Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 19 kwietnia 2025 10:30
Data zakończenia: 19 kwietnia 2025 10:44

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Pokazany zrzut ekranu dotyczy programu

A. antyspamowego

B. firewall

C. antywirusowego

D. recovery

Program typu firewall zarządza ruchem sieciowym, kontrolując przychodzące i wychodzące połączenia, co widać na zrzucie ekranu pokazującym reguły przychodzące. Firewall działa na zasadzie zestawu reguł określających, które połączenia są dozwolone, a które zabronione. Pozwala to na ochronę systemu przed nieautoryzowanym dostępem, atakami typu DDoS czy innymi zagrożeniami sieciowymi. Przykładem zastosowania firewalla jest kontrola dostępu do określonych usług sieciowych, jak na przykład blokowanie niepożądanych portów lub adresów IP. Standardy branżowe, takie jak NIST SP 800-41, zalecają stosowanie firewalli jako podstawowego elementu strategii bezpieczeństwa sieciowego. W praktyce, firewalle są kluczowe w korporacyjnych sieciach, gdzie ochrona danych i integralność systemu mają najwyższy priorytet. Ważnym aspektem jest również możliwość zarządzania regułami w zależności od profilu sieci, co pozwala na dostosowanie poziomu bezpieczeństwa do aktualnych potrzeb i zagrożeń.

Pytanie 2

Na ilustracji ukazano port w komputerze, który służy do podłączenia

A. drukarki laserowej

B. monitora LCD

C. skanera lustrzanego

D. plotera tnącego

Na rysunku przedstawiony jest złącze DVI (Digital Visual Interface) które jest typowo używane do podłączania monitorów LCD do komputerów. Złącze DVI jest standardem w branży elektronicznej i zapewnia cyfrową transmisję sygnału video o wysokiej jakości co jest istotne w kontekście wyświetlania obrazu na monitorach LCD. Złącze to obsługuje różne tryby przesyłu danych w tym DVI-D (tylko sygnał cyfrowy) DVI-A (tylko sygnał analogowy) oraz DVI-I (zarówno cyfrowy jak i analogowy) co czyni je uniwersalnym rozwiązaniem w wielu konfiguracjach sprzętowych. DVI zastąpiło starsze złącza VGA oferując lepszą jakość obrazu i wyższe rozdzielczości co jest kluczowe w środowisku profesjonalnym gdzie jakość wyświetlanego obrazu ma znaczenie. Przykładowo w graficznych stacjach roboczych dokładność kolorów i szczegółowość obrazu na monitorze LCD są krytyczne co czyni złącze DVI idealnym wyborem. Zrozumienie i umiejętność rozpoznawania złączy takich jak DVI jest kluczowe dla profesjonalistów zajmujących się konfiguracją sprzętu komputerowego i zarządzaniem infrastrukturą IT.

Pytanie 3

W systemie Windows przy użyciu polecenia assoc można

A. zmieniać powiązania z rozszerzeniami plików

B. zobaczyć atrybuty plików

C. zmienić listę kontroli dostępu do plików

D. sprawdzić zawartość dwóch plików

Polecenie 'assoc' w systemie Windows służy do zarządzania skojarzeniami rozszerzeń plików z odpowiednimi typami plików. Oznacza to, że za jego pomocą można przypisać konkretne rozszerzenia plików do programów, które mają je otwierać. Na przykład, możemy zmienić skojarzenie dla plików .txt tak, aby były otwierane przez edytor Notepad++ zamiast domyślnego Notatnika. Użycie tego polecenia jest kluczowe w kontekście personalizacji środowiska pracy w systemie Windows, co przyczynia się do zwiększenia efektywności użytkowników. W praktyce, aby zmienić skojarzenie, wystarczy użyć polecenia w wierszu polecenia, na przykład: 'assoc .txt=Notepad++'. Dobre praktyki sugerują, aby przed wprowadzeniem zmian w skojarzeniach plików, zapoznać się z domyślnymi ustawieniami oraz zrozumieć, które programy najlepiej nadają się do otwierania danych typów plików. Warto również korzystać z dokumentacji Microsoftu dotyczącej typów plików i ich skojarzeń, aby mieć pełną kontrolę nad ustawieniami systemu.

Pytanie 4

Który z protokołów NIE jest używany do ustawiania wirtualnej sieci prywatnej?

A. SNMP

B. L2TP

C. SSTP

D. PPTP

SNMP, czyli Simple Network Management Protocol, jest protokołem używanym do zarządzania i monitorowania urządzeń w sieciach komputerowych, takich jak routery, przełączniki, serwery oraz urządzenia końcowe. Protokół ten umożliwia zbieranie danych o wydajności, stanie oraz błędach w sieci. SNMP nie jest jednak protokołem stosowanym do konfiguracji wirtualnych sieci prywatnych (VPN), ponieważ jego głównym celem jest zarządzanie i monitorowanie, a nie tworzenie bezpiecznych tuneli komunikacyjnych. Protokóły VPN, takie jak PPTP, L2TP czy SSTP, są zaprojektowane z myślą o szyfrowaniu i bezpiecznym przesyłaniu danych przez publiczne sieci. Przykładem praktycznego zastosowania SNMP może być monitorowanie stanu urządzeń w dużych sieciach korporacyjnych, gdzie administratorzy mogą zdalnie śledzić wydajność i reagować na problemy bez konieczności fizycznej interwencji. Dobre praktyki w zarządzaniu siecią zalecają korzystanie ze SNMP w połączeniu z odpowiednimi narzędziami do analizy, co pozwala na zwiększenie efektywności zarządzania i proaktywne rozwiązywanie problemów.

Pytanie 5

Do jakich celów powinno się aktywować funkcję RMON (Remote Network Monitoring) w przełączniku?

A. Automatyczne przydzielanie VLAN’ów oraz uczenie się

B. Obsługi zaawansowanych standardów monitorowania i raportowania

C. Ograniczenia w rozsyłaniu transmisji rozgłoszeniowych

D. Automatyczne rozpoznawanie rodzaju kabla podłączonego do portu

Uaktywnienie funkcji RMON (Remote Network Monitoring) w przełączniku ma na celu wsparcie zaawansowanego monitorowania i raportowania ruchu sieciowego. RMON jest protokołem, który umożliwia zbieranie danych o stanie sieci w czasie rzeczywistym, co pozwala administratorom na dokładne analizowanie i diagnostykowanie potencjalnych problemów. Dzięki RMON, można skutecznie monitorować wydajność poszczególnych portów, analizować ruch w sieci oraz identyfikować źródła problemów, takie jak kolizje czy przeciążenia. Przykładowo, RMON może zbierać dane o czasie opóźnienia pakietów, ich utracie lub o rozkładzie protokołów w sieci. W praktyce, wdrożenie RMON w infrastrukturze sieciowej pozwala na proaktywne zarządzanie i optymalizację sieci, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania infrastrukturą IT. RMON wspiera również standardy takie jak RFC 2819, które definiują protokół dla zbierania danych monitorujących w sieciach Ethernet.

Pytanie 6

Po podłączeniu działającej klawiatury do któregokolwiek z portów USB nie ma możliwości wyboru awaryjnego trybu uruchamiania systemu Windows. Jednakże, klawiatura funkcjonuje prawidłowo po uruchomieniu systemu w standardowym trybie. Co to sugeruje?

A. niepoprawne ustawienia BIOS-u

B. uszkodzony zasilacz

C. uszkodzone porty USB

D. uszkodzony kontroler klawiatury

Niepoprawne ustawienia BIOS-u mogą być przyczyną problemów z rozpoznawaniem urządzeń peryferyjnych, takich jak klawiatura, w trybie awaryjnym systemu Windows. Ustawienia BIOS-u odpowiadają za inicjalizację sprzętu przed załadowaniem systemu operacyjnego. Jeśli opcje dotyczące USB lub klawiatury są nieprawidłowo skonfigurowane, to system nie będzie w stanie zidentyfikować klawiatury w trybie awaryjnym. Przykładowo, opcja związana z włączeniem wsparcia dla USB może być wyłączona, co skutkuje brakiem możliwości używania klawiatury w trakcie uruchamiania. W praktyce, aby rozwiązać ten problem, użytkownik powinien wejść do BIOS-u (zazwyczaj przy pomocy klawisza DEL, F2 lub F10 tuż po włączeniu komputera) i sprawdzić, czy ustawienia dotyczące USB są aktywne. W zależności od płyty głównej, może być również konieczne włączenie opcji „Legacy USB Support”, która umożliwia wykrycie starszych urządzeń USB. Dbanie o poprawne ustawienia BIOS-u jest kluczowe, aby zapewnić prawidłowe działanie systemu operacyjnego w różnych trybach.

Pytanie 7

Którego wbudowanego narzędzia w systemie Windows 8 Pro można użyć do szyfrowania danych?

A. OneLocker

B. AppLocker

C. BitLocker

D. WinLocker

BitLocker to wbudowane narzędzie w systemie Windows 8 Pro, które umożliwia szyfrowanie danych na dyskach twardych, co znacząco zwiększa bezpieczeństwo przechowywanych informacji. BitLocker używa algorytmów szyfrowania opartych na standardzie AES, co zapewnia wysoki poziom ochrony przed nieautoryzowanym dostępem. Funkcjonalność ta jest szczególnie przydatna w środowisku biznesowym, gdzie dostęp do wrażliwych danych musi być ściśle kontrolowany. Przykładowo, jeśli pracownik straci laptopa, dane zaszyfrowane za pomocą BitLockera pozostaną niedostępne dla osób trzecich. Dodatkowo BitLocker jest zgodny z najlepszymi praktykami zarządzania bezpieczeństwem informacji, takimi jak standardy ISO/IEC 27001, które podkreślają znaczenie ochrony danych w organizacjach. Warto również zwrócić uwagę na to, że BitLocker może być używany w połączeniu z TPM (Trusted Platform Module), co zwiększa bezpieczeństwo kluczy szyfrujących oraz zapewnia dodatkowe zabezpieczenia podczas rozruchu systemu.

Pytanie 8

Jak najlepiej chronić zgromadzone dane przed ich odczytem w przypadku kradzieży komputera?

A. ustawić atrybut ukryty dla wszystkich ważnych plików

B. wdrożyć szyfrowanie partycji

C. przygotować punkt przywracania systemu

D. chronić konta silnym hasłem

Szyfrowanie partycji to jedna z najskuteczniejszych metod ochrony danych w przypadku kradzieży komputera. Gdy partycja jest zaszyfrowana, wszystkie dane na niej przechowywane są nieczytelne dla osób, które nie dysponują odpowiednim kluczem szyfrowania. Przykładem popularnych narzędzi do szyfrowania partycji są BitLocker w systemie Windows i FileVault w macOS. W praktyce zastosowanie szyfrowania partycji oznacza, że nawet w przypadku fizycznego dostępu do dysku twardego, dane nie mogą być odczytane bez posiadania klucza dostępu. Ponadto, zgodnie z najlepszymi praktykami bezpieczeństwa, szyfrowanie danych powinno być integralną częścią strategii ochrony informacji, szczególnie w kontekście danych wrażliwych, takich jak dane osobowe czy finansowe. Warto także zainwestować w regularne aktualizacje oprogramowania oraz tworzenie kopii zapasowych, aby dodatkowo zwiększyć bezpieczeństwo zgromadzonych danych.

Pytanie 9

Zaprezentowane właściwości karty sieciowej sugerują, że karta

Kod Producenta	WN-370USB
Interfejs	USB
Zgodność ze standardem	IEEE 802.11 b/g/n
Ilość wyjść	1 szt.
Zabezpieczenia	WEP 64/128, WPA, WPA2
Wymiary	49(L) x 26(W) x 10(H) mm

A. nie oferuje szyfrowania danych

B. działa w sieciach bezprzewodowych

C. działa w standardzie c

D. działa w sieciach przewodowych z wykorzystaniem gniazda USB

Karta sieciowa podana w pytaniu działa w standardzie IEEE 802.11 b/g/n co wyraźnie wskazuje że jest to karta przeznaczona do komunikacji bezprzewodowej. Standard IEEE 802.11 jest powszechnie stosowany w sieciach Wi-Fi i obejmuje różne warianty jak b g n gdzie każdy z nich różni się zakresem prędkości i zasięgiem. Na przykład tryb n oferuje wyższe prędkości i lepszy zasięg w porównaniu do starszych wersji b i g. Karta ta łączy się z urządzeniem poprzez port USB co jest powszechnym sposobem podłączania kart sieciowych zwłaszcza w laptopach i komputerach stacjonarnych które nie mają wbudowanego modułu Wi-Fi. Praktyczne zastosowanie kart bezprzewodowych obejmuje dostęp do internetu w miejscach publicznych takich jak kawiarnie czy lotniska jak również w sieciach domowych i biurowych gdzie unika się konieczności prowadzenia kabli. Przy wyborze kart sieciowych warto zwrócić uwagę na obsługiwane standardy i zabezpieczenia takie jak WEP WPA i WPA2 które są kluczowe dla bezpieczeństwa danych przesyłanych przez sieć.

Pytanie 10

Jakie protokoły są używane w komunikacji między hostem a serwerem WWW po wpisaniu URL w przeglądarkę internetową hosta?

A. HTTP, ICMP, IP

B. FTP, UDP, IP

C. HTTP, TCP, IP

D. HTTP, UDP, IP

Odpowiedź HTTP, TCP, IP jest prawidłowa, ponieważ te protokoły są kluczowymi elementami komunikacji między hostem a serwerem WWW. HTTP (Hypertext Transfer Protocol) to protokół aplikacji, który definiuje zasady przesyłania danych przez sieć. Umożliwia on przeglądarkom internetowym żądanie zasobów z serwerów WWW, takich jak strony internetowe, obrazy czy pliki. TCP (Transmission Control Protocol) działa na poziomie transportowym, zapewniając niezawodną komunikację poprzez segmentację danych, kontrolę przepływu oraz zapewnienie, że wszystkie pakiety dotrą do miejsca przeznaczenia w odpowiedniej kolejności. IP (Internet Protocol) to protokół sieciowy odpowiedzialny za adresowanie i przesyłanie pakietów w sieci. W praktyce, gdy użytkownik wpisuje adres URL w przeglądarce, przeglądarka wysyła żądanie HTTP do serwera, wykorzystując TCP do zarządzania sesją komunikacyjną, a IP do przesyłania danych przez różne sieci. Zrozumienie tych protokołów jest niezbędne dla każdego, kto pracuje w obszarze technologii internetowych, ponieważ ich efektywne wykorzystanie jest podstawą działania aplikacji webowych oraz usług internetowych.

Pytanie 11

Jakie jest usytuowanie przewodów w złączu RJ45 według schematu T568A?

A. D

B. C

C. A

D. B

Sekwencja połączeń T568A dla wtyku RJ45 jest normowana przez standardy telekomunikacyjne, a dokładnie przez normę TIA/EIA-568. Poprawna kolejność przewodów we wtyku RJ45 zgodnie z tym standardem to: 1) Biało-zielony 2) Zielony 3) Biało-pomarańczowy 4) Niebieski 5) Biało-niebieski 6) Pomarańczowy 7) Biało-brązowy 8) Brązowy. Taka kolejność ma na celu zapewnienie kompatybilności i efektywności połączeń sieciowych, przede wszystkim w systemach Ethernet. W praktyce zastosowanie tej sekwencji jest kluczowe w instalacjach sieciowych, gdzie wymagane jest zachowanie standardów, aby urządzenia różnych producentów mogły ze sobą współpracować bez problemów. Dostosowanie się do normy T568A jest powszechnie stosowane w instalacjach w budynkach mieszkalnych i biurowych. Poprawne okablowanie wg tego standardu minimalizuje zakłócenia sygnału i zwiększa niezawodność transmisji danych, co jest szczególnie istotne w środowiskach biurowych, gdzie wymagana jest wysoka przepustowość i stabilność połączeń.

Pytanie 12

Na schemacie blokowym funkcjonalny blok RAMDAC ilustruje

A. pamięć RAM karty graficznej

B. przetwornik analogowo-cyfrowy z pamięcią RAM

C. pamięć ROM karty graficznej

D. przetwornik cyfrowo-analogowy z pamięcią RAM

RAMDAC jest kluczowym komponentem w kartach graficznych, który przekształca dane wideo z postaci cyfrowej na analogową. Jego główną funkcją jest obsługa konwersji sygnałów potrzebnych do wyświetlania obrazu na monitorach CRT. RAMDAC zawiera pamięć RAM, która przechowuje paletę kolorów i przetwornik cyfrowo-analogowy do generowania sygnałów wideo. Przykładem praktycznego zastosowania RAMDAC jest możliwość precyzyjnego odwzorowania kolorów dzięki zastosowaniu tablic look-up, co pozwala na dostosowanie wyjściowego sygnału do różnych standardów wyświetlania. Współczesne technologie, takie jak HDMI czy DisplayPort, zminimalizowały rolę RAMDAC, jednak jego koncepcje pozostają istotne w zrozumieniu podstaw grafiki komputerowej. Zrozumienie działania RAMDAC jest fundamentem dla inżynierów zajmujących się projektowaniem układów graficznych, a wykorzystanie standardów, jak VESA, gwarantuje kompatybilność z szeroką gamą urządzeń wyświetlających. Wiedza o RAMDAC umożliwia projektowanie systemów z zachowaniem pełnej kontroli nad jakością sygnału wideo, co jest kluczowe w zastosowaniach profesjonalnych, gdzie jakość obrazu ma zasadnicze znaczenie.

Pytanie 13

Wtyczka zasilająca SATA ma uszkodzony żółty przewód. Jakie to niesie za sobą konsekwencje dla napięcia na złączu?

A. 12 V

B. 5 V

C. 3,3 V

D. 8,5 V

Wybór napięcia 5 V, 3.3 V lub 8.5 V jako odpowiedzi wskazuje na niepełne zrozumienie standardowych wartości napięć wykorzystywanych w złączach zasilania SATA. Przewód czerwony odpowiada za napięcie 5 V, które jest używane głównie do zasilania logiki i niektórych komponentów o niskim poborze mocy. Napięcie 3.3 V, reprezentowane przez pomarańczowy przewód, jest również kluczowe dla niektórych nowoczesnych rozwiązań, takich jak pamięć RAM. Jednak, co istotne, żaden z tych przewodów nie odnosi się do 12 V, które jest kluczowe dla dysków twardych i innych urządzeń wymagających wyższego napięcia. Napięcie 8.5 V nie jest standardowym napięciem w zasilaniu komputerowym; może być wynikiem pomyłki, ponieważ w praktyce nie występuje w złączach zasilających. Typowe błędy myślowe w tej kwestii obejmują mylenie funkcji i wartości napięć w złączach oraz niewłaściwe przypisanie ich do poszczególnych przewodów. Wiedza na temat organizacji i funkcji zasilania w komputerze jest niezbędna dla prawidłowej konserwacji oraz diagnostyki, a także dla unikania potencjalnych uszkodzeń sprzętu.")

Pytanie 14

Który z pakietów powinien być zainstalowany na serwerze Linux, aby komputery z systemem Windows mogły udostępniać pliki oraz drukarki z tego serwera?

A. Proftpd

B. Vsftpd

C. Samba

D. Wine

Samba to pakiet oprogramowania, który implementuje protokoły SMB (Server Message Block) i CIFS (Common Internet File System), umożliwiając współdzielenie plików i drukarek między systemami Linux a Windows. Jest to kluczowe narzędzie w środowiskach mieszanych, gdzie użytkownicy z różnych systemów operacyjnych muszą mieć dostęp do tych samych zasobów. Dzięki Samba, stacje robocze z systemem Windows mogą z łatwością uzyskiwać dostęp do katalogów i plików przechowywanych na serwerze Linux, co jest niezbędne w biurach oraz w dużych organizacjach. Przykładowo, jeśli w firmie znajdują się dokumenty przechowywane na serwerze Linux, Samba pozwala na ich przeglądanie i edytowanie z poziomu komputerów z Windows bez potrzeby korzystania z dodatkowych narzędzi. Dodatkowo, Samba obsługuje autoryzację użytkowników oraz różne poziomy dostępu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania sieciami i zapewnia bezpieczeństwo danych. Warto również zaznaczyć, że Samba umożliwia integrację z Active Directory, co jest standardowym rozwiązaniem w wielu środowiskach korporacyjnych.

Pytanie 15

Jakie jest najwyższe możliwe tempo odczytu płyt CD-R w urządzeniu o oznaczeniu x48?

A. 7200 kB/s

B. 10000 kB/s

C. 480 kB/s

D. 4800 kB/s

Nieprawidłowe odpowiedzi wynikają z błędnego zrozumienia prędkości odczytu napędów CD. Odpowiedź 10000 kB/s sugeruje, że napęd mógłby odczytywać dane znacznie szybciej niż to możliwe w standardzie x48. Warto zauważyć, że prędkość odczytu jest definiowana w odniesieniu do bazowej prędkości 150 kB/s, co oznacza, że prędkości powyżej 7200 kB/s są niemożliwe do osiągnięcia w przypadku standardowych napędów CD. Odpowiedź 4800 kB/s odnosi się do prędkości x32 (32 x 150 kB/s), co również jest błędne w kontekście oznaczenia x48. Odpowiedź 480 kB/s jest kolejnym zrozumieniem prędkości, które odpowiada prędkości x3, co również nie ma związku z napędem x48. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych wniosków, to zakładanie, że prędkości są sumowane lub mnożone w sposób niezgodny z przyjętymi standardami. Użytkownicy muszą być świadomi, że oznaczenia takie jak x48 nie odnoszą się do bezpośrednich wartości transferu, ale są mnożnikami bazowej prędkości, co wymaga znajomości podstawowych zasad dotyczących technologii CD oraz standardów branżowych.

Pytanie 16

Dane przedstawione na ilustracji są rezultatem działania komendy

A. nslookup

B. tracert

C. ipconfig

D. ping

Polecenie tracert jest narzędziem diagnostycznym służącym do badania trasy pakietów IP w sieci komputerowej. Jego wynikiem jest lista adresów IP i czasów odpowiedzi dla kolejnych węzłów sieciowych przez które przechodzi pakiet od komputera źródłowego do docelowego. Pomaga to zrozumieć opóźnienia i potencjalne problemy w transmisji danych. Przykładowo jeśli użytkownik zauważa opóźnienia w dostępie do witryny internetowej może użyć polecenia tracert aby zlokalizować gdzie występuje problem. Wynik zawiera numery porządkowe węzłów czasu odpowiedzi w milisekundach oraz adresy IP co pozwala na szczegółową analizę trasy. To narzędzie jest szeroko stosowane przez administratorów sieci do identyfikacji i rozwiązywania problemów z wydajnością sieci. Dobrze jest stosować tę komendę jako część standardowej procedury diagnostycznej przy problemach z siecią. Regularne monitorowanie tras za pomocą tracert pozwala na szybką reakcję i minimalizację przestojów co jest kluczowe w środowisku biznesowym gdzie czas reakcji jest krytyczny.

Pytanie 17

Oprogramowanie diagnostyczne komputera pokazało komunikat NIC ERROR. Co ten komunikat wskazuje?

A. graficznej

B. wideo

C. dźwiękowej

D. sieciowej

Komunikat NIC ERROR to znak, że coś jest nie tak z kartą sieciową w komputerze. Ta karta odpowiada za nasze połączenia z siecią, zarówno w lokalnej sieci, jak i w Internecie. Problemy mogą się zdarzyć z różnych powodów – może to być uszkodzenie sprzętu, złe sterowniki, konflikt adresów IP lub nawet problemy z kablem. Na przykład, wyobraź sobie, że chcesz surfować po sieci, ale nagle nie możesz się połączyć przez błąd karty. W takiej sytuacji warto najpierw sprawdzić, co się dzieje z kartą w menedżerze urządzeń i uruchomić diagnostykę sieci. Pamiętaj też, że dobrym pomysłem jest regularne aktualizowanie sterowników oraz dbanie o stan sprzętu, żeby unikać przyszłych problemów. Jak coś nie działa, warto rzucić okiem na dokumentację albo skontaktować się z pomocą techniczną – czasami to naprawdę może pomóc.

Pytanie 18

Które z kont nie jest wbudowanym kontem w systemie Windows XP?

A. gość

B. admin

C. pomocnik

D. administrator

Odpowiedź 'admin' jest poprawna, ponieważ to konto nie jest standardowo wbudowane w system Windows XP. W rzeczywistości, Windows XP oferuje kilka predefiniowanych kont użytkowników, takich jak 'Administrator', 'Gość' oraz 'Pomocnik'. Konto 'Administrator' ma najwyższe uprawnienia i jest używane do zarządzania systemem, a 'Gość' jest bardzo ograniczone i służy do tymczasowego dostępu. Konto 'Pomocnik' jest również specyficzne dla zdalnej pomocy. W przeciwieństwie do nich, 'admin' jest często używane w innych systemach operacyjnych, takich jak Linux, jako skrót do konta administratora, ale nie funkcjonuje jako wbudowane konto w Windows XP. Znajomość tego zagadnienia jest istotna z perspektywy bezpieczeństwa systemów operacyjnych, ponieważ zrozumienie ról kont użytkowników pozwala lepiej zabezpieczyć system przed nieautoryzowanym dostępem. Użytkownicy powinni znać różnice pomiędzy kontami i ich uprawnieniami w celu skuteczniejszego zarządzania dostępem i ochrony danych.

Pytanie 19

Metoda przekazywania tokena (ang. token) jest wykorzystywana w strukturze

A. gwiazdy

B. pierścienia

C. kraty

D. magistrali

Wybór odpowiedzi związanej z topologią gwiazdy, kraty, czy magistrali jest nietrafiony, ponieważ technika przekazywania żetonu nie jest związana z tymi strukturami. W topologii gwiazdy wszystkie urządzenia są podłączone do centralnego węzła, co sprawia, że każde urządzenie może komunikować się z innym, jednak w sposób niekontrolowany, co może prowadzić do kolizji. W przypadku topologii kraty, istnieje wiele połączeń między urządzeniami, co zwiększa redundancję, ale nie wykorzystuje zasady token passing. Podobnie, w topologii magistrali, gdzie wszystkie urządzenia są podłączone do wspólnego kabla, każde z nich ma równy dostęp do medium, co z kolei zwiększa ryzyko kolizji. Typowy błąd myślowy to mylenie różnych metod dostępu do medium transmisyjnego. W rzeczywistości, technika przekazywania żetonu skutecznie rozwiązuje problem kolizji poprzez wprowadzenie mechanizmu kontroli dostępu, co czyni ją idealną dla topologii pierścienia, ale nie dla pozostałych wymienionych topologii. W standardach i dobrych praktykach dotyczących sieci, znajomość różnych topologii oraz metod dostępu do medium jest kluczowa dla projektowania wydajnych i niezawodnych systemów komunikacyjnych.

Pytanie 20

Podczas uruchamiania komputera wyświetla się komunikat CMOS checksum error press F1 to continue press DEL to setup. Naciśnięcie klawisza DEL spowoduje

A. usunięcie pliku konfiguracyjnego

B. wejście do BIOS-u komputera

C. przejście do ustawień systemu Windows

D. wyczyszczenie pamięci CMOS

Wciśnięcie klawisza DEL podczas uruchamiania komputera prowadzi do wejścia w BIOS (Basic Input/Output System). BIOS jest podstawowym oprogramowaniem, które odpowiada za uruchomienie sprzętu i systemu operacyjnego. W BIOSie można konfigurować różne ustawienia sprzętowe, takie jak kolejność bootowania, które urządzenie ma być pierwsze do uruchomienia, oraz parametry związane z pamięcią i procesorem. Ponadto, w przypadku błędów, takich jak komunikat CMOS checksum error, BIOS umożliwia resetowanie ustawień do domyślnych, co może pomóc w rozwiązaniu problemów z konfiguracją sprzętową. Wiedza o BIOSie jest istotna, ponieważ wiele problemów z uruchamianiem komputera można rozwiązać właśnie tam. Użytkownicy powinni być świadomi, że zmiany w BIOSie mogą wpływać na działanie systemu operacyjnego, dlatego zaleca się ostrożność podczas modyfikacji tych ustawień.

Pytanie 21

Jaką minimalną liczbę bitów potrzebujemy w systemie binarnym, aby zapisać liczbę heksadecymalną 110 (h)?

A. 3 bity

B. 9 bitów

C. 16 bitów

D. 4 bity

Aby zrozumieć, dlaczego do zapisania liczby heksadecymalnej 110 (h) potrzebne są 9 bity w systemie binarnym, należy najpierw przekształcić tę liczbę do postaci binarnej. Liczba heksadecymalna 110 (h) odpowiada wartości dziesiętnej 256. W systemie binarnym, liczby są zapisywane jako ciągi zer i jedynek, a każda cyfra binarna (bit) reprezentuje potęgę liczby 2. Aby obliczyć, ile bitów jest potrzebnych do zapisania liczby 256, musimy znaleźć najmniejszą potęgę liczby 2, która jest większa lub równa 256. Potęgi liczby 2 są: 1 (2^0), 2 (2^1), 4 (2^2), 8 (2^3), 16 (2^4), 32 (2^5), 64 (2^6), 128 (2^7), 256 (2^8). Widzimy, że 256 to 2^8, co oznacza, że potrzebujemy 9 bitów, aby uzyskać zakres od 0 do 255. Zatem mamy 9 możliwych kombinacji bitów do przedstawienia wszystkich wartości od 0 do 512. W praktyce, w kontekście komunikacji i przechowywania danych, znajomość konwersji między systemami liczbowymi jest kluczowa dla inżynierów oraz programistów i ma zastosowanie w wielu dziedzinach, takich jak projektowanie układów scalonych, programowanie oraz w analizie danych.

Pytanie 22

Jakie są różnice pomiędzy poleceniem ps a poleceniem top w systemie Linux?

A. Polecenie ps umożliwia wyświetlenie uprawnień, z jakimi działa proces, co nie jest możliwe w przypadku top

B. Polecenie top pozwala na pokazanie PID procesu, a ps nie ma takiej opcji

C. Polecenie ps nie przedstawia stopnia wykorzystania CPU, natomiast polecenie top oferuje tę funkcjonalność

D. Polecenie top pokazuje aktualnie funkcjonujące procesy w systemie, regularnie aktualizując informacje, podczas gdy ps tego nie robi

Polecenie top jest narzędziem w systemie Linux, które umożliwia monitorowanie aktualnie działających procesów w czasie rzeczywistym, co oznacza, że informacje są regularnie odświeżane na ekranie. Dzięki temu użytkownicy mogą na bieżąco obserwować, jak różne procesy wykorzystują zasoby systemowe, takie jak CPU i pamięć. Zastosowanie polecenia top jest szczególnie przydatne podczas diagnozowania problemów ze wydajnością lub gdy zachodzi potrzeba identyfikacji procesów zajmujących zbyt dużo zasobów. W przeciwieństwie do tego, polecenie ps (process status) wyświetla statyczny stan procesów w momencie wywołania, co oznacza, że nie dostarcza informacji w czasie rzeczywistym. Użytkownicy mogą korzystać z ps do uzyskania szczegółowych informacji o procesach, ale muszą ponownie wywołać polecenie, aby uzyskać aktualne dane. W praktyce, administratorski sposób monitorowania aplikacji polega na używaniu top do ciągłego śledzenia, natomiast ps jest używane do analizowania konkretnych stanów procesów w chwili wykonania komendy.

Pytanie 23

Jakie polecenie w systemie Linux pokazuje czas działania systemu oraz jego średnie obciążenie?

A. uname -a

B. dmidecode

C. lastreboot

D. uptime

Polecenie 'uptime' to świetne narzędzie w Linuxie, które pokazuje, jak długo system działa od ostatniego uruchomienia. Dodatkowo, daje nam info o średnim obciążeniu procesora w ostatnich 1, 5 i 15 minutach. To coś, co przydaje się szczególnie administratorom, którzy chcą wiedzieć, jak funkcjonuje ich serwer. Jak mamy krótki uptime, to znaczy, że system może mieć problemy, może się częściej resetuje, co często związane jest z błędami w konfiguracji lub problemami ze sprzętem. Dlatego jeśli administratorzy monitorują te dane, łatwiej podejmują decyzje o naprawach czy optymalizacji. No i regularne sprawdzanie uptime jest super ważne, żeby wszystkie aplikacje działały jak należy i żeby unikać przestojów.

Pytanie 24

Ile domen kolizyjnych znajduje się w sieci przedstawionej na rysunku?

A. 4

B. 6

C. 1

D. 5

Istnieje wiele błędnych przekonań dotyczących liczby domen kolizyjnych w sieciach złożonych z różnych urządzeń sieciowych. Jednym z nich jest założenie że każde urządzenie takie jak komputer czy port w urządzeniu automatycznie tworzy nową domenę kolizyjną co jest nieprawidłowe w kontekście działania huba. Huby działają na poziomie warstwy fizycznej i nie mają zdolności do zarządzania kolizjami w sieci. Wszystkie urządzenia podłączone do huba współdzielą tę samą domenę kolizyjną co oznacza że kolizje mogą występować w dowolnym momencie gdy dwa urządzenia próbują przesyłać dane jednocześnie. Z kolei switche rozdzielają domeny kolizyjne na poziomie warstwy drugiej co oznacza że każde urządzenie podłączone do switcha ma swoją własną domenę kolizyjną. Stąd myślenie że switch nie wpływa na liczbę domen kolizyjnych jest błędne. Nieprawidłowe jest również przypisywanie kolizji jedynie do problemów z przepustowością ponieważ wpływa to także na opóźnienia i niezawodność komunikacji. Właściwe zrozumienie topologii sieci i funkcji urządzeń takich jak huby i switche jest kluczowe dla projektowania efektywnych architektur sieciowych które minimalizują wpływ kolizji i optymalizują wydajność sieci.

Pytanie 25

W IPv6 odpowiednikiem adresu pętli zwrotnej jest adres

A. ::fff/64

B. ::1/128

C. 0:0/32

D. :1:1:1/96

Adres pętli zwrotnej w protokole IPv6 to ::1/128, co jest odpowiednikiem adresu 127.0.0.1 w IPv4. Adres ten jest używany do komunikacji wewnętrznej w systemie operacyjnym, co oznacza, że pakiety wysyłane na ten adres nie opuszczają urządzenia i są kierowane z powrotem do samego siebie. W praktyce, programy i usługi sieciowe mogą używać tego adresu do testowania lokalnej komunikacji oraz do debugowania. Zgodnie z dokumentacją RFC 4291, adres pętli zwrotnej jest zdefiniowany jako specyficzny adres unicast, co oznacza, że jest dedykowany do komunikacji z jednym, konkretnym urządzeniem. Warto też zauważyć, że w IPv6 format adresów jest znacznie bardziej elastyczny niż w IPv4, co pozwala na prostsze zarządzanie adresami w różnych scenariuszach sieciowych. Używanie adresu ::1/128 jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa oraz zarządzania IP, ponieważ pozwala na izolowanie testów i działań od zewnętrznych sieci.

Pytanie 26

Która karta graficzna nie będzie kompatybilna z monitorem, który posiada złącza pokazane na zdjęciu, przy założeniu, że do podłączenia monitora nie użyjemy adaptera?

A. Sapphire Fire Pro W9000 6GB GDDR5 (384 bit) 6x mini DisplayPort

B. Asus Radeon RX 550 4GB GDDR5 (128 bit), DVI-D, HDMI, DisplayPort

C. Fujitsu NVIDIA Quadro M2000 4GB GDDR5 (128 Bit) 4xDisplayPort

D. HIS R7 240 2GB GDDR3 (128 bit) HDMI, DVI, D-Sub

Karta HIS R7 240 posiada wyjścia HDMI DVI i D-Sub. Zdjęcie przedstawia złącza HDMI i DisplayPort. W związku z tym karta HIS R7 240 nie będzie kompatybilna z monitorem z powodu braku złącza DisplayPort. Standard HDMI i D-Sub są powszechnie używane w starszych modelach kart graficznych i monitorów natomiast DisplayPort jest nowszym standardem oferującym wyższą przepustowość i często kompatybilność z rozdzielczościami 4K. W praktyce oznacza to że jeśli monitor posiada wyłącznie złącza przedstawione na zdjęciu użytkownik musi posiadać kartę graficzną z kompatybilnymi portami bez konieczności używania adapterów co mogłoby wpłynąć na jakość obrazu. Konieczność dobrania odpowiedniego sprzętu zależy nie tylko od dostępności portów ale też od wymagań dotyczących rozdzielczości i częstotliwości odświeżania co ma znaczenie w profesjonalnych zastosowaniach graficznych oraz podczas grania w gry komputerowe. Warto zwrócić uwagę na specyfikacje kart podczas zakupu by uniknąć takich niekompatybilności.

Pytanie 27

W normie PN-EN 50174 nie znajdują się wytyczne dotyczące

A. realizacji instalacji wewnętrznych w budynkach

B. uziemień instalacji urządzeń przetwarzania danych

C. realizacji instalacji na zewnątrz budynków

D. zapewnienia jakości systemów okablowania

Wszystkie zaproponowane odpowiedzi wskazują na różne aspekty, które norma PN-EN 50174 rzeczywiście reguluje, co może prowadzić do mylnego wrażenia, że każda z tych kwestii jest poza zakresem norm. W kontekście wykonania instalacji wewnątrz i na zewnątrz budynków, norma dostarcza wytycznych dotyczących m.in. rozmieszczenia kabli, ich ochrony oraz metod instalacji, które mają na celu zapewnienie wysokiej jakości i niezawodności usług telekomunikacyjnych. Również zapewnienie jakości instalacji okablowania jest istotnym elementem normy, obejmującym aspekty kontroli jakości, testowania oraz certyfikacji okablowania, co ma fundamentalne znaczenie w kontekście wydajności i bezpieczeństwa systemów telekomunikacyjnych. Błąd myślowy może wynikać z nieporozumienia, że uziemienie jest elementem, który nie dotyczy instalacji okablowania, co jest nieprawdziwe. Uziemienie wpływa na stabilność systemów przetwarzania danych i jest ściśle związane z instalacjami, jednak nie jest bezpośrednio regulowane przez normę PN-EN 50174. Zrozumienie tej normy oraz jej zastosowań jest kluczowe dla skutecznego projektowania, instalacji i utrzymania systemów telekomunikacyjnych w różnych środowiskach.

Pytanie 28

Który z elementów oznaczonych numerami od 1 do 4, ukazanych na schemacie blokowym frame grabbera oraz opisanych w fragmencie dokumentacji technicznej, jest odpowiedzialny za wymianę danych z innymi urządzeniami przetwarzającymi obraz wideo, unikając zbędnego obciążenia magistrali PCI?

A. 3

B. 1

C. 4

D. 2

Odpowiedź 4 jest prawidłowa, ponieważ element oznaczony numerem 4 na schemacie blokowym pełni rolę VMChannel, który umożliwia bezpośrednią wymianę danych z innymi urządzeniami przetwarzającymi obraz wideo bez obciążania magistrali PCI. VMChannel jako dedykowany interfejs zapewnia szybki transfer danych, osiągając prędkości do 132 MB/s, co jest niezwykle korzystne w aplikacjach wymagających dużej przepustowości i niskich opóźnień. W praktyce takie rozwiązanie pozwala na efektywne przetwarzanie danych w czasie rzeczywistym, co jest kluczowe w zastosowaniach przemysłowych, takich jak systemy wizyjne w automatyce czy monitoring wizyjny. Zastosowanie VMChannel wpisuje się w standardy projektowania systemów wbudowanych, gdzie minimalizacja obciążenia głównych magistrali systemowych jest istotnym aspektem. Transfer danych przez VMChannel odbywa się poza magistralą PCI, co pozwala na równoległe wykonywanie innych operacji przez procesor, zwiększając ogólną wydajność systemu. Tego typu rozwiązania są zgodne z dobrymi praktykami optymalizacji przepływu danych w zaawansowanych systemach wizyjnych.

Pytanie 29

Administrator dostrzegł, że w sieci LAN występuje znaczna ilość kolizji. Jakie urządzenie powinien zainstalować, aby podzielić sieć lokalną na mniejsze domeny kolizji?

A. Modem.

B. Przełącznik.

C. Router.

D. Koncentrator.

Przełącznik jest urządzeniem, które skutecznie dzieli sieć lokalną na mniejsze domeny kolizji, co jest kluczowe w zminimalizowaniu problemów związanych z dużą ilością kolizji w sieci LAN. W przeciwieństwie do koncentratorów, które działają na zasadzie wielodostępu do medium (wszystkie urządzenia dzielą tę samą przestrzeń nadawczą), przełącznik inteligentnie kieruje ruch do odpowiednich portów. Każde urządzenie podłączone do przełącznika ma przypisaną osobną domenę kolizji, co znacząco redukuje liczbę kolizji. Przykładem zastosowania przełącznika może być biuro, gdzie wiele komputerów jest podłączonych do sieci. Dzięki instalacji przełącznika możliwe jest płynne przesyłanie danych między urządzeniami bez zakłóceń, co przyczynia się do zwiększenia wydajności sieci. Warto również zauważyć, że przełączniki mogą działać na różnych warstwach modelu OSI, co pozwala na stosowanie różnych technik optymalizacji, takich jak VLAN, które dodatkowo segregują ruch w sieci. To wszystko sprawia, że przełączniki są nieodzownym elementem nowoczesnych sieci LAN.

Pytanie 30

Jakie złącze jest przypisane do kategorii 7?

A. ST

B. RJ45

C. E2000

D. TERA

Wybór E2000, RJ45 i ST jako odpowiedzi na pytanie dotyczące złącza kategorii 7 może prowadzić do nieporozumień, ponieważ każde z tych złączy ma swoje specyficzne zastosowania i nie odpowiada na wymagania kategorii 7. Złącze E2000, choć używane w aplikacjach optycznych, nie jest związane z kategorią 7, która koncentruje się na standardach transmisji miedzianych. RJ45 to popularne złącze dla standardu Ethernet, ale w kontekście kategorii 7, które obsługuje wyższe przepustowości i lepszą ochronę przed zakłóceniami, RJ45 nie wystarcza. Z kolei złącze ST, przeznaczone głównie do kabli światłowodowych, również nie spełnia wymagań technicznych kategorii 7. Typowe błędy myślowe obejmują mylenie zastosowania złączy optycznych z miedzianymi, a także nieznajomość specyfikacji technicznych dotyczących przewodów i złączy. Zrozumienie różnic pomiędzy tymi złączami oraz ich zastosowania w różnych standardach jest kluczowe dla prawidłowego projektowania i wdrażania nowoczesnych sieci komputerowych.

Pytanie 31

Symbol graficzny przedstawiony na ilustracji oznacza złącze

A. FIRE WIRE

B. HDMI

C. DVI

D. COM

Symbol przedstawiony na rysunku to oznaczenie złącza FireWire znanego również jako IEEE 1394 Interfejs FireWire jest używany do przesyłania danych między urządzeniami elektronicznymi najczęściej w kontekście urządzeń multimedialnych takich jak kamery cyfrowe i zewnętrzne dyski twarde FireWire charakteryzuje się wysoką przepustowością i szybkością transmisji danych co czyni go idealnym do przesyłania dużych plików multimedialnych w czasie rzeczywistym Standard IEEE 1394 umożliwia podłączenie wielu urządzeń do jednego kontrolera co ułatwia tworzenie rozbudowanych systemów multimedialnych bez potrzeby stosowania skomplikowanych ustawień Dzięki szerokiej zgodności z wieloma systemami operacyjnymi FireWire jest ceniony w branżach kreatywnych takich jak produkcja filmowa i dźwiękowa choć w ostatnich latach jego popularność nieco zmalała z powodu wzrostu zastosowań USB i Thunderbolt Mimo to zrozumienie jego użycia jest kluczowe dla profesjonalistów zajmujących się archiwizacją cyfrową i edycją multimediów szczególnie w kontekście starszych urządzeń które nadal wykorzystują ten standard

Pytanie 32

Jak nazywa się licencja w systemie Windows Server, która pozwala użytkownikom komputerów stacjonarnych na korzystanie z usług serwera?

A. MOLP

B. OEM

C. CAL

D. BOX

Wybór innych opcji sugeruje pewne nieporozumienia dotyczące systemów licencjonowania w środowisku IT. Licencja BOX, nazywana także jednostkową, jest przeważnie sprzedawana z oprogramowaniem, przeznaczona głównie dla użytkowników indywidualnych lub małych firm, nie jest jednak używana do udostępniania usług serwera. Licencja OEM (Original Equipment Manufacturer) jest przypisana do konkretnego sprzętu, co oznacza, że można ją używać tylko na zainstalowanym oryginalnym sprzęcie. Licencje te są często tańsze, ale ich przenoszenie na inne maszyny jest zabronione, co czyni je niewłaściwymi do zarządzania dostępem do serwera. MOLP (Microsoft Open License Program) to program licencyjny skierowany do dużych organizacji, umożliwiający zakup licencji w większych ilościach, ale nie odnosi się bezpośrednio do licencji dostępowych, które są kluczowe w kontekście otwierania dostępu do serwerów. Niezrozumienie różnicy między tymi typami licencji często prowadzi do błędnych decyzji zakupowych oraz naruszeń praw licencyjnych, co może skutkować dodatkowymi kosztami oraz ryzykiem prawnych konsekwencji. Dobrą praktyką jest zrozumienie struktury licencjonowania w Microsoft Windows Server oraz regularne aktualizowanie wiedzy na temat licencji, aby móc właściwie zarządzać zasobami IT w firmie.

Pytanie 33

Na załączonym rysunku przedstawiono

A. złączak konektorów

B. ściągacz do izolacji

C. nóż do terminacji

D. lokalizator kabli

Lokalizator przewodów to naprawdę fajne narzędzie, które pomaga nam znaleźć i śledzić przewody w różnych instalacjach elektrycznych i telekomunikacyjnych. W zasadzie to urządzenie składa się z nadajnika, co emituje sygnał elektryczny, i odbiornika, który ten sygnał łapie wzdłuż trasy przewodu. Dzięki temu możemy szybko znaleźć przewody, które są schowane w ścianach czy pod ziemią – to naprawdę przydatne, zwłaszcza gdy przychodzi czas na naprawy czy modernizacje. Warto też dodać, że lokalizatory są nie tylko dla instalacji elektrycznych, ale i sieciowych, co jest mega ważne w różnych biurach czy fabrykach. No i nie możemy zapominać o tym, że według standardów branżowych, musimy być dokładni i bezpieczni, pracując z tymi instalacjami. Dobre praktyki mówią, że trzeba regularnie kalibrować taki sprzęt, żeby działał jak należy. Jak widzisz, znajomość obsługi lokalizatora przewodów jest niezbędna dla techników, co zajmują się elektryką, telekomunikacją czy IT. To naprawdę zwiększa efektywność i pozwala zaoszczędzić czas przy rozwiązywaniu problemów.

Pytanie 34

Możliwą przyczyną usterki drukarki igłowej może być awaria

A. dyszy

B. termorezystora

C. elektrody ładującej

D. elektromagnesu

Elektromagnes w drukarce igłowej pełni kluczową rolę w mechanizmie działania, gdyż odpowiada za przesuwanie igieł, które są odpowiedzialne za nanoszenie atramentu na papier. W przypadku uszkodzenia elektromagnesu, jego funkcjonalność jest ograniczona, co może prowadzić do braku wydruku lub nieprawidłowego odwzorowania obrazu. Zastosowanie elektromagnesów w drukarkach igłowych opiera się na zasadzie elektromagnetyzmu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami inżynieryjnymi. W przypadku awarii, diagnostyka powinna obejmować sprawdzenie napięcia oraz oporu na cewkach elektromagnesu. Alternatywne metody testowania obejmują użycie oscyloskopu, aby zbadać sygnały sterujące. Zrozumienie działania elektromagnesu w kontekście drukarek igłowych pozwala na szybsze i skuteczniejsze diagnozowanie problemów oraz zwiększa efektywność procesów konserwacyjnych, co jest istotne w środowiskach, gdzie drukarki są używane intensywnie.

Pytanie 35

AES (ang. Advanced Encryption Standard) to standard szyfrowania, który?

A. nie może być wdrożony w sprzęcie

B. wykorzystuje symetryczny algorytm szyfrujący

C. jest następcą DES (ang. Data Encryption Standard)

D. nie może być stosowany do szyfrowania plików

AES, czyli Advanced Encryption Standard, wykorzystuje symetryczny algorytm szyfrujący, co oznacza, że do szyfrowania i deszyfrowania danych używa się tego samego klucza. Jest to jedna z najważniejszych cech tego standardu, która zapewnia zarówno bezpieczeństwo, jak i szybkość operacji szyfrujących. AES został wprowadzony przez NIST w 2001 roku jako zamiennik dla DES, w odpowiedzi na rosnące wymagania dotyczące bezpieczeństwa danych. Przykładem zastosowania AES jest szyfrowanie danych w protokołach takich jak HTTPS, które zapewniają bezpieczną komunikację w Internecie. W praktyce, wiele systemów i aplikacji, od komunikatorów po bankowość internetową, korzysta z tego algorytmu, aby chronić dane przed nieautoryzowanym dostępem. Dodatkowo, zgodność z normami takimi jak FIPS 197, potwierdza, że AES spełnia wysokie standardy bezpieczeństwa, co czyni go zaufanym rozwiązaniem dla wielu zastosowań w branży IT.

Pytanie 36

Która z poniższych wskazówek nie jest właściwa w kontekście konserwacji skanera płaskiego?

A. Używać do czyszczenia szyby acetonu lub alkoholu etylowego wylewając bezpośrednio na szybę

B. Dbać, aby podczas prac nie uszkodzić szklanej powierzchni tacy dokumentów

C. Zachować ostrożność, aby podczas prac nie wylać płynu na mechanizm skanera oraz na elementy elektroniczne

D. Sprawdzać, czy kurz nie zgromadził się na powierzchni tacy dokumentów

Czyszczenie szyby skanera acetonu czy alkoholem etylowym to kiepski pomysł, bo te substancje mogą zniszczyć specjalne powłoki ochronne. Najlepiej sięgnąć po środki czyszczące zaprojektowane do urządzeń optycznych. Są one dostosowane, żeby skutecznie wyczyścić, a przy tym nie zaszkodzić powierzchni. Na przykład, roztwór alkoholu izopropylowego w odpowiednim stężeniu to bezpieczna i skuteczna opcja. Ważne jest też, żeby używać miękkiej ściereczki z mikrofibry – dzięki temu unikniemy zarysowań. Regularne czyszczenie szyby skanera wpływa na jego dłuższą żywotność i lepszą jakość skanów, co jest kluczowe, gdy pracujemy z ważnymi dokumentami.

Pytanie 37

Jaki protokół stworzony przez IBM służy do udostępniania plików w architekturze klient-serwer oraz do współdzielenia zasobów z sieciami Microsoft w systemach operacyjnych LINUX i UNIX?

A. SMTP (Simple Mail Transfer Protocol)

B. HTTP (Hypertext Transfer Protocol)

C. POP (Post Office Protocol)

D. SMB (Server Message Block)

Protokół SMB, czyli Server Message Block, to taki ważny standard, który wymyślił IBM. Dzięki niemu można łatwo dzielić się plikami i korzystać z różnych zasobów w sieciach, które działają na zasadzie klient-serwer. Głównie chodzi o to, żeby móc zdalnie otwierać pliki, drukarki i inne rzeczy w sieci. To szczególnie przydatne, gdy mamy do czynienia z różnymi systemami operacyjnymi, jak Windows i różne wersje UNIX-a czy LINUX-a. Na przykład, możesz otworzyć pliki z serwera Windows bezpośrednio w systemie LINUX, i to jest całkiem wygodne w pracy w firmach. SMB jest też bardzo popularny w lokalnych sieciach komputerowych, dlatego jest podstawą wielu aplikacji i usług, które muszą wymieniać dane w czasie rzeczywistym. Co ciekawe, protokół SMB przeszedł sporo zmian, a wersje takie jak SMB 2.0 i SMB 3.0 wprowadziły istotne udoskonalenia, jeśli chodzi o wydajność i bezpieczeństwo, co jest ważne w nowoczesnych sieciach.

Pytanie 38

Jakie polecenie w systemie Linux prawidłowo ustawia kartę sieciową, przypisując adres IP oraz maskę sieci dla interfejsu eth1?

A. ifconfig eth1 192.168.1.0 netmask 255.255.255.0

B. ifconfig eth1 192.168.1.0 netmask 0.255.255.255.255

C. ifconfig eth1 192.168.1.1 netmask 255.255.255.0

D. ifconfig eth1 192.168.1.255 netmask 255.255.255.0

Pierwsza z błędnych odpowiedzi, 'ifconfig eth1 192.168.1.0 netmask 255.255.255.0', jest niepoprawna, ponieważ adres 192.168.1.0 jest zarezerwowany jako adres sieciowy i nie może być przypisany do konkretnego urządzenia. Adresy sieciowe nie mogą być przypisane do interfejsów, ponieważ oznaczają one samą sieć, a nie jej hosty. Druga odpowiedź, 'ifconfig eth1 192.168.1.255 netmask 255.255.255.0', także jest błędna, ponieważ adres 192.168.1.255 jest adresem rozgłoszeniowym (broadcast), co oznacza, że jest używany do wysyłania pakietów do wszystkich urządzeń w danej podsieci. Adres ten również nie może być przypisany do konkretnego interfejsu, gdyż jego funkcją jest komunikacja z wszystkimi urządzeniami w sieci. Ostatnia z odpowiedzi, 'ifconfig eth1 192.168.1.0 netmask 0.255.255.255.255', jest skrajnie niepoprawna, ponieważ maska 0.255.255.255.255 jest niezgodna z zasadami klasyfikacji adresów IP. Tego rodzaju maska nie definiuje żadnej podsieci i prowadzi do niejasności w komunikacji. Warto podkreślić, że przy konfiguracji interfejsów sieciowych zawsze należy przestrzegać zasad przydzielania adresów IP oraz rozumieć znaczenie adresów sieciowych i rozgłoszeniowych. Błędy w tej kwestii mogą prowadzić do problemów z łącznością i komunikacją w sieci.

Pytanie 39

Jak określa się typ licencji, który pozwala na pełne korzystanie z programu, lecz można go uruchomić tylko przez ograniczoną, niewielką liczbę razy od momentu instalacji?

A. Trialware

B. Adware

C. Donationware

D. Box

Trialware to rodzaj licencji, która pozwala na używanie oprogramowania przez określony czas lub do momentu osiągnięcia ograniczonej liczby uruchomień. Jest to często stosowane w kontekście oprogramowania, które ma na celu zachęcenie użytkowników do zakupu pełnej wersji po okresie próbnej. Przykładem mogą być programy antywirusowe, które oferują pełną funkcjonalność przez 30 dni, po czym wymagają zakupu licencji, aby kontynuować korzystanie. W praktyce, trialware pozwala użytkownikowi na przetestowanie funkcji programu przed podjęciem decyzji o inwestycji. W branży oprogramowania, ta strategia marketingowa jest uznawana za standard, ponieważ daje użytkownikom możliwość oceny jakości produktu bez pełnego zobowiązania finansowego. Warto zwrócić uwagę na różne implementacje trialware, które mogą różnić się długością okresu próbnego oraz liczbą możliwych uruchomień, co powinno być jasno określone w umowie licencyjnej. Dobrą praktyką jest również oferowanie użytkownikom wsparcia technicznego podczas okresu próbnego, co może zwiększyć szanse na konwersję na płatny model.

Pytanie 40

Pamięć RAM ukazana na grafice jest instalowana w płycie głównej z gniazdem

A. DDR

B. DDR4

C. DDR2

D. DDR3

Pamięci DDR4 DDR3 i DDR są różnymi generacjami technologii pamięci RAM i każda z nich posiada odmienną specyfikację techniczną oraz wymagania dotyczące kompatybilności z płytą główną. DDR4 jest najnowszą generacją oferującą znaczące ulepszenia w zakresie przepustowości częstotliwości pracy oraz efektywności energetycznej w porównaniu do swoich poprzedników. Jednak jej konstrukcja fizyczna i elektroniczna różni się znacząco od DDR2 i nie jest kompatybilna z płytami głównymi starszego typu. Podobnie sytuacja wygląda z pamięcią DDR3 która mimo że jest krokiem pośrednim między DDR2 a DDR4 różni się napięciem i architekturą co oznacza że nie może być używana na płytach głównych przeznaczonych dla DDR2. Z kolei pamięć DDR będąca pierwszą generacją pamięci typu Double Data Rate charakteryzuje się jeszcze niższymi parametrami w zakresie prędkości i efektywności energetycznej. Częstym błędem jest założenie że wszystkie te typy są wzajemnie wymienne z powodu podobnych nazw jednak fizyczne różnice w konstrukcji i technologii użytej w poszczególnych generacjach uniemożliwiają ich zgodność między sobą. Dlatego ważne jest aby zawsze upewnić się że specyfikacja płyty głównej i typ używanej pamięci są zgodne co zapewni poprawne działanie systemu i uniknięcie problemów z kompatybilnością.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej