Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 19 marca 2025 07:13
Data zakończenia: 19 marca 2025 08:09

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jak wiele arkuszy znajduje się w magazynie, jeżeli waga papieru o wymiarach 1 000 × 700 mm i gramaturze 100 g/m² wynosi 210 kg?

A. 2 500 arkuszy

B. 2 900 arkuszy

C. 2 700 arkuszy

D. 3 000 arkuszy

Obliczenie liczby arkuszy na podstawie podanej masy papieru wymaga starannego przeliczenia, które często bywa mylone. Wiele osób może błędnie zakładać, że gramatura i powierzchnia arkuszy są wystarczające do obliczenia liczby jednostek w magazynie bez uwzględnienia ich rzeczywistej masy. Na przykład, odpowiedzi takie jak 2 700 arkuszy czy 2 500 arkuszy mogą wynikać z niewłaściwego założenia co do masy jednego arkusza. Jeśli przyjmiemy, że każdy arkusz waży 80 g, co jest typowe dla papieru o niższej gramaturze, liczba arkuszy obliczona z 210 kg mogłaby być nieadekwatna, prowadząc do zaniżenia wyników. Często błędne obliczenia wynikają z nieprawidłowych założeń dotyczących rozmiarów lub gramatury, co jest powszechnym błędem wśród osób niezaznajomionych z technikami obliczeniowymi w tej branży. Znajomość standardów przeliczeń oraz umiejętność analizy wymagań dotyczących masy papieru są kluczowe dla efektywnego zarządzania zasobami w różnych sektorach, w tym w druku cyfrowym i wielkoformatowym. Właściwe podejście do obliczeń ma ogromne znaczenie, ponieważ pomaga unikać strat materiałowych oraz minimalizuje koszty, co jest szczególnie istotne w kontekście zrównoważonego rozwoju w branży drukarskiej. Dlatego też, zaleca się dokładne przeliczanie wartości masy i wymiarów, aby otrzymać precyzyjne i efektywne wyniki.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

Jak możemy sklasyfikować procesy poligraficzne?

A. produkcję form drukowych, wydruk oraz pakowanie

B. procesy przygotowawcze, wydruk oraz procesy introligatorskie

C. wydruk i procesy introligatorskie oraz uszlachetniające

D. procesy przygotowawcze, introligatorskie oraz wykańczające

Patrząc na inne odpowiedzi, widać, że niektóre z nich mogą wprowadzać w błąd, skupiając się na rzeczach, które nie są aż tak ważne w kontekście procesu poligraficznego. Na przykład, pierwsza odpowiedź próbuje podzielić proces na drukowanie i introligatorstwo, a także uszlachetnianie. Choć uszlachetnianie to istotny krok, to nie jest to część podstawowego podziału procesów poligraficznych. Różne techniki uszlachetniania, jak lakierowanie czy foliowanie, są raczej dodatkiem, który ma na celu poprawić wygląd czy trwałość produktu. Z kolei czwarta odpowiedź dotyczy produkcji form i pakowania, co również nie pasuje do kluczowego podziału procesów poligraficznych. Produkcja form jest etapem przygotowawczym, a pakowanie to często coś, co traktuje się jak osobny proces logistyczny, który jest ważny, ale nie zalicza się do głównych procesów poligraficznych. Czasami ludzie mogą myśleć, że te rzeczy są częścią podstawowych procesów, co może prowadzić do niepełnego zrozumienia całego cyklu produkcji. Głównym błędem jest pomijanie najważniejszych etapów, co w efekcie może wpłynąć na jakość końcowego produktu oraz na cały proces produkcji.

Pytanie 4

Który typ pliku jest używany jako wyjściowy do realizacji automatycznej impozycji użytków na arkuszu?

A. PNG

B. PDF

C. FLA

D. TIFF

PDF (Portable Document Format) jest standardowym formatem plików używanym w druku i publikacji cyfrowej, który doskonale sprawdza się w automatycznej impozycji. Jego główną zaletą jest to, że zachowuje oryginalne formatowanie, czcionki i kolory niezależnie od systemu operacyjnego czy oprogramowania, co jest kluczowe w procesach drukarskich. PDF umożliwia również osadzanie rozmaitych elementów, takich jak obrazy, teksty oraz grafiki wektorowe, co czyni go idealnym nośnikiem dla złożonych projektów graficznych. W praktyce, przygotowując dokument do druku, często konwertuje się pliki z programów graficznych (np. Adobe InDesign) do formatu PDF, co pozwala na łatwe i precyzyjne zarządzanie kompozycją stron. Standard PDF/X, stworzony specjalnie dla branży drukarskiej, zapewnia, że dokumenty są dostosowane do wymogów druku komercyjnego, co z kolei minimalizuje ryzyko błędów w procesie produkcyjnym. Dlatego PDF jest preferowanym formatem do wykonania automatycznej impozycji użytków.

Pytanie 5

Z której strony należy przewidzieć spady w trakcie przygotowania do druku wizytówki przedstawionej na rysunku?

A. Ze wszystkich stron.

B. Spady są zbędne.

C. Wyłącznie z dołu i z góry.

D. Wyłącznie z lewej i prawej strony.

Spady to taki must-have, kiedy chodzi o przygotowanie wizytówek do druku. Dzięki nim nasza wizytówka wygląda lepiej i bardziej profesjonalnie. Kiedy przewidujemy spady ze wszystkich stron, zmniejszamy szansę na białe krawędzie, które mogą się pojawić, gdy drukarnia źle przytnie nasz projekt. Standardy branżowe mówią, że spady powinny wynosić przynajmniej 3 mm – to zapewnia, że grafika sięga aż do krawędzi wizytówki. Warto też pamiętać, że przy bardziej skomplikowanych kształtach, jak zaokrąglone rogi, trzeba pomyśleć o dodatkowych marginesach. Na przykład, jeżeli projektujemy wizytówkę z intensywnymi kolorami lub tekstem blisko krawędzi, to spady będą kluczowe, żeby uniknąć niechcianych efektów wizualnych. W praktyce, używanie spadów sprawia, że klienci lepiej odbierają wizytówki, a to jest mega ważne w branży poligraficznej, gdzie każdy detal się liczy.

Pytanie 6

Stworzenie zdjęcia panoramicznego z kilku cyfrowych fotografii wymaga użycia polecenia w Adobe Photoshop, które określa się jako

A. scalaniem do HDR Pro

B. korekcją obiektywu

C. photomerge

D. stykówką

Odpowiedź "photomerge" jest poprawna, ponieważ jest to specjalistyczna funkcja w Adobe Photoshop, która umożliwia łączenie kilku zdjęć w jedną panoramę. Technika ta wykorzystuje algorytmy do analizy i łączenia zdjęć w sposób, który minimalizuje zniekształcenia i różnice w oświetleniu. Po wybraniu zdjęć, które mają być połączone, użytkownicy mogą skorzystać z opcji "Photomerge" w menu 'File', co automatycznie generuje obraz panoramiczny. Przykładem zastosowania może być tworzenie panoram z krajobrazów, gdzie zdjęcia są robione z różnych kątów. Technika ta jest niezwykle użyteczna w fotografii architektonicznej i krajobrazowej, gdzie szerokie ujęcia są istotne. W branży fotograficznej standardem jest stosowanie funkcji automatycznego łączenia zdjęć, aby uzyskać jak najlepszą jakość i szczegółowość obrazu.

Pytanie 7

Album zawierający zdjęcia, który ma być publikowany tylko w sieci, powinien być zapisany z następującymi parametrami:

A. 300 ppi, CMYK

B. 72 dpi, CMYK

C. 250 dpi, RGB

D. 72 ppi, RGB

Odpowiedź 72 ppi, RGB jest prawidłowa, ponieważ w kontekście publikacji internetowych największe znaczenie ma rozdzielczość wyrażona w pikselach na cal (ppi). Ustalona na poziomie 72 ppi jest standardem, co oznacza, że obraz jest optymalizowany pod kątem wyświetlania na ekranach komputerowych i urządzeniach mobilnych. Użycie przestrzeni kolorów RGB (czerwony, zielony, niebieski) jest również kluczowe, ponieważ jest to system kolorów stosowany w monitorach i innych urządzeniach wyświetlających, co zapewnia, że kolory będą wyglądały prawidłowo na ekranie. W praktyce, przygotowując zdjęcia do publikacji online, zaleca się także kompresję obrazów w celu zredukowania ich rozmiaru, co przyspiesza ładowanie stron. Dobrym przykładem zastosowania tego standardu są zdjęcia na stronach internetowych, blogach czy mediach społecznościowych, gdzie szybkość ładowania i jakość obrazu są ważne dla doświadczenia użytkownika oraz SEO, ponieważ wyszukiwarki preferują strony z zoptymalizowanymi obrazami. Poprawne ustawienie parametrów obrazu ma zatem bezpośredni wpływ na estetykę oraz funkcjonalność witryn internetowych.

Pytanie 8

Na trzeciej stronie czwórki tytułowej publikacji znajdują się między innymi

A. wakat

B. numer ISBN

C. nazwisko autora

D. dedykacja

Wybór dedykacji, numeru ISBN czy wakatu jako elementów umieszczanych na trzeciej stronie czwórki tytułowej książki odzwierciedla nieporozumienia dotyczące struktury i celu tego dokumentu. Dedykacja, chociaż osobista i ważna dla autora, nie jest standardowym elementem czwórki tytułowej. Zazwyczaj dedykacje znajdują się na stronie przedtytułowej lub w innej części książki, ponieważ ich głównym celem jest wyrażenie uznania wobec konkretnej osoby, a nie informowanie o autorze. Numer ISBN, który jest kluczowy dla identyfikacji publikacji w systemie wydawniczym, nie pojawia się na czwórce tytułowej, lecz zazwyczaj na stronie tytułowej lub w danych bibliograficznych. Pomimo że jego obecność jest niezwykle istotna dla działań związanych z dystrybucją i sprzedażą książek, stanowi zbyt techniczny element, aby znajdować się w sekcji identyfikacyjnej na czwórce tytułowej. Wakat, z kolei, odnosi się do braku lub możliwości w zatrudnieniu, co jest całkowicie nieadekwatne w kontekście wydawniczym. Zrozumienie struktury czwórki tytułowej jest kluczowe dla produkcji i promocji książek, a pomylenie tych elementów z informacjami o autorze prowadzi do niepełnego i niejasnego przedstawienia dzieła literackiego. Przygotowując publikację, należy zawsze odnosić się do dobrych praktyk branżowych, które jasno określają, jakie informacje powinny być umieszczane w danej sekcji dokumentu.

Pytanie 9

Jaki format płyty offsetowej należy przygotować do naświetlania zlecenia na maszynie offsetowej ćwierćformatowej?

A. A2

B. A4

C. B4

D. B3

Wybór formatów A2, A4 oraz B4 jako odpowiedzi na pytanie dotyczące płyty offsetowej do naświetlania na maszynie ćwierćformatowej wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące standardów rozmiarów arkuszy drukarskich. Format A2 (420 x 594 mm) jest zbyt dużym arkuszem do zastosowania w maszynach ćwierćformatowych, co sprawia, że nie jest praktycznym rozwiązaniem. Tego typu maszyny są przystosowane do obsługi mniejszych rozmiarów, co czyni A2 nieodpowiednim wyborem. Podobnie, odpowiedź A4 (210 x 297 mm) jest zbyt mała, aby wykorzystać pełne możliwości maszyn ćwierćformatowych, które mogą pracować z większymi arkuszami, co ogranicza efektywność procesu produkcyjnego. Ostatecznie, format B4 (250 x 353 mm), mimo że jest zbliżony do B3, nie jest w pełni dostosowany do wymagań produkcji w ćwierćformacie, co może prowadzić do problemów z jakością druku i trudnościami w optymalizacji procesu. Warto zrozumieć, że wybór odpowiedniego formatu arkusza ma kluczowe znaczenie dla efektywności produkcji w drukarniach, w tym dostosowanie narzędzi i procesów do specyficznych wymagań technicznych danej maszyny, co jest istotnym aspektem każdej działalności poligraficznej.

Pytanie 10

Jaką masę ma 1 000 arkuszy papieru o wymiarach 700 x 1 000 mm oraz gramaturze 100 g/m2?

A. 95 kg

B. 70 kg

C. 35 kg

D. 50 kg

Aby obliczyć masę 1 000 arkuszy papieru o wymiarach 700 x 1 000 mm i gramaturze 100 g/m2, należy najpierw obliczyć powierzchnię jednego arkusza. Powierzchnia wynosi 0,7 m * 1,0 m = 0,7 m2. Następnie, wykorzystując gramaturę, można obliczyć masę jednego arkusza: 0,7 m2 * 100 g/m2 = 70 g. W przypadku 1 000 arkuszy, masa będzie wynosić 1 000 * 70 g = 70 000 g, co odpowiada 70 kg. To obliczenie jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi w obliczeniach dotyczących materiałów papierowych, które zazwyczaj wykorzystują gramaturę do określenia masy. W praktyce, wiedza ta jest niezwykle użyteczna dla osób pracujących w branży poligraficznej oraz w logistyce, gdzie precyzyjne obliczenia masy materiałów są kluczowe dla transportu oraz kosztów produkcji.

Pytanie 11

Ile wizytówek o wymiarach 90 x 50 mm ze spadami 2 mm, przygotowanych do druku cyfrowego, można efektywnie umieścić na arkuszu A3?

A. 30 użytków

B. 20 użytków

C. 40 użytków

D. 10 użytków

Odpowiedź 20 użytków wizytówek jest poprawna, ponieważ uwzględnia wszystkie istotne parametry techniczne. Wizytówki o wymiarach 90 x 50 mm z dodatkowym spadem 2 mm wymagają uwzględnienia wymiarów do druku, co w tym przypadku daje 94 x 54 mm. Arkusz A3 ma wymiary 420 x 297 mm. Po obliczeniu, ile wizytówek zmieści się w pionie i poziomie, otrzymujemy: w pionie 5 wizytówek (297 mm / 54 mm) oraz w poziomie 4 wizytówki (420 mm / 94 mm). Mnożąc te wartości otrzymujemy 20 użytków. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w druku, które zakładają uwzględnienie spadów, aby uniknąć białych krawędzi po przycięciu. W praktyce, prawidłowe rozmieszczenie wizytówek na arkuszu A3 pozwala zaoszczędzić na kosztach druku, co jest kluczowe w zarządzaniu budżetem w projektach graficznych, czy reklamowych.

Pytanie 12

Przedstawiony na rysunku layout dotyczy

A. ulotki.

B. broszury.

C. plakatu.

D. książki.

Wybranie odpowiedzi "książki" jest trafne ze względu na specyfikację dokumentu przedstawionego w oknie dialogowym "Nowy dokument". Posiada on 192 strony, co jest typowe dla książek, które często mają większą liczbę stron w porównaniu do broszur, ulotek czy plakatów. Format B5 to standardowy wymiar dla publikacji książkowych, co jest również istotnym wskaźnikiem. W kontekście projektowania, dobrym przykładem są publikacje naukowe lub literackie, które korzystają z tego formatu. Warto również zauważyć, że marginesy użyte w tym projekcie są zgodne z normami edytorskimi dla książek, co wpływa na estetykę i czytelność tekstu. Użycie odpowiednich marginesów oraz formatu jest fundamentalne w procesie projektowania wydawnictw, ponieważ ma wpływ na sposób, w jaki czytelnik odbiera treść. Standardy projektowania książek, takie jak wytyczne APA czy MLA, mogą wymagać specyficznych ustawień, które są w pełni spełnione w przedstawionym przykładzie, co dodatkowo potwierdza poprawność wyboru.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

W skład systemu produkcyjnego nie wchodzi

A. naświetlanie

B. skanowanie

C. archiwizacja

D. konserwacja

System produkcyjny obejmuje wszystkie procesy związane z tworzeniem, przetwarzaniem i zarządzaniem produktami w różnych formatach. Konserwacja, choć istotna w kontekście utrzymania infrastruktury i sprzętu, nie jest bezpośrednio częścią systemów produkcyjnych, które koncentrują się na operacjach produkcyjnych, takich jak skanowanie, naświetlanie czy archiwizacja. Przykładem zastosowania systemów produkcyjnych są linie produkcyjne, gdzie skanowanie kodów kreskowych zapewnia ścisłą kontrolę jakości i śledzenie produktów, podczas gdy naświetlanie znajdziemy w procesach związanych z produkcją materiałów graficznych. W kontekście archiwizacji, jest to proces, który może wspierać produkcję, ale nie jest uważany za jej integralną część. Zgodnie z najlepszymi praktykami, warto wdrażać procedury konserwacji jako usprawnienie dla systemów produkcyjnych, jednak nie są one w nich ujęte jako kluczowe elementy operacyjne.

Pytanie 15

Jaką ilość drutu itroligatorskiego należy przygotować do produkcji 1 000 broszur zszywanych dwiema zszywkami o długości 20 mm?

A. 40 m

B. 20 m

C. 60 m

D. 80 m

Aby obliczyć ilość drutu itroligatorskiego potrzebnego do wykonania 1 000 broszur zszywanych dwiema zszywkami o długości 20 mm, należy zastosować prostą kalkulację. Każda broszura wymaga dwóch zszywek, co łącznie daje 2 zszywki na jedną broszurę. W przypadku 1 000 broszur, oznacza to 2 000 zszywek. Każda zszywka ma długość 20 mm, co oznacza, że całkowita długość drutu potrzebnego do wykonania 2 000 zszywek wynosi: 2 000 zszywek * 20 mm = 40 000 mm. Przeliczając na metry, otrzymujemy 40 m. Przykład ten ilustruje znaczenie precyzyjnych obliczeń i planowania w procesie produkcji materiałów drukowanych. W praktyce, zrozumienie takich kalkulacji pozwala uniknąć marnotrawstwa surowców i zapewnia efektywność produkcji, co jest kluczowe w standardach branżowych takich jak ISO 9001, które podkreślają znaczenie zarządzania jakością w procesach produkcyjnych.

Pytanie 16

Jakim symbolem określa się format papieru o rozmiarach 297 x 420 mm?

A. A3

B. A1

C. A2

D. A4

Odpowiedź A3 to strzał w dziesiątkę! Format A3 ma wymiary 297 x 420 mm, więc to idealny wybór. Używa się go często w druku, bo świetnie nadaje się do plakatów, broszur i innych dużych dokumentów. W wielu biurach i szkołach A3 jest na porządku dziennym, a szczególnie w reklamie, gdzie grafika i prezentacje są na czołowej pozycji. W systemie ISO 216 jest jasno powiedziane, że A3 to ten format, który podałeś. Dzięki A3 wszystko jest bardziej czytelne, a skomplikowane informacje można przedstawić w lepszy sposób. Zresztą, A3 jest dokładnie dwa razy większy od A4, co też ma znaczenie, jeśli chodzi o planowanie wydruków i publikacji – rozmiar naprawdę robi różnicę w odbiorze materiałów.

Pytanie 17

Skrót dpi odnosi się do jednostki miary związanej z

A. rozdzielczością przy naświetlaniu i skanowaniu

B. zapisem danych dotyczących impozycji

C. zapisem grafiki wektorowej

D. liniaturą rastra autotypowego

Skrót dpi (dots per inch) odnosi się do rozdzielczości obrazu, określając liczbę punktów na cal, które są używane do analizy i rejestracji szczegółów w obrazie. W kontekście skanowania i naświetlania, wyższa wartość dpi oznacza większą ilość szczegółów i wyższą jakość obrazu. Przykładowo, podczas skanowania dokumentów czy zdjęć w wysokiej rozdzielczości, wartości dpi mogą sięgać 300 lub nawet 600, co pozwala na uchwycenie drobnych detali. W drukarstwie, z kolei, standardowa wartość dpi dla druku kolorowego to zazwyczaj 300, co zapewnia optymalną jakość wydruku. Używając odpowiednich ustawień dpi, profesjonaliści mogą dostosować jakość do potrzeb projektu, co jest zgodne z branżowymi standardami jakości. Dlatego znajomość i umiejętność zarządzania ustawieniami dpi jest kluczowa w procesach związanych z grafiką, drukiem oraz publikacją cyfrową.

Pytanie 18

Jaką łączną liczbę arkuszy drukarskich należy przygotować, gdy rzeczywisty nakład wynosi 7 000 netto, a przewidziany naddatek technologiczny na materiał drukowy to 3%?

A. 7 210 arkuszy

B. 7 030 arkuszy

C. 7 100 arkuszy

D. 7 070 arkuszy

Aby obliczyć łączną liczbę arkuszy drukowych do przygotowania, musimy uwzględnić nakład rzeczywisty oraz naddatek technologiczny. W tym przypadku, nakład wynosi 7000 arkuszy, a naddatek technologiczny to 3%. Naddatek ten obliczamy, mnożąc nakład przez 3%: 7000 * 0,03 = 210 arkuszy. Następnie dodajemy tę wartość do nakładu: 7000 + 210 = 7210 arkuszy. W praktyce, przygotowanie odpowiedniej liczby arkuszy jest kluczowe w procesie produkcji drukarskiej, aby zminimalizować straty materiałowe i zapewnić odpowiednią ilość wydruków, uwzględniając ryzyko błędów lub uszkodzeń w trakcie produkcji. Standardy branżowe, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie dokładnych obliczeń naddatków technologicznych, co przyczynia się do optymalizacji procesów produkcyjnych oraz redukcji kosztów. Dlatego poprawne przygotowanie arkuszy jest niezbędne do osiągnięcia efektywności i jakości w druku.

Pytanie 19

Przy ustalaniu parametrów technologicznych papieru do opakowań należy brać pod uwagę:

A. format, typ podłoża, gramaturę, liczbę zadrukowanych kolorów

B. typ maszyny drukarskiej, szczególne właściwości podłoża, rozmiar spadów

C. typ podłoża, technologię druku, rozmiar punktów rastrowych

D. gramaturę, metodę druku, anizotropowość, rozmiar zalewek

Wybór niewłaściwych parametrów technologicznych papieru na opakowania może prowadzić do istotnych problemów w produkcji oraz użytkowaniu gotowych wyrobów. Na przykład, gramatura, technika drukowania, anizotropia i wielkość zalewek to pojęcia, które nie są ze sobą bezpośrednio powiązane w kontekście określania kluczowych cech papieru. Gramatura, choć jest istotnym parametrem, nie powinna być analizowana w oderwaniu od innych aspektów, takich jak rodzaj podłoża czy format. Technika drukowania, mimo że wpływa na jakość finalnego produktu, nie powinno być uznawane za podstawowy parametr przy wyborze papieru, ponieważ to właśnie podłoże i jego właściwości wpływają na kompatybilność z różnymi technikami druku. Dodatkowo, anizotropia, choć jest ważnym czynnikiem w kontekście zachowania papieru po drukowaniu, nie jest bezpośrednio związana z jego parametrami technologicznymi, co może prowadzić do błędnych wniosków. Ostatecznie, wielkość zalewek, będąca bardziej specyfiką procesu drukarskiego, nie ma kluczowego znaczenia dla wyboru papieru na opakowanie. Kluczowe jest zrozumienie, że każde z wymienionych parametrów powinno być uwzględniane w kontekście całościowego procesu projektowania opakowania i nie można ich analizować w izolacji od siebie.

Pytanie 20

Jakie urządzenie kontrolne powinno być użyte w procesie produkcji wyrobów poligraficznych, aby sprawdzać gęstość optyczną wydruków?

A. Densytometr

B. Skalibrowany monitor

C. Proofer cyfrowy

D. Kalibrator

Densytometr jest kluczowym urządzeniem w procesie wytwarzania produktów poligraficznych, które pozwala na precyzyjną weryfikację gęstości optycznej wydruków. Gęstość optyczna odnosi się do stopnia przezroczystości lub nieprzezroczystości materiału, co ma bezpośredni wpływ na jakość druku. Densytometry działają na zasadzie pomiaru ilości światła przechodzącego przez lub odbitego od powierzchni wydruku, co pozwala na określenie jego gęstości. Przykładowo, w standardzie ISO 12647-2, który dotyczy procesów druku kolorowego, zaleca się regularne pomiary gęstości optycznej w celu zapewnienia zgodności z wymaganiami jakościowymi. Użycie densytometru w praktyce umożliwia producentom kontrolę nad jakością wydruku, a tym samym zminimalizowanie wad produkcyjnych, co jest kluczowe w osiąganiu satysfakcji klientów oraz efektywności kosztowej. Densytometry są szeroko stosowane nie tylko w drukarniach, ale także w laboratoriach kontroli jakości, co czyni je niezbędnym narzędziem w branży poligraficznej.

Pytanie 21

Jaką barwę uzyskamy, łącząc składowe CMYK: C100, M96, Y20, K7?

A. zieloną

B. żółtą

C. granatową

D. czerwoną

Czerwona barwa, wynikająca z połączenia składowych CMYK, nie powstaje przy podanych wartościach. Kluczowym błędem jest zrozumienie, że czerwony kolor w systemie CMYK uzyskiwany jest poprzez wysokie wartości magenty i cyjanu, natomiast w analizowanej kombinacji, cyjan jest maksymalny, co zdecydowanie wpływa na tonalność uzyskanego koloru. Zielona barwa również nie jest efektem tego połączenia, ponieważ wymaga równych lub wysokich wartości cyjanu i żółtego, a w tym przypadku żółty jest na poziomie 20, co ogranicza możliwości uzyskania zieleni. Żółta barwa w systemie CMYK uzyskiwana jest z dominującej wartości Y, co również nie ma miejsca w analizowanej kombinacji, a zamiast tego dominuje cyjan i magenta. Typowe błędy w myśleniu o kolorach mogą wynikać z niewłaściwego rozumienia zasad mieszania barw, które różnią się w systemach RGB i CMYK. Zrozumienie tych różnic jest fundamentalne dla osób pracujących w grafice oraz druku, ponieważ błędna interpretacja składowych barwnych może prowadzić do niezgodności w realizacji projektów graficznych. Aby uniknąć takich nieporozumień, warto zaznajomić się z teorią kolorów oraz stosować odpowiednie narzędzia do wizualizacji kolorów, takie jak palety kolorów i próbki wydruków.

Pytanie 22

Oblicz czas konieczny do wykonania druku 40 000 odbitek czterokolorowych jednostronnie zadrukowanych w formacie A4 na maszynie dwukolorowej formatu B2, która ma maksymalną wydajność wynoszącą 4 000 odbitek/h.

A. 6 h

B. 4 h

C. 8 h

D. 5 h

Gdy zaznaczasz inne odpowiedzi, widać, że nie bierzesz pod uwagę zasad liczenia czasu druku w kontekście efektywności maszyn. Odpowiedzi jak 4 godziny czy 6 godzin mają sens w zupełnie inny sposób, bo opierają się na niepoprawnych założeniach o wydajności. Przy wydajności 4 000 odbitek na godzinę, logicznie dochodzimy do 10 godzin na 40 000 odbitek, co jest jasno pokazane. Ale zapominając, że maszyna dwukolorowa produkuje tylko połowę tego, co jedno kolorowa, to naprawdę spory błąd. A jak wybierasz 8 godzin, to może na pierwszy rzut oka wygląda sensownie, ale znowu nie bierzesz pod uwagę, jak działa maszyna i specyfiki druku dwukolorowego. Generalnie, planując druk, musisz zwracać uwagę zarówno na czas produkcji, jak i na wydajność maszyn. Najczęstsze pomyłki, jakie tu się pojawiają, to brak zrozumienia wydajności maszyn i błędne założenia co do cyklu produkcji. Każdy, kto działa w branży druku, powinien mieć świadomość, że dokładne obliczenia i zrozumienie procesów są kluczowe dla sukcesu.

Pytanie 23

Który rodzaj pudła z katalogu standardów FEFCO przestawiono na rysunku?

A. Jednoczęściowe.

B. Teleskopowe.

C. Wsuwane.

D. Klapowe.

Wybór innej odpowiedzi może być wynikiem nieporozumienia w zakresie klasyfikacji różnych typów pudełek. Pudełka wsuwane, chociaż również składają się z dwóch części, różnią się od teleskopowych tym, że jedynie jedna z części jest ruchoma, a sama konstrukcja zapewnia mniejszą stabilność w przypadku dłuższych przedmiotów. Z kolei pudełka jednoczęściowe, jak sama nazwa wskazuje, tworzone są jako jeden kawałek kartonu, co nie pozwala na efektywne dopasowanie do różnych wymiarów produktów. Warto również zauważyć, że pudełka klapowe, które w wielu przypadkach są bardziej powszechne, otwierają się z góry i są stosowane w sytuacjach, gdzie łatwy dostęp do zawartości jest kluczowy. Typowym błędem przy wyborze odpowiedzi jest zatem mylenie cech konstrukcyjnych różnych rodzajów pudełek i niewłaściwe interpretowanie grafiki, która jasno przedstawia mechanizm teleskopowy. Kluczowe jest zrozumienie, że standardy FEFCO precyzują różnice między tymi typami, co potwierdza istotność znajomości tych norm dla efektywnego i poprawnego pakowania produktów.

Pytanie 24

Liczba wskazująca porządek stron w publikacji to

A. ligatura

B. pagina

C. interlinia

D. sygnatura

Odpowiedź 'pagina' jest poprawna, ponieważ termin ten odnosi się do numeracji stron w publikacji, co jest kluczowym elementem w organizacji i nawigacji w dokumentach drukowanych i cyfrowych. W kontekście publikacji, pagina to jednostka, która pozwala czytelnikowi orientować się w strukturze tekstu, umożliwiając odnalezienie konkretnych informacji z łatwością. Praktyczne zastosowanie numeracji stron można zaobserwować w książkach, czasopismach oraz raportach, gdzie numery stron są niezbędne do efektywnego posługiwania się dokumentem. Współczesne standardy edytorskie oraz zasady typograficzne podkreślają znaczenie paginacji, sugerując, że każdy dokument powinien być jasny i przejrzysty dla użytkownika, co także wpływa na profesjonalny wygląd publikacji. Dobrą praktyką jest umieszczanie numerów stron w stałych miejscach, takich jak nagłówek lub stopka, co dodatkowo ułatwia ich odnajdywanie. Ponadto, w dokumentach elektronicznych, takich jak PDF, paginacja staje się integralną częścią nawigacji, co sprawia, że użytkownicy mogą szybko przechodzić do interesujących ich sekcji.

Pytanie 25

Jakie oprogramowanie z pakietu Adobe pozwala na automatyczne zarządzanie zdjęciami oraz ich katalogowanie?

A. Bridge

B. Widget Browser

C. Media Encoder

D. Acrobat

Wybór Acrobat, Widget Browser czy Media Encoder jako odpowiedzi na pytanie o narzędzie do zarządzania zdjęciami i ich katalogowania może wynikać z nieporozumienia co do funkcji poszczególnych aplikacji z pakietu Adobe. Acrobat to program skoncentrowany na tworzeniu i edycji plików PDF, co sprawia, że nie posiada funkcji dedykowanych do zarządzania obrazami. Ponadto, nie jest przystosowany do katalogowania zdjęć, a jego główną rolą jest prezentacja i udostępnianie dokumentów. Widget Browser jest narzędziem stosowanym w kontekście programowania i tworzenia aplikacji, a nie do pracy z plikami multimedialnymi, co czyni go nieadekwatnym wyborem w kontekście tego pytania. Media Encoder z kolei jest dedykowany do kodowania i konwersji plików wideo i audio, a nie do zarządzania i katalogowania zdjęć. Często popełniane błędy polegają na myleniu funkcji tych programów i przeoczeniu ich specyficznych zastosowań. Warto zrozumieć, że skuteczne zarządzanie obrazami wymaga narzędzia, które oferuje dedykowane funkcje do organizacji, przeszukiwania i sortowania multimediów, co czyni Adobe Bridge jedynym odpowiednim rozwiązaniem w tej grupie.

Pytanie 26

Jak jest nazywany element graficzny logo oznaczony na rysunku symbolem "X"?

A. Logotyp.

B. Sygnet.

C. Tagline.

D. Slogan.

Wybór odpowiedzi związanych z logotypem, sloganem czy tagline'em wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące terminologii i funkcji poszczególnych elementów logo. Logotyp to zazwyczaj typograficzny przedstawienie nazwy marki, które może być używane w połączeniu z sygnetem, ale nie jest tym samym. Logotyp skupia się na nazwie, a nie na graficznym symbolu. Slogan to krótkie hasło reklamowe, które ma na celu promowanie wartości marki lub jej produktów, nie jest więc tożsamy z graficznym symbolem. Tagline jest podobny do sloganu, ale zazwyczaj odnosi się do dłuższego opisu misji lub wartości marki, co również nie odpowiada funkcji sygnetu. Typowe błędy myślowe obejmują mylenie roli poszczególnych elementów w kontekście logo. Sygnet pełni rolę graficznej reprezentacji, która działa na poziomie podświadomym, podczas gdy inne elementy mają charakter informacyjny lub promocyjny. Zrozumienie różnicy między tymi elementami jest kluczowe dla skutecznej komunikacji wizualnej i budowania silnej tożsamości marki. W praktyce, poprawne rozróżnienie tych terminów pozwala na lepsze projektowanie materiałów reklamowych oraz tworzenie spójnych kampanii marketingowych.

Pytanie 27

Czas realizacji składu publikacji wyniesie 3 dni robocze (po 8 godzin dziennie). Oblicz koszt wykonania składu, jeśli stawka godzinowa pracy operatora wynosi 40 zł?

A. 1280 zł

B. 960 zł

C. 800 zł

D. 640 zł

Aby obliczyć koszt wykonania składu publikacji, należy najpierw zrozumieć, ile godzin pracy operatora będzie wymagane. W tym przypadku mamy 3 dni robocze, a każdy dzień to 8 godzin pracy, co daje łącznie 24 godziny (3 dni x 8 godzin). Koszt jednej godziny pracy operatora wynosi 40 zł. Zatem, całkowity koszt wykonania składu można obliczyć mnożąc liczbę godzin przez stawkę godzinową: 24 godziny x 40 zł/godzinę = 960 zł. Taki sposób kalkulacji jest standardem w branży wydawniczej i graficznej, gdzie kosztorysowanie projektów opiera się na stawkach godzinowych. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla efektywnego zarządzania budżetem projektów oraz zapewnienia transparentności w rozliczeniach z klientami. Przykładowo, w przypadku większych projektów, takich jak publikacje książkowe czy czasopisma, precyzyjne oszacowanie czasu pracy może znacząco wpłynąć na rentowność całego przedsięwzięcia.

Pytanie 28

Ile dodatkowych arkuszy musimy przygotować, aby otrzymać 2 000 sztuk plakatów netto, przy założeniu, że nadwyżka na materiał drukarski wynosi 5%?

A. 120 arkuszy

B. 200 arkuszy

C. 100 arkuszy

D. 140 arkuszy

Aby obliczyć, ile dodatkowych arkuszy należy przygotować, aby uzyskać 2 000 sztuk plakatów netto przy założonej nadwyżce na podłoże drukowe wynoszącej 5%, musimy najpierw ustalić całkowitą liczbę arkuszy, którą potrzebujemy. Wyliczenie to wygląda następująco: 2 000 sztuk plakatów to 100% produkcji netto. Jeśli dodamy 5% nadwyżki, otrzymujemy 105% produkcji. Aby obliczyć, ile arkuszy potrzebnych jest w rzeczywistości, dzielimy 2 000 przez 0,95 (100% - 5% = 95%). Otrzymujemy około 2 105 arkuszy. Następnie od tej liczby odejmujemy 2 000, co daje nam 105 arkuszy, z czego 100 arkuszy to dodatkowa ilość potrzebna do wyprodukowania plakatów. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w branży drukarskiej, gdzie precyzyjne planowanie i uwzględnienie strat materiałowych jest niezbędne do efektywnego zarządzania produkcją. Takie podejście umożliwia uniknięcie niespodziewanych przestojów w procesie produkcyjnym i optymalizację kosztów.

Pytanie 29

W magazynie drukarni zgromadzono 105 kg papieru w formacie B1 (700 x 1000 mm) oraz o gramaturze 150 g/m2. Jaką ilość arkuszy B1 posiada drukarnia?

A. 1 000 sztuk

B. 1 050 sztuk

C. 1 150 sztuk

D. 1 100 sztuk

Podczas analizowania błędnych odpowiedzi, kluczowe jest zrozumienie, jak obliczenia związane z masą i powierzchnią papieru są ze sobą powiązane. W odpowiedziach, które wskazują na ilości arkuszy większe niż 1000, tkwi typowy błąd w analizie gramatury papieru. Przykłady takie jak 1 100, 1 050 czy 1 150 sugerują, że obliczenia nie uwzględniają prawidłowego przeliczenia masy na powierzchnię oraz zrozumienia definicji gramatury. Gramatura 150 g/m2 jednoznacznie determinuje, ile papieru można uzyskać z określonej masy. Niepoprawne podejście często wynika z mylnego założenia, że większa ilość masy wiąże się z proporcjonalnie większą liczbą arkuszy, co jest niezgodne z rzeczywistością, ponieważ zależy to również od wymiarów arkusza. W przypadku papieru B1, który ma powierzchnię 0,7 m2, nawet niewielkie różnice w obliczeniach mogą prowadzić do znacznych błędów w ocenie ilości arkuszy. Kluczowe jest, aby w procesie obliczeń zachować dokładność oraz umiejętność przeliczania jednostek, co jest standardem w branży poligraficznej. Błędy w takich obliczeniach mogą prowadzić do nieefektywnego zarządzania zapasami oraz zwiększenia kosztów produkcji, co jest niepożądane w każdym przedsiębiorstwie.

Pytanie 30

Jaką metodę druku należałoby wybrać, aby wyprodukować 1 000 000 egzemplarzy gazety codziennej?

A. Fleksografię

B. Druk cyfrowy

C. Typooffset

D. Offset

Druk offsetowy jest najczęściej stosowaną techniką do produkcji dużych nakładów materiałów drukowanych, takich jak gazety codzienne. Proces ten polega na przenoszeniu obrazu z matrycy na papier za pośrednictwem cylindrów, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości kolorów oraz detali. Dzięki swojej efektywności, offset może z łatwością obsłużyć nakłady rzędu 1 000 000 egzemplarzy, co czyni go idealnym wyborem dla wydawców gazet. W praktyce, druk offsetowy charakteryzuje się niskim kosztem jednostkowym przy dużych ilościach, co jest kluczowe w przypadku gazet, gdzie rentowność jest często uzależniona od objętości sprzedaży. Dodatkowo, technologia ta umożliwia szybkie i łatwe dostosowanie kolorów oraz grafik, co jest niezbędne do utrzymania świeżości treści w gazecie. Warto również zaznaczyć, że druk offsetowy spełnia standardy jakości ISO 12647, które zapewniają spójność kolorystyczną i wysoką jakość druku.

Pytanie 31

Jaką maszynę do druku powinno się wykorzystać do wydrukowania serii 100 zaproszeń o wymiarach brutto 210 x 140 mm na kartonie o gramaturze 230 g/m²?

A. Termosublimacyjną

B. Offsetową

C. Sitodrukową

D. Elektrofotograficzną

Wybór maszyny elektrofotograficznej do drukowania nakładu 100 zaproszeń o wymiarach 210 x 140 mm na kartonie o gramaturze 230 g/m² jest uzasadniony jej właściwościami technicznymi. Drukarka elektrofotograficzna, znana również jako drukarka laserowa, charakteryzuje się wysoką jakością druku, dużą prędkością oraz możliwością druku na różnych rodzajach papieru i kartonów. W przypadku zaproszeń o wysokiej gramaturze, elektrofotografia zapewnia dobrą jakość kolorystyczną i ostrość detali, co jest istotne w produkcji materiałów promocyjnych. Ponadto, elektrofotografia jest efektywna kosztowo przy mniejszych nakładach, co czyni ją idealnym wyborem dla produkcji 100 egzemplarzy. W praktyce, wiele firm korzysta z tej technologii do druku materiałów reklamowych, wizytówek czy zaproszeń, co potwierdza jej popularność i zastosowanie w branży poligraficznej. Dodatkowo, nowoczesne maszyny elektrofotograficzne oferują funkcjonalności, takie jak duplex (druk dwustronny) oraz różnorodność mediów, co zwiększa ich wszechstronność.

Pytanie 32

Największy nadmiar technologiczny przy ustalaniu kosztów wytwarzania kalendarzy planszowych powinien być przewidywany w trakcie procesów

A. drukowania

B. introligatorskich

C. projektowania graficznego

D. wykonywania form drukowych

Wybór odpowiedzi związanych z introligatorskimi, wykonywaniem form drukowych czy projektowaniem graficznego jest błędny z kilku powodów. Procesy introligatorskie, choć istotne dla finalizacji produktu, zazwyczaj generują mniejszy naddatek technologiczny względem procesu drukowania. Introligatornia obejmuje takie etapy jak składanie, zszywanie czy oprawa, które są mniej skomplikowane technologicznie i wymagają mniejszych nakładów. Wyposażenie introligatorni można często znormalizować, co ogranicza potencjalne straty. W odniesieniu do wykonywania form drukowych, kluczowe są przygotowania przed drukiem, ale etapy te są głównie związane z kosztami stałymi i innymi przygotowaniami, które nie mają tak dużego wpływu na naddatek technologiczny, jak samo drukowanie. Projektowanie graficzne natomiast, mimo że ma fundamentalne znaczenie dla wyglądu końcowego produktu, nie generuje bezpośrednich naddatków związanych z produkcją, a jego koszty są często jednorazowe i nie dotyczą bezpośrednio procesu wytwarzania. Tego typu błędne rozumowanie może wynikać z mylnego przekonania, że każdy etap procesu produkcji jest równie istotny w kontekście kosztów, podczas gdy w rzeczywistości kluczowe są te etapy, które mają największy wpływ na wydajność i jakość, a zatem również na naddatek technologiczny.

Pytanie 33

Jakie wymiary posiadają plakaty brutto, jeśli gotowy plakat ma format A1, a spad wynosi 4 mm?

A. 602 × 849 mm

B. 849 × 1197 mm

C. 508 × 708 mm

D. 420 × 594 mm

Odpowiedź 602 × 849 mm jest prawidłowa, ponieważ odpowiada formatowi A1, uwzględniając dodatkowy spad wynoszący 4 mm. Format A1 w standardzie ISO 216 ma wymiary 594 × 841 mm. Aby uwzględnić spad, należy dodać 4 mm do każdej z krawędzi, co daje wymiary 602 × 849 mm. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy znajduje się w branży poligraficznej, gdzie spady są kluczowe dla zapewnienia, że kolor i obraz pokrywają całą powierzchnię po przycięciu. W przypadku projektowania plakatów lub innych materiałów drukowanych, istotne jest, aby zaplanować odpowiedni spad, co minimalizuje ryzyko białych krawędzi po przycięciu i zapewnia estetyczny wygląd finalnego produktu. Ponadto, znajomość standardowych formatów papierów, takich jak A1, pozwala na lepsze planowanie oraz organizację pracy w drukarniach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 34

Który z podanych programów jest używany do przygotowywania broszury o charakterze tekstowym?

A. Adobe Illustrator

B. Corel Photo-Paint

C. Adobe InDesign

D. Microsoft Office Excel

Adobe InDesign jest profesjonalnym narzędziem stworzonym do składu i łamania tekstu, co czyni go idealnym wyborem do tworzenia broszur o charakterze tekstowym. Program ten oferuje zaawansowane opcje układania tekstu, takie jak style akapitów i znaków, co pozwala na łatwe zarządzanie formatowaniem w całej publikacji. Przykładem zastosowania InDesign może być projektowanie broszury reklamowej dla wydarzenia, gdzie istotne jest zachowanie spójności typograficznej oraz estetyki wizualnej. Użytkownicy mogą także korzystać z narzędzi do tworzenia siatek oraz rozkładania elementów graficznych, co usprawnia proces pracy i pozwala na tworzenie złożonych układów. InDesign wspiera również standardy branżowe, takie jak PDF/X, co zapewnia wysoką jakość druku. Dzięki integracji z innymi produktami Adobe, takimi jak Photoshop czy Illustrator, użytkownicy mogą łatwo importować grafikę i obrazy, co czyni InDesign wszechstronnym narzędziem do profesjonalnego składu publikacji.

Pytanie 35

Na koszt przeprowadzenia procesu drukowania nakładu opakowań nie wpływa

A. metoda drukowania

B. forma wykończenia

C. kolorystyka towaru

D. gramatura materiału drukarskiego

Wybór technologii drukowania jest kluczowy dla jakości i efektywności procesu produkcji opakowań, a jego wpływ na koszty jest znaczący. Różne technologie, takie jak offset, fleksografia czy cyfrowy druk, mają odmienne wymagania dotyczące przygotowania produkcji oraz eksploatacji sprzętu. Na przykład druk offsetowy może być bardziej kosztowny w przypadku niskich nakładów, ponieważ wymaga przygotowania matryc, co podnosi koszty. Z kolei fleksografia jest bardziej efektywna przy wyższych nakładach, jednak jej zalety mogą być zdominowane przez wymagania dotyczące materiałów i farb. Kolorystyka produktu również odgrywa istotną rolę. Druk w pełnym kolorze wymaga użycia większej liczby farb, co zwiększa koszty, zarówno materiałowe, jak i robocizny, ze względu na potrzeby odpowiedniego ustawienia maszyn. Gramatura podłoża drukowego ma znaczenie w kontekście kosztów, ponieważ grubsze podłoża są zazwyczaj droższe i wymagają innego podejścia do druku, co wpływa na cenę finalnego produktu. Błędne wnioskowanie, że sposób wykończenia nie wpływa na koszt produkcji, może prowadzić do niedoszacowania wydatków na materiały dodatkowe, takie jak laminacja, tłoczenie czy uszlachetnienia, które mogą znacząco podnieść całkowity koszt realizacji zamówienia. Zrozumienie wszystkich tych aspektów jest niezbędne dla osiągnięcia efektywności kosztowej oraz optymalizacji procesów w branży produkcji opakowań.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

Jakie powinny być wymiary obwoluty do książki, jeśli książka ma format A5, grzbiet o szerokości 30 mm oraz skrzydełka o szerokości 35 mm? Obwoluta nie zawiera marginesów drukarskich.

A. 148 x 210 mm

B. 396 x 210 mm

C. 248 x 297 mm

D. 402 x 216 mm

Jak widać, zły wybór wymiarów obwoluty często bierze się z błędnego rozumienia tego, jak się projektuje okładki. Na przykład, odpowiedź 402 x 216 mm jest za duża i nie bierze pod uwagę rzeczywistych wymiarów książki. Takie coś może prowadzić do nadmiaru materiału, co w rezultacie sprawia, że obwoluta źle leży i wygląda. Z kolei 248 x 297 mm to kompletnie nie te wymiary, bo nie mieszczą się w formacie A5, a do tego nie uwzględniają grzbietu. W efekcie okładka byłaby znacznie większa od książki, a to już kłopot. Odpowiedź 148 x 210 mm to wymiary samego formatu A5, ale bez uwzględnienia grzbietu i skrzydełek, co jest kluczowe w projektowaniu. Te błędy mogą wynikać z braku znajomości podstawowych zasad projektowania graficznego, a także introligatorskiego, gdzie wszystko musi być dokładnie wymierzone. Żeby takich pomyłek było mniej, warto poznać standardy wymiarów dla różnych formatów i zrozumieć rolę skrzydełek w ochronie książki i estetyce. Dobrym pomysłem mogą być kalkulatory wymiarów obwolut, które ułatwią nam sprawę.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

Która metoda druku jest najbardziej odpowiednia do tworzenia etykiet termokurczliwych?

A. Offsetowa

B. Ink-jet

C. Tampondrukowa

D. Fleksograficzna

Offsetowa technika druku, choć popularna w wielu branżach, nie jest odpowiednia do produkcji etykiet termokurczliwych. Proces ten opiera się na druku z płaskich form, co ogranicza elastyczność przy pracy z różnymi podłożami. Etykiety termokurczliwe wymagają, aby druk był aplikowany na materiałach, które będą poddawane obróbce termicznej, co jest trudne do osiągnięcia w procesie offsetowym. Co więcej, proces ten jest wolniejszy i bardziej kosztowny w porównaniu do fleksografii, co czyni go nieefektywnym w zastosowaniach, gdzie potrzebne są szybkie zmiany i drukowanie dużych nakładów. Technika ink-jet, choć rozwijająca się, nie oferuje takiej samej jakości i efektywności przy dużych produkcjach etykiet. Z kolei tampondruk, mimo że świetnie sprawdza się w drukowaniu na nierównych powierzchniach, również nie jest odpowiedni dla masowej produkcji etykiet termokurczliwych ze względu na ograniczenia w szybkości i kosztach. Osoby wybierające metody drukarskie często mylą wydajność z jakością, co prowadzi do błędnych wyborów technologicznych. W kontekście etykietowania termokurczliwego, elastyczność i szybkość to kluczowe czynniki, które fleksografia spełnia najlepiej, podczas gdy inne techniki mają swoje ograniczenia, które czynią je mniej odpowiednimi.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej