Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik przemysłu mody
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 15 maja 2025 12:05
Data zakończenia: 15 maja 2025 12:25

Egzamin niezdany

Wynik: 12/40 punktów (30,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Szerokość łuku tyłu na wysokości piersi mierzona jest poziomo na figurze kobiecej w linii obwodu klatki piersiowej między punktami

A. piersiowymi bocznymi.

B. pachowymi tylnym i przednim.

C. ramiennymi z tyłu.

D. tylnymi bocznymi.

Wybór punktów ramiennych od strony tylnej jako odniesienia do pomiaru łuku szerokości tyłu jest błędny, ponieważ te punkty nie znajdują się na linii obwodu klatki piersiowej. Ramiona nie są odpowiednimi punktami odniesienia do określenia szerokości klatki piersiowej, ponieważ ich umiejscowienie może wpływać na wynik pomiaru, co prowadzi do błędnych odczytów. W odniesieniu do piersiowych bocznych punktów, te również nie są idealne, ponieważ nie oddają rzeczywistej szerokości klatki piersiowej na wysokości piersi, co może skutkować niewłaściwym dopasowaniem odzieży. Podobnie, pomiar z użyciem pachowych tylnych i przednich punktów nie jest właściwy, ponieważ nie odzwierciedlają one rzeczywistej szerokości klatki piersiowej oraz mogą prowadzić do nieadekwatnych rozmiarów odzieży. W przemyśle odzieżowym precyzyjne pomiary są kluczowe dla zapewnienia odpowiedniego dopasowania i komfortu, a błędne podejścia do pomiaru mogą prowadzić do poważnych problemów w produkcji, takich jak reklamacje, niezadowolenie klientów oraz straty finansowe. Dlatego niezwykle istotne jest stosowanie właściwych punktów pomiarowych, zgodnych z obowiązującymi standardami.

Pytanie 2

Do wygładzania szwów w dresowej bluzie używa się maszyny

A. ryglówkę

B. stębnówkę

C. pikówkę

D. renderówkę

Stębnówka, ryglówka oraz pikówka to maszyny, które mają swoje unikalne zastosowania w przemyśle odzieżowym, lecz nie służą do rozpłaszczania szwów. Stębnówka jest przede wszystkim używana do szycia pojedynczych warstw materiału wzdłuż krawędzi, co czyni ją idealną do wykonywania prostych szwów, ale nie ma funkcji wygładzania krawędzi. Źle użyta jako alternatywa do renderówki, stębnówka może prowadzić do zgrubień w miejscach szwów, co negatywnie wpłynie na komfort noszenia odzieży. Ryglówka, z kolei, jest maszyną, która używa podwójnego ściegu, co czyni ją skuteczną w zabezpieczaniu szwów przed pruciem, ale również nie rozwiązuje problemu wizualnego i dotykowego wykończenia krawędzi. Pikówka, natomiast, jest specjalistycznym urządzeniem, które służy do tworzenia pikowań i dekoracyjnych efektów na tkaninach, co również nie ma związku z rozpłaszczaniem szwów. Wybór niewłaściwej maszyny do danego procesu może prowadzić do wielu problemów, takich jak nierówne szwy, zgrubienia w miejscach łączenia materiałów, a także do obniżenia ogólnej jakości wyrobu. Kluczowe jest zrozumienie specyfiki każdej maszyny oraz jej przeznaczenia, aby móc efektywnie wykorzystać je w procesie produkcji odzieży.

Pytanie 3

Do produkcji płaszczy przeciwdeszczowych wykorzystuje się materiały odzieżowe z powłoką

A. antyelektrostatyczną

B. przeciwwiatrową

C. wodoodporną

D. niemnącą

Odpowiedź 'wodoodpornym' jest prawidłowa, ponieważ płaszcze przeciwdeszczowe muszą być wykonane z materiałów, które skutecznie zapobiegają przenikaniu wody. Materiały wodoodporne, takie jak Gore-Tex czy PVC, są zaprojektowane tak, aby tworzyć barierę przed deszczem, a jednocześnie pozwalać na odprowadzenie wilgoci z wnętrza, co jest kluczowe w zapewnieniu komfortu użytkownika. Stosowanie takich materiałów jest zgodne z normami ochrony osobistej, które wymagają, aby odzież robocza w trudnych warunkach atmosferycznych była nie tylko odporna na wodę, ale także funkcjonalna. W praktyce, płaszcze wykonane z materiałów wodoodpornych są często używane przez osoby pracujące na zewnątrz, na przykład w budownictwie, ratownictwie czy w turystyce, gdzie nieprzewidywalność pogody może być wyzwaniem. Dzięki odpowiedniemu wykończeniu, użytkownicy mają pewność, że pozostaną suchi i komfortowi, co jest kluczowe dla ich bezpieczeństwa i wydajności w pracy.

Pytanie 4

Odzież wodoodporną dla rybaków oraz żeglarzy należy produkować z materiałów

A. dzianinowych

B. włókninowych

C. powlekanych

D. plecionych

Wybór niewłaściwego materiału do odzieży wodoodpornej może prowadzić do wielu problemów w praktyce. Materiały plecione, jak bawełna czy wełna, mimo że są wygodne i mają dobre właściwości termiczne, nie zapewniają odpowiedniej ochrony przed wodą. Woda szybko wnika w te materiały, co prowadzi do ich przemoczenia, a w konsekwencji do dyskomfortu i obniżonej wydajności w pracy. Ponadto plecionki nie są w stanie zagwarantować trwałej ochrony przed wilgocią w trudnych warunkach atmosferycznych, dlatego ich użycie w produkcie dedykowanym dla rybaków i żeglarzy jest całkowicie niezalecane. Włókniny, choć mogą mieć zastosowanie w niektórych przypadkach, również nie są najlepszym wyborem w kontekście odzieży wodoodpornej, ponieważ ich struktura nie pozwala na skuteczną ochronę przed wodą. W dodatku, dzianiny, które charakteryzują się elastycznością i komfortem noszenia, nie są odpowiednie do odzieży roboczej w środowisku wodnym. Zastosowanie dzianin w tego typu odzieży może prowadzić do szybkiego przemoczenia i w efekcie do utraty ciepłoty ciała, co jest skrajnie niebezpieczne dla osób pracujących w takich warunkach. Kluczowe jest, aby przy wyborze materiałów do odzieży wodoodpornej kierować się nie tylko estetyką, ale przede wszystkim funkcjonalnością oraz normami branżowymi.

Pytanie 5

Aby stworzyć formy kamizelki damskiej przez modelowanie przodu i tylnej części bluzki damskiej dopasowanej, konieczne jest, oprócz wymiarów ciała, określenie długości kamizelki oraz zaznaczenie

A. kształtu linii modelowej dekoltu i dolnej części

B. punktów styku na krawędziach elementów

C. miejsc wszycia kieszeni

D. miejsc montażu zapięcia

Wybór odpowiedzi dotyczący punktów spotkań na krawędziach elementów, miejsc wykonania zapięcia oraz miejsc naszycia kieszeni wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące kluczowych aspektów projektowania odzieży. Punkty spotkań na krawędziach elementów są istotne w kontekście konstrukcji, ale nie mają bezpośredniego wpływu na ogólny kształt kamizelki, który jest determinowany przez linie modelowe. Miejsca wykonania zapięcia są bardziej technicznym detalem, który nie wpływa na zamysł estetyczny odzieży, a ich oznaczenie można wykonać na późniejszych etapach produkcji. Również naszycie kieszeni, chociaż istotne z praktycznego punktu widzenia, nie ma znaczenia na etapie modelowania formy, ponieważ przyporządkowanie lokalizacji kieszeni następuje zwykle po ustaleniu zasadniczego kształtu odzieży. Kluczowym błędem myślowym jest skupienie się na detalach konstrukcyjnych, zaniedbując istotę formy dekoltu i dołu, które są fundamentalne dla estetyki i funkcjonalności kamizelki. Warto zrozumieć, że projektowanie odzieży to proces, w którym każdy etap ma swoje znaczenie, a szczegóły mogą być dostosowywane w ramach już istniejącej formy, która powinna być najpierw określona przez linie modelowe.

Pytanie 6

Kołnierz bluzki koszulowej zbyt mocno przylega do szyi. Aby naprawić tę wadę, należy wypruć kołnierz oraz

A. zwęzić podkrój szyi z przodu i z tyłu, skrócić kołnierz i wszyć go

B. zwęzić podkrój szyi z przodu, skrócić kołnierz i wszyć go

C. poszerzyć podkrój szyi z przodu, wykroić dłuższy kołnierz i wszyć go

D. poszerzyć i pogłębić podkrój szyi, wykroić dłuższy kołnierz i wszyć go

To nie jest dobra odpowiedź. Zwężanie podkroju szyi wcale nie rozwiązuje problemu, a wręcz może pogorszyć komfort, bo jeśli kołnierz już jest ciasny, to dalsze zwężenie tylko to zaostrzy. Zwężenie podkroju z przodu albo z tyłu raczej nie pomoże, a może wprowadzić nowe trudności. Skracanie kołnierza też nie jest dobrym pomysłem, bo zmniejsza materiał i w sytuacji, gdy mamy mały podkrój, tylko pogłębi to problem. Poszerzenie podkroju szyi i wykrojenie dłuższego kołnierza to standardowe rozwiązania w krawiectwie, które dają większą swobodę ruchu i lepsze dopasowanie. Czasem błędne podejście wynika z pomylenia, co się chce osiągnąć. Dostosowanie wymiarów powinno iść w kierunku poprawy komfortu i estetyki. Kiedy mamy problem z uciskającymi kołnierzami, to warto zawsze sprawdzić, gdzie dokładnie jest ten problem i jak to zmienić, żeby efekty były zadowalające.

Pytanie 7

Jaką czynność powinien zrealizować krawiec w pracowni krawieckiej po umiejscowieniu szablonów na materiale?

A. Oznaczyć linie środkowe elementów

B. Obrysować kontury szablonów na tkaninie

C. Oznaczyć rozmiary dodatków na szwy i podwinięcia

D. Naciągnąć materiał

Obrysowanie konturów szablonów na tkaninie jest kluczowym krokiem w procesie szycia, ponieważ pozwala na precyzyjne przeniesienie kształtu szablonu na materiał. To działanie umożliwia następnie dokładne wycinanie elementów odzieży, co jest niezbędne do zapewnienia, że wszystkie części będą odpowiednio pasować do siebie podczas szycia. Dobrą praktyką jest używanie odpowiednich narzędzi, takich jak kreda krawiecka lub znacznik do tkanin, które pozwalają na wyraźne i trwałe oznaczenie linii. Obrysowanie konturów powinno odbywać się z uwzględnieniem dodatków na szwy, co zapewnia miejsce na ostateczne wykończenie i zapobiega problemom przy łączeniu elementów. W praktyce krawieckiej, poprawne obrysowanie szablonów wpływa na estetykę oraz trwałość gotowego wyrobu. Niezależnie od rodzaju odzieży, zastosowanie tej techniki jest zgodne z normami branżowymi i jest niezbędne dla uzyskania profesjonalnego efektu końcowego.

Pytanie 8

Co może być przyczyną przerywania się górnej nici podczas szycia na maszynie do szycia z zygzakiem?

A. nieprawidłowo zamocowany bębenek

B. zbyt mocno zanieczyszczony transporter

C. niewłaściwy nacisk materiału

D. uszkodzony otwór w płytce ściegowej

Podczas analizy odpowiedzi, które nie prowadzą do poprawnej diagnozy problemu zrywającej się nici górnej, można zauważyć kilka nieporozumień. Nadmiernie zanieczyszczony transporter sugeruje, że brud lub resztki materiałów mogą być przyczyną problemów, jednak w rzeczywistości transportery mają na celu jedynie przesuwanie materiału, a ich zanieczyszczenie rzadko prowadzi do zerwania nici. Zamiast tego, może powodować nieregularne przesuwanie materiału, co wiąże się z innymi problemami, ale nie bezpośrednio z zerwaniem nici. Niewłaściwie osadzony bębenek to kolejna nieprawidłowa odpowiedź; chociaż bębenek ma kluczowe znaczenie w działaniu maszyny, jego złe osadzenie częściej skutkuje problemami z nawlekaniem nici, a nie ich zerwaniem. Wreszcie, niewłaściwy docisk materiału również nie jest bezpośrednią przyczyną zrywania się nici, lecz może prowadzić do nieprawidłowego prowadzenia materiału oraz wpływać na jakość szwu. Wszystkie te koncepcje prowadzą do mylnego wniosku, że problem z zerwaniem nici górnej można rozwiązać poprzez ich eliminację, podczas gdy kluczowym czynnikiem pozostaje stan techniczny płytki ściegowej, który w tym przypadku jest na pierwszym miejscu w kontekście prewencji problemów z szyciem.

Pytanie 9

Na jakim materiale tekstylnym można umieszczać szablony odzieży w dwóch płaszczyznach?

A. Na popelinie

B. Na sztruksie

C. Na aksamicie

D. Na flauszu

Sztruks, aksamit i flausz to różne tkaniny, które mają swoje właściwości i zastosowania w odzieżownictwie. Sztruks na przykład, z tymi swoimi prążkami, jest bardziej elastyczny i dobrze sprawdzi się w odzieży casual, ale jego struktura nie jest najlepsza do układania szablonów w dwóch kierunkach. Może być kłopotliwy przy krojeniu. Z kolei aksamit jest super efektowny, ale ten jego miękki materiał łatwo się odkształca, więc trzeba przy nim uważać, żeby szablony nie straciły formy. Flausz jest cieplejszy i bardziej elastyczny, przez co przy krojeniu może być mniej stabilny. W sumie, układanie szablonów w tych tkaninach może prowadzić do nieprzyjemnych błędów w wymiarach i formach odzieży, co może zepsuć jakość. Czasami myślimy, że te tkaniny są bardziej uniwersalne, a to prowadzi do problemów w szyciu.

Pytanie 10

Aby pozbyć się fałd poprzecznych z tyłu bluzki pod kołnierzem, należy odpruć kołnierz oraz

A. odciąć krawędź podkroju kołnierza

B. wszyć go, zmniejszając szerokość szwu

C. wszyć go, zwiększając szerokość szwu

D. ściąć tył wzdłuż linii podkroju szyi i barków

Ściągnięcie tyłu bluzki wzdłuż linii podkroju szyi i barków jest właściwym podejściem do usunięcia fałd poprzecznych występujących w tylnej części bluzki. Tego typu fałdy najczęściej pojawiają się w wyniku nadmiaru materiału, a ich eliminacja poprzez odpowiednie dopasowanie jest kluczowa dla osiągnięcia estetycznego i dopasowanego wyglądu odzieży. W praktyce, przy takim zabiegu należy dokładnie zmierzyć obwód szyi oraz barków, aby uniknąć nadmiernego obcinania, które może prowadzić do problemów z dopasowaniem kołnierza. Ponadto, przy projektowaniu i szyciu odzieży, istotne jest przestrzeganie standardów konstrukcji odzieży, które zalecają odpowiednie proporcje i umiejscowienie szwów. Przykładem zastosowania tej techniki może być przeróbka bluzki typu szmizjerka, gdzie precyzyjna regulacja tyłu odzieży pozwala na uzyskanie lepszego dopasowania w okolicy talii i bioder. Dobrze przeprowadzona korekta zapewni wygodę noszenia oraz estetyczny wygląd, co jest zgodne z dobrą praktyką krawiecką.

Pytanie 11

Wskaż niezbędne pomiary krawieckie oznaczone symbolami do wykonania formy kamizelki damskiej.

A. ZWo, SyTy, SySvXp, SySvXpTp, RvNv, os, obt

B. ZWo, SyTy, SySvXp, SySvXpTp, opx, ot, os, obt

C. SyTy, SySvXp, ZWo, SySvXpTp, opx, ot, obt, ou

D. PcPl, XlXl, Zwo, ZUo, opx, ot, os, SySvXp, SyTy

Odpowiedź wskazująca na pomiary ZWo, SyTy, SySvXp, SySvXpTp, opx, ot, os, obt jest prawidłowa, ponieważ te miary są kluczowe w procesie konstrukcji kamizelki damskiej. ZWo, czyli szerokość w biuście, jest jednym z najważniejszych wymiarów, ponieważ decyduje o dopasowaniu w tej newralgicznej strefie. SyTy (szerokość talii) również odgrywa istotną rolę w kształtowaniu sylwetki i zapewnieniu komfortu noszenia. SySvXp i SySvXpTp odnoszą się do długości pleców, co jest istotne dla prawidłowego ułożenia kamizelki na sylwetce. Pozostałe pomiary, takie jak opx (obwód piersi), ot (obwód talii) oraz os (obwód bioder) są niezbędne do pełnego zrozumienia proporcji ciała i odpowiedniego dopasowania elementów kamizelki. W praktyce, korzystając z tych wymiarów, projektanci mogą tworzyć odzież, która nie tylko dobrze leży, ale także podkreśla atuty sylwetki. Standardy branżowe wskazują, że precyzyjne pomiary są fundamentem każdej konstrukcji odzieżowej, co wpływa na satysfakcję klientek oraz jakość końcowego produktu.

Pytanie 12

Przy obliczaniu ilości tkaniny wełnianej o szerokości 1,50 m potrzebnej do uszycia klasycznego damskiego spodnium, należy wziąć pod uwagę

A. długość marynarki, 2x długość rękawa, długość spodni + 10% na szwy i podwinięcia

B. 2x długość marynarki, długość rękawa, długość spodni + 20% na szwy i podwinięcia

C. długość marynarki, długość rękawa, 2x długość spodni + 20% na szwy i podwinięcia

D. długość marynarki, długość rękawa, długość spodni + 10% na szwy i podwinięcia

Podczas analizy błędnych odpowiedzi, można zauważyć, że niektóre z nich zawierają nieprawidłowe wymiary lub niewłaściwe procenty na zapas materiału. Na przykład, zbyt duży dodatek 20% na szwy i podwinięcia w odpowiedziach sugeruje przesadną ostrożność, co w praktyce prowadzi do marnotrawstwa materiału. W branży odzieżowej, 10% jest standardowym i zalecanym dodatkiem, który pozwala na uzyskanie wystarczającej ilości materiału na ewentualne poprawki, ale również nie prowadzi do nadmiernego zużycia tkaniny. Ponadto, niektóre odpowiedzi pomijają kluczowe elementy, takie jak podwójna długość rękawów lub marynarki, co może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia konstrukcji odzieży. Typowym błędem jest nieuwzględnienie różnych wymiarów odzieży, które są kluczowe dla prawidłowego wymiaru tkaniny. W praktyce, nieprawidłowe obliczenia mogą prowadzić do problemów przy szyciu, takich jak niedobór materiału, co skutkuje koniecznością zakupu dodatkowej tkaniny. Aby uniknąć podobnych błędów, ważne jest, aby dokładnie analizować wymiary wszystkich elementów odzieży oraz standardowe praktyki w branży, co pozwala na optymalne wykorzystanie materiałów i efektywne planowanie produkcji.

Pytanie 13

W jakim celu nanosi się punkty montażowe na wykrój rękawa oraz na wykroje przodu i tyłu?

A. Oznaczenia dodatku konstrukcyjnego na rękawie oraz przodzie i tyłu

B. Oznaczenia krawędzi i narożników rękawa oraz przodu i tyłu

C. Wyznaczania nitki osnowy na rękawie oraz przodzie i tyle

D. Prawidłowego połączenia rękawa z przodem i tyłem

Zaznaczanie dodatku konstrukcyjnego na rękawie, przodzie i tyle oraz oznaczanie krawędzi i naroża rękawa, przodu i tyłu to koncepcje, które nie oddają rzeczywistego celu punktów montażowych. Dodatek konstrukcyjny, choć istotny w szyciu, nie jest bezpośrednio powiązany z precyzyjnym łączeniem poszczególnych elementów odzieży. Zazwyczaj dodatki konstrukcyjne są istotne dla określenia miejsca, w którym następuje szycie, ale nie mają one bezpośredniego wpływu na dopasowanie, które jest kluczowe dla funkcji montażu. Podobnie, zaznaczanie krawędzi i naroży, choć przydatne w kontekście ogólnej orientacji w wykroju, nie spełnia roli punktów montażowych, które mają za zadanie zapewnić prawidłową alignację poszczególnych części odzieży. Wyznaczanie nitki osnowy na rękawie oraz przodzie i tyle jest inną techniką, która odnosi się do kierunku tkania i stabilności materiału, ale nie ma bezpośredniego wpływu na proces montażu. Rozumienie tych pojęć jest kluczowe, aby unikać typowych błędów myślowych, które mogą prowadzić do niewłaściwego szycia, wpływając na ogólną jakość i estetykę odzieży. W praktyce, każdy etap produkcji odzieży powinien być oznaczony zgodnie z zaleceniami, aby zapewnić, że wszystkie elementy współpracują ze sobą w sposób harmonijny, co jest kluczowe dla uzyskania efektywnego i estetycznie zrealizowanego wyrobu.

Pytanie 14

Przeróbka kamizelki bez podszewki polega na dostosowaniu jej do figury klientki oraz przyszyciu 4 guzików pobranych z magazynu zakładu. Koszt jednego guzika to 1,00 zł, a cena robocizny została oszacowana na 30,00 zł. Jaką kwotę należy zapłacić za wykonanie usługi?

A. 32,00 zł

B. 33,00 zł

C. 34,00 zł

D. 31,20 zł

Wygląda na to, że tu mogło być małe nieporozumienie. Często zdarza się, że ludzie mylą całkowity koszt z jego poszczególnymi elementami. Na przykład ktoś może pomyśleć, że wystarczy dodać koszt robocizny i cenę jednego guzika, co daje 31,00 zł, albo nie policzyć wszystkich guzików. W krawiectwie trzeba pamiętać, żeby uwzględniać wszystko, co kosztuje, bo inaczej można się pogubić i źle wycenić swoją pracę. Zdarza się też, że po prostu źle się pomnoży liczbę guzików, co prowadzi do błędnych wyników. Dobrze jest przemyśleć, jak wyceniamy nasze usługi i upewnić się, że wszystko, co kosztuje, zostało uwzględnione. To jest kluczowe, żeby klienci czuli, że są traktowani uczciwie i że mają do nas zaufanie.

Pytanie 15

Wybierając materiał na suknię dla osoby wysokiej i szczupłej, należy dążyć do wizualnego poszerzenia i skrócenia figury. Taki efekt można osiągnąć, stosując tkaniny o

A. drobnych motywach kwiatowych

B. poprzecznych paskach

C. podłużnych prążkach

D. wzorach w rozmyciu

Rozmyte wzory, drobne kwiaty oraz podłużne prążki nie są odpowiednimi wyborami dla wysokości i szczupłości sylwetki, jeśli celem jest optyczne poszerzenie oraz skrócenie figury. Rozmyte wzory mogą wprowadzać chaos w odbiorze wizualnym, nie dając wyraźnego efektu, który można byłoby osiągnąć za pomocą bardziej wyrazistych elementów. Tego typu nadruki często prowadzą do zniekształcenia proporcji i nie wspierają zamierzonego efektu. Drobne kwiaty, chociaż uznawane za romantyczne i eleganckie, również nie poszerzają sylwetki — w rzeczywistości mogą jeszcze bardziej uwydatniać szczupłe kształty, co nie jest pożądanym efektem w tym przypadku. Podłużne prążki, choć mogą wydawać się na pierwszy rzut oka atrakcyjne, działają całkowicie odwrotnie niż poprzeczne. Optycznie wydłużają sylwetkę, co w przypadku osób wysokich może prowadzić do niekorzystnego wrażenia "chudości". W związku z tym, projektanci mody powinni kierować się zasadą, że wzory i tkaniny muszą być dobierane do sylwetki w taki sposób, aby harmonizować i korygować jej cechy, a nie je podkreślać w sposób, który może być niekorzystny. Dobrą praktyką jest zawsze konsultowanie się z aktualnymi standardami w modzie oraz trendami, które pomagają w dobieraniu odpowiednich materiałów do danej figury.

Pytanie 16

Do cięcia na sekcje materiału o wysokości 300 mm należy użyć krajarki z ostrzem

A. pionowym

B. wielokątnym

C. taśmowym

D. tarcowym

Krajarka z nożem pionowym jest najbardziej odpowiednia do rozkroju na sekcje surowców o wysokości 300 mm, ponieważ umożliwia precyzyjne cięcie proste i jednolite. Noże pionowe charakteryzują się dużą stabilnością oraz umożliwiają łatwe dopasowanie wysokości cięcia do wymagań materiału. Użycie krajarki pionowej jest zgodne z praktykami branżowymi, które podkreślają potrzebę stosowania narzędzi dostosowanych do specyfikacji elementów. Na przykład, w przemyśle papierniczym, krajarki pionowe są standardem w produkcji arkuszy, gdzie wymagane jest zachowanie wysokiego poziomu dokładności oraz minimalizacja strat materiałowych. Krajarki te często są wyposażone w systemy automatycznego pomiaru, co dodatkowo zwiększa efektywność procesu cięcia. Dobrą praktyką jest także regularne serwisowanie narzędzi, co gwarantuje ich optymalną wydajność oraz długotrwałość. Warto pamiętać, że stosowanie odpowiednich narzędzi i technik cięcia ma kluczowe znaczenie dla jakości finalnego produktu oraz efektywności produkcji.

Pytanie 17

W procesie końcowego prasowania płaszczy produkowanych w zakładzie odzieżowym można wykorzystać

A. manekin do prasowania

B. żelazko z generatorem pary

C. automat do prasowania

D. prasę specjalistyczną

Manekin prasowalniczy to zaawansowane urządzenie stosowane w końcowym procesie prasowania płaszczy w zakładach konfekcyjnych. Jego główną zaletą jest możliwość precyzyjnego formowania odzieży na modelu, co zapewnia optymalne dopasowanie materiału do kształtu ciała. Manekiny te są często wykonane z materiałów odpornych na wysoką temperaturę i parę, co pozwala na efektywne usuwanie zagnieceń. Przykładowo, w przypadku płaszczy wykonanych z tkanin wełnianych czy syntetycznych, manekin prasowalniczy umożliwia jednoczesne formowanie i prasowanie, co zwiększa efektywność produkcji. Warto dodać, że zgodnie z normami branżowymi, użycie manekina w procesie prasowania przyczynia się do uzyskania wysokiej jakości wyrobów odzieżowych, co jest kluczowe dla zadowolenia klientów oraz utrzymania konkurencyjności na rynku. Dobrą praktyką jest także regularne przeglądanie i konserwacja manekinów, co zapewnia ich długotrwałą efektywność oraz precyzję w działaniu.

Pytanie 18

Za zbyt głęboki podkrój spodni można poprawić na przykład poprzez

A. pogłębienie podkroju z przodu

B. pogłębienie podkroju z tyłu

C. ścięcie górnej części przodu i tyłu

D. doszycie karczka z przodu i z tyłu

Pogłębienie podkroju zarówno w przodzie, jak i tyle spodni to niby logiczne podejście do poprawy za głębokiego podkroju, ale w rzeczywistości może przynieść wiele niepożądanych skutków. Jak pogłębimy podkrój z przodu, to często zwiększamy objętość materiału, co prowadzi do marszczenia i ogólnego braku estetyki. Z kolei pogłębienie podkroju z tyłu może sprawić, że krój nie będzie równy i z tego mogą się wziąć różne dyskomforty, a linie krawędzi będą nierówne. Do tego doszycie karczka ani z przodu, ani z tyłu nie jest dobrym pomysłem, bo karczek ma swoje zadanie, żeby wzmacniać odzież, a nie modyfikować podkrój. W szyciu ważna jest równowaga i proporcje, a to osiąga się przez precyzyjne cięcia i modyfikacje. W praktyce te pogłębienia podkroju są rzadkością, bo mogą zaszkodzić całkowitemu kształtowi odzieży, więc warto wszystko dokładnie przemyśleć i robić zgodnie z zasadami dobrego krawiectwa.

Pytanie 19

Jakie będzie zapotrzebowanie na tkaninę w groszki o szerokości 150 cm, potrzebnej do uszycia spódnicy podstawowej o długości 70 cm, dla klientki o obwodzie bioder wynoszącym 96 cm?

A. 140 cm

B. 154 cm

C. 70 cm

D. 77 cm

Obliczanie zużycia tkaniny może prowadzić do rozmaitych błędów, szczególnie gdy nie uwzględnia się wszystkich istotnych parametrów. Odpowiedzi takie jak 70 cm, 140 cm, czy 154 cm są nieprawidłowe z kilku kluczowych powodów. W przypadku 70 cm brakuje uwzględnienia zapasów na szwy i dopasowanie do obwodu bioder. Zbyt mała ilość tkaniny nie tylko uniemożliwi właściwe uszycie spódnicy, ale także wpłynie na jej wygodę noszenia. Kolejna odpowiedź, 140 cm, wskazuje na nieporozumienie związane z szerokością materiału. Tkanina o szerokości 150 cm pozwala efektywnie wykorzystać materiał, więc zużycie na poziomie 140 cm byłoby nieoptymalne i niepraktyczne. W końcu odpowiedź 154 cm jest zbyt wysoka i nie uwzględnia standardów krawieckich, które sugerują, że należy dodać zapasy na szwy, ale nie w tak dużych ilościach, co prowadzi do niepotrzebnego marnotrawstwa tkaniny. W praktyce, krawcy powinni zawsze mieć na uwadze wyrównanie wymiarów spódnicy z wymogami obwodu bioder, a także zapasy materiału wynikające z wybranego stylu i wykończenia. Kluczowe jest, aby starannie obliczać zużycie materiału, biorąc pod uwagę wszystkie aspekty, aby osiągnąć najlepsze rezultaty w projektowaniu i szyciu odzieży.

Pytanie 20

Przyprasowanie to proces obróbki przy użyciu pary i ciepła, który należy wykonać w celu

A. wyprostowania źle wyprasowanego elementu

B. przewinięcia brzegu elementu w jedną stronę

C. zmniejszenia długości brzegów elementów

D. zmniejszenia grubości krawędzi elementu

Analizując błędne odpowiedzi, warto zauważyć, że rozprostowanie źle wyprasowanego elementu jest działaniem, które nie jest bezpośrednio związane z przyprasowaniem. Przyprasowanie ma na celu przede wszystkim osiągnięcie optymalnej grubości krawędzi, a nie korekcję błędów wykończeniowych. Ponadto zmniejszenie długości brzegów elementów nie jest celem przyprasowania, ponieważ ta technika skupia się na modyfikacji grubości, a nie długości. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że redukcja długości jest możliwa podczas przyprasowania, jednak w praktyce jest to proces, który dotyczy bardziej cięcia lub szycia. Z kolei przewinięcie brzegu elementu w jedną stronę nie jest charakterystyczne dla procesu przyprasowania, ponieważ ten proces nie polega na zmianie kierunku krawędzi, lecz na ich uformowaniu i wyrównaniu. Często pojawiają się błędne wyobrażenia, że przyprasowanie działa jako uniwersalne narzędzie do korekcji wszelkich błędów w produkcie, co jest nieprawdziwe. W rzeczywistości, przyprasowanie jest wyspecjalizowaną techniką obróbcza, która wymaga odpowiednich ustawień i zrozumienia materiałów, z jakimi się pracuje. Tylko wtedy można w pełni wykorzystać potencjał tego procesu, zamiast próbować stosować go jako rozwiązanie dla problemów, które nie są związane z jego funkcją.

Pytanie 21

Jakie wymiary są konieczne do stworzenia konstrukcji spódnicy z kołowego wycinka?

A. ZWo, TD, ot, dk

B. ZTv, ot, obt, dk

C. ZWo, TD, ot, opx

D. ZWo, TD, ot, obt

Analizując błędne odpowiedzi, można zauważyć, że pomijają one kluczowe aspekty pomiarów niezbędnych do wykonania spódnicy z wycinka koła. Wymiar ZTv, który pojawia się w jednej z odpowiedzi, nie jest standardowym parametrem w kontekście konstrukcji odzieżowej, co może prowadzić do nieporozumień w zakresie konstrukcji i dopasowania. Dodatkowo, wymiar dk, który również się pojawia, nie jest bezpośrednio związany z klasycznymi pomiarami wymaganymi do wykonania spódnicy, co potwierdza jego niewłaściwe użycie w tym kontekście. Pojęcie obt, czyli obwód dołu, jest kluczowe w projektowaniu, ponieważ nie tylko wpływa na estetykę, ale również na funkcjonalność odzieży. Często mylnie uważa się, że wystarczy tylko jeden z wymiarów, by stworzyć spódnicę, jednak strategia ta ignoruje wyważoną konstrukcję, która wymaga uwzględnienia wszystkich wymiarów. Zaniedbanie choćby jednego z nich może prowadzić do niewłaściwego dopasowania oraz niezadowolenia z efektu końcowego. W procesie projektowania odzieży istotne jest stosowanie się do dobrych praktyk, które zalecają dokładne pomiary oraz ich wzajemną korelację, co zapewnia lepsze rezultaty i satysfakcję użytkownika.

Pytanie 22

Który z procesów realizowanych w krojowni nie jest wykonywany, gdy wykorzystano automat cutter do rozkroju materiałów odzieżowych?

A. Przykrywanie nakładu folią przed rozkrojem

B. Sprasowanie nakładu

C. Przekrawanie nakładu na sekcje

D. Przygotowanie rysunku układu szablonów

Wybór odpowiedzi odnoszącej się do "Przykrycia nakładu folią przed rozkrojem", "Przygotowania rysunku układu szablonów" oraz "Sprasowania nakładu" może być mylący, ponieważ wszystkie te etapy są integralnymi częściami procesu krojenia w krojowni, bez względu na to, czy używa się automatycznego urządzenia, czy tradycyjnych metod. Przykrycie nakładu folią to standardowa procedura ochronna, która ma na celu zabezpieczenie materiałów przed zniszczeniem, zabrudzeniem lub uszkodzeniem przed rozpoczęciem krojenia. Przygotowanie rysunku układu szablonów jest kluczowym krokiem, który umożliwia prawidłowe rozplanowanie elementów w obrębie materiału, co ma na celu minimalizację odpadów materiałowych oraz efektywne wykorzystanie dostępnego surowca. Sprasowanie nakładu, z kolei, zapewnia równomierne ułożenie materiału, co jest niezbędne do uzyskania wysokiej jakości cięcia. W kontekście błędnych wyborów odpowiedzi, można zauważyć typowy błąd polegający na niepełnym zrozumieniu etapów procesu produkcji odzieży i ich znaczenia w kontekście automatyzacji. Zastosowanie automatycznych cutterów nie wyklucza tych ważnych kroków, lecz raczej je wspiera, zapewniając większą precyzję i efektywność w całym procesie produkcyjnym.

Pytanie 23

Jakie akcesoria krawieckie powinny być użyte do żakietu pokazanym na ilustracji?

A. Lampasy, rękawówkę, guzik oraz nici

B. Guziki, nici, wkład klejowy oraz podszewkę

C. Zamek, guziki, kamel oraz watolinę

D. Włosiankę, taśmę, nici oraz guzik

Wybór niewłaściwych dodatków krawieckich w kontekście żakietu jest częstym błędem, który może wynikać z braku zrozumienia ich funkcji oraz roli w procesie szycia. Zamek, chociaż jest praktycznym elementem zapięcia, nie jest standardowo stosowany w żakietach, które najczęściej wykorzystują guziki lub inne formy zapięć. Ponadto, kamel, będący materiałem, nie jest odpowiednim dodatkiem krawieckim, a jego zrozumienie w kontekście konstrukcji żakietu jest mylące. Watolina, z kolei, jest materiałem ocieplającym, który nie ma zastosowania w klasycznych żakietach, których celem jest zachowanie eleganckiej formy. Zastosowanie watoliny w takiej odzieży mogłoby sprawić, że żakiet będzie wyglądał na ciężki i nieproporcjonalny. W przypadku lampasów i rękawówki, ich pominięcie w odpowiednich odpowiedziach prowadzi do braku zrozumienia estetycznych i funkcjonalnych aspektów żakietu. Lampasy nie tylko dodają charakteru, ale również mogą pełnić funkcję dekoracyjną, co jest zgodne z aktualnymi trendami w modzie. Rękawówka, jako element konstrukcyjny, jest niezbędna do zapewnienia poprawnego kształtu rękawów i ich trwałości. Finalnie, zrozumienie roli dodatków krawieckich powinno być fundamentem każdej pracy krawieckiej, a ich dobór powinien kłaść nacisk na zgodność z funkcją i estetyką odzieży.

Pytanie 24

Podczas szycia na maszynie do szycia zrywa się górna nić. Możliwe przyczyny tej usterki mogą obejmować na przykład

A. wygięcie igły

B. zbyt duże napięcie nici

C. zbyt głęboko umiejscowiony transporter

D. niedostateczna siła docisku stopki

Skrzywienie igły, zbyt mała siła docisku stopki oraz za głęboko usytuowany transporter to aspekty, które w kontekście zrywania górnej nici mogą wprowadzać w błąd. Skrzywienie igły, choć może wpływać na jakość szycia, zazwyczaj nie powoduje bezpośrednio zerwania nici. Zamiast tego, skrzywiona igła może prowadzić do problemów z prawidłowym wciąganiem nici, co z kolei może skutkować jej splątaniem lub niewłaściwym prowadzeniem podczas szycia. Warto regularnie sprawdzać stan igły i wymieniać ją na nową, gdy zgubi swoją prostoliniowość. Zbyt mała siła docisku stopki może również generować problemy, ale raczej skutkuje to przesuwaniem się tkaniny zamiast zerwaniem nici. Właściwe dociskanie materiału jest kluczowe dla stabilności procesu szycia, ale nie powinno wpływać na naprężenie nici. Za głęboko usytuowany transporter, z kolei, może powodować, że materiał nie będzie prawidłowo prowadzony, co może prowadzić do przerywania szycia, jednak nie jest to bezpośrednia przyczyna zerwania nici. Dobrze jest zrozumieć, że każdy z tych elementów pełni swoją rolę w złożonym procesie szycia i ich niewłaściwe ustawienie może powodować inne problemy, ale niekoniecznie musi prowadzić do zerwania górnej nici.

Pytanie 25

Jaką maszynę specjalistyczną należy wykorzystać do tymczasowego łączenia elementów odzieży podczas konfekcjonowania?

A. Podszywarkę

B. Ryglówkę

C. Fastrygówkę

D. Dziurkarkę

Fastrygówka to maszyna specjalna, która służy do chwilowego łączenia elementów wyrobu odzieżowego w trakcie konfekcjonowania. Umożliwia ona wykonanie lekkich, łatwo usuwalnych szwów, co jest niezbędne w procesie produkcji odzieży. Dzięki zastosowaniu fastrygówki, krawcowe mogą szybko i efektywnie łączyć różne elementy odzieży, takie jak tkaniny, podszewki czy dodatki, co pozwala na wstępną kontrolę dopasowania i estetyki produktu. W praktyce, fastrygówka jest nieoceniona w przypadku skomplikowanych wzorów i kształtów, gdzie precyzyjne dopasowanie jest kluczowe. Umożliwia również łatwe wprowadzenie poprawek przed ostatecznym zszyciem, co znacząco zwiększa efektywność procesu produkcji. Ponadto, korzystając z fastrygówki, można zminimalizować ryzyko uszkodzenia materiału, co jest istotne w przypadku delikatnych tkanin. Zastosowanie fastrygi jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży odzieżowej, gdzie elastyczność i możliwość wprowadzania poprawek są kluczowe dla zachowania jakości wyrobów.

Pytanie 26

Jakie wymiary są konieczne do obliczenia zapotrzebowania materiału na damski garnitur (żakiet damski z spodniami)?

A. Długość żakietu, długość rękawa, długość spodni

B. Obwód klatki piersiowej, obwód bioder, obwód talii

C. Długość żakietu, długość rękawa, obwód bioder

D. Obwód klatki piersiowej, długość żakietu, długość spodni

Patrząc na inne odpowiedzi, widać, że są błędy w myśleniu. Obwód klatki piersiowej, bioder i talii są ważne, ale nie wystarczą, żeby określić, ile materiału potrzeba na spodnium. Te wymiary bardziej skupiają się na dopasowaniu, a nie na długości materiału do uszycia żakietu czy spodni. Dlatego długość żakietu, rękawów i spodni jest kluczowa, bo każdy z tych wymiarów ma wpływ na to, ile tkaniny trzeba. Zauważyłem, że niektóre odpowiedzi uwzględniają tylko długość żakietu i obwód bioder, co pomija długość spodni. To może prowadzić do tego, że materiału będzie za mało. Widać więc, że niektóre osoby nie rozumieją, jak ważne są wymiary długości przy ustalaniu zużycia materiału. W projektowaniu odzieży istotne jest, żeby brać pod uwagę wszystkie długości, to pomaga uniknąć błędów i lepiej dopasować ubrania do oczekiwań klientów.

Pytanie 27

Jaką maszynę specjalistyczną należy użyć do łączenia wkładów sztywnikowych z materiałem zasadniczym w przodach męskiej marynarki?

A. Stębnówkę

B. Ryglówkę

C. Pikówkę

D. Zygzakówkę

Pikówka, jako maszyna specjalna, jest idealna do łączenia wkładów sztywnikowych z tkaniną zasadniczą w przodach marynarki męskiej. Jej konstrukcja umożliwia precyzyjne i mocne przeszycia, co jest kluczowe w kontekście odzieży formalnej, gdzie estetyka i trwałość połączeń mają ogromne znaczenie. Pikówki są zaprojektowane tak, aby używać igieł o dużym rozmiarze, co pozwala na przyszywanie grubych materiałów bez ryzyka uszkodzenia tkaniny. Dzięki zastosowaniu odpowiednich nici, rodzaj ten maszyny pozwala na elastyczne i wytrzymałe przeszycia, co zwiększa komfort noszenia. Przykładowo, w procesie produkcji marynarek pikówka wykorzystuje specjalne stawki, które umożliwiają przeszycia wzdłuż krawędzi wkładów, co zapobiega ich przesuwaniu się i deformacji. W branży odzieżowej, stosowanie pikówki jest standardem, który zapewnia wysoką jakość i trwałość wyrobów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w modzie męskiej.

Pytanie 28

W firmie zajmującej się szyciem odzieży wykrój elementów odzieżowych najczęściej uzyskuje się

A. z materiałów w rozłożeniu

B. z materiałów w złożeniu

C. z nakładów formowanych w automatycznych systemach rozkroju

D. z nakładów wielowarstwowych utworzonych za pomocą warstwowarek

Pomimo różnych podejść do rozkroju materiałów, metody takie jak wykroje z materiałów w złożeniu czy w rozłożeniu nie są optymalne w kontekście współczesnych zakładów konfekcyjnych. Wykroje z materiałów w złożeniu, polegające na rozkrojeniu kilku warstw materiału, mogą wydawać się atrakcyjne, ale w praktyce prowadzą do trudności w zachowaniu jednolitości i jakości wykrojów. Często pojawiają się problemy z naciągnięciem materiału oraz różnicami w grubości, co wpływa na jakość produktu końcowego. Z kolei rozkładanie materiałów w rozłożeniu, które zakłada, że każdy fragment materiału będzie wycinany osobno, wiąże się z większymi stratami materiałowymi i dłuższym czasem produkcji, co jest nieefektywne. Ponadto, podejście to nie uwzględnia współczesnych trendów w automatyzacji i optymalizacji procesów, które przyczyniają się do zwiększenia efektywności produkcji. Nakłady formowane w automatycznych systemach rozkroju również mogą wydawać się nowoczesnym rozwiązaniem, jednak ich skuteczność zależy w dużej mierze od precyzyjnych ustawień i kalibracji urządzeń. Bez odpowiedniej wiedzy i umiejętności obsługi, takie podejścia mogą prowadzić do większych odpadów i błędów w produkcji. Dlatego kluczowe jest, aby zakłady konfekcyjne inwestowały w nowoczesne technologie, takie jak warstwowarki, które zapewniają lepszą jakość, mniejsze straty materiałowe i większą efektywność procesów produkcyjnych.

Pytanie 29

Aby zszyć boki w spódnicy wykonanej z tkaniny lnianej, jaką maszynę należy wykorzystać?

A. pikówkę

B. ryglówkę

C. stębnową

D. overlock

Wybór maszyn do szycia jest kluczowy dla jakości wykonania odzieży, a niektóre opcje mogą prowadzić do błędnych decyzji. Overlock, mimo że jest popularną maszyną, jest zasadniczo zaprojektowany do wykańczania brzegów i zapobiegania strzępieniu tkaniny, a nie do zszywania szwów prostych, jak w przypadku spódnic. Użycie overlocka do zszywania szwów bocznych może skutkować luźnymi lub nieprecyzyjnymi szwami, co nie jest akceptowalne w standardach odzieżowych. Ryglówka, która jest specjalistycznym narzędziem do szycia, idealnie sprawdza się w zróżnicowanych technikach szycia, ale również nie jest odpowiednia do standardowych szwów bocznych, ponieważ jej konstrukcja ogranicza elastyczność szwu, co może prowadzić do trudności w noszeniu odzieży. Pikwówka, znana głównie z zastosowania w quiltingu i dekoracyjnym szyciu, nie jest przeznaczona do wykonywania standardowych szwów odzieżowych. Choć maszyny te spełniają swoje funkcje w określonych kontekstach, ich zastosowanie do zszywania szwów bocznych w lnianej spódnicy nie jest odpowiednie. Kluczowym błędem w myśleniu jest założenie, że jakakolwiek maszyna nadaje się do każdego typu szycia. Właściwe podejście do wyboru maszyny jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości efektu końcowego, zgodnego z wymaganiami branżowymi.

Pytanie 30

Jak określa się zbiór pomiarów antropometrycznych wykonywanych wzdłuż linii otaczających mierzony obszar ciała?

A. Wysokości

B. Szerokości

C. Obwody

D. Łuki

Wybór innych odpowiedzi jest błędny, ponieważ nie odpowiadają one na specyfikę pytania dotyczącego pomiarów antropometrycznych. Odpowiedź "Szerokości" odnosi się do pomiarów, które zazwyczaj dotyczą odległości mierzonych w poziomie, na przykład szerokości ramion czy szerokości miednicy. Te pomiary są istotne, lecz nie obejmują zachowania linii przylegających do ciała, co jest kluczowe w kontekście obwodów. "Wysokości" z kolei dotyczą jedynie pomiaru odległości w pionie, co również nie pasuje do opisanego kontekstu. Warto zwrócić uwagę, że pomiar wysokości ciała jest często stosowany do oceny wzrostu, ale nie do określenia obwodów. Odpowiedź "Łuki" odnosi się do pomiarów krzywizny ciała lub krzywych, co również odbiega od definicji obwodów, które są liniowe. Typowym błędem myślowym w tym kontekście jest mylenie rodzajów pomiarów, które są stosowane w antropometrii. Kluczową różnicą jest to, że obwody koncentrują się na miarach obwodowych, które można używać do analizy proporcji ciała, a także w zastosowaniach takich jak konstrukcja odzieży, produkcja sprzętu czy ocena zdrowia. Rozumienie tych różnic jest fundamentalne dla prawidłowej interpretacji wartości pomiarowych i ich zastosowania w praktyce.

Pytanie 31

Jak można powiększyć dekolt w bluzce?

A. dzięki naszyciu ozdobnej plisy

B. zwiększając podkrój szyi w przodzie

C. przez doszycie szerszej falbanki

D. poprzez wykonanie wiązania

Zwiększenie podkroju szyi w przodzie to skuteczna technika, która pozwala na pogłębienie dekoltu w bluzce. Taki zabieg umożliwia lepsze dopasowanie odzieży do sylwetki, co jest niezwykle istotne w kontekście estetyki oraz wygody noszenia. Poprzez odpowiednie wycięcie materiału w okolicach szyi, można uzyskać pożądany kształt dekoltu, co wpływa na komfort użytkowania oraz może lepiej eksponować linię ramion. W praktyce, zmiana ta powinna być przeprowadzona z uwzględnieniem proporcji całej sylwetki oraz stylu bluzki. Warto również pamiętać, że zmiana podkroju szyi wymaga precyzyjnego dopasowania i przemyślenia, aby nie zmieniać struktury bluzki i zachować jej funkcjonalność. Dobrze wykonany podkrój szyi powinien być gładki i estetyczny, co można osiągnąć poprzez odpowiednie wykończenie krawędzi, np. zastosowanie lamówki lub podłożenia. Kiedy wykonujemy taką modyfikację, powinniśmy również brać pod uwagę materiał, z którego uszyta jest bluzka, aby nie doszło do niepożądanych deformacji.

Pytanie 32

Jakie narzędzie wykorzystuje się do przymocowywania wkładów usztywniająco-wzmacniających od wewnętrznej strony tkaniny?

A. ryglówka

B. szczepiarka

C. podszywarka

D. pikówka

Pikówka jest narzędziem stosowanym w procesie mocowania wkładów usztywniająco-wzmacniających na wewnętrznej stronie materiału. Umożliwia ona precyzyjne przymocowanie wkładów do tkaniny, co jest istotne w kontekście zapewnienia ich stabilności oraz funkcjonalności. Pikówka działa na zasadzie przeszycia, które tworzy mocny związek pomiędzy wkładem a materiałem, co jest kluczowe w produkcji odzieży oraz akcesoriów. Użycie pikówki jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają stosowanie odpowiednich technik szycia dla uzyskania trwałych i estetycznych efektów. Przykładem zastosowania pikówki może być wszywanie wkładek w kołnierze koszul, gdzie wymagana jest zarówno stabilność, jak i elastyczność. Dzięki zastosowaniu pikówki, produkowane wyroby mają lepsze właściwości użytkowe, co zwiększa ich wartość na rynku. Dodatkowo, dobrze wykonane mocowanie przy użyciu pikówki pozwala na swobodę ruchów, co jest istotne w odzieży przeznaczonej do aktywności fizycznej.

Pytanie 33

Jakie pomiary krawieckie należy zrealizować, aby dostosować za duży żakiet do figury klientki?

A. XpXp, obt, ot

B. SySvXp, opx, obt

C. SyTy, os, ot

D. opx, ot, obt

Wybór odpowiedzi niepoprawnych jest często wynikiem nieporozumień dotyczących znaczenia i zastosowania poszczególnych pomiarów krawieckich. Pomiary takie jak SyTy, os, ot, SySvXp, XpXp, czy inne szczegóły nie są kluczowe w kontekście dopasowania żakietu dla klientki. Na przykład, SyTy i SySvXp są związane z obwodem szyi i długością ramienia, co w przypadku za dużego żakietu nie jest priorytetowe. Pomiary te mogą być istotne w procesie tworzenia nowego wzoru odzieżowego, ale w przypadku modyfikacji istniejącego elementu garderoby ich użycie nie przynosi oczekiwanych rezultatów. Podobnie, pomiary takie jak os (obwód szyi) czy XpXp (obwód bioder) mogą nie oddawać istoty problemu, jakim jest za duży żakiet. Dobierając odpowiednie pomiary, warto skupić się na tych, które bezpośrednio wpływają na dopasowanie odzieży w rejonach problematycznych. Pominięcie kluczowych pomiarów, takich jak obwód klatki piersiowej, talii i długości rękawa, może prowadzić do niewłaściwego dopasowania, co w praktyce skutkuje nie tylko brakiem estetyki, ale również dyskomfortem podczas noszenia. Użytkownicy powinni być świadomi, że każdy element odzieży ma swoje specyficzne wymagania dotyczące pomiarów, które powinny być dokładnie przestrzegane, aby uniknąć błędów w dopasowaniu.

Pytanie 34

Jaki symbol oznacza pomiar – wysokość krocza?

A. ZUo

B. RvNv

C. PcPl

D. ZKo

Symbol ZUo odnosi się do pomiaru wysokości krocza, który jest kluczowym parametrem w wielu obszarach, takich jak kinematyka, biomechanika czy projektowanie odzieży. Wysokość krocza to odległość mierzona od podłogi do krocza, co jest istotne w kontekście dopasowania odzieży oraz ergonomii mebli. Przykładowo, w projektowaniu spodni, znajomość wysokości krocza pozwala na dokładniejsze określenie długości nogawki, co przekłada się na komfort noszenia. W branży odzieżowej oraz w medycynie, gdzie precyzyjne pomiary są kluczowe, ZUo jest stosowane jako standardowy wskaźnik. Dobre praktyki w tej dziedzinie wymagają, aby pomiary były przeprowadzane w kontrolowanych warunkach, co zapewnia ich dokładność i powtarzalność. W kontekście biomechaniki, wiedza o wysokości krocza jest również niezbędna do analizy ruchu oraz oceny postawy ciała, co może być przydatne w rehabilitacji oraz w sporcie.

Pytanie 35

Jakie oznaczenia definiują pomiary przeprowadzane od bazy do punktu pomiarowego obiektu?

A. opx, ot

B. SyTy, SySvXp

C. ZKo, ZTv

D. XlXl, XcXl

Odpowiedzi syTy, SySvXp, opx, ot oraz XlXl, XcXl są związane z różnymi systemami oznaczeń, ale nie wskazują na pomiary wykonywane od podstawy do punktu pomiarowego ciała. SyTy oraz SySvXp mogą sugerować inne zastosowania, ale ich kontekst nie odnosi się bezpośrednio do pomiarów antropometrycznych. Oznaczenia opx i ot są bardziej związane z innymi dziedzinami, a nie z określonymi pomiarami ciała. Z kolei XlXl oraz XcXl mogą być mylone z oznaczeniami, które odnoszą się do pomiarów w innych systemach, takich jak geometria czy mechanika, a nie antropometria. Prawidłowe rozumienie oznaczeń w kontekście pomiarów ciała jest kluczowe, aby uniknąć pomyłek w analizach czy projektach, które opierają się na tych danych. Wiele osób może błędnie interpretować oznaczenia, skupiając się na ich wyglądzie, a nie na ich znaczeniu i zastosowaniu w praktyce. Zrozumienie, jakie pomiary są wykonywane i jakie mają znaczenie, jest kluczowe w dziedzinach takich jak ergonomia czy medycyna, gdzie każdy błąd pomiarowy może prowadzić do niewłaściwych wniosków i decyzji. Dlatego ważne jest, aby dobrze poznać i stosować powszechnie uznawane standardy, takie jak normy ISO, które pomagają w poprawnym przeprowadzaniu pomiarów oraz interpretacji wyników.

Pytanie 36

Składnik odzieży na górną lub dolną część ciała, który został utworzony poprzez połączenie określonych segmentów konstrukcyjnych za pomocą linii prostych, łamanych i krzywych, to

A. szablon pomocniczy

B. szablon podstawowy

C. forma konstrukcyjna

D. forma modelowa

Koncept formy konstrukcyjnej często mylony jest z innymi terminami, co prowadzi do nieporozumień w zakresie projektowania odzieży. Szablon pomocniczy, na przykład, to narzędzie wspierające proces kreacji, jednak nie stanowi odrębnej formy odzieżowej. Jego rola ogranicza się do pomocy w wykonaniu detali lub sprawdzaniu proporcji, a nie do tworzenia podstawowego kształtu odzieży. Szablon podstawowy natomiast jest to uproszczony model odzieży, który nie uwzględnia specyficznych modyfikacji i detali, co czyni go mniej uniwersalnym narzędziem w kontekście bardziej złożonych projektów. Forma modelowa to termin, który odnosi się do kształtu lub wyrazu wizualnego odzieży; nie jest to jednak odniesienie do samego procesu konstrukcji linii. Kluczowym błędem w myśleniu jest zatem mylenie funkcji i zastosowania tych pojęć, co może prowadzić do nieodpowiednich rozwiązań w procesie projektowania. W praktyce, znajomość tych terminów i ich zastosowania jest niezbędna do tworzenia odzieży, która będzie spełniać zarówno estetyczne, jak i funkcjonalne wymagania rynku.

Pytanie 37

Jakiego typu stół krojczy powinien znajdować się w krojowni w firmie zajmującej się szyciem produktów z materiałów puszystych, aby zminimalizować problem przesuwania tkanin podczas krojenia?

A. Stół krojczy zwykły

B. Stół próżniowy

C. Stół ruchomy z serwokaterem

D. Stół z poduszką powietrzną

Rozważając inne opcje, stół krojczy zwykły nie jest w stanie zapewnić odpowiedniej stabilności tkanin puszystych, co skutkuje ich przesuwaniem się podczas procesu krojenia. Tkaniny te są sztywne i mają tendencję do przemieszczania się na gładkich powierzchniach, co prowadzi do nieprecyzyjnych cięć. Ponadto, stół z poduszką powietrzną, mimo że oferuje pewne wsparcie dla materiałów, nie generuje wystarczającej siły przyciągającej, co sprawia, że w praktyce może być mniej skuteczny w porównaniu do stołu próżniowego. Tego typu konstrukcje mogą być bardziej użyteczne dla lżejszych tkanin, gdzie potrzebna jest jedynie minimalna interakcja. Z kolei stół ruchomy z serwokaterem, który najczęściej służy do intensywnej produkcji, nie jest dostosowany do specyfiki tkanin puszystych, ponieważ jego konstrukcja może sprzyjać dalszemu przesuwaniu się materiału. Wybierając niewłaściwy typ stołu, ryzykujemy nie tylko jakość krojenia, ale również efektywność całego procesu produkcyjnego. Dobre praktyki w branży odzieżowej zalecają stosowanie stołów, które oferują maksymalną stabilność dla specyficznych rodzajów tkanin, co w przypadku tkanin puszystych zdecydowanie wskazuje na stół próżniowy, jako najbardziej efektywne rozwiązanie.

Pytanie 38

Kształt spódnicy podstawowej dopasowanej w talii za pomocą zaszewek uzyskuje się poprzez modelowanie

A. żurnalowe

B. wtórne

C. konstrukcyjne

D. konfekcyjne

Odpowiedzi konfekcyjne, żurnalowe i wtórne nie są poprawnymi określeniami dla procesu modelowania spódnicy podstawowej dopasowanej w talii zaszewkami, ponieważ każda z tych opcji odnosi się do innych aspektów projektowania odzieży. Konfekcyjne podejście koncentruje się na masowej produkcji odzieży, w której wykroje są standardowane i niekoniecznie dostosowywane do indywidualnych sylwetek. W związku z tym, nie uwzględnia ono skomplikowanych technik modelowania, które są niezbędne do uzyskania idealnego dopasowania. Z kolei podejście żurnalowe skupia się na tworzeniu odzieży na potrzeby sesji zdjęciowych lub pokazów mody, co często nie przekłada się na praktyczne zastosowanie w codziennym noszeniu. Żurnalowa odzież często ignoruje kwestie ergonomiczne, co może prowadzić do problemów z komfortem. Ostatnia opcja, wtórne, odnosi się do odzieży, która jest produkowana na podstawie już istniejących wzorów, bez wprowadzenia innowacji czy zmian w konstrukcji. To podejście pomija istotne elementy związane z adaptacją wykrój do specyficznych potrzeb klienta. Dlatego też kluczowe jest zrozumienie, że poprawne modelowanie odzieży wymaga zastosowania technik konstrukcyjnych, które są fundamentem profesjonalnego krawiectwa i projektowania mody.

Pytanie 39

Jaką apreturę wykorzystuje się w procesie wykończenia materiałów przeznaczonych na odzież z włókien lnianych?

A. Usztywniającą

B. Brudnospieralną

C. Przeciwgniotliwą

D. Przeciwkurczliwą

Apretura brudnospieralna, chociaż może wydawać się atrakcyjną opcją, nie jest odpowiednia do tkanin lnianych przeznaczonych na odzież. Jej głównym celem jest ochrona materiałów przed zabrudzeniem, co w przypadku lnu, który sam w sobie jest materiałem naturalnym, nie jest kluczowym aspektem. W rzeczywistości, lniane włókna są znane z wysokiej chłonności, co oznacza, że mogą łatwo wchłaniać różne substancje, a ochrona przed zabrudzeniem nie zniweluje ich naturalnych właściwości. Ponadto, apretura przeciwkurczliwa, która jest stosowana, aby zminimalizować skurcz tkanin podczas prania, także nie spełnia roli, jaką odgrywa apretura przeciwgniotliwa. Tkaniny lniane mogą ulegać skurczeniu, ale ich gniotliwość jest znacznie bardziej istotnym czynnikiem przy projektowaniu odzieży. Usztywniająca apretura z kolei nadaje tkaninom większą sztywność, co może być korzystne w niektórych stylach odzieżowych, jednak dla lnianych materiałów, które mają być elastyczne i przewiewne, nie jest to odpowiedni wybór. W praktyce, stosowanie niewłaściwych apretur może prowadzić do niekorzystnych efektów wizualnych i funkcjonalnych, dlatego ważne jest, aby stosować rozwiązania zgodne z właściwościami i przeznaczeniem materiału.

Pytanie 40

W koszuli z kołnierzykiem zbyt mocno przylega on do szyi. Jakie może być źródło tego problemu?

A. Kołnierz jest nadmiernie długi

B. Podkrój szyi jest zbyt głęboki

C. Kołnierz ma za dużą szerokość

D. Podkrój szyi jest zbyt mały

Fajnie, że wybrałeś tę odpowiedź, bo to naprawdę dobrze pokazuje, że podkrój szyi powinien być odpowiednio dopasowany. Jak jest za mały, to kołnierz się za bardzo przylega do szyi i to jest po prostu niewygodne. W projektowaniu odzieży, zwłaszcza przy bluzkach koszulowych, to dopasowanie jest mega ważne. Kołnierz musi mieć trochę luzu, żeby można było swobodnie poruszać głową. Weźmy na przykład sytuację, w której krawiec musi zmierzyć obwód szyi klienta – to kluczowy krok, żeby dobrze wykroić koszulę. W branży mamy różne normy, jak na przykład ISO 8559, które mówią o tym, jak mierzyć odzież. Uwzględnienie różnych typów sylwetek pozwala na zrobienie czegoś, co naprawdę dobrze leży i jest komfortowe. To umiejętność, którą warto mieć, bo dobrze dopasowana odzież to klucz do zadowolenia klientów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej