Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik budownictwa
Kwalifikacja: BUD.14 - Organizacja i kontrola robót budowlanych oraz sporządzanie kosztorysów
Data rozpoczęcia: 25 maja 2025 19:49
Data zakończenia: 25 maja 2025 19:59

Egzamin zdany!

Wynik: 37/40 punktów (92,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Beton powszechny z kruszywa naturalnego w klasie C8/10 wykorzystywany jest do realizacji

A. prefabrykowanych drobnowymiarowych elementów ściennych

B. ścian zewnętrznych jednowarstwowych

C. żelbetowych stóp i ław fundamentowych

D. warstw wyrównawczo-podkładowych pod fundamenty

Beton klasy C8/10 charakteryzuje się wytrzymałością na ściskanie na poziomie 8 MPa po 28 dniach dojrzewania. Jego stosowanie do warstw wyrównawczo-podkładowych pod fundamenty jest adekwatne, ponieważ takie warstwy nie wymagają wysokiej wytrzymałości, a jednocześnie muszą zapewnić odpowiednie profilowanie terenu oraz stabilizację. W praktyce, beton ten może być stosowany jako podkład na gruncie, co pozwala na wyrównanie powierzchni oraz stworzenie bazy pod dalsze prace budowlane. W ramach norm budowlanych, takich jak PN-EN 206 oraz PN-EN 1992, beton klasy C8/10 jest rekomendowany do zastosowań, gdzie obciążenia są niewielkie, a głównym celem jest zapewnienie odpowiedniej podpory dla wyższych elementów konstrukcyjnych. Dobrze wykonana warstwa podkładowa jest kluczowa dla trwałości i stabilności fundamentów, co przekłada się na bezpieczeństwo całej konstrukcji.

Pytanie 2

Jakie informacje nie są wymagane w tablicy informacyjnej budowy?

A. Nazwiska oraz numeru telefonu kierownika budowy

B. Adresu i numeru telefonu wojewódzkiego inspektora sanitarnego

C. Adresu i numeru telefonu odpowiedniego organu nadzoru budowlanego

D. Rodzaju robót budowlanych oraz miejsca realizacji tych robót

Adres i numer telefonu wojewódzkiego inspektora sanitarnego nie są wymagane na tablicy informacyjnej budowy, ponieważ ta tablica ma przede wszystkim na celu informowanie o osobach odpowiedzialnych za realizację inwestycji oraz organach nadzoru budowlanego. Zgodnie z przepisami prawa budowlanego, w szczególności ustawą z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, tablica informacyjna powinna zawierać informacje o imieniu i nazwisku oraz numerze telefonu kierownika budowy, adresie i numerze telefonu właściwego organu nadzoru budowlanego oraz określenie rodzaju robót budowlanych oraz adres prowadzenia tych robót. Przykładem zastosowania tych przepisów może być sytuacja, gdy na placu budowy wystąpią jakiekolwiek nieprawidłowości lub wątpliwości dotyczące realizacji robót, co wymaga szybkiego kontaktu z odpowiednimi osobami. W takim przypadku, obecność kontaktu do kierownika budowy oraz organów nadzoru budowlanego zapewnia efektywną komunikację i możliwość szybkiego reagowania na problemy.

Pytanie 3

W ramach kontroli jakości powłok malarskich należy zweryfikować

A. konsystencję i jakość farby oraz datę ważności do użycia

B. odchylenia krawędzi i powierzchni ściany od pionu

C. wygląd, zgodność koloru z projektem oraz odporność na ścieranie

D. odchylenia krawędzi i powierzchni ściany od poziomu

Odpowiedź wskazująca na kontrolę jakości wykonania powłok malarskich poprzez sprawdzenie wyglądu, zgodności barwy z projektem oraz odporności na wycieranie jest poprawna, ponieważ te aspekty są kluczowe dla oceny jakości wykończenia malarskiego. Wygląd malowanej powierzchni ma wpływ na estetykę budynku, a zgodność barwy z projektem jest istotna dla zachowania spójności z zamysłem architektonicznym. Odporność na wycieranie jest szczególnie ważna w miejscach o dużym natężeniu ruchu, gdzie powłoka malarska jest narażona na uszkodzenia mechaniczne. Przykładem zastosowania tych kryteriów może być kontrola jakości w budynkach użyteczności publicznej, gdzie estetyka oraz trwałość wykończenia odgrywają kluczową rolę. Zgodne z normą PN-EN 13300 standardy dotyczące powłok malarskich nakładają obowiązek oceny tych parametrów, co pozwala na zapewnienie wysokiej jakości i długoterminowej trwałości malowanych powierzchni.

Pytanie 4

Jakie informacje nie są wymagane w tablicy informacyjnej budowy?

A. Nazwiska i imienia oraz numeru telefonu kierownika budowy

B. Adresu i numeru telefonu wojewódzkiego inspektora sanitarnego

C. Adresu oraz numeru telefonu odpowiedniego organu nadzoru budowlanego

D. Określenia rodzaju robót budowlanych oraz lokalizacji ich prowadzenia

Odpowiedź wskazująca, że tablica informacyjna budowy nie musi zawierać adresu i numeru telefonu wojewódzkiego inspektora sanitarnego jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa budowlanego, tablica ta powinna zawierać jedynie kluczowe informacje dotyczące samej budowy, a nie wszelkie dane kontaktowe instytucji nadzorujących. Standardy branżowe wskazują, że podstawowe dane, które muszą być umieszczone na tablicy, to imię i nazwisko kierownika budowy oraz jego numer telefonu, a także dane kontaktowe organu nadzoru budowlanego, co ma na celu zapewnienie odpowiedzialności i łatwego dostępu do informacji o realizacji inwestycji. Ważne jest, aby tablica informacyjna spełniała swoje funkcje informacyjne oraz ułatwiała komunikację w przypadku jakichkolwiek wątpliwości czy potrzeby zgłoszenia sytuacji kryzysowych. W praktyce, dostarczenie jedynie niezbędnych informacji pozwala skupić się na kluczowych aspektach prowadzenia budowy, a nadmierna ilość danych może prowadzić do dezinformacji lub ignorowania istotnych informacji.

Pytanie 5

Według ustalonej normy 1 robotnik jest w stanie wykonać 100 m² deskowania systemowego stóp fundamentowych w ciągu 108 r-g. Ile zmian roboczych, trwających po 8 godzin, należy przewidzieć na zadeskowanie stóp o powierzchni 80 m² przez 2 robotników?

A. 6 zmian

B. 5 zmian

C. 10 zmian

D. 11 zmian

Obliczenie liczby zmian roboczych wymaganych do zadeskowania stóp fundamentowych rozpoczynamy od ustalenia, ile m2 potrafi zrealizować jeden robotnik w ciągu określonego czasu. Zgodnie z podanymi wartościami jeden robotnik w ciągu 108 roboczogodzin wykonuje 100 m2 deskowania. Z tego wynika, że wydajność jednego robotnika wynosi około 0,9259 m2 na godzinę (100 m2 / 108 r-g). Aby obliczyć, jak wiele roboczogodzin potrzebnych jest do zadeskowania 80 m2, mnożymy powierzchnię przez czas potrzebny na zrealizowanie 1 m2: 80 m2 * 108 r-g / 100 m2 = 86,4 r-g. Następnie, aby obliczyć liczbę zmian roboczych, dzielimy całkowity czas przez liczbę godzin w jednej zmianie. 86,4 r-g / (2 robotników * 8 godzin) = 5,4 zmian, co zaokrąglenie daje 6 zmian. W praktyce, znajomość takich obliczeń pozwala na precyzyjne planowanie pracy, zapewniając optymalne wykorzystanie zasobów. Przykłady zastosowania tego typu kalkulacji znajdują się w projektach budowlanych, gdzie efektywne zarządzanie czasem pracy robotników jest kluczowe dla terminowego zakończenia inwestycji.

Pytanie 6

Jaką metodą łączy się krokwi w kalenicy?

A. nakładkę prostą

B. wrąb czołowy

C. jaskółczy ogon

D. obce pióro

Połączenie krokwi w kalenicy na nakładkę prostą jest standardową metodą, która zapewnia odpowiednią stabilność oraz wytrzymałość konstrukcji dachowej. Nakładka prosta polega na nałożeniu dwóch krokwi na siebie, co pozwala na ich solidne połączenie. To rozwiązanie jest szczególnie korzystne w przypadku dachów o dużym kącie nachylenia, gdzie dodatkowe wsparcie jest niezbędne. Dzięki temu połączeniu, siły działające na krokwie są równomiernie rozkładane, co minimalizuje ryzyko ich wygięcia czy złamania w wyniku obciążenia. W praktyce, połączenie to często wykorzystuje się w budynkach mieszkalnych oraz obiektach użyteczności publicznej. Stosując nakładki proste, projektanci dachów przestrzegają norm budowlanych, takich jak Eurokod, które wskazują na zalecane metody łączenia elementów konstrukcyjnych. Dodatkowo, zastosowanie nakładek prostych ułatwia również późniejsze prace dekarskie oraz konserwacyjne, ponieważ umożliwia łatwy dostęp do strefy kalenicy.

Pytanie 7

Podniesienie nośności stropu Kleina polega na

A. obetonowaniu górnych końców belek

B. oczyszczeniu stalowych belek

C. wykonaniu wzmocnienia z cegły kratówki

D. wykonaniu rusztu z płyt gipsowo-kartonowych

Obetonowanie górnych stopek belek jest kluczowym procesem zwiększania nośności stropów Kleina. W praktyce polega to na nałożeniu specjalnej warstwy betonu na górne części belek, co pozwala na efektywne rozłożenie obciążeń oraz zwiększenie ich wytrzymałości. Wzmocnienie to wpływa na sztywność całej konstrukcji, co jest szczególnie istotne w przypadku stropów narażonych na duże obciążenia dynamiczne, jak np. w obiektach przemysłowych. Dzięki zastosowaniu betonu, zmniejsza się ryzyko wystąpienia pęknięć w belkach, a także poprawia się odporność na działanie czynników atmosferycznych. Dobrą praktyką jest także przeprowadzenie analizy statycznej przed i po wykonaniu obetonowania, co pozwala na dokładne oszacowanie uzyskanej nośności. Warto również wspomnieć o zastosowaniu odpowiednich dodatków do betonu, które mogą zwiększyć jego właściwości mechaniczne oraz odporność na korozję. Tego typu wzmocnienia są szeroko stosowane w inżynierii budowlanej i architekturze, zgodnie z normami PN-EN 1992-1-1, które regulują zasady projektowania konstrukcji betonowych.

Pytanie 8

Książka obiektu budowlanego powinna zostać założona

A. po zawarciu umowy z wykonawcą

B. przed wykonaniem geodezyjnego wytyczenia obiektu

C. w dniu oddania obiektu budowlanego do użytkowania

D. w momencie ukończenia budowy

Książka obiektu budowlanego jest kluczowym dokumentem, który musi być założony w dniu przekazania obiektu budowlanego do użytkowania. Zgodnie z przepisami prawa budowlanego, ten dokument dokumentuje wszystkie istotne informacje dotyczące budynku, takie jak jego lokalizacja, dane kontaktowe wykonawcy, materiały użyte w budowie oraz wszelkie przeprowadzone przeglądy techniczne. Praktyka wskazuje, że posiadanie aktualnej książki obiektu budowlanego jest niezbędne do dalszego zarządzania i eksploatacji obiektu. Przykładowo, w przypadku awarii czy konieczności przeprowadzenia prac konserwacyjnych, łatwy dostęp do danych zawartych w książce umożliwia szybsze podjęcie decyzji oraz skuteczne działanie. Ponadto, książka ta jest niezbędna w przypadku kontroli organów nadzoru budowlanego oraz przy sprzedaży nieruchomości, co dodatkowo podkreśla jej znaczenie w praktyce budowlanej.

Pytanie 9

Jakiego dokumentu kierownik budowy powinien oczekiwać od inwestora przed rozpoczęciem prac budowlanych?

A. Obmiar robót wraz z ogólnym harmonogramem budowy

B. Pozwolenie na budowę z dołączonym projektem budowlanym

C. Książka obiektu budowlanego wraz z obmiarem

D. Umowa z podwykonawcą oraz kosztorys robót

Pozwolenie na budowę z załączonym projektem budowlanym jest kluczowym dokumentem, który inwestor dostarcza kierownikowi budowy przed rozpoczęciem robót. Ten dokument jest niezbędny do legalnego prowadzenia działalności budowlanej i potwierdza, że projekt został zatwierdzony przez odpowiednie organy administracji. W Polsce, zgodnie z Ustawą Prawo budowlane, pozwolenie na budowę musi być uzyskane przed rozpoczęciem jakichkolwiek prac budowlanych. Kierownik budowy, jako osoba odpowiedzialna za realizację projektu, musi mieć dostęp do szczegółowych informacji zawartych w projekcie budowlanym, które obejmują m.in. rysunki techniczne, specyfikacje materiałowe oraz inne istotne dane. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być przygotowanie planu robót oraz organizacja harmonogramu, które są oparte na zatwierdzonym projekcie. W praktyce, brak pozwolenia na budowę może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych, w tym do nakazu wstrzymania robót i ewentualnych kar finansowych.

Pytanie 10

Na placu budowy naturalne kruszywo do produkcji betonu powinno być składowane w

A. pryzmach, po połączeniu różnych frakcji

B. pryzmach, z rozdzieleniem na frakcje

C. silosach, po zmieszaniu z cementem

D. zasiekach, w pomieszczeniach z ogrzewaniem

Odpowiedź, że kruszywa trzeba składować w pryzmach i podzielić na różne frakcje, jest całkiem dobra. Właściwe przechowywanie tych materiałów jest naprawdę ważne, żeby beton miał dobrą jakość. Jak kruszywa leżą w pryzmach, to można je łatwo wziąć, a przy okazji mniej się brudzą. Różne frakcje mają różne właściwości fizyczne, co ma ogromny wpływ na to, jak ostatecznie będzie wyglądać mieszanka betonowa. Na przykład, do betonu wysokiej klasy fajnie sprawdzają się kruszywa o dopasowanych frakcjach, bo to pozwala lepiej wypełnić przestrzeń między ziarnami, przez co beton jest mocniejszy i bardziej odporny. Jeśli chodzi o normy PN-EN 12620, to one mówią, że lepiej przechowywać kruszywa w oddzielnych grupach, żeby przypadkiem się nie wymieszały, bo to może zepsuć jakość finalnego produktu. Dobrze jest też zabezpieczyć pryzmy przed deszczem, bo wilgoć na pewno nie jest im na rękę.

Pytanie 11

Który z elementów infrastruktury na placu budowy powinien znajdować się w zasięgu działania żurawia montażowego?

A. Gabinet kierownika budowy

B. Miejsce postojowe dla pracowników

C. Pomieszczenia sanitarno-higieniczne

D. Obszar składowania prefabrykatów

Wybór placu składowego prefabrykatów jako elementu zagospodarowania placu budowy, który powinien znajdować się w zasięgu pracy żurawia montażowego, jest zgodny z zasadami efektywnego zarządzania procesem budowlanym. Prefabrykaty, jako elementy konstrukcyjne, muszą być transportowane z miejsca składowania bezpośrednio do strefy montażu, co znacznie przyspiesza realizację projektu oraz minimalizuje ryzyko uszkodzenia elementów podczas transportu. W praktyce, umiejscowienie placu składowego prefabrykatów w odpowiedniej odległości od żurawia montażowego zmniejsza czas pomiędzy przybyciem prefabrykatów a ich montażem, co jest istotne w kontekście harmonogramu budowy. Dodatkowo, zgodnie z normami bezpieczeństwa, właściwie zorganizowane miejsce składowania przyczynia się do zmniejszenia ryzyka wypadków i kolizji na placu budowy, co jest zgodne z zasadami BHP oraz najlepszymi praktykami w branży budowlanej. Efektywne planowanie przestrzeni roboczej nie tylko zwiększa wydajność, ale także poprawia bezpieczeństwo i komfort pracy dla wszystkich zaangażowanych w proces budowy.

Pytanie 12

Aby poprawić izolację akustyczną podłogi, należy wypełnić przestrzeń między podkładem a ścianą

A. paskami styropianu

B. listwami drewnianymi

C. masą asfaltową

D. masą akrylową

Paski styropianu są doskonałym materiałem do wypełniania szczelin między podkładem podłogowym a ścianą, ponieważ charakteryzują się wysokimi właściwościami izolacyjnymi, zarówno akustycznymi, jak i termicznymi. Stosowanie styropianu jako wypełnienia minimalizuje drgania dźwiękowe, które mogą przenikać przez podłogę i ściany, co jest kluczowe w kontekście tworzenia komfortowych warunków w pomieszczeniach mieszkalnych i biurowych. W standardach budowlanych, takich jak PN-B-02151-3:2015 dotyczących akustyki budynków, zaleca się stosowanie materiałów o niskiej przewodności dźwiękowej, a styropian spełnia te wymagania. Dodatkowo, jego właściwości termoizolacyjne przyczyniają się do poprawy efektywności energetycznej budynku. Przykłady zastosowania obejmują nie tylko mieszkania, ale także biura i obiekty użyteczności publicznej, gdzie akustyka odgrywa kluczową rolę w funkcjonowaniu przestrzeni. Efektywne wypełnienie szczelin przy użyciu pasków styropianu przyczynia się do zwiększenia komfortu akustycznego oraz zmniejszenia kosztów ogrzewania, co czyni ten materiał praktycznym i ekonomicznym rozwiązaniem.

Pytanie 13

Jakie są podstawy do sporządzenia obmiaru robót?

A. projektu wykonawczego oraz specyfikacji technicznych

B. projektu architektoniczno-budowlanego oraz katalogów nakładów rzeczowych

C. cen jednostkowych robót podstawowych

D. wyników pomiaru z natury zapisanych w książce obmiarów

Obmiar robót to naprawdę ważny krok w budownictwie. Dzięki niemu można dokładnie oszacować, ile materiałów i pracy będziemy potrzebować do realizacji projektu. Książka obmiarów, w której zapisujemy wyniki pomiarów, jest takim oficjalnym dokumentem. Tam mamy wszystko czarno na białym, co zrobiliśmy na budowie, więc jest to istotne dla oceny postępu prac i późniejszych rozliczeń finansowych. Na przykład, przy budowie domu wszystkie potrzebne elementy, jak ściany czy stropy, są dokładnie mierzone i notowane. To pozwala na prawidłowe obliczenie kosztów i kontrolę jakości robót. Poza tym, jeśli trzymamy się norm branżowych i prowadzimy książkę obmiarów, to ułatwia to przejrzystość całego procesu budowlanego, a później też rozliczenia z wykonawcami i inwestorami. Moim zdaniem, to naprawdę kluczowy element, o którym nie można zapominać.

Pytanie 14

Prace związane z rozbiórką dachu powinny rozpocząć się od usunięcia

A. dachówek.

B. łat.

C. kontrłat.

D. krokwi.

Demontaż dachówek jest kluczowym pierwszym krokiem w procesie rozbiórki dachu, ponieważ to one stanowią zewnętrzną warstwę ochronną, chroniącą konstrukcję przed warunkami atmosferycznymi. Po usunięciu dachówek, możliwe jest lepsze zbadanie stanu pozostałych elementów dachu, takich jak krokwie, łat i kontrłaty. W praktyce, demontaż dachówek pozwala również na zminimalizowanie ryzyka uszkodzenia pozostałych elementów dachu. Zgodnie z normami budowlanymi, wszelkie prace rozbiórkowe powinny być przeprowadzane w sposób bezpieczny i zgodny z zasadami BHP. Na przykład, odpowiednie zabezpieczenie terenu robót i zastosowanie środków ochrony osobistej dla pracowników jest kluczowe. Przykładem dobrej praktyki jest stosowanie odpowiednich narzędzi, takich jak łom czy młot, do precyzyjnego demontażu dachówek, co pozwala na ich ewentualne ponowne wykorzystanie. Koszty związane z rozbiórką można również zmniejszyć poprzez właściwe planowanie i wykonanie tego etapu w sposób efektywny.

Pytanie 15

Aby zabezpieczyć ściany wąskich wykopów w suchych gruntach niespoistych, powinno się zastosować

A. deskowanie pełne z dyli stalowych

B. ścianki szczelne z profili stalowych

C. deskowanie ażurowe z desek

D. prefabrykowane płyty żelbetowe

Wybór odpowiednich metod zabezpieczania wykopów wąskich w suchych gruntach niespoistych jest kluczowy dla zapewnienia bezpieczeństwa pracy. Deskowanie ażurowe z desek, mimo że może wydawać się praktycznym rozwiązaniem, nie zapewnia wystarczającej stabilności dla wąskich wykopów, gdzie ryzyko osunięcia się gruntów jest wyższe. Takie deskowanie nie ma odpowiedniej nośności i może prowadzić do poważnych zagrożeń, szczególnie w przypadku dynamicznych obciążeń. Prefabrykowane płyty żelbetowe, choć stosowane w wielu projektach, nie są idealnym rozwiązaniem w kontekście wąskich wykopów. Ich ciężar i sztywność mogą wprowadzać dodatkowe obciążenia, co w połączeniu z nieodpowiednim rozkładem sił może skutkować ich uszkodzeniem lub niestabilnością całej konstrukcji. Z kolei ścianki szczelne z profili stalowych, mimo że są wytrzymałe, są bardziej odpowiednie w gruntach spoistych, gdzie ich funkcją jest zapobieganie przeciekom. W suchych gruntach niespoistych ich zastosowanie może być nieefektywne, ponieważ nie rozwiązują problemu stabilności, a ich montaż i demontaż może być bardziej skomplikowany oraz czasochłonny. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że każde z tych podejść ma swoje ograniczenia i powinno być stosowane w kontekście specyficznych warunków gruntowych oraz wymagań projektu.

Pytanie 16

Jaką metodę należy zastosować do wykonania izolacji przeciwwilgociowej dla posadzki z paneli podłogowych?

A. wełnę mineralną

B. masę asfaltową

C. piankę poliuretanową

D. folię polietylenową

Folia polietylenowa jest podstawowym materiałem stosowanym do izolacji przeciwwilgociowej posadzek, szczególnie w przypadku paneli podłogowych. Działa jako bariera, która zapobiega przenikaniu wilgoci z podłoża do warstwy wierzchniej. Zgodnie z normą PN-EN 12667, folia powinna mieć odpowiednią grubość oraz odporność na działanie wody, co czyni ją idealnym rozwiązaniem w różnych warunkach wilgotnościowych. Praktycznym przykładem zastosowania folii jest instalacja podłóg w pomieszczeniach, gdzie ryzyko zawilgocenia jest wysokie, jak piwnice czy parterowe pomieszczenia. Oprócz swoich właściwości przeciwwilgociowych, folia polietylenowa jest stosunkowo łatwa w montażu, co przyspiesza proces budowlany. Warto również zauważyć, że przed zastosowaniem folii, należy upewnić się, że podłoże jest odpowiednio przygotowane, co obejmuje oczyszczenie z zanieczyszczeń oraz wyrównanie, aby zapewnić skuteczną barierę przeciwwilgociową.

Pytanie 17

Zgodnie z dokumentacją projektową rozstaw prętów głównych w płycie żelbetowej powinien wynosić 160 mm. Który z wymienionych wymiarów rozstawu prętów głównych nie spełnia warunku określonego w specyfikacji technicznej?

Specyfikacja techniczna wykonania i odbioru robót zbrojarskich (fragment)

[...]
– Dopuszczalne odchylenia strzemion od linii prostopadłej do zbrojenia głównego nie powinno przekraczać 3%.
– Różnice rozstawu prętów głównych w płytach nie powinny przekraczać ±1 cm, a w innych elementach ±0,5 cm.
– Różnice w rozstawie strzemion w stosunku do wymagań określonych w projekcie nie powinny przekraczać ±2 cm.
[...]

A. 172 mm

B. 162 mm

C. 168 mm

D. 158 mm

Odpowiedź 172 mm jest prawidłowa, ponieważ przekracza dopuszczalny zakres rozstawu prętów głównych w płycie żelbetowej określony w dokumentacji projektowej. Zgodnie z tą dokumentacją, akceptowalny rozstaw prętów powinien mieścić się w przedziale od 150 mm do 170 mm. Przekroczenie tej wartości, jak w przypadku 172 mm, może prowadzić do osłabienia struktury nośnej płyty oraz zmniejszenia jej wytrzymałości na obciążenia. W praktyce, zbyt duży rozstaw prętów może skutkować nieefektywnym rozkładem naprężeń, co w konsekwencji może prowadzić do pęknięć oraz zwiększonego ryzyka awarii całej konstrukcji. W budownictwie, zwłaszcza w konstrukcjach żelbetowych, kluczowe jest przestrzeganie norm i standardów, takich jak Eurokod 2, które regulują projektowanie oraz wykonawstwo konstrukcji betonowych, aby zapewnić ich bezpieczeństwo oraz trwałość.

Pytanie 18

Na jakiej powierzchni należy układać panele podłogowe?

A. na warstwie kleju

B. na siatce z włókna szklanego

C. na piance polietylenowej

D. na folii tłoczonej

Układanie paneli podłogowych na folii tłoczonej, warstwie kleju czy siatce z włókna szklanego to podejścia, które są niezgodne z najlepszymi praktykami w branży. Folia tłoczona nie tylko nie zapewnia odpowiednich właściwości izolacyjnych, ale także może prowadzić do problemów z wilgocią, co z kolei wpływa na trwałość paneli. Wilgoć, gromadząca się na powierzchni folii, może spowodować odkształcenia i deformacje paneli. Użycie warstwy kleju, z drugiej strony, ogranicza możliwość wymiany paneli, co w przypadku uszkodzeń staje się problematyczne. Klejenie paneli podłogowych skutkuje również dłuższym czasem schnięcia oraz większymi kosztami materiałów i robocizny. Siatka z włókna szklanego nie jest przeznaczona do stosowania jako warstwa podkładowa pod panele, ponieważ nie zapewnia odpowiedniego poziomu amortyzacji ani ochrony przed wilgocią. Takie podejście może prowadzić do nieprzewidywalnych skutków, takich jak pękanie paneli lub ich unieruchomienie. Prawidłowe układanie paneli podłogowych powinno uwzględniać normy oraz zalecenia producentów, które jasno wskazują, że pianka polietylenowa jest najlepszym rozwiązaniem, zapewniającym trwałość i komfort użytkowania. Właściwe przygotowanie podłoża oraz wykorzystanie odpowiednich materiałów podkładowych jest kluczowe dla zachowania estetyki i funkcjonalności podłogi przez długi czas.

Pytanie 19

Na jakiej zasadzie opiera się działanie poziomicy laserowej?

A. Używa ultradźwięków do pomiaru wysokości

B. Działa na zasadzie ciśnienia hydrostatycznego

C. Wykorzystuje pryzmaty do załamywania światła

D. Emituje wiązkę światła laserowego poziomo

Poziomica laserowa jest nowoczesnym narzędziem pomiarowym, które znacznie ułatwia prace budowlane i wykończeniowe. Jej działanie opiera się na emisji wiązki światła laserowego w sposób poziomy, co pozwala na bardzo precyzyjne określenie poziomu na dużych odległościach. Dzięki temu, można wyznaczyć idealnie prostą linię na ścianie, podłodze czy suficie, co jest nieocenione przy montażu półek, kładzeniu kafelków czy wieszaniu obrazów. W praktyce, urządzenie to jest niezwykle pomocne w realizacji projektów, gdzie precyzja jest kluczowa. Korzystanie z poziomicy laserowej jest też zgodne z nowoczesnymi standardami i dobrymi praktykami w branży budowlanej, ponieważ pozwala na zwiększenie efektywności pracy i zmniejszenie ryzyka błędów wynikających z niedokładności pomiarów. Dodatkowo, wielu fachowców docenia możliwość pracy w trudnych warunkach oświetleniowych, gdzie tradycyjne poziomice mogłyby być zawodne. Warto zaznaczyć, że poziomice laserowe są dostępne w różnych wariantach, co pozwala na ich dostosowanie do specyficznych potrzeb użytkownika.

Pytanie 20

Kolejność technologiczna działań przy demontażu stropu gęstożebrowego jest następująca:

A. wycięcie pustaków stropowych, usunięcie belek żelbetowych, skucie tynku

B. wycięcie belek żelbetowych, skucie tynku, usunięcie pustaków stropowych

C. skucie tynku, wycięcie belek żelbetowych, usunięcie pustaków stropowych

D. skucie tynku, usunięcie pustaków stropowych, wycięcie belek żelbetowych

Odpowiedź, która wskazuje na kolejność skucia tynku, usunięcia pustaków stropowych i wycięcia belek żelbetowych, jest prawidłowa ze względu na specyfikę technologii rozbiórkowej. Na początku procesu rozbiórki niezbędne jest usunięcie tynku, co pozwala na odsłonięcie elementów konstrukcyjnych stropu. Tynk, będący warstwą ochronną, może maskować uszkodzenia i utrudniać dostęp do belek oraz pustaków. Po skuciu tynku można przystąpić do usunięcia pustaków stropowych, które są elementami wypełniającymi. Ten krok jest kluczowy, ponieważ pustaki nie tylko pełnią funkcję izolacyjną, ale także odciążają belki. Dopiero po ich usunięciu, można bezpiecznie wyciąć belki żelbetowe, które są głównymi nośnikami obciążenia stropu. Przykładem zastosowania tej kolejności jest standardowa procedura w budownictwie, gdzie przestrzega się zasad BHP oraz norm dotyczących demontażu konstrukcji budowlanych, co zapewnia bezpieczeństwo pracowników i minimalizuje ryzyko uszkodzeń sąsiednich elementów budowlanych.

Pytanie 21

Jakie jest podstawowe zadanie geodety na placu budowy?

A. Zarządzanie zespołem budowlanym

B. Sporządzanie kosztorysów

C. Wykonywanie pomiarów i wytyczeń

D. Kontrola jakości betonu

Podstawowym zadaniem geodety na placu budowy jest wykonywanie pomiarów i wytyczeń. To kluczowy aspekt każdej budowy, ponieważ precyzyjne pomiary są niezbędne do prawidłowego usytuowania budowli na działce. Geodeta zajmuje się również wytyczaniem osi budynków, co jest fundamentem dla dalszych prac budowlanych. Bez dokładnych pomiarów i wytyczeń, istnieje ryzyko błędów konstrukcyjnych, które mogą prowadzić do kosztownych poprawek lub nawet do zagrożenia bezpieczeństwa. Geodeci używają specjalistycznego sprzętu, takiego jak teodolity, tachimetry czy GPS, aby zapewnić jak najwyższą dokładność. Warto wspomnieć, że w Polsce obowiązują szczegółowe normy dotyczące prac geodezyjnych na budowie, takie jak PN-ISO 17123, które określają standardy dokładności pomiarów. Dzięki temu inwestorzy mogą być pewni, że konstrukcje powstaną zgodnie z projektem, co ma bezpośredni wpływ na ich trwałość i funkcjonalność. Geodeta pełni więc nieocenioną rolę w całym procesie budowlanym, dbając o to, by każdy element budowy znalazł się na właściwym miejscu.

Pytanie 22

Na podstawie danych zawartych w tabeli wskaż wartość współczynnika obciążenia Ɣ_f, którą należy przyjąć przy obliczaniu obciążenia stałego budowli dla wykonanej na budowie warstwy izolacji akustycznej z płyt styropianu.

Wartości współczynnika obciążenia dla obciążeń stałych i ciężaru gruntu
Lp.	Nazwa konstrukcji i gruntu	γf
1	Konstrukcje betonowe, żelbetowe, kamienne, murowe, metalowe i drewniane	1,1
2	Konstrukcje i wyroby z betonów lekkich, izolacyjne, warstwy wyrównujące i wykończeniowe – wykonane w warunkach fabrycznych – wykonane na placu budowy	1,2 1,3
3	Grunty rodzime	1,1
4	Grunty nasypowe	1,2

A. 1,2

B. 1,0

C. 1,3

D. 1,1

Wartość współczynnika obciążenia γf dla warstwy izolacji akustycznej z płyt styropianu, jak wskazuje tabela, wynosi 1,3. Jest to istotna wartość, która odnosi się do konstrukcji i wyrobów z betonów lekkich, które są używane w budownictwie. Kiedy wykonujemy izolację akustyczną na placu budowy, konieczne jest uwzględnienie tego współczynnika w obliczeniach obciążenia stałego budowli. Przykładowo, w przypadku projektowania budynku mieszkalnego, warstwa izolacyjna nie tylko spełnia funkcje akustyczne, ale także wpływa na ogólną nośność konstrukcji. W praktyce, stosowanie odpowiednich wartości współczynników obciążenia zgodnych z normami budowlanymi, takimi jak Eurokod, zapewnia bezpieczeństwo i stabilność konstrukcji. Co więcej, uwzględnienie tych wartości w obliczeniach pozwala na optymalizację projektu pod kątem kosztów materiałów, a także wydajności energetycznej budynku, co jest zgodne z aktualnymi trendami zrównoważonego budownictwa.

Pytanie 23

Jaka jest minimalna prędkość wiatru, która wymaga wstrzymania robót rozbiórkowych?

A. 20 m/s

B. 15 m/s

C. 10 m/s

D. 5 m/s

Minimalna prędkość wiatru, przy której należy wstrzymać roboty rozbiórkowe, wynosi 10 m/s. W kontekście prac budowlanych i rozbiórkowych, wiatr o takiej prędkości może powodować znaczne niebezpieczeństwo dla pracowników oraz dla konstrukcji. Wysoka prędkość wiatru może wpływać na stabilność maszyn i sprzętu używanego podczas rozbiórki, co może prowadzić do wypadków. Przykładem może być sytuacja, w której dźwig przechyla się lub nie jest w stanie stabilnie podnieść materiałów, co może prowadzić do ich upadku. Zgodnie z przepisami BHP oraz zaleceniami Polskiego Normy PN-EN 1991-1-4 dotyczącą oddziaływań wiatru, określona prędkość wiatru stanowi punkt odniesienia dla bezpieczeństwa prac budowlanych. W praktyce, przed rozpoczęciem jakichkolwiek robót, należy zawsze monitorować prognozy pogodowe oraz wykorzystywać anemometry do pomiaru rzeczywistej prędkości wiatru, by zapewnić bezpieczeństwo wszystkim pracownikom na placu budowy.

Pytanie 24

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli, określ wymiary rynny oraz rury spustowej, które należy przyjąć do odwodnienia dachu jednospadowego o powierzchni efektywnej 162 m².

Zalecane wymiary rynien i rur spustowych
Efektywna powierzchnia dachu [m²]	Szerokość rynny [mm]	Średnica rury spustowej [mm]
poniżej 20	70	50
20 ÷ 57	100 lub 125	70
57 ÷ 97	125	100
97 ÷ 170	150	100
170 ÷ 243	180	125

A. Szerokość rynny: 180 mm, średnica rury spustowej: 125 mm

B. Szerokość rynny: 150 mm, średnica rury spustowej: 70 mm

C. Szerokość rynny: 150 mm, średnica rury spustowej: 100 mm

D. Szerokość rynny: 180 mm, średnica rury spustowej: 100 mm

Wybrana odpowiedź jest poprawna, ponieważ zgodnie z danymi zawartymi w tabeli, dla powierzchni efektywnej dachu wynoszącej 162 m², odpowiednie wymiary rynny i rury spustowej powinny wynosić odpowiednio 150 mm i 100 mm. W przypadku dachu jednospadowego, kluczowe jest zapewnienie efektywnego systemu odwodnienia, aby uniknąć problemów związanych z nadmiarem wody, takich jak zalania czy uszkodzenia konstrukcyjne. Szerokość rynny 150 mm jest wystarczająca, aby odprowadzać wodę deszczową z powierzchni dachu w tym przedziale, a średnica rury spustowej 100 mm zapewnia odpowiedni przepływ wody, co jest zgodne z normami i dobrymi praktykami budowlanymi. Przy projektowaniu systemów odwodnienia warto również uwzględnić lokalne warunki klimatyczne i opady deszczu oraz ze względu na efektywność systemu, stosować się do wytycznych dotyczących minimalnych wymiarów rynien i rur spustowych wskazanych przez organizacje branżowe.

Pytanie 25

Minimum raz w roku należy zrealizować cykliczną kontrolę

A. pokryć dachowych

B. instalacji elektrycznych

C. schodów wewnętrznych

D. instalacji piorunochronnych

Okresowa kontrola pokryć dachowych jest kluczowym elementem zarządzania budynkiem, ponieważ dach stanowi pierwszą linię obrony przed warunkami atmosferycznymi. Zgodnie z normami budowlanymi, w tym PN-EN 1991-1-4, dachy powinny być regularnie sprawdzane pod kątem szczelności, stanu materiałów oraz ewentualnych uszkodzeń. Takie kontrole powinny obejmować inspekcję stanu pokrycia, rynien, kominów oraz innych elementów, które mogą wpływać na integralność budynku. Przykładowo, zalegający śnieg lub liście mogą prowadzić do zatorów w systemie odprowadzania wody, co zwiększa ryzyko zalania. Ponadto, regularne inspekcje pozwalają na wczesne wykrycie problemów, które mogą wymagać natychmiastowej interwencji, co w efekcie może znacznie obniżyć koszty związane z naprawami. W ramach dobrych praktyk branżowych zaleca się implementację planu konserwacji, który będzie obejmował przynajmniej jedną dokładną kontrolę dachu w ciągu roku.

Pytanie 26

Według dokumentacji projektowej rozstaw prętów podłużnych Ø16 mm powinien wynosić 200 mm. W trakcie odbioru robót zbrojarskich stwierdzono odchyłki w ułożeniu zbrojenia. Na podstawie danych zawartych w tabeli określ, która wartość rozstawu prętów podłużnych Ø16 mm jest dopuszczalna?

Tabela dopuszczalnych odchyłek wymiarów w wykonaniu zbrojenia
Określenie wymiaru	Wartość odchyłki
Od wymiaru siatek i szkieletów wiązanych lub zgrzewanych a/ długość elementu	± 10 mm
b/ szerokość (wysokość) elementu - przy wymiarze do 1 m	± 5 mm
- przy wymiarze powyżej 1 m	± 10 mm
W rozstawie prętów podłużnych, poprzecznych i strzemion
a/ przy Ø < 20 mm	± 10 mm
b/ przy Ø > 20 mm	± 0,5 Ø
W położeniu odgięć prętów	± 2 Ø
W grubości warstwy otulającej	+ 10 mm
W położeniu połączeń prętów	± 25 mm

A. 211 mm

B. 189 mm

C. 216 mm

D. 193 mm

Wartość 193 mm jest poprawna, ponieważ mieści się w dopuszczalnym przedziale odchyłek ±10 mm od nominalnego rozstawu prętów podłużnych, który wynosi 200 mm. Zgodnie z normami budowlanymi, szczególnie PN-EN 1992-1-1, każdy element zbrojenia musi być odpowiednio rozmieszczony, aby zapewnić właściwe przenoszenie obciążeń i trwałość konstrukcji. W praktyce oznacza to, że w przypadku odchyłek od normy, projektanci i wykonawcy muszą być w stanie zidentyfikować i skorygować ułożenie prętów, aby nie wpłynęło to negatywnie na integralność konstrukcji. W przypadku stwierdzenia rozstawu prętów dużo powyżej lub poniżej 200 mm, może to prowadzić do problemów z dystrybucją obciążeń, co z kolei może wpłynąć na nośność oraz bezpieczeństwo budynku. Dlatego tak istotne jest, aby rozstaw 193 mm, choć nieco odbiegający od normy, był uważany za akceptowalny w kontekście dopuszczalnych odchylek oraz zgodności z obowiązującymi standardami budowlanymi.

Pytanie 27

Główną korzyścią płynącą z metody kolejnego wykonywania robót jest

A. najkrótszy czas transportu materiałów

B. najniższe zużycie materiałów i sprzętu

C. najmniejsze zatrudnienie ludzi

D. najniższy koszt transportu materiałów

Podstawową zaletą metody kolejnego wykonywania robót jest rzeczywiście najmniejsze zatrudnienie ludzi. Metoda ta koncentruje się na sekwencyjnym podejściu do realizacji zadań, co pozwala na zminimalizowanie liczby pracowników zaangażowanych w dany proces. Przykładowo, w przypadku budowy obiektu, roboty mogą być zaplanowane w taki sposób, aby kolejne etapy były realizowane jeden po drugim, co skutkuje mniejszym zapotrzebowaniem na pracowników w każdym z etapów. W kontekście zarządzania projektami budowlanymi, takie podejście pozwala na redukcję kosztów związanych z wynagrodzeniami, a także na zwiększenie efektywności wykorzystania dostępnych zasobów. Praktyczne zastosowanie tej metody można zaobserwować w projektach, które są realizowane w technologii Lean Management, gdzie dąży się do eliminacji marnotrawstwa i optymalizacji procesów produkcyjnych. Zmniejszenie liczby pracowników w poszczególnych fazach projektu nie tylko wpływa na koszty, ale również na organizację pracy, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu projektami budowlanymi i inżynieryjnymi.

Pytanie 28

Informacje na temat lokalizacji składowisk materiałów budowlanych oraz ich powierzchni znajdują się w

A. projekcie zagospodarowania terenu budowy.

B. planie sytuacyjnym budynku.

C. dzienniku budowy.

D. dokumentacji obiektu budowlanego.

Projekt zagospodarowania terenu budowy to kluczowa sprawa. To właśnie w nim znajdziesz wszystko, co dotyczy lokalizacji składowisk materiałów budowlanych i ich powierzchni. W dokumencie tym uwzględnia się nie tylko to, jak wszystko powinno działać, ale też, jak to wszystko będzie wyglądać w przestrzeni, co naprawdę pomaga lepiej wykorzystać miejsce na budowie. W praktyce projekt ten mówi, gdzie dokładnie będą leżały różne elementy budowy, jak składy materiałów czy drogi dojazdowe. Współczesne normy budowlane, a także przepisy prawa mówią, no, że musimy mieć takie projekty, żeby wszystko działało bezpiecznie i efektywnie. Dobre rozmieszczenie składowisk może zredukować ryzyko wypadków i poprawić wydajność pracy. Ponadto przemyślany projekt może pomóc w minmalizowaniu negatywnego wpływu na otoczenie oraz spełniać wymagania w zakresie ochrony środowiska. Ostatecznie, dobre praktyki w planowaniu zagospodarowania terenu wpływają na pozytywną ocenę inwestycji przez nadzór budowlany.

Pytanie 29

Metoda równoległego wykonania, stosowana w organizacji robót budowlanych, polega na

A. jednoczesnym rozpoczęciu wszystkich robót budowlanych

B. przeprowadzeniu robót z uwzględnieniem przerw technologicznych

C. rozpoczynaniu następnych robót po zakończeniu tych wcześniejszych

D. wyrównanym i rytmicznym wykonaniu wszystkich robót budowlanych

Metoda równoległego wykonania robót budowlanych jest strategią, która polega na równoczesnym rozpoczęciu wszystkich działań budowlanych na danym projekcie. Dzięki temu podejściu możliwe jest zoptymalizowanie czasu realizacji inwestycji oraz zredukowanie czasu przestoju pomiędzy poszczególnymi etapami budowy. Przykład zastosowania tej metody można znaleźć w dużych projektach infrastrukturalnych, takich jak budowa lotnisk czy odcinków autostrad, gdzie równoczesne prowadzenie prac w różnych lokalizacjach przyspiesza proces oddania całego obiektu do użytku. W praktyce, metoda ta wymaga starannego zaplanowania i koordynacji działań, aby uniknąć konfliktów pomiędzy różnymi ekipami budowlanymi oraz zapewnić efektywne wykorzystanie zasobów. Warto także zwrócić uwagę na normy dotyczące zarządzania projektami budowlanymi, takie jak PRINCE2 czy PMBOK, które podkreślają znaczenie planowania i monitorowania postępów w przypadku równoległego wykonywania robót.

Pytanie 30

Dokumentacja dotycząca przekazania terenu budowy odnosi się do protokołu wprowadzenia na plac budowy?

A. inwestorowi przez inspektora nadzoru inwestorskiego

B. kierownikowi budowy przez projektanta

C. kierownikowi budowy przez inwestora

D. inwestorowi przez kierownika budowy

Odpowiedź 'kierownikowi budowy przez inwestora' jest poprawna, ponieważ protokół wprowadzenia na budowę stanowi formalny dokument, który potwierdza przekazanie terenu budowy kierownikowi budowy przez inwestora. Działanie to jest kluczowe w procesie budowlanym, ponieważ zapewnia, że obiekt budowlany zostaje przekazany odpowiedniej osobie, która będzie odpowiedzialna za jego realizację. Praktyka ta jest zgodna z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury w sprawie szczegółowych warunków prowadzenia robót budowlanych, które określa obowiązki inwestora oraz kierownika budowy. Przykładem zastosowania protokołu może być sytuacja, gdy inwestor przekazuje teren budowy zrealizowanej infrastruktury drogowej. W takim przypadku kierownik budowy musi potwierdzić odbiór terenu budowy, co jest niezbędne do rozpoczęcia prac budowlanych. Ponadto, dokument ten stanowi istotny element dokumentacji budowlanej, co jest wymagane w przypadku późniejszej kontroli przez organy nadzoru budowlanego oraz jest niezbędne przy ewentualnych roszczeniach ze strony inwestora. Odpowiednie procedury i dokumentacja zapewniają zgodność z normami jakości i bezpieczeństwa w budownictwie.

Pytanie 31

Kto jest odpowiedzialny za przygotowanie planu bezpieczeństwa oraz ochrony zdrowia?

A. inspektor nadzoru inwestorskiego

B. kierownik budowy

C. inwestor

D. projektant

Kierownik budowy jest osobą odpowiedzialną za opracowanie planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, co wynika z przepisów prawa budowlanego oraz norm dotyczących zarządzania budową. Jego rola obejmuje nie tylko nadzorowanie prac budowlanych, ale również zapewnienie, że wszystkie działania są realizowane zgodnie z obowiązującymi standardami BHP. W praktyce oznacza to, że kierownik budowy musi ocenić potencjalne zagrożenia na placu budowy i wdrożyć odpowiednie środki ochrony. Przykładem może być stworzenie planu, który uwzględnia procedury ewakuacyjne w sytuacjach awaryjnych lub szkolenie pracowników w zakresie bezpiecznego używania narzędzi i sprzętu. Kierownik budowy powinien również regularnie przeprowadzać inspekcje bezpieczeństwa, aby upewnić się, że wszyscy pracownicy przestrzegają ustalonych norm i procedur. Dobre praktyki branżowe podkreślają znaczenie współpracy z innymi członkami zespołu projektowego, aby osiągnąć wysoki poziom bezpieczeństwa na budowie.

Pytanie 32

Jednoczesne rozmieszczanie wszystkich prefabrykatów (różnego typu) podczas jednego przejazdu maszyny montażowej wzdłuż instalowanego obiektu charakteryzuje się

A. montażem wymuszonym

B. montażem swobodnym

C. metodą rozdzielczą

D. metodą kompleksową

Metoda kompleksowa w montażu prefabrykowanych elementów charakteryzuje się jednoczesnym ustawieniem wszystkich elementów w trakcie jednego przejazdu maszyny montażowej, co znacząco zwiększa efektywność i oszczędność czasu w procesie budowlanym. Dzięki tej metodzie, możliwe jest minimalizowanie przestojów i optymalizacja harmonogramów prac budowlanych, co jest kluczowe w dużych projektach infrastrukturalnych. Przykładem zastosowania metody kompleksowej jest budowa mostów lub dużych obiektów przemysłowych, gdzie elementy prefabrykowane, jak belki, panele ścienne czy stropy, są montowane w sposób zorganizowany i zsynchronizowany. Tego rodzaju podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które promują integrację procesów oraz efektywną logistykę dostaw i montażu. Dodatkowo, metoda ta pozwala na lepsze zarządzanie ryzykiem związanym z czasem i kosztami budowy, zwiększając tym samym konkurencyjność wykonawców na rynku.

Pytanie 33

Zburzenie ściany działowej z cegieł powinno rozpocząć się od

A. wykucia wraz z tynkiem pierwszego rzędu cegieł nad podłogą

B. obfitego nawilżenia tynku i muru wodą

C. obustronnego podparcia rozporami

D. usunięcia tynku i wykucia rzędu cegieł tuż pod stropem

Rozbiórka ściany działowej z cegieł powinna zaczynać się od usunięcia tynku oraz wykucia rzędu cegieł tuż pod stropem. Taki sposób działania jest zgodny z praktykami budowlanymi, które mają na celu zapewnienie stabilności konstrukcji. Usunięcie tynku na początku pozwala na ocenę stanu cegieł oraz ewentualnych uszkodzeń. Wykucie rzędu cegieł pod stropem jest kluczowe, ponieważ to pozwala na usunięcie elementów nośnych w sposób kontrolowany, a jednocześnie minimalizuje ryzyko osypania się pozostałej części ściany. Przykładowo, w przypadku rozbiórki ścian działowych w starych budynkach, często napotyka się na figury konstrukcyjne, które mogą być nieprzewidywalne. Dlatego ważne jest, aby działać metodycznie, by uniknąć uszkodzenia otaczających elementów budowlanych lub narażenia osób pracujących w pobliżu na ryzyko. Zgodnie z normami budowlanymi, należy także przeprowadzić dokładną analizę techniczną przed przystąpieniem do rozbiórki, w celu oceny wpływu na całą konstrukcję budynku.

Pytanie 34

Jakie osoby powinny być przypisane do wykonania fundamentów żelbetowych w tradycyjnym deskowaniu?

A. Betoniarz, cieśla

B. Cieśla, zbrojarz, betoniarz

C. Monter, zbrojarz, betoniarz

D. Zbrojarz, betoniarz

Wybór odpowiedzi 'Cieśla, zbrojarz, betoniarz' jest poprawny, ponieważ do wykonania fundamentów żelbetowych w deskowaniu tradycyjnym niezbędna jest współpraca trzech specjalistów. Cieśla zajmuje się przygotowaniem i montażem deskowania, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniego kształtu oraz stabilności fundamentów. Zbrojarz odpowiada za wykonanie zbrojenia, które zapewnia fundamentom wytrzymałość na różnego rodzaju obciążenia, a betoniarz zajmuje się wylewaniem betonu i zapewnieniem jego odpowiedniej konsystencji oraz jakości. Wspólnie te trzy role tworzą zintegrowany proces, który jest zgodny z zaleceniami branżowymi i normami budowlanymi. Przykładowo, w przypadku fundamentów żelbetowych, nieodpowiednie deskowanie może prowadzić do deformacji konstrukcji, co podkreśla znaczenie zaangażowania cieśli w tym etapie budowy. Właściwe przygotowanie zbrojenia przez zbrojarza jest również kluczowe, ponieważ to właśnie zbrojenie przenosi siły działające na fundamenty, a jego błędy mogą skutkować poważnymi problemami w przyszłości. Uwzględniając współpracę tych specjalistów, można zrealizować fundamenty o wysokiej jakości, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w budownictwie.

Pytanie 35

Jak należy przygotować stalowe podłoże przed nałożeniem farby olejowej nawierzchniowej?

A. Oczyścić mechanicznie z rdzy, olejów, kwasów i ługów, a następnie zagruntować farbą podkładową antykorozyjną

B. Wyczyścić drewnianym klockiem, aby pozbyć się rdzy i nierówności, a następnie zagruntować szarym mydłem

C. Przetrzeć metalową szczotką, aby usunąć rdzę, następnie nasycić 10% roztworem fluatu, a po upływie 24 godzin zagruntować roztworem 20% fluatu

D. Usunąć kurz, pozbyć się rdzy przy użyciu rozpuszczalnika benzynowego, a następnie zagruntować pokostem

Odpowiedź dotycząca oczyszczenia mechanicznego podłoża ze stali przed malowaniem farbą olejną nawierzchniową jest poprawna, ponieważ etapy przygotowawcze są kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości i trwałości powłok malarskich. Oczyszczenie ze rdzy, olejów, kwasów i ługów jest niezbędne, aby usunąć wszelkie zanieczyszczenia, które mogą osłabić przyczepność farby. W praktyce, do oczyszczenia można wykorzystać szlifowanie, szczotki druciane lub piaskowanie, co jest zgodne z normami ISO 8501 dotyczącymi przygotowania powierzchni stalowych. Po dokładnym oczyszczeniu, zagruntowanie farbą podkładową antykorozyjną jest kluczowym krokiem, który zapewnia dodatkową ochronę przed korozją i tworzy odpowiednią bazę dla farby nawierzchniowej. Przykładem może być użycie farb podkładowych zawierających pigmenty antykorozyjne, które zapewniają długotrwałą ochronę w trudnych warunkach atmosferycznych. Zachowanie tych standardów ma istotne znaczenie dla wydłużenia żywotności malowanej powierzchni.

Pytanie 36

Opracowanie planu ochrony zdrowia i bezpieczeństwa (planu BIOZ) jest wymagane

A. inwestora

B. wykonawcy

C. inspektora nadzoru

D. kierownika budowy

Sporządzenie planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia (planu BIOZ) jest kluczowym obowiązkiem kierownika budowy, który ponosi odpowiedzialność za zapewnienie bezpieczeństwa na placu budowy. Plan BIOZ powinien być sporządzony jeszcze przed rozpoczęciem prac budowlanych i zawierać informacje dotyczące zagrożeń, jakie mogą wystąpić w trakcie realizacji projektu, oraz środki, które należy podjąć w celu ich minimalizacji. Przykładem może być identyfikacja ryzyk związanych z pracami na wysokości, co wymaga określenia odpowiednich zabezpieczeń, takich jak siatki ochronne czy rusztowania. W praktyce kierownik budowy powinien współpracować z zespołem wykonawczym oraz inspektorem nadzoru, aby zintegrować plan BIOZ z innymi dokumentami projektowymi. Standardy branżowe, takie jak normy ISO 45001 dotyczące systemów zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy, podkreślają znaczenie proaktywnego podejścia do identyfikacji i zarządzania ryzykiem, co jest decydujące dla bezpieczeństwa wszystkich osób zaangażowanych w projekt budowlany.

Pytanie 37

Książka obiektu budowlanego służy do dokumentowania informacji związanych z

A. dobowym rejestrem liczby osób wchodzących i wychodzących z obiektu

B. badaniami i kontrolą stanu technicznego oraz remontami i przebudowami obiektu

C. zużyciem energii elektrycznej, wody, gazu itp. w obiekcie

D. liczbą oraz danymi osobowymi mieszkańców obiektów

Książka obiektu budowlanego jest kluczowym dokumentem, który gromadzi informacje o stanie technicznym obiektu i przeprowadzonych pracach budowlanych, takich jak remonty i przebudowy. Przechowywanie danych w tym zakresie jest niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa użytkowania budynku oraz zgodności z przepisami prawa budowlanego. Przykładowo, podczas przeprowadzania kontroli technicznych, odpowiednie informacje zawarte w książce pozwalają na szybkie zidentyfikowanie poprzednich działań konserwacyjnych oraz ewentualnych problemów, które mogą wymagać natychmiastowej interwencji. Ponadto, prowadzenie takiej dokumentacji jest często wymagane przez przepisy lokalne czy krajowe, co czyni ją nie tylko praktycznym narzędziem, ale również obowiązkiem prawnym. Warto zaznaczyć, że regularne aktualizowanie książki obiektu budowlanego jest kluczowe nie tylko dla samego obiektu, ale także dla zarządzania nim i planowania przyszłych inwestycji.

Pytanie 38

Na podstawie którego z dokumentów kierownik budowy przygotowuje plan BIOZ?

A. Projektu zagospodarowania przestrzennego.

B. Informacji zawartej w dokumentacji projektowej.

C. Decyzji o pozwoleniu na budowę wydanej przez odpowiednie organy.

D. Szczegółowego harmonogramu zasobów ludzkich.

Zrozumienie kontekstu, w jakim kierownik budowy sporządza plan BIOZ, jest kluczowe dla prawidłowego podejścia do zagadnienia. Decyzja administracyjna o pozwoleniu na budowę, choć istotna, nie zawiera szczegółowych informacji dotyczących działań związanych z bezpieczeństwem na placu budowy. To raczej formalność, która umożliwia rozpoczęcie prac budowlanych, ale nie dostarcza kierownikowi niezbędnych danych dotyczących potencjalnych zagrożeń. Projekt zagospodarowania terenu również nie jest odpowiednim dokumentem do opracowania planu BIOZ; jego celem jest przedstawienie ustaleń dotyczących wykorzystania przestrzeni, a nie szczegółowych procedur bezpieczeństwa. Harmonogram szczegółowy zasobów ludzkich, mimo że jest ważnym narzędziem do zarządzania ludźmi na budowie, nie dostarcza informacji o zagrożeniach ani sposobach ich minimalizacji. Typowym błędem jest mylenie tych dokumentów z dokumentacją projektową, która zawiera kluczowe dane o specyfice budowy, ryzykach i zastosowanych technologiach. Ważne jest, aby kierownicy budowy zdawali sobie sprawę z tego, że skuteczny plan BIOZ powinien wynikać z analizy szczegółowych informacji zawartych w dokumentacji projektowej, co pozwoli na skuteczne zarządzanie bezpieczeństwem i zdrowiem na placu budowy.

Pytanie 39

Demontaż dachu powinno się rozpocząć od

A. zniesienia pokrycia z łat lub desek

B. rozbiórki elementów nośnych dachu

C. demontażu rur odpływowych i rynien

D. usunięcia pokrycia dachu

Demontaż rur spustowych i rynien jest kluczowym pierwszym krokiem w procesie rozbiórki dachu, ponieważ te elementy są odpowiedzialne za odprowadzanie wody deszczowej. Przed przystąpieniem do rozbiórki dachu, niezwykle ważne jest usunięcie wszelkich elementów, które mogą utrudnić lub zagrażać bezpiecznej pracy. Rury spustowe i rynny powinny być demontowane w pierwszej kolejności, aby uniknąć uszkodzeń podczas rozbiórki poszycia dachowego. Dobrą praktyką jest także sprawdzenie stanu ich mocowania oraz usunięcie wszelkich zanieczyszczeń, takich jak liście czy ziemia, które mogą blokować odpływ wody. Przy demontażu rur spustowych należy stosować się do zasad BHP oraz norm budowlanych, aby zapewnić bezpieczeństwo zarówno osób pracujących na dachu, jak i przechodniów. Dodatkowo, demontaż rur i rynien przed rozbiórką dachu pozwala na pełne zaplanowanie dalszych działań związanych z jego wymianą lub naprawą, co może przyspieszyć cały proces budowlany.

Pytanie 40

W którym zbiorze norm kosztów znajdują się przepisy dotyczące szacowania kosztów prac ziemnych realizowanych za pomocą koparek z transportem urobku samochodami samowyładowczymi?

A. KNR 2-01

B. KNR 2-02

C. KNR 4-01

D. KNR 2-25

KNR 2-01 to katalog norm nakładów rzeczowych, który obejmuje koszty robót ziemnych wykonywanych przy użyciu koparek, a także transportu urobku samochodami samowyładowczymi. W ramach KNR 2-01 można znaleźć szczegółowe informacje dotyczące różnych typów robót ziemnych, takich jak wykopy, nasypy i inne operacje związane z manipulacją gruntami. Normy te są stworzone na podstawie analiz technicznych i doświadczeń z realizacji projektów budowlanych, co pozwala na precyzyjne oszacowanie kosztów. Przykładowo, jeśli planujesz budowę drogi, znajomość tych norm pozwala na dokładne zaplanowanie budżetu oraz harmonogramu prac, co jest kluczowe dla efektywności całego projektu. Dobrą praktyką w branży budowlanej jest regularne aktualizowanie wiedzy o obowiązujących normach oraz ich stosowanie w codziennej pracy, aby zapewnić precyzyjność i oszczędność w kosztach realizacji inwestycji.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej