Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 15 maja 2025 16:31
Data zakończenia: 15 maja 2025 16:43

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Który z programów do edycji grafiki rastrowej klasyfikowany jest jako freeware?

A. Adobe Photoshop

B. PhotoFiltre Studio

C. Corel Photo-Paint

D. AvancePaint

AvancePaint to program do obróbki grafiki rastrowej, który jest dostępny jako freeware, co oznacza, że użytkownicy mogą go pobrać i używać bez ponoszenia opłat licencyjnych. W przeciwieństwie do komercyjnych aplikacji, takich jak Adobe Photoshop czy Corel Photo-Paint, AvancePaint oferuje podstawowe funkcje edycyjne, które są wystarczające dla amatorów i użytkowników, którzy potrzebują prostych narzędzi do pracy z obrazami. Przykładowe zastosowania tego oprogramowania obejmują retuszowanie zdjęć, tworzenie prostych grafik oraz przygotowywanie obrazów do publikacji w internecie. W branży, w której liczy się dostępność narzędzi do edycji grafiki, AvancePaint staje się cenną alternatywą dla bardziej skomplikowanych programów. Przykłady profesjonalnych praktyk pokazują, że wiele osób, które dopiero zaczynają swoją przygodę z grafiką, korzysta z oprogramowania freeware, aby poznać podstawy edycji, zanim zdecydują się na inwestycje w bardziej zaawansowane rozwiązania.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

Przygotowując się do fotografowania na wyścigach konnych, warto zaopatrzyć się w

A. softbox

B. teleobiektyw

C. blendę

D. filtr połówkowy

Teleobiektyw to kluczowy element w fotografii sportowej, a szczególnie w kontekście wyścigów konnych. Dzięki dużemu zasięgowi, teleobiektywy pozwalają na uchwycenie detali z dużej odległości, co jest niezwykle istotne w dynamicznych sytuacjach, jakie mają miejsce podczas wyścigów. Używając teleobiektywu, fotograf może zbliżyć się do akcji, nie przeszkadzając zawodnikom, a także uzyskać atrakcyjne kadry, które podkreślają emocje i dramatyzm rywalizacji. Przykładowo, używając obiektywu o ogniskowej 200 mm lub większej, można uchwycić nie tylko same konie, ale także wyraz twarzy jeźdźców czy reakcje widowni. Warto również pamiętać, że teleobiektywy często oferują dużą przysłonę, co umożliwia uzyskanie pięknego efektu bokeh, wyróżniającego obiekty na tle rozmytego otoczenia. W kontekście dobrych praktyk w fotografii sportowej, teleobiektywy są standardem, który pozwala na uchwycenie akcji w najlepszej jakości, co jest niezbędne dla profesjonalnych fotografów.

Pytanie 4

Rejestrację obrazów w technologii HDR należy wykonać, gdy

A. konieczne jest wykorzystanie bracketingu głębi ostrości

B. zakres tonalny fotografowanej sceny jest mniejszy od zakresu tonalnego przenoszonego przez matrycę

C. konieczne jest zastosowanie formatu RAW przy zdjęciach

D. zakres tonalny fotografowanej sceny przewyższa zakres tonalny przenoszony przez matrycę

Koncepcja bracketingu głębi ostrości nie ma bezpośredniego związku z techniką HDR. Bracketing głębi ostrości polega na wykonywaniu serii zdjęć z różnymi punktami ustawienia ostrości, co jest użyteczne w sytuacjach, gdy chcemy uzyskać idealnie ostry obraz na różnych płaszczyznach. Zastosowanie tej techniki w przypadku scen o dużym kontraście tonalnym, które wymagałyby HDR, byłoby błędne. Z kolei stwierdzenie, że rozpiętość tonalna fotografowanej sceny jest mniejsza od rozpiętości tonalnej przenoszonej przez matrycę, jest mylące, ponieważ w takich warunkach nie zachodzi potrzeba rejestracji HDR. W przypadku scen, gdzie rozpiętość tonalna jest mniejsza, standardowe zdjęcia powinny być wystarczające. Co więcej, pomysł, że aby uzyskać HDR, wystarczy użycie formatu RAW, jest uproszczeniem, gdyż kluczowym aspektem pozostaje różnica w ekspozycji między zdjęciami, a nie sam format pliku. Dla efektywnego uchwycenia detali w szerokim zakresie tonalnym, konieczne jest zrozumienie, że HDR to nie tylko kwestia formatu, ale przede wszystkim odpowiedniego zarządzania ekspozycją i kompozycją obrazu.

Pytanie 5

Jaką minimalną liczbę pikseli trzeba uzyskać do wykonania zdjęcia, które będzie drukowane w formacie 10 x 50 cali, przy rozdzielczości 300 dpi, bez potrzeby interpolacji danych?

A. 100 Mpx

B. 50 Mpx

C. 10 Mpx

D. 30 Mpx

Aby uzyskać zdjęcie o wymiarach 10 x 50 cali przy rozdzielczości 300 dpi, trzeba obliczyć wymaganą liczbę pikseli. Rozdzielczość 300 dpi oznacza, że w jednym calu znajduje się 300 punktów (pikseli). Dlatego, aby obliczyć liczbę pikseli dla długości i szerokości, mnożymy wymiary w calach przez rozdzielczość: 10 cali x 300 dpi = 3000 pikseli w szerokości, a 50 cali x 300 dpi = 15000 pikseli w wysokości. Następnie, aby uzyskać całkowitą liczbę pikseli, mnożymy szerokość przez wysokość: 3000 x 15000 = 45000000 pikseli, co odpowiada 45 megapikselom. W praktyce, aby uniknąć interpolacji i zapewnić wysoką jakość druku, zaleca się zarejestrowanie zdjęć z zapasem, dlatego warto celować w 50 Mpx. Takie podejście gwarantuje, że detale będą wyraźne, a jakość wydruku będzie wysoka, co jest standardem w profesjonalnej fotografii i druku.

Pytanie 6

Jak nazywa się obraz, który powstaje po ekspozycji na światło materiału światłoczułego, lecz nie został jeszcze wywołany?

A. iluzoryczny

B. pozytywny

C. negatywny

D. utajony

Obraz utajony to termin stosowany w fotografii i technologii obrazowania, który odnosi się do obrazu powstającego na materiale światłoczułym w wyniku naświetlenia, ale który nie został jeszcze wywołany chemicznie. W tym kontekście, materiał światłoczuły, taki jak film fotograficzny lub papier fotograficzny, zawiera substancje chemiczne, które reagują na światło. W momencie naświetlenia powstają zmiany chemiczne w materiale, jednak są one niewidoczne gołym okiem do momentu, gdy nastąpi proces wywołania. Przykładem zastosowania tego zjawiska są tradycyjne techniki fotografii analogowej, w których klisze są naświetlane w aparacie, a następnie wywoływane w ciemni. Procesy te są również kluczowe w przemysłowych aplikacjach związanych z obrazowaniem medycznym, gdzie uzyskiwanie obrazów radiograficznych opiera się na podobnych zasadach. W praktyce, wiedza na temat obrazu utajonego jest istotna dla zrozumienia całego procesu tworzenia zdjęć oraz dla profesjonalnych fotografów, którzy muszą być świadomi, jak różne czynniki wpływają na jakość końcowego obrazu.

Pytanie 7

Filtr fotograficzny oznaczony symbolem ND jest również znany jako filtr

A. konwersyjny

B. polaryzacyjny

C. szary

D. UV

Filtr ND, znany również jako filtr szary, jest kluczowym narzędziem w fotografii, które ogranicza ilość światła wpadającego do obiektywu, nie zmieniając jednocześnie barwy zdjęcia. Umożliwia to uzyskanie dłuższych czasów naświetlania, co jest szczególnie przydatne w warunkach silnego oświetlenia, takich jak zdjęcia krajobrazów w słoneczne dni. Dzięki zastosowaniu filtra ND możemy np. uzyskać efekt rozmycia wody, co nadaje zdjęciom artystyczny charakter. Oprócz tego, filtr ten może być używany do kontrolowania głębi ostrości, pozwalając na wykorzystanie szerokich otworów przysłony nawet w jasnych warunkach. Stosowanie filtrów ND jest zgodne z dobrymi praktykami w fotografii, ponieważ pozwala na większą kreatywność i kontrolę nad procesem twórczym. Warto również zwrócić uwagę na różne stopnie zaciemnienia filtrów ND, co pozwala na precyzyjne dostosowanie ustawień do konkretnego ujęcia.

Pytanie 8

Aby osiągnąć wyraźny pierwszy plan oraz rozmyte tło w fotografii, jakie ustawienie przysłony należy zastosować?

A. f/11

B. f/22

C. f/8

D. f/2

Ustawienie przysłony na f/2 pozwala na uzyskanie płytkiej głębi ostrości, co oznacza, że pierwszy plan będzie ostry, a tło będzie rozmyte. Taka wartość przysłony powoduje, że obiektyw zbiera więcej światła, co nie tylko ułatwia fotografowanie w słabszych warunkach oświetleniowych, ale również umożliwia artystyczne efekty. W praktyce, korzystając z f/2, można skupić uwagę widza na głównym obiekcie zdjęcia, co jest szczególnie przydatne w portrecie, gdzie twarz modela pozostaje wyraźna, a tło tworzy miękki bokeh. Dobrą praktyką jest eksperymentowanie z różnymi wartościami przysłony, aby zobaczyć, jak zmienia się wygląd zdjęcia. Używając obiektywów stałoogniskowych, które często oferują szerokie otwarcia przysłony, można uzyskać niezwykle ciekawe efekty wizualne.

Pytanie 9

W jakim formacie zapisywane są obrazy, aby zachować najwyższą jakość i elastyczność w postprodukcji?

A. RAW

B. TIFF

C. PNG

D. JPEG

Format RAW to nieprzetworzony format pliku, który zapisuje dane bezpośrednio z matrycy aparatu, co oznacza, że nie jest poddawany żadnej kompresji czy korekcji. Dzięki temu zachowuje pełną gamę tonalną i szeroki zakres dynamiczny, co jest kluczowe w postprodukcji. Fotografowie i edytorzy cenią RAW za możliwość późniejszej regulacji balansu bieli, ekspozycji, kontrastu i innych parametrów bez utraty jakości. Format ten pozwala na uzyskanie najwyższej jakości zdjęć, ponieważ wszystkie informacje z matrycy są zachowane. Z mojego doświadczenia wynika, że praca z plikami RAW to standard w profesjonalnej fotografii, zwłaszcza w przypadku sesji, w których kluczowa jest jakość i możliwość dostosowania obrazu do różnych potrzeb klienta. Obecnie większość profesjonalnych aparatów ma możliwość zapisu w tym formacie, co jest zgodne z branżowymi standardami, które promują maksymalizację potencjału sprzętu fotograficznego i możliwości twórczych.

Pytanie 10

Jakie jest pole widzenia obiektywu standardowego w fotografii analogowej?

A. 47°

B. 18°

C. 62°

D. 28°

Kąt widzenia obiektywu standardowego w fotografii analogowej wynosi 47°, co czyni go klasycznym wyborem dla fotografów pragnących uzyskać naturalne odwzorowanie sceny. Obiektyw o tej ogniskowej, zazwyczaj 50 mm w formacie pełnoklatkowym, daje pole widzenia zbliżone do ludzkiego oka, co sprawia, że zdjęcia wyglądają realistycznie i naturalnie. Dzięki temu jest często używany w portretach, krajobrazach oraz wszędzie tam, gdzie istotne jest uchwycenie rzeczywistości w sposób, który nie wprowadza zniekształceń. W praktyce, obiektyw standardowy pozwala na łatwe komponowanie kadrów, a także na uzyskiwanie atrakcyjnego efektu głębi ostrości. Jego uniwersalność sprawia, że jest idealnym wyborem dla początkujących fotografów, a także dla profesjonalistów, którzy szukają wszechstronnego narzędzia. Przykładem zastosowania może być fotografia uliczna, gdzie naturalne odwzorowanie sceny jest kluczowe do uchwycenia emocji i atmosfery miejsca.

Pytanie 11

W profesjonalnej fotografii studyjnej główne światło nazywane jest

A. światłem wypełniającym (fill light)

B. światłem tła (background light)

C. światłem konturowym (rim light)

D. światłem kluczowym (key light)

W profesjonalnej fotografii studyjnej główne światło, nazywane światłem kluczowym (key light), odgrywa kluczową rolę w kreowaniu atmosfery i głębi obrazu. To właśnie to światło jest najważniejsze, ponieważ określa ogólny kształt i charakter subiektu, na którym się skupiamy. Światło kluczowe jest najjaśniejsze w kompozycji i jego kierunek oraz intensywność mają ogromny wpływ na to, jak model lub obiekt będzie przedstawiony. Przykładowo, umieszczając je z boku, możemy uzyskać efekt trójwymiarowości, podkreślając rysy twarzy lub detale ubioru. W stosunku do światła kluczowego, pozostałe źródła światła, takie jak światło wypełniające, są używane do łagodzenia cieni. W praktyce dobór światła kluczowego powinien być przemyślany i dostosowany do stylu fotografii, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Dzięki temu fotograf ma większą kontrolę nad emocjami i stylem zdjęcia, co jest istotne w pracy z klientami lub w tworzeniu portretów artystycznych.

Pytanie 12

Kalibrację monitora, którą przeprowadza się przed obróbką zdjęć do druku, wykonuje się z wykorzystaniem programu

A. Corel Draw

B. Corel Photo-Paint

C. Adobe InDesign

D. Adobe Gamma

Adobe Gamma to narzędzie, które umożliwia kalibrację monitora, co jest kluczowym krokiem przed przystąpieniem do obróbki zdjęć do wydruku. Kalibracja monitora pozwala na uzyskanie dokładnych i spójnych kolorów, co jest istotne, gdy zamierzamy przenieść nasze projekty na papier. Użycie Adobe Gamma pozwala na dostosowanie ustawień jasności, kontrastu oraz balansu kolorów, co wpływa na wierność odwzorowania barw. Dzięki temu, kolory widoczne na monitorze będą zbliżone do tych, które zostaną wydrukowane. W praktyce, przed rozpoczęciem obróbki zdjęć, warto przeprowadzić kalibrację, aby uniknąć niespodzianek w jakości wydruku. W branży graficznej uznaje się, że systematyczna kalibracja monitorów powinna być częścią rutynowych działań, zwłaszcza w kontekście projektów wymagających precyzyjnego odwzorowania kolorów, takich jak fotografie, ilustracje czy projekty graficzne. Współczesne standardy, takie jak sRGB czy Adobe RGB, wskazują na konieczność zapewnienia odpowiedniego odwzorowania kolorów w całym procesie produkcji, co czyni kalibrację kluczowym elementem pracy profesjonalistów.

Pytanie 13

Dedykowane narzędzie do zarządzania biblioteką zdjęć i ich wstępnej obróbki to

A. Adobe InDesign

B. CorelDRAW

C. Adobe Illustrator

D. Adobe Lightroom

Adobe Lightroom to specjalistyczne oprogramowanie zaprojektowane z myślą o fotografach, które umożliwia zarządzanie dużą ilością zdjęć oraz ich wstępną obróbkę. Program ten oferuje zaawansowane narzędzia do kategoryzacji, tagowania oraz przeszukiwania zdjęć, co jest niezwykle istotne w pracy z dużymi zbiorami fotograficznymi. Dzięki Lightroomowi można łatwo organizować zdjęcia w kolekcje, co znacząco ułatwia pracę nad projektami fotograficznymi. Oferuje również wiele funkcji edycyjnych, takich jak korekta kolorów, dostosowanie jasności, czy retusz, co pozwala na przygotowanie zdjęć do publikacji. To oprogramowanie wspiera również standardy pracy w branży, na przykład poprzez obsługę profili kolorów, co jest kluczowe dla uzyskania spójnych rezultatów w różnych mediach. Użytkownicy doceniają również możliwość synchronizacji z urządzeniami mobilnymi, co pozwala na edycję zdjęć w dowolnym miejscu. Lightroom stał się niezbędnym narzędziem w warsztacie wielu profesjonalnych fotografów.

Pytanie 14

Optymalny rezultat fotografowania grupy liczącej 20 osób można uzyskać, gdy kadr jest

A. poziomy i osoby są ustawione w trzech rzędach

B. pionowy, a osoby ustawione są w półkolu w dwóch szeregach

C. poziomy, a osoby ustawione są w dwóch rzędach

D. pionowy, a osoby ustawione są w trzech rzędach

Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć, że pionowy kadr w połączeniu z trzema rzędami osób może prowadzić do nieefektywnego zagospodarowania przestrzeni w kadrze. Taki układ ogranicza widoczność poszczególnych osób, szczególnie tych w tylnej części grupy, co skutkuje nieczytelnością fotografii. Pionowy kadr nie jest odpowiedni dla grup o dużej liczbie uczestników, ponieważ wąska kompozycja sprawia, że trudno jest uchwycić pełną dynamikę grupy. Z kolei poziomy kadr z dwoma rzędami nie pozwala na maksymalne wykorzystanie przestrzeni, co może prowadzić do sytuacji, w której część osób jest zasłonięta przez innych, a cała grupa może wydawać się zbyt ściśnięta. Dodatkowo, półkoliste ustawienie w dwuszeregu w przypadku grupy 20 osób może być niepraktyczne, ponieważ nie wszystkie twarze będą widoczne, a efekt końcowy może być chaotyczny. Zdarza się również, że niektórzy fotografowie decydują się na nietypowe kadry, co w przypadku dużych grup może prowadzić do dezorientacji i nieczytelności zdjęcia. Niezrozumienie podstaw kompozycji w fotografii grupowej prowadzi często do błędnych wniosków, dlatego kluczowe jest przemyślane podejście do aranżacji grupy oraz doboru odpowiedniego formatu kadru.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

Aby uzyskać kolorowe zdjęcia nocne na materiałach halogenosrebrowych, zapotrzebowanie na sprzęt i materiały powinno obejmować: aparat małoobrazkowy z zestawem obiektywów, statyw fotograficzny, lampę błyskową oraz film negatywowy o następujących parametrach

A. ISO 400 typ 120

B. ISO 100 typ 135

C. ISO 100 typ 120

D. ISO 400 typ 135

Wybór odpowiedzi ISO 400 typ 120, ISO 100 typ 135 oraz ISO 100 typ 120 wskazuje na brak zrozumienia znaczenia parametrów ISO oraz ich wpływu na jakość zdjęć w warunkach nocnych. Film o czułości ISO 100, niezależnie od formatu, jest mniej odpowiedni do fotografii nocnej, ponieważ wymaga dłuższych czasów naświetlania, co zwiększa ryzyko poruszenia zdjęć przy braku statywu lub niepewnym trzymaniu aparatu. Użycie formatu typ 120, chociaż może zapewnić wyższą jakość obrazu, nie jest standardem dla aparatów małoobrazkowych, które są zazwyczaj zaprojektowane do wykorzystania z filmami typu 135. Ponadto, typ 120 jest rzadziej dostępny i wymaga specjalistycznych aparatów, co może ograniczyć możliwości fotografowania. Przy wyborze filmu do nocnych zdjęć ważne jest, aby zwrócić uwagę na jego czułość; filmy o wyższej wartości ISO, takie jak ISO 400, są preferowane, ponieważ dostarczają więcej światła w ciemności, co pozwala na uchwycenie większej ilości szczegółów. Zrozumienie tych parametrów jest kluczowe dla każdego fotografa, ponieważ odpowiedni wybór materiałów fotograficznych znacząco wpływa na ostateczny efekt pracy, a stosowanie niewłaściwych czułości filmów prowadzi do frustracji i niezadowolenia z uzyskanych wyników.

Pytanie 17

Pomiar odbitego światła wykonuje się, ustawiając światłomierz z miejsca aparatu na

A. tło

B. aparat fotograficzny

C. obiekt fotografowany

D. źródło światła

Pomiar światła odbitego z obiektów fotografowanych jest kluczowym aspektem pracy fotografa, ponieważ pozwala na uzyskanie właściwej ekspozycji i odwzorowania kolorów. Kierując światłomierz na obiekt fotografowany, uzyskujemy pomiar intensywności światła, które jest odbite od obiektu do obiektywu aparatu. Taki pomiar jest bardziej istotny, ponieważ różne obiekty mogą mieć różną zdolność do odbicia światła, co wpływa na finalny efekt fotografii. Na przykład, czarne przedmioty pochłaniają większą część światła, podczas gdy jasne refleksyjne powierzchnie mogą wprowadzać zniekształcenia w pomiarze, jeśli kierujemy światłomierz na źródło światła. Standardy branżowe zalecają używanie matrycowych światłomierzy, które dostosowują pomiar do różnych scenariuszy, co pozwala na precyzyjne dostosowanie parametrów ekspozycji. Działania te są zgodne z praktykami zalecanymi przez profesjonalistów, aby zapewnić najlepszą jakość zdjęć w różnych warunkach oświetleniowych.

Pytanie 18

Najnowsza technologia czujników BSI CMOS charakteryzuje się

A. umieszczeniem obwodów elektronicznych za warstwą światłoczułą dla lepszego wykorzystania światła

B. zmniejszoną grubością sensora dla lepszej kompatybilności z obiektywami

C. podwójną warstwą filtrów Bayera dla lepszego odwzorowania kolorów

D. zintegrowanym systemem redukcji szumów na poziomie sprzętowym

Podwójna warstwa filtrów Bayera, o której mowa, rzeczywiście ma swoje zastosowanie w technologii przetwarzania obrazów, ale nie jest kluczowym elementem, który definiuje BSI CMOS. Filtry Bayera są stosowane do odwzorowania kolorów, jednak ich obecność nie wpływa na podstawową innowacyjność czujników BSI. Zintegrowany system redukcji szumów na poziomie sprzętowym to również błędne podejście, ponieważ w przypadku BSI CMOS główny nacisk kładzie się na umiejscowienie obwodów, co systematycznie eliminuje problemy z szumami. Kolejnym często mylonym aspektem jest zmniejszona grubość sensora, która wprawdzie może być istotna dla ogólnej konstrukcji aparatu, ale to nie ona decyduje o wydajności samego sensoru w kontekście zbierania światła. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków często wynikają z zamieszania między różnymi technologiami i ich funkcjami. Warto zwrócić uwagę, że innowacje w technologii czujników skupiają się na optymalizacji zbierania światła, co jest kluczowe dla uzyskiwania wysokiej jakości obrazu.

Pytanie 19

Aby przygotować kąpiel przerywacza dla procesu chemicznej obróbki czarno-białych zdjęć, należy wykonać wodny roztwór

A. kwasu octowego

B. wodorotlenku sodu

C. bromku potasu

D. węglanu sodu

Wodorotlenek sodu, bromek potasu i węglan sodu, mimo że są to związki chemiczne stosowane w różnych procesach chemicznych, nie nadają się do roli przerywacza w obróbce czarno-białych papierów fotograficznych. Wodorotlenek sodu, jako silny zasadowy reagent, prowadzi do dalszego rozwoju reakcji chemicznych, co skutkuje niepożądanym efektem prześwietlenia lub zniszczenia emulsji na papierze. Jego stosowanie w tym kontekście może prowadzić do znacznego pogorszenia jakości obrazu oraz utraty detali. Podobnie, bromek potasu, chociaż jest stosowany w niektórych procesach fotograficznych, nie spełnia roli przerywacza, ale raczej działa jako środek utrwalający lub w niektórych przypadkach jako środek wywołujący. Dlatego jego zastosowanie w kąpieli przerywacza byłoby nie tylko nieefektywne, ale wręcz szkodliwe. Węglan sodu, będący słabym zasadą, również nie jest odpowiedni w tej roli. Jego działanie w kąpieli przerywacza mogłoby prowadzić do niekontrolowanego wzrostu pH, co z kolei wpływałoby negatywnie na jakość uzyskiwanego obrazu. Typowym błędem myślowym, który prowadzi do wyboru tych substancji, jest nieprawidłowe zrozumienie roli, jaką każdy z tych związków chemicznych odgrywa w procesach fotograficznych. Ważne jest, aby zrozumieć, że każda chemikalia ma swoje specyficzne zastosowanie oraz odpowiednie warunki, w których może być używana, co w przypadku obróbki czarno-białych papierów fotograficznych ma kluczowe znaczenie dla uzyskania oczekiwanych rezultatów.

Pytanie 20

Pomiar intensywności światła wykonuje się za pomocą światłomierza ustawionego przed fotografowanym obiektem, skierowanym w stronę

A. tła

B. modela

C. źródła światła

D. aparatu

Błędne odpowiedzi na to pytanie często wynikają z nieporozumienia dotyczącego roli światłomierza i kierunku, w którym powinno się go umieszczać. Umieszczanie światłomierza skierowanego w stronę modela może prowadzić do nieprawidłowych pomiarów, ponieważ nie uwzględnia ono, jak światło wpływa na rejestrację przez aparat. Z kolei ukierunkowanie światłomierza na tło sprawia, że pomiar nie odzwierciedla rzeczywistych warunków oświetleniowych, które będą miały miejsce w kadrze. Taki sposób pomiaru może prowadzić do nienaturalnych efektów świetlnych na zdjęciach, a w rezultacie do niewłaściwej ekspozycji. Skierowanie światłomierza w stronę źródła światła również jest nieodpowiednie, ponieważ pomiar ten nie uwzględni, jak światło rzeczywiście oświetla fotografowany obiekt. Pomijanie kierunku do aparatu podczas pomiarów może skutkować błędnym oszacowaniem ilości światła, które dostaje się do sensora. Najlepszą praktyką w pomiarze światła jest uwzględnienie rzeczywistego ustawienia aparatu i obiektu, aby zapewnić, że pomiar odzwierciedla rzeczywiste warunki oświetleniowe, co jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości zdjęć. Są to elementarne błędy, które mogą zostać łatwo uniknięte poprzez stosowanie odpowiednich technik pomiarowych oraz zrozumienie zasad działania światłomierzy.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

Jak nazywa się technika uzyskiwania zdjęć na papierze za pomocą metody chromianowej?

A. kalotypia

B. dagerotypia

C. cyjanotypia

D. guma

Technika chromianowa, zwana także gumą, to jeden z najstarszych procesów fotograficznych, który wykorzystuje chromiany do uzyskania trwałych obrazów na papierze. Proces ten polega na naświetlaniu papieru pokrytego warstwą gumy arabskiej wymieszaną z pigmentem i solą chromianową. Po naświetleniu, papier jest poddawany procesowi wywoływania, w którym nie naświetlone obszary są usuwane, ujawniając obraz. Główne zalety tej techniki to możliwość uzyskania intensywnych kolorów oraz unikalnej faktury, co czyni ją popularną wśród artystów i fotografów poszukujących nietypowych efektów. Przykładowo, w praktyce artystycznej guma chromianowa jest często stosowana do tworzenia odbitek w technice obrazów wielowarstwowych. Dodatkowo, guma pozwala na dużą swobodę w manipulowaniu obrazem, co jest cenione w środowiskach artystycznych i edukacyjnych. Dobrze znane są również prace współczesnych artystów, którzy łączą tę technikę z nowoczesnymi mediami, co świadczy o jej wszechstronności i aktualności w dziedzinie sztuki fotograficznej.

Pytanie 23

Który proces przedstawia etapy charakterystyczne dla procesu E6?

Wywoływanie barwne

Wybielanie

Płukanie

Utrwalenie

Płukanie

Stabilizowanie

Suszenie

Wywoływanie barwne

Przerywanie

Płukanie

Wybielanie

Płukanie

Utrwalenie

Płukanie

Roztwór zwilżający

Suszenie

Wywoływanie barwne

Przerywanie

Płukanie

Wybielanie

Płukanie

Utrwalenie

Płukanie

Garbowanie

Suszenie

Wywołanie pierwsze

Płukanie

Zadymianie

Wywoływanie barwne

Kondycjonowanie

Wybielanie

Utrwalanie

Płukanie

Stabilizowanie

Suszenie

A. A.

B. B.

C. D.

D. C.

Odpowiedź D. jest poprawna, ponieważ nawiązuje do procesu E6, który jest kluczowy w fotografii kolorowej. Proces E6 składa się z kilku etapów, które są niezbędne do prawidłowego wywołania filmów kolorowych. Pierwszym krokiem jest wywołanie, które zahartowuje emulsję, a następnie następuje płukanie, które usuwa nadmiar chemikaliów. Dalej przechodzi się do etapu zadymania, gdzie film jest eksponowany na pary amoniaku, co wpływa na rozwój kolorów. Kolejne fazy to wywoływanie barwne, które jest kluczowe dla uzyskania odpowiednich odcieni, a następnie kondycjonowanie, które stabilizuje emulsję. Wybielanie i utrwalenie są niezwykle ważne dla trwałości zdjęć. Ostateczne etapy to płukanie, stabilizowanie i suszenie, które kończą cały proces. Znajomość każdego z tych kroków jest istotna dla profesjonalnych fotografów oraz laborantów zajmujących się wywoływaniem filmów, co potwierdzają standardy branżowe dotyczące jakości i procesu produkcji filmów kolorowych.

Pytanie 24

Aby uzyskać odbitkę fotograficzną w ciemni, potrzebny jest

A. projektor.

B. skaner.

C. powiększalnik.

D. rzutnik.

Wykorzystanie projektora w kontekście odbitki fotograficznej jest niewłaściwe, ponieważ projektory są zaprojektowane do wyświetlania obrazów na powierzchniach płaskich, co nie odpowiada wymaganiom ciemni fotograficznej, gdzie konieczne jest precyzyjne odwzorowanie detali obrazu negatywu. Rzutniki również nie spełniają tych kryteriów, ponieważ ich głównym celem jest projekcja statycznych lub ruchomych obrazów na dużą odległość, co nie pozwala na osiągnięcie pożądanej jakości zdjęć. W swojej naturze są one przystosowane do zupełnie innych zastosowań, takich jak prezentacje czy wyświetlanie filmów. Skanery, z drugiej strony, służą do cyfrowego przetwarzania obrazów, co jest zupełnie inną techniką niż tradycyjne odbitki w ciemni. Skanowanie negatywów może być przydatne w procesie digitalizacji, ale nie zastąpi tradycyjnego podejścia do odbitek, które wymaga fizycznej interakcji ze światłoczułym papierem. Zrozumienie różnicy między tymi narzędziami jest kluczowe dla właściwego podejścia do fotografii analogowej i jej praktycznych zastosowań.

Pytanie 25

Jaką długość ogniskowej powinien mieć obiektyw aparatu małoobrazkowego, aby uzyskać widoczny efekt dystorsji beczkowatej na zdjęciu?

A. 500 mm

B. 10 mm

C. 200 mm

D. 50 mm

Ogniskowa 10 mm w obiektywie do aparatu małoobrazkowego skutkuje widocznym efektem dystorsji beczkowatej ze względu na bardzo szeroki kąt widzenia, który ten obiektyw oferuje. Dystorsja beczkowata jest szczególnie zauważalna w obiektywach szerokokątnych, gdzie linie prostoliniowe, zwłaszcza te, które są bliskie krawędzi kadru, zaczynają się zakrzywiać na zewnątrz od centrum, tworząc efekt przypominający kształt beczki. Przykładem zastosowania obiektywu 10 mm mogą być zdjęcia architektury lub krajobrazów, gdzie operator chce uchwycić jak najwięcej elementów w kadrze, jednakże musi być świadomy, że wprowadza to pewne zniekształcenia obrazu. W fotografii wnętrz, obiektywy o tak krótkiej ogniskowej są używane do szerokiego uchwycenia przestrzeni, ale wymagają także umiejętności obróbki zdjęć, aby zredukować efekty dystorsji. Zgodnie z branżowymi standardami, stosowanie obiektywów szerokokątnych powinno być przemyślane, z uwzględnieniem ich wpływu na perspektywę obrazu oraz na sposób, w jaki widzowie postrzegają fotografowane obiekty.

Pytanie 26

Jakiego koloru tusz jest niezbędny do wykonania druku zdjęcia o parametrach C0 M150 Y0 K0?

A. Purpurowy

B. Żółty

C. Czarny

D. Turkusowy

Odpowiedź purpurowy jest prawidłowa, ponieważ w systemie kolorów CMYK (Cyjan, Magenta, Żółty, Czarny) wartości C0 M150 Y0 K0 oznaczają brak cyjanu, maksymalną wartość magenty, brak żółtego oraz brak czarnego. W praktyce do uzyskania intensywnego purpurowego koloru, które występuje przy tej kombinacji, wykorzystuje się przede wszystkim tonację magenty, przy jednoczesnym wyeliminowaniu cyjanu oraz pozostałych barw. Wydruk w kolorze purpurowym jest powszechnie stosowany w różnych dziedzinach, począwszy od druku reklamowego, przez projektowanie graficzne, aż po produkcję materiałów promocyjnych. Przykładowo, firmy zajmujące się drukiem offsetowym często wykorzystują określone składy tuszy, aby uzyskać pożądane odcienie na podstawie zdefiniowanych przez klientów specyfikacji kolorystycznych. Warto również pamiętać, że zachowanie odpowiednich wartości kolorów w procesie druku jest kluczowe dla uzyskania spójności i jakości wizualnej, co jest zgodne z zaleceniami standardów branżowych, takich jak ISO 12647, które definiują wymagania dotyczące kolorystyki w druku.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

Jaki jest główny cel kalibracji monitora w procesie obróbki zdjęć?

A. Uzyskanie właściwego odwzorowania kolorów

B. Zmniejszenie poboru energii elektrycznej

C. Zwiększenie rozdzielczości obrazu

D. Przyspieszenie działania komputera

Kalibracja monitora to niezwykle istotny proces w obróbce zdjęć, mający na celu uzyskanie właściwego odwzorowania kolorów. Dlaczego to takie ważne? Otóż, bez odpowiednio skalibrowanego monitora, kolory przedstawiane na ekranie mogą znacznie różnić się od rzeczywistych, co może prowadzić do błędnych decyzji w postprodukcji. Wyobraź sobie, że pracujesz nad zdjęciem, gdzie zieleń trawnika ma być intensywna, ale na nieskalibrowanym monitorze wygląda wyblakle. Po wydruku lub publikacji w internecie może się okazać, że zamiast żywej zieleni uzyskałeś niepożądany odcień. Kalibracja pozwala uniknąć takich problemów. W branży fotograficznej i graficznej przyjmuje się, że regularne wykonywanie kalibracji monitorów jest standardem. Dzięki temu fotografowie i graficy mają pewność, że ich praca będzie widziana przez odbiorców dokładnie tak, jak to zamierzali. Dobrej jakości monitory często są wyposażone w narzędzia do kalibracji, ale można też używać zewnętrznych kalibratorów, które pozwalają na bardziej precyzyjne ustawienia. To inwestycja w jakość i profesjonalizm.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

Aby wykonać reprodukcję kolorowego oryginału na materiale negatywowym przeznaczonym do światła dziennego, jakie oświetlenie należy zastosować?

A. rozproszone o temperaturze barwowej 3200 K

B. skierowane o temperaturze barwowej 3200 K

C. rozproszone o temperaturze barwowej 5500 K

D. skierowane o temperaturze barwowej 5500 K

Odpowiedź 'rozproszonym o temperaturze barwowej 5500 K' jest poprawna, ponieważ reprodukcja oryginału barwnego na materiale negatywowym wymaga zastosowania oświetlenia, które najlepiej odwzorowuje naturalne światło dzienne. Temperatura barwowa 5500 K jest uważana za standardową wartość dla światła dziennego, co oznacza, że taki rodzaj oświetlenia zapewnia najbardziej neutralne i realistyczne odwzorowanie kolorów. Oświetlenie rozproszone dodatkowo minimalizuje cienie i refleksy, co jest kluczowe w procesie fotografii negatywowej, ponieważ wszelkie niejednorodności mogłyby prowadzić do zniekształceń w finalnym obrazie. W praktyce, stosowanie lamp z temperaturą barwową 5500 K, takich jak lampy fluorescencyjne lub LED przeznaczone do studiów fotograficznych, jest powszechną praktyką w branży, co zapewnia spójność kolorów przy każdej sesji zdjęciowej. Dobrą praktyką jest także kalibracja systemu oświetleniowego w celu uzyskania jak najbardziej zbliżonych efektów do naturalnego światła, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości reprodukcji w różnych projektach fotograficznych.

Pytanie 31

Rodzaj techniki fotograficznej, która dotyczy rejestracji płaskiego obiektu, nazywa się

A. techniką tonorozdzielczą

B. mikrofilmowaniem

C. fotoreprodukcją

D. spektrofotografią

Mikrofilmowanie to proces, w którym dokumenty są rejestrowane na filmie fotograficznym, żeby je archiwizować. Choć to dobra metoda na długie przechowywanie informacji, to nie do końca pasuje do fotoreprodukcji, bo tam oryginały nie są zachowywane w dosłownym sensie, tylko są przemieniane w film. Technika tonorozdzielcza dotyczy analizy kolorów w obrazach, ale też nie ma bezpośredniego związku z rejestracją płaskich obiektów. Mamy też spektrofotografię, która bada właściwości optyczne substancji, ale znowu - to nie to samo co fotoreprodukcja. Wszystkie te metody są fajne na swój sposób, ale nie odpowiadają na to, co robimy w fotoreprodukcji, gdzie chodzi głównie o wierne odwzorowanie płaskich materiałów. Wydaje mi się, że te niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z pomylenia różnych technik fotograficznych.

Pytanie 32

Jakiego filtru należy użyć podczas przenoszenia negatywu na papier fotograficzny wielokontrastowy, aby zwiększyć kontrast obrazu?

A. Żółty

B. Zielony

C. Purpurowy

D. Szary

Filtr purpurowy jest kluczowy w procesie kopiowania negatywu na wielokontrastowy papier fotograficzny, ponieważ działa na zasadzie selektywnego blokowania światła o określonej długości fali. W przypadku wielokontrastowego papieru fotograficznego, który reaguje na różne długości fal świetlnych, zastosowanie filtra purpurowego pozwala na zwiększenie kontrastu obrazu. Filtr ten absorbuje światło zielone i niebieskie, a przepuszcza światło czerwone, co prowadzi do większej różnicy między jasnymi a ciemnymi partiami obrazu. W praktyce oznacza to, że szczegóły w ciemnych obszarach negatywu staną się bardziej wyraziste, co jest szczególnie przydatne w przypadku negatywów o niskim kontraście. Użycie filtra purpurowego jest zgodne z najlepszymi praktykami w fotografii analogowej, gdyż pozwala na uzyskanie bardziej dynamicznych i ekspresyjnych efektów w finalnym wydruku. Warto również zauważyć, że różne rodzaje papierów wielokontrastowych mogą mieć różne reakcje na filtry, dlatego zaleca się testowanie i eksperymentowanie z różnymi kombinacjami, aby osiągnąć pożądany efekt.

Pytanie 33

W programie Adobe Photoshop do poprawy błędów perspektywy można użyć filtra

A. redukcja szumu

B. szukanie krawędzi

C. korekcja obiektywu

D. rozmycie radialne

Korekcja obiektywu w programie Adobe Photoshop to funkcja, która pozwala na naprawę zniekształceń perspektywy, które mogą wystąpić w wyniku użycia obiektywów o szerokim kącie widzenia. W trakcie fotografowania, szczególnie architektury lub scen z wieloma prostymi liniami, mogą wystąpić efekty takie jak beczkowatość czy poduszkowatość, które zniekształcają krawędzie obiektów. Filtr ten umożliwia użytkownikom precyzyjne dostosowanie tych zniekształceń poprzez wybór konkretnego profilu obiektywu z bazy danych Adobe lub ręczne wprowadzenie wartości. Przykładowo, podczas edycji zdjęcia budynku, zastosowanie korekcji obiektywu pozwala na prostowanie pionowych linii, co nadaje zdjęciu bardziej realistyczny i profesjonalny wygląd. Dodatkowo, program pozwala na jednoczesne korygowanie winietowania oraz aberracji chromatycznej, co czyni go wszechstronnym narzędziem w procesie postprodukcji. W branży fotograficznej, stosowanie korekcji obiektywu jest standardem, który znacząco podnosi jakość finalnych prac.

Pytanie 34

Jakiego modyfikatora światła nie będzie potrzeba do robienia zdjęć w studio przy użyciu oświetlenia rozproszonego?

A. Softbox

B. Blenda

C. Parasolka

D. Strumienica

Strumienica to modyfikator światła, który ma na celu skoncentrowanie i skierowanie promieni świetlnych w określonym kierunku. Przy oświetleniu rozproszonym, które charakteryzuje się miękkim i równomiernym oświetleniem, zastosowanie strumienicy jest zbędne, ponieważ jej funkcja polega na tworzeniu wyraźnych cieni i podkreślaniu detali, co kłóci się z ideą oświetlenia rozproszonego. W studiu fotograficznym, aby uzyskać efekt rozproszonego światła, zwykle wykorzystuje się softboxy, blendy lub parasolki. Softboxy są niezwykle popularne w fotografii portretowej, ponieważ rozpraszają światło w sposób, który pozwala na uzyskanie naturalnych tonów skóry. Parasolka również jest skutecznym narzędziem do rozpraszania światła, ale jej konstrukcja pozwala na szybką zmianę kierunku światła. Przykładem może być sesja zdjęciowa, gdzie użycie softboxu w kombinacji z blendą pomaga w uzyskaniu równomiernego oświetlenia twarzy modela, eliminując niepożądane cienie. Dobrą praktyką jest umiejętne łączenie różnych modyfikatorów, aby osiągnąć pożądany efekt, a w przypadku oświetlenia rozproszonego strumienica nie jest potrzebna.

Pytanie 35

Jakie ustawienia parametrów ekspozycji powinny być zastosowane w fotografii portretowej przy użyciu światła błyskowego, aby uzyskać efekt rozmytego tła?

A. f/2,8, 1/125 s

B. f/5,6, 1/250 s

C. f/22, 1/125 s

D. f/11, 1/60 s

Odpowiedź f/2,8, 1/125 s jest prawidłowa, ponieważ szeroka przysłona (f/2,8) pozwala na uzyskanie efektu małej głębi ostrości, co jest kluczowe w fotografii portretowej, szczególnie przy wykorzystaniu oświetlenia błyskowego. Szeroka przysłona wpuszcza więcej światła, co pozwala na zarejestrowanie szczegółów twarzy modela, jednocześnie rozmywając tło. Przy takiej wartości przysłony tło staje się mniej wyraźne, co podkreśla postać i przyciąga uwagę do jej cech. Czas ekspozycji 1/125 s jest odpowiedni, aby zminimalizować ryzyko ruchu, zarówno ze strony modela, jak i aparatu, zwłaszcza w warunkach oświetlenia błyskowego. Używając tej kombinacji parametrów, można uzyskać portret o estetycznym wyglądzie, gdzie tło nie odciąga uwagi od głównego obiektu.

Pytanie 36

Który z formatów plików graficznych pozwala na archiwizację fotografii z kompresją bezstratną, jednocześnie zachowując delikatne przejścia tonalne w obrazie?

A. TIFF

B. GIF

C. JPEG

D. PNG

Format TIFF (Tagged Image File Format) jest idealnym rozwiązaniem dla fotografów oraz profesjonalnych grafików, gdyż zapewnia bezstratną kompresję, co oznacza, że nie traci żadnych informacji o obrazie. W przeciwieństwie do formatów takich jak JPEG, gdzie zachodzi kompresja stratna, TIFF pozwala na zachowanie pełnej jakości obrazu, co jest kluczowe w przypadku subtelnych przejść tonalnych. Takie właściwości sprawiają, że TIFF jest często używany w branży fotograficznej, archiwizacji oraz w drukarstwie wysokiej jakości. W praktyce, gdy fotografowie wykonują zdjęcia w formacie TIFF, mogą być pewni, że ich obrazy zachowają pełne detale i bogactwo kolorów, co jest niezbędne przy późniejszym edytowaniu lub druku. Warto także zauważyć, że TIFF obsługuje wiele warstw i kanałów kolorów, co daje szerokie możliwości edycyjne, sprawiając, że format ten jest standardem w zawodowej obróbce zdjęć. Użycie TIFF w archiwizacji zdjęć to dobra praktyka, ponieważ wiele aplikacji graficznych, takich jak Adobe Photoshop, obsługuje ten format, co ułatwia współpracę i wymianę plików między różnymi programami.

Pytanie 37

Określ minimalną pojemność karty pamięci, która będzie wystarczająca do zapisania 400 zdjęć, z których każde ma rozmiar 12 MB?

A. 4 GB

B. 512 MB

C. 16 GB

D. 8 GB

Aby obliczyć minimalną pojemność karty pamięci potrzebnej do zarejestrowania 400 zdjęć o wielkości 12 MB każde, należy najpierw obliczyć całkowitą wymaganą pojemność. Mnożymy liczbę zdjęć przez rozmiar jednego zdjęcia: 400 plików * 12 MB = 4800 MB. Następnie konwertujemy tę wartość na gigabajty, dzieląc przez 1024 (ponieważ 1 GB = 1024 MB). W rezultacie otrzymujemy 4800 MB / 1024 MB/GB ≈ 4,69 GB. Oznacza to, że karta pamięci o pojemności 8 GB będzie wystarczająca, aby pomieścić 4800 MB, z pozostawioną przestrzenią na dodatkowe pliki. W praktyce, wybierając kartę pamięci, warto również uwzględnić minimalną ilość wolnego miejsca dla systemu plików i ewentualnych dodatkowych zdjęć. Dlatego zaleca się wybór karty o pojemności większej niż obliczona, co w tym przypadku czyni 8 GB rozsądnym wyborem. W przypadku intensywnego użytkowania, na przykład w fotografii, dobrze jest mieć dodatkowe miejsce, aby uniknąć problemów podczas nagrywania i przechowywania danych.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

Do prawidłowego wykonania zdjęcia panoramicznego z kilku ujęć należy

A. zachować około 30% nakładania się sąsiednich kadrów

B. zmieniać ogniskową obiektywu między ujęciami

C. stosować różne parametry ekspozycji dla każdego ujęcia

D. fotografować bez użycia statywu

Aby poprawnie wykonać zdjęcie panoramiczne z kilku ujęć, kluczowe jest zachowanie odpowiedniego nakładania się kadrów. Zaleca się, aby to nakładanie wynosiło około 30%. Dzięki temu programy do łączenia zdjęć mają wystarczająco dużo informacji do precyzyjnego dopasowania kadrów, co minimalizuje ryzyko powstania widocznych złączy i artefaktów. Przykładowo, podczas fotografowania panoramicznego krajobrazu, jeśli robisz zdjęcia z lewej do prawej strony, upewnij się, że każdy nowy kadr ma około jedną trzecią powierzchni, która pokrywa się z poprzednim. Dobre praktyki sugerują również, aby nie zmieniać ustawień aparatu pomiędzy ujęciami, co pomaga w zachowaniu spójności kolorystycznej i ekspozycyjnej. Zawsze warto używać statywu, aby utrzymać stabilność i równą wysokość między ujęciami. Takie podejście zwiększa szansę na uzyskanie płynnej i estetycznej panoramy, co jest szczególnie ważne w profesjonalnej fotografii.

Pytanie 40

Jakie tło powinno być użyte, aby osiągnąć maksymalną różnicę w jasności na kolorowym obrazie między tłem a fotografowanym czerwonym jabłkiem?

A. Niebieskie

B. Białe

C. Purpurowe

D. Zielone

Białe tło jest chyba najlepszym wyborem, gdy chodzi o kontrast z czerwonym jabłkiem. Dlaczego? Bo biel odbija wszystkie kolory, przez co fajnie wyróżnia czerwień. W teorii kolorów możemy zauważyć, że biała powierzchnia mocno podkreśla różnice w jasności, a to jest mega ważne w fotografii. Czerwony to kolor ciepły, a biel sprawia, że wygląda on naprawdę wyraziście. W reklamach i fotografiach produktowych białe tło pomaga przyciągnąć uwagę, co jest niezwykle istotne, kiedy chcemy sprzedać coś. Fotografowie często wybierają białe tło, bo daje czysty i profesjonalny wygląd zdjęć, a to już jest zgodne z podstawowymi zasadami marketingu wizualnego. Dodatkowo, edytowanie zdjęć z białym tłem jest prostsze, bo ten kolor nie wprowadza zamieszania z innymi kolorami. Takie podejście widzi się także w studiach fotograficznych, gdzie białe tło sprawia, że produkty wyglądają na bardziej atrakcyjne.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej