Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 13 maja 2025 21:47
Data zakończenia: 13 maja 2025 21:58

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Podaj odpowiednią sekwencję kroków w procesie odwracalnym E-6.

A. Wywołanie pierwsze, wywołanie drugie, zadymianie, kondycjonowanie, odbielanie, utrwalanie, garbowanie

B. Wywołanie pierwsze, odbielanie, wywołanie drugie, kondycjonowanie, utrwalanie, zadymianie, garbowanie

C. Wywołanie pierwsze, wywołanie drugie, kondycjonowanie, zadymianie, utrwalanie, garbowanie, odbielanie

D. Wywołanie pierwsze, zadymianie, wywołanie drugie, kondycjonowanie, odbielanie, utrwalanie, garbowanie

Proces odwracalny E-6 to sekwencja etapów, które są kluczowe dla prawidłowego przetwarzania materiałów w branży garbarskiej. Właściwa kolejność to: wywołanie pierwsze, zadymianie, wywołanie drugie, kondycjonowanie, odbielanie, utrwalanie oraz garbowanie. Wywołanie pierwsze polega na uzyskaniu odpowiedniej reakcji chemicznej, która rozpoczyna proces obróbczy. Następnie zadymianie pozwala na nadanie cech fizycznych i estetycznych surowcowi, które są niezbędne do dalszej obróbki. Wywołanie drugie to etap, który umożliwia stabilizację zmian w strukturze materiału. Kondycjonowanie z kolei dostosowuje parametry wilgotności oraz elastyczności skóry, co jest istotne w dalszych procesach. Odbielanie, jako kolejny krok, ma na celu usunięcie niepożądanych zanieczyszczeń, a utrwalanie zapewnia długotrwałość efektów obróbczych. Ostatni etap, garbowanie, jest kluczowy dla nadania skórze właściwych właściwości chemicznych i mechanicznych, co czyni cały proces kompletnym. Praktyczne zrozumienie tej sekwencji jest istotne dla zapewnienia jakości ostatecznego produktu, co jest zgodne z obowiązującymi standardami jakości w przemyśle garbarskim.

Pytanie 2

Aby uzyskać reprodukcję kolorowego oryginału na negatywnym materiale przeznaczonym do ekspozycji na światło dzienne, jakie oświetlenie powinno być zastosowane?

A. skierowane o temperaturze barwowej 3200 K

B. skierowane o temperaturze barwowej 5500 K

C. rozproszone o temperaturze barwowej 5500 K

D. rozproszone o temperaturze barwowej 3200 K

Odpowiedź "rozproszone o temperaturze barwowej 5500 K" jest poprawna, ponieważ idealnie odwzorowuje naturalne światło dzienne, które ma temperaturę barwową w okolicach 5500 K. Przy takim oświetleniu, kolory na materiale negatywowym są reprodukowane bardziej wiernie. Oświetlenie rozproszone minimalizuje cienie i pozwala na równomierne oświetlenie fotografowanej sceny, co jest kluczowe w procesie reprodukcji. Przykładem zastosowania tej metody jest fotografowanie dzieł sztuki, gdzie celem jest jak najwierniejsze odwzorowanie kolorów oryginału. Standardy fotograficzne, takie jak ISO 3664, wskazują na znaczenie odpowiedniej temperatury barwowej w kontekście reprodukcji kolorów, co potwierdza wybór 5500 K jako optymalnego dla tego typu prac. Ponadto, stosując oświetlenie rozproszone, można uniknąć efektu prześwietlenia lub niedoświetlenia, co jest często spotykane przy użyciu źródeł światła o charakterze skierowanym.

Pytanie 3

Kompozycja w kształcie trójkąta jest kompozycją

A. zamkniętą

B. otwartą

C. skośną

D. diagonalną

Skośna kompozycja, mimo że może wydawać się atrakcyjna, nie spełnia wymogów kompozycji zamkniętej. Charakteryzuje się ona brakiem wyraźnych granic i może prowadzić do rozproszenia uwagi obserwatora. W przypadku kompozycji otwartej, która pozornie może wyglądać na innowacyjną, również nie tworzy spójnej struktury, gdyż elementy kompozycji są rozmieszczone w sposób, który nie tworzy zamkniętej formy. To podejście może skutkować chaotycznym odbiorem wizualnym. Z kolei kompozycja diagonalna, choć może wprowadzać dynamikę, nie zapewnia stabilności i spójności, które są kluczowe w kontekście kompozycji zamkniętej. Tworząc kompozycje, istotne jest unikanie błędów związanych z interpretacją kształtów i ich funkcji. Niezrozumienie tych zasad prowadzi do projektów, które są trudne w odbiorze, a ich przesłanie zostaje rozmyte. Dlatego ważne jest, aby projektanci stawiali na kompozycje zamknięte, które nie tylko przyciągają uwagę, ale również jasno komunikują cel i intencje twórcy. Warto również zwrócić uwagę, że w wielu dziedzinach sztuki, takich jak malarstwo czy fotografia, kompozycje zamknięte są stosowane, aby wzmocnić przekaz i wywołać pożądane emocje u odbiorcy.

Pytanie 4

W trakcie chemicznej obróbki materiałów wrażliwych na światło, substancją służącą do utrwalania jest

A. tiosiarczan sodu

B. chlorek srebra

C. żelazicyjanek potasu

D. siarczan hydroksylaminy

Tiosiarczan sodu, który może się wydawać skomplikowany, jest tak naprawdę ważnym składnikiem w fotografii. Działa jak substancja, która utrwala obrazy na papierze fotograficznym. Jego głównym zadaniem jest pozbycie się resztek srebra z emulsji. To pozwala na stabilizację obrazu i zapobiega dalszemu „rozwojowi” zdjęcia, kiedy jest naświetlane. Wyobraź sobie, że po naświetleniu filmu, tiosiarczan sodu wchodzi do akcji, by „ugasić” obraz, dzięki czemu pozostaje on wyraźny i nie blaknie. Warto dodać, że w fotografii czarno-białej to naprawdę kluczowy proces, a normy branżowe, na przykład ISO 12232, mówią jasno, jak ważne jest użycie odpowiednich substancji. Tiosiarczan sodu jest powszechnie stosowany w laboratoriach fotograficznych, a jego stosowanie idealnie wpisuje się w dobre praktyki w obróbce materiałów światłoczułych.

Pytanie 5

W profesjonalnej fotografii zbliżeń term Diffraction Limited Aperture (DLA) oznacza

A. specjalną przysłonę eliminującą aberracje chromatyczne

B. minimalną wartość przysłony umożliwiającą uzyskanie maksymalnej głębi ostrości

C. wartość przysłony skorygowaną o współczynnik crop matrycy

D. wartość przysłony, powyżej której dyfrakcja zaczyna znacząco wpływać na ostrość obrazu

Odpowiedź wskazująca, że Diffraction Limited Aperture (DLA) to wartość przysłony, powyżej której dyfrakcja zaczyna znacząco wpływać na ostrość obrazu, jest jak najbardziej trafna. DLA odnosi się do granicy, w której efekty fizyczne związane z dyfrakcją światła zaczynają dominować nad innymi czynnikami, takimi jak aberracje optyczne. W praktyce oznacza to, że przy przesłonie szerszej, uzyskujemy lepszą ostrość i kontrast. Dla różnych obiektywów wartość DLA zmienia się, w zależności od ich konstrukcji i jakości optycznej. Z reguły, dla obiektywów z dużą średnicą soczewek DLA jest większa, co oznacza, że można stosować szersze przysłony bez obawy o utratę ostrości. Dla fotografów uwzględnienie DLA jest kluczowe, zwłaszcza przy pracy w warunkach wymagających dużej precyzji obrazu, na przykład w makrofotografii, gdzie każdy detal ma znaczenie. Przykładowo, używając obiektywu makro, warto znać jego DLA, aby móc w pełni wykorzystać możliwości sprzętu i uzyskać zdjęcia o znakomitej ostrości.

Pytanie 6

Obiektyw o ogniskowej 80 mm jest typowy dla kadru o wymiarach

A. 18 x 24 mm

B. 45 x 60 mm

C. 24 x 36 mm

D. 60 x 60 mm

W przypadku formatu 45 x 60 mm, ogniskowa 80 mm byłaby zbyt długa, co skutkowałoby wąskim kątem widzenia i mogłoby prowadzić do zniekształceń obrazu. Tego rodzaju obiektywy są zazwyczaj używane w fotografii dedykowanej portretom, ale w kontekście specyfiki tego formatu mogłyby przyczynić się do utraty kontekstu otoczenia. Na formacie 24 x 36 mm obiektyw o ogniskowej 80 mm, chociaż uznawany za teleobiektyw, nie mógłby być stosowany jako standardowy, ponieważ oferuje inny efekt kompozycyjny, który nie jest odpowiedni dla szerokiego zastosowania, jakim jest np. architektura czy krajobrazy. Co więcej, w formacie 18 x 24 mm ogniskowa 80 mm wprowadziłaby jeszcze większe zniekształcenia, ponieważ proporcjonalnie wydaje się ona odpowiednikiem obiektywu o znacznie dłuższym zasięgu, co prowadzi do mylnego postrzegania głębi ostrości i perspektywy. Te błędne przekonania mogą wynikać z niepełnego zrozumienia, jak różne ogniskowe wpływają na obserwację różnych formatów zdjęć. Należy zatem pamiętać, że podczas wyboru obiektywu kluczowe jest zrozumienie zarówno formatu, jak i pożądanych efektów wizualnych, jakie chcemy osiągnąć.

Pytanie 7

W profesjonalnej fotografii podwodnej najważniejszym elementem wyposażenia poza obudową wodoszczelną jest

A. system stabilizacji obrazu kompensujący ruch wody

B. zewnętrzne źródło światła (lampa błyskowa lub oświetlenie ciągłe)

C. specjalny obiektyw makro o zwiększonej jasności

D. filtr polaryzacyjny eliminujący refleksy na powierzchni wody

Zewnętrzne źródło światła, takie jak lampa błyskowa lub oświetlenie ciągłe, jest kluczowym elementem w profesjonalnej fotografii podwodnej. W wodzie naturalne światło ma ograniczony zasięg i intensywność, co skutkuje utratą detali oraz kolorów. W miarę jak woda staje się głębsza, kolory zaczynają zanikać – najpierw czerwony, potem pomarańczowy i żółty. Dlatego, aby uzyskać pełną paletę kolorów oraz odpowiednią ekspozycję, fotografowie podwodni muszą stosować dodatkowe źródła światła. Użycie lampy błyskowej pozwala na zrekompensowanie utraty światła oraz wydobycie szczegółów z cienia, co jest niezbędne w przypadku fotografowania obiektów, które są zbyt daleko od naturalnego źródła światła. Przykładowo, lampy błyskowe mogą być używane do oświetlania koralowców, ryb i innych organizmów morskich, co sprawia, że zdjęcia stają się bardziej żywe i atrakcyjne. Dodatkowo w profesjonalnej fotografii podwodnej stosuje się różne techniki, takie jak synchronizacja lampy błyskowej z migawką aparatu, co pozwala na uzyskanie najlepszych efektów. Dlatego odpowiednia inwestycja w system oświetleniowy jest nie tylko zalecana, ale wręcz niezbędna dla każdego profesjonalisty.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

Aby osiągnąć efekt modyfikacji odległości ogniskowej, konieczne jest zastosowanie

A. konwentera

B. filtra konwersyjnego

C. nasadki zwielokrotniającej

D. monopodu

Konwentery, zwane także telekonwerterami, to specjalne akcesoria optyczne, które zmieniają ogniskową obiektywu, zwiększając przy tym jego zasięg. Używanie konwentera pozwala na uzyskanie efektu przybliżenia obrazu bez konieczności zmiany obiektywu na dłuższy. Na przykład, zastosowanie 2x konwentera do obiektywu 200 mm skutkuje uzyskaniem ogniskowej 400 mm. Tego rodzaju akcesoria są szczególnie popularne w fotografii przyrodniczej i sportowej, gdzie fotografowie często muszą uchwycić szczegóły z dużych odległości. Warto jednak pamiętać, że użycie konwentera wpływa na przysłonę obiektywu, co może skutkować mniejszą ilością światła docierającą do matrycy oraz zmniejszeniem jakości obrazu. W związku z tym, podczas pracy w trudnych warunkach oświetleniowych, należy zachować ostrożność i być świadomym potencjalnych ograniczeń związanych z zastosowaniem konwentera. Dobrą praktyką jest testowanie różnych ustawień oraz analizowanie rezultatów, aby uzyskać najlepsze efekty fotograficzne.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

Które narzędzie w programie Adobe Photoshop służy do miejscowej zmiany nasycenia kolorów?

A. Lasso

B. Stempel

C. Kroplomierz

D. Gąbka

Stempel jest narzędziem, które służy do kopiowania i wklejania fragmentów obrazu, co nie ma związku z nasyceniem kolorów. Używając stempla, możemy usunąć niedoskonałości lub skopiować pewne elementy, ale nie zmienimy za jego pomocą nasycenia kolorów. Lasso natomiast to narzędzie do selekcji, które pozwala na wybór określonych obszarów obrazu, ale również nie ma bezpośredniego wpływu na nasycenie. Może być używane do precyzyjnego zaznaczania miejsc, które chcemy edytować, jednak zmiana nasycenia wymaga użycia odpowiednich narzędzi do korekcji kolorów. Kroplomierz to narzędzie służące do pobierania kolorów z obrazu, co również nie ma związku z nasyceniem. Możemy nim zidentyfikować konkretny kolor, ale nie zmieniamy jego intensywności. Warto zrozumieć, że wiele narzędzi w Photoshopie ma różne zastosowania, a ich właściwe wykorzystanie jest kluczowe dla osiągnięcia pożądanych efektów. Zrozumienie funkcji każdej z opcji pomoże unikać typowych błędów w pracy z programem i poprawi efektywność edycji.

Pytanie 12

Reguła podziału obrazu na trzy części w fotografii umożliwia

A. właściwe umiejscowienie elementu w kadrze

B. ustalenie właściwej ekspozycji

C. określenie odpowiedniego bracketingu

D. dobór odpowiedniego sprzętu fotograficznego

Reguła trójpodziału jest jedną z podstawowych zasad kompozycji w fotografii, która pomaga w efektywnym umieszczaniu obiektów w kadrze. Zasada ta polega na podzieleniu kadru na trzy równe części zarówno w pionie, jak i w poziomie, co tworzy dziewięć prostokątów. Kluczowe elementy zdjęcia, takie jak główny obiekt czy punkt zainteresowania, powinny być umieszczone w miejscach przecięcia linii, co zwiększa dynamikę i atrakcyjność wizualną obrazu. Na przykład, w fotografii krajobrazowej, umieszczenie horyzontu na jednej z linii poziomych, a interesującego obiektu na przecięciu, może stworzyć bardziej zbalansowaną kompozycję. Ta technika jest szeroko stosowana przez profesjonalnych fotografów, ponieważ w naturalny sposób przyciąga wzrok widza i nadaje zdjęciom większą głębię i interesującość. Warto również pamiętać, że reguła trójpodziału jest jedynie wskazówką, a nie sztywną zasadą - czasami złamanie jej może prowadzić do interesujących efektów artystycznych.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

W aparacie lustrzanym, podczas robienia zdjęcia, obraz w wizjerze staje się na chwilę niewidoczny, ponieważ

A. ustawia się ostrość

B. zamyka się migawka

C. otwiera się przesłona

D. zmienia się ustawienie lustra

W kontekście niewidoczności obrazu w wizjerze lustrzanki jednoobiektywowej ważne jest zrozumienie, że nie jest to spowodowane zamykaniem migawki, ustawianiem ostrości czy otwieraniem przesłony. Te procesy są istotne, ale odbywają się w innych momentach cyklu pracy aparatu. Zamknięcie migawki ma miejsce po zarejestrowaniu zdjęcia, co skutkuje chwilowym brakiem obrazu, jednak nie jest to bezpośrednia przyczyna niewidoczności w wizjerze w czasie, gdy zdjęcie jest robione. Ustawianie ostrości jest procesem, który zazwyczaj odbywa się przed wykonaniem zdjęcia i nie wpływa na widoczność obrazu w wizjerze w momencie naciśnięcia spustu. Podobnie otwieranie przesłony ma na celu kontrolę ilości światła padającego na matrycę, a nie powoduje zniknięcia obrazu w wizjerze. Typowym błędem myślowym w tej kwestii jest mylenie momentów działania poszczególnych mechanizmów aparatu i ich wpływu na widok w wizjerze. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla pełnego zrozumienia działania lustrzanek jednoobiektywowych oraz efektywnego korzystania z nich w praktyce fotograficznej.

Pytanie 15

Wybór w aparacie fotograficznym opcji oznaczonej symbolem Tv oznacza użycie podczas rejestracji obrazu

A. ręcznego ustawienia ekspozycji

B. automatycznego doboru głębi ostrości

C. trybu pomiaru światła z preselekcją czasu naświetlania

D. trybu pomiaru światła z preselekcją przysłony

Funkcja oznaczona symbolem Tv na aparacie fotograficznym odnosi się do trybu pomiaru oświetlenia z preselekcją czasu naświetlania. W tym trybie użytkownik ma pełną kontrolę nad czasem naświetlania, co pozwala na uzyskanie zamierzonych efektów artystycznych i technicznych. Ustawiając czas naświetlania, fotograf decyduje, jak długo światło będzie padać na matrycę aparatu, co jest kluczowe w sytuacjach wymagających uchwycenia ruchu. Przykładowo, w przypadku fotografowania sportu, krótki czas naświetlania pomoże zarejestrować szybko poruszające się obiekty bez rozmycia. Warto także zauważyć, że tryb Tv automatycznie dostosowuje przysłonę, aby zapewnić prawidłową ekspozycję, co jest zgodne z zasadami dobrej praktyki w fotografii, gdzie precyzyjne zarządzanie czasem naświetlania może znacznie poprawić jakość zdjęć. Umożliwiając kontrolę nad dynamiką obrazu, tryb ten jest szczególnie polecany dla fotografów poszukujących kreatywnych rozwiązań w swoich pracach.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

Przygotowując się do fotografowania na wyścigach konnych, warto zaopatrzyć się w

A. blendę

B. filtr połówkowy

C. teleobiektyw

D. softbox

Teleobiektyw to kluczowy element w fotografii sportowej, a szczególnie w kontekście wyścigów konnych. Dzięki dużemu zasięgowi, teleobiektywy pozwalają na uchwycenie detali z dużej odległości, co jest niezwykle istotne w dynamicznych sytuacjach, jakie mają miejsce podczas wyścigów. Używając teleobiektywu, fotograf może zbliżyć się do akcji, nie przeszkadzając zawodnikom, a także uzyskać atrakcyjne kadry, które podkreślają emocje i dramatyzm rywalizacji. Przykładowo, używając obiektywu o ogniskowej 200 mm lub większej, można uchwycić nie tylko same konie, ale także wyraz twarzy jeźdźców czy reakcje widowni. Warto również pamiętać, że teleobiektywy często oferują dużą przysłonę, co umożliwia uzyskanie pięknego efektu bokeh, wyróżniającego obiekty na tle rozmytego otoczenia. W kontekście dobrych praktyk w fotografii sportowej, teleobiektywy są standardem, który pozwala na uchwycenie akcji w najlepszej jakości, co jest niezbędne dla profesjonalnych fotografów.

Pytanie 18

W najnowszych profesjonalnych systemach lamp studyjnych funkcja HSS (High Speed Sync) umożliwia

A. synchronizację lampy z migawką przy czasach krótszych niż standardowy czas synchronizacji

B. automatyczną kalibrację mocy błysku w zależności od odległości od obiektu

C. zapisywanie ustawień lampy w pamięci wewnętrznej urządzenia

D. bezprzewodową komunikację między lampami w systemie

Funkcja HSS, czyli High Speed Sync, jest niezwykle przydatna w przypadku fotografii z użyciem lamp błyskowych. Jej główną zaletą jest to, że umożliwia synchronizację lampy z migawką aparatu przy czasach krótszych niż standardowe czasy synchronizacji, które zazwyczaj wynoszą około 1/200 sekundy. Dzięki HSS można uzyskać doskonałe efekty podczas fotografowania w jasnym świetle dziennym, gdzie trzeba używać krótszych czasów naświetlania, aby uniknąć prześwietlenia zdjęcia. Przykładowo, jeśli chcesz uchwycić dynamiczny moment, jak np. skok sportowca, używając krótkiego czasu migawki, HSS pozwoli na błysk lampy nawet przy takich ustawieniach. To daje fotografowi większą kreatywność i kontrolę nad ostatecznym wyglądem zdjęcia. Warto również wspomnieć, że wykorzystanie HSS wymaga zgodnych lamp i aparatów, co jest standardem w profesjonalnej fotografii.

Pytanie 19

W cyfrowej edycji zdjęć termin dodging and burning wywodzi się z techniki analogowej i oznacza

A. proces kalibracji monitora do określonych warunków oświetleniowych

B. selektywne rozjaśnianie i przyciemnianie określonych obszarów zdjęcia

C. technikę łączenia wielu ekspozycji w jeden obraz HDR

D. metodę eliminacji szumów przez nakładanie wielu zdjęć

Termin dodging and burning odnosi się do technik edycyjnych w fotografii, które polegają na selektywnym rozjaśnianiu (dodging) i przyciemnianiu (burning) wybranych obszarów zdjęcia. W praktyce oznacza to, że edytor jest w stanie wpływać na kontrast i szczegóły zdjęcia, koncentrując się na konkretnych fragmentach obrazu. Na przykład, w przypadku portretu, można zdecydować się na rozjaśnienie oczu, aby nadać im więcej wyrazistości, a jednocześnie przyciemnić tło, aby skupić uwagę na modelu. Technika ta ma swoje korzenie w tradycyjnej fotografii czarno-białej, gdzie analogowi fotografowie używali specjalnych narzędzi, aby uzyskać pożądany efekt. W cyfrowej edycji narzędzia takie jak pędzle do malowania w programach jak Adobe Photoshop umożliwiają precyzyjne i lokalne stosowanie efektów. Dodging and burning jest uważane za jedną z kluczowych umiejętności profesjonalnych edytorów, ponieważ pozwala na subtelne poprawki, które mogą znacząco poprawić ostateczny wygląd zdjęcia.

Pytanie 20

Aby uzyskać na fotografiach efekt zamrożenia ruchu podczas robienia zdjęć sportowcom, najlepiej wykorzystać czas naświetlania

A. 1/125 s

B. 1/30 s

C. 1/250 s

D. 1/60 s

Czas naświetlania 1/250 s jest optymalny do uzyskania efektu zatrzymania ruchu podczas fotografowania sportowców. Krótszy czas ekspozycji pozwala na zminimalizowanie rozmycia ruchu, co jest kluczowe przy dynamicznych scenach, takich jak zawody sportowe. Przy 1/250 s, ruch jest uchwycony w sposób, który zachowuje szczegóły, dając jednocześnie wrażenie dynamizmu. Taki czas naświetlania jest często stosowany w profesjonalnej fotografii sportowej, gdzie kluczowe jest uchwycenie akcji w najdrobniejszych szczegółach. Przykładem mogą być zdjęcia z wyścigów, gdzie każdy moment ma znaczenie, a odpowiedni czas naświetlania pozwala fotografowi uchwycić sportowca w pełnym biegu z wyraźnym konturem. Warto również zwrócić uwagę na dobór odpowiedniego obiektywu oraz stabilizację, co w połączeniu z odpowiednim czasem ekspozycji znacząco podnosi jakość zdjęć. Standardy branżowe zalecają użycie czasów naświetlania w zakresie 1/250 do 1/1000 s w zależności od prędkości obiektu, co czyni 1/250 s bardzo uniwersalnym wyborem.

Pytanie 21

Aby zminimalizować odbicia i zwiększyć kontrast cieni w fotografii studyjnej przedmiotów codziennego użytku, warto wykorzystać blendę z powierzchnią

A. srebrną

B. czarną

C. złotą

D. białą

Użycie czarnej blendy w studyjnej fotografii przedmiotów użytkowych jest kluczowe dla osiągnięcia zamierzonych efektów w zakresie kontroli światła. Czarne powierzchnie absorbują światło, co pozwala na zniwelowanie odblasków oraz pogłębienie cieni, nadając obiektom głębię i wymiarowość. W praktyce, umieszczając czarną blendę w odpowiednim miejscu względem źródła światła, możemy znacząco wpłynąć na charakter zdjęcia, tworząc bardziej dramatyczne i wyraziste kompozycje. W przypadku fotografowania błyszczących przedmiotów, takich jak metal czy szkło, czarna blendy szczególnie przydaje się do eliminowania niepożądanych refleksów, które mogłyby zniekształcić obraz. Dodatkowo, wykorzystanie czarnej blendy jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, które zalecają świadome zarządzanie światłem w celu osiągnięcia profesjonalnych rezultatów. Warto także eksperymentować z różnymi kątami i odległościami blendy, aby uzyskać pożądany efekt wizualny.

Pytanie 22

Nieprawidłowość optyczna obiektywu, przejawiająca się w przyciemnieniu lub rozjaśnieniu rogów kadru, to

A. koma

B. krzywizna pola

C. dystorsja

D. winietowanie

Winietowanie to wada optyczna, która objawia się przyciemnieniem lub rozjaśnieniem rogów kadru obrazu. Zjawisko to występuje najczęściej w przypadku obiektywów o dużych przysłonach, gdzie może być bardziej zauważalne, ponieważ krawędzie kadru doświadczają większej straty światła. Winietowanie może występować w różnych formach, takich jak naturalne winietowanie, które wynika z konstrukcji obiektywu, lub winietowanie spowodowane użyciem filtrów lub osłon. W praktyce fotografowie mogą spotkać winietowanie w obiektywach szerokokątnych lub w przypadku użycia obiektywów z dużą przysłoną na pełnej klatce, co może prowadzić do niepożądanych efektów w kompozycji zdjęcia. Aby zminimalizować wpływ winietowania, można zastosować techniki postprodukcji, takie jak korekcja winietowania w programach do edycji zdjęć. Dobrą praktyką jest również testowanie obiektywów w różnych warunkach oświetleniowych, aby zrozumieć, jak winietowanie wpływa na uzyskiwane obrazy i kiedy może być akceptowalne lub pożądane dla artystycznych efektów.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

Aby uzyskać najwyższą jakość zdjęć w zakładzie fotograficznym, najlepiej zapisać je w rozdzielczości

A. 0 ppi

B. 300 ppi

C. 72 ppi

D. 150 ppi

Wybór rozdzielczości 150 ppi może wydawać się kuszący, szczególnie w kontekście szybszego ładowania plików i mniejszych rozmiarów, jednak nie jest to optymalna opcja dla zdjęć przeznaczonych do druku. Taka rozdzielczość zazwyczaj skutkuje utratą szczegółów, co może być nieakceptowalne w kontekście profesjonalnej fotografii. Wydrukowane obrazy mogą wyglądać rozmyte, a detale mogą być niewyraźne, co negatywnie wpływa na odbiór wizualny. Rozdzielczość 72 ppi, z kolei, została stworzona z myślą o wyświetlaniu obrazów w internecie, gdzie nie jest wymagana tak wysoka jakość jak w druku. Przy takich wartościach, szczególnie dla dużych zdjęć, uzyskuje się efekt rozmycia. Z kolei zapisanie obrazu w 0 ppi jest technicznie niemożliwe i w praktyce nie ma sensu, ponieważ nie odwzorowuje żadnej jakości. Powszechnym błędem jest przekonanie, że im niższa rozdzielczość, tym szybciej i łatwiej można pracować z plikami. W rzeczywistości, dla profesjonalnych zastosowań, jak fotografia artystyczna czy dokumentacyjna, zaleca się dążenie do wartości minimalnych 300 ppi, co zapewnia odpowiednią jakość i szczegółowość niezbędną na etapie produkcji. Ważne jest, aby zrozumieć, że jakość obrazu w druku jest ściśle związana z jego rozdzielczością i każda decyzja dotycząca parametrów pliku powinna być podejmowana w kontekście końcowego zastosowania.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

W fotografii studyjnej Beauty do modelowania światła na twarzy modelki najczęściej używa się

A. czaszy beauty dish z honeycomb

B. strumienicy z filtrem czerwonym

C. reflektora z soczewką Fresnela

D. softboxu prostokątnego 60×90 cm

Czasza beauty dish z honeycomb jest uznawana za jeden z najlepszych modyfikatorów światła w fotografii studyjnej beauty, ponieważ pozwala na bardzo precyzyjne modelowanie światła na twarzy modelki. Dzięki swojej charakterystycznej, spłaszczonej formie, beauty dish generuje miękkie, ale wyraźne cienie, co jest kluczowe w tym typie fotografii. Honeycomb, czyli siatka, która można założyć na czaszę, dodatkowo kieruje światło, ograniczając jego rozpraszanie i tworząc bardziej kontrolowane oświetlenie. To umożliwia lepsze podkreślenie rysów twarzy oraz uzyskanie efektu trójwymiarowości, co jest szczególnie ważne przy pracy z modelkami. W praktyce, używając takiego rozwiązania, możesz uzyskać bardzo atrakcyjne zdjęcia, które dobrze oddają zarówno detale makijażu, jak i naturalny blask skóry. Beauty dish z honeycomb jest więc standardem w branży, idealnie wpisującym się w potrzeby fotografów zajmujących się portretami i sesjami beauty.

Pytanie 27

Do prawidłowego pomiaru temperatury barwowej źródeł światła służy

A. densytometr

B. światłomierz punktowy

C. eksponometr

D. spektrofotometr

Pomiar temperatury barwowej źródeł światła jest kluczowy w wielu dziedzinach, w tym w fotografii, projektowaniu oświetlenia i telewizji. Spektrofotometr jest narzędziem, które pozwala na dokładny pomiar widma światła, co jest niezbędne do określenia jego temperatury barwowej. Umożliwia on analizowanie, które długości fal są emitowane przez źródło światła, co jest podstawą do obliczenia temperatury barwowej w kelwinach. Przykładem zastosowania spektrofotometru może być analiza źródeł światła w studiach filmowych, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów jest niezbędne do osiągnięcia zamierzonych efektów wizualnych. W branży oświetleniowej spektrofotometry są wykorzystywane do oceny jakości światła, co pozwala projektantom na dobór odpowiednich źródeł światła, które spełniają określone standardy, takie jak normy ANSI/IES. Dodatkowo, stosowanie spektrofotometrów pozwala na kontrolę procesów produkcji oświetlenia, co przekłada się na lepszą jakość finalnego produktu.

Pytanie 28

Jaki format pliku graficznego powinien być wybrany, aby zrealizować kompresję bezstratną?

A. AI

B. JPEG

C. TIFF

D. CDR

Format TIFF (Tagged Image File Format) jest preferowanym wyborem do przeprowadzania bezstratnej kompresji zdjęć, ponieważ zapewnia wysoką jakość obrazu bez utraty danych. TIFF obsługuje różne metody kompresji, w tym LZW, która jest algorytmem bezstratnym. Dzięki temu użytkownicy mogą zapisać obrazy w najwyższej możliwej jakości, co jest kluczowe w profesjonalnych zastosowaniach fotograficznych i graficznych, takich jak druk czy archiwizacja. Format TIFF jest szczególnie ceniony w branży wydawniczej oraz przez fotografów, którzy potrzebują zachować każdy detal swoich prac. Warto również zauważyć, że TIFF jest szeroko wspierany przez wiele programów graficznych, co czyni go bardzo uniwersalnym wyborem. Dodatkowo, TIFF pozwala na przechowywanie dodatkowych informacji o obrazie, takich jak metadane, co może być przydatne w procesie edycji i organizacji zdjęć. W praktyce, zapisując zdjęcia w formacie TIFF, użytkownik ma pewność, że jakość obrazu pozostanie nienaruszona, nawet po wielokrotnym otwieraniu i edytowaniu plików.

Pytanie 29

Podczas tworzenia kompozycji obrazu z wykorzystaniem zasady kontrastu barw, powinno się w projekcie wykorzystać zestawienie kolorów

A. czarnego i granatowego

B. granatowego i żółtego

C. czarnego i grafitowego

D. czerwonego i grafitowego

Zestawienie koloru granatowego i żółtego jest doskonałym przykładem zastosowania zasady kontrastu kolorów w kompozycji obrazu. Granatowy, jako kolor ciemny, tworzy głębię i stabilność, podczas gdy żółty, jako kolor jasny, dodaje energii i przyciąga uwagę. Taki kontrast nie tylko wyróżnia elementy w projekcie, ale również zwiększa czytelność i dynamikę wizualną. W praktyce projektanci często wykorzystują ten kontrast w brandingowych grafikach, plakatach oraz stronach internetowych, aby podkreślić kluczowe informacje. Na przykład, w przypadku logo, granatowy może stanowić tło, a żółty napis przyciąga wzrok, dzięki czemu nazwa marki staje się bardziej zapadająca w pamięć. Zasada kontrastu kolorów jest zgodna z wytycznymi dotyczącymi dostępności, co sprawia, że tekst jest czytelniejszy dla osób z różnymi wadami wzroku. Warto również zauważyć, że takie zestawienia kolorystyczne są powszechnie stosowane w sztuce, gdzie kontrasty są używane do wyrażania emocji i kierowania uwagi widza na najważniejsze elementy kompozycji.

Pytanie 30

Gromadząc sprzęt potrzebny do robienia zdjęć lustrzanką jednoobiektywową małych obiektów z podkreśleniem ich szczegółów, trzeba uwzględnić

A. filtr UV

B. soczewkę nakładaną

C. obiektyw stałoogniskowy z oznaczeniem Makro

D. obiektyw zmiennoogniskowy

Wybór filtrów ultrafioletowych, soczewek nasadkowych oraz obiektywów zmiennoogniskowych do fotografii makro jest nieodpowiedni z kilku powodów. Filtr ultrafioletowy, choć może przydać się w niektórych sytuacjach, nie wpływa bezpośrednio na jakość zdjęć makro. Jego główną rolą jest blokowanie promieni UV, co nie jest istotne przy fotografowaniu małych detali. Użycie tego filtra może prowadzić do fałszywego poczucia bezpieczeństwa w kontekście jakości zdjęcia. Soczewki nasadkowe, które są dodatkowymi elementami montowanymi na obiektywie, mogą wprowadzać aberracje optyczne oraz zmniejszać ostrość obrazu, co jest niepożądane, zwłaszcza w fotografii detali. W przypadku obiektywów zmiennoogniskowych, choć oferują one dużą wszechstronność, ich konstrukcja sprawia, że rzadko osiągają tę samą jakość optyczną, co obiektywy stałoogniskowe, szczególnie w kontekście fotografii makro, gdzie precyzja jest kluczowa. Stosowanie tych elementów w fotografii makro może prowadzić do nieodpowiednich wyników, które nie spełniają standardów jakości wymaganych w tej dziedzinie, co skutkuje utratą detali i jakości obrazu.

Pytanie 31

Jakim uniwersalnym i bezstratnym formatem zapisu obrazu cyfrowego, przeznaczonym do umieszczenia w publikacjach DTP, jest?

A. TIFF

B. GIF

C. RAW

D. JPEG

TIFF (Tagged Image File Format) to uniwersalny i bezstratny format zapisu obrazu cyfrowego, który jest powszechnie stosowany w publikacjach DTP (Desktop Publishing). Format ten charakteryzuje się dużą elastycznością, umożliwiając przechowywanie obrazów w różnych kolorach i głębiach bitowych, co czyni go idealnym do profesjonalnych zastosowań graficznych. TIFF obsługuje wiele warstw, przezroczystość oraz różne profile kolorów, co pozwala na precyzyjne odwzorowanie barw w druku. W praktyce format ten jest często używany w branży wydawniczej, gdzie jakość obrazu jest kluczowa. Przykładem zastosowania TIFF może być przygotowanie zdjęć do druku w magazynach lub książkach, gdzie każdy szczegół jest istotny. Warto również dodać, że wiele programów graficznych, takich jak Adobe Photoshop czy Illustrator, oferuje pełne wsparcie dla tego formatu, co czyni go standardowym wyborem dla profesjonalnych grafików. Z tego powodu, TIFF jest preferowany w sytuacjach, gdzie jakość obrazu jest priorytetem, a kompresja stratna, taka jak JPEG, może prowadzić do utraty istotnych informacji wizualnych.

Pytanie 32

Materiał, który nie wywołuje reakcji alergicznych na światło, reaguje na promieniowanie o kolorze

A. czerwonym

B. żółtym

C. zielonym

D. niebieskim

Materiał nieuczulony optycznie, znany również jako materiał optycznie neutralny, jest zaprojektowany w taki sposób, aby nie absorbować światła w zakresie widzialnym w sposób, który mógłby prowadzić do zniekształcenia obrazów czy kolorów. Czułość na światło o barwie niebieskiej jest wynikiem zastosowania materiałów, które wykazują wysoką transmisję w tym zakresie spektrum elektromagnetycznego. W praktyce oznacza to, że materiały te mogą być wykorzystywane w zastosowaniach takich jak soczewki optyczne, filtry czy elementy optyki precyzyjnej, gdzie kluczowe jest zachowanie autentyczności kolorów i wysokiej jakości obrazów. Przykładem może być użycie takich materiałów w produkcji soczewek okularowych, które muszą skutecznie przepuszczać światło niebieskie, aby zapewnić naturalne postrzeganie kolorów. W optyce przemysłowej standardy takich materiałów są często określane przez normy ISO dotyczące jakości optycznej. Dlatego odpowiedź "niebieskiej" jest poprawna, ponieważ odnosi się do właściwości materiałów, które są istotne w wielu zastosowaniach optycznych.

Pytanie 33

Aby uzyskać dużą głębię ostrości, należy dobrać odpowiednią wartość przysłony

A. f/5.6

B. f/1.4

C. f/32

D. f/16

Wybór wartości przysłony f/32 jest kluczowy dla uzyskania głębi ostrości w fotografii. Wartość przysłony wpływa na to, jak dużo sceny zostanie ostra w kadrze. Im wyższa liczba przysłony, tym mniejsza apertura, co powoduje większą głębię ostrości. Użycie f/32 sprawia, że zarówno obiekty znajdujące się blisko, jak i te w oddali są widoczne w ostrości, co jest szczególnie przydatne w fotografii krajobrazowej czy architektonicznej. Przykładowo, fotografując rozległy krajobraz, wybór tak małej apertury pozwala uchwycić szczegóły w pierwszym planie oraz w tle, tworząc wrażenie przestrzeni i głębi. Praktyka pokazuje, że wartości przysłony powyżej f/16 zapewniają optymalne rezultaty w kontekście głębi ostrości. Należy jednak pamiętać, że zbyt duża wartość przysłony może prowadzić do zjawiska dyfrakcji, co wpływa negatywnie na ostrość obrazu, dlatego wybór f/32 powinien być dobrze przemyślany w kontekście warunków fotografowania.

Pytanie 34

W jakim formacie powinien być zapisany obraz fotograficzny z głębią koloru 24 bity, jeśli ma być umieszczony w sieci?

A. GIF

B. TIFF

C. JPEG

D. RAW

Odpowiedź JPEG jest prawidłowa, ponieważ format ten jest jednym z najczęściej używanych do przechowywania i udostępniania obrazów w internecie. JPEG (Joint Photographic Experts Group) obsługuje 24-bitową głębię koloru, co oznacza, że może przechowywać ponad 16 milionów kolorów. To czyni go idealnym wyborem dla fotografii, gdzie jakość obrazu jest kluczowa. JPEG wykorzystuje stratną kompresję, co pozwala na znaczne zmniejszenie rozmiaru pliku, co jest niezwykle ważne w kontekście szybkiego ładowania stron internetowych oraz oszczędności przestrzeni na serwerach. W praktyce, większość aparatów cyfrowych i smartfonów zapisuje zdjęcia właśnie w tym formacie, co ułatwia ich późniejsze dzielenie się w sieci. Dodatkowo, JPEG jest zgodny z większością przeglądarek internetowych i edytorów graficznych, co czyni go wszechstronnym wyborem w branży kreatywnej. Warto także dodać, że zastosowanie formatu JPEG jest zgodne z najlepszymi praktykami projektowymi w zakresie optymalizacji zasobów multimedialnych w sieci.

Pytanie 35

Aby wykonać zdjęcie makrograficzne przy użyciu aparatu wielkoformatowego, jakie akcesorium powinno być użyte?

A. filtr czerwony

B. dodatkowy wyciąg miecha

C. kolumnę reprodukcyjną

D. osłonę przeciwsłoneczną

Niektóre odpowiedzi mylą kluczowe zasady fotografii makro z innymi technikami. Kolumna reprodukcyjna, mimo że jest użyteczna w różnych kontekstach fotograficznych, nie jest niezbędna do wykonywania zdjęć makrograficznych. To narzędzie jest bardziej związane z reprodukcją dzieł sztuki i nie zapewnia elastyczności w manipulacji odległością oraz perspektywą, co jest kluczowe w makrofotografii. Filtr czerwony jest stosowany w celu modyfikacji kolorystyki zdjęć, ale nie wpływa na parametry techniczne, które są istotne w makrofotografii, takich jak ostrość czy głębia ostrości. Osłona przeciwsłoneczna, chociaż użyteczna w ograniczaniu odblasków i poprawie kontrastu, nie ma wpływu na same aspekty techniczne związane z odpowiednim ustawieniem kamery dla zdjęć makro. Typowym błędem w analizie tego zagadnienia jest brak zrozumienia, że makrofotografia wymaga nie tylko odpowiednich narzędzi, ale także precyzyjnego ustawienia, które można osiągnąć jedynie poprzez dodatkowy wyciąg miecha, a nie poprzez inne akcesoria, które nie mają bezpośredniego wpływu na jakość zdjęć makro. Zrozumienie odpowiednich technik i narzędzi jest kluczowe w dążeniu do uzyskania wysokiej jakości wyników w fotografii.

Pytanie 36

Podaj format pliku, który wykorzystuje kompresję stratną i jest używany do zapisywania zeskanowanego obrazu.

A. TIFF

B. NEF

C. JPEG

D. RAW

TIFF, czyli Tagged Image File Format, to forma pliku, która zazwyczaj trzyma obrazy w wysokiej jakości i przy okazji nie używa kompresji stratnej. Tak naprawdę zapisuje wszystkie dane obrazu, przez co pliki TIFF są sporo większe niż JPEG. Moim zdaniem, jeśli zależy ci na najwyższej jakości, to TIFF jest w porządku, ale trzeba pamiętać, że to nie jest opcja do codziennego użytku. Sporo profesjonalnych fotografów używa TIFF, bo można tam zachować pełną rozdzielczość bez utraty jakości. Z kolei RAW to inny format, który trzyma dane obrazu w ich najczystszej postaci, ale nie jest typowy dla skanowanych obrazów. Pliki RAW muszą mieć specjalne oprogramowanie do edycji, co dla niektórych może być kłopotliwe. NEF to rodzaj RAW od Nikona, który nie jest jakoś specjalnie uniwersalny. Ludzie, którzy wybierają te formaty, mogą myśleć, że mają lepszą jakość, ale w praktyce mogą napotkać różne problemy z przechowywaniem czy przesyłaniem. Warto trochę zgłębić te różnice, żeby lepiej zarządzać obrazami w cyfrowym świecie.

Pytanie 37

Do wykonania fotografii produktowej metodą packshot najlepiej wykorzystać

A. tło gradientowe i jedno źródło światła z przodu

B. tło czarne aksamitne i oświetlenie konturowe

C. namiot bezcieniowy i oświetlenie z minimum trzech źródeł

D. tło typu greenscreen i oświetlenie punktowe

Wykorzystanie namiotu bezcieniowego i oświetlenia z minimum trzech źródeł to najlepszy sposób na uzyskanie wysokiej jakości fotografii produktowej metodą packshot. Namiot bezcieniowy pozwala na równomierne rozproszenie światła, co minimalizuje cienie i refleksy. Dzięki temu produkt jest prezentowany w sposób atrakcyjny i profesjonalny. Oświetlenie z minimum trzech źródeł umożliwia uzyskanie odpowiedniej iluminacji, co jest kluczowe dla właściwego odwzorowania kolorów i detali produktu. W praktyce można stosować lampy LED, które oferują różne temperatury barwowe, co daje możliwość dostosowania oświetlenia do specyfiki fotografowanego obiektu. Stosowanie takich standardów sprzyja uzyskiwaniu spójnych efektów wizualnych, co jest istotne w kontekście marketingowym i sprzedażowym. W branży fotografii produktowej standardem jest również korzystanie z neutralnych teł, co pozwala na lepszą integrację z materiałami reklamowymi.

Pytanie 38

Który kolor filtru powinien być użyty przy kopiowaniu negatywu na wielokontrastowy papier fotograficzny, aby zwiększyć kontrast obrazu?

A. Purpurowy

B. Żółty

C. Szary

D. Zielony

Wybór niewłaściwego filtru podczas kopiowania negatywu na wielokontrastowy papier fotograficzny może prowadzić do nieodpowiednich efektów wizualnych. Na przykład, filtr szary nie zmienia barw ani kontrastu, a jedynie redukuje ilość światła docierającego do papieru. Taki filtr nie wpływa na obraz, co często prowadzi do efektu płaskiego, bez wyrazistych różnic tonalnych. Użytkownicy mogą sądzić, że użycie filtru szarego pomoże w uzyskaniu lepszej jakości, jednak w rzeczywistości nie wnosi nic do kontrastu obrazu. Z kolei filtr żółty, choć może poprawić niektóre aspekty obrazu, nie jest wystarczająco skuteczny w podnoszeniu kontrastu jak filtr purpurowy. Żółty filtr redukuje niebieskie i fioletowe pasma światła, co może być przydatne w niektórych scenariuszach, ale nie w kontekście ogólnego zwiększenia kontrastu. Podobnie, filtr zielony nie jest optymalny, ponieważ absorbuje czerwone światło, co może prowadzić do utraty szczegółów w jasno oświetlonych partiach zdjęcia. W rezultacie, nieprawidłowy wybór filtrów często wynika z braku zrozumienia ich właściwości oraz wpływu na finalny obraz, co jest kluczowe w procesie tworzenia profesjonalnej fotografii.

Pytanie 39

Na jakim etapie procesu chemicznej obróbki materiałów fotograficznych dochodzi do redukcji halogenków srebra do srebra atomowego?

A. W etapie utrwalania

B. W etapie wywoływania

C. W etapie stabilizowania

D. W etapie dekoloryzacji

Wybielanie, etap, który jest wskazywany w niepoprawnych odpowiedziach, ma na celu usunięcie srebra metalicznego z emulsji światłoczułej. Nie jest to proces, w którym dochodzi do redukcji halogenków srebra, lecz raczej ich eliminacji po wywołaniu. Wybielanie polega na zastosowaniu odpowiednich chemikaliów, które przekształcają srebro w rozpuszczalne związki, co ma na celu przygotowanie materiału do dalszych etapów obróbki. W przypadku etapu utrwalania, jego rola ogranicza się do zabezpieczania obrazu przed dalszym działaniem światła. Utrwalacz, najczęściej na bazie tiomocznika sodu, neutralizuje pozostałości halogenków srebra, ale nie dokonuje ich redukcji. Stabilizowanie, które również zostało wskazane jako błędna odpowiedź, dotyczy głównie procesów mających na celu utrwalenie obrazu oraz poprawę jego odporności na czynniki zewnętrzne i nie jest związane z redukcją halogenków srebra. Każdy z tych etapów ma swoją specyfikę i cel, co często prowadzi do mylnych przekonań dotyczących ich funkcji. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego podejścia do obróbki fotograficznej oraz dla uzyskania wysokiej jakości wyników.

Pytanie 40

W procesie obróbki chemicznej materiałów światłoczułych tiosiarczan sodu (Na2S2O3) jest stosowany jako

A. stabilizator

B. wybielacz

C. utrwalacz

D. wywoływacz

Tiosiarczan sodu (Na2S2O3) pełni rolę utrwalacza w procesie obróbki materiałów światłoczułych, co jest kluczowe w fotografii oraz w produkcji filmów. Utrwalacz zapobiega dalszemu działaniu światła na wywołany obraz, stabilizując go i zapewniając jego trwałość. Dzięki temu, obrazy uzyskane na materiałach światłoczułych mogą być zachowane przez długi czas, co jest istotne nie tylko dla amatorów, ale i profesjonalnych fotografów. Z praktycznego punktu widzenia, tiosiarczan sodu działa poprzez usunięcie nadmiaru halogenków srebra, które nie zostały wywołane podczas procesu. Użycie tiosiarczanu sodu w odpowiednich stężeniach jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotograficznej, które zalecają kontrolowanie temperatury i czasu działania utrwalacza, aby uzyskać optymalne rezultaty. Dobrze dobrany proces utrwalania, z użyciem tiosiarczanu sodu, pozwala na uzyskanie wyraźnych i trwałych obrazów, co ma ogromne znaczenie w archiwizacji oraz w sztuce fotograficznej."

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej