Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik elektryk
Kwalifikacja: ELE.02 - Montaż, uruchamianie i konserwacja instalacji, maszyn i urządzeń elektrycznych
Data rozpoczęcia: 2 maja 2025 16:20
Data zakończenia: 2 maja 2025 16:30

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie czynności nie są częścią przeglądów instalacji elektrycznej?

A. oględzin

B. przeprowadzania konserwacji i napraw

C. pomiarów napięcia oraz rezystancji izolacji

D. przyjęcia do eksploatacji

Przyjęcie do eksploatacji instalacji elektrycznej to proces, który następuje po zakończeniu wszystkich działań związanych z jej budową oraz po przeprowadzeniu wymaganych testów i pomiarów. Proces ten nie jest częścią regularnych przeglądów instalacji elektrycznej, które koncentrują się głównie na ocenie stanu technicznego, wykonaniu pomiarów, takich jak napięcia oraz rezystancje izolacji, a także na przeprowadzaniu oględzin wizualnych oraz ocenie bezpieczeństwa użytkowania instalacji. Przyjęcie do eksploatacji obejmuje natomiast sprawdzenie, czy instalacja została wykonana zgodnie z projektem oraz obowiązującymi normami, takimi jak PN-IEC 60364. W praktyce oznacza to, że przed oddaniem instalacji do użytku, wszystkie jej elementy muszą być starannie skontrolowane, a wyniki pomiarów muszą spełniać określone normy, co przekłada się na bezpieczeństwo użytkowników oraz standardy jakości. Warto zauważyć, że odpowiednie dokumenty potwierdzające przyjęcie do eksploatacji są niezbędne dla przyszłych przeglądów oraz konserwacji.

Pytanie 2

Jakie zadania związane z utrzymaniem instalacji elektrycznych zgodnie z przepisami BHP powinny być realizowane przez co najmniej dwuosobowy zespół?

A. Wykonywane w pobliżu urządzeń elektroenergetycznych wyłączonych z napięcia oraz uziemionych w widoczny sposób

B. Przeprowadzane w wykopach o głębokości do 2 m podczas modernizacji lub konserwacji kabli

C. Przeprowadzane regularnie przez upoważnione osoby w określonych lokalizacjach w czasie testów i pomiarów urządzeń znajdujących się pod napięciem

D. Wykonywane na wysokości przekraczającej 2 m w sytuacjach, gdy konieczne jest zastosowanie środków ochrony indywidualnej przed upadkiem z wysokości

Wybrana odpowiedź o pracach przy urządzeniach, które są wyłączone spod napięcia oraz pracach w wykopach do 2 metrów nie do końca uwzględnia ważne zasady BHP. Nawet jeśli urządzenia są wyłączone, to mogą pojawić się inne zagrożenia, jak urazy mechaniczne czy kontuzje przy obsłudze ciężkiego sprzętu. W przypadku wykopów, prace do 2 metrów nie muszą zwykle być wykonywane przez dwuosobowy zespół, ale i tak lepiej mieć kogoś obok, żeby móc pomóc w nagłej sytuacji. Muszę też dodać, że prace prowadzone przez upoważnione osoby w ustalonych miejscach mogą wydawać się bezpieczne, ale zawsze jest jakieś ryzyko, które warto zminimalizować odpowiednimi procedurami. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji, a co gorsza, może dać fałszywe poczucie bezpieczeństwa. Dlatego przestrzeganie standardów BHP, w tym norm PN-EN, jest naprawdę ważne dla ochrony wszystkich pracowników.

Pytanie 3

W celu naprawy kabla przyłączeniowego, który został uszkodzony podczas prac ziemnych i został ułożony bez zapasu, potrzebne są

A. odcinek kabla oraz zgrzewarka

B. mufa rozgałęźna oraz odcinek kabla

C. odcinek kabla zakończony głowicami

D. dwie mufy kablowe i odcinek kabla

Odpowiedź, która wskazuje na użycie dwóch muf kablowych i odcinka kabla, jest prawidłowa, ponieważ podczas naprawy uszkodzonego kabla przyłączeniowego, kluczowe jest zapewnienie odpowiedniego połączenia i izolacji. Mufy kablowe pozwalają na skuteczne połączenie dwóch odcinków kabla, co jest szczególnie istotne w przypadku, gdy uszkodzenie występuje w obrębie zasięgu istniejącego kabla. Dwie mufy są potrzebne, aby połączyć nowy odcinek kabla z istniejącymi końcami kabla, co zapewnia, że cała instalacja będzie pracować prawidłowo. Praktycznym przykładem zastosowania tego rozwiązania może być sytuacja, w której kabel został uszkodzony przez maszynę budowlaną. W takim przypadku profesjonalne podejście obejmuje nie tylko wymianę uszkodzonego odcinka, ale również użycie muf w celu zapewnienia wodoodporności i ochrony przed uszkodzeniami mechanicznymi. Zgodnie z normami IEC 60502 oraz PN-EN 50393, stosowanie muf kablowych w połączeniach kablowych jest standardową praktyką, co dodatkowo potwierdza słuszność tego rozwiązania.

Pytanie 4

Elektronarzędzie przedstawione na rysunku jest stosowane przy wykonywaniu instalacji elektrycznej

A. prefabrykowanej.

B. natynkowej.

C. podtynkowej.

D. prowadzonej w tynku.

Wybór opcji dotyczącej instalacji natynkowej, prowadzonej w tynku lub prefabrykowanej może wynikać z błędnych założeń dotyczących charakterystyki tych typów instalacji. Instalacje natynkowe polegają na montażu przewodów na powierzchni ściany, co jest niezgodne z funkcją urządzenia przedstawionego na rysunku. Frezarka do rowków, jaką widać, służy do tworzenia bruzd, co jest typowe dla instalacji podtynkowej, a nie natynkowej. Wybór opcji prowadzonej w tynku także jest mylny, ponieważ odnosi się do sytuacji, gdzie kable są umieszczane w tynkach, ale nie w bruzdach, co również wymaga innego podejścia technologicznego. Prefabrykowane instalacje natomiast obejmują z góry przygotowane elementy, które są montowane w całości, co nie ma związku z używaniem narzędzi do frezowania. Kluczowym błędem myślowym jest zrozumienie, że każda z tych opcji ma inne zastosowania, a ich wybór oparty jest na konkretnych wymaganiach konstrukcyjnych. Zrozumienie różnic między tymi typami instalacji jest niezbędne do właściwego podejścia do prac elektrycznych i zapewnienia bezpieczeństwa oraz funkcjonalności w budownictwie.

Pytanie 5

Aby podłączyć metalowe rury gazowe do uziemionej instalacji ochronnej w budynku jednorodzinnym, konieczne jest

A. bezpośrednie podłączenie rur gazowych do systemu połączeń wyrównawczych

B. zamontowanie odpowiedniej wstawki izolacyjnej pomiędzy miejscem przyłączenia przewodu wyrównawczego a miejscem wprowadzenia rurociągu do obiektu

C. nałożenie na rurę gazową przyłączeniową otuliny izolacyjnej na długości co najmniej 15 m od obiektu

D. zainstalowanie wstawki izolacyjnej na przyłączu gazowym w odległości co najmniej 10 m od obiektu

Zainstalowanie wstawki izolacyjnej na przyłączu gazowym w odległości co najmniej 10 m od budynku jest podejściem, które nie uwzględnia specyfiki instalacji gazowych i ich interakcji z innymi systemami budowlanymi. Przede wszystkim, odległość 10 m nie ma uzasadnienia w kontekście ochrony przed porażeniem prądem elektrycznym, ponieważ izolacja powinna być stosowana bezpośrednio w miejscu, gdzie istnieje ryzyko pojawienia się napięcia na rurach gazowych. Instalowanie wstawki izolacyjnej zbyt daleko od punktu przyłączenia może prowadzić do niekontrolowanego przewodzenia prądu do systemu gazowego, co stwarza poważne zagrożenie. Przyłączenie bezpośrednio rur gazowych do systemu połączeń wyrównawczych jest również błędnym podejściem, ponieważ metalowe rury gazowe są przewodnikami prądu i ich bezpośrednie połączenie z systemem mogą prowadzić do niebezpiecznych sytuacji, takich jak korozja elektrochemiczna, co osłabia integralność strukturalną rur. Podobnie, zakładanie otuliny izolacyjnej na rurę gazową bez odpowiedniej wstawki izolacyjnej również nie zapewnia koniecznej ochrony, ponieważ sama otulina nie jest wystarczająca do eliminacji ryzyka przewodzenia prądu. W kontekście bezpieczeństwa instalacji gazowych, kluczowe jest przestrzeganie aktualnych norm i standardów, które podkreślają znaczenie właściwych praktyk w zakresie podłączeń i izolacji.

Pytanie 6

Który z podanych łączników elektrycznych jest przeznaczony do osobnego sterowania dwiema sekcjami oświetlenia w żyrandolu?

A. Świecznikowy

B. Krzyżowy

C. Schodowy

D. Dwubiegunowy

Świecznikowy łącznik instalacyjny jest zaprojektowany w taki sposób, aby umożliwiać niezależne sterowanie różnymi sekcjami źródeł światła w lampach, w tym żyrandolach. Jego konstrukcja pozwala na włączenie i wyłączenie poszczególnych źródeł światła, co jest szczególnie przydatne w przypadku żyrandoli z wieloma żarówkami. Dzięki temu użytkownik może dostosować natężenie oświetlenia w pomieszczeniu w zależności od potrzeb, co zwiększa funkcjonalność i komfort użytkowania. Przykładowo, w jadalni, gdzie często zasiadamy z rodziną lub gośćmi, można włączyć tylko kilka żarówek, aby stworzyć przytulną atmosferę. Zastosowanie łącznika świecznikowego jest zgodne z ogólnymi normami instalacji elektrycznych, które zalecają elastyczność w sterowaniu oświetleniem. Dobrą praktyką w projektowaniu systemów oświetleniowych jest również uwzględnienie możliwości dalszej rozbudowy instalacji oraz zastosowanie łączników, które umożliwiają późniejszą modyfikację układów oświetleniowych.

Pytanie 7

W jakim typie układu sieciowego możemy spotkać przewód PEN?

A. TT

B. TN-C

C. IT

D. TN-S

Wybór innych układów sieciowych, takich jak IT, TN-S i TT, jest nietrafiony z kilku powodów. W układzie IT, który charakteryzuje się izolowanym systemem zasilania, nie występuje przewód PEN, ponieważ nie ma potrzeby łączenia funkcji ochronnych i neutralnych. Ten system jest często stosowany w obiektach, gdzie wymagana jest wysoka niezawodność zasilania, takich jak szpitale, ponieważ w przypadku awarii jednego z fazowych przewodów, pozostałe mogą dalej funkcjonować bez przerwy. Układ TN-S natomiast odseparowuje przewody ochronne (PE) od przewodów neutralnych (N), co zwiększa bezpieczeństwo, ale wymaga większej liczby przewodów, co może być mniej efektywne kosztowo. Z kolei układ TT to inny system, w którym przewód ochronny jest oddzielony od systemu neutralnego, co oznacza, że w przypadku uszkodzenia nie jest możliwe skorzystanie z przewodu PEN. Takie rozwiązanie może być stosowane w sytuacjach, gdzie występują wysokie wymagania dotyczące bezpieczeństwa, ale wiąże się z większym ryzykiem porażenia elektrycznego. W praktyce, wybór odpowiedniego układu sieciowego powinien być uzależniony od specyficznych potrzeb oraz warunków, w jakich będzie funkcjonować instalacja elektryczna. Warto zatem zrozumieć różnice pomiędzy tymi układami, aby skutecznie dobierać rozwiązania odpowiednie dla konkretnego zastosowania.

Pytanie 8

Z jakiego rodzaju metalu oraz w jakiej formie produkowane są żyły przewodu YDYp 4×1,5 mm²?

A. Z aluminium w formie drutu

B. Z miedzi w formie linki

C. Z aluminium w formie linki

D. Z miedzi w formie drutu

Żyły w przewodzie YDYp 4×1,5 mm² są z miedzi, co jest standardem w branży elektrycznej. Miedź jest super, bo dobrze przewodzi prąd, dlatego właśnie się ją najczęściej wybiera do instalacji elektrycznych. W przypadku YDYp, jego druciana konstrukcja daje sporo elastyczności, co ułatwia robienie instalacji, zwłaszcza tam, gdzie jest ciasno. Te przewody można spotkać w budownictwie, szczególnie przy instalacjach oświetleniowych i systemach zasilających. Zgodnie z normą PN-EN 60228, miedziane przewody mają dokładnie określone parametry, co zapewnia bezpieczeństwo i efektywność. Na przykład, YDYp 4×1,5 mm² świetnie sprawdza się w oświetleniu w domach, gdzie trzeba mieć na uwadze zabezpieczenia przed przeciążeniem i zwarciem.

Pytanie 9

Ile maksymalnie gniazd wtyczkowych można zainstalować w jednym obwodzie w systemach odbiorczych?

A. 2 szt.

B. 10 szt.

C. 6 szt.

D. 12 szt.

Maksymalna liczba gniazd wtyczkowych, które można podłączyć do jednego obwodu w instalacjach elektrycznych, wynosi 10 sztuk. Taka wartość wynika z przepisów zawartych w normie PN-IEC 60364 oraz wytycznych dotyczących projektowania instalacji elektrycznych. Ograniczenie to ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa użytkowania oraz ochrony przed przeciążeniem obwodu. W praktyce, jeżeli do obwodu podłączonych jest zbyt wiele gniazd, może to prowadzić do znacznego wzrostu obciążenia, co z kolei zwiększa ryzyko przegrzania przewodów, a w skrajnych przypadkach może prowadzić do pożaru. Warto zwrócić uwagę na rzeczywiste obciążenie urządzeń, które będą podłączane do gniazd, a także na rodzaj przewodów użytych w danym obwodzie. Przykładowo, jeśli planujemy podłączenie urządzeń o wysokim poborze mocy, takich jak czajniki elektryczne czy grzejniki, lepiej jest zredukować liczbę gniazd do mniejszej wartości, aby zabezpieczyć obwód przed nadmiernym przeciążeniem. Dobrą praktyką jest także stosowanie zabezpieczeń w postaci wyłączników różnicowoprądowych oraz odpowiedniego doboru przekrojów przewodów, co dodatkowo zwiększa bezpieczeństwo korzystania z instalacji elektrycznej.

Pytanie 10

W rozdzielnicy zasilającej instalację niskiego napięcia w budynku doszło do wyzwolenia wyłącznika różnicowoprądowego, podczas gdy inne zabezpieczenia nie zareagowały. Jaką można wskazać przyczynę?

A. Awaria wyłącznika nadprądowego w rozdzielnicy

B. Uszkodzenie lub przepalenie przewodu neutralnego

C. Przeciążenie obwodu

D. Zwarcie rezystancyjne do obudowy odbiornika

Przeciążenie obwodu, które sugeruje pierwsza odpowiedź, nie jest bezpośrednią przyczyną zadziałania wyłącznika różnicowoprądowego, ponieważ jego działanie opiera się na detekcji różnic prądów, a nie na ich natężeniu. Przeciążenie może skutkować zadziałaniem wyłącznika nadprądowego, który ma na celu ochronę przewodów przed przegrzewaniem, ale nie wpływa na wyłącznik różnicowoprądowy w tym kontekście. Uszkodzenie przewodu neutralnego, wspomniane w drugiej opcji, również nie musi prowadzić do zadziałania wyłącznika różnicowoprądowego, jeśli obwód nadal może funkcjonować z poprawnym przepływem prądu. Uszkodzenie wyłącznika nadprądowego w rozdzielnicy, opisane w trzeciej odpowiedzi, w rzeczywistości nie ma związku z działaniem wyłącznika różnicowoprądowego, który funkcjonuje niezależnie. Na koniec, zwarcie rezystancyjne do obudowy odbiornika, które nie zostało wybrane, stanowi rzeczywistą przyczynę zadziałania, ale wszystkie pozostałe odpowiedzi nie uwzględniają tej kluczowej kwestii. W praktyce, zrozumienie zasad działania wyłączników różnicowoprądowych oraz odpowiednich zabezpieczeń jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i uniknięcia nieprawidłowych wniosków w diagnostyce usterek w instalacjach elektrycznych.

Pytanie 11

Którego narzędzia należy użyć do demontażu w rozdzielnicy piętrowej uszkodzonego urządzenia pokazanego na rysunku?

A. Szczypiec typu Segera.

B. Wkrętaka płaskiego.

C. Szczypiec uniwersalnych.

D. Wkrętaka imbusowego.

Wybór niewłaściwego narzędzia do demontażu wyłącznika nadprądowego może prowadzić do wielu problemów. Wkrętaki imbusowe, chociaż są używane w wielu zastosowaniach, nie mają odpowiedniego mechanizmu do odblokowania zatrzasku wyłącznika zamontowanego na szynie DIN. Użycie takiego narzędzia może spowodować zniszczenie elementów mocujących, co skutkowałoby koniecznością wymiany zarówno wyłącznika, jak i potencjalnie uszkodzonej szyny. Z kolei szczypce uniwersalne, mimo że są wszechstronne, nie są zaprojektowane do precyzyjnego rozwiązywania mechanizmów zatrzaskowych, co może prowadzić do uszkodzenia wyłącznika lub sąsiadujących elementów w rozdzielnicy. Szczypce typu Segera również nie są odpowiednie, gdyż są dedykowane do pracy z pierścieniami zabezpieczającymi i nie oferują mechanizmu do demontażu urządzeń elektrycznych. Użycie niewłaściwego narzędzia nie tylko zwiększa ryzyko uszkodzeń, ale również może rodzić zagrożenie dla bezpieczeństwa, zwłaszcza gdy nie jest zapewnione odłączenie zasilania przed podjęciem działań. Dlatego kluczowe jest rozumienie zastosowania odpowiednich narzędzi oraz przestrzeganie standardów bezpieczeństwa w pracy z instalacjami elektrycznymi.

Pytanie 12

Jakim elementem powinno się zabezpieczyć nakrętkę przed jej odkręceniem?

A. Tuleją kołnierzową

B. Tuleją redukcyjną

C. Podkładką dystansową

D. Podkładką sprężystą

Podkładka sprężysta jest kluczowym elementem w procesie zabezpieczania nakrętek przed odkręceniem, ponieważ jej konstrukcja została zaprojektowana w celu generowania siły, która przeciwdziała luzom mechanicznym. W praktyce, podkładki te wykorzystują swoją elastyczność, aby wypełnić mikrouszkodzenia na powierzchniach stykowych oraz dostarczyć dodatkowy opór przeciwko luźnieniu się połączenia w wyniku drgań, uderzeń czy zmian temperatury. Przykłady zastosowania obejmują szeroki zakres branż, od motoryzacji po budownictwo, gdzie mechanizmy narażone są na dynamiczne obciążenia. Zgodnie z normami ISO 7089 i ISO 7090, stosowanie podkładek sprężystych jest zalecane w połączeniach wymagających dużej niezawodności i trwałości, co czyni je istotnym elementem w projektowaniu konstrukcji. Dodatkowo, ich dostępność w różnych materiałach (np. stal nierdzewna, mosiądz) pozwala na dopasowanie do specyficznych warunków pracy, co zwiększa efektywność zabezpieczeń.

Pytanie 13

Jaką rurę instalacyjną przedstawia symbol RKLF 20?

A. Sztywną o średnicy 20 mm

B. Karbowaną o średnicy 20 mm

C. Sztywną o przekroju 20 mm2

D. Karbowaną o przekroju 20 mm2

Odpowiedź 'Karbowaną o średnicy 20 mm' jest prawidłowa, ponieważ symbol RKLF odnosi się do rur karbowanych, które charakteryzują się elastycznością i możliwością łatwego formowania. Rura o średnicy 20 mm jest standardowym rozmiarem stosowanym w instalacjach elektrycznych i telekomunikacyjnych, co czyni ją praktycznym wyborem w projektach budowlanych. Kiedy stosuje się rury karbowane, ich struktura pozwala na łatwe dopasowanie do różnych kształtów oraz ułatwia układanie w trudnych warunkach, co jest istotne w przypadku instalacji w miejscach o ograniczonej przestrzeni. Rury te są również odporne na działanie czynników atmosferycznych i chemicznych, co zwiększa ich trwałość. Zgodnie z obowiązującymi standardami w branży budowlanej, użycie rur karbowanych w instalacjach elektrycznych zapewnia bezpieczeństwo oraz zgodność z przepisami. W związku z tym, znajomość oznaczeń takich jak RKLF jest kluczowa dla każdego profesjonalisty zajmującego się instalacjami. Przykładem zastosowania są instalacje w budynkach mieszkalnych oraz przemysłowych, gdzie elastyczność rur karbowanych pozwala na zminimalizowanie ryzyka uszkodzeń i ułatwienie konserwacji.

Pytanie 14

W jaki sposób realizowana jest ochrona przed porażeniem elektrycznym poprzez dotyk pośredni w oprawie oświetleniowej drugiej klasy ochronności działającej w sieci TN-S?

A. Użycie napięcia zasilania o zmniejszonej wartości

B. Połączenie obudowy z przewodem ochronnym sieci

C. Zasilanie z transformatora izolacyjnego

D. Zastosowanie podwójnej warstwy izolacji

Zastosowanie podwójnej warstwy izolacji jest kluczowym elementem ochrony przeciwporażeniowej w oprawach oświetleniowych klasy II, które nie wymagają przewodu ochronnego. W tego typu rozwiązaniach, sprzęt jest projektowany w taki sposób, aby minimalizować ryzyko porażenia prądem elektrycznym, poprzez wprowadzenie dodatkowej warstwy izolacyjnej, która skutecznie odseparowuje części przewodzące od części, które mogą być dotykane przez użytkowników. Przykładem może być wykorzystanie materiałów izolacyjnych o wysokiej wytrzymałości, które są odporne na działanie wysokiej temperatury oraz wilgoci, co jest istotne w kontekście opraw oświetleniowych stosowanych w różnych warunkach atmosferycznych. W praktyce, urządzenia spełniające normy IEC 61140 oraz IEC 60598-1, których celem jest zapewnienie bezpieczeństwa użytkowników, korzystają z tej technologii, a jej zastosowanie jest powszechnie zalecane w branży elektrycznej, co przekłada się na redukcję ryzyka wypadków związanych z porażeniem prądem.

Pytanie 15

Jakie akcesoria są wymagane do podłączenia gniazda wtyczkowego do instalacji zrealizowanej przewodami LY?

A. Szczypce, wkrętak, lutownica

B. Ściągacz izolacji, wkrętak, próbnik

C. Tester, wkrętak, lutownica

D. Ściągacz izolacji, lutownica, tester

Aby prawidłowo podłączyć gniazdo wtyczkowe do sieci wykonanej przewodami LY, niezbędne są trzy podstawowe narzędzia: ściągacz izolacji, wkrętak oraz próbnik. Ściągacz izolacji pozwala na bezpieczne usunięcie izolacji z końców przewodów, co jest kluczowe dla uzyskania dobrego kontaktu elektrycznego. Użycie ściągacza jest zalecane, aby uniknąć uszkodzenia miedzi wewnątrz przewodu. Wkrętak jest niezbędny do mocowania gniazda oraz łączenia przewodów w zaciskach. Próbnik z kolei umożliwia sprawdzenie, czy w obwodzie znajduje się napięcie, co jest niezwykle istotne dla zapewnienia bezpieczeństwa podczas pracy. Stosując te narzędzia, wykonawcy mogą zapewnić, że instalacja będzie zgodna z obowiązującymi normami, takimi jak PN-IEC 60364, które określają zasady dotyczące instalacji elektrycznych. Prawidłowe użycie tych narzędzi poprawia niezawodność całego systemu elektrycznego oraz minimalizuje ryzyko awarii.

Pytanie 16

Którym zestawem przyrządów pomiarowych można w przypadku braku watomierza wyznaczyć moc czynną pobieraną przez silnik elektryczny zasilany z instalacji jednofazowej?

Amperomierz Częstościomierz Waromierz	Amperomierz Częstościomierz Woltomierz	Omomierz Waromierz Woltomierz	Amperomierz Waromierz Woltomierz
A	B	C	D

A. D.

B. B.

C. C.

D. A.

Wybór innego zestawu przyrządów niż amperomierz i woltomierz prowadzi do niepoprawnych wniosków dotyczących pomiaru mocy czynnej silnika. Na przykład, zastosowanie jedynie amperomierza lub woltomierza jest niewystarczające, ponieważ nie dostarcza pełnych informacji niezbędnych do obliczenia mocy czynnej. Amperomierz samodzielnie mierzy tylko natężenie prądu, co nie pozwala na określenie wartości napięcia, a tym samym na obliczenie mocy. Z kolei woltomierz bez amperomierza dostarcza jedynie informacji o napięciu, co również uniemożliwia obliczenie mocy czynnej. Często popełnianym błędem jest ignorowanie współczynnika mocy, który ma kluczowe znaczenie dla obliczeń w obwodach prądu zmiennego. W przypadku zasilania jednofazowego, brak pomiarów obu parametrów oznacza, że nie mamy pełnego obrazu działania urządzenia. Również niektóre odpowiedzi mogą sugerować użycie przyrządów, które mierzą inne parametry, takie jak rezystancja lub pojemność, które nie mają zastosowania w obliczaniu mocy czynnej w kontekście silników elektrycznych. W praktyce, aby uzyskać dokładny pomiar mocy czynnej, konieczne jest stosowanie standardowych metod pomiarowych z użyciem odpowiednich przyrządów, co jest zgodne z normami branżowymi i zapewnia bezpieczeństwo oraz dokładność analiz.

Pytanie 17

Przeglądy instalacji elektrycznej w budynkach mieszkalnych powinny być przeprowadzane nie rzadziej niż co

A. 2 lata

B. 1 rok

C. 10 lat

D. 5 lat

Przeglądy mieszkaniowej instalacji elektrycznej należy wykonywać nie rzadziej niż co 5 lat, zgodnie z obowiązującymi normami i przepisami prawa, w tym z ustawą Prawo budowlane oraz normami PN-IEC 60364. Regularne przeglądy są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa użytkowania instalacji elektrycznych oraz zapobiegania pożarom i porażeniom prądem. W ramach takiego przeglądu oceniana jest nie tylko stan techniczny przewodów i osprzętu elektrycznego, ale także zgodność z aktualnymi przepisami. Przykład: jeśli w ciągu 5 lat nie zrealizujesz przeglądu, możesz być narażony na ryzyko awarii instalacji, co może prowadzić do poważnych konsekwencji. Dobrą praktyką jest dokumentowanie wykonanych przeglądów oraz przechowywanie protokołów w celu ułatwienia ewentualnych kontroli oraz zapewnienia, że instalacja jest w dobrym stanie przez cały okres jej użytkowania.

Pytanie 18

W jakim z podanych typów źródeł światła wykorzystuje się zapłonnik?

A. Żarówka halogenowa

B. Lampa sodowa

C. Świetlówka tradycyjna

D. Lampa rtęciowa

Wybór lampy sodowej, rtęciowej czy żarówki halogenowej jako źródła światła, w którym stosuje się zapłonnik, jest nieprawidłowy z powodu różnic w technologii i zasadzie działania tych lamp. Lampy sodowe wykorzystują zjawisko emisji światła poprzez naładowany gaz sodowy, jednak nie potrzebują zapłonnika, gdyż zamiast tego działają na zasadzie bezpośredniego przepływu prądu. Ponadto, lampy rtęciowe również nie wymagają zapłonnika w tradycyjnym sensie, ponieważ ich uruchomienie odbywa się poprzez elektryczne rozładowanie w gazie rtęciowym, co jest realizowane przez układ zapłonowy zintegrowany z balastem. Żarówki halogenowe, z kolei, są konstrukcją opartą na technologii żarowej, w której nie stosuje się zapłonników; zamiast tego, działają na zasadzie podgrzewania włókna wolframowego do wysokiej temperatury, co generuje światło. Zrozumienie różnic między tymi technologiami jest kluczowe, ponieważ prowadzi do lepszego doboru źródeł światła w zależności od zastosowania. Ignorowanie tych różnic może skutkować nieefektywnym działaniem systemów oświetleniowych i wyższymi kosztami eksploatacyjnymi. W praktyce, kluczowe jest stosowanie odpowiednich rozwiązań technologicznych w zależności od potrzeb i charakterystyki danego środowiska oświetleniowego.

Pytanie 19

W instalacjach TN-S wyłączniki różnicowoprądowe są używane jako ochrona przed

A. porażeniem

B. przepięciem

C. przeciążeniem

D. zwarciem

Wybór niewłaściwej odpowiedzi może prowadzić do nieporozumień na temat funkcji wyłączników różnicowoprądowych. Zwarcie, czyli nagłe połączenie dwóch przewodów o różnym potencjale, prowadzi do zwiększonego przepływu prądu, co zazwyczaj jest zabezpieczane przez wyłączniki automatyczne (np. wyłączniki nadprądowe), a nie przez RCD, które nie reagują na wzrost natężenia prądu, lecz na różnice w prądzie między przewodami. Przepięcia, które mogą być wynikiem nagłych skoków napięcia, również nie są głównym celem RCD. Przeciążenie, z kolei, to sytuacja, gdy obciążenie przekracza nominalną wartość zabezpieczeń, co ponownie wymaga reakcji wyłączników nadprądowych. Kluczowym błędem jest zrozumienie, że RCD nie zabezpiecza przed skutkami zwarcia, przeciążenia ani przepięcia, lecz tylko przed porażeniem elektrycznym wynikającym z upływu prądu. Dobrą praktyką jest stosowanie RCD jako dodatkowego zabezpieczenia w instalacjach elektrycznych, ale nie należy mylić ich funkcji z innymi rodzajami zabezpieczeń, co może prowadzić do niewłaściwego stosowania urządzeń i potencjalnych zagrożeń dla użytkowników.

Pytanie 20

Który element instalacji elektrycznej przedstawiono na rysunku?

A. Ogranicznik przepięć.

B. Wyłącznik priorytetowy.

C. Wyłącznik ciśnieniowy.

D. Ogranicznik mocy.

Odpowiedzi, które wybrałeś, są nietrafne, bo opierają się na mylnych przekonaniach na temat funkcji różnych elementów w instalacjach elektrycznych. Na przykład, wyłącznik priorytetowy zajmuje się zarządzaniem priorytetami w zasilaniu, gdy mamy kilka źródeł prądu. Ale on nie ma nic wspólnego z monitorowaniem mocy elektrycznej. Działa tak, że przydziela zasilanie najważniejszym urządzeniom, gdy główne źródło przestaje działać.Dlatego akurat w kontekście rysunku, brak oznaczeń związanych z zasilaniem priorytetowym eliminuje tę odpowiedź. Ogranicznik przepięć ma na celu chronić instalacje przed nagłymi wzrostami napięcia, na przykład podczas burzy. To też ważne urządzenie, ale nie reguluje mocy. Wyłącznik ciśnieniowy kontroluje ciśnienie w systemach hydraulicznych albo pneumatycznych, i nie ma nic wspólnego z elektrycznością. Często popełniamy błąd, myląc różne urządzenia elektryczne, co prowadzi do złych wniosków. Żeby dobrze projektować i eksploatować instalacje elektryczne, warto znać specyfikacje i funkcje tych elementów.

Pytanie 21

Który z wymienionych zestawów materiałów i narzędzi, oprócz wiertarki i poziomnicy, umożliwia ułożenie podtynkowej instalacji elektrycznej prowadzonej w rurkach stalowych?

Bruzdownica Gips Młotek Otwornica koronkowa Punktak	Bruzdownica Drut wiązałkowy Młotek Otwornica koronkowa Stalowe gwoździe	Drut wiązałkowy Młotek Otwornica koronkowa Przecinak Punktak	Bruzdownica Drut wiązałkowy Pistolet do kleju Stalowe gwoździe Zestaw wierteł
A.	B.	C.	D.

A. C.

B. A.

C. B.

D. D.

Odpowiedź B jest poprawna, ponieważ zestaw ten zawiera wszystkie niezbędne narzędzia i materiały potrzebne do ułożenia podtynkowej instalacji elektrycznej w rurkach stalowych. Bruzdownica jest kluczowym narzędziem, które umożliwia precyzyjne wykonanie bruzd w ścianie, co jest niezbędne do umieszczenia rurek. Dodatkowo, drut wiązałkowy oraz stalowe gwoździe są zbawienne przy mocowaniu rurek, zapewniając ich stabilność i bezpieczeństwo instalacji. Młotek wykorzystywany jest do prac montażowych, co podkreśla znaczenie precyzyjnych prac ręcznych w instalacjach elektrycznych. Otwornica koronowa pozwala natomiast na wykonanie otworów pod puszki instalacyjne, co jest istotnym elementem końcowego wykończenia każdej instalacji. W kontekście standardów branżowych, wybór odpowiednich narzędzi i materiałów jest kluczowy dla zapewnienia bezpieczeństwa i trwałości instalacji, co jest zgodne z normami PN-IEC dotyczących instalacji elektrycznych. Wiedza o właściwym doborze narzędzi oraz materiałów przekłada się na efektywność i bezpieczeństwo pracy, co jest niezbędne w każdym projekcie budowlanym.

Pytanie 22

Który z podanych materiałów charakteryzuje się najwyższą właściwą przewodnością elektryczną?

A. Miedź

B. Aluminium

C. Brąz

D. Stal

Aluminium, brąz i stal mają swoje zastosowania, ale ich przewodność elektryczna jest znacznie gorsza niż miedzi. Aluminium niby jest okej, ale nie dorównuje miedzi, co jest istotne, gdy chodzi o efektywność przewodzenia. Często ludzie mylą niską masę aluminium z jego przewodnością, a to nie jest to samo; lżejsze aluminium ma gorszą przewodność, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do większych strat energii. Brąz, który jest stopem miedzi, ma lepsze właściwości mechaniczne, ale przewodność elektryczna jest niższa od czystej miedzi. Stal to materiał budowlany, ale ma najniższą przewodność z wymienionych. Często nie zwraca się uwagi na różnice w przewodności, a to może skutkować wyborem niewłaściwych materiałów, co prowadzi do problemów jak nadmierne straty energii czy przegrzewanie. Dlatego ważne jest, aby znać właściwości materiałów i odpowiednio je dobierać, co jest teoretycznie zgodne z najlepszymi praktykami w inżynierii.

Pytanie 23

Elektryczne połączenie, które umożliwia przesył energii elektrycznej, znajdujące się pomiędzy złączem a systemem odbiorczym w budynku, określane jest mianem

A. przyłącza napowietrznego

B. instalacji wewnętrznej

C. przyłącza kablowego

D. wewnętrznej linii zasilającej

Odpowiedzi takie jak "instalacja wnętrzowa", "przyłącze kablowe" oraz "przyłącze napowietrzne" odnoszą się do innych aspektów systemu elektrycznego, które są mylone z wewnętrzną linią zasilającą. Instalacja wnętrzowa dotyczy ogółu elementów zainstalowanych wewnątrz budynku, takich jak gniazdka, włączniki czy oświetlenie, ale nie wskazuje na konkretne połączenie zasilające. Przyłącze kablowe odnosi się do połączenia między siecią dystrybucyjną a budynkiem, które ma na celu dostarczenie energii do budynku, ale nie jest to już linia zasilająca wewnętrzna. Natomiast przyłącze napowietrzne to forma dostarczenia energii elektrycznej, która wykorzystuje przewody zawieszone na słupach, co również nie dotyczy przesyłu energii wewnątrz budynku. Pojęcia te mogą prowadzić do nieporozumień, zwłaszcza u osób, które nie mają doświadczenia w dziedzinie elektryki. Poprawne zrozumienie różnicy między tymi terminami jest kluczowe dla projektowania i realizacji efektywnych oraz bezpiecznych systemów zasilania w obiektach budowlanych.

Pytanie 24

Przedstawiona na ilustracji oprawka jest przeznaczona do źródeł światła z trzonkiem

A. G9

B. MR11

C. GU10

D. E14

Odpowiedzi G9, MR11 oraz E14 są nieprawidłowe, gdyż nie odpowiadają specyfikacji oprawki widocznej na ilustracji. Trzonek G9, mimo że również jest popularny w zastosowaniach oświetleniowych, charakteryzuje się inną konstrukcją, zwykle ze złączem typu wtykowego, które nie posiada bocznych wypustek. To prowadzi do błędnego wnioskowania, ponieważ G9 często bywa mylony z GU10, ale nie można ich zamieniać, ze względu na różnice w montażu i wymiarach. Z kolei MR11 to rodzaj trzonka, który jest mniejszy i stosowany w lampach o niskim napięciu, w tym w halogenowych reflektorach, co także nie ma zastosowania w przypadku oprawki przedstawionej na zdjęciu. Odpowiedź E14 wskazuje na trzonek o średnicy 14 mm, który jest szeroko stosowany w lampach i żarówkach, jednak jego konstrukcja nie pasuje do obiektu widocznego na ilustracji. Użytkownicy często popełniają błąd przy wyborze odpowiedzi, myśląc, że wszystkie trzonki są wymienne, co jest nieprawdziwe. Istnieją specyficzne normy dotyczące różnych typów trzonków, które są kluczowe dla zapewnienia poprawnego działania systemów oświetleniowych, dlatego ważne jest, aby znać różnice między tymi typami, aby skutecznie dobierać komponenty oświetleniowe.

Pytanie 25

W dokumentacji dotyczącej instalacji elektrycznej w wielopiętrowym budynku mieszkalnym wskazano, że konieczne jest użycie ochronników przeciwprzepięciowych klasy C. Gdzie powinny one zostać zamontowane?

A. w złączu budynku

B. na linii zasilającej budynek

C. w puszkach instalacyjnych gniazd odbiorczych

D. w rozdzielnicach mieszkaniowych

Wybór innych lokalizacji dla instalacji ochronników przeciwprzepięciowych klasy C, takich jak linie zasilające budynek, puszki instalacyjne gniazd odbiorczych czy złącza budynku, nie jest odpowiedni z kilku powodów. Linie zasilające są głównie odpowiedzialne za przesył energii, ale nie stanowią one miejsca, gdzie można efektywnie zainstalować ochronniki, które powinny być zlokalizowane tam, gdzie dochodzi do centralnej dystrybucji zasilania. Instalacja ochronników w puszkach instalacyjnych gniazd odbiorczych również nie przynosi oczekiwanych korzyści, ponieważ w przypadku wystąpienia przepięcia, ochrona jest niekompletna i może nie objąć urządzeń podłączonych do innych obwodów. Złącze budynku, mimo że jest istotnym punktem przyłączeniowym, nie zapewnia pełnej ochrony dla wszystkich obwodów zasilających w budynku. Takie podejście prowadzi do fragmentarycznej ochrony, co może skutkować poważnymi uszkodzeniami sprzętu elektronicznego i instalacji elektrycznej. Kluczowym błędem myślowym jest przekonanie, że ochrona może być stosowana w dowolnym miejscu bez uwzględnienia kontekstu, w jakim działają ochronniki przeciwprzepięciowe. Według norm i najlepszych praktyk, ochrona przed przepięciami powinna być centralizowana w odpowiednich punktach, takich jak rozdzielnice, w celu zapewnienia pełnej ochrony całej instalacji elektrycznej.

Pytanie 26

Aby prawidłowo wykonać otwór w twardym betonie pod gniazdo sieciowe, konieczne jest użycie wiertarki oraz

A. otwornicy z nasypem wolframowym

B. otwornicy z segmentami diamentowymi

C. wyrzynarki do głębokich cięć

D. młotka z przecinakiem

Otwornice z diamentowymi segmentami to naprawdę najlepsze narzędzie, jeśli chodzi o wiercenie w twardym betonie. Dzięki swojej konstrukcji świetnie radzą sobie z usuwaniem materiału w bardzo precyzyjny sposób. Diamentowe segmenty są super twarde i odporne na ścieranie, co czyni je idealnym wyborem, zwłaszcza w trudnych warunkach. Na przykład, gdy instalujesz gniazda sieciowe w betonowych murach, to otwornica diamentowa daje czyste krawędzie, co wygląda lepiej i bardziej profesjonalnie. Z mojej perspektywy, korzystanie z takich narzędzi pomaga uniknąć uszkodzenia otaczających materiałów i naprawdę przyspiesza cały proces pracy. I fajnie, że otwornice są w różnych rozmiarach, więc można dobrać coś odpowiedniego do konkretnego projektu.

Pytanie 27

Jaką metodę należy zastosować do bezpośredniego pomiaru rezystancji przewodów?

A. cyfrowy watomierz

B. watomierz oraz amperomierz

C. amperomierz oraz woltomierz

D. analogowy omomierz

Wykorzystanie watomierza cyfrowego do pomiaru rezystancji przewodów jest nieodpowiednie, ponieważ watomierz służy do pomiaru mocy elektrycznej, a nie do oceny rezystancji. Watomierz mierzy moc czynną, wyrażoną w watach, na podstawie pomiaru napięcia i natężenia prądu oraz współczynnika mocy. Użycie tego narzędzia w kontekście pomiaru rezystancji prowadzi do mylnych rezultatów, ponieważ nie uwzględnia ono specyfiki rezystancji, która jest niezależna od mocy. Podobnie, połączenie amperomierza i woltomierza również nie jest właściwe, gdyż te urządzenia mierzą natężenie prądu i napięcie, a do obliczenia rezystancji potrzebne jest odniesienie do wartości mierzonej bezpośrednio, co wymaga zastosowania omomierza. W przypadku watomierza i amperomierza, pomiar rezystancji wymagałby dodatkowego przeliczenia, co wprowadza niepotrzebne komplikacje i możliwość błędów. Coraz częściej w praktyce inżynierskiej wykorzystuje się zalecenia dotyczące stosowania omomierzy, które zapewniają dokładność i prostotę pomiarów. Zrozumienie tego, że każdy instrument ma swoje specyficzne zastosowanie, jest kluczowe dla przeprowadzania efektywnych i dokładnych pomiarów w elektrotechnice.

Pytanie 28

Jakie z wymienionych usterek w obwodzie odbiorczym instalacji elektrycznej powinno spowodować automatyczne odcięcie napięcia przez wyłącznik różnicowoprądowy?

A. Skok napięcia

B. Przeciążenie obwodu

C. Upływ prądu

D. Zwarcie międzyfazowe

Odpowiedź 'Upływ prądu' jest na pewno trafna, bo wyłącznik różnicowoprądowy, czyli RCD, działa dokładnie tak, jak powinien. On potrafi sprawdzać różnice w prądzie, który wpływa i wypływa z obwodu. Powiedzmy, że jak jest jakiś problem z izolacją, to prąd może wyciekać do ziemi. To właśnie wtedy RCD to zauważa i natychmiast odłącza zasilanie, co naprawdę zmniejsza ryzyko porażenia prądem albo pożaru. RCD często spotykamy w łazienkach, gdzie wilgoć sprawia, że ryzyko kontaktu z prądem jest większe. Warto też wiedzieć, że normy, takie jak PN-EN 61008, precyzują, jakie są wymagania dotyczące tych wyłączników i gdzie można je stosować, co podkreśla ich istotność dla bezpieczeństwa elektrycznego. Używanie RCD w instalacjach jest zgodne z dobrymi praktykami i przepisami budowlanymi, więc to naprawdę ważny temat.

Pytanie 29

Jaki jest najmniejszy błąd pomiaru natężenia prądu wynoszącego 30 mA, gdy używamy cyfrowego miliamperomierza z wyświetlaczem do 2 miejsc po przecinku oraz miernika o określonej dokładności?

A. ±2,0% + 2 cyfry

B. ±2,5% + 1 cyfra

C. ±1,5% + 3 cyfry

D. ±1,0% + 4 cyfry

Wybór błędnych opcji wynika często z niepełnego zrozumienia zasad działania mierników oraz błędnego interpretowania wartości procentowych i cyfr. Na przykład odpowiedzi z dokładnością ±2,0% + 2 cyfry czy ±1,5% + 3 cyfry oferują znacznie większy margines błędu, co sprawia, że są mniej odpowiednie do precyzyjnych pomiarów. Przy odpowiedzi ±2,0% + 2 cyfry, maksymalny błąd wyniósłby 30 mA × 2,0% + 2 cyfry, co daje 0,6 mA + 0,02 mA, czyli 0,62 mA, a to już znacznie przekracza akceptowalny poziom dokładności w wielu zastosowaniach. Podobnie, dla ±1,5% + 3 cyfry, obliczenia prowadzą do maksymalnego błędu 0,45 mA + 0,03 mA, czyli 0,48 mA. Te wartości są niewystarczające w kontekście aplikacji, które wymagają dużej precyzji. W praktyce, większa dokładność miernika pozwala na dokładniejsze przyrządzanie obwodów elektronicznych oraz zmniejsza ryzyko wystąpienia błędów w obliczeniach związanych z analizą danych. W branży inżynieryjnej, ważne jest, aby dobierać urządzenia zgodnie z wymaganiami pomiarowymi, co przekłada się na jakość i wiarygodność wyników.

Pytanie 30

Jaka jest wielkość prądu znamionowego, przy której działają wyzwalacze zwarciowe w wyłącznikach instalacyjnych nadprądowych typu Z?

A. 3 do 5

B. 5 do 10

C. 10 do 20

D. 2 do 3

Odpowiedź "2 do 3" jest poprawna, ponieważ wyzwalacze zwarciowe w wyłącznikach instalacyjnych nadprądowych typu Z działają w granicach krotności prądu znamionowego na poziomie od 2 do 3. To oznacza, że wyzwalacz zareaguje w przypadku, gdy prąd zwarciowy osiągnie wartość 2-3 razy wyższą od prądu znamionowego urządzenia. Wyłączniki te są przeznaczone do ochrony obwodów z wysoką odpornością na prądy rozruchowe, co czyni je idealnymi do stosowania w instalacjach z urządzeniami takimi jak transformatory czy silniki elektryczne. Standardy takie jak PN-EN 60947-2 definiują wymagania dotyczące wyłączników, a ich zastosowanie w praktyce pomaga w minimalizacji ryzyka uszkodzenia instalacji oraz zapewnienia bezpieczeństwa użytkowników. Przykładem może być sytuacja, w której w obwodzie z silnikiem występuje krótki impuls prądowy, co może prowadzić do zadziałania wyłącznika, zanim dojdzie do poważniejszych uszkodzeń. Stosując wyłączniki typu Z, można skutecznie ograniczyć ryzyko zwarć w obwodach o niskiej tolerancji na prądy zwarciowe.

Pytanie 31

Korzystając z zamieszczonego fragmentu instrukcji obsługi multimetru, wyznacz względny błąd pomiaru napięcia, jeżeli woltomierz wskazał 120 V.

Instrukcja obsługi multimetru (fragment)
Uchyb pomiaru: 0,1% w.m. ±0,05% w.z. (podzakresy 100 mV, 1 V) 0,2% w.m. ±0,05% w.z. (podzakresy 10 V, 100 V, 1000 V)
gdzie w.m. oznacza wartość zmierzoną, a w.z. wartość zakresu.

Instrukcja obsługi multimetru (fragment)

Uchyb pomiaru:

0,1% w.m. ±0,05% w.z. (podzakresy 100 mV, 1 V)

0,2% w.m. ±0,05% w.z. (podzakresy 10 V, 100 V, 1000 V)

gdzie w.m. oznacza wartość zmierzoną, a w.z. wartość zakresu.

A. 0,62%

B. 0,07%

C. 6,10%

D. 0,74%

Istnieje kilka kluczowych aspektów, które mogą prowadzić do błędnych wniosków przy obliczaniu względnego błędu pomiarowego. Przede wszystkim, jedna z powszechnych pułapek polega na nieprawidłowym dodaniu błędu stałego do błędu procentowego. Różne odpowiedzi wskazujące na niewłaściwe wartości mogą wynikać z nieuwzględnienia rzeczywistej wartości zmierzonej przy obliczeniach. Na przykład, korzystając z nieprawidłowego wzoru lub błędnych wartości, można dojść do mylnej konkluzji, że błąd wynosi 0,07% lub 0,74%, co jest dalekie od rzeczywistości. Kolejnym typowym błędem jest pomijanie kontekstu pomiarów, takich jak tolerancje urządzenia czy jego kalibracja, co prowadzi do nieprawidłowego oszacowania dokładności. Należy również pamiętać, że różne urządzenia pomiarowe mają swoje specyfikacje dotyczące błędów. Na przykład, jeśli nie uwzględnimy pełnych danych dotyczących błędu procentowego, nasza ocena pomiaru może być znacząco zaniżona lub zawyżona. Zrozumienie tych aspektów jest niezwykle istotne w kontekście uzyskiwania rzetelnych wyników pomiarowych i podejmowania właściwych decyzji inżynieryjnych. Bez tych umiejętności, można w łatwy sposób wprowadzić się w błąd, co może mieć poważne konsekwencje w praktycznych zastosowaniach elektrotechnicznych.

Pytanie 32

Które z podanych źródeł światła elektrycznego charakteryzują się najniższą efektywnością świetlną?

A. Lampy indukcyjne

B. Lampy fluorescencyjne

C. Żarówki

D. Lampy ze rtęcią

Zarówno świetlówki, lampy rtęciowe, jak i lampy indukcyjne oferują wyższą skuteczność świetlną w porównaniu do tradycyjnych żarówek. Świetlówki, na przykład, mogą osiągać skuteczność od 35 do 100 lumenów na wat, co czyni je znacznie bardziej efektywnymi w wytwarzaniu światła. Wybór świetlówek zamiast żarówek tradycyjnych w biurach i innych przestrzeniach komercyjnych jest powszechną praktyką, mającą na celu zmniejszenie kosztów energii oraz ograniczenie emisji dwutlenku węgla. Lampy rtęciowe, stosowane zazwyczaj w oświetleniu ulicznym, również charakteryzują się przyzwoitym poziomem efektywności, osiągając od 50 do 70 lumenów na wat. Lampy indukcyjne, z drugiej strony, mogą nawet przekraczać 100 lumenów na wat, co czyni je idealnym wyborem do oświetlenia dużych powierzchni przemysłowych. Wybór odpowiedniego źródła światła powinien być zatem zgodny z zasadami efektywności energetycznej oraz potrzebami konkretnego zastosowania. Typowe błędy polegają na myleniu żarówek z innymi źródłami światła w kontekście ich efektywności i zastosowania, co często prowadzi do nieoptymalnych decyzji zakupowych i większych kosztów eksploatacji.

Pytanie 33

Podczas inspekcji świeżo zrealizowanej instalacji elektrycznej nie ma potrzeby weryfikacji

A. wartości natężenia oświetlenia na stanowiskach pracy

B. wyboru i oznakowania przewodów

C. rozmieszczenia tablic informacyjnych i ostrzegawczych

D. wyboru zabezpieczeń oraz urządzeń

Wartość natężenia oświetlenia na stanowiskach pracy nie jest bezpośrednio związana z podstawowymi wymaganiami, jakimi są bezpieczeństwo i sprawność instalacji elektrycznej. W kontekście nadzoru nad nowo wykonanymi instalacjami, ważniejsze jest upewnienie się, że instalacja jest zgodna z normami oraz dobrze zorganizowana pod względem zabezpieczeń, oznaczeń i tablic informacyjnych. Obowiązki związane z badaniem natężenia oświetlenia są zazwyczaj związane z ergonomią pracy i komfortem użytkowników, co zalicza się do bardziej szczegółowych aspektów eksploatacji. W praktyce, standardy takie jak PN-EN 12464-1 oferują wytyczne dotyczące oświetlenia miejsc pracy, ale przed przystąpieniem do pomiarów natężenia, należy upewnić się, że sama instalacja elektryczna działa sprawnie i jest bezpieczna.

Pytanie 34

Na izolatorach wsporczych instaluje się przewody

A. uzbrojone

B. kabelkowe

C. rdzeniowe

D. szynowe

Odpowiedź szynowe jest prawidłowa, ponieważ przewody szynowe są wykorzystywane w systemach elektroenergetycznych do przesyłania energii elektrycznej pomiędzy różnymi elementami instalacji. Izolatory wsporcze są kluczowym elementem, który podtrzymuje przewody szynowe, zapewniając ich stabilność i bezpieczeństwo w różnych warunkach atmosferycznych. Przewody szynowe charakteryzują się dużą zdolnością do prowadzenia prądu oraz odpornością na obciążenia mechaniczne, co czyni je odpowiednimi do zastosowań w stacjach transformacyjnych i rozdzielniach. Przykładem ich zastosowania są instalacje w elektrowniach, gdzie przewody szynowe łączą transformatory z systemem dystrybucji energii. Zgodnie z normami branżowymi, stosowanie przewodów szynowych w połączeniu z odpowiednimi izolatorami jest uznawane za jedną z najlepszych praktyk w projektowaniu sieci elektroenergetycznych.

Pytanie 35

Jakie urządzenie powinno zostać zainstalowane w pośrednim układzie pomiarowym mocy czynnej w zakładzie przemysłowym?

A. Przekładnik prądowy

B. Transformator separacyjny

C. Transformator bezpieczeństwa

D. Przetwornicę napięcia

Przekładnik prądowy jest kluczowym elementem w pośrednich układach pomiarowych mocy czynnej, ponieważ jego główną funkcją jest przekształcenie dużych prądów roboczych na niższe, które mogą być bezpiecznie zmierzone przez urządzenia pomiarowe. Działa to na zasadzie indukcji elektromagnetycznej, gdzie prąd w obwodzie pierwotnym generuje pole magnetyczne, które z kolei indukuje prąd w obwodzie wtórnym. Dzięki zastosowaniu przekładników prądowych, możliwe jest monitorowanie i obliczanie zużycia energii, co jest niezwykle istotne w zarządzaniu efektywnością energetyczną w zakładach przemysłowych. Przykładem zastosowania mogą być instalacje, w których przekładniki prądowe są wykorzystywane do pomiarów w systemach monitorujących zużycie energii elektrycznej w czasie rzeczywistym. Dobrą praktyką w branży jest również regularna kalibracja przekładników, aby zapewnić ich dokładność oraz niezawodność w długoterminowym użytkowaniu. W kontekście norm, należy również odnosić się do standardów IEC 61869, które regulują kwestie dotyczące przekładników prądowych oraz ich zastosowań w układach pomiarowych.

Pytanie 36

Która z wymienionych list czynności opisuje w jakiej kolejności demontuje się elementy stojana silnika indukcyjnego z uzwojeniem wsypywanym w celu jego przezwojenia?

1	odcięcie połączeń czołowych	odcięcie połączeń czołowych	usunięcie izolacji żłobkowej	usunięcie uzwojenia
2	usunięcie izolacji żłobkowej	usunięcie uzwojenia	odcięcie połączeń czołowych	odcięcie połączeń czołowych
3	usunięcie uzwojenia	usunięcie izolacji żłobkowej	usunięcie uzwojenia	usunięcie izolacji żłobkowej
A		B	C	D

A. C.

B. D.

C. A.

D. B.

Wybór niewłaściwej odpowiedzi często wynika z niepełnego zrozumienia procesu demontażu stojana silnika indukcyjnego. Wiele osób może pomylić kolejność czynności, co prowadzi do nieprawidłowych praktyk. Na przykład, jeśli demontaż rozpoczyna się od usunięcia uzwojenia przed odcięciem połączeń czołowych, naraża to technika na niebezpieczeństwo, ponieważ może dojść do niezamierzonego kontaktu z prądem. Kolejnym częstym błędem jest pomijanie etapu odcięcia zasilania, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa. Bezpieczeństwo przy pracy z urządzeniami elektrycznymi powinno być zawsze na pierwszym miejscu. Ważne jest, aby również zrozumieć, że niewłaściwa kolejność demontażu może prowadzić do uszkodzenia elementów silnika, co z kolei zwiększa koszty naprawy i przestojów w pracy. Każda z tych czynności ma swoje uzasadnienie w kontekście mechaniki oraz elektryki i jest zgodna z obowiązującymi normami i standardami bezpieczeństwa, takimi jak normy IEC (Międzynarodowej Komisji Elektrotechnicznej). Dlatego kluczowe jest, aby przed przystąpieniem do demontażu, każdy technik był dokładnie przeszkolony w zakresie procedur demontażu i był świadomy zagrożeń związanych z niewłaściwym postępowaniem.

Pytanie 37

W prawidłowo działającej instalacji elektrycznej w kuchni wymieniono uszkodzone gniazdo wtykowe. Po uruchomieniu odbiornika zadziałał wyłącznik różnicowoprądowy. Jaki błąd wystąpił przy montażu gniazda?

A. Zamieniono zacisk przewodu fazowego z neutralnym

B. Nie podłączono przewodu ochronnego

C. Nie podłączono przewodu neutralnego

D. Zamieniono zacisk przewodu ochronnego z neutralnym

Brak podłączenia przewodu ochronnego jest jednym z najczęstszych błędów montażowych w instalacjach elektrycznych, jednak jego skutki mogą być nieco mniej dramatyczne niż zamiana przewodów. Przewód ochronny odgrywa kluczową rolę w bezpieczeństwie użytkowników, zapewniając ochronę przed porażeniem prądem elektrycznym. W przypadku jego nieobecności, nawet przy poprawnym podłączeniu przewodów fazowego i neutralnego, użytkownik może być narażony na niebezpieczeństwo w sytuacji awaryjnej. Mylne przekonanie o tym, że nie jest konieczne podłączenie przewodu ochronnego w gniazdach elektrycznych, prowadzi do sytuacji, w której urządzenia elektryczne mogą działać, ale nie są bezpieczne. Zamiana zacisku przewodu fazowego z neutralnym jest kolejnym nieprawidłowym podejściem, które nie tylko może skutkować uszkodzeniem sprzętu, ale również stwarza poważne zagrożenie dla użytkowników. W takich sytuacjach, gdy faza jest zamieniana z neutralnym, nieprawidłowe napięcie może pojawić się na gniazdach, co jest niebezpieczne dla podłączonych urządzeń. Warto również zauważyć, że niepodłączenie przewodu neutralnego w systemach jednofazowych może spowodować, że urządzenia nie będą działały poprawnie, ale niekoniecznie będą zagrażały bezpieczeństwu. Każdy z tych błędów jest wynikiem nierozumienia podstawowych zasad działania instalacji elektrycznych oraz zaniedbania norm bezpieczeństwa, co może prowadzić do poważnych konsekwencji zarówno dla użytkowników, jak i dla samej instalacji.

Pytanie 38

Przedstawiony na rysunku przełącznik funkcji przyrządu do pomiaru parametrów instalacji elektrycznych ustawiono na pomiar

A. rezystancji uziemienia.

B. ciągłości przewodów.

C. impedancji pętli zwarcia.

D. rezystancji izolacji.

Wybierając jedną z pozostałych opcji, można natknąć się na szereg nieporozumień związanych z funkcją przełącznika oraz zasadami pomiarów elektrycznych. Impedancja pętli zwarcia to parametr istotny, jednak nie jest to pomiar, który wykonuje się przy ustawieniu oznaczonym jako "RE". Impedancja pętli zwarcia odnosi się do całkowitej impedancji w obwodzie, co jest istotne dla oceny ochrony przeciwporażeniowej, ale wymaga innego ustawienia w urządzeniu pomiarowym. Podobnie, ciągłość przewodów, oznaczająca sprawdzenie, czy nie ma przerwy w obwodzie, również nie jest tożsame z pomiarem rezystancji uziemienia. Wartość rezystancji izolacji, z kolei, dotyczy stanu izolacji przewodów i nie odnosi się do funkcji uziemiającej. Użycie nieodpowiedniej opcji może skutkować błędną oceną stanu instalacji elektrycznej, co może prowadzić do poważnych konsekwencji dla bezpieczeństwa. Rozumienie różnicy między tymi pojęciami jest kluczowe dla każdego specjalisty zajmującego się instalacjami elektrycznymi, a ich mylne zrozumienie może prowadzić do nieprawidłowych wniosków i decyzji w zakresie bezpieczeństwa elektrycznego.

Pytanie 39

Który z wymienionych czynników nie wpływa na dopuszczalne obciążenie długotrwałe przewodów stosowanych w instalacji elektrycznej?

A. Długość zamontowanych przewodów

B. Rodzaj materiału izolacyjnego

C. Metoda ułożenia przewodów

D. Przekrój poprzeczny przewodów

Przekrój poprzeczny żył, rodzaj materiału izolacji oraz sposób ułożenia przewodów są elementami, które mają istotny wpływ na dopuszczalną obciążalność długotrwałą instalacji elektrycznej. Przekrój poprzeczny żył wpływa na opór przewodów; im większy przekrój, tym mniejszy opór, co przekłada się na możliwość przewodzenia większych prądów bez przegrzewania się. Z kolei materiał izolacji ma kluczowe znaczenie dla wydolności cieplnej przewodów; różne materiały mają różne właściwości termiczne i dielektryczne, co w praktyce wpływa na bezpieczeństwo użytkowania. Sposób ułożenia przewodów również jest istotny – na przykład, przewody ułożone w szczelnych kanałach mogą wymagać zmniejszenia dopuszczalnej obciążalności ze względu na ograniczony przepływ powietrza i trudności w odprowadzaniu ciepła. Typowe błędy myślowe obejmują mylenie długości przewodów z ich zdolnością do przewodzenia prądu. Choć długa trasa kablowa może zwiększać spadek napięcia, nie wpływa na maksymalną wartość prądu, jaki przewody mogą bezpiecznie przewodzić. Dlatego istotne jest, aby projektując instalacje, kierować się zaleceniami zawartymi w normach oraz wytycznymi branżowymi, aby uniknąć nieprawidłowych wniosków dotyczących obciążalności przewodów.

Pytanie 40

W przypadku instalacji elektrycznej o parametrach U₀ = 230 V i I_a= 100 A, Z_s = 3,1 Ω (Z_sI_a < U₀), działającej w systemie TN-C, dodatkowa ochrona przed porażeniem prądem elektrycznym nie jest efektywna, ponieważ

A. rezystancja uziemienia jest zbyt niska

B. rezystancja izolacji miejsca pracy jest zbyt duża

C. impedancja sieci zasilającej jest zbyt niska

D. impedancja pętli zwarcia jest zbyt wysoka

Impedancja pętli zwarcia jest kluczowym parametrem w systemach elektrycznych, szczególnie w układach TN-C. W przypadku, gdy impedancja pętli zwarcia jest zbyt duża, może to prowadzić do niewystarczającego prądu zwarciowego, co z kolei wpływa na czas zadziałania zabezpieczeń. W układach TN-C przy wartościach U₀ = 230 V oraz I_a = 100 A, impedancja pętli zwarcia powinna być na tyle niska, aby zapewnić skuteczne wyłączenie w przypadku zwarcia. W praktyce, jeśli impedancja pętli zwarcia przekracza określone wartości, na przykład zgodnie z normą PN-EN 60364, czas reakcji wyłączników automatycznych może być zbyt długi, co stwarza potencjalne zagrożenie dla bezpieczeństwa użytkowników. Dlatego właściwe pomiary impedancji pętli zwarcia są niezbędne w każdym projekcie instalacji elektrycznej, aby upewnić się, że system będzie dostatecznie chronił przed porażeniem prądem elektrycznym. W przypadku wykrycia zbyt dużej impedancji, zaleca się poprawę uziemienia oraz optymalizację konfiguracji instalacji, aby zwiększyć skuteczność zabezpieczeń.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej