Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 20 maja 2025 12:32
  • Data zakończenia: 20 maja 2025 12:34

Egzamin niezdany

Wynik: 13/40 punktów (32,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W jakim modelu płyty głównej można zainstalować procesor o wymienionych specyfikacjach?

Intel Core i7-4790 3,6 GHz 8MB cache s. 1150 Box

A. Gigabyte GA-Z170X-Gaming 3-EU DDR4 s.1151
B. MSI 970A-G43 PLUS AMD970A s.AM3
C. Asus SABERTOOTH Z97 MARK 1/USB 3.1 LGA 1150 ATX
D. Asrock 970 Extreme3 R2.0 s.AM3+
Wybór nieodpowiedniej płyty głównej dla danego procesora może wynikać z niezrozumienia kluczowych zasad kompatybilności sprzętu komputerowego. MSI 970A-G43 PLUS oraz Asrock 970 Extreme3 R2.0 są wyposażone w gniazda AM3 i AM3+ przeznaczone do procesorów AMD a nie Intel. Wybór takiej płyty dla procesora Intel Core i7-4790 poskutkowałby fizyczną niemożliwością montażu z powodu niekompatybilnych gniazd. Z kolei płyta Gigabyte GA-Z170X-Gaming 3-EU używa gniazda LGA 1151 które choć zbliżone do LGA 1150 nie jest bezpośrednio kompatybilne z procesorem i7-4790 przeznaczonym dla LGA 1150. Takie niezgodności wynikają często z niedopatrzenia specyfikacji technicznych i braku zrozumienia różnic między generacjami procesorów i odpowiadającymi im chipsetami. Płyty z chipsetem Z97 są zoptymalizowane do pracy z procesorami Intel czwartej generacji takich jak i7-4790 podczas gdy Z170 jest przeznaczony dla procesorów nowszych generacji wymagających LGA 1151. Takie zrozumienie przyczynia się do podejmowania świadomych decyzji zakupowych i uniknięcia kosztownych błędów sprzętowych.

Pytanie 2

Przy realizacji projektu dotyczącego sieci LAN wykorzystano medium transmisyjne standardu Ethernet 1000Base-T. Które z poniższych stwierdzeń jest prawdziwe?

A. To standard sieci optycznych, którego maksymalny zasięg wynosi 1000 metrów
B. Standard ten pozwala na transmisję typu full-duplex przy maksymalnym zasięgu 100 metrów
C. To standard sieci optycznych działających na wielomodowych światłowodach
D. Standard ten umożliwia transmisję typu half-duplex przy maksymalnym zasięgu 1000 metrów
Pierwsza odpowiedź, która sugeruje, że 1000Base-T to standard sieci optycznych pracujących na wielomodowych światłowodach, jest błędna, ponieważ 1000Base-T jest standardem Ethernetowym, który odnosi się do kabli miedzianych, a nie światłowodowych. Istnieją inne standardy, takie jak 1000Base-LX, które dotyczą transmisji w sieciach optycznych, ale 1000Base-T nie ma z nimi nic wspólnego. Kolejna odpowiedź, która wskazuje na maksymalny zasięg 1000 metrów, również nie jest prawidłowa. Zasięg standardu 1000Base-T wynosi 100 metrów, co jest zgodne z parametrami dla kabli miedzianych, a nie 1000 metrów, co jest zasięgiem stosowanym w niektórych standardach światłowodowych, jak 1000Base-LX na przewodach jedno- lub wielomodowych. Argument sugerujący, że ten standard umożliwia transmisję half-duplex przy maksymalnym zasięgu 1000 metrów, jest także mylny. 1000Base-T standardowo działa w trybie full-duplex, co oznacza, że jednoczesna transmisja i odbiór danych jest możliwa, co jest kluczowe w nowoczesnych sieciach, gdzie wydajność i prędkość komunikacji są kluczowe. Zrozumienie różnicy między różnymi standardami Ethernet oraz ich specyfikacjami technicznymi jest niezbędne do prawidłowego projektowania i wdrażania sieci lokalnych.

Pytanie 3

Transmisję danych bezprzewodowo realizuje interfejs

A. HDMI
B. DVI
C. IrDA
D. LFH60
IrDA (Infrared Data Association) to standard bezprzewodowej transmisji danych wykorzystujący podczerwień. Jego główną zaletą jest możliwość wymiany informacji między urządzeniami, takimi jak telefony komórkowe, laptopy czy drukarki, w odległości do kilku metrów. IrDA jest szczególnie ceniona za niskie zużycie energii oraz prostotę wdrożenia, co czyni ją idealnym rozwiązaniem w urządzeniach mobilnych. W praktyce, standard ten był szeroko stosowany w urządzeniach osobistych do przesyłania plików, jak zdjęcia czy kontakty, bez potrzeby stosowania kabli. Jednakże, z biegiem lat, technologia ta została w dużej mierze zastąpiona przez inne metody przesyłania danych, takie jak Bluetooth czy Wi-Fi. Warto zaznaczyć, że IrDA wymaga bezpośredniej linii wzroku między urządzeniami, co może ograniczać jej zastosowanie w niektórych sytuacjach. Mimo to, ze względu na swoją prostotę i efektywność w określonych warunkach, IrDA pozostaje ważnym standardem w historii technologii komunikacyjnej.

Pytanie 4

Parametry katalogowe przedstawione w ramce dotyczą dysku twardego

ST31000528AS
Seagate Barracuda 7200.12 ,32 MB,
Serial ATA/300, Heads 4, Capacity 1TB

A. posiadającego cztery talerze
B. o pojemności 32 MB
C. o maksymalnym transferze zewnętrznym 300 MB/s
D. z pamięcią podręczną 12 MB
Pojemność dysku wskazywana jako 32 MB jest myląca. Powszechnie dyski twarde oferują pojemności rzędu gigabajtów (GB) i terabajtów (TB), a 32 MB to wartość zbyt niska na dzisiejsze standardy użytkowe. Może to oznaczać raczej pamięć cache dysku, która tymczasowo przechowuje dane, aby przyspieszyć dostęp do nich. Z kolei pamięć cache 12 MB nie jest poprawnie wskazana, ponieważ obraz sugeruje pamięć cache 32 MB, co jest typowe dla dysków twardych, które korzystają z bufora do zwiększenia wydajności podczas odczytu i zapisu danych. Posiadanie 4 talerzy to inna kwestia, która odnosi się do fizycznej konstrukcji dysku talerzowego, gdzie dane są zapisywane na obrotowych dyskach magnetycznych. Liczba talerzy wpływa na fizyczną pojemność dysku, ale nie odnosi się bezpośrednio do transferu danych, który jest definiowany przez interfejs komunikacyjny, jak SATA. Wszystkie powyższe niepoprawne odpowiedzi wynikają z błędnego zrozumienia specyfikacji technicznych, co może prowadzić do niewłaściwego doboru sprzętu w kontekście potrzeb użytkowych. Zrozumienie różnic między pojemnością, pamięcią cache oraz specyfikacją interfejsu jest kluczowe w ocenie wydajności i zastosowania dysków twardych w praktyce IT.

Pytanie 5

Narzędzie używane do przechwytywania oraz analizy danych przesyłanych w sieci, to

A. spywer
B. sniffer
C. keylogger
D. viewer
Wybory takie jak spywer, viewer i keylogger wskazują na nieporozumienia dotyczące funkcji i zastosowań narzędzi w obszarze analizy sieci. Spywer, często mylony z narzędziami monitorującymi, jest typem złośliwego oprogramowania, które szpieguje użytkowników, zbierając ich dane bez ich zgody. Jego celem jest zwykle kradzież informacji osobistych, co jest sprzeczne z zasadami etycznymi związanymi z monitorowaniem ruchu sieciowego. Viewer to z kolei ogólny termin odnoszący się do narzędzi wizualizacyjnych, które służą do wyświetlania danych, ale nie mają one zdolności do przechwytywania ruchu sieciowego, co czyni je nieodpowiednimi w kontekście tego pytania. Keylogger to inny rodzaj złośliwego oprogramowania, które rejestruje naciśnięcia klawiszy, co również nie ma związku z analizy ruchu sieciowego. Kluczowym błędem myślowym w tym przypadku jest mylenie narzędzi do analizy z narzędziami złośliwymi, co prowadzi do niewłaściwych wniosków na temat ich funkcji i potencjalnych zastosowań w sieci. Przy wyborze narzędzi do monitorowania ruchu sieciowego istotne jest rozróżnienie pomiędzy legalnymi narzędziami do analizy oraz złośliwym oprogramowaniem, które może stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa.

Pytanie 6

Do przechowywania fragmentów dużych plików programów oraz danych, które nie mieszczą się w całości w pamięci, wykorzystywany jest

A. plik stronicowania
B. schowek systemu
C. menedżer zadań
D. edytor rejestru
Plik stronicowania jest kluczowym elementem zarządzania pamięcią w systemach operacyjnych, który pozwala na przechowywanie części danych oraz programów, które są zbyt duże, aby zmieścić się w pamięci RAM. Kiedy system operacyjny potrzebuje więcej pamięci, niż jest dostępne w RAM, wykorzystuje plik stronicowania, aby przenieść rzadziej używane dane na dysk twardy, zwalniając tym samym miejsce dla aktywnych procesów. Przykładem zastosowania pliku stronicowania jest uruchamianie aplikacji graficznych lub gier, które wymagają dużych zasobów pamięci. W tym przypadku, plik stronicowania umożliwia systemowi operacyjnemu dynamiczne zarządzanie pamięcią, co zwiększa wydajność oraz stabilność aplikacji. Zgodnie z dobrymi praktykami, zaleca się, aby wielkość pliku stronicowania była co najmniej równa ilości zainstalowanej pamięci RAM, co pozwala na efektywne zarządzanie pamięcią oraz zapewnia płynne działanie systemu operacyjnego. Dodatkowo, monitorowanie użycia pliku stronicowania może pomóc w identyfikacji problemów z pamięcią, takich jak zbyt mała ilość RAM, co może prowadzić do spadku wydajności systemu.

Pytanie 7

Najlepszą metodą ochrony danych przedsiębiorstwa, którego biura znajdują się w różnych, odległych miejscach, jest wdrożenie

A. backupu w chmurze firmowej
B. kompresji strategicznych danych
C. kopii analogowych
D. kopii przyrostowych
Backup w chmurze firmowej stanowi najefektywniejsze zabezpieczenie danych dla firm z wieloma lokalizacjami, ponieważ umożliwia centralne zarządzanie danymi w sposób, który jest jednocześnie bezpieczny i dostępny. Wykorzystując chmurę, firmy mogą automatycznie synchronizować i archiwizować dane w czasie rzeczywistym, co minimalizuje ryzyko ich utraty. Przykładowo, w przypadku awarii lokalnego serwera, dane przechowywane w chmurze są nadal dostępne, co pozwala na szybkie przywrócenie operacyjności firmy. Standardy takie jak ISO/IEC 27001 w zakresie zarządzania bezpieczeństwem informacji podkreślają znaczenie regularnych kopii zapasowych oraz ich przechowywania w zewnętrznych, bezpiecznych lokalizacjach, co czyni backup w chmurze najlepszym rozwiązaniem z punktu widzenia zgodności z regulacjami branżowymi. Dodatkowo, chmura oferuje elastyczność w skalowaniu zasobów, co pozwala firmom na dostosowywanie swoich potrzeb w miarę ich rozwoju, a także na lepsze zarządzanie kosztami związanymi z infrastrukturą IT. W praktyce, wiele organizacji korzysta z rozwiązań takich jak Microsoft Azure, Amazon AWS czy Google Cloud, które zapewniają zaawansowane funkcje bezpieczeństwa oraz dostępności danych.

Pytanie 8

Jak określa się niechciane oprogramowanie komputerowe, które zwykle instaluje się bez wiedzy użytkownika?

A. Freeware
B. Slackware
C. Shareware
D. Malware
Odpowiedź "Malware" jest właściwa, ponieważ termin ten odnosi się do wszelkiego rodzaju szkodliwego oprogramowania, które jest instalowane na komputerach bez zgody użytkownika, a często nawet w jego nieświadomości. Malware obejmuje wirusy, robaki, trojany, ransomware i spyware, które mogą znacząco zagrażać bezpieczeństwu danych. Przykład praktyczny to sytuacja, w której użytkownik klika w podejrzany link w wiadomości e-mail, co prowadzi do pobrania i instalacji wirusa, który następnie może kradzież danych osobowych lub zasobów systemowych. Warto zwrócić uwagę na zalecenia branżowe dotyczące ochrony przed malwarem, takie jak regularne aktualizacje systemu operacyjnego i oprogramowania, korzystanie z renomowanych programów antywirusowych oraz ostrożność przy otwieraniu linków i załączników. Wiedza o typach malware i sposobach ich rozprzestrzeniania się jest kluczowa w dzisiejszym środowisku technologicznym, gdzie zagrożenia mogą pojawić się z różnych źródeł.

Pytanie 9

Element funkcjonalny opisany jako DSP w załączonym diagramie blokowym to

Ilustracja do pytania
A. przetwornik DAC z pamięcią RAM
B. przetwornik ADC z pamięcią RAM
C. mikroprocesor systemu audio
D. pamięć RAM
Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia funkcji poszczególnych komponentów karty dźwiękowej. Bufor RAM jest używany do tymczasowego przechowywania danych, ale nie pełni funkcji przetwarzania danych, jak robi to DSP. Przetwornik cyfrowo-analogowy z pamięcią RAM to komponent, który konwertuje sygnały cyfrowe na analogowe, umożliwiając ich odtwarzanie na urządzeniach audio. Jednak jego rolą nie jest przetwarzanie sygnałów w czasie rzeczywistym, co jest kluczowym zadaniem DSP. Przetwornik analogowo-cyfrowy z pamięcią RAM działa odwrotnie do DAC, konwertując sygnały analogowe na cyfrowe, co jest pierwszym krokiem w cyfrowym przetwarzaniu dźwięku. Choć oba te komponenty są niezbędne do konwersji sygnałów, nie zastępują funkcji przetwarzania DSP. Typowe błędy wynikają z przypisywania funkcji przetwarzania niewłaściwym komponentom wskutek mylnego rozumienia ich roli w systemie. W kontekście egzaminu zawodowego ważne jest zrozumienie, że DSP jako mikroprocesor karty dźwiękowej wykonuje złożone operacje matematyczne na sygnałach audio, co umożliwia ich dalsze przesyłanie lub modyfikowanie. Dobre zrozumienie funkcji DSP i innych komponentów jest kluczowe dla efektywnego projektowania i diagnozowania systemów dźwiękowych.

Pytanie 10

Poprzez użycie polecenia ipconfig /flushdns można przeprowadzić konserwację urządzenia sieciowego, która polega na

A. zwolnieniu dzierżawy adresu pozyskanego z DHCP
B. odnowieniu dzierżawy adresu IP
C. aktualizacji ustawień nazw interfejsów sieciowych
D. wyczyszczeniu bufora systemu nazw domenowych
Polecenie 'ipconfig /flushdns' jest używane w systemach operacyjnych Windows do wyczyszczenia pamięci podręcznej systemu nazw domenowych (DNS). Gdy użytkownik odwiedza stronę internetową, komputer zapisuje w pamięci podręcznej wpisy DNS, co przyspiesza czas ładowania stron przy kolejnych wizytach. Jednakże, jeśli adres IP serwera ulegnie zmianie lub dane DNS są aktualizowane, mogą wystąpić problemy z połączeniem. Wykonanie polecenia 'ipconfig /flushdns' rozwiązuje te problemy, usuwając stare lub nieaktualne wpisy z bufora, co pozwala na pobranie aktualnych informacji z serwera DNS. Praktyczne zastosowanie tego polecenia można zaobserwować, gdy użytkownik nie może uzyskać dostępu do strony, mimo że adres URL jest poprawny. W takich sytuacjach, po wyczyszczeniu bufora DNS, użytkownik może ponownie spróbować załadować stronę, co często rozwiązuje problem. W kontekście dobrych praktyk, regularne czyszczenie bufora DNS może być rekomendowane w sieciach o dużym natężeniu ruchu, aby zapewnić aktualność i wiarygodność przetwarzanych informacji DNS.

Pytanie 11

Jakie polecenie umożliwia wyświetlanie oraz modyfikację tabel translacji adresów IP do adresów fizycznych?

A. PATH
B. MMC
C. EXPAND
D. ARP
Wybór odpowiedzi EXPAND, PATH, czy MMC wskazuje na nieporozumienie dotyczące ról i funkcji różnych poleceń w kontekście zarządzania sieciami. EXPAND to polecenie używane w systemach operacyjnych Windows do dekompresji plików, co nie ma nic wspólnego z zarządzaniem adresami IP i MAC. PATH jest pojęciem odnoszącym się do ścieżek dostępu do plików w systemach operacyjnych, a nie do protokołów komunikacyjnych. MMC (Microsoft Management Console) to natomiast narzędzie do zarządzania komponentami systemu Windows, ale nie obsługuje bezpośrednio translacji adresów IP na adresy MAC. Te odpowiedzi wskazują na mylne podejście w zrozumieniu, jak funkcjonują protokoły w sieciach komputerowych. Kluczowym błędem jest pomylenie różnych koncepcji związanych z zarządzaniem danymi w sieci z protokołami, które są niezbędne do właściwej komunikacji między urządzeniami. Właściwym podejściem do zarządzania adresacją w sieciach jest zrozumienie, że protokół ARP jest jedynym standardowym i powszechnie stosowanym narzędziem, które łączy te dwie warstwy, co jest kluczowe w kontekście wydajności i funkcjonalności sieci.

Pytanie 12

Termin "10 W" w dokumentacji technicznej dotyczącej głośnika komputerowego wskazuje na jego

A. zakres działania
B. częstotliwość
C. moc
D. napięcie
Napięcie, częstotliwość oraz zakres pracy to pojęcia często mylone z mocą, ale każde z nich odnosi się do innego aspektu specyfikacji technicznej głośników. Napięcie, mierzone w woltach (V), odnosi się do potencjału elektrycznego, który jest potrzebny do zasilania głośnika. Wysokie napięcie nie zawsze przekłada się na lepszą jakość dźwięku, a więcej energii elektrycznej niekoniecznie oznacza lepszą moc akustyczną. Częstotliwość, z kolei, odnosi się do zakresu dźwięków, które głośnik jest w stanie odtworzyć, mierzonego w hercach (Hz). Zrozumienie częstotliwości jest kluczowe przy projektowaniu systemów audio, ponieważ różne głośniki są zaprojektowane do odtwarzania różnych pasm częstotliwości, co wpływa na ogólną jakość dźwięku. Zakres pracy, który zazwyczaj określa minimalne i maksymalne częstotliwości, które głośnik może odtworzyć, również nie odnosi się bezpośrednio do mocy. Typowe pomyłki polegają na myśleniu, że wyższe napięcie lub szerszy zakres częstotliwości są wystarczające dla dobrego dźwięku, co jest uproszczeniem. W rzeczywistości, moc jest kluczowym czynnikiem, który determinuje, jak głośno głośnik może grać bez zniekształceń, a zrozumienie tej różnicy jest istotne w kontekście wyboru sprzętu audio.

Pytanie 13

W przypadku adresacji IPv6, zastosowanie podwójnego dwukropka służy do

A. wielokrotnego zastąpienia różnych bloków zer oddzielonych blokiem jedynek
B. wielokrotnego zastąpienia różnych bloków jedynek
C. jednorazowego zamienienia jednego bloku jedynek
D. jednorazowego zamienienia jednego lub kolejno położonych bloków wyłącznie z zer
Wiele osób może mylnie interpretować zastosowanie podwójnego dwukropka w adresacji IPv6, co prowadzi do nieporozumień. Istotnym błędem jest przekonanie, że podwójny dwukropek może zastępować bloki jedynek. W rzeczywistości, podwójny dwukropek jest zarezerwowany wyłącznie dla bloków zerowych, co oznacza, że ​​wszystkie propozycje dotyczące zastępowania bloków jedynek są nieprawidłowe. Warto zauważyć, że w typowym adresie IPv6, po zredukowaniu zer, pozostałe bloki mogą zawierać wartości różne od zera, a ich zapis pozostaje niezmieniony. Prowadzi to do nieporozumień związanych z interpretacją adresów, gdzie użytkownicy mogą zdezorientować się, myśląc, że podwójny dwukropek ma szersze zastosowanie. Należy również pamiętać, że podwójny dwukropek może być użyty tylko raz w adresie, co jest istotnym ograniczeniem, jednakże niektóre odpowiedzi sugerują, że można go używać wielokrotnie, co jest niezgodne z ustaleniami standardów RFC. Takie błędne rozumienie może prowadzić do problemów w praktycznym zastosowaniu adresacji IPv6, a także w dokumentacji technicznej, która powinna być zgodna z obowiązującymi normami branżowymi.

Pytanie 14

Jaki akronim odnosi się do przepustowości sieci oraz usług, które mają między innymi na celu nadawanie priorytetów przesyłanym pakietom?

A. ARP
B. STP
C. PoE
D. QoS
Wybór innego akronimu zamiast QoS sugeruje pewne nieporozumienia dotyczące funkcji i zastosowań różnych technologii sieciowych. STP, czyli Spanning Tree Protocol, jest protokołem stosowanym do zapobiegania zapętlaniu się danych w sieciach Ethernet, a jego głównym celem jest utrzymanie stabilności struktury sieci, a nie zarządzanie przepustowością lub jakością usług. ARP, czyli Address Resolution Protocol, jest używany do mapowania adresów IP na adresy MAC, co jest podstawowym działaniem w procesie komunikacji w sieci, ale również nie ma związku z priorytetyzowaniem pakietów. PoE, czyli Power over Ethernet, pozwala na zasilanie urządzeń sieciowych przez kabel Ethernet, co jest przydatne, ale nie dotyczy bezpośrednio zarządzania przepustowością czy jakością przesyłanych danych. Wybierając błędne odpowiedzi, można popełnić błąd myślowy związany z myleniem funkcji poszczególnych technologii w sieciach. Kluczowe jest zrozumienie, że QoS jest niezbędne w środowiskach, gdzie różne typy ruchu mają różne wymagania dotyczące jakości, a inne akronimy nie są w stanie spełnić tej roli. Zrozumienie roli QoS w kontekście zarządzania ruchem jest fundamentalne dla projektowania i utrzymania wydajnych sieci.

Pytanie 15

Schemat ilustruje zasadę funkcjonowania sieci VPN o nazwie

Ilustracja do pytania
A. L2TP
B. Site – to – Site
C. Gateway
D. Client – to – Site
Client-to-Site VPN różni się od Site-to-Site VPN tym że jest używana do bezpiecznego połączenia pojedynczego klienta z siecią prywatną. Oznacza to że użytkownik zdalny może uzyskać dostęp do zasobów sieci tak jakby był fizycznie obecny w lokalizacji sieciowej. Chociaż jest to korzystne rozwiązanie dla pracowników zdalnych nie spełnia funkcji łączenia całych sieci co jest kluczowe dla Site-to-Site VPN. Gateway nie jest typem połączenia VPN ale raczej urządzeniem lub punktem dostępowym w sieci który umożliwia przesyłanie danych między różnymi sieciami. Chociaż bramki mogą być częścią infrastruktury VPN nie definiują one samego rodzaju sieci VPN. L2TP czyli Layer 2 Tunneling Protocol to protokół tunelowania używany w wielu sieciach VPN ale sam w sobie nie definiuje typu połączenia VPN. Jest często łączony z protokołem IPsec w celu zwiększenia bezpieczeństwa ale nie determinuje czy połączenie jest typu Client-to-Site czy Site-to-Site. Zrozumienie różnic między tymi rozwiązaniami jest kluczowe dla świadomego projektowania i wdrażania rozwiązań sieciowych w organizacjach co pomaga uniknąć typowych błędów związanych z niewłaściwym wyborem technologii sieciowej. Podstawowym błędem myślowym jest mylenie funkcji i zastosowań poszczególnych technologii co prowadzi do nieoptymalnych decyzji projektowych i może zagrażać bezpieczeństwu oraz wydajności sieci firmowej. Kluczowe jest aby pamiętać o specyficznych potrzebach organizacyjnych i dopasowywać rozwiązania VPN do tych wymagań co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi i standardami zarządzania IT które promują zrozumienie oraz umiejętność adaptacji różnych technologii w odpowiednich kontekstach.

Pytanie 16

Na rysunku poniżej przedstawiono ustawienia zapory ogniowej w ruterze TL-WR340G. Jakie zasady dotyczące konfiguracji zapory zostały zastosowane?

Ilustracja do pytania
A. Zapora jest aktywna, włączone jest filtrowanie adresów IP, reguła filtrowania adresów IP ustawiona na opcję "zezwalaj pakietom nieokreślonym jakimikolwiek regułami filtrowania przejść przez urządzenie", filtrowanie domen jest wyłączone
B. Zapora jest nieaktywna, filtrowanie adresów IP oraz domen jest wyłączone, reguła filtrowania adresów IP ustawiona na opcję "zezwalaj pakietom nieokreślonym jakimikolwiek regułami filtrowania przejść przez urządzenie", filtrowanie domen aktywne
C. Zapora jest aktywna, włączone jest filtrowanie adresów IP, reguła filtrowania adresów IP ustawiona na opcję "odmów pakietom nieokreślonym jakimikolwiek regułami filtrowania przejść przez urządzenie", filtrowanie domen wyłączone
D. Zapora jest aktywna, wyłączone jest filtrowanie adresów IP, reguła filtrowania adresów IP ustawiona na opcję "odmów pakietom nieokreślonym jakimikolwiek regułami filtrowania przejść przez urządzenie", filtrowanie domen aktywne
Odpowiedzi które nie są poprawne zawierają kilka błędnych założeń. Jednym z najczęstszych błędów jest mylenie stanu zapory ogniowej. Wyłączona zapora pozostawia sieć bez podstawowej ochrony co stwarza poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa. W sytuacjach gdy zapora jest wyłączona oraz wyłączone jest filtrowanie adresów IP i domen sieć staje się otwarta na wszelkiego rodzaju ataki z zewnątrz co jest niezgodne z podstawowymi zasadami bezpieczeństwa sieciowego. Innym istotnym błędem jest niewłaściwe zrozumienie działania reguł filtrowania. Ustawienie na odmowę pakietom które nie są określone jakimikolwiek regułami filtrowania oznacza że każdy nieznany ruch jest automatycznie blokowany co jest dobrym rozwiązaniem dla sieci które muszą być wyjątkowo zabezpieczone ale może prowadzić do problemów z dostępnością usług jeśli administrator nie określił wszystkich potrzebnych reguł. Ważne jest również umiejętne korzystanie z filtrowania domen które pozwala na bardziej precyzyjne kontrolowanie jaki ruch jest dozwolony szczególnie w środowiskach gdzie nazwy domen są bardziej czytelne i łatwiejsze do zarządzania niż adresy IP. Błędne podejścia zazwyczaj wynikają z niepełnego zrozumienia jak poszczególne elementy konfiguracji wpływają na ogólne bezpieczeństwo i funkcjonowanie sieci co podkreśla znaczenie gruntownego przygotowania teoretycznego i praktycznego w administracji sieciowej. Poprawna konfiguracja wymaga znajomości zarówno technicznych aspektów jak i umiejętnego dostosowania reguł do specyficznych potrzeb sieci co stanowi klucz do efektywnego zarządzania bezpieczeństwem.

Pytanie 17

RAMDAC konwerter przekształca sygnał

A. zmienny na stały
B. analogowy na cyfrowy
C. stały na zmienny
D. cyfrowy na analogowy
Wszystkie błędne odpowiedzi dotyczące konwertera RAMDAC opierają się na nieporozumieniach związanych z jego funkcją i zastosowaniem. Odpowiedź sugerująca, że RAMDAC przetwarza sygnał analogowy na cyfrowy, jest błędna, ponieważ konwertery działają w przeciwnym kierunku. Proces konwersji z analogowego na cyfrowy wykonuje się z wykorzystaniem analogowo-cyfrowych konwerterów (ADC), które są zaprojektowane do uchwytywania sygnałów analogowych i przekształcania ich na format cyfrowy, co jest niezbędne w sytuacjach, kiedy analogowe dane z czujników muszą być wprowadzone do systemów komputerowych. Przykładami tego są mikrofony, które przetwarzają fale dźwiękowe na sygnały cyfrowe. Odpowiedź wskazująca na konwersję sygnałów stałych na zmienne jest również myląca, ponieważ RAMDAC nie jest odpowiedzialny za tę transformację. Sygnały stałe i zmienne są pojęciami, które odnoszą się do natury sygnałów, a nie do rodzaju konwersji, jaką wykonuje RAMDAC. Konwertery są projektowane z myślą o specyficznych zastosowaniach, a RAMDAC jest ściśle związany z procesem wyświetlania. Sygnał zmienny na stały również nie jest odpowiednią odpowiedzią, ponieważ odnosi się do przetwarzania, które nie jest typowe dla konwerterów stosowanych w systemach graficznych. W rezultacie, zrozumienie, jak działa RAMDAC i jakie są jego rzeczywiste funkcje, jest kluczowe dla prawidłowej interpretacji technologii przetwarzania sygnałów w systemach komputerowych.

Pytanie 18

Aby przywrócić zgubione dane w systemach z rodziny Windows, konieczne jest użycie polecenia

A. release
B. renew
C. recover
D. reboot
Wybór poleceń 'release', 'renew' oraz 'reboot' wskazuje na nieporozumienie co do funkcji, jakie pełnią te komendy w systemie Windows. Polecenie 'release' stosowane jest zazwyczaj w kontekście zarządzania adresami IP w protokole DHCP; pozwala na zwolnienie przypisanego adresu IP, co jest zupełnie inną operacją niż odzyskiwanie danych. 'Renew' jest związane z odnowieniem adresu IP, co również nie ma związku z procesem odzyskiwania danych. Takie mylenie funkcji tych poleceń może prowadzić do poważnych problemów w konfiguracji sieci, zwłaszcza w środowiskach, gdzie stabilność połączenia jest kluczowa. 'Reboot' natomiast oznacza ponowne uruchomienie systemu, co może być pomocne w rozwiązaniu problemów z oprogramowaniem, ale nie przywraca utraconych danych. Pomylenie tych terminów wskazuje na brak zrozumienia podstawowych mechanizmów działania systemów operacyjnych i ich narzędzi. Ważne jest, aby zrozumieć, że odzyskiwanie danych wymaga specyficznych działań, a nie ogólnych operacji, które mogą tylko tymczasowo rozwiązać inne problemy.

Pytanie 19

Jakie jest usytuowanie przewodów w złączu RJ45 według schematu T568A?

Ilustracja do pytania
A. D
B. B
C. C
D. A
Sekwencje połączeń przewodów we wtykach RJ45 są kluczowe dla prawidłowego działania systemów sieciowych, a błędne ich wykonanie może prowadzić do zakłóceń lub całkowitego braku połączenia. Warianty połączeń A, B, C nie są zgodne z normą T568A. Częstym błędem popełnianym przez osoby wykonujące instalacje sieciowe jest mylenie norm T568A i T568B, co prowadzi do nieprawidłowego montażu kabli. Wariant A zaczyna się od biało-niebieskiego i niebieskiego co jest niezgodne z normą T568A. Podobnie wariant B, który zaczyna się od biało-pomarańczowego i pomarańczowego, co jest właściwe dla standardu T568B, ale nie T568A. Wariant C również nie spełnia wymagań normy, zaczynając od biało-brązowego i brązowego. Taki dobór przewodów może skutkować nieprawidłową transmisją danych lub jej całkowitym brakiem, a także zwiększonymi zakłóceniami elektromagnetycznymi. W prawidłowym okablowaniu warto zwrócić uwagę na jednolitą sekwencję kolorów, aby uniknąć błędów i zapewnić kompatybilność z innymi instalacjami sieciowymi. Przy pracy z okablowaniem stosowanie standardów, takich jak T568A, jest kluczowe dla zapewnienia niezawodności i wydajności infrastruktury sieciowej. Użytkownicy często mylnie zakładają, że sekwencja przewodów nie ma znaczenia co skutkuje trudnościami w diagnozowaniu problemów sieciowych.

Pytanie 20

Co oznacza określenie średni czas dostępu w dyskach twardych?

A. czas, w którym dane są przesyłane z talerza do elektroniki dysku
B. czas niezbędny do ustawienia głowicy nad odpowiednim cylindrem
C. suma średniego czasu wyszukiwania oraz opóźnienia
D. suma czasu skoku pomiędzy dwoma cylindrami oraz czasu przesyłania danych z talerza do elektroniki dysku
Średni czas dostępu w dyskach twardych jest kluczowym parametrem wydajności, który składa się z sumy średniego czasu wyszukiwania oraz opóźnienia. Średni czas wyszukiwania odnosi się do czasu, jaki potrzebny jest głowicy dysku na zlokalizowanie odpowiednich danych na talerzu, natomiast opóźnienie (zwane także czasem rotacyjnym) to czas, jaki zajmuje obrót dysku, aby dane znalazły się pod głowicą. Zrozumienie tego zagadnienia jest niezbędne przy projektowaniu systemów przechowywania danych oraz ich optymalizacji. W praktyce, w obszarze IT, administratorzy baz danych oraz inżynierowie systemów często korzystają z tych metryk, aby ocenić efektywność dysków twardych. Przykładowo, w systemach baz danych, minimalizacja średniego czasu dostępu przyczynia się do szybszego przetwarzania zapytań i lepszej responsywności aplikacji. Dobre praktyki w branży obejmują regularne monitorowanie tych parametrów oraz porównywanie ich z danymi producentów, co pozwala na podejmowanie świadomych decyzji dotyczących zakupów i modernizacji sprzętu.

Pytanie 21

Który z wymienionych składników stanowi element pasywny w sieci?

A. Wzmacniak
B. Przełącznik
C. Karta sieciowa
D. Panel krosowy
Wzmacniak, przełącznik oraz karta sieciowa to elementy aktywne, które mają kluczowe znaczenie w przetwarzaniu sygnału oraz zarządzaniu danymi w sieci komputerowej. Wzmacniak, na przykład, służy do zwiększenia siły sygnału, co jest istotne w przypadku długich połączeń, gdzie utrata sygnału może prowadzić do zakłóceń lub przerw w komunikacji. Zastosowanie wzmacniaków jest najczęściej widoczne w sieciach, gdzie wymagane jest przesyłanie sygnału na większe odległości, na przykład w systemach telekomunikacyjnych. Przełącznik natomiast jest urządzeniem, które łączy różne segmenty sieci i decyduje, jak dane są przesyłane między nimi. Umożliwia on efektywne zarządzanie ruchem danych, co jest niezbędne w sieciach lokalnych, gdzie wiele urządzeń komunikuje się jednocześnie. Karta sieciowa, jako interfejs między komputerem a siecią, odpowiada za odbieranie i wysyłanie danych, a także przetwarzanie sygnałów. Wszystkie te urządzenia wykonują aktywne funkcje, co odróżnia je od elementów pasywnych, takich jak panel krosowy. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji pasywnych z aktywnymi, co może prowadzić do niewłaściwego doboru komponentów w projektach sieciowych. Zrozumienie różnicy między tymi dwoma rodzajami elementów jest kluczowe dla każdego specjalisty zajmującego się infrastrukturą sieciową.

Pytanie 22

Jakie oznaczenie wskazuje adres witryny internetowej oraz przypisany do niej port?

A. 100.168.0.1:8080
B. 100.168.0.1-8080
C. 100.168.0.1:AH1
D. 100.168.0.1-AH1
Wybór alternatywnych odpowiedzi jest wynikiem zrozumienia, jak działają adresy IP oraz porty, ale zawiera fundamentalne błędy. Odpowiedzi, w których zamiast dwukropka użyto myślnika, są niepoprawne, ponieważ myślnik nie jest obowiązującym znakiem rozdzielającym adres IP od portu w standardach sieciowych. Oznaczenie adresu IP, takie jak 100.168.0.1-AH1 oraz 100.168.0.1-8080, sugeruje, że AH1 lub 8080 są traktowane jako dodatkowe oznaczenia lub etykiety, co nie ma zastosowania w kontekście adresacji sieciowej. Przy próbie identyfikacji usługi lub procesu działającego na urządzeniu, myślnik wprowadza zamieszanie i nie określa portu w sposób zrozumiały dla systemów operacyjnych oraz protokołów komunikacyjnych. Właściwe korzystanie z notacji jest kluczowe, aby zapewnić prawidłową komunikację w sieci oraz umożliwić zrozumienie przez oprogramowanie i urządzenia sieciowe. Brak zastosowania poprawnego znaku, takiego jak dwukropek, prowadzi do trudności z rozpoznawaniem, a nawet błędów w konfiguracji sieci. Warto również zauważyć, że numeracja portów ma swoje standardy i przypisania w organizacjach takich jak IANA (Internet Assigned Numbers Authority), co potwierdza znaczenie właściwego oznaczania portów w profesjonalnych zastosowaniach sieciowych.

Pytanie 23

Złącze SC powinno być zainstalowane na kablu

A. telefonicznym
B. koncentrycznym
C. światłowodowym
D. typu skrętka
Złącze SC (Subscriber Connector) to typ złącza stosowanego w systemach światłowodowych, które charakteryzuje się prostym systemem wtykowym i wysoką jakością transmisji sygnału. W przypadku kabli światłowodowych, złącza SC są często wykorzystywane ze względu na ich niską tłumienność i stabilność. Złącze to jest obecne w wielu zastosowaniach, w tym w sieciach telekomunikacyjnych oraz w systemach komputerowych, gdzie wymagana jest szybka i niezawodna transmisja danych. Warto podkreślić, że standardy takie jak IEC 61754-4 określają specyfikacje dla złączy światłowodowych, w tym SC, co zapewnia ich szeroką kompatybilność i niezawodność. Przykładem praktycznego zastosowania złącza SC może być podłączenie światłowodów w centrach danych, gdzie ich wydajność i odporność na zakłócenia są kluczowe dla zapewnienia ciągłości działania usług.

Pytanie 24

Jak nazywa się materiał używany w drukarkach 3D?

A. substancja katalityczna
B. proszek węglowy
C. filament
D. ciecz
Wybór pyłu węglowego, fluidu czy katalizatora jako materiałów eksploatacyjnych dla drukarek 3D jest błędny, ponieważ te substancje nie są zgodne z technologią FDM. Pył węglowy, stosowany często w kontekście filtracji lub jako składnik kompozytów, nie ma zastosowania w procesach druku 3D, gdyż nie ma formy, która mogłaby być podgrzewana i formowana w trójwymiarowe obiekty. Fluid z kolei odnosi się do cieczy, która mogłaby być używana w innych technologiach druku, takich jak SLA (Stereolithography), ale nie jest to materiał w kontekście typowych drukarek FDM. Katalizator, będący substancją przyspieszającą reakcje chemiczne, nie ma zastosowania w druku 3D, ponieważ procesy drukowania polegają na formowaniu struktury warstwowej, a nie na przebiegu reakcji chemicznych. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie różnych technologii i procesów produkcji, co prowadzi do wyboru niewłaściwych materiałów. Aby efektywnie korzystać z druku 3D, konieczne jest zrozumienie specyfiki materiałów oraz technologii, co pozwala na prawidłowe dopasowanie materiałów do zamierzonych celów oraz uzyskanie optymalnych właściwości mechanicznych i estetycznych wydruków.

Pytanie 25

Jakie znaczenie ma skrót MBR w kontekście technologii komputerowej?

A. Usługę związaną z interpretacją nazw domen
B. Bloki pamięci w górnej części komputera IBM/PC
C. Fizyczny identyfikator karty sieciowej
D. Główny rekord rozruchowy SO
Odpowiedzi sugerujące bloki pamięci górnej komputera IBM/PC, usługi związane z tłumaczeniem nazw domeny, czy fizyczny adres karty sieciowej, wskazują na błędne zrozumienie terminologii związanej z architekturą komputerową i zasadami działania systemów operacyjnych. Bloki pamięci górnej nie mają związku z MBR, gdyż dotyczą one pamięci RAM i jej organizacji, a nie mechanizmu rozruchu. Usługi tłumaczenia nazw domeny odnoszą się do protokołu DNS, który zarządza adresami IP, a więc jest całkowicie niezwiązany z procesem rozruchu komputera. Z kolei fizyczny adres karty sieciowej, znany jako adres MAC, dotyczy komunikacji sieciowej i nie ma nic wspólnego z procesem uruchamiania systemu operacyjnego. Te nieprawidłowe odpowiedzi wynikają często z mylenia różnych terminów technicznych oraz ich zastosowań. Zrozumienie różnicy między tymi pojęciami jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania w dziedzinie IT, gdzie precyzyjność w używaniu terminologii jest niezbędna. Różne aspekty architektury komputerowej i sieci muszą być rozróżniane i nie mogą być mylone, aby uniknąć poważnych błędów w diagnostyce i konfiguracji systemów komputerowych. Ponadto, znajomość standardów takich jak MBR lub UEFI jest fundamentalna dla każdego, kto chce zrozumieć, jak działa system operacyjny i jak można skutecznie zarządzać rozruchem systemów komputerowych.

Pytanie 26

Kluczowy sposób zabezpieczenia danych w sieci komputerowej przed nieautoryzowanym dostępem to

A. tworzenie sum kontrolnych plików
B. autoryzacja dostępu do zasobów serwera
C. realizacja kopii danych
D. użycie macierzy dyskowych
Choć generowanie sum kontrolnych plików, wykonywanie kopii danych oraz stosowanie macierzy dyskowych są istotnymi aspektami zarządzania danymi, nie są one podstawowymi mechanizmami ochrony przed nieuprawnionym dostępem. Generowanie sum kontrolnych plików ma na celu zapewnienie integralności danych, co oznacza, że można potwierdzić, że dane nie uległy zmianie. Mimo że jest to ważne w kontekście zabezpieczania danych przed modyfikacjami, nie chroni przed dostępem do tych danych przez nieuprawnione osoby. Wykonywanie kopii danych jest kluczowe dla ochrony przed utratą informacji, ale także nie zapobiega nieautoryzowanemu dostępowi. Ponadto, stosowanie macierzy dyskowych polega na organizowaniu danych na nośnikach, co również nie zapewnia mechanizmów zabezpieczających przed dostępem. Często mylnym podejściem jest skupienie się na technicznych aspektach przechowywania danych, a pomijanie warstwy autoryzacji i weryfikacji tożsamości użytkowników. Właściwe zabezpieczenie danych powinno opierać się na wielowarstwowych strategiach, gdzie autoryzacja dostępu jest kluczowym elementem zapewniającym, że tylko uprawnione osoby mogą korzystać z zasobów, co czyni ją podstawowym mechanizmem obrony przed nieautoryzowanym dostępem.

Pytanie 27

Aby podłączyć 6 komputerów do sieci przy użyciu światłowodu, potrzebny jest kabel z co najmniej taką ilością włókien:

A. 12
B. 24
C. 3
D. 6
Niektóre podejścia do podłączania komputerów do sieci światłowodowej opierają się na błędnym założeniu, że każdy komputer potrzebuje jedynie jednego włókna. Użytkownicy mogą mylnie zakładać, że przy konfiguracji sieci wystarczy pojedyncze włókno dla każdego urządzenia, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Odpowiedzi takie jak 6 lub 3 włókna bazują na mylnym przekonaniu, że każda maszyna może działać w trybie półduplex, gdzie transmisja i odbiór odbywają się na tym samym włóknie, co w rzeczywistości ogranicza wydajność sieci oraz może prowadzić do kolizji sygnałów. Z kolei wybór 24 włókien również może być uznany za nadmiarowy w wielu przypadkach, co zwiększa koszty bez istotnej potrzeby. W standardowych projektach sieciowych, takich jak lokalne sieci LAN, najlepszą praktyką jest zastosowanie pełnodupleksowych połączeń, co wymaga co najmniej 12 włókien – dwóch na każdy komputer, co poprawia wydajność i zapewnia lepszą jakość sygnału. Zatem kluczowym błędem jest niewłaściwe rozumienie wymaganej liczby włókien w kontekście pełnej funkcjonalności i przyszłych potrzeb rozbudowy.

Pytanie 28

Diagnostykę systemu Linux można przeprowadzić używając polecenia

Ilustracja do pytania
A. pwd
B. whoami
C. cat
D. lscpu
Polecenie lscpu w systemie Linux służy do wyświetlania informacji o architekturze CPU oraz konfiguracji procesora. Jest to narzędzie, które dostarcza szczegółowych danych o liczbie rdzeni ilości procesorów wirtualnych technologii wspieranej przez procesorach czy też o specyficznych cechach takich jak BogoMIPS czy liczba wątków na rdzeń. Wartości te są nieocenione przy diagnozowaniu i optymalizacji działania systemu operacyjnego oraz planowaniu zasobów dla aplikacji wymagających intensywnych obliczeń. Polecenie to jest szczególnie przydatne dla administratorów systemów oraz inżynierów DevOps, którzy muszą dostosowywać parametry działania aplikacji do dostępnej infrastruktury sprzętowej. Zgodnie z dobrymi praktykami analizy systemowej regularne monitorowanie i rejestrowanie tych parametrów pozwala na lepsze zrozumienie działania systemu oraz efektywne zarządzanie zasobami IT. Dodatkowo dzięki temu narzędziu można także zweryfikować poprawność konfiguracji sprzętowej po wdrożeniu nowych rozwiązań technologicznych co jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej dostępności i wydajności usług IT.

Pytanie 29

Dostosowanie ustawień parametrów TCP/IP urządzenia na podstawie adresu MAC karty sieciowej jest funkcją protokołu

A. DHCP
B. DNS
C. HTTP
D. FTP
Odpowiedź DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest prawidłowa, ponieważ ten protokół odpowiada za dynamiczne przydzielanie adresów IP oraz konfigurowanie innych parametrów sieciowych hostów w sieciach IP. Kiedy urządzenie, takie jak komputer czy smartfon, łączy się z siecią, wysyła zapytanie DHCP, które jest odbierane przez serwer DHCP. Serwer ten następnie przypisuje adres IP na podstawie unikalnego adresu MAC karty sieciowej. Przykładowo, w biurze z setkami urządzeń, DHCP automatyzuje proces konfiguracji, co znacznie ułatwia zarządzanie siecią i minimalizuje ryzyko konfliktów adresów IP. Zgodnie ze standardami branżowymi, DHCP może także dostarczać informacje o bramach, serwerach DNS i innych parametrach, co czyni go kluczowym protokołem w nowoczesnych sieciach. Jego stosowanie jest zgodne z najlepszymi praktykami, ponieważ pozwala na elastyczne i efektywne zarządzanie adresacją IP w dynamicznie zmieniających się środowiskach.

Pytanie 30

Jaką usługę powinno się aktywować na ruterze, aby każda stacja robocza mogła wymieniać pakiety z siecią Internet, gdy dostępnych jest 5 adresów publicznych oraz 18 stacji roboczych?

A. VPN
B. NAT
C. WWW
D. FTP
Wybór usług FTP, WWW czy VPN do zapewnienia wymiany pakietów z Internetem jest błędny, ponieważ każda z tych technologii pełni inną rolę w zarządzaniu komunikacją sieciową. FTP, czyli protokół transferu plików, jest używany głównie do przesyłania plików między komputerami w sieci, a nie do udostępniania dostępu do Internetu. Użytkownicy mogą mylić FTP z pojęciem udostępniania zasobów, ale jego funkcjonalność jest ograniczona do transferu plików, co czyni go nieodpowiednim rozwiązaniem w kontekście dostępu do Internetu dla wielu stacji roboczych. WWW odnosi się do usługi World Wide Web, która jest infrastrukturą do przeglądania stron internetowych. Choć jest kluczowa dla komunikacji w sieci, sama w sobie nie umożliwia zarządzania adresami IP i nie jest używana do udostępniania dostępu do Internetu dla stacji roboczych. Z kolei VPN, czyli wirtualna sieć prywatna, jest technologią służącą do szyfrowania połączeń i zapewnienia bezpiecznego dostępu do sieci, ale nie rozwiązuje problemu ograniczonej liczby publicznych adresów IP. Wybór tych usług może prowadzić do nieporozumień dotyczących ich funkcjonalności – użytkownicy mogą sądzić, że są one w stanie zapewnić dostęp do Internetu w sposób, w jaki robi to NAT, co jest mylne. Rzeczywistość jest taka, że NAT jest kluczowym komponentem w architekturze sieciowej, który umożliwia efektywne wykorzystanie dostępnych publicznych adresów IP, co jest szczególnie istotne w środowiskach o dużej liczbie urządzeń.

Pytanie 31

Termin "PIO Mode" odnosi się do trybu operacyjnego

A. kanału IDE
B. napędu FDD
C. modemu
D. pamięci
Tryb "PIO Mode" to taki sposób pracy, który dotyczy kanału IDE, czyli tego, jak podłącza się dyski twarde i napędy optyczne w komputerach. PIO, czyli Programmed Input/Output, to metoda przesyłania danych, gdzie procesor zajmuje się transferem pomiędzy urządzeniem a pamięcią. Trochę to spowalnia transfer, szczególnie jak przesyłamy duże ilości informacji. Kiedyś PIO było dosyć popularne, ale teraz wolimy używać szybszych rozwiązań, jak DMA, bo one odciążają procesor. W standardach, takich jak ATA/ATAPI, znajdziesz różne tryby dla IDE, a PIO to jeden z nich, który sprawdzi się tam, gdzie nie potrzeba aż takiego wyczynu, a liczy się przede wszystkim prosta realizacja. Warto wiedzieć, jakie są różnice pomiędzy tymi trybami, by móc lepiej ustawić swój sprzęt i system operacyjny.

Pytanie 32

W jakim gnieździe należy umieścić procesor INTEL CORE i3-4350- 3.60 GHz, x2/4, 4MB, 54W, HD 4600, BOX, s-1150?

Ilustracja do pytania
A. rys. A
B. rys. C
C. rys. B
D. rys. D
Wybór nieodpowiedniego gniazda dla procesora Intel Core i3-4350 może skutkować nieprawidłowym funkcjonowaniem komputera lub nawet fizycznym uszkodzeniem procesora bądź płyty głównej. Procesory te wymagają gniazda LGA 1150 co oznacza że jakiekolwiek inne gniazda takie jak LGA 1151 lub LGA 1155 nie będą kompatybilne z tym modelem. Gniazdo LGA 1150 charakteryzuje się specyficznym układem styków i mechanizmem mocującym który nie pasuje do innych rodzajów gniazd. Próba montażu w nieodpowiednim gnieździe może prowadzić do niebezpiecznych zwarć i trudności ze stabilnością systemu. Pomyłki te często wynikają z braku znajomości specyfikacji technicznych oraz z mylenia podobnie wyglądających gniazd co podkreśla znaczenie dokładnego sprawdzania dokumentacji technicznej. Świadomość poprawnego standardu gniazda jest kluczowa nie tylko dla zapobiegania uszkodzeniom ale także dla maksymalizacji wydajności systemu i wykorzystania pełnego potencjału procesora co jest szczególnie istotne w profesjonalnych zastosowaniach gdzie wymagana jest wysoka niezawodność i wydajność.

Pytanie 33

Z jaką informacją wiąże się parametr TTL po wykonaniu polecenia ping?

C:\Users\Właściciel>ping -n 1 wp.pl

Pinging wp.pl [212.77.98.9] with 32 bytes of data:
Reply from 212.77.98.9: bytes=32 time=17ms TTL=54

Ping statistics for 212.77.98.9:
    Packets: Sent = 1, Received = 1, Lost = 0 (0% loss),
Approximate round trip times in milli-seconds:
    Minimum = 17ms, Maximum = 17ms, Average = 17ms

A. liczbą pakietów wysłanych w celu weryfikacji połączenia w sieci
B. liczbą routerów biorących udział w przesyłaniu pakietu od nadawcy do odbiorcy
C. czasem trwania weryfikacji komunikacji w sieci
D. czasem odpowiedzi z docelowego urządzenia
Parametr TTL nie jest związany z czasem trwania sprawdzenia komunikacji ani z czasem odpowiedzi z urządzenia docelowego. Są to częste błędne interpretacje wynikające z mylenia dwóch niezależnych pomiarów wykonywanych podczas korzystania z narzędzia ping. Czas trwania sprawdzenia komunikacji to rzeczywisty czas potrzebny na przesłanie pakietu w obie strony między klientem a serwerem co jest reprezentowane przez wartości czasowe w milisekundach w wynikach ping. Natomiast liczba pakietów wysłanych w celu sprawdzenia komunikacji odnosi się do całkowitej liczby wysłanych wiadomości echo ale nie ma bezpośredniego związku z TTL. TTL określa liczbę routerów przez które pakiet może przejść zanim zostanie odrzucony a nie ilość wysłanych pakietów. Mylenie tych pojęć często prowadzi do błędów w diagnozowaniu problemów sieciowych. Rozumienie czym dokładnie jest TTL oraz jak działa mechanizm pętli pakietów w sieci jest kluczowe dla skutecznego monitorowania i rozwiązywania problemów w sieciach komputerowych. Poprawne zrozumienie tych zasad umożliwia efektywne zarządzanie ruchem w sieci i zapewnia lepszą kontrolę nad zasobami IT. Takie zagadnienia są kluczowe w codziennej pracy administratorów sieci gdzie precyzyjna interpretacja danych sieciowych jest niezbędna do utrzymania wysokiej jakości usług sieciowych. Zrozumienie różnicy między czasem odpowiedzi a parametrem TTL jest także podstawą do dalszego zgłębiania wiedzy o protokołach sieciowych i ich zastosowaniu w praktyce zarządzania infrastrukturą IT. Współczesne sieci wymagają dokładności i wiedzy na temat działania różnych protokołów co podkreśla znaczenie posiadania solidnej bazy wiedzy w tym zakresie. Dobrze zrozumiane podstawy takie jak TTL stanowią fundament do projektowania i utrzymywania wydajnych i bezpiecznych sieci komputerowych.

Pytanie 34

Aby komputer stacjonarny mógł współdziałać z urządzeniami używającymi złącz pokazanych na ilustracji, konieczne jest wyposażenie go w interfejs

Ilustracja do pytania
A. HDMI
B. Display Port
C. DVI-A
D. Fire Wire
Fire Wire, znany też jako IEEE 1394, to interfejs, który głównie przesyła dane między komputerami a różnymi urządzeniami, jak kamery cyfrowe. Jednak nie jest to złącze do przesyłania wideo do monitorów. HDMI, czyli High-Definition Multimedia Interface, to z kolei standard, który często wykorzystuje się do przesyłania dźwięku i obrazu, ale głównie do systemów rozrywkowych w domach, telewizorów i projektorów. Choć HDMI jest popularne, w środowiskach profesjonalnych często wolą Display Port, bo ma lepsze parametry, jeśli chodzi o rozdzielczość i odświeżanie. DVI-A to z kolei analogowy typ złącza DVI, używany w starszych monitorach CRT, ale nie nadaje się do nowoczesnych sprzętów, które potrzebują dobrej jakości obrazu. Wybór złego złącza wynika często z nieporozumień na temat specyfikacji technicznych, co może prowadzić do problemów z kompatybilnością i gorszej jakości obrazu. Dlatego ważne jest, by dobrze dobrać interfejs, na przykład Display Port, żeby mieć pewność, że wszystko działa jak należy w profesjonalnych zastosowaniach multimedialnych.

Pytanie 35

Układy sekwencyjne stworzone z grupy przerzutników, zazwyczaj synchronicznych typu D, wykorzystywane do magazynowania danych, to

A. dekodery
B. rejestry
C. kodery
D. bramki
Rejestry to układy sekwencyjne, które składają się z przerzutników, najczęściej typu D, i służą do przechowywania danych w postaci binarnej. Dzięki synchronizacji z sygnałem zegarowym, rejestry umożliwiają precyzyjne wprowadzanie i odczytywanie danych w określonych momentach. Ich zastosowanie jest niezwykle szerokie, od małych mikrokontrolerów po zaawansowane procesory. W standardowych architekturach komputerowych rejestry są kluczowymi elementami, które przechowują tymczasowe dane, adresy czy wyniki operacji arytmetycznych. Przykładowo, rejestry w procesorach mogą przechowywać dane operacyjne, co pozwala na szybsze wykonywanie złożonych obliczeń. W kontekście dobrych praktyk, projektując systemy cyfrowe, istotne jest uwzględnienie odpowiednich typów rejestrów, a także ich wpływu na wydajność oraz optymalizację całego układu. Dobrze zaprojektowany rejestr powinien uwzględniać takie aspekty jak czas propagacji sygnałów czy rozkład sygnałów zegarowych, co ma kluczowe znaczenie dla stabilności i niezawodności systemów cyfrowych.

Pytanie 36

Aby zainstalować openSUSE oraz dostosować jego ustawienia, można skorzystać z narzędzia

A. Evolution
B. Brasero
C. YaST
D. Gedit
Gedit to edytor tekstu, który jest popularny w środowisku GNOME i służy przede wszystkim do tworzenia oraz edytowania plików tekstowych. Jego funkcje skupiają się na prostocie użytkowania i nie obejmują zaawansowanej konfiguracji systemów operacyjnych, co sprawia, że nie nadaje się do instalacji czy zarządzania openSUSE. Z kolei Brasero to aplikacja do nagrywania płyt CD/DVD, która nie ma żadnego powiązania z instalacją lub zarządzaniem systemem operacyjnym. Użycie Brasero w kontekście instalacji openSUSE jest mylnym podejściem, ponieważ ogranicza się do funkcji związanych z nośnikami optycznymi, a nie z administracją systemem. Evolution to klient pocztowy, który może być przydatny w zarządzaniu wiadomościami e-mail, ale również nie ma związku z instalacją openSUSE. Decyzja o użyciu tych narzędzi może wynikać z mylnego przekonania, że wszystkie aplikacje w systemie operacyjnym służą do jego zarządzania, co jest nieprawidłowe. Istotne jest, aby zrozumieć, że do konfiguracji i instalacji systemów operacyjnych należy korzystać z narzędzi stworzonych specjalnie w tym celu, takich jak YaST, które dostarczają niezbędnych możliwości oraz funkcji do efektywnej administracji.

Pytanie 37

Który typ standardu zakończenia kabla w systemie okablowania strukturalnego ilustruje przedstawiony rysunek?

Ilustracja do pytania
A. T568B
B. T568A
C. EIA/TIA 607
D. EIA/TIA 569
Standard T568B również definiuje sekwencję kolorów przewodów, ale w innej kolejności niż T568A: biało-pomarańczowy, pomarańczowy, biało-zielony, niebieski, biało-niebieski, zielony, biało-brązowy, brązowy. Choć jest równie popularny, jego zastosowanie może prowadzić do niezgodności, jeśli nie jest używany konsekwentnie w całej instalacji sieciowej. Wybór między T568A a T568B zależy często od lokalnych norm lub preferencji instalatora. Standard EIA/TIA 569 odnosi się do projektowania przestrzeni telekomunikacyjnej, a nie do sekwencji przewodów w złączach RJ-45. Definiuje on wymagania dotyczące planowania i instalacji przestrzeni takich jak pomieszczenia telekomunikacyjne i kanały kablowe, co oznacza, że nie jest bezpośrednio związany z zakończeniami przewodów. Z kolei EIA/TIA 607 dotyczy uziemienia i połączeń wyrównawczych w instalacjach telekomunikacyjnych. Jest to krytyczne dla zapewnienia bezpieczeństwa elektrycznego i ochrony przed przepięciami, szczególnie w środowiskach o dużej ilości sprzętu elektronicznego. Mylenie tych standardów z T568A lub T568B wynika często z braku zrozumienia ich zakresu i zastosowania. Kluczową umiejętnością jest rozróżnianie, które standardy dotyczą fizycznych aspektów instalacji, a które operacyjnych, co pomaga w prawidłowej konfiguracji i konserwacji systemów telekomunikacyjnych.

Pytanie 38

Jakie urządzenie sieciowe umożliwia połączenie sieci LAN z WAN?

A. Hub
B. Switch
C. Repeater
D. Router
Hub, switch i repeater to nie te urządzenia, które mogą łączyć sieci LAN z WAN. Hub to dość prosty sprzęt, który wysyła sygnały do wszystkich podłączonych urządzeń, ale nie wie, dokąd je wysłać, więc nie może łączyć różnych typów sieci. Switch jest trochę sprytniejszy, działa na wyższej warstwie, ale też nie potrafi łączyć z WAN. Repeater to urządzenie, które wzmacnia sygnał, żeby sieć działała dalej, ale znowu – nie jest w stanie kierować danymi ani łączyć różnych sieci. Często się myśli, że każde urządzenie to router, ale tak nie jest. Każde z nich ma swoje konkretne miejsce i zastosowanie, które nie obejmuje łączenia różnych sieci. Dlatego warto zrozumieć, że router to kluczowy element w tej układance.

Pytanie 39

W trakcie instalacji oraz konfiguracji serwera DHCP w systemach z rodziny Windows Server istnieje możliwość dodania zastrzeżeń adresów, które określą

A. adresy MAC, które nie będą przydzielane w ramach zakresu DHCP
B. adresy początkowy oraz końcowy zakresu serwera DHCP
C. adresy IP, które będą przydzielane w ramach zakresu DHCP dopiero po ich autoryzacji
D. konkretne adresy IP przypisywane urządzeniom na podstawie ich adresu MAC
Wybrałeś naprawdę dobrą odpowiedź, mówiąc o przypisywaniu adresów IP na podstawie adresów MAC. To jest jak super ważna rzecz dla administratorów sieci! Jak masz adres MAC danego urządzenia, to serwer DHCP może przypisać mu konkretne IP, co jest mega pomocne w zarządzaniu siecią. Dzięki temu, jak urządzenie się podłącza, od razu dostaje ten ustalony adres, nawet jeśli w ogóle są dostępne inne adresy. To jest ekstra przydatne dla urządzeń, które muszą mieć stały IP, jak serwery, drukarki czy różne gadżety IoT. Poza tym, ma to wpływ na bezpieczeństwo i łatwiejsze zarządzanie, bo zmniejsza szansę na konflikty adresów IP. Ogólnie, jest to zgodne z tym, co się zaleca w branży przy zarządzaniu adresami IP w sieciach komputerowych.

Pytanie 40

W jednostce ALU do rejestru akumulatora wprowadzono liczbę dziesiętną 600. Jak wygląda jej reprezentacja w systemie binarnym?

A. 110110000
B. 111111101
C. 111110100
D. 111011000
Reprezentacja binarna liczby dziesiętnej 600 to 111110100. Aby to zrozumieć, najpierw należy przekształcić liczbę dziesiętną na system binarny, co można wykonać poprzez dzielenie liczby przez 2 i zapisywanie reszt z każdego dzielenia. Rozpoczynamy od 600: 600 dzielone przez 2 to 300 z resztą 0, 300 dzielone przez 2 to 150 z resztą 0, 150 dzielone przez 2 to 75 z resztą 0, 75 dzielone przez 2 to 37 z resztą 1, 37 dzielone przez 2 to 18 z resztą 1, 18 dzielone przez 2 to 9 z resztą 0, 9 dzielone przez 2 to 4 z resztą 1, 4 dzielone przez 2 to 2 z resztą 0, 2 dzielone przez 2 to 1 z resztą 0, a 1 dzielone przez 2 to 0 z resztą 1. Zbierając reszty od ostatniego dzielenia do pierwszego, otrzymujemy 1001010110, co odpowiada 111110100. Praktyczne zastosowania takiej konwersji występują w programowaniu i inżynierii komputerowej, gdzie operacje na danych często wymagają znajomości różnych systemów liczbowych, w tym binarnego do pracy z niskopoziomowym kodem i architekturą komputerów, co jest standardem w branży. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla efektywnej pracy w obszarze informatyki.