Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik stylista
- Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
- Data rozpoczęcia: 17 marca 2025 11:11
- Data zakończenia: 17 marca 2025 11:27
Egzamin niezdany
Wynik: 11/40 punktów (27,5%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Przy obwodzie bioder wynoszącym 100 cm, połowa szerokości formy przodu podstawowej spódnicy na linii bioder to
A. 50 cm
B. 100 cm
C. 25 cm
D. 20 cm
Wybór odpowiedzi, która podaje 100 cm, 50 cm lub 20 cm, wynika z nieporozumienia w interpretacji proporcji i podstawowych zasad konstrukcji odzieży. Odpowiedzi te nie uwzględniają faktu, że szerokość formy przodu spódnicy na linii bioder jest obliczana jako połowa rzeczywistego obwodu bioder, co w tym przypadku wynosi 100 cm. Kwestią, która może wprowadzać w błąd, jest mylenie całkowitego obwodu z szerokością formy, co skutkuje nieprawidłowymi obliczeniami. W przypadku 100 cm, logicznie wydawałoby się, że zapisanie tej wartości jako szerokości formy jest mylnym podejściem. Natomiast 50 cm, które również można by pomylić z szerokością, nie odzwierciedla rzeczywistego podziału obwodu bioder. Ponadto, 20 cm to znacznie zaniżona wartość, co może sugerować brak zrozumienia struktury odzieży i proporcji ciała. Kluczowym błędem jest nieprzestrzeganie zasady, że szerokość formy w linii bioder musi być dostosowana do obwodu ciała, co jest fundamentalnym aspektem konstrukcji odzieżowej. Aby uniknąć tego typu nieporozumień, ważne jest, aby zapoznać się z podstawami konstrukcji odzieżowej oraz standardami pomiarów w tej dziedzinie. Prawidłowe zrozumienie tych zasad pozwala na lepsze dostosowanie odzieży do indywidualnych potrzeb klienta.
Pytanie 3
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 4
Jakie czynności powinny być zrealizowane w pierwszej kolejności podczas szycia spodni wykończonych paskiem z podtrzymywaczami w talii?
A. Wszyć pasek oraz podtrzymywacze
B. Wszyć zamek błyskawiczny z listewką
C. Zszyć zaszewki, przyszyć kieszenie, wszyć pasek oraz zamek błyskawiczny
D. Zszyć zaszewki, szwy boczne oraz wewnętrzne nogawek
Odpowiedzi, które wskazują na wszywanie zamka błyskawicznego z listewką, wszywanie paska i podtrzymywaczy, a także zszywanie zaszewek oraz kieszeni przed wykonaniem szwów bocznych i wewnętrznych nogawek, mogą wydawać się logiczne, ale w rzeczywistości prowadzą do wielu problemów podczas szycia. Zamek błyskawiczny z listewką, choć istotny, powinien być wszyty dopiero po zakończeniu podstawowych prac konstrukcyjnych. Niewłaściwe podejście do kolejności działań w szyciu może prowadzić do niskiej jakości wykończenia oraz trudności w późniejszym dopasowywaniu spodni. Podobnie, wszywanie paska przed zszywaniem szwów bocznych i wewnętrznych nogawek może skutkować problemami z luźnym dopasowaniem, co jest szczególnie problematyczne w przypadku materiałów elastycznych. W szybkim szyciu spodni, kluczowe jest, aby najpierw ustalić wszystkie wewnętrzne połączenia, co pozwala na lepsze dopasowanie i wykończenie produktu końcowego. Zasady dobrego szycia nakładają na nas obowiązek, aby nie przyspieszać procesu, bo każdy krok ma swoje znaczenie. Zbierając te wszystkie aspekty, można uznać, że każdy krok w procesie szycia powinien być starannie przemyślany i poparty doświadczeniem, aby uniknąć trudności w późniejszych etapach produkcji.
Pytanie 5
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 6
Do produkcji płaszczy przeciwdeszczowych wykorzystuje się materiały odzieżowe z powłoką
A. antyelektrostatyczną
B. przeciwwiatrową
C. niemnącą
D. wodoodporną
Odpowiedź 'wodoodpornym' jest prawidłowa, ponieważ płaszcze przeciwdeszczowe muszą być wykonane z materiałów, które skutecznie zapobiegają przenikaniu wody. Materiały wodoodporne, takie jak Gore-Tex czy PVC, są zaprojektowane tak, aby tworzyć barierę przed deszczem, a jednocześnie pozwalać na odprowadzenie wilgoci z wnętrza, co jest kluczowe w zapewnieniu komfortu użytkownika. Stosowanie takich materiałów jest zgodne z normami ochrony osobistej, które wymagają, aby odzież robocza w trudnych warunkach atmosferycznych była nie tylko odporna na wodę, ale także funkcjonalna. W praktyce, płaszcze wykonane z materiałów wodoodpornych są często używane przez osoby pracujące na zewnątrz, na przykład w budownictwie, ratownictwie czy w turystyce, gdzie nieprzewidywalność pogody może być wyzwaniem. Dzięki odpowiedniemu wykończeniu, użytkownicy mają pewność, że pozostaną suchi i komfortowi, co jest kluczowe dla ich bezpieczeństwa i wydajności w pracy.
Pytanie 7
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 8
Jaką metodę wykorzystuje się do modelowania podstawowych form spodni?
A. w oparciu o formę konstrukcyjną
B. spatialną
C. w oparciu o siatkę konstrukcyjną
D. odzieżową
Modelowanie form spodni na podstawie formy konstrukcyjnej, przestrzennego czy konfekcyjnego wprowadza szereg nieścisłości, które mogą prowadzić do niewłaściwego dopasowania odzieży. Forma konstrukcyjna odnosi się do wstępnych kształtów materiałów, które mogą nie uwzględniać indywidualnych wymiarów sylwetki. Chociaż może być przydatna w przypadku prostych modeli, jej zastosowanie w bardziej skomplikowanych formach, takich jak spodnie, może skutkować niedopasowaniem i brakiem komfortu noszenia. Z kolei metoda przestrzenna, koncentrująca się na ogólnych proporcjach, nie dostarcza wystarczających informacji na temat detali, które są kluczowe przy modelowaniu odzieży. Nie można zapominać o metodzie konfekcyjnej, która skupia się na produkcji masowej i może pomijać indywidualne różnice w sylwetce konsumentów. Te podejścia mogą prowadzić do błędnych założeń, takich jak zakładanie jednego uniwersalnego rozmiaru, co jest sprzeczne z aktualnymi trendami do personalizacji odzieży. W efekcie, korzystając z tych metod, projektanci narażają się na ryzyko tworzenia produktów, które nie spełniają oczekiwań klientów pod względem dopasowania i komfortu, co w dłuższej perspektywie może negatywnie wpłynąć na reputację marki i jej sprzedaż.
Pytanie 9
Jaki układ szablonów powinien być użyty dla podszewki spódnicy damskiej w dwóch rozmiarach?
A. Dwukierunkowy
B. Jednokierunkowy
C. Pojedynczy
D. Wielokierunkowy
Odpowiedź "dwukierunkowy" jest prawidłowa, ponieważ w kontekście szycia odzieży, szczególnie spódnic damskich, układ szablonów ma kluczowe znaczenie dla efektywności produkcji oraz dopasowania produktu końcowego. W przypadku podszewki do spódnicy w dwóch rozmiarach, szablon dwukierunkowy pozwala na wykorzystanie jednego szablonu do szycia elementów w różnych rozmiarach, co znacznie upraszcza proces produkcji. Przykładowo, zmieniając tylko niektóre wymiary na szablonie, można uzyskać różne rozmiary podszewki, co jest bardziej efektywne niż tworzenie dwóch osobnych szablonów. Standardy branżowe, takie jak ISO 12945, wskazują na potrzebę optymalizacji procesów produkcyjnych, co właśnie umożliwia zastosowanie układów dwukierunkowych. Taka strategia nie tylko oszczędza czas, ale również minimalizuje odpady materiałowe, co jest istotne w zrównoważonym rozwoju przemysłu tekstylnego.
Pytanie 10
Przyprasowanie to proces obróbki przy użyciu pary i ciepła, który należy wykonać w celu
A. zmniejszenia grubości krawędzi elementu
B. wyprostowania źle wyprasowanego elementu
C. zmniejszenia długości brzegów elementów
D. przewinięcia brzegu elementu w jedną stronę
Analizując błędne odpowiedzi, warto zauważyć, że rozprostowanie źle wyprasowanego elementu jest działaniem, które nie jest bezpośrednio związane z przyprasowaniem. Przyprasowanie ma na celu przede wszystkim osiągnięcie optymalnej grubości krawędzi, a nie korekcję błędów wykończeniowych. Ponadto zmniejszenie długości brzegów elementów nie jest celem przyprasowania, ponieważ ta technika skupia się na modyfikacji grubości, a nie długości. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że redukcja długości jest możliwa podczas przyprasowania, jednak w praktyce jest to proces, który dotyczy bardziej cięcia lub szycia. Z kolei przewinięcie brzegu elementu w jedną stronę nie jest charakterystyczne dla procesu przyprasowania, ponieważ ten proces nie polega na zmianie kierunku krawędzi, lecz na ich uformowaniu i wyrównaniu. Często pojawiają się błędne wyobrażenia, że przyprasowanie działa jako uniwersalne narzędzie do korekcji wszelkich błędów w produkcie, co jest nieprawdziwe. W rzeczywistości, przyprasowanie jest wyspecjalizowaną techniką obróbcza, która wymaga odpowiednich ustawień i zrozumienia materiałów, z jakimi się pracuje. Tylko wtedy można w pełni wykorzystać potencjał tego procesu, zamiast próbować stosować go jako rozwiązanie dla problemów, które nie są związane z jego funkcją.
Pytanie 11
Jaki symbol oznacza pomiar krawiecki długości pleców?
A. PcPl
B. SyTy
C. RvNv
D. SvTv
Wybór innych symboli jak SvTv, SyTy czy RvNv to trochę wpadka z rozumieniem standardów pomiarowych w krawiectwie. SvTv często myli się z pomiarem obwodu szyi albo innym wymiarem, co nie ma nic wspólnego z długością pleców. SyTy sugeruje pomiar w talii, a to też nie pasuje do tematu długości pleców. RvNv za to może być traktowane jako pomiar wysokości ramienia, co znowu nie dotyczy pleców. Takie błędne wybory mogą prowadzić do tego, że ubranie będzie źle dopasowane, a to wpływa na komfort noszenia i ogólny wygląd. W krawiectwie ważne jest, by wiedzieć, jakie konkretnie wymiary są potrzebne do stworzenia odzieży i jak różne symbole się do nich odnoszą. Użycie złych oznaczeń to ryzyko błędów w produkcji i problemów z wymiarami, a to w końcu wpływa na końcowy efekt i zadowolenie klienta. Dlatego warto znać definicje i standardy branżowe, które wyjaśniają, co te symbole właściwie oznaczają.
Pytanie 12
Płaszcz kobiecy, który ma być przerobiony, jest za luźny w okolicy ramion. Jakie pomiary kontrolne należy pobrać od klientki, aby skorygować ten problem?
A. PcPl
B. RvRv
C. XcXc
D. RvNv
Odpowiedzi XcXc, RvNv i PcPl są niewłaściwe, ponieważ nie odnoszą się bezpośrednio do problemu za szerokich ramion. XcXc dotyczy długości rękawów, co jest istotne, ale nie rozwiązuje problemu związane z szerokością ramion. Przy przeróbkach istotne jest, aby koncentrować się na miejscach, które mają największy wpływ na wygląd i dopasowanie odzieży. Z kolei RvNv, który odnosi się do pomiaru obwodu w biodrach, również nie przyczyni się do korekty problematycznego dopasowania w ramionach. Biodra i ramiona to różne obszary ciała, a ich pomiary powinny być analizowane oddzielnie. Odpowiedź PcPl, dotycząca pomiaru obwodu klatki piersiowej, może być istotna dla ogólnego dopasowania płaszcza, ale nie jest bezpośrednio związana z problemem za szerokich ramion, co może prowadzić do błędnych wniosków. Często zdarza się, że projektanci czy krawcy, ignorując kluczowe pomiary, podejmują decyzje na podstawie niekompletnych informacji, co finalnie prowadzi do niezadowolenia klientek oraz potrzeby dodatkowych przeróbek. Dlatego tak ważne jest, aby zawsze dokładnie analizować każdy aspekt sylwetki klientki przed przystąpieniem do przeróbek.
Pytanie 13
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 14
Zastosowanie apretury przeciwgniotliwej dotyczy tkaniny
A. wiskozowej
B. jedwabnej
C. wełnianej
D. poliestrowej
Wykończenie apreturą przeciwgniotliwą nie jest właściwe dla tkanin wełnianych, poliestrowych ani jedwabnych. W przypadku tkanin wełnianych, natura materiału sprawia, że posiada on naturalne właściwości sprężystości i zdolności do regeneracji kształtu. Wełna jest materiałem, który w większości przypadków dobrze adaptuje się do różnych warunków i nie wymaga dodatkowych zabiegów przeciwgniotliwych. Zastosowanie apretury w tej tkaninie mogłoby prowadzić do utraty jej unikalnych właściwości oraz obniżenia przepuszczalności powietrza. Tkaniny poliestrowe, z kolei, charakteryzują się wysoką odpornością na gniecenie i nie wymagają dodatkowych apretur, a ich możliwości obróbcze są dostosowane do łatwego użytkowania. Co więcej, wykończenie poliestrowych tkanin może być szkodliwe, ponieważ może prowadzić do zmniejszenia ich elastyczności i funkcji, takich jak odprowadzanie wilgoci. Jedwab również nie jest odpowiednią tkaniną do stosowania apretury przeciwgniotliwej, ponieważ ten luksusowy materiał zyskuje na kontroli gniecenia dzięki naturalnym właściwościom splotu. W przypadku jedwabiu, stosowanie dodatkowych substancji chemicznych może doprowadzić do pogorszenia delikatności tkaniny oraz jej łatwości w uszkodzeniach. Dlatego wybór odpowiedniej tkaniny do apretury przeciwgniotliwej powinien opierać się na zrozumieniu właściwości materiałów oraz ich odpowiednich zastosowań.
Pytanie 15
Szablon różni się od formy tym, że uwzględnia
A. dodatki konstrukcyjne oraz technologiczne
B. punkty konstrukcyjne i montażowe
C. linie pomocnicze oraz konturowe
D. dodatki na szwy i podwinięcia
Odpowiedzi, które odnoszą się do linii pomocniczych, dodatków konstrukcyjnych czy punktów montażowych, mogą wydawać się logiczne na pierwszy rzut oka, ale w rzeczywistości nie odpowiadają na pytanie dotyczące różnicy między szablonem a formą. Linie pomocnicze i konturowe są zazwyczaj wykorzystywane w fazie projektowania, aby ułatwić rysowanie i cięcie materiału, ale nie mają one bezpośredniego związku z dodatkami niezbędnymi do wykończenia szycia. Takie podejście może prowadzić do błędnych wniosków, gdyż koncentrując się na etapie projektowania, zapominamy o kluczowym aspekcie, jakim jest finalizacja produktu. Podobnie, dodatki konstrukcyjne i technologiczne są istotne w kontekście budowy odzieży, jednak nie dotyczą one wykończenia krawędzi szwów i podwinięć, co jest kluczowe dla szablonu. W praktyce, nieprawidłowe zrozumienie funkcji każdego z tych elementów może prowadzić do problemów w produkcji, takich jak niedopasowanie tkanin, co w efekcie obniża jakość gotowego produktu. Brak uwzględnienia dodatków na szwy skutkuje również obniżeniem trwałości odzieży, co jest niezgodne z dobrymi praktykami branżowymi i może prowadzić do dużych kosztów w przypadku reklamacji i zwrotów. W rezultacie, istotne jest, aby w procesie produkcji odzieży nie tylko projektować, ale również zrozumieć praktyczne aspekty dotyczące konstrukcji i wykończenia wyrobów.
Pytanie 16
Podczas obliczania normy zużycia materiału na damski żakiet oraz spódnicę, należy – oprócz szerokości i wzoru materiału oraz fasonu – wziąć pod uwagę
A. długość spódnicy, długość żakietu, długość rękawa
B. długość spódnicy, obwód klatki piersiowej, obwód bioder
C. długość żakietu, obwód klatki piersiowej, obwód bioder
D. długość żakietu, długość rękawa, obwód bioder
Niepoprawne odpowiedzi wskazują na zrozumienie, że obwody ciała, takie jak obwód klatki piersiowej czy obwód bioder, są oczywiście istotne, ale same w sobie nie wystarczą do dokładnego oszacowania normy zużycia materiału. Wymiar obwodu klatki piersiowej wpływa na to, jak materiał powinien być skrojony, ale to długość odzieży decyduje o ilości tkaniny. Na przykład, odpowiedzi zawierające jedynie długość spódnicy czy długość żakietu bez uwzględnienia długości rękawa nie biorą pod uwagę tego, że rękawy wymagają dodatkowego materiału, co wpływa na całkowite zużycie. Ponadto, niektóre odpowiedzi sugerują skupienie się na jednym elemencie ubioru, co jest błędnym podejściem, ponieważ w praktyce projektowania odzieży wszystkie te wymiary są ze sobą powiązane. Izolowanie długości poszczególnych elementów odzieży prowadzi do niepełnej analizy i może skutkować nieprawidłowym oszacowaniem materiałów, co może zwiększać koszty i prowadzić do problemów w produkcji. Warto zrozumieć kompleksowość procesu projektowania i szycia odzieży, gdzie każdy wymiar odgrywa istotną rolę w efektywnym wykorzystaniu materiałów.
Pytanie 17
Optymalna temperatura żelazka do prasowania tkanin wykonanych z naturalnego jedwabiu wynosi
A. 140÷160°C
B. 115÷140°C
C. 180÷220°C
D. 280÷300°C
Zgadywanie temperatury prasowania jedwabiu to trudna sprawa. Wyższe wartości, jak 180 czy nawet 280°C, to zupełna pomyłka. Jedwab jest niezwykle delikatny i reaguje na wysokie temperatury jak szalony. Prasowanie w takim cieple może trwale zniszczyć materiał, np. stopić włókna, co sprawi, że ubranie będzie wyglądać tragicznie. W przypadku 180°C jedwab już zaczyna tracić swoją strukturę i szybko się deformuje. Z kolei zbyt niska temperatura, jak 115°C, też nie jest super, bo czasem nie wystarcza do wyprasowania zagnieceń. Najlepiej trzymać się przedziału 140 do 160°C, tak jak to pokazują różne badania dotyczące prasowania. Wiesz, że znajomość tych zasad jest mega ważna, jeśli chcesz, żeby Twoje ubrania wyglądały dobrze i były trwałe.
Pytanie 18
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 19
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 20
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 21
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 22
Jaką temperaturę prasowania należy ustawić przy wyprasowaniu damskiej spódnicy z tkaniny wełnianej, jeśli na etykiecie producent umieścił symbol żelazka z dwoma kropkami?
A. 120°C
B. 150°C
C. 200°C
D. 110°C
Jak wybierzesz temperaturę poniżej 150°C, na przykład 120°C lub 110°C, to możesz mieć problem z pielęgnacją odzieży. Wydaje się, że 120°C jest bezpieczna dla delikatnych tkanin, ale wełna potrzebuje nieco wyższej temperatury, żeby dobrze usunąć zagniecenia. Z kolei 110°C to już na pewno za mało, bo może nie wygładzi tkaniny jak trzeba. Z drugiej strony, temperatura 200°C jest totalnie za wysoka dla wełny i może ją spalić, co prowadzi do trwałych uszkodzeń. Ważne jest, żeby pamiętać, że każdy materiał ma swoje zasady prasowania i ignorowanie ich może skończyć się źle. Prasowanie wełny w niższej temperaturze może być po prostu niewystarczające, bo nie rozluźni struktury materiału. Dlatego warto mieć na uwadze symbole na metkach i dostosowywać temperaturę, żeby nie było przykrych niespodzianek i zachować jakość tkanin.
Pytanie 23
Jaką maszynę wykorzystuje się do łączenia wkładów nośnych z przodami męskich marynarek w sposób niewidoczny?
A. Ryglówkę
B. Pikówkę
C. Fastrygówkę
D. Zygzakówkę
Pikówka to specjalistyczna maszyna stosowana w krawiectwie do łączenia różnych elementów odzieży, w tym wkładów nośnych z przodami marynarek męskich. Jej główną zaletą jest zdolność do tworzenia mocnych, ale jednocześnie elastycznych szwów, co jest kluczowe w przypadku konstrukcji odzieży, która musi dobrze leżeć na sylwetce. Pikówka wykorzystuje technikę szycia z wieloma igłami, co pozwala na jednoczesne wykonanie kilku szwów, co skraca czas produkcji. W praktyce, pikówki są często używane w produkcji odzieży formalnej, gdzie jakość wykończenia ma ogromne znaczenie. Dzięki zastosowaniu pikówki, krawcy mogą zapewnić, że szwy są nie tylko wytrzymałe, ale również estetyczne, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży krawieckiej. Warto dodać, że pikówki mogą być wykorzystywane również do łączenia innych materiałów, takich jak dzianiny czy tkaniny techniczne, co czyni je wszechstronnym narzędziem w nowoczesnym krawiectwie.
Pytanie 24
W bluzce, która ma być poprawiona, zaszewki piersiowe są zszyte zbyt nisko. Który wymiar powinno się zmierzyć na sylwetce klientki, aby naprawić ten błąd?
A. XlXl
B. SySvXp
C. opx
D. ot
Wybór takich pomiarów jak ot, opx i XlXl to nie najlepszy pomysł. Każdy z tych pomiarów odnosi się do czegoś innego i nie dotyczy bezpośrednio umiejscowienia zaszewek piersiowych. Na przykład, ot, czyli obwód talii, nie ma nic wspólnego z wysokością zaszewek, bo dotyczy dolnej części sylwetki. OpX, czyli obwód piersi, jest fajnym pomiarem, ale jego rola to określenie szerokości bluzki w najszerszym miejscu, a nie pomoc w ustawieniu zaszewek. A XlXl, czyli długość rękawa, to już w ogóle nie ma związku z dopasowaniem w okolicy piersi. Wybierając złe pomiary, można łatwo nabrać się na błąd w szyciu, co kończy się niezadowoleniem klientów i marnowaniem materiałów. Każdy z tych pomiarów ma swoją specyfikę, i ich złe zastosowanie w kontekście zaszewek może prowadzić do odzieży, która nie spełnia oczekiwań dotyczących dopasowania i wyglądu.
Pytanie 25
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 26
Jakie będzie zużycie tkaniny w kratę o szerokości 150 cm, przeznaczonej na płaszcz dla klientki o typowych wymiarach?
| długość płaszcza | 110 cm |
| długość rękawa | 60 cm |
A. 333 cm
B. 210 cm
C. 170 cm
D. 180 cm
Odpowiedzi 333 cm, 180 cm i 170 cm wskazują na różne błędne podejścia do obliczenia zużycia tkaniny na płaszcz. Odpowiedź 333 cm przekracza standardowe wymagania, co może sugerować nadmierne uwzględnienie zapasu materiału. W praktyce, dodawanie aż tak dużych ilości tkaniny jest nieekonomiczne i niezgodne z dobrymi praktykami. W przypadku 180 cm oraz 170 cm, odpowiedzi te mogą wynikać z błędnej interpretacji długości płaszcza czy rękawów lub pominięcia zapasu. Często zdarza się, że podczas obliczeń pomijane są istotne elementy, takie jak zapasy na szwy oraz ewentualne poprawki, co prowadzi do zaniżenia potrzebnej ilości materiału. Ważne jest, aby w każdym przypadku dokładnie analizować projekt, uwzględniając wszystkie aspekty, takie jak styl płaszcza, długość rękawów oraz sposób wykończenia. Dobrym podejściem jest także konsultacja z doświadczonym krawcem lub projektantem, którzy mogą dostarczyć cennych wskazówek dotyczących optymalnego zużycia tkaniny, co w efekcie pozwoli uniknąć zarówno marnotrawstwa materiału, jak i błędów konstrukcyjnych.
Pytanie 27
Długość odcinka konstrukcyjnego SP, który określa głębokość pachy w siatce konstrukcyjnej bluzki damskiej, oblicza się na podstawie danych antropometrycznych
A. ZWo i opx
B. SyTy i SvXp
C. ZWo i obt
D. RvRv i SyTy
Wybór odpowiedzi, który opiera się na wymiarach ZWo i obt, RvRv i SyTy oraz SyTy i SvXp, jest nieuzasadniony w kontekście obliczania długości odcinka konstrukcyjnego SP na siatce konstrukcyjnej bluzki damskiej. Każdy z tych wymiarów, mimo że ma swoje miejsce w procesie projektowania odzieży, nie odnosi się bezpośrednio do głębokości pachy. ZWo, jako wymiar klatki piersiowej, jest kluczowy, jednak obt, czyli 'obwód bioder', nie jest związany z głębokością pachy i nie wpływa na układanie się bluzki w górnej partii. RvRv, z kolei, oznacza 'rozstaw ramion', a SyTy oraz SvXp to miary, które również nie mają bezpośredniego zastosowania w kontekście obliczania długości odcinka SP. Typowym błędem myślowym jest skupienie się na wymiarach, które są istotne w innych aspektach konstrukcji odzieży, takich jak szerokość ramion czy bioder, ale nie dotyczące bezpośrednio głębokości pachy. Właściwe podejście do wymiarów, które powinny być brane pod uwagę przy projektowaniu bluzek, opiera się na umiejętności identyfikacji, które z nich mają kluczowe znaczenie dla konkretnego elementu odzieży. Stąd konieczność ścisłego określenia, które miary powinny być użyte do precyzyjnego obliczenia długości odcinka SP.
Pytanie 28
Jakie jest zapotrzebowanie na tkaninę gładką poliestrową o szerokości 1,50 m, potrzebną do uszycia podstawowej spódnicy o długości 50 cm, dla klientki o wymiarach ot = 68 cm i obt = 92 cm?
A. 0,55 m
B. 1,10 m
C. 1,15 m
D. 0,60 m
Odpowiedzi, które proponują większe zużycie tkaniny, takie jak 1,10 m, 0,60 m czy 1,15 m, wynikają z nieprawidłowych założeń dotyczących obliczeń potrzebnych do uszycia spódnicy. Często zdarza się, że osoby zajmujące się szyciem nie uwzględniają w swoich kalkulacjach właściwego podziału materiału oraz zapasów na szwy. Na przykład, zbyt duża ilość materiału może sugerować niepotrzebne dodawanie zapasu. Obliczając normę zużycia, kluczowe jest również zrozumienie proporcji wzrostu i wymiarów ciała klientki. Obwody talii i bioder powinny być prawidłowo interpretowane, a ich wartości powinny wpływać na strategię krojenia, aby uniknąć marnotrawstwa. Przykładem typowego błędu jest mylenie długości spódnicy z ilością tkaniny potrzebnej na zakładki, co prowadzi do przeszacowania zapotrzebowania na materiał. Standardy w branży odzieżowej wyraźnie określają, że istotne jest nie tylko obliczenie długości, ale również uwzględnienie parametrów konstrukcyjnych, co zwiększa efektywność produkcji. W praktyce, wiedza o optymalizacji zużycia tkanin ma kluczowe znaczenie dla rentowności projektów odzieżowych, a prawidłowe podejście do obliczeń może znacząco wpłynąć na jakość końcowego produktu.
Pytanie 29
Jakiej operacji technologicznej nie da się zrealizować na maszynie specjalistycznej z mechanizmem zygzakowym?
A. Wykończenia brzegu wyrobu
B. Naszycia aplikacji na elemencie odzieży
C. Zamocowania kieszeni nakładanej
D. Przyszycia zamka błyskawicznego
Wykończenie brzegu wyrobu, naszycie aplikacji na elemencie odzieży oraz zamocowanie kieszeni nakładanej to operacje, które teoretycznie można realizować na maszynie wyposażonej w mechanizm zygzaka. To mylenie ich funkcji z przyszyciem zamka błyskawicznego może prowadzić do nieporozumień. Każda z wymienionych operacji wykorzystuje charakterystyczny ruch maszyny, aby osiągnąć pożądany efekt estetyczny i funkcjonalny. Przykładowo, wykończenie brzegu wyrobu przy użyciu zygzakowego ściegu pozwala na zabezpieczenie krawędzi materiału przed strzępieniem, co jest kluczowe w produkcji odzieży. Naszywanie aplikacji z kolei korzysta z ruchu zygzaka do precyzyjnego umiejscowienia dekoracyjnych elementów, co sprzyja kreatywności w projektowaniu. Zamocowanie kieszeni nakładanej również odbywa się na maszynach z zygzakiem, umożliwiając szybkie i skuteczne wykonanie tego elementu. Często błędnie zakłada się, że każda operacja wymaga tego samego typu maszyny, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystywania dostępnych narzędzi. W rzeczywistości każda z tych operacji ma swoje specyficzne wymagania, a zrozumienie różnic w ich realizacji jest kluczowe dla prawidłowego procesu produkcji odzieży.
Pytanie 30
Aby zrealizować marszczenie dekoltu w damskiej bluzce, trzeba przenieść zaszewkę piersiową na linię
A. podkroju szyi
B. ramienia
C. boku
D. łopatek
Przeniesienie zaszewki piersiowej na linię łopatki, ramienia lub boku jest nieprawidłowe i nie odpowiada charakterystyce krawieckiej bluzek damskich. Przesunięcie zaszewki w kierunku łopatki nie przyczyni się do poprawy kształtu dekoltu, ponieważ ten obszar nie wpływa bezpośrednio na ułożenie tkaniny wokół szyi i biustu. Tego rodzaju zmiany mogą prowadzić do nieprawidłowego dopasowania bluzki, co skutkuje niewłaściwym układaniem się materiału i niezadowalającym efektem wizualnym. Przesunięcie zaszewki na linię ramienia może również prowadzić do zniekształcenia sylwetki, zwłaszcza w przypadku bluzek o określonym kroju, gdzie kluczowe jest, aby zaszewki były umiejscowione w odpowiednich punktach, które podkreślają naturalne krzywizny ciała. Podobnie, przesunięcie zaszewki na bok odwraca uwagę od dekoltu, co sprawia, że cała konstrukcja odzieży traci swoje pierwotne założenia. Tego typu podejścia mogą wynikać z błędnych założeń dotyczących kroju i stylizacji, prowadząc do powstawania odzieży, która nie jest funkcjonalna ani estetyczna. W kontekście standardów krawieckich, istotne jest, aby zaszewki były stosowane w miejscach, które zapewniają komfort oraz optymalne dopasowanie, co czyni marszczenie dekoltu kluczowym elementem procesu szycia.
Pytanie 31
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 32
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 33
Jaką maszynę najczęściej wykorzystuje się w procesie pakowania T-shirtów zarówno damskich, jak i męskich?
A. 3-nitkowy overlock
B. Dwuigłową stębnówkę
C. 4-nitkowy overlock
D. Maszynę łańcuszkową
Overlock 4-nitkowy jest najczęściej stosowaną maszyną w procesie konfekcjonowania T-shirtów damskich i męskich ze względu na swoje zdolności do szybkiego i efektywnego wykańczania krawędzi materiałów. Dzięki czterem nitkom, maszyna ta zapewnia nie tylko wysoką jakość szwu, ale także elastyczność, co jest kluczowe w przypadku odzieży, która musi dobrze dopasowywać się do sylwetki. Overlock 4-nitkowy pozwala na wykonanie płaskiego i estetycznego szwu, który jednocześnie zabezpiecza materiał przed strzępieniem. Przykładem zastosowania jest wykańczanie szwów bocznych oraz łączenie rękawów z korpusem T-shirtu. W branży odzieżowej, stosowanie overlocków jest standardem, co potwierdzają normy jakościowe ISO dotyczące produkcji odzieży. Ponadto, nowoczesne overlocki 4-nitkowe często wyposażone są w automatyczne systemy podawania materiału, co zwiększa wydajność produkcji oraz pozwala na osiąganie powtarzalnych efektów. Praktyczne wykorzystanie tej maszyny w szyciu T-shirtów umożliwia osiągnięcie zarówno estetycznych, jak i funkcjonalnych rezultatów, co jest istotne dla producentów odzieży.
Pytanie 34
Podaj wymiary sukni damskiej, które są niezbędne do wyliczenia ilości materiału potrzebnego do jej uszycia?
A. Długość sukni, długość rękawa
B. Długość tylu sukni, długość przodu sukni
C. Długość rękawa, szerokość sukni na linii bioder
D. Długość sukni do linii talii, długość rękawa
Odpowiedź wskazująca na długość sukni oraz długość rękawa jest prawidłowa, ponieważ te wymiary są kluczowe w procesie obliczania zużycia materiału. Długość sukni określa, ile materiału potrzebujemy na dolną część odzieży, natomiast długość rękawa ma wpływ na ilość materiału wymagającego do stworzenia rękawów. W praktyce, projektanci i krawcy często korzystają z tabel wymiarów, które uwzględniają standardowe rozmiary, aby dokładnie oszacować potrzebną ilość tkaniny. Na przykład, jeśli planujemy uszyć suknię wieczorową, której długość wynosi 150 cm, a długość rękawa to 60 cm, można z dużą dokładnością obliczyć całkowite zużycie materiału, przyjmując dodatkowo margines na szwy i wykończenia. W branży odzieżowej istotne jest także uwzględnienie faktu, że różne tkaniny mają różne właściwości, co może wpływać na ostateczne obliczenia. Właściwe zrozumienie tych wymiarów przekłada się na efektywność produkcji oraz redukcję strat materiałowych.
Pytanie 35
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 36
Szablonowy układ do krojenia tkaniny może być użyty w sposób dwukierunkowy?
A. bawełnianej o nierównym wzorze
B. jedwabnej z widocznym blaskiem
C. wełnianej z długimi włóknami
D. podszewkowej o splocie płóciennym
Krojenie tkanin, na przykład bawełny z asymetrycznym wzorem, jedwabiu, który ma ładny połysk, czy wełny z długim włosem, to naprawdę spora sztuka. Może być różnie i czasem wychodzi nie tak, jak byśmy chcieli. Bawełna z tym wzorem wymaga dużo uwagi przy układaniu szablonów, bo inaczej wzór może nie wyjść, co jest dość skomplikowane z tym układem dwukierunkowym, bo tkanina potrafi się przesuwać. Jedwab, przez swoją gładkość i delikatność, wymaga specjalnych technik, żeby nie rozciągnąć ani nie uszkodzić materiału podczas krojenia. A ten jedwab z połyskiem to już inna bajka – nie zawsze wytrzymuje taką presję z układu dwukierunkowego, więc krawędzie mogą być nierówne. Wełna z długim włosem też nie jest łatwa, bo potrafi się przesuwać, co utrudnia robienie dokładnych kształtów. Jeżeli nie stosujemy odpowiednich technik do tych tkanin, to możemy zmarnować materiał i potem mieć problemy z produkcją. W takich przypadkach naprawdę warto dopasować metodę krojenia do tego, co mamy w rękach, bo to nie tylko zwiększy efektywność, ale też poprawi jakość gotowego produktu.
Pytanie 37
Aby wykonać wykroje podstawowe spódnicy z jednolitym materiałem wełnianym typu flausz, formy powinny być umieszczone na tkaninie, z uwzględnieniem lokalizacji linii środka przodu i tyłu wzdłuż nitki
A. wątku, w dwóch kierunkach
B. wątku, w jednym kierunku
C. osnowy, w jednym kierunku
D. osnowy, w dwóch kierunkach
Odpowiedzi wskazujące na 'wątku, w dwóch kierunkach' oraz 'osnowy, w dwóch kierunkach' są niepoprawne, ponieważ nie uwzględniają podstawowych zasad konstrukcji odzieży. Wątki to z kolei poziome włókna, które wpływają na elastyczność tkaniny, ale ich nieprawidłowe użycie w kontekście układania wykrojów może prowadzić do problemów z trwałością i estetyką odzieży. Układanie wykrojów w dwóch kierunkach w stosunku do wątku może skutkować zniekształceniami, które będą trudne do naprawienia. Ponadto, wybór osnowy w dwóch kierunkach nie tylko podważa stabilność spódnicy, ale może również prowadzić do niejednolitego naciągu tkaniny, co zagraża możliwości układania wykroju w sposób zapewniający optymalne dopasowanie. Powoduje to, że odzież może się nieestetycznie układać na sylwetce. Kluczowym aspektem w szyciu jest ścisłe przestrzeganie zasad układania wykrojów, które są rozwinięte w standardach branżowych. Zrozumienie różnicy pomiędzy osnową a wątkiem oraz ich właściwe wykorzystanie jest niezbędne w celu osiągnięcia wysokiej jakości wykonania odzieży. W praktyce, nieświadomość tych zasad może prowadzić do znacznych błędów, które będą kosztowne zarówno czasowo, jak i finansowo, w procesie produkcji odzieży.
Pytanie 38
Aby uniknąć przerywania nici górnej podczas szycia na stębnówce, należy między innymi
A. zwiększyć nacisk sprężynki kompensacyjnej
B. używać nici o odpowiedniej grubości i wytrzymałości
C. przewlekać nić przez prowadniki w sposób dowolny
D. nie polerować elementów roboczych maszyny
Niepolerowanie elementów roboczych maszyny nie ma bezpośredniego wpływu na zrywanie się nici. Polerowanie może być istotne dla redukcji tarcia między ruchomymi częściami, ale nie rozwiązuje problemu związanego z właściwościami nici. Zwiększanie docisku sprężynki kompensacyjnej jest również nieadekwatnym rozwiązaniem, ponieważ to może jedynie zwiększać napięcie nici, co w przypadku niewłaściwej grubości lub wytrzymałości nici może prowadzić do ich zrywania. Przewlekanie nici przez prowadniki w sposób dowolny jest kolejnym błędem, gdyż niewłaściwe prowadzenie nici może prowadzić do dodatkowego napięcia i skręcania, co zwiększa ryzyko uszkodzenia nici podczas szycia. Zamiast tego, kluczowe jest, aby nić była prowadzona zgodnie z zaleceniami producenta maszyny, aby zminimalizować opory oraz zapewnić prawidłowe napięcie. Dlatego nieprawidłowe podejścia praktyczne, takie jak te opisane, mogą prowadzić do frustracji i problemów z jakością szycia. Wiedza na temat materiałów oraz ich właściwości, a także umiejętność dostosowania parametrów maszyny do specyfiki używanych nici, należy do fundamentów skutecznego i precyzyjnego szycia.
Pytanie 39
Jakie tkaniny odzieżowe oraz akcesoria krawieckie powinny być zakupione do uszycia letniej kobiecej bluzki w stylu sportowym?
A. Satynę, guziki szklane
B. Popelinę, guziki poliestrowe
C. Adamaszek, guziki z galalitu
D. Krepon, guziki perłowe
Krepon to materiał o charakterystycznej, lekko pomarszczonej strukturze, który jest stosunkowo delikatny i może być mniej odpowiedni na letnią bluzkę sportową. Jego miękkość i lekkość sprawiają, że jest on bardziej odpowiedni do miejsc, gdzie istotny jest efekt wizualny, a niekoniecznie funkcjonalność, jak w przypadku sportowej odzieży. Guziki perłowe, choć estetyczne, są często używane w odzieży eleganckiej, a ich zastosowanie w odzieży sportowej może być niepraktyczne, zwłaszcza biorąc pod uwagę ich podatność na uszkodzenia. Adamaszek to materiał o bogatej fakturze i pełnej strukturze, który zwykle jest stosowany w odzieży formalnej lub wieczorowej, a nie w codziennych, sportowych stylizacjach. Guziki z galalitu, mimo że mogą wydawać się funkcjonalne, są materiałem mniej odpornym na działanie wysokich temperatur, co w letnich warunkach może prowadzić do ich uszkodzenia. Satyna, z kolei, jest tkaniną o gładkiej powierzchni, która nie jest przewiewna, co czyni ją mało odpowiednią na gorące dni. Guziki szklane są ciężkie i mogą pękać, co czyni je mniej funkcjonalnymi w codziennym użytkowaniu. Takie pomyłki w doborze materiałów i dodatków mogą prowadzić do nieprzyjemnych doświadczeń związanych z noszeniem odzieży, dlatego istotne jest, aby przy wyborze kierować się nie tylko walorami estetycznymi, ale przede wszystkim praktycznymi zastosowaniami i wymaganiami danej odzieży.
Pytanie 40
Oczka dzianin są podatne na prucie, dlatego w trakcie konfekcjonowania wyrobów dziewiarskich powinno się między innymi
A. poddawać stablizacji termicznej gotowe wyroby
B. starannie zszywać oraz obrzucać brzegi szwów
C. zastosować operacje obróbki parowo-cieplnej
D. używać maszyn szyjących z nieelastycznymi ściegami
Kiedy mówimy o zszywaniu i obrzucaniu krawędzi szwów, to naprawdę ważne jest, żeby to robić dobrze, zwłaszcza w przypadku oczek dzianin. Te materiały potrafią się strzępić i pruć, co może skutkować uszkodzeniem całego wyrobu. Zszywanie krawędzi pomaga wzmocnić ich strukturę, co jest naprawdę polecane w branży tekstylnej. Użycie ściegów overlock albo specjalnych stopek do szycia zmniejsza ryzyko prucia i przy okazji sprawia, że wyroby wyglądają bardziej estetycznie. Z mojego doświadczenia, firmy produkujące odzież często korzystają z tych technik, bo to zwiększa trwałość i jakość ich produktów. W rezultacie klienci są bardziej zadowoleni, a reklamacji i zwrotów jest mniej. Nie zapominajmy też, że właściwe techniki szycia są zgodne z normami ISO, co pokazuje, jak ważne są w całym procesie produkcji.