Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik ekonomista
  • Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
  • Data rozpoczęcia: 21 maja 2025 19:15
  • Data zakończenia: 21 maja 2025 19:44

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Na jakim etapie cyklu życia produktu odnotowuje się największy przyrost sprzedaży, gdy działania marketingowe mają na celu ciągłe zwiększanie udziału produktu na rynku?

A. Wzrostu
B. Dojrzałości
C. Spadku
D. Wprowadzenia
Analiza odpowiedzi na pytanie dotyczące cyklu życia produktu ujawnia szereg nieporozumień związanych z różnymi jego fazami. Faza spadku związana jest z malejącą sprzedażą, co jest konsekwencją nasycenia rynku, zmieniających się preferencji konsumentów lub pojawienia się nowych, lepszych produktów. W tym etapie działania marketingowe są zazwyczaj ograniczone, a celem jest minimalizacja strat, a nie aktywne zwiększanie udziału w rynku. Takie podejście jest sprzeczne z założeniem pytania. Faza dojrzałości, chociaż charakteryzuje się stabilną sprzedażą, jest już etapem, w którym produkty osiągnęły szczyt swojego potencjału rynkowego. Działania marketingowe koncentrują się raczej na utrzymaniu udziału w rynku, a nie na jego powiększaniu. Wprowadzenie to początkowa faza, w której produkt debiutuje na rynku, a sprzedaż jest zazwyczaj niewielka i niestabilna, co również nie odpowiada na postawione pytanie. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich nieprawidłowych wniosków, to mylenie celów działań marketingowych w różnych fazach cyklu życia produktu oraz niewłaściwe postrzeganie dynamiki wzrostu sprzedaży. Kluczowe jest zrozumienie, że faza wzrostu to moment intensywnego rozwoju i ekspansji, w przeciwieństwie do fazy dojrzałości czy spadku, gdzie strategie marketingowe i cele są diametralnie inne.

Pytanie 2

W II kwartale 2018 r. przedsiębiorstwo planuje zmniejszenie kosztów obsługi magazynu o 10%, a utrzymania budynku o 5% w stosunku do kosztów z poprzedniego kwartału, natomiast koszty utrzymania sprzętu planuje na tym samym poziomie. Korzystając z danych zamieszczonych w tabeli oblicz, ile wyniosą całkowite koszty utrzymania magazynu w II kwartale 2018 r.

Koszty utrzymania magazynu w I kwartale 2018 r.
Lp.Rodzaj kosztuWartość w zł
1.Obsługa magazynu8 000,00
2.Utrzymanie budynku21 000,00
3.Utrzymanie sprzętu4 000,00
Razem33 000,00

A. 31 150,00 zł
B. 28 050,00 zł
C. 33 000,00 zł
D. 34 850,00 zł
Obliczenie całkowitych kosztów utrzymania magazynu w II kwartale 2018 r. wymaga uwzględnienia planowanych zmniejszeń kosztów. Koszty obsługi magazynu zostaną zmniejszone o 10%, co jest zgodne z praktykami zarządzania kosztami, które koncentrują się na efektywności operacyjnej. Koszty utrzymania budynku mają być zredukowane o 5%, co również pokazuje dążenie do optymalizacji wydatków. Z kolei utrzymanie sprzętu, pozostające na tym samym poziomie, podkreśla znaczenie ciągłości operacyjnej, co jest kluczowe dla efektywności magazynów. Po przeprowadzeniu szczegółowych obliczeń, sumując zmodyfikowane koszty, uzyskujemy kwotę 31 150,00 zł. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce może być analiza kosztów w firmach zajmujących się logistyką, gdzie regularne przeglądy wydatków są niezbędne do utrzymania konkurencyjności na rynku. Dobre praktyki sugerują także, aby przedsiębiorstwa regularnie monitorowały i aktualizowały swoje budżety, co pozwala na szybsze reagowanie na zmiany w otoczeniu rynkowym.

Pytanie 3

Firma stosuje system wynagrodzeń akordowych dla swoich pracowników. Stawka podstawowa wynosi 20 zł za godzinę, a norma czasu pracy to 5 minut na sztukę. W danym miesiącu pracownik wyprodukował 2 400 sztuk wyrobów. Jakie będzie wynagrodzenie brutto tego pracownika?

A. 4 800,00 zł
B. 24 000,00 zł
C. 2 400,00 zł
D. 4 000,00 zł
Żeby obliczyć wynagrodzenie brutto pracownika w systemie akordowym, najpierw musimy ustalić, ile czasu zajęło mu zrobienie wszystkich wyrobów. W tej sytuacji norma to 5 minut na sztukę. Pracownik zrobił 2400 sztuk, no i wychodzi na to, że całkowity czas pracy to 2400 szt. razy 5 minut, co daje nam 12000 minut. Potem musimy przekonwertować to na godziny, czyli 12000 minut dzielimy przez 60 minut, co daje 200 godzin. Stawka podstawowa to 20 zł za godzinę, więc do obliczenia wynagrodzenia brutto robimy 200 godzin razy 20 zł i wychodzi 4000 zł. Taki akordowy system wynagradzania ma sens, bo nagradza ludzi za konkretne osiągnięcia w produkcji, co naprawdę motywuje do lepszej pracy. W praktyce często stosują to w fabrykach, gdzie jak osiągniesz normę, to cała ekipa jest zadowolona, a koszty są niższe, a jakość lepsza.

Pytanie 4

Korzystając z zamieszczonego fragmentu Ustawy Kodeks Pracy, można stwierdzić, że łączny tygodniowy czas pracy z uwzględnieniem godzin nadliczbowych nie może przeciętnie przekroczyć

Art. 129.
§ 1. Czas pracy nie może przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 4 miesięcy, z zastrzeżeniem art. 135–138, 143 i 144.
(…)
Art. 131.
§ 1. Tygodniowy czas pracy łącznie z godzinami nadliczbowymi nie może przekraczać przeciętnie 48 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym.

A. 48 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym.
B. 40 godzin w 4-miesięcznym okresie rozliczeniowym.
C. 40 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym.
D. 38 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym.
Odpowiedź 48 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym jest poprawna, ponieważ zgodnie z Kodeksem Pracy, łączny tygodniowy czas pracy, uwzględniający godziny nadliczbowe, nie może przeciętnie przekraczać 48 godzin. Art. 131 § 1 Kodeksu Pracy ustanawia ten limit, aby zapewnić pracownikom odpowiednie warunki pracy i odpoczynku. Należy pamiętać, że normy te mają bezpośrednie zastosowanie w organizacji czasu pracy w firmach. Pracodawcy zobowiązani są do monitorowania czasu pracy swoich pracowników, by przestrzegać powyższych przepisów. Przykładem może być wdrożenie systemu ewidencji czasu pracy, który pozwala na bieżąco kontrolować godziny pracy oraz nadgodziny, co jest kluczowe dla zachowania zgodności z prawem. W praktyce warto również stosować elastyczne formy zatrudnienia, które nie tylko pomagają w zarządzaniu czasem pracy, ale także w podnoszeniu efektywności zespołów. Poprzez wdrażanie standardów dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy oraz poszanowania przepisów prawa pracy, organizacje mogą tworzyć zdrowsze i bardziej zrównoważone środowisko pracy.

Pytanie 5

W przypadku likwidacji jednostki organizacyjnej, jakie działania są niezbędne w zarządzaniu dokumentacją?

A. Zatrudnienie nowych pracowników
B. Zwiększenie produkcji
C. Sporządzenie protokołu likwidacyjnego
D. Zwiększenie nakładów inwestycyjnych
W momencie likwidacji jednostki organizacyjnej, kluczowym działaniem związanym z zarządzaniem dokumentacją jest sporządzenie protokołu likwidacyjnego. Taki protokół jest niezbędny, ponieważ formalizuje proces zamykania działalności i dokumentuje wszystkie istotne aspekty związane z zakończeniem funkcjonowania jednostki. Przede wszystkim protokół likwidacyjny powinien zawierać szczegółowy opis stanu majątku firmy, w tym inwentarza, zobowiązań oraz należności. Dodatkowo, w protokole należy uwzględnić informacje o zakończeniu umów z kontrahentami, pracownikami oraz innymi podmiotami. Jest to również dokument, który może być wymagany przez organy podatkowe, sądy czy inne instytucje kontrolne, aby potwierdzić, że proces likwidacji przebiegł zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Sporządzenie takiego protokołu to również dobra praktyka, która pozwala na uniknięcie późniejszych nieporozumień czy problemów prawnych związanych z likwidacją. Z mojego doświadczenia, takie dokumenty stanowią bazę do rozliczenia się z wszelkimi zobowiązaniami i są kluczowe w zarządzaniu dokumentacją w jednostce, która zakończyła swoją działalność.

Pytanie 6

Zgodnie z zapisami Kodeksu pracy, pracodawca na podstawie zawartej z pracownikiem umowy o pracę jest zobowiązany do wypłaty wynagrodzenia

A. najpóźniej do 30. dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni
B. najpóźniej do 15. dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni
C. co najmniej raz w miesiącu, w ustalonym z góry i stałym terminie
D. raz w miesiącu, w terminie i miejscu ustalonym przez pracownika
Odpowiedzi, które sugerują inne terminy wypłaty wynagrodzenia, nie są zgodne z przepisami Kodeksu pracy. W szczególności, nieprawidłowe jest twierdzenie, że wynagrodzenie może być wypłacane najpóźniej do 15. dnia każdego miesiąca za poprzedni miesiąc. Kodeks pracy jasno określa, że wynagrodzenie powinno być wypłacane co najmniej raz w miesiącu, w ustalonym z góry terminie, co wyklucza jakiekolwiek opóźnienia dotyczące wypłaty w stosunku do ustalonych dat. Z kolei stwierdzenie, że wynagrodzenie powinno być wypłacane raz w miesiącu w miejscu i terminie określonym przez pracownika, może prowadzić do wielu nieporozumień i problemów organizacyjnych. To pracodawca jest odpowiedzialny za ustalenie terminu i miejsca wypłaty wynagrodzenia, co zapewnia spójność i porządek w zarządzaniu finansami w firmie. Ponadto, twierdzenie, że wynagrodzenie może być wypłacane do 30. dnia każdego miesiąca, również mija się z celem, ponieważ takie praktyki mogą naruszać przepisy dotyczące terminowości wypłat. W praktyce, stosowanie się do ustalonych terminów jest kluczowe dla utrzymania relacji bez konfliktów oraz zgodności z obowiązującym prawem. Ważne jest, aby pracownicy byli świadomi swoich praw i obowiązków w tym zakresie, co pomoże w uniknięciu sytuacji, które mogą prowadzić do niezadowolenia oraz sporów z pracodawcą.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 8

Kiedy udzielasz pierwszej pomocy osobie, która została oparzona wrzątkiem, co powinieneś zrobić w pierwszej kolejności?

A. podać środki przeciwbólowe
B. schłodzić miejsce oparzenia zimną wodą
C. posmarować ranę tłuszczem
D. zdezynfekować ranę alkoholem
Schłodzenie miejsca oparzenia zimną wodą to naprawdę ważna rzecz w pierwszej pomocy. Pomaga to obniżyć temperaturę tkanek, co z kolei zmniejsza uszkodzenia i łagodzi ból. Jak podają zalecenia Europejskiej Rady Resuscytacji, trzeba natychmiast przepłukiwać to miejsce zimną wodą przez przynajmniej 10-20 minut. Im szybciej to zrobisz po oparzeniu, tym lepiej, bo ogranicza szkody po wrzątku. Pamiętaj, że woda ma być chłodna, ale nie lodowata, bo zbyt niskie temperatury mogą zrobić ci więcej szkody. Lepiej unikać używania lodu, bo to może prowadzić do odmrożeń. Po schłodzeniu warto delikatnie osuszyć ranę czystym, miękkim materiałem i zakryć ją suchym opatrunkiem. Jak oparzenie jest poważne, to trzeba szybko wezwać pomoc medyczną i nie ma co zwlekać.

Pytanie 9

Wprowadzenie nowych produktów na świeże rynki zbytu odnosi się do strategii

A. rozwoju produktu
B. dywersyfikacji
C. penetracji rynku
D. rozwoju rynku
Rozwój produktu koncentruje się na wprowadzaniu nowych lub ulepszonych produktów na już istniejące rynki. Chociaż może wydawać się, że jest to podobne do dywersyfikacji, to jednak nie obejmuje on wprowadzania produktów na nowe rynki, co czyni tę odpowiedź niepoprawną. W kontekście rozwoju rynku, strategia ta skupia się na poszerzaniu zasięgu istniejących produktów do nowych grup klientów lub regionów bez wprowadzania nowych produktów. W związku z tym, rozwój rynku nie odnosi się do wprowadzenia całkowicie nowych ofert. Penetracja rynku natomiast dotyczy strategii zwiększania udziału w istniejących rynkach poprzez agresywne działania marketingowe, obniżanie cen lub poprawę jakości usług. Tego rodzaju podejście nie koncentruje się na wprowadzaniu nowości. Typowym błędem myślowym, który może prowadzić do wyboru rozwoju produktu, jesteśmy przekonani, że tworzenie nowych produktów automatycznie wiąże się z eksploracją nowych rynków. Jednak rozwój produktu w obrębie znanego rynku nie spełnia wymagania w zakresie dywersyfikacji, która wymaga zarówno innowacji, jak i poszerzenia geograficznego oraz kategorii produktowej. Dobrym przykładem jest firma, która produkuje napoje, decydując się na wprowadzenie nowej linii napojów energetycznych zarówno w kraju, jak i na rynkach zagranicznych, co idealnie obrazuje dywersyfikację.

Pytanie 10

W sklepie z odzieżą doszło do zwarcia w instalacji elektrycznej. Kto może przeprowadzić naprawę?

A. osoba posiadająca uprawnienia energetyczne
B. menedżer sklepu
C. absolwent szkoły technicznej o profilu elektrycznym
D. pracownik wyznaczony przez menedżera
Osoba posiadająca uprawnienia energetyczne jest odpowiedzialna za wykonywanie prac związanych z instalacjami elektrycznymi, w tym naprawy po awariach, takich jak zwarcia. W Polsce, zgodnie z przepisami prawa, każda osoba przystępująca do wykonywania prac przy urządzeniach energetycznych musi posiadać odpowiednie uprawnienia, które są potwierdzane przez Urząd Dozoru Technicznego (UDT) lub inny odpowiedni organ. Przykładowo, osoba z uprawnieniami E, D lub z certyfikatami SEP (Stowarzyszenie Elektryków Polskich) jest w stanie przeprowadzić takie naprawy zgodnie z obowiązującymi normami bezpieczeństwa i techniki. Posiadanie takich uprawnień wiąże się z koniecznością odbycia szkoleń i zdań egzaminów, co gwarantuje, że dana osoba ma odpowiednią wiedzę na temat zasad działania instalacji elektrycznych oraz procedur postępowania w przypadku awarii. Praktyczne zastosowanie wiedzy w tym zakresie jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa oraz minimalizacji ryzyka dodatkowych uszkodzeń lub wypadków w miejscu pracy.

Pytanie 11

Tabela zawiera wybrane pozycje bilansowe. Ustalona na jej podstawie wartość aktywów trwałych wynosi

L.p.AktywaWartość
w złotych
L.pPasywaWartość
w złotych
1.Oprogramowanie komputerów100 000,001.Kapitał podstawowy200 000,00
2.Środki trwałe200 000,002.Kapitał zapasowy120 000,00
3.Zapasy50 000,003.Wynik finansowy60 000,00
4.Należności krótkoterminowe30 000,00
SUMA380 000,00SUMA380 000,00

A. 300 000 zł
B. 180 000 zł
C. 250 000 zł
D. 380 000 zł
Poprawna odpowiedź to 300 000 zł, co wynika z analizy struktury aktywów trwałych w bilansie. Aktywa trwałe obejmują środki trwałe, takie jak nieruchomości, maszyny oraz oprogramowanie komputerowe. W przypadku podanego pytania, wartość aktywów trwałych została ustalona jako suma wartości oprogramowania komputerowego oraz środków trwałych. W praktyce, dokładne ustalenie wartości aktywów trwałych jest kluczowe dla zdrowia finansowego firmy oraz jej zdolności do generowania zysków w dłuższym okresie. Firmy powinny regularnie przeglądać tę wartość, aby móc odpowiednio zarządzać swoimi zasobami i planować przyszłe inwestycje. Zgodnie z aktualnymi standardami rachunkowości, aktywa trwałe są często amortyzowane, co należy uwzględnić w bilansie oraz przy podejmowaniu decyzji strategicznych. Zrozumienie tych pojęć jest niezbędne dla każdego, kto zajmuje się finansami przedsiębiorstwa.

Pytanie 12

Przełożony, który prowadzi zespół, wykorzystując negatywne bodźce, narzucając zakres działań, nie pozwalając podwładnym na udział w podejmowaniu decyzji oraz nie określając kryteriów oceny, jest

A. liberałem
B. doradcą
C. demokratą
D. autokratą
Odpowiedź 'autokrata' jest poprawna, ponieważ ten styl zarządzania charakteryzuje się dominującą rolą lidera, który podejmuje wszystkie kluczowe decyzje, nie angażując zespołu w procesy decyzyjne. Przełożony, który stosuje bodźce negatywne oraz narzuca zakres czynności, działa w sposób, który może obniżać morale pracowników i prowadzić do frustracji. W środowisku pracy, które stawia na autokratyczne podejście, pracownicy czują się często niedoceniani, ponieważ ich opinie i pomysły nie są brane pod uwagę. Dobrym przykładem zastosowania tego stylu może być sytuacja, w której lider w kryzysie decyduje się na szybkie działania bez konsultacji z zespołem, co może być uzasadnione w sytuacjach wymagających natychmiastowej reakcji. Niemniej jednak, długofalowo takie podejście może prowadzić do wysokiej rotacji pracowników oraz obniżenia zaangażowania, co jest niezgodne z zaleceniami dobrych praktyk w zarządzaniu, które promują współpracę i zaangażowanie zespołu w podejmowanie decyzji.

Pytanie 13

Przedsiębiorca otrzymał od kontrahenta zagranicznego fakturę za zakupione towary na kwotę 6000 euro.
Zobowiązanie zostało spłacone z rachunku bankowego przedsiębiorcy, prowadzonego w PLN, po przeliczeniu według odpowiedniego kursu waluty. Na podstawie fragmentu tabeli kursów walut banku przedsiębiorcy oblicz wartość transakcji w walucie polskiej.

Tabela kursów walut banku przedsiębiorcy
(fragment)
Kod walutyKurs
kupnasprzedaży
1 EUR4,07664,1590

A. 1 471,81 zł
B. 24 459,60 zł
C. 24 954,00 zł
D. 1 442,65 zł
Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z kilku nieporozumień związanych z procesem przeliczania walut. Wiele osób może pomylić się, stosując niewłaściwy kurs walutowy. Na przykład, niektórzy mogą błędnie przyjąć kurs kupna zamiast kursu sprzedaży, co prowadzi do obliczeń niezgodnych z rzeczywistą wartością transakcji. Warto pamiętać, że kurs sprzedaży jest stosowany w przypadku, gdy przedsiębiorca nabywa walutę od banku, a więc to on powinien być podstawą do przeliczeń. Ponadto, powielanie błędów arytmetycznych lub niepoprawne zaokrąglanie kwot, również mogą prowadzić do błędnych wyników. W przypadku podanych odpowiedzi, wielu mogło mylnie zinterpretować nominalną wartość transakcji jako całkowity koszt, nie uwzględniając, że przeliczenie musi być oparte na odpowiednim kursie. Zrozumienie standardów rynkowych i zasad przeliczania walut jest kluczowe dla księgowych oraz przedsiębiorców, aby mogli podejmować świadome decyzje finansowe i minimalizować ryzyko związane z nieprawidłowym raportowaniem transakcji. Dlatego istotnym elementem obsługi transakcji międzynarodowych jest ciągłe śledzenie kursów walut oraz znajomość regulacji dotyczących ich stosowania.

Pytanie 14

Cementownia używa 3 kg gliny do wytworzenia jednej cegły. Na początku miesiąca dysponuje zapasem gliny wynoszącym 5 000 kg, a planowany zapas na koniec to 10 000 kg. Ile kilogramów gliny należy nabyć, jeżeli w ciągu miesiąca przewiduje się produkcję 10 000 cegieł?

A. 35 000 kg
B. 40 000 kg
C. 45 000 kg
D. 10 000 kg
Sposób rozwiązywania problemu związany z obliczaniem zapotrzebowania na surowce, taki jak glina, wymaga dokładnego uwzględnienia wszystkich elementów, które mogą wpłynąć na finalny wynik. Niektóre z odpowiedzi z wykorzystaniem niewłaściwych kalkulacji mogą prowadzić do znaczących błędów. Na przykład, odpowiedzi, które sugerują zakup 40 000 kg lub 45 000 kg gliny, ignorują fakt, że część gliny jest już dostępna w zapasach początkowych. W przypadku obliczenia 40 000 kg, nie uwzględniono wyjściowego zapasu, co prowadzi do sztucznego zawyżenia zapotrzebowania. Z kolei 45 000 kg całkowicie nie uwzględnia, że 10 000 kg to planowany zapas końcowy. W praktyce, w procesach produkcyjnych kluczowe jest zrozumienie różnicy między ilością materiału potrzebną do wykonania danego zadania, a tym, co jest już dostępne lub co trzeba jeszcze przechowywać. Istotne jest również, aby dostosować zapasy do zmieniającego się popytu oraz planować zakupy w zgodzie z harmonogramem produkcji, aby uniknąć przestojów. Warto również zwrócić uwagę na zarządzanie łańcuchem dostaw, co ma kluczowe znaczenie dla efektywności logistycznej. W kontekście odpowiedzi 10 000 kg, pominięto całkowite zapotrzebowanie na glinę do produkcji cegieł, co jest klejowym błędem w alokacji zasobów. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla efektywnego zarządzania procesami produkcyjnymi.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 16

Producent zamierza wyprodukować w ciągu miesiąca 10 000 sztuk drewnianych palet. Ustalone normy techniczne zużycia drewna na jedną paletę wynoszą 0,035 m3. Posiada zapas początkowy drewna równy 70 m3, a planowany zapas końcowy to 100 m3. Ile metrów sześciennych drewna powinno być zakupione?

A. 180 m3
B. 280 m3
C. 250 m3
D. 380 m3
Żeby policzyć, ile drewna musimy kupić, na początku warto zorientować się, ile tego surowca nam potrzeba do wytworzenia palet. Mamy w planach zrobienie 10 000 palet i na jedną paletę potrzeba 0,035 m³ drewna. Więc całkowita ilość drewna to 10 000 razy 0,035 m³, co daje nam 350 m³. Potem musimy dodać zapas, który mamy na początku i na końcu. Startujemy z 70 m³, a w planie mamy mieć 100 m³ na koniec. Jak to się policzy? Bierzemy wzór: potrzebne drewno równa się (zużycie drewna plus zapas końcowy) minus zapas początkowy. Podstawiając nasze liczby, mamy (350 m³ plus 100 m³) minus 70 m³, co daje 380 m³. To się zgadza z tym, co mówi się o planowaniu produkcji – trzeba wiedzieć, ile surowców potrzebujemy, zanim zaczniemy pracować. Takie dokładne obliczenia są mega ważne, bo pomagają zaoszczędzić na kosztach i lepiej zarządzać zapasami w firmach produkcyjnych.

Pytanie 17

Zapas, który jest zgromadzony w celu uzyskania korzyści z powodu zmiany cen, to

A. zapas spekulacyjny
B. zapas sezonowy
C. zapas bieżący
D. zapas cykliczny
Zapas spekulacyjny to taki zapas, który firmy zbierają, żeby zarobić na zmianach cen. To trochę jak obstawianie, co się stanie na rynku – analizują, co mówią prognozy i trendy. Łatwy przykład to surowce – na przykład ropa czy metale szlachetne. Kiedy ceny są niskie, firmy kupują je, a potem sprzedają, gdy ceny rosną. Uważam, że umiejętne zarządzanie takimi zapasami jest mega ważne, zwłaszcza w branżach, gdzie wszystko się szybko zmienia. Dobrze jest, jak firmy regularnie sprawdzają, co się dzieje na rynku, żeby podejmować mądre decyzje dotyczące tych zapasów.

Pytanie 18

W grudniu pracownik zrealizował 168 godzin pracy zgodnie z ustalonym wymiarem czasu zatrudnienia przy stawce 28,00 zł/godz. oraz 10 godzin nadliczbowych w niedzielę z dodatkiem wynoszącym 100% wynagrodzenia. Jakie będzie wynagrodzenie brutto pracownika za grudzień?

A. 5 264,00 zł
B. 4 844,00 zł
C. 4 704,00 zł
D. 4 984,00 zł
Aby obliczyć wynagrodzenie brutto pracownika za grudzień, należy uwzględnić zarówno standardowe godziny pracy, jak i godziny nadliczbowe. W tym przypadku pracownik przepracował 168 godzin podstawowych przy stawce 28,00 zł za godzinę. Obliczamy wynagrodzenie za te godziny: 168 godzin x 28,00 zł/godz. = 4 704,00 zł. Pracownik również przepracował 10 godzin nadliczbowych w niedzielę, które są wynagradzane z dodatkowym 100% wynagrodzenia. Stawka za godzinę nadliczbową wynosi więc 28,00 zł x 2 = 56,00 zł. Obliczamy wynagrodzenie za godziny nadliczbowe: 10 godzin x 56,00 zł/godz. = 560,00 zł. Łącząc wynagrodzenie za godziny podstawowe i nadliczbowe, otrzymujemy: 4 704,00 zł + 560,00 zł = 5 264,00 zł. To obliczenie jest zgodne z obowiązującymi przepisami prawa pracy oraz normami wynagradzania za pracę w godzinach nadliczbowych, co podkreśla znaczenie przestrzegania przepisów w kontekście zatrudnienia.

Pytanie 19

W jaki sposób archiwizuje się dokumenty inwentaryzacyjne w firmie?

A. przez 5 lat
B. do momentu zatwierdzenia sprawozdania finansowego za dany rok obrotowy
C. na stałe
D. przez minimum 1 rok
Dokumenty inwentaryzacyjne, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa oraz standardami rachunkowości, powinny być archiwizowane przez okres co najmniej pięciu lat. Taki okres archiwizacji jest uzasadniony tym, że pozwala na odpowiednie zachowanie historii finansowej przedsiębiorstwa oraz umożliwia weryfikację danych w przypadku kontroli skarbowej lub audytu. Przykładowo, w przypadku zakupu materiałów, dokumenty potwierdzające inwentaryzację są kluczowe dla ustalenia kosztów oraz zapasów na dany rok obrotowy. W praktyce, organizacje powinny także dbać o ich odpowiednie zabezpieczenie, co może obejmować zarówno formę fizyczną, jak i cyfrową. Dobrymi praktykami są również tworzenie kopii zapasowych oraz stosowanie systemów zarządzania dokumentami elektronicznymi, co zwiększa efektywność przechowywania i odnajdywania potrzebnych informacji. Zachowanie dokumentów przez pięć lat zapewnia zgodność z przepisami oraz sprzyja transparentności w funkcjonowaniu firmy.

Pytanie 20

Stan zobowiązań w firmie przedstawia się w następujący sposób:
- zobowiązania wobec dostawców 12 000,00 zł
- zobowiązania z tytułu wynagrodzeń 8 000,00 zł
- kredyty bankowe długoterminowe 20 000,00 zł
Jakie jest procentowe udział zobowiązań długoterminowych w całkowitej kwocie zobowiązań?

A. 20 %
B. 50 %
C. 60 %
D. 30 %
Odpowiedź 50% jest poprawna, ponieważ udział zobowiązań długoterminowych w ogólnej wartości zobowiązań oblicza się, dzieląc wartość zobowiązań długoterminowych przez całkowite zobowiązania i mnożąc przez 100. W przedstawionym przypadku zobowiązania długoterminowe wynoszą 20 000 zł, a całkowite zobowiązania to suma zobowiązań wobec dostawców (12 000 zł), zobowiązań z tytułu wynagrodzeń (8 000 zł) oraz kredytów bankowych (20 000 zł), co daje 40 000 zł. Dlatego udział zobowiązań długoterminowych wynosi (20 000 zł / 40 000 zł) * 100 = 50%. W praktyce zrozumienie struktury zobowiązań jest kluczowe dla analizy płynności finansowej przedsiębiorstwa oraz jego zdolności do regulowania zobowiązań w przyszłości. Wartości te są również istotne dla inwestorów oraz instytucji finansowych, które oceniają ryzyko kredytowe firmy. Znajomość zasad obliczania udziałów różnych rodzajów zobowiązań jest niezbędna do prawidłowej analizy finansowej i podejmowania strategicznych decyzji zarządzających.

Pytanie 21

W zakładzie pracy 100 pracowników wykonujących jedną ośmiogodzinną zmianę wytworzyło 40 000 czekolad. Jaką wydajność pracy obliczamy na jedną roboczogodzinę?

A. 5 000 szt.
B. 50 szt.
C. 600 szt.
D. 300 szt.
W przypadku niepoprawnych odpowiedzi występują różne błędne założenia w obliczeniach wydajności pracy. Jeżeli na przykład ktoś wybrałby 300 sztuk, mógłby nie uwzględnić całkowitej liczby roboczogodzin, co prowadzi do zawyżenia wyniku. Ustalając wydajność, istotne jest sprowadzenie liczby wyprodukowanych jednostek do konkretnej jednostki czasu pracy, co powinno być kluczowym krokiem w procesie obliczeniowym. Podobnie, wybór 600 sztuk mógłby sugerować, że ktoś nie zrozumiał, że wydajność nie jest wartością absolutną, lecz wymaga odniesienia do roboczogodziny. W kontekście obliczeń ekonomicznych, każdy błąd w założeniach, na przykład przyjęcie niewłaściwej liczby roboczogodzin, prowadzi do znaczących odstępstw w wynikach. Przy obliczaniu wydajności ważne jest również zrozumienie, że czynniki takie jak przerwy w pracy, zmienność wydajności pracowników, czy różnice w jakości produkcji mogą wpływać na końcowy wynik. Właściwe zrozumienie tych dynamik jest kluczowe dla skutecznego zarządzania wydajnością pracy, co w konsekwencji przyczynia się do poprawy efektywności całego procesu produkcyjnego oraz osiągania lepszych wyników finansowych.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 23

Korzystając z danych zawartych w tabeli, ustal, jaką kwotę należy wpłacić do urzędu skarbowego z tytułu podatku VAT za maj 2015 roku.

WyszczególnienieWartość netto
(w zł)
Kwota podatku
VAT (w zł)
Zakup12 000,002 760,00
3 000,00150,00
Sprzedaż16 500,003 795,00
5 500,00275,00

A. 1 160,00 zł
B. 3 520,00 zł
C. 2 610,00 zł
D. 1 035,00 zł
Błędne odpowiedzi mogą wynikać z kilku nieporozumień związanych z obliczaniem podatku VAT. Wiele osób może błędnie uważać, że wystarczy po prostu przyjąć jedną z kwot jako VAT do zapłaty bez wcześniejszego wykonania dokładnych obliczeń. Kluczowe jest zrozumienie, że aby określić właściwą kwotę do zapłaty, należy najpierw zidentyfikować wartości podatku VAT należnego (pochodzącego ze sprzedaży) i naliczonego (związanego z zakupami). Możliwe, że niepoprawne odpowiedzi wynikają z błędnego dodawania lub odejmowania tych wartości. Często przedsiębiorcy mogą mylić VAT naliczony z VAT-em do zapłaty, co prowadzi do całkowicie błędnych obliczeń. To z kolei skutkuje przeinaczeniem rzeczywistych zobowiązań podatkowych. Dla przykładu, wybór kwoty 3 520,00 zł może sugerować, że osoba obliczająca VAT pomyliła się i zsumowała obie wartości zamiast je od siebie odjąć. Tego typu błędy mogą prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak niedopłata lub nadpłata podatku, co w praktyce może narazić przedsiębiorcę na dodatkowe kontrole ze strony urzędów skarbowych. Zrozumienie właściwej procedury obliczenia VAT-u jest niezbędne, aby prowadzić rzetelną gospodarkę finansową firmy i uniknąć problemów związanych z niezgodnościami w deklaracjach podatkowych.

Pytanie 24

Która zasada w planowaniu odnosi się do dążenia do osiągnięcia najlepszych rezultatów w określonych warunkach przy ustalonych nakładach poniesionych w celu ich realizacji?

A. Zasada realności planu
B. Zasada koncentracji
C. Zasada elastyczności
D. Zasada gospodarności
Wybór innych zasad planowania może prowadzić do nieporozumień dotyczących efektywności i alokacji zasobów. Zasada realności planu koncentruje się na konieczności tworzenia realistycznych, praktycznych planów, uwzględniających dostępne zasoby i ograniczenia. Choć jest to istotna zasada, nie odnosi się bezpośrednio do maksymalizacji wyników przy określonych nakładach, co jest kluczowym elementem zasady gospodarności. Zasada elastyczności wskazuje na potrzebę dostosowywania się do zmieniających się warunków rynkowych, co jest bez wątpienia istotne, jednakże elastyczność sama w sobie nie gwarantuje osiągnięcia najlepszych wyników przy minimalnych kosztach. Zasada koncentracji polega na skupieniu się na kluczowych obszarach działalności, co może prowadzić do efektywności, ale nie zawsze przekłada się na oszczędności czy maksymalizację wyników. Właściwe zrozumienie tych zasad wymaga głębszej analizy, aby uniknąć pułapek myślowych. Często błędnie zakłada się, że elastyczność i koncentracja są wystarczające do osiągnięcia sukcesu, podczas gdy w rzeczywistości kluczowe jest równoczesne stosowanie zasady gospodarności, aby zapewnić, że każdy wysiłek przynosi optymalne rezultaty w kontekście kosztów, co jest fundamentalne w każdym procesie planowania strategicznego.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 26

Na podstawie zamieszczonego rachunku do umowy o dzieło oblicz, ile wyniesie podstawa opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Rachunek do umowy o dzieło
Wynagrodzenie brutto (przychód w zł)2 000,00
Koszty uzyskania przychodu (20%)
Podstawa opodatkowania
Należna zaliczka na podatek dochodowy
Wynagrodzenie netto (do wypłaty)

A. 800,00 zł
B. 2 400,00 zł
C. 400,00 zł
D. 1 600,00 zł
Wybór odpowiedzi, który nie wskazuje na prawidłową podstawę opodatkowania, może wynikać z kilku nieporozumień dotyczących obliczeń związanych z umową o dzieło. Często pojawia się mylne przekonanie, że koszty uzyskania przychodu są stałe i niezmienne, co prowadzi do błędnych kalkulacji. W rzeczywistości, zgodnie z przepisami prawa, koszty te wynoszą 20% wynagrodzenia brutto, co w przypadku wynagrodzenia 2 000,00 zł daje kwotę 400,00 zł. Odjęcie tej kwoty jest kluczowe, aby uzyskać prawidłową podstawę opodatkowania. Niektórzy mogą również mylnie sądzić, że inne koszty, takie jak składki na ubezpieczenie społeczne, powinny być uwzględnione na tym etapie, co jest błędem. Koszty uzyskania przychodu są osobno regulowane przez przepisy i nie można ich łączyć z innymi wydatkami. Ponadto, obliczenie podstawy opodatkowania wymaga staranności i dokładności. Właściwe podejście do tych obliczeń jest nie tylko ważne z perspektywy prawnej, ale również ma kluczowe znaczenie dla zarządzania swoim budżetem osobistym oraz planowania finansowego. Warto również zasięgnąć porady specjalisty ds. podatków, aby upewnić się, że rozumienie przepisów jest prawidłowe i zgodne z najnowszymi regulacjami.

Pytanie 27

Na podstawie informacji zawartych w tabeli ustal, jaka będzie wartość rozrachunków z urzędem skarbowym z tytułu podatku VAT?

WyszczególnienieWartość w zł
Wartość netto zakupionych towarów1 000,00
Kwota podatku VAT ujętych w fakturach zakupu230,00
Wartość brutto zakupionych towarów1 230,00
Wartość netto sprzedanych towarów1 500,00
Kwota podatku VAT ujętych w fakturach sprzedaży345,00
Wartość brutto sprzedanych towarów1 845,00

A. 230 zł do zapłaty.
B. 345 zł do zwrotu.
C. 115 zł do zapłaty.
D. 330 zł do zwrotu.
Aby pomyślnie ustalić wartość rozrachunków z urzędem skarbowym z tytułu podatku VAT, kluczowe jest zrozumienie różnicy między podatkiem VAT należnym a naliczonym. W sytuacji, gdy podatek VAT należny przewyższa podatek VAT naliczony, należy zapłacić różnicę, co w tym przypadku wynosi 115 zł. Praktycznie oznacza to, że firma generuje więcej przychodów, które podlegają opodatkowaniu, niż wydatków, z których może odliczyć podatek. To podejście jest zgodne z zasadami rachunkowości i dobrą praktyką w zarządzaniu finansami przedsiębiorstwa. Zrozumienie tej różnicy jest kluczowe dla prawidłowego prowadzenia księgowości, co pozwala na uniknięcie problemów z urzędami skarbowymi. Na przykład, każda firma powinna regularnie analizować swoje rozrachunki VAT, aby na bieżąco monitorować swoje zobowiązania podatkowe oraz uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek podczas kontroli skarbowej. Warto również zaznaczyć, że poprawne ustalanie rozrachunków VAT jest nie tylko obowiązkiem prawnym, ale także wpływa na płynność finansową przedsiębiorstwa.

Pytanie 28

Przedsiębiorca, zajmujący się sprzedażą warzyw i owoców, opłaca podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. W miesiącu maju osiągnął przychody w wysokości 30 000 zł. Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ, ile wyniesie zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów osiąganych z tej działalności.

Rodzaj działalności gospodarczejStawka podatku dochodowego
od przychodów ewidencjonowanych
Działalność w zakresie
wolnych zawodów
20%
Działalność usługowa8,5%
Działalność wytwórcza5,5%
Działalność handlowa3,0%

A. 6 000 zł
B. 900 zł
C. 2 550 zł
D. 1 500 zł
Wybór odpowiedzi innych niż 900 zł może wynikać z nieporozumień dotyczących obliczeń podatkowych oraz stosowania odpowiednich stawek ryczałtu. Na przykład, odpowiedzi takie jak 1 500 zł, 6 000 zł czy 2 550 zł mogą być wynikiem błędnego przyjęcia nieprawidłowej stawki podatkowej lub błędnego zrozumienia zasad obliczania zryczałtowanego podatku dochodowego. Odpowiedzi 1 500 zł sugeruje pomnożenie przychodu przez 5%, co jest nieprawidłowe w kontekście działalności handlowej. Odpowiedź 6 000 zł mogłaby wynikać ze pomylenia stawek dla działalności usługowej, gdzie stawka wynosi 20%, a 2 550 zł może być wynikiem błędnego pomnożenia przychodu przez inną stawkę, na przykład 8,5%. Takie błędy myślowe mogą prowadzić do poważnych konsekwencji finansowych, dlatego kluczowe jest zrozumienie, że każda branża ma swoje specyficzne stawki podatkowe. Znajomość tych stawek jest niezbędna do prawidłowego obliczania zobowiązań podatkowych. Przedsiębiorcy powinni korzystać z wiarygodnych źródeł informacji oraz systematycznie aktualizować swoją wiedzę na temat przepisów podatkowych, aby unikać kosztownych pomyłek i zapewnić sobie zgodność z prawem.

Pytanie 29

Jaką deklarację należy wypełnić, aby zarejestrować nowego pracownika w systemie ubezpieczeń społecznych oraz zdrowotnych?

A. ZUS DRA
B. ZUS RZA
C. ZUS ZUA
D. ZUS RCA
Deklaracja ZUS ZUA jest dokumentem, który należy złożyć w celu zgłoszenia nowego pracownika do ubezpieczeń społecznych oraz zdrowotnych. Umożliwia ona pracodawcom formalne rozpoczęcie zatrudnienia nowej osoby, co jest niezbędne do zapewnienia jej prawidłowego ubezpieczenia. ZUS ZUA dotyczy zarówno osób zatrudnionych na umowę o pracę, jak i na umowy cywilnoprawne, co czyni go uniwersalnym narzędziem w obszarze zgłaszania pracowników. W praktyce, po wypełnieniu formularza ZUS ZUA, pracodawca ma obowiązek dostarczyć go do ZUS w ciągu 7 dni od dnia rozpoczęcia pracy przez nowego pracownika. Gdy tego nie uczyni, naraża się na kary finansowe oraz na problemy z ewentualnymi roszczeniami ze strony pracownika w przyszłości. Warto podkreślić, że w przypadku zatrudnienia więcej niż jednego pracownika w tym samym czasie, każdy z nich musi być zgłoszony na osobnym formularzu ZUS ZUA. Przestrzeganie procedur związanych z rejestracją pracowników to kluczowy element zarządzania kadrami oraz prowadzenia działalności gospodarczej.

Pytanie 30

Substancja stosowana do kolorowania tkanin w firmie zajmującej się produkcją kolorowych materiałów jest klasyfikowana jako

A. materiały
B. półprodukty
C. wyroby gotowe
D. towary
Odpowiedź 'materiały' jest poprawna, ponieważ farby używane do barwienia tkanin są klasyfikowane jako surowce, które w procesie produkcji przekształcają się w wyroby gotowe. W kontekście przedsiębiorstwa zajmującego się produkcją tkanin, materiały to substancje wykorzystywane w procesach produkcyjnych, które mogą obejmować farby, barwniki, czy inne składniki chemiczne. Na przykład, w branży tekstylnej, farby te są kluczowe dla uzyskania odpowiednich kolorów i właściwości tkanin. Zgodnie z normami jakościowymi, takimi jak ISO 9001, stosowanie odpowiednich materiałów wpływa na jakość końcowego produktu oraz na wydajność produkcji. Materiały, które są używane w procesie, powinny być zgodne z normami ekologicznymi, co również wpływa na decyzje dotyczące ich wyboru w przemyśle tekstylnym. Dobrze dobrane materiały mogą poprawić nie tylko estetykę, ale i trwałość tkanin.

Pytanie 31

W tabeli zamieszczono fragmenty rachunków do umowy o dzieło od czterech wykonawców. Który z nich otrzyma kwotę do wypłaty w wysokości 2 140,00 zł?

WyszczególnienieBeata MałekAdam RączkaMaria SzykułaPiotr Michalec
1Kwota brutto wynikająca z umowy2 000,002 500,002 200,002 400,00
2Koszt uzyskania przychodu1 000,00500,001 100,00480,00
3Podstawa opodatkowania (1-2)1 000,002 000,001 100,001 920,00
4Podatek dochodowy 18%180,00360,00198,00346,00
5Kwota do wypłaty (1-4)................................................

A. Adam Rączka.
B. Piotr Michalec.
C. Maria Szykuła.
D. Beata Małek.
Wybór innej odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego zasad obliczania kwoty netto w umowach o dzieło. Każdy wykonawca, którego rachunki były analizowane, ma inną kwotę brutto, od której należy odjąć podatek dochodowy, aby ustalić kwotę do wypłaty. Ważne jest, aby zrozumieć, że kwota do wypłaty nie jest bezpośrednio równa kwocie brutto, lecz musi uwzględniać obowiązujące przepisy podatkowe. Często pojawia się błąd polegający na mylnym założeniu, że kwota brutto jest równoważna kwocie netto, co prowadzi do błędnych wniosków. Niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z braku zrozumienia, jakie wartości są brane pod uwagę przy obliczeniach. Kiedy analizujemy wykonawców, należy wziąć pod uwagę zarówno stawki, jak i wysokości podatków, które mają zastosowanie. W przypadku Beaty Małek, Marii Szykuły czy Piotra Michalca, ich kwoty do wypłaty są inne, co jest wynikiem różnic w wysokości brutto i przekłada się na kwoty netto. W praktyce, aby uniknąć takich pomyłek, warto zawsze przeprowadzać dokładne obliczenia, mając na uwadze wszystkie czynniki wpływające na wynagrodzenia, takie jak podatki i inne odliczenia, co jest zgodne z najlepszymi praktykami rachunkowości.

Pytanie 32

W firmie, w której wprowadza się 40-godzinny tydzień pracy, zatrudnionych jest 10 pracowników produkcji, w tym 6 na pełny etat oraz 4 na pół etatu. Jeśli norma wydajności dla każdego pracownika wynosi 15 sztuk produktów na godzinę, to przewidywana ilość produkcji w miesiącu z 22 dniami roboczymi będzie wynosić

A. 2 640 sztuk
B. 21 120 sztuk
C. 26 400 sztuk
D. 3 300 sztuk
Aby obliczyć planowaną wielkość produkcji, należy uwzględnić zarówno pełnoetatowych pracowników, jak i tych zatrudnionych na pół etatu. W firmie zatrudnionych jest 6 pracowników na pełny etat, co przekłada się na 40 godzin pracy w tygodniu dla każdego z nich, co daje łącznie 240 godzin tygodniowo. Dodatkowo, 4 pracowników zatrudnionych na pół etatu pracują po 20 godzin tygodniowo, co daje dodatkowe 80 godzin. Łączny czas pracy w tygodniu wynosi zatem 320 godzin. W ciągu 22 dni roboczych, przy 5-dniowym tygodniu pracy, mamy 4,4 tygodni, co daje 140 godzin w miesiącu. Łączna wydajność pracy wynosi 15 sztuk na godzinę, co przy 320 godzinach pracy daje 4800 sztuk tygodniowo. Mnożąc przez 4,4 tygodnia, otrzymujemy planowaną wielkość produkcji wynoszącą 21 120 sztuk. Taki sposób kalkulacji jest standardem w zarządzaniu produkcją, ponieważ uwzględnia różne formy zatrudnienia oraz normy wydajności, co pozwala na efektywne planowanie i optymalizację procesów produkcyjnych.

Pytanie 33

Jaka jest wysokość podatku dochodowego od osób fizycznych w przypadku umowy o dzieło?

A. 23%
B. 18%
C. 20%
D. 50%
Wysokość podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu zawartej umowy o dzieło wynosi 18%. Jest to stawka wynikająca z przepisów polskiego prawa podatkowego, które określa zasady opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej oraz umów cywilnoprawnych. Umowa o dzieło, jako forma umowy cywilnoprawnej, jest opodatkowana na zasadach ogólnych, gdzie stawka wynosi 18% dla dochodów nieprzekraczających kwoty 120 000 zł rocznie. Warto zauważyć, że dla dochodów przekraczających tę kwotę zastosowanie ma stawka 32%. Przykładowo, jeśli osoba zarobi na umowie o dzieło 50 000 zł w danym roku, zapłaci 18% podatku od tej kwoty. W praktyce, przedsiębiorcy oraz osoby wykonujące prace na podstawie umowy o dzieło muszą pamiętać o kwestiach związanych z zaliczkami na podatek dochodowy oraz obowiązkiem składania zeznań rocznych. Dobrą praktyką jest korzystanie z usług księgowych, aby zapewnić zgodność z przepisami oraz optymalizację podatkową.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 35

W przedsiębiorstwie w ciągu roku sprawozdawczego wyprodukowano 200 jednostek wyrobu gotowego. Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ jednostkowy koszt wytworzenia wyrobu.

Pozycje kalkulacyjnePoniesione koszty (w zł)Koszt wytworzenia jednostki wyrobu (w zł)
materiały bezpośrednie5 0005 000,:200 =25
płace bezpośrednie8 0008 000,:200 =40
koszty wydziałowe3 0003 000,:200 =15
Techniczny koszt wytworzenia16 000

A. 90 zł
B. 80zł
C. 65 zł
D. 55 zł
Wybór odpowiedzi innej niż 80 zł wynika z nieporozumień dotyczących sposobu obliczania jednostkowego kosztu wytworzenia. Niektóre z błędnych odpowiedzi, takie jak 90 zł, 65 zł czy 55 zł, mogą sugerować, że nie uwzględniono wszystkich istotnych elementów kosztowych, bądź zastosowano nieprawidłowe metody kalkulacji. Niezrozumienie, że jednostkowy koszt wytworzenia to suma wszystkich kosztów produkcji podzielona przez liczbę wyprodukowanych wyrobów, prowadzi do zawyżania lub zaniżania tego wskaźnika. Może to skutkować błędnymi decyzjami dotyczącymi cen sprzedaży lub kalkulacji rentowności. Warto zwrócić uwagę, że jednostkowy koszt produkcji powinien obejmować zarówno materiały, jak i robociznę oraz koszty ogólne, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w obszarze rachunkowości zarządczej. Ignorowanie któregokolwiek z tych składników lub ich niewłaściwe oszacowanie może prowadzić do znacznych różnic w końcowym wyniku finansowym. Wskazanym jest, aby przed podjęciem decyzji o wyborze odpowiedzi, dokładnie przeanalizować dane i przemyśleć, jakie elementy wpływają na całkowity koszt produkcji.

Pytanie 36

Firma planuje wytworzyć 200 opakowań makaronu. Wymagana ilość mąki do wyprodukowania jednego opakowania wynosi 0,5 kg. Na początku miesiąca stan zapasu mąki wyniósł 0. Ile kilogramów mąki trzeba zakupić, aby na koniec miesiąca w magazynie pozostało 10 kg mąki?

A. 110 kg
B. 220 kg
C. 11 kg
D. 22 kg
Aby obliczyć, ile mąki należy zakupić, musimy najpierw określić całkowite zużycie mąki do produkcji 200 opakowań makaronu. Norma zużycia wynosi 0,5 kg na jedno opakowanie, więc dla 200 opakowań potrzebujemy 200 * 0,5 kg = 100 kg mąki. Magazyn na początku miesiąca nie ma żadnych zapasów, co oznacza, że całą wymaganą mąkę musimy zakupić. Jednak celem jest, aby na koniec miesiąca pozostało 10 kg mąki w magazynie. Dlatego musimy dodać tę wartość do całkowitego zapotrzebowania, co daje nam 100 kg + 10 kg = 110 kg. W praktyce, takie obliczenia są kluczowe dla zarządzania zapasami w przedsiębiorstwach produkcyjnych. Pomagają one w unikaniu zarówno nadwyżki, która może prowadzić do strat, jak i niedoboru, który mógłby zakłócić proces produkcji. Regularne monitorowanie zużycia materiałów oraz odpowiednie planowanie zakupów są zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 37

Dokument Zw - co oznacza zwrot wewnętrzny?

A. wydanie gotowych wyrobów do wykorzystania przez jednostkę
B. przyjęcie do magazynu materiałów, które nie zostały użyte w produkcji
C. przeniesienie gotowych wyrobów z produkcji do magazynu
D. wydanie materiałów z magazynu poza jednostkę
Dowód Zw, czyli zwrot wewnętrzny, jest dokumentem, który rejestruje przyjęcie do magazynu materiałów, które nie zostały wykorzystane w procesie produkcyjnym. Tego typu dokumentacja jest kluczowa dla poprawnego zarządzania zapasami oraz kontrolowania efektywności wykorzystania surowców. Przykład zastosowania: jeżeli podczas produkcji wyrobu gotowego wystąpią nadwyżki surowców, to ich zwrot do magazynu powinien być udokumentowany właśnie poprzez Dowód Zw. W praktyce, przyjęcie tych materiałów do magazynu umożliwia ich ponowne wykorzystanie w przyszłych zleceniach produkcyjnych, co obniża koszty i zwiększa efektywność operacyjną firmy. Zgodnie z normami, każdy zwrot powinien być dokładnie ewidencjonowany, co zapewnia przejrzystość procesów gospodarczych w jednostce. Dzięki temu można również prowadzić analizy dotyczące zużycia materiałów, co jest niezbędne do planowania przyszłych zakupów oraz optymalizacji procesów produkcyjnych.

Pytanie 38

Władze spółki to zgromadzenie wspólników, rada nadzorcza, komisja rewizyjna oraz zarząd

A. spółki komandytowej
B. jednostki samorządowego zakładu budżetowego
C. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością
D. państwowego przedsiębiorstwa
Władze samorządowego zakładu budżetowego, przedsiębiorstwa państwowego oraz spółki komandytowej różnią się od struktury zarządzania spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Samorządowe zakłady budżetowe działają na podstawie przepisów prawa dotyczących administracji publicznej, a ich władze są określone przez przepisy dotyczące jednostek sektora publicznego. Nie mają one zgromadzenia wspólników, ponieważ nie są jednostkami komercyjnymi i nie działają dla zysku. Przedsiębiorstwa państwowe, z kolei, są podmiotami, których właścicielem jest Skarb Państwa, a ich struktura zarządzania jest często bardziej złożona i kontrolowana przez organy państwowe, co również nie jest zgodne z modelem spółki z o.o. W przypadku spółki komandytowej, władze są inne, ponieważ spółka ta składa się z komplementariuszy i komandytariuszy, a zasady zarządzania są określone w umowie spółki. Przykładowo, w spółce komandytowej tylko komplementariusze mają pełną odpowiedzialność za długi spółki, podczas gdy komandytariusze odpowiadają tylko do wysokości wniesionego wkładu. To prowadzi do mylnego wyobrażenia o strukturze władz w tych podmiotach, co może skutkować błędnymi wnioskami w kontekście odpowiedzialności i podejmowania decyzji. Zrozumienie różnic między tymi formami prawnymi jest kluczowe dla właściwego podejścia do prowadzenia działalności gospodarczej oraz minimalizowania ryzyk związanych z odpowiedzialnością prawną.

Pytanie 39

W dniu 10.09.2012 r. przedsiębiorca nabył od zagranicznego dostawcy towary warte 1 000 Euro. Zobowiązanie wobec tego dostawcy zostało uregulowane 10.10.2012 r.
Kurs Euro:
10.09.2012 r. 1 Euro = 4,11 zł
10.10.2012 r. 1 Euro = 4,08 zł

W wyniku tej transakcji powstała

A. dodatnia różnica kursowa w wysokości 3 zł
B. ujemna różnica kursowa w wysokości 30 zł
C. dodatnia różnica kursowa w wysokości 30 zł
D. ujemna różnica kursowa w wysokości 3 zł
Odpowiedź jest poprawna, ponieważ w wyniku transakcji powstała dodatnia różnica kursowa. Przedsiębiorca zakupił towary o wartości 1 000 Euro. Kurs Euro w dniu zakupu wynosił 4,11 zł, co oznacza, że wartość transakcji wynosiła 4 110 zł (1 000 Euro x 4,11 zł). Zobowiązanie zostało uregulowane w dniu 10.10.2012 r., kiedy to kurs Euro wynosił 4,08 zł. W tej chwili wartość płatności wynosiła 4 080 zł (1 000 Euro x 4,08 zł). Różnica między wartością transakcji a wartością płatności wynosi 30 zł (4 110 zł - 4 080 zł), co wskazuje na dodatnią różnicę kursową. Tego typu różnice kursowe są istotnym zagadnieniem w rachunkowości, ponieważ mogą wpływać na wyniki finansowe przedsiębiorstwa. Praktyka pokazuje, że poprawne śledzenie różnic kursowych jest kluczowe dla analizy finansowej przedsiębiorstw, a także dla raportowania podatkowego zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF).

Pytanie 40

Z czym związana jest podstawa opodatkowania według podatku dochodowego od osób fizycznych?

A. wartość rynkowa nieruchomości, takiej jak mieszkanie lub grunt
B. przychód z pracy pomniejszony o składki ZUS oraz koszty uzyskania przychodu
C. miesięczne, podstawowe wynagrodzenie brutto pracownika
D. przychód netto ze sprzedaży towaru lub usługi pomniejszony o podatek VAT
Wybory błędnych odpowiedzi opierają się na mylnych założeniach dotyczących podstawy opodatkowania. Miesięczne, zasadnicze wynagrodzenie brutto pracownika, choć istotne w kontekście wynagrodzeń, nie stanowi ostatecznej podstawy opodatkowania, ponieważ nie uwzględnia odliczeń, które mogą znacznie obniżyć wysokość podatku. Wartość rynkowa nieruchomości, jak mieszkanie czy grunt, odnosi się do zupełnie innego rodzaju opodatkowania, jak podatek od nieruchomości, a nie podatku dochodowego od osób fizycznych. Co więcej, przychód netto ze sprzedaży towaru lub usługi pomniejszony o podatek VAT jest zagadnieniem właściwym dla podatku od towarów i usług (VAT), a nie podatku dochodowego, co powoduje dalsze nieporozumienie w zakresie opodatkowania. Kluczowym błędem myślowym w tych odpowiedziach jest zrozumienie, że różne formy przychodów i wydatków muszą być klasyfikowane zgodnie z odpowiednimi przepisami prawa podatkowego, co jest niezbędne do prawidłowego obliczenia zobowiązań fiskalnych. W praktyce, wiedza na temat zasadności odliczeń oraz różnicy między różnymi rodzajami przychodów jest niezbędna, aby uniknąć nieporozumień i błędów w rozliczeniach podatkowych.