdzielczy na każde 250 m2 powierzchni

Wybór opcji sugerujących inne kryteria rozdziału punktów rozdzielczych, takie jak jeden punkt na każde 100 m2 czy 250 m2 powierzchni, jest mylny i nieodpowiedni w kontekście normy PN-EN 50173. Przede wszystkim, standardy te koncentrują się na zapewnieniu odpowiedniego dostępu do infrastruktury telekomunikacyjnej na poziomie piętra, co znacznie poprawia jakość usług oraz zasięg sygnału. Argumentacja oparta na powierzchni może prowadzić do niedoszacowania wymagań dotyczących liczby punktów rozdzielczych w budynkach o większej liczbie pięter, co w rezultacie ograniczy efektywność systemu. Ponadto, projektowanie systemów okablowania strukturalnego powinno uwzględniać nie tylko powierzchnię, ale także układ i przeznaczenie przestrzeni, co jest kluczowe dla optymalizacji wydajności sieci. Postrzeganie wielopiętrowych budynków jako całości, gdzie jeden punkt rozdzielczy na cały budynek ma spełniać potrzeby wszystkich użytkowników, jest błędne, ponieważ nie uwzględnia różnorodności wymagań i intensywności użytkowania w różnych strefach budynku. Właściwe podejście to takie, które równoważy liczbę punktów z ich lokalizacją i funkcjonalnością, zapewniając użytkownikom łatwy dostęp do sieci oraz umożliwiając skuteczną obsługę infrastruktury telekomunikacyjnej.

Pytanie 21

W systemie NTFS do zmiany nazwy pliku konieczne jest posiadanie uprawnienia

A. odczytu oraz wykonania

B. modyfikacji

C. zapisania

D. odczytania

Odpowiedzi sugerujące uprawnienia do zapisu, odczytu oraz odczytu i wykonania jako podstawowe do zmiany nazwy pliku w systemie NTFS opierają się na nieporozumieniach dotyczących funkcji tych uprawnień. Uprawnienie do zapisu pozwala na dodawanie lub zmienianie zawartości pliku, jednak nie obejmuje ono operacji dotyczących metadanych pliku, takich jak jego nazwa. Odczyt z kolei uprawnia użytkownika tylko do przeglądania zawartości pliku, a nie do wprowadzania jakichkolwiek zmian. Odpowiedź wskazująca na konieczność posiadania zarówno uprawnienia do odczytu, jak i wykonania, również nie jest właściwa, ponieważ uprawnienie do wykonania dotyczy uruchamiania plików wykonywalnych, a nie zarządzania plikami ogólnego przeznaczenia. Typowe błędy w myśleniu przy wyborze tych odpowiedzi wynikają z błędnego założenia, że uprawnienia do zapisu lub odczytu są wystarczające dla pełnej kontroli nad plikiem. W rzeczywistości, aby móc zmieniać nazwy plików, użytkownik musi mieć przyznane uprawnienia do modyfikacji, które są bardziej złożone i obejmują szerszy zakres działań. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi poziomami uprawnień jest kluczowe dla skutecznego zarządzania systemem plików w NTFS oraz zapewnienia bezpieczeństwa danych.

Pytanie 22

W komputerze o parametrach przedstawionych w tabeli konieczna jest wymiana karty graficznej na kartę GeForce GTX 1070 Ti Titanium 8G DDR5, PCI EX-x16 3.0, 256b, 1683 MHz/1607 MHz, Power consumption 180W, 3x DP, 2x HDMI, recommended power supply 500W, DirectX 12, OpenGL 4.5. W związku z tym należy również zaktualizować

Podzespół	Parametry	Pobór mocy [W]
Procesor Intel i5	Cores: 6, Threads: 6, 2.8 GHz, Tryb Turbo: 4.0 GHz, s-1151	30
Moduł pamięci DDR3	Taktowanie: 1600 MHz, 8 GB (1x8 GB), CL 9	6
Monitor LCD	Powłoka: matowa, LED, VGA x1, HDMI x1, DP x1	40
Mysz i klawiatura	przewodowa, interfejs: USB	2
Płyta główna	2x PCI Ex-x16 3.0, D-Sub x1, USB 2.0 x2, RJ-45 x1, USB 3.1 gen 1 x4, DP x1, PS/2 x1, DDR3, s-1151, 4xDDR4 (Max: 64 GB)	35
Karta graficzna	3x DP, 1x DVI-D, 1x HDMI, 2 GB GDDR3	150
Dysk twardy 7200 obr/min	1 TB, SATA III (6 Gb/s), 64 MB	16
Zasilacz	Moc: 300W	---

A. zasilacza

B. karty sieciowej

C. procesora

D. płyty głównej

Wymieniając kartę graficzną na GeForce GTX 1070 Ti Titanium 8G DDR5, trzeba na pewno zwrócić uwagę na to, ile energii cała konfiguracja będzie potrzebować. Ta karta ma pobór mocy na poziomie 180W, co jest całkiem sporo. Jak policzymy inne sprzęty, które też potrzebują energii – procesor 30W, pamięć 6W, monitor 40W, mysz i klawiaturę razem 2W, płyta główna 35W oraz stara karta graficzna 150W – to wychodzi nam razem 403W. Po dodaniu nowej karty, zasilacz powinien mieć przynajmniej 583W mocy. Zasilacz 300W nie da rady, bo to za mało. Dobrze jest mieć zapas mocy, tak z 20%, więc najlepiej pomyśleć o zasilaczu co najmniej 700W. Musisz wymienić zasilacz, żeby wszystko działało stabilnie, a sprzęt się nie uszkodził. Warto dobierać zasilacz tak, żeby nie tylko spełniał obecne wymagania, ale też żeby dało się później rozbudować komputer.

Pytanie 23

Do zainstalowania serwera proxy w systemie Linux, konieczne jest zainstalowanie aplikacji

A. Samba

B. Squid

C. Postfix

D. Webmin

Samba to oprogramowanie, które umożliwia interakcję między systemami Windows a Linux, głównie w kontekście udostępniania plików i drukarek. Nie jest to jednak serwer proxy, więc nie może spełniać funkcji związanych z zarządzaniem ruchem internetowym. Webmin to narzędzie administracyjne, które pozwala na zarządzanie systemem Linux poprzez interfejs webowy. Chociaż ułatwia wiele zadań administracyjnych, nie jest projektowane jako serwer proxy i nie służy do kierowania ruchu internetowego. Postfix to serwer pocztowy, który obsługuje wysyłanie i odbieranie wiadomości e-mail, co również nie odnosi się do funkcji proxy. Użytkownicy mogą pomylić te programy z serwerem proxy, ponieważ każdy z nich ma specyficzne zastosowanie w zarządzaniu systemem lub ruchem, ale kluczowe różnice w ich funkcjonalności są istotne. Wybór niewłaściwego oprogramowania może prowadzić do nieefektywnego zarządzania ruchem sieciowym, co z kolei może skutkować wydłużonym czasem ładowania stron oraz zwiększonym zużyciem pasma. Dlatego istotne jest, aby dobrać odpowiednie narzędzia do konkretnych zadań, co w przypadku zarządzania ruchem proxy powinno koncentrować się na rozwiązaniach takich jak Squid.

Pytanie 24

Który protokół umożliwia rozproszoną wymianę i ściąganie plików?

A. FTP

B. BitTorrent

C. Radius

D. HTTPS

FTP (File Transfer Protocol) jest protokołem zaprojektowanym do przesyłania plików między komputerami w sieci, jednak jest oparty na architekturze klient-serwer, co oznacza, że wszystkie pliki są przesyłane z jednego centralnego serwera do klientów. Taki model ma swoje ograniczenia, szczególnie w przypadku dużych plików lub w sytuacjach, gdy wiele osób próbuje pobrać te same dane, co prowadzi do przeciążenia serwera. RADIUS (Remote Authentication Dial-In User Service) to protokół służący do autoryzacji i uwierzytelniania użytkowników w sieciach komputerowych, a nie do przesyłania plików, więc jego zastosowanie w tym kontekście jest błędne. HTTPS (Hypertext Transfer Protocol Secure) to z kolei protokół używany do bezpiecznego przesyłania danych w sieci, zazwyczaj w kontekście przeglądania stron internetowych, a nie do rozproszonego transferu plików. Często przyczyną błędnej odpowiedzi jest mylenie różnych protokołów i ich funkcji, co może wynikać z braku wiedzy na temat ich specyfiki. Ważne jest, aby zrozumieć, jakie konkretne funkcje i zastosowania mają poszczególne protokoły, aby uniknąć nieporozumień. W przypadku potrzeby efektywnego i skali transferu plików, BitTorrent jest rozwiązaniem, które wykorzystuje rozproszone podejście, co czyni je o wiele bardziej wydajnym dla dużych zbiorów danych.

Pytanie 25

Wskaż rodzaj wtyczki zasilającej, którą należy podłączyć do napędu optycznego podczas montażu komputera.

A. B

B. A

C. D

D. C

Wybór odpowiedzi A jako właściwej jest poprawny ponieważ złącze pokazane na zdjęciu to typowy wtyk zasilania SATA wykorzystywany w nowoczesnych komputerach do podłączenia napędów optycznych takich jak DVD lub Blu-ray. Złącza SATA są standardem w nowoczesnych komputerach z uwagi na ich zdolność do obsługi dużej przepustowości i łatwości montażu. Zastosowanie wtyku SATA do zasilania napędów optycznych jest zgodne ze standardami ATX które definiują zasady okablowania komputerów stacjonarnych. W praktyce wtyczka SATA zapewnia napięcia 3.3V 5V i 12V co pozwala na dostosowanie się do różnych wymagań energetycznych nowoczesnych urządzeń. Ponadto dzięki płaskiej budowie wtyk SATA umożliwia lepsze zarządzanie kablami co jest istotne w kontekście utrzymania optymalnego przepływu powietrza wewnątrz obudowy komputera. Dzięki złączom SATA możemy również łatwo dodawać i usuwać urządzenia bez potrzeby skomplikowanych operacji montażowych co jest znacznie wygodniejsze w porównaniu do starszych technologii takich jak Molex.

Pytanie 26

Jakie polecenie w systemach operacyjnych Windows służy do prezentacji konfiguracji interfejsów sieciowych?

A. ipconfig

B. ifconfig

C. hold

D. tracert

Odpowiedź 'ipconfig' jest poprawna, ponieważ jest to narzędzie w systemach operacyjnych Windows, które służy do wyświetlania i konfiguracji ustawień interfejsów sieciowych. Umożliwia administratorom i użytkownikom łatwe sprawdzenie adresów IP, maski podsieci oraz bramy domyślnej dla wszystkich aktywnych interfejsów sieciowych. Przykładowo, użycie polecenia 'ipconfig /all' dostarcza szczegółowych informacji o każdym interfejsie, w tym o adresach MAC, statusie połączenia oraz konfiguracji DHCP. Jest to standardowe narzędzie w administracji sieciami, które często jest wykorzystywane w praktyce do diagnozowania problemów z połączeniami sieciowymi. Znajomość tego narzędzia jest kluczowa dla każdego, kto zajmuje się zarządzaniem sieciami komputerowymi, zarówno w środowisku lokalnym, jak i w większych infrastrukturach. Warto również dodać, że 'ipconfig' współpracuje z innymi poleceniami, takimi jak 'ping' lub 'tracert', co zwiększa jego użyteczność w diagnostyce sieci.

Pytanie 27

Jakie właściwości posiada topologia fizyczna sieci opisana w ramce?

jedna transmisja w danym momencie
wszystkie urządzenia podłączone do sieci nasłuchują podczas transmisji i odbierają jedynie pakiety zaadresowane do nich
trudno zlokalizować uszkodzenie kabla
sieć może przestać działać po uszkodzeniu kabla głównego w dowolnym punkcie

A. Siatka

B. Rozgłaszająca

C. Gwiazda

D. Magistrala

Topologia magistrali charakteryzuje się jedną wspólną linią transmisyjną, do której podłączone są wszystkie urządzenia sieciowe. Każde urządzenie nasłuchuje transmisji odbywających się na magistrali i odbiera jedynie pakiety adresowane do niego. Istnieje możliwość wystąpienia kolizji, gdy dwa urządzenia próbują nadawać jednocześnie, co wymaga mechanizmów zarządzania dostępem jak CSMA/CD. W przypadku uszkodzenia kabla głównego cała sieć może przestać działać, a lokalizacja uszkodzeń jest trudna, co jest jedną z wad tej topologii. W praktyce topologia magistrali była stosowana w starszych standardach sieciowych jak Ethernet 10Base-2. Dobrą praktyką jest używanie terminatorów na końcach kabla, aby zapobiec odbiciom sygnału. Choć obecnie rzadziej stosowana, koncepcja magistrali jest podstawą zrozumienia rozwoju innych topologii sieciowych. Magistrala jest efektywna kosztowo przy niewielkiej liczbie urządzeń, jednak wraz ze wzrostem liczby urządzeń zwiększa się ryzyko kolizji i spadku wydajności, co ogranicza jej skalowalność. Współcześnie, technologie oparte na tej koncepcji są w dużej mierze zastąpione przez bardziej niezawodne i skalowalne topologie jak gwiazda czy siatka.

Pytanie 28

Jakie polecenie w systemie Windows powinno zostać użyte, aby uzyskać wynik zbliżony do tego na załączonym obrazku?

TCP    192.168.0.14:57989    185.118.124.154:http   ESTABLISHED
TCP    192.168.0.14:57997    fra15s17-in-f8:http    ESTABLISHED
TCP    192.168.0.14:58010    fra15s11-in-f14:https  TIME_WAIT
TCP    192.168.0.14:58014    wk-in-f156:https       ESTABLISHED
TCP    192.168.0.14:58015    wk-in-f156:https       TIME_WAIT
TCP    192.168.0.14:58016    104.20.87.108:https    ESTABLISHED
TCP    192.168.0.14:58022    ip-2:http              TIME_WAIT

A. ipconfig

B. netstat

C. tracert

D. ping

Polecenie netstat w systemie Windows służy do wyświetlania aktywnych połączeń sieciowych oraz tabel routingu i statystyk interfejsów. Jest niezwykle przydatne dla administratorów sieci oraz osób zajmujących się bezpieczeństwem IT, ponieważ pozwala monitorować aktywność sieciową na poziomie systemu operacyjnego. W wyniku działania netstat można uzyskać szczegółowe informacje na temat połączeń TCP i UDP, takich jak adresy IP lokalnych i zdalnych hostów, używane porty oraz stan połączenia. Na przykład stan ESTABLISHED oznacza, że połączenie jest aktywne, podczas gdy TIME_WAIT wskazuje na zakończenie połączenia TCP, które czeka na upływ określonego czasu przed całkowitym zamknięciem. Netstat jest również użyteczny w identyfikacji nieautoryzowanych połączeń lub usług nasłuchujących na nieznanych portach, co może być pierwszym krokiem w analizie potencjalnego naruszenia bezpieczeństwa. Polecenie to można również rozszerzyć o różne przełączniki, takie jak -a do wyświetlania wszystkich połączeń i portów nasłuchujących, -n do prezentowania adresów w formie numerycznej, co może przyspieszyć analizę, oraz -o do pokazania identyfikatorów procesów, co ułatwia identyfikację aplikacji związanych z danym połączeniem. Zrozumienie i wykorzystanie netstat jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu siecią, umożliwiając skuteczne monitorowanie i zabezpieczanie infrastruktury IT.

Pytanie 29

W systemie Linux polecenie chown służy do

A. regeneracji systemu plików

B. modyfikacji parametrów pliku

C. przemieszczania pliku

D. zmiany właściciela pliku

Polecenie chown w systemie Linux jest kluczowym narzędziem do zarządzania uprawnieniami plików i katalogów, umożliwiającym zmianę właściciela pliku. Dzięki niemu administratorzy mogą przypisać plik lub katalog do innego użytkownika lub grupy, co jest istotne w kontekście bezpieczeństwa systemu. Na przykład, jeśli plik został stworzony przez jednego użytkownika, ale musi być dostępny dla innego, który ma wykonywać określone operacje, chown pozwala na taką zmianę. Przykład użycia: polecenie 'chown nowy_użytkownik plik.txt' zmienia właściciela pliku 'plik.txt' na 'nowy_użytkownik'. Dobrą praktyką jest regularna kontrola właścicieli plików, aby zapobiegać nieautoryzowanemu dostępowi i dbać o integralność systemu plików. Zmiana właściciela jest również istotna w kontekście grup użytkowników, gdzie można przypisać pliki do określonych grup, co ułatwia współpracę w zespołach.

Pytanie 30

Jakie polecenie w systemie Linux jest używane do planowania zadań?

A. shred

B. cron

C. top

D. taskschd

Wybór 'top' jako narzędzia do harmonogramowania zadań w systemie Linux jest błędny, ponieważ 'top' jest aplikacją służącą do monitorowania procesów działających w systemie w czasie rzeczywistym. Umożliwia ona użytkownikom obserwację zużycia CPU, pamięci oraz innych zasobów przez uruchomione procesy, jednak nie ma zdolności do automatycznego uruchamiania zadań w określonym czasie. Oznacza to, że choć 'top' może być użyteczny w diagnostyce i monitorowaniu, nie jest narzędziem do harmonogramowania jak 'cron'. Ponadto, użycie 'shred' jako narzędzia do harmonogramowania zadań również jest mylące. 'Shred' to program służący do bezpiecznego usuwania plików, co oznacza, że jego funkcjonalność nie dotyczy harmonogramowania zadań, lecz raczej ochrony prywatności danych poprzez ich nadpisywanie. Wreszcie, 'taskschd' to narzędzie specyficzne dla systemów operacyjnych Windows i nie ma zastosowania w kontekście systemu Linux. Typowym błędem jest mylenie funkcji narzędzi związanych z zarządzaniem systemem, co prowadzi do niewłaściwych wniosków o ich zastosowaniach. Właściwe zrozumienie ról i funkcji narzędzi dostępnych w systemie operacyjnym jest kluczowe dla efektywnej administracji oraz automatyzacji zadań.

Pytanie 31

Do interfejsów pracujących równolegle należy interfejs

A. AGP

B. RS-232

C. DVI

D. FireWire

FireWire, znany również jako IEEE 1394, jest interfejsem szeregowym, który zapewnia wysoką prędkość transferu danych dla urządzeń peryferyjnych, takich jak kamery cyfrowe oraz zewnętrzne dyski twarde. Umożliwia przesyłanie danych w trybie pełnodupleksowym, co oznacza, że dane mogą być wysyłane i odbierane jednocześnie, jednak nie działa w trybie równoległym. Różnica ta jest kluczowa, ponieważ FireWire nie korzysta z równoległego przesyłania danych, jak AGP. RS-232 to standard interfejsu szeregowego, który był szeroko stosowany w komunikacji między komputerami a urządzeniami peryferyjnymi, takimi jak modemy, ale także nie jest interfejsem równoległym. DVI (Digital Visual Interface) to z kolei standard wideo, który może przesyłać sygnał cyfrowy, ale również nie implementuje przesyłania danych w sposób równoległy. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w kontekście wyboru odpowiednich interfejsów do określonych zastosowań. Często zdarza się, że mylenie interfejsów szeregowych z równoległymi prowadzi do nieefektywnych rozwiązań w projektach technicznych. W praktyce, wybór niewłaściwego interfejsu może wpłynąć na wydajność systemu, zwłaszcza w obszarze aplikacji wymagających wysokiej przepustowości, takich jak renderowanie grafiki czy transmisje wideo.

Pytanie 32

Na przedstawionym rysunku zaprezentowane jest złącze

A. D-SUB

B. DVI-D

C. HDMI

D. DVI-A

Złącza DVI-D i HDMI przesyłają sygnały cyfrowe, co czyni je niekompatybilnymi z przesyłem analogowym, który obsługuje DVI-A. DVI-D jest przeznaczone wyłącznie do przesyłania sygnałów cyfrowych, co sprawia, że jest powszechnie stosowane w nowoczesnych systemach wideo, które wymagają wysokiej jakości obrazu. HDMI, jako wszechstronne złącze cyfrowe, obsługuje zarówno wideo, jak i audio, co czyni je idealnym rozwiązaniem dla współczesnych urządzeń multimedialnych. D-SUB, inaczej VGA, jest tradycyjnym złączem analogowym, które nie jest częścią standardu DVI. VGA jest dobrze znane w starszych systemach komputerowych i wideo, jednak jego niższa jakość obrazu w porównaniu do nowoczesnych rozwiązań cyfrowych sprawia, że jest coraz rzadziej używane. W przypadku prób identyfikacji złącza ważne jest zrozumienie różnic w przesyle sygnałów i fizycznej budowie złącz. Błędne przypisanie złącza może wynikać z podobieństw fizycznych, jednak brak kompatybilności sygnałów prowadzi do niepoprawnego działania systemu. Wiedza na temat różnic w przesyłanych sygnałach i budowie złącz umożliwia właściwy dobór komponentów i unikanie typowych błędów przy konfiguracji systemów wideo.

Pytanie 33

Najskuteczniejszym sposobem na wykonanie codziennego archiwizowania pojedynczego pliku o wielkości 4,8 GB, na jednym komputerze bez dostępu do Internetu jest

A. skompresowanie i zapisanie w lokalizacji sieciowej

B. korzystanie z pamięci USB z systemem plików FAT32

C. korzystanie z pamięci USB z systemem plików NTFS

D. zapisanie na płycie DVD-5 w formacie ISO

Użycie pamięci USB z systemem plików NTFS jest najbardziej efektywnym sposobem archiwizacji pliku o rozmiarze 4,8 GB na pojedynczym stanowisku komputerowym bez dostępu do sieci. System plików NTFS (New Technology File System) obsługuje pliki o rozmiarze większym niż 4 GB, co jest kluczowe w przypadku archiwizacji dużych plików, jak ten o wielkości 4,8 GB. NTFS zapewnia również lepszą efektywność zarządzania przestrzenią dyskową, co jest istotne przy długoterminowym przechowywaniu danych. Oferuje dodatkowe funkcje, takie jak kompresja plików, szyfrowanie oraz możliwość przydzielania uprawnień do plików, co zwiększa zabezpieczenia danych. W praktyce, pamięci USB formatowane w NTFS są powszechnie używane do przenoszenia dużych plików lub ich archiwizacji, dzięki czemu można uniknąć problemów związanych z ograniczeniami rozmiaru, które występują w innych systemach plików, jak FAT32. Zastosowanie NTFS stanowi więc najlepszy wybór, zwłaszcza w kontekście profesjonalnego przechowywania i archiwizacji danych.

Pytanie 34

W systemie Windows odpowiednikiem macierzy RAID 1 jest wolumin o nazwie

A. dublowany

B. prosty

C. rozproszony

D. połączony

Odpowiedzi rozłożony, prosty i łączony różnią się od funkcji woluminu dublowanego i RAID 1, co prowadzi do istotnych nieporozumień. Wolumin rozłożony to technologia, która łączy dostępne przestrzenie dyskowe w jeden wolumin, ale bez zapewnienia redundancji danych. Oznacza to, że w przypadku awarii jednego z dysków, wszystkie dane mogą zostać utracone, ponieważ nie istnieje ich kopia na innym urządzeniu. Wolumin prosty to natomiast najprostsza forma przechowywania danych, która również nie oferuje żadnej redundancji ani ochrony przed utratą danych. Z kolei wolumin łączony, choć może wykorzystywać przestrzenie z różnych dysków, również nie zapewnia dublowania danych. Użytkownicy mogą się mylić, myśląc, że te technologie oferują podobne zabezpieczenia jak RAID 1, jednak ich główną cechą jest efektywne wykorzystanie dostępnej przestrzeni, a nie ochrona danych. W tej sytuacji kluczowe jest zrozumienie różnicy między technologiami pamięci masowej oraz świadome podejście do zarządzania danymi, aby uniknąć potencjalnej utraty informacji. Praktycznym błędem jest zakładanie, że każda forma połączenia dysków zapewni bezpieczeństwo danych, co w rzeczywistości nie zawsze jest prawdą. Z tego powodu zaleca się stosowanie podejść, które zapewniają odpowiednią redundancję, takie jak właśnie woluminy dublowane, aby zminimalizować ryzyko utraty danych.

Pytanie 35

Jakie korzyści płyną z zastosowania systemu plików NTFS?

A. przechowywanie jedynie jednej kopii tabeli plików

B. funkcja szyfrowania folderów oraz plików

C. opcja formatowania nośnika o niewielkiej pojemności (od 1,44 MB)

D. możliwość zapisywania plików z nazwami dłuższymi niż 255 znaków

Zgłoszona odpowiedź na temat szyfrowania folderów i plików w NTFS jest całkiem trafna. NTFS, czyli New Technology File System, naprawdę ma kilka super fajnych funkcji zabezpieczeń, w tym szyfrowanie danych przez EFS (Encrypting File System). Dzięki temu można szyfrować pojedyncze pliki albo nawet całe foldery, co znacznie podnosi bezpieczeństwo danych, zwłaszcza w sytuacjach, gdzie informacje są narażone na nieautoryzowany dostęp. Na przykład w firmach, które przetwarzają wrażliwe dane, szyfrowanie staje się wręcz koniecznością, aby spełniać regulacje, jak RODO. Poza tym NTFS ma też inne ciekawe funkcje, jak zarządzanie uprawnieniami, więc można precyzyjnie kontrolować kto ma dostęp do różnych zasobów. W praktyce szyfrowanie w NTFS to coś, co może bardzo pomóc w ochronie danych, a to jest zgodne z najlepszymi praktykami bezpieczeństwa informacji.

Pytanie 36

Jakie polecenie w systemie operacyjnym Linux służy do monitorowania komunikacji pakietów TCP/IP lub protokołów wysyłanych lub odbieranych w sieci komputerowej, do której podłączony jest komputer użytkownika?

A. ssh

B. tcpdump

C. route

D. ipconfig

ipconfig to polecenie używane w systemach operacyjnych Windows do wyświetlania i konfigurowania ustawień sieciowych, takich jak adres IP, maska podsieci i brama domyślna. Nie jest ono jednak dostępne w systemach Linux, co czyni je nieodpowiednim dla opisanego zadania. ssh, z kolei, to protokół i narzędzie do zdalnego logowania oraz tunelowania, które umożliwia bezpieczne połączenie z innym komputerem przez sieć, ale nie służy do analizy ruchu sieciowego. Z drugiej strony, route to polecenie do zarządzania tablicą routingu, które pokazuje, jak pakiety są kierowane w sieci, lecz również nie umożliwia bezpośredniego śledzenia komunikacji. Wybór błędnych odpowiedzi często wynika z mylnego założenia, że każde polecenie związane z siecią ma na celu monitorowanie ruchu. Ważne jest, aby zrozumieć, że różne narzędzia pełnią różne funkcje, i kluczowe jest ich odpowiednie dobieranie do konkretnych zadań w administracji sieci oraz bezpieczeństwa. Odpowiednie narzędzie do monitorowania i analizy ruchu sieciowego, jak tcpdump, powinno być stosowane w przypadku potrzeby analizy komunikacji pakietowej, co czyni tę wiedzę niezbędną dla każdego specjalisty w dziedzinie IT.

Pytanie 37

Trzech użytkowników komputera z systemem operacyjnym Windows XP Pro posiada swoje foldery z dokumentami w głównym katalogu dysku C:. Na dysku znajduje się system plików NTFS. Użytkownicy mają utworzone konta z ograniczonymi uprawnieniami. Jak można zabezpieczyć folder każdego z użytkowników, aby inni nie mieli możliwości modyfikacji jego zawartości?

A. Zmierzyć każdemu z użytkowników typ konta na konto z ograniczeniami

B. Nie udostępniać dokumentów w sekcji Udostępnianie w ustawieniach folderu

C. Przydzielić uprawnienia NTFS do edytowania folderu jedynie odpowiedniemu użytkownikowi

D. Ustawić dla dokumentów atrybut Ukryty w ustawieniach folderów

Przypisanie odpowiednich uprawnień NTFS do folderów użytkowników jest kluczowym krokiem w zabezpieczaniu danych w systemie Windows XP. NTFS, jako nowoczesny system plików, oferuje zaawansowane możliwości zarządzania uprawnieniami, które pozwalają kontrolować, kto może modyfikować, odczytywać lub wykonywać pliki i foldery. W przypadku, gdy każdy z trzech użytkowników ma swój własny folder z dokumentami, należy skonfigurować uprawnienia tak, aby tylko dany użytkownik miał możliwość ich edytowania. Przykładowo, jeśli użytkownik A ma folder 'Dokumenty użytkownika A', to tylko on powinien mieć przyznane uprawnienia do zapisu, natomiast użytkownicy B i C powinni mieć te uprawnienia odrzucone. Dzięki temu, nawet jeśli inni użytkownicy mają dostęp do systemu, nie będą w stanie zmieniać zawartości folderów innych osób. Tego rodzaju praktyka jest zgodna z zasadą minimalnych uprawnień, która jest jedną z podstawowych zasad bezpieczeństwa IT, pomagając w ochronie danych przed nieautoryzowanym dostępem i modyfikacjami.

Pytanie 38

Jakim materiałem eksploatacyjnym dysponuje ploter solwentowy?

A. element tnący

B. farba na bazie rozpuszczalników

C. zestaw metalowych narzędzi tnących

D. atrament w żelu

Wybór niewłaściwego materiału eksploatacyjnego w kontekście ploterów solwentowych może prowadzić do wielu problemów, w tym obniżenia jakości druku i zwiększenia kosztów. Głowica tnąca, mimo że jest istotnym elementem w procesie cięcia, nie jest materiałem eksploatacyjnym, lecz komponentem, który wykonuje fizyczne cięcie materiałów, takich jak folie lub papier. Wybór zestawu metalowych rylców również nie ma zastosowania w ploterach solwentowych, ponieważ są to narzędzia bardziej związane z innego rodzaju technologiami użytkowymi, jak np. plotery tnące. Atrament żelowy jest przeznaczony do innych typów drukarek, w szczególności tych, które wykorzystują technologię druku atramentowego opartą na wodzie. Często błędem myślowym jest mylenie różnych technologii druku oraz materiałów eksploatacyjnych, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania sprzętu. Warto zaznaczyć, że dobór odpowiednich materiałów eksploatacyjnych powinien opierać się na znajomości specyfikacji urządzeń oraz wymagań dotyczących jakości i trwałości wydruków. W branży druku wielkoformatowego, znajomość odpowiednich norm i praktyk jest kluczowa dla osiągnięcia pożądanych rezultatów.

Pytanie 39

Aby kontrolować ilość transferu w sieci, administrator powinien zastosować program rodzaju

A. bandwidth manager

B. task manager

C. package manager

D. quality manager

Wybrane odpowiedzi, takie jak "task manager", "quality manager" czy "package manager", sugerują pewne nieporozumienia co do ról tych narzędzi w zarządzaniu siecią. Na przykład task manager to przecież narzędzie, które monitoruje i zarządza zadaniami w systemie operacyjnym. Może pokazywać wykorzystywanie zasobów, ale nie ma nic wspólnego z kontrolowaniem ruchu w sieci czy zarządzaniem przepustowością. Z kolei quality manager w zasadzie dotyczy poprawy jakości usług, a nie zarządzania pasmem. Używanie tych narzędzi bez odpowiednich rozwiązań do zarządzania ruchem danych może prowadzić do problemów, jak przeciążenia i spowolnienie usług. Co do package managera, to jest to narzędzie do zarządzania oprogramowaniem i jego pakietami, więc też nie ma związku z transferem danych w sieci. Zdecydowanie, żeby dobrze zarządzać szerokością pasma, potrzebujemy dedykowanych narzędzi, takich jak bandwidth manager, które monitorują i regulują przepustowość na bieżąco, co jest kluczowe w nowoczesnych sieciach komputerowych.

Pytanie 40

W systemie Windows Server, możliwość udostępnienia folderu jako zasobu sieciowego, który jest widoczny na stacji roboczej jako dysk oznaczony literą, można uzyskać poprzez realizację czynności

A. mapowania

B. defragmentacji

C. zerowania

D. oczywiście

Mapowanie folderu jako zasobu sieciowego w systemie Windows Server polega na przypisaniu litery dysku do określonego folderu udostępnionego w sieci. Dzięki tej operacji użytkownicy na stacjach roboczych mogą łatwo uzyskiwać dostęp do zasobów, traktując je jak lokalne dyski. Proces ten jest standardową praktyką w zarządzaniu siecią, która zwiększa wygodę oraz efektywność pracy. Na przykład, jeśli administrator sieci udostępni folder \\serwer\udział jako dysk Z:, użytkownicy mogą w prosty sposób otworzyć Eksplorator plików, a następnie wybrać dysk Z: bez potrzeby znajomości pełnej ścieżki folderu. Mapowanie pozwala również na zastosowanie różnych uprawnień dostępu, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa danych. Warto również wspomnieć, że mapowanie dysków można zautomatyzować przy użyciu skryptów logowania, co ułatwia zarządzanie zasobami w dużych środowiskach. Zgodnie z najlepszymi praktykami w zarządzaniu infrastrukturą IT, mapowanie dysków to skuteczna metoda organizacji i dostępu do zasobów sieciowych."

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej