Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 28 kwietnia 2025 09:03
  • Data zakończenia: 28 kwietnia 2025 09:05

Egzamin niezdany

Wynik: 7/40 punktów (17,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Główny protokół stosowany do ustalania ścieżki i przesyłania nią pakietów danych w sieci komputerowej to

A. RIP
B. POP3
C. SSL
D. PPP
Odpowiedzi takie jak PPP, SSL i POP3 są związane z różnymi rzeczami w sieciach, ale nie zajmują się wyznaczaniem tras pakietów danych. PPP, czyli Point-to-Point Protocol, działa między dwoma węzłami, ale nie zarządza routingiem. SSL (Secure Sockets Layer) to protokół zabezpieczeń, który zapewnia bezpieczeństwo komunikacji przez internet, głównie na warstwie aplikacji, a do trasowania ma się nijak. POP3 (Post Office Protocol 3) jest używany do pobierania e-maili z serwera, więc też nie jest związany z routingiem. Zwykle mylimy różne warstwy modelu OSI, a każdy protokół ma swoją rolę. Rozumienie różnic między tymi protokołami jest bardzo ważne, żeby dobrze zarządzać sieciami komputerowymi i unikać nieporozumień w przyszłości.

Pytanie 2

Aby zablokować hasło dla użytkownika egzamin w systemie Linux, jakie polecenie należy zastosować?

A. userdel –r egzamin
B. usermod –L egzamin
C. useradd –d egzamin
D. passwd –p egzamin
Odpowiedzi wskazujące na inne polecenia są niepoprawne z różnych powodów. Użycie 'passwd –p egzamin' wprowadza w błąd, ponieważ opcja '–p' zmienia hasło użytkownika na podane w formacie zaszyfrowanym, co nie blokuje konta, a jedynie ustawia nowe hasło, co może prowadzić do niezamierzonych konsekwencji, jeśli nowe hasło jest puste lub niewłaściwe. 'userdel –r egzamin' z kolei usuwa konto użytkownika i jego domowy katalog, co jest nieodwracalne i w większości przypadków niepożądane w sytuacji, gdy chcemy tylko zablokować dostęp. Podejście to ignoruje fakt, że często zablokowanie konta jest lepszym rozwiązaniem niż jego usunięcie. Zastosowanie 'useradd –d egzamin' jest również błędne, ponieważ 'useradd' jest poleceniem do tworzenia nowych kont użytkowników, a opcja '-d' wskazuje na katalog domowy, co w kontekście blokowania konta użytkownika jest zupełnie nieadekwatne. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych odpowiedzi, to mylenie funkcji różnych poleceń w systemie Linux oraz brak zrozumienia, czego faktycznie potrzebujemy w danej sytuacji administracyjnej. Ostatecznie kluczowe jest, aby zrozumieć różnice między usuwaniem a blokowaniem konta oraz zasady bezpieczeństwa związane z zarządzaniem użytkownikami w systemach operacyjnych.

Pytanie 3

Ile maksymalnie hostów można przydzielić w sieci o masce 255.255.255.192?

A. 127
B. 62
C. 14
D. 30
Pojęcia związane z adresacją IP i maskami sieciowymi mogą być mylone, co prowadzi do błędnych odpowiedzi. Na przykład, liczba 14 może wynikać z niepoprawnego obliczenia, które sugeruje, że 4 bity są wykorzystywane dla hostów (2^4 - 2 = 14), zamiast 6. Takie podejście nie uwzględnia faktu, że w rzeczywistości maska 255.255.255.192 oznacza, że 6 bitów jest przeznaczonych na hosty. Kolejny typowy błąd myślowy polega na pomyleniu liczby adresów z liczbą hostów. Odpowiedzi takie jak 30 lub 127 mogą wynikać z nieprawidłowych interpretacji czy pomyłek w obliczeniach. Na przykład, 30 mogłoby być wynikiem obliczenia 2^5 - 2, co jest błędne, ponieważ 5 bitów nie odpowiada maski /26. Natomiast 127 to liczba, która nie może być uzyskana w tej masce, ponieważ sugeruje większą ilość przeznaczonych bitów dla hostów. Rozumienie, jak działają maski sieciowe, jest kluczowe dla projektowania efektywnych i skalowalnych sieci. Niezrozumienie tej zasady może prowadzić do poważnych problemów w administracji siecią, w tym do niewłaściwego przydzielania adresów IP, co może ograniczyć zdolność do rozbudowy sieci w przyszłości.

Pytanie 4

Numer 22 umieszczony w adresie http://www.adres_serwera.pl:22 wskazuje na

A. numer sekwencyjny pakietu przesyłającego dane
B. port, różny od standardowego numeru dla danej usługi
C. program, do którego wysyłane jest zapytanie
D. PID procesu działającego na serwerze
Odpowiedzi sugerujące, że liczba 22 w adresie URL odnosi się do aplikacji, sekwencyjnego pakietu lub PID procesu, są błędne, ponieważ mylą fundamentalne pojęcia związane z protokołami i komunikacją sieciową. Porty są kluczowymi elementami architektury sieciowej, które umożliwiają lokalizację konkretnych usług na serwerze, a nie identyfikację aplikacji. Zrozumienie, że port to punkt końcowy komunikacji, jest niezbędne, aby pojąć, jak różne aplikacje mogą współdzielić ten sam adres IP, ale korzystać z różnych portów. Z kolei sekwencyjne pakiety danych to termin używany w kontekście transportu danych, gdzie nadawane są pakiety w określonej kolejności, ale nie mają bezpośredniego związku z numeracją portów. Na końcu, PID (Process ID) odnosi się do identyfikacji procesów działających na serwerze, ale nie jest używane w kontekście adresów URL. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie różnych elementów architektury sieciowej, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla właściwego zarządzania sieciami i zabezpieczeniami.

Pytanie 5

Użytkownik laptopa z systemem Windows 7 widzi dostępne sieci Wi-Fi, jak przedstawiono na ilustracji. Przy konfiguracji połączenia z siecią Z1 musi wprowadzić

Ilustracja do pytania
A. adres MAC
B. rodzaj zabezpieczeń
C. SSID sieci
D. klucz zabezpieczeń
Konfigurując połączenie z bezprzewodową siecią, musisz podać klucz zabezpieczeń, bo to jedyny sposób, żeby się dostać do tej sieci. Inne rzeczy, jak typ zabezpieczeń, nazwa SSID czy adres MAC, mają swoje role, ale nie są konieczne do samego połączenia. Typ zabezpieczeń mówi, jakiego protokołu używamy do ochrony, na przykład WEP, WPA czy WPA2, ale to już jest ustawione w punkcie dostępowym. Ty nie musisz tego wpisywać, bo system operacyjny sam to ogarnia przy łączeniu. Nazwa SSID to id sieci, dzięki której ją rozpoznajesz wśród innych. Jak widzisz listę, wybierasz tę, którą znasz, ale to nie jest coś, co wpisujesz w konfiguracji. A adres MAC to fizyczny adres karty sieciowej, który nie jest potrzebny do samego łączenia. Przypisywanie adresów MAC bardziej służy do filtrowania na routerze niż do łączenia przez użytkownika. Zrozumienie tego wszystkiego jest ważne, żeby dobrze zarządzać dostępem do sieci i unikać typowych błędów, które mogą sprawić, że próbując połączyć się z siecią, napotkasz problemy.

Pytanie 6

System S.M.A.R.T. jest używany do nadzorowania funkcjonowania i identyfikowania problemów

A. kart rozszerzeń
B. napędów płyt CD/DVD
C. płyty głównej
D. dysków twardych
Odpowiedź wskazująca na dyski twarde jako obiekt monitorowania za pomocą systemu S.M.A.R.T. jest prawidłowa, ponieważ S.M.A.R.T. (Self-Monitoring, Analysis, and Reporting Technology) jest technologią zaprojektowaną do samodzielnego monitorowania stanu dysków twardych oraz napędów SSD. System ten analizuje różne parametry pracy dysków, takie jak temperatura, liczba cykli start-stop, czy błędy odczytu i zapisu, a także przewiduje potencjalne awarie. Dzięki S.M.A.R.T. użytkownicy i administratorzy mogą podejmować działania prewencyjne, takie jak tworzenie kopii zapasowych danych przed awarią, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania danymi w informatyce. Przykładem zastosowania tej technologii jest regularne monitorowanie parametrów dysku w środowiskach serwerowych, gdzie jakiekolwiek przestoje mogą prowadzić do znacznych strat finansowych. Warto również zaznaczyć, że S.M.A.R.T. jest standardem uznawanym w branży, co czyni go kluczowym narzędziem w zakresie administracji systemami komputerowymi.

Pytanie 7

Okablowanie wertykalne w sieci strukturalnej łączy

A. główny punkt dystrybucji z gniazdem abonenta
B. dwa gniazda abonentów
C. pośredni punkt dystrybucji z gniazdem abonenta
D. główny punkt dystrybucji z pośrednimi punktami dystrybucji
Wybór opcji, która łączy dwa gniazda abonenckie, jest nieprawidłowy, ponieważ nie uwzględnia istoty okablowania pionowego, które ma na celu połączenie różnych segmentów sieci w bardziej złożoną strukturę. Okablowanie pionowe nie jest jedynie łączeniem gniazd, lecz tworzy ramy dla całej architektury sieci, umożliwiając przesyłanie danych między głównymi i pośrednimi punktami rozdzielczymi. Wybór opcji łączącej główny punkt rozdzielczy z gniazdem abonenckim pomija kluczowe elementy struktury sieci, które są niezbędne do efektywnego zarządzania i organizacji infrastruktury. Ta odpowiedź nie uwzględnia również faktu, że gniazda abonenckie są zazwyczaj końcowymi punktami, a ich bezpośrednie połączenie z głównymi punktami rozdzielczymi nie zapewnia odpowiedniego zarządzania siecią ani nie wsparcia dla ewentualnych rozbudów. Z kolei łączenie głównego punktu rozdzielczego z pośrednimi punktami umożliwia skalowanie i integrację różnych technologii, co jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi. Ignorowanie tego aspektu prowadzi do konstrukcji sieci, która nie jest elastyczna ani dostosowana do potrzeb użytkowników. Dlatego ważne jest, aby dobrze zrozumieć hierarchię i strukturę okablowania, aby stworzyć wydajną i przyszłościową sieć.

Pytanie 8

W jakiej warstwie modelu ISO/OSI wykorzystywane są adresy logiczne?

A. Warstwie sieciowej
B. Warstwie łącza danych
C. Warstwie fizycznej
D. Warstwie transportowej
Wybór warstwy fizycznej jest nietrafiony, bo ta warstwa skupia się na przesyłaniu sygnałów, takich jak elektryczność czy światło, a nie na adresowaniu. W modelu ISO/OSI warstwa fizyczna odpowiada za to, co się dzieje na poziomie kabli i różnych urządzeń, a nie na identyfikacji komputerów w sieci. Adresy logiczne raczej nie mają tu zastosowania. Z drugiej strony warstwa łącza danych, choć też dotyczy przesyłania danych, zajmuje się błędami transmisji i ramkami danych w lokalnej sieci. Używa adresów MAC, które są przypisane do sprzętu i służą do identyfikacji w danej sieci lokalnej, a nie do komunikacji między różnymi sieciami. Warstwa transportowa za to odpowiada za niezawodne przesyłanie danych między aplikacjami na końcu, używając protokołów jak TCP czy UDP. Tak więc, wybór warstwy fizycznej, łącza danych lub transportowej jako miejsca dla adresów logicznych wynika z nieporozumień co do ich funkcji i celów w modelu ISO/OSI. Rozumienie roli każdej z tych warstw jest naprawdę kluczowe, gdy chodzi o projektowanie i zarządzanie sieciami.

Pytanie 9

Dodatkowe właściwości rezultatu operacji przeprowadzanej przez jednostkę arytmetyczno-logiczne ALU obejmują

A. licznik instrukcji
B. wskaźnik stosu
C. rejestr flagowy
D. akumulator
Rejestr flagowy, znany również jako rejestr statusu, odgrywa kluczową rolę w jednostce arytmetyczno-logicznej (ALU), ponieważ przechowuje dodatkowe informacje dotyczące wyniku operacji arytmetycznych i logicznych. Przykładowo, po wykonaniu operacji dodawania, rejestr flagowy może zaktualizować flagę przeniesienia, informując system o tym, że wynik przekroczył maksymalną wartość, jaką można reprezentować w danym formacie danych. Tego typu informacje są niezbędne w kontekście dalszych operacji, aby zapewnić, że procesory mogą podejmować decyzje oparte na wynikach wcześniejszych obliczeń. Zastosowanie rejestru flagowego jest kluczowe w programowaniu niskopoziomowym i architekturze komputerów, gdzie pozwala na efektywne zarządzanie przepływem programu dzięki warunkowym instrukcjom skoku, które mogą zmieniać swoje zachowanie w zależności od stanu flag. Na przykład, w językach asemblerowych, instrukcje skoku warunkowego mogą sprawdzać flagi w rejestrze flagowym, aby zdecydować, czy kontynuować wykonywanie programu, czy przejść do innej sekcji kodu, co jest fundamentalne dla efektywnego zarządzania kontrolą przepływu.

Pytanie 10

Jakie polecenie w systemie Windows powinno być użyte do obserwacji listy bieżących połączeń karty sieciowej w komputerze?

A. Telnet
B. Netstat
C. Ping
D. Ipconfig
Odpowiedzi takie jak 'Ping', 'Telnet' oraz 'Ipconfig' nie są właściwe w kontekście monitorowania aktywnych połączeń karty sieciowej. 'Ping' służy do sprawdzania dostępności hostów w sieci oraz mierzenia czasu odpowiedzi, ale nie oferuje informacji o aktualnych połączeniach ani ich stanie. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że 'Ping' pomoże w diagnozowaniu problemów z połączeniem, jednak jego funkcjonalność ogranicza się do testowania komunikacji, a nie analizy aktywnych połączeń. 'Telnet' jest protokołem umożliwiającym zdalne logowanie się na serwery, co również nie ma związku z monitoringiem połączeń. W rzeczywistości 'Telnet' może być używany do łączenia się z serwerami, ale nie dostarcza informacji o otwartych portach czy parametrach połączeń. Z kolei 'Ipconfig' jest narzędziem służącym do wyświetlania informacji o konfiguracji interfejsów sieciowych w systemie Windows, takich jak adresy IP, maski podsieci czy bramy domyślnej. Mimo że jest to istotne narzędzie w zarządzaniu siecią, nie dostarcza ono danych o aktywnych połączeniach. Wszelkie te narzędzia pełnią różne funkcje, ale ich zastosowanie nie jest odpowiednie w kontekście monitorowania połączeń, co może prowadzić do nieefektywnej diagnostyki problemów w sieci, jeśli użytkownicy nie będą świadomi ich ograniczeń.

Pytanie 11

Na zdjęciu pokazano złącza

Ilustracja do pytania
A. DisplayPort
B. Firewire (IEEE 1394)
C. HDMI
D. USB
Złącza USB (Universal Serial Bus) są najczęściej używanym standardem połączeń dla urządzeń komputerowych. Charakteryzują się prostokątnym kształtem i są dostępne w wielu wersjach od USB 1.0 do USB 4.0 z różnymi typami wtyków jak USB-A USB-B i USB-C. USB oferuje możliwość jednoczesnego przesyłania danych i zasilania co czyni je wszechstronnym rozwiązaniem dla szerokiej gamy urządzeń. HDMI (High-Definition Multimedia Interface) to złącze zaprojektowane specjalnie do przesyłania sygnału wideo i audio wysokiej jakości. Wtyki HDMI są charakterystyczne i stosowane w urządzeniach takich jak telewizory monitory projektory oraz konsole do gier. Standard HDMI umożliwia przesyłanie sygnału 4K Ultra HD a także synchronizację dźwięku z obrazem. Z kolei DisplayPort jest interfejsem cyfrowym używanym do podłączenia źródła wideo do wyświetlacza. Podobnie jak HDMI obsługuje wysokie rozdzielczości wideo i wielokanałowy dźwięk. DisplayPort jest często wykorzystywany w środowiskach profesjonalnych oraz w monitorach komputerowych ze względu na wsparcie dla zaawansowanych funkcji takich jak synchronizacja adaptacyjna. Każde z tych złączy ma unikalne zastosowania i kształty co ułatwia ich identyfikację i eliminację pomyłek przy ich rozpoznawaniu. Firewire mimo że mniej obecnie używany ma unikalne cechy które odróżniają go od powyższych standardów co sprawia że znajomość jego specyfikacji jest nadal wartościowa w określonych zastosowaniach profesjonalnych.

Pytanie 12

Jakie urządzenie aktywne pozwoli na podłączenie do sieci lokalnej za pomocą kabla UTP 15 komputerów, drukarki sieciowej oraz rutera?

A. Panel krosowniczy 16-portowy
B. Panel krosowniczy 24-portowy
C. Switch 16-portowy
D. Switch 24-portowy
Panel krosowniczy, zarówno w wersji 16-portowej, jak i 24-portowej, nie jest urządzeniem aktywnym, lecz pasywnym. Jego główną funkcją jest organizowanie i zarządzanie kablami sieciowymi, a nie aktywne przetwarzanie lub przesyłanie danych. Panele krosownicze służą jako punkt centralny, gdzie kabel UTP z różnych urządzeń jest podłączany do odpowiednich portów, ale same w sobie nie umożliwiają bezpośredniego połączenia urządzeń w sieci. Kiedy mówimy o połączeniu 15 komputerów, drukarki oraz rutera, niezbędne jest użycie przełącznika, który dysponuje portami do aktywnego przesyłania danych. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru panelu krosowniczego zamiast przełącznika mogą wynikać z mylenia rol i funkcji tych urządzeń; panel krosowniczy można porównać do skrzynki, w której organizujemy kable, podczas gdy przełącznik to urządzenie, które zarządza ruchem danych w sieci. W przypadku rozbudowy sieci, kluczowe jest zrozumienie, że przełączniki są nieodłącznym elementem architektury sieci, umożliwiającym aktywne łączenie i segmentację ruchu, co jest nieosiągalne dla pasywnych urządzeń takich jak panele krosownicze.

Pytanie 13

Aby kontrolować ilość transferu w sieci, administrator powinien zastosować program rodzaju

A. bandwidth manager
B. task manager
C. quality manager
D. package manager
Wybrane odpowiedzi, takie jak "task manager", "quality manager" czy "package manager", sugerują pewne nieporozumienia co do ról tych narzędzi w zarządzaniu siecią. Na przykład task manager to przecież narzędzie, które monitoruje i zarządza zadaniami w systemie operacyjnym. Może pokazywać wykorzystywanie zasobów, ale nie ma nic wspólnego z kontrolowaniem ruchu w sieci czy zarządzaniem przepustowością. Z kolei quality manager w zasadzie dotyczy poprawy jakości usług, a nie zarządzania pasmem. Używanie tych narzędzi bez odpowiednich rozwiązań do zarządzania ruchem danych może prowadzić do problemów, jak przeciążenia i spowolnienie usług. Co do package managera, to jest to narzędzie do zarządzania oprogramowaniem i jego pakietami, więc też nie ma związku z transferem danych w sieci. Zdecydowanie, żeby dobrze zarządzać szerokością pasma, potrzebujemy dedykowanych narzędzi, takich jak bandwidth manager, które monitorują i regulują przepustowość na bieżąco, co jest kluczowe w nowoczesnych sieciach komputerowych.

Pytanie 14

Jakie jest adres rozgłoszeniowy sieci, w której funkcjonuje host z adresem IP 195.120.252.32 oraz maską podsieci 255.255.255.192?

A. 195.120.252.255
B. 195.120.255.255
C. 195.120.252.63
D. 195.120.252.0
Adresy 195.120.252.0 oraz 195.120.252.255 są powszechnie mylone z adresem rozgłoszeniowym, jednak mają one różne znaczenie w kontekście sieci komputerowych. Adres 195.120.252.0 to adres sieci, który identyfikuje daną podsieć i nie może być użyty do komunikacji z urządzeniami w tej sieci. Stosowanie go jako adresu rozgłoszeniowego jest błędne, ponieważ oznacza on początek zakresu adresów IP dostępnych w danej sieci. Z kolei adres 195.120.252.255 jest adresem rozgłoszeniowym dla sieci o masce 255.255.255.255, a nie 255.255.255.192. Posiadając maskę 255.255.255.192, rozmiar dostępnej podsieci zmienia się, co powoduje, że ostatni adres IP w tej konkretnej sieci to 195.120.252.63, a nie 195.120.252.255. Adres 195.120.255.255 jest adresem rozgłoszeniowym dla innej, szerszej sieci, nie mającej związku z obrazeniem 195.120.252.32 z maską 255.255.255.192. W kontekście adresowania IP, bardzo istotne jest zrozumienie relacji pomiędzy maską podsieci a przypisanym adresem, aby uniknąć nieporozumień, które mogą prowadzić do błędnej konfiguracji sieci. Prawidłowe zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe dla inżynierów sieciowych oraz administratorów, aby zapewnić efektywne i bezpieczne działanie sieci komputerowych.

Pytanie 15

Cechą charakterystyczną transmisji w interfejsie równoległym synchronicznym jest to, że

A. dane są przesyłane bitami w wyznaczonych momentach czasowych, które są określane sygnałem zegarowym CLK
B. w ustalonych momentach czasowych, które są wyznaczane sygnałem zegarowym CLK, dane są jednocześnie przesyłane wieloma przewodami
C. dane są przesyłane równocześnie całą szerokością magistrali, a początek oraz koniec transmisji oznaczają bity startu i stopu
D. początek oraz koniec przesyłanych bit po bicie danych jest sygnalizowany przez bity startu i stopu
W przypadku niepoprawnych odpowiedzi występuje szereg mylnych koncepcji dotyczących sposobu przesyłania danych. Równoległa transmisja synchroniczna różni się od transmisji szeregowej, w której dane są przesyłane bit po bicie. Odpowiedzi sugerujące, że dane są przesyłane bit po bicie, są niedokładne, gdyż w przypadku interfejsów równoległych kilka bitów jest przesyłanych jednocześnie, co znacząco przyspiesza proces komunikacji. Dodatkowo, niektóre odpowiedzi mogą mylić pojęcia związane z sygnałami startu i stopu, które są typowe dla transmisji szeregowej. W transmitującym interfejsie równoległym nie stosuje się bitów startu i stopu, ponieważ sygnał zegarowy CLK reguluje moment przesyłania danych, eliminując potrzebę takich bitów. Tego rodzaju nieporozumienia mogą pochodzić z nieznajomości różnic między różnymi metodami transmisji danych oraz ich zastosowaniami w praktyce. Kluczowe w nauce o przesyłaniu danych jest zrozumienie podstawowych mechanizmów, które rządzą tym procesem oraz znajomość koncepcji synchronizacji, co jest niezbędne w projektowaniu nowoczesnych systemów komputerowych.

Pytanie 16

Termin gorącego podłączenia (hot-plug) wskazuje, że podłączane urządzenie działa

A. sprawne po zainstalowaniu odpowiednich sterowników
B. kontrolowane przez temperaturę
C. zgodne z komputerem
D. poprawnie od razu po podłączeniu, bez potrzeby wyłączania czy restartowania systemu
Wprowadzenie do zagadnienia gorącego podłączania urządzeń często wiąże się z nieporozumieniami, które mogą prowadzić do błędnych wniosków. Odpowiedź sugerująca, że urządzenie staje się sprawne po zainstalowaniu właściwych sterowników, myli istotę gorącego podłączania z procesem instalacji oprogramowania. Chociaż niektóre urządzenia rzeczywiście wymagają zainstalowania sterowników, gorące podłączanie koncentruje się na natychmiastowej dostępności sprzętu po podłączeniu, nie wpływając na wymagania dotyczące oprogramowania. Kolejny błąd dotyczy myślenia, że kompatybilność sprzętu z komputerem odnosi się do gorącego podłączania. Choć urządzenie musi być zgodne z systemem operacyjnym oraz interfejsem, gorące podłączanie nie zapewnia automatycznej kompatybilności, a podłączenie niekompatybilnego urządzenia może prowadzić do awarii systemu. Ponadto twierdzenie, że gorące podłączenie jest sterowane temperaturą, jest zupełnie mylne; technika ta nie ma związku z temperaturą pracy urządzenia. W rzeczywistości gorące podłączanie odnosi się do możliwości interakcji sprzętu z systemem bez przerywania jego działania. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sprzętem komputerowym w praktyce.

Pytanie 17

Urządzenie przedstawione na ilustracji oraz jego dane techniczne mogą być użyte do pomiarów rodzaju okablowania

Ilustracja do pytania
A. telefonicznego
B. skrętki cat. 5e/6
C. światłowodowego
D. koncentrycznego
Urządzenie przedstawione na rysunku to miernik mocy optycznej, który jest specjalnie zaprojektowany do pracy z sieciami światłowodowymi. Specyfikacja techniczna wskazuje na obsługę typowych długości fal stosowanych w światłowodach: 850, 1300, 1310, 1490, i 1550 nm, co jest standardem w transmisji światłowodowej w różnych typach sieci, takich jak LAN, WAN, czy sieci telekomunikacyjne. Mierniki mocy optycznej są kluczowe w monitorowaniu i utrzymaniu jakości sygnału w światłowodach, pomagając w ocenie tłumienia sygnału oraz jego integralności na długich dystansach. Dzięki wysokiej precyzji i czułości, mierniki takie jak ten umożliwiają dokładne pomiary, co jest kluczowe dla zapewnienia niezawodności i wydajności sieci światłowodowych. Dodatkowo, możliwość pomiaru w jednostkach dBm, dB i µW pozwala na elastyczne dostosowanie się do różnych standardów i potrzeb pomiarowych, co jest nieocenione w profesjonalnych instalacjach i konserwacji sieci optycznych. Obsługa uniwersalnych złącz oraz intuicyjna nawigacja sprawiają, że jest to narzędzie nie tylko precyzyjne, ale także wygodne w użyciu, co jest istotne dla techników pracujących w terenie.

Pytanie 18

Który z portów na zaprezentowanej płycie głównej umożliwia podłączenie zewnętrznego dysku przez interfejs e-SATA?

Ilustracja do pytania
A. 2
B. 3
C. 4
D. 1
Możliwe, że wybór innych portów niż e-SATA do podłączenia dysku wynika z braku znajomości, jak to wszystko działa. Port 1 to typowy USB, który z jednej strony jest bardzo uniwersalny i potrafi nawet zasilać różne urządzenia, ale ma swoje ograniczenia. USB, zwłaszcza starsze wersje, nie dorównują prędkości e-SATA. Port 3 to raczej złącze audio, a to do przesyłania sygnałów dźwiękowych, więc do dysków się nie nadaje. Z kolei port 4 to prawdopodobnie RJ-45, które służy do sieci. Ethernet jest spoko do przesyłania danych w sieci, ale do dysków to się już nie nadaje. Zamieszanie przy wyborze portów pokazuje, że warto znać specyfikacje i funkcje tych złączy. Takie podstawy są niesamowicie ważne w IT, żeby móc dobrze skonfigurować sprzęt. Im lepiej znamy porty, tym lepiej wykorzystujemy to, co mamy dostępne na sprzęcie.

Pytanie 19

Zdiagnostykowane wyniki wykonania polecenia systemu Linux odnoszą się do ```/dev/sda: Timing cached reads: 18100 MB in 2.00 seconds = 9056.95 MB/sec```

A. pamięci RAM
B. karty sieciowej
C. dysku twardego
D. karty graficznej
Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć, że wiele osób może mylić rolę dysku twardego z innymi komponentami komputera. Na przykład, karta graficzna jest odpowiedzialna za renderowanie obrazu i nie ma związku z procesem odczytu danych z dysku twardego. Odpowiedzi dotyczące karty sieciowej czy pamięci RAM również są niepoprawne, ponieważ każdy z tych elementów ma odmienną funkcjonalność. Karta sieciowa zajmuje się komunikacją z siecią, a jej wydajność nie jest mierzona w taki sposób, jak odczyt danych z dysku. Z kolei pamięć RAM służy do przechowywania danych tymczasowych, a cache, o którym mowa w pytaniu, odnosi się do mechanizmów buforowania związanych z pamięcią podręczną dysku, a nie samej pamięci RAM. Zrozumienie różnic między tymi komponentami jest kluczowe dla efektywnego diagnozowania i optymalizacji systemów komputerowych. Osoby, które nie mają solidnych podstaw w architekturze komputerowej, mogąłatwo popełnić błędy myślowe, myląc różne funkcje poszczególnych podzespołów. Aby uniknąć takich nieporozumień, warto zagłębić się w dokumentację techniczną oraz standardy branżowe, które wyjaśniają, jak każdy z tych elementów wpływa na ogólną wydajność systemu. Zrozumienie, jak działają te komponenty, pozwala lepiej ocenić ich wpływ na codzienną pracę z komputerem oraz podejmować świadome decyzje dotyczące modernizacji czy naprawy sprzętu.

Pytanie 20

Jaką liczbę warstw określa model ISO/OSI?

A. 9
B. 7
C. 3
D. 5
Jeśli wybrałeś inną liczbę warstw, to raczej nie zrozumiałeś, o co chodzi w modelu ISO/OSI. Jest on zbudowany na siedmiu warstwach i to nie jest przypadek. Każda z tych warstw ma swoje zadanie, więc np. ograniczenie do pięciu to ignorowanie ważnych elementów, jak warstwa prezentacji, która przetwarza dane. Z kolei myślenie o dziewięciu czy trzech warstwach to totalne uproszczenie, co może prowadzić do problemów w sieciach. Każda warstwa pełni swoją rolę i ich pominięcie może sprawić sporo kłopotów. Z mojego doświadczenia dobrze jest mieć to na uwadze, bo znajomość modelu OSI jest naprawdę ważna w IT, zwłaszcza przy nowych technologiach.

Pytanie 21

Na ilustracji ukazany jest komunikat systemowy. Jakie kroki powinien podjąć użytkownik, aby naprawić błąd?

Ilustracja do pytania
A. Odświeżyć okno Menedżera urządzeń
B. Zainstalować sterownik do Karty HD Graphics
C. Zainstalować sterownik do karty graficznej
D. Podłączyć monitor do złącza HDMI
Podłączenie monitora do złącza HDMI nie rozwiązuje problemu widocznego w Menedżerze urządzeń, ponieważ komunikat błędu dotyczy sterownika karty graficznej, nie fizycznego połączenia z monitorem. Złącze HDMI jest jedynie interfejsem przesyłu sygnału wideo i audio, a nie elementem zarządzającym funkcjonowaniem karty graficznej. Odświeżenie okna Menedżera urządzeń również nie usunie problemu ze sterownikami, ponieważ ta operacja jedynie aktualizuje widok urządzeń i nie wpływa na instalację lub aktualizację sterowników. Takie działanie jest często mylone z rozwiązaniem problemów technicznych, ale faktycznie nie zmienia stanu systemu. Zainstalowanie sterownika do Karty HD Graphics mogłoby wydawać się poprawną opcją, lecz może prowadzić do konfliktów jeśli zainstalowany sterownik nie jest odpowiednią wersją dla aktualnie używanej karty graficznej. Karta graficzna wymaga dedykowanego sterownika zgodnego z jej specyfikacją techniczną. Stąd, wybór odpowiedniego sterownika dla konkretnej karty graficznej jest kluczowy, aby zapewnić jej pełną funkcjonalność i stabilność systemu. Niewłaściwe lub nieaktualne sterowniki często powodują błędy w działaniu urządzeń i spadek wydajności.

Pytanie 22

W jakim protokole komunikacyjnym adres nadawcy ma długość 128 bitów?

A. IPv6
B. DNS
C. IPv4
D. UDP
Niepoprawne odpowiedzi wskazują na pewne nieporozumienia dotyczące różnych protokołów sieciowych i ich funkcji. IPv4, na przykład, jest starszą wersją protokołu, w której adres źródłowy składa się tylko z 32 bitów. Mimo że IPv4 wciąż jest szeroko stosowany, jego ograniczona liczba dostępnych adresów staje się problematyczna w obliczu rosnącej liczby urządzeń w sieci. UDP (User Datagram Protocol) oraz DNS (Domain Name System) to protokoły, które pełnią różne role w komunikacji sieciowej. UDP to protokół transportowy, który nie zajmuje się adresowaniem, lecz przesyłaniem datagramów, a DNS odpowiada za tłumaczenie nazw domen na adresy IP, ale sam nie posiada adresów źródłowych. Typowym błędem myślowym jest mylenie protokołów transportowych z protokołami adresowania. Wiedza na temat struktury adresów IP oraz zrozumienie różnic między tymi protokołami jest kluczowa dla skutecznego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi. Ostatecznie, zrozumienie wszystkich elementów związanych z protokołami IP oraz ich zastosowaniem w nowoczesnych technologiach jest niezbędne dla profesjonalistów w dziedzinie IT.

Pytanie 23

Program wirusowy, którego zasadniczym zamiarem jest samoistne rozprzestrzenianie się w sieci komputerowej, to:

A. trojan
B. keylogger
C. backdoor
D. robak
Robaki komputerowe to samodzielne programy, które mają zdolność do rozprzestrzeniania się w sieciach komputerowych, najczęściej bez interakcji użytkownika. Główną charakterystyką robaka jest to, że potrafi kopiować swoje własne instancje i przesyłać je do innych urządzeń, co czyni je szczególnie niebezpiecznymi w kontekście bezpieczeństwa sieci. W przeciwieństwie do trojanów, które udają legalne oprogramowanie i zależą od użytkowników, aby je uruchomić, robaki działają automatycznie. Przykładem robaka jest Blaster, który zainfekował tysiące komputerów w 2003 roku, wykorzystując lukę w zabezpieczeniach systemu Windows. Zrozumienie mechanizmów działania robaków jest kluczowe dla wdrażania skutecznych strategii obronnych, takich jak aktualizacje oprogramowania, instalacja zapór ogniowych oraz monitorowanie ruchu sieciowego, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania bezpieczeństwem IT.

Pytanie 24

Jakie urządzenie sieciowe jest niezbędne do połączenia kilku segmentów sieci lokalnej w jedną całość?

A. Modem
B. Router
C. Serwer plików
D. Karta sieciowa
Modem jest urządzeniem, które przekształca sygnały cyfrowe z komputera na sygnały analogowe, które mogą być przesyłane przez linie telefoniczne lub kablowe. Jego główną funkcją jest umożliwienie dostępu do Internetu poprzez różne technologie, takie jak DSL czy kablówka, ale nie jest stosowany do łączenia segmentów sieci lokalnych. Karta sieciowa to komponent, który umożliwia urządzeniom nawiązywanie połączenia z siecią. Każdy komputer w sieci lokalnej musi posiadać kartę sieciową, aby komunikować się z innymi urządzeniami w tej samej sieci lub z routerem. Jednakże, karta sieciowa sama w sobie nie łączy segmentów sieci, a jedynie umożliwia pojedynczemu urządzeniu dostęp do sieci. Serwer plików to natomiast urządzenie lub oprogramowanie, które zarządza plikami i umożliwia ich udostępnianie w sieci. Choć jest niezwykle użyteczny w kontekście zarządzania zasobami w sieci lokalnej, nie pełni funkcji łączenia segmentów sieci. W praktyce, serwer plików współpracuje z routerem, aby umożliwić użytkownikom dostęp do plików z różnych segmentów sieci, ale sam nie łączy tych segmentów. Typowe błędne myślenie polega na myleniu funkcji tych urządzeń z funkcją routera, który jest niezbędny do łączenia i zarządzania przepływem danych pomiędzy różnymi segmentami sieci lokalnej.

Pytanie 25

Na ilustracji przedstawiono fragment karty graficznej ze złączem

Ilustracja do pytania
A. PCI
B. PCI-Express
C. ISA
D. AGP
Standard PCI (Peripheral Component Interconnect) to interfejs, który był szeroko stosowany przed wprowadzeniem AGP i PCI-Express. PCI obsługuje różne urządzenia, ale jego architektura nie jest zoptymalizowana specjalnie pod kątem grafiki 3D. Użycie PCI dla kart graficznych ogranicza przepustowość, przez co nie spełnia wymagań nowoczesnych aplikacji graficznych. ISA (Industry Standard Architecture) to jeszcze starszy standard o bardzo ograniczonej przepustowości, który nie jest odpowiedni dla współczesnych kart graficznych i został całkowicie zastąpiony przez nowsze rozwiązania. PCI-Express, będący następcą AGP, zapewnia znacznie większą przepustowość i elastyczność dzięki architekturze wieloliniowej; jednak w kontekście tego pytania nie jest właściwą odpowiedzią. PCI-Express jest obecnie standardem dla kart graficznych, oferującym zalety takie jak skalowalność przepustowości i większa efektywność energetyczna. Zrozumienie różnic między tymi standardami jest kluczowe dla inżynierów i techników IT, którzy muszą podejmować świadome decyzje dotyczące konserwacji lub modernizacji sprzętu komputerowego. Częstym błędem przy identyfikacji jest niedocenianie wpływu specjalizacji złącza na wydajność grafiki, co może prowadzić do nieoptymalnych decyzji zakupowych lub projektowych w zakresie sprzętu komputerowego.

Pytanie 26

Na ilustracji zaprezentowano zrzut ekranu z ustawień DMZ na routerze. Aktywacja opcji "Enable DMZ" spowoduje, że komputer o adresie IP 192.168.0.106

Ilustracja do pytania
A. będzie zabezpieczony przez firewalla
B. zostanie schowany w sieci lokalnej
C. będzie widoczny publicznie w Internecie
D. utraci możliwość dostępu do internetu
Stwierdzenie, że komputer w DMZ zostanie ukryty w sieci lokalnej, jest błędne, ponieważ DMZ to strefa zaprojektowana do umożliwienia zdalnego dostępu z Internetu. Komputery w DMZ są celowo widoczne i dostępne, aby umożliwić zdalne połączenia do usług, które hostują, takich jak serwery WWW czy aplikacje obsługujące klientów zewnętrznych. Koncepcja utraty dostępu do internetu przez umieszczenie w DMZ również jest niepoprawna. W rzeczywistości, komputer w DMZ pozostaje w pełni zdolny do komunikacji z Internetem, z tą różnicą, że jest bezpośrednio narażony na dostęp zewnętrzny, co może wiązać się z zagrożeniami bezpieczeństwa. Ostatnią błędną koncepcją jest myślenie, że DMZ zapewnia ochronę firewalla. W praktyce jest odwrotnie, ponieważ urządzenia w DMZ są często mniej chronione przez główny firewall sieciowy, co czyni je bardziej podatnymi na ataki. To dlatego umieszczanie komputerów w DMZ powinno być ograniczone do sytuacji, gdy jest to absolutnie konieczne, a urządzenia powinny być odpowiednio zabezpieczone innymi środkami ochrony, takimi jak własne firewalle czy regularne aktualizacje zabezpieczeń. W efekcie, DMZ jest narzędziem używanym w specyficznych przypadkach, gdzie dostępność usług zewnętrznych jest priorytetem, a nie metodą zabezpieczenia samego urządzenia.

Pytanie 27

Jaki skrót oznacza rodzaj licencji Microsoft dedykowanej dla szkół, uczelni, instytucji rządowych oraz dużych firm?

A. MOLP
B. BOX
C. OEM
D. VLSC
Wybór VLSC, OEM czy BOX jako typów licencji nie jest właściwy w kontekście organizacji takich jak szkoły i uczelnie. VLSC, czyli Volume Licensing Service Center, to platforma zarządzająca licencjami dla dużych organizacji, ale sama w sobie nie jest licencją, a narzędziem do jej zarządzania. Używanie tej platformy nie dostarcza licencji, które mogłyby być bezpośrednio przypisane do użytkowników, co czyni ten wybór mylnym. Licencje OEM (Original Equipment Manufacturer) są zaś przypisane do konkretnego sprzętu i nie mogą być przenoszone pomiędzy urządzeniami, co ogranicza ich elastyczność w instytucjach, które często aktualizują lub zmieniają sprzęt. Licencje BOX to jednostkowe licencje, które są sprzedawane w formie fizycznego nośnika, co nie jest praktyczne dla instytucji edukacyjnych, które potrzebują dostępu do oprogramowania na wielu komputerach w różnych lokalizacjach. Wybierając nieodpowiednią licencję, instytucje mogą napotkać problemy z zarządzaniem zasobami, co może prowadzić do niezgodności z regulacjami prawnymi oraz zwiększenia kosztów operacyjnych. Właściwe zrozumienie różnic pomiędzy typami licencji jest niezbędne dla efektywnego zarządzania zasobami IT oraz zapewnienia zgodności z wymaganiami prawnymi.

Pytanie 28

Na podstawie oznaczenia pamięci DDR3 PC3-16000 można określić, że ta pamięć

A. pracuje z częstotliwością 16000 MHz
B. ma przepustowość 160 GB/s
C. ma przepustowość 16 GB/s
D. pracuje z częstotliwością 160 MHz
Analizując błędne odpowiedzi, można zauważyć, że niepoprawne stwierdzenia często wynikają z nieporozumienia dotyczącego sposobu, w jaki określa się parametry pamięci. Stwierdzenie, że pamięć ma przepustowość 160 GB/s, jest nieprawidłowe, ponieważ przekracza rzeczywiste możliwości standardu DDR3, który nie osiąga takich wartości. Wartości przepustowości są związane z częstotliwością zegara oraz szerokością magistrali, a 160 GB/s przekracza fizyczne limity technologii DDR3. Kolejną nieścisłością jest stwierdzenie, że pamięć pracuje z częstotliwością 160 MHz. Taka wartość jest znacznie poniżej rzeczywistych parametrów DDR3. Częstotliwość odnosi się do zegara w trybie transferu, gdzie DDR3 pracuje z częstotliwościami rzędu 800 MHz, co odpowiada efektywnym wartościom 1600 MHz, a stąd już wnioskujemy, że przepustowość może osiągnąć 16 GB/s. Z kolei podanie wartości 16000 MHz jest również nieprawidłowe, ponieważ to odnosi się do błędnego przeliczenia jednostek - efektywna częstotliwość DDR3 PC3-16000 to 2000 MHz, a nie 16000 MHz. Poprawne zrozumienie tych parametrów jest kluczowe dla właściwego doboru pamięci w systemach komputerowych, aby zapewnić optymalną wydajność i zgodność z pozostałymi komponentami.

Pytanie 29

Ile adresów urządzeń w sieci jest dostępnych dzięki zastosowaniu klasy adresowej C w systemach opartych na protokołach TCP/IP?

A. 254
B. 256
C. 200
D. 100
Wybór 100 jako liczby dostępnych adresów w klasie C jest wynikiem nieporozumienia dotyczącego konstrukcji adresów IP. Klasa C nie ogranicza się tylko do 100 adresów, a zrozumienie, jak działa segmentacja adresów IP, jest kluczowe. Liczba 200 również nie ma podstaw, ponieważ po odjęciu adresów zarezerwowanych nie możemy uzyskać takiej liczby dostępnym adresów w tej klasie. Warto również zauważyć, że 256 to liczba teoretyczna, ale w rzeczywistości, ze względu na zarezerwowane adresy, dostępnych jest tylko 254. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do tych nieprawidłowych odpowiedzi, to ignorowanie zarezerwowanych adresów oraz niewłaściwe zrozumienie podziału na segmenty sieciowe i hostów. Kluczowe jest zrozumienie, że adresy IP są zorganizowane w klasy, a każda klasa ma swoje zasady dotyczące rozdzielania adresów na część sieciową i część hosta. Dodatkowo, administracja siecią wymaga znajomości nie tylko liczby adresów, ale także ich efektywnego wykorzystania, co jest istotne w kontekście rozwoju Internetu oraz zarządzania adresami w organizacjach.

Pytanie 30

Aby zminimalizować różnice w kolorach pomiędzy zeskanowanymi obrazami prezentowanymi na monitorze a ich wersjami oryginalnymi, należy przeprowadzić

A. kadrowanie skanera
B. modelowanie skanera
C. interpolację skanera
D. kalibrację skanera
Modelowanie skanera odnosi się do procesu, w którym tworzone są matematyczne modele reprezentujące działanie skanera. Chociaż jest to ważny element inżynierii obrazowania, sam proces modelowania nie rozwiązuje problemu różnic kolorystycznych. Interpolacja skanera to technika stosowana do uzupełniania brakujących danych w zeskanowanych obrazach, ale nie ma związku z kolorami oryginału. Kadrowanie skanera to z kolei czynność polegająca na przycinaniu zdjęć, co również nie wpływa na odwzorowanie kolorów, a jedynie na ich wymiary. Często popełnianym błędem jest mylenie procesów związanych z obróbką obrazu z tymi, które dotyczą kalibracji. Niezrozumienie, że kalibracja jest kluczowa dla odpowiedniego odwzorowania kolorów, prowadzi do konsekwencji w postaci niedokładności w wydrukach i publikacjach. W praktyce, jeśli skanowanie nie zostanie odpowiednio skalibrowane, efekty będą niezadowalające, a użytkownicy mogą zauważyć znaczne różnice kolorystyczne między skanowanymi obrazami a ich oryginałami, co podważa jakość pracy w obszarze grafiki i fotografii.

Pytanie 31

Jaki akronim oznacza wydajność sieci oraz usługi, które mają na celu między innymi priorytetyzację przesyłanych pakietów?

A. PoE
B. STP
C. ARP
D. QoS
Akronimy ARP, STP oraz PoE odnoszą się do zupełnie innych zagadnień technologicznych, co wyjaśnia, dlaczego nie pasują do definicji QoS. ARP, czyli Address Resolution Protocol, służy do mapowania adresów IP na adresy MAC w sieci lokalnej. Jego głównym celem jest umożliwienie komunikacji między urządzeniami w sieci, a nie zarządzanie jakością przesyłu danych. STP, czyli Spanning Tree Protocol, jest protokołem używanym do zapobiegania pętlom w sieciach Ethernet, co także nie odnosi się do zagadnienia priorytetyzacji ruchu. Z kolei PoE, czyli Power over Ethernet, to technologia umożliwiająca zasilanie urządzeń sieciowych przez kable Ethernet, co także nie ma związku z jakością usług. Takie błędne podejście do rozumienia akronimów prowadzi do pomyłek w kontekście zarządzania sieciami. Często zdarza się, że osoby mylą cele tych technologii, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania infrastrukturą sieciową. Właściwe zrozumienie różnic oraz zastosowania każdego z tych akronimów jest kluczowe dla efektywnego planowania i zarządzania sieciami, a także dla zapewnienia optymalnej wydajności, co wychodzi naprzeciw obowiązującym standardom branżowym.

Pytanie 32

Znak przedstawiony na ilustracji, zgodny z normą Energy Star, wskazuje na urządzenie

Ilustracja do pytania
A. Będące laureatem plebiscytu EnergyStar
B. Energooszczędne
C. O zwiększonym zużyciu energii
D. Wyprodukowane przez firmę EnergyStar Co
Znak Energy Star nie oznacza podwyższonego poboru mocy wręcz przeciwnie sygnalizuje niskie zużycie energii. Błędne jest przypuszczenie że oznaczenie to odnosi się do producenta o nazwie EnergyStar Co. Znak ten jest częścią programu inicjowanego przez Agencję Ochrony Środowiska USA a nie jest związany z żadnym producentem. Oznacza to że różni producenci mogą stosować ten znak na swoich produktach o ile spełniają kryteria energetyczne programu. Kolejnym błędnym założeniem jest myślenie że znak ten wskazuje na zwycięzcę plebiscytu EnergyStar. Program Energy Star nie jest konkursem lecz systemem certyfikacji który określa standardy oszczędności energetycznej. Certyfikat ten pomaga konsumentom w identyfikacji produktów które przyczyniają się do ochrony środowiska przez zmniejszenie zużycia energii nie obniżając przy tym wydajności. Typowym błędem jest też myślenie że oznakowanie to w jakikolwiek sposób odnosi się do nagród czy rankingu podczas gdy jego celem jest edukacja i promowanie wydajnych energetycznie produktów przyczyniając się do redukcji emisji gazów cieplarnianych i obniżenia kosztów energii.

Pytanie 33

Jakie polecenie w systemie Windows powinno zostać użyte, aby uzyskać wynik zbliżony do tego na załączonym obrazku?

TCP    192.168.0.14:57989    185.118.124.154:http   ESTABLISHED
TCP    192.168.0.14:57997    fra15s17-in-f8:http    ESTABLISHED
TCP    192.168.0.14:58010    fra15s11-in-f14:https  TIME_WAIT
TCP    192.168.0.14:58014    wk-in-f156:https       ESTABLISHED
TCP    192.168.0.14:58015    wk-in-f156:https       TIME_WAIT
TCP    192.168.0.14:58016    104.20.87.108:https    ESTABLISHED
TCP    192.168.0.14:58022    ip-2:http              TIME_WAIT

A. ping
B. tracert
C. ipconfig
D. netstat
Polecenie ping w systemie Windows jest używane do testowania dostępności hosta w sieci IP oraz mierzenia czasu odpowiedzi. Umożliwia ono diagnozowanie problemów z łącznością, ale nie dostarcza szczegółowych informacji o połączeniach sieciowych jak netstat. W przeciwieństwie do netstat, ping koncentruje się wyłącznie na podstawowym sprawdzeniu komunikacji między dwoma punktami w sieci, co czyni go narzędziem niewystarczającym do analizy szczegółowej stanu połączeń sieciowych. Tracert to kolejne polecenie, które ma inne zastosowanie – śledzi i wyświetla ścieżkę pakietu do docelowego hosta w sieci, pokazując przechodzenie przez różne routery. Używane jest głównie do diagnozowania problemów z trasowaniem i opóźnieniami w sieci, lecz nie dostarcza informacji o bieżących stanach połączeń TCP/UDP ani szczegółach wykorzystywanych portów. Natomiast ipconfig służy przede wszystkim do wyświetlania podstawowych informacji o konfiguracji sieciowej interfejsów IP w systemie i pozwala na ich szybkie odświeżenie lub reset. Jest bardzo przydatne do rozwiązywania problemów związanych z konfiguracją sieciową, ale nie oferuje funkcji monitorowania aktywnych połączeń lub analizy ruchu sieciowego. Wszystkie te polecenia mają swoje specyficzne zastosowania i ograniczenia, które czynią je nieodpowiednimi do uzyskania efektywnego przeglądu istniejących połączeń sieciowych jak w przypadku netstat. Wybór odpowiedniego narzędzia do analizy sieciowej zależy od konkretnego problemu, który należy rozwiązać, oraz rodzaju informacji, które są potrzebne do tej analizy. Rozumienie różnic między nimi jest kluczowe dla efektywnego zarządzania i diagnozowania problemów sieciowych w środowisku IT.

Pytanie 34

Który z parametrów w ustawieniach punktu dostępowego działa jako login używany podczas próby połączenia z punktem dostępowym w sieci bezprzewodowej?

Ilustracja do pytania
A. Wireless Channel
B. Channel Width
C. Wireless Network Name
D. Transmission Rate
Wireless Network Name znany również jako SSID czyli Service Set Identifier odgrywa kluczową rolę w konfiguracji punktu dostępowego sieci bezprzewodowej. SSID to unikalna nazwa, która identyfikuje określoną sieć bezprzewodową wśród wielu innych w zasięgu użytkownika. Jest to pierwsze co widzi urządzenie próbujące połączyć się z siecią dlatego można go porównać do loginu w kontekście sieci bezprzewodowych. W praktyce użytkownik wybiera właściwy SSID z listy dostępnych sieci aby nawiązać połączenie. Jest to standardowa praktyka w konfiguracji sieci bezprzewodowych oparta na specyfikacjach IEEE 802.11. Dobre praktyki zarządzania sieciami zalecają nadanie unikalnej nazwy SSID unikanie domyślnych nazw oraz regularną aktualizację zabezpieczeń sieciowych. SSID może być ustawiony jako widoczny lub ukryty co wpływa na sposób w jaki urządzenia mogą go znaleźć. Ukrycie SSID może zwiększyć bezpieczeństwo ale nie jest ono jedynym środkiem ochrony. Większość routerów i punktów dostępowych pozwala na modyfikację SSID co jest jednym z podstawowych kroków podczas konfiguracji nowego urządzenia sieciowego.

Pytanie 35

Protokół ARP (Address Resolution Protocol) pozwala na przypisanie logicznych adresów warstwy sieciowej do rzeczywistych adresów warstwy

A. fizycznej
B. łącza danych
C. transportowej
D. aplikacji
Wydaje mi się, że wybór odpowiedzi związanych z warstwami aplikacyjną, fizyczną i transportową pokazuje, że mogło dojść do pewnego nieporozumienia odnośnie tego, co robi ARP. Warstwa aplikacyjna skupia się na interakcji z użytkownikami i obsługuje różne usługi jak HTTP czy FTP, a to nie ma nic wspólnego z mapowaniem adresów w sieci. Warstwa fizyczna mówi o przesyłaniu bitów przez różne media, więc też nie pasuje do rozwiązywania adresów IP. Z kolei warstwa transportowa odpowiada za niezawodność połączeń i segmentację danych, więc również nie ma tutaj swojego miejsca. Może to wynikać z mylnego zrozumienia modelu OSI, bo każda warstwa ma swoje zadania. Kluczowy błąd to myślenie, że ARP działa na innych warstwach, podczas gdy jego miejsce jest właśnie na warstwie łącza danych. Ważne jest też, żeby zrozumieć, jak funkcjonuje sieć lokalna i jakie mechanizmy używamy do przesyłania danych, bo to jest podstawą dla wszelkich działań w sieciach komputerowych.

Pytanie 36

Jak nazywa się atak na sieć komputerową, który polega na przechwytywaniu przesyłanych w niej pakietów?

A. nasłuchiwanie
B. skanowanie sieci
C. ICMP echo
D. spoofing
Niepoprawne odpowiedzi zawierają różne tematy dotyczące bezpieczeństwa sieciowego, ale nie są związane z przechwytywaniem pakietów. Na przykład spoofing to technika, w której ktoś podszywa się pod inny adres IP lub MAC, co może wprowadzać fałszywy ruch sieciowy, ale nie chodzi tu o przechwytywanie danych na żywo. Skanowanie sieci to inna sprawa, bo to służy do znajdowania aktywnych urządzeń i otwartych portów, ale znowu, to nie ma nic wspólnego z samym przechwytywaniem danych. A ICMP echo to część protokołu, który stosujemy, aby sprawdzić, czy hosty w sieci są dostępne (jak polecenie ping), ale nie jest to związane z nasłuchiwaniem danych. Te błędne odpowiedzi mogą wynikać z mylenia terminów i opóźnienia w zrozumieniu, co oznaczają różne techniki ataków. Wiedza na ten temat jest na pewno ważna, ale kluczowe jest też, żeby być świadomym, jakie terminy i techniki dotyczą przechwytywania informacji w sieci.

Pytanie 37

Jaki termin powinien zostać umieszczony w miejscu z kropkami na schemacie blokowym przedstawiającym strukturę systemu operacyjnego?

Ilustracja do pytania
A. Powłoka
B. Sterowniki
C. Aplikacje użytkowe
D. Testy wydajnościowe
Powłoka systemu operacyjnego, znana również jako shell, jest kluczowym elementem pośredniczącym między użytkownikiem a jądrem systemu. Funkcjonuje jako interfejs użytkownika, umożliwiając wprowadzanie komend oraz ich interpretację i przekazywanie do jądra w celu wykonania. Istnieją dwa główne typy powłok: powłoki tekstowe, takie jak Bash w systemach Linux, oraz powłoki graficzne, jak te w Windows. Powłoki pozwalają użytkownikom na uruchamianie programów, zarządzanie plikami, a nawet automatyzację zadań poprzez skrypty. Standardy branżowe podkreślają znaczenie intuicyjności i efektywności powłoki, co wpływa na ogólne doświadczenie użytkownika w interakcji z systemem operacyjnym. Dobrym przykładem praktycznego zastosowania powłoki jest jej wykorzystanie w serwerach, gdzie administratorzy często używają powłok tekstowych do zdalnego zarządzania systemem. Zrozumienie działania powłoki i jej interakcji z jądrem pozwala na bardziej efektywne wykorzystanie systemu operacyjnego i może prowadzić do optymalizacji procesów w środowisku IT. Dzięki powłokom użytkownicy i administratorzy mogą w pełni wykorzystać możliwości systemu operacyjnego, co jest kluczowe w profesjonalnym środowisku.

Pytanie 38

Jaką zmianę sygnału realizuje konwerter RAMDAC?

A. cyfrowy na analogowy
B. zmienny na stały
C. stały na zmienny
D. analogowy na cyfrowy
Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że koncepcje w nich zawarte są błędne. Odpowiedź dotycząca przetwarzania sygnału analogowego na cyfrowy opiera się na mylnym założeniu, że RAMDAC potrafi odwrócić proces konwersji, co nie jest zgodne z jego funkcją. RAMDAC z natury przekształca dane cyfrowe, a nie odwrotnie. Kolejne odpowiedzi, mówiące o przekształcaniu sygnałów zmiennych na stałe oraz stałych na zmienne, wprowadzają do dyskusji pojęcia, które nie są związane z podstawową funkcjonalnością RAMDAC. W rzeczywistości RAMDAC nie zajmuje się konwersją zmienności sygnałów, lecz ich formą. Typowym błędem w myśleniu o tych konwersjach jest niepełne zrozumienie roli sygnałów w systemach cyfrowych i analogowych. Niektórzy mogą myśleć, że konwertery RAMDAC mają wiele funkcji, jednak ich głównym zadaniem jest zapewnienie płynnej i dokładnej konwersji danych z formatu cyfrowego na analogowy, co jest niezbędne dla wyświetlania grafiki na monitorach. Zrozumienie tych procesów jest kluczowe dla specjalistów zajmujących się technologią komputerową, aby skutecznie projektować i implementować systemy graficzne.

Pytanie 39

Jakie urządzenie sieciowe funkcjonuje w warstwie fizycznej modelu ISO/OSI, transmitując sygnał z jednego portu do wszystkich pozostałych portów?

A. Przełącznik
B. Koncentrator
C. Karta sieciowa
D. Modem
Wybór modemu, przełącznika lub karty sieciowej jako odpowiedzi jest związany z pewnymi nieporozumieniami dotyczącymi ich funkcji i warstw w modelu ISO/OSI. Modem, który działa na warstwie dostępu do sieci oraz warstwie aplikacji, jest odpowiedzialny za modulację sygnału i umożliwienie komunikacji między różnymi typami sieci, w tym między siecią lokalną a Internetem. Z tego powodu nie jest on odpowiedni jako urządzenie przesyłające sygnał z portu do portów w warstwie fizycznej. Przełącznik natomiast, mimo że również działa w sieci i łączy urządzenia, funkcjonuje na warstwie drugiej modelu OSI, gdzie analizuje pakiety danych i przesyła je tylko do odpowiednich portów, co znacznie zwiększa efektywność sieci i redukuje kolizje. Karta sieciowa, będąca interfejsem pomiędzy komputerem a siecią, również działa na wyższych warstwach modelu OSI i nie przesyła sygnału w sposób charakterystyczny dla koncentratora. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w projektowaniu i zarządzaniu sieciami, ponieważ wybór odpowiedniego urządzenia wpływa na wydajność oraz bezpieczeństwo komunikacji w sieci.

Pytanie 40

Protokół, który umożliwia po połączeniu z serwerem pocztowym przesyłanie na komputer tylko nagłówków wiadomości, a wysyłanie treści oraz załączników następuje dopiero po otwarciu konkretnego e-maila, to

A. SMTP
B. IMAP
C. MIME
D. POP3
IMAP (Internet Message Access Protocol) to protokół, który umożliwia zarządzanie wiadomościami e-mail na serwerze bez konieczności ich pobierania na lokalne urządzenie. Po nawiązaniu połączenia, IMAP przesyła jedynie nagłówki wiadomości, co pozwala użytkownikowi na przeglądanie dostępnych e-maili i wybieranie tych, które chce otworzyć. Dopiero wtedy, gdy użytkownik zdecyduje się na otwarcie konkretnej wiadomości, pełna treść oraz ewentualne załączniki są przesyłane na komputer. Takie podejście oszczędza czas i zasoby, ponieważ użytkownik nie musi pobierać dużych wiadomości, które mogą go nie interesować. IMAP wspiera także synchronizację folderów, co oznacza, że wszelkie zmiany dokonane na jednym urządzeniu są odzwierciedlane na innych, co jest kluczowe w pracy z wieloma urządzeniami, takimi jak smartfony i komputery. Przykładowo, jeśli użytkownik usunie wiadomość na telefonie, zostanie ona automatycznie usunięta z konta na komputerze. IMAP jest zgodny z normami IETF, co czyni go standardem w dostępie do poczty elektronicznej w środowisku biznesowym.