Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 15 maja 2025 22:17
Data zakończenia: 15 maja 2025 22:30

Egzamin niezdany

Wynik: 16/40 punktów (40,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Przy obliczaniu normy zużycia materiału o szerokości 140 cm, który ma być użyty do wykonania płaszcza kąpielowego z kapturem, należy uwzględnić takie wymiary jak: długość płaszcza oraz

A. wzrost oraz obwód klatki piersiowej

B. długość rękawa oraz obwód klatki piersiowej

C. długość rękawa i wysokość kaptura

D. wzrost i obwód bioder

Wybór odpowiedzi wskazującej na "wzrost i obwód klatki piersiowej" jako istotnych wymiarów do obliczania normy zużycia materiału na płaszcz kąpielowy jest mylący. Wzrost, choć ważny dla określenia ogólnego rozmiaru odzieży, nie wpływa bezpośrednio na zużycie materiału w kontekście konkretnego modelu płaszcza z kapturem. Obwód klatki piersiowej, mimo że jest istotny w kontekście dopasowania odzieży, nie uwzględnia specjalnych wymagań konstrukcyjnych, jakimi są długość rękawów czy wysokość kaptura. Dlatego nie można polegać wyłącznie na tych wymiarach, aby oszacować potrzebną ilość materiału. Podobnie, odpowiedzi wskazujące na "długość rękawa i obwód klatki piersiowej" lub "wzrost i obwód bioder" również są niewłaściwe, ponieważ obwód bioder nie ma znaczenia w przypadku płaszcza kąpielowego. Kluczowe jest, by w procesie projektowania brać pod uwagę specyfikę produktu oraz jego funkcjonalność. W branży odzieżowej niepoprawne podejście do obliczeń może prowadzić do błędów w produkcie, a w konsekwencji do niezadowolenia konsumentów oraz strat finansowych dla producentów. Właściwe określenie wymiarów nie tylko ułatwia proces produkcji, ale również wpływa na jakość i komfort gotowego wyrobu.

Pytanie 2

Aby wykonać przeróbkę rozszerzającą dół sukni princeski, trzeba przeciąć szwy na pionowej linii cięcia w dolnej części przodu i tyłu oraz wszyć

A. kryzę

B. wolant

C. baskinkę

D. godety

Godety to dodatkowe kawałki tkaniny wszywane w dolnej części sukni, które poszerzają jej dół i nadają jej lekkość oraz objętość. W przypadku sukni princeski, ich zastosowanie jest szczególnie istotne, ponieważ pozwala na uzyskanie efektownego rozkładu materiału wokół nóg, co jest kluczowe dla zachowania harmonijnego kształtu sukni. Aby wszyć godety, należy wcześniej rozpruć szwy na linii cięć pionowych w dolnej części przodu i tyłu sukni oraz odpowiednio je zaaranżować, aby zapewnić płynne przejście między oryginalnym materiałem a nowym elementem. Dobrą praktyką jest dobór godetów w tej samej lub zbliżonej kolorystyce oraz fakturze, co reszta sukni, aby uzyskać estetyczny efekt. Warto również pamiętać o odpowiednim wykończeniu brzegów godetów, aby zapobiec ich strzępieniu. Zastosowanie godetów jest zgodne z zasadami konstrukcji odzieży, a ich umiejętne wszycie może znacząco podnieść walory estetyczne oraz komfort noszenia sukni.

Pytanie 3

Do punktu usługowego zgłosiła się klientka z prośbą o wszycie zamka błyskawicznego do spodni i wydłużenie nogawek. Jaka będzie cena wykonania usługi, jeżeli w zakładzie obowiązuje cennik usług określony w przedstawionej tabeli?

Cennik usług
Rodzaj usługi	Cena
Poszerzenie lub zwężenie wyrobu	20,00 zł
Skrócenie lub wydłużenie długości wyrobu, rękawów, nogawek	15,00 zł
Wszycie zamka	20,00 zł

A. 40,00 zł

B. 20,00 zł

C. 15,00 zł

D. 35,00 zł

Odpowiedź 35,00 zł jest jak najbardziej trafna! Klientka poprosiła o dwie usługi: wszycie zamka błyskawicznego i wydłużenie nogawek spodni. Jeśli spojrzymy na cennik, to widzimy, że za wszycie zamka płacimy 20,00 zł, a za wydłużenie nogawek 15,00 zł. Jak to dodasz, to wychodzi właśnie 35,00 zł. Właśnie tak powinno się podchodzić do wyceny w krawiectwie – klarownie i dokładnie. Ważne, żeby przy realizacji takich zleceń dobrze określić, co ma być zrobione, bo to wpływa na zadowolenie klienta. Dobrą praktyką jest też informowanie ludzi o kosztach przed rozpoczęciem pracy. Dzięki temu unikniemy nieporozumień, a klient zyska zaufanie do nas jako usługodawcy. Generalnie, umiejętność korzystania z cenników i ich aplikacja jest naprawdę kluczowa, żeby dobrze zarządzać zakładem krawieckim i na tym jeszcze dobrze zarobić.

Pytanie 4

Co może być przyczyną przerywania się górnej nici podczas szycia na maszynie do szycia z zygzakiem?

A. niewłaściwy nacisk materiału

B. nieprawidłowo zamocowany bębenek

C. uszkodzony otwór w płytce ściegowej

D. zbyt mocno zanieczyszczony transporter

Podczas analizy odpowiedzi, które nie prowadzą do poprawnej diagnozy problemu zrywającej się nici górnej, można zauważyć kilka nieporozumień. Nadmiernie zanieczyszczony transporter sugeruje, że brud lub resztki materiałów mogą być przyczyną problemów, jednak w rzeczywistości transportery mają na celu jedynie przesuwanie materiału, a ich zanieczyszczenie rzadko prowadzi do zerwania nici. Zamiast tego, może powodować nieregularne przesuwanie materiału, co wiąże się z innymi problemami, ale nie bezpośrednio z zerwaniem nici. Niewłaściwie osadzony bębenek to kolejna nieprawidłowa odpowiedź; chociaż bębenek ma kluczowe znaczenie w działaniu maszyny, jego złe osadzenie częściej skutkuje problemami z nawlekaniem nici, a nie ich zerwaniem. Wreszcie, niewłaściwy docisk materiału również nie jest bezpośrednią przyczyną zrywania się nici, lecz może prowadzić do nieprawidłowego prowadzenia materiału oraz wpływać na jakość szwu. Wszystkie te koncepcje prowadzą do mylnego wniosku, że problem z zerwaniem nici górnej można rozwiązać poprzez ich eliminację, podczas gdy kluczowym czynnikiem pozostaje stan techniczny płytki ściegowej, który w tym przypadku jest na pierwszym miejscu w kontekście prewencji problemów z szyciem.

Pytanie 5

Do realizacji operacji należy wykorzystać maszynę szyjącą ściegiem niewidocznym

A. wszywania rękawów w podkroje pach

B. mocowania miejsc narażonych na rozerwanie

C. podszycia obrębów w wizytowej odzieży

D. przeszycia podwinięcia w odzieży sportowej

Wybór odpowiedzi związanych z innymi operacjami, takimi jak przeszycie podwinięcia w odzieży sportowej, mocowanie miejsc narażonych na rozerwanie czy wszywanie rękawów w podkroje pach, nie uwzględnia charakterystyki ściegu niewidocznego, który jest dedykowany głównie do wykańczania odzieży wizytowej. Przeszycie podwinięcia w odzieży sportowej zazwyczaj wymaga większej wytrzymałości i elastyczności szwów, co jest osiągane poprzez zastosowanie ściegów, które są bardziej widoczne i odporne na rozciąganie. Stosowanie ściegu niewidocznego w tym kontekście może prowadzić do osłabienia struktury szwu, co jest niepożądane w odzieży narażonej na intensywne użytkowanie. W przypadku mocowania miejsc narażonych na rozerwanie, stosowanie ściegu niewidocznego byłoby nieodpowiednie ze względu na jego niewystarczającą wytrzymałość. Kluczowe jest, aby w takich sytuacjach stosować mocniejsze ściegi, które zapewnią odpowiednią stabilność. Z kolei wszywanie rękawów w podkroje pach wymaga precyzyjnych i mocnych szwów, które muszą wytrzymać napięcia związane z ruchem ramion. Wybierając niewłaściwy typ ściegu, ryzykujemy nie tylko estetykę, ale także funkcjonalność odzieży. Dlatego tak ważne jest, aby dopasowywać techniki szycia do specyfiki projektu, biorąc pod uwagę zarówno estetykę, jak i trwałość wykonania.

Pytanie 6

Szerokość przodu w połowie wylicza się na podstawie

A. obwodu klatki piersiowej

B. łuku szerokości przodu w obrębie piersi

C. łuku długości przodu do obszaru piersi

D. wzrostu oraz obwodu klatki piersiowej

Zastosowanie łuku szerokości przodu przez piersi lub łuku długości przodu do piersi jest nieprawidłowe, ponieważ opiera się na innych wymiarach, które nie oddają rzeczywistej szerokości górnej części ciała. Łuk szerokości przodu przez piersi mógłby być mylnie interpretowany jako miara szerokości górnej części klatki piersiowej, ale nie uwzględnia on pełnego obwodu, co jest kluczowe dla precyzyjnych pomiarów. Z kolei łuk długości przodu do piersi, chociaż może dostarczać informacji o długości od ramienia do dolnej części klatki piersiowej, nie ma związku z jej szerokością. Takie podejścia mogą prowadzić do błędnych wniosków, ponieważ koncentrują się na pojedynczych wymiarach, zamiast na całościowym obrazie sylwetki. Błąd myślowy polega na założeniu, że pojedyncze pomiary są wystarczające do określenia właściwego dopasowania odzieży, co jest sprzeczne z praktykami projektowania odzieży, które wymagają holistycznego podejścia do wymiarów ciała. Warto pamiętać, że obwód klatki piersiowej jest najbardziej reprezentatywnym wymiarem, który zapewnia właściwe dopasowanie i komfort noszenia, podczas gdy inne pomiary mogą jedynie wprowadzać w błąd lub tworzyć nieodpowiednie proporcje.

Pytanie 7

Określ przyczynę powstawania fałd poprzecznych z tyłu bluzki, w okolicy kołnierza?

A. Zbyt mało wymodelowany wykroj szyi

B. Zbyt głęboki wykroj szyi

C. Zbyt wąskie plecy

D. Zbyt szerokie plecy

Wybór odpowiedzi dotyczących za szerokich pleców, zbyt głębokiego lub zbyt wąskiego podkroju szyi wskazuje na niepełne zrozumienie problematyki dopasowania wykroju odzieży. Za szerokie plecy mogą rzeczywiście prowadzić do problemów z dopasowaniem, jednak główną przyczyną fałd poprzecznych w tylnej części bluzki nie są plecy, ale w rzeczywistości kształt podkroju szyi. Zbyt głęboki podkrój szyi mógłby prowadzić do innych problemów, takich jak obniżona linia dekoltu, ale nie jest bezpośrednią przyczyną marszczenia materiału w opisanej lokalizacji. Z kolei zbyt mały wykrojony podkrój szyi z reguły nie wiąże się z fałdami poprzecznymi, a raczej z trudnościami w zakładaniu odzieży lub odczuciem dyskomfortu. Te błędne koncepcje wynikają z niewłaściwego rozumienia, że to nie tylko plecy, ale także jakość i głębokość wykroju szyi mają kluczowe znaczenie dla ogólnego dopasowania odzieży. W praktyce projektanci powinni przeprowadzać dokładne pomiary i analizy sylwetek, aby uniknąć takich problemów, a także stosować prototypowanie, co pozwala na wczesne wykrycie błędów w kroju.

Pytanie 8

Symbol pomiaru krawieckiego "łuk długości pleców" to

A. XcXc

B. PcPl

C. RvNv

D. SyTy

Pozostałe odpowiedzi, takie jak RvNv, PcPl i XcX, są nieprawidłowe, ponieważ nie odpowiadają rzeczywistym oznaczeniom stosowanym w pomiarach krawieckich. RvNv mogłoby sugerować pomiar długości rękawa, ale nie jest uznawane w standardach krawieckich. Podobnie, PcPl i XcX również nie mają zastosowania w kontekście mierzonych parametrów przy tworzeniu odzieży. Często występującym błędem w podejściu do takiego pytania jest mylenie symboli z innymi, które mogą wydawać się podobne, mimo że oznaczają zupełnie inne pomiary. Użytkownicy mogą również nie być świadomi, że w krawiectwie istnieje ustalony zestaw skrótów i symboli, które mają swoje źródło w międzynarodowych standardach, takich jak ISO lub normy krajowe. Dlatego kluczowe jest zapoznanie się z tymi standardami, aby uniknąć pomyłek. Stosowanie niepoprawnych oznaczeń prowadzi do poważnych nieścisłości w pomiarach, co w konsekwencji wpływa na jakość i dopasowanie odzieży. Zachęcamy do zaznajomienia się z literaturą krawiecką oraz standardami branżowymi, które precyzują, jakie pomiary są kluczowe i jak powinny być oznaczane.

Pytanie 9

Głębokość bioder to miara ciała, którą można wyliczyć na podstawie wzoru matematycznego, przedstawiającego jej zależność w funkcji

A. łuku długości kończyny dolnej

B. wysokości talerza biodrowego

C. wzrostu

D. wysokości talii

Odpowiedzi, które dotyczą wysokości talerza biodrowego, wysokości talii oraz łuku długości kończyny dolnej, nie są poprawne w kontekście obliczania głębokości bioder. Wysokość talerza biodrowego, chociaż istotna w kontekście ogólnych proporcji ciała, nie jest bezpośrednią miarą, która miałaby kluczowe znaczenie w określeniu głębokości bioder. Z kolei wysokość talii odnosi się do innego wymiaru, który nie ma bezpośredniego związku z głębokością bioder. Łuk długości kończyny dolnej także nie jest czynnikiem, który bezpośrednio wpływa na pomiar głębokości bioder, gdyż dotyczy on w szczególności długości nóg i ich proporcji w stosunku do reszty ciała. W kontekście antropometrii, błędem myślowym jest próba łączenia tych wymiarów z głębokością bioder bez uwzględnienia ich funkcjonalnych relacji. Każdy z tych wymiarów ma swoje specyficzne zastosowanie, ale nie każdy z nich może być użyty do określenia głębokości bioder. Kluczowe jest zrozumienie, że niektóre wymiary mają szerszy wpływ na projektowanie i ergonomię, co wymaga ścisłego przestrzegania zasad i norm, takich jak normy ISO dotyczące pomiarów antropometrycznych. Dlatego ważne jest, aby w ocenie wymiarów ciała stosować dane liczbowo i jakościowo związane z ich funkcjonalnością, a nie opierać się na luźnych skojarzeniach.

Pytanie 10

Jednym z powodów powstawania marszczeń na szwach, które mogą wystąpić podczas szycia maszyną szwalniczą, jest

A. wyłączony mechanizm posuwu materiału

B. niewłaściwie dobrana igła

C. nierównomierne przesuwanie tkaniny

D. źle dobrane nici

Kiedy szyjemy, ważne jest, żeby materiał przesuwał się równo, bo inaczej nasze szwy mogą być marszczone i to wygląda po prostu nieestetycznie. Na przykład, gdy pracujemy z grubymi tkaninami, to nierówny posuw może być spowodowany tym, że materiał stawia opór. Dlatego dobrze jest ustawić maszynę tak, żeby ząbki transportowe dobrze prowadziły materiał. Fajnie jest też używać odpowiednich stopek, bo to naprawdę może pomóc. I pamiętaj, nawet najlepsze nici i igły nie załatwią sprawy, jeśli materiał nie będzie przesuwany równomiernie. Żeby szycie było na poziomie, potrzebujemy nie tylko dobrego sprzętu, ale też umiejętności, żeby go dobrze wykorzystać. Regularne sprawdzanie mechanizmów posuwu to klucz do sukcesu, zwłaszcza kiedy mamy do czynienia z różnorodnymi materiałami.

Pytanie 11

Jakie akcesoria krawieckie można wykorzystać w męskiej marynarce?

A. Płótno krawieckie, kieszeniówkę, listewki celuloidowe

B. Kamelę, kieszeniówkę, wkładki do usztywniania kołnierzy

C. Bougram, rękawówkę, taśmę paskową typu gurt

D. Włosiankę, rękawówkę, filc podkołnierzowy

Wybór błędnych dodatków krawieckich, takich jak bougram, taśma paskowa typu gurt czy kamela, wskazuje na niepełne zrozumienie podstawowych zasad konstrukcji marynarek męskich. Bougram, choć używany w niektórych technikach krawieckich, nie jest standardowym dodatkiem do marynarek i nie zapewnia odpowiedniego usztywnienia, które jest niezbędne dla formalnego wyglądu. Taśma paskowa typu gurt znajduje zastosowanie w innych obszarach, takich jak wykończenia portfeli czy torb, gdzie wymagana jest większa elastyczność, co nie sprawdza się w przypadku marynarek. Kamelę, czyli rodzaj materiału, można ewentualnie wykorzystać, ale w kontekście innym niż wykończenie marynarki. Kieszeniówka, z kolei, jest elementem, który może być użyty w różnych kontekstach, ale nie pełni takiej samej funkcji, jak wymienione wcześniej dodatki. Typowym błędem jest mylenie tych dodatków z bardziej standardowymi materiałami, które są integralne do procesu szycia marynarek. Kluczowe jest rozróżnienie pomiędzy elementami usztywniającymi a dekoracyjnymi. Dobrze zaprojektowana marynarka wymaga zastosowania właściwych materiałów, które nie tylko podkreślają jej formę, ale również zapewniają wygodę oraz trwałość, co jest nieosiągalne przy użyciu niewłaściwych dodatków.

Pytanie 12

Zszycie szwu środkowego tyłu (siedzeniowego) w klasycznych spodniach, uwzględniając jego wzmocnienie, powinno być wykonane

A. jeden raz ściegiem stębnowym prostym jednoigłowym jednonitkowym i wykończyć lamówką

B. dwa razy ściegiem stębnowym prostym jednoigłowym dwunitkowym i obrzucić overlockiem

C. jeden raz ściegiem jednoigłowym dwunitkowym i obrzucić overlockiem

D. dwa razy ściegiem stębnowym jednoigłowym jednonitkowym i wykończyć lamówką

Inne odpowiedzi nie spełniają wymogów dotyczących trwałości i estetyki szwu środkowego tyłu w spodniach klasycznych. Wybór jednego ściegu stębnowego, zarówno jednoigłowego jednonitkowego, jak i dwunitkowego, nie zapewnia odpowiedniej wytrzymałości, zwłaszcza w miejscach narażonych na duże napięcia. Ścieg jednonitkowy, choć prosty w wykonaniu, jest znacznie mniej odporny na rozrywanie i uszkodzenia mechaniczne, co czyni go niewłaściwym wyborem do tego typu szwów. Dodatkowo, wykończenie lamówką nie jest wystarczającą metodą zabezpieczenia brzegów tkaniny, co może prowadzić do strzępienia. Obróbki overlockiem są kluczowe dla zapewnienia estetyki i trwałości szwów, a ich brak w proponowanych metodach znacząco obniża jakość wykonania. Wybór technik szycia powinien być oparty na gruntownej znajomości materiałów i ich właściwości, a nie tylko na intuicji. Te błędy myślowe mogą prowadzić do poważnych usterek w odzieży, a tym samym do niezadowolenia klientów oraz zwiększonych kosztów związanych z reklamacjami i naprawami.

Pytanie 13

Ocenianie jakości dokonanej przeróbki sukni damskiej zazwyczaj następuje w momencie, gdy klientka odbiera suknię, a przed jej odebraniem

A. rozkłada suknię na stole, przygląda się i ocenia jakość wykonanej przeróbki w odniesieniu do wcześniej ustalonych wymagań

B. nakłada suknię i, przeglądając się w lustrze, porównuje wykonanie przeróbki z ustalonym zakresem oraz ocenia jakość jej realizacji

C. rozkłada suknię na stole, przygląda się jej, ocenia jakość oraz zakres wykonania przeróbki w porównaniu do stanu sukni sprzed przeróbki

D. nakłada suknię i, przeglądając się w lustrze, prosi wykonawcę przeróbki o ocenę swojego wyglądu

Wybór innych odpowiedzi może prowadzić do nieprawidłowego zrozumienia procesu kontroli jakości przeróbki sukni. Oglądanie sukni rozłożonej na stole, choć istotne, nie oddaje w pełni realiów użytkowania. Odpowiedzi, które sugerują ocenę przeróbki w takim kontekście, pomijają kluczowy aspekt, jakim jest bezpośrednie noszenie odzieży. Suknia, będąc na modelu, ujawnia potencjalne problemy ze swobodą ruchów oraz dopasowaniem, co jest trudne do oceny w pozycji leżącej. Kolejnym błędnym podejściem jest prośba o ocenę wykonawcy przeróbki. Tego typu interakcja może prowadzić do konfliktu interesów, gdyż wykonawca, mając na celu zadowolenie klienta, może nie być obiektywny w swojej ocenie. Skuteczna kontrola jakości powinna opierać się na obiektywnych kryteriach, które klientka sama powinna być w stanie zweryfikować. Analogicznie, ocena sukni w lustrze, ale przy jednoczesnym niedostosowaniu do uzgodnionych wcześniej szczegółów, jak na przykład długość czy krój, również nie spełnia oczekiwań. Kluczową zasadą w branży odzieżowej jest, że każde działanie powinno być zorientowane na klienta, a to oznacza, że to ona powinna być odpowiedzialna za ostateczną ocenę wykonania przeróbki. Pomocne jest także, aby przed rozpoczęciem przeróbki dokładnie ustalić wszystkie szczegóły dotyczące wymaganych zmian, co zapobiegnie przyszłym nieporozumieniom i zwiększy satysfakcję z usług.

Pytanie 14

Zgodnie z przedstawionym rysunkiem instruktażowym wskaż metodę przyszycia rękawa do podkroju pachy?

A. Wszycie główki rękawa do podkroju pachy oraz obrzucenie krawędzi wspólnie

B. Obszycie lamówką krawędzi główki i podkroju pachy oraz zszycie ich razem

C. Obrzucenie osobno krawędzi główki oraz podkroju pachy i zszycie ich razem

D. Wszycie główki rękawa do podkroju pachy oraz obszycie krawędzi lamówką

Obszycie lamówką krawędzi główki i podkroju pachy to powszechnie stosowana technika, która zapewnia estetyczne wykończenie oraz odpowiednie wsparcie strukturalne dla rękawa. Lamówka dodaje elegancji i chroni krawędzie przed strzępieniem, co jest szczególnie ważne w odzieży, która jest często noszona. Zszycie razem tych elementów gwarantuje, że rękaw będzie dobrze przylegał do ciała, co zwiększa komfort noszenia. W praktyce, aby osiągnąć najlepsze rezultaty, warto pamiętać o odpowiednim naprężeniu tkaniny podczas szycia oraz użyciu igły i nici dostosowanej do rodzaju materiału. Przykładem zastosowania tej techniki może być szycie bluzek, sukienek czy kurtek, gdzie estetyka i funkcjonalność są równie ważne. Dobre praktyki branżowe zalecają również wcześniejsze przetestowanie techniki na próbce materiału, aby upewnić się, że efekt końcowy będzie zgodny z oczekiwaniami. Połączenie estetyki z praktycznością czyni tę metodę najlepszym wyborem w większości projektów odzieżowych.

Pytanie 15

Jaki rodzaj układu szablonów powinien być użyty do sukienki wykonanej z jednolitej tkaniny bawełnianej?

A. Mieszany

B. Łączony

C. Wielokierunkowy

D. Dwukierunkowy

Wybierając odpowiedzi 'łączony', 'mieszany' czy 'wielokierunkowy', łatwo można wpaść w pułapkę błędnych myśli na temat projektowania sukienek z jednobarwnych tkanin bawełnianych. Układ łączony, który zazwyczaj dotyczy różnych tkanin lub wzorów, nie nadaje się dla sukienki z jednolitego materiału. Co gorsza, taki wybór może prowadzić do nieładnych efektów wizualnych, co przeczy zasadzie, że jednolita tkanina powinna wyglądać elegancko. Mieszany układ, który łączy różne style, wprowadza jeszcze większe zamieszanie, a jednokolorowa sukienka nie potrzebuje dodatkowych komplikacji. W przypadku wielokierunkowego układu, który sugeruje stosowanie różnych kierunków, też nie pasuje, bo jednobarwna tkanina ma na celu podkreślenie prostoty. Mieszanie różnych kierunków w jednolitym materiale raczej nie jest okej, bo można uzyskać dość niechciane efekty w minimalistycznej modzie. Gdy decydujemy o szablonie, musimy pamiętać, że jednobarwna bawełna najlepiej współpracuje z układem dwukierunkowym, co pozwala tworzyć ładne i estetyczne kreacje.

Pytanie 16

W zimowej odzieży wierzchniej używa się izolacji z

A. materiału

B. wkładu usztywniającego

C. włókniny

D. podszewki

Włóknina jest materiałem o doskonałych właściwościach izolacyjnych, dlatego jest szeroko stosowana jako ocieplenie w kurtkach zimowych. Włókniny są produkowane z włókien syntetycznych lub naturalnych, a ich struktura pozwala na zatrzymywanie powietrza, co przyczynia się do efektywności termicznej odzieży. Przykłady popularnych włóknin to poliester czy puch syntetyczny, które są lżejsze i bardziej odporne na wilgoć niż tradycyjne materiały ocieplające. Dzięki tym właściwościom kurki wykonane z włóknin są nie tylko ciepłe, ale także wygodne i elastyczne. Ponadto, w branży odzieżowej stosuje się standardy takie jak ISO 13934-1, które regulują testowanie wytrzymałości materiałów, co jest istotne dla zapewnienia jakości i trwałości odzieży zimowej. W praktyce, ocieplina z włókniny często znajduje zastosowanie w odzieży sportowej i outdoorowej, gdzie wytrzymałość i funkcjonalność są kluczowe. Korzystając z produktów z włóknin, konsumenci mogą być pewni, że wybierają nowoczesne rozwiązania, które łączą komfort, ciepło i mobilność.

Pytanie 17

Jakie narzędzie powinno być użyte do przymocowania kieszeni klinowych w spodniach?

A. pikówkę

B. fastrygówkę

C. ryglówkę

D. dziurkarkę

Ryglówka to technika mocowania, która idealnie nadaje się do utrzymywania kieszeni klinowych w spodniach. Dzięki zastosowaniu ryglówek, możemy uzyskać stabilne i trwałe mocowanie, co jest kluczowe w odzieży roboczej oraz codziennej. W praktyce, ryglówki są stosowane w przemyśle odzieżowym do mocowania elementów, które wymagają odporności na naprężenia mechaniczne, co jest szczególnie istotne w przypadku kieszeni, które są często obciążane. Zastosowanie ryglówek w tym kontekście odpowiada standardom jakości w branży, które podkreślają znaczenie wytrzymałych i estetycznych rozwiązań. Warto również zauważyć, że ryglówki stosowane są w połączeniu z innymi technikami szycia, co pozwala na zwiększenie trwałości konstrukcji. Przykładem może być odzież robocza, w której kieszenie muszą wytrzymać intensywne użytkowanie. Ponadto, ryglówki pomagają w estetycznym wykończeniu, eliminując niepożądane fałdy i nierówności.

Pytanie 18

Aby wzmocnić wloty kieszeni, można użyć maszyny do szycia z zastosowaniem ściegu

A. łańcuszkowego

B. stębnowego

C. zygzaka

D. krytego

Ścieg kryty ma zastosowanie głównie w sytuacjach, gdzie potrzebne jest estetyczne wykończenie, a niekoniecznie wzmocnienie struktury. Jego głównym atutem jest to, że jest praktycznie niewidoczny na zewnętrznej stronie materiału, co jednak nie zapewnia odpowiedniej elastyczności ani wytrzymałości w miejscach narażonych na duże obciążenia. Użycie ściegu stębnowego, z kolei, wiąże się z ryzykiem pękania szwu w miejscach narażonych na naprężenia, ponieważ ten rodzaj ściegu nie pozwala na naturalny ruch materiału. Ścieg łańcuszkowy, choć również elastyczny, nie jest idealnym wyborem do wzmacniania wlotów kieszeni, ponieważ jego konstrukcja jest bardziej skomplikowana i mniej wytrzymała w warunkach intensywnego użytkowania. Wybór niewłaściwego ściegu oparty na błędnych założeniach dotyczących ich właściwości może prowadzić do problemów z trwałością odzieży i jej funkcjonalnością. Kluczowe jest zrozumienie, że zastosowanie odpowiedniego ściegu powinno opierać się nie tylko na estetyce, ale przede wszystkim na praktycznych aspektach i wymaganiach dotyczących wytrzymałości oraz elastyczności. Właściwe podejście do wyboru techniki szycia może diametralnie wpłynąć na jakość finalnego produktu oraz jego odporność na codzienne zużycie.

Pytanie 19

Jak powinno się przygotować odzież do przeróbki w przypadku wydłużenia dziecięcych spodni przy użyciu mankietów z innego materiału?

A. Wypruć szwy wykończeniowe nogawek i rozpruć szwy boczne

B. Rozpruć szwy boczne i szwy w kroku

C. Rozpruć szwy boczne

D. Wypruć szwy wykończeniowe nogawek

Wyprucie szwów obrębiających nogawek jest kluczowym etapem w procesie przedłużania spodni dziecięcych, gdyż jest to niezbędne do uzyskania odpowiedniej długości nogawek oraz umożliwienia dodania mankietów z innego materiału. W tym przypadku, szwy obrębiające nogawek, zazwyczaj wykonane z materiału o wysokiej odporności na zużycie, muszą zostać usunięte, aby umożliwić dalsze prace krawieckie. Po ich wypruciu, krawiec może łatwo dostosować długość nogawek, a także wprowadzić nowy materiał, który powinien być odpowiednio dobrany do istniejącego materiału spodni, aby zachować estetykę oraz funkcjonalność. Standardy branżowe zalecają, aby przed przystąpieniem do przeróbki, krawiec starannie ocenił potrzeby klienta oraz rodzaj materiału, z którego będą wykonane mankiety. Dodatkowo, warto zaznaczyć, że odpowiednie przygotowanie wyrobu przed przeróbką gwarantuje, że będzie on trwały i estetyczny, co jest szczególnie istotne w przypadku odzieży dziecięcej, gdzie komfort i bezpieczeństwo noszenia są priorytetem.

Pytanie 20

Do wykonania spódnicy damskiej w warsztacie krawieckim wykorzystano
0,80 m gabardyny w cenie 50,00 zł za 1 mb
0,50 m podszewki w kosztach 10,00 zł za 1 mb
1 zamek w cenie 5,00 zł za 1 szt.
Całkowity koszt szycia spódnicy na podszewce wynosi 100 zł.
Jaka jest wartość kosztów bezpośrednich, która obejmuje wydatki na materiały, akcesoria krawieckie oraz koszt robocizny dla tej usługi?

A. 140,00 zł

B. 165,00 zł

C. 150,00 zł

D. 145,00 zł

Aby obliczyć koszt bezpośredni usługi szycia spódnicy, należy uwzględnić wszystkie składniki kosztowe, w tym materiały, dodatki krawieckie oraz koszt robocizny. Koszt materiałów to: gabardyna (0,80 m x 50,00 zł/mb = 40,00 zł), podszewka (0,50 m x 10,00 zł/mb = 5,00 zł) oraz zamek (1 szt. x 5,00 zł = 5,00 zł). Łączny koszt materiałów wynosi 40,00 zł + 5,00 zł + 5,00 zł = 50,00 zł. Następnie dodajemy koszt robocizny, który wynosi 100,00 zł. Sumując koszty, otrzymujemy: 50,00 zł (materiały) + 100,00 zł (robocizna) = 150,00 zł. Taka metoda kalkulacji kosztów jest zgodna z przyjętymi standardami w branży odzieżowej, gdzie dokładne określenie kosztów materiałów i robocizny jest kluczowe dla ustalenia rentowności projektu. Zrozumienie tej kalkulacji jest istotne nie tylko dla właścicieli zakładów krawieckich, ale również dla osób zarządzających finansami w branży odzieżowej, co pozwala na lepsze planowanie budżetów i kontrolowanie wydatków.

Pytanie 21

W jaki sposób można naprawić wełnianą marynarkę, której rękaw jest przetarty na łokciu?

A. Wykonać zaszewkę łokciową

B. Naszyć łaty na łokciach

C. Zwęzić rękawy

D. Skrócić rękawy

Zwężanie rękawów to metoda, która często jest stosowana w przypadku, gdy rękawy są zbyt szerokie, lecz nie jest to właściwe podejście w przypadku przetarcia materiału. Zmiana rozmiaru rękawów nie rozwiązuje problemu uszkodzenia, które może prowadzić do dalszych osłabień struktury tkaniny. Zaszewka łokciowa, chociaż w teorii może wydawać się odpowiednim rozwiązaniem, nie jest standardową praktyką w przypadku przetarć, a jej zastosowanie mogłoby wprowadzić nieestetyczne zmiany w sylwetce marynarki. Skracanie rękawów w sytuacji, gdy materiał uległ przetarciu jest również niewłaściwym działaniem, ponieważ nie adresuje głównego problemu, a jedynie zmienia długość rękawa. Przede wszystkim, te podejścia mogą prowadzić do nieodwracalnych zmian w wyglądzie i funkcjonalności odzieży. Kluczowym błędem myślowym jest skupienie się na zmianie wymiarów zamiast na naprawie uszkodzeń. Rekomendowane podejście powinno koncentrować się na naprawie tkaniny w sposób, który zabezpieczy ją przed dalszym zużyciem, co jest istotne z perspektywy długofalowego użytkowania odzieży. Warto pamiętać, że naprawa odzieży, zamiast jej modyfikacja, jest bardziej zrównoważonym i praktycznym podejściem do zarządzania garderobą.

Pytanie 22

Ozdobna taśma utworzona z splotu złożonego, która ma na powierzchni włosową okrywę, to

A. aksamitka

B. wstążka rypsowa

C. sutasz

D. wstążka żakardowa

Wstążka żakardowa jest często mylnie utożsamiana z aksamitką, choć stanowi zupełnie inny typ materiału. Oparta na technice tkania żakardowego, wstążka ta może posiadać skomplikowane wzory, ale nie charakteryzuje się okrywą włosową, co czyni ją mniej odpowiednią do zastosowań wymagających miękkości i elegancji. Z kolei sutasz, składający się z cienkich pasów materiału, również nie spełnia wymogów dotyczących okrywy włosowej; jest stosowany przede wszystkim w haftach i ozdobach, ale nie jako samodzielny element wykończeniowy. Wstążka rypsowa, wykonana z tworzywa sztucznego, posiada wyraźnie widoczne żeberka, co nadaje jej inną fakturę i wygląd, a także ogranicza jej zastosowanie w kontekście eleganckich projektów. Typowe błędy myślowe prowadzące do pomyłek obejmują niedostateczną uwagę na różnice w strukturze i estetyce poszczególnych wstążek, a także pomijanie praktycznych aspektów ich zastosowania w modzie i rękodziele. Użytkownicy często nie zdają sobie sprawy z tego, jak ważne jest zrozumienie właściwości materiałów, co wpływa na jakość i efekt końcowy tworzonych projektów.

Pytanie 23

Uszkodzone na dole bermudy można przekształcić, skracając je do spodni typu

A. rybaczki

B. rurki

C. pumpy

D. szorty

Wybór odpowiedzi typu 'rurki', 'rybaczki' czy 'pumpy' jest nieprawidłowy z kilku kluczowych powodów. Rurki to model spodni, który charakteryzuje się dopasowanym krojem na całej długości nogawki, co w przypadku przeróbki bermudów nie jest odpowiednie, ponieważ ich struktura jest zupełnie inna - są one luźniejsze i dłuższe. Przerobienie bermudów na rurki wymagałoby znacznej zmiany zarówno w kroju, jak i w stylu, co w praktyce nie jest możliwe bez zaawansowanych umiejętności krawieckich. Rybaczki, z drugiej strony, to spodenki sięgające do kolan, które nie odpowiadają charakterystyce szortów. Takie przekształcenie nie tylko nie odpowiada charakterystyce szortów, ale również nie ma sensu w kontekście skracania bermudów, które są dłuższe i nie mają takiego kroju. Natomiast pumpy to spodnie o szerokim kroju, co jeszcze bardziej odsuwa je od charakterystyki szortów. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do wyboru tych opcji, to mylenie długości i kroju spodni oraz ich funkcji. Aby skutecznie przerobić bermudy, należy skupić się na zachowaniu ich oryginalnych cech, co w przypadku szortów jest możliwe. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w kontekście właściwego podejścia do przeróbek odzieżowych.

Pytanie 24

Aby zszyć boki w spódnicy wykonanej z tkaniny lnianej, jaką maszynę należy wykorzystać?

A. pikówkę

B. overlock

C. ryglówkę

D. stębnową

Wybór maszyn do szycia jest kluczowy dla jakości wykonania odzieży, a niektóre opcje mogą prowadzić do błędnych decyzji. Overlock, mimo że jest popularną maszyną, jest zasadniczo zaprojektowany do wykańczania brzegów i zapobiegania strzępieniu tkaniny, a nie do zszywania szwów prostych, jak w przypadku spódnic. Użycie overlocka do zszywania szwów bocznych może skutkować luźnymi lub nieprecyzyjnymi szwami, co nie jest akceptowalne w standardach odzieżowych. Ryglówka, która jest specjalistycznym narzędziem do szycia, idealnie sprawdza się w zróżnicowanych technikach szycia, ale również nie jest odpowiednia do standardowych szwów bocznych, ponieważ jej konstrukcja ogranicza elastyczność szwu, co może prowadzić do trudności w noszeniu odzieży. Pikwówka, znana głównie z zastosowania w quiltingu i dekoracyjnym szyciu, nie jest przeznaczona do wykonywania standardowych szwów odzieżowych. Choć maszyny te spełniają swoje funkcje w określonych kontekstach, ich zastosowanie do zszywania szwów bocznych w lnianej spódnicy nie jest odpowiednie. Kluczowym błędem w myśleniu jest założenie, że jakakolwiek maszyna nadaje się do każdego typu szycia. Właściwe podejście do wyboru maszyny jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości efektu końcowego, zgodnego z wymaganiami branżowymi.

Pytanie 25

Jaka będzie cena przeróbki spodni, która obejmuje skrócenie ich o 3 cm i wszycie zamka błyskawicznego, według przedstawionego cennika usług?

lp.	Wyszczególnienie usługi	Cena usługi
1.	Poszerzenie lub zwężenie wyrobu.	15 zł
2.	Skrócenie lub wydłużenie długości wyrobu, rękawa.	10 zł
3.	Wszycie zamka.	20zł
4.	Zmiany fasonu elementu wyrobu.	40 zł

A. 30 zł

B. 35 zł

C. 20 zł

D. 60 zł

Poprawna odpowiedź to 30 zł, co wynika z analizy kosztów związanych z przeróbką spodni. Cennik usług wskazuje, że skrócenie spodni o 3 cm kosztuje 10 zł, natomiast wszycie zamka błyskawicznego to koszt 20 zł. Łącząc te dwie kwoty, otrzymujemy całkowity koszt przeróbki równy 30 zł. W kontekście branży odzieżowej, istotne jest zrozumienie, że każda usługa przeróbkowa powinna być przejrzysta dla klienta, a ceny jasno określone w cennikach. Pozwala to na właściwe planowanie wydatków przez klientów oraz budowanie zaufania do usługodawcy. W praktyce, znajomość cenników i zasad obliczania kosztów przydaje się nie tylko w przypadku przeróbek, ale również w kontekście ogólnych usług krawieckich, gdzie precyzyjne wycenianie pracy jest kluczowe dla rentowności i reputacji zakładu krawieckiego.

Pytanie 26

W bluzce, która ma być poprawiona, zaszewki piersiowe są zszyte zbyt nisko. Który wymiar powinno się zmierzyć na sylwetce klientki, aby naprawić ten błąd?

A. ot

B. SySvXp

C. opx

D. XlXl

Wybór takich pomiarów jak ot, opx i XlXl to nie najlepszy pomysł. Każdy z tych pomiarów odnosi się do czegoś innego i nie dotyczy bezpośrednio umiejscowienia zaszewek piersiowych. Na przykład, ot, czyli obwód talii, nie ma nic wspólnego z wysokością zaszewek, bo dotyczy dolnej części sylwetki. OpX, czyli obwód piersi, jest fajnym pomiarem, ale jego rola to określenie szerokości bluzki w najszerszym miejscu, a nie pomoc w ustawieniu zaszewek. A XlXl, czyli długość rękawa, to już w ogóle nie ma związku z dopasowaniem w okolicy piersi. Wybierając złe pomiary, można łatwo nabrać się na błąd w szyciu, co kończy się niezadowoleniem klientów i marnowaniem materiałów. Każdy z tych pomiarów ma swoją specyfikę, i ich złe zastosowanie w kontekście zaszewek może prowadzić do odzieży, która nie spełnia oczekiwań dotyczących dopasowania i wyglądu.

Pytanie 27

Jaki symbol reprezentuje wymiar ciała mierzony w pionie od punktu karku do punktu tylnej części talii?

A. SyTy

B. SySvXp

C. SvXpTp

D. SySvXpTp

Odpowiedź SyTy jest całkiem trafna, bo odnosi się do wymiaru ciała, który mierzymy od karku do tylnej części talii. W pomiarach antropometrycznych ten wymiar, SyTy (S – wysokość, y – punkt karku, T – tylna talia), jest naprawdę istotny. Używa się go w biometrii i przy projektowaniu ciuchów, żeby dobrze dopasować ubrania do sylwetki. Przykład? W modzie ważne jest, żeby ubrania były wygodne i dobrze wyglądały, a odpowiednie wymiary pomagają to osiągnąć. Poza tym, wiedza o wymiarach ciała przydaje się też w ergonomii, gdzie chodzi o to, żeby meble czy narzędzia były lepiej przystosowane do ludzi. W sumie, pomiar SyTy może być użyty też w medycynie, na przykład do śledzenia zmian w ciele pacjentów w czasie terapii.

Pytanie 28

Który z pomiarów krawieckich przeprowadza się na kobiecej sylwetce od siódmego kręgu szyi w kierunku osi pionowej?

A. PcPl

B. RvNv

C. RvRv

D. SySvXpTp

Odpowiedź SySvXpTp dotyczy pomiaru, który wykonuje się na figurze kobiecej od siódmego kręgu szyi w dół. To jest istotny pomiar, bo ma wpływ na długość sylwetki, co jest mega ważne przy szyciu ubrań na miarę. Ten skrót oznacza: Szyja (Sy), Szyja w pionie (Sv), Wysokość piersi (Xp) oraz Wysokość talii (Tp). Na przykład, ten pomiar jest kluczowy przy projektowaniu bluzek czy sukienek, bo dobrze dopasowane ubranie jest wygodne i wygląda super. Jak dobrze wykonasz te pomiary, to efekt będzie lepszy, a ubranie lepiej się układa na sylwetce. W krawiectwie i modzie to jest naprawdę ważne, żeby krój był dobrze przemyślany. Przy odpowiednich pomiarach sylwetka będzie się prezentować lepiej, co w branży mody ma ogromne znaczenie.

Pytanie 29

Jakiego typu podszewkę powinno się użyć do wykończenia wnętrza przednich części nogawek spodni, aby ochronić je przed wypychaniem?

A. Ubraniówkę

B. Kieszeniówkę

C. Rękawówkę

D. Kolanówkę

Wybór podszewki do wykończenia wewnętrznej strony przednich części nogawek spodni wymaga zrozumienia, jakie właściwości powinny posiadać różne rodzaje podszewki. Ubraniówka, będąca typowym materiałem na podszewki, jest stosunkowo cienka i mało odporna na ścieranie, przez co nie jest odpowiednia do miejsc narażonych na intensywne użytkowanie. Jej głównym przeznaczeniem jest zapewnienie komfortu noszenia oraz estetyki, jednak w przypadku spodni, które narażone są na kontakt z podłożem i różnymi powierzchniami, ubraniowa podszewka może szybko ulec uszkodzeniu. Kieszeniówka jest z kolei materiałem stosowanym głównie do wykończenia kieszeni, a nie do zabezpieczania nogawek. Jej właściwości nie są dostosowane do pełnienia funkcji ochronnej w miejscach narażonych na przetarcia. Rękawówka, zwykle używana w kontekście rękawów odzieży, także nie spełnia wymogów dla nogawek spodni, ponieważ jej struktura i przeznaczenie są inne. Wybierając odpowiedni rodzaj podszewki, kluczowe jest uwzględnienie specyfiki miejsca użytkowania oraz wymaganej trwałości materiału. Często błędne wybory wynikają z niewłaściwego zrozumienia funkcji i właściwości poszczególnych tkanin, co prowadzi do ich stosowania w nieodpowiednich aplikacjach, co finalnie może skutkować obniżeniem jakości i trwałości odzieży.

Pytanie 30

Przy dokonywaniu pierwszej analizy bluzki na figurze klientki, należy zwrócić uwagę, między innymi, na

A. kierunek oraz lokalizację wszycia rękawa

B. układanie się wszywanego kołnierza

C. lokalizację zaszewek, ich długość i głębokość

D. staranność w wyprasowaniu bluzki

Odpowiedź dotycząca zaszewek jest prawidłowa, ponieważ w procesie dopasowywania bluzki na sylwetce klientki, kluczowe jest zwrócenie uwagi na miejsce zaszewek oraz ich długość i głębokość. Zaszewek używa się do formowania sylwetki odzieży, co ma bezpośredni wpływ na komfort noszenia oraz estetykę produktu. Dobrze umiejscowione zaszewki pomagają w odpowiednim dopasowaniu bluzki do kształtów ciała klientki, co jest istotne nie tylko z punktu widzenia mody, ale również ergonomii. Na przykład, jeśli zaszewki są zbyt krótki, bluzka może wyglądać na niedopasowaną, natomiast zbyt głębokie zaszewki mogą powodować nieestetyczne zniekształcenia. Dobrą praktyką jest przetestowanie różnych długości i głębokości zaszewek na sylwetce klientki, aby uzyskać optymalny efekt. Warto również pamiętać, że poprawne zaszewkowanie może wpływać na ogólną linię odzieży oraz jej funkcjonalność, co jest istotne w kontekście praktycznego użytkowania odzieży.

Pytanie 31

Szwem, który obrzuca, jest szew

A. zgrzewany.

B. brzegowy.

C. łączący.

D. klejony.

Szew obrzucający jest klasyfikowany jako szew brzegowy, ponieważ jego głównym zadaniem jest zabezpieczenie krawędzi tkaniny przed strzępieniem oraz zapewnienie estetycznego wykończenia. W praktyce szew obrzucający stosuje się przede wszystkim w przemyśle tekstylnym, gdzie jest wykorzystywany do szycia delikatnych materiałów, takich jak jedwab czy poliester. Wykonywany jest zazwyczaj przy pomocy maszyny do szycia, która obszywa brzeg tkaniny, tworząc trwałe połączenie. Przy odpowiednim ustawieniu maszyny i użyciu właściwych nici, szew brzegowy nie tylko chroni przed uszkodzeniami mechanicznymi, ale także zapewnia elastyczność i rozciągliwość materiału. Standardy takie jak ISO 4916 definiują wymagania dotyczące szwów brzegowych, co czyni je istotnym elementem w procesie produkcji tekstyliów. Znajomość technik szycia oraz zastosowania szwów brzegowych jest kluczowa dla każdego profesjonalisty w branży odzieżowej, co przyczynia się do wyższej jakości wyrobów gotowych.

Pytanie 32

Aby stworzyć spódnicę z wycinka koła, oprócz długości spódnicy oraz wzrostu, potrzebne są także wymiary ciała kobiety, które są oznaczone symbolami

A. obt i ZMv

B. ot i ZTv

C. obt i ou

D. ot i obt

Odpowiedź ot i obt jest prawidłowa, ponieważ w procesie konstrukcji spódnicy z wycinka koła kluczowe są wymiary: ot, czyli obwód talii oraz obt, czyli obwód bioder. Obwód talii jest podstawowym wymiarem, który wpływa na dopasowanie spódnicy w okolicy talii, co jest istotne dla komfortu noszenia i estetyki całości. Z kolei obwód bioder ma znaczenie dla swobodnego ruchu oraz kształtu spódnicy w dolnej części, co jest szczególnie ważne w przypadku spódnic o rozszerzanym kroju. Uwzględnienie tych wymiarów pozwala na precyzyjne dopasowanie konstrukcji do sylwetki, co jest kluczowe w branży odzieżowej. W praktyce, projektanci odzieży często korzystają z tabel wymiarów i standardów, takich jak normy ISO dotyczące rozmiarów odzieży, co umożliwia tworzenie fasonów, które zaspokajają różnorodne potrzeby klientów.

Pytanie 33

Jaką tkaninę powinno się wykorzystać do zaparzaczki?

A. Bistorową

B. Stilonową

C. Lnianą

D. Wełnianą

Lniana tkanina to świetny wybór na zaparzaczkę. Ma naprawdę dobrą przepuszczalność powietrza i fajnie wchłania wilgoć, co jest bardzo ważne przy parzeniu herbaty czy kawy. Lniane materiały dobrze filtrują napój i nie mają tych wszystkich dziwnych zapachów, które czasem psują smak. Co ciekawe, możesz używać lnianej zaparzaczki wiele razy, co jest mega praktyczne i ekologiczne. No i lniane tkaniny są odporne na wysokie temperatury, więc spokojnie można je stosować z gorącą wodą. W kuchni używa się ich często, bo mają świetne właściwości higroskopijne, co pokazuje, że są naprawdę przydatne w zdrowym gotowaniu. Użycie lnu w zaparzaczkach jest zgodne z ekologicznymi trendami i wspiera zrównoważony rozwój w przemyśle tekstylnym.

Pytanie 34

Jaki typ kołnierza jest formowany na podstawie podkroju szyi z przodu?

A. Koszulowy

B. Szalowy

C. Marynarski

D. Okrągły "be-be"

Kołnierz koszulowy jest jednym z najpopularniejszych rodzajów kołnierzy, jednak jego modelowanie nie opiera się na podkroju szyi przodu. Kluczowe dla jego konstrukcji są specyficzne wymiary oraz kształt, który zazwyczaj wymaga precyzyjnego określenia rozmiaru kołnierza oraz szerokości jego klap. Większość osób utożsamia kołnierz koszulowy z klasyczną koszulą, co prowadzi do błędnych wniosków o jego wszechstronności. Z drugiej strony, kołnierz marynarski, zazwyczaj używany w strojach żeglarskich, ma zupełnie inną konstrukcję, która nie bazuje na podkroju szyi przodu, lecz na wyraźnym odcięciu kształtu i specyficznej formie, co sprawia, że nie ma zastosowania w kontekście pytania. Kołnierz okrągły „be-be”, który charakteryzuje się prostym, okrągłym kształtem, również nie jest modelowany bezpośrednio na podstawie podkroju szyi przodu, ponieważ jego forma jest niezależna od kształtu szyi, co może utrudniać komfort noszenia w przypadku osób o nietypowej budowie ciała. W każdym z tych przypadków, projektowanie kołnierzy wymaga zrozumienia anatomii oraz właściwego dopasowania do sylwetki, co jest kluczowe dla końcowego efektu wizualnego i funkcjonalności odzieży. Często projektanci popełniają błąd, sądząc, że każdy rodzaj kołnierza można zastosować w dowolnej odzieży, co prowadzi do niewłaściwego dopasowania i braku estetyki.

Pytanie 35

Jakie są określenia błędów, które pojawiają się podczas szycia i wpływają na jakość wyprodukowanego odzieżowego produktu?

A. Materiałowe

B. Wykroju

C. Funkcjonalne

D. Konfekcyjne

Wybierając inne odpowiedzi, można wpaść w pułapki związane z terminologią oraz koncepcjami jakości wyrobów odzieżowych. Odpowiedzi takie jak błędy użytkowe, surowcowe czy wykrojów, dotyczą różnych aspektów produkcji odzieży, jednak nie są związane bezpośrednio z jakością szycia. Błędy użytkowe zazwyczaj odnoszą się do problemów wynikających z niewłaściwego użytkowania odzieży przez konsumentów, co nie ma wpływu na proces szycia. Surowcowe błędy związane są z jakością materiałów używanych do produkcji, ale również nie wpływają bezpośrednio na techniki szycia, mimo że mogą przyczynić się do ogólnej jakości wyrobu. Z kolei błędy wykrojów dotyczą niewłaściwego przygotowania wykroju, co z kolei może prowadzić do konfekcyjnych błędów, ale nie jest ich synonimem. W procesie produkcji kluczowe jest zrozumienie, jak każdy etap wpływa na ostateczny produkt. Niekiedy błędne zrozumienie definicji tych terminów prowadzi do mylnych wniosków co do jakości i procedur, które powinny być wdrożone w celu ich eliminacji. W związku z tym, zrozumienie różnicy między tymi kategoriami błędów jest niezbędne dla poprawnego oceniania procesu szycia i jakości wyrobów odzieżowych.

Pytanie 36

W poziomie, w miejscu najszerszego zwężenia tułowia wykonujemy pomiar obwodu

A. klatki piersiowej przez piersi

B. bioder z uwzględnieniem wypukłości brzucha

C. pasa

D. szyi

Pomiar obwodu pasa w miejscu największego przewężenia tułowia jest kluczowym wskaźnikiem w ocenie stanu zdrowia oraz kondycji fizycznej. Obwód pasa jest używany do określenia poziomu tkanki tłuszczowej w obrębie jamy brzusznej, co ma istotne znaczenie dla analizy ryzyka chorób sercowo-naczyniowych, cukrzycy typu 2 oraz innych schorzeń metabolicznych. Zgodnie z rekomendacjami Światowej Organizacji Zdrowia, u osób dorosłych obwód pasa powinien wynosić mniej niż 94 cm dla mężczyzn i 80 cm dla kobiet. W praktyce, pomiar ten należy wykonywać na wydechu, a taśma pomiarowa powinna być umieszczona w poziomie, w najwęższym miejscu tułowia, co zapewnia dokładność uzyskiwanych wyników. Przykładowo, regularne monitorowanie obwodu pasa może być przydatne w programach odchudzających lub zdrowotnych, a także w ocenie skuteczności interwencji dietetycznych. Warto pamiętać, że pomiar ten powinien być jednym z wielu wskaźników oceny stanu zdrowia, obok takich jak BMI czy procentowa zawartość tkanki tłuszczowej.

Pytanie 37

Jaką metodą realizuje się weryfikację jakości naprawionego odzieży?

A. Laboratoryjną

B. Organoleptyczną

C. Przy użyciu mikroskopu

D. Przy użyciu lupy

Zastosowanie lupy, mikroskopu czy metod laboratoryjnych w kontroli jakości naprawionego wyrobu odzieżowego może wydawać się uzasadnione, jednak te metody mają swoje ograniczenia w kontekście ogólnej oceny jakości odzieży. Użycie lupy lub mikroskopu jest typowo stosowane do analizowania drobnych szczegółów, takich jak struktura włókien czy mikrodefekty, co jest istotne w kontekście materiałów technicznych, ale nie jest wystarczające do pełnej oceny funkcjonalności odzieży. Kontrola laboratoryjna, z drugiej strony, często koncentruje się na badaniach chemicznych lub fizycznych właściwości materiałów, takich jak odporność na rozdarcie czy uszkodzenia mechaniczne, co jest istotne dla surowców, lecz nie oddaje pełnego obrazu gotowego produktu. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że każda ocena jakości wymaga skomplikowanych narzędzi i pomiarów, co prowadzi do zaniedbania podstawowych aspektów oceny jakości, takich jak komfort noszenia, estetyka i praktyczność. W branży odzieżowej kluczowe jest, aby produkt spełniał oczekiwania konsumentów, a to można ocenić głównie za pomocą metod organoleptycznych, które bazują na bezpośrednim doświadczeniu i odczuciach użytkownika.

Pytanie 38

Jakie czynności należy wykonać, aby poprawić bluzkę z zbyt głębokim dekoltem?

A. poszerzeniu przedniej części na linii pachy oraz bokach

B. wszyciu nadmiaru materiału w bocznych szwach

C. wydłużeniu zaszewki piersiowej w okolicy boku

D. wszyciu nadmiaru tkaniny w szwach barkowych

Zastosowanie wydłużenia zaszewki piersiowej od linii boku w celu naprawy zbyt głębokiego podkroju szyi jest podejściem, które ignoruje podstawowe zasady konstrukcji odzieży. Zaszewka piersiowa jest elementem, który wpływa na kształt i dopasowanie w obszarze biustu, a nie bezpośrednio w rejonie podkroju szyi. Wydłużenie jej może prowadzić do niepożądanych efektów, takich jak dodatkowe fałdy materiału przy szyi lub brak równowagi w proporcjach całej bluzki, co w rezultacie pogorszy estetykę odzieży. Poszerzenie przodu na linii pachy oraz bokach również jest nieefektywnym rozwiązaniem, ponieważ nie wpływa na głębokość podkroju szyi, ale może sprawić, że bluzka stanie się zbyt luźna w obszarze biustu, co również jest niepożądane. Wszycie nadmiaru tkaniny w szwach bocznych ma za to na celu dostosowanie obwodu bluzki, jednak nie rozwiązuje problemu głębokości podkroju, co jest kluczowe w tej sytuacji. Typowym błędem jest założenie, że poprawki w jednym obszarze mogą wpłynąć na inny, co w praktyce krawieckiej może prowadzić do poważnych problemów z dopasowaniem. Dlatego tak ważne jest, aby każdy element odzieży był poprawiany w kontekście całej konstrukcji, co daje lepsze efekty jakościowe i estetyczne.

Pytanie 39

Aby chronić odzież wykonaną z wełny przed skurczeniem oraz eliminować nadmierny połysk, należy zastosować

A. prasowanie

B. dekatyzowanie

C. przeprasowanie

D. odprasowanie

Sprasowanie, odprasowanie oraz przeprasowanie to techniki, które mogą wydawać się zbliżone do dekatyzowania, ale mają różne cele i efekty. Sprasowanie odnosi się do procesu, w którym przy użyciu wysokiej temperatury i ciśnienia wygładza się tkaniny, jednak nie ma wpływu na ich strukturę ani właściwości. Użycie tej metody na wełnie może nawet prowadzić do jej uszkodzenia, co jest sprzeczne z zasadami pielęgnacji delikatnych materiałów. Odprasowanie natomiast polega na usunięciu zagnieceń z tkaniny przy użyciu pary lub żelazka, co również nie rozwiązuje problemu kurczenia się wełny. Przeprasowanie, z drugiej strony, jest terminem stosowanym w kontekście wygładzania odzieży po praniu, ale i w tym przypadku nie wpływa na stabilizację włókien. Kolejnym typowym błędem myślowym jest przekonanie, że wszystkie te procesy mają na celu osiągnięcie tego samego rezultatu, co prowadzi do mylnego wyboru metody w odniesieniu do wełny. W rzeczywistości, dla zachowania jakości i trwałości odzieży wełnianej, kluczowe jest zastosowanie odpowiedniego procesu dekatyzowania przed dalszym użytkowaniem lub obróbką materiału.

Pytanie 40

Efekt marszczenia (zsuwania) zszywanych warstw komponentów odzieży podczas wykonywania szwu można uzyskać na maszynie szwalniczej stębnowej z systemem transportu

A. igłowym

B. ząbkowym

C. różnicowym

D. stopkowym

Maszyny szwalnicze są wyposażone w różne systemy transportu, które mają różne zastosowania i efekty na końcowy produkt. W przypadku stopkowego transportu, który polega na unieruchomieniu materiału za pomocą stopki presującej, nie jest możliwe uzyskanie pożądanego marszczenia, ponieważ wszystkie warstwy tkaniny są zbyt mocno przytrzymywane. To prowadzi do płaskiego wykończenia, co jest nieodpowiednie w przypadku projektów wymagających marszczenia. Z kolei transport ząbkowy pozwala na przesuwanie materiału, ale nie reguluje różnicy prędkości, co ogranicza jego możliwości w zakresie marszczenia. W praktyce, maszyny z takim transportem są stosowane głównie do szycia prostych szwów, gdzie estetyka marszczeń nie jest kluczowym wymogiem. Na rynku odzieżowym, gdzie detale i wykończenia są na pierwszym miejscu, ząbkowy system transportu często nie spełnia oczekiwań projektantów. Istnieje także transport igłowy, który w zasadzie polega na ruchu igły w górę i w dół, co nie ma wpływu na równomierne marszczenie materiału. Ten system jest bardziej zorientowany na wykonywanie ścisłych szwów, a nie na tworzenie efektów strukturalnych. W rezultacie wybór nieodpowiedniego systemu transportu może prowadzić do niezadowalających efektów końcowych i zwiększać koszty produkcji związane z poprawkami i odrzuceniem odzieży z powodu niskiej jakości wykończenia.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej